KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

James Houlahan: Multitudes

31/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Fires Of Mercy
  2. Delta Heart
  3. The Rogue Song
  4. See Me Through
  5. Mystery Earth Song
  6. Morning Sun
  7. Marcy’s Lament
  8. Rock Star
  9. Home
  10. Joyful Circuit
Platenlabel
James Houlahan
Gumbo Luvah music

Labelnummer
JAHOUL03

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
KG Music Press

Website Artiest
James Houlahan
‘Multitudes’ is de derde full cd van songwriter/zanger/gitarist James Houlahan. Hij groeit op In New England, in het Noorden van de VS, maar resideert momenteel in Los Angeles, Ca.. In 2009 verschijnt zijn debuut ‘Seven years now’, waarmee hij enorm succes krijgt in de streek rondom Boston. In 2011 verschijnt ‘Misfit hymns’ dat de lijn verder zet. Toch verhuist hij in 2012 naar Los Angeles, Ca., de reden daarvoor blijft onbekend.
Houlahan is sterk beïnvloed door Leonard Cohen, Bob Dylan, Neil Young, Tom Waits en Townes van Zandt, naar eigen zeggen. Dat hij door Neil Young en Tom Waits is geïnspireerd hoor je goed, de andere drie kan je niet opmerken.
James is geen geweldige zanger, hij heeft een beetje de onzekerheid en trilling van Young in zijn stem. Hij heeft een redelijk bereik, in de hoge registers lijkt hij zelfs een beetje op onze Stef Kamil Carlens. Zijn stem klinkt dun en genepen als hij hoog zingt, maar warm en een beetje rokerig waardoor ze meestal perfect bij de songs past. In de muziek zit zeker het experimentele van Waits. 
De cd opent met een wals ‘Fires of mercy’. Door de hoekige drums en de zweverige viool van Kaitlin Wolfsberg laat de song je aan Tom Waits denken. ‘Delta heart’ lijkt wel een oud volkslied, een soort kampvuur-meezingnummer. Door het gebruik van de blazers krijgt het een extra dimensie waardoor het een ‘feel good’ of ‘good time’-nummer wordt. De punk-achtig gezongen countryrocker ‘The Rogue song’ wordt opgevolgd door het licht verteerbare, maar toch wel doordachte ‘See me through’. Het heeft een simpele melodie en klinkt zeker niet vernieuwend, maar James doet het op een unieke wijze toch interessant klinken. Hij maakt er gewoon een meezinger van. 
Ondanks, wederom, een simpele melodie en een monotone start is ‘Mistery earth song’ allerminst een saai nummer. Door gebruik te maken van veel percussie en allerhande instrumentatie, waaronder een ijl trompetje, en een kleine versnelling naar het einde toe, weet James de spanning er in te houden. Al moet gezegd dat de song net iets te lang duurt. ‘Morning sun’ is een op akoestische gitaar gebracht tokkelende folksong. Daarin zijn vooral de twee stemmen van James en zangeres Esther Clark meer dan de moeite waard.
‘Marcy’s lament’ is een basic rocksong die nogal wat vreemde geluiden en ‘noisemakers’ bevat. Dit nummer is gewoon té experimenteel en daarom een misser van formaat. De simpele folkrocker ‘Rock star’ begint met een gedempte bas, dan valt een rockgitaar in. James braakt zijn woorden uit en dat komt aan, maar er zijn iets teveel bijgeluiden, zoals een storende viool in het refrein. Beter is de zoete country folksong ‘Home’  met akoestische gitaar, viool en pedalsteel gitaar. Het album wordt afgesloten door de akoestische ballad ‘Joyful circuit’. Het is een romantisch simpel, maar erg mooi, lied. Of zoals James zelf in de tekst verwoordt, “a lonely hopeful song”.
Wie houdt van ongebruikelijke instrumentatie en enig experimenteer a la Tom Waits, zit met deze cd goed. Het zijn vrij simpele songs, maar de arrangementen en productie is een ander verhaal…

Line-up:
  • James Houlahan (zang, elec.trische en akoustische gitaar, Omnichord)
  • Fernando Perdomo (bas)
  • Mike Gattshall (drums)
  • Esther Clark (zang)
  • Danny Frankel (percussive, noisemakers)
  • Kaitlin Wolfberg (viola, viool)
  • Erik Kristiansen (pedal steel gitaar)
  • Danny T. Levin (blazers)

Peter Jacobs (3)
0 Opmerkingen

Althea René: Live in Detroit

31/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Number One
  2. Secret Smile
  3. Deja Vu
  4. Ladies Night Out
  5. Free
  6. No Restrictions
  7. Mystic Voyage
  8. In the Moment
  9. As if You Read My Mind
  10. D-licious
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295256261

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Althea René
In december 2013 besprak ik hier de 5de cd ‘In the Flow’ van deze Afro-Amerikaanse fluitiste. Althea werd geboren op een kerstdag in Detroit, Michigan, waar ze op vierjarige leeftijd haar muzikale reis begon als klassieke fluitiste. Ze studeerde klassieke muziek terwijl ze school liep aan de Howard University in Washington D.C. Later zou ze muzikale inspiratie opdoen van andere muzikanten zoals Yusef Lateef en Ian Anderson, en van haar vader Dezie McCullers, één van Motown’s oorspronkelijke Funk Brothers (het huisorkest van Motown). Sindsdien heeft ze haar eigen creatieve stijl ontwikkeld. Gedurende meer dan 10 jaar was ze overigens Deputy Sheriff in Wayne County! Vandaag de dag is ze fulltime artieste en wordt ze algemeen aanzien als een “master of my craft”. Vorig jaar verscheen haar eerste live album, dat ik nu pas te pakken kreeg. Althea wordt hierop bijgestaan door producer Demetrius Nabors op keyboards & programming, Robert Skinner op bas, Gary Johnson op lead gitaar, Marcus Hunter op drums en Eddy Garcia op percussie. Verder zijn gastmuzikanten Phil Denny op sax, Lin Rountree op trompet en Dezie McCullers op sax, ook van de partij. Ze opent met ‘Number One’ een cover van Patrice Rushen, een funky fusion track, waarna de ballade ‘Secret Smile’ eraan komt. ‘Deja Vu’ is funky, waarna Althea’s eigen compositie ‘Ladies Night Out’ aan de beurt is. De Deniece Williams cover ‘Free’ kende ik al, gevolgd door het funky ‘No Restrictions’. De cover ‘Mystic Voyage’ van Roy Ayers is de volgende, met de originele track ‘In the Moment’ erachter aan. En Stevie Wonder’s ‘As if You Read My Mind’ is de laatste cover, waarna de bonustrack ‘D-licious’ heerlijk afsluit. Het lijdt geen twijfel, Althea is op haar best hier!

Patrick Van de Wiele (4)
Soulful, sensual live flute playing, that brings back memories of Herbie Mann and Hubert Laws. Althea is a class of her own. 
0 Opmerkingen

Aaron Watson: The Underdog

31/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Prayer
  2. Wildfire
  3. Freight Train
  4. That Look
  5. Getaway Truck
  6. Bluebonnets (Julia’s Song)
  7. That’s Way God Loves Cowboys
  8. That’s Gonna Leave A Mark
  9. The Underdog
  10. Blame It On Those Baby Blues
  11. One Of Our Nights
  12. Family Tree
  13. Rodeo Queen
  14. Fence Post
Platenlabel
Thirty Tigers

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Aaron Watson
Is de 38-jarige Texaan Aaron Watson een ‘underdog’?  Eigenlijk wel, al heeft de man inmiddels een dozijn albums op zijn naam staan, toch is hij nog steeds niet kunnen doordringen tot de mainstream. En om het onderwerp ‘underdog’ nog niet de rug toe te keren, laten wij ter afwisseling eens starten met de laatste track ‘Fence Post’. Deze song vertelt het verhaal van een countryartiest, voor wie de bazen van de platenfirma’s hun neus ophalen. De zanger gelooft echter rotsvast in zijn talent en blijft halsstarrig zijn eigen songs zingen. Wanneer de man eindelijk het succes krijgt dat hij verdient, lopen de platenbazen zijn deur plat, om hem toch maar onder hun vleugels te krijgen. Gedeeltelijk is dit ook het verhaal van Aaron Watson. Voor het laatste deel van dit verhaal zou dit album wel eens voor de nodige omwenteling zou kunnen zorgen. Als eerste mannelijke independent soloartiest is Watson met ‘The Underdog’ immers kunnen doordringen tot de nummer 1 van de Billboard Top Country Albums. Bovendien was de hieruit getrokken single, het romantische, aan zijn echtgenote Kimberly opgedragen ‘That Look’ de best verkochte independent single. De drie belangrijkste dingen in het leven van Aaron zijn, ‘family, faith and fans’. Dat dit geen holle woorden zijn, blijkt duidelijk uit zijn liedjes. Positivisme is het onderwerp van ‘The Prayer’ en dat je van het leven het beste moet maken, omdat het eensklaps voorbij kan zijn, vertelt hij in ‘Bluebonnets (Julia’s Song). Dit nummer werd overigens geschreven naar aanleiding van het overlijden van zijn dochter Julia Grace. Gezin en familie zijn de rotsen in de branding, die je zowel door goede als door slechte tijden loodsen en worden door Aaron knap verwoord in het Christelijk geïnspireerde ‘Family Tree’. Familie en liefde zijn ook erg nauw met elkaar verbonden in het countryrockende ‘Blame It On Those Baby Blues’. Plezier komt dan weer aan bod in het rollende, tot dansen aanzettende ‘Fright Train’, terwijl ‘That’s Why God Loves Cowboys’ en ‘That’s Gonna Leave A Mark’ pure countrynummers zijn. Bovendien overtreft Aarons versie van John Mayers ‘Wildfire’ zonder moeite het origineel.
Producer Keith Stegall, gekend van zijn werk met o.a. George Jones heeft het beste uit Aaron Watson kunnen halen. Hopelijk krijgt Watson nu toegang tot de mainstream country. Alleen is de vraag of hij dat zelf wel wil! Want hij blijft liever ‘an old fence post in Texas than the king in Tennessee’.

Lambert Smits (4½)
‘Family, faith and fans' are the most important things in Watsons life. The wonderful country songs on this album let us be part of this.
0 Opmerkingen

3rd Force: Global Force

31/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Big Shot
  2. Breakout
  3. Carry On
  4. Compassion Passion
  5. Day into Night
  6. Follow Me Home
  7. Out of the Storm
  8. Shadow of Love
  9. You Are the One
  10. We’ll Be Together
Platenlabel
Baja/TSR Records

Labelnummer
BCD-557

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
3rd Force
Tussen 1994 en 2005 was de baanbrekende band 3rd Force onder contract bij Higher Octave Music, en zo leerde ik hen kennen. Nu is hun nieuw album uitgekomen, het eerste in meer dan 10 jaar! Multi-instrumentalisten en sonische architecten William Aura en Craig Dobbin zijn het voorbije decennium bezig geweest met het brengen van wereldvrede via muziek. Ze worden bijgestaan door Alain Eskinasi (keyboard, gitaar, beats) Brian Hughes (elektrische gitaar) Lawson Rollins (flamenco gitaar) Derrick Edmonson (sax) Mitch Manker (trompet) Brian Mann (accordeon) Peter Sterling (harp) en de populaire Nepalese supergroep Kutumba. Met hun fusie van funk, blues, jazz en wereldmuziek brengen ze 9 originele tracks, en één cover. Opener ‘Big Shot’ is nogal funky, en dat kan ook gezegd worden van ‘Breakout’, alhoewel iets minder. Op het zachte ‘Carry On’ hoor je gitarist Lawson Rollins, en op het relaxte ‘Compassion Passion’ is gitarist Brian Hughes aan de beurt. ‘Day into Night’ is ook weerom zacht, evenals ‘Follow Me Home’. Lawson Rollins keert terug op ‘Out of the Storm’, dat wat ritmischer is, waarna de ballade ‘Shadow of Love’ eraan komt. Gitarist Brian Hughes is terug op ‘You Are the One’, gevolgd door de cover van Sting’s ‘We’ll Be Together’. Een prachtig album, dat muzikale grenzen overschrijdt. 

Patrick Van de Wiele (4)
Back after an absence of 10 years, this band transcends musical borders with their mixture of funk, blues, jazz and world Music. Very nice!
0 Opmerkingen

Sky Talk: Days in the sun

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks: 
  1. Days In The Sun
  2. Hearing The Silence
  3. Fall Awake
  4. Say
  5. Foot Traffic
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Sky Talk
Megastad New York baarde vorig jaar een beloftevolle progrockband met de toepasselijke naam Skytalk. Hun debuut ‘Days in the sun’, al dan niet vanaf een penthouse geschreven, schud je wakker en verblindt als een sunrise. 
Titelsong ‘Days in the sun’ pakt je echter niet van de zonneschijn. De eerste 30 seconden glijd je mee met de zonnecrème, maar nadien wordt de melodie gekunsteld verstoord door een hakkelende gitaar en een vrij hoge zang. ‘Hearing The Silence’ beantwoordt dan weer volledig aan hun idolen van Yes. Een vergelijking die zeker stand houdt wanneer je het gitaarspel beluistert in ‘Fall Awake’. 
Skytalk zorgt van een bizarre wending in de song door er een soul-refrein tussen te plaatsen. Je wordt als prog-fan wel wakker op een verkeerd been. En die zelfde bizarre combinatie van soul en rock hoor je in ‘Say’ waarin aandringend wordt gevraagd “say what you feel”. You got it. 
‘Foot Traffic’ is het laatste nummer van deze EP. En ook hier kan je niet naast de Yes-invloeden. 
Dat de tweeling Steinberg met vriend Ello Costello gelijkgestemde zielen zijn in hun muzikale spel én een voorliefde tonen voor Britse seventies rock en Amerikaanse soul, kan voorlopig niet resulteren in een nieuwe pakkende sound. De nummers steken amalgaam in elkaar, haast en spoed-werk bijna. Deze EP komt voor mij te vroeg. Wat wil je? Jonge creatieve veulens ambitieus huppelend door New York? Geef ze nog even de tijd voor de noodzakelijke evolutie. Ze werken trouwens aan een full album. Beloftevol!

Line-up:
  • Talor Steinberg (guitar,vocals)
  • Jordan Steinberg (bass, lead vocals)
  • Ello Costello (drums, keys, vocals)

Marino Serdons (3)
This EP is really a great attempt to find a new progsound. But creating overwhelming songs needs more than talent and ambition. It’s now anxious waiting for the full album. Take your time guys. Promising stuff!
0 Opmerkingen

Sanguine Hum: What We Ask Is Where We Begin

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks: 
Disc One: Songs For Days
  1. Bookend
  2. Revisited Song
  3. Before We Bow Down
  4. Cast Adrift
  5. Juniper
  6. Interlude One
  7. Little Machines
  8. Milo
  9. It Grows In Me Garden
  10. Interlude Two
  11. Someone Else’s Words
  12. Hedonic Treadmill
  13. Ace Train
  14. Revisited Song Revisited
  15. Morning Sun
Disc Two: Where We Begin
  1. Remixed Singles
  2. New Streets
  3. Share My Blues
  4. Nothing Left To Prove
Unreleased Music
  1. Apple Pie
  2. Cartoon Friends
  3. Bastard Stretch
  4. Double
  5. Dressed Up In Rags
  6. Quartet
  7. To Them Only
  8. Here At The Western World
Session Out Takes
  1. Perc Tune (There’s No Hum)
  2. Melted Cheese
  3. Revisited Song Revisited (Again)
  4. Morning Sun (Basic Take)
  5. Bookends (Solo Piano)
Platenlabel
Esoteric Antenna

Labelnummer
EANCD21060

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Sanguine Hum
Wonderful stuff! Sanguine Hum is het nieuwe kind van Joff Winks en Matt Baber. Rinkelt het progrock belletje? Antique Seeking Nuns en Joff Winks Band mixen eindelijk hun creaties van 2002 tot 2007. Vooral het vergeten album ‘Songs for Days’, in original master, doet mij blozen.
De roots van beide heren ligt in de Canterbury Prog, waarbij de muzikale complexiteit licht verteerbaar wordt met atmosferische zangpartijen en subtiele elektronica. Waren de Antique Seeking Nuns nog op zoek naar het wegwerken van Zappa-invloeden, dan is ‘Songs for Days’ iets toegankelijker en zeker melodischer. 
Op ‘What We Ask Is Where We Begin’ krijg je de volledige ‘Song For Days’, in 2007 obscuur gereleased op i-Tunes en verzonken in het aanbod, maar nu in premium quality. Ootmoedig geef ik toe dat dit album indertijd mij ontglipt is, terwijl dit de status van een collector’s item heeft bereikt. Bereid je voor op storytelling songs, harmonium sounds en sfeervolle sound effects. Er straalt zoveel gemoedelijke intensiteit uit. Een diversiteit van tunes, hooks and vocal melodies, waar zowel Beck als Steven Wilson een puntje kunnen aan zuigen. Zoals je ook kan lezen in de liner notes: “Matt and Joff walk the tricky line between accessible and alternative.” Dat is ook de kracht van dit meesterwerk.
Op de 2de cd vind je een aantal remixed singles en session Out-takes. Download even ‘New Streets’ (2003) of het psychedelische ‘Nothing Left To Prove’ (2004): je krijgt een representatieve indruk van wat Sanguine Hum zo indrukwekkend maakt. Ook herbergt deze uitgave 8 unreleased songs uit diezelfde periode. Stuk voor stuk songs waarbij je onherroepelijk de muzikale kwaliteiten van dit duo verheerlijkt. Het zou zonde zijn om de schitterende bijdrage van bass-speler Brad Waissman en drummer Paul Mallyon niet te vermelden.
Dit Sanguine Hum-dubbelalbum, onontbeerlijk voor elke progrock fan, zal ik koesteren till the end.
Hoe meer je luistert, hoe liever je het keer na keer terug in de lader steekt. Subliem!

Line-up:
  • Joff Winks (vocals, guitar, harmonium, sound effects)
  • Matt Baber (piano, synths,organ, sound effects)
  • Brad Waissman (bass guitar, backing vocals)
  • Paul Mallyon (drums, percussion, backing vocals)

Marino Serdons (4½)
Sanguine Hum plays with keys and lyrics, explores new horizons, creating an astonishing sound. Never predictable, always with magnificent results.
0 Opmerkingen

Nigel Hall: Ladies & Gentlemen

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Gimme A Sign
  2. Don’t Change For Me
  3. Too Sweet
  4. Never Gonna Let You Go
  5. Try, Try, Try
  6. Lay Away
  7. Let’s Straighten It Out
  8. I Just Want To Love You
  9. I Can’t Stand The Rain
  10. Call On Me
Platenlabel
Feel Music Records

Labelnummer
FM003

Distributie
Evil Teens

Website Artiest
Nigel Hall
35 jaar is pianist, orgelist, zanger Nigel Hall. In het verleden werkte hij samen met Warren Haynes, Jon Cleary, The soul rebels e.v.a. ‘Ladies & Gentlemen’ werd geproducet door producer/gitarist Eric Krasno (ook Norah Jones, Aaron Neville, Justin Timberlake, Talib Kweli, Matisyahu…)
Hij werkte eerder samen met Krasno aan diens projecten Soulive en Lettuce en hij bracht al een solo cd uit in 2006 ‘The face of things to come’. Maar blijkbaar wil hij dat vergeten, want dit album ‘Ladies & Gentlemen’ wordt voorgesteld als zijn debuut dat op 19 februari zal verschijnen. 
Hij werd geboren en getogen in Washington, DC, maar verhuist vele malen op zoek naar de geschikte plek voor zijn muziek. Eind 2013 verhuist hij naar New Orleans. Nigel zegt daar het volgende over: “Dat was de beste beslissing die ik ooit nam in mijn leven, zeker muzikaal gezien. Ik ben altijd omringd door geweldige, nee ongelooflijke muzikanten. De grote visie en de openhartigheid zijn voortdurend aanwezig. Het is net een teug frisse lucht. Iedereen zit in de vibe, iedereen voelt het”.
En dat hoor je ook op dit album. Je voelt het ook als hij het overdraagt via de gemene Meters-achtige funk van ‘Dont change for me’. Het is een stuwende, pompende en percussieve funk met hit-kwaliteiten. Het gitaartje, de goed gemixte stemmen en de Würlitzer zwepen het nummer nog meer op.
Dit is een degelijk en sterk soulalbum! Van 1960 groove soul zoals de leadsingles ‘Gimme a sign’, een Charles & Eddie-achtige song, die met wat radio-aandacht gemakkelijk wel eens een hit(je) zou kunnen worden. Of van de Motown-soul van ‘Never gonna Let you go’, een nummer dat Leon Bridges vergat te schrijven voor zijn debuut, naar de plagende rhythm & blues en nu-soul a la Erykah Badu in ‘Too sweet’ of de zoete voortkabbelende, pruttelende weinigzeggend muzikaal behang in ‘Call on me’. Hij kan het allemaal, hij heeft kennis van old-skool soul, maar ook van de modernere geluiden in de nu-soul en rhythm & blues. Dit album is een met liefde gemaakte verzameling Amerikaanse soul. Het raakt je hart en je voeten en heupen raken in beweging.
Hall is een geweldige keyboardspeler, maar zijn grote talent is toch zingen. Hij heeft een vrij hoge stem, maar hij kan ook krachtig en voluit uit de hoek komen. Maar ook met een sterke kopstem verrast hij. Zelfs met een Prince-stemmetje of moet ik tegenwoordig een Gary Clark Jr- stemmetje zeggen, maakt hij indruk. Maar soms klinkt zijn stem ook gruizig, korrelig, diepgaand en vurig met vol passie. Een genot om naar te luisteren.
Vijf ‘originals’ en vijf covers staan op dit album. Vooral de zeer originele, erg funky versie van Ann Peebles’ ‘I can’t stand the rain’ en de uptempo jazz-fusion discosoul ‘Try, try, try’, van Roy Ayers maken indruk. Al moet gezegd worden dat de interpretaties van the Isley Borthers’ ‘Lay Away’, de Stanley Clarke shuffle ‘I just want to love you’ (een duet met zangeres Alecia Shakour) en ‘Let’s straighten it out’, een groovy nu-soul van Latimore ook meer dan gemiddeld scoren. Wie van soul houdt en de moderne lichting Gary Clark Jr, Leon Bridges, Curtis Harding e.a. volgt kan een album van Nigel Hall blind aanschaffen! 

Line-up:
  • Nigel Hall (zang, piano, orgel)
  • Diverse muzikanten

Peter Jacobs (4½)
This is a strong and sound soul album. From 1960’s groovy soul, like the lead single ‘Gimme a sign’ (with some radio-time this should be a hit) and the Motown-infused ‘Never let you go’, the song Leon Bridges forgot to write for his debut-album, to the almost too sweet nu-soul of ‘Call on me’ or ‘Too sweet’. Hall knows it all, from old-skool soul to modern soul and r&b. The album was made with a lot of love. It’s a perfect compilation of American soul music. It reaches out to your heart and makes you want to dance and shake your hips!
0 Opmerkingen

Chris Yakopcic: The Next Place I Leave

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Next Place I Leave
  2. Preachin’ Blues
  3. Sweet Time Blues
  4. Smallman Street
  5. Phonograph Blues
  6. Sounds Of The Highway
  7. Write Me A Few Lines
  8. Tower Of Song
  9. Time To Go
  10. Addicted
  11. My Last Three Strings
Platenlabel
Yako Records

Labelnummer
YAKO 701

Distributie
CD Baby
FCC Clean

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Chris Yakopcic
Yakopcic is een bluesmuzikant en songschrijver uit Dayton, die vorig jaar in de finale van de International Blues Challenge in Memphis de achtste plaats op honderd kandidaten wist in te palmen. Alhoewel hij een verleden heeft in diverse bands, pakt hij liever in een donkere kroeg, enkel met zijn gitaar en stem, het publiek in. Reeds op jong leeftijd was Chris gefascineerd door de speeltechnieken van de vooroorlogse blueshelden zoals Robert Johnson en Big Bill Broonzy. De manier waarop met de duim de baspartij gespeeld wordt, terwijl de andere vingers van de rechterhand de overige begeleiding voor hun rekening nemen, sprak tot zijn verbeelding. Als gek begon hij zich te bekwamen in deze techniek. Na veel oefenen had hij dit op een zodanige manier onder de knie, dat hij momenteel zelfs workshops geeft rond het bespelen van de akoestische bluesgitaar. Chris wil echter niet louter een historische bluesgitarist zijn die het werk van zijn grote voorbeelden feilloos probeert te spelen. Het interesseert hem wel en sporadisch doet hij het ook, maar hij is ook van mening dat hij zijn eigen ding moet kunnen doen. En dat toont hij ook op dit tweede soloalbum. Op dit album laat hij zich, wellicht om het geheel aantrekkelijker ter maken, begeleiden door drummer Brian Hoeflich en bassist Leo Smith. Het album telt 7 eigen songs en 4 covers. Dat zijn ‘Preachin’ Blues’ en ‘Phonograph Blues’ van Robert Johnson. Van Mississippi Fred McDowell koos Chris voor ‘Write Me A Few Lines’ en van Leonard Cohens ‘Tower Of Song’ maakte hij een verrassende Americanaversie. Aanvankelijk is het even wennen aan Yakopcics stijl omdat de oude meesters zichzelf enkel begeleidden op de akoestische gitaar. Het vermengen van het vooroorlogse akoestische bluesgeluid met een stevige ritmesectie zorgt echter voor een totaal nieuwe dimensie. Misschien zet dit de nog niet met het genre vertrouwde luisteraar aan om dieper te graven en alzo het werk van de pioniers te ontdekken. Het wordt al  vlug duidelijk dat Chris zich met hart en ziel op de oude speelstijl stortte. Zijn prestaties op de akoestische gitaar, met of zonder slide, al of niet fingerpickend en de resonator zijn zonder meer verbazingwekkend. Op ‘Smallman Blues’ voegt hij zelfs flarden elektrische gitaar toe. Bovendien bezit Chris de gave om songs te schrijven die vaak niet te onderscheiden zijn van deze van de grootmeesters in het genre. Of het nu Piedmontblues of Deltablues betreft, Yakopcic brengt ze op een eigen manier maar wel met respect voor het verleden. Bluespuristen die verder kijken dan hun neus lang is, halen met ‘The Next Place I Leave’ een schitterende schijf in huis.

Lambert Smits (4½)
​Prewar styles as Piedmont and Delta blues accompanied by a powerful rhythm secti
0 Opmerkingen

Cam Penner: Sex & Politics

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. I’m Calling Out
  2. I Believe
  3. Broke Down
  4. Hey You! (Lovers Of Music)
  5. Come Back To Me
  6. Cheating & Robbing
  7. Can’t Afford The Blues
  8. Honey
  9. Bring Forth The Healing
  10. Look Out Your Window
Platenlabel
Lucky Dice Music

Labelnummer
Geen

Distributie
Lucky Dice Music

Website Artiest
Cam Penner
Op achttien jaar verlaat Cam Penner het ouderlijk huis om rond te trekken langs de snelwegen, hoofdwegen en zijstraatjes van Noord-Amerika. Een jaar later verblijft hij in Chicago waar hij voedselbedeling en zorg geeft aan dakloze, vrouwen en kinderen in de opvang, jongerenopvang en een ontwenningskliniek. Veertien jaar lang absorbeert hij in deze subcultuur alle rauwe mensheid die het met zich meebrengt. In zijn vrije tijd speelt hij gitaar en schrijft hij songs. Hij drijft zijn emoties en demonen uit door middel van muziek. Als hij zelf dakloos wordt besluit hij het als rondtrekkend muzikant te proberen. Penner snijdt zijn pad zelf uit. Zijn muziek is geboren uit de zondes van deze wereld.
En dat hij daarin geslaagd is bewijst het feit dat ‘Seks & Politics’ zijn vierde full album is. Eerder verschenen ‘Trouble & mercy’ (2009), ‘Gypsy summer’ (2011) en ‘To build a fire’ (2013). Alle songs op ‘Sex & Politics’ zijn samen met zijn partner in crime, Jon Wood geschreven. Samen namen ze de cd op in een hut in de bossen, waar Cam zijn ‘handmade sound machine’ heeft gebouwd. Samen speelden ze alle instrumenten en producete ze samen alle opnames. De occasionele accordion, melodion, trombone en wat achtergrondzang werden ingevuld door Scott Bayley.
Het album opent met een Neil Young meets JJ Cale nummer ‘I’m calling out’. De cd sluit trouwens ook af met een nummer dat van de hand van Neil Young zou kunnen komen. Het zijn de twee hoogtepunten van de hele plaat!
Maar de rest van de songs is ook zeker de moeite waard. Het is wennen, het is folk, maar dan gemixt met rootsrock en af en toe psychedelica (zeker niet storend veel) en af en toe hypnotiserende monotone stukken waarbij je helemaal wegdroomt, zoals ‘Believe’, het vrij experimentele ‘Bring forth the healing’ en het korte ‘Cheating & robbing’, die toch aantrekken ondanks het monotoon arrangement en de achtergrondgeluiden. Het laatste gaat over in het trage zweverige ‘Can’t afford the blues’. Rustpunten zijn het mooie en trage ‘Honey’ en ‘Broke down’. 
‘Hey you! (lovers of music)’ is een echte meezinger en ‘Come back to me’ heeft een southern feel, maar heeft tegelijk ook wat weg van Robert Plant.
Cam Penner heeft een rauwe, beetje nasale, maar wel sterke en krachtige stem. Hij klinkt af en toe wat ‘punky’, iets dat overigens goed bij zijn muziek past omdat die vaak rauw, onomwonden, ongedwongen en eerlijk klinkt.
Op 29 april 2016 a.s. geeft Cam Penner een concert in Oud-Heverlee!

Peter Jacobs (3½)
This is folk mixed with rootsrock and a little bit of psychedelics, a bit of southern feel and a touch of Neil Young and JJ Cale. These are strong songs, sometimes folk, sometimes roots, monotone and hypnotic. Penners voice has a little bit of a rough edge but that suites the songs, because they are raw, care-free, straight and honest.
0 Opmerkingen

Aroma Di Amore: Zin

30/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Weg
  2. Kwaad Bericht
  3. Het Andere Meisje
  4. Dansen Op De Korte Golf
  5. De Nacht En Zijn Kwaad
  6. Zin
  7. Mijn Profeet
  8. T-Shirt
  9. Leef Mij Uit
  10. Jouw Masker
  11. Stemzucht
  12. Smalle Blinde God
Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR066 

Distributie
Starman Records

Website Artiest
Aroma Di Amore
Een Nederlandstalig album van Starman Records is een zeldzaamheid. Akkoord, het toplabel heeft reeds Marcel Vanthilts excellente ep uitgebracht, maar doorgaans zijn Engels en Frans de voertaal. Aroma Di Amore is me helaas onbekend, ook al zijn ze sinds 1980 bezig. Grote schaamte maakt zich van mij meester. ‘De Nacht En Zijn Kwaad’ is een fantastische track. Dreigend dreunende beats die doen denken aan het beste van Kavinsky of de Hotline Miami-soundtrack. Drommels dansvloergoed. De tekst is dan weer een beetje vreemd, met een constante herhaling van het grommende ‘Kom! Kom! Kom!’. Dubbelzinnige sekspraat of gepeinigde radeloosheid? Rammstein zou er een vette kluif aan hebben. Genre gewijs wordt er duidelijk vrolijk gewisseld: ‘Leef Mij Uit’ en ‘Stemzucht’ zijn vettige rocknummers, titelnummer ‘Zin’ is een kort en mooi instrumentaaltje, ‘Weg’ schuurt en wringt vierkant en dissonant zoals het beste van T.C. Matic. De fluisterstem in ‘Smalle Blinde God’ doet me denken aan ‘Het Lied van de Zee’ van Raymond van het Groenewoud, en zou dus perfect op diens album ‘Ik Ben God Niet’ hebben gepast. ‘Zin’ van Aroma di Amore doet op geen enkel moment vermoeden dat de groepsleden al 36 jaar bezig zijn. Nergens klinkt verveling of herhaling. Aanrader!

Julian De Backer (4)
​A Starman Records release in Dutch is a rarity. Granted, the label did release Marcel Vanthilt’s excellent ep, but the English and French language dominate its slate. Aroma Di Amore doesn’t ring a bell, even though they have been around since 1980. Shame on me, yet again. ‘De Nacht en zijn Kwaad’ is a fantastic track. Ominous thumping beats in the best Kavinsky or Hotline Miami soundtrack tradition. Diabolic dancefloor candy. The lyrics are a little weird, with a constant and insistent repetition of ‘Kom! Kom! Kom!’ (Dutch for ‘Come! Come! Come!’). Innuendo or desperation? Rammstein would be pleased. Genres are explored and flirted with: ‘Leef Mij Uit’ and ‘Stemzucht’ are rancid rock songs, ‘Zin’ is a short instrumental, ‘Weg’ is dissonant just like T.C. Matic. The hush-hush whispers of ‘Smalle Blinde God’ remind me of Raymond van het Groenewoud’s ‘Het Lied van de Zee’, and would have been a perfect fit on his ‘Ik Ben God Niet’ album. ‘Zin’ by Aroma di Amore never betrays the career longevity (36 years!) of its members. Boredom or staleness never rears its ugly head. Recommended!
0 Opmerkingen

John Zipperer: We Walk Together - single

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

​Track:
  1. We Walk Together
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
190394040932

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
John Zipperer
De Amerikaan John Zipperer was tv acteur en stuntman, die op een dag een band verwisselde voor de auto van een vriend. Hij werd aangereden door een truck en in het hospitaal kreeg hij te horen dat hij zou kunnen dood geweest zijn. Dat was voor John de aanleiding om zijn biezen te pakken en naar Los Angeles te rijden om daar een carrière in muziek te beginnen. Zijn debuut werd uitgebracht onder de titel ‘Full Circle’, en nu is er een nieuwe single uit. Deze song werd geschreven in de nasleep van het terrorisme tijdens de Boston Marathon en is ook opgedragen aan het volk van Frankrijk. John Zipperer is een singer-songwriter die een mengeling brengt van rock, folk, country en blues. ‘We Walk Together’ is een ballade over samen sterk staan tegen dit terrorisme. 

Patrick Van de Wiele (3½)
A new single, a ballad on be strong together against terrorism.
0 Opmerkingen

John Miles: Miles High

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ABUM

Tracks:
  1. Turn Yourself Loose
  2. Don't Stop Now
  3. Foolin'
  4. Don't Want The Same Things
  5. Out Of The Cradle (but still rockin')
  6. Hold On
  7. Peaceful Waters
  8. Dancin’ for joy
  9. One Step Closer To Paradise
  10. Reggae Man
Bonustrack:
  1. Closer to You
Platenlabel
Lemon Records

Labelnummer
WCDLEM226

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
John Miles
Hoeven we meneer “Proms” eigenlijk nog voor te stellen? Hij is nog steeds de sterke uitstraling op iedere Night Of The Proms dat tot op de dag van vandaag is uitgegroeid tot een muzikale hoogmis waarop hij zeker niet mag en kan ontbreken.
Buiten zijn wereldhit, en nu al deel uitmakend van ons cultureel erfgoed, ‘Music’, heeft Miles ons nog veel andere knappe songs in ons wazige hoofd geprent. Dan denk ik hierbij onmiddellijk aan snoepjes als ‘Slow Down’, ‘Now That The Magic Has Gone’, ‘No Hard Feelings’ en zo kunnen we nog even doorgaan tot diep in de nacht.
Vandaag moeten we het stellen met een heruitgave van dat andere schitterende album ‘Miles High’, dat reeds dateert uit 191.
Elf nummers, waaronder één bonustrack, behuizen dit schijfje en bij beluistering de dag van vandaag ontdek je dingen waarbij je vroeger op de vinylversie niet bleef bij stilstaan.
‘Turn Yourself Loose’ opent dit knap album en meteen vallen de keyboards op. Niet alleen John bespeelt hier de wit-zwarte ivoren toetsen want voor de opnames van deze langspeler zat ook Brian Chatton aan het klavier. Chatton kennen we nog van zijn tournees met Meat Loaf.
Met ‘Foolin’’ en ‘Don't Want The Same Things’ krijgen we twee love songs en ook in dit genre blinkt Miles uit, zowel muzikaal als tekstueel. Miles en Bob Marshall was het componistenduo voor deze sterke schijf maar net als zijn broodheer Miles zelf weet Marshall toch zeer diepgaande emotionele teksten te schrijven. Ze hebben hier hun gelijke gevonden. Met ‘Peaceful Waters’ worden we overstelpt met sterke lyrische tekst. Die vinden we ook terug in zijn ‘Now That The Magic Has Gone’ uit zijn langspeler ‘Upfront’ uit 1993 dat het zoveelste staaltje van vakmanschap herbergt.
‘Dancin’ For Joy’ borrelt dan weer over van de ietwat funky gitaar- en baslijnen. De twee laatste nummers op dit zeer variërende album, ‘One Step Closer To Paradise’ en ‘Reggae Man’ vormden de single die uit dit album gedistilleerd werd. Luister vooral hier weer naar die schitterende gitaaruithalen van Miles en ‘Reggae Man’ bezit dan weer alle ingrediënten van een sterke reggae song, eentje waar Bob Marley wel eens jaloers op zou kunnen worden.
De bonustrack is ‘Closer To You’ en had wat mij betreft ook op de originele langspeler mogen staan. Deze song had zelfs als single mogen verschijnen. 
Gelijk welk album Miles ook maar heeft gemaakt, ze bezitten allemaal die pure magie die je als luisteraar over de ganse lijn weet te overtuigen en de schitterende song ‘Now That The Magic Has Gone’ heeft hier totaal geen betrekking op wat dit is puur magische muziek zonder onderbreking. Een ding is spijtig aan John Miles, buiten ‘The Night Of The Proms’ krijgen we hem zelden of nooit op een ander podium te zien en dat betreuren we.
De line-up in de studio bestond uit:
  • John Miles: zang, gitaar, keyboards
  • Bob Marshall: bass
  • Brin Chatton: keyboards
  • Barry Black: drums (en dit was zijn laatste samenwerking met Miles.

Alfons Maes (5)
On every album that John Miles has made, we find that pure magical touch that convince us as listener all over the whole line. His song "Now That The Magic Has Gone" is not relevant here because of the pure magical music without any interruption.
One sad thing about John Miles is that we hardly or never see him perform on a stage outside 'The Night Of The Proms’. We really would like to see him playing his old awesome songs from the past… Sad, very sad…
0 Opmerkingen

Jacob Bellens: Polyester Skin

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Tidal Wave
  2. Ace of Spades
  3. Untouchable
  4. Back to You
  5. In the Lunar Light
  6. Polyester Skin
  7. Behind the Barricades
  8. Caught in a Kiss
  9. Raining Parachutes
  10. Keepers of the Faith
Platenlabel
HFN Music

Labelnummer
Promo CD

Distributie
PIAS

Promo-agent
Filip De Groote

Website Artiest
Jacob Bellens
Uit het zuiden van Denemarken komt het geluid van indie muzikant Jacob Bellens. Die werd geboren in Nakskov in 1979 en schrijft al sinds zijn dertiende songs. Hij heeft al sinds 2004 3 albums uitgebracht met het duo-project Murder, 4 als leadzanger in ‘I Got You On Tape’, en 2 soloalbums. In 2011 won hij de Deense Award als “Singer of the Year”. Samen met Fridolin Nordsøe & Kristian Leth schreef hij in 2013 het thema voor de nationale tv-reeks van het jaar. Als de helft van het duo Goblins naast Lars Iversen van The Asteroids Galaxy Tour, werd hun track ‘Heartbreak City’ afgelopen zomer veel gedraaid. En afgelopen mand december was hij nog te gast in ons land op het Glimps festival in Gent. Op 5 februari komt zijn nieuw soloalbum uit, en wij kregen al een promo CD. Het is een samenwerking met de Deense producer & DJ Kasper Bjørke. De opener ‘Tidal Wave’ zet al de toon met zijn elektronische achtergrond die volgens Jacob aan Vangelis’ ‘Chariots of Fire’ doet denken. ‘Ace of Spades’ is meer eighties pop, evenals de ballade ‘Untouchable’. Een leuke popsong is ‘Back to You’, up-tempo en fris, evenals de titeltrack. De overige tracks zijn ook niets mis.

Patrick Van de Wiele (3½)
Nice and fresh pop songs with electronic background. A first acquaintance with this Danish indie artist. 
0 Opmerkingen

Ian Fisher: Nero

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Nero
  2. Too Bad
  3. Constant Vacation
  4. Again & Again
  5. Invisible Cities
  6. All Ya Need
  7. Almost Darlin’
  8. You’re the One
  9. Comin’ Down
  10. Just like a Stranger
Platenlabel
Snowstar Records

Labelnummer
15-065

Distributie
Snowstar Records

Website Artiest
Ian Fisher
Ian Fisher werd geboren op een boerderij in Ste. Genevieve, Missouri, USA, maar verkaste op 21-jarige leeftijd naar Wenen. Na een jaar hield hij het daar voor bekeken en verhuisde met zijn gitaar naar Berlijn. Na een zesmaanden lang verblijf in New York City, zwierf hij door Europa, en gaf al honderden optredens. Je kan hem dus beschouwen als een muzikant zonder thuisland, dus een busker. Nu is zijn debuutalbum er, dat opgenomen werd in 3 verschillende studio’s, 2 slaapkamers en een kelder in Berlijn, Hamburg en Wenen. Ian heeft zijn Amerikaansheid verloren, dat zegt hij zelf. Toch staat zijn album vol met Amerikaans klinkende muziek zoals country en folk. De titeltrack opent al onmiddellijk met pedal steel gitaar boven akoestische gitaar, en ‘Almost Darlin’’ werd geschreven na een vreemd concert in Berlijn met Father John Misty. Deze singer-songwriter schrijft dus songs die nogal autobiografisch zijn. Hij is duidelijk op zoek naar zichzelf, en dat hoor je duidelijk in ‘Just like a Stranger’. Zijn songs klinken echter soms nogal droevig.

Patrick Van de Wiele (3½)
The debut album of an artist without a country. Autobiographical country and folksongs. 
0 Opmerkingen

Buford Pope: The Poem &The Rose

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Poem And The Rose
  2. Talk Of The Town
  3. My Heart Don’t Lie
  4. Bless These Arms Of Mine
  5. All I Took Was You
  6. At The End Of The Week
  7. Can’t Feel It Anymore
  8. I Light Up A Candle
  9. I Think I Belong To You
  10. Since You Walked Away
  11. Young Girl
  12. If Ties Don’t Bind
Platenlabel
Unchained Records

Labelnummer
BP2006

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Buford Pope
De 44-jarige Zweed Buford Pope, wiens echte naam Mikael Liljeborg is, werd op 15 jarige leeftijd van zijn sokken geblazen toen hij Bob Dylan hoorde. Dylans aparte manier van zingen sprak hem enorm aan en was de oorzaak dat Buford op latere leeftijd zich aan het songschrijverschap waagde. Na Dylan ontdekte hij de overige verhalenvertellers, zoals Neil Young, Tom Petty, Jackson Brown, Robert Johnson en Bruce Springsteen. Zijn vorig album ‘Sticks In The Throat’ dateert uit 2014, maar de songs op ‘The Poem & The Rose’ zijn nog ouder. Deze, alle van zijn hand komende songs werden opgenomen in 2006 en het is dan ook een raadsel waarom zij zo lang op de plank bleven liggen. Dit wil echter niet zeggen dat de nummers ondertussen gedateerd klinken. Integendeel, deze songs zijn tijdloos. Alleen hadden wij, moesten ze destijds uitgebracht zijn, er al eerder van kunnen genieten. ‘The Poem & The Rose’ staat bol van melancholische country, alternatieve country en Americana. Het eerste nummer en tevens titeltrack, trekt meteen, door de schitterende intro op pedal steel, alle aandacht naar zich toe. Die pedal steel blijft trouwens gedurende het ganse album prominent aanwezig, net als de fiddle van Filip Runesson. Pope is inderdaad beïnvloed door Dylan, maar ik zou zeggen dat hij zijn inspiratie zeker zoveel put uit het werk van Levon Helm en The Band. Vocaal gaat Buford soms een beetje de toer van Rod Stewart op. Vooral in ballades, zoals in ‘My Heart Don’t Lie’ dringt die vergelijking zich op. Die lichtjes hese stem matcht bovendien op een unieke manier met de close harmony van Anna Liljeborg. ‘At The End Of The Week’ is een song die gemakkelijk op het repertoire had kunnen staan van de jonge Levon Helm. Gedurende de eerste elf songs val je van de ene verbazing in de andere. Hier wordt op topniveau gemusiceerd en als je net denkt dat je alles gehad hebt, tovert Pope met het sluitstuk ‘If Ties Don’t Bind’ het meest kunstzinnig geslepen diamantje uit zijn hoge hoed. Dit is The Band in topvorm.

Lambert Smits (4½)
If you like Bob Dylan, Levon Helm, The Band and Rod Stewart, then this album is without doubt a must have!
0 Opmerkingen

Broeder Dieleman: Uut de bron

28/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Ruischendegat
  2. Hoofdplaat
  3. Meilied
  4. Lovenpolder
  5. Lied van de wilg
  6. Omer
  7. Nehalennia
  8. Water
  9. Onder Zaamslag
Platenlabel
Snowstar Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Snowstar Records

Website Artiest
Broeder Dieleman
Uit Nederland, meer bepaald uit Zeeuws Vlaanderen komt het geluid van Broeder Dieleman. Op 28/11 van vorig jaar werd het boek ‘Uut de bron’ door de uitgeverij Wintertuin, samen met deze bijbehorende cd uitgebracht. Het boek bundelt alle teksten en het album bevat songs, veldopnames en instrumentale passages die mekaar opvolgen. Samen vormen ze een uitgesponnen geheel. Het album werd uitgebracht op 500 exemplaren en was in een maand uitverkocht. Maar het werd heruitgebracht met een coverfoto door Broeder Dieleman zelf gemaakt en gehandtekend. Het is zijn debuut niet, want eerder bracht hij al ‘Alles Is IJdelheid’ en ‘Gloria’ uit. De nieuwe songs zijn uiteraard in het Zeeuws-Vlaamse dialect, doorspekt met ruisende bomen, vogelgeluiden, mensen die praten, totdat rare muziek hen overstemt. Een echte song kan je ‘Ruischendegat’ niet noemen, eerder een klanktapijt. ‘Hoofdplaat’ is folkachtig, en daarna is ‘Meilied’ weer een klanktapijt. Op ‘Lovenpolder’ begint Broeder Dieleman te zingen, waarna de lokale gesprekken weer invallen. En ‘Lied van de wilg’ is niks anders dan geruis met belletjes die door de wind bengelen. ‘Nehalennia’ is een ode aan de Amerikaanse harpiste Baby Dee, met wie hij al optrad. Een vreemde cd als je ’t mij vraagt, die zeer moeilijk toegankelijk is (of misschien net niet voor de lokale bevolking). 

Patrick Van de Wiele (3½)
0 Opmerkingen

David Newbould & The Stowaways: The Devil Is The Name - EP

26/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Devil Is The Name (radio mix)
  2. Love You Like I Don’t Know How
  3. Standing At The Crossroads Too Long
  4. Clam Bake City
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
David Newbould
De uit Toronto, Canada afkomstige singer-songwriter David Newbould heeft anno 2016 een EP om de markt gegooid. De vier originele songs liggen allen in de lijn van zijn vorig album ‘Tennessee’ uit 2013. David huisvestte zich in het verleden ook in Nashville en in Austin, Texas. In beide steden snoof hij dan ook de nodige muzikale inspiraties op. De country en folk geïnspireerde openingsong ‘The Devil Is His Name’ is van meet af aan een opwindend luisterstuk dat wordt opgewaardeerd door Peter Hyrka vioolschikkingen. De akoestische countryballade ‘Love You Like I Don’t Know’ is verder ingekleurd door Jefferson Crow Fender Rhodes en pianotunes. De strakke drumslagen van Joe Dorn zijn de ideale leidraad voor een klein muzikaal orgasme. Michael Webb’s harmonium komt samen met Davids akoestische gitaarsnaren in de spotlights in het country en  Americana getinte ‘Clam Bake City’. Na het full lenght album ‘Tennessee’ moeten we ons voorlopig troosten met deze EP. 

Philip Verhaege (4)
David draws his stong musical line…
0 Opmerkingen

Andy Jackson: 73 Days At Sea 

26/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Like you
  2. Ships of dreams
  3. Type 2 error
  4. Ballooning
  5. Type 1 error
  6. Lighthouse
  7. Legends of mysterious apes
  8. The Gyre
  9. Drownings
  10. Black Sailed Unfamiliar
Platenlabel
Esoteric Antenna

Labelnummer
EANTCD 21059

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Andy Jackson
Eind 2014 verscheen een boeiende solo-cd van Andy Jackson, ‘Signal to Noise’. De recording engineer trad in de voetsporen van werkgever Pink Floyd. Niet spectaculair, wel mooi. Op 29 januari 2016 verschijnt echter een vervolg ’73 Days at sea’. Andy Jackson bewijst hiermee nogmaals het masterbrein te zijn achter de gekende PF-sound, waarvoor hij ook een Grammy ontving. Laat je verbluffen!
Wat je Andy Jackson zeker niet mag verwijten is plagiaat of kopij-gedrag. Akkoord, zijn zangstijl is verwant aan Roger Waters. Zijn arrangementen voelen absoluut rijker en luchtiger aan. Zeker zo sterk als de legendarische groep. Neem ‘Legends of mysterious apes’ of ‘The Gyre’: intelligente teksten waar men met genoegen (niet noodzakelijk) kan op kauwen. Ook het gebruik van de synthesizer à la Passport (maar dan zonder de jazz) waarover de droge verhalende stem van Andy. En vooral zijn uitdeinend gitaarspel zorgt voor een zachte spijsvertering.
Krachtigste song werd de 17 minuten lange (nog te kort) ‘Drowinings’. Hier evenaart (overtroeft) hij menig Pink Floyd-song. Opgebouwd met 5 tijdsfragmenten die naadloos in mekaar overvloeien. Een knappe ritmische intro, snijdende gitaar en even later… de zwoele stem van Anne-Marie Helder. Een Britse (blitse) zangeres die we nog kennen van o.a. Mostly Autumn of de Genesis-revisited II tour met Steve Hackett. Wanneer ze ‘alone alone alone’ zingt, wil je zo op je witte paard springen. De song heeft wat zwartgallige teksten maar beklijft voortdurend.
Even ook vermelden dat de hoezen van Andy Jackson getekend worden door Michael Bergt, bekende beeldhouwer en schilder (ook een ontdekking!)
’73 Days at the sea’ werd een nostalgische reflectie over het leven op aarde met de zee als een onuitputtelijke inspiratiebron. Een schitterend hebbeding van Cherry Red Records met DVD voor een optimale surround weergave (geluidstechnisch een echte meerwaarde).

Line-up:
  • Andy (Andrew) Jackson: all instruments
  • Anne-Marie Helder: vocals on ‘Drownings’
  • David Jackson: saxophone on ‘Drownings’

Marino Serdons (4)
A superb gadget Esoteric Antenna with DVD for optimal surround sound (sound technically a real value). A real must have!
0 Opmerkingen

Van Wilks: 21st Century Blues

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Strange Girl
  2. Drive By Lover
  3. Golddigger
  4. Just Walk Away
  5. There’s A Sin In There Somewhere
  6. 21st Century Blues
  7. Who’s Foolin’ Who
  8. She Makes Me Crazy
  9. If I Were A Richman
  10. Can’t Stop Thinkin’
  11. Livin’ On Borrowed Time
  12. Midnight Crossing
Platenlabel
Texas ‘51 Records

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Mark Pucci Media

Website Artiest
Van Wilks
Texas gitarist Van Wilk katapulteert ons met zijn nieuw album recht naar de 21ste eeuw. Van Wilks is een multi-award winnend gitaarvirtuoos die nu voor enkele nummers samenwerking vond met Christopher Cross en Malford Milligan. Het nummer ‘Drive by Lover’ werd zelfs in coschrijverschap neergepend met Billy F. Gibbons. 
De sound is hier dan ook zeer nauw verwant met Z.Z.Top’s muzikaliteit. Het album ‘21st Century Blues’ is de eerste release in tien jaar voor Van Wilks. De rode draad doorheen het album is dus de Texas gitaarsound. Van bij de openingtrack ‘Strange Girl’ hakt Van Wilks er duchtig op los. De eerste rockballade ‘Just Walk Away’ is maar een korte verademing, want na een vinyl krakende intro, die trouwens afkomstig is van een oude 78-toeren lp van Leadbelly, loopt het losjes en ongedwongen in de heavy arrangementen van ‘There’s A Sin In There Somewhere’. De moderne bluesrock tunes zijn dan weer zo typerend in titeltrack. Net zoals de funky gitaarriffs van ‘Who’s Foolin’ Who’. De Texas gitaarsound is terug in ‘She Makes Me Crazy’, en als we nog niet gek genoeg waren werden we dat van zijn slidegitaar in ‘If I Were A Richman’ en de moderne schikkingen van het nummer ‘Can’t Stop Thinkin’’. 
Het mysterieuze ’Midnight Crossing’ heeft dan weer de eer om het album op een waardige manier af te sluiten.

Philip Verhaege (4½)
This is really Rockin’ Texas blues
0 Opmerkingen

Sister Sledge: Circle of Love

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Circle of Love (Caught in the Middle)
  2. Cross My Heart
  3. Protect our Love
  4. Give in to Love
  5. Love don’t you go through no Changes on Me
  6. Don’t You Miss Him now
  7. Pain Reliever
  8. You’re much better off Loving Me
  9. Fireman
Bonustracks:
  1. The Weatherman
  2. Have You Met My Friend
  3. Mama never Told Me
  4. Neither One of Us (Wants to Be the First to Say Goodbye)
  5. Love Has Found Me
  6. Love Ain’t Easy
  7. Thank You for Today
  8. Have Love, Will Travel
  9. Cream of the Crop
  10. Mama never Told Me
Platenlabel
Big Break Records

Labelnummer
WCDBBRX0344

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Sister Sledgehttp://www.sistersledge.com
Waarschijnlijk kent u de meidengroep Sister Sledge door hun discohits zoals ‘We Are Family’ en ‘He’s the Greatest Dancer’. Nile Rodgers en Bernard Edwards van Chic zorgden daarvoor. Maar vooraleer de zusjes bekend werden, brachten ze in 1975 hun debuut uit op Atco. En Alhoewel de jongste toen pas 15 was, bezaten ze reeds een zekere maturiteit. Hun sound geleek op die van Philly, met enkele samen geschreven met Gwen Guthrie. Op de eerste single eruit, ‘Love don’t you go through no Changes on Me’, hoor je dat goed. Ook ‘Protect our Love’ heeft van die Phillysound weg, terwijl op de tweede single (en titeltrack) meer close harmony zang voorkomt. En ‘Give in to Love’ is een typische, mooie Thom Bell/Linda Creed ballade. Daarentegen gaat ‘Pain Reliever’ meer de discotoer op. Afsluiter ‘Fireman’ valt vooral op door gitaarwerk en de blazers. Daarnaast staan hier een pak bonustracks op, niet minder dan 10. Het zijn de overige singles die de groep uitbracht bij Atco en Cotillon tussen 1973 en 1976. De meeste hiervan zijn nog nooit op cd uitgebracht. Hiertussen staan o.a. ‘Mama never Told Me’, de Gladys Knight & the Pips cover ‘Neither One of Us (Wants to Be the First to Say Goodbye)’, ‘Thank You for Today’ en ‘Cream of the Crop’. Dit label brengt deze cd opnieuw uit ter gelegenheid van de 40ste verjaardag, samen met een interview met Kathy Sledge in het cd-boekje. Een historische heruitgave dus, die ik aanbeveel aan fans van Phillysoul. 

Patrick Van de Wiele (4)
For its 40th anniversary, this album was reissued. A historic album, ideal for fans of Phillysoul. 
0 Opmerkingen

Roberto Morbioli Trio: Acoustic Me

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Mother’s House
  2. My Baby’s Gone
  3. I Love You Much And More
  4. I’m In The Blues
  5. Love Affair
  6. You Smile
  7. Specchi Rosa, Specchi Blu
  8. Childhood Memories
  9. Mama Told Me
  10. Miracles
  11. Train To Tyngsborough
  12. Under A Sky Like This
Platenlabel
Phamosa Records

Labelnummer
PR006

Distributie
Phamosa Records

Website Artiest
Roberto Morbioli
Roberto Morbioli werd geboren in het mooie Verona, waar hij op 15-jarige leeftijd de bluessound ontdekte. Na een aantal jaren in de Italiaanse muziekscène te hebben vertoeft, werd hij verzocht om in 1987 toe te treden tot de Tao Ravao Blues Band. Daar registreerde hij zijn eerste album ‘From Madagascar To Chicago’. Twee jaar later vervoegde hij dan ‘Rudy’s Blues Band’. Samen namen ze het album ‘Reason To Live’ op. In 1991 kreeg hij dan wereldwijde herkenning met zijn eigen band Morblus. 
Met deze vermaarde band registreerde hij liefst acht albums.  In 2013 en 2014 werkte hij dan samen met het Big Daddy Wilson Acoustic Trio. Zijn persoonlijkheid en unieke speelstijl is dus overduidelijk aanwezig in al zijn muzikale interpretaties. 
Roberto is zo gepassioneerd door de blues dat hij het tijd vond om een akoestisch album in te blikken. Samen met bassist Paolo Legramandi en drummer Nicolo Taccori heeft singer-songwriter en gitarist Roberto Morbioli twaalf uitmuntende originele akoestische tracks ingeblikt. Naast Roberto’s warm en zeer aangenaam stemgeluid zijn ook zijn knappe gitaarfraseringen mooi opgebouwde schikkingen. Alle moderne akoestische bluesnummers werken haast hypnotiserend. 
Roberto’s vaardigheden op gitaar herbergen een fascinerende sfeer. Het album ‘Acoustic Me’ is dan ook één lang en betoverend hoogtepunt. 

Philip Verhaege (5)
The album 'Acoustic Me' is one long and glamorous highlight.
0 Opmerkingen

Micha Schellhaas: Double Take

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Velocity
  2. Ford-F150
  3. Double Take
  4. Your Turn
  5. False Fork
  6. 5 & 6
  7. Travel Song
  8. Texaleans
  9. Slow Blues for B.B.
Platenlabel
Tonehunter

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Micha Schellhaas
Micha Schellhaas werd geboren in Duitsland, en speelt al gitaar sinds zijn negende. Hij werd sterk beïnvloed door klassieke rock, blues en jazz, en behaalde een Master op jazzgitaar in Nederland. Nadat hij doorheen verschillende Europese landen getrokken was, ging hij in 2008 richting USA. In Austin, Texas was hij actief in de blues en jazzscène, maar settelde zich in 2013 in Venice Beach, Californië. Dat jaar bracht hij zijn eerste EP uit, ‘Wings of Fire’, die geproduceerd werd door Carl Verheyen van Supertramp. Nu is zijn eerste full album uit, met daarop 9 originele songs, dat via crowdfunding gerealiseerd werd. Opnieuw tekende Carl Verheyen voor de productie. De muzikanten Chad Wackerman (Frank Zappa) op drums, Dave Marotta (Manhattan Transfer) op bas en Jim Cox (Mark Knopfler) op keyboards staan hem bij. Het resultaat is een instrumentaal jazzrock album, met elementen uit blues en rock. Nochtans is er ook R&B aanwezig in de openingstrack ‘Velocity’, waarna de funky blues van ‘Ford-F150’ eraan komt. Daarna is de titeltrack aan de beurt, en iets verderop staat de zachte jazzrock van ‘False Fork’. Daarentegen is ‘5 & 6’ veel meer rockgetint. Swingende bluesrock is dan weer aan de beurt op ‘Texaleans’, waarna de ‘Slow Blues for B.B.’ afsluit. Een niet onaardig debuut.

Patrick Van de Wiele (4)
This debut by Micha Schellhaas is an instrumental jazz rock album, with elements of blues and rock.
0 Opmerkingen

Keith Stone: The Prodigal Returns

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Prelude (Just a Closer Walk with Thee)
  2. Better Things to Do
  3. First Love
  4. Cindi Leigh
  5. Take Me Home
  6. New Orleans Moonlight
  7. Time to Move On
  8. Make Me Feel Alright
  9. Buster’s Place
  10. The Prodigal Returns
  11. Just a Closer with Thee
Plantenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Keith Stone
Keith Stone is op missie om zijn blues te verkondigen. Met zijn nieuw album neemt hij ons mee op een muzikale reis tussen New Orleans en Southern Louisiana. Stone, die een inwoner is van New Orleans, presenteert met zijn solide prestatie een eerbetoon aan zijn stad en haar muzikale nakomelingen. In de elf originele nummers vond Keith backing bij gerenommeerde collega’s zoals Dr. John, Elaine Foster, Bruce “Sunpie” Barnes, Joe Krown en Andy J. Forest. De intro van het album is een typische Dixieland New Orleans Jazz Funeral sound die op magische wijze wordt afgesloten met paardengedraf. In de daaropvolgende R&B song ‘Better Things To Do’ komt Keiths warm stemgeluid samen met de hoornsectie op de voorgrond. De liefdessong ‘First Love’ wordt opgewarmd door Nelson Blanchards orgelarrangementen en Keiths gitaarsolo’s. In het zydeco begeesterde ‘Cindi Leigh’ komt Sunpie op de proppen met zijn opwindende accordeon. Hemelsmooi is meteen ook het bluessleper ’New Orleans Moonlight’. Net zoals de ballade ‘Take Me Home’, dat de ziel uitademt van die typerende Stax Records sound. De baslijnen en de gitaarriffs in het gladde en funky ‘Time to Move On’ creëren het strakke tempo dat verder wordt aangewakkerd in het opwindende ‘Make Me Feel Alright’. Het jazzy ‘Buster’s Place‘ staat in aangenaam contrast met de moderne funky schikkingen van de titeltrack. Dr. John mag samen met Keiths ondoorgrondelijke gitaarsolo en Joe Krown orgeltunes het afsluitende en New Orleans typerende ‘Just a Closer Walk with Thee’ inkleuren. En dan zijn hier ook vooral de backingvocals en de vlotte hoornsectie van groot belang. 
Wat een finale van een knap album!

Philip Verhaege (5)
Keith Stone is the best kept secret in New Orleans and Southern Louisiana ... Until now!
0 Opmerkingen

Julia Fordham: Julia Fordham - Deluxe Edition

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1
  1. Happy Ever After
  2. The Comfort of Strangers
  3. Few Too Many
  4. Invisible War
  5. My Lover’s Keeper
  6. Cocooned
  7. Where Does the Time Go?
  8. Woman of the 80’s
  9. The other Woman
  10. Behind Closed Doors
  11. Unconditional Love
Bonustracks:
  1. I Wish
  2. Waiting for a Miracle
  3. My Mistake
  4. The Comfort of Strangers (single version)
  5. Woman of the 80’s (radio version)
  6. Where Does the Time Go? (radio edit)
  7. The Comfort of Strangers (extended version)
Disc 2 (live)
  1. The Other Woman
  2. Cocooned
  3. My Mistake
  4. Few too Many
  5. Invisible War
  6. Behind Closed Doors
  7. My Little Secret
Platenlabel
Cherry Pop

Labelnummer
CRPOPD168

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Julia Fordham
Twee jaar nadat dit label haar tweede en derde album heruitbracht, komt het debuut van deze Engelse singer-songwriter uit 1988 opnieuw uit in een luxe editie op 2 cd’s. Het album bereikte destijds in de UK de gouden status, en verkocht goed in de USA, Europa, Japan, en Zuidoost-Azië. Uit deze elpee werden destijds 4 singles getrokken, namelijk ‘The Comfort Of Strangers’, ‘Woman Of The 80’s’, ‘Where Does The Time Go?’, en haar evergreen hit ‘Happy Ever After’, dat deze cd opent. Naast de elpee staan hier maar liefst 14 bonustracks op, waaronder 7 livetracks. Tevens zijn er singleversies, B-kantjes, remixen en alternatie versies opgenomen. De livetracks stonden destijds op een EP, die op een beperkte oplage verspreid werden. Het 20 bladzijden tellende cd-boekje bevat aantekeningen track per track door Julia zelf, bijdragen door Hugh Padgham en Grant Mitchell, die het originele album produceerden, en nieuwe “liner notes”. Julia gaat dit jaar weer uitgebreid op tournee. Een unieke gelegenheid om haar debuut aan te schaffen.

Patrick Van de Wiele (3½)
Two years after the re-release of her second and third album, this double CD brings her debut. With no less then 14 bonus tracks. Excellent to get to know her debut. 
0 Opmerkingen

Jimmy Castor Bunch: Butt of Course/Supersound/E-Man Groovin’

25/1/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1: Butt of Course
  1. E-Man Boogie
  2. Bertha Butt Boogie
  3. One Precious Word
  4. Hallucinations
  5. Potential
  6. You Make Me Feel Brand New
  7. Daniel
  8. Let’s Party Now
Bonustracks:
  1. Bertha Butt Boogie (single version)
  2. Merry Christmas
  3. The Christmas Song
  4. Supersound (single version)
  5. King Kong Pt. 1 (single version)
Disc 2: Supersound & E-Man Groovin’
  1. Supersound
  2. King Kong
  3. Bom Bom
  4. A Groove Will Make You Move
  5. Drifting
  6. Magic in the Music
  7. What’s Best?
  8. E-Man Groovin’
  9. Space Age
  10. I Love a Mellow Groove
  11. Dracula Pt. 1
  12. Everything is Beautiful yo Me
  13. Super Love
  14. I Don’t Want to Lose You
  15. Dracula Pt. 2
Bonustrack:
  1. Space Age (12” disco version)
Platenlabel
Robinsongs

Labelnummer
WROBIN5CDD

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Niet Gevonden
De artiest van deze cd’s heet eigenlijk voluit The Jimmy Castor Bunch featuring The Everything Man. Jimmy Castor was immers een “everything man”, want hij deed letterlijk alles zelf: sax, keyboards, percussie, songwriter, zanger, arrangeur, producer enz. Nu zijn op een dubbel-cd, drie van zijn albums bijeengebracht. Hierop staan klassieke Jimmy Castor songs, waarvoor hij bekend is, zoals ‘Bertha Butt Boogie’, ‘King Kong’, ‘Supersound’, ‘A Groove Will Make You Move’, en uiteraard ‘Space Age’ en ‘Potential’. Daarnaast coverde hij ‘You Make Me Feel Brand New’ van The Stylistics, ‘Daniel’ van Elton John (instrumentaal) en ‘I Don’t Want To Lose You’ van The Spinners. Jimmy Castor was een visionair die we ook vooral kennen van ‘Troglodyte (Cave Man)’, dat hier niet opstaat. Een goede gelegenheid dus om zijn werk te leren kennen. Tussen de vele bonustracks staan twee kerstsingles, ‘Merry Christmas’ en ‘The Christmas Song’, maar ook de maxi-uitvoering van ‘Space Age’. Mojo’s journalist Lois Wilson schreef de “liner notes”. 

Patrick Van de Wiele (3½)
Three albums by Jimmy Castor Bunch on two CD’s, with lots of signature songs like ‘Bertha Butt Boogie’, ‘King Kong’ etc. A nice opportunity to get to know his work. 
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Juni 2025
    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY