Category: Rhythm & Blues

Big Mama Thornton: The Story Of My Blues (The Complete Singles A’s & B’s 1951-1961)

9/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Partnership Blues
I’m All Fed Up
No Jody For Me
Let Your Tears Fall Baby
Mischievous Boogie
Every Time I Think Of You
Hound Dog
Night Mare
Cotton Picking Blues
They Call Me Big Mama
I Ain’t No Fool Either
The Big Change
I’ve Searched The Whole World Over
I Smell A Rat
Stop A Hoppin’ On Me
Story Of My Blues
Walking Blues
Rock A Bye Baby
The Fish
Laugh, Laugh, Laugh
Tarzan And The Dignified Monkey
How Come
Just Like A Dog (Barking Up The Wrong Tree)
My Man Called Me
You Did Me Wrong
Big Mama’s Blues
Don’t Talk Back
Big Mama’s Coming Home

De rhythm & blues carrière van Willie Mae Thornton, beter gekend als Big Mama Thornton, spitste zich toe op twee van haar nummers, die we zeker als haar ‘signature songs’ mogen bestempelen. Vooreerst was er de Leiber/Steler compositie, met Johnny Otis als producer uitgebracht ‘Hound Dog’, waarmee ze gedurende 14 weken in Billboard’s R & B charts stond, waarvan zeven weken op de eerste plaats. Het tweede nummer ‘Ball And Chain’ nam ze oorspronkelijk op voor Bay-Tone Records, maar die commercialiseerde het niet. Toen Janis Joplin samen met Big Bothe and The Holding Company het nummer bracht tijdens het Montery Pop Festival, nam Big Mama Thornton het nummer opnieuw op. Verkopen mocht de plaat dan niet zo goed, tijdens de live performances van Thornton sloeg het enorm aan.
‘The Story Of My Blues’ herbergt alle A en B kantjes van de singles die Big Mama Thornton uitbracht in de periode 1951-1961. Het grootste deel ervan werd opgenomen voor het Peacock label. Van de sessie voor Bay-Tone Records, werden enkel ‘You Do Me Wrong’ en ‘Big Mama’s Blues’ uitgebracht. Van haar laatste platencontract met Irma Records werden ‘Don’t Talk Back’ en ‘Big Mama’s Coming Home’ weerhouden. Deze compilatie laat horen wat een enorm krachtige stem Big Mama Thornton wel had. Die kracht ontwikkelde ze in het kerkkoor, waar ze haar stem boven de rest moest doen uitkomen. Ze ging er prat op dat ze niet echt een microfoon nodig had. Moest je aan deze uitspraak twijfelen, ‘The Story Of My Blues (The Complete Singles A’s & B’s 1951-1961)’ zal je zeker op andere gedachten brengen.
Big Mama Thornton overleed op 58 jarige leeftijd in 1984 aan lever- en hartproblemen, grotendeels te wijten aan haar zwaar alcoholprobleem.

Lambert Smits (4)

Big Mama Thornton certainly had one of the most powerful and dynamic voices from the post-war rhythm & blues. This compilation fully proves that.

Jersey Swamp Cats: Go Cat Go!

1/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Jump, Jive And Wail
Cupcake!
Blue Monday
I Don’t Mind
Too Tired
Dance All Night
Tootie Ma Is A Big Fine Thing
I Get Evil
Shiny Gray Corvette

Website Artiest
Jersey Swamp Cats

Dit kwartet uit Orange, New Jersey kan je moeilijk in één rootsvakje stoppen. Of het nu New Orleans R&B, rock-‘n-roll, rockabilly of jumpblues betreft, de Jersey Swamp Cats switchen talentvol van het één naar het andere genre. Dat doen ze met een aantal klassiekers van o.a. Louis Prima, Fats Domino, Albert Collins, Professor Longhair en Albert King, aangevuld met vier originele nummers. Op het eerste zicht ben je geneigd te denken……hmmm een doordeweekse partyband. Maar zoals vaak, wordt je door de setlist om de tuin geleid. Partytime is het wel, maar wel op een hoog niveau. De party wordt meteen met succes gelanceerd met Prima’s ‘Jump, Jive And Wail’, inclusief knap werk op de zwarte en witte toetsen. Opvolger is een eigen nummer en wat voor één. Pure Chicagoblues inclusief de obligate gitaarsolo is de grondtoon voor ‘Cupcake!’. Pure klasse! Nog zo een klasbak van eigen makelij is het New Orleans ademend ‘I Don’t Mind’, heerlijk gezoet door blazers en piano. Shufflegewijs zet Albert Collins’ ‘Too Tired’ nog maar eens het talent van gitarist Don Leich in de spots, terwijl de bayou outfit de traditional ‘Tootie Ma Is A Big Fine Thing’ allerminst misstaat. ‘I Get Evil’, beter gekend als ‘Don’t You Lie To Me’, toont dan weer de bluesstandaardzijde van de Cats. Afsluiten doen de heren subliem met alweer een eigen nummer, ‘Shiny Gray Corvette’ een vette rock-‘n-roller.
Ondanks het feit dat de Jersey Swamp Cats geen blazers in hun rangen hebben en hiervoor bij de opnames beroep deden op sessiemuzikanten, maken gitarist Leich en pianist Gerry Gladston heel wat goed. Op zoek naar smaakvolle jumpblues, rhythm & blues, New Orleans blues of rock-‘n-roll? Stop je zoektocht en steek ‘Go Cat Go!’ van de Jersey Swamp Cats in je speler. Tevredenheid gegarandeerd!

Lambert Smits (4 ½)

Give me one good reason why this band is not better known, because I can’t come up with one. With well-chosen covers and extremely good original songs, Jersey Swamp Cats are the next big thing in jumpblues, rhythm & blues, New Orleans blues and rock & roll. What a fantastic release!

Jon Gindick: Love At The All Night Cafe

10/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Load Me Up, Baby
Feeling Her Gone
Baby's Got The Blues
The All Night Cafe
I Love The Feminine Girl
I Was Born To Wail
Hand Holding Man
Can't Get That Girl Off My Mind
Happy Wife, Happy Life, Happy Home
Mississippi Moods

Website Artiest
Jon Gindick

Jon Gindick werd geboren in 1948 in Hollywood, Californië. In zijn vroege jeugd luisterde hij vaak naar de harmonica sound, waarbij Larry Adler "Rhapsody in Blue" een grote invloed op hem had. In 1954 verhuisde de familie Gindicks 200 mijl noordwaarts naar de stad Visalia in San Joaquin Valley. In de jaren zestig kreeg Jon zowel zijn allereerste gitaar en blues harp. Hij werd zowaar verliefd op de sound van The Beatles, The Rolling Stones, Paul Butterfield Blues Band en Bob Dylan. Hij performde met heel wat bands op de campus in Sproul Plaza.
Na zijn studies aan het Berkeley college in 1970 vond hij werk in een pakhuis. Maar de liefde voor de muziek, het songschrijven en het musiceren op zijn gitaar en harp lieten hem niet los. In het midden van de jaren ‘70 schreef Jon en zelf-gepubliceerde harmonica instructieboek met tape cassette. Hij verpakt dit alles met een Hohner harmonica en verkocht de kit voor $ 13,95 via Rolling Stone Magazine advertenties. Duizenden boeken vlogen letterlijk de deur uit en Jon werd een bekende figuur voor een generatie harpspelers. In 1984 schreef Jon zijn bestseller "Country and Blues Harmonica for The Musically Hopeless". Een boek en cassette die uiteindelijk meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Hij produceerde ook een harmonica-instructievideo samen met B.B. King, gedistribueerd door Hohner. Deze aanstekelijk, enthousiaste en grappige doe-het-zelfproducten maakten hem tot een van de meest populaire en beluisterde harmonicaspelers van het tijdperk. In 2010 ontmoette hij multi-instrumentalist en producer Ralph Carter. In 2010 en 2016 realiseerde hij zijn hoog aangeschreven album 'When We Die, We All Come Back As Music', geproduceerd en begeleid door Carter. Nu heeft Jon zijn tweede album 'Love At The All Night Cafe' in de winkelrekken. Het is meteen ook een krachtig en innovatief aanbod dat een eigen blues sound creëert. Gindick wordt ondersteund door het trio Ralph Carter op bas, gitarist Franck Goldwasser en Pete Gallagher op drums. De twaalf tracks zijn een amalgama van blues, swing, soul en R&B. In het openingsnummer 'I Was Born To Wail' geeft Jon geschiedenisles over de blues harp. De slow blues’ feeling ‘Her Gone’ is een emotioneel maar klassieke Memphis soultrack. Het snedige ’Baby’s Got The Blues’, het Latin beïnvloede ‘The All Night Cafe’ en het piano begeesterde ‘Nighthawks’ zijn maar enkele hoogtepunten op de release. In het swingende ‘Happy Wife, Happy Life’ en ‘I Love The Feminine Girl’ bewierookt Jon zijn wettige wederhelft. En ook de piano ballade ‘The Song I Could Not Write’ kan ons meer dan bekoren.
En ook het feeërieke ‘Can Not Get That Girl Off My Mind’ neemt ons vrijwel meteen bij het strot. Het ‘In The Land Of You' is een meer dan ordinaire en spraakmakende afsluiter. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Gindick is supported by the trio Ralph Carter on bass, guitarist Franck Goldwasser and Pete Gallagher on drums. The twelve tracks are an amalgam of blues, swing, soul and R&B.

Various Artists: Souled Out (As Featured On UK TV Commercials)

2/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I’ve Got My Mind Set On You: James Ray
Green Onions: Booker T And The M.G.’S
I Just Want To Make Love To You: Etta James
I Want You So Bad: James Brown & The Famous Flames
My Baby Just Cares For Me: Nina Simone
Reet Petite: Jackie Wilson
I Like It Like That: The 5 Royales
Shop Around: The Miracles
Oh What A Night: Dells
In The Still Of The Nite: The Five Satins
I’m So Happy (Tra La La La): Lewis Lymon And The Teenchords
Do You Love Me: The Contours
Money (That’s What I Want): Barrett Strong
Let It Roll (Let The Good Times Roll) Part 1: Earl Knight & George Kelly
Let It Roll (Let The Good Times Roll) Part 2: Earl Knight & George Kelly
Little By Little: Nappy Brown
Road Runner: Bo Diddley
Little Bitty Pretty One: Thurston Harris & The Sharps
This Little Girl’s Gone Rockin’: Ruth Brown
Mess Around: Ray Charles & His Orchestra
Walk That Walk: Eddie Bo
Boom: John Lee Hooker
Sorry But I’m Gonna Have To Pass: The Coasters
Ain’t That A Shame: Fats Domino
Good Rockin’ Daddy: Etta James
Mannish Boy: Muddy Waters
Yum, Yum, Yum: Joe Tex
Is You Is Or Is You Ain’t (My Baby): Louis Jordan

Het is alom bekend dat firma’s maar al te graag teruggrijpen naar oudere, maar vooral bekende soul, blues en rhythm & blues opnames om hun producten aan te prijzen. Niet alleen stimuleerde dit de verkoop van de aangeboden artikelen, maar het bracht ook de song opnieuw onder de aandacht, wat dan weer voor een verkoop van de single of het album, waaraan het nummer onttrokken werd, zorgde. Net als in Engeland, kregen wij ook via TV commercials hiervan ons deel, denk maar aan het, ook op deze verzameling opgenomen, door Coke aangewende ‘I Just Wanna Make Love To You’ van Etta James. Het Jasmine label heeft nu 28 van deze nummers gebundeld, die gebruikt werden voor TV Commercials in het Verenigd Koninkrijk. Multinationals als o.a. Mercedes, Suzuki, Chanel No.5, Kellogg’s Wheats, T-Mobile, Lidl, Danone Actimel, Hummer H3, Volkswagen Passat, Lee Jeans en Budweiser zochten er hun toevlucht tot Amerikaanse soul, blues en rhythm & blues, om hun verkoopcijfers een boost te geven.
Op deze schitterende compilatie krijgt je niet alleen de originele versie van deze nummers, maar ook gegevens met betrekking tot componist, label, jaartal van opname, noteringen in hitparades en natuurlijk het merk dat beroep op ze deed. Deze originele insteek maakt van ‘Souled Out’ een heel leuke uitgave.

Lambert Smits (5)

Very nice album that bundles 28 soul, blues and rhythm & blues classics that companies used for their UK TV Commercials.

The Kokomo Kings: Fighting Fire With Gasoline

19/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The More I Get, The More I Want
I Thought I Was A Patient Man
The Rich Man’s Pocket
Tornadohead
Tied To The Tracks
The Fish Won’t Bite
Heatwave
Fooled By The City Lights
A Big Pile Of Fish
If I Was An Alien
It Ain’t My House
Fighting Fire With Gasoline

Website Artiest
The Kokomo Kings

‘Too Good To Stay Away From’, het in 2017 door The Kokomo Kings uitgebracht album, betekende de grote doorbraak voor deze Zweedse band. Ondertussen stond het viertal reeds op meerdere bluesfestivals geprogrammeerd en ook dit jaar zijn zij in ons landje te bewonderen op enkele zomerfestivals. Met hun derde release ‘Fighting Fire With Gasoline’ bewijzen ze nogmaals dat ze niet de duimen moeten leggen voor Amerikaanse bluesbands. ‘Fighting Fire With Gasoline’ bevat namelijk andermaal Lo-Fi rhythm & blues van de bovenste plank. Geen uitgekiende, over gearrangeerde nummers maar songs die door hun eenvoud betoveren en je onmiddellijk opnemen in hun verhaal. Alle 12 nummers zijn bovendien van de hand van bassist en gitarist Magnus Lanshammar en eerlijk is eerlijk, die staan als een huis. Wat misschien nog het meest doorslaggevend is, is de manier waarop de vlag de lading dekt of om het met andere woorden te zeggen, hoe Magnus zijn gevoelens weet te verklanken. Een schoolvoorbeeld hiervan is het swingende ‘I Thought I Was A Patient Man’, waar het eenvoudig, maar enorm efficiënt hitsige gitaarriffje, het onrustige nog een kanjer van een boost geeft. Gewoonweg subliem! En het niveau blijft probleemloos gehandhaafd. Schitterende ‘back to basic’ slide stuwt ‘The Rich Man’s Pocket’ genadeloos naar de top, terwijl ze me ‘Tornadohead’ en ‘Fooled By The City Lights’ de rockabillykaart trekken. ‘A Big Pile Of Fish’ drijft dan weer eerder op een heerlijk swampy gitaartje. Met ‘If I Was An Alien’ en de titeltrack kiest het viertal bovendien ook nog voor inspirerende lyrics.
In de praktijk zorgt ‘Fighting Fire With Gasoline’ voor catastrofes, maar voor The Kokomo Kings is het de titel van een ronduit formidabel album geworden. Een absolute aanrader!

Lambert Smits (5)

What a sublime album, this third release from the Swedish The Kokomo Kings. This is top-notch Lo-Fi rhythm & blues. Twelve formidable original songs, a powerful rhythm section, inspiring guitar work and wonderful no-nonse vocals. Love it and already one of the best of 2019!

Various Artists: Southern Bred Vol. 2 Mississippi R & B Rockers

18/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Robert Johnson: Preaching Blues (Up Jumped The Devil)
Boyd Gilmore: All In My Dreams
Sonny Boy Williamson And His House Rockers: Come On Back Home
Snooky Prior: You Tried To Ruin Me
Ike Turner’s Kings Of Rhythm: That’s All I Need
Charley Booker With Rhythm Acc. Charley’s Boogiewoogie
J.B. Lenoir: Give Me One More Shot
Dennis Binder And His Orchestra: I Miss You So
Little Milton: Ooh! My Little Baby
Sonny Boy Williamson: Keep It To Yourself
Jimmy Reed: Shame, Shame, Shame
Elmore James And His Broomdusters: Cry For Me
Jack Davis: Goin’ To Natchez
Howlin’ Wolf: Everybody’s In The Mood
John Lee Hooker: Leave My Wife Alone
B.B. King: B.B.’S Boogie
Bo Diddley: All Together
Cleo Brown: (Lookie Lookie Lookie) Here Comes Cookie
Luther Huff: Dirty Disposition
Elmer James (Actually) Arthur ‘Big Boy’ Crudup: Make A Little Love
Bo Diddley: Sixteen Tons
Ike Turner & His Orchestra: Loosely (Aka The Wild One)
Eddie Clearwater: Hey Bernardine
Sonny Boy Williamson: Don’t Start Me Talkin’
Big Joe Williams And His 9 String Guitar: Juanita
Dusty Brown: Rusty Dusty
Sonny Boy Williamson: Boppin’ With Sonny
Wally Mercer: Hey, Miss Lula

Gelijktijdig met volume 1 ‘My Own Boogie’, brengt Koko Mojo volume 2 in de ‘Southern Bred’ serie uit. In tegenstelling tot nummer 1 focust nummer 2 ‘Give Me One More Shot’ zich op meerdere artiesten en diverse bluesstijlen. Daar staan een pak bekende namen tussen. Robert Johnson, die mag openen met ‘Preaching Blues (Up Jumped The Devil)’, krijgt hier het gezelschap van kleppers als o.a. Sonny Boy Williamson, Snooky Pryor, Ike Turner, Jimmy Reed, Howlin’ Wolf, B.B. King en Bo Diddley. Maar ook minder klinkende namen als Jack Davis en Wally Mercer werden toegevoegd. Het is dan ook logisch dat dit album enorm veel variatie biedt. De typische blues uit Mississippi gaat hier hand in hand met jumpblues, harmonicablues, boogiewoogie, soulblues en pianoblues. Vele van de hier samengebrachte nummers zijn door de jaren heen klassiekers geworden. Klassiekers die, ondanks het feit dat ze dateren uit midden vorige eeuw, nog steeds verdomd actueel klinken. Bovendien heeft ook nu Koko Mojo weer enorm veel aandacht besteed aan de geluidskwaliteit. De nummers, die voor een groot deel uit de Trumpet archieven komen, klinken helder, dynamisch en zijn zoals we van het label ondertussen gewoon zijn ‘no fillers, just killers’. De reeks ‘Southern Bred, Mississippi R & B Rockers’ is nu reeds een ‘must have’ en wij kijken al benieuwd uit naar de nog op stapel staande volumes.

Lambert Smits (5)

On 'Give Me One More Shot', volume 2 in the 'Southern Bred, Mississippi R & B rockers' series, the Koko Mojo label focuses on various blues artists and their own style. In addition to the authentic blues from Mississippi, also jumpblues, harmonica blues, boogie woogie, soul blues and piano blues are present. Songs by, amongst others, Robert Johnson, Sonny Boy Williamson, Snooky Pryor, Ike Turner, Jimmy Reed, John Lee Hooker, B.B. King and Bo Diddley again provide an album with 'no fillers, just killers'.

Various Artists: Southern Bred Vol. 1 Mississippi R & B Rockers

18/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Willie Love And His Three Aces: My Own Boogie
Sonny Boy Williamson With Willie Love: Stop Now Baby
Sonny Boy Williamson With Willie And Elmore James: Come On Back Home
Arthur ‘Big Boy’ Crudup With Sonny Boy Williamson: Gonna Find My Baby
Willie Love And His Three Aces: Feed My Body To The Fishes
Sonny Boy Williamson With Willie Love: Crazy About You Baby
Luther Huff: 1951 Blues
Willie Love And His Three Aces: Nelson Street Blues
Tiny Kennedy: Have You Heard About The Farmers Daughter
Willie Love And His Three Aces: Vanity Dresser Boogie
Sonny Boy Williamson With Willie And Elmore James: Do It If You Wanna
Sherman ‘Blues’ Johnson And His Clouds Of Joy: Hot Fish
Elmo James (Actually) Bobo ‘Slim’ Thomas: Catfish Blues
Willie Love And His Three Aces: Take It Easy Baby
Sonny Boy Williamson With Willie And Elmore James: Pontiac Blues
Tiny Kennedy: Blues Disease
Big Joe Williams: Mama Don’t Allow Me
Willie Love And His Three Aces: Everybody’s Fishing
Arthur ‘Big Boy’ Crudup With Sonny Boy: Make A Little Love
Tiny Kennedy: Strange Kinda Feeling
Elmore James With Sonny Boy Williamson: Dust My Broom
Willie Love And 3 Aces: Way Back
Elmer James (Actually) Arthur ‘Big Boy’ Crudup: Gonna Find My Baby
Sonny Boy Williamson With Willie Love And Elmore James: I Cross My Heart
Big Joe Williams: She Left Me A Mule
Sonny Boy Williamson With Willie Love: Too Close Together
Jerry McCain: Stay Out Of Automobiles
Willie Love And 3 Aces: Shout Brother, Shout

Dit album is meteen de start voor een nieuwe uit vijf cd’s bestaande reeks uitgebracht door het Koko Mojo label. Deze serie is gewijd aan de uit Mississippi komende bluesartiesten. Velen onder hen vertrokken richting Chicago waar de blues een elektrisch broertje kreeg. Anderen bleven hun geboortestreek trouw en behielden de blues meer in de authentieke sfeer.
Het eerste album in deze ‘Southern Bred’ serie heeft als subtitel ‘My Own Boogie’ en belicht het in Jackson opererende Trumpet label. Op het voorplan staat de in Duncan, Mississippi geboren Willie Love. De overige artiesten hebben eerder een link met Trumpet Records dan met Mississippi. Zo is er naast ‘Big Joe’ Williams, Elmore James, Arthur ‘Big Boy’ Crudup, Luther Huff, Bobo Thomas, Jerry ‘Boogie’ McCain, Sherman Johnson en Tiny Kennedy, ook Love’s mentor Rice Miller, beter gekend als Sonny Boy Williamson. Met diens band maakte pianist Willie Love ook zijn allereerste opnames. In 1951 maakte Willie zijn eerste opnames onder eigen naam, samen met The Three Aces, een handvol studiomuzikanten. Onder hen bevonden zich latere grootheden als Elmore James en Little Milton. Love overleed in 1953 amper 46 jaar oud en zijn nalatenschap zit vervat in 18 songs. Voor dit album koos Koko Mojo eerder voor Love’s opnames als studiomuzikant. Niettemin vonden een aantal van de nummers die hij opnam met The Three Aces hun weg naar dit schijfje. In deze nummers toont Love zich als een formidabele pianist die zich, zoals blijkt uit de opnames waarop hij als studiomuzikant fungeert, tevens perfect in dienst van anderen weet te stellen.
De 28 nummers, waarvan er meerdere later op andere labels werden uitgebracht en die bovendien kunnen bogen op een schitterende geluidskwaliteit, geven een mooie inkijk in de blues en rhythm & blues van het Trumpet label. Heerlijk album voor fans van ‘the real stuff’.

Lambert Smits (5)

With volume 1 from 'Southern Bred' the new serie about the Mississippi R & B rockers published by Koko Mojo, the serie starts very successful. Delicious authentic recordings made by Willie Love and his colleagues, including Sonny Boy Williamson and Elmore James for the Trumpet label, show some awesome authentic blues.

Various Artists: Evolution Of A Vocal Group (From Lamplighters to Rivingtons 1952-1962)

16/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

The Lamplighters: Turn Me Loose
The Lamplighters: Be-Bop Wino
The Lamplighters: Give Me
Jimmy Witherspoon & The Lamplighters: Move Me Baby
Lil Greenwood With The Lamplighters: I’ll Go
Lil Greenwood With The Lamplighters: I’m Crying
Lil Greenwood With The Lamplighters: Mercy Me
The Lamplighters: Smootchie
Jimmy Witherspoon & The Lamplighters: Just For You
The Lamplighters: I Used To Cry Mercy, Mercy
The Lamplighters: Tell Me You Care
The Lamplighters: Salty Dog
The Lamplighters: Ride Jockey Ride
The Lamplighters: Five Minutes Longer
The Lamplighters: Good Good Things
The Lamplighters: Yum Yum
The Lamplighters: I Wanna Know
The Sharps: Love Me My Darling
The Lamplighters: Love, Rock And Thrill
The Tenderfoots: Kissing Bug
The Tenderfoots: Save Me Some Kisses
The Tenderfoots: My Confession
The Tenderfoots: Those Golden Bells
The Tenderfoots: Sugar Ways
The Lamplighters: Hug A Little, Kiss A Little
The Lamplighters: Bo Peep
The Lamplighters: You Were Sent Down From Heaven
The Lamplighters: I Ain’t Right
Paul Anka & The Jacks: I Confess
The Sharps: Six Months, Three Weeks (Two Days And An Hour)

Disc 2

The Sharps: Come On
The Sharps: Our Love Is Here To Stay
Thurston Harris & The Sharps: Little Bitty Pretty One
Thurston Harris & The Sharps: I Hope You Won’t Hold It Against Me
Thurston Harris & The Sharps: Do What You Did
Thurston Harris & The Sharps: I’m Asking For Forgiveness
The Sharps: Shufflin’
The Sharps: All My Love
The Sharps: Look What You’ve Done To Me
Duane Eddy: Rebel Rouser
The Sharps: Look At Me
The Sharps: Have Love, Will Travel
‘Frantic’ Johnny Rogers: Sassy
The Sharps: Here’s A Heart
The Sharps: Gig-A-Lene
The Ebbtides: Love Doctor
Sammy Turner & The Twisters: Sweet Annie Laurie
Sammy Turner & The Twisters: Thunderbolt
The Four After Fives: Hello Schoolteacher
The Four After Fives: I Gotta Have Somebody (Lonely Boy)
Carl Lester & The Showstoppers: When You See Me Hurt
Carl Lester & The Showstoppers: Don’t You Know That I Believe
Dante & His Friends: Something Happens
Dante & His Friends: Now I’ve Got You
The Crenshaws: Wishing Star
The Crenshaws: Manana
The Crenshaws: Let The Good Times Roll
The Crenshaws: Moonlight In Vermont
The Rivingtons: Papa-Oom-Mow-Mow
The Rivingtons: Deep Water
The Rivingtons: Kickapoo Joy Juice
The Rivingtons: Mama-Oom-Mow-Mow (The Bird)

Het verhaal van The Lamplighters begint in 1952 wanneer op Jordan High School, Leon Hughes, Matthew Nelson en Willie Ray Rockwell beslissen om een ‘vocal group’ op poten te zetten. Even later zal ene Thurston Harris zich bij het trio aansluiten. Zij komen via Johnny Otis in contact met King Records en de opnames gaan van start. Hun tweede opname voor het met King verbonden Federal, ‘Be-Bop Wino/Give Me’ ging het vaakst over de toonbank. Opnames als ‘Smootchie’ en ‘Salty Dog’ genoten eerder lokale bekendheid. Interne strubbelingen, Nelson die een gevangenisstraf moest uitzitten en de met een ernstig drankprobleem worstelende Rockwell, waren oorzaken van meerdere personeelswisselingen. The Lamplighters kregen een vervolg als The Tenderfoots en later als The Jacks, waarmee ze de 15 jarige Paul Anka backten op diens ‘I Confess’. Wanneer ze later als The Sharps in contact komen met Lee Hazlewood, huurt deze hen in voor de ‘handclaps, whoops, yip-yips and rebel yells’ op Duane Eddy’s millionseller ‘Rebel-Rouser’. Duane Eddy zal dan weer voor snarenwerk zorgen op The Sharps’ ‘Have Love, Will Travel’. Vanaf 1959 zou de band, meestal als begeleiding, opnemen onder namen als The Ebbtides, The Twisters, The Four After Fives en The Showstoppers. Als The Crenshaws namen ze later ‘Papa-Oom-Mow-Mow’ op. Het nummer ontstond toevallig, toen de groep wat aan het improviseren was. Het nummer zou een tweede en meer succesvol leven krijgen toen The Trashmen het in de jaren ’60 verwerkte in ‘Surfin’ Bird’. Als The Rivingtons zouden de als The Lamplighters begonnen zanggroep de jaren ’60 binnentreden. Ook hier waren de personeelswisselingen weer meer regel dan uitzondering en een hit zat er dan ook niet in.
Deze op twee cd’s uitgegeven unieke compilatie geven een mooie weergave van de evolutie die The Lamplighters doormaakten. Hun repertoire omvatte zowel knappe fifties doo-wop als sixties rhythm & blues en doet ons besluiten met ”eigenlijk kreeg deze groep toch niet de bekendheid die ze verdiende”.

Lambert Smits (4 ½)

Unique compilation of the vocal group The Lamplighters, founded in the 1950s, which would evolve into The Rivingtons.

Little Joe Cook: Peanuts And Other Delicacies, The Little Joe Cook Story 1951-1962

15/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Make It In (Evening Star Quartet)
Say A Prayer For The Boys In Korea (Evening Star Quartet)
This I Know (Little Joe Cook And The Thrillers)
Let’s Do The Slop (Little Joe Cook And The Thrillers)
Peanuts (Little Joe Cook And The Thrillers)
Lilly Lou (Little Joe Cook And The Thrillers)
The Echoes Keep Calling Me (Little Joe The Thriller)
Lonesome (Little Joe The Thriller)
I’m A Fool (Little Joe Cook And The Thrillers)
What’s Happened To You Halo? (Little Joe The Thriller)
Don’t Leave Me Alone (Little Joe The Thriller)
It’s Too Bad We Have To Say Goodbye (Little Joe The Thriller)
Mine (Little Joe The Thriller)
Cherry (Part 1) (Little Joe)
Cherry (Part 2) (Little Joe)
Need Somebody (Little Joe)
It’s Been A Long Time (Little Joe)
I’ll Never Let You Go (Little Joe)
Give Me All Your Love (Little Joe)
Ev’ry Now And Then (Little Joe)
Goodnight Little Girl (Little Joe)
Please Don’t Go (Little Joe Cook And The Thrillers)
Stay (Little Joe Cook And The Thrillers)
Public Opinion (Little Joe Cook And The Thrillers)
Run Little Girl (Little Joe Cook And The Thrillers)
I Love You For Sentimental Reasons (Little Joe Cook And The Thrillers)
One More Time (Little Joe Cook And The Thrillers)
These Lonely Tears (Little Joe Cook)
This I Know (Little Joe Cook)

Little Joe Cook kan je best omschrijven als een ‘one hit wonder’, maar dan wel eentje die niet kon scoren in de charts. Zijn in 1957 samen met The Thrillers opgenomen ‘Peanuts’ is een klasbak van een rhythm & bluesnummer, dat trouwens zeer gegeerd is bij de verzamelaars van oldies. En toch wist het geen overtuigende plaats in de hitparades te veroveren.
Joe Cook werd in 1922 geboren in een door en door religieuze familie. In 1934 vormt hij samen met drie neven de gospelgroep The Evening Star Quartet. In 1949, toen Cook 27 was, krijgt hij de mogelijkheid om op te nemen voor Gotham. Voor dat label nam het viertal 3, toen nog 78 toerenplaten op. Met de laatste van deze platen, opent trouwens deze verzamelaar. Wanneer het met het kwartet bergaf gaat, vormt Little Joe The Thrillers, met wie hij samen voor Okeh opneemt. Later probeert Cook nog potten te breken als soloartiest, maar ook dit wou niet echt lukken.
De 29 nummers op dit album zijn praktisch alle opnames die hij maakte tot en met 1962 en die zijn niet alleen zeer gevarieerd, maar geven ook een mooi beeld van wat een veelzijdig talent Little Joe toch was. Emotionele gospel, opmerkelijke rhythm & blues, sublieme doo-wop en hartverscheurende soul, Little Joe Cook had het allemaal in huis. In de late jaren ’60 verhuisde Cook naar Boston waar hij met optredens in clubs, een legendarische reputatie wist op te bouwen. Een mooie anekdote is dat hij tevens bewondering genoot via zijn Cadillac Seville. Vreemd zal je zeggen, maar niet als je weet dat de kentekenplaat ‘Nut Man’ vermeldde. Joe Cook overleed op 15 april 2014 op 91 jarige leeftijd.
Na beluistering van dit album, kan je moeilijk vatten dat deze uitermate getalenteerde artiest met zo een degelijk en gevarieerd repertoire, enkel maar bekend werd door zijn ‘Peanuts’.

Lambert Smits (5)

Little Joe Cook is best known for his song 'Peanuts'. That he was a very talented artist, who deserved more recognition than he received, can be heard on these 29 songs. Gospel, rhythm & blues, doo-wop and soul at its best!

Various Artists: R & B Queens of New Orleans

8/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Irma Thomas: Don’ Mess With My Man
Irma Thomas: Set Me Free
Irma Thomas: A Good Man
Irma Thomas: I May Be Wrong
Irma Thomas: For Goodness Sake
Irma Thomas: (Look Up) Whenever
Irma Thomas: Girl Needs Boy
Irma Thomas: Cry On
Irma Thomas: It’s Too Soon To Know
Irma Thomas: That’s All I Ask
Irma Thomas: Gone
Irma Thomas: I Done Got Over It
Irma Thomas: I Did My Part
Irma Thomas: It’s Raining
Irma Thomas: Two Winters Long
Irma Thomas: Somebody Told You
Katie Webster & Ashton Conroy: Baby Baby
Katie Webster: Hoo Wee, Sweet Daddy
Katie Webster With The Songettes: I Feel So Low
Barbara George: I Know (You Don’t Love Me No More)
Barbara George: You Talk About Love
Barbara George: If You Think
Barbara George: Send For Me (If You Need Some Lovin’)
Barbara George: The Recipe (For Perfect Fools)
Barbara Lynn: Dina And Patrina
Barbara Lynn: Give Me A Break
Barbara Lynn: You’ll Lose A Good Thing
Barbara Lynn: Lonely Heartache
Barbara Lynn: Second Fiddle Girl
Barbara Lynn: Letter To Mommy And Daddy
Barbara Lynn: You’re Gonna Need Me
Barbara Lynn: I’m Sorry I Met You

‘The Soul Queen Of New Orleans’ werd ze genoemd. We hebben het natuurlijk over Irma Thomas. Als dienster in een club in New Orleans, werd ze ontdekt door zanger en orkestleider Tommy Ridgley. ‘Don’t Mess With My Man’, een stomende rhythm & blues, behoort zeker tot haar grootste successen. De ontelbare keren dat het nummer gecoverd werd, zegt genoeg over de kwaliteit ervan. Haar in deze compilatie opgenomen acht singles, A en B kantjes, die ze maakten toen ze nog ‘Soul Queen’ in wording was, overspannen de periode van 1959 tot en met 1962. Deze 16 overwegend soulnummers geven blijk van haar uitzonderlijke stem en talent om zich in een nummer in te leven. Naast ‘Dont Mess With My Man’, schitteren hier ook haar hits ‘Cry On’, ‘Gone’, ‘I Done Got Over It’, ‘I Did My Part’ en ‘It’s Raining’. Dit laatste nummer zou trouwens in 1981 opgepikt worden door niemand minder dan Shakin’ Stevens.
Irma Thomas moest echter rekening houden met de geduchte concurrentie van Katie Webster, Barbara George en Barbara Lynn, alhoewel er toch enige diversiteit was tussen de genres. Pianiste Katie Webster, die zich later als de boogie-woogie specialiste zou doen opmerken, flirtte in haar beginperiode ook met rhythm & blues en soul. Van haar krijgen wij drie songs die zijn opnam in 1958 en 1959. Zo is er ‘Baby, Baby’, dat ze later in haar carrière nog opnieuw zou inblikken, maar hier in een fantastische versie samen met Ashton Conroy. En parel van een ‘call and response song’.
Ook niet te versmaden zijn Barbara George en Barbara Lynn. Barbara George siert deze compilatie o.a. met haar grootste hit ‘I Know (You Don’t Love Me No More)’, gevolgd door haar eveneens de R & B charts bestormende ‘You Talk About Love’ en ‘Send For Me’. Stuk voor stuk kwalitatieve rhythm & blues. Dat geldt trouwens ook voor Barbara Lynn, die het rijtje mag sluiten. Scoren deed Lynn met ‘You’ll Lose A Good Thing’, ‘Second Fiddle Girl’ en ‘You’re Gonna Need Me’, maar dat doet geen afbreuk aan de andere hier opgenomen nummers, die minstens evenwaardig zijn.
Nog even vermelden dat een groot deel van de songs van zowel George als Lynn door henzelf gecomponeerd werden, wat bewijst dat deze dames niet zomaar zangeressen waren.
Het Jasmine label heeft met dit album andermaal een prima compilatie in haar catalogus.

Lambert Smits (4 ½)

Super nice and unique compilation of the Jasmine label that spots the rhythm & blues and soul of Irma Thomas, Katie Webster, Barbara George and Barbara Lynn. Songs recorded between 1958 and 1962 during the initial period of these extremely talented singers.

Buddy Lucas & His Band Of Tomorrow: Rockin’ Boppin’ Hoppin’ (1951-1962)

12/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Soppin’ Molasses
Whooping Blues
Hustlin’ Family Blues
Big Bertha
It Rains
Greedy Pig (Can’t Get Enough)
Let’s Get The Party
I Know What I’m Doin’
My Pitch Hitter
I Got Drunk
I Need Help
No Help
High Low Jack
No Dice
Oh Mary Ann
Stand Up
Let’s Go
Jump The Gun
Honky Tonk
Slow Walk
“7-11”
The Gee Gee Walk
Hoppin’ Bop
Beulah
Deacon John
Begin The Beguine
Night Train
Money, Money, Money
Packin’ My Grip

Buddy Lucas behoort tot de groep saxofonisten die eind jaren ’40 in de frontlinie van de big bands stonden. Begin jaren ’50 wanneer de belangstelling voor big bands afnam, gingen de meesten onder hen voor een solocarrière. Tevens is Buddy de eerste in de rij van de nieuwe reeks, waarin het Jasmine label aandacht besteedt aan legendarische blazers. Lucas werd geboren in 1914 en werd al vlug door de muziekmicrobe gebeten. Midden jaren ’20 kreeg hij een klarinet, maar op 19 jarige leeftijd koos hij voor de tenorsax.
In de charts komt Buddy Lucas niet zo vaak voor. In 1952 scoorde hij echter wel met een instrumentale versie van het uit 1927 stammende ‘Diane’. Dit nummer werd niet opgenomen in deze verzameling, omdat Jasmine meer op Buddy’s andere nummers wil inzetten. De B zijde van ‘Diane’, namelijk ‘Undecided’ werd wel weerhouden. En terecht zo blijkt, want het nummer bevat alle elementen, voor wat later als rock-‘n-roll zou bestempeld worden. Een tweede maal wist Buddy Lucas een hit, maar dan wel een pophit, te versieren. Dat was in 1957 met ‘7-11’ wat een eigenzinnige versie was van Perez Prado’s ‘Mambo No 5’. Tot de rhythm & blues charts kon het nummer echt niet doordringen. Die song staat trouwens ook op deze compilatie. Bewust werden niet de songs geselecteerd waarop Lucas als studiomuzikant met of zonder zijn Band Of Tomorrow te horen is. En dat zijn er nogal wat, zoals op opnames van o.a. Wynonie Harris, Edna McGriff, Frankie Lymon and the Teenagers, Little Anthony & The Imperials, The Chantels, Dion, The Rascals, Aretha Franklin, Jimmy Smith en Horace Silver. Lucas was een veelgevraagd sessiemuzikant en zijn carrière liep verder tot in de late jaren ’70. Vanaf 1951 nam hij op voor diverse labels zoals Jubilee, RCA, Groove en Bell wat later Arista zou worden. Tussen 1958 en 1961 werden dat Carlton, Vim en Pioneer. Buddy Lucas zal vooral erkend worden als saxofonist, al was hij ook een getalenteerd mondharmonicaspeler. Dion erkent trouwens dat Buddy hem de knepen op de smoelschuiver bijbracht. Lucas overleed in maart 1983 aan kanker.
Alhoewel Buddy Lucas nog steeds niet tot de allergrootste saxofonisten van zijn generatie gerekend wordt, heeft hij toch een aantal sublieme vocale en instrumentale nummers nagelaten. Daar zijn de 30 hier samengebrachte, onder blues en swingende rhythm & blues onder te brengen songs, hét bewijs van.

Lambert Smits (4 ½)

Buddy Lucas is maybe not the best known saxophonist. Although from the 1950s he made recordings under his own name, but he can be heard just as well on recordings from, among others, Frankie Lymon & The Teenagers, Dion, Aretha Franklin, Big Maybelle and Jimmy Smith. You won't find these songs on this compilation, but you will find beautiful blues and swinging rhythm & blues that Lucas recorded under his own name.

Georgina Peach & The Savoys: I’m On My Way

8/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Palm Of Your Hand
Early Times
I’m On My Way
Perfidia
I’d Rather Go Blind
Walking The Dog
If You Don’t Think
I Can’t Help Myself
I Know (You Don’t Love Me No More)
Honey Hush
God Trying To Get Your Attention
Money (That’s What I Want)

Website Artiest
Georgina Peach & The Savoys

Een betere titel voor hun debuutalbum hadden Georgina Peach & The Savoys niet kunnen kiezen, want inderdaad Georgina ‘Cheri Addo’ Peach is samen met haar kompanen onderweg naar een prachtige carrière. Niet verwonderlijk als je ziet dat ze zich laat omringen door de ‘crème de la crème’ van de Nederlandse muzikantenscene. Dat zijn supergitarist Jerome van Gasteren, aka CC Jerome, Roy Raaijmaker op piano en orgel, Evert Hoedt en Mikkel van der Meulen op de tenor- en baritonsax, Martin Ubaghs op bas en Darryl Ciggaar op drums. Voor dit album werden The Savoys aangevuld met percussionisten Gijs de Jong en Roel Blommers en Mischa van Dalsen die op ‘I Can’t Help Myself’ van The Four Tops de mondharmonica aan de lippen mag zetten. De opgang van Georgina leest als een roman. Als dienster in een café serveert ze, zoals steeds, ook die avond weer de drankjes. Dat doet ze ook voor de band die er komt optreden en er ietwat mistroostig bij zit. Reden is dat hun zanger vertrokken is. Georginas baas kent echter de oplossing. Hij fluistert CC Jerome in het oor dat zijn dienster een niet onaardige stem heeft. De band waagt het erop met een knal van een optreden als resultaat. Vorig jaar zagen we Georgina, toen nog met The Originators aan het werk op het Sjock festival. Wat we hoorden was een talent dat nog volop aan het openbloeien was. Dat stadium heeft Georgina nu resoluut achter zich gelaten, zoals ze op ‘I’m On My Way’ laat horen. Met 12 bekende en minder bekende covers, die de band toch van een persoonlijke touch weet te voorzien, laat Miss Peach haar veelzijdigheid horen. Soulvolle swing en rhythm & blues vormen de rode draad door het album. Aftrapper, het van Dolly Lyon geleende ‘Palm Of Your Hand’, zet meteen de kracht van Georginas prachtige stem, nog geaccentueerd door de stevige saxen en subtiel maar mooi pianowerk, dik in de verf. Met ‘Early Times’ wordt het tempo wat opgedreven. Soulvol, rockend en swingend, inclusief sublieme saxen weet Georgina ‘when rhythm & blues turns to soulful rock & roll’ te doen herleven. Dé verrassing kondigt zich aan met de door een lazy orgeltje onderbouwde vocale versie van ‘Perfidia’ dat zowel ska- als reggaefans zal doen watertanden. Etta James’ ‘I’d Rather Go Blind’ is reeds in ontelbare versies verschenen, maar zelden zo imponerend als deze. Gewoonweg subliem! Met Rufus Thomas’ ‘Walking The Dog’, met de inspirerende pianoklanken van Roy Raaijmaker voelen we ons onmiddellijk in het New Orleans van Professor Longhair en Dr. John. Het opzwepende ‘If You Don’t Think’ is dan weer hét uitgelezen moment waarop Jerome voluit op de zes snaren kan gaan. Heerlijk rockend werkt Georgina zich even later door ‘Honey Hush’, waarna ze in Keb Mo’s ‘God Trying To Get Your Attention’ het gospelkraantje volledig open draait.
Vlug je ontslag geven als dienster en je volledig op de muziek concentreren Georgina. Want met zo een fantastische band die jou perfect aanvoelt, is een gouden muzikale toekomst verzekerd.

Lambert Smits (5)

A new fantastic Dutch band is born! Georgina's powerful soulful voice and her excellent band make this album a must have.

Noble ‘Thin Man’ Watts: Honkin’, Shakin’ & Slidin’ (A Singles Collection 1954-1962)

7/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mashing Potatoes: Noble Watts Quintet
Pig Ears And Rice: Noble Watts Quintet
Bohemian Daddy: The Marquis
Hope He’s True: The Marquis
Give It Up: Paul ‘Hucklebuck’ Williams, Feat. Noble Watts
Pass The Buck: Paul ‘Hucklebuck’ Williams, Feat. Noble Watts
South Shore Drive: Noble ‘Thin Man’ Watts, Feat. Paul Williams
Big Two Four: Noble ‘Thin Man’ Watts With Paul ‘Hucklebuck’ Williams
Need Your Love: June Bateman
Yes I Will: June Bateman
Easy Going, Part 1: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Easy Going, Part 2: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Midnite Flight: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Hard Times (The Slop): Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
I’m Walkin’ The Floor Over You: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Blast Off: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Rickey Tick: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Slide: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Shakin’: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Great Times: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Creep: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Flap Jack: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Hot Tamales: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
(The Original) Boogie Woogie: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Mashed Potatoes: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Believe Me Darling: June Bateman
Come On Little Boy: June Bateman
The Beaver: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Frog Hop: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
What Ya Gonna Do: Noble Watts & June Bateman
Jookin: Noble Watts

De volgende honker die door Jasmine in de spots wordt geplaatst is saxofonist Noble ‘Thin Man’ Watts. Watts werd geboren in 1926. Toen hij zijn muzikale carrière begon midden jaren ’50 was hij dan ook jonger dan zijn collega’s saxofonisten. Misschien daardoor dat Watts bestempeld wordt als het vurigst en het meest baanbrekend. Alvorens zich op de tenorsax te storten, bekwaamde hij zich op viool en trompet. Na zijn studies trad hij dadelijk toe tot de band van The Griffin Brothers. Met hen maakte Noble in 1951 zijn eerste opname. Even later maakte hij de overstap naar het orkest van Paul Williams, met wie hij in het tv programma Showtime At The Apollo, artiesten als Joe Turner en Ruth Brown begeleidde. In 1954 nam hij, als The Noble Watts Quintet een single op. Tot dat vijftal behoorde ook Jimmy Smith op orgel en naar alle waarschijnlijkheid was het de later enorme bekendheid krijgende toetsenist. Watts was ook een korte periode te vinden bij de band van Lionel Hampton. Zijn solocarrière startte hij in 1957 voor het Baton label, waar hij zijn grootste hits zou opnemen. Al vlug was hij ook inzetbaar tijdens tournees van de op dat moment furore makende rock-‘n-roll sterren. Zo stond hij achter Chuck Berry, Jerry Lee Lewis, Dinah Washington, The Everly Brothers en waarschijnlijk ook Buddy Holly. Zijn grootste hit scoorde Noble met ‘Hard Times (The Slop)’, dat zelfs gitarist Duane Eddy aanzette om er zijn versie van op te nemen. Begin jaren ’60 huwde Watts met de blueszangeres June Bateman en concentreerde hij zich op June’s singles. Nadat het genre wat aan bekendheid inboette, werd Watts in de jaren ’80 herontdekt. Het Ichiban label bracht in 1990 het album ‘Noble & Nat’ uit, waarop Watts gekoppeld werd aan zijn goede vriend Nat Addeerde. In 2004, kort nadat The African American Museum Of Arts, The Noble ‘Thin Man’ Watts Amphitheatre opende, overleed de Thin Man.
Dit album bevat enkele vocale bluesy songs van June Bateman en hoofdzakelijk instrumentale nummers van Noble in diverse formaties. Zijn aanstekelijke rhythm & blues met het Noble Watts Quintet, de doo-wop samen met The Marquis, de swingende en meeslepende blues met het orkest van Paul Williams, waarna hij met zijn Rhythm Sparks en met scheurende sax naadloos aansloot bij de opkomende rock-‘n-roll, geven een prachtig beeld van Watts’ immens talent en veelzijdigheid. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

Saxophonist Noble 'Thin Man' Watts could easily adapt to rhythm & blues, blues, doo wop and rock & roll. On the recordings on this album, in different line-ups, he clearly demonstrates that. A must have for sax fans!

James Wayne: Junco Partner, The Very Best Of (1950-1955)

6/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gypsy Blues
Millionaire Blues (If I Was A Millionaire)
Love Me Blues
Tend To Your Business
Which Woman Do I Love (Trying To Find A Girl)
Junco Partner
I’m Going To Tell Your Mother
Please Baby Please
Money Blues
Bullcorn

Imperial Lp ‘Travellin’ Mood’: Wee Willie Wayne

Hard To Handle
I’m In Love With You
Let’s Have A Ball
Sweet Little Woman
When Night Falls
Bad Morning Blues
Ageable Woman
Vacant Pillow Blues
A Two-Faced Man
Bad Weather Blues
Travellin’ Mood
I Remember

Other Imperial Recordings

Home Town Blues
Good News
Kinfolks

Bonus Tracks

Crying In Vain
Lonely Room
Junco’s Return
Gotta Good Girl

Rond James Wayne hangt een waas van geheimzinnigheid. Het begint reeds bij zijn geboortedatum, is dat nu 1920 of 1924, zekerheid hieromtrent is er niet. In 1967 werd hij in een psychiatrische instelling geïnterneerd na een discussie met een motelmanager, waarbij hij een Molotov cocktail gooide. De directie van de instelling geloofde James ook niet, wanneer hij vertelde dat hij een artiest was die met de jumpblues ‘Tend To Your Business’ een miljoen exemplaren had verkocht. Opgenomen had hij het nummer wel, maar het lijkt hoogst onwaarschijnlijk dat hij er een miljoen exemplaren van aan de man bracht. Hij zou overleden zijn in 1978, maar volgens sommige bronnen werd ook dat nooit bevestigd. Ook over zijn jeugd valt er niets te bespeuren en interviews gaf James niet. In de jaren ’50, begin jaren ’60 nam hij op als James Waynes, James Wayne en Wee Willie Wayne. Enige zekerheid is dat zijn opnames voor het Imperial label in 1961, zijn laatste zijn. Het meest bekend is Wayne vanwege het tot de New Orleans rhythm & blues behorende ‘Junco Partner’. Het nummer werd in de loop der jaren ontzettend vaak gecoverd. Dr. John, Professor Longhair, The Clash en Willie Deville namen onder andere het nummer op en oogstten er succes mee. Maar zoals blijkt uit deze verzamelaar had Wayne nog meer straffere nummers. De tot de jaren ’50 behorende blues en rhythm & blues, al of niet met een New Orleans inslag, zijn zeker niet minderwaardig aan die van de legendes. Sax en piano staan op voorplan en James’ lazy stemgeluid dat wat aan Slim Harpo doet denken, is zeker origineel te noemen. Toeval of niet, maar als je aandachtig luistert naar het nummer ‘Travellin’ Mood’, dan hoor je ongetwijfeld de basis voor Mungo Jerry’s megahit ‘In The Summertime’.
Met dit album krijgt Wayne toch nog de verdiende aandacht. Hij mocht dan wel een mysterieus en onvoorspelbaar persoon zijn, als artiest heeft hij toch een aantal hoogwaardige nummers op zijn palmares staan.

Lambert Smits (4 ½)

James Wayne may have been a mysterious person, but he was not without merit for the blues and rhythm & blues from the fifties. 'Junco Partner', covered by many artists, proves it. And if you listen carefully to 'Travellin' Mood ', you will undoubtedly recognize the basis for Mungo Jerry's' In The Summertime'.

Sam Price: Rockin’ The Joint

5/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Rock With Sam Price

Rib Joint
Rib Joint (alt. take)
After Hours Swing
Tishomingo
Backroom Rock
Bar-B-Q Sauce
Juke Joint
AIn’t No Strain
Rock My Soul
Chicken Out
Jive Joint
Gulley Stomp

After Hours – Blues And Boogie Woogie

Roll ‘Em Sam
Sammy Sings The Blues
Kansas City Boogie Woogie Stomp
Boogie Cha-Cha
N’Orleans Blues
Levee
The Saint’s Boogie
Blue Drag
Honky Tonk Caboose
Pack Up ’N Boogie
Chicken Strut
Boogie Woogie Slop
Wee Hours

Sam Price werd als Samuel Blythe Price op 6 oktober 1908 geboren in Honey Grove, Texas. Vooraleer hij in de jaren ’50 als rhythm & blues pianist aan de bak kwam, had hij reeds een heel parcours afgelegd. Tussen 1927 en 1930 toerde hij als zanger en danser met het orkest van Alphonso Trent. Omstreeks 1937 werd hij door Decca ingehuurd als huispianist. In die functie zou hij honderden sessies spelen met artiesten die actief waren in de blues, rhythm & blues en jazz. Later zou hij voor het label ook als talentscout, engineer, producer en musical director fungeren en werkte hij nauw samen met Sister Rosetta Tharpe, Helen Humes en Big Joe Turner. In 1957, toen hij van Texas opnieuw naar New York verhuisde, kreeg zijn carrière pas echt een boost. De jaren ’50 waren de jaren van de 45 toeren plaatjes. Platenfirma’s keken vaak de kat uit de boom met het opnemen van langspeelplaten. Het Savoy label was één van de eerste firma’s die specifieke sessies organiseerde voor Lp’s. Hieruit zou ook het ondertussen gegeerde album ‘Rock With Sam Price’, het eerste album op deze Jasmine verzamelaar, voortkomen. Sam nam het in 1956 op samen met tenorsaxofonist King Curtis, gitarist Mickey Baker, bassist Leonard Gaskin en drummer Bobby Donaldson. Het album bevat instrumentale hoogstaande rhythm & blues, met een in topvorm verkerende King Curtis, die op zijn sax de zangpartijen vervangt. Sam mag dan in een begeleidersrol kruipen, toch weet hij regelmatig de aandacht van de luisteraar naar zich toe te trekken. Het tweede album ‘After Hours – Blues And Boogie Woogie’ werd in 1959 ingeblikt en bovendien in stereo. Het is meer blues georiënteerd en ook in dit segment wist Price zich te onderscheiden. De sax is niet meer aanwezig, zodat Sams piano meer op de voorgrond treedt, aangevuld door de gitaren van Mickey Baker en Al Casey. Een mooi voorbeeld van zijn kunnen, laat Price horen op ‘The Saint’s Boogie’. Ook hier zijn alle nummers met uitzondering van ‘Sammy Sings The Blues’, instrumentaal.
Tot aan zijn dood bleef Price actief in de muziek. Zo speelden in de jaren ’70 zelfs grootheden Benny Goodman en Buddy Rich met hem. In april 1992 overleed Sam Price op 83 jarige leeftijd.
Met de bundeling van deze twee inmiddels legendarische albums, zal Jasmine ongetwijfeld veel liefhebbers van ‘good old rhythm & blues en blues’ plezieren.

Lambert Smits (5)

Two fantastic rhythm & blues and blues albums, which pianist Sam Price recorded in 1956 and 1959. Highly recommended!

Various Artists: Stirring Up Some Mod Soul Action

15/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Marv Johnson: With All That’s In Me
McKinley Mitchell: No Love Like My Love
Hank Ballard and the Midnighters: Let’s Go, Let’s Go, Let’s Go
Wilbert Harrison: Let’s Stick Together
Lee Dorsey: Ya Ya
Richard Berry and the Pharaohs: Louie Louie
Marvin Gaye: Hitch Hike
The Blues Busters: Tell Me Why
Lester Lanin & His Orch.: Russian Roulette
The Righteous Brothers: Little Latin Lupe Lu
Wanda Jackson: Whirlpool
Odessa Harris: A Rocking Good Way
Otis Rush: Homework
Millie Foster: Love Wheel
Little Luther: Steppin’ High
Mamie Perry with Gus Jenkins Orchestra: Lament
Lazy Lester: I’m A Lover Not A Fighter
Jesse Fortune: Too Many Cooks
Chris Kenner: Land Of 1000 Dances
Mary Wells: Shop Around
Slim Harpo: I Got Love If You Want It
BB ‘Blues Boy’ King and his Orch.: 16 Tons
Barbara McNair: He’s A King
Eddie Holland: If Cleopatra Took A Chance
Arthur Alexander: You Better Move On

Destijds was het Mapleton Hotel in het hartje van London’s West End de thuishaven van de gerenommeerde Flamingo Club. Even, en misschien nog meer belangrijk was de tweede club, de in 1955 geopende Americana, die zich in de kelder van het gebouw bevond. De Americana omarmde alles wat maar iet of wat gelinkt kon worden aan het land van Uncle Sam. Het was dan ook de favoriete plek voor de Amerikaanse G.I.’s die nog steeds in Engeland gestationeerd waren. Mits het betalen van entree, kwam je er terecht in een wereld vol exotische geluiden. Je kon er de ganse nacht vertoeven en dansen op de muziek van live acts, die zowel rhythm & blues, blues, jazz, calypso als het op dat moment meest geliefd genre, ska brachten. In 1958 verhuisde de Flamingo Club naar een nieuwe locatie, maar behield de sfeer van de Americana Club en werd al vlug ‘the place to be’ voor de aanhangers van de MOD cultuur. De muziek die er gedraaid werd was dansbaar en een groot aantal songs namen al vlug dagelijks bezit van de platendraaiers. Nummers die vaak wereldwijd bekendheid kregen, zoals Lee Dorsey’s ‘Ya Ya’ en het later door Bryan Ferry de hitlijsten ingezongen ‘Let’s Stick Together’ hier in de originele versie van Wilbert Harrison. Nog origineel hier is ‘Too Many Cooks’ van Jesse Fortune, dat later door Robert Cray gecoverd zou worden en zo zijn er op dit album nog meer te ontdekken. Lester Lanin zorgde er voor het skagevoel met ‘Russian Roulette’, terwijl The Righteous Brothers er een rockend popsfeertje introduceerden met ‘Little Latin Lupe Lu’. Muzikale diversiteit was er troef, zolang het maar matchte met de eigenheid van de club. Motown pioniers als Marv Johnson, Marvin Gaye en Mary Wells pasten perfect in het Americana Club plaatje, net als bluesartiesten Otis Rush, Lazy Lester, Slim Harpo en B.B. King.
‘Stirring Up Some Mod Soul Action’ is niet alleen een mooi klankbeeld van de sound die in de Americana Club weerklonk, maar is tevens een album met songs die ook vandaag nog moeiteloos overeind blijven en nog steeds ambiance kunnen brengen.

Lambert Smits (4 ½)

Not only a beautiful soundscape of the music in the London MOD clubs in the half of last century. But also a collection of rhythm & blues, blues, ska and soul that still sounds very fresh today. Beautiful compilation!

Various Artists: Do You Mean It (Earthquakes From The Gitbox)

13/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Memphis Slim: Let The Good Times Roll Creole
Al Vance: Every Woman I Know
Mickey And Sylvia: Shake It Up
Clearwater: Momie Momie
The Midnighters: Open Up The Back Door
Johnny Watson: Lookin Back
T-Bone Walker: The Reason
The Cals: Country Woman
Rev. Utah Smith: Two Wings
Sister Rosetta Tharpe: Strange Things Happening Everyday
Big Mac: Rough Dried Woman Pt.1
Edgard Blanchard: Mr. Bumps
Nathaniel Mayer: I Had A Dream
Ike Turner And His Kings Of Rhythm: Do You Mean It
Danny Cobb: My Isabella
Roy Montrell: Mudd
Little Milton: I Need Somebody
The Del-Rays: Dimples
Elmore James: Shake Your Moneymaker
Smokey Smothers: I Ain’t Gonna Be No Monkey Man No More
Jimmy Nolen: The Way You DO
Charlie Lucas Combo: Walkin’
Pearl Bailey: You Gotta Dance
Earl King: Come On Pt. 1
John Fred: Lenne
Guitar Shorty: Irma Lee
Howlin’ Wolf: Rockin’ Daddy
Robert Ward: Your Love Is Real

Na ‘Burning Frets’, ‘Work With It’ en ‘The Big Push’ is ‘Do You Mean It’ het vierde album in de rubriek ‘Guitar Killers’, die deel uitmaakt van de Koko-Mojo serie. Titeltrack die afkomstig is van de op dit album opgenomen song van Ike Turner And His Kings Of Rhythm. De opkomst van de elektrische gitaar zorgde er ontegensprekelijk voor dat het instrument een bijzondere plaats innam in de ontwikkeling van de blues, rhythm & blues en rock-‘n-roll. Het aantal kwalitatief hoogstaande songs in deze genres, uit het midden van de vorige eeuw is dan ook quasi onuitputtelijk. Samensteller Little Victor heeft ook nu weer uitermate zijn best gedaan om 28 fantastische nummers te bundelen. Nummers die de diverse stijlen illustreren. Memphis Slim vliegt er dadelijk in New Orleans stijl in met ‘Let The Good Times Roll Creole’, op de hielen gezeten door de rock-‘n-roll van Al Vance met ‘Every Woman I Know’. Ook nu weer presenteren zich een pak klinkende namen. Van Johnny Watson, die later ‘guitar’ als nickname toevoegde, krijgen we het opzwepende ‘Looking Back’, gevolgd door de sublieme, uit de duizenden herkenbare sound van grootmeester T-Bone Walker met ‘The Reason’. Voor een instrumentaal bluesje kan je dan weer terecht bij Edgard Blanchard’s ‘Mr. Bumps’, een mooi samengaan van gitaar en sax. In dezelfde categorie speelt ook Roy Montrell met ‘Mudd’.
Een minder gekend, maar daarom niet minder leuk nummer is de boogie ‘Lenne’, de flipside van het in 1964 uitgebrachte ‘You’re Mad At Me’ van John Fred. Later oogstte hij samen met zijn Playboys een dijk van een hit met ‘Judy In Disguise’. Verder herbergt dit album legendes als Sister Rosetta Tharpe, Little Milton, Elmore James, Smokey Smothers, Guitar Shorty, Howlin’ Wolf en Robert Ward. Prachtige verzameling!

Lambert Smits (5)

The rise of the electric guitar undeniably contributed to the development of the blues, rhythm & blues and rock & roll. Little Victor once again bundled 28 superior guitar songs from the last century. And as always ‘no fillers, only killers’. Great compilation!

Various Artists: Ain’t Gonna Hush (And Make Some Good Girls Bad)

8/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Damita Jo: Mr. Blues
Betty O’Brien: She’ll Be Gone
Faye Adams: Johnny Lee
Etta James: Market Place
Pauline Rogers: I’m Just A Woman
Cordella De Milo: Ain’t Gonna Hush
Mamie Jenkins: Hambone
Ruth ‘Blues’ Ames: Finally Met My Baby
Ann Cole: Got My Mo-Jo Working
Mamie Perry: My Baby Waited Too Long
Big Maybelle: Whole Lotta Shakin’ Goin’ On
Barbara Lynn: Oh! Baby
Little Miss Jessie: My Baby Has Gone
Dorothy Ellis: Drill Daddy Drill
Marie Adams: A Fool In Love
Little Miss Janice: Scarred Knees
Big Mama Thornton: A-Don’t Talk Back
Lillian Offitt: My Man Is A Lover
Varetta Dillard: Scorched
Eloise Carter: My Man Rockhead
Little Esther: T’Aint Whatcha Say
Sherri Taylor: He’s The One That Rings My Bell
Connie Allen & Todd Rhodes Orchestra: Rocket 69
Marie Knight: I Thought I Told You Not To Tell Them
Carol Fran: One More Chance
Annisteen Allen: Fujiyama Mama
Valerie Carr: Rockin’ Bed
Marylyn Scott: Beer Bottle Boogie

Zoals reeds in eerdere recensies vermeld is iedere release in deze Koko-Mojo serie opgebouwd rond een thema. Die thema’s zijn onder te verdelen in ‘Alcohol’, ‘Funny Songs’, ‘Trouble With Girls’, ‘In Love With Girls’, ‘Dances’, ‘Guitar Killers’, ‘Harp Killers’, ‘Saxophone Killers’, ‘Travelling From Coast To Coast’ en ‘Girl Singers’. In deze laatste categorie moet ook ‘Ain’t Gonna Hush’, alweer het 20ste album in de reeks, ondergebracht worden. De onderwerpen die de dames aansnijden, hebben vooral te maken met de liefde in al haar facetten. Het ontdekken van de prins op het witte paard, het leven op roze wolkjes, vaststellen dat manlief toch niet zo hondstrouw is en het op de klippen lopen van de relatie maken deel uit van het repertoire van de dames. Bovendien zijn het geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken en moeten ze voor grof gebektheid niet onderdoen voor hun mannelijke collega’s. Luister maar eens naar Big Mama Thornton’s ‘A-Don’t Talk Back ‘. Muzikaal behoren ze tot de rhythm & blues en blues. Naast enkele zangeressen die niet dadelijk een belletje doen rinkelen, maar daarom niet minderwaardig zijn, bevat dit schijfje ook weer een aantal ronkende namen. Etta James, Big Maybelle, Barbara Lynn en Carol Fran zijn er maar enkele van. Kwaliteit is de rode draad die ook nu weer door deze Koko-Mojo loopt. Knap is de swingende versie die Ann Cole ‘ Got My Mo-Jo Working’ aanmeet. Zonder meer één van de betere coverversies!
Tussen de vele albums in de reeks waar de mannen het laken naar zich toe trekken, mogen op ‘Ain’t Gonna Hush’ de vrouwen hun kant van het verhaal laten horen. Niet meer dan eerlijk, toch?

Lambert Smits (5)

Let the female rhythm & blues and blues singers also share their side of the love stories. Yet no more than fair, right? Like the other albums in the Koko-Mojo series, this number 20 is also not to be missed.

Various Artists: Take A Trip (From The Countryside To Big City)

1/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tasso Zachary And His Orch.: Louisville, KY
Johnny Guitar Watson: Highway 60
Percy Mayfield: Louisana
Jimmy Vick & The Victors: Take A Trip
Larry Green: Long Black Train
Jackie Dunham: All Around The World
The Pacers: Short Squashed Texan
Bob Arlin: East L.A.
Little Sam Davis: Goin’ To New Orleans
Jesse And Buzzy: Goin’ Back To Orleans
Elmon Mickle: Lonesome Highway
Big Walter: San Antonio
Roy Brown: Hurry Hurry Baby
Piney Brown: I’m Travelling
Andre Williams: Georgia Mae Is Moving
Mr. Bo: I’m Leaving This Town
Bill Doggett: Quaker City
Bobby Long: Jersey City
Ramp Davis: Bayou Bounce
Elmon Mickle: Jackson Blues
Joe Liggins: Louisana Woman
Sonny Boy Williamson: City Of New Orleans
Monte Easter: Going Back To Kansas City
Little Freddie & Ripcords: Goodbye New York, Hello New Orleans
Bobby Davis & The Rhythm Rockers: Going To New Orleans
Bob Starr: My Girl Back In L.A.
Fletcher Smith: Brand New Neighborhood
Louis & Frosty: Train Time

Van in het begin tot zowat midden vorige eeuw, ontvluchtten vele Amerikanen het platteland om koers te zetten naar de stad. Redenen hiervoor waren er genoeg. Sommigen trokken naar de stad omdat de werkgelegenheden en de ermee verbonden verdiensten er hoger lagen, maar ook muzikanten trokken weg van het platteland. In de steden ontstonden namelijk de eerste opnamestudio’s, vaak in de achterkamer van winkels die elektrische toestellen verkochten en dat wakkerde de hoop op succes natuurlijk aan. Vanzelfsprekend leverde dat nummers op over het verlaten van de geboortegrond, het reizen via highways, de nieuwe veelbelovende stad, maar ook soms het gemis en het heimwee naar de oude stek.
Op nummer 18 van de Koko-Mojo serie, ‘Take A Trip’ met als subtitel ‘From The Countryside To Big City’ worden 28 van deze nummers gebundeld. Shouter Tasso Zachary zet samen met zijn orkest onmiddellijk al swingend en jumpend koers richting ‘Louisville, KY’. In de titeltrack voorspellen Jimmy Vick & The Victors ons een soulvolle trip. Dat is trouwens niet overdreven want met een goedgevulde tank vol ‘old school’ rhythm & blues, blues, jump, swing en wat soul scheuren we over Elmon Mickle’s door mondharmonica gestuurde bluesy en instrumentale ‘Lonesome Highway’, naar oorden als New Orleans, Quaker City, Louisana en Kansas City. Onze gidsen zijn bekende en minder bekende artiesten als Percy Mayfield, Bob Arlin, Bill Doggett, Joe Liggins en Sonny Boy Williamson.
Met ‘Take A Trip’ maak je zonder de deur uit te komen een fantastische muzikale reis, zowel door geografisch Amerika, als door zijn aanstekelijke muziekgenres. Andermaal een aanrader!

Lambert Smits (5)

With old school rhythm & blues, blues, jump, swing and some soul, legendary artists from these genres deliver you a fantastic musical journey with songs that refer to a city or place. This album is the next highlight in the Koko-Mojo series. Once again highly recommended!

Various Artists: This Is The Night (Lessons In Wild Saxophonology)

28/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Revieras: Knock On Wood
Ken Murray’s Blackouts Of 1959: Back Stage At The Blackouts
Trutones: Down Below
The Cacaos: Flip Your Daddy
Charles Sheffield: It’s Your Voodoo Working
Noble Watts: Hot Tamales
Rosco Gordon: Tummer Tee
William Thunderbird Walker: Thunderbird
Jimmy Toliver: Hoochie Kootchie Koo
Kansas City Jimmy: Cheating Woman
Tobin Matthews: Groanin’
Mary Ann Fisher: Wild As You Can Be
Walt Jessup: That’s Allright
Buddy Thompson: This Is The Night
The Night Riders: Lookin’ For My Baby
Screaming Joe Neal: She’s My Baby
The Foster Bros & Lefty Guitar Bates: Let’s Jam
The Vibrators: Way Out
Oliver Jones: What I Say
Johnny Wright: Look At That Chick
Charles Glass: Screamin’ & Dyin’
Joe Boots & His Band: Well Allright
Little Arthur Mathews: I’m Gonna Whale On You
King Alex & The Untouchables: Huchia Cuthia Lovin’ Man
The Passengers: Sand In Your Eyes
Otis Riley: Little Miss Bibbitty Bobbitty Boom
Hank Moore: Part Time
Little Papa Joe: Looking For My Baby

‘This Is The Night (Lessons In Wild Saxophonology)’ is alweer nummer 17 in de meer dan fantastische reeks die Koko-Mojo op de markt brengt. Het leuke aan deze reeks is dat op elk album de songs een bepaald thema bespelen. Wanneer u even in de reviews van onze site grasduint, pikt u de recensies op van de vorige, ook niet te missen uitgaves. Zoals de subtitel van dit album al laat vermoeden, is het thema hier, de door onze eigen Aldolphe Sax uitgevonden saxofoon. Little Victor kroop ook nu weer in de huid van dj Mojo Man en selecteerde met kennis van zaken, 28 toetertoppers. Nummers die destijds verschenen op labels als Coed, Excello, Baton, Duke, Savoy, Atco en Continental, om maar enkele te noemen. Had de saxofoon reeds een gewaardeerde inbreng in de rhythm & blues, jump en swing, dan zou ze die rol ook vervullen in de opkomende rock-‘n-roll. Alles verschroeiend manifesteert ze zich al dadelijk in het instrumentale ‘Knock On Wood’ van The Riverias. Meteen is de toon gezet voor 28 songs die je onverbiddelijk naar de dansvloer zuigen, om je daar badend in het zweet, de tijd van je leven te bezorgen. Hoe goed het instrument kan scheuren laten The Vibrators horen in ‘Way Out’, waarna je heel even op adem kan komen in Oliver Jones’ ‘What I Say’. De sax zou nog in meerdere dampende instrumentale rock-‘n-rollnummers het voortouw nemen, maar ook in vocale songs wist het instrument zich van zijn beste zijde te laten horen en alzo een meerwaarde aan het nummer te bezorgen. Dit album bevat dan ook een mooie mix van instrumentale en gezongen rock-‘n-roll, rhythm & blues, jump, swing en zelfs een streepje New Orleans sound. Van dit laatste krijg je een mooi voorbeeld in ‘Huchia Cuthia Lovin’ Man’ van King Alex & The Untouchables.
We kunnen het niet genoeg zeggen, maar deze Koko-Mojo reeks is het beste wat je momenteel op de markt in deze genres en van die tijd, kan verkrijgen. De samenstelling is gewoonweg subliem.

Lambert Smits (5)

Once again what a hell of an album, with this time the spots on the saxophone. All scorching rock 'n' roll, rhythm & blues, jump and swing in exciting instrumentals and vocal songs. 28 killing dance floor fillers! Number 17 in this Koko-Mojo series is once again highly recommended!

Haney’s Big House: Herding Cats

12/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Herding Cats
Dawn Patrol
Briny Blue
Eyes Wide Open
Not Me
She Can’t Keep Still
Veal & Ham Pie
Just In Time
Extra Mile
Leave The Stage
Flat Out
The Lurcher
Three Sheets

Website Artiest
Haney’s Big House

Haney’s Big House is een vijfkoppige band, die de gouden jaren ’40 en ’50 doet herleven. Neem even de teletijdmachine en stap uit in een ballroom in het midden van vorige eeuw. De immense dansvloer staat vol, terwijl de band op het podium de ene na de andere dansbare rhythm & blues, western swing, jump, boogie, rock-‘n-roll en jive song op de danslustigen loslaat. Als je dit wil herbeleven, en wie wil dat niet, dan ben je bij deze uit Engeland komende band aan het juiste adres. Authentieker dan wat deze gasten presteren, kan je het onmogelijk krijgen. Aangevoerd door een formidabel bij stem zijnde Stephen Dalton, tevens ritmegitarist en met Jan Rottiers op gitaren, Matt Timms op de mondharmonica, Steve Holley aan de drums en Mark Tomas op double bass neemt Haney’s Big House vanaf opener ‘Herding Cats’ je mee naar de hoogdagen van eerder genoemde genres. Voor de opnames van dit album, werd er bovendien beroep gedaan op gastmuzikanten Sean McBride op tenor- en baritonsax en Alan Wilson aan de toetsen. Opener ‘Herding Cats’ doet je al dadelijk uit je luie zetel opveren en herbergt meteen een sublieme mondharmonica- en gitaarsolo. Die luie zetel zal trouwens gedurende het hele album niet op ons gezelschap moeten rekenen. Hier zijn uit het goede hout gesneden muzikanten aan het werk, die niet alleen hun instrument volkomen beheersen, maar ook enorm goed in team werken. Geen aparte grote ego’s die het laken naar zich toe willen halen, neen hier staat het vakmanschap in functie van het geheel. ‘Briny Blue’ wordt gekenmerkt door een heerlijke pompende bas en geniet ook van die scheurende rock-‘n-rollende sax in ‘She Can’t Stand Still’. Gitarist Jan Rottiers krijgt dan weer terecht zijn ‘moment de gloire’ in het instrumentale ‘Veal & Ham Pie’. Wat een talent! Zit je te wachten op een oerdegelijke boogie? Hij komt eraan met ‘Extra Mile’, boogie time voor de volle 100 %, waarna je op adem mag komen met de tearjerker ‘Leave The Stage’. En na afsluiter ‘Three Sheets’ geven wij snel de ‘repeat knop’ een duwtje, want wij vertikken het nog even om terug te keren naar 2019.
Als kers op de taart, alle nummers werden door de band geschreven en dit volledig in de geest van de fourties en fifties. Puur vakwerk! Wie haalt deze toppers naar hier voor een live performance?

Lambert Smits (5)

What a awesome album of the English Haney's Big House'! Great rhythm & blues, jump, swing, western swing, boogie and blues from the fourties and fifties. Highly recommended!

Ivory Joe Hunter: Since I Met You Baby And All The Hits 1945-1958

8/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ivory Joe Hunter with Johnny Moore’s 3 Blazers
Blues At Sunrise

Ivory Joe Hunter & His Band
Seventh Street Boogie
Ivory Joe’s Boogie
Pretty Mama Blues
She’s A Killer
San Francisco Blues
Don’t Fall In Love With Me
What Did You Do To Me
I Like It
Waiting In Vain
Blues At Midnight
Guess Who
Landlord Blues
Jealous Heart
All States Boogie
I Almost Lost My Mind
Quit My Pretty Mama
S.P. Blues
I Need You So
It’s A Sin

Ivory Joe Hunter and His Ivory Tones

It May Sound Silly
I Got To Learn To Do The Mambo
A Tear Fell
Since I Met You Baby

Ivory Joe Hunter with Ray Ellis Orchestra

Empty Arms
Love’ A Hurting Game
Yes, I Want You

Alhoewel pianist en zanger Ivory Joe Hunter tot de legendarische artiesten behoorde in de rhythm & blues van eind jaren ’40 begin jaren ’50, wordt er in de annalen van de Amerikaanse rootsmuziek weinig aandacht aan hem besteed. Zijn carrière ontwikkelde zich ook op het scharniermoment waarop rhythm & blues de voedingsbodem werd voor rock-‘n-roll. Later zou hij zelfs opnames maken die meer de poprichting insloegen. Als tiener leerde Joe zichzelf piano spelen, terwijl hij zijn zang bijschaafde, zoals zovelen, in het plaatselijk kerkkoor. Later werd hij vooral beïnvloed door de smooth pianosound van Charles Brown. Maar door deze gelijkenis kon hij moeilijk een platencontract versieren. Dus startte Joe in 1945 zijn platen zelf te persen op zijn eigen label, Ivory Records genaamd. Voor zijn debuut ‘Blues At Sunrise’ huurde hij The Blazers in. De plaat kende zo een succes, zodat Hunter het persen amper kon bijblijven. Hij trok met de opname naar het beter georganiseerde Exclusive label, waarna hij op de derde plaats van de rhythm & blues charts terecht kwam. Lang bleef hij echter niet bij Exclusive en stichtte hij andermaal een eigen label. Dat werd Pacific, maar het kende weinig succes. Dus trok Ivory Joe naar 4 Star, die hem met ‘Pretty Mama Blues’ tot op de eerste plaats van de charts bracht. Ivory Joe Hunter zou daarna nog bij King, MGM en Atlantic onderdak vinden. Zijn grootste hit scoorde hij met ‘Since I Met You Baby’, dat ondertussen meermaals gecoverd werd door artiesten als BB King, Sonny James, Jerry Lee Lewis, Dean Martin en zelfs Neil Young. Dichter bij huis, in Nederland namelijk, werd het nummer ook opgenomen door Oscar Harris.
Het Jasmine label, gekend om zijn sublieme compilaties, geeft op dit album een fraai overzicht van het oeuvre dat Ivory Joe Hunter opnam in de periode van 1945 tot 1958. Naast zijn eerste opname ‘Blues At Sunrise’ en de megahit ‘Since I Met You Baby’, krijg je opnames die hij maakte met zijn eigen band, alsook met het Ray Ellis Orchestra. Rhythm & blues, rock-‘n-roll en sentimentele ballades, inclusief zijn bekende smooth klinkende piano wisselen mekaar prachtig af.
In het verloop van het album hoor je de evolutie die Hunter doormaakte. ‘Since I Met You Baby And All The Hits 1945-1958’ mag dan ook terecht gezien worden als een eerherstel aan de in 1974 overleden Ivory Joe Hunter.

Lambert Smits (5)

The Jasmine label, known for its beautiful compilations, surprises once again with a well-composed collection of songs that the legendary rhythm & blues pianist Ivory Joe Hunter recorded in the period from 1945 to 1958

Big Jay McNeely: King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)

16/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wild Wig
Deacon’s Groove
The Deacon’s Hop
Artie’s Jump
Sunday Dinner
California Hop
Man Eater
Cherry Smash
Blow Big Jay
Willie The Cool Cat
Road House Boogie
Hoppin’ With Hunter
K & H Boogie
Jay’s Frantic
Deacon’s Blowout
Let’s Split
Real Crazy Cool
All That Wine Is Gone
Insect Ball
Let’s Do It (Deacon’s Hop)
Deacon Rides Again
Blow, Blow, Blow
Jay Walk
Night Ride
Jet Fury
Deacon’s Express
The Goof
Big Jay Shuffle
Just Crazy

‘King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)’ is één van de vier nieuwe releases die het Jasmine label wijdt aan de frontmannen/saxofonisten van de in de jaren ’50 opererende bigbands. De overige drie saxofonisten die het rijtje vervolledigen zijn Willis ‘Gator Tail’ Jackson, Buddy Lucas en Sam ‘The Man’ Taylor.
Op 29 april 2017 vierde Cecil James McNeely, Big Jay’s echte naam, nog zijn 90ste verjaardag, maar jammer genoeg moest hij, als enig overgebleven honker uit de fifties, op 16 september 2018 zijn strijd tegen kanker opgeven. In Jay’s hoogdagen zag rock-‘n-roll het levenslicht, een genre dat Big Jay omarmde, waardoor hij geliefd was bij zowel de rhythm & bluesfan als de meer naar rock-‘n-roll overhellende muziekliefhebber. Beïnvloed door het werk van Illinois Jacquet en Lester Young, startte Jay op sax samen met zijn broer baritonsaxofonist Bob. Bob is trouwens vaak te horen op de op dit album verzamelde nummers. Ontdekt werd Big Jay door Johnny Otis, die hem tevens inhuurde voor zijn ‘Barrelhouse Stomp’. Met zijn tweede opname ‘The Deacon’s Hop’ had McNeely de hoofdvogel afgeschoten. Hij stootte door tot nummer 1 in de Bilboard R & B charts in februari 1949. Later nam hij nog op voor labels als Savoy, Exclusive, Aladdin, Imperial en Federal. Het flamboyante ‘honkers’ genre werd in gang gezet met de solo van Illinois Jacquet op The Lionel Hampton Orchestra’s hit in 1942, ‘Flying Home’. Honkers waren niet alleen sublieme muzikanten, live wisten ze het publiek als het ware te hypnotiseren met hun vaak op hun rug liggend gespeelde solo’s. Big Jay ging met zijn gekleurde pakken en zijn in het donker oplichtend instrument zelfs nog een stap verder. Midden jaren ’50 verdreven de vaker opduikende gitaarsolo’s deze van de sax wat naar de achtergrond, waardoor het instrument eerder in een begeleidersrol werd geduwd. Jay’s opnames voor Warner Brothers Records luidden min of meer het einde van zijn carrière in, waarna hij een job aannam bij de US Postal Service. Jay zou die blijven uitoefenen tot aan zijn pensioen. De muziekmicrobe woekerde echter gelukkig verder, wat resulteerde in opnames voor het in Engeland gevestigde Ace label.
Dat Jay een formidabele saxofonist was, die zijn publiek compleet uit de bol kon doen gaan, ervaar je op dit album. Zoveel decennia later, heeft zijn muziek nog geen greintje aan kracht ingeboet. Met ‘Big Jay McNeely: King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)’ heeft Jasmine andermaal een fantastisch album in haar catalogus.

Lambert Smits (4 ½)

Fantastic collection of songs that Big Jay McNeely recorded for various labels in the period 1948-1952. The Jasmine label rightly defines him as 'King Of The Honkers'. He sure was!

Various Artists: Dapper Dan (The Man For All Occasions)

26/11/2018

Foto

title 0

DETAIL ALBUM

Tracks:

Little Marie: Allen Humdinger
Bea Booker: Comfort In My Heart
Velma Cross: I’ll Be Oh So Good
Vickie Evans: Don’t Talk That Talk To Me
Eddie Johnson & Edna Mc Raney: Back Up
Martha Davis: No Deposit, No Return
Joanie Taylor & The Tabs: Dapper Dan
Thelma Baxter: Poppa Stoppa
Little Miss Jessie & Benny Sharp Orch.: My Baby Has Gone
Barrel House Blott & Lee: Brand New Man
Viola Russell: Whiskey Headman
Jim Hyde & The Velairs: Hands Off He’s Mine
Ruth Brown: Lucky Lips
Fay Simmons: Ella Weaver
Bonnie Evans: Leave Your Love To Me
Tiny Topsy: Miss You So
Pearl Galloway: Get With It
Bette Watts: Let It Be
Buddy & Claudia Griffin: I Got A Secred
Carmen Davis & Ernie Freeman’s Combo: No, No Baby
Jeanette ‘Baby’ Washington: Tool Late
Oscar & Anita: What You Don’t Know
Carolyn Montgomery: Stop That Stuff
Annisteen Allen: Yes I Know
Sarah ‘Fatwoman’ Dean: I Got Your Boogie
Honey Brown: Ain’t No Need
Pig Meat Markham: Let’s Have Some Heat
Erline Harris: Jump And Shout

Nadat de mannen op verschillende releases in deze Koko-Mojo reeks muzikaal hun visie op alle facetten van de liefde hebben mogen laten horen, dienen de vrouwen hen op deze 15de uitgave in de serie van antwoord. Een antwoord dat niet mis te verstaan is. De dames zijn heel duidelijk, wat ze willen is ‘a man for all occasions’. Ook zij benutten zich net als de mannen van stomende, opzwepende rhythm & blues. Krijsend geeft Little Marie al dadelijk haar visie bloot in ‘Allen Humdinger’, gevolgd door Bea Booker met een mooi doowop achtergrondkoortje in ‘Comfort In My Heart’. De vrouwen staan hun mannetje, zoveel is zeker. ‘Don’t Talk That Talk To Me’ van Vickie Evans laat geen ruimte voor interpretatie. Nog duidelijker is Martha Davis in ‘No Deposit, No Return’. Wanneer haar partner het aftrapt, steekt de woede de kop op bij Little Miss Jessie. Begeleid door Benny Sharp Orchestra, schreeuwt ze haar ongenoegen rockend en rollend uit in ‘My Baby Has Gone’. Een mooi staaltje van echtelijke ontevredenheid krijg je voorgeschoteld in het ‘call and response’ ‘Brand New Man’ door Barrel House Blott & Lee. Carolyn Montgomery is het helemaal zat, zo te horen in ‘Stop That Stuff’. Het is echter niet allemaal kommer en kwel. Daarvan getuigt Ruth Brown met een super versie van het door Cliff Richard de eeuwigheid in gezongen ‘Lucky Lips’.
Deze door Koko-Mojo op de markt gebrachte serie, bevat de beste en moeilijkst te vinden opnames, die jij je maar kan indenken. Net zoals de overige cd’s in deze reeks, is ook deze ‘Dapper Dan’ weer een absolute aanrader.

Lambert Smits (5)

After the men were allowed to give their vision on all facets of love, on previous releases in this fantastic Koko-Mojo marketed series, it is now up to the ladies to answer them. They do that and how? With steamy and authentic rhythm & blues. Once again highly recommended

Various Artists: Wild Life (And All About Love)

24/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chuck Cole: My Bonny
Lil Preacher Boy: Won’tcha Be My Girl
Eddie Daniels: Playin’ Hide Go Seek
Cliff Chambers: Contract Of Love
Rudy Greene: Wild Life
Jesse Allen: Love My Baby
Jimmie Newsome: I’m Afraid I Love You
Paul Preston: Twisted
Redd Foxx: Real Pretty Mama
Donnie Boyd: Li’l Girl, Li’l Girl
Pete Willis: Baby Baby Baby
Lloyd Price: Right Kind Of Girl
Davey Jones: The Chase
Vernon Anders: All Messed Up
Ronnie Love: Chills & Fever
Harold Burrage: She Knocks Me Out
Screamin’ Jay Hawkins: My Kind Of Love
The Admiraltones: Hey Hey Pretty Baby
Andre Williams: Don’t Touch
Louis Armstrong: Talking About You Young
Tippie & The Clovermen: Gimme, Gimme, Gimme
Big Charles Green: You Excite Me Baby
Doc Starkes: Love Me Like Crazy
Ben Hughes: Crazy Man
Jimmy Tender Hart: I Dare You Baby
Willie Egans: Wow Wow
Johnny Knight: Little Ann
Billy Lamont: Hear Me Now

Het veertiende album in de Koko-Mojo reeks belicht met de titel ‘Wild Life (And All About Love)’ andermaal de liefde. Wanneer je de cover een beetje bekijkt, wordt al vlug duidelijk welk facet van de liefde op dit album aan bod komt. Ook nu weer doet Little Victor dit aan de hand van vaak obscure, maar steeds schitterende opnames. Het valt andermaal op hoeveel kwaliteit de opnames die labels als o.a. Big Star, Duplex, Dootone, Cobra en Future destijds maakten, bevatten. Ook nu weer gaan stomende rhythm & blues en ontluikende rock-‘n-roll hand in hand. In opener, een aanstekelijke rhythm & bluessong ‘My Bonny’, geeft Chuck Cole meteen aan wie zijn hart gestolen heeft. Rhythm & blues in alle toonaarden en vormen tref je hier aan. Een beetje New Orleans klinkt door in Pete Willis ‘Baby Baby Baby’, die duidelijk beseft dat hij een brug te ver is gegaan in de liefde. Liever iets meer rock-‘n-roll en sax, dan kom je bij Lloyd Price’s ‘Right Kind Of Girl’ zeker aan je trekken. Bovendien waren de artiesten uit de jaren vijftig keien in het gebruik van metaforen om het liefdespel weer te geven. Dat blijkt overduidelijk in het merendeel van de hier verzamelde nummers. De rock-‘n-roll was een vaste waarde geworden, waar ook Harold Burrage zich toe aangetrokken voelde. In het oog springende namen op dit album zijn zeker Screamin’ Jay Hawkins en Louis Armstrong. De eerste doet in zijn onvervalste rauwe stijl een doekje open over zijn voorkeur van liefde in ‘My Kind Of Love’, en dat belooft. Een nog jonge Louis Armstrong komt dan weer eerder verrassend en spectaculair uit de hoek in ‘Talking About You Young’.
Het hoeft verder geen betoog dat ‘Wild Life (And All About Love)’ een plaats verdient in de collectie van liefhebbers van authentieke rhythm & blues en rock-‘n-roll.

Lambert Smits (5)

Once again love, but in a separate way, is the subject of this beautiful compilation in the Koko-Mojo series. If you take a look at the cover, you will soon know which love will be discussed. Again you will hear authentic infectious rhythm & blues and rock & roll. Do not miss this album, because it's again a awesome release!