DETAILS ALBUM

Tracks:

1. UK Subs - Product Supply 
2. UK Subs - Rare Disease 
3. UK Subs - Embryo
4. UK Subs - Teroristos 
5. UK Subs - Phillips Environmental
6. Charlie Harper & Captain Sensible - Too Much Reality 
7. Charlie Harper & Captain Sensible - Space Virgins 
8. Charlie Harper & Captain Sensible - Human Traffic 
9. Charlie Harper & Captain Sensible - Kamera 
10. Urban Dogs - Rebellion Song 
11. Urban Dogs - One Foot In The Grave 
12. Target Generation - Complete Surrender 
13. Target Generation - Sail The Wind 
14. Target Generation - Think Of Me 
15. Target Generation - The Things We Saw 
16. Target Generation - King For A Day 

Platenlabel
Cleopatra Records

Labelnummer
CLO0186

Distributie
Cleopatra Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
U.K. Subs

U.K. Subs is één van de meest invloedrijke punkbands uit de muziekgeschiedenis. Al sinds 1976 zijn ze één van de vaandeldragers van de Engelse punk. De belichaming van U.K. Subs is als sinds de begindagen de charismatische frontman Charlie Harper. De voormalige kapper uit Londen is ondertussen al 72 jaar oud maar nog steeds alive and kicking. U.K. Subs brengen nog steeds studioalbums uit, maar geregeld duiken er ook compilaties op. Die zijn niet altijd even interessant, maar deze ‘Friends And Relations’ is wel de moeite waard.
Het album omvat 16 nummers die je in vier delen kan splitsen. De eerste 5 nummers zijn opgenomen als U.K. Subs. ‘Product Supply’, ‘Rare Disease’ en ‘Embryo’ zijn opgenomen tijdens de Tacoma Sessions in 2005. Toen de heren op tour waren in de Verenigde Staten hadden ze een dagje vrij in Tacoma en die hebben ze gebruikt om deze drie nummers op te nemen. ‘Rare Disease’ is een cover van Urban Dogs, de andere twee zijn nieuwe nummers. Drie onvervalste oldschool punksongs.
Daarna volgen twee nummers die opgenomen zijn tijdens de tour in Zuid-Amerika in 2001. Dit was de eerste tour met hun nieuwe drummer Jason. ‘Philips Environmental’ is een typisch U.K. Subs nummer net las ‘Teroristos’ al sluipen hier wel wat ska-invloeden in de song.
Met ‘Too Much Reality’, ‘Space Virgins’, ‘Human Traffic’ en ‘Kamera’ krijgen we daarna vier nummer die opgenomen zijn door Charlie Harper samen met Captain Sensible van The Damned. De vier nummers zijn in 2013 al eens uitgebracht op de EP ‘Too Much Reality’. Het zijn vier erg goede postpunknummers met heel wat psychedelica in verweven. Het heeft wat van Television maar dan wat rauwer. ‘Kamera’ is een buitenbeentje: een absurd spoken word pareltje.
Ook nummers 10 en 11 op deze compilatie zijn een samenwerking van Charlie Parker met een punklegende. Ditmaal nam hij als Urban Dogs in 2014 twee nummers op met Knox van The Vibrators. Al sinds 1983 nemen ze geregeld nieuwe nummers op onder de naam Urban Dogs. ‘Rebellion Song’ en ’One Foot In The Grave’ zijn twee goede pubrocksongs waarbij vooral de zang van Knox opvalt. Hij klinkt heel erg al Lou Reed.
Afsluiten doet ‘Friends And Relations’ met 5 nummers door Target Generation. In 1983 werd Target Generation opgericht door Alvin Gibbs (U.K. Subs), Nicky Garratt (U.K. Subs), Kim Wylie (U.K. Subs), Ken Scott (Wasted Youth) en Mel Wesson (TV Smith’s Explorers). Na enkele maanden werd Wylie vervangen door Andy Scott (Wasted Youth). In die bezetting namen ze 5 nummers op in The Manchester Square Studios in Londen. Maar in 1984 splitte de groep door vele drugsproblemen in de band. Alvin Gibbs werd kort daarna de bassist van Iggy Pop. De opnames van Target Generation zijn u voor de eerste keer uitgebracht. Het resultaat zijn goed in het oor liggende songs op de grens tussen postpunk en new wave met een prominente rol voor de keyboards. Alleen hier al voor is deze compilatie de moeite waard om in huis te halen. 

Tom Coppers (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Look At Us (The Two Of Us)-Original Cast 1977
2. Have You Had A Little Happiness Lately-Tony Burrows 1974
3. All So Different Now-Sunny 1978
4. There’s Still Time-David Martin 1970
5. Love Matters-Original Cast 1973
6. Better Fly Butterfly-Tony Burrows 1974
7. What A Lovely Way To Spend Forever-David Martin 1969
8. Ain’t That Telling You People-Sue & Sunny 1976
9. Oh My Jo-Tony Burrows 1974
10. It’s Gonna Be A Cold Cold Winter-David Martin 1978
11. First Night-Original Cast 1977
12. Solo-Sue 1975
13. Knock Me Down-Original Cast 1977
14. Take Away The Feeling-Tony Burrows 1973
15. Have Yourself A Good Time-Sunny 1976
16. Flowers In Heaven-David Martin 1975
17. Manhattan Skyline-Original Cast 1976
18. When My Little Girl Is Smiling-Tony Burrows 1976
19. Summertime-West End Boys 1979

Bonus Track

1. Golden Yearz-The Naimz 2016

​Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD489

Distributie
Proper Music Distribution

Website
Tony Burrows
David Martin
Ron Dante

Misschien laat deze naam, Original Cast, ook weer niet meteen een belletje rinkelen. Tijdens medio jaren zeventig waren het voornamelijk Tony Burrows (Edison Lighthouse, White Plains, Ivy League, Flower Pot Man, First Class,…), David Martin (Butterscotch, Guys And Dolls, AMMO, Madeline Bell & David Martin) en Sue & Sunny (backing vocalisten voor o.m. Elton John, Mott The Hoople, David Bowie, Donna Summer,…) de drijvende krachten achter dit project.
Ze brachten de single ‘First Night’  uit en die kon op heel wat internationale aandacht rekenen.
Via het Britse kwaliteitslabel Angel Air Records krijgen we nu een mooie compilatie waarin we nummers terugvinden van de Original Cast maar ook solo momenten van David Martin, Tony Burrows, West End Boys, en natuurlijk ook van Sunny en Sue.
Denk jaren zeventig, denk aan die tijdloze memorabele klank van White Plains, Guys And Dolls, Edison Lighthouse en je weet meteen welke muziekrichting we uitgaan.
Tony Burrows werd decennia lang genoteerd als de beste popzanger uit pakweg 30/40 jaar lang. Lees ook ons artikel over Tony Burrows.
We noteren enkele speciale songs voor u. ‘Love Matters’ van de Original Cast is een leuke love song terwijl Tony Burrows’ ‘Better Fly Butterfly’ een meer een steviger popnummer is. Dat Sue & Sunny over sterke vocalen beschikken laten ze duidelijk horen in o.m. ‘Ain’t That Telling You People’ dat in 1976 verscheen. ‘Oh My Jo’ van Tony Burrows roept bij mij weer leuke herinneringen op aan die gouden beginjaren zeventig en een jaar voor deze release bracht hij in 1973 het mooie ‘Take Away The Feeling’ op de markt.
19 nummers uit ver vervlogen tijden maar dit jaar staken David Martin, Tony Burrows en Ron Dante (The Archies (‘Sugar Sugar’), muzikaal directeur van Barry Manilow) de koppen bij elkaar, trokken de studio in en maakten onder de naam The Naimz ‘Golden Yearz’ waarin ze onverwijl verwijzen naar hun periode als Original Cast. Zelfs dit nummer bulkt van originaliteit en de tand des tijd heeft nog steeds geen vat op hun vocale kwaliteiten.
Als je van deze muziek geen goede gemoedrust krijgt, dan scheelt er wel iets want dit is gewoonweg allemaal pretentieloze, zonder al te veel franjes, muziek om naar te luisteren en liefst vanuit je luie zetel. Zit neer en geniet!

Alfons Maes (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc One
Here Are The Boots

1. She’s About A Mover
2. Mama Keep Your Big Mouth Shut
3. Gloria
4. It Ain’t Necessarily So
5. Got Love If You Want It
6. But You Never Do It, Babe
7. Enchanted Sea
8. Baby, Please Don’t Go
9. Whatcha You Gonna Do About It
10. I Remember When I Loved Her
11. Jump Back, Baby
12. Dimples
13. Boogie Children
14. Remember (Walking In The Sand)

Bonustracks:

1. In The Midnight Hour
2. Watch Your Step
3. Gaby
4. Another Tear Falls
5. Aber Ich Blieb Kuhl
6. Hey Hey Hey

Disc Two
Beat With The Boots

1. Searching Days
2. It’s A Man’s, Man’s, Man’s World
3. I Feel Good
4. It Was A Private Affair
5. I Can Not Believe
6. Barefootin’
7. Green Onions
8. Alexander
9. Do You Really Know
10. Get Out Of My Life Woman
11. Don’t Fight It
12. I Don’t Want To Go On Without You
13. Comin’ Home
14. Out Of Sight

Bonustracks:

1. Crazy Enough For Me (Spoonful) (Live)
2. You’re Gonna Wreck My Life (Live)
3. I Wish You Would (Live)
4. One More Time (Live)

Platenlabel
RPM Records

Labelnummer
WRETRO D978

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
The Boots

The Boots was een Modband uit Berlijn Duitsland. Zij waren verantwoordelijk dat ook in hun thuisland de Rhythm & Blues erkenning kreeg. 
De band bestond uit de Nederlander Boudewijn ‘Bob’ Bresser (bass), Ulli Grün (keys), Heinz Hoff (drums), Werner Krabbe (vocals) en Jörg ‘Jockel’ Schulte-Eckel (gitaar).
In 1965 brachten ze hun debuut langspeler ‘Here Are The Boots’
op de markt.
Hun invloeden waren overduidelijk: van The Pretty Things naar de Small Faces zo over Them…
Ook enkele singles verschenen (let op: deze gaan alleen over hun Telefunken jaren): ‘But You Never Do It / Dimples’ (1965), ‘Gloria / Walking In The Sand’ (1965), ‘Gaby / Another Tear Falls’ (1966), ‘In The Midnight Hour / Watch Your Step’ (1966) en dan ook nog ‘Alexander / I Don’t Want To Go On Without You’ (1967).
Dankzij deze voortreffelijke compilatie kunnen we nu ook kennismaken met hun andere songs.
Het merendeel waren covers maar we merkten ook enkele eigen nummers op. Zo was ‘Gaby’ en ‘Aber Ich Blieb Kuhl’ van hun hand maar sterke versies van o.m. James Brown’s ‘It’s A Man’s Man’s Man’s World’, Booker T & The MG’s ‘Green Onions’, Wilson Pickett’s ‘In The Midnight Hour’ gaan niet onopgemerkt voorbij.
Het was ook uitkijken aar de Them songs ‘Gloria’ en ‘Baby Please Don’t Go’, nummers die ons nog steeds goed in het gehoor liggen en de Boots maakten er toch een leuke versie van.
Wil je je nog eens verdiepen in die steengoede Modmuziek, maar nu gebracht door een Duitse band, dan is deze dubbel-cd compilatie iets wat je zeker in huis moet halen. Bringing on back the good times…  is hier de boodschap. 

Alfons Maes (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Oh Yeah! 
2. 300 Pounds Of Heavenly Joy 
3. The Human Cannonball 
4. Pretty Thing
5. Let's Work Together 
6. Can I Put My Finger In It 
7. She Left Me Good 
8. Death Letter Blues 
9. Way Down In The Hole 
10. Stick A Fork In Me 

Platenlabel
Big Records

Labelnummer
BIGDISC 00005

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Broere Promotion

Website Artiest
Rusty Apollo

De leden van de Nederlandse superformatie Rusty Apollo delen de blues passie en hebben een voorliefde voor de sound van Howlin’ Wolf, Bo Diddley en Willie Dixon. Het debuutalbum
‘Oh Yeah!’ sloeg in als een bom en werd bedolven onder de meest denkbare superlatieven.
Nu is er dus het fonkelnieuwe album ‘Midgets & Monkeys’, en dit met een nieuwe line-up. Zanger en drummer Mike Meijer (The Scene, De Gigantjes, Gruppo Sportivo en zoveel meer) maakte ooit furore als Mighty Mike. Onder dit pseudoniem registreerde hij tal van cd’s en verschijnt er binnenkort met ‘Triptychon’, een ware driedubbele cd. Samen met gitarist Rogier van der Ploeg zit ook Onno Voorhoeve (slidegitaar) in de backing. Hij werd geboren in Suriname maar groeide op in Leiden en werd er zanger/gitarist bij de band Cadillac Walk. Harpvirtuoos Wiendelt Hooijer is het nieuwe lid van de band. Bassist en toekomstig topproducer Moos Meijer is met zijn 16-jaar niet allen Mike’s zoon, maar tevens ook de benjamin van de groep. De productie was in handen van Mickey Smid, die eerder dit jaar de Edison Award won voor het album ‘Shamanaid’ van de band My Baby. Mike’s ruwe en schorre stem leent zich perfect voor de sound. Misschien ook net daarom dat met de Tom Waits song ‘Way Down In The Hole’ de perfectie haast nabij is. Het album opent met de lekker meebekkende song ‘Oh Yeah!’ van Bo Diddley. De scheurende harpschikkingen lopen meteen perfect in Mike’s stembereik. 
In ‘300 Pounds Of Heavenly’ (Willie Dixon) komt een hoogdravende harptune in het vaarwater van de knappe gitaarriffs. Het originele ‘The Human Cannonball’ moet niet onderdoen voor de enigszins herwerkte coverversies. Het nummer klinkt wat mysterieus en leidt ons naar Willie Dixon’s klassieker ‘Pretty Thing’. Persoonlijk vind ik dit een van de betere nummers op het album. De strakke ritmesectie raast ongenaakbaar verder en wordt opgevrolijkt door een leuke fluittoon. Wilbert Harrison’s opgefriste versie van ‘Let’s Work Together’ karakteriseert enigszins met prikkelende Delta blues klanken. Het is meteen ook het enige nummer dat Onno Voorhoeve vocaal voor zijn rekening neemt. Ik ben persoonlijk niet zo’n fan van een wah-wah pedaal, maar hier schuilt toch een uitzonderlijke klasse in Rogier’s gitaarspel. Het tweede originele nummer ‘She Left Me Good’ is nog zo’n een van onze favoriete songs. De sterke percussie komt in de spotlights en dringt eigenlijk aan tot heel wat meer originaliteit in de songkeuze. De op de Delta sound geïnspireerde bluesrocker ‘Death Letter Blues’ van Son House kreeg alweer een serieuze herwerking. Voetstampend en hoofdwiegend gaan we onverbiddelijk naar de exit van het album. Van het eerder besproken ‘Way Down In The Hole’ gaat het naar de authentieke  afsluiter ‘Stick A Fork In Me’. Na het sterke debuutalbum ‘Oh Yeah!’ bevestigen de kerels van de Nederlandse band nu met de release ‘Midgets & Monkeys’. Al had ik graag wat meer originele nummers gehad.

Philip Verhaege (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Running Back To You
2. I May Never Know
3. Long Way Down
4. Apples & Knives
5. New Coastline
6. Mexican Home
7. Valentines Day
8. Tracks
9. When We Ride
10. When The Weight Is Gone

Platenlabel
Songs & Whispers

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie 
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Riddle & The Stars

‘New Coastline’ is de opvolger voor het in 2014 verschenen debuutalbum ‘This Is Happening’. Riddle & The Stars is een samengaan van de Australische singer/songwriter Ben Riddle en de Californische The Fallen Stars. The Fallen Stars zijn het echtpaar Bobbo en Tracy Byrnes. Zowel Ben, Bobbo als Tracy hebben een prachtige stem, zodat de zangpartijen op dit album voor heel wat afwisseling en verrassingen zorgen. Ben en Bobbo bespelen diverse gitaren, terwijl Bobbo ook nog de B3 voor zijn rekening neemt. Tracy is bassiste van dienst en Brandon Allen bekommert zich om het drumwerk. Er wordt meteen sterk afgetrapt met het door Ben gezongen en de van robuuste gitaren voorziene countryfolkrockballade ‘ Running Back To You’. Bobbo’s B3 introduceert countryrocker ‘I May Never Know’ dat wat naar het werk van Petty neigt. Tracy mag dan weer de microfoon opeisen voor de imponerende, op een minimum aan begeleiding drijvende klaagzang in ‘Apples & Knives’ en de authentieke countrysong ‘Valentine’s Day’. Enige cover is John Prine’s ‘Mexican Home’.
Naast hun prachtige stemmen geven Riddle & The Stars ook blijk van hun enorme kennis van de Amerikaanse rootsgenres. Rootsgenres die zij op een unieke wijze in hun nummers opvoeren.

Lambert Smits (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Just Move On
2. You Don’t Live Here Anymore
3. Out Of My Misery
4. Don’t Know How
5. Chance On Me
6. I’ve Been Blind
7. Tell Me No Lies
8. Bring You Down
9. Lady Luck
10. Back To Houston
11. I Wish You Were Here

Platenlabel
Berkalin Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Libby Koch

De Amerikaanse Libby Koch staat met één voet in de country en met de andere in de rock, folk en blues. Dat uit zich meteen in de aanstekelijke opener en southern rocker ‘Just Move On’. Met opvolgers ‘You Don’t Live Here Anymore’ , ‘Out Of My Misery’  en ‘Don’t Know How’ als meer traditionele countrynummers, komt ze aardig in de buurt van dames als Emmylou Harris en Dolly Parton. Let wel enkel wat de stijl betreft want vocaal speelt Koch in een aparte klasse. Niet alleen heeft ze een degelijk stembereik, haar frasering is gewoonweg uniek. In ‘I’ve Been Blind’ trekt Libby haar rockboots nog eens aan en ‘Tell Me No Lies’ is een supermooie countryfolkballade. Haar folkinvloeden komen nog meer aan de oppervlakte in het opwindende, deels akoestische en elektrische ‘Bring You Down’. Het meest intieme nummer is ongetwijfeld het met schitterende fiddle van Aubrey Black gebrachte ‘Lady Luck’, waarna Koch licht rockend de weg naar ‘Back To Houston’ inslaat.
‘Just Move On’ is een lekker in het gehoor klinkend album dat je ontspant van begin tot einde. En wedden dat vele songs zich onmiddellijk tussen je oren nestelen?

Lambert Smits (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Your Kind
2. We Are What We Believe
3. Gotta Be Real
4. 6000 Miles
5. Hallelujah
6. Magic Carpet Ride (instr.)
7. Mirabelle
8. Long, Long Ride
9. He Wore Sandals In The Snow
10. You’re Everything To Me
11. Amazing Grace (revisited)

Platenlabel
Off The Beaten Track Recordings

Labelnummer
GS8000

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Gyspy Soul 

Gypsy Soul is de verzamelnaam voor het duo Cilette Swann en Roman Morykit, die mekaar in Edinburgh, Schotland ontmoetten. Cilette tekent meestal voor de lyrics terwijl Roman zich om de muziek bekommert. Roman bespeelt tevens gitaren en fretless bass en zorgt sporadisch voor het programmeren van de drumcomputer. Voor het fysieke drumwerk deed het duo beroep op Michael Forney, terwijl Michal Palzewicz en Mikey Stevens respectievelijk aanvullen op cello en op blaasinstrumenten. Het duo Swann-Morykit heeft reeds een 19 jaar durende muzikale carrière achter de rug en ‘True’ is alweer hun dertiende album. Het album bevat meestal intimistische, soms zweverige akoestische nummers met een folky achtergrond. Uitschieter is evenwel de met stevige gitaar doorweven rocksong ‘Gotta Be Real’, met een heerlijk schelle trompet. ‘Gotta Be Real’ zorgt tevens met Leonard Cohens ‘Hallelujah’ en de klassieker ‘Amazing Grace’ voor de meest in het gehoor springende momenten. Cohens song wordt getransformeerd in een knap zwoel klinkende jazzsong en ook ‘Amazing Grace’ neemt een duik in de jazz. ‘Magic Carpet Ride’ is dan weer een tot de verbeelding sprekend instrumentaal landschap.
‘True’ is een mooi album, alleen zijn de eigen songs vaak niet van het niveau om baanbrekend te zijn.

Lambert Smits (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Mama's Crying 
2. Joy You Bring 
3. Lost In The Shuffle 
4. Betty Sue Boogaloo 
5. What's It Gonna Be 
6. Let's Go * Picture Of You 
7. Do You See Me 
8. Jennie 
9. In Step 
10. Leave Me Alone 
11. Talk To My Friend

Platenlabel
Bell Asher Records

Labelnummer
10724

Distributie
Bell Asher Records

Website Artiest
The Delgado Brothers

De Delgado Brothers keerden in 2003, en dit na tien jaren stilte, terug met dit album. De twaalf solide nummers zijn alweer een mixture van rock, soul en blues dat met zuiderse accenten is ingezaaid. Het album ‘A Brother’s Dream’ is de derde cd voor de Delgado Brothers op hun eigen label, Bell Asher Records. Deze East-LA band wordt geleid door Steve (drums), Joey (gitaar) en Bob (bas) Delgado. Het trio vond destijds backing bij Ray Solis op conga's en keyboardvirtuoos Dave Kelly. De band krijgt verder versterking van harpvirtuoos en producer John "Juke" Logan, Vic Bisetti (Los Lobos), Johnny 'Vatos' Hernandez en John Avila (Oingo Boingo) en enkele andere muzikale vrienden uit de LA muziekscène. De meeste nummers hebben alweer een heel vrolijke sound. Bij openingstrack ‘Mama’s Crying’ zit de sfeer meteen raak. De heavy gitaarriffs worden perfect ondersteund door de strakke percussie. De ballade ‘Joy You Bring’ staat in aangename contrast met de jazzy feeling van ‘Lost In The Shuffle’. De blues en boogie arrangementen in ‘Betty Sue Boogaloo’ laten ons onvoorwaardelijk de benen wat strekken. Eens we zijn uitgewalst zoeken we best een vrouwelijke partner voor het hemels mooie ‘What’s Gonna Be’ en ‘Picture Of You’. Het funky ‘Do You See Me’ en nummers als ‘Leave Me Alone’ zorgen alweer voor een blijgeestige sound die wordt aangevuld met opwindende conga's en Mexicaanse ritmes. In het afsluitende ‘Talk To My Friend’ is een tapijttegel alweer genoeg om ons geamuseerd te laten toekijken. 

Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1:
“Everyone Is Everybody Else” 24-Bit Re-Mastered Original Stereo Mix - Released In June 1974

1. Child Of The Universe
2. Negative Earth
3. Paper Wings
4. The Great 1974 Mining Disaster
5. Crazy City
6. See Me, See You
7. Poor Boy Blues
8. Mill Boys
9. For No One

Bonus Tracks:

1. Child Of The Universe (Us Single Version)
2. The Great 1974 Mining Disaster (Original Mix)
3. Maestoso (A Hymn In The Roof Of The World)

Disc 2
“Everyone Is Everybody Else” New Stereo Mixes & Bonus Tracks

1. Child Of The Universe
2. Negative Earth
3. Paper Wings
4. The Great 1974 Mining Disaster
5. Crazy City
6. See Me, See You
7. Poor Boy Blues
8. Mill Boys

Bonus Tracks:

1. Child Of The Universe
2. (US Single Version New Stereo Mix)
3. Negative Earth (Original Mix)
4. Child Of The Universe (Remake Of US Single)

Disc 3
“Everyone Is Everybody Else” New 5.1 Surround Mixes & 96 kHz / 24-Bit Stereo Mixes

1. Child Of The Universe
2. Negative Earth
3. Paper Wings
4. The Great 1974 Mining Disaster
5. Crazy City
6. See Me, See You
7. Poor Boy Blues
8. Mill Boys

Bonus Track:

1. Child Of The Univers (US Single Version)

Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC 32540

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Barclay James Harvest
John Lees’ Barclay James Harvest
Barclay James Harvest Feat. Les Holroyd

In 1974 bracht de Schotse symfonische rock band Barclay James Harvest hun ‘Everyone is Everybody Else’ uit. Op dit album staat ook de studioversie van ‘Child of The Universe’ en wie hun ‘Live Tapes’ in huis  heeft, weet dat de live-versie fenomenaal is, zonder weerga. Maar er staan natuurlijk nog meer pareltjes op deze ‘Live Tapes’ om u tegen te zeggen en daarmee bewees BJH voor een zoveelste keer hoe sterk ze wel klonken live. Een must see in originele bezetting waar de dag van vandaag niet veel meer van overblijft, Mel Pritchard, de drummer, overleed reeds op 28 januari 2004 en hun keyboard wizzard Stuart ‘Woolly’ Wolstenholme volgde hem zes jaar later, op 13 december 2010, naar hun eeuwige rustplaats.
En nog steeds rust er een vloek op de twee overgebleven leden, John Lees en Les Holroyd want beiden toeren nog regelmatig rond met de naam Barclay James Harvest: om even te verduidelijken: de officiële namen van de twee versies BJH zijn John Lees’s Barclay James Harvest en Barclay James Harvest Feat. Les Holroyd.
Dus het gaat hier niet om een nieuwe release van de band maar we krijgen nu een nieuwe remastering van de originele mix plus een nieuwe stereo en 5.1 Surround (op dvd) sound mixes en zeven extra tracks. 
Meteen krijgen we ook een zeer gedocumenteerd boekje met enkele leuke foto’s van de originele line-up.
De originele vinyluitgave uit juni 1974 bestond uit negen sublieme songs, waaronder het fantastische ‘Child Of The Universe’, ‘Paper Wings’, ‘Poor Boy Blues’, ‘For No One’ en ‘The Great 1974 Mining Distaster’. Dit nummer was een snel en clever antwoord op de Bee Gees ‘New York Mining Distaster 1941’ omdat men er van uitging dat BJH de trend van de Bee Gees wilde inzetten en met meer commerciële nummers zou komen aanzetten maar uiteindelijk kreeg de song een politiek statement, nl. de mijnstaking in Groot-Brittannië in 1974 en dat leidde toen tot de val van de conservatieve regering. 
Nu in dit digitale tijdperk werden daar enkele bonustracks aan toegevoegd, nl. de USA single versie van ‘Child Of The Universe’ en de originele mix van ‘The Great 1974 Mining Disaster’ en als derde bonus eigenlijk een nummer van Stuart ‘Woolly’ Wolstenholme’s soloproject Maestoso (A Hymn In The Roof Of The World).
Het tweede schijfje, een volledige nieuwe stereomix van het origineel, heeft haast een identieke songlist, alleen ‘For No One’ werd hier vervangen door ‘Mill Boy’s’, weer een van die sterke John Lees nummers.
Ook hier enkele bonustracks: we krijgen nu een nieuwe mix van de Amerikaanse stereoversie van ‘Child Of The Universe’, het nummer ‘Negative Earth’, geschreven door Les Holroyd en Mel Pritchard wordt hier nu in originele mix gepresenteerd en gezien de belangrijkheid van ‘Child Of The Universe’ krijgen we nu een ‘remake’ van deze USA-single. Telkens ik dit nummer hoor, en deze versie leunt het dichts aan bij de liveversie, krijg ik gewoonweg kippenvel!
En wie dacht dat op de dvd beelden zouden staan, komt een beetje bedrogen uit. De versie op de dvd is er een integraal in nieuwe 5.1 Surround mix en je hoort wel degelijk het verschil met de andere schijfjes. Ook hier dezelfde tracklist als schijfje twee en als bonustrack krijgen we weer ‘Child Of The Universe’, de USA single versie. Maar het is nog niet gedaan. Nogmaals het ganse album maar nu in nieuwe 96 kHz/24-bit stereomixes en ook dit is een ware streling voor je oren.
Als er nu ooit één band (buiten The Beatles) in de wereld muziek maakte die je decennia lang bijblijft en nooit is gaan vervelen, dan is het wel dit Schotse viertal.
Deze nieuwe Esoteric Recordings uitgave moet je sowieso in je collectie hebben want muziek van Barclay James Harvest is een equivalent voor een sterk potje seks, alleen is hun muziek nog net iets beter, geloof me.

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. You Bring The Sun
2. In The Valley
3. Lucky
4. Slow Waltz
5. Trapeze
6. Time Come Help Me To Forget
7. Orchard
8. Come And Go
9. Trick Star
10. Fool For You
11. Creatures
12. Growing Season
13. Phoenix

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Wesbsite Artiest
Annie Keating

De uit Brooklyn afkomstige Annie Keating is een ontdekking van BBC Radio 2 medewerker Bob Harris. Voor ‘Trick Star’, het merk van haar eerste fiets die ze samen met haar eerste gitaar kreeg,  had Keating maar liefst 18 songs in amper 8 maanden gecomponeerd. 13 werden er weerhouden voor dit album, dat een mooie mix van uptemposongs en ballades bevat. Wat meteen opvalt is Annie’s ietwat mysterieus klinkende stem. Een stem die je niet dadelijk associeert met de door haar gebrachte hedendaagse country. Het album opent met het licht country rockende  ‘You Bring The Sun’  gevolgd door de eerste ballade die dit album rijk is ‘In The Valley’. Keating omarmt het leven, maar probeert tevens aan de alledaagse mallemolen te ontsnappen en haar eigen vrijheid te veroveren. Dit is niet steeds makkelijk, want het volwassen worden gaat ook gepaard met het verliezen van spontaniteit en openheid. ‘Lucky’ is zo een heerlijke, met een twangy gitaartje versierde song, die deze gevoelens gestalte geeft, terwijl ‘Slow Waltz’ een bloedmooi intiem walsje is dat nog aan kracht wint door de pedalsteel van Chris Tarrow. Keating is echter ook niet vies van een stevige rocker. Dat etaleert ze in de op een Stonesachtige riff drijvende titeltrack. Het mooiste bewaart Keating echter voor het laatste nummer, het met deelname van de Brooklyn Youth Chorus gebrachte ‘Phoenix’.
Liefde, pijn, plezier en het hunkeren naar de vaak ongrijpbare vrijheid laten ‘Trick Star’ zowel zoet als bitter smaken.

Lambert Smits (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Come With Me Baby (Can’t Go Wrong)
2. Let's Get Back
3. Real Deal
4. If I Don't Get Home
5. No Regrets
6. Finally Home
7. Mixed Signals
8. L.A. Ellie
9. Something About My Baby    
10. Blue Line
11. One For The Children
12. Struttin' Joey "D"
13. Church Of El Monte

Platenlabel
Bell Asher Records
Mocombo Records

Labelnummer
M-55002

Distributie
Bell Asher Records

Website Artiest
The Delgado Brothers

Het album ‘Let’s Get Back’ werd voor het eerst uitgebracht op het label Mocombo Records in 1999. Maar met de immense populariteit van de broers Joey, Bob en Steve Delgado werd deze parel opnieuw vrijgegeven op hun eigen label Bell Asher Records. Zelfs John Mayall is fan en coverde met ‘Something About My Baby’ en ‘If I Don’t Get home’ twee nummers uit dit album. Beide nummers staan op Mayall’s album ‘Along For The Ride’ uit 2001. The Delgado Brothers waren tot voor kort het beste bewaarde geheim uit East-LA. En nu ook laten de heren zich niet in dat eenzijdige blues hoekje drummen. Het album opent met de zydecotunes van ‘Come With Me Baby’ om meteen de vervolgen met het knappe blues spektakel van ‘Let’s Get Back’. Joey’s gitaarriffs worden vakkundig ingekleurd door de blazerssectie en ingetogen keyboardtunes. 
De Latin sound komt bovendrijven in nummers als ‘Real Deal ‘ en het gospelgevoelige ‘Church Of El Monte’. De ballade ‘If I Don’t Get Home’, het funky ‘No Regrets’ en ‘Somethin’ About My Baby’ staan in aangenaam contrast met het akoestische en bluesy ‘Finally Home’.
Andere koek is dan toch wel weer de bluesrocker ‘L.A. Ellie’ en de swingende boogiewoogie ‘Blue Line’. The Delgado Brothers staan op scherp, zoveel is hier wel zeker.

Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:    

1. Learn To Fly
2. I Wanna Know
3. In Time
4. Man Without A Plan
5. Be The One    
6. Melissa
7. If The World
8. Lafayette
9. Our Love Is Complete
10. All I Have
11. All About The Love
12. Oh Brother

Platenlabel
Bell Asher Records

Labelnummer
4441506

Distributie
Bell Asher Records

Website Artiest
The Delgado Brothers

Vorige maand (eind mei 2016) konden we uitgebreid kennis maken met de livesound van de East LA gebaseerde band The Delgado Brothers op het gezellige Duvel Blues Festival in Puurs. Het was meteen ook het eerste optreden voor de band op het Europese vasteland. The Brothers zijn een geweldige band en hun muziek ademt blues uit, maar eigenlijk zijn ze zoveel meer. Het muzikale palet bevat elementen van Latino en R&B begeesterde klanken. De broers Bob (bas), Joey (vocals, gitaar) en Steve (vocals, drums) Delgado vonden de ideale soulmates in
David ‘B’ Kelley (keyboard) en percussionist Victor Bisetti. Het album ‘Learn To Fly’ werd uitgebracht in 2009, en heel wat critici omschreven het album destijds als het beste dat ooit werd geregistreerd door The Brothers. Joey en Steve stonden garant voor de lyrics en heel wat nummer zijn geënthousiasmeerd door de blazerssectie. Maar de sterke percussie geeft het toonbeeld in de openingssong ‘Learn To Fly’. De sound doet mij hier meteen terugdenken aan de gouden jaren van Steely Dan. En dat is uiteraard niet anders op het geweldige ‘I Wanna Know’. Het akoestische ‘In Time’ staat dan weer in aangename tegenstelling met het Santana-achtige 
‘Man Without A Plan’. In het nummer ‘Melissa’ staat de blazerssectie haaks tegenover de knappe gitaarriffs en die alweer zeer opwindende percussietunes. De slow blues ‘If The World’ is op zij buurt dan weer ingekleurd door ingetogen Hammond B3 arrangementen. Maar de percussie en opgewekte pianoschikkingen in ‘Lafayette’ brengen ons meteen naar Louisiana. Het overheerlijke ‘Our Love Is Complete’ is een knappe ballade die nog maar weinig muzikaal is vertoont. Maar wat dan gezegd van het synchronisch gezongen ‘All I Have’ en de afsluitende ballade ‘Oh Brother’. The Delagdo Brothers hoeven allang geen betoon meer. Ze zetten zichzelf in 2009 alweer op de muzikale wereldkaart met dit knappe album!

Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM

Tracks: 

1. The Boy
2. Say Ya Love Me
3. Time Marches On
4. Back In The Shadows
5. Merlyn
6. Down At The Gulf
7. Simon Said
8. The Tattoo Song
9. Tough Love
10. Buck-It
11. Naked On The Floor
12. Sitting On My Bed
13. I Said To Myself
14. Cars & Girls
15. $1.50 For Your Love
16. What Love Can Do
17. Searching Forever
18. The Times Together
19. The Boy

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST357CD

Distributie
Gonzo Multmedia

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
RAZ

Vorig jaar verscheen nog nieuwe stroperige gitaaralbum Madison Park en vandaag ligt er een Best of… in de winkel die je als poppy punker zeker zal lusten.
Op een ‘ best of’ vind je natuurlijk geen aftandse songs. Die zijn er trouwens nooit bij Raz. Bandleader Michael Raz Rescigno (ga zo door het leven!!) laat zich al jaren gewillig bijstaan door Joe Vitale (CSN&Y,…) en Joey Molland (Badfinger) om maar de meest bekende te noemen.
De lads kennen elkaar al jaren, doen samen studiosessies voor elkaar, maar sedert vorig jaar opereren ze als een echt RAZ Band. En dat mag wel na 40 jaren mekaars vriendschap te delen.
Het album is dus een verzameling van een aantal hoogtepunten uit de glansrijke clubcarrière van Raz.
19 Songs uit 1984, 1987,… maar ook enkele van het album Madison Park rocken zich een weg tot de bonus van de live-opnames bij Madame Wongs West in Los Angeles. ‘The Times Together’ swingt als garage-rock onder luid applaus van de Californiërs. En met ‘The Boy’ wordt het punkverleden even hoorbaar. Geen al te beste opname maar toch knap en realistisch: alsof je er zelf bij zou willen zijn. Maybe next time in L. A.? 
Om af te sluiten enkele representatieve voorkeuren: het rockende ‘Cars & Girls’, een hitgevoelig ‘Searching Forever’, het met sax verrijkte ‘Back In The Shadows’. 
Steengoede poppy gitaarsongs, met wat rock-’n-roll en punkinvloeden, maken van dit album een genietbaar schijfje voor een rockend laatavond tuinfeest. 

Marino Serdons (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Take Me With You (When You Go)
2. Mean And Evil    
3. Hannah    
4. When The Lights Are Burning Low
5. Woman Down In Arkansas    
6. Mount Comfort    
7. Long Did I Hide It    
8. Waco Avenue    
9. I’m A King Bee    
10. Long Way Home    
11. Why’d She Have To Go (And Let Me Down)?

Platenlabel 
Alligator Records

Labelnummer
ALCD 4971

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Moreland & Arbuckle

Het duo Aaron Moreland & Dustin Arbuckle ontmoeten elkaar voor het eerst tijdens een open jamsessie in Witchita, KS in 2001. Enkele maanden later inviteert Aaron zijn collega Dustin Arbuckle om samen harmonica te spelen op Morelands nieuwe project. Het duo realiseert zich vrijwel meteen dat er een muzikale chemie was ontstaan. Niet veel later stond in 2005 het akoestische debuut album ‘Caney Valley Blues’ in de schijnwerpers. Het duo liet zich een jaar later vervoegen door een drummer en de akoestische sound maakte plaats voor een meer geëlektrificeerde sound met het album ‘Floyd’s Market’. Om twee jaar later te vervolgen met de knappe release ‘1861’, dat werd genoemd naar het jaartal wanneer hun thuisstaat Kansas deel werd van de Verenigde Staten. Maar de grote doorbraak kwam er met het albums ‘Flood’, ‘No Depression’ het overweldigende ‘Just A Dream’ en het conceptalbum ‘7 Cities’.  Nu is ‘Promised Land Or Dust’ dus het grote debuut op het major blueslabel Alligator Records van Bruce Iglauer. Vorige week zagen Aaron Moreland (electric, acoustic, and Cigar Box Guitars), Dustin Arbuckle (lead Vocals, Harmonica) en drummer Kendall Newby live op het grote Chicago Blues Festival. En ook daar maakten ze indruk. Heel wat nummers komen ons dus niet zo heel vreemd voor. Voor deze registratie in de Arc Studios in Omaha, Nebraska kreeg het trio backing van Scott Williams (keyboards), Mark Foley (bass) en Matt Bayles (keyboards). De band speelt meteen zijn troeven uit in de openingssong ‘Take Me With You’ (When You Go). Dustin grof en  ruw gebekte stemgeluid dito harpsound komen hier meteen in de spotlights. En het kan eigenlijk nog straffer met het opwindende ‘Mean And Evil’. Maar als de droevig geestige lyrics van het nummer ‘Hannah’ voorbijkomen wordt het tempo wat de kop ingedrukt. De song ‘Woman Down In Arkansas’ werd geleend bij Dustin’s grootste mentor Lee McBee. Na de schitterende bluessleper ‘Mount Comfort’ komt het verschroeiende ‘Long Did I Hide It’ voorbij gesnord. De sompige Delta bluesklanken worden hier aangewakkerd door knappe slide gitaartunes en energieke harparrangementen. In aangename divergentie is er dan de akoestische ballade ‘Waco Avenue’. Al is de rauwe bluessound vrijwel meteen terug te vinden in Slim Harpo’s ‘I’m A King Bee’ en het originele ‘Long Way Home’. De pianostructuur in ‘Why’d She Have To Go’ (And Let Me Down)? is zelfs een weemoedige jazzy afsluiter. Moreland & Arbuckle bevestigen alweer al het goede wat reeds in het verleden over hen is neergeschreven.

Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM

Tracks: 

1. Time Drops
2. Jingle A
3. Shaman Dancer
4. Jingle B
5. Mori No Kaeru
6. Jingle C
7. Maori Haka News
8. Jingle D
9. Im Zaubergarten
10. Om Mani Tom
11. Jingle Shiva-Bells

Platenlabel
Purple Pyramid

Labelnummer
CLO 0211

Distributie
Cleopatra Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Guru Guru & Mani Neumeier

Krautrock werd een bekende muziekstroming in Duitsland eind jaren ’60 begin ’70. Diverse bands maakten baanbrekende experimentele, psychedelische of progrock albums, tot op heden sterk gezocht en geëerd. ‘Kraan’ was zo’n groep die ook in de Lage Landen enige bekendheid genoot. Drummer van dienst was Jan Fride. ‘Guru Guru’ verbaasde toen eveneens met experimentele klanken, percussionist van dienst Mani Neumeier. 
Beide heren evolueerden naar de funk en jazz, maar sloegen in 2013 de handen in elkaar om deze percussie-cd op te nemen in samenwerking met The Maori People. En nu in 2016 werd het label Purple Pyramid (divisie van het Amerikaanse Cleopatra Records) bereid gevonden hun beider creatie uit te geven en te distribueren.
Tot zover ver de geschiedenis, nu de muziek. Wel, percussie slaat de hoofdtrom, dat had je wel gedacht. Maar verwacht geen uitgebreide solo’s, neen, eerder minimalistisch opgebouwd percussiewerk op allerlei simbalen en gongs. De bijdrage van de Polynesiërs is vrij miniem met wat log drums, pau, fluit en oerwoudklanken. Toch krijgt het geheel iets exotisch.
De begintune heet ‘Time Drops’ en je hoort op zeer realistische wijze water druppelen en een onweer losbarsten in de verte. De houten slaginstrumenten, kalimba en darbuka, roepen vogels en kikkers op. Men tracht een omgeving, sfeer te creëren alsof je in het oerwoud dwaalt tussen de natte lianen. ‘Shaman Dancer’ wordt snel gespeeld/geslagen/gestreeld doorspekt met oerwoudklanken. Elk nummer wordt onderbroken door een korte jingle, om toch een onderscheid tussen de sterk gelijkende creaties te onderstrepen.
Mani en Jan bespelen virtuoos het hele percussie-vocabularium en verleggen hun eigen grenzen.
Knappe prestatie maar na enkele malen beluisteren belandt dit kleinood in de rekken onder ‘world music’, om eventueel later op te snorren voor een theatervoorstelling.

Marino Serdons (3)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Fool For You
2. Heavy Kind Of Soul
3. Wouldn't It Be Great
4. Life Is Good
5. Primitive And Poor
6. Pickup Truck
7. Pouring Rain
8. Leaving Home
9. Swimming Upstream
10. Red Wine
11. Ain't Much Later
12. Float Like A Butterfly

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
SPF 89060-2

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Silver Pockets Full

Het debuutalbum en de live optredens van deze Nederlandse band werden door platenzaken, fans enz. geprezen omwille van hun American roots muziek. Hun samenzang doet denken aan Crosby, Stills, Nash & Young en aan The Jayhawks, terwijl hun muziek eerder in de richting van Counting Crows of Bruce Springsteen’s E-street band gaat. De band bestaat uit Edwin Dortland (gitaar & zang), Erwin Mossel (gitaar & zang), Freerk van Oudheusden (bas & zang), Fred Langhorst (zang & drum) en Erik van der Vlis (keyboards). Ze brengen vlotte muziek, aanvangend met het vlotte ‘Fool for You’. De ballade ‘Wouldn't It Be Great’ klinkt goed, en ‘Primitive and Poor’ ook, maar toch krijg ik ergens het gevoel dat ze in dezelfde lijn liggen en gelijkaardig klinken. Daarentegen is ‘Pickup Truck’ heel wat opzwepender, en afsluiter ‘Float Like a Butterfly’ ook. Een vlot album, interessant voor de liefhebber van Americana, maar met geen echte uitschieters. 

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:
Today

1. Early Morning Sunshine
2. Late Great Lover
3. I’m Not Blaming You
4. Another Day Has Gone By
5. Thanks, But No Thanks, Thanks To You
6. Quiet Shadows
7. Too Many Places
8. You Say It’s Over
9. Put A Little Rainbow In Your Pocket
10. Seventeen Years
11. The Chair

Don’t Let Me Touch You

1. Don’t Let Me Touch You
2. There’s No More You And Me
3. To Get To You
4. The Way I Loved You Best
5. Try A Little Tenderness
6. Return To Me
7. Harbor Lights
8. More Than Anything I Miss You
9. A Tree In The Meadow
10. Tomorrow, Tomorrow, Tomorrow

Platenlabel
Morello Records

Labelnummer
MRLL54

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Marty Robbins

Marty Robbins was niet alleen gekend omwille van zijn uniek stemgeluid. Hij was tevens een entertainer en acteerde zelfs in enkele films. Na een ongelukkige jeugd, veroorzaakt door een aan alcohol verslaafde vader, neemt Marty als 17-jarige dienst bij de US Navy. Daar leert hij zich gitaar spelen en songs schrijven.  Zijn grote doorbraak kwam er toen het Columbia label hem in 1951 een platencontract aanbood. Een jaar later maakte hij reeds zijn debuut in de Billboard Country Chart met het nummer ‘I’ll Go On Alone’ dat de top bereikte en gedurende 13 weken genoteerd stond. De twee albums die Morello Records nu op een cd bundelt werpen vooral het licht op Robbins’ ballades. ‘Today’ dateert uit 1971 en 1977 was het jaar dat ‘Don’t Let Me Touch You’ verscheen. De coverfoto op ‘Today’ illustreert trouwens Marty’s passie als piloot in de racerij. Beide albums bevatten trouwens ook een aantal singles die de top 10 haalden. Op ‘Today’ zijn dat ‘Early Morning Sunshine’ en de single met zeg maar twee A zijdes, nl. ‘Seventeen Years’ c/w ‘The Chair’. De titeltrack en de Spaans getinte cover van Dean Martins hit uit 1958 ‘Return To Me’ waren dit voor het andere album. Alle songs op beide albums zijn voorzien van schitterende arrangementen waar een groot orkest een zekere inbreng heeft. Maar net zo goed duiken er twang gitaren en lapsteel op zoals in ‘Thanks, But No Thanks, Thanks To You’, dat door het achtergrondkoortje een beetje doet denken aan Elvis en de Jordanaires. Mooi is tevens de bewerking van de in 1937 door Francis Langford opgenomen evergreen ‘Harbor Lights’ dat hier een Hawaï touch meekrijgt.
Liefhebbers van klassieke, soms wat melig aandoende country, vinden zeker hun gading bij deze heruitgave.
Marty Robbins overleed op 8 december 1982, amper 57 jaar.

Lambert Smits (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Rat Time
2. Smoked All My Bud
3. Back It Up
4. Arthur’s Hooked
5. Keep It Out Of Sight
6. Take A Look
7. War Dancers
8. Can Only Give You Everything
9. Suzy’s Cookies
10. Blood River

Platenlabel
Alive Naturalsound Records

Labelnummer
0177-2


Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Klanderman Promo

Website band
King Mud

King Mud zijn zanger/gitarist Freddy J (Left Lane Cruiser) en drummer Van Campbell (The Black Diamond Heavies). Na het beluisteren van ‘Victory Motel Sessions’ zou je denken dat dit album zo uit de modder van de Mississippi Delta is getrokken. Maar niks daarvan. King Mud heeft hun eerste cd opgenomen in Los Angeles, niet bepaald de bakermat van de blues. Maar het album klinkt toch lekker vettig en rauw. Vanaf ‘Rat Time’ tot en met ‘Blood River’ krijg je heerlijk swampy bluesrock. Niet alle nummers zijn even sterk maar geheel is toch stevig genoeg om van een geslaagde release te spreken. Er staan ook twee sterke covers op het album. Zowel ‘I Can Only Give You Everything’ van Them (maar ook wel van The Troggs en MC5) als ‘Keep It Out Of Sight’ van Wilko Johnson (Dr. Feelgood) krijgen van King Mud een modderbehandeling. En na die behandeling komen ze er beide zelfs een stuk beter. Vooral ‘I Can Only Give You Everything’ gaat los over het origineel. 
Uiteindelijk brengt King Mud niets nieuws onder de zon maar wat ze brengen is van een meer dan degelijk niveau en meer moet dat niet zijn.
Live gaat dit zeker een bom zijn. Dat kan je trouwens zelf checken op 24 juli in ’t Ateljeetje in Hoogstade.

Tom Coppers (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Liars
2. Dandelion Wine
3. Big Black Car
4. The Stable Song
5. Amsterdam
6. Master And A Hound
7. Saint Valentine
8. That Sea, The Gambler
9. Living Proof
10. If I Go, I’m Goin
11. Unwritable Girl

Platenlabel
Suitcase Town Music

Labelnummer
SCT004CD

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Gregory Alan Isakov

Gregory Alan Isakov is een singer-songwriter afkomstig uit Zuid-Afrika (Johannesburg) maar als kind immigreerde hij naar de Verenigde Staten. Hij groeide op in Philadelphia en verhuist later naar Colorado. In november 2013 speelde hij voor het eerst samen met The Colorado Symphony. En nu, drie jaar later, brengen ze samen een album uit. Dit album bevat nummers van zijn laatste drie albums aangevuld met één nieuw nummer (‘Liars’). Zijn vorige albums waren steeds een mix van indie, folk en country. Met dit nieuwe album geeft hij een extra dimensie aan zijn nummers door de prachtige arrangementen. De samenwerking met The Colorado Symphony zorgt er voor dat al de nummers heel erg dynamisch klinken. Meestal ben ik albums met indiefolk na een paar nummers al beu. Alles lijkt zo erg op elkaar. Gelukkig is dat met dit album van Gregory Alan Isakov niet het geval. 
Zo tillen de blazers in ‘Big Black Car’ het nummer naar een hoger niveau. En begint ‘The Stable Song’ nog als een gewoon indiefolknummer met mandoline maar door het invallen van de strijkers wordt het een ronduit prachtig nummer. Soms is The Colorado Symphony heel minimaal aanwezig zoals in ‘If I Go, I’m Goin’ maar gelukkig is dat de uitzondering. 
Ik moet wel zeggen dat dit album een groeiplaat is. Na een paar luisterbeurten apprecieer je het gecombineerde talent van Isakov en het symphonisch orkest nog meer.
Aan de liefhebbers van José Gonzalez, Andrew Bird en Passenger zou ik zeggen: geef Gregory Alan Isakov een kans. 
Wil je hem eens live zien? Dat kan op 27 oktober in het Koninklijk Circus Brussel, want dan speelt hij solo in het voorprogramma van Passenger.

Tom Coppers (4½)

DETALS ALBUM

Tracks:

1. Come Caldera 
2. There Must Be More Than This 
3. The Original One 
4. We Do War 
5. Ifs & Buts 
6. We Are All Wandering 
7. Acta Non Verba 
8. Hail Animal 
9. The Switch 
10. The Machine 
11. Shimmering 

Bonustrack:

1. Caldera, Caldera!

Platenlabel
Bronzerat Records

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
V2 Records Benelux

Promo-agent
Broere Promotion

Website artiest
Gemma Ray

Gemma Ray is een Britse singer-songwriter die al sinds 2008 albums uitbrengt op het speciaal voor haar opgerichte label Bronzerat Records. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van deze jongedame gehoord had tot  op heden. Maar na wat opzoekwerk blijkt dat ze onder meer als support mee was tijdens de laatste tour van Jon Spencer Blues Explosion en dat Robert Plant een fan is van haar. Mooie referenties dus. 
Gemma Ray woont al een tijdje in Berlijn en daar is ‘The Exodus Suite’ opgenomen. In de oude hangar voor vliegtuigen onder de Candy Bomber Studio waren op het moment van de opname ruim 7000 vluchtelingen gehuisvest wachtend op een eventuele verblijfsvergunning. Het feit dat Gemma Ray dagelijks geconfronteerd werd met veel menselijk leed heeft het album zeker beïnvloed. Zo vind je op ‘The Exodus Suite’ nummers getiteld: ‘We Do War’, ‘We Are All Wandering’ en ‘The Must Be More Than This’. Ik veronderstel titels geïnspireerd op wat ze dagelijks zag.
De eerste 30 seconden van opener ‘Come Caldera’ beginnen met een dreigende orgel waarna we de mooie stem van Gemma te horen krijgen. Het nummer zet meteen de sfeer van het album: duister maar toch hoopvol. Het gevoel wat ik ook heb als ik naar Nick Cave luister. En ‘There Must Be More Than This’ heeft die sfeer al helemaal. Ik hoor dit Nick Cave en zijn Bad Seeds zo spelen. Sterke song.
De sfeer is dan wel dezelfde op het hele album toch zit er veel afwisseling in de nummers zelf. Het gaat van donkere popmuziek (‘The Original One’) tot meer folkgerichte nummers (‘We Are All Wandering’). Met ‘Ifs & Buts’ krijgen we een nummer dat zo uit de soundtrack van een film uit de jaren ’60 lijkt weggelopen. Een beetje surf een beetje Nancy Sinatra. ‘Acta Non Verba’ is even een instrumentaal rustpunt. Om dan verder te gaan met het eclectische ‘Hail Animal’. 
‘The Exodus Suite’ is een heel erg filmisch album geworden, Tarantino zou hier gretig uit kunnen graaien voor zijn films. Een album ook waar je toch even moet voor gaan zitten en de nodige aandacht aan moet schenken.
In het najaar gaat ze op tournee maar daar staan voorlopig geen Belgische data bij, wel vier in Nederland. Misschien toch nog eens de moeite om de grens over te steken.

Tom Coppers (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks: 

1. Apple Of My Mind’s Eye 2
2. Torture Chamber Of Commerce
3. Iron Rice Bowl Has Rusted
4. Hydraulic Fracas
5. Tunnel At The End Of The Light
6. Apple Of My Mind’s Eye 1
7. Half Remembered Drowning Dream
8. Sleepwalking The Dog
9. Wanderland Wonderlust
10. Cat Hair All Over It
11. MBBL
12. All Food Comes From China

Platenlabel
Moonjune Records

Labelnummer
MJR078

Distributie
Moonjune Records

Website Artiest
Zhongyu

Het gebeurt niet dagelijks dat ik in het bezit kom van een Amerikaanse band (Seattle) met experimentele muziek gebaseerd op het Chinese klankenspectrum. Zhongyu, echt wel chinees voor ‘Finally’, is uiteindelijk een toffe uitzondering. Bandleader Jon Davis verbleef 3 jaren in Beijing, legde boeiende contacten met de locale Music scene en slurpte gretig de Chinese toonladders.
Een hele uitdaging om een cd vol te componeren met zoveel variatie. Jon zoekt de contrasten op: compositie en improvisatie, sereenheid en chaos, harmonie en dissonantie, complexiteit tegenover simplicity en ‘finally’ akoestisch tegenover elektrisch. Met een schitterend resultaat tot gevolg. Soms gaat ie de post-industriële toer op, om even later op het chinese platteland te belanden. Maar evenzeer ontdek je heel wat jazz(rock)-invloeden of links naar meer progrock (King Crimson, Soft Machine) . Ook hier balanceert hij tussen hoofd en hart, en laat de emoties in de muziek spreken. 
Bestudeer het instrumentarium en je beseft dat zijn composities niet van de eenvoudigste zijn. Je blijft dan ook constant geboeid door het ruime klankenpalet. Sommige nummers neigen meer naar het westers oor terwijl andere hun fundament hebben uit het land van de eeuwige zon. Grenzen opzoeken, dat is Zhongyu’s boodschap.
Zhongyu is een westers experimenteel album met een aantal Chinese toonladders er doorheen geweven. Een boeiende benadering! Een nieuwe klassieker in de muziekgeschiedenis. A quixotic venture.

Line-up:

• Jon Davis (composer, Chapman Stick, Guzheng, Mellotron)
• Dennis Rea (Electric Guitar, Resonator Guitar)
• Alicia DeJoie (Electric Violin)
• Randy Doak (Drums, Percussion)
• Daniel Barry (Trumpet)

Marino Serdons (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. One Big Lie
2. She’ Dynamite
3. Don’t Mean A Thing
4. Stop Acting This Way
5. I’m Leaving
6. Hard Times
7. Gypsy Girl
8. Drifting
9. Bad Luck
10. Left Behind

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Broere Promotion

Website Ariest
The Black Circles

The Black Circles zijn een power formatie uit de buurt van Warrington. Vorig jaar maakten ze indruk met de vier track tellende EP ‘From The Top’. Nu zijn Sam Bratley (gitaren, vocals), Martin Sanders (bas, vocals) en Phil Wilson (drums, percussie) terug met The Hoax Hammond orgel/gitarist virtuoos Jesse Davey en gast vocalist Cat Fullbrook. De tien originele nummers blaken van de knappe bluesrock arrangementen. Het dynamische ‘One Big Lie’ mag hier de dans inzetten. En de toon is meteen gezet voor het gehele album. De band gaat op zijn strak elan ongenaakbaar verder met de Texas bluesrocker ‘She’s Dynamite’, dat met explosieve bluesklanken is omkaderd. De ballade ‘Don’t Mean A Thing’ staat in schril contrast met de heavy gitaarrriffs uit de bluessong ‘Stop Acting This Way’ die ons meteen sterk doen terug denken aan Stevie Ray Vaughan. Met het nummer ‘I’m Leaving’ komt men aardig in de buurt van de grunge bluessound, en daar is op zich uiteraard niets mis mee uiteraard. Net zoals het overdonderende ‘Gypsy Girl’ dat op zijn beurt dan aardig in de buurt komt van het punkgebeuren. Het akoestische ‘Drifting’ drijft ons naar de Mississippi Delta. Frontman Sam Bratley heeft dan ook die herkenbare schorre en ruwe stem die heel wat nummers kleur en gestalte meegeven. Het weemoedige ‘Bad Luck’ heeft een geweldige gitaarsolo in het middenstuk, net zoals de outro van het afsluitende ‘Left Behind’. De band The Black Circles brengen niets nieuws onder de zon, maar het blijft een plezant gegeven dat jonge bands zich sterk profileren in de bluesrock scène. 

Philip Verhaege (4)

​DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Where There's Smoke There's Fire
2. I've Seen Enough To Know
3. Blood Is Thicker Than Water
4. I Wonder Why
5. I'm Comin` Home
6. Everybody Pays Some Dues
7. Face Of Love
8. Land Of Broken Hearts
9. Spirit Man
10. Hooked On The Plastic
11. Can't Waste Time
12. Stand Up

Platenlabel
Ruf Records

Labelnummer
RUF 1232

Distributie
V2 Records Benelux 

Website Artiest
Royal Southern Brotherhood

Amper een jaar na hun de derde release ‘Don’t Look Back’ is de suprformatie Royal Southern Brotherhood terug met het album ‘The Royal Gospel’. Naast New Orleans icoon, en stem van The Meters en The Neville Brothers, Cyril Neville (vocals, percussie), vinden we bassist Darrell Philips, Yonrico Scott (drums) en gastartiest Norman Caesar (keyboard) in de bezetting. 
Niet alleen Mike Zito verliet twee jaar geleden de band, ook Devon Allman verkoos reeds het hazenpad. Beiden concentreren zich al een tijdje volop op hun solocarrière. Zito werd vervangen door Bart Walker en Devon Allman’s plaatsvervanger is sinds vorig jaar Tyrone Vaughan, zoon van Jimmy en dus een neef van Stevie Ray. En geloof mij, de appel valt ook hier niet ver van de boom. Toen de Brotherhoods afgelopen februari de Dockside Studios in Louisiana indoken ontstond er als het ware een soort duivelskunstenarij. Laat je dus niet misleiden door de titel van het album, de sound heeft allerminst te maken met gospel. Het album opent sterk met de Southern bluesrocker ‘Where There’s Smoke There’s Fire’. De splijtende gitaarriffs van Walker en Vaughan komen meteen in de spotlights. Maar wat dan gezegd van het funky ‘I’ve Seen Enough To Know’ en het swamp en New Orleans begeesterde ‘Blood Is Thicker Than That’. 
Als er dan toch een vorm van gospel te bespeuren valt moet het in de samenzang zijn van het nummer ‘I Wonder Why’. Maar de gitaarriffs zijn terug in het opwindende luisterspel van
‘I’m Coming Home’ en in het funky ‘Everybody Pays Some Dues’. En dat het ook akoestisch kan bewijzen ze met het heerlijke ‘Face Of Love’. Maar de bluesrock komt sterker dan ooit terug in nummers als ‘Land Of Broken Hearts’ en het swampy ‘Spirit Man’. Het lekker funky en swingende ‘Hooked On The Plastic’ en ‘Can’t Waste Time’ catapulteren ons terug naar de New Orleans funky beats. Het afsluitende ‘Stand Up’ is een mixture van euforische gospel en dansbare New Orleans muzikaliteit. In het najaar toeren RSB nog eens in Europa. Op 16 november zijn ze te gast in De Bosuil te Weert en op 28 november zullen ze de Spirit Of ‘66 in Verviers onveilig maken. Be there!

Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Yankee & Yardee
2. Need Some Feat. Gappy Ranks
3. Disgrace Feat. Mykal Rose & Mr Williamz
4. Herbalist Feat. Mama-T
5. Man Ah Warrior
6. Chillum Feat. Skip Wicked
7. Garden Of Goodness Feat. Jah Wave & Ras Indio
8. Blazing Everyday Feat. Prezident Brown
9. Life Over Death
10. Tru Ganjaman Megamix
11. Ganja Slengin (Nickynutz Remix)
12. Real Singer Smoker (Mt. Analogue Remix)
13. One Million Matches (Yungg Trip Remix)
14. Militant & Real (Ill Text Trap-A-Lot Mafia Remix)
15. Real Singer Smoker (Phibes Remix)
16. One Million Matches (Mylk Remix)

Platenlabel
Luvinnitt Productions

Labelnummer
888915225813

Distributie
iTunes

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Rocker-T

Reggae artiest Rocker-T uit Brooklyn werd geleid door een hogere kracht en levenservaring om zijn boodschap van vrede, liefde en gelijkheid uit te dragen. Via zijn muziek promoot hij waarheid en rechten. Op zijn derde begon Toby Petter Herskind Sorensen songs te leren en te zingen in het kerkkoor. Hij leerde piano spelen en keek op naar Frank Sinatra, Sammy Davis Jr., The Beatles en Jimi Hendrix. Zo pakte hij de gitaar beet. Tijdens zijn schoolperiode werd hij beïnvloed door U2, Earth, Wind & Fire, Pink Floyd, AC/DC en Devo, maar ook door ska, punk en New Wave. Tegelijkertijd kwam de rapmuziek opzetten, wat hem inspireerde tot zijn artiestennaam. En dan ontdekte hij Bob Marley and the Wailers. Hij ging bij de band The Ska-Danks tot in 1996 hij solo ging. Op zijn nieuwste cd staan 16 songs, met hulp van reggaelegendes Mykal Rose, Prezident Brown en Gappy Ranks. Beginnend met ‘Yankee & Yarde’ zet hij een dansbaar album neer met reggaebeats. Daarna vervoegt Gappy Ranks hem voor het meer ontspannen ‘Need Some’. Iets verder helpt Mama-T hem op ‘Herbalist’. Op ‘Garden of Goodness’ hoor je Jah Wave en Ras Indio. Daarna volgen 7 remixen met ‘Tru Ganjaman Megamix’ voorop, waarin nog meer dansbeats verwerkt zitten. Een album dat dus de reggaeliefhebbers zeker zal kunnen bekoren.

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Burnin Up Burnin Down
2. Am I Wrong
3. Love Gone Away
4. Scorcher
5. Blue Skies
6. This Is Real
7. Voodoo Chile
8. Broken Heart Tattoo
9. Smile
10. Hellhound On My Trail

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Niet Gekend

Promo-Agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Matty T. Wall

Dat ook Australië bruist van de blues wisten wij hier al heel wat langer dan vandaag.
Matty T. Wall’s debuutalbum ‘Blue Skies’ werd geregistreerd op twee continenten, deels in New York en in zijn thuisstad Perth, Australië. Voor dit project werkte hij samen met Jasper Miller (drums en percussie) en bassist Stephen Walker. Met zijn Gibson SG raast Matty als het ware door zijn acht originele nummers. Enkel de songs ‘Hellbound On My Trail’ (Robert Johnson) en ‘Voodoo Chile’ van Hendrix zijn zeldzame coverversies . Dit is uitermate knappe en moderne bluesrock die is ingezaaid met zeer bijdetijdse gitaarriffs. Het album opent met de heavy motorsound van ‘Burnin’ Up Burnin Down’, om al snel zijn Down Under bluesklanken te demonstreren in ‘Am I Wrong’. Na de rockballade ‘Love Gone Away’ gaat Matty op zijn stevig elan door met het gestructureerde ‘Scorcher’. Wall spreidt hier werkelijk zijn virtuositeit uit en neemt ons mee voor een spectaculaire gitaar work out. In de titeltrack ‘Blue Skies’ en in ‘This Is Real’ gaat de voet even van het gaspedaal. Matty omringt ons hier met een moderne muzikale touch. Na deze epische effecten komt hij zelfs aandraven met de Jimi Hendrix cover ‘Voodoo Chile’. Na de mysterieuze storytelling song ‘Broken Heart Tattoo’ komt Matty op de proppen met de hemels mooie semi-akoestische instrumentale ‘Smile’. Om op een waardige manier zijn album te beëindigen met het knappe en opwindende ‘Hellhound On My Trail’. Deze laatste track bewijst nog maar eens hoe tijdloos Robert Johnson’s nummers wel zijn. Knap!

Philip Verhaege (4½)