0 Comments
 Deze Amerikaanse artiest is één van de meest creatieve wereldmuziek & fusiongitaristen ter wereld. Met zijn recente albums exploreerde hij de grenzen van wereldmuziek & fusion. In 2013 besprak ik zijn vierde album ‘Full Circle’, waarmee hij 2 Awards van de prestigieuze USA Songwriting Competition won, en nu is zijn vijfde hier. Lawson incorporeert de drive van de Afro-Cubaanse ritmes met een mengeling van Spaanse, Indische, Perzische en Arabische stijlen. "All music has a hybrid quality," zei hij. "Thousands of years of travel, trade and communication between cultures created new forms of musical expression. The Spanish guitar embodies this with its ties to the Arab oud, the Persian tar, even the sitar, so weaving those strands together seems natural to me." Daarop wordt hij bijgestaan door Mads Tolling, Charlie Bisharat, Big Bad Voodoo Daddy bandleader Scotty Morris enz. Hij zei: “Traveler is a musical travelogue for me, chronicling some of my journeys in life and evoking some of the places I’ve lived, visited and returned to in my memory. On this journey, my guitar serves as a kind of filter through which my impressions of the world are processed and expressed in the language of music.” Via 12 tracks exploreert hij de Afrikaans aandoende titeltrack, gaat verder via het noorden van Spanje in ‘Barcelona Express’, doet de Franse hoofdstad aan in ‘Cafe Paris’, reist dan naar de Duitse hoofdstad in ‘Berlin Bossa’, keert terug naar Spanje voor een ‘Meeting in Madrid’, marcheert dan westwaarts in ‘Marching West’, en komt zo op Californisch grondgebied in ‘Journey Home’, Gaat dan naar Louisiana in ‘Beyond the Bayou’, en reist dan weer naar Engeland in ‘Across the Moors’. Hij besluit met de moderne ‘Urban Trilogy’, een infusie met elektronische geluiden, die uiteenvalt in ‘Metropolis’, ‘Ancient City’ en ‘City Electric’, die respectievelijk zijn tijd in New York, Londen, Tokio en San Francisco weerspiegelen. De laatste track ‘City Electric’ is tevens de eerste single hieruit. Een reis rond de wereld dus, die u zo kan meemaken indien u zich deze cd aanschaft! Patrick Van de Wiele (4) An artistic impression of the places Lawson has lived and journeyed to, expressed in 12 tracks that take us around the globe with his acoustic guitar. And you can experience it too if you buy this album. Infinita Records I INF-213 I Baja/TSR Records Distr. I Great Scott PR I Lawson Rollins
In 1974 kwam de groep Quantum Jump bijeen in de Farmyard studio’s in Buckinghamshire, en die bestond uit Rupert Hine (zang, keyboards), John G. Perry (zang, bas) voorheen lid van Caravan, Mark Warner (gitaar) en Trevor Morais (drums) voorheen lid van Peddlers. Hun debuutalbum werd daar in de loop van 1975 geschreven en opgenomen, en het jaar daarop uitgebracht. Het bevatte een unieke fusie van jazz en rock, en liet de buitengewone muzikaliteit van de groepsleden horen, gekruid met een vleugje humor. Maar hier en daar kwam er ook wat funk in voor, zoals in ‘Captain Boogaloo’, terwijl in ‘Over Rio’ zang à la Frank Zappa volgt. De hitsingle ‘The Lone Ranger’ is de volgende track, die indertijd door de BBC gebannen werd omwille van zijn tekst. ‘No American Starship (Looking For The Next World)’ springt er ook uit, terwijl de zang ingehouden werd op ‘Alta Loma Road’. ‘Cocabana Havana’ is wat meer up-tempo, waarna ‘Constant Forest’ een rustige sfeerschepping is. ‘Something At The Bottom Of The Sea’ valt uiteen in 4 delen. Daarna krijg je als bonustracks ‘Drift’, de B-zijde van een single; de remixen uit 1979 van ‘Captain Boogaloo’, ‘The Love Ranger’, ‘Over Rio’ en ‘No American Starship (Looking For The Next World)’. Deze heruitgave werd opnieuw geremastered van de originele tapes, en komt er met origineel “artwork” en nieuwe “liner notes” en een nieuw essay. Een aanrader voor liefhebbers van zeldzame uitgaven! Patrick Van de Wiele (4) Highly recommended for fans of rare releases, this fusion album from 1976. Esoteric Recordings I ECLEC 2472 I Cherry Red Records I Rupert Hine
Als zoon van fusion jazzrock snarenridder Larry Coryel groeide Murali op met de soundtrack van Miles Davis, Carlos Santana en Jimi Hendrix. Nog voor zijn tienerjaren roffelde hij op de drumkit en via Led Zeppelin ontdekte hij de zwarte blueshelden. Het was echter bij een jazzensemble dat hij zijn gitaartechniek perfectioneerde om in de late jaren tachtig met soulbluescombo The Ambassadors furore te maken in de Hudson area van New York. Een master class bij Duke Robillard mondde uit in een tournee en nadien wenkte het solopad. Ondertussen zijn een reeks langspelers uitgebracht waarin die invloeden uit zijn muzikale voorgeschiedenis de revue passeren. Dat is ook op ‘Restless Mind’ het geval. Coryell kiest voor de oerformule van het trio, geflankeerd door Ernie Durawa en Chris Alcaraz pendelt hij van de urgente, rockende blues van ‘Waiting and Wasting Away’ naar het door een strakke funkyritmiek gedirigeerde ‘Kiss Me First’ met vloeiend Hedrixiaanse snarenescapades. De traag slepende titelsong lonkt even naar Santana en dat heeft niet alleen met de percussie te maken. Naast een voortreffelijk gitarist overtuigt Coryell met zijn hese, rauwe stemtimbre in het luchtige ‘I’m So Happy’ en bovenal in soulgetinte stuff als ‘I Can’t Give You Up’ en ‘Tag Along’ waarin een blazersectie figureert. De afsluiter ‘Everyday Is A Struggle’ blijkt een ietwat overbodige demonstratie van gitaartechniek. Wel lichtjes fantastisch klinkt de interpretatie van Marvin Gayes sensuele epos ‘Let’s Get It On’ waarin een onvervalst soulcrooner opduikt. Veelzijdig is het minste wat we van de verrichtingen van Murali Coryell kunnen zeggen. Cis Van Looy (3½) Shake-It -Sugar Records I SSR 02 l CD Baby l Hemifran l Murali Coryell
In het begin van de jaren ’70 kwam David Sancious voor het eerst in beeld toen hij deel uitmaakte van Bruce Springsteen’s E Street Band. Hij speelde mee op de drie eerste albums, maar ging daarna solo. In 1974 richtte hij de groep Tone op met drummer Ernest Carter (ook ex Springsteen) en bassist Gerald Carboy. Met hulp van Springsteen kom Sancious een platencontract bij Epic Records loskrijgen en kort daarna nam hij ‘Forest of Feelings’ op. Het tweede album werd deze ‘Transformation (The Speed of Love)’ uit 1976, met daarop progressieve rock met jazzrock invloeden. In 2003 werd dit album al digitaal heruitgebracht, maar nu is het hier opnieuw. Naast zijn keyboard bespeelt Sancious hierop ook de gitaar. Blikvanger is uiteraard de 18 minuten durende titeltrack. Daarnaast staan er nog 3 andere tracks op. Samen vormen ze een klassiek jazzrock album, dat hier opnieuw geremastered werd. Nieuwe “liner notes” werden toegevoegd, samen met een nieuw essay door Sid Smith. Fusion fans zullen ervan smullen! Patrick Van de Wiele (3½) Fusion fans will find this album to be an essential addition to their collection. |
