Category: Blues - KEYS AND CHORDS

Li’l Ronnie & Gordon Harrower: Pacing The Floor

25/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Drop Down Mama
Wine Headed Woman
Mean Red Spider
Act Like You Love Me
Careless Love
Too Fast for Conditions
Needed Time
Pacing the Floor over You
Try Me
Country Boy
Out on the Road
Can't Buy My Love
Rainin' in My Heart
More Than Eye Candy

Website Artiest
Li’l Ronnie

Ronnie Keith Owens a.k.a Li’l Ronnie kennen wij hier nu toch wel al enkele jaren. Zeven jaar geleden had hij het fantastische album ‘Do What’ Cha Do’ te promoten. Een jaar later was er het al even schitterende ‘Gotta Strange Feeling’, met zijn band The Grand Dukes. Tussendoor had hij samen met Terry Garland ‘Live At The Canal Club’ uitgebracht. Nu bundelen Li’l Ronnie en Gordon Harrower de krachten voor dit muzikale meesterstuk ‘Pacing The Floor’. Negen geweldige coverversies en vijf originele tracks sieren de release. Li’l Ronnie zingt, speelt blues harp en geeft de aanzet tot foot drums (kick drums en Hi-Hat). Gordon speelt gitaar en heeft een al even fantastische vocaal blues timbre. Honeyboy Edwards’s ‘Drop Down Mama’ is de eerste cover en is tevens de openingsong. De coole blues down home stijl en kick-drum geven meteen de maatstaf. Li’l Ronnie originele ‘Wine Headed Woman’ krijgt hetzelfde perspectief aangemeten. En dat doet Muddy Water’s ‘Mean Red Spider’ uiteraard ook. De modus is traag en subliem en Li’l Ronnie harpvaardigheden komen in het vaarwater van Gordon’s gitaarsettingen.
Jimmy Rogers’ ‘Act Like You Love Me’ geeft een flinke mep aan het tempo. De traditionele 'Careless Love’ is dan weer een zweemzoete ballade. Het voet stampende ‘Too Fast For Conditions’ is een song uit de hand van Li’l Ronnie en ‘Needed Time’ is een gospelsong dat origineel toebehoort aan Sam ‘Lightning’ Hopkins. De titeltrack is dan weer een volgende originele track. James Brown’s ‘Try Me’ krijgt old-school blues arrangementen aangemeten. Net zoals Eddie taylor’s ‘Country Boy’ en Chicagoan Jimmy Rodgers’ diepe ‘Out On The Road’. De vervormde elektrische gitaar van Gordon in ‘Can’t Buy My Love’ geeft een speels gevoel aan Li’l Ronnie’s diepgaande blues harptunes. Slim Harpo’s ‘Raining In My Heart’ en het originele ‘More Than Eye Candy’ zijn de allerlaatste goosebumps. Het album ‘Pacing The Floor’ is een knap en authentiek album. Traditionele coversongs worden afgewisseld met al even knappe originele tracks.

Philip Verhaege (4 ½)

The album 'Pacing The Floor' is a handsome and authentic album. Traditional cover songs are alternated with equally beautiful original tracks. Tradition blues, mostly acoustic with some electric when needed, includes Gulf Coast / Delta, Piedmont and Chicago blues styles featuring finger picking and slide guitar with acoustic / electric harmonica and vocals.

Will: One Click Away

24/7/2018

DETAILS ALBUM

Tracks:

Shake Them Bones
Crash
Be A man
Tears Of Shame
I’ve Got Time
Cool Cats
I Heard A Rumour
Keep Away From Me
Silly Games
Lonely Street
One Click Away

Website Artiest
William Salesne

De Franse blues scéne tiert weelderiger dan ooit. Met een regelmaat van een klok belanden hier heel wat recente albums van Franse bands op onze deurmat. Zo is er ook de nieuwe release ‘One Click Away’ van Will, die ons via het promo kantoor Starassprod bereikte. William Salesne werd geboren in 1976 in de zuid Franse havenstad Marseille. Op zijn elfde besloot hij om elektronische orgel te leren spelen. Maar amper vier jaar later raakte hij in de ban van de gitaarsound. Beïnvloed door Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix, Deep Purple en heel wat andere geïnfluenceerde bands begon William autodidact gitaar te beoefenen. Een jaar later gaf hij zijn eerste performen in enkele lokale bars en pubs. In 2003 vormde hij zijn eerste trio. Zanger/gitarist Will evolueerde met zijn powervolle band en accentueerde heel wat instrumentale improvisaties. In 2016 werd bassist Jean Paul Daydé het nieuwe bandlid én samen met drummer Eric Flandrin promoot Will nu het knappe blues rockalbum ‘One Click Away’. De elf songs werden bij elkaar gepend door Chelsea Cunningham. Het trio trok naar de Blackbird Studio in Le Soler, in het département des Pyrénées-Orientales. Het oeverloze en swingende ‘Shake Them Bones’ mag de dans openen. De lekkere groove en Will’s aangenaam Engels tongval nemen ons ook mee voor het funky ‘Crash’ en de stemming wisselende rockballade ‘Be A Man’, dat is ingekleurd met een opwindende gitaarsolo in het middenstuk. De hypnotiserende gitaarriffs in ‘Tears Of Shame’ en de knappe gitaarlicks in de rocksong ‘I’ve Got Time’ zijn al even geïnfluenceerd als de funky spijkerende gitaarriffs uit ‘Cool Cats’. De moderne beat van ‘I Heard A Rumour’ en de funky ritmiek uit ‘Keep Away From Me’ zijn alweer lekker swingende chapiters. De beukende ritmesectie is ook present in het rammeiende ‘Silly Games’ en het rock begeesterde ‘Lonely Street’. De funky titeltrack heeft de eer om het album op een meer dan waardige manier te beëindigen. Will is een behendige gitarist en heeft een zeer aangename stemtimbre. Met zijn powervol trio leidt hij ons moeiteloos doorheen enkele knappe bluesrock en funky tracks. Met het album 'One Click Away' is Will amper een klik verwijderd van de grote doorbraak.

Philip Verhaege (4 ½)

Will plays more than agile guitar and has a very pleasant voices! And with his powervolle trio he effortlessly guides us through some handsome blues rock and funky tunes. With the album 'One Click Away' is Will barely a click away from a major worldwide breakthrough.

Billy Hector: Someday Baby

19/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wizard Of Babylon
Someday Baby
Butt Naked And Funk
Hit The Road
Busy Man
Moonlight In Her Eyes
Bareback
Jolene
Alabama Bound
On Your Bound
Whiskey
Creeper
Road To Happiness

Website Artiest
Billy Hector

Billy Hector’s muziek weerspiegelt de ware soul en oorsprong van de blues. Hij brengt zijn publiek moeiteloos in beweging. Hector werd omschreven als ‘A New Jersey state treasure'! In het begin van zijn carrière identificeerde Billy Hector zichzelf als een diepgewortelde en veelzijdige artiest die werd beïnvloed T-Bone Walker, Freddie King, Jimi Hendrix, Roy Buchanan en een groot aantal anderen in die muziekstijl en genre. Maar zoals bij alle geweldige muzikanten, zijn herkenbare invloeden alleen interessant in zoverre dat ze een vertrekpunt vormen voor de geest van de muzikant. Eind jaren 70 speelde Hector als gitarist bij de band The Shots, een door blazerssectie gedreven R & B band die de huisbandrol overnam van Southside Johnny & The Asbury Jukes in de beroemde club Stone Pony. Niet veel later ging hij verder als lead-gitarist voor Hot Romance, een band gebaseerd op de beruchte Mrs. Jay’s biker bar in Asbury Park. In diezelfde periode kreeg hij ook heel wat media aandacht op enkele belangrijke New York City radio stations. In het midden van de jaren ’80 vormde Billy Hector de vijfdelige blues en rockband The Fairlanes. Hij schreef en publiceerde drie onafhankelijke albums op het label Blue Jersey Records. Begin 1993 hergroepeerde Hector zich als een powertrio en hernoemde zijn band The Billy Hector Band. Naast Billy Hector gitaren en leadvocalist vinden we een hele lijst van gast musici. Het schijfje opent met de swingende en funky blues track ‘Wizard Of Babylon’. John Martin (bariton sax), Tom LaBella (alt en tenor sax) en Steve Jankowski’s trompet arrangementen zijn haast een constante in het nummer. En die zijn ook van de partij in het slide gitaar begeesterde ‘Someday Baby’. New Orleans is ook de muzikale maatstaf voor het funky ‘Butt Naked Funk’. En dan gaat de voet even van het gaspedaal voor de slow blues ‘Hit The Road’. Hector’s ruige stemtimbre is ook navenant in het alweer zeer funky spijkerende ‘Busy Man’ en de moderne blues rocker ‘Moonlight In Her Eyes’. De strakke drumpartij van Larry Crockett, Winston Roye’s baslijnen en David Nunez’ Hammond arrangementen maken van de instrumentale ‘Bareback’ een knap interludium. In de Southern rocker ‘Alabama Bound’ mag Suzan Lastovica, Hector een vocale ondersteuning bieden. En het gaat lekker gezwind verder met het slide gitaar geënthousiasmeerde ‘On Your Bond’. En dan komt staat de ballade ‘Whiskey’ toch wel in aangenaam contrast met het sexy en opzwepende ‘Creeper’ en het funky duet ‘Road To Happiness’. Billy Hector is een zeer aangename muzikale surprise!
Billy Hector, een productieve songwriter-componist, heeft veertien albums onder zijn eigen naam waarvan de meesten op het onafhankelijke label Ghetto Surf. Hij is een van de populairste gitaristen en songwriters van dit moment.

Philip Verhaege (4 ½)

Billy Hector is a very pleasant musical surprise! He is a productive songwriter-composer, has fourteen albums under his own name, most of them on the independent label Ghetto Surf. Hector is one of the most popular guitarists and songwriters of the moment.

The Proven Ones: Wild Again

17/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cheap Thrills
City Dump
Don't Leave Me This Way
If You Be My Baby
Why Baby Why
Road Of Love
Right Track Now
Wild Again
Loan Me A Dime
Don't Let Me Down / Proven Fugue in E Major

Website Artiest
The Proven Ones

Wat een collectief zijn The Proven Ones. Het is een all-star ensemble met de dynamische en Boston blueslegende Brian Templeton (vocals), de al even legendarische bluesgitarist Kid Ramos, pianovirtuoos Anthony Geraci en de meesterlijke ritmesectie met Willie J. Campbell op bas en Jimi Bott op drums. De bandleden hebben honderden opnamen gemaakt en zijn lid geweest van enkele van de meest invloedrijke moderne blues bands van de afgelopen 40 jaar, waaronder: The Fabulous Thunderbirds, Ronnie Earl and The Broadcasters, The Radio Kings, The James Harman Band, Rod Piazza and The Mighty Flyers, The Mannish Boys en Sugar Ray and The Bluetones. Ze zijn genomineerd voor meerdere Blues Music Awards van de Blues Foundation. Samenwerkingsprojecten als The Proven Ones kunnen wij hier dus best wel smaken. Ze worden bijgestaan door de blazerssectie van Joe McCarthy (trompet), Renato Coranto (tenorsax) en Robert Crowell op baritonsax.
De release opent met de track ‘Cheap Thrills’. Het is meteen ook een van de vier originele nummers. Een versie van dit nummer kennen we uiteraard ook van The Fabulous Thunderbirds. Het verscheen ook eerder op het live-album ‘Jimi Bott Live Volume On, Cheap Thrills’ in 2005. Het soul chapiter ‘City Dump’ werd dan weer bij elkaar gepend door Arlester Christian. Het werd oorspronkelijk opgenomen door zijn funkband Dyke and The Blazers. Het kenmerkt zich hier met die fantastische blazerssectie. Vocalist Brian Templeton komt in de spotlight met zijn ongelooflijke stemtimbre in de slow blues ‘Do Not Leave Me This Way’, een nummer van Dave Bartholomew en Fats Domino, én dat voor het eerst werd geregistreerd door Fats in 1953. De hemelse ballade ‘If You Be My Baby’ werd oorspronkelijk opgenomen door Peter Green’s Fleetwood Mac in 1969. In Anthony Geraci’s originele ‘Why Baby Why’ komt Kid Ramos het nummer revaloriseren met zijn heftige gitaarriffs. Het stemming wisselend ‘Road of Love’, is origineel van Clarence Carter en verscheen voor het eerst op zijn Atlantic Records-album ‘The Dynamic Clarence Carter’ in 1969. Kim Wilson’s ‘Right Track Now ‘heeft alweer die geweldige ritme shuffle van Kid Ramos en alterneert perfect met Chris Mercer saxofoontunes.
Het titeltrack ‘Wild Again’ werd in co-schrijverschap neergepend door Bott, Campbell, Ramos en Dan Berkery in de Rose City Kings studio in Portland, Oregon. En dan komt Fenton Robinson’s ‘Loan Ma A Dime’ met die hypnotiserende Hammond orgel ons betoveren.
Het afsluitende ‘Do Not Let Me Down / Proven Fugue in E Major’ is een medley van de Beatles song die uitgroeit tot een mooie compositie die naar de hand van deze klasbakken is neergezet.

Philip Verhaege (5)

What a collective are The Proven Ones. It is an all-star ensemble! Masters of modern Blues, Kid Ramos, Jimi Bott, Willie J Campbell, Anthony Geraci and Brian Templeton along with Portland's The Indigo Horns have made what is sure to be another classic record. Featuring four original songs and extensive improvisation!

Little Red Rooster Blues Band: Lock Up The Liquor

16/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pitchin' Woo
Drinkin' Wine On My Dime
Rather Be Lonesome
Cotton Mouth
Ready For Goodbye
Just a Distant Memory
Thrift Shop Rubbers
Nothin' Left Between Us
Oughtta Be a Law
Trouble In The Jungle
Six Strong Men
Livin' At Jerry's House
4 O'Clock In The Morning
Can't Believe She's Mine
Lock Up The Liquor

Website Artiest
Little Red rooster Blues Band

Kevin McCann (gitaar, vocals), Dave Holtzman (harmonica), Jeff Michael (bas) en drummer Bob Holden vormen al jaren de basis voor de Little Red Rooster Blues Band. De band bestaat nu dertig jaar, en sinds de oprichting in 1988 zijn ze uitgegroeid tot een van de meest vooraanstaande blues bands in en rond Delaware Valley. Sinds 2015 prijken ze op de vooraanstaande International Blues Hall Of Fame. Amper een jaar later werden ze bekroont tot ‘Best Blues Band’ in Bucks County, PA. Voor hun zevende release ‘Lock Up The Liquor’ kregen ze medewerking van Steve Guyer (harmonica en vocals) op de slow blues‘4 O’Clock In The Morning’ én de wel heel sterk aanwezige pianist Anthony Geraci. Het West Coast geconstrueerde ‘Pitchin’ Woo’ mag de dans openen, en vervolgt zijn weg met de slow blues ‘Drinkin’ Wine On My Dime’ en het lekker country swingende ‘Rather Be Lonesome’. De Chicago swingende ‘Cotton Mouth’ is een hommage aan James Cotton. De ballade ‘Ready For Goodbye’ is haast een bluesy crooner. Maar we gaan nog even terug naar de Windy City voor de blues slijpers ‘Just A Distance Memory’, het opwindende ‘Nothin’ Left Between Us’ én de hypnotiserende beat in ‘Trouble In The Jungle’. De rockshuffle ‘Trift Shop Rubbers’, ‘Oughtta Be A Law’ en ‘Livin’ at Jerry’s House’ zijn onvoorwaardelijke knappe goose bumps tracks. Kevin McCann’s gitaarriffs komen alweer in de spotlight in de overweldigende West Coast roller ‘Can’t Believe She’s Mine’ en de swingende pianoboogie ‘Lock Up The Liquor’. Great…!

Philip Verhaege (5)

The Little Red Rooster Blues Band are a steaming band! West Coast jump harmonize perfectly in exciting Chicago Blues ...Hell yeah! Replay please…

Big Apple Blues: Manhatten Alley

16/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Gotta Start Somewhere
Happy
Take Two
Sdw
Deep Talkin'
Hudson Breeze
Steamroller
Subway Rumble
Love as I Know It
Rock On

Website Artiest
Big Apple Blues

In 2015 bracht de band Big Apple Blues het album ‘Energy’ op de markt. Een release dat tekstueel de dagdagelijkse beslommeringen en het leven in New York City schetste.
De originele songs waren een fusie van instrumentale blues, soul, funk en rocknummers. Al vrij snel werd de muziek gedefinieerd door critici als de 'Big Apple Blues Sound'. Het was een glorieus mixture van blues fusion. Bassist Admir ‘Dr. Blues’ Hadzic heeft zelfs een link met Leuven. Zijn vrouw Catherine komt uit deze studentenstad. Hij pendelt dus wel vaker tussen beide steden. Om deze connectie extra in de verf te zetten verweefde de band tussen de skyline van New York ook het Leuvense stadhuis op de hoes van het instrumentale conceptalbum ‘Energy’. Samen met zijn soulmates Zach Zunis (gitaar), de progressieve keyboardartiest Jim Alfredson, harmonica virtuoos Anthony Kane en drummer Baron Barry Harrison laten ze hun improvisaties hier alweer de vrij loop. Het nieuwe album ‘Manhatten Alley’ bouwt dus ook muzikaal voort op ‘Energy’. Het introduceert alweer het feelgood Big Apple Blues-geluid. De opnamen vonden plaats in de Sear Sound Studios in Manhattan. De old-school blues sound is geïnspireerd door New York City, maar met een vette een knipoog naar Tin Pan Alley, de verzameling muziekuitgevers en songwriters uit New York City die de populaire muziek domineerden in Amerika aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. De release opent met het funky ‘You Gotta Start Somewhere. Chris Eminizers’ saxofoontunes lopen cordiaal met Zach Zunis gitaarriffs en Harrison’s beukende drumslagen. Van de track ‘Happy’ worden wij hier inderdaad ook wel vrolijk van. De leuke en ontspannen gitaarriffs van Zach Zunis zorgen alweer voor enige meeslepende stonden. Het nummer ‘Take Two’ is dan weer ingekleurd met Jim Alfredson’s Hammond orgel arrangementen. De smooth saxtune is terug in het spannende ‘Sdw’ en het jazzy ‘Deep Talkin’. De Hammond orgel accordeert ook de songs ‘Hudson Breeze’ en ‘Subway Rumble’. De ballade ‘Love As I Know It’ komt in rockende divergentie met het afsluitende ‘Rock On’.

Philip Verhaege (4 ½)

The ten instrumental songs ranging from catchy soul, handsome funky tracks and smooth jazzy instrumentals. This 10 originals tracks release builds on the world-wide success of the previous album ‘Energy’. Vinyl edition of ‘Manhattan Alley’ will also be available in 183 gm press in July. Check it out on Big Apple Blues website…

Bruce Katz Band: Get Your Groove !

11/7/2018

title 0

Tracks:

Hesitation Blues
Freight Train
Beef Jerky
Shine Together (Tribe of Lights)
River Blues
Make Things Right
Get Your Groove
Zone 3
Rush Hour
Wasn't My Time
The Bun

Website Artiest
Bruce Katz Band

Bruce Katz Band is heel enthousiast om ons zijn nieuwe album ‘Get your Groove!’ voor te stellen. Het is uitgebracht op het label American Showplace Music en bevat heel wat nieuwe originele melodieën, die zowel vocaal als instrumentaal stralen. Het is een vervolg op de evolutie van de band in de traditionele Blues en soul- jazz sound. Net zoals hun improviserende jam blues en rootsmuziek, die Bruce heeft geëxploreerd als lid van de verschillende Allman Brothers familie bands. Bruce Katz speelde eerst met wijlen ButchTrucks, vooraleer hij gevraagd werd om een aantal shows met the Allman Brothers af te werken. Hij speelde onlangs ook in de Les Brers Band, net als bij en met als Butch Trucks and The Freight Train Band. Butch was naast een ongelooflijk toegewijde en briljante muzikant ook een origineel en geweldig persoon.
Bruce Katz werd onlangs genomineerd voor "Pinetop Perkins Piano Player of the Year". Zo weet je meteen ook wel instrument Bruce bespeelt, de piano dus! Bruce kruid de openingssong ‘Hestation Blues’ met opwindende Hammond orgel en gaat lekker op zijn elan verder in de opwindende instrumentale ‘Freight Train’. Voor het jazzy ‘Beef Jerky’ gaat Bruce achter zijn pianoklavier plaatsnemen. De Hammond orgel begeesterde ‘Shine Togheter’ (Tribe of Lights) is een swingende chapiter, maar in ‘River Blues’ blaast hij bewust wat stoom af. Na deze heerlijke instrumentale ballade gaat het van de hypnotiserende arrangementen uit ‘Make Things Right’ naar de swingende New Orleans en piano begeesterde titeltrack. De nummers ‘Zone 3’, ‘Rush Hour’ en ‘Wasn’t My Time’ zijn allen knappe slow bluesy Hammond orgel compositum. Het afsluitende ‘The Bun’ is alweer een geënthousiasmeerd met die betoverende Hammond orgel partijen. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

The new Bruce Katz Band album ‘Get Your Groove!’ is available for pre-sale at Amazon.
In addition to the band (Chris Vitarello and Ray Hangen), Allman Brothers founding drummer Jaimoe joins the band on 3 tunes, including one song that Bruce wrote for Butch Trucks, called ‘Freight Train’. It is released on the American Showplace Music label and contains many new original melodies, both vocal and instrumental. It is a sequel to the evolution of the band in the traditional Blues and soul jazz sound. Great!

Wily Bo Walker: Almost Tansparant Blues

10/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chattahoochee Coochee Man
Loan Me A Dime
I Want To Know
Storm Warning
Motel Blues
Did I Forget
Fool For You
Walking With The Devil
Long Way To Heaven
Moon Over Indigo
Light At The End Of The Tunnel

Website Artiest
Wily Bo Walker

Wily (uitgesproken als Whiley…) Bo Walker werd geboren in Glasgow. Deze singer-songwriter, composer, storyteller en performer verlegt alweer zijn grenzen in zijn nieuwe release ‘Almost Transparant Blues’. Wily is gebaseerd in New York City. In The Big Apple heeft hij een Blues & Soul Review productie en een opnameprojecten met de ‘Rattlin’ Bone Theatre Show’. Twee jaar geleden werd hij ingewijd in de U.S. Blues Hall of Fame als ‘Master Blues Artist’ én was hij finalist en runner-up in de 2016 Banks Radio Australia Awards . ‘Hij was tevens ook finalist in de 2016 British Blues Awards in de ‘Kevin Thorpe Award for Songwriter category’. In 2014 was Wily zelfs genomineerd als ‘Best Male Vocals’ in de 2014 British Blues Awards. Met een prijzenkast die werkelijk uitpuilt van de award stelt hij met volle trost het nieuwe album ’Almost Transparant Blues’ voor op het label Mescal Canyon Records.
Met een gedifferentieerde stijl van blues, gospel, soul, klassieke R&B, rock en Americana kleurt Wily Bo zijn nummers. De elf songs weerspiegelen als het ware zijn meer dan veertig jaar lange carrière. Het album opent glansrijk met de boogie song ‘Chattahoochee Coochee Man’. Trompettist Tony Gorruso komt hier meteen in de schijnwerpers. De blues ballade ‘Loan Ma A Dime’ is een nummer van Fenton Robinson waar Ed Brayshaw de vocale vertolking van Wily netjes involgt met zijn heavy gitaarriffs. ‘I Want To Know’ is een mysterieuze song over een verloren liefde dat alweer is gekruid met een knappe gitaarsolo’. De rocker ‘Storm Warning’ is dan weer geënthousiasmeerd door opwindende piano arrangementen. Het akoestische ‘Motel Blues’ is geëscorteerd met knappe banjo en dobro schikkingen. En dan gaan we nog eens swingen met de songs ‘Did I Forget’ en de kleurrijke power blues track ‘Fool For You’.
De diepe Delta bayou wordt gepersonifieerd door het Latin doordrenkte ‘Walking With The Blues’. Scheurende slide gitaar en Eran Asias’ inprentende beats komen in consternatie met Tom Welch’s beukende baslijnen. The Brown Sisters Of Chicago zijn de perfecte vocale backingband voor Wily’s ‘Long Way To Heaven’. Het jazzy ‘Moon Over Indigo’ komt zo in aangenaam contrast met het afsluitende blues chapiter ‘Light At The End Of The Tunnel’.

Philip Verhaege (4 ½)

With a differentiated musical style of blues, gospel, soul, classic R & B, rock and Americana, colors Wily Bo his songs. The eleven tracks reflect his more than forty years long career. Great release!

Mark Wenner’s Blues Warriors

10/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Diamonds At Your Feet
(Let Me Be Your) Teddy Bear
Rock A While
Checkin' On My Baby
Just To Be With You
King Bee
It's My Own Fault
Hello Josephine
Trust My Baby
The Hucklebuck
Just Like Jimmy
Dust My Broom

Mark Wenner, oprichter, bandleider, vocalist en harpvirtuoos bij een de meest opwindende blues en rootsbands The Nighthawks promoot nu zijn solo-debuutrelease. Samen met Mark Stutso (drums, vocals), Clarence “The Bluesman” Turner (guitar, vocals), Zach Sweeney (guitar) en Steve Wolf (upright bass) registreerde Wenner twaalf songs. De band exponeert alweer enkele facetten van de blues. Chicago, Mississippi en New Orleans zijn nooit ver uit de buurt. Net zoals op de meeste van de Nighthawks-albums van de afgelopen jaren, gooit Wenner nu ook een saluut naar Elvis Presley met een blues gezinde versie van zijn klassieker, 'Teddy Bear'.
The Blues Warriors zijn al enkele jaren actief en spelen shows in en rond het gebied van Washington, DC. Muddy Water’s ‘Diamond At Your Feet’, origineel uit 1955 op het label Chess Records, is hier door Wenner voorzien van opwindende Little Walter begeesterde chromatische blues harp. Elvis’ ‘Teddy Bear’ is getransformeerd tot een heuse blues song en die is geaccordeerd met een diepe gitaar grooves en Wenner’s diepgaande blues harp. In track ‘Rock a While’ komt Wenner alweer in de spotlights met zijn heavy harpsound. Het nummer ‘Checkin’ On My Baby’ werd ooit geregistreerd door Junior Wells en Sonny Boy Williamson. De Blues Warriors verkozen hier Wells twist en brengen ons naar de sixties sound toen Buddy Guy met zijn Chicago gitaar groove James Brown omarmde. In de slow blues ‘Just To Be With You’ kruisen Wenner’s bluesy harptunes Clarence Turner’s gitaargrooves. Slim Harpo’s ‘King Bee’ is nog zo’n kolfje naar de hand van Wenner. In de ballade ‘It’s My Own Fault’, origineel van B.B. King mag drummer Mark Stutso de vocale honneurs waarnemen. Hij doet dit met zo’n gevoel dat het nummer uitgroeit tot een ware goosebumps song. Bij Fats Domino’s ‘Hello Josephine’ gebruiken The Warriors, Terry Garland’s geargumenteerde rockarrangementen. De blues trage ‘Trust My Baby’ is dan weer voorzien van Sonny Boy Williamson’s harmonica tunes. Gitarist Zach Sweeney en bassist Steve Wolf gaat een muzikaal duel aan in de opwindende instrumentale ‘The Hucklebuck’. Het originele ‘Just Like Jimmy’ is een instrumentaal eerbetoon aan Jimmy Reed. Robert Johnson’s ‘Dust My Broom’ origineel uit 1936, is ingekleurd met een gedreven harpsound en Clarence diep gitaargrooves. Mark Wenner’s Blues Warriors, wat een showcase…!

Philip Verhaege (5)

Blues Harmonica legend Mark Wenner, founder / leader of the legendary Nighthawks is back with another hot side project. Mark Wenner's Blues Warrior's are nothin' but the blues with some of the Washington D.C. area's best blueman. Must have C

Celso Salim Band: Mama’s Hometown

10/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mad Dog
Locked Out In Misery
Let It Burn
Need To Be Alone
Got To Find That Babe
Down The Aisle
Mama’s Hometown
Best Of Luck
In My Time Of Dying

Website Artiest
Celso Salim Band

Dat de Braziliaanse blues scéne bruist weten wij hier al enkele jaren. De muzikale diversiteit is dan ook er enorm. R&B, blues, funk, bosa nova, samba, forró en het swingende Tropicália zijn al decennia lang overduidelijk aanwezig in het straatbeeld. Giba Byblos, Artur Menezes, Igor Prado, Gilberto Gil en zovele anderen zijn ook buiten hun landsgrenzen bekende artiesten. Nu maken we aangenaam kennis met singer-songwriter, gitarist en producer Celso Salim.
Celso werkte gestaag aan zijn carrière, leerde gitaar spelen op zes jarige leeftijd en ontdekte de blues. Op zijn zeventiende verhuist hij dan naar Los Angeles om er muziek te studeren. Niet veel later richtte hij samen met harmonicaspeler Darryl Carriere een bandje op. Rond het millennium produceerde hij samen met Rafael Cury een eerste album, ‘Lucky Boy’. Gevolgd door ‘Going Out Tonight’ in 2003 en ‘Big City Blues’ uit 2007. Vier jaar later was er dan het album ‘Diggin' The Blues’, een release met hoofdzakelijk akoestische country blues. Toch trekt hij in 2004 weer naar São Paulo en werkt er keihard aan zijn muzikale carrière. Salim verhuist in 2014 opnieuw naar L.A. en promoot in hetzelfde jaar nog het album ‘To The End Of Time’. Voor zijn nieuwe album ‘Mama’s Hometown’ krijgt Ceslo met David Fraser (keys), Mike Hightower (bas), drummer Lynn Coulter en zanger Rafael Cury de ideale backingmates. Celso Salim Band openen strak met de knappe Southern blues rocker ‘Mad Dog’ en vervolgen hun weg met het bleusy ‘Locked Out In Misery’, met een schitterende David Fraser op piano en harmonicavirtuoos Darryl Carriere. Het boogiewoogie begeesterde ‘Let It Burn’ is overgoten met meesterlijk gitaarriffs en komt zo in aangenaam contrast met de blues ballade ‘No Need To Be Alone’ en het swingende ‘Got To Find That Babe’, met Minque Taylor als gastzangeres. Lekkere old-school barrelhouse blues vinden we terug in ‘Down The Aisle’. De titeltrack herbergt heel wat soul, net zoals de piano ballade ‘Best Of Luck’. Met de traditional ‘In My Time Of Dying’ gaan we wel heel diep terug in de Delta. Gezellig vanop een zuiderse porch omgord Celso maar al te graag zijn akoestische dobro gitaar voor ons. Schitterend!

Philip Verhaege (4 ½)

We know already for a few years that the Brazilian blues scene is buzzing. The musical diversity is enormous. R & B, blues, funk, bosa nova, samba, forró and the swinging Tropicália are clearly present in the streets. Now there is also the Celso Salim Band. What diversity, what a blues voice and what a great musicality. Superb! Check it out…!

Steve Krase Band: Just Waitin’

7/7/2018

detail album

Tracks:

Settin' The Woods On Fire
I Don't Mind
Just Waitin' On My Brand New Baby
Irene Irene
The Ballad Of Jed Clampett
All In The Mood
Dirty Dirty
Blame It All On Love
Nobody Loves Me
My Baby Walked Off

Website Artiest
Steve Krase Band

De in Houston Texas gebaseerde mondharmonicavirtuoos en bandleider Steve Krase heeft met de release ‘Just Waitin’ een dijk een album te promoten. Steve Krase werd geboren in Brooklyn, New York maar bracht heel wat tijd door in Ohio, Californië en Louisiana. Nu, bijna 30 jaar later, woont hij nog steeds in Houston. Krase heeft zijn energieke stijl geïnvolveerd met de soulvolle sfeer die door deze grote stad continueert. De scène in Houston is zeer divers in verschillende soorten muziekstijlen. De stad heeft dan ook een lange geschiedenis en traditie in de Blues. Steve Krase is een volledig autodidact mondharmonicaspeler en heeft tijdens zijn verblijf in Houston met talloze muzikale mentoren gewerkt, waaronder Trudy Lynn , wijlen Pete Mayes, Jerry Lightfoot en Big Walter and The Thunderbirds. Gefrustreerd door zijn aimabel gitaarspel begon hij op zestienjarige leeftijd, na het horen van Neil Young’s ‘Heart Of Gold’, dan maar harmonica te spelen. Hij haalde zijn inspiratie uit verschillende genres. Blues, Pub Rock, Punk, Country, Glam en Electronica waren hem dan ook niet vreemd. Maar de belangrijkste muzikale invloed was misschien wel The J. Geils Band. De bluesrockband met hun wereldhit ‘Centerfold’.
Krase bracht tien jaar door als harpman bij de legendarische Houston-band Jerry Lightfoot en The Essentials. Na de split van de band The Essentials bracht Steve een paar jaar door als sideman bij Matt Leddy & The Meatcutters, tot dat hij Steve Krase & The In Crowd in de steigers zette. Samen wonnen ze de International Blues Challenge (IBC) in 2004 en 2005, en stoten door naar de finale in Memphis. De band werd ook vijf keer genomineerd door de Houston Press als ‘Best Blues Band’, tweemaal als ‘Beste Instrumentalist’ en als ‘Best Player’ in 2016. Recentelijk vertegenwoordigde de Steve Krase Band, de staat Houston op de IBC 2017 in Memphis. Nu is er dus de vierde landspeler ‘Just Waitin’. Het schijfje opent met Hank Williams’ ‘Settin’ The Woods On Fire’. Steve covert niet zomaar klasseloos de country klassieker, maar verweeft er enkele knappe rock-‘n-roll arrangementen aan toe. En het feestje gaat lekker door met het swingende ‘I Don’t Mind’. Een eerste bleusy song vinden we terug met de Texas blues song ‘Just Waitin’ On My Brand New Baby’, met Kenan Özdemis op gitaar, en de blues trage ‘Irene Irene’. In alle nummers neemt Steve’s harp het voortouw, en die laat zich graag begeleiden door David Cater’s gitaar, Rock Romano (bas) en Tamara Williams (drums). Het meest opzienbarende deuntje is de zydeco-versie van het Beverly Hillbillies TV-thema, ‘The Ballad of Jed Clampett’. Speciale gasten Brian Jack (accordeon), Mike V op rubboard en percussionist James Gilmer (Lyle Lovette) zijn graag gezien gasten die de sound werkelijk verheerlijken. De track ‘All In The Mood’, origineel van Howlin’ Wolf, is dan weer een schitterende bluesrock compositie. Het bas gestructureerde ‘Dirty Dirty’ is overgoten met inspirerende gitaarriffs en Steve’s activerende blues harp. Het swingende ‘Blame It All On Love’ is een zonnig nummer en staat in aangenaam contrast met de ballade ‘Nobody Loves Me’. Chester Burnette a.k.a. Howlin’ Wolf’s Chicago blues geënthousiasmeerde ‘My Baby Walked Off’ is een volgende meesterzet. Steve Krase weet ons muzikaal alweer te verrassen.

Philip Verhaege (4 ½)

‘Just Waitin' is a wild mix of classic blues, swing and obscure covers
World-class harmonica player Steve Krase expands his blues music into new territory on his fourth release ‘Just Waitin’

The Bennett Brothers: Not Made For Hire

6/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Junkyard Dog
Hold On Tight
I Just Don't Want The Blues Today
Blues #9
What'd I Do
Rocking Chair
How Long
The Only Way To Be
Walk With The Devil
Not Made For Hire
I Got A Woman

Website Artiest
The Bennett Brothers

Jimmy en Peter Bennett zijn geboren en opgegroeid in de zuidwestelijke hoek van Bay Ridge Brooklyn, nabij de Verrazano-brug. De buurt staat bekend om zijn bars, restaurants, kerken en legioenen hondsdolle loyale muziekfans van bands als Hot Tuna, The Band, The Grateful Dead, The Allman Brothers en heel wat country, folk en traditionele Ierse muziek. Na jarenlang te hebben gemusiceerd hebben de gebroeders Bennett de eer gehad samen te spelen met grootheden als Levon Helm, B.B. King, Bo Diddley en nog zoveel anderen. Eind jaren ‘90 brachten de broers het album 'The Bennett McLaughlin Band' uit met gitarist, zanger en songwriter Mike McLaughlin. Dit leidde tot een showcase met Rick Danko. Concertpromotor Norman Clancy, was zelfs in staat om ook Levon Helm te laten mee jammen. Dat was helaas de laatste show van Rick en Levon samen. Kort daarna nodige Levon, Jimmy en Peter uit in zijn huis in Woodstock om muziek te produceren. Levon had hij heel wat anekdotes en verhalen uit de tijd toen hij Elvis zag op een vrachtwagen. In de loop van de volgende jaren deden Jimmy en Peter een reeks optredens met Levon. Soms kwam Garth Hudson de band vergezellen, of kwam Amy Helm en Alexis P. Suter even langs. Het ene leidde tot het andere en The Bennett Brothers Band speelden als support act voor The Midnight Rambler, een project waar Hubert Sumlin, Johnnie Johnson, Little Samy Davis en Luther "Guitar" Johnson veelvuldig te gast waren. En zo werkten de broers gestaag aan hun solocarrière. Samen met Lee Falco (drums, vocals), John Ginty (Hammond B3, piano) openen The Bennett Brothers Peter (bas, vocals) en gitarist/vocalist Jimmy Bennett met het funky ‘Junkyard Dog’. De band neemt bewust wat gasoline terug in het country-getinte ‘Hold On Tight’. In de blues ballade ‘I Just Don't Want The Blues Today’ komt zangeres Linda Pino maar al te graag haar medewerking verlenen. Het nummer groeit uit tot een heus duet. Van de instrumentale blues stamper ‘Blues#9’ gaat het gezind naar de rocktunes van ‘What’d I Do’ en de boogie rocker ‘Rocking Chair’ met zijn moirerende slide gitaar. ‘How Long’ is nog zo’n opwindende compositie, net als de hoogoplopende Southern rocksong ‘The Only Way To Be’, het bluesy ‘Walk With The Devil’ en de blues rockers ‘Not Made For Hire’ en ‘I Got a Woman’. Sterk en strak, dat is het minste wat we van The Bennett Brothers kunnen zeggen!

Philip Verhaege (4 ½)

Rhythmically strong and tight, that is the least we can say about The Bennett Brothers!
The Bennett brothers are one of the most exciting rockbands from Brooklyn, New York ... and that is damn a big musical city.

Waydown Wailers: Backland Blues

4/7/2018

DETAILS ALBUM

Tracks:

Back Door Woman
I Want Your Soul
Done Somebody Wrong
Another Bump In The Road
No Mercy
Dizzy Miss Lizzy
Every Passing Mile
Somewhere In The Middle
I'm On The Hunt
State Of The Union (Remix)
Lover Of The Bayou

Website Artiest
Waydown Wailers

Het roots en bluesrock kwartet Waydown Wailers komen uit het kleine stadje Canton, New York. Het is een grensgebied aan de Saint Lawrence rivier dat door de lokale bevolking wordt geïndiceerd als de 'Backlands'. Het is een gebied dat berucht is door hun onafhankelijke vrijheid en occuperende populatie. Het is dus een passende titel voor het derde album van de band. Waydown Wailers geven alweer een unieke twist aan de blues sound. Ze noemen het zelf graag Outlaw Jam. Beïnvloeden door The Allman Brothers Band en Grateful Dead vermengen ze in hun sound heel wat folk, Americana en Country. De elf tracks op ‘Backland Blues’ omvatten drie geïnspireerde covers en acht originele nummers die zijn geschreven door de gebroeders David (gitaar, vocals) en Christian (gitaar) Parker. Het duo krijgt backing van de stevige ritmesectie met Connor Pelkey op bas en drummer Michael "Scruffy" Scriminger. De 12-bar blues song ‘Back Door Woman’ mag de dans openen. Voor de barrelhouse piano tunes is producer Professor Louie verantwoordelijk. ‘I Want Your Soul’ is een swampy rocker, net zoals de heavy Elmore James’ geaccordeere track ‘Done Somebody Wrong’. Van de swingende en hypnotiserende gitaarriffs in ‘Another Bump In The Road’ en het funky spijkerende ‘No Mercy’ gaat het gezwind naar ‘Dizzy Miss Lizzy’ en de country tunes uit ‘Every Passing Mile’. Het folky ‘Somewhere In The Middle’ is vocaal met een vette knipoog naar Bob Dylan. En dan komen de blues rockersongs ‘I’m On The Hunt’ en ‘State Of The Union’ als een kolkende jamsessie voorbij razen. Voor de afsluiter gingen de heren Parker ten rade bij Roger Mc Guinn en The Birds’ ‘Lover Of The Bayou’. Wat een finale!

Philip Verhaege (4 ½)

Waydown Wailers giving again an unique twist to her bluesy sound. They like to call it ‘Outlaw Jam’, and that sounds great!

Paul Filipowicz: Unfiltered

4/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

All My Whole Life Baby
Brand New Hat
Unfiltered
Canal Street
Howling For My Darling
Everything Gonna Be All Right
I Found a New Love
My Woman
Tin Pan Alley
Reconsider Baby
Riding High

Website Artiest
Paul Filipowicz

De Chicago Blues Hall Of Fame Chicagoan Paul Filipowicz brengt met enige trost zijn tiende release op de markt. Hij werd geboren in 1950 te Chicago, maar groeide op in Lockport, Illinois, zo’n dertig miles zuidwest van de Windy City. Net zoals zoveel van zijn collega’s begon hij met zingen in de plaatselijke kerk. Op de huiselijk radio hoorde hij nummers van Sonny Boy Williamson, Howlin’ Wolf en Muddy Waters. Maar de echte blues beleving kwam er toen hij Otis Rush live zag performen ergens in de South Side. Als autodidact gitarist leidt hij inmiddels haast vier decennia lang zijn band en speelde hij met grootheden als Hound Dog Taylor, Otis Taylor, Lefty Dizz, Jimmy Dawkins, Luther Allison en Mighty Joe Young. Paul kenmerkt zijn nieuw album met vijf originele tracks en enkele fijn uitgekiende covers die hij naar zijn hand heeft gezet. Bij zijn mentor Magic Sam haalde hij voor de gelegenheid de slow blues ‘Everything Gonna Be Alright’ van onder het stof. Bij Howlin’ Wolf leende hij de openingstrack ‘All My Hole Life Baby’, en bij Willie Dixon het zeer toepasselijke en opwekkende ‘Howlin For My Darling’. De schitterende instrumentale ‘Canal Street’ is ingekleurd met Benny Rickun blues harp, Tom Sobel tenor en bariton sax en Jack Naus’ trompetarrangementen. Paul’s astrante gitaarriffs zijn ook structureel in Lowell Fulsom’s ‘Reconsider Baby’. Tussendoor is het funky ‘Brand New Hat’ een knaller van een song én rockt de instrumentale titeltrack als vanouds. De bluesy ballade ‘I Found A New Love’, het beukende ‘Tin Pan Alley’ en de smokin’ bluesy afsluiter ‘Riding High’ zijn volgende chapiters.

Philip Verhaege (4 ½)

Paul characterizes his new album with five original tracks and some covers that he has put on his hand. As an autodidact guitarist, he leads his band for almost four decades and plays clever smokin’ Chicago blues.

Al Basile: Me & The Originator

28/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Trunk
Poor Boy's Day
What He Carried
My J-O-B
Useless Good Advice
Lefty's Nine Lessons
Self-Reliance
She Made Me Believe It
The Bee's Lot
Here Come Your Trouble
What He Deserved
I Forgot How to Care
Learn to Draw!
First One to Go
Breaking Up is Hard to Do
What You Got for Me
Who Owns It?
All Right
Solo
A Go of It
Young and Old
So Wrong for So Long
Confessing the Blues
If It Goes, It Goes
How It Goes

Website Artiest
Al Basile

Singer-songwriter en kornettist Al Basile is een origineel bandlid van de befaamde band Roomful of Blues, en werd meervoudig genomineerd voor een Blues Music Awards. Al Basile komt uit Haverhill, Massachusetts en gaf 25 jaar les aan de exclusieve Providence Country Day School. Hij verscheen op meer dan tien albums van Duke Robillard en heel wat artiesten coverden ook zijn nummers, waaronder Ruth Brown en Johnny Rawls. De ‘Bard of The Blues’ zoals hij weleens vaker wordt genoemd heeft alvast mooi volk rond zich geschaard in de studio voor zijn nieuwste release ‘Me & The Originator’. Het is Basile’s vijftiende solo- release op het label Sweetspot Records. Het is een conceptalbum dat een verhaal vertelt met een mengeling van verhalen en liedjes over een imaginaire muzikant die een carrière heeft en een duister geheim herbergt. Het stelt ook de vraag om even na te denken over de geschiedenis van blues zoals deze is doorgegeven aan de hedendaagse artiesten. De vijfentwintig tracks zijn geproducet door Duke Robillard, met dezelfde stellaire line-up als op Al's BMA genomineerd blues album ‘Mid-Century Modern’ uit 2016. Basile vertelt honderduit in ‘The Trunk’ en komt pas muzikaal in actie bij het swampy ‘Poor Boy’s Day’. En zo kabbelt de release rustig verder. Overhand vertelt hij een verhaal die dan wordt afgewisseld met een knappe blues song. Mark Texeira (drums), Brad Hallen (bas), Bruce Bears (keyboards), Doug James (tenor en baritonsax) en Jeff "Doc" Chanonhouse (trompet) zijn de ideale kompanen voor Basile. Het album ‘Me & the Originator’ is een opwindende lees- en luisterervaring, dat is ingedeeld in een royaal cd-boekje dat alle songteksten bevat, evenals de verhalen erachter. Voor de 20ste verjaardag van zijn label Sweetspot Records, wilde Al Basile wel eens iets speciaal doen. En of hij in zijn opzet is geslaagd!

Philip Verhaege (4 ½)

For the 20th anniversary of his Sweetspot Record label, Basile wanted to do something different.
Arranged in a lavish multi-panel CD booklet that includes all the lyrics to the songs, as well as the stories behind them, Me & the Originator is an exciting and nourishing reading/listening experience.

Cyril Neville: Endangered Species: The Essential Recordings

28/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Love Has Got To Win
Ayiti
Second Line Soca
New Orleans Cookin'
Funkaliscious
Calling All Souls
More Professor Longhair
Running With The Second Line
Lift Every Voice And Sing
The Road To Unity
Can't Stop A Dreamer

Website Artiest
Cyril Neville

Zanger, dichter, percussionist, Neville Brother en Meters-legende Cyril Garrett Neville is ook de talisman van de allesoverheersende supergroep Royal Southern Brotherhood. Muzieklegendes hebben geen cv’s, maar als je die van Cyril Neville zou aanhoren wordt je als het ware met een mokerslag neer geknuppeld. Hij werd geboren in New Orleans, Louisiana als de jongste van vier broers en zussen. Binnen een afzienbare tijdspanne zouden ze de R & B sound van de stad herdefiniëren als The Neville Brothers. Cyril absorbeerde de blues via de vinylcollectie van zijn ouders. Zijn eerste professionele optreden was samen met zijn broers Aaron en Art Neville en The Neville Sounds. Zijn volgende splintergroep Soul Machine bereikte nooit de hoogste toppen
maar Cyril stond in vuur en vlam en had met zijn solodebuut in 1970 de single ‘Gossip’ te promten. Vervolgens kwam hij in de line-up terecht van Art’s funkband, The Meters.
De band scoorde een wereldhit in 1969 met ‘Cissy Strut’. Cyril conga's en zang leidde naar tijdloze albums als ‘Cabbage Alley’ uit 1972 en ‘Fire On The Bayou’. Uber-fan Mick Jagger nodigde de band uit om de Amerikaanse stadiontour van de Rolling Stones in 1974 te openen. Art's suggestie om Cyril de leadzang te laten vertolken werd al even snel gerechtvaardigd door een reeks optredens. The Meters werden ontbonden in 1976 en plaveide de weg voor The Neville Brothers. Succesvolle albums als ‘Wild Tchoupitoulas’ uit 1976 en het Grammy-winnende ‘Yellow Moon’ uit 1989 zijn tijdloze albums. Cyril blijft creatief onverzadigbaar. Hij heeft niet alleen een opwindende solocarrière die klassiekers als ‘The Fire This Time’ (1994) en New Orleans Cookin ' uit 2000 voorbrengen, hij werkte ook samen met Bob Dylan, Bono en Willie Nelson. Hij toerde de hele wereld rond en was present op de Amnesty International tournee met U2 en The Police. Hij zong voor ‘Nelson Mandela Beginnend’ in 2011 en nam vijf albums op als bandleider van de Royal Southern Brotherhood. Cyril kreeg samen met Dr. John de ‘Louie Award’ voor hun toewijding aan het behoud van de culturele erfenis van Louis Armstrong. Als lid van The Meters heeft Cyril onlangs de ‘Grammy Lifetime Achievement Award’ gewonnen. Hij zal worden gehonoreerd op de prijsuitreiking van 14 juli 2018 tijdens een live tribute concert, gefilmd voor een PBS televisie special, een eerbetoon aan alle Grammy Legends. Hij ontving de ‘Best of the Beat 2018’ van Offbeat Magazine, als ‘Best Male Vocalist Award’ en werkte samen met de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Ernie Smith voor de song ‘Saturday Night in Soweto’.

Nu is er met ‘Endangered Species: The Essential Recordings’, een single disc-editie die wordt vrijgeven op het World Order Entertainment, een label dat werd opgericht door zijn zoon Omari Neville. Wanneer je Cyril ‘Uptown Ruler’ Neville’s stem hoort, begin je het kloppen van de drums te visualiseren en percipieert je het ritme van de gitaar en de bas. Zijn teksten personifiëren zowel de voorouderlijke strijd van de Afro-Amerikanen als een vreugdevolle viering van hun kracht. De essentie van zijn muziek ligt in de combinatie van zijn geest en een krachtige verbinding met zijn Afrikaanse roots. Zijn effectueringen brengen je naar die plek waar je je ziel kan respireren, én je geest en lichaam kunnen echt de emotie van de muziek beleven. Sluit je ogen en laat Cyril Neville je meenemen door een reis van zijn muzikale catalogus. Het album opent met het nieuwe funky nummer ‘Love Has Got To Win’, dat speciaal door Cyril en Tree Adams bij elkaar werd geschreven voor deze compilatie cd. Het zuiders spijkerende en danschapiter ‘Ayiti’, een andere term voor Haïti, staat bol van Latin tunes. The Uptown All-Stars zijn verantwoordelijk voor de opwindend ritmiek, de blazersarrangementen en sluiten wel zeer nauw aan bij Neville’s indrukwekkende percussie. Cyril herdenkt in het nummer de pracht van de Haïtiaanse setting en de strijd van het Haïtiaanse volk voor vrijheid en democratie. De band The Uptown All-Stars blijven ook aan boord voor ‘Second Line Soca’, een nummer dat de traditionele New Orleans Funeral personifieert en zorgt voor een hele mooie plechtige en swingende uitvaart. In het nummer ‘New Orleans Cookin’, uit het gelijknamige album uit 2000, heeft Cyril het over de traditional New Orleans food die de streek van The Crescent City karakteriseert. In het typerende ‘Funkaliscious’ gaat Cyril zelfs even aan het rappen, maar de beukende basstructuur zorgt voor een imposante outro. De ballade ‘Calling All Sounds’ is ingekleurd met knappe en ingetogen gitaarriffs. De track ‘More Professor Longhair’ is een eerbetoon aan de hogepriester van de New Orleans piano en zijn deuntjes over de Mardi Gras. Met ‘Running With The Second Line’ gaan we dan echt wel mee in een muzikale uitvaart stoet. Tuba en trompetgeschal en heel wat vocale rapper uitlatingen zijn hier ons deel. In het soul en gospel begeesterde ‘Lift Every Voice And Sing’ krijgt Cyril vocale backing van Dane Wilson en Yadonna Wise. Het soulnummer ‘The Road To Unity’ stond oorspronkelijk op het album ‘Soulo’ uit 1998, net zoals het groovy en funky ‘Can’t Stop A Dreamer’, dat hier opent met de Afro-Amerikaanse Baptistische dominee, Martin Luther King’s beroemde rede ‘I Have A Dream’. Hell Yeah..!

Philip Verhaege (5)

Close your eyes and let Cyril Neville take you through a journey of his musical catalog. Funky New Orleans blues, nailing grooves and clever soul blues, that are the musical Po-Boys, Gumbo Rockefeller Oysters are Gambalaya of Cyril Neville…! Check it out..

Sons Of Rhythm

26/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Time Is Gonna Come
Talkin’ Bout My Baby
You’ve Got A Friend
Will I Ever See You Again?
Everything I Do Gonh Be Funky
Swing Thing

Website Artiest
Sons Of Rhythm

Er komt tegenwoordig heel wat goede roots en blues muziek uit Canada overgewaaid. Sons Of Rhythm zijn een band uit het Toronto Area. Het trio Mick Maratta (vocals, gitaar), Feredrico Luiu (gitaar) en drummer Mick Carbone combineren heel makkelijk traditionele blues met opwindende rock-‘n-roll en funky tunes. Met deze debuut EP zetten ze zichzelf op de muzikale wereldkaart. Het schijfje opent met de gezellige en meerstemmige rocker ‘My Time Is Gonna Come’. Anthony Brancati is verantwoordelijk voor de knappe en opwindende boogiewoogie piano arrangementen. En die staan recht tegenover de beukende ritmesectie en Mick’s activerende gitaarriffs. Het nummer ‘Talkin’ Bout My Baby’ is dan weer een gezellige shuffle die in aangenaam contrast staat met de ballade ‘You’ve Got A Friend’ en de akoestische country track ‘Will I Ever See You Again?’. Het funky nummer ‘Everything I Do Gonh Be Funky’ is een coversong van Allen Toussaint én de swingende boogie ‘Swing Thing’ is de ideale slotsong die is ingekleurd met piano, blazers en enkele rockin’ gitaarsolo’s. Sons Of Rhythm hebben een schitterend debuut geregistreerd!

Philip Verhaege (4 ½)

Funky white boys from Canada gives roots a kick in the pants with this high spirited romp that finds them hitting that four on the floor with a boogie stomp that just won't quit. Rocking roots cats, they know the real mission is to party and keep things in high gear which they do quite well. Hot. With this debut EP they put themselves on the musical world map.

Lino Muoio: Mandolin Blues – Acoustic Party

26/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Do It Right
Wise Enought
Peace of Mind
I Can’t Stand
Shelter
It’s Up To Me

Website Artiest
Lino Muoio

Het debuutalbum ‘Blues On Me’, ‘Mandolin Blues’ en het twee jaar geleden verschenen ‘Mandolin Blues: The Piano Session’. ….wel, het zijn maar enkele mooie illustraties van al even schitterende albums die de Italiaanse blues artiest Lino Muoio in het verleden heeft gepromoot. Vooral in ‘Mandolin Blues - The Piano Sessions’ herwaardeerde Lino de evolutie van de mandoline in de blues sound. Nu heeft hij met ‘Mandoline Blues – Acoustic Party’ alweer die authentieke en originele mandolinestijl gepercipieerd. Net zoals in het verleden ook Yank Rachel (check it out on: http://www.mandolinblues.com/story.html ), Johnny Young, Jimi Hocking, Gerry Hundt én onze goede vriend Bert Deivert ook al enkele decennia lang occupeerden met de mandoline sound. Wat ons vooral vrijwel meteen opvalt is het feilloze Engelse accent die schuilt in Lino’s ruige stem. Met enkele bekende vrienden trok hij naar de studio en registreerde er zes knappe en originele songs. Voor de swingende openingssong ‘Do It Right’ vindt Lino zijn kompaan in de akoestische gitaarsnaren van Paolo Bonfanti. Stefano Tavernese is gast in het diepe en Delta begeesterde ‘Wise Enought’. Francesco Piu komt de workerssong en gospel beïnvloede ‘Peace of Mind’ inkleuren. De baslijnen van Lucio Villani en Marco Pandolfi’s blues harp arrangementen komen in de spotlights in het swingende ‘I Can’t Stand’. In het opwindende ‘Shelter’ komt de charismatische gitaar virtuoos Adriano Viterbini, Lino’s mandoline tunes accorderen. Het trio Max De Bernardi, Veronica Sbergia en Mario Donatone komen de old-school bluesgrass uit ‘It’s Up To Me’ wat opvrolijken. Lino Muoio besloot op zestienjarige leeftijd om gitaar te leren spelen. Hij was als het ware bezetten door de gitaarsound die Jimmy Page, Angus Young, Jeff Beck en Van Halen. Als autodidact maakt hij nu zo’n twintig jaar deel uit van de Italiaanse blues scéne. Hij bleef vijf jaar aan boord bij de band EDA, maar na deze periode werd hij bandlid bij de oudste en meest bekende band van Italië, Blue Stuff. Vier cd’s later en heel wat optredens en festivals volgde als hoogtepunt een performance op de Italiaanse televisie. In 2008 besloot hij dat het tijd was om met ‘Blues On Me’ een eerste solo cd in te blikken. Een release waarin het timbre van de mandoline fundamenteel en essentieel staat. Knap..!

Philip Verhaege (4 ½)

Lino Muoio revalues the evolution of the mandolin in the blues sound. Now he perceived with the release 'Mandolin Blues - Acoustic Party' that authentic and original mandolin style. What strikes us most, besides his mandolin viruosity, is the flawless English accent that lurks in Lino's rough voice. He went to the studio with some famous friends and recorded six handsome and original songs. ‘Mandolin Blues – Acoustic Party’ is a release in which the sound of the mandolin is fundamental and essential. Handsome..!

Buddy Guy: The Blues Is Alive And Well

25/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

A Few Good Years
Guilty As Charged
Cognac (Buddy Guy feat. Jeff Beck & Keith Richards)
The Blues Is Alive And Well
Bad Day
Blue No More (Buddy Guy feat. James Bay)
Whiskey For Sale
You Did The Crime (Buddy Guy feat. Mick Jagger)
Old Fashioned
When My Day Comes
Nine Below Zero
Ooh Daddy
Somebody Up There
End Of The Line
Milking Muther For Ya

Website Artiest
Buddy Guy

Met het overlijden van B.B. King in 2015 is Buddy Guy haast de enig overgebleven legendarische blues artiest. En ook al is hij gewiekste zakenman, hij blijft ons muzikaal steeds verbazen. De zevenvoudige Grammy Award-winnende blues-icoon Buddy Guy brengt met ‘The Blues Is Alive And Well’ een gloednieuwe release op de markt. Met dit album geeft hij ons tekstueel een inkijk op zijn carrière, en consecreert hij zelfs in enkele nummers naar het onvermijdelijke, de dood. Het album opent spectaculair met Buddy’s slidegitaar in de nostalgische en mortale ballade ‘A Few Good Years’. De lyrics "A few good years, Is all I need right now. Please, please Lord, send a few good years on down”, zijn slecht enkele melancholische woordspellingen. Met ‘Somebody Up There’, ‘When My Day Comes’ en ‘End Of The Line’ gaat hij het onderwerp mortaliteit dus duidelijk niet uit de weg. Maar niet getreurd, want zover is het gelukkig nog niet en heel wat Chicago blues begeesterde nummers bruisen van energie. Naast de funky titeltrack ‘The Blues Is Alive And Well’, is er het knappe ‘Guilty As Charged’, het beukende ‘Bad Day’, het activerende ‘Old Fashioned’, de Chicago blues trage ‘Nine Below Zero’ en de met heavy gitaarriffs gekruide afsluiter ‘Milking Muther For Ya’.
Dit alles getuigt nog steeds van zijn geesteskracht. Hij was ook een icoon voor veel Britse blues gitaristen. Zo komt Rolling Stone’ Keith Richards, en een al even schitterende en solerende Jeff Beck hun opwachting maken in de slow blues ‘Cognac’. Niet toevallig Buddy’s godendrank. Stones frontman Mick Jagger komt met zijn harp de blues ballade ‘Yu Did The Crime’ verder inkleuren. En een extraordinaire James Bay doet haast vocale wonderen in de soulvolle slow blues ‘Blue No More’. In het spooky en moderne ‘Whiskey For Sale’ gaat Buddy haast reciteren. Maar in het nummer ‘Ooh Daddy’ raast hij als een bezetene door het nummer en rockt als een stormwind die door The Windy City raaskalt. De Grammy Award winnende drummer, producer en songwriter Tom Hambridge producet het album. Op 81-jarige leeftijd bewijst Buddy Guy dat de blues nog steeds ‘alive and kicking’ is. Hij kreek in 2015 een Grammy Lifetime Achievement Award en zijn ongelooflijke carrière omvat haast meer dan zestig jaar. Enkele carrière hoogtepunten zijn onder meer zeven Grammy Awards, 37 Blues Music Awards, Kennedy Center Honors, NARM Chairman’s Award for Sustained Creative Achievement, Billboard Music Awards’ Century Award for distinguished artistic development, Presidential National Medal of Arts, én werd Buddy geïntroduceerd in the Rock and Roll Hall of Fame. Met een cognac en een Havana sigaar in de hand drukken wij hier maar al te graag op replay!

Philip Verhaege (5)

Yes, ‘The Blues Is alive And Well’, and so is Buddy Guy as he enters his 81s. This album is a must for every blues fan. With this album gives Buddy Guy us a lyrically glimpse of his career, and he even refers in a few numbers to the inevitable, the end .... but it is fortunately not so far yet! At the age of 81 Buddy Guy proves that the blues is still 'alive and kicking'.

Big Georges Harp: Uptown Cool

19/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Down To The Rite Aid
Internet Honey
Alternative Facts
I Wanna Know
Nobody’s Listening
In The First Place
Standing In The Weather
Bulletproof
Cold Snap By The Bay
Just Calm Yourself
Uptown Cool
Lord Make Me Chaste

Website Artiest
Big George Harp

Big Georges Harp is een blues artiest die de chromatische harmonica bespeelt en die genomineerd werd voor een Blues Music én Blues Blast Magazine award in de categorie “Best New Artist Album” in 2014 met zijn album ‘Chromaticism’. Met ‘Uptown Cool’ promoot hij nu zijn derde album en presenteert hij meteen ook twaalf nieuwe originele nummers. Muzikaal is hij beïnvloed door de sound uit Memphis en New Orleans. Maar ook door de Braziliaanse jazz en de smeulende Chicago blues staan hoog op zijn verlanglijstje. Big Georges omringt zich alweer met heel wat toptalenten zoals Chris Burns (keyboard), drummer Alexander Pettersen, bassist Joe Kyle, Kid Andersen (bas, gitaar en percussie), Little Charlie Baty (gitaar), Loralee Christensen (vocals), saxofonist Michael Peloquin en Mike Rinta (trombone en tuba), percussionist D’Mar en gastvocalist Derick Hughes. Big George Harp herdefinieert als het ware de rol van chromatische mondharmonica in blues, net zoals William Clarck dat ooit deed in de jaren ’90. Met de openingssong ‘Down To The Rite Aid’ trekken we meteen naar de West Coast. De swingende arrangementen zijn ook van de partij in het funky ‘Internet Honey’. De jazzy structuur begeesterd het nummer ‘Alternative Facts’ en brengt ons naar het Latin geënthousiasmeerde
‘I Wanna Know’, de slow blues ‘Nobody’s Listening’ en de swingende instrumentale shuffle ‘In The First Place’. Big Georges Harp neemt ook het voortouw in het West Coast geïnstrumenteerde ‘Standing In The Water’. Kid Anderson’s gitaar groove komt in de spotlights in het exporterende ‘Bulletproof’. De piano intro in ‘Cold Snap By The Bay’ blijft tijdens het nummer alterneren met Kid’s gitaarriffs. In het zuiderse duet ‘Just Calm Yourself’ mag Loralee Christenen enkele vocalen voor haar rekening nemen. In de laatste twee nummers ‘Uptown Cool’ en ‘Lord Make Me Chastle’ komt Little Charlie Baty zijn gitaarsnaren beroeren. En net hij maakt deze song groot, net zoals hij zo vaak deed met zijn Nightcats. Knap!

Philip Verhaege (5)

Big Harp George is one the best chromatic bluesharp players. With his great voice and incredible tight backing band, is this a blast of a release. Highly recommended!

Ruben Hoeke Band: 25 Live

17/6/2018

title 0

Tracks:
CD 1:

That’s The Boogie
Liar, Liar (Panties On Fire)
Backdoor Blues
Pet The Fat Cat
Midnight Prayer
Sweet Lovin'
High On The Bottle
Boogie Music
True Love
Gone But Not Forgotten
Fresh From The Mother
Misty Morning
Give It Up

CD 2:

Swamp
Hour-E-Cow
Cynide Fire
Time
Four Seasons
Bell Tower
Raging Fire
Soul Of A Man
Let The Good Times Roll
Dirty Little Woman
Won’t Get Fooled Again
Lord I Feel Tired

Website Artiest
Ruben Hoeke

Ruben Hoeke speelde al veel langer met het idee om ooit eens een live album te registreren. Het is dan maar meteen een dubbel album geworden. Pas na de eerste van twee opgenomen shows hoorde hij pas dat er live opnamen waren vastgelegd. Ruben is de zoon van de Nederlandse singer-songwriter, blues, soul, R&B en boogiewoogie pianist Rob Hoeke. Op veertienjarige leeftijd begint Ruben met gitaarspelen. Niet veel later richtte hij de band Blues On The Road op en met een gemiddelde leeftijd van amper veertien jaar waren ze op dat ogenblik de jongste rockband van Nederland. Twee jaar later vervoegde Ruben de rock-‘n-roll band van Henk Pepping en vindt met zanger Reniet Vrieze de ideale inspirator. Hij vertrekt voor enkele weken naar de States en speelt in de loop der jaren met diverse bands en projecten. In 2006 geregistreerd Ruben Hoeke Band met ‘Sugar’ hun debuutplaat en het succesvolle ‘Coexist’ in 2008. Vijf jaar later promoot de band dan het album ‘Loaded’. Ruben wordt in 2015 onderscheiden met een ‘Dutch Blues Award’ en verschijnt ook de release ‘River Songs’. Twee jaar geleden werd zijn laatste studioalbum ‘Sonic Revolver’ op het grote publiek losgelaten en verschijnt tevens het nieuwe 'Hoeke - Legacy' album. Eind 2017 vierde Ruben Hoeke samen met drummer en broer Eric Hoeke, bassist Mike Kamp en zanger Lucas Pruim het 25-jarige podiumjubileum met een uitgebreide tour. Op 30 september 2017 en 27 januari 2018 werden beiden shows door Robin Schingenga geregistreerd in Poppodium Bolwerk in Sneek, een stad ten zuidwesten van Leeuwarden. Strakker kan een band live niet openen dan met een vette blues rocker zoals ‘That’s The Boogie’. Met een soepele maar beukende trend gaat RHB onverstoord verder met het zwaarbeladen ‘Liar, Liar’ (Panties On Fire), de in highspeed vertolkte boogie ‘Backdoor Blues’ en de heavy gitaarriffs uit ‘Pet The Fat Cat’. En dan komt de haast elf minuten durende rockballade ‘Midnight Prayers’ de blues prediken. Ruben ontpopt zich als een waar gitaarvirtuoos en de song gaat over in het funky spijkerende ‘Sweet Lovin’. In nummers als ‘High On The Bottle’ en ‘Boogie Music’ geeft de band dan weer plankgas. Maar al snel wordt het slowtime met de bluesy ballade ‘True Love’. Ruben toont zich meteen ook een grootmeester met zijn ingetogen wah-wah pedaal. Het stemming wisselende ‘Gone But Not Forgotten’ is haast een emotionele rollercoaster, net zoals het hoogoplopende en heavy ‘Fresh From The Mother’. Het dynamische ‘Misty Morning’ is alweer een power ballade die een structureel hoog niveau aanhoudt. Het bonzende ‘Give It Up!’ is een waardige afsluiter voor CD 1.
Volume twee opent met de scheurende gitaarriffs in ‘Swamp’, en nummer uit het album ‘Sugar’. Met het stomende ‘Hour-E-Cow’ en ‘Cyanide Fire’ blijft RHB zijn energieke heavy rock sound meer dan loyaal. De zeer typerende vocalen van Lucas Pruim komen ook tot hun recht in de hypnotiserende ballades ‘Time’ en Thé Lau’s ‘Four Seasons’. Het scheurende en weergaloze ‘Bell Tower’, uit de release ‘Sonic Revolver’, raast als een wervelwind door onze woofer. En dan moet de meeslepende boogie chapiter ‘Raging Fire’ nog de setlist sieren. De band neemt bewust wat gasoline terug in de haast negen minuten durende rockballade ‘Soul Of A Man’.
Het divergerende ‘Let The Good Time Roll’, origineel van Louis Jordan en het met overweldigende gitaarriffs overgoten en hard rammeiende ‘Dirty Little Woman’ staan garant voor heel wat stage diving en crowd surfing .
Voor de gelegenheid leende RHB bij Pete Townshend, The Who klassieker ‘Won’t Get Fooled Again’ en dan weet je meteen ook waar Ruben de muzikale mosterd vandaan haalde. Als afsluiter koos de band voor ‘Lord I Feel Tired’, een nummer van The Groundhogs’ Tony McPhee.
De release ’25 Live’ is een muzikaal testament voor Ruben Hoeke Band.

Philip Verhaege (4 ½)

In accordance with the anniversary release, the double CD also contains twenty-five songs.
Besides some rare cover versions you will find almost all original compositions. The release '25 Live’ is a musical testament for Ruben Hoeke Band. On to a minimum of 25 years. Let’s rock..!

Sugar Brown: It’s A Blues World…Calling All Blues!

15/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hummingbird
Love Me Twice
Lousy Dime
Sure As The Stars
It's a Blues World
Hard To Love
Frying Pan
What I Know
Tide Blues
Those Things You Said
Looking for 2 O'clock
Dew On The Grass
Brothers

Website Artiest
Sugar Brown

De in Toronto gevestigde singer-songwriter en multi-instrumentalist Sugar Brown kan zijn creatieve stem uitlenen aan het schitterende album ‘It's A Blues World’… Calling All Blues!
Zijn derde album komt in navolging van ‘Saddle Day’ uit 2014 en het veelgeprezen ‘Poor Lazarus’ uit 2015. Brown bezit een encyclopedische muzikale kennis en zijn nummers zijn gepassioneerd, uniek en soulvol. Hij legt graag zelf zijn idiosyncratische stijl op deze manier uit: "Elk nummer hier is een blueswereld op zich, ze gaan van country naar urban, van de jaren 30 tot de jaren 70, maar het zijn kleine werelden in de blues. Zijn officiële achternaam is Kawashima, en dat betekent rivier-eiland in het Japans. Je kunt elk liedje zien als een eiland in een rivier.
Het album ‘It's A Blues World’ werd opgenomen in de Studio Marquee Sound in Toronto, in coöperatie met ingenieur Braden Sauder. De studio bevindt zich in een oude bioscoopcomplex en richt zich vooral op analoge opnames, de favoriete muziekvorm van Sugar Brown. Op een oude Collins microfoonvoorversterker uit 1936 heeft Brown zijn vocale microfoon aangesloten, om zo zijn beoogde sound te designeren. Een rijk, warm en intiem geluid, dat is de perfecte setting voor alle originele Brown’s composities. In de studio vond Brown backing bij Chicagoan
Rockin’ Johnny Burgin (gitaar), Michelle Josef (drums), Russ Boswell (bas) Minnie Heart (bas, gitaar, fiddle, bari), Nichol Robertson (gitaar, banjo), Julian Fauth (piano, Farfisa), drummer Chuck Bucket en Bill Howard (tamboerijn, basdrum). De release opent met de swingende boogiewoogie groove uit ‘Hummingbird’ en de hypnotiserende funky Farfisa orgel arrangementen in ‘Love Me Twice’. De country beïnvloede song ‘Lousy Dime’ is een nummer dat bijzonder lang in je hoofd blijft rondtollen. De track ‘Sure As The Star’ is dan weer een Chicago blues geïnspireerde song. De titeltrack heeft wat ‘House Of The Rising Sun’ schikkingen, maar al snel kentert de composities in een overheerlijke blues song. Het nummer ‘Hard To Love’ is geïnspireerd door het akoestische gitaarspel van Floyd Council en George McCoy, de echtgenoot van Memphis Minnie. Met ‘House Of The Frying Pan’ trekken we naar het diep zuiden en belanden we haast in een vette Fat Possum stijl. Sugar Brown’s authentiek harpstijl is ook geënthousiasmeerd in het nummer ‘What I Know’. De country blues uit ‘Tide Blues’ en de rocker ‘Looking For Two O’Clock’ zijn volgende hoogtepunten. Van de jumpblues in ‘Dew On The Grass’ gaat het onverwijld naar de country blues met ‘Brothers’.
Sugar Brown werd geboren als Ken Kawashima, uit een Japanse vader en een Koreaanse moeder die beiden halverwege de jaren zestig emigreerde naar de Verenigde Staten. Hij groeide op in Bowling Green, Ohio en verhuisde naar Chicago om zijn studies voort te zetten. Hij verdiepte zich al snel in de rijke blues cultuur én de cultuur van de Windy City. Zijn blijvende passie voor de bluesy muziekvorm was geboren. Hij werkte intensief samen met lokale helden als Tail Dragger (de hem zijn bijnaam Sugar Brown gaf) als met Willie "Big Eyes" Smith en Rockin’ Johnny Burgin. Na het afronden van zijn doctoraat in de geschiedenis aan de New York University in 2002 woont Sugar Brown in Toronto, waar hij lesgeeft als universitair hoofddocent Oost-Aziatische Studies aan de Universiteit van Toronto.

Philip Verhaege (5)

"I try to have a diversity of songs with different feelings, different beats, different worlds.” he explains, and that mandate is certainly fulfilled on It's A Blues World. Recognition of Sugar Brown as a fresh, authentic and original voice in North American blues. Brown has connected his vocal microphone to a Collins microphone preamp from 1936. To create his intended sound. A rich, warm and intimate sound that is the perfect setting for Brown's original compositions

Matty T Wall: Sidewinder

15/6/2018

detail album

Tracks:

Slideride
Sidewinder
Something Beautiful
Change Is Gonna Come
Can't Stop Thinkin
Shake It
Going Down
Ain't That The Truth
Walk Out The Door
Sophia's Strut
Leave It All Behind
Mississippi Kkkrossroads

Website Artiest
Matty T Wall

Dat ook Australië bruist van de bluessound wisten wij hier al heel wat langer dan vandaag.
Matty T Wall’s debuutalbum ‘Blue Skies’ werd ooit geregisterd in twee continenten, deels in New York en deels in zijn thuisstad Perth, Australië. Voor het project ‘Sidewinder’ werkt Matty T nu samen met drummer Ric Whittle, Stephen Wakler (bas) en orgelist Gordon Cant.
Matty opent met de originele instrumentale ‘Slideride’ en de rockende titeltrack. Maar al even snel trekken we naar het zuiden en New Orleans met de cover ‘Something Beautiful’, origineel van Troy 'Trombone Shorty' Andrews en Rayn Montbleau.
Sam Cooke’s ‘Change Is Gonna Come’ is een soul chapiter die Matty ook moeiteloos naar zijn hand zet door de hypnotiserende orgeltunes en Jonas Petersen vioolarrangementen. Na het moderne ‘Can’t Stop Thinkin’ trek Matty alle muzikale registers open in de Fat Possum-achtige boogie rocker ‘Shake It’ en het met gitaarriffs overgoten ‘Going Down’, van Don Nix. Het funky ‘Ain’t That The Truth’ percipieert de veelzijdigheid en diversiteit die schuilt in rasartiesten als Matty T Wall. En dat is uiteraard niet anders in het blazerssectie gekruide ‘Walk Out The Door’ en ‘Sophia’s Strut’. Als afsluiter serveert Matty ons het folk begeesterde ‘Mississippi Kkkrossroads’, een nummer van Chris Thomas King. ‘Sidewinder’ is a great stuff…!

Philip Verhaege (4 ½ )

Matty Wall is home to all this musical markets. What a diversity refutes is his songs. He also has the ideal voice for all these genres. Who will take him to the Low Countries?

Blind Lemon Pledge: Evangeline

14/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Buley’s Farm
Jennie Bell
Brimstone Joe
Midnight Assignation
Go Jump The Willie
The Language Of Love
Ham And Eggs
How Can I Still Love You
You Had Me A Goodbye
Evangeline

Website Artiest
Blind Lemon Pledge

Vorig jaar leverde Blind Lemon Pledge, het alter ego van James Byfield, samen met een handvol ‘friends’ het aangenaam klinkend album ‘Backwoods Glance’ af. Het album boorde genres als blues, jazz, country, folk en rock & roll aan die door Pledge op een eigen manier door elkaar gekneed werden. Op zijn recent uitgebracht ‘Evangeline’ houdt hij deze traditie in eer, maar heeft hij de hulp van ‘friends’ niet langer nodig. Multi-instrumentalist Blind Lemon Pledge neemt hier namelijk alle arrangementen voor zijn rekening en alle instrumenten worden door hem bespeeld. Pledge is een bluesman in hart en nieren. Openen met een van slidegitaar en mondharmonica voorziene worksong als ‘Buley’s Farm’ zet je gehoor dan ook meteen op scherp. Byfield houdt van verschillende genres en bij opvolger ‘Jennie Bell’ wisselt hij het geweer resoluut van schouder, met een pracht van een folky Americanaballade als resultaat. En ook zijn stem stuurt hij alle windrichtingen uit, maar steeds de richting uit van de sfeer die het nummer vraagt. Dat uit zich in het van smooth jazzyfeel met bluesritme wisselende ‘Brimstone Joe’ waar zoetgevooisd en rauw mekaar ontmoeten. Southern rockend raast hij, gedreven door een messcherpe gitaarsound over de highway in ‘Midnight Assignation’ om op Latin salsa wijze aan te komen op ‘The Language Of Love’. Voor een jazzy croonergevoel zorgen dan weer ‘Ham And Eggs’ en ‘How Can I Still Love You’.
Eindigen doet Pledge zoals hij begon, zichzelf op akoestische slidegitaar begeleidend, mijmerend over de verloren liefde van ‘Evangeline’.
Dit album barst van de diversiteit en laat horen dat Blind Lemon Pledge zich zo gezond als een vis voelt in de momenteel maar al te vaak in onfrisse toestanden verkerende muzikale wateren. ‘Evangeline’ is een klasse album van een groot artiest, eentje dat een aparte plaats verdient in de platenkast, zodat het vlug kan gevonden worden.

Lambert Smits (4 ½)

On this album, Blind Lemon Pledge takes care of all arrangements and plays all instruments in the most diverse music genres. Blues, jazz, Americana, Latin salsa and a bit of rock, all brought with passion and craftsmanship. Sublime album!

J.P. Soars: Southbound I-95

12/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:
Ain't No Dania Beach
Sure As Hell Ain't Foolin' Me
Southbound I-95
Shining Though The Dark
The Grass Ain't Always Greener
Arkansas Porch Party
Satisfy My Soul
Born In California
When You Walk Out That Door
Deep Down In Florida
Across The Desert
Dog Catcher
Troubled Waters
Go With The Flow
Sure As Hell Ain't Foolin' Me (Radio Edit)

Website
JP Soars

In 2009 wonnen J.P. Soars en The Red Hots de bandcompetitie tijdens de International Blues Challenge. Het album ‘More Blues With Honey’ uit 2011 resulteerde in het ontvangen van een 2012 Blues Music Award-nominatie als "Contemporary Blues Male Artist of The Year".
J.P. Soars staat sinds zijn album ‘Back of My Mind’ wereldwijd in de belangstelling. Toen al werd duidelijk dat hij wel zeer ongewone invloeden in zijn sound kon weerleggen. Compromisloze bluesrock wordt versneden met complexloze blues, Latin en jazzy arrangementen. Naast het knappe album ‘As Live As It Gets’ met Jimmy Thackery & The Drivers was het succesvolle ‘Full Moon Night in Memphis’ zijn derde soloalbum. Met enkele opmerkelijke passage in België, (waaronder Blues Peer én de Banana Peel) en in Nederland, kon ook het grote publiek kennis maken met zijn opmerkelijke sound. Nu heeft J.P. ‘Sountbound’ in de platenrekken liggen. En hiervoor kreeg hij medewerking van een hele lijst gastartiesten en is het een co-productie van J.P. en Jeremy Staska. Soars gitaar en vocalen openen met ‘Is Not No Dania Beach’. Hij wordt vergezeld door de Canadese Paul Deslauriers op slide-gitaar en orgelist Travis Colby (Roomful of Blues) en de ritmesectie met drummer Chris Peet, bassist Greg Morency en percussionist Sam Harrison. Op het New Orleans funky spijkerende ‘Sure As Hell Is Not Foolin Me’ hanteert J.P. ook de baslijnen en is Travis Colby’s piano orgel wel heel belangrijk voor de beoogde sound. De titeltrack ‘Southbound I-95’ is een opwindende surfrocker met een vette knipoog naar masters als Dick Dale. In het soul chapiter ‘Shining Though The Dark’ komt tenorsaxofonist Terry Hanks in de spotlights. Het wordt ook lekker swingend met de boogiewoogie rocker ‘The Grass Ain’t Always Greener’. De instrumentale ‘Arkansas Porch Party’ bespeelt J.P. zijn akoestische gitaar en heeft co-producer Jeremy Staska op percussie. De basistrack werd opgenomen in John Smalls-hut in de Ozark-bergen van Union Town, Arkansas. En net dat geeft een andere dimensie aan de songs. De blazerssectie van Sax Gordon, (tenorsaxofoon) en Tino Barker met zijn baritonsax, zijn ook significant in de track ‘Satisfy My Soul’. De geweldige frasering in de blues rocker ‘Born In California’ zijn een autobiografisch verhaal. J.P. is geboren in Californië en opgegroeid in Arkansas. Maar nu woont hij in Florida waar hij voor ons de blues speelt. In het nummer ‘When You Walk Out That Door ‘ van Albert King mag gitarist Jimmy Thackery de eerste solo voor zijn rekening nemen. En op Muddy Water’s ‘Deep Down In Florida’ is Albert Castiglia gastgitarist. De zwoele en Latin beïnvloede instrumentale ‘Across The Desert’ speelt J.P. even op een Portugese folk gitaar en komt Lee Oskar op mondharmonica de sound verheerlijken. En ook ‘Dog Catcher’ heeft die Latin beat en is percussionist Oscar Santiago, naast J.P.’s slidegitaar, een belangrijke counselor. En dan komt Reza Filsoofi met zijn sitar het bluesy ‘Troubled Water’ inkleuren. Een derde instrumentale track krijgen we met het activerende ‘Go With The Flow’, om te beëindigen met het funky Bourbon Street spijkerende ‘Sure As Hell Ain't Foolin' Me’ (Radio Edit). And now.. replay please!

Philip Verhaege (5)

J.P. Soars confirmed repeatedly. What a great artist, what a great voice and what an overwhelming guitarist. And what a musical diversity. With many guest artists, J.P. has produced the 2018 album.