Category: Blues - KEYS AND CHORDS

Mr. Shingles: Green In Blue

14/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

When Love Comes To Town
Get Back
Baby, Please Don't Go
Baby, So Cruel
Bullfrog Blues
The Unfortunate Rake
Maggie
Old Tare River
Tar Me With The Same Brush
Illinois Blues
Rainfall Blues
Being Green

Website Artiest
Mr. Shingles

Een Ierse enclave in een Spaanse band. Of is het net andersom. Het zal ons eigenlijk worst wezen. Feit is dat het Ierse duo Brian O’Mahony (zang, gitaar, harmonica) en Dara Luskin (bas) hun soulmates vonden in de Spaanse artista Xavi Thomas (drums) en Stephane Jass (toetsen). De openingstrack ‘When Love Comes To Town’, van B.B. King en Bono’s U2, krijgt hier zowaar een knappe shuffle aangemeten. We zijn vrijwel meteen vertrokken voor een heerlijke muzikale ontdekking. Het jazzy ‘Get Back’ is een originele track en dit in tegenstelling tot Big Joe Williams’ Baby, Please Don’t Go’, dat uiteraard ook een classic is voor Sir Van Morrison.
Het instrumentaal sexy ‘Baby, So Cruel’ staat in divergentie met de swingende uitvoering van ‘Bullfrog Blues’, de folk ballade ‘The Unfortunate Rake’(St. James Infirmary) en de Ierse folk crooner ‘Maggie’, origineel van Sandy Shields. De funky track ‘Old Tare River’ is een leuk deuntje met zijn hypnotiserende orgelarrangementen. Die vrij duistere sound wordt ook bewerkstelligd in nummers als ‘Tar Me With The Same Brush’. De song ‘Illinois Blues’ is een knappe herwerking van Skip James nét zoals ‘Rainfall Blues’ dat ons ook niet onbekend in de oren klinkt. Het nummer ‘Being Green’, jawel uit The Muppet show, krijgt hier een aangename jazzy onderrichting mee. En net dat karakteriseert de sound van Mr. Shingles.
De band Mr. Shingler begeeft zich op glad ijs met zijn coverversies, maar slagen met brio in hun opzet. Het album ‘Green In Blue’ is een ware muzikale ontdekking...!

Philip Verhaege (4 ½)

Mr. Shingler goes on smooth ice with his cover versions. But succeeds with brio in his intention. The release ‘Green In Blue’ is a true musical discovery ...!

David Lumsen and Friends: Hues Of Blues

13/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Got To Lose
Further On Up The Road
You’re Ruining My Bad Reputation
Brush With The Blues (Live)
What’s The Matter With The Mill
Raised Me Right
On Bended Knee
Thrill Is Gone
Cut You Loose
Rollin’ and Tumblin’
Georgia On My
Rain Song

Website Artiest
David Lumsen

Eigenlijk was het tv-programma ‘Peter Gunn’ de aanleiding tot David Lumsen’s muzikaliteit. Op zes jarige leeftijd smeekte hij zijn vader haast om met hem naar de plaatselijke platenwinkel te rijden om de soundtrack van de serie te kopen. ‘Peter Gunn’ is namelijk het themamuziek, gecomponeerd door Henry Mancini, voor het gelijknamige televisieshow. Het nummer was de openingstrack op de originele soundtrack album in 1959. Vier jaar later werd hij beïnvloed door de Britse blues rockrevolutie en was zwaar onder de indruk van het album ‘Rave Up’ van The Yardbirds. In 1970, David was toen vijftien jaar, kreeg hij in bruikleen van een vriend de plaat ‘Getting Ready’ van Freddie King. Dé aanzet tot zijn muzikale carrière. Zijn nieuwe telg ‘Hues Of Blues’ opent met het funky ‘You Got To Lose’, een nummer uit Earl Hooker’s songbook. David’s gitaarriffs worden begeleidt door Tim Bahn heavy Hammond orgeltunes, Gary Davis’ baslijnen en de drumsticks van Arthur Carey Sr. De track ‘Further On Up The Road’ is een aardig duet met Bill Evans en met ‘You’re Ruining My Bad Reputation’ gaan we even naar Chicago. De live track ‘Brush With The Blues’ is origineel van Jeff Beck en werd geregistreerd in Pop’s Place in Decatur. Het swingende ‘What’s The Matter With The Mill’ (Memphis Minnie) is een lekker lopend honky tonk bluesje met harpist Steve ‘The Harp’ Mehlberg en pianist Ezra Casey in de backing. Mary Jo Curry komt vocaal de band versterken in de zwaar beladen blues rocker ‘Raised Me Right’. Mondharmonicavirtuoos Steve ‘The Harp’ Mehlberg mag vocaal twee song vertolken. Naast ‘On Bended Knee’ zingt hij ook het Chicago blues begeesterde ‘Cut You Loose’. Met respectievelijk ‘The Thrill Is Gone’ en ‘Georgia On My Mind’ eert David op gepaste wijze respectievelijk B.B. King en Ray Charles. De semi- akoestische uitsmijter ‘Rain Song’ is meer dan een leuk toemaatje. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Bluesy, rocky, raspy, dirty, powerful, melodic, happy, jazzy, electric blues in every way shape and form. With its great diversity this is a musical high flyer. Check it out..!

Erin Harpe en The Delta Swingers: The Christmas Swing

12/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Jingle Bell Blues
Merry Christmas
The Night Before Christmas
At The Christmas Ball
Merry Christmas (Here I Come)
The Christmas Swing
Christmas Is A-Comin’
Drink and Get Drunk
Run Run Rudolf
Auld Lang Syne

Website Artiest
Erin Harpe & The Delta Swingers

De Boston gebaseerde en Award-winning band The Delta Swingers met ‘leading lady’ Erin Harpe heeft nu een kerstalbum op de markt gegooid. Na het akoestische ‘Delta Blues Duets’, samen met haar vader Neil Harpe, en het solodebuut ‘Blues Roots’ uit 2002, moesten we liefst twaalf jaar wachten op de geëlektrificeerde release ‘Love Whip Blues’. Vorig jaar had Erin dan het succesvolle album ‘Big Road’ in de plattenrekken en nu is er dus de kerstrelease ‘The Christmas Swing’. Erin Harpe (vocals, gitaren, percussie en wasbord), Jim Countryman (basgitaar, snaps, claps), Matt "Charles" Prozialeck (mondharmonica) en drummer/percussionist Chris Anzalone zorgen samen met speciale gasten John Juxo (piano) en labelboss Richard Rosenblatt op mondharmonica voor een gezellige kerstsfeer om en rond je kerstboom. Het tien tracks rijke kerstalbum werd uitgebracht op de VizzTone Label Group / Juicy Juju Records / Squirrelygirl Music én zijn een mix van nieuwe en oude favorieten songs die ervoor zorgen dat uw vakantiefeest in stijl zal worden aangevat. Ontkurk de champagne, open de oesters en zet die kalkoen maar in de oven, want de release opent met het traditionele ‘Jingle Bell Blues’. De muzikale arrangement en Erin’s vocalen geven alle nummers een bluesy, rockende en frisse feeling mee. Het nummer ‘Merry Christmas’ werd bij elkaar geschreven door Joe Luke en is de perfecte mix van swamp en zwoele blues. Erin Harpe’s gitaarriffs en Matt 'Charles' Prozialeck’ mondharmonicatunes zijn een subtiliteit voor het nummer ‘The Night Before Christmas’. Het akoestische en Delta blues begeesterde ‘At The Christmas Ball’ is een nummer van Fred W. Longshaw uit 1925. De pianoarrangementen van John Juxo lijken hier wel uit het nummer 'Empress of The Blues' van Bessie Smith te komen. En dan wordt het party time met het zydeco geënthousiasmeerde ‘Merry Christmas’ (Here I Come), origineel van Lou Psyche. De authentieke en swingende titeltrack ‘The Christmas Swing’ werd bij neergepend door Erin Harpe en Richard Rosenblatt. Het gezellige blues tempo krijgt zelfs een extra kerstsubstantie door Richard Rosenblatt’ mondharmonica. Het uptempo ‘Christmas Is A-Comin’ is een coversong van Lead Belly uit de jaren 40. Net zoals Bo Carter’s ‘Drink and Get Drunk’, de rocker ‘Run Run Rudolph’, van het duo Johnny Marks en Marvin Brodie uit 1958 én het afsluitende maar o’ zo traditionele oudejaarsliedje ‘Auld Lang Syne’. Merry Christmas & Happy New Year…!!

Philip Verhaege (5)

The Boston based and Award-winning band The Delta Swingers with leading lady Erin Harpe has now put a Christmas album on the market. The musical arrangement and Erin's vocals give all these songs a bluesy, rocking and fresh feeling. Together with special guests John Juxo (piano) and labelboss Richard Rosenblatt on harmonica, the band create a cozy Christmas atmosphere around your Christmas tree. Merry Christmas & Happy New Year to all of you from Keys & Chords…!!

Ottilie Patterson: The First Lady Of British Blues

11/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Hate A Man Like You
Nobody Knows You When You’re Down And Out
Beale St. Blues
Kay Cee Rider
I Love My Baby
Mean Mistreater
Lowland Blues
When The Saints Go Marching In
When Things Go Wrong
Moonshine Man
Georgia Grind
Strange Things Happening Every Day
Trombone Cholly
As Long As I’m Moving
Bad Spell Blues
Kid Man Blues
Four Point Blues
It’s All Over
Mama He Treats Your Daughter Mean
Tell Me Why
Me And My Chauffeur
Lordy Lordy It Hurts So Bad
Only The Blues
Can’t Afford To Do It
Weeping Willow Blues
I Hate Myself (For Being So Mean To You)
T’aint Nobody Business If I Do

Op 31 januari 1932 werd Ottilie Patterson geboren in Noord-Ierland. Haar vader was een Ier, terwijl haar moeder uit Letland kwam. Het ene moment was Ottilie nog lerares in Belfast, terwijl ze zich enkele weken later, na een optreden in 1954 met de bekende Chris Barber’s Jazz Band, wist te profileren als ‘the finest female blues singer in Britain’. Niet lang daarna, werd ze volwaardig lid van de band. De looks van een blueszangeres, zoals haar Amerikaanse collega’s had ze niet, haar stem daarentegen behoorde tot de top. Na enkele singles, waaronder ‘I Hate A Man Like You’, ‘Nobody Knows You When You’re Down And Out’ en ‘Kay Cee Rider’ te hebben opgenomen, stond ze ook achter de microfoon op het debuutalbum van Chris Barber’s Jazz Band, ‘In Concert’. Ottilie werd net zoals velen beïnvloed door het werk van Bessie Smith en Sister Rosetta Tharpe. Het lag dan ook voor de hand dat ze nummers van haar voorbeelden in haar repertoire opnam, waaronder Smith’s ‘Trombone Cholly’. Met Sister Rosetta Tharpe nam ze zelfs het duet ‘When The Saints Go Marching In’ live op. Samen met Sonny Terry en Brownie McGhee en Louis Jordan, hoor je ze respectievelijk op ‘When Things Go Wrong’ en ‘T’aint Nobody Business If I Do’. Verder coverde ze ook nummers van o.a. St. Louis Jimmy, Big Maceo, Memphis Minnie en Ruth Brown. Haar eigen songschrijverstalent laat Patterson horen in ‘Lordy Lordy It Hurts So Bad’ en ‘Only The Blues’, opgenomen in 1961 met Alexis Korner op gitaar. Van 1959 tot 1983 was Ottilie gehuwd met Chris Barber. Stemproblemen deden haar carrière tijdelijk op een laag pitje zetten, waarna ze zich focuste op andere dingen. Zo zette zij teksten van William Shakespeare op muziek en bracht zij enkele, momenteel door verzamelaars druk gezochte soloalbums uit. Begin jaren ’80 gaf ze samen met Chris enkele concerten in Londen, die vereeuwigd werden op ‘Madame Blues And Dr. Jazz’. In 1988 trok ze zich terug in Schotland, waar ze dagelijks piano speelde en haar andere grote liefde, het schilderen beoefende. Ottilie Patterson overleed op 20 juni 2011.
Op dit door Jasmine uitgegeven album krijg je een mooie bloemlezing uit haar singles, de albums die ze met Chris Barber’s Jazz Band opnam, aangevuld met enkele niet eerder verschenen opnames. Aan de hand van studio- en liveopnames geeft dit album een mooie terugblik op de carrière van een fantastische zangeres!

Lambert Smits (4 ½)

On the basis of her singles, the albums she recorded with Chris Barber's Jazz Band, both in the studio and live, supplemented with some previously unreleased recordings, this album gives a beautiful retrospective of the career of a fantastic singer

Johnny & Jaalene: Johnny & Jaalene

9/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Baby I Love You
Gee Whiz
Teenage Cutie
Let It Be Me
Good Looking
Los Chucos Suaves
Angel Baby
Why Why Why
Let’s Have A Party
Please Give Me Something
Cuando Caliente
One Summer Night

Website Artiest
Johnny & Jaalene

‘The Queen of The Teens’ Jaalene DeLeon is met haar zestien jaar een van de jongste internationale artiesten die Los Angeles, California rijk is. Aanvankelijk had ze enkele hoofdrollen in theater en musicals, en zong in het kerkkoor. Haar muzikale partner Johnny Ramos is drie jaar ouder en is de zoon van Kid Ramos. Hij heeft dan ook de vaderlijke gitaartalenten geërfd. Zijn jeugd werd omringt door blues, rock, rockabilly en al wat er zich in dat wereldje afspeelt. Johnny begon met pianospelen, maar onder invloed van pa Ramos was hij snel vingervlug op het snareninstrument. Nu heeft het duo Johnny & Jaalene samen met Kid Ramos en Tommy Harkenrider (gitaren), bassist Brent Harding, drummer Kip Dabbs, Jesus Cuevas (accordeon) en saxofonist Ron Dziubla twaalf coverversies ingeblikt. Openen met Phil Spector’s ‘Baby, I Love You’, een hit voor The Ronettes in 1963, is meteen gensters slaan. Na dit duet gaat Jaalene ons vocaal overdonderen met knappe vintage soul uit ‘Gee Whiz’, een nummer van Carla Thomas én doet Johnny haast hetzelfde met Eddie Cochran’s onvervalste rockertunes uit ‘Teenage Cutie’. Na het duet ‘Let It Be Me’ mag Jaalene Etta James’ ‘Good Lookin’ inkleuren, showt Johnny zijn roots in ‘Los Chucos Suaves’ en schittert Jesus Cuevas op accordeon in ‘Angel Baby’ en Dough Sam’s ‘Why Why Why’, met Ron Dziubla achter de microfoon. Jaalene zet haar rockabilly mood verder in ‘Let’s Have A party’ en wordt het alweer ”e viva Mexico”, want ook de Tex-Mex sfeer blijf nog even gegarandeerd in nummers als ‘Cuando Caliente’ en ‘One Summer Night’. Dance party…all night long…!

Philip Verhaege (4 ½)

Jaalene & Johnny, that’s rockabilly, blues and chicano-soaked with well-danceable grooves. Great release…

Jim Allchin: Prime Blues

7/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Give It Up
Devil Don't Sleep
Voodoo Doll
Snuggle Up
Jimmy's Boogie
Summer Sunrise
Enough Is Enough (feat. Mike Zito)
Found The Blues
Two Bad Dreams (feat. Bobby Rush)
Pawn Shop Man
Lost My Mind
Up To Destiny
Tech Blues
Logoff

Website Artiest
Jim Allchin

De release ‘Prime Blues’ is het nieuwe album van de Pacific Northwest-gitarist Jim Allchin. Voor de opvolger van het veelgeprezen ‘Decisions’ uit 2017 trok Jim naar de beroemde Blackbird Studios in Nashville om opnieuw samen te werken met de Grammy-winnende producer, songwriter en drummer Tom Hambridge en het geweldig team van Mike Zito, Bobby Rush en The Memphis Horns. Van een succesformule gesproken. Het resultaat is veertien geweldige blues nummers. Openen doet Jim met het doordrenkte ‘Give It Up’. Kevin McKendree Hammond B3 is van de partij in de vettige blues track 'Devil Don’t Sleep.' Even naar de bayou voor het zompige 'Voodoo Doll’ en de geweldige groove in de rocker 'Snuggle Up'.
De instrumentale 'Jimmy's Boogie' is alweer een kolfje naar hand van gitaarslinger Allchin. Net zoals de blazerssectie vertegenwoordigd is in de zweemzoete Memphis soulballade 'Summer Sunrise’. Mike Zito mag vocaal de zuiderse blues rocker ‘Enough Is Enough’ inkleuren. Na het autobiografische en swingende ‘Found The Blues’ komen The Memphis Horns blueslegende Bobby Rush vervoegen in ‘Two Bad Dreams’ en hanteert Allchin zijn akoestische gitaar voor het innemende ‘Pawn Shop Man’. Gelukkig heeft Jim zijn gitaar niet verpand want ook in de losgeslagen rocker ‘Lost My Mind’ is een hij constante. Na de soulballade ‘Up To Destiny’ komt Allchin ons vergasten met een heerlijke stukje mondharmonica in het moderne ‘Tech Blues’ en het waanzinnige ‘Logoff’. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Jim Allchin went to the famous Blackbird Studios in Nashville to re-collaborate with Grammy-winning producer, songwriter and drummer Tom Hambridge and his great team. Mike Zito, Bobby Rush and The Memphis Horns were prepared to provide their musical support. Speaking of a successful formula. The result is fourteen tracks great blues album!

Delta Moon: Babylon Is Falling

7/12/2018

Foto

detail album

Tracks:

Long Way To Go
Babylon Is Falling
One More Heartache
Might Take A Lifetime
Skinny Woman
Louisiana Rain
Little Pink Pistol
Nobody's Fault But Mine
Somebody In My Home
One Mountain At A Time
Christmas Time In New Orleans

Website Artiest
Delta Moon

De immer populaire band Delta Moon stelt met volle trots hun tiende studioalbum voor. Het Atlanta swamp, rock en blues kwartet doorspekt hun sound nog steeds met die aanstekelijke grooves en snijdende gitaarriffs. De sound varieert van Deltablues, soul, Southern rock en diep gelovige gospelmuziek. Het album ‘Babylon Is Falling’ kenmerkt zich met vijf originele songs en zes geïnspireerde coverversies die werden geregistreerd in de Diamond Street Studio, Marlon Patton's House en Vick Stafford Studio én gemixt door Jeff Bakos, een van de topversterker-techneuten en onafhankelijke opnametechnici in het zuidoosten. De set opent met de gospel en workers blues song ‘Long Way To Go’. De titeltrack is dan weer een swampy geïnstrumenteerde song, net zoals het stemming wisselende, strak spijkerende en herwerkte ‘One More Heartache’, van Marvin Gay. RL Burnside’s ‘Skinny Woman’ is nog zo’n parel, én die doet ons uiteraard terugdenken aan die opwindende Fat Possum-blues stijl. De akoestische en country blues deuntjes uit ‘Louisiana Rain’ en het slide gitaar begeesterde ‘Little Pink Pistol’ divergeren met de haast huilende lowdown blues nummer ‘Somebody In My Home’, origineel van Howlin’ Wolf. Van het swingende en Southern klinkende ‘One Mountain At A Time’ gaat het naar het zuidelijke ‘Christmas Time In New Orleans’. Tom Gray (vocals, lapsteel, gitaar, keyboards, harmonica) Mark Johnson (gitaar, banjo, backing vocals), Franher Joseph (bas, backing vocals) en drummer Marlon Patton wonnen in 2003 meer dan verdiend de International Blues Challenge in Memphis. Sindsdien gaat het hard met de band.

Philip Verhaege (5)

Tom Gray (vocals, lap steel, guitar, keyboards, harmonica) Mark Johnson (guitar, banjo, backing vocals), Franher Joseph (bass, backing vocals) and drummer Marlon Patton won the 2003 International Blues Challenge in Memphis. Since then it’s goes very hard with the band. This Atlanta swamp, rock and blues quartet still punctuate their sound with handsome infectious grooves and cutting guitar riffs. The sound varies from Deltablues, soul, Southern rock and deep gospel. The album 'Babylon Is Falling' is characterized by five original songs and six inspired cover versions. Great !

Sandy Caroll: Blues & Angels

5/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Soak Me In The Spirit
Blues All for Myself
Somebody Gotta Dance
Wrapped In An Angel
Mama Don't Like It
Love Is a Wonderful Thing
Slings and Arrows
Headin' Home
Road Angels
Movin' On
Mississippi Me

Website Artiest
Sandy Caroll

Sandy Carroll keerde na een periode ‘on the route’ terug naar haar roots in Memphis en bracht er een jaar door met het headlinen bij een plaatselijke club op de historische Beale Street.
Ze schreef en registreerde de singles, 'If You Got It' en 'Memphis In May' in 1984. Die laatste werd een regionale hit en is sinds enkele jaren het onofficiële themalied voor de jaarlijkse festiviteiten in Memphis. Sandy trad ook op tijdens het Memphis In May Festival met de Memphis Horns, met speciale gast Rufus Thomas, en tijdens het eerste Beale Street Music Festival. Bij haar terugkeer naar Memphis in 1989 nam de legendarische Albert King haar song 'If You Got It' op dat verscheen op zijn laatste studioalbum 'Red House'. Sandy begon in die periode ook met het schrijven van nummers voor haar eigen debuutalbum 'Southern Woman', dat werd vrijgegeven in 1993. Ze bleef het album 'Southern Woman' promoten op heel wat verschillende festivals in het zuiden waaronder Arts in the Park, het Eureka Springs Blues Festival en het Southern Heritage Festival. In 1997 registreerde ‘the great late’ Luther Allison haar songs ‘Just As I Am’ en ‘It’s A Blues Thing’ voor zijn finale album ‘Reckless’, dat uiteindelijk ook werd genomineerd voor een Grammy. In datzelfde jaar realiseerde Sandy Caroll het succesvolle ‘Memphis Rain’. Tien jaar later was er dan ‘Rhythm Of The Rivers’ gevolgd door ‘Last Southern Belle’ (2016), ‘Unnaturally Blonde’ (2013) en ‘Just As I Am’ uit 2011. Nu is er dus ‘Blues & Angels’, een album waarin Sandy lekker in haar blues comfortzone blijft voor zitten. Het gospel begeesterde ‘Soak Me In The Spirit’ is meteen een leuke binnenkomer. Gitarist Will MacFarlane en Reba Russell én Daunielle Hill backing-vocalen zijn ook in het opbeurende ‘Somebody Gotta Dance’ van de partij. De zweemzoete soulballades ‘Blues All For Myself’ en ‘Wrapped In An Angel’ divergeren met het vrouwelijke empowerment in ‘Mama Don’t Like It’. Bij Johnny Rawls leende Sandy voor de gelegenheid ‘Love Is A Wonderful Thing’. Mister Rawls himself komt zijn vocale medewerking verlenen aan zijn nummer. Het duivelse ‘Slings and Arrows’ en het funky en gospel begeesterde ‘Headin’ Home’ zijn ingekleurd met Bernard Allison’s funky gitaarriffs. Met het zwaarmoedige ‘Road Angels’, het swingende ‘Movin’ On’ en de afsluitende liefdessong ‘Mississippi Me’ laat Sandy ons met een meer dan muzikaal bevredigend gevoel achter.

Philip Verhaege (4 ½)

Sandy Carroll leaves us with a more than musically satisfying feeling.
This is a sultry blues album that has just enough diversity.

The Teskey Brothers: Half Mile Harvest

4/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Crying Shame
Say You’ll Do
Pain And Misery
Shiny Moon
Reason Why
I Get Up
Louisa
Til’ The Sky Turns Black
Hard Feeling
Honeymoon

Website Artiest
The Teskey Brothers

Het best bewaarde soul- en bluesgeheim situeerde zich tot voor kort in The Yarra Valley in Melbourne. Dat geheim wordt nu gelukkig openbaar gemaakt met het debuutalbum van The Teskey Brothers ‘Half Mile Harvest’. Spil zijn de broertjes Josh en Sam Teskey, aangevuld met Liam Gough op drums en percussie en Brendon Love op bas, backing vocals, percussie en gitaar. Josh Teskey tekent voor de leadvocals, ritmegitaar en harmonica. Zijn broer Sam neemt de leadgitaar en backing vocals voor zijn rekening. Tevens werden er muzikanten op viool, cello, Hammond, orgel, piano, trombone en trompet toegevoegd. Het viertal is niet over het spreekwoordelijke ‘één nacht ijs gegaan’. Gedurende 10 jaar hebben ze de songs de kans gegeven om te rijpen en te perfectioneren. ‘Half Mile Harvest’ dat begin dit jaar in eigen beheer werd uitgebracht, is nu onder de vleugels van het Decca label verschenen en mag al zeker een klassieker in het genre genoemd worden. Tussen haakjes, deze door Decca op de markt gebrachte cd, bevat in vergelijking met het eerder uitgebracht album, twee extra nummers. De bedoeling was om een album af te leveren dat de sound van Stax en Motown eerde, maar dit is duidelijk meer geworden. Vanaf het eerste nummer katapulteren The Teskey Brothers je terug naar de Stax studio anno 1962 toen Otis Redding tijdens overgebleven studiotijd enkele nummers mocht opnemen. ‘Crying Shame’ is een diamant van een slowsoul. Heerlijk gitaartje, een prima functionerende bescheiden ritmesectie en Josh donkere, in whiskey gemarineerde stem doen de rest. Het is alsof Otis Redding en Sam Cooke hem influisteren hoe hij het nummer met klasse kan brengen. Dat doet het legendarische duo ook in opvolgers ‘Say You’ll Do’ en ‘Pain And Misery’, emotioneel gebrachte soulvolle slepers. Het lijkt er zelfs op dat Otis de micro hanteert in het bluesy van mondharmonica voorziene ‘Reason Why’. Gospel en blues valt er te genieten op het enkel door handclaps en stem op de sporen gezette, vinnige ‘Louisa’. Kers op de taart is afsluiter, het bijna 12 durende van tempo wisselend ‘Honeymoon’, dat zachtjes instrumentaal uitdooft.
De verleiding is groot om dit album een ‘Best Of’ te noemen, maar dat zou The Teskey Brothers oneer aandoen. Het talent, de muzikaliteit en de tien originele nummers voorspellen dat de Brothers nog tot grootse dingen in staat zijn. Wees er maar zeker van dat we nog van hen zullen horen. Met ‘Half Mile Harvest’ leveren ze voor mij alvast hét soul- en bluesdebuut van 2018 af. Fans van oerdegelijke soul en blues reppen zich om dit meesterwerk in handen te krijgen.

Lambert Smits (5)

'Half Mile Harvest' is the soul and blues debut of the year. If you're a fan of the historic Stax and Motown Sound, do not miss this album and get your copy. You won’t regret it!

Peter V Blues Train: Shaken But Not Deterred

3/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don't Wanna Leave Memphis
Blue Monday
By The River
For All We Know
In Demand
T Bone Shuffle
Alibi
Don't Cheat On My Lady
Rodeo (No Bs)
Getting Closer Now
Been So Long
Shaken But Not Deterred
Worried Life Blues

Website Artiest
Peter V Blues Train

Deze veteranen van de New Yorkse blues en music scene raakten ons opnieuw met hun opmerkelijke tweede album ‘Shaken But Not Deterred’. De negen originele nummers en vier coverversies zijn opgenomen in de Shorefire Recording Studios. Ze zijn een verfijnde mix van moderne blues en zijn ingeweven met al even knappe jazz- en funky arrangementen. Het kwartet wordt geleidt door gitarist en zanger Peter Veteska, a.k.a.Peter V, uit het bruisende Bushwick, Brooklyn. Hij wordt gesteund door drummer Alex D'Agnese , Sean "Gravey" Graverson op bas en toetsenist Aron Gornish. The Train krijgt backing van enkele speciale vrienden waaronder Jeff Levine (B3) en Danny Walsh (sax). De strakke drumintro leidt ons meteen naar Peter’s innemende gitaarriffs en Jeff Levine’s hypnotiserende Hammondorgel in de openingssong ‘Don’t Wanna Leave Memphis’. Fats Domino’s ‘Blue Monday’ kreeg hier zelfs enige rock arrangementen aangemeten. De track ‘By The River’, dat ook eerder de openingssong was op het album ‘On Track’ uit 2017, is nu verfijnt met Bob DelRosso’s schitterende gitaarwerk. Van het gospelgevoelige ‘For All We Know’ en het saxofoon en Hammond B3 begeesterde ‘In Demand’ gaat het gezwind naar het Chicago beïnvloede ’T Bone Shuffle’ en de gruizige gitaarriffs uit ‘Alibi’. De rocker ‘Don’t Cheat On My Lady’, het funky ‘Rodeo’ (No BS), het duet ‘Getting Closer Now’ en het West Coast gevoelige ‘Been So Long’ , met drummer Paul Levinsky in een hoofdrol, zijn opeenvolgende chapiters. De titeltrack is dan weer een knappe New York gemotiveerde blues rocker. Om verrassend af te sluiten met het akoestische en haast unplugged ‘Worried Life Blues’. Real Goose bumps…!

Philip Verhaege (4 ½)

His musical focus is to create a unique sound of blues music which is more upbeat and influenced by jazz and funk. Great stuff!

Brandon Isaak: Rise ‘n’ Shine

3/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Right Around The Corner
Lose The Blues
I Wanna Be Your Man
Can’t Do No Wrong
Beautiful Day
PdD In The Blues
That’s How I Feel
Me And The Blues
Time To Git It On
Blame It On The Girl
No Matter What They Name
Perfectly Happy With The Blues
Sweet Dana Lee”

Website Artiest
Brandon Isaak

Na heel wat nominaties voor en door The Maple Blues Awards, (Canada's nationale blues-awards) heeft deze Yukonion-gitaarslinger vorig jaar eindelijk zijn eerste MBA gewonnen als ‘Acoustic Act of the Year’. Onlangs werd hij opnieuw genomineerd, maar dan in de categorie ‘Guitarist of the Year’. Vorig jaar was Brandon genomineerd als ‘Song Writer of the Year’, ‘Acoustic Act of the Year’ en ‘Album of the Year’ voor zijn soloalbum ‘Here On Earth’. Hij was ook een van de dertien Canadese artiesten die werden uitgekozen om een road song over hun
provincie en/of territorium te schrijven voor de Great Canadian Song Quest 2011. Brandon
Isaak vertegenwoordigde British Columbia in 2012 op de International Blues in Memphis, TN.
Brandon is ook bekend als frontman en songwriter/gitarist bij de populaire Canadese jump band The Twisters, die gebaseerd zijn in Vancouver, Canada. Maar ook zijn nieuw project Brandon Isaak & his Saints of Swing is zeer populier en succesvol. Door de jaren heen speelde hij met grootheden als Corey Harris, Guy Davis, Taj Mahal, Colin Linden, Harrison Kennedy, Serena Ryder, The Sojourners en Jim Byrnes. Net als met zijn geëlektrificeerde vrienden wijlen Jeff Healey, Joe Louis Walker, Kenny “Blues Boss" Wayne en Chicago Blues Diva Zora Young. Brandon's affiniteit voor de rauwheid en spontaniteit in de blues is haast ongeëvenaard. Nu heeft Brandon, broer van Chris Isaak, zijn derde studio album te promoten. En Brandon divergeert alweer dat het een lust is. De openingstrack ‘Right Around The Corner’ is meteen een New Orleans piano begeesterde blues song. Na het ragtime blues beïnvloede ‘Lose The Blues’ gaan we opnieuw naar de Crescent City voor het lekker funky ‘I Wanna Be Your Men’. Van het Piedmont en swingende ‘Can’t Do No Wrong’ gaat het gezwind naar de lapsteel tunes in ‘Beautiful Day’, het funky ‘PhD In The Blues’ en het meeslepende ‘That’s How I Feel’. Brandon neemt maar al te graag zijn dobro voor het Delta blues geënthousiasmeerde ‘Me And The Blues’ en het mondharmonica gemotiveerde ‘Time To Git It On’. De ballade ‘Blame It On The Girl’ staat dan weer in aangename antithese met de Delta blues songs ‘No Matter What Thy Name’, ‘Perfectly Happy With The Blues’ én het jazzy New Orleans swingende ‘Sweet Dana Lee’. Heerlijk…!

Philip Verhaege (5)

Now Brandon Isaak has to promote his third studio album. And Brandon is diverging again with blues, swing, gospel. ragtime and country. His affinity for rawness and spontaneity in the blues is unrivaled. The release ‘Rise ‘n’ Shine’ is a highly recommended album…!

In Layman Terms: Strong Roots

1/12/2018

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:

Strong Roots
I'm Somebody
Make Me Yours
Ain't Gonna Fake It No More
Heartbroken
Fever
Notice Me
Way Too Far

Website Artiest
In Layman

Cole (gitaar, cigar box, vocals) en Logan (bas, cigar boxbas, vocals) Layman groeiden samen al musiceren op. In 2015 ontmoette het duo trompettist Hamed Barbarji wat het begin was van een geweldige vriendschap en een gepassioneerde samenwerking. Drummer Nick Davidson vervoegde dan in 2017 de band en voltooide het solide viertal. De bandleden zijn allen multi-instrumentalisten en schrijven heel eigen originele muziek. Hun unieke en gevarieerde sound varieert van gruizig, foot-stomping akoestische blues tot geëlektrificeerde bigband tunes. Dit alles pakken ze netjes in met een Americana-ondertoon én een vleugje moderne flair. Het tweede album, 'Strong Roots' is de opvolger van het debuutalbum 'Tangled', dat in 2016 werd uitgebracht. Cole voltooide twee jaar aan het Berklee College of Music met als hoofdvak muziektherapie, vervolledigde zijn opleiding in Virginia en geeft privé gitaarlessen. Logan is een eerstejaarsstudent aan de Indiana University, waar ze zowel aan de School of Psychology als aan Jacob's School of Music studeert om een diploma muziektherapie te behalen. Bassist Logan treedt ook op in de acapella band Crimson Cadence. Hamed is op zijn beurt een junior Trumpet Performance major aan de Virginia Commonwealth University. In 2017 was Hamed solist bij het Virginia Commonwealth University Symphony Orchestra, dat als semi-finalist deelnam aan de National Trumpet Competition in Denver, Colorado. Drummer Nick Davidson tenslotte is afgestudeerd aan de Virginia Commonwealth University met een diploma in Jazz Studies. Hij was een drumset artiest en speelde heel wat muziekgenres aan de oostkust . Nick werkt bij
RBH-drums, waar hij samen met Bruce Hagwood enkele van de beste drumers ter wereld vormde. Hij doceert drumline aan Princess Anne High School en de Virginia Beach City Public Schools. Hij speelt momenteel ook in groepen zoals Grace Street Seven (20's traditionele jazz) en Hamed Barbarji Quartet (Jazz Funk). Nu promoot het kwartet dus het nieuwbakken album ‘Strong Roots’. En met zo schoolgaande achtergrond openen ze strak met de funky en rockende bigband titeltrack. En het wordt zowaar nog gezelliger met het opgewekte ‘I’m Somebody’, dat bol staat van slide gitaar, flugelhorn en strakke drums. Het trompet begeesterde ‘Make Me Yours’ is nog zo’n knaller van een track. Van de blues ballade ‘Ain’t Gonna Fake It No More’ gaat het in een ruk naar het zuiders spijkerende ‘Heartbroken’ en ‘Fever’, origineel bij elkaar gepend door Otis Blackwell en Eddie Cooley. Het stemming wisselende en jazzy geïnstrueerde ‘Notice Me’ en het met gitaarriffs overgoten ‘Way Too Far’ zijn twee uitstekende uitsmijters.

Philip Verhaege (4 ½)

With their combined talents, this tightly grooved team has put out one of this year’s most unique and refreshing cd’s. ‘Strong Roots’ is not your typical blues CD.

Regina Bonelli: Love Letter

30/11/2018

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:

Don’t You Put Your Hands On Me
Playin’ In The Dirt
Nothing I Can’t Handle
Love Letters
Straighten My Crown
A Little Rain Must Fall
Talk Is Cheap
Paint It Black
The Ladder

Website Artiest
Regina Bonelli

De uit Brooklyn, New York afkomstige Regina Bonelli zet alweer een volgende stap in haar muzikale carrière. Regina begon op jonge leeftijd met het schrijven van blues songs. Geïnspireerd door haar eigen levenswandel en wereld is ze een opwindend liveperformer. Ze deelde het podium met muziekiconen zoals Bobby Rush, Paul Simon, Martha Reeves, The Temptations, BluesTravler, Popa Chubby en Ronnie Earl. De New York Blues Hall Of Farmer brengt nu de release ‘Love letter’ op het label True Groove Records onder de aandacht. De negen songs zijn eigenlijk een ‘Blues meets R&B’. Het album opent vrijwel meteen strak met de eerste single ‘Do Not Me On Me’. De schreeuwende blues harp van Gary Schreiner is ook bepalend voor de sound van ‘Playin’ In The Dirt’. De blazerssectie in ‘Nothing I Can Handle’ geeft de song die Memphis soul Stax sound mee, net zoals de blues ballade ‘Love Letters’ dat met een diepgaande orgeltune haast uitgroeit tot een autobiografische track. Uit haar overvloedig soul archief reikt ze ons ook het hemels mooi opgebouwde ‘Straight My Crown’ en ‘A Little Rain Must Fall’ aan. Bij The Stones haalde Regina zowaar ‘Paint It Black’, dat ze in georkestreerde arrangement giet en waar vooral Artur Uronen’s gonzo pedal steel in de schijnwerpers komt. En ook in de afsluitende rocker ‘The Ladder’ laat Regina geen spaander heel van haar oprechte muzikaliteit. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Regina Bonelli's band delivers an authentic, gritty blues and soul sound. These seasoned musicians add a big dose of soul and funk to the shows. "I feel so much joy performing with my band," said Regina. "I'm truly blessed to work with such gifted, dedicated musicians."

Blue Mood Label Mates: Live at Notodden Blues Festival 2017

30/11/2018

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:

The Bender - Kid Andersen
Slave To The Rhythm - Knut Nordhagen
Lovestruck - Vidar Busk
Dead Man Walking - Orbo
Side Of The Road - Nordgarden
She Loves Me She Loves Me Not - Amund Maarud
Midisijollin - Tor Einar Bekken & Richard Gjems
Denise - Knut Eide & Harald Stokke
Look How, Baby - Kurt Slevigen
Stompin' our Feet With Joy - Vidar Busk

Website Artiest
Grappa Records

In 1996 begon het label Blue Mood Records als een Noorse platenmaatschappij die zich hoofdzakelijk concentreerde op blues muziek. The Blue Mood Records is opgericht door Eric Malling en tijdens het jubileumconcert was hij ook de Master of Ceremony. In al die vruchtbare jaren dat Blue Mood heeft bestaan is Malling ook steeds een enthousiast woordvoerder geweest voor zijn artiesten. Hij heeft steeds het plezier gehad om al die de artiesten te zien evolueren en succesvol te zijn. Op 05 augustus 1997 brachten het label met ‘Stomping 'Our Feet With Joy' van Vidar Busk & His True Believers een eerste album op de markt. Wat ook hier een meer dan bescheiden succes was. Sindsdien heeft het label ongeveer vijftig studio-, live- en compilatiealbums uitgebracht. Vandaag is het platenlabel een van de labels van platenmaatschappij Grappa, maar is het gelukkig nog steeds toegewijd aan blues. In 1999 brachten ze dan ook nog een live compilatiealbum ‘Bluemoods, or Not Just Another Blues Compilation’, met opnamen van hun artiesten, geproduceerd door NRK P1. Dus was het zien van al deze fantastische blues artiesten op het podium bij Notodden een waar genot voor Eric Malling. Nu is er dus ‘Live at Notodden Blues Festival 2017’. En het leuke aan dit hebbeding is dat we hier heel wat onbekende artiesten kunnen en zullen ontdekken. Uiteraard kennen we al langer dan vandaag Kid Anderson en de formatie Vidar Busk, maar namen als Orbo, Knu Nordhagen, Amund Maarud, Tor Einar Bekken & Richard Gjems, Knut Eide & Harald Stokke Tiger Stad Jukes en Kurt Slevigen zorgen voor variatie en kwaliteit. Van pakkende ballades gaat het gezwind naar West Coast jump, knappe boogiewoogie partijen en overweldigende Chicago blues. De fanatieke jubileumconcerten zijn nu uit op cd! Naast de soundtrack is er ook een geweldige video van het concert beschikbaar. Check it out on the website…

Philip Verhaege (4 ½)

Den fanatiske jubileumskonserten er ute på CD! Her lydsporet, og en flott video av konserten.
The fanatical jubilee concerts are now out on CD! Besides the soundtrack there would also be a great video of the concert. Check it out on the website…!

Gaetano Letizia & The Underworld Blues Rock Band: Beatles Blues Blast

29/11/2018

Foto

detail album

Tracks:

Come Together
Do It in the Road
Drive My Car
Money
Tax Man
While My Guitar Gently Weeps
She Came in Through the Bathroom Window
I Want You
I Love Her
Can't Buy Me Love
You Can't Do That
Yesterday
Get Back
With a Little Help from My Friends
Birthday
Blackbird
A Day in a Life

Website Artiest
Gaetano Letizia

Wie durft zich wagen aan een album vol Beatles covers. Wel, Gaetano Letizia is zo wel iemand.
Gaetano ‘Tom’ Letizia is al meer dan dertig jaar actief met zijn eigen blues- en jazzbands. Na meer dan tien cd's en schitterende revues met succesvolle reviews in Guitar Player en Downbeat Magazine, besloot hij om eindelijk enkele Beatle covertunes te registreren. Het album ‘Beatles Blues Blast’ is dus een leuke verzameling van de beste Beatles nummers. En eigenlijk wilde de band alleen maar plezier beleven aan deze opnamen. Zeventien Beatles smash hits werden verpakt in een leuke en funky blues stijl. Letizia’s killer blues rockgitaar, overweldigende stem en al even geweldige band vormen het initia. The Beatles begonnen eigenlijk als een blues-rockband dus passen de meeste nummers wel in dit oeuvre. Het is een knap voorbeeld hoe het repertoire van een wereldband door een artiest wordt bewierookt. Of hoe elk nummer verder kan worden geëxplodeerd met een moderne twist. Van het eerste funky nummer ‘Come Together’ tot het afsluitende ‘A Day In A Life’, Letizia laat een frisse wind doorheen de songs waaien. Enkel de classis ‘Yesterday’ vinden wij hier persoonlijk een flauw afkooksel. Nu rest er ons alleen maar de vraag of je dit album echt nodigacht als je echt van The Beatles houdt.
Wel, de keuze is nu aan U.

Philip Verhaege (4 ½)

17 Beatles smash hits done in a fun, funky blues style. Killer blues rock guitar with a great band and bluesy vocals. The Beatles started as a blues rock band. This takes you back to the way they meant it to be done.

Murray Kinsley & Wicked Grim: Murder Creek

27/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

This Old Dawg
Fly Fly Fly
Dance The Blues
Trouble Coming
Take Me Down
So Long, Too Soon
Murder Creek
My Own Way
Dark Nights
Freedom

Website Artiest
Murray Kinsley & Wicked Grim

De Canadese blues formatie Murray Kinsley & Wicked Grim hebben nu met ‘Murder Creek’ een vierde langspeler in de platenrekken. De band vond zijn oorsprong in 2011 en was vrijwel meteen succesvol met de debuutrelease ‘Down On The Corner. De uit Ottowa afkomstige band vergaarden inmiddels heel wat prijzen bij elkaar. Naast enkele Maple Blues Award won Murray ook twee awards met de albums ‘Shame On me’ in 2013 en ‘Stormy Water’ uit 2015 in de categorie ‘Blues Rock Album of The Year’ voor de Western Canada’s Blues Underground Network. Murray en zijn Wicked Grin verkennen alweer hedendaagse thema’s die ze rijkelijk inkleuren met gruizige blues en roots muziek. Met zijn onderscheiden zang en gitaarwerk laat Murray zich graag begeleiden door Leigh-Anne Stanton (bas), drummer/percussionist Bruce Saunders en mondharmonicavirtuoos Rod Williams. Het kwartet opent met het swingende
‘This Old Dawg’ om vrijwel meteen zijn weg te vervolgen met het beukende ‘Fly Fly Fly’ dat is begeesterd met krijtende blues harp en knappe gitaarriffs. Van een geheel andere orde is het Latin beïnvloede ‘Dance The Blues’ en de slidegitaar geënthousiasmeerde slow blues ‘Trouble Coming’. Het lekker mee bekkende ‘Take Me Down’ komt alweer in divergentie met de soulballade ‘So Long, Too Soon’, de opwekkende shuffle ‘Murder Creek’ en de rocktunes uit ‘My Own Way’. Het funky ‘Freedom’ is hier dan ook de ideale uitsmijter.

Philip Verhaege (4 ½)

The release ‘Murder Creek’ is a diverging blues rock album that is sown with handsome soul ballads and some funky chapiters.

Popa Chubby: Prime Cuts – The Very Best Of The Beast From The East

26/11/2018

Foto

details album

Tracks:
CD1:

Life Is A Beatdown
Angel On My Shoulder
Hey Joe
Stoop Down Baby
Sweet Goddess Of Love and Beer
San Catri
Caffeine And Nicotine – Live
Grown Man Crying Blues
Theme From The Godfather
Hallelujah – Live
Somebody Let The Devil Out
I Can’t See The Light of Day
Dirty Lie
Daddy Played The Guitar (And Mama Was A Disco Queen)
There On Christmas

CD2:

Go Fuck Yourself,
If The Diesel Don’t Get You Then The Jet Fuel Will (live From Blues In Hell),
Race With The Devil (live From Rodeo Bar),
Hey Girl,
Sidewinder,
Walking Through The Fire,
Sorry Man,
Back To N.y.c. (demo Version),
You Got To Wipe Your Pussy Off Your Face Before You Kiss Me,
Take Off Eh? (demo Version),
Oh Rock And Roll You Heartless Bitch

Website Artiest
Popa Chubby

Enkele jaren geleden botste ik letterlijk en figuurlijk op Ted ‘Popa Chubby’ Horowitz op een hoek in ‘down town’ New York City. Popa ging net een Franse bakkerij binnen maar maakte voor ons gelukkig wat tijd vrij. Sindsdien onderhouden wij regelmatig contact. Nu was hij zelfs zo vriendelijk om ons zijn nieuwe dubbele live cd’s toe te sturen. Ted Horowitz werd geboren in de Bronx en was de zoon van een snoepwinkeleigenaar. Op zijn 13de begon hij met drummen, maar niet veel later ontdekte hij de sound van The Rolling Stones. Dat was de inspiratiebron om ook gitaar te leren spelen. Ted werd dus vooral geïnspireerd door artiesten uit de jaren ‘60 zoals Jimi Hendrix, Eric Clapton en zelfs Sly & The Family Stone. Zijn grote doorbraak kwam er door het winnen van een nationale blues talentenwedstrijd dat gesponsord werd door KLON, een publiek radiostation in Long Beach, California. Inmiddels is hij haast achtentwintig jaar ‘on the road’, en heeft in die tijdspanne liefst evenveel albums geproduceerd. Tijd om een ‘greatest hits’ op de markt te gooien moet Popa plots gedacht hebben. Of was het eerder een idee van het label EarMusic om de donkere eindejaarperiode te overbruggen. Wie zal het wat schelen. Wij zijn fan vanaf zijn debuutalbum ‘Gas Money’ uit alweer 1994. Met zoveel albums in zijn catalogi heeft Popa keuze zat wat betreft songmateriaal. En Popa heeft zich hier laten leiden door zijn muzikaal buikgevoel. Wij moeten het stellen met de enkelvoudige promo-copy. Maar de ‘Best of CD’ is ook uitgebracht in dubbelversie. En daar vinden de fans enkele van zijn beste nummers plus elf nooit eerder uitgebrachte nummers, waarvan liefst negen studio en twee live versies, als een bonus op CD2. En dat alleen al maakt de aanschaf van het album meer dan waard! De release ‘Prime Cuts – The Very Best Of The Beast From The East’ is voor de beginnende blues rockfanaten een aangename kennismaking met de rijke wereld van Popa Chubby. En voor zijn oude fans is er veel te ontdekken op die bonus-cd. Zo geen idee voor onder de kerstboom? Wij kijken alvast uit naar alweer een nieuw studioalbum! Let’s rock, Popa…!

Philip Verhaege (5)

Popa has been guided here by his musical gut feeling. On this 'Best of CD' the fans find some of his best songs plus eleven previously unreleased tracks (9 studio and 2 live songs) as a bonus on CD2. The release 'Prime Cuts - The Very Best Of The Beast From The East' is a pleasant introduction to the world of Popa Chubby. And for his old fans there is a lot to discover on the bonus CD. So no idea for under the Christmas tree? We are already looking forward to another new studio album! Love you, Pops…

Mike Zito: Blue Room

25/11/2018

Foto

title 0

Tracks:

Hollywood
Pull The Trigger
It's All Good
Gravy Jam
Lovering
Shoes Blues
Ways About You
Soundcheck
Lightening Bug

Website Artiest
Mike Zito

Twintig jaar gelden promootte Mike Zito zijn debuutalbum ‘Blue Room’. Om deze verjaardag te vieren wordt deze release heruitgebracht op het label Ruf Records. De negen nummers, die destijds een nieuw talent aankondigden, werden nu ge-remasterd. De 27-jarige punkboy Mike Zito groeide op in St. Louis, Missouri. Het gezin Zito had het niet breed tijdens de crisisjaren die de jaren zeventig teisterden. Zijn vader, vakbondsmedewerker bij de plaatselijke Anheuser-Busch-brouwerij, had vijf kinderen groot te brengen in zijn veel te kleine kleine flat. Muziek was voor Mike dan ook een uitweg. Hij leerde musiceren in een gitaarwinkel in de binnenstad en speelde in zowel in en met country, dance, rock en alternatieve bands. In 1997 verzamelde hij een bijzondere line-up en kondigde met originele songs die recht uit het hart werden geschreven een nieuw mission statement aan. Maar artistieke integriteit was niet goedkoop. Met slechts duizend dollar op zak wist Zito dat hij maar één kans had. En het was er nadien bekeken muzikaal bonk op! De ‘Blue Room’ sessies werden opgenomen in de kelder net buiten St. Louis. Samen met bassist Doug en drummer Brian heeft Mike het album in één dag opgenomen. Alle nummers zijn dan ook live en zonder enige overdubs (op de vocals na) ingeblikt. Het trio had de avond voordien tot 06.00 uur in de morgen gespeeld in een nachtclub in St. Louis. Amper drie uur later trokken ze de studio in. Een jonge Zito raast als een bezetten door zijn nummers. Aftrappen doen ze met het in high tempo geperformde ‘Hollywood’. Zito’s funky gitaarriffs, de stuwende baslijnen en het strakke drumwerk zijn meteen de leidraad voor de release. En dat is niet anders in het onweerstaanbare ‘Pull The Trigger’. Tussen de krachtige ritmesectie door komt Zito in de spotlights met knappe en virtuoze gitaarsolo’s in de blues rocker ‘It’s All Good’. Het funky ‘Gravy Jam’ en het Hendrixiaanse ‘Soundcheck’ zijn breedgebouwde instrumentals. En ook in nummers als ‘Lovering’ laat Zito zich niet onbetuigd. Als volleert gitaarslinger geeft hij ook ‘Shoes Blues’ gestalte. De track ‘Ways About You’ heeft zelfs een ska-ondertoon, om de release af te sluiten met het funky ‘Lightening Bug’. Mike Zito zette met het album ‘Blue Room’ zichzelf op de muzikale bluesrock wereldkaart.

Philip Verhaege (4 ½)

Blue Room changed everything. As the album sold, the songs began to be requested live – displacing the Cream and Hendrix covers – and Zito was heralded as an artist of rare potential. Back then, he didn’t anticipate the bitter-sweet future about to unfold – the lost years of alcoholism in the post-millennium, the salvation offered by his wife, Laura, the plaudits of Royal Southern Brotherhood in 2012 and the rising trajectory of his solo career since he picked it back up with 2015’s Keep Coming Back. But when Zito looks back now at Blue Room, he wouldn’t change a thing: “I find such joy in listening to the young man on this recording. I’m so proud that it’s finally being released by Ruf Records after twenty years…”

DC Snakebuster

23/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

On The Road Again
I'm Ready
How Many More Years
Crazy Mama
Big Boss Man
Personal Jesus
I Wish You Would
Alabama Train
I Got My Mojo Working
Hi-Heel Sneakers
Baby Please Don't Go

Website Artiest
DC Snakebuster

One Man Band DC Snakebuster bespeelt met het grootste gemak zijn gitaar, drumstel, mondharmonica en zingt bovendien als de allergrootsten. Hij komt uit het Vlaams Brabantse Tildonk, een voormalige gemeente dat samen met ondermeer Wespelaar, Wakkerzeel en Kelfs deel uitmaakt van de fusiegemeente Haacht. De streek van Wespelaar, het blues dorp bij uitstek. Op zijn elfde trok Frank ‘DC Snakebuster’ naar de muziekschool om er viool te studeren. Amper drie jaar later had hij een eigen radioshow op een lokale radiostation en pleegde succesvol de drumstick te hanteren. Samen met enkele vrienden was hij actief bij enkele hardrock bands.
Maar muzikaal aangelegd experimenteerde DC verder en ontdekte de sigar box gitaar.
Zijn One Man Band was geboren. Succesvol timmerde hij crescendo aan zijn muzikale weg. Optredens volgden en hij werd een veelgevraagd artiest op talloze festivals.
Dit titelloze album is ingekleurd met elf grandioze track. De nummers werden live en zonder overdubs ingeblikt. Wat je hier hoort is ook zoals DC ze heeft geregistreerd in de studio.
Als producer werd Dirk Lekene, zelf een goed slide-gitarist, gestrikt. Samen besloten ze om de nummers op te nemen in one take. DC neemt ons onvoorwaardelijk mee naar de diepe Delta blues en samen ploffen we ons neer op een zwoele en oververhitte porch. We laten ons minzaam leiden door zijn diep en ruw stemtimbre. En DC hypnotiseert ons met zijn footstomping, pakkende harpriffs en aanhoudende vingerzettingen op zijn snaren. Van bij de openingstrack ‘On The Road Again’ nemen goose bumps ons bij het nekvel. En die zullen ons pas verlaten bij de slotakkoorden van ‘Baby Please Don’t Go’. Wat een heerlijk schijfje heeft Dc Snakebuster geproduceerd!

Philip Verhaege (4 ½)

We are guided by his deep and rough voice timbre. And DC hypnotizes us with its footstomping, catchy harpriffs and persistent fingerings on its strings. From the opening track 'On The Road Again' goose bumps take us by the neck skin. And they will only leave us at the final chords of 'Baby Please Do not Go'. What a delicious release has Dc Snakebuster delivered!

Jason Ager: Bad Guy

22/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bad Guy
Zombie Jawn (The One That Got Away)
Tony from Tacony
Axeman

Website Artiest
Jason Ager

De nieuwe EP ‘Bad Guy ‘ toont Jason's meest creatieve muzikale constituenten. Niet alleen in tekst maar ook in compositie. Van ironische verwijzingen in pijnlijke huishoudelijke situaties, over gekwetter van zombies in de populaire cultuurmaatschappij tot een originele moordballade over de historische figuur the Axeman van New Orleans. Jason's songwriting is hier dan ook te bewonderen in zijn meest briljante modus. Jason Ager is een toegewijde vader, een gepassioneerde universiteitsprofessor en een hypergeletterde originele songwriter.
Door zijn doctoraat in de Duitse literatuur en het vaderschap heen, speelt Jason nog steeds meer dan honderd shows per jaar in en rond de Mid.-Atlantische regio. Als back-up artiest voor vele clubs in de regio heeft Jason artiesten als Bronze Radio Return, Donovan Frankenreiter, Trevor Hall, Alex Cuba, Eric Lindell, Charlie Mars, Bonerama, Bushwalla, The Wiyos, Brendan James, Jack Grace en Mudcat begeleidt. De rustig opbouwende titeltrack mag hier de dans openen. De moderne instrumentatie valt meteen in het oog en is ook constante in ‘Zombie Jawn’ (The One That Got Away). Het New Orleans begeesterde en piano gestructureerde ‘Tony from Tacony’ staat in divergentie met het zwoele ‘Axeman’. We zijn hier hopelijk in blijde verwachting van een full lenght release!

Philip Verhaege (4 ½)

A new EP highlighting witty, if quirky, lyrics focusing on what it means to be a bad guy with groovy musical compositions that guarantee instant foot-tapping and head bobbing.

Various Artists: Gulf Coast Girls (Swamp Pop Revisited 1958-1962)

13/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Want You To Love Me: Katie Webster & Ashton Conroy
Baby, Baby: Katie Webster & Ashton Conroy
If (I Could Be With You): Miss LaVell
Sea Of Love: Katie Webster with The Songettes
Stop These Teardrops: Miss LaVell
Open Arms: Katie Webster
Yes, I’ve Been Crying: Miss LaVell
Nobody Knows How I Feel About You: Martha Carter
One More Chance: Carol Fran
I’m Through Crying: Martha Carter
Stolen Love: Miss LaVell
Down By The Sea: Margo White with The Cup Cakes
I Done Got Over It: Irma Thomas
Love (Is Just A Chance You Take): Barbara George
Cry On: Irma Thomas
Just Look At You Fool: Miss LaVell
You Had Your Chance: Margo White
Little Willie: Berna-Dean
The Great Pretender: Carol Fran
You Don’t Love Me Like You Used To: Big Martha
He’s Mine: Berna-Dean
Send For Me (If You Need Some Lovin’): Barbara George
Second Fiddle Girl: Barbara Lynn
After A Night Out: Carol Fran
One Gal In Town, Five Men Hanging Around: Berna-Dean
I Did My Part: Irma Thomas
Lonely Heartache: Barbara Lynn
The Recipe (For Perfect Fools): Barbara George
I’m Sorry I Met You: Barbara Lynn
Whispering Wind: Berna-Dean

Na het succes van het enkele jaren geleden uitgebrachte ‘Swamp Pop’, komt het Jasmine label nu op de proppen met deze ‘Gulf Coast Girls’. Zoals de subtitel reeds doet vermoeden, concentreert zich dit album op de dames die in late jaren ’50 en vroege jaren ’60 hun entree maakten in de Amerikaanse blues-, rhythm & blues- en popcharts. Het album start met ‘I Want You To Love Me’ van Katie Webster & Ashton Conroy, waar de invloeden van Fats Domino duidelijk hoorbaar zijn. Katie is nog enkel te horen als pianiste, maar tijdens het volgende ‘Baby, Baby’ mag ze samen met Ashton achter de microfoon plaatsnemen. Deze opnames dateren van eind jaren ’50. Later zou Katie Webster wereldwijd op de podia van gerenommeerde bluesfestivals staan, voor ze overleed in 1999. Nog zo een bluesdiva, van wie we hier memorabele opnames horen is Miss Lavell.
Tijdens vijf van haar, tussen 1958 en 1961 voor het Duke label gemaakte opnames, laat Miss Lavell zich horen als een zangeres die zowel de meeslepende blues als de opzwepende rhythm & blues met succes vertolkt. Dit jaar viert ze trouwens haar 89ste verjaardag. Ook van de partij is Martha Carter. Alhoewel ze opgroeide met gospelmuziek, startte ze met het zingen in achtergrondkoortjes. Haar debuut, het prachtige ‘Nobody Knows How I Feel About You’ verraadt nog steeds haar liefde voor sublieme backing vocals. Haar opvolger ‘I Don’t Talk Too Much’ was Martha’s antwoord op het destijds razend populaire ‘You Talk Too Much’ van Joe Jones. Carol Fran behoorde ook tot de club van dames die de ‘female rhythm & blues’ mee gestalte gaven. In de jaren ’80 werkte ze vooral samen met gitarist Clarence Hollimon.
De grootste klepper op dit album, is ongetwijfeld Irma Thomas. Met ‘Don’ Mess With My Man’, inmiddels een klassieker, scoorde ze in haar thuisland in 1959. Irma werkte later samen met o.a. Allen Toussaint en zong het door The Rolling Stones gecoverde ‘Time Is On My Side’.
Verder treffen we nog werk aan van Marco White, Berna-Dean, Big Martha, Barbara George, die éénmaal scoorde met ‘I Know’ en Barbara Lynn, die vooral succes oogstte in de popcharts.
‘Gulf Coast Girls (Swamp Pop Revisited 1958-1962)’ bundelt de eerste opnames van schitterende zangeressen, die vaak nog maar aan het begin stonden van een roemrijke carrière. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

Unique compilation of the first recordings of female singers who contributed to the evolution of blues, rhythm & blues and pop. Work by, among others, Katie Webster, Irma Thomas, Miss Lavell, Carol Fran and Barabara Lynn, who later all continued to build a successful musical career.

Otis Spann In Session: Diary Of A Chicago Bluesman 1953-1960

9/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Muddy Waters: Blow Wind, Blow
Muddy Waters: Mad Love
Muddy Waters: I’m Your Hoochie Coochie Man
Muddy Waters: She’s So Pretty
The Howlin’ Wolf: Rockin’ Daddy
Junior Wells: ‘Bout The Break Of Day
Junior Wells: Lawdy! Lawdy!
Junior Wells: So, All Alone
Little Walter: I Got To Find My Baby
Howlin’ Wolf: Baby How Long?
Howlin’ Wolf: Evil Is Goin’ On
Little Walter: You’d Better Watch Yourself
Howlin’ Wolf: I’ll Be Around
Otis Spann: It Must Have Been The Devil
Otis Spann: Five Spot
Bo Diddley: I’m A Man
Bo Diddley: Bo Diddley
Sonny Boy Williamson: Don’t Start Me Talkin’
Sonny Boy Williamson: All My Love In Vain
Chuck Berry: You Can’t Catch Me
Chuck Berry: No Money Down
Sonny Boy Williamson: Let Me Explain
Sonny Boy Williamson: Your Imagination
Otis Spann: I’m Leaving You
Otis Spann: I’m In Love With You Baby
Bo Diddley: Cops And Robbers

Disc 2

Otis Spann: Boogiewoogie
Otis Spann: Slow Blues
Otis Spann: Jump Blues
John Lee Hooker: It’s My Own Fault
John Lee Hooker: Maudie
John Lee Hooker: I Wanna Walk
John Lee Hooker: I Wish You Were Here
Otis Spann: Great Northern Stomp
Otis Spann: Otis In The Dark
Otis Spann: Worried Life Blues
Otis Spann: Country Boy
Otis Spann: The Hard Way
Otis Spann: Beat-Up Team
Otis Spann: Take A Little Walk With Me
Otis Spann: I Got Rambling On My Mind
Otis Spann: Little Boy Blue
Otis Spann: My Daily Wish

Tot aan zijn dood in 1970, maakte pianist Otis Spann deel uit van de Muddy Waters Blues Band. In 1952 trad hij reeds toe tot deze band, waar hij zich ontpopte als één van de meest getalenteerde toetsenisten van zijn tijd. Dat maakte dat Leonard Chess van het gelijknamige label, waar ook Muddy opnam, als Otis een vrij moment had, hem ook nog boekte als sessiemuzikant.
De eerste cd start met ‘Blow Wind, Blow’ van Muddy Waters, een opname uit 1953, waarna Otis als sessiepianist te horen is bij o.a. Howlin’ Wolf, Junior Wells en Little Walter. Deze opnames verkochten goed en Leonard Chess dacht dit nog te herhalen door Otis als artiest, onder eigen naam uit te spelen. Dat deed hij wanneer Spann ‘It Must Have Been The Devil’ met als flipside ‘Five Spots’ opnam. Ondanks de aanwezigheid van BB King en Jody Williams op gitaar, George Smith op mondharmonica, Willie Dixon op bas en Earl Phillips achter de drums, haalde de single niet de verkoopcijfers die Chess in gedachten had. Ondertussen dook Otis dan maar opnieuw als sessiemuzikant de studio in, waar hij o.a. meewerkte aan Bo Diddley’s hit ‘I’m A Man’ en ‘Bo Diddley’. In 1956 gaf Leonard Chess hem opnieuw de kans om opnames onder eigen naam te maken. Deze opnames zouden echter pas enkele decennia later uitgebracht worden. Spann’s solocarrière startte pas goed nadat Chess het livealbum van de Muddy Waters Blues Band op het Newport Jazz Festival in 1960, uitbracht. Het album zou jarenlang voor uitzonderlijke verkoopcijfers zorgen. Spann was ook de pianist op het livealbum van John Lee Hooker op het gelijknamige festival. Op de tweede cd staan trouwens vier bonusnummers van Hooker, waarvan drie niet op het originele album terecht kwamen. Het succes van deze opnames zorgde ervoor dat Spann’s solocarrière een vlucht nam en tekende bij het jazzlabel Candid Records, met het album ‘Otis Spann Is The Blues’ als gevolg. Met dit integraal album sluit ook de dubbelaar ‘Otis Spann In Session: Diary Of A Chicago Bluesman 1953-1960’ af.
Het Jasmine label heeft met deze dubbel-cd andermaal een topper op de markt gebracht. Het zet Otis Spann’s werk als sessiemuzikant in de spots, gekoppeld aan Spann’s voortreffelijke opnames als soloartiest. Dat, de zeer goede geluidskwaliteit en het feit dat je tevens een pak historische opnames in huis haalt, maakt van dit album een ‘must have’.

Lambert Smits (5)

Nice compilation by the Jasmine label of the work of blues pianist Otis Spann. His work as session musician with Muddy Waters, Junior Wells, Howlin 'Wolf, Sonny Boy Williamson, Little Walter, Bo Diddley, Chuck Berry and John Lee Hooker, along with his solo recordings, make this album a must have.

The Ragtime Rumours: Rag ’n Roll

8/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Way Too Smart
Turn Every Dollar
Faker
Hookman
Stop That Train
Holly Woedend
Everywhere I Go
The Cigar
Humanity
Mister Coqburn
Wayfaring Stranger
Rag-Blues Song

Website Artiest
The Ragtime Rumours

Dit jaar kwamen de Nederlandse The Ragtime Rumours als overwinnaars uit de bus tijdens de in Noorwegen gehouden European Blues Challenge. Niet verwonderlijk, want dit viertal bestaande uit Tom Janssen (lead voc., acc. & slide gtr, banjo), Thimo Gijezen (elect. & gypsy gtr, upright bass, accordion, piano & voc.) Niki van der Schuren (upright bass, baritone sax, flute & voc.) en Sjaak Korsten (drums, washboard & voc.) zorgt voor een fris geluid in bluesland. Zelf noemen ze hun muziek ‘rag ’n roll’ omdat het een mix is van blues, gypsy jazz en rock-‘n-roll. Het is een beetje alsof Robert Johnson, Django Reinhardt en Tom Waits, samen zouden musiceren, waarbij deze laatste de meeste zangpartijen voor zijn rekening zou nemen. Muzikaal heel sterk, maar ook tekstueel schitteren deze Nederlanders. Een knap voorbeeld hiervan is het op een Django groove drijvende ‘Turn Every Dollar’. Verbazend is het bluesy, enkel op akoestische gitaar en mondharmonica begeleidde ‘Hookman’. De kroegsfeer tekent voor present, wat net de bedoeling was bij de opnames. The Ragtime Rumours hadden als doel de feel van hun optredens in de studio te laten overheersen. Een doel dat ze met vlag en wimpel haalden en bovendien is veelzijdigheid hier troef. Het naar honky tonk refererende ‘Stop That Train’, met een mooie minimalistische inbreng van de trombone van Jeroen Verberne, geeft het album een serieuze boost. Een boost die nog overtroffen wordt met het low-down jazzy, met een schitterende fluitsolo ingekleurde ‘Holly Woedend’.
The Ragtime Rumours dragen originaliteit hoog in het vaandel. Verhalen vertellen op muziek die oud klinkt en tevens modern is, is een moeilijke klus, echter niet voor deze band.
Liefhebbers van het werk van Pokey LaFarge zullen The Ragtime Rumours maar al te graag in hun armen sluiten. ‘Rag ’n Roll’ is zonder meer het meest creatieve rootsalbum dat de laatste tijd in ons afspeelapparaat stak. Originaliteit viert hier hoogtij, zelfs in het meeleveren van de lyrics. Hiervoor dien je echter dit knap debuut in huis te halen. We won’t say more!

Lambert Smits (5)

This beautiful combination of blues, gypsy jazz and rock & roll is defined by this Dutch band as rag ‘n roll. If you want to hear what it would sound like if Robert Johnson, Django Reinhardt and Tom Waits played together, this album from The Ragtime Rumours is a unique opportunity.

Helen Humes: Today I Sing The Blues 1944-1955

7/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Be-Baba-Leba
Voo-It
Central Avenue Boogie
He Don’t Love Me Anymore
Pleasing Man Blues
It’s Better To Give Than To Receive
Jet Propelled Papa
The Raided The Joint
Mad About You
Flippity Flip Flop
Jumpin’ On Sugar Hill
Today I Sing The Blues
Married Man Blues
Don’t Fall In Love With Me
I’ve Got The Strangest Feeling
Free
Million Dollar Secret
Airplane Blues
Helen’s Advice
The Laziest Gal In Town
Hey, Hey Baby
All Night Long
Loud Talkin’ Woman
The Raided The Joint
Woojamacooja
All I Ask Is Your Love
Real Fine Daddy
I’ll Surrender Anytime

De in 1913 in Louisville, Kentucky geboren Helen Humes werd vaak bestempeld als een zangeres die zowel blues als jazz en ballades aankon. Humes zelf repliceerde hierop dat dit betekende dat ze gewoon een zangeres was. Reeds op 14 jarige leeftijd maakte zij haar platendebuut bij het Okeh label. Daarna zette zij echter haar leven verder, zoals velen dat deden. Zij ging naar school, studeerde af en zocht een baan. Muzikaal nam haar carrière een vlucht, toen ze zangeres werd in de band van saxofonist Al Sears. Toen ze met deze band optrad in Cincinnati trok ze de aandacht van Count Basie. Die bood haar de plaats aan van Billie Holiday, die Basie’s band had verlaten. Helen voelde zich echter nog niet in staat om constant ‘on the road’ te zijn. Ondertussen zong zij in de band van Harry James, maar toen Basie haar in 1938 opnieuw inviteerde, hapte zij wel toe. In diens band zong ze niet alleen, maar wanneer ze onderweg waren, kookte ze zelfs voor de hele bende, wanneer ze in plaatsen kwamen waar ze als kleurlingen moeilijk aan eten konden geraken. In 1941 verliet ze Basie en startte ze stap voor stap haar solocarrière. Ze maakte opnames voor Aladdin, Mercury, Discovery, Modern, Decca en Dootone. Na een tijd in Australië te hebben gewoond, trok ze in 1967 terug naar de US om voor haar moeder te zorgen. Helen trok zich terug uit de muziek en nam een job aan in een munitiefabriek, dicht bij haar ouders. In 1973 werd ze uitgenodigd voor een Count Basie tribute tijdens het Newport Jazz Festival, wat meteen de start van een hernieuwde carrière zou worden. Ze maakte meerdere albums tot ze op 13 september 1981 overleed aan kanker. Ondanks het feit dat ze een grote zangeres was, was het sterrendom haar vreemd. Meermaals gaf ze aan dat ze enkel maar wou zingen, gelukkig zijn en samen te zijn met vrienden.
Op dit album bundelt het Jasmine label opnames die Helen Humes maakte van 1944 tot 1955. Haar met het orkest van Bill Doggett opgenomen, eigen compositie ‘Be-Baba-Leba’, bezorgde haar een mega R & B hit in 1945. ‘Million Dollar Secret’, dat ze samen met de band van Dexter Gordon op plaat zette bij Modern, zou voor het label meerdere jaren de best verkopende opname worden. Deze twee nummers staan samen met nog 26 eveneens schitterende opnames op dit schijfje. Helen Humes werd steeds omringd door topmuzikanten. Dat resulteerde in een door blues, jazz en rhythm & blues beïnvloed repertoire, dat meer dan een halve eeuw later, nog niets aan kwaliteit en charme heeft ingeboet.

Lambert Smits (4 ½)

28 songs containing the formidable blues, jazz and rhythm & blues of the legendary Helen Humes.

Malford Milligan & The Southern Aces: Life Will Humble You

6/11/2018

Foto

title 0

Tracks:

I'm Glad To Do It
The Man I Used To Be
Getting Over You
I Don't Mind It At All
Life Will Humble You
Yo Yo
I'll Take Care Of It All
All This Love
Slow Train
Desperate Decisions
I Won't Surrender
When Love Brings You To Tears
Feel Like Going Home

Website Artiest
Malford Milligan

Malford Milligan werd als albino geboren in Taylor, Texas op 29 maart 1959. Ondanks zijn aangeboren blindheid studeerde hij in 1981 sociologie aan de Texas Tech University, om dan naar Austin te verhuizen om te studeren aan de Universiteit van Texas.
Zijn wekelijkse blues jams op maandagavond waren de oerbron voor deze muziekwereld.
Hij brak door in 1994 als frontman van de succesvolle rockformatie Storyville, met gitaristen David Holt en David Grissom én de Stevie Ray Vaughan ’s ritmesectie met bassist Tommy Shannon en drummer Chris Layton. De band bracht met ‘Bluest Eyes’ (1994), ‘A Piece Of Your Soul’ (1996) en ‘Dog Years’ in 1998 drie albums op de markt. Malford werd een veelgevraagde sessiemuzikant en toerde ondermeer met Doyle Bramhall II, Marcia Ball, Alejandro Escovedo, Sue Foley, Eric Johnson, Stephen Bruton, Chris Smither and Hal Ketchum. Rond het millennium had hij met ‘The Gospel According to Austin’ en ‘The Gospel According to Austin, Vol. 2 ‘ uit 2001, twee succesvolle gospelalbums. Hij won dan ook meer dan terecht liefst acht awards als ‘Best Vocalist’ bij de jaarlijkse Austin Music Awards. De Nederlandse ‘allstar’ band The Southern Aces & J.W. Roy bestaat naast Jack Hustinx (akoestische gitaar & backing vocals) verder uit Roel Spanjers (piano, hammond, accordeon & backing vocals), Eric van Dijsseldonk (elektrische gitaar), Nicky Hustinx (drums & percussie) en bassist Roelof Klijn. De tweede single uit de release ‘I’m Glad To Do It’ is hier meteen ook de openingstrack. Malford en band nemen onze meteen bij ons strot. Wat een soulstem, wat een begeleiding en vooral wat een knappe soulballade. Het haast akoestisch ingespeelde ‘The Man I Used To Be’ en ‘Getting Over You’ zorgen meteen voor heel wat goosebumps. Met de rocker ‘I Don’t Mind It At all’ wordt het tempo danig opgeschroefd. Van de Tex-Mex geënthousiasmeerde titeltrack gaat het gezwind naar het modern spijkerende ‘Yo Yo’ en het Mariachi begeesterde ‘I’ll Take Care Of It All’ en ‘All This Love’, met een geweldige Roel Spanjers op accordeon. In de ballades ‘Slow Train’ en vooral ‘Desperate Decisions’ komen Hustinx’ akoestische en Eric van Dijseldonc’s elektrische slidegitaar -samen met Spanjers innemende Hammond B3 orgelarrangementen- in de spotlights. Het nummer ‘I Won’t Surender’ is dan weer ingekleurd door consumerende percussie, tamboerijn, accordeon en backingvocalen. Bij het haast autobiografische ‘When Love Brings You To Tears’ pinken wij hier ook zelf een traan weg. ‘Special gast’ op het afsluitende en gospel begeesterde ‘Feel Like Going Home’ is de Nederlandse vocalist J.W. Roy. Een knap duet van deze klassieker dat origineel bij elkaar werd geschreven door Charlie Rich.

Philip Verhaege (4 ½)

Malford Milligan & The Southern Aces take us straight to our throat. What a soul voice, what an accompaniment and especially what a handsome and diverse album. .