KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

The Hitman Blues Band: “Hey, Can You Guys Play”

31/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks
  1. Hoochie Coochie Man
  2. The Times They Are A-Changin’
  3. Sunday Morning Coming Down
  4. Come On In My Kitchen
  5. John The Revelator
  6. Good Morning Judge
  7. Nobody’s Fault But Mine
  8. Who Put The Benzedrine In Mrs. Murphy's Ovaltine
  9. Death Letter
  10. Boom Boom
 
Website Artiest
The Hitman Blues Band

​The Hitman Blues Band werd opgericht in 1989 door Russel ‘Hitman’ Alexander. De band kreeg wereldwijde erkenning toen hun release ‘Blues Enough’ in de running was voor twee Grammy nominaties. En ook de plaat ‘The World Moves On’  werd geprezen als het betere werk. De langspeler ‘Not My Circus, Not My Monkey' werd dan uitgebracht in 2021. De langspeler “Hey, Can You Guys Play”, is een compilatie met enkele geweldige coversongs. De in New York gevestigde Russel Alexander is een prima vocalist/gitarist die net genoeg grit in zijn stem heeft voor al deze coverherwerkingen. Maar Hitman verstaat de kunst om al deze tijdloze bluesklassieker een eigen twist mee te geven, in dit in die unieke Hitman Blues Band-stijl ! Met uitzondering van ‘Sunday Morning Coming Down’, zijn deze nummers allemaal uitgebracht op eerdere albums. De ideale kans dus om zijn sound te (her)ontdekken. Tien tracks, met full-band, inclusief blazerssectie, en dit van Hitman's solo-releases over het piano-swingende ‘Boom Boom’, origineel van John Lee Hooker, uit zijn live kwartetdagen en het album ‘Live At The Stonybrook University’ uit 2008. Nog sterker is Willie Dixons ‘Hoochie Coochie Man’, vaak gecoverd, maar zelden beter dan de dramatische en rockende versie van ‘The World Moves On’ uit 2016. Hitman belichaamt het emotionele spectrum van het grillige ‘Good Morning Judge’, vooral bekend van de versie van Wynonie Harris uit 1950, tot het huiveringwekkende ‘Death Letter’ van Son House.  De tracks ‘The Times They A-Changin’ (Bob Dylan) uit het solo album ‘Not My Circus, Not My Monkey’ uit 2021 en ‘Nobody’s Fault But Mine’ (Blind Willie Johnson) zijn een knappe soulsong. ‘Sunday Morning Coming Down’ geeft ons een crooner feeling, net zoals we met Robert Johnson’ ‘Come On In My Kitchen’, van het debuutalbum ‘Blooztown’ uit 1999, naar de diepe Delta gaan. Van zijn resonator-gitaar gaan we naar het gospel en soulgevoelige ‘John The Revelator’ en het jazzy ‘Who Put The Benzedrine In Mrs. Murphy’s Ovaltine’, van de obscure Harry 'The Hipster' Gibson. Leun relaxte achterover, haal diep adem en ga op reis met The Hitman Blues Band, en dit om enkele van de nummers die muziekgeschiedenis hebben geschreven, te herontdekken en opnieuw uit te vinden!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
New York-based Russel Alexander is a fine vocalist/guitarist who has just enough grit in his voice for all these cover reworkings. The release “Hey, Can You Guys Play” is a compilation with some great cover songs. But Hitman knows the art of giving this timeless blues classic its own twist, in that unique Hitman Blues Band style! With the exception of 'Sunday Morning Coming Down', these songs were all released on previous albums. The ideal opportunity to (re)discover the sound of.
0 Opmerkingen

Edmondo Romano: Religio

31/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1.  La Creazione
  2. Il sacrificio
  3. What I Want To Be
  4. In Estasi
  5. Agape
  6. Il Colore Del Mio Corpo
  7. Sa Seduzione
  8. Le Tourment
  9. Nel Mio Andarmene
  10. La Parola IO
  11. La Scelta
  12. Ritus
  13. L’Urlo de Elisio
 
Website Artiest:
Edmondo Romano
Xango Music

​Een klassiek album tussen onze rock en blues reviews. Het moet kunnen, zeker wanneer het cinematografisch goed is. Give it a try!
Edmondo Romano is een klassiek opgeleide koper- en houtblazer.  Sax, duduk of klarinet vormen zijn geheim wapen.  Het is echter met het componeren van film- en theater soundtracks dat hij enige bekendheid heeft verworven in thuisland Italië.  Zijn recentste album Religio start dan ook zeer theatraal en duister.  Je verdwaalt in je eigen beelden. Hoofdzakelijk muzikaal boeit hij ook in de zeldzame gezongen passages.  Zo springt ‘What I Want to Be’ eruit als een roep om aandacht en erkenning.  Emotioneel gedragen en virtuoos omkadert zoekt hij naar het innerlijke van de menselijke kathedraal.  Sommige composities dragen renaissance en polyfonie in zich, terwijl andere je vlotjes op weg zetten om zelf iets te creëren. Edmondo’s klarinet spreekt boekdelen en verbeelding.  Terwijl een uitgebreid koor de mystiek ten hemel voert.
Edmondo Romano laat zich in Religio begeleiden door een schare aan muzikanten op piano, cello en viool. In ‘La Seduzione’ tikt de wekker angstig verder alsof de verleiding onweerstaanbaar is.  Terwijl ‘Nel Mio Andarmene’ start met een Japanse haiku van Masaoka Shiki en religieuze sopraan, loeren modernere stukken om de hoek (‘La Scelta’).  Het album sluit af met een dreigend ‘L’Urlo di Elisio’.  Full power gives goosebumps.
Liefhebbers van klassiek getinte songs (King Crimson ‘I talk to the wind’), melodieuze klarinet of zelfs het operawerk van Nicholas Lens (‘Flamma Flamma’) zullen zich zeker kunnen vinden in Edmondo Romano. Aan u de keuze.
 
Line-up:
Edmondo Romano (sax, clarinets, recorder, duduk, low whistle,chalumeau, kanjira,…)
Roberto Piga/Teresa Valenza (Violin)
Ilaria Bruzzone (Viola)
Kim Schiffio (Cello)
Tina Omerzo (Piano)
Luca Falomi (Electric Guitar)
Alessandro Serri (Classical Guitar)
Riccardo Barbera (Double Bass)
Olmo Manzano Anorve (Percussion)
Rodolfo Cervetto (Drums)
Yoko Anzai (Haiku voice)
 
Marino Serdons
Afbeelding
‘Religio’ explores the inner human and is so cinematographic that is tickles your imagination with goosebumps.
0 Opmerkingen

Bjørn Berge: Introducing SteelFinger Slim

30/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Mama Said
  2. Get It On
  3. Your Man
  4. Devil Calling
  5. Like a King
  6. Bastards
  7. Spoonful
  8. Begging
  9. Black Night
  10. Don’t Look Back
 
Website Artiest
Bjørn Berge

Bjørn Berge is een Noorse bluesmuzikant die met zijn virtuoze gitaartechniek en krachtige zang een heuse fanbase heeft opgebouwd. Met een ruime discografie is hij niet meer weg te denken in de bluesscene. Met het album ‘Introducing SteelFinger Slim’ heeft hij alweer die kunstuitingen tot nieuwe hoogten gebracht. Het is opvolger van ‘Who Else?’, dat verscheen in 2019 en het album ‘Heavy Gauge’ uit 2021. De Noorse bluesartiest Bjørn Berge markeert een nieuw muziekprogramma en introduceert hier zijn alter ego SteelFinger Slim. De langspeler omvat bevat een arsenaal songs van zes originele nummers en vier herwerkte coverversies. Zijn karakteristieke stijl is een opportunistische perspectief met zijn solo-gitaartunes en rauwe vocalen. Het album is op amper een dag geregistreerd in ABC Studio in Etne, waar Berge en zijn team een dosis energie opwekken,  een authentieke ervaring disponeren, heel wat exquisiet gitaarspel accorderen , enkele ballads, wat groovy blues song én heel wat fun uitstralen. Kortweg, hij occupeert de verschillende nuances van bluesmuziek. Het hier schitterend geperformde ‘Black Night’, origineel van Deep Purple is de nieuwe single, het is meteen een nieuwe Delta blues interpretatie van die glamrockstandaard. Net zoals hij ook fonkelt in Willie Dixon’s ‘Spoonful’, een song dat voor het eerst werd opgenomen door Howlin’ Wolf in 1960. Berge opent met het zwoele ‘Mama Said’ en de spannende T-Rex evergreen ‘Get It On’. Hij hoorde dit nummer op de radio, ging zitten en begon erover na te denken om er iets mee te doen. Berge heeft zijn gitaar op lage A gestemd en dit ook functioneert excellent. Er heerst ook enige spontaniteit in songs als ‘Devil Calling’ en ‘Bastards’. Bjørn Berge heeft zichzelf gevestigd als een van de meest gerespecteerde bluesartiesten uit Noorwegen, heeft twee Spellemann-awards gewonnen en tilt met ‘Introducing SteelFinger Slim’ zijn artistieke expressie naar nieuwe hoogten. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Well-known Norwegian blues artist Bjørn Berge proudly presents his new album entitled "Introducing SteelFinger Slim". This exciting album marks a new musical direction for Berge and introduces his alter ego SteelFinger Slim. "Introducing SteelFinger Slim" contains a collection of 10 songs in total, including 6 original songs written by Bjørn Berge himself and 4 exciting covers of well-known classics. This album reflects Bjørn Berge's raw and powerful interpretation of blues music and shows Berge's versatility as an artist.
0 Opmerkingen

Nasmak PM: It’s Long Since You Last Did Me

29/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Hobby Horse
  2. Bubbles Everywhere
  3. Steam Spirit
  4. Kimono (The Girl In The Pink)
  5. Waiting For a Lucky Man
  6. Unequal Arms 
  7. My Void
  8. This Conflict
  9. Took a Look
 
 
Website Artiest​
Nasmak PM

​Nasmak is een experimentele new wave band uit Nuenen die in 1978 werd opgericht onder de naam Nasmaak, een naam die een jaar later werd omgedoopt tot Nasmak, omdat er toen geen Nederlandse nummers meer werden gespeeld. Zowel nationaal als internationaal boekt Nasmak succes met een combinatie van de traditionele gitaar-bas-drums opstelling, het experimenteren met geluid, zoals het gebruik van een knetterende synthesizer, tapes en sequencers. De langspeler ‘It’s Long Since You Last Did Me’ is het eerste album in bijna veertig jaar. Toon Bressers, Joop van Brakel, Truus de Groot en Henk Janssen zijn dus terug van lang weggeweest. De band transporteert haar nieuwe muziek onder het pseudo: The PM Series: 1 Perpetuum Mobile: ‘It’s Long Since You Last Did Me.’.  De openingssong ‘Hobby Horse’ heeft een opwindende beat dat is ingevolgd met popgevoelige zangpartijen. En ook ‘Bubbles Everywhere’ is een pop dancetrack. En de band zet de toon lustig verder in songs als ‘Steam Spirit’, met zijn Aziatische ondertoon én ‘Kimono’. Knappe gitaarriffs banen zich een weg doorheen dat elektronisch landscape in ‘Unequel Arms’, met Janet Gilbert op vocals. Het new wave begeesterde ‘My Void’ klinkt zwaarbeladen, net zoals het techno extatische ‘This Conflict’ en het diepgaande  ‘Took a Look’ indrukwekkende nummers zijn!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
This is the first album of the renewed Nasmak PM collaboration. It is called Perpetuum Mobile, because the nine tracks on it are related to material from the early Nasmak days. 
0 Opmerkingen

Aziza Brahim: Mawja

28/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bein Trab U Lihjar 2:46
  2. Thajliba 3:24
  3. Duaa 3:10
  4. Marhabna 2.13:37
  5. Bubisher 3:34
  6. Ljaima Likbira 3:26
  7. Mawja 3:11
  8. Metal, Madera 3:59
  9. Haiyu Ya Zuwar 3:03
  10. Fuadi 4:47
 
Website Artiest:
Aziza Brahim
Xango Music

​Aziza is nog steeds een strijdvaardige dame en levert met Mawja haar vijfde album af. Niet slecht voor een meisje uit een vluchtelingenkamp in Algerije.  Muziek was haar troost, kracht én redding. Ondanks de gebruikelijke racistische tegenwerkingen slaagde ze erin een muzikale opleiding te volgen en gewaardeerde bijdrages te leveren aan diverse Afrikaanse woestijn-, blues- en jazzbands. Voor zover we weten is haar thuisbasis tot op heden het warmhartige Barcelona.  Wat haar na verloop van tijd als actrice in de Spaanse filmsector bracht.
Mawja ligt uitzonderlijk mooi in het gehoor door de mix van Afrikaanse/Latin ritmes en westerse invloeden.  Lovenswaardig om haar mooie zang te horen waaien zowel over het woestijnzand als onze eigen sneeuw.  Voor haar zullen het vechten voor rechtvaardigheid, aanvaarding en vrijheid doch ook de familiebanden de teksten blijven voeden.
Laat je dus meevoeren op haar desert blues song ‘Metal, Madera’ of geniet gewoon van haar bedwelmende roots zang.
Album Mawja verscheen op Glitterbeat Records en is o.a. verkrijgbaar bij Xango Music.
En live te zien en horen in de Roma te Antwerpen op 8 maart 2024.
 
Marino Serdons
Afbeelding
Enchanting Sahara songs on traditional tunes mixed with western blues.  Like Womex (World Music Expo) does since 1994, Aziza Brahim opens your eyes, ears and mind.
0 Opmerkingen

Various Artists: Whip Masters Instrumentals, Vol. 4

27/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Montereys: Rocker
  2. Bob Taylor And The Counts: Taylor’s Rock
  3. Lazy Lester: Lester’s Stomp
  4. Dave ‘Baby’ Cortez: Hurricane
  5. The Rumblers: Boss
  6. The Dawnbeats: Midnight Express
  7. Jeujene And The Jaybops: Arroongah
  8. René Hall’s Orchestra Featuring Willie Joe: Twitchy
  9. Gus Jenkins And His Orchestra: Spanky
  10. The Nite Caps: Wildcat
  11. Ernie Fields Orchestra: Knocked Out
  12. Ernie Freeman: The Stripper
  13. The Strangers: Caterpillar Crawl
  14. Little Jimmy Dickens With The Country Boys: Red Wing
  15. Bill Monroe: Wheel Hoss
  16. The Corvettes With Bill Duzan: Shaften
  17. Link Wray And The Raymen: Turnpike U.S.A.
  18. The Gentry Brothers: Swooney
  19. The Rockin’ R’s: The Beat
  20. The Glenrays: Haunted By Repetition
  21. Johnny And The Hurricanes: Thunderbolt
  22. Hot Doggers:  Let’s Go Trippin’
  23. The Stereos: Hot Rod
  24. Jet Tones: Jet Tone Boogie
  25. Big Jay McNeely: The Squat
  26. Booker T And MG’s: Twist And Shout
  27. Bobby Vee And The Shadows: Flyin’ High
  28. Phil Harvey: Bombershoot
​Het is al reeds een hele tijd geleden dat er nog een volume in de serie ‘Whip Masters Instrumentals’ op de markt kwam. Om precies te zijn was dat in 2021. Liefhebbers van steengoede instrumentale songs zullen dan zeker hun gading vinden bij het nu verschenen volume 4. Andermaal 30 kwalitatief hoogstaande instrumentals om van te smullen, maar die tevens ook moeiteloos je spieren in beweging zullen krijgen. Veel van de artiesten op dit album zal je niet kennen en van vele onder hen is in de Amerikaanse muziekgeschiedenis niets terug te vinden. Maakten zij daarom minder goede muziek? Helemaal niet, maar platenlabels hebben meestal de middelen niet om in alle talenten te investeren. Vaak kiezen zij er één of enkele artiesten uit, van wie zij hopen dat hun producties de kassa zouden doen rinkelen. Toch zal je op deze compilatie ook een aantal grote namen en oude bekenden zien passeren. We vliegen er meteen in met ‘Rocker’ een nummer waarbij de titel alleszeggend is. Subliem nummer dat The Montereys in 1962 opnamen voor het Cuca label. Bob Taylor and The Counts gaan verder op de door The Montereys ingeslagen weg met ‘Taylor’s Rock’. Meer van dat volgt er nog bij de vleet. Zoals bijvoorbeeld met The Downbeats en ‘Midnight Express’, inclusief een mooi samengaan van gitaar en sax. Lazy Lester ken je ongetwijfeld van zijn vocale nummers, maar hij was ook een meer dan begenadigde artiest op de bluesharp. Daarvan krijg je met ‘Lester’s Stomp’ een staaltje van zijn kunnen. Dave ‘Baby’ Cortez introduceert daarna ‘Hurricane’ met een denderende jungledrum. Gekend zijn ook Gus Jenkens en zijn orkest. Gus en zijn muzikanten zetten een voortreffelijk ‘Spanky’ neer, waarin de piano een prominente rol vervult. Een beetje richting vaudeville drijft dan weer eerder ‘The Stripper’ van Ernie Freeman. Country mag je verwachten van Little Jimmy Dickens with The Country Boys in ‘Red Wing’, met een tof stukje op fiddle. In hetzelfde genre blijven we met de alom gekende Bill Monroe, hier in ‘Wheel Hoss’, met ook weer die heerlijke opzwepende fiddle. Bekend, maar dan in een heel ander genre is Link Wray. Samen met zijn onafscheidelijke Raymen werkt hij zich met verve door ‘Turnpike U.S.A.’. Net als bij Wray speelt ook de gitaar de hoofdrol in ‘Swooney’ van The Gentry Brothers. ‘Red River Rock’ was een megahit voor Johnny and The Hurricanes. ‘Thunderbold’ ligt dan ook in het verlengde van die hit en mag rustig op hetzelfde niveau staan. ‘Let’s Go Trippin’’ ken je zeker in de versie van Dick Dale. Een surfsong die uit zijn pen vloeide en die je hier krijgt in de versie van Hot Doggers. Zij namen de song één jaar na die van Dale op, namelijk in 1963. Dat typische ‘twang’ gitaargeluid is onlosmakelijk verbonden met instrumentale nummers uit de fifties en begin sixties. Hoe dat bij de Rhythm Rockers klinkt hoor je in het toepasselijke ‘Twang’. Een razendsnelle boogie levert dan weer Jet Tones in zijn ‘Jet Tone Boogie’. Big Jay McNeely was een fenomenale Amerikaanse rhythm & bluessaxofonist. Luister zeker naar zijn talent op ‘The Squat’. Bij het Stax label fungeerden Booker T and The MGs als huisband en waren dan ook bij vele opnames van het label betrokken. ‘Green Onions’ is hun ‘signature song’, maar hun versie van ‘Twist And Shout’ mag er ook zijn. Meer bekend volk komt er ook met Earl Hooker. Hij was een meester op de gitaar, zoals je hier kan ervaren op ‘Dynamite’ dat hij voor Checker opnam in 1960. Bobby Vee scoorde menig hits, waaronder ‘Take Good Care Of My Baby’. Samen met The Shadows tekent hij hier voor ‘Flyin’ High’.
Kortom, net als de eerdere releases in de ‘Whip Masters’ serie, barst ook volume 4 weer van spetterende instrumentale nummers, met meestal de gitaren in de spots. Naast de gekende artiesten ontdek je andermaal indrukwekkende songs van onbekende artiesten. Artiesten die zonder reeksen als ‘Whip Masters Instrumentals’ meestal niet tot onze speakers zouden geraken. Gelukkig gebeurt dat nu wel!
 
Lambert Smits
Afbeelding
It has been a long time since another volume in the 'Whip Masters Instrumentals' series came onto the market. To be precise, that was in 2021. Fans of excellent instrumental songs will certainly find something to their liking with the now released volume 4. Once again 30 high-quality instrumentals to enjoy, but which will also effortlessly get your muscles moving. You will not know many of the artists on this album and many of them have no trace in American music history. Is that why they made less good music? Not at all, but record labels usually do not have the intention to invest in all talent. They often choose one or a few artists whose productions they hope will make the cash register ring. However, you will also see a number of big names on this compilation. We jump straight into it with 'Rocker', a song where the title says it all. Sublime song that The Montereys recorded in 1962 for the Cuca label. Bob Taylor and The Counts continue on the path taken by The Montereys with 'Taylor's Rock'. More of that is yet to come. Such as with The Downbeats and 'Midnight Express', including a beautiful combination of guitar and sax. You undoubtedly know Lazy Lester from his vocal songs, but he was also a more than gifted artist on the blues harp. You get a sample of his skills with 'Lester's Stomp'. Dave 'Baby' Cortez then introduces 'Hurricane' with a thundering jungle drum. Gus Jenkens and his orchestra are also well known. Gus and his musicians perform an excellent 'Spanky', in which the piano plays a prominent role. 'The Stripper' by Ernie Freeman drifts a bit towards vaudeville. You can expect country from Little Jimmy Dickens with The Country Boys in 'Red Wing', with a great piece on fiddle. We remain in the same genre with the well-known Bill Monroe, here in 'Wheel Hoss', with that wonderful stirring fiddle. Link Wray is well-known, but in a completely different genre. Together with his inseparable Raymen, he works his way through 'Turnpike U.S.A.' with verve. Just like with Wray, the guitar also plays the leading role in 'Swooney' by The Gentry Brothers. 'Red River Rock' was a mega hit for Johnny and The Hurricanes. 'Thunderbold' is an extension of that hit and can easily be on the same level. You certainly know 'Let's Go Trippin'' in Dick Dale's version. A surf song that flowed from his pen and which you get here in the Hot Doggers version. They recorded the song one year after Dale's, namely in 1963. That typical 'twang' guitar sound is inextricably linked to instrumental songs from the fifties and early sixties. You can hear what that sounds like for the Rhythm Rockers in the appropriate 'Twang'. A lightning fast boogie delivers Jet Tones in his 'Jet Tone Boogie'. Big Jay McNeely was a phenomenal American rhythm & blues saxophonist. Be sure to listen to his talent on 'The Squat'. At the Stax label, Booker T and The MGs served as the house band and were involved in many of the label's recordings. 'Green Onions' is their signature song, but their version of 'Twist And Shout' is also impressive. More famous people are also coming with Earl Hooker. He was a master on the guitar, as you can experience here on 'Dynamite' that he recorded for Checker in 1960. Bobby Vee scored many hits, including 'Take Good Care Of My Baby'. Here he signs 'Flyin' High' together with The Shadows.
In short, just like the previous releases in the 'Whip Masters' series, volume 4 is also bursting with dazzling instrumental songs, with the guitars usually in the spotlight. In addition to well-known artists, you will once again discover impressive songs by unknown artists. Artists who would usually not make it to our speakers without series like 'Whip Masters'. Fortunately, that is happening 
0 Opmerkingen

Malcom MacWatt: Dark Harvest

26/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Strong Is The North Wind
  2. The Church & The Crown
  3. Red River Woman
  4. Empire in Me (feat. Angeline Morrison)
  5. Dark Harvest (feat. Nathan Bell)
  6. Out on the Western Plain (feat. Pat MacManus)
  7.  Brave David Tyrie
  8. The Nightjar’s Fall From Grace
  9. Buffalo Thunder
  10. She Told Me Not To Go
  11. Heather and Honey
  12. The Last Bowman
  13. Drowsy Maggie
  14. Semi Scotsman
 
Website Artiest
Malcom MacWatt

​De Schotse muzikant Malcolm MacWatt vervolgt zijn transatlantische reis met de langspeler ‘Dark Harvest’, de continuering op zijn veelgeprezen album ‘Settler’ uit 2021. MacWatt verweeft hier alweer wel heel makkelijk Americana met Britse folklore. Als multi-instrumentalist laat hij Appalachen en Keltische invloeden samenstromen. Met uitzondering van piano bespeelt hij bijna alle instrumenten op het album. Vanaf het openingsnummer ‘Strong Is The North Wind’ tot het afsluiter ‘Semi Scotsman’ legt MacWatt zijn persoonlijke politiek en overtuigingen uit met gevoeligheid en meedogendheid. Zoals de titel van het album suggereert, is dit een sombere verzameling nummers uit de duistere kant van de geschiedenis, met onderliggende thema’s als karma en repercussie. Dit terwijl de teksten spreken over horror, geweld en onderdrukking. Maar er valt tevens ook heldenmoed en liefde te bemerken in zijn lyrics. Dit alles gebracht met die prachtige melodielijnen. MacWatt die opgroeide in de Schotse Highlands heeft een diep respect voor traditie en erfgoed, maar beschouwt zichzelf als een hedendaagse folkartiest. Gesterkt door het succes van ‘Settler’ is de release ‘Dark Harvest’ een blijk van een volwassen en zelfverzekerde muzikant die zich heel goed thuis voelt in zijn eigen creatieve ruimte. Malcom nodigde ook gitaristen Pat McManus en Nathan Bell én de zangers Angeline Morrison en Shannon Hynes uit. De titeltrack en ‘The Nightjar’s Fall From Grace’ hebben historische thema’s over het Britse koloniale rijk. Net zoals het politiek getinte ‘Strong Is The North Wind’. De track ‘Buffalo Thunder’ handelt dan weer over de uitroeiing van Amerikaanse bizons door Europese kolonisten. Nummers als ‘The Church & The Crown’, ‘Red River Woman’ en ‘Heather And Honey’ hebben die roots feeling. In het bluegrass begeesterde ‘She Told Me Not To Go’ zingt hij over de bezorgdheid van het milieu. De afsluitende ballad ‘Semi Scotsman’ bestendigt dan weer de oorspronkelijke identiteit. De Schotse songwriter en multi-instrumentalist Malcolm MacWatt is een unieke stem in British Folk/Americana. Afkomstig uit Morayshire met de Hooglanden en de Noordzee als achtergrond, groeide Malcolm op met het luisteren naar de folklore en muziek van Schotland. Door zijn liefde voor het buitenleven bracht hij een groot deel van zijn leven door als fervent bergwandelaar en surfer; uit de eerste hand leren dat de Hooglanden mooi en opbeurend zijn, maar ook meedogenloos hard kunnen zijn, net zoals ze vanzelfsprekend worden beschouwd. Net als veel andere jonge mannen uit de omgeving werkte hij op de offshore booreilanden, waar de kracht van de Noordzee ons er voortdurend aan herinnerde nederig te blijven tegenover de natuur. Malcom MacWatts sound is een mixture van Americana en Britse folklore, een belichaming van het instrument dat onze ziel redt elke keer dat we ernaar luisteren. Van de menselijke expressie over een breed scala aan onderwerpen waaraan we worden blootgesteld. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Malcom MacWatt’s mixture of the Americana and British Folklore is the epitome of the instrument that saves our souls each time we listen to it, that of the human expression across a breadth of subjects we are subjected to, we can fiercely bring art to answer for the occasion, for the despair, and for the heartbreak we may encounter.
0 Opmerkingen

The Tibbs: Keep It To Yourself

25/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Ain’t It Funny
  2. Can’t Teach an Old Dog New Tricks
  3. For Lack of Better Words
  4. Give Me a Reason
  5. Keep It to Yourself
  6. Chicken Bones
  7. Guess I’m Guilty
  8. Rafaela
  9. Last Train
  10. Pyjama Party
  11. Rosie
  12. In Orbit
 
Website Artiest
The Tibbs

Het Nederlandse vintage soulcombo The Tibbs presenteert hun langverwachte nieuwe album ‘Keep It to Yourself’. In 2016 markeerde hun eerste LP ‘Takin’ Over’ hun debuut bij het in Milaan gevestigde label Record Kicks. Eind 2018 besloot zangeres Elsa Bekman zich te concentreren op een solocarrière en The Tibbs begonnen hun zoektocht naar een waardige opvolgster, waarbij de verbazingwekkende zangeres Roxanne Hartog vrijwel meteen in het oog sprong. Dat resulteerde in het tweede album ‘Another Shot Fired’, uitgebracht in november 2020. Nu is er dus ‘Keep It To Yourself’. Naast zangeres Roxanne Hartog hebben we Henk Kemkes op guitar, Paul Jonker (Hammond, keys, guitar), Michael Willemsen op bas, drummer Bas de Vries en de blazerssectie met Coen de Vries (tenor sax), Berd Ruttenberg (baritone sax) en trompettist Siebe Posthuma de Boer. De eerste single ‘Ain’t It Funny’ is een regelrechte soulstamper, een song over machteloosheid. Van het zwoele en sexy ‘Can’t Teach an Old Dog New Tricks’ gaat het naar de soulballade ‘For Lack of Better Words’ en het swingende ‘Give Me a Reason’, met zijn rijk georkestreerde klankenpalet. De gepolijste track ‘Keep It to Yourself’ heeft zowaar een reggae vibe, en met ‘Chicken Bones’ accordeert die sixties soulsound. De ballade ‘Guess I’m Guilty’ staat dan weer in aangename antithese met ‘Rafaela’ en ‘Last Train’. Van het swingende ‘Pyjama Party’ gaat het naar een funky ‘Rosie’, met zijn gesyncopeerde basriffs én de afsluitende slowblues ‘In Orbit’. Typerend voor Memphis soul is de energieke zangstijl, een broeierige klank met blazers en hammondorgel én een krachtig ritmiek in de drums. Net zoals bij The Tibbs!  Graag we zien we The Tibbs terug op onze zomerfestivals!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Reared on diet of Rhythm & Blues, Funk, Jazz, Pop and Ska, The Tibbs bring a unique blend of garage soul that could be traced back to the Detroit and Philly sounds of the ’60s and ’70s. A retro style infused with a distinctive Tibbs formula.
0 Opmerkingen

Various Artists: ‘The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, ‘Slap-Back’

24/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
CD

Tracks:
  1. Holiday Inn Jingle One
  2. The Roller Coasters: Rim Shot Pt 01
  3. The Roller Coasters: Rim Shot Pt 02
  4. Tookie Collom With The Roller Coasters: You Torture Me
  5. Tookie Collom With The Roller Coasters: I Could Love You
  6. Jimmy Foster: Stranger In Paradise
  7. Jimmy Foster: Where Could I Do
  8. The Roller Coasters: Wabash Blues
  9. The Roller Coasters: Slap-Back
  10. Frank Starr: Knees Shakin’
  11. Frank Starr: Evil Eye
  12. Kenny Lund With The Roller Coasters: Rip It Up Potatoe Chip
  13. Kenny Lund With The Roller Coasters: Greenbacks
  14. Rusty Curry: Tag Along
  15. Rusty Curry: Our Love Can Wait
  16. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: My Fraulein Cries For Me
  17. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: You’ve Gotta Run Me Down
  18. Frank Starr: Little Bitty Feeling
  19. Frank Starr: Lost In A Dream
  20. Buck Griffin: Pretty Lou
  21. Buck Griffin: Girl In 1209
  22. The Roller Coasters: Spanish Twist
  23. The Roller Coasters: Wild Twist
  24. Jimmy Foster: Moving Up To Love
  25. Jimmy Foster: Hey Little Lover
  26. Stan Daniel: Sweet Little Sue
  27. Stan Daniel: Confused
  28. Stony Martin: Rhythm Marie
  29. Stony Martin: Talkin’ About Lovin’
  30. Charlie Feathers: Deep Elm Blues
  31. Charlie Feathers: Nobody’s Darling
  32. Joe Fuller: Big Black Engine
  33. Joe Fuller: I’ll Forever Be Loving You
  34. Table Toppers: Talk To Me Baby
  35. Holiday Inn Jingle Two
 
LP
 
Side A
  1. Buck Griffin: Pretty Lou
  2. Kenny Lund With The Roller Coasters: Rip It Up Potatoe Chip
  3. Frank Starr: Knees Shakin’
  4. The Roller Coasters: Slap-Back
  5. Charlie Feathers: Deep Elm Blues
  6. Stony Martin: Rhythm Marie
  7. Jimmy Foster: Stranger In Paradise
  8. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: You’ve Gotta Run Me Down
  9. Holiday Inn Jingle One
 
Side B
  1. Stan Daniel: Sweet Little Sue
  2. Charlie Feathers: Nobody’s Darling
  3. Kenny Lund With The Roller Coasters: Greenbacks
  4. Frank Starr: Little Bitty Feeling
  5. The Roller Coasters: Wild Twist
  6. Joe Fuller: Big Black Engine
  7. Stan Daniel: Confused
  8. Jimmy Foster: Hey Little Lover
  9. Holiday Inn Jingle Two
​Charles Kemmons Wilson (05.01.13 – 12.02.03) opende zijn eerste Holiday Inn hotel in 1952 in Memphis, Tennessee. Hotel dat later tot een keten zou uitgroeien. Charles’ slechte ervaringen met hotels deed hem hiertoe besluiten. Hij vond dat gasten de beste accommodatie verdienden en bij afrekening niet geconfronteerd werden met verborgen kosten. Radio was één van de vele verwennerijen waarvan de gasten van Holiday Inn konden genieten. In zijn keten, die ooit meer dan 1000 hotels omvatte, was de radio in iedere kamer prominent aanwezig. De muziek van Wilsons ‘The Holiday Inn’ label promootte hij via de eigen radioshows in al zijn hotels. Het idee was tevens om de platen van de tot het label behorende artiesten te verkopen in de hotels, zeker wanneer zij er optraden. De Holiday Inn 100 series (101 tot 115) werden geproduceerd van 1961 tot 1963 maar de slechts 16 uitgebrachte singles kenden weinig commercieel succes. Het zusterlabel Klondike maakte dan weer opnames van Table Toppers. In 1963 kwam er een eind aan de droom van het Holiday Inn label. In 1969 kwam er, onder leiding van Suns songwriter en studiomuzikant Stanley Augustus Kesler, een kleine doorstart met de 2200 serie. Het label sloeg een nieuwe richting in maar lang zou het succes ook nu niet duren. In 1970 werd het faillissement aangevraagd.
Van alle 16 singles krijg je op dit album zowel de A als de B zijde. Daar bovenop zijn Table Toppers aanwezig met 1 song en zeker interessant zijn de beide ‘Holiday Inn Jingles’ die hier voor de eerste maal uitgebracht worden.
Het verspreiden van deze muziek gebeurde hoofdzakelijk via de hotelketen. Het was dus noodzakelijk om de opnames af te stemmen op de smaak van een breed publiek. De opnames moesten dan ook enige commercialiteit aan boord hebben. Dat het Holiday Inn label hierin slaagde, kan je ervaren op deze compilatie. Alleen hiermee krijg je niet het beoogde succes. Op de radiostations moest het label niet al te veel rekenen. Immers de stations stonden wat argwanend tegenover de singles. Wanneer ze gedraaid werden, kreeg ook de hotelketen gratis promotie. Fout die het label maakte was ook dat advertenties voor de hotelketen vaak vervat zaten in het promotiemateriaal.
Tot zover de historiek, maar laten we de releases van het Holiday Inn label eens van dichtbij bekijken. Wat meteen opvalt is dat er heel wat aandacht besteed werd zowel aan de songs als de arrangementen en uitvoeringen. Na de opening door de Holiday Inn Jingle, steken The Roller Coasters van wal met de twee delen van ‘Rim Shot’, overigens een meer dan formidabel instrumentaal nummer. Later keren The Roller Coasters nog vier keren terug met enkele heerlijke instrumentals, waaronder met ‘Slap-Back’, titel van dit album. Dat het label een breed publiek voor ogen had laat Tookie Collom, gebackt door The Roller Coasters, horen in het soulvolle en deels poppy ‘You Torture Me’ en ‘I Could Love You’, dat ook wat New Orleans invloeden bevat. Tookie komt later nog aan bod maar dan uptempo in ‘You’ve Gotta Run Me Down’. Ander schitterend traag werk komt er met Rusty Curry in ‘Tag Along’ en ‘Our Love Can Wait’. Holiday Inn wist zijn artiesten tevens van knappe songs te voorzien. Luister maar eens naar de emotionele tearjerker ‘Where Could I Go’ van Jimmy Foster. Chet Atkins zorgde hier voor de arrangementen en naar alle waarschijnlijkheid was hij ook gitarist van dienst. Het koortje dat je hoort werd gevormd door The Jordanaires. Voor een rockabillygevoel zorgt even later Frank Starr met ‘Knees Shakin’’ en ‘Evil Eye’. In het later te horen ‘Lost In A Dream’ neemt Starr wat gas terug en creëert hij een heerlijke slow. Rockend en rollend gaat het verder met Kenny Lund met het voortreffelijke ’Rip It Up Potatoe Chip’ en ‘Greenbacks’. Meer van dat komt er met Buck Griffin in ‘Pretty Lou’. Opmerkelijk is zeker ‘Rhythm Marie’ van Stony Martin. Nummer dat duidelijk op de blues geënt was. Klasbak Charlie Feathers is van de partij met de in 1963 opgenomen single ‘Deep Elm Blues / Nobody’s Darling’. Het is eigenlijk niet te geloven dat de 16 singles die het Holiday Inn label uitbracht niet meer succes oogstten. Luister maar naar ‘Big Black Engine / I’ll Forever Be Loving You’. Ik ben ervan overtuigd dat, indien de promotie van alle 16 singles vlotter was verlopen, er hier wel enkele ‘all time classics’ tussen zouden zitten. Niet getreurd echter, want dankzij Rockstar Records gaan deze pareltjes niet verloren en haal je ze moeiteloos in huis.
‘The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, ‘Slap-Back’ is bovendien een uniek tijdsdocument.
Het album is te verkrijgen op cd en op 12 inch lp. Op de 12 inch lp staan 18 uit de cd geselecteerde tracks, maar bij aankoop ervan krijg je de cd met alle 35 nummers er als bonus bij.
 
 
Lambert Smits
Afbeelding
Charles Kemmons Wilson (05.01.13 – 12.02.03) opened his first Holiday Inn hotel in 1952 in Memphis, Tennessee. Hotel that would later develop into a chain. Charles' bad experiences with hotels made him decide to do this. He believed that guests deserved the best accommodations and were not confronted with hidden costs at checkout. Radio was one of the many treats Holiday Inn guests could enjoy. In his chain, which once included more than 1,000 hotels, the radio was prominent in every room. Wilson promoted the music of his 'The Holiday Inn' label through his own radio shows in all his hotels. The idea was also to sell the records of the artists belonging to the label in the hotels, especially when they performed there. The Holiday Inn 100 series (101 to 115) were produced from 1961 to 1963 but the only 16 singles released gained little commercial success. The sister label Klondike made recordings of Table Toppers. In 1963 the dream of the Holiday Inn label came to an end. In 1969, under the leadership of Suns songwriter and studio musician Stanley Augustus Kesler, there was a small restart with the 2200 series. The label took a new direction, but the success would not last long. Bankruptcy was filed in 1970.
You get both the A and B sides of all 16 singles on this album. In addition, Table Toppers are present with 1 song and certainly interesting are the two 'Holiday Inn Jingles' that are released here for the first time.
This music was mainly distributed through the hotel chain. It was therefore necessary that the songs should tasted to a large audience. The recordings therefore had to have some commercialism on board. You can experience that the Holiday Inn label succeeded in this on this compilation. But this alone will not achieve the desired success. The label did not have to rely too much on the radio stations. After all, the stations were somewhat suspicious of the singles. When they were played, the hotel chain also received free promotion. The label also made a mistake that advertisements for the hotel chain were often included in the promotional material.
So much for the history, but let's take a closer look at the releases from the Holiday Inn label. What is immediately noticeable is that a lot of attention was paid to both the songs and the arrangements and performances. After the opening with the Holiday Inn Jingle, The Roller Coasters start with the two parts of 'Rim Shot', a more than formidable instrumental song. Later, The Roller Coasters return four more times with some wonderful instrumentals, including 'Slap-Back', the title of this album. Tookie Collom, backed by The Roller Coasters, shows that the label had a broad audience in mind in the soulful and partly poppy 'You Torture Me' and 'I Could Love You', which also contain some New Orleans influences. Tookie is featured later, but uptempo in 'You've Gotta Run Me Down'. Other beautiful slow work comes with Rusty Curry in 'Tag Along' and 'Our Love Can Wait'. Holiday Inn also managed to provide its artists with great songs. Just listen to the emotional tearjerker 'Where Could I Go' by Jimmy Foster. Chet Atkins took care of the arrangements and in all likelihood he was also the guitarist. The choir you hear was formed by The Jordanaires. Frank Starr provides a rockabilly feeling a little later with 'Knees Shakin'' and 'Evil Eye'. In the later 'Lost In A Dream', Starr slows down a bit and creates a wonderful slow. It continues rocking and rolling with Kenny Lund with the excellent 'Rip It Up Potato Chip' and 'Greenbacks'. More of that to come with Buck Griffin in “Pretty Lou.” Remarkable is certainly 'Rhythm Marie' by Stony Martin. Song that was clearly based on the blues. Classy Charlie Feathers is present with the 1963 single 'Deep Elm Blues / Nobody's Darling'. It is actually unbelievable that the 16 singles that the Holiday Inn label released did not achieve more success. Just listen to 'Big Black Engine / I'll Forever Be Loving You'. I am convinced that if the promotion of all 16 singles had gone more smoothly, there would be some 'all time classics' among them. Don't worry though, because thanks to Rockstar Records these gems won't be lost and you can get them effortlessly.
'The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, 'Slap-Back' is also a unique time document.
The album is available on CD and on 12 inch LP. The 12-inch LP contains 18 tracks selected from the CD, but when you purchase it you will receive the CD with all 35 songs as a bonus.

0 Opmerkingen

Patti Parks: Come Sing With Me  feat. Johnny Rawls

23/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. I'm In Love With You Baby
  2. DJ's Boogie (I Like To Boogie)
  3. One Foot Out The Door
  4. Sing Around The World
  5. I'm Sorry
  6. Hamburger Man
  7. Why
  8. A Lotta Man
  9. How Much Longer
  10. Good Day For the Blues
 
Website Artiest
Patti Sparks

​Buffalo Music Hall-of-Famer Patti Parks is een meeslepende live-artiest. Ze heeft een soulvolle en sensuele stem, die een opbeurende en uitbundige mix is van Chicago blues, funk en Memphis Soul. Patti Parks begon met cello spelen op zestienjarige leeftijd, studeerde aan de Community Music School en speelde in het Cheektowaga Symphony Orchestra. Een jaar later besloot Patti dat ze wilde zingen en een van de eerste bands waar ze haar stem aan verleende was het Good Life-trio met Guy Nirelli. Toch verdween ze uit de spotlights totdat ze Guy opnieuw ontmoette op 100the Anniversary of Harley Davidson in 2003. Het duo besloten al snel The Patti Parks Band samen te stellen. Het begon als een vijfkoppige formatie dat al snel werd aangevuld met The West Side Hornsection. The Patti Parks Band won de Memphis Bound Competition in 2006 en trok hierop naar de International Blues Competition op Beale Street in Memphis. In 2011 werd Patti ook gehonoreerd als beste vrouwelijke blues artiest van het tijdschrift Nightlife Magazine. Twee jaar later was er dan het album ‘Cheat’n Man’. Dit alles was klaarblijkelijk ook Kenny Neal niet ontgaan, die sterk onder de indruk was van haar vocale prestaties tijdens de IBC. Parks tekende vrijwel meteen een lucratief platencontract op Neal’s Booga Music-label, wat resulteerde in de knappe plaat ‘Whole Nother World’ in 2021. Op het nieuwe album ‘Come Sing With Me’ tekent soulblueslegende Johnny Rawls present op twee duetten. De gospel begeesterde ballad ‘I’m In Love With You Baby’, geschreven door Rawls en Patti's echtgenoot Guy Nirelli en Johnny's midtempo en Southern swingde, met dat Shag Dance-gevoel ‘How Much Longer’. Naast Rawls bevatten de nummers differente gastartiesten om de set te versterken. Van de swingende pianoboogie ‘DJ’s Boogie’ (I Like To Boogie), met Anthony Geraci op het klavier, gaat het naar de slowblues ‘One Foot Out The Door’ en ‘Sing Around The World’, met zijn bigband feeling. De track ‘I'm Sorry’ heeft Texas gitaarriffs, net zoals we met het fijnzinnige ‘Hamburger Man’ het Chicago blues firmament verkennen. En dat alles divergeert met de soulballade ‘Why’ en de Memphis soultrut ‘A Lotta Man’. En ook van het afsluitende ‘Good Day For The Blues’ worden we hier vrolijk. VizzTone Label Group presenteert met trots het tweede album van Patti Parks. Patti, een soulvol opbeurende zangeres, de meermaals bekroonde zangeres en inductee van de Buffalo Music Hall of Fame. De release ‘Come Sing With Me’ werd geproducet door soul-blues-legende  Johnny Rawls. Patti's verbluffende, sensuele en warme stem zweeft over nummers waar blues, Memphis soul, gospel en Carolina swag samensmelten! Heerlijk…
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Patti Parks is a soulfully uplifting singer, handling ballads, driving blues, swing and Motown with ease and style. The new album features soul blues legend Johnny Rawls, who teams with Patti on two duets – the aching ballad “I’m In Love With You Baby,” written by Rawls and Patti’s husband Guy Nirelli, and Johnny’s midtempo southern swing with a Shag Dance feel, “How Much Longer”. Patti’s title track, “Sing Around The World,” is all about connecting through music to find joy and heal the pain. Patti’s stunning, sensual and warm voice soars over tracks where blues, Memphis soul, gospel, and  Carolina swag simmer together to deliver an explosive recording. Highly recommended! 
0 Opmerkingen

Grey DeLilse: She’s An Angel

22/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. I'll Go Back to Denver (And You Can Go to Hell)
  2. Stick and Poke (What am I Gonna Do)
  3. Wasted
  4. I Missed You
  5. She's an Angel
  6. I Like the Way You Think I Think
  7. Cowboy Joe
  8. Who Bought the Boots Beside Your Bed
  9. The Dog
  10.  Shake That Thing
  11. Everybody's Baby
  12. Big Sister
  13. I Really Got the Feeling
  14. Quit Pickin’ on Me
 
Website Artiest
Grey DeLisle

​Grey DeLilse heeft op haar vijftigste een kleurrijk leven gehad. Er zit van haar in de songs en dit album. Deze release is ook wat je van een country album verwacht. Ze komt uit Fort Ord, Californië en is een Amerikaanse zangeres, liedschrijver, comédienne en stemactrice. Haar moeder was zangeres en muzikante, haar vader een chauffeur die van countrymuziek hield. Later zou dit de basis blijken voor haar carrière. Op latere leeftijd scheidden haar ouders en Grey bleef bij haar moeder die een drug- en alcoholprobleem ontwikkelde. Nadat haar moeder was afgekickt en een aanhangster van de pinkstergemeente was geworden, vertrok Grey naar haar grootmoeder, een zangeres die nog met Tito Puente heeft samengewerkt. Toen Grey nog in haar tienerjaren zat, vertrok ze naar Los Angeles. Daar begon ze te werken in een klein theater en probeerde ze stand-upcomedy uit. Hierdoor kwam haar talent stemmen na te doen naar boven. Al snel verdiende ze hiermee haar brood. Inmiddels heeft ze in meer dan 200 films en videogames haar stemkunsten laten horen. Grey heeft met succes Daphne geuit in de latere films van Scooby Doo en werkte vocaal mee aan heel veel andere tekenfilms, zoals The Flintstones én personages uit Batman. Nu heeft ze met ‘She’s An Angel’ een langverwachte langspeler in de winkelrekken. Het swingende ‘I’ll Go Back to Denver’ (And You Can Go to Hell) mag het lijndansen openen. Grey heeft een zweemzoet stemtimbre, een vocaliteit die doet terugdenken aan Patsy Cline, Loretta Lynn of Tammy Wynette. Van de ballade ‘Stick and Poke’ (What am I Gonna Do) gaat het gezwind naar ‘Wasted’ met zijn pedal steel tunes, de countryrocker ‘I Missed You’ en die tristesse titeltrack ‘She's an Angel’. Het wordt even Bluegrass met ‘I Like the Way You Think I Think’, al verdaagd de countrysound met ‘Cowboy Joe’ en het Americana begeesterde ‘Who Bought the Boots Beside Your Bed’. Van het viool gestructureerde slow ‘The Dog’ gaat naar de folk countrytrack ‘Shake That Thing’ en het country Tex-Mex extatische ‘Everybody’s Baby’, de pianoboogie ‘Big Sister’, met zijn diepe baslijnen én de countryballade ‘I Really Got the Feeling’. Met het opwindende en akoestische ‘Quit Pickin’ on Me’ divergeert Grey DeLisle een laatste keer. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The swinging 'I'll Go Back to Denver' (And You Can Go to Hell) opens the line dancing. Gray has a sweet voice timbre, a vocality reminiscent of Patsy Cline, Loretta Lynn or Tammy Wynette. From the ballad 'Stick and Poke' (What am I Gonna Do) it goes quickly to 'Wasted' with its pedal steel tunes. It moves quickly to 'Wasted' with its pedal steel tunes, the country rocker 'I Missed You' and that sad title track 'She's an Angel' Great…!
0 Opmerkingen

Benny Joy: Little Red Book

20/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
CD
 
Tracks:
Benny Joy: ‘Hey’…High School Baby!
Benny Joy: Spin The Bottle
Benny Joy: Steady With Betty
Benny Joy: Spin The Bottle
Benny Joy: Little Red Book
Benny Joy: Crash The Party
Benny Joy And Big John Taylor: Ittie Bittie Everything
Benny Joy And Big John Taylor: Money, Money
Benny Joy: New York – Hey Hey
Benny Joy: Sincerely, Your Friend
Benny Joy: You Go Your Way (And I’ll Go Mine)
Benny Joy: Birds Of A Feather Fly Together
Benny Joy: I’m Of No More Use To You Old Earth
Benny Joy: Somebody Else’s Heartache
Marty Robbins: A Time And A Place For Everything
Marty Evans: Eyes Of Tears
Sonny Hines: Teardrop Avenue
Sonny Hines: Give Me Back My Heart
Darrell McCall: (What I’ll Do) Call The Zoo
Carl Smith: If I Had You (I’d Live For You Only)
Sonny Hines: Follow Your Heart
Ray Smith: Hey, Boss Man
Bill Phillips: Let’s Walk Away Strangers
Burt Ives: Home, James
Carl Below: The Masquerade Party
Debbie Reynolds: Is Goodbye That Easy To Say
Skeeter Bonn And Shirley Starr: Old Memories
Charlie Rich: She Loved Everybody But Me
Big John Taylor: Stompin’
 
10 inch LP
 
Side 1:
 
Benny Joy: ‘Hey’…High School Baby!
Benny Joy: Spin The Bottle
Benny Joy: Steady With Betty
Benny Joy: Little Red Book
Benny Joy: Crash The Party
 
Side 2:
Benny Joy And Big John Taylor: Ittie Bittie Everything
Benny Joy And Big John Taylor: Money, Money
Benny Joy: New York – Hey Hey
Benny Joy: Somebody Else’s Heartache
Darrell McCall: (What I’ll Do) Call The Zoo
 
 
 
 
​Als Benjamin Joy Eidson werd Benny Joy geboren op 5 november 1935 in Atlanta, Georgia. Wanneer Benny 5 jaar was verhuisde het gezin naar Tampa, Florida. In 1951 vormde Benny in High School zijn eerste band. Daar kwam hij ook in contact met John Wilkie Taylor, die later als Big John Taylor belangrijk zou worden voor Benny. Het duo luisterde naar country en blues, stijlen die ook hun carrières zouden beïnvloeden, net zoals het geval zou worden bij vele rockabillyartiesten. Benny’s muziekcarrière begon in 1957 bij het Tri-Dec label, waar hij aanvankelijk een contract kreeg als songschrijver. Zijn eerste opname was de single ‘‘Hey’…High School Baby! / Spin The Bottle’. Buck Ram, die manager was van The Platters, kocht in 1958 de Tri-Dec masters en Benny’s songschrijverscontract. Ram tekende op datzelfde moment tevens Benny en Big John Tayor voor de muziekuitgeverij Argo Music. In 1958 nam Benny voor Rams Antler label ‘Little Red Book / Crash The Party’ op. In datzelfde jaar stuurde Ram het duo Joy/Taylor naar Nashville om opnames te maken met professionele muzikanten. Na zijn samenwerking met Buck Ram stapte Benny over naar Decca. Daar nam hij 3 singles op die weinig deden. Benny kwam eerder aan de kost als songwriter. Die job oefende hij gedurende 10 jaren uit in Nashville, waar hij meer dan 200 songs pende voor bekende countryartiesten.
Op 52 jarige leeftijd overleed Benny op 28 oktober 1988. John Taylor overleed net als Benny aan kanker, op 13 april 1995. Hij was 58.
‘Little Red Book / Crash The Party’ was Bennys enige hitsingle buiten Amerika. Jammer want zijn overige prestaties zijn ronduit dezelfde pareltjes.
De kwaliteit van Joy wordt meteen duidelijk bij opener ‘‘Hey’…High School Baby!’ uit 1957. Het nummer had heel wat in zijn mars en stak zonder meer met kop en schouders uit boven vele rock-‘n-roll producties die in die periode op het publiek werden losgelaten. De energie die Benny Joy hier tentoon spreidt druipt van de songs af. Vocaal was hij gezegend met een krachtige stem. Die koppelde hij aan krachtige eigen composities, die hij bovendien van sublieme rockarrangementen voorzag. Leuk zijn ook de beide versies van ‘Spin The Bottle’. In 1957 nam hij de rock-‘n-rollversie op om het nummer een jaartje later in een ietwat dixieversie aan het vinyl toe te vertrouwen. Samen met Big John Taylor zet Benny met ‘Money, Money’ een sterk staaltje van een instrumentaal nummer neer. Voor deze compositie tekende Big John. Dat het niet steeds rock-‘n-roll hoefde te zijn, laat Joy horen in de ‘tearjerkers’ ‘Sincerely, Your Friend’ en ‘You Go Your Way (And I’ll Go Mine)’. Begin zestiger jaren dreef de muziek ietwat richting pop. Voor Joy was dat geen probleem, want met ‘Birds Of A Feather Fly Together’ en ‘I’m Of No More Use To You Old Earth’ wist hij perfect hoe dat genre behoorde te klinken.
Verder op dit album hoor je Benny’s composities uitgevoerd door collega artiesten. Collega artiesten die de waarde van Joys composities alle eer aan doen. De knik in de stem van Marty Evans in ‘Eyes Of Tears’ doet een beetje aan Buddy Holly denken. Verder baden die nummers in een heerlijk poppy sfeertje, terwijl ‘Lets Walk Away Strangers’ door Bill Phillips duidelijk country in de genen heeft. Wat andermaal bewijst wat een getalenteerde songschrijver Joy wel was. Uitzonderingen hierop zijn ‘(What I’ll Do) Call The Zoo ‘ door Darrell McCall en ‘Hey, Boss Man’ van Ray Smith, waar rock-‘n-roll toch weer meer het voortouw neemt. ‘She Loved Everybody But Me’ door Charlie Rich, had dan weer net zo goed door Elvis kunnen uitgevoerd worden. Wat een prachtsong!
Voor de afsluiter zorgt Big John Taylor met het uit zijn pen gevloeide formidabele door gitaar gedreven instrumentale ‘Stompin’.
Voor velen mogen Benny Joy en Big John Taylor voetnoten zijn in de Amerikaanse muziekgeschiedenis, maar de 29 tracks op dit album laten uitschijnen dat dit eigenlijk onterecht is en dat de wetten van de muziekbusiness allesbehalve voor iedereen gelijk zijn. Want zowel Joy als Taylor verdienden ruimschoots meer erkenning. Benny was niet enkel een begenadigd uitvoerend artiest, maar had ook de ‘real skills’ als songschrijver.
Het album is te verkrijgen op cd en op 10 inch lp. Op de 10 inch lp staan 10 uit de cd geselecteerde tracks, maar bij aankoop ervan krijg je de cd met alle 29 nummers er als bonus bij. Niet te missen!
 
Lambert Smits
Afbeelding
Benny Joy was born Benjamin Joy Eidson on November 5, 1935 in Atlanta, Georgia. When Benny was 5 years old, the family moved to Tampa, Florida. In 1951, Benny formed his first band at High School. There he also came into contact with John Wilkie Taylor, who would later become important to Benny as Big John Taylor. The duo listened to country and blues, styles that would also influence their careers, just as would be the case for many rockabilly artists. Benny's music career started in 1957 with the Tri-Dec label, where he was initially signed as a songwriter. His first recording was the single “Hey”…High School Baby! / Spin The Bottle'. Buck Ram, who managed The Platters, bought the Tri-Dec masters and Benny's songwriting contract in 1958. At the same time, Ram also signed Benny and Big John Tayor for the music publisher Argo Music. In 1958 Benny recorded 'Little Red Book / Crash The Party' for Rams Antler label. That same year, Ram sent the duo Joy/Taylor to Nashville to record with professional musicians. After his collaboration with Buck Ram, Benny moved to Decca. There he recorded 3 singles that did little. Benny previously made a living as a songwriter. He held that job for 10 years in Nashville, where he wrote more than 200 songs for well-known country artists.
At the age of 52, Benny died on October 28, 1988. John Taylor, like Benny, died of cancer on April 13, 1995. He was 58.
'Little Red Book / Crash The Party' was Benny's only hit single outside America. Too bad because his other performances are simply the same gems.
The quality of Joy is immediately clear with opener ''Hey'…High School Baby!'' from 1957. The song had a lot to offer and was certainly head and shoulders above many rock 'n' roll productions that were produced during that period. The energy that Benny Joy exhibits here drips from the songs. Vocally he was blessed with a powerful voice. He linked these to powerful compositions of his own, which he also provided with sublime rock arrangements. Both versions of 'Spin The Bottle' are also nice. In 1957 he recorded the rock 'n' roll version and released the song on vinyl a year later in a somewhat Dixie version. Together with Big John Taylor, Benny delivers a strong example of an instrumental song with 'Money, Money'. Big John signed this composition. Joy shows that it didn't always have to be rock 'n' roll in the 'tearjerkers' 'Sincerely, Your Friend' and 'You Go Your Way (And I'll Go Mine)'. In the early sixties the music drifted somewhat towards pop. That was no problem for Joy, because with 'Birds Of A Feather Fly Together' and 'I'm Of No More Use To You Old Earth' he knew perfectly what that genre should sound like.
Furthermore, on this album you will hear Benny's compositions performed by other artists. Artists who do justice to the value of Joy's compositions. The kink in Marty Evans' voice in 'Eyes Of Tears' is a bit reminiscent of Buddy Holly. Furthermore, those songs have a wonderfully poppy atmosphere, while 'Lets Walk Away Strangers' by Bill Phillips clearly has country in the genes. Which once again proves what a talented songwriter Joy was. Exceptions to this are (What I'll Do) Call The Zoo' by Darrell McCall and 'Hey, Boss Man' by Ray Smith, where rock 'n' roll takes a little bit more the lead again. 'She Loved Everybody But Me' by Charlie Rich could just as well have been performed by Elvis. What a beautiful song!
Big John Taylor provides the closing track with the formidable guitar-driven instrumental 'Stompin'.
For many, Benny Joy and Big John Taylor may be footnotes in American music history, but the 29 tracks on this album show that this is actually unjustified and that the laws of the music business are anything but the same for everyone. Because both Joy and Taylor deserved more recognition. Benny was not only a gifted performing artist, but also had 'real skills' as a songwriter.
The album is available on CD and on 10 inch LP. The 10-inch LP contains 10 tracks selected from the CD, but when you purchase it you will receive the CD with all 29 songs as a bonus. Don’t miss this release!
0 Opmerkingen

N.O.R.A.: N.O.R.A.

19/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
Klik hier om te bewerken.
Tracks:
  1. Miracle
  2. All My Life
  3. I Can’t Wait
  4. You Had Me
  5. Try
  6. Thinking
 
Website Artiest
N.O.R.A.

​New Original Rhythm Architects (N.O.R.A.) is een indie R&B en new soul band die net even iets anders klinken dan een doorsnee band.  Frank Wolf (gitaar), Thom Goosens (bas), Ferdi Schaap (drums) en Nora Iburg (zang) hebben nu een titelloze EP te promoten. Ze worden geïnspireerd door een breed scala aan muzikale invloeden en houden ervan de grenzen van genres te verleggen. De single ‘Try’ is misschien wel de meest intieme en akoestische song van de EP, en gaat over de eerste volwassen verliefdheid, heerlijk en kwetsbaar. De openingstrack ‘Miracle’ is popsong met een jazzy groove. Net zoals ook ‘I Can’t Wait’ is ingekleurd met die moderne beat. Na een synt intro schittert ook ‘You Had Me’ aan het firmament. En dan moet de soulsingle ‘Try’ nog door de woofer knallen. Met het funky ‘Thinking’ is de cirkel voorlopig rond voor New Original Rhythm Architects.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
New Original Rhythm Architects  (N.O.R.A. ) is an indie R&B band based in the Netherlands. Funky, melodic grooves, disguised as catchy popsongs, N.O.R.A, stays fresh yet oh so greasy. With a hint of blues and reggae, the band brings a surprisingly full and original sound.
0 Opmerkingen

Various Artists: Mighty Good, Recordings From The Television Series ‘Boy Meets Girls’

18/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
 
Disc 1
Episode 1 - 13
Marty Wilde: Hot Time In The Old Town Tonight
Little Tony: She’s Got It
Little Tony: I Can’t Help It
Lyn Cornell: Broken-Hearted Melody
Marty Wilde & Little Tony: I’ll Do The Same For You
The Firing Squad: Forty Miles Of Bad Road
Marty Wilde: So High So Low
Marty Wilde: Here Comes Summer
 
Episode 5
Johnny Cash: Ballade Of A Teenage Queen
Johnny Cash: I Got Stripes
Johnny Cash: Five Feet High And Rising
Marty Wilde: Down By The Riverside
Marty Wilde: I’m Gonna Get Married
 
Episode 1 – 13
Mary Richmond & Ann O’Brien: (Till) I Kissed You
The Vernons Girls: What Is Love
Cherry Wainer: Like Young
Marty Wilde: Just A Little Too Much
Marty Wilde: That Is Rock And Roll
Marty Wilde: When I Fall In Love
Marty Wilde: As Time Goes By
Marty Wilde: Teenage Tears
Marty Wilde: The Three Bells
Marty & Joyce Wilde: April Love
 
Episode 15
The Firing Squad: I Walk The Line
Marty Wilde: Won’t Cha Come Home
Little Tony: Forty Days
Marty Wilde: Hully Gully
The Firing Squad: In The Mood
Marty & Red Price Chat
Little Tony: Too Good
The Firing Squad: I Walk The Line (End Of Part 1)
The Firing Squad: I Walk The Line (Intro Part 2)
Marty Introduces Gene Vincent
Gene Vincent: Rocky Road Blues
Gene Vincent: Frankie And Johnnie
Marty & Gene Chat
Gene Vincent: Wild Cat
Gene Vincent: Right Here On Earth
The Firing Squad: Closing Chat / I Walk The Line
 
Disc 2
Episode 19
Michael Cox: Mighty Good
The Vernons Girls: Black And White Thunderbird
Marty Wilde: Ubangi Stomp
Marty Introduces Johnny Gentle
Johnny Gentle: If I Had A Girl
Johnny Gentle: Be My Girl
Marty Wilde: Way Down Younder In New Orleans
The Firing Squad: Run Red Run
Marty Introduces Eddie Cochran
Eddie Cochran: Hallelujah! I Love Her So
Eddie Cochran: C’mon Everybody
Eddie Cochran: Somethin’ Else
Marty And Eddie Chat
Eddie Cochran: Twenty Flight Rock
Cherry Wainer: Saturday Night In Tia Juana
 
Episode 20
Marty Wilde: Let’s Talk About Us
The Vernons Girls: What About Us
The Firing Squad: Some Kinda Earthquake
Lyn Cornell: Smooth Operator
Marty And Lyn Cornell Chat
Billy Fury: Turn My Back On You
Marty And Billy Fury Chat
Billy Fury & Marty Wilde: Colette
Marty Wilde: I Wanna Be Loved
Marty Introduces Eddie Cochran
Eddie Cochran; Money Honey
Eddie Cochran: Have I Told You Lately That I Love You
Eddie Cochran: Hallelujah! I Love Her So
Closing Announcement
Cherry Wainer: Saturday Night In Tia Juana
 
Episode 21
Michael Cox: Mighty Good
Billy Fury & Marty Wilde: Colette
Lyn Cornell: I Don’t Know
Billy Fury: Baby Let’s Play House
 
Episode 22
Michael Cox: Hound Dog Man
Joe Brown: The Darktown Strutters’ Ball
Marty Wilde: Be Mine
Billy Fury: Mighty Cold
Billy Fury & Marty Wilde: Pretty Blue Eyes
Ronnie Hawkins: Southern Love
 
Episode 24
Eddie Cochran: Summertime Blues
Eddie Cochran: Milk Cow Blues
 
Episode 1 – 13
Cherry Wainer: The Song Of Lotus Lee
 
Disc 3
Episode 14
Gene Vincent: Bluejean Bop / Five Days, Five Days / Say Mama
Gene Vincent: Be-Bop-A-Lula
 
Episode 16
Gene Vincent: Baby Blue
Gene Vincent: I Got A Baby
Gene Vincent: Summertime
Gene Vincent: Right Here On Earth
 
Episode 23
Billy Fury: Too Much
Marty Wilde: Big Time
Jess Conrad: Chicka Chicka Honey / If I Had A Girl
Joe Brown: The Darktown Strutters’ Ball
Fragment Beyond The Sea
 
Episode 24
Introduction By Marty Wilde
Gene Vincent: Say Mama
Joe Brown: The Darktown Strutters’ Ball
Billy Fury: Baby Let’s Play House
Adam Faith: What Do You Want
Jess Conrad: Chicka Chicka Honey
Marty Wilde: Way Down Younder In New Orleans
Eddie Cochran: Hallelujah! I Love Her So
Gene Vincent: Wild Cat
The Firing Squad: Reveille Rock
Billy Fury & Marty Wilde: Colette
Eddie Cochran: Twenty Flight Rock
Gene Vincent: Be-Bop-A-Lula
Marty Wilde: Johnny Rocco
The Vernons Girls: We Like Boys
Adam Faith: Poor Me
Eddie Cochran: Summertime Blues
Eddie Cochran: Milk Cow Blues
Gene Vincent: My Heart
Marty Chats With Gene And Eddie
Gene Vincent: Dance In The Street
Mighty Good Cast: My Babe
 
Episode 25
Billy Fury: Baby How I Cried
Eddie Cochran: I Don’t Like You No More
Eddie Cochran: Sweet Little Sixteen
Marty Wilde: Stood Up
Gene Vincent: My Heart
Gene Vincent: I’ve Got To Get To You
Eddie Cochran & Gene Vincent: White Lightning
 
Episode 26
Marty Wilde: Hard Headed Woman
Marty Wilde: Trouble
 
Episode 1 – 13
The Vernons Girls: A Girl’s Work Is Never Done
Little Tony: I Can’t Help It
The Vernons Girls: Deutscher Rock ‘N’ Roll / Oom Pah Polka
Cherry Wainer: Ciao, Ciao Bambino
 
​Op 12 september 1959 lanceerde ABC TV in Engeland de show ‘Boy Meets Girls’. De show was de opvolger voor de legendarische pop tv serie ‘Oh Boy!’. Deze laatste speelde zich af in een meer hectische stijl, terwijl het er in het nieuwe ‘Boy Meets Girls’ bezadigder aan toeging. Toen ‘Boy Meets Girls ’in maart 1960 van het scherm verdween, hadden wel een aantal grootheden er fantastische performances in geleverd. Zo waren o.a. Eddie Cochran, Gene Vincent, Ronnie Hawkins en Billy Fury er regelmatig van de partij. Tragisch toeval was dat Eddie Cochran zes weken na het eindigen van de serie omkwam in een auto-ongeval. Producer van de serie Jack Good, was van plan om Cochrans verschijningen in de show als eerbetoon opnieuw uit te zenden. Jammer genoeg moest hij vaststellen dat ABC TV alle opnames had gewist.
Later ontdekte geluidstechnicus Ron Parker dat ABC TV wel audio-opnames van Eddie Cochran en Gene Vincent maakte, die wel bewaard waren gebleven. In 2013 bracht Rockstar Records trouwens een cd uit met de door Parker ontdekte opnames.
Presentator van ‘Boy Meets Girls’ was niemand minder dan Marty Wilde. Vanzelfsprekend kwam hij dan ook zelf regelmatig als artiest aan bod. Naast de reeds eerder vernoemde artiesten, waren ook Johnny Cash, Johnny Gentle, Lyn Cornell en The Vernons Girls van de partij. Leuke anekdote is dat Johnny Gentle na zijn optredens in de show in mei 1960, de Liverpoolse The Silver Beatles als backing meenam voor een tournee door Schotland. Gentle kon op dat moment onmogelijk voorzien wat deze jongens nog zouden teweeg brengen. Maar er is meer……je hoort hier ook hoe Johnny Cash het er vanaf bracht tijdens zijn eerste tv optreden, waar hij begeleid werd door Joe Brown en The Firing Squad. Ook krijg je prestaties te horen van Little Tony, die bestempeld werd als de ‘Italiaanse Elvis, Billy Fury, Michael Cox, Adam Faith, Jess Conrad en nog vele anderen. De in totaal 128 tracks bestrijken een breed muzikaal spectrum van rock-‘n-roll tot pop en dit zowel vocaal als instrumentaal. Sporadisch hoor je ook het enthousiasme van het publiek. Laat ons wel duidelijk stellen dat dit helemaal niet storend maar eerder een meerwaarde geeft.
Bovendien, als je bedenkt dat deze live opnames ruim 60 jaren geleden gemaakt werden, dan mag je zeggen dat het geluid wel erg goed is.
Ondertussen zijn we in 2024 en viert Rockstar Records zijn 50ste verjaardag. Een mijlpaal in de geschiedenis van het label die de Rockstar crew niet zomaar wil laten voorbijgaan. Gedurende het hele jaar zal het label nog met indrukwekkende releases dit jubileum vieren, wat ze nu reeds doen met deze driedelige cd-box ‘Mighty Good’. De 3 cd’s bevatten opnames die sinds de uitzendingen in 1959 en 1960 niet meer gehoord werden. Dit zijn sowieso indrukwekkende historische opnames. Wat tevens enorm leuk is, zijn de aankondigingen en de korte gesprekjes die Marty Wilde met sommige van die artiesten had. En alsof dit nog niet genoeg is, hoort er bij deze box een maar liefst 64 pagina’s tellend booklet, waar je de ontwikkelingen van de tv show prima kan volgen door middel van gedetailleerde gegevens van verschillende tv episodes.  Een booklet dat bovendien prachtige foto’s en illustraties bevat van de aan de shows deelnemende artiesten. Als je weet dat de scripts van de tv uitzendingen hetzelfde lot ondergingen als de tv opnames, dan presteert Rockstar Records een waar huzarenstuk met de uitgave van deze box. Al koop je momenteel maar één album, laat het dan ‘Mighty Good’ zijn. Je zult er geen spijt van krijgen.
 
Lambert Smits
Afbeelding
On September 12, 1959, ABC TV launched the show 'Boy Meets Girls' in England. The show was the successor to the legendary pop TV series 'Oh Boy!'. The latter took place in a more hectic style, while the new 'Boy Meets Girls' was more sedate. When 'Boy Meets Girls' disappeared from the screen in March 1960, a number of great stars had delivered fantastic performances in it. Eddie Cochran, Gene Vincent, Ronnie Hawkins and Billy Fury, among others, were regularly present. In a tragic coincidence, Eddie Cochran died in a car accident six weeks after the series ended. Series producer Jack Good, planned to rebroadcast Cochran's appearances on the show as a tribute. Unfortunately, he had to find that ABC TV had deleted all recordings.
Later, sound engineer Ron Parker discovered that ABC TV did make audio recordings of Eddie Cochran and Gene Vincent, which had been preserved. In 2013, Rockstar Records released a CD with the recordings discovered by Parker.
The MC of 'Boy Meets Girls' was none other than Marty Wilde. Naturally, he was regularly featured as an artist himself. In addition to the previously mentioned artists, Johnny Cash, Johnny Gentle, Lyn Cornell and The Vernons Girls were also present. A nice anecdote is that after his performances in the show in May 1960, Johnny Gentle took Liverpool's The Silver Beatles with him as backing for a tour of Scotland. Gentle could not  have foreseen at that moment what these boys would do in the near future. But there's more... you'll also hear how Johnny Cash performed during his first TV appearance, where he was accompanied by Joe Brown and The Firing Squad. You will also hear performances from Little Tony, who has been labeled as the 'Italian Elvis, Billy Fury, Michael Cox, Adam Faith, Jess Conrad and many others. The total of 128 tracks cover a broad musical spectrum from rock 'n' roll to pop, both vocally and instrumentally. Sporadically you also hear the enthusiasm of the audience. Let us make it clear that this is not disruptive at all, but rather provides added value.
Moreover, if you consider that these live recordings were made over 60 years ago, you can say that the sound is very good.
Meanwhile, we are in 2024 and Rockstar Records is celebrating its 50th anniversary. A milestone in the label's history that the Rockstar crew does not want to let pass by. The label will celebrate this anniversary with impressive releases throughout the year, which they are already doing with this three-part CD box 'Mighty Good'. The 3 CDs contain recordings that have not been heard since the broadcasts in 1959 and 1960. These are certainly impressive historical recordings. What is also very nice are the announcements and the short conversations that Marty Wilde had with some of those artists. And as if this were not enough, this box comes with a booklet of no less than 64 pages, where you can follow the developments of the TV show through detailed data from various TV episodes. A booklet that also contains beautiful photos and illustrations of the artists participating in the shows. If you know that the scripts of the TV broadcasts suffered the same fate as the TV recordings, then Rockstar Records has achieved a real feat with the release of this box. Even if you only buy one album at the moment, let it be 'Mighty Good'. You won’t regret it!
0 Opmerkingen

If Only I Could Hibernate: Soundtrack by Johanni Curtet

17/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
PISTES
  1. Ekhlel khöömii (Opening)
  2. Eyereg ayaz I (Ulzii'S Daily Life)
  3. Beatbox khoroolol (Before Meeting The Aunt)
  4. Theme of Hope (Studying Physics)
  5. Dotor davchidna (After Quarrel With Mom)
  6. Dan Moï I (The Coldest Capital In The World)
  7. Eyereg ayaz II (In The Ger District)
  8. Slow blues I (The Delivery)
  9. Echo Khöömii (Call of the Altai)
  10. Carillon (Feeling Fortunate)
  11. Dan Moï II (Warm Overtones Inside)
  12. Slow blues II (The Pollution)
  13. Keep breathing Dan Moï
  14. L'âme givrée I (The dilemma)
  15. Solo in the forest
  16. Walk in the forest
  17. L'âme givrée II (Tears in the snow)
  18. Ayany khöömii (Journey To Altai)
  19. A phone call to mum
  20. Theme of Hope (Final)


​Website Artiest:
Buda Musique

​Filmmuziek mag dan niet onmiddellijk bij ons magazine in de bovenste lade liggen – het blijft een niche-genre – toch kan de soundtrack van de deze film een geëngageerd publiek aanspreken.  De film speelt zich af in het arme Mongolië waar een jongetje, Ulzii, door zijn moeder wordt achtergelaten met de opgedrongen verantwoordelijkheid voor zijn broer en zusje.  Een harde sociale film met hoop en veerkracht, oude gewoontes maar ook moderne invloeden.  De speciaal gecomponeerde muziek door Johanni Curtet speelt mooi in op het dilemma met traditionele keelzang enerzijds en westerse hip-hop of beatbox anderzijds.
Zoals meestal bij soundtracks volgt de cd het chronologische verloop van de film.  Wat toch altijd de indruk opwekt van een verzameling losse nummers, kort en/of lang. Dat is hier niet anders. Oud en nieuw mixen zich als onvermijdelijk.  Viool, double bass, jewish harp, lute,….creëren in enkele seconden tot max. 2-3 minuten een emotionele dramatische sfeer die de koude en desolaatheid van het leven in een yoert of de outskirts van een stad weerspiegelen.
‘Slow Blues I’ klokt af op 3’13 en speelt dan ook het mooiste in op de overheersende sfeer.
Wie houdt van strings en keelgezangen komt zeker aan zijn trekken met deze bevreemde soundtrack.  De cd gaat gepaard met een 20 pagina tellende booklet met foto’s en duiding.
Het album werd uitgebracht op het Parijse Buda Musique dat gespecialiseerd is in etnische muziek.
 
Line-up:
Johanni Curtet (Composition, Beatbox, KhÖÖmii, Throat Singing, Guitar, Doshpuluur lute, Jewish harp,Carillon)
Mandakhjargal Daansuren (Morin Khuur Fiddle, Khöömii, Throat Singing)
Kham Meslien (Double Bass)
 
Marino Serdons 
Afbeelding
Soundtrack from a social Mongolian drama with traditional music like overtone singing mixed with western influences like blues and hip-hop.  
0 Opmerkingen

The Move: Shazam! (Vinyl)

16/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM

Tracks

SIDE ONE
1 Hello Susie
2 Beautiful Daughter
3 Cherry Blossom Clinic Revisited

SIDE TWO
1 Fields of People
2 Don’t make My Baby Blue
3 The Last Thing on My Mind

Het persvelletje vermeldt terecht dat The Move één van de beste popcomponisten in huis had, te weten Roy Wood, en dat ‘Shazam!’ uit 1970 als hun beste langspeler wordt beschouwd, maar er staat niet bij dat Wood amper drie nummers voor zijn rekening neemt en evenmin dat deze plaat er hoop en al zes telt, een beetje weinig voor gepatenteerde hitschrijvers. Het zegt niet noodzakelijk iets over de kwaliteit, maar wel over de dubbelzinnigheid van dit werkstuk. 
De A-kant is die van Wood, te beginnen met ‘Hello Susie’, dat in de nazomer van 1969 en dikke hit was voor Amen Corner. Is dit hier niet de originele versie, dan toch de aanpak die de componist zelf voor ogen had: twee keer zo lang, de helft trager, rauwer, harder en flink door de productiemolen gedraaid voor bijkomende effecten. Ook ‘Cherry Blossom Clinic’ [bijna 8 minuten] klinkt hard en gedreven, vooral door een minutenlang stuk dat op bas en drums drijft. Alleen ‘Beautiful Daughter’ houdt het zachter, met hoge vocalen en flink wat strijkers. Het lijkt alsof ze twijfelen tussen de hardrock uit hun prille begin en prog, de richting die Wood kort hierna zouden uitgaan met ELO.
Ik ben geneigd om de B-kant te verkiezen voor de bijzondere covers. The Move opent met een mooie versie van ‘Fields of People’ [ruim 10 minuten; oorspronkelijk van Ars Nova, 1968] en sluit af met een verrassende ‘The Last Thing on My Mind’ van Tom Paxton [1964], waar de stuwende bas en een psychedelische gitaar samen de boventoon voeren. Tussendoor krijgen we ‘Don’t Make My Baby Blue’, oorspronkelijk een hit voor Frankie Laine in 1963!  
Voor alle duidelijkheid: deze re-mastered uitgave van Cherry bestaat uitsluitend als vinyl.  
Radio 68  draait een keuze in Rock On op woensdagen 17 en 31 januari van 12 uur tot 04 uur ’s ochtends.

Eddy Bonte
Afbeelding
The PR-sheet rightly states that ‘Shazam’ is considered The Move’s finest long-player and that they were “blessed with one of the most imaginative songwriters of his generation in Roy Wood”. Surprisingly, Roy Wood only wrote three tunes for ‘Shazam’, the other three being covers of quieter, softer originals you wouldn’t associate with The Move. At any rate, The Move deliver six rocking tracks, evoking their earliest hard rock days while psychedelically nodding at their prog future as ELO. 
The opening track is Roy Wood’s ‘Hello Susie’ - a smash hit for teeny boppers Amen Corner the year before, but this version here sets the template for the entire album: it is twice as long, twice as hard and twice as slow as Amen corner’s take. ‘Cherry Blossom Clinic Revisited’ is a tough one too, comprising a long bass & drums part. .
I think I prefer the three covers that make up the B-side, if only because they took me by surprise: the ten-minute plus take on ‘Fields of People’n a psychedelic piece of work originally by Ars Nova [1968],  ‘Don’t Make My Baby Blue’ from 1963 which secured a hit for Frankie Laine [!], and  Tom Paxton’s splendid folk-tine ‘The Last Thing on My Mind’ from 1964 on which the bass and a psychedelicguitar lead the game.
Please note this Cherry Red reissue is vinyl only!   
Radio 68  plays choice tracks in ‘Rock On!’ on Wednesdays 17 en 31 Jan. 2024, from 11 a.m. till 04 a.m.
0 Opmerkingen

Evan Nicole Bell: Runaway Girl

15/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Burn
  2. Catfish Blues
  3. Runaway Girl (Extended Mix)
  4. Runaaway Girl (Radio Edit)
 
Website Artiest
Evan Nicole Bell

​Singer-songwriter, bekroonde documentaire fotografe, multimedia kunstenaar en multi-instrumentalist Evan Nicole Bell komt uit Baltimore, Maryland. Evan’s passie voor muziek begon tijdens haar adolescentie met het studeren van piano, akoestische fingerstyle- en klassieke gitaar. Het was echter in 2018, toen haar moeder haar een elektrische gitaar schonk, dat ze een passie voor muziek en songwriting accordeerde. Gewapend met haar vertrouwde Les Paul, genaamd Stormy, verdiepte Evan zich in de studie van muziektheorie, stem, gitaar en blueshistorie. Ze abandonneerde uiteindelijk haar job als docent om zich fulltime met muziek bezig te houden. Evan Nicole Bell ging viraal op X, voorheen Twitter, met een coverherwerking van Albert King's ‘Crosscut Saw’. Met die ambitieuze akoestische fingerpicking, elektrische gitaarriffs en zwoele mezzosopraanstem ontplooide ze vrijwel meteen een internationale fanbase. Evan is een performer met een tweeledige visie op het in stand houden van het tijdloze bluesrepertoire. Ze combineert dan ook wel heel makkelijk elementen van pop, rock, funk, soul en blues doorheen haar muziek. Het zwoele en pop getinte‘Burn’ is een gave opener. Evan accordeert hier meteen een eigen sound, met een wel heel considerabele stemtimbre. Dit alles staan in aangename antithese met de Texas bluesrocker ‘Catfish Blues’. En ook in de titeltrack ‘Runaway Girl’ introduceert Bell zich als een moderne blueschick. Ze heeft met deze EP moeiteloos de balans gevonden tussen blues en moderne funky pop. Evan Nicole Bell is één van de meest opwindende nieuwkomers in de Baltimore bluesscene. Het is echt een vaardigheid om blues te spelen op een manier die resoneert met een mainstream publiek. En daar is Evan met brio in geslaagd. Wie deze dame op zijn festivalaffiche zet, haalt meteen een knaller in huis.
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
With this EP Evan Nicole Bell  has effortlessly found the balance between blues and modern funky pop. She is one of the most exciting newcomers into the Baltimore blues scene. It's truly a skill to play the blues in a way that resonates with a mainstream audience. And Evan succeeded with brilliance. Anyone who puts this lady on their festival poster will get immediately a banger.
0 Opmerkingen

Jennifer Porter: Yes, I Do!

13/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Before We Call It A Day
  2. Yes, I Do
  3. Over You
  4. All I Needed Was You
  5. Don’t Worry No More
  6. How Long
  7. Lucky Dust (Shining Through)
  8. Good Ol’ Wagon
 
Website Artiest
Jennifer Porter

​Jennifer Porter is een bekroonde zangeres, acteur en scenarioschrijver. Jennifer is een muzikant die gezegend is met een prachtige stem en heeft een repertoire dat zich uitstrekt van jazz over blues tot country en opera. Ze zong bij klassieke- en jazzorkesten, waaronder het wereldberoemde Glenn Miller Orchestra.   Hoewel ze is opgeleid als operazangeres en klassiek pianiste, beschouwt ze zichzelf als een roots-muzikant. Ze begon op vijfjarige leeftijd piano te spelen nadat ze uit bed was geslopen om boogie-woogie-pianist Maxine te zien optreden op een van haar ouders beruchte cocktailparty’s. Jennifer voelt zich dus nog steeds het meest thuis als ze aan de piano zit, terwijl ze bluesdeuntjes zingt in een gloeiend ‘red-hot 88 style’. Haar album ‘Sun Come And Shine’ werd opgenomen met de legendarische drummer en muziekregisseur Bernard Purdie in 2021. Twee jaar later is er eindelijk ‘Yes, I Do!’. Deze langverwachte collectie toont Porters ongeëvenaarde vocale bekwaamheid en dynamische boogiewoogie pianovaardigheden in een ongebreidelde kunstvorm van haar diepgaande liefde voor blues- en rootsmuziek. Haar kenmerkende stijl combineert  New Orleans geïnspireerde arrangementen met een soulvolle omhelzing van Memphis soul hoorns en achtergrondzang. De uitbundige nummers van het album brengen een illuster ensemble van blues- en soul sidemen samen, met onder meer George Naha (Wilson Pickett, Sam en Dave, Aretha Franklin) op gitaar, Damon Banks (The Neville Brothers, CJ Chenier) op bas, Steve Jankowski (Niles Rogers en Chic, Blood Sweat and Tears, Chicago) op trompet, Doug DeHays (Labelle, Southside Johnny) op saxofoons en Randy Andos (Tony Bennet, The O'Jays) op trombone en tuba. Deze all-star line-up wordt vergezeld met verschroeiende gastoptredens van Grammy-winnaar Cindy Cashdollar op pedal Steel en de veelgeprezen CJ Chenier op accordeon. De ballade ‘Over You’ is een smeltkroes waar country en jazz samenvloeien. Dat bigband gevoel laat zich ook makkelijk relateren met die knettergekke Tex-Mex invloeden. Merkbaar in nummers als ‘All I Needed Was You’ en vooral in ‘Don’t Worry No More’. De sixties soulsong ‘How Long’ is een van de volgende hoogtepunten. Afsluiters ‘Lucky Dust’, met zijn knappe ragtime blues arrangementen, gaat zowaar over in ‘Good Ol’ Wagon’, gecrediteerd Bessie Smith. Met een carrièremove van haast meer dan tien jaar heeft Jennifer Porter zichzelf gevestigd als een prominent figuur in de wereld van de blues- en rootsmuziek. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Jennifer Porter is a critically acclaimed singer, songwriter, and pianist known for her distinctive voice and vibrant performances. With a career spanning decade, Porter has established herself as a prominent figure in the world of Blues and Roots music. ‘Yes, I Do!’ marks her ninth studio album, a testament to her enduring passion for creating music that resonates with audiences around the globe. With ‘Yes, I Do!’, Jennifer Porter invites listeners on a joyous and soulful experience through the heart of Blues and Roots music. This album is not just a collection of songs; it’s a celebration of life, love, and the enduring power of music.
0 Opmerkingen

Angelo Cioffi: Frammenti

12/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Addovà
  2. Good Question
  3. Estate
  4. Stella Rossa
  5. Red Baron
  6. Te La Sei Cercata
  7. Yes
  8. Prigione e Libertà
  9. Hirpini
 
Website Artiest:
Xango Music

​Internet (en wij dus ook) weten heel weinig over deze jonge trompettist.  Behalve dat hij uit Napels afkomstig is en net een album uit heeft met de titel Frammenti.  Negen fragmenten met eigen composities en een paar herinterpretaties moeten niet alleen de jazz liefhebber overtuigen van zijn talent.
Angelo Cioffi boort verschillende muziekstijlen aan, wat het geheel eclectisch jazzy maakt.  Naast de obligate virtuoze jazzsolo’s, overheerst de melodieuze easy listening stijl weliswaar vernieuwd met hip-hop, spoken word, r&b of soul.
Letizia Vitagliano schreef de teksten en zingt op zwoele wijze  haar drie songs.   Met ‘Te La Sei Cercata’ tekent ze voor de compositie.  Eén van de meer aangrijpende nummers.
‘Yes’ daarentegen is een interpretatie van de overleden Italiaanse jazz trompettist Aldo Bassi.
Terwijl het nummer ‘Red Baron’ van Billy Cobham op soulwijze aangevuld wordt met de stem van rapper Thieuf.
Een Baltische benadering hoor je in het meeslepende en dansbare ‘Prigione e libertà’ .
Frammenti mag dan vol korte (meestal een 3-tal minuten) nummers staan, het album beluistert als een zaligmakende oorstreling for lonely people in de betere jazzclub.  Om maar duidelijk te maken dat Angelo Cioffi zeer diverse emotionele tonen uit zijn instrument tovert.
 
Line-up:
Angelo Cioffi (Tromba)
Letizia Vitagliano (Voce)
Enrico Asquitti (Pianoforte e Tastiere)
Paolo Maurelli (Batteria, Percussioni Addizionali)
Mattia Grimaldi (Chitarre)
Davide Afzal (Basso Elettrico)
Francesco Romano (chitarra)
Antonio Castaldo (Basso Elettrico)
Marco Zurzolo (Sax Alto)
Alberto Saldutti (Voce)
Vincenzo Ciccarelli (Voce)
Thieuf (Voce)
 
Marino Serdons
Afbeelding
I’ve been listening again and again. It was like an angel that came down to earth to give a good feeling. Different music genres with a relaxing atmosphere. Recommended!
0 Opmerkingen

The Tornados: Love and Fury. The Holloway Road Sessions 1962-1966, 5CD Clamshell Box

11/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAILS ALBUM
TRACK LISTING
 
DISC ONE
‘The Original Telstar’ Sessions
1 Telstar (Alternate Edit)
2 Telstar (Backing)*
3 Telstar (Pre-overdubs/ Original Speed)
4 Red Roses And A Sky Of Blue
5 Red Roses And A Sky Of Blue (Backing Take 9)*
6 Chasing Moonbeams (Original Speed)*
7 Earthy
8 Swinging Beefeater (Original Speed)*
9 Swinging Beefeater (Alternate Version 1)* 10 Swinging Beefeater (Alternate Version 2)*
11 Theme From A Summer Place (Original Speed/No SFX)*
12 Love And Fury (Take 1)*
13 Love And Fury (Pre- Overdubs)*
14 Love And Fury (Guitar Overdub Take 4)*
15 Dreamin’ On A Cloud (Extended Fade)*
16 Ridin’ The Wind (Alternate Version Mix 2)*
17 Ridin’ The Wind (Backing Take 7)*
18 The Breeze And I (Original Speed)*
19 Jungle Fever (Extended Ending)*
20 Jungle Fever (Backing)*
21 Jungle Fever (Pre-FX)*
22 Popeye Twist
23 Popeye Twist (Backing)*
(* previously unreleased)
 
DISC TWO
‘Away From It All’ Sessions
1 Indian Brave (Extended Fade Out)*
2 Flycatcher
3 Dreams Do Come True
4 Dreams Do Come True (Backing)*
5 Lullaby For Giulia (Original Speed)*
6 Lullaby For Giulia (Backing Take 3)*
7 Costa Monger (Original Speed)*
8 Costa Monger (Backing Take 2)*
9 Lonely Paradise (Original Speed)*
10 Lonely Paradise (Backing)*
11 Chattanooga Choo Choo (Original Speed)*
12 Rip It Up
13 Rip It Up (Vocal Take 2)*
14 Alan’s Tune (Original Speed)*
15 Alan’s Tune (Backing Take 3)*
16 Cootenanny (Original Speed)*
17 Cootenanny (Backing Take 10)*
18 Night Rider (Original Speed/ No SFX)*
19 Hymn For Teenagers (Original Speed)*
20 Hymn For Teenagers (Backing Take 2)*
(* previously unreleased)
 
DISC THREE
Single Sessions Pt. 1
1 Telstar (SFX Tape)
2 Telstar (Pre-FX Sped Up Version)*
3 Globetrotter (Original Speed)*
4 Globetrotter (Mix #2)*
5 Globetrotter (Backing Take 5)*
6 Locomotion With Me (Original Speed)*
7 Locomotion With Me (Backing Take 2)*
8 Robot (Mix #4)*
9 Robot (Phase 1 Take 1)*
10 Robot (Phase 2 Take 11)*
11 Life On Venus (Intro Speech Session)*
12 Life On Venus (Intro SFX Take 2)*
13 Life On Venus (Rehearsal Take)*
14 Life On Venus (Backing Take 4/5)*
15 Life On Venus (Alternate Mix)*
16 The Ice Cream Man (Original Speed)*
17 The Ice Cream Man (Backing Take 4)*
18 Theme From ‘The Scales Of Justice’ (Alternate Edit)*
19 Theme From ‘The Scales Of Justice’ (Backing Take 2)*
20 Theme From ‘The Scales Of Justice’ (Backing Take 11)*
21 Ready Teddy
22 My Babe (Backing Take 3)*
23 Blue Moon Of Kentucky (Alternate Vocal)*
24 Long Tall Sally (Lead Vocal Take 3)*
25 Dragonfly (Take 7)*
26 Hot Pot
27 Hot Pot (Backing Take 5)*
28 Joy Stick (Original Speed)*
29 Joy Stick (Backing Take 2)*
30 Joy Stick (Alternate Version Mix #4)*
(* previously unreleased)
 
DISC FOUR
Single Sessions Pt. 2
1 Monte Carlo (Original Speed)*
2 Monte Carlo (Organ Take 11)*
3 Blue, Blue Blue Beat (Backing Take 1)*
4 Exodus (Mix #2)*
5 Blackpool Rock (Backing Take 5)*
6 Blackpool Rock (Organ Take 7 with Alternate Intro)*
7 Granada (Mix #7)*
8 Ragunboneman (Vocal Double Take 1)*
9 Ragunboneman (Backing Take 5)*
10 Early Bird (Original Speed/No SFX)*
11 Early Bird (Backing Take 5)*
12 Stompin’ Through The Rye (Backing Take 3)*
13 Stompin’ Through The Rye (Overdubs Take 14)*
14 Stingray (Bubbles Take 1)*
15 Stingray (Backing Vocals Take 1)*
16 Pop Art Goes Mozart (Backing)*
17 Pop Art Goes Mozart (Overdubs Take 8)*
18 Pop Art Goes Mozart (Guitar Session)*
19 Pop Art Goes Mozart (Overdubs Only)*
20 Too M• THE LATEST RELEASE FROM THE LEGENDARY TEA CHEST TAPES.
• 119 PREVIOUSLY UNRELEASED RECORDINGS!uch In Love To Hear (Vocal Double Take 5)*
21 Too Much In Love To Hear (Alternate Vocal Take 3)*
22 Is That A Ship I Hear (Backing Take 4)*
23 Is That A Ship I Hear (Overdubs Take 1)*
24 Do You Come Here Often (Backing/No Organ)*
25 Do You Come Here Often (Original Speed)*
26 Do You Come Here Often (Chat Tape)*
(* previously unreleased)
 
DISC FIVE
DEMOS, UNRELEASED AND CURIOS
1 Telstar (Meek Demo 1)
2 Telstar (Meek Demo 2)*
3 Globetrotter (Meek Demo)*
4 Globetrotter (Meek/Adams Demo Phase 2)*
5 Robot (Meek/Adams Writing Session)*
6 Ragunboneman (Meek Demo)*
7 Ragunboneman (Adams Demo)*
8 Indian Brave (Adams Demo)*
9 Is That A Ship I Hear (Meek Demo Take 6)*
10 Mean Woman Blues (with Billy Fury)*
11 Halfway To Paradise (with Billy Fury)*
12 Go Go Go (Move On Down The Line) (with Billy Fury)*
13 I’ll Never Find Another You (with Billy Fury)*
14 All The Stars in The Sky (Original Speed)*
15 Shake Down (Backing Take 1)*
16 Shake Down (Keyboard Take 2)*
17 Little Horror (Take 17)*
18 Party Spirit
19 Sidewalk Serenade
20 Lullaby Of The Stars*
21 Alright Alright (Take 3)*
22 Hurtin’ Inside (Backing Take 3)*
23 Hurtin’ Inside (Overdubs Take 5)*
24 Fortune Teller (Backing Take 2)*
25 Fortune Teller (Overdubs Take 8)*
26 You Can Make It If You Try (Backing Take 4)*
27 You Can Make It If You Try (Vocal Take 7)*
28 Lawrence Of Arabia (Stereo)*
29 No More You And Me (Rehearsal Take)*
30 No More You And Me (Mix #8)*
31 You Always Did What You Wanted (Take 2)*
32 You Always Did What You Wanted (Take 3)*
(* previously unreleased)
 
Website artist:
The Tornados



Zoals u allemaal weet, hield producer Joe Meek van technische experimenten die zijn tijd heel ver vooruit waren. Ook de internationale hitmakers The Tornados hadden hun succes aan de technieken van Meek te danken. Hoeveel versies van een nummer werden opgenomen, hoeveel achteraf werd gewijzigd, hoeveel werd opgeborgen, werd pas duidelijk toen een paar jaren terug stapels magneetbanden werden gevonden, de zg. “Tea Chest Tapes”. 
Ik keek niettemin vreemd op toen ik las dat deze vijfdelige box van Cherry Red zomaar eventjes 131 opnames telt, waarvan 119 nooit eerder werden uitgebracht. En niet alleen dat: het zijn stuk voor stuk demo’s, een aparte mix, backing tracks, overdubs met dit of dat, een versie met alleen maar gitaren of uitsluitend zang, en zo meer. Van sommige nummers krijg je dus een veelheid aan varianten te horen, ja, ook van hun hits ‘Telstar’, ‘Robot’ en ‘Globetrotter’ – maar in geen geval de officieel uitgebrachte versie! Natuurlijk, is een groot deel enkel voor de oren van de echte fans bestemd, maar deze verzameling is ook het exploreren waard voor de gemiddelde muziekliefhebber.  Ik denk aan nu de “Phase 1 Take 1” van ‘Robot’ – zonder orgel. Of de “Mix 4”-versie van datzelfde nummer, maar met een andere intro. Of de “SFXTape” van ‘Telstar’, één mechanisch-elektronische constructie die klinkt als een dreiging uit de ruimte.
De grootste verrassing lijkt me evenwel dat The Tornados ook rock’n’roll en R&B op hun repertoire hadden staan, zoals ‘My Babe’ (enkel backing track), ‘Rip It Up’, ‘Mean Woman Blues’ (met Bill Fury), ‘Go Go Go’ (idem) of ook nog ‘Shake Down’. Met composities als ‘Ragunboneman’, hadden ze het zelfs tot een goeie beatgroep kunnen schoppen.
Wie graag zijn oor te luisteren legt, komt hier in een veelvoud aan zijn trekken. 
Radio 68 draait een ruime keuze op zondag 14 en maandag 15 januari 2024 vanaf 14 uur tot ver over middernacht.

Eddy Bonte 
Afbeelding
We were all aware of the innovating technological skills of producer Joe Meek, and yet the ‘Tea Chest Tapes’ turned out to be an astonishing find with hundreds and hundreds more takes, versions and pure experiments. This 5Cd box by Cherry Red gathers 131 tracks by The Tornados, of which 119 were never issued before – and not one commercialized version in sight! Instead, you get all types of demos, mixes, vocal dubs, guitar dubs, backing tracks and-what-not. Of course, much of this material is Fans Only, but I got quite intrigued by alternate takes such as the ‘Phase 1 Take 1’ version of their hit ‘Robot’ (no keyboards) – or better still by the ‘SFXTape’ intro to Telstar, a threatening space-like sound that was never used.
I was possibly even more surprised to find out that The Tornados’ repertoire included sweeping rock’n’roll and quite some R&B, such as ‘Rip It Up’, ‘My Babe’ (backing track only), ‘Fortune Teller’, or ‘Go Go Go’ featuring Bill Fury.
Do take your time to enjoy this. And play their original Best Of afterwards.
In the meantime, you can listen to a serious helping on Radio 68 on Sunday 14 and Monday 15 Jan. 2024, from 01 p.m. till 3 a.m.  
0 Opmerkingen

Chris O’Leary: The Hard Line

10/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. No Rest
  2. Lost My Mind
  3. Ain't That A Crime
  4. My Fault
  5. I Cry At Night
  6. Things Ain't Always What They Seem
  7. Lay These Burdens Down
  8. Need For Speed
  9. You Break It, You Bought It
  10. Who Robs A Musician?
  11. Funky Little Club On Decatur
  12. Love's For Sale
 
Website Artiest
Chris O’Leary

​Chris O’Leary werd geboren in Schenectady, New York in 1968 en groeide op in een huis vol muziek. Zijn vader speelde haast alles, van Beethoven tot Springsteen. Nadat hij op 10-jarige leeftijd zijn eerste liveconcert had gezien met The Band (met Levon op drums) werd O’Leary aangetrokken door hun beroemd drievoudige album ‘The Last Waltz’, waarop onder meer Van Morrison, The Staple Singers en Muddy Waters te horen waren. O’Leary was gefascineerd door Muddy's woeste optreden en wilde meer ontdekken. Van zijn vader kreeg hij Muddy’s  album ‘Hard Again’, waarop de geweldige James Cotton haast de krachtigste mondharmonica-tunes uit zijn carrière blies. Dit was de eerste keer dat O’Leary Cotton hoorde, en hij was meteen verslaafd aan de sound. Hij kocht een Hohner Marine Band mondharmonica en leerde zichzelf ‘The real deal ‘Chicago-blues spelen, dit terwijl hij naar niets anders luisterde dan de klassiekers van het genre. Chris O’Leary is naast een verrassend meeslepende songwriter, tevens een krachtige mondharmonicaspeler en een vocalist met een enorme stembereik. Hij die weet hoe een verhaal met enige subtiliteit te brengen. Hoewel hij nog geen bekende naam was in het circuit, begeleidde Chris twee grote muziekartiesten met de onsterfelijke bluesharmonica legende James Cotton en de al even legendarische drummer/singer-songwriter en lid van The Band, Levon Helm. O’Leary maakte zijn opnamedebuut als mondharmonicavirtuoos op het album ‘About Them Shoes’ van blueslegende Hubert Sumlin in 2003. Het album werd geproducet door Keith Richards en bevat, naast zijn goede vriend, bluesgitarist en Muddy Waters’ bandaluin Bob Margolin, onder meer ook Levon Helm, James Cotton en Eric Clapton. De langspeler ‘The Hard Line’ is het zesde album in Chris’ carrière, maar zijn eerste op een label met een sterk nationaal en internationaal bereik, Alligator Records. Het zet de schijnwerpers op een grote blues/roots artiest die een veel groter publiek verdient. Chris begon als kind met het spelen van bluesharmonica, geïnspireerd door James Cotton's meesterlijke bijdragen aan Muddy Waters ‘Hard Again’ album. Cotton was de muzikale held van Chris, hoewel het jaren duurde voordat ze elkaar ontmoetten en goede vrienden werden. Chris bestudeerde de klassieke harpklanken van de Chicago blues, maar dacht niet aan een carrière in de muziek. In plaats daarvan volgde hij een familietraditie en ging op 18-jarige leeftijd bij het leger. Hij koos voor het Korps Mariniers en diende in de Golfoorlog, waarbij hij levensbedreigende gevechten meemaakte die hij nooit is vergeten én die enkele van zijn meer ingetogen liedjes heeft geïnspireerd. Hij verliet het leger in 1993 en trok naar de universiteit in de staat New York. Daar bracht hij veel van zijn tijd door met het leiden van een band die Chicago bluesklassiekers performde. Het waren hun demo’s, waaronder een paar van Chris’ vroege originele nummers, die Levon Helm hoorde, fan werd en naar hun optredens begon te komen en wat mee jamde. Levon hield zoveel van Chris’ songs, stem en mondharmonica dat hij hem uitnodigde om de band te leiden in Levon’s New Orleans club, The Classic American Café. Nadat de club sloot, bracht Chris zes jaar door met Levon als leadzanger van zijn groep, The Barn Burners. Maar toen stopte hij op medisch advies met zingen vanwege stemproblemen. Hij ging aan de slag als lid van de Federal Protective Forces voor het Ministerie van Energie. Maar de lokroep voor muziek was te sterk. Hij begon in het weekend lokaal te zingen en wisselde vervolgens vakantiedagen uit met zijn collega's, zodat hij kon toeren, zelfs in het buitenland, en maar liefst 100 data per jaar kon spelen. Uiteindelijk verliet hij in 2018 de federale politie om voltijds terug te keren naar de muziek. Chris opent nu met het swingende ‘No Rest’, om te divergeren met het West Coast swingende ‘Lost My Mind’, een swampy ‘Ain’t That A Crime’, de bluesballade ‘My Fault’, de piano en harpboogie ‘Need For Speed’ en het hartverscheurende ‘I Cry At Night’. Verder varieert de songlist van intense songs als ‘Lay Your Burdens Down’ tot de met humor overgoten rocker ‘Love's For Sale’, het mid-tempo ‘You Break It, You Bought It’, slice-of-life saga's ‘Who Robs A Musician?’ én het New Orleans swingende ‘Funky Little Club On Decatur’. De tracks vormen dan ook een scherp beeld en geestige muzikale woordspelingen. Huidige en voormalige bandleden verschijnen hier op plaat, net daarom is de lijst met muzikanten wel heel erg lang. Zelfs met een wisselende cast van muzikanten weerspiegelt elk nummer de visie en aanwezigheid van Chris. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Alligator Records is pleased to announce the signing of soulful vocalist, dynamic harmonica master and gifted songwriter Chris O’Leary, and his label debut ‘The Hard Line’. O’Leary is among the blues and roots world’s most talented unsung heroes. With ‘The Hard Line’, Chris O’Leary is at the peak of his creative powers, delivering memorable, thought-provoking original songs informed by the complex road he’s traveled
0 Opmerkingen

Giba Byblos: 23

9/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
Bad Weed Stomp
Cadillac Assembly Line
Ashes In My Ashtray
Junior Bought Me a Jim
(Sittin’ On) The Dock Of The Bay
Earn a Dime
 
Website Artiest
Giba Byblos
 

​Gilberto Moufarrege a.k.a. Giba Byblos werd geboren uit Libanese ouders in de jaren ’70 in São Paulo, Brazilië. In een ver verleden speelde Giba bij bands als Ruffus en Patchwork. De groep Ruffus was een soort Magic Sam coverband, terwijl Patchwork eerder bluesrock covers speelde. Tot ze plots de bandnaam veranderden in The Kingsizes en de sound transformeerden naar soulvolle blues. Inmiddels heeft Giba zijn eigen label, boekingskantoor en muziekpromotiebureau Sensashun opgericht. Het was Kevin Johnson, director of promotion, van het Chicago jazz en blueslabel Delmark Records die ons voor het eerst aan het Braziliaanse gitaarwonder Giba ‘Guitar’ Byblos voorstelde in Reggie’s Music Joint in Chicago. Giba was toen zo vriendelijk om ons zijn nieuwste plaat ‘Live At The Delmark House’ te overhandigen. Sindsdien is onze relatie alleen maar gegroeid, en waren we dan ook meteen fan van zijn solo debuut ‘My Duty’ in 2011.  De Braziliaanse ‘Feto do Blues’ had in 2015 de release ‘Tomorrow’. Nu is er de langverwachte EP ‘23’. Niet toevallig is drieëntwintig  zijn favoriete getal. In de loop van tijd heeft Giba opgemerkt dat hij dit nummer op verschillende manieren aantref. 23 jaar geleden heeft hij vrede gesloten met de gitaar en is hij weer gaan spelen. Op zijn 23ste  werd  Byblos’ leven eindelijk vol. Toeval of niet. Na een experimentele intro komt Giba in ‘Bad Weed Stomp’ stilaan uit zijn habitat met opwindende Chicago bluesgitaarriffs. ‘Let me do my thing’ kwijlt Giba en een funky ‘Cadillac Assembly Line’ knalt door de woofer. Dit divergeert met de instrumentale slowblues ‘Ashes In My Ashtray’ en de strakke groove van ‘Junior Bought Me a Jim’. Bij Otis Redding en Steve Cropper haalde Giba de soul klassieker (Sittin'On) ‘The Dock Of The Bay’ van onder het stof. Als een volleert snarenbuiger is de cirkel met ‘Earn a Dime’ voorlopig rond. Knap!
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
Now the long-awaited EP '23' is out. It's no coincidence that twenty-three is his favorite number. Over time, Giba has noticed that he encounters this number in different ways. 23 years ago he made peace with the guitar and started playing again. At the age of 23, Byblos' life finally became full. Coincidence or not. The EP ‘23’ is a thoroughly modern album that anyone with an appreciation of straight-ahead Chicago-style guitar blues absolutely will love. After an experimental intro, Giba gradually emerges from his habitat with exciting Chicago blues guitar riffs. “Let me do my thing,” says Giba… Highly recommended EP…!
0 Opmerkingen

Marco Mezquida: Tornado

8/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Opening
  2. Popular Noise
  3. Tornado
  4. Bon Ball Tenim
  5. Fellini
  6. I Love You Both
  7. Self Portrait
  8. Pasión
  9. Taifü
  10. Beibita
  11. First Dance
  12. Otosan
  13. Adiós Abuela
 
Website Artiest:
Marco Mezquida
Xango Music

​Marco Mezquida, een briljant pianist geboren op Minorca en ge-‘mastered’ in Catalonië.  Zeker geen onbekende in de jazzwereld met 95 albums waarop hij zijn eigenzinnig pianospel laat horen i.s.m. orkesten, wisselende duo’s of trio’s. Invloeden van o.a. Keith Jarreth en Rachmaninov zijn niet vreemd aan zijn energieke virtuoze composities.
Voor het album ‘Tornado’ sloeg hij handen en vingers bij elkaar met de double bass van de Japanner/NYorker/Barcelonees Masa Kamaguchi en de Spaanse percussionist Ramon Prats.
Het trio laat perfectie in het samenspel overheersen op het solowerk.  Veel boeiender dan wanneer iedereen de spreekwoordelijke eerste viool opeist.  Het toetsenwerk van Marco Mezquida baadt in klassieke texturen en experimentele jazz akkoorden, dikwijls op speed gespeeld.  Je wordt met de tracktitels niet op het verkeerde been geplaatst.  Zijn werk is klinkt heel cinematografisch, dus uiterst geschikt voor beeldcultuur of je eigen fantasie.
Vooral dat laatste wordt als luisteraar sterk getriggerd.  Laat je meevoeren in het voorspel van title track ‘Tornado’, een 4 minuten durend jazzyspel van hevige emoties. 
Gevoelige sequenties die ook in ‘Fellini’ (verwijzing naar de bekende regisseur) een hoogtepunt vormen.   Percussie en toetsen met Oosterse inslag in ‘Bon Ball Tenim’ verplaatst de toehoorder in tijd en plaats.  Bijzonder boeiend is ‘Self Portrait’ dat meandert in ritme en zelfs stomme film arrangementen herbergt.  Dramatisch sentiment in ‘Pasión’, eindspel van de in 1993 overleden filmregisseur of toch een zelfreflectie van Marco himself?
In de Westerse wereld spreken we van tornado’s en orkanen, in het Oosten overheerst het woord tyfoon; ‘Taifü’ laat je meegenieten van dat Japans fenomeen in wilde percussie en swirling toetsenwerk.  Met de catapult word je terug in de tijd geslingerd bij het horen van ‘Beibita’ dat start met een verbazingwekkend Hammond orgel.  Terwijl ‘Otosan’ even later weer die Japanse kaart trekt.
Ondanks het feit dat het album op naam staat van pianist Marco Mezquida, kan je de invloed en de samenwerking, de onderlinge verstandhouding met zijn twee kompanen, niet wegdenken.  En dat maakt van het album ‘Tornado’ een juweeltje van muzikale expressie.
Op 24 februari 2024 zakt de man af naar Nederland om diezelfde dag een concert te verzorgen in Tilburg en de dag nadien 25/02/24 in Den Haag. Een absolute aanrader.
 
Line-up:
Marco Mezquida (Piano, Hammond)
Masa Kamaguchi (Double Bass)
Ramon Prats (Drums, Percussion)
 
Marino Serdons
Afbeelding
“No ending, no beginning: only passion for life.” said the late Fellini.  Tornado became an album full of contrast and emotion.  Recommended.
0 Opmerkingen

Poil & Ueda: Yoshitsune

6/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Kumo
  2. Omine-san
  3. Yoshino
  4. Ataka
  5. Kokô
 
Website Artiest:
Poil&Ueda
Xango Music

​Graag verwijzen ook naar een vorige review begin 2023 van de uitzonderlijke samenwerking tussen de Franse band Poil, zijnde 4 avantgarde/jazz muzikanten en de Japanse Junko Ueda die bekend staat voor haar boeddhistische Shomyo gezangen en het bespelen van de satsuma-biwa luit. 
We schreven toen dat de fusion van de Japanse traditie met Westerse experimentele sounds en ritmes een bizarre doch ook intrigerend samenspel oplevert. Experimenteel van aard, jawel, waarbij twee heel diverse culturen elkaar toch vinden en uitgroeien tot een strijdvaardige symbiose.
Het vervolg, Yoshitsune,  dat nu in de cd-lader steekt trekt nog stringenter de Oosterse muzikale kaart.  Bezwerende gezangen van Junko Ueda en (cosmic) rock van Poil met een groot ‘Kung Fu’ gehalte durft evolueren naar een elektronish post-punk spel met Diamanda Galas allures.
Naargelang het album vordert vergroot de toegankelijkheid en worden structuren herkenbaarder, weg van enige kakafonie, en zeker nog cinematografisch genoeg om elke verbeelding los te laten.  Wordt hier strijd geleverd en staat harakiri op het menu?
In ‘Ataka’ begeleidt Junko haar traditionele zangstijl met een experimentele aanslag op de snaren.  Het is onduidelijk waarop de titel slaat doch alleen het beluisteren van dit knap staaltje poëtische expressie, gevolgd door ‘Kokô’ doet het kippenvel snel groeien.  Het slagwerk jaagt het ritme op, de energie stijgt en bereikt een westerse apotheose in stoner rock.
Niet alleen verkrijgbaar digitaal of op cd, doch ook op vinyl met prachtige pentekeningen.
 
 
Line-up:
Antoine Arnera (Keyboards, Vocals)
Boris Cassone (Guitar, Vocals)
Benoit Lecomte (Acoustic Bass)
Guilhem Meier (Drums, Vocals)
Junko Ueda (Satsuma Biwa, Lead Vocals)
 
Marino Serdons
Afbeelding
Fascinating symbios of two completely diverse cultures. Goosebumps!
0 Opmerkingen

The Odd Cases: Bad Love

5/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Gotta Have That Woman
  2. Fly Real Low
  3. Bad Love
  4. Ramblin’ On My Mind
  5. C.C. Rider
  6. Morning Sun
  7. Sweetest Angel
  8. Call Me
  9. Greasy Meat
  10. 1993
 
 
Website Artiest
Steven Troch
Bart Jult

​Twee gelijkgestemde zielen en (heel wat) Orval, meer is/was er niet nodig voor een schitterende project dat luistert naar de renommee The Odd Cases. Een roemrijke dronkenmanseed, eentje met wilde plannen ergens in een bruine kroeg ten velde in Klein Brabant. Om nu terug heel serieus te worden, met of zonder Orval daarbij, dit is een fonkelende blues missie. Niet dat gitarist Bart Jult en mondharmonicawizard/vocalist Steven Troch zo’n oude rekwesten zijn, toch heeft dit duo al jaren hun ziel verpand aan die Pre-War bluesstijl. Ruw en authentieke songs, tien nummers lang, die live werden ingetapet. Bart Jult speelt onder meer bij Blue Riot Combo. Duivelskunstenaar Steven Troch omarmt al jaren die akoestische Chicago blues. Sinds zijn solodebuut  ‘Nice ’n Greay’ uit 2016 heeft hij heel wat aanzien genoten in de Europese blues scéne. Wij kennen Steven al langer uit zijn periode bij de verrukkelijke band Friend Bourbon en zijn Steven Troch Band. Jult en Troch registreerden in amper twee dagen dit schitterende hebbeding. We settelen ons gezellig op een front porch ergens in het diepe zuiden en absorberen opwindende Mississippi Delta blues met ‘Gotta Have That Woman’. De ritmiek blijft zelfs gestaag in nummers als ‘Fly Real Low’ en de roots gevoelige slowblues ‘Bad Love’. Robert Johnson wordt verheerlijkt in zijn ‘Ramblin’ On My Mind’…. “I got ramblin', I got ramblin' all on my mind. Hate to leave my baby, but you treat me so unkind….”. De tweede cover is de 12-bar traditionele bluessong ‘C.C. Rider’. Stevens Hohner harmonica loopt ook intransigent evenredig met die boogie extatische gitaarriffs in ‘Morning Sun’, is ‘Sweetest Angel’ een knappe worksong,  vormt ‘Call Me’ de perfect blues shuffle én wordt het ragtime met ‘Greasy Meat’. Om met het afsluitende ‘1993’ opnieuw de diepe Delta in te duiken. ‘Bad Love’ is no noses blues. En dan nu ‘replay please!’
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
Two like-minded souls and (a lot of) Orval, that's all it needed for a wonderful project that harks back to the renowned The Odd Cases. A glorious drunken oath, one with wild plans somewhere in a brown pub in the field in Klein Brabant. Now to get very serious again, with or without Orval, this is a sparkling blues mission. We settle down on a front porch somewhere in the deep south and absorb exciting Mississippi Delta blues. ‘Bad Love’ thats’ a highly recommended release…! 
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY