Category: Soul

Johnny Fuller: California Blues, Mercy, Mercy!! 1954-1962

26/3/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Hard Times
Buddy
Back Home
It’s Your Life
Prowling Blues
Johnny’s Low-Down Blues

Johnny Fuller

These Young Girls
I Walk All Night

Willie B. Huff With J. Fuller Orchestra

Beggar Man Blues
I’ve Been Thinkin’ And Thinkin’

Johnny Fuller And His Band

Fool’s Paradise
First Stage Of The Blues
Lovin’ Lovin’ Man
Remember

Johnny Fuller

Train Train Blues
Bad Luck Overtook Me
Mean Old World
How Long
Sunny Road
I Can’t Succeed
Too Late To Change
Roughest Place In Town
Mama Told Me
Comin’ Around The Corner
Johnny’s Ace’s Last Letter

Disc 2

Cruel, Cruel World
My Heart Beats For You
Garden Of Memories
Mercy Mercy
Don’t Slam That Door
Sister Jenny
My Heart Is Bleeding
Restless
Deep In My Soul
Whispering Wind
Stop Look And Listen
I Miss You More
Strange Land
Weeping And Mourning

Johnny Fuller With Candy Man McGuirt And His Band

No More – No More
First Stage Of The Blues
You Got Me Whistling
All Night Long
Haunted House
The Mighty Hand
Swingin’ At The Creek
Many Rivers, Mighty Seas
She’s Too Much
No More
Wyatt Earp Shot Stagger Lee
The Power

Johnny Fuller werd geboren op 29 april 1929 en overleed op 56 jarige leeftijd op 20 mei 1985.
Ondanks het toch respectabel aantal opnames dat Johnny Fuller maakte, kon hij internationaal niet echt doorstoten en bleef hij vooral gekend als een succesvol entertainer aan de West Coast. Onrechtstreeks scoorde hij wel internationaal. Dat gebeurde toen de rockabillyartiest Gene Simmons in 1964 Fullers compositie ‘Haunted House’ coverde, wat tevens een ietwat hernieuwde belangstelling voor Fuller creëerde. In 1970 werd het nummer nogmaals nieuw leven ingeblazen door de country & westernband The Compton Brothers. Het werd de bands grootste hit. Fuller oogstte enkele jaren later toch nog enig succes toen de rockabillyrevival de kop op stak. Het Jasmine label bundelt op dit dubbelalbum maar liefst 51 songs die Fuller opnam in de periode 1954 -1962. Songs die een getalenteerd artiest laten horen die zich bovendien niet op één genre liet vastpinnen. Zo krijg je op het eerste schijfje vooral een Fuller te horen die, naast wat soul, hoofdzakelijk knappe slowblues neerzet. Opnames die in 1954 werden opgenomen voor diverse labels. Het tweede blinkertje start in 1955 en laat een Fuller horen die zich volop ontplooit. De soul komt meer aan bod. Bovendien laten de nummers 9 tot en met 12, die opgenomen werden in New Orleans, ook de daar heersende rhythm & blues sound horen. Johnny’s rockabillyzijde, waaronder ‘Haunted House’, afgewisseld met enkele poppy klinkende ballades, vult de tweede helft van de tweede disc.
Dit dubbelalbum is een fraaie selectie uit Fullers oeuvre. Een selectie die onvermijdelijk de vraag doet rijzen…….’waarom is Johnny Fuller nooit kunnen doorstoten tot het clubje van artiesten die wereldwijde erkenning kregen?’

Lambert Smits

Johnny Fuller could not get through to the club of the great bluesmen, but the diversity that he presents here is phenomenal. Blues, soul, rockabilly and some poppy ballads, all at an exceptionally high level.

0 Reacties

Jan James: Justify

20/3/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

I’m Always Coming Back
Justify
Good Man Down
Try
Believe In Me
Lucky U R
A Different Life
Never In The Game
Anything You Want
Honky Tonk Woman
Where You Gonna Run To
Dangerous Decision

Website Artiest
Jan James

Jan James gegroeid in het centrum van Michigan. Daar was het muzikale talent van James reeds vroeg merkbaar. Ze zong in het kerkkoor en was vrij snel behendig op gitaar. Jan ontmoette haar partner en songwriter/gitarist Craig Calvert op de Michigan State University. Toen Jan haar gitarist moest vervangen, zat de timing perfect en hij was de perfecte vervanger.
Ze ontwikkelden een muzikale chemie die is geëvolueerd naar een knappe sound. En die is gekleurd met blues, soul en de rauwe dynamiek met de beste rock-‘n-roll. Toen Jan naar Chicago verhuisden was ze snel ingeburgerd in clubs als Buddy Guy's Blues Legends en The House Of Blues. Ze deelde het podium met Koko Taylor, John Mayall, Little Feat, James Brown en B.B. King. De debuutplaat ‘'Last Train' op het label Provogue was de voorloper voor heel wat releases Nu is er dus ‘Justify’, op het label Blue Palace Records. Jan maakt een muzikaal statement met haar krachtige en soulvolle vocalen, en dat is de perfecte match voor Craig’s stuwende gitaarriffs. Ze werd ooit gecast voor de figuratie van Janis Joplin in een toneelstuk in Chicago, en laat dat nu net een statement zijn voor haar rijkelijke vocalen. Jan omringt zich nu met een achtkoppige ritmesectie en het funky ‘I’m Always Coming Back en de titeltrack is als een open deur intrappen. Het nummer ‘Good Man Down’ is een toonbeeld van opwindende soul blues. Het modern spijkerende ‘Believe In Me’ en ‘A Different Life’, met zijn zware bas, gitaar groove én bluesharp divergeren met de ballades ‘Try’ en ‘Never In The Game’, met die knappe emotionele gitaarsolo. Het uptempo en gospel begeesterde ‘Anything You Want’ met zijn innemnde honkytonk-piano feeling en David Semen’s bluesharp, de rocker ‘Lucky U R’ en het indrukwekkende ‘Honky Tonk Woman’, origineel van The Stones, modificeren met de slow blues ‘Where You Gonna To To’ en het afsluitende ‘Dangerous Decision’.
(H)eerlijk schijfje!

Philip Verhaege

Jan James developed a musical chemistry that has evolved into a great sound, and that is colored with blues, soul and the raw dynamics of the best rock and roll. Jan makes another musical statement with her powerful and soulful vocals, and that is the perfect match with Craig's driving guitar riffs.

0 Reacties

MICHELLE DAVID & THE GOSPEL SESSIONS: THE GOSPEL SESSIONS VOL. 4

16/3/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Good Good Good
You Are
Love
R’fissa
Yes I Am
Don’t Give Up
Victory!
Oh My My
Don’t Give Up (reprise)
Testify
Myshel
Second Chance

Website Artiest
MICHELLE DAVID & THE GOSPEL SESSIONS

Anderhalf jaar geleden werd de band Michelle David, een Amerikaanse zangeres die in Amsterdam woont, & The Gospel Sessions met hun vorig album ‘The Gospel Sessions Vol. 3’ bij onze noorderburen genomineerd voor een Edison Award. Ze traden zelfs op voor de koning en koningin. Ondertussen werd bij Michelle borstkanker vastgesteld, die ze overwon. Nu is het vierde album in de reeks er, waarop ze muzikale roots verkennen. Daarbij staat een kleurvolle mengeling van Afrobeat, gospel, reggae, soul en blues uit de jaren ’70 van het New York van de vorige eeuw op het programma. Opener ‘Good Good Good’ klinkt als uptempo Northern soul, waarna ‘You Are’ eerder naar Afrobeat neigt. ‘Love’ is weer meer soul, maar met ‘R’fissa’ gaan we weer de Afrikaanse toer op. Het nummer werd immers geschreven na een trip naar Marokko. We keren vervolgens terug naar echte retrosoul met ‘Yes I Am’, gevolgd door ‘Don’t Give Up’. Daarna komen salsa en Latin de kop opsteken in het opgewekte ‘Victory!’. En reggae en calypso komen aan bod met ‘Oh My My’. ‘Testify’ vind ik een buitenbeetje, maar bij ‘Myshel’ zet de wah wah gitaar er de funk in. Met het rustige ‘Second Chance’ sluiten ze af. Dit album herbergt inderdaad een rijkgekleurd palet, dat moeilijk in één vakje te stoppen is. Maar fans van Sharon Jones, Charles Bradley en Lee Fields zullen ervan smullen. Echte soul is dus nog niet dood!

Patrick Van de Wiele

This new album contains a varied palette of gospel, Afrobeat, soul and funk. Real soul is yet dead!

0 Reacties

VARIOUS ARTISTS: MOVEMENTS VOL. 10

19/2/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Frankie Greer Quartette – Spooky
Bill Beau Trio - Early in the Morning
Eunice Haze - String Around My Heart
Phylis Hendricks - My Man
Eddie Buster Band - Kitchen Cookin'
Johnny Spinosa – Come On
The New Philadelphians – The Mustang
The Kats – Under the Covers
Ronny Pellers Satin Sound - Coming Home Baby
The Lido - Evil Ways
Herb Crawford Jazz Ensemble – Title Town
The Runningboards - Louisville Assembly Plant
Brazada - El Mexicano
The Headliners - Little Sister
Victoria - Body Wave
Maxwell - Radiation Funk
Starfoxx - Oh Linda

Website Label
TRAMP RECORDS

Voor het 10de en dus jubileumalbum van deze reeks “Movements’ ging het Duitse label Tramp Records grasduinen in meer dan 60 jaar muziek. Daarbij komen vroege R & B, souljazz, Latin-Soul, James Brown Funk, en mid-70s pre-Disco aan bod. Deze compilatie werd samengesteld door Tobias Kirmayer, en bevat 17 tracks. Het Frankie Greer Quartette vangt aan met ‘Spooky’ (niet te verwarren met de hit van Dusty Springfield), waarna het Bill Beau Trio met souljazz ‘Early in the Morning’ uit 1958 brengt. Eunice Haze, Phylis Hendricks en de Eddie Buster Band brengen vervolgens hun enige soulsingle die ze ooit opnamen. Johnny Spinosa zingt vroege R&B met ‘Come On’, gevolgd door het instrumentale ‘The Mustang’ van The New Philadelphians. En ‘Under the Covers’ van The Kats werd voorzien van arrangementen door niemand minder dan wijlen Donny Hathaway. Het bekende ‘Coming Home Baby’ krijg je hier in de zeldzame versie van Ronny Pellers Satin Sound. Nog een cover komt van The Lido, ditmaal Santana’s ‘Evil Ways’. Herb Crawford Jazz Ensemble en The Runningboards brengen beide souljazz, terwijl we de Latin toer opgaan met ‘El Mexicano’ van Brazada. The Headliners werden geproduceerd door Walt Maddox, die tevens Christina Aguilera in haar beginperiode onder zijn hoede nam. De ‘Body Wave’ van Victoria is een groovy track, en dat is het tijd voor funk met Maxwell en Starfoxx. Deze compilatiereeks is het paradepaartje van dit label, en zal smullen worden voor liefhebbers van old school soul!

Patrick Van de Wiele

The flagship compilation of Tramp Records is a feast for lovers of old school soul!

0 Reacties

WILL DOWNING: ROMANTIQUE (PART ONE)

6/2/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

You’ll Never Find Another Love Like Mine
Déjà vu
If She Knew
Never Can Say Goodbye
My One and Only Love

Website Artiest
WILL DOWNING

De prins van de gesofisticeerde soul, zo wordt Will Downing genoemd, en dat is waar ook. Will kwam hier heel wat jaartjes geleden aan bod, maar sedertdien lukte het me niet om nieuwe releases van hem te pakken te krijgen. Tot nu, met deze tribute EP met daarop 5 covers van bekende soul & jazzsongs. Romantische ballades die iedereen kent, maar waaraan Will toch zijn eigen draai geeft. Zo begint hij met Lou Rawls’ ‘You’ll Never Find Another Love Like Mine’, een song die ik steeds mooi gevonden heb, en zijn baritonstem pakt je bovenop de MFSB-achtige orkestratie. Daarna volgt een soulvol duet met Avery Sunshine van de Dionne Warwick cover ‘Deja Vu’. ‘If She Knew’ is een klassieker van Will zelf, en klinkt droomachtig. Vervolgens belanden we bij een van mijn idolen, nl. Isaac Hayes met een cover van diens ‘Never Can Say Goodbye’. En toch zitten er elementen in die verwijzen naar de versie van The Jackson 5. Afsluiten doet Will met een cover van het jazzy ‘My One and Only Love’. Een tribute waar ik meer van wil! En dat kan, want nu al is de single ‘Ready, Willing & Able’ uit ‘Romantique Part 2’ er. Een prachtig cadeau idee voor het aankomende Valentijn!

Patrick Van de Wiele

This romantic EP is a beautiful idea for the coming Valentine!

0 Reacties

Thorbjørn Risager & The Black Tornado: Come On In

31/1/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Come On In
Last Train
Nobody But The Moon
Two Lovers
Never Givin’ In
Sin City
Over The Hill
On And On
Love So Fine
I’ll Be Gone

Website Artiest
Thorbjørn Risager & The Black Tornado

Toen deze sympathieke Deen in 2006 het album ‘From The Heart’ op de markt bracht, was ik er reeds rotsvast van overtuigd dat Risager geen ééndagsvlieg was. Immers zijn knappe soulstem en de manier waarop hij deze gebruikte om zijn songs gestalte te geven, was van een hoger niveau. Inmiddels zijn we pakweg 14 jaren en een reeds indrukwekkende lijst van albums verder en ook nu verrast hij. Fans die Thorbjørn kennen van zijn stevig ingekleurde soulvolle rhythm & blues zullen misschien eventjes moeten wennen, maar het wennen zal al vlug plaats maken voor bewondering. Gesteund door zijn formidabele The Black Tornado blikte hij 10 nieuwe nummers in. In titeltrack en tevens opener, een song die hij schreef met zijn geliefkoosde Kopenhagense club de Mojo Blues Club in gedachten, klinkt hij nog heel vertrouwelijk, maar met ‘Nobody But The Moon’ neemt Risager niet alleen een andere muzikale wending, maar neemt hij ook een politiek standpunt in. Met een ietwat teruggeschroefde begeleiding en op een licht funky maar wel emotioneel gedragen ritme, vraagt hij zich af wie de wanhoopskreten hoort van de vaak verdrinkende kinderen die op gammele bootjes Europa trachten te bereiken. Het antwoord zit vervat in de songtitel! Nog subtieler en zijn soulvolle stem nog directer in de spots plaatsend, ontspruit het prachtige en rustige ‘Two Lovers’, onmiskenbaar een earcatcher van formaat. ‘Never Givin’ In’ laat dan weer horen hoe Thorbjørn thuis op een akoestische gitaar zijn songs modelleert, om ze later in de studio van hemelse arrangementen te voorzien. Blues staat iets meer op het voorplan op dit album. Een schitterend voorbeeld hiervan valt te beluisteren op ‘Sin City’ dat door de blazers sfeervol wordt gedoofd. Swingende rhythm & blues is dan weer de ondertoon van het zich onmiddellijk tussen je oren nestelende ‘Over The Hill’. Een ronduit schitterende diamant is de soulballade ‘On And On’, terwijl Thorbjørn afsluit met ‘I’ll Be Gone’, een eerlijke, enkel met akoestische gitaar en slide begeleidde deltablues.
Op ‘Come On In’ slaat Thorbjørn deels een andere weg in. De feel, groove en gedrevenheid van zijn vorige albums zijn nog steeds ruimschoots aanwezig, maar het is tevens een weg die zijn nummers zowel qua intensiteit als blues- en soulgevoel een enorme boost geeft. ‘Een nieuwe Thorbjørn Risager is gearriveerd en hij klinkt SUPER’.

Lambert Smits

On 'Come On In' Thorbjørn Risager & The Black Tornado take a slightly different path. Groove and feel are still plentiful with the blues coming more at the forefront. ‘A new Thorbjørn Risager has arrived and he sounds SUPER’. Highly recommended!

0 Reacties

VARIOUS ARTISTS: GUT FUNKY-THE BEST OF C.R.S. RECORDS

18/1/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

George Johnson Jr. & Mondells - That's The Kind Of Man I Am
George Johnson Jr. & Mondells - Just Because You're You
Bonnie Blanchard & Andy Aaron and Mean Machine - You're The Only One
Bonnie Blanchard - A Real Good Lovin Man
George E. Johnson - Wake Me Up
The Zodiacs – Hey Rugh Nut
The Zodiacs – Don’t Change On Me
Mitzi Ross – Man Hunt
Caprells - Every Day People
Midnight Madness - Gut Funky
Midnight Madness - Feelings
The Butlers - Thinking Of You
Carl Sherlock Holmes - Think It Over

Website Artiest
TRAMP RECORDS

Over Curtis R. Staten, de producer uit Philadelphia die van het einde van de jaren ’60 tot begin de jaren ’80, sporadisch voor het C.R.S. label werkte, is niet veel geweten. Toch zijn er in die tijdspanne ten minste 15 singles en 2 albums uitgebracht, met daarop mooie R&B, funk en gospel uit Philadelphia. Tramp Records heeft nu zowel een elpee als een digitale release gepland, met het beste daaruit. Fans van Northern soul en zware funk zullen dan ook hun vingers hierbij aflikken. Je hoort hierop namelijk zeldzame songs van o.a. George Johnson Jr. & The Mondells, Bonnie Blanchard, Andy Aaron & The Mean Machine, The Zodiacs, Midnight Madness, Carl 'Sherlock' Holmes enz. Dave Louis van Funkadelphia Records Distribution zorgde voor uitgebreide “liner notes”. De eerste 300 verkochte elpees krijgen een single van Bonnie Blanchard’s Northern soulklassieker cadeau. Een echte aanrader voor de fans!

Patrick Van de Wiele

A real treat for fans of Northern soul and Deep funk, this collection of rare soul from the vaults of the C.R.S. label in Philadelphia.

0 Reacties

Jack Mack & The Heart Attack: Live From Centennial Park – Atlanta 1996

15/1/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

More Soul
Breakin’ Down The Walls
Woman Thing
I’ll Take You There
Something About You
Respect Yourself
Seks Machine
Livin’ It Up
Take Me To The River
Sly Medley
I Walked Alone

Website Artiest
Jack Mack

Jack Mack & The Heat Attack zijn een van de hardst werkende soul en R&B bands.
Op een warme avond in juli 1996, en voor ongeveer 50.000 uitgelaten fans, tekende de band present op de Olympische Spelen in Atlanta, Georgia. Net toen hun laatste nummer ‘I Walked Alone’ eindigde, explodeerde er een bom in de nabijheid van het podium. De aanslag kost aan twee mensen het leven, 111 mensen raakten gewond. Het album werd uitgebracht in combinatie met de nieuwe film Richard Jewell, van Clint Eastwood. Andrew Kastner (gitaar, vocals), Bell Bergman (tenor sax, vocals), John Paruolo (Hammond B3, vocals), Lester Lovitt (trompet, vocals), Tom Scott (bas, vocals), TC Moses (lead vocals) en drummer Alvino Benett openen hun show met het funky en aanstekelijke ‘More Soul’. Het feestje gaat lekker verder met het opzwepende ‘Breakin’ Down The Walls’ en de stomende R&B song ‘Woman Thing’.
‘I’ll Take You There’ en ‘Respect Yourself’ origineel van The Staples Singers zijn ook hier aangrijpende coverversies. Het funky ‘Something About You’ werd drie jaar later ook geregistreerd voor het studioalbum ‘Arrhythmia’. James Brown’s ‘Seks Machine’ mocht uiteraard niet op de setlist ontbreken. Haast naadloos gaat het naar de funky gitaarriffs uit ‘Livin’ It Up’ en Al Green’s ‘Take Me To The River’. Na een uitgesponnen Sly and The Family Stone medley mag een zweemzoete R&B song ‘I Walked Alone’ de set dus beëindigen. De staande ovatie wordt abrupt afgebroken door het zinloze geweld van de bomexplosie.
Jack Mack & The Heart Attack werd opgericht in 1980 in Los Angeles, Californië. Hun debuutalbum ‘Cardiac Party’ werd geproduceerd door Glenn Frey van The Eagles op het label Irving Azoff 's Full Moon Records / Warner Bros.

Philip Verhaege

Jack Mack & The Heat Attack are one of the hardest working soul and R&B bands.
On a warm evening in July 1996, and for around 50,000 enthusiastic fans, the band signed present at the Olympic Games in Atlanta, Georgia. Just when their last song "I Walked Alone" ended, a bomb exploded near the stage. The album was released in combination with the new film Richard Jewell, from Clint Eastwood.

0 Reacties

Various Artists: Popcorn Blues Party, Vol. 2

14/1/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Albert King: Had You Told It Like It Was
Bobby Blue Bland: 36-22-36
Miss LaVelle White: Stop These Teardrops
Ike Turner: She Made My Blood Run Cold
Little Joe Washington: Bossanova And Grits
Sir Arthur (Coleman): Stop Gading On Me
Albert Collins: Icy Blue
Big Jack Reynolds: Made It Up In Your Mind
Piney Brown: Sugar In My Tea (Cream In My Coffee)
Bo Diddley: Down Home Special
Louisiana Red: Sugar Hips
Charles Sheffield: It’s Your Voodoo Working
Charles Clark: Hidden Charm
Doug Johnson And The Outlaws: Quick Sand
Blind Johnny Davis: Magic Carpet
Nappy Brown: My Baby
Otis Rush And His Band: All Your Love
Willie Cobbs: You Don’t Love Me
Tommy Brown: Southern Women
Bo Diddley: I Can Tell
Peppermint Harris: Need Your Lovin’
Little Walter: Up The Line

Om de titel ‘Popcorn Blues’ te verduidelijken, gaan we even te rade bij de samensteller van dit album, namelijk Little Victor, ook als DJ gekend onder de naam ‘Mojo Man’. Voor het ontstaan van popcorn, verschiet niet, starten we in ons eigen landje en meer bepaald in Vrasene, waar in de late zestiger jaren, op zondagnamiddagen danswedstrijden werden georganiseerd. De DJs draaiden er originele popcorn, een genre dat gekenmerkt werd door snelle ritmes. De hoge bierconsumptie eiste er echter zijn tol, zodat de dansers om tragere nummers vroegen. De DJs speelden hierop in door de tot dan toe gedraaide trendy funk en soul te vervangen door obscure rhythm & blues. Dat werd al spoedig een succes, waarop grote aantallen bezoekers op af kwamen. Die ontwikkelden ook een eigen dans, die een stuk trager was dan de rock-‘n-roll uit de jaren vijftig, maar ook eleganter. Dancing/Club Popcorn in Vrasene werd al vlug een begrip. Een begrip dat ervoor zorgde dat andere popcornclubs ontstonden. De DJs trokken vaak naar Engeland om aan obscure platen te geraken en stilaan werden pop en Jamaicaanse ska aan de playlists toegevoegd. Het was niet steeds even makkelijk om aan materiaal te raken, dus schroeven de platenruiters regelmatig de snelheid van de platen wat terug om de sound meer ‘mellow’ te laten klinken. Dit alles liep vrijwel samen met de Europese hernieuwde belangstelling voor blues, de Northern Soul en de rockabilly. Onder de naam ‘Popcorn Oldies’ verschenen enkele verzamelaars, maar nooit werden de spots op rhythm & blues en blues gericht. Daarom is deze ‘Popcorn Blues Party, Vol.2’ meer dan welkom. 22 obscure rhythm & blues, blues en soul tracks, van o.a. Albert King, Bobby Blue Bland, Ike Turner, Albert Collins, Bo Diddley, Otis Rush en Nappy Brown, die destijds regelmatig via de platendraaiers in de popcornclubs te horen waren. De inmiddels ouder zijnde popcornliefhebbers zullen ongetwijfeld smullen van deze knappe compilatie. Een compilatie die tevens verrassingen in petto heeft voor de bluesfan. Mooie verzameling!

Lambert Smits

The popcorn genre that originated in Belgium in the 1960s was the reason that DJs in the dance clubs were looking for obscure rhythm & blues. 22 of these beautiful recordings have now been bundled on this album by Little Victor aka the 'Mojo' man. Nice collection!

0 Reacties

BELLA BROWN & THE JEALOUS LOVERS: GET MINE

6/1/2020

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Get Mine
Give it up or Turnit a Loose
One Way Lover
Shake
My Joy

Website Artiest
BELLA BROWN & THE JEALOUS LOVERS

Tegenwoordig worden meer en meer releases enkel digitaal uitgebracht. Maar daar doen wij hier bij Keys & Chords niet aan mee. Toch mocht ik een CR-R van deze nieuwe EP ontvangen, afkomstig van een band die zichzelf een kruisbestuiving tussen Sharon Jones & The Dap-Kings en James Brown noemt. Zij geven een moderne draai aan soul en funk uit de jaren ’70, overigens mijn favoriete decennium. Dit is meteen hun debuut in eigen beheer, waarop 3 originele tracks staan, plus 2 covers. Openingstrack is de uptempo titeltrack, en inderdaad, dit is een reis terug in de tijd, toen soulmuziek “hot” was. Aan het geschreeuw bij de intro hoor je onmiddellijk dat ‘Give it up or Turnit a Loose’ een cover is van “the godfather of soul”. Gebracht met dezelfde funky energie, roept het herinneringen op aan wijlen James Brown, waardoor je zin krijgt om te gaan dansen. ‘One Way Lover’ is een ballade, waarna Sam Cooke’s ‘Shake’ eraan komt, en man, dit swingt de pan uit. Met ‘My Joy’ wordt afgesloten. Een lovenswaardig debuut van een band, waarvan ik hoop nog meer te horen!

Patrick Van de Wiele

A commendable debut EP from this band. I hope to hear more from them!

0 Reacties

Los Coast: Samsara

21/11/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Monsters
Simplify
Graves
Everything But The Kitchen Sink
The Morning Weight
Shadow Work
Testify
Masquerade
Cymatics
Freedumb
Battles
Weekend Lover
Chesapeake

Website Artiest:
Los Coast

Live bouwde Los Coast zich vanuit Austin Texas een fenomenale reputatie op met funky R & B doorspekt met psychedelische pop en soul. Hun grooves herinneren aan de glorietijden van Sam Cooke, Otis Redding, Ike and Tina Turner, en Motown opnames. Met hun debuutalbum Samsara zullen ze alvast hun fanclub uitbreiden. ‘Monsters’ bulkt van de funky energie en werkt heel verslavend op de beenspieren. Niet alleen de zwarte roots komen bovendrijven (‘Simplify’), op originele wijze wordt ook rap gemixt (‘Everything but The Kitchen Sink’). Zanger Trey Pivott uit Georgia groeide op met jazz, gospel, folk en hip-hop. De drang om hiermee te experimenteren leidde tot samenwerking met gitarist John Courtney. Een ideale combinatie om een verpletterende indruk na te laten in Austin.
Nauwgezet en laagje per laagje, tientallen keren herwerkt, kwam het album perfectionistisch tot stand. “Now we’re looking forward to sharing it with the world” aldus Privott. Met plezier raden we u Samsara warm aan.

Line-up:
Trey Privott (Vocals, Lyrics)
John Courtney (Bass, Guitars, Keys)
Damien Llanes (Drums, Percussion)
Mike St.Clair (Bass)
Sterling Steffen (Horns, Flute)

Marino Serdons

Great contemporary R & B album with a nostalgic soul, funk and roots image. Ready to conquer Europe. We hope to find them on stage of every festival next year.

0 Reacties

Hannah Williams & The Affirmations: 50 Foot Woman

25/10/2019

0 Reacties

title 0

Tracks:

50 Foot Woman
I Can't Let This Slip Away
The Only Way Out Is Through
Tablecloth
Sinner
What Can We Do?
How Long?
I Feel It
Please Be Good To Me
Hourglass
Worrying Mind

Website Artiest
Hannah Williams & The Affirmations

Hannah’s vader was een muzikaal begaafde predikant. Maar het was haar moeder die haar op zesjarige leeftijd introduceerde tot het kerkkoor. Hannah kon eerder muziek lezen dan woordjes. Toen ze via haar moeder de soulsound ontdekte luisterde ze vaak naar Motown en artiesten als Bill Withers. Vier jaar was gelden er de release ‘Late Nights & Heartbreak’. Niemand minder dan Jay-Z en zijn producer No I.D. waren blijkbaar een fan van de plaat. De titeltrack van dit indrukwekkend album sloeg ook bij Jay-Z in als een bom. Beiden namen contact op met elkaar en de titeltrack was zowaar de inspiratie voor Beyonce’s hitsingle ‘Lemonade’. Ook werd ‘Late Nights & Heartbreaker’ gesampled voor Jay-Z’ album ‘4:44”. Hannah’s substantiële illustratie van haar stem opende deuren waar ze nooit van had gedroomd. Wat volgde was een jaar toeren, inclusief een uitnodiging om op te treden op Central Park Summer Stage, NY, het Canadese Toronto Jazz Festival en in Brooklyn Bowl, NY. Er werd een nog groter publiek aangeboord in continentaal Europa waar Hannah Williams & The Affirmions reeds hun stempel hadden gedrukt. Nu is er het betoverende ‘50 Foot Woman’, een dat album dat is geproduceerd door Shawn Lee, een gerespecteerde protegé in de funk en soul-scene die onder meer werkte met Amy Winehouse, Lana Del Rey en Alicia Keys. The Affirmations zijn een verzameling van de beste muzikanten van over heel het Verenigd Koninkrijk. Of wat dacht je van James Graham (Wurlitzer, piano, orgel), Adam Newton (bas), Adam Holgate (gitaar), Jai Widdowson-Jones (drums, percussie), Victoria Klewin (zang), Hannah Nicholson (zang), Liam Treasure (trombone) en Tom Taylor op bariton saxofoon. De titeltrack is meteen ook de eerste single. Knappe en opwindende soul die ons wat doet terugdenken aan Nathaniel Rateliff. Afgewisseld met enkele knappe soulballades, funky tunes en blues zoals in ‘Worring Mind’. De release ‘50 Foot Woman’ is een spetter van een plaat.

Philip Verhaege

The enchanting ‘50 Foot Woman "is an album produced by Shawn Lee, a respected protege in the funk and soul scene including processed with Amy Winehouse, Lana Del Rey and Alicia Keys. The affirmations are a collection of the best musicians from all over the UK.
The release "50 Foot Woman" is a splach of an album!

0 Reacties

The Isley Brothers: Just One Mo’ Time

25/10/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Open Up Your Heart
Gypsy Love Song (Slumber On, My Little Gypsy Sweetheart)
Jeepers Creepers
Teach Me How To Shimmy
Shine On Harvest Moon
Standing On The Dance Floor
Write To Me
Your Old Lady
Just One More Time
A Fool For You

TWIST & SHOUT (1962)

Twist And Shout
I Say Love
Right Now
Hold On Baby
Rubber Leg Twist
The Snake
You Better Come Home
Never Leave Me Baby
Spanish Twist – The I.B. Special Instrumental
Time After Time
Let’s Twist Again
Don’t You Feel

MORE SINGLES ETC.

Twistin’ With Linda
Nobody But Me
I’m Laughing To Keep From Crying

Website Artiest
The Isley Brothers

‘Just One Mo’ Time’ is het vervolg op het in 2010 door Jasmine op de markt gebracht ‘You Make Me Want To Shout, The Essential Collection 1956 -1959’. Dat album begon met de debuutsingle die The Isley Brothers voor het Teenage label opnamen in 1956 en eindigde in 1959 toen de band nog onderdak had bij RCA. Op ‘Just One Mo’ Time’ starten we, waar ‘You Make Me Want To Shout’ eindigde. Dat is met de in 1959 uitgebrachte single ‘Open Up Your Heart’, een mooi staaltje uptempo doo-wop. Doo-wop, maar dan in een slowversie is ook de ondertoon van het uit de operette ‘The Fortune Teller’ stammende ‘Gypsy Love Song’. Vanaf het soulvolle ‘Jeepers Creepers’ komt de band onder de vleugels van Atlantic en het eraan verbonden, op dat moment het ‘hottest’ duo Jerry Leiber en Mike Stoller. De singles in de Atlantic periode, die liep van 1960 tot 1962 worden op deze verzamelaar afgesloten met het aan Ray Charles schatplichtige ‘A Fool For You’, dat een tipje van de sluier oplicht, van hoe de soul evolueerde. In 1962 kiezen The Isley Brothers voor het Wand label en brengen ze hun album ‘Twist And Shout’ op de markt. Dat album staat trouwens integraal op deze cd en begint met het klassieke, ook door The Beatles gebrachte ‘Twist And Shout’. Met dat album springt de band op de trein van de toen heersende dansrages, waarvan ook ‘The Snake’ deel uitmaakt en met het instrumentale ‘Spanish Twist’ als ‘earcatcher’. Bovendien krijg je met ‘Twistin’ With Linda’, ‘Nobody But Me’ en ‘I’m Laughing To Keep From Crying’ nog drie dansbare, met de twist verwante tracks.
‘Just One Mo’ Time’ geeft een prima beeld van de veelzijdigheid van The Isley Brothers, die momenteel aan hun ‘60th Anniversary Tour’ toe zijn.

Lambert Smits

On this compilation, which bundles all A and B sides of the singles from the period 1960-1962, as well as the full album 'Twist And Shout', you get a nice picture of the versatility of The Isley Brothers.

0 Reacties

The Terri Green Project: What A Feeling

24/10/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

What A Feeling
It’s You
Dance Tonight
Never Gonna Let
Night To Remember
Yes Or No
Fight No More
Look of Love
Stairway To Nowhere
Giving It Up
Give Me One More Chance
Should Have Seen You Coming
Look of Love

Website Artiest
The Terri Green Project

Het Terri Green Project bestaat uit songwriter, zangeres en producer Terri Green plus componist, arrangeur en saxofonist Toddi Reed (ofwel Torsten Abrolat). Terri is echter geen nieuwkomer op de muziekscène, want zij stond sinds 2015 al driemaal op de eerste plaats van de Billboard Dance Club Charts. Verder werkte ze al samen in housemuziek met David Guetta, Avicii, Bob Sinclar en Roger Sanchez. Toddi werkt sinds 1992 in muziekstudio’s als keyboardspeler, saxofonist en producer. Beiden zijn sterk beïnvloed door Donna Summer, Barry White, The O’ Jays, Earth Wind & Fire, Gladys Knight en Phyllis Hyman, en dat hoor je duidelijk weerklinken in hun muziek. Hun album bevat tracks, die al eerder in verschillende mixen te horen waren. Van bij het begin van de titeltrack waan je jezelf terug in de jaren zeventig, bij Barry White en Love Unlimited. ‘It’s You’ gaat verder op hetzelfde stramien, waarna alle registers open getrokken worden voor ‘Dance Tonight’, waarin eer bewezen wordt aan die artiesten op een erg leuk discoritme. ‘Never Gonna Let’ doet me weerom denken aan Barry White’s sound, gevolgd door de single ‘Night To Remember’, een mengeling van Chic en Shalamar. ‘Yes Or No’ is meer mid-tempo, maar erg leuk. ‘Fight No More’ volgt daarop en lokt je weer naar de dansvloer, waarna de enige cover, Burt Bacharach’s ‘Look Of Love’, volgt. ‘Stairway To Nowhere’ klinkt wat funkier, maar ‘Giving It Up’ keert weer naar Barry White, evenals ‘Give Me One More Chance’. Het is alsof de maestro weergekeerd is! De disco versie van ‘Should Have Seen You Coming’ swingt de pan uit, waarna een andere versie van ‘Look Of Love’ met Carrington Brown afsluit. Op dit album staan geen slechte tracks. Dit is dan ook een “must have” voor soulliefhebbers!

Patrick Van de Wiele

A must have album for soul fans. It looks like Barry White has returned from the dead!

0 Reacties

Brad Vickers and His Vestapolitans: Twice As Nice

20/10/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Worried Life Blues
Mississippi Swamp
Love Can Win
Close Together
Coast To Coast
Twice As Nice
Red Dust
Everything I Need
Stealin’ Stealin’
Look A There Look A There
Brooklyn Evenings

Website Artiest
Brad Vickers

Brad Vickers is afkomstig van Pine Barrens, Long Island West End nabij New York. Hij leerde de stiel door te musiceren en te toeren én had platenopnamen met onder meer Jimmy Rodgers, Hubert Sumlin, Bo Diddley, Chuck Berry, Odetta, Sleepy LaBeef, Rosco Gordon en Pinetop Perkins, met wie hij twee Grammy genomineerde albums (‘Born In The Delta’ en ‘Ladies Man’) zou registreren. De plaat ‘That’s What They Say’ dateert alweer uit 2015. Toen Brad Vickers op zoek was naar een "V" -naam voor zijn groep, koos hij voor The Vestapolitans. En daar is een gegronde reden voor. Even terug naar de 19de eeuw toen jongelingen speelden een "parlor-gitaar".
Die instrumentaliteit stond bekend als een "personage" of podium bravoure onderdeel, met secties bedoeld om geluidseffecten te emuleren, net zoals een bugel en opwindende strijdgeluiden. Dit soort stukken werden aangeleerd door gevorderde studenten voor recitals. Belangrijker nog! Het werd gespeeld in "open" tunes. Deze geestdriftige stemming circuleerde bijna onmiddellijk onder artiesten. En hoewel het stuk zelf geen standaard werd, moeten er voldoende uitvoeringen zijn geweest om de naam in omloop te brengen. Tegen de jaren '20 werd de 'Sevastopol' tuning erg populair bij muzikanten uit alle lagen van de bevolking en naarmate de jaren vorderden werd de naam gebogen in allerlei vormen, Vestopol, Vestapool, Vastopol en Bestapol. Bo Diddley zei zelfs dat hij voor het eerst gitaar leerde spelen in "Vastabol" tune. (hij gaf de voorkeur aan open E en zou een capo gebruiken om de sleutel te variëren). Vestapol verwijst dus naar de akkoordstemming - de relatie tussen de open snaren - niet noodzakelijkerwijs naar de sleutel. De meest gespeelde Vestapol-stemmingen zijn D Major (waarbij de afstemming is: DADF # -AD) of E Major (waarbij de afstemming EBEG # -BE is.) Brad gebruikt dus beide stemmingen. Tot zover de verwijzing naar His Vestapolitans!
Nu presenteert Brad Vickers zijn nieuwe plaat ‘Twice As Nice’. Brad opent met Big Maceo Merriweather’s ‘Worried Life Blues’ en de track ‘Mississippi Swamp’ met Mikey Junior op bluesharp. Het soulvolle ‘Love Can Win’ divergeert sterk met Jimmy Reed’s Chicago bluesje ‘Close Together’ In ‘Coast To Coast’. Gastzangeres Margey Peters mag jazzy ‘Twice As Nice’ vocaal gestalte geven. Het instrumentale ‘Red Dust’ is misschien toch wel de vreemde eend in de bijt. Geef ons dan toch maar liever het swingende ‘Everything I Need’, het jugband begeesterde ‘Stealin’ Stealin’ en de rockende klassieker ‘Look A There Look A There’. Margey Peters is terug in het afsluitende ‘Brooklyn Evenings’. Knap!

Philip Verhaege

Roots, blues and a dash of soul, those are the main ingredients for a beautiful release by Brad Vickers.

0 Reacties

Tweed: Love Strong

10/10/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Mountain
Love Strong
Thinkin' You Can Take Some
One More Dance
Dying Land
Walls
Woman Don't Lie
The Hustler
This Time
Tweed Is Here

Website Artiest
Tweed

Joseph ‘Smokey’ Holman raakt nationaal bekend in de jaren ‘60 met de band Domestic 4. De band reisde enkele keren naar Memphis en werkte er nauw samen met Rufus Thomas en Willie Mitchell. Samen hadden ze enkele opnames voor het label Hi Records, maar na een dispuut werden de songs helaas nooit uitgebracht. Met Charles Simmons in de band, een neef van Stevie Wonder, kregen ze een kans om een auditie te doen voor het grote label Motown. De band werd onmiddellijk in Studio B gestald en er werden 2 demo’s geregistreerd. Helaas kwamen die nummers nooit in het daglicht. Niet veel later speelden Domestic 4 een concert op de West Side van Chicago. Door toedoen van hun manager was Curtis Mayfield in de blues club en het beviel hem meteen wat hij hoorde. Mayfield herdoopte de bandnaam tot Love’s Children en bezorgde hen een contract bij het gevestigde Chicago label Curtom Records. Smokey verliet namelijk de band in 1972 en ging aan de slag in de privésector. Na heel wat omzwervingen werd de groep Tweed Funk opgericht in 2010. Vier jaar later was de plaat ‘Funk’ een heus succesverhaal.
Ter voorbereiding op een tournee door Europa in 2018, was Tweed bezig met het schrijven van nieuw materiaal voor een album. Met Gervis Myles aan boord nam de band ‘Love Strong’ op in amper acht dagen. Het album werd aanvankelijk uitgebracht met een beperkte beschikbaarheid voor de Europese markt En dit in combinatie met de twaalf toerdata door clubs en festivals in Duitsland, België, Nederland, Frankrijk, Oostenrijk en Slowakije. Een krachtige verzameling van negen originele nummers gevuld met blues, soul / R & B, bluesrock, subtiele tinten van jazz en de soulvolle cover ‘Woman Don’t Lie’, een song van Luther Johnson. De opener ‘My Mountain’ is lekker spijkerende en zwaarbeladen blues song. De titeltrack is knappe soul blues en divergeert met de Texas gitaarriffs uit ‘Thinkin’ You Can Take Some’. De soulballade ‘One More Dance’, het swingende ‘Dying Land’ en het rockende ‘Walls’ zijn volgende chapiters op de release. Het funky ‘Woman Don’t Lie’, het blazerssectie begeesterde en Chicago blues ‘The Huster’ én het moderne ‘This Time’ knallen onvoorwaardelijk door onze woofer. Het afsluitende ‘Tweed Is Here’ is alweer ingekleurd met opwekkende gitaarriffs en knappe orgel arrangementen.
De plaat ‘Love Strong’ zal je zeker in beweging krijgen. Let’s groovin’ !

Philip Verhaege

The release ‘Love Strong’ is a great mix of blues, soul, and blues-rock to get you movin' and groovin'.

0 Reacties

Momo Said: Break the Rules

30/9/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sunny Side of the Street
Time Gives Lessons
Basement
Children
In Many Cases
Revolution, no Confusion
Post Scriptum
Loverman
Hold on
Dry River Pt. 1
Dry River Pt. 2
Break the Rules
Way out

Website Artiest
Momo Said

Momo Said is de naam van de Marokkaanse singer-songwriter, gitarist en arrangeur, die echter opgroeide in Cesena, Italië. Hij brengt een muzikaal palet waarop funk, soul, Latin, R&B, jazz en disco aan bod komen. Momo Said debuteerde in 2013 op de Italiaanse muziekscène met zijn album ‘Spirit’. Nu pas is de opvolger daarvan uitgebracht, die echter in april al digitaal verkrijgbaar was. Als producer werd Giulio Zóil Aloisi aangetrokken, met voorop de explosieve discoachtige single ‘Sunny Side of the Street’. ‘Time Gives Lessons’ is eerder mid-tempo, en ‘Basement’ gaat de richting van blaxploitation op. Daarna komt ‘Children’ aardig over, gevolgd door de souljazz sfeer van de tweede single ‘In Many Cases’. ‘Revolution, no Confusion’ klinkt zachter, terwijl ‘Loverman’ teruggrijpt naar echte old school soul. Jazzfunk en disco worden vermengd op het opgewekte ‘Hold on’, en verderop staat de titeltrack in het teken van p-funk. Met deze kruisbestuiving zet Momo Said zichzelf definitief op de kaart, en die mengeling werkt bijzonder goed!

Patrick Van de Wiele

The cross-pollination that Mono Said brings on his sophomore album works rather well!

0 Reacties

Patrice Rushen: Remind Me

25/9/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Music Of The Earth
Let's Sing A Song Of Love
Haven't You Heard
Givin’ it up is Givin’ in
When I Found You
Forget Me Nots
Look Up!
Number One
Where There Is Love
Never Gonna Give You Up (Won't Let You Be)
All We Need
Remind Me
Settle For My Love
Feels So Real (Won't Let Go)
To Each His Own

Website Artiest
Patrice Rushen

De Afro-Amerikaanse Patrice Rushen begon al op haar derde piano te spelen, en kreeg later een klassieke opleiding. Toen ze teenager was, kreeg ze al een platencontract, en op haar debuutalbum ‘Prelusion’ speelden Joe Henderson en Leon “Ndugu” Chancler mee. Ze veerde naar jazz toe, maar in de tweede helft van de seventies was het funk, soul & disco dat de klok sloeg, en Patrice ging overstag. Deze nieuwe compilatie ‘Remind Me: The Classic Elektra Recordings 1978-1984’ laat haar muziek uit die periode horen. In de 7 jaar bij het Elektra label bracht ze 5 albums uit. Zijzelf noemt het “sophisticated dance music”, en op het eerste ervan ‘Patrice’ (1978) introduceerde ze haar stem. ‘Music of the Earth’ brengt funky dansmuziek, en verderop staat ‘Haven’t You Heard’ uit het jaar daarop, meteen één van haar meest bekende songs. ‘Givin’ it up is Givin’ in’ is een slow jam, evenals ‘When I Found You’. Maar de hit die iedereen kent, en gesampled werd voor Will Smith’s ‘Men In Black’, is uiteraard ‘Forget Me Nots’, hier in de maxiversie. Hiervoor mocht ze een Grammy Award nominatie ontvangen, evenals voor ‘Number One’. ‘Look Up!’ is ook een dansbaar nummer, gevolgd door de ballade ‘Where There Is Love’. We gaan weer richting dansvloer met ‘Never Gonna Give You Up (Won't Let You Be)’, met ‘All We Need’, en met ‘Feels So Real (Won’t Let Go)’. Patrice werd echter niet genoeg door het label ondersteund, en keerde terug naar jazz. Ze kreeg nooit de waardering die ze verdiende. Tegenwoordig wordt haar muziek veel gesampled door rapartiesten. De definitieve compilatie dus van deze talentvolle muzikante.

Patrick Van de Wiele

This is the definitive compilation from the Elektra recordings between 1978 and 1984.

0 Reacties

Various Artists: Can You Feel It? Vol. 2 : Modern Soul, Disco & Boogie 1976-84

20/9/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cirt Gill & The Jam A Ditty Band – Put the Music in Your Ear
Tony Swamy & The Band of Executives – Disco Jiver
Ambros Seelos Orchester – In Orbit
Mr. Maurice – Love Me
Gangbusters – Can You Feel It
Mabin Brothers Band – Godzilla
Maxwell – Meltdown
Harry Hann – Bump and Run
Tyree Glenn Jr. – Jealous Love
Crown – Intercession
Cecil Lyde – Money’s Funny
Jeremy Power – Ombre De Plaisir
Dancer – Dear Wendy
Phoenix – Lover’s Fantasy
Grayson Street – Medicine Man
The Fantastic Shakers – The Wrong Side of Me

Website Artiest
Tramp Records

Vorig jaar verscheen het eerste volume van deze compilatie, waarop obscure, maar leuke disco, soul en boogie tracks bijeengebracht waren. Op 11 oktober aanstaande verschijnt dit tweede deel op een dubbelelpee, maar ook op cd en zelfs digitaal. De eerste 400 elpees krijgen zelfs een bonussingle erbij. Cirt Gill & The Jam A Ditty Band opent met de discotrack ‘Put the Music in Your Ear’, waarna Tony Swamy zijn enige single ‘Disco Jiver’ ten gehore brengt. De Duitse saxofonist en bandleider Ambros Seelos brengt funk met ‘In Orbit’, gevolgd door het al even funky, instrumentale ‘Love Me’ van Mr. Maurice. Gangbusters gaan er flink tegenaan op de onuitgebrachte discokraker ‘Can You Feel It’, waarna Mabin Brothers Band eerder Afro-funk brengen met het monster ‘Godzilla’. Het onuitgebrachte ‘Meltdown’ van Maxwell is de volgende track, gevolgd door ‘Bump and Run’ van Harry Hann uit 1977. ‘Jealous Love’ van Tyree Glenn Jr. is een recente heruitgave, en verderop staat het in het Frans gezongen ‘Ombre De Plaisir’ door Jeremy Power. Daarna gaan we de “mellow” toer op met 4 tracks in dat genre. Dancer, Phoenix, Grayson Street en The Fantastic Shakers sluiten af. In totaal dus 16 obscure tracks, die vooral voor verzamelaars interessant zijn. Op naar nummer 3? Afwachten.

Patrick Van de Wiele

This second volume of obscure soul, disco and boogie tracks is again worthwhile for collectors.

0 Reacties

The Vibrations: Talkin’ Trash

17/9/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

So Blue
Love Me Like You Should
Feel So Bad
Cave Man
Doin’ The Slop
So Little Time
The Watusi
Wallflower
Continental With Me, Baby
The Junkernoo
Talkin’ Trash- The Marathons
Peanut Butter- The Marathons
Down In New Orleans
Don’t Say Goodbye
Stranded In The Jungle
Stop Right Now
All My Love Belongs To You
What Made You Change Your Mind
Let’s Pony Again
Oh, Cindy
Over The Rainbow
The New Hully Gully
Anytime
Hamburger On A Bun
If He Don’t

Voor het ontstaan van The Vibrations, moeten we terugkeren naar midden jaren ’50 toen enkele hogeschoolstudenten de vocale doo-wopgroep The Jayhawks oprichtten. Deze kwamen onder de aandacht van Charlie Reynolds, eigenaar van het Flash label. Voor dat label had de groep in 1956 een smash hit met ‘Stranded In The Jungle’, een nummer dat zowel in de pop als de rhythm & blues charts scoorde. Het zou echter bij deze ene hit blijven, want opvolger ‘Love Train’ deed helemaal niets. Na wat personeelswisselingen veranderde de band in The Vibrations en evolueerden ze van een doo-wop groep naar een meer soulgerichte formatie. Hun eerste opname voor het Checker label ‘So Blue’, deed hen onderdak vinden bij Chess. Voor dat label hadden zij meerdere hits tot ze in 1963 ook Chess de rug toekeerde. Eén van die hits waarmee The Vibrations scoorden was de dansklassieker ‘The Watusi’, in 1961. Onder de naam The Marathons blikten ze ‘Peanut Butter’ in, wat andermaal een dikke hit werd. Midden jaren ’70 splitte de groep en ondanks het feit dat zij in Engeland geen grote hit hadden, waren hun platen toch zeer geliefd bij de UK clubs die de Northern Soul omarmden. Dat ze daar een goede reden voor hadden, valt te beluisteren op deze compilatie, die de A en B kantjes bundelt van de periode 1960-1962. Meerstemmige meeslepende ballades en pittige uptempo nummers, kortom soul met een grote S.

Lambert Smits

Polyphonic ballads and spicy up-tempo songs, in short soul with a big S from the 60s.

0 Reacties

Various Artists: Stirring Up Some Soul (The Original Sound Of UK Club Land)

23/8/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Supremes: Your Heart Belongs To Me
The Impressions: Minstrel And Queen
Sidney Barnes: Wait
Joyce Davis: Moments To Remember
Walter Jackson: I Don’t Want To Suffer
Jamie Coe: Cleopatra
Baby Washington: Hush Heart
Billy Bland: My Heart’s On Fire
Fred Bridges: Baby Don’t You Weep
The Majestics: Treat Me Like You Want To Be Treated
Tony Smith & Combo: Mr. John’s Cha Cha
Vernon Harrell: Slick Chick
Billy La Mont: I’m Gonna Try
Irma Thomas: I Did My Part
Leroy Jones: Hide ‘Nor Hair
Sonny Forriest: Train
Dorothy Berry & Jimmy Norman: I’m With You All The Way
Eli Lee: I Get The Feelin’
Johnny Acey: Please Don’t Go (Back To Baltimore)
Sonny Thompson: Lost In This Great Big City
Jr. Walker & The All Stars: Cleo’s Mood
Chuck Jackson: Any Day Now (My Wild Beautiful Bird)
Barbara George: The Recipe (For Perfect Fools)
Jean Dushon: Plaything
Roosevelt Nettles: Heartaches And Trouble

Deze nieuwe in de reeks ‘The Original Sound Of UK Club Land’ is gewijd aan de soul die begin jaren ’60 in de Londense clubs te horen was. De term ‘soul’ was nog niet van toepassing, die zou pas later gemeengoed worden. De songs die in de voege zestiger jaren de UK clubs overspoelden werden meestal verkregen via de 45 toertjes van de in de omgeving gestationeerde Amerikaanse militairen of via een handvol handelaars die de platen uit het land van Uncle Sam importeerden. Songs die toen nog onder de noemer ‘rhythm & blues’ gecatalogeerd werden.
De 25 nummers die op deze verzameling werden samengebracht behoren dan ook tot het prille begin en alvorens de soul ook een commercieel kantje kreeg. Opener, het door Smokey Robinson geschreven ‘Your Heart Belongs To Me’, gezongen door The Supremes, is hier een goed voorbeeld van. Wat je hoort, zowel op deze opener als op de overige nummers, is de essentie van soulmuziek. Geen tierlantijntjes of grote orkestrale arrangementen, maar muziek met een hoge dosis emotie en gevoel. Muziek die trouwens ook vandaag nog sprankelend fris klinkt. De nummers klinken niet allemaal even bekend in de oren, maar geven wel een prima beeld van de muziek die pakweg een halve eeuw geleden door de speakers van de Londense clubs te horen was.
‘Stirring Up Some Soul (The Original Sound Of UK Club Land)’ is een mooie compilatie van de sterkte van soulmuziek, lang vooraleer deze een commercieel tintje meekreeg.

Lambert Smits (4)

Nice soul songs, which were heard in the London clubs long before the term soul music was born.

0 Reacties

James Brown and the Famous Flames: I’ve Got The Money, I’ve Got The Power (singles 1958-1962)

8/8/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

That’s When I Lost My Heart
Think
You’ve Got The Power
The Bells
And I Do Just What I Want
Hold It
The Scratch
If You Want Me
Suds
Sticky
I Don’t Mind
Love Don’t Love Nobody
Baby, You’re Right
I’ll Never, Never Let You Go
I Love You, Yes I Do
Just You And Me, Darling
Lost Someone
Cross Firing
Night Train
Why Does Everything Happen To Me
Shout And Shimmy
Come Over Here
Mashed Potatoes U.S.A.
You Don’t Have To Go
Three Hearts In A Tangle
I’ve Got Money
Like A Baby
Every Beat Of My Heart

Met het in 1965 uitgebrachte ‘Papa’s Got A Brand New Bag’ zou niet alleen het leven van James Brown veranderen, maar nam ook de soulmuziek een andere wending. Latere nummers als ‘It’s A Mans World’, ‘Sexmachine’ en ‘Say It Loud I’m Black And I’m Proud’ zouden de artiest James Brown onsterfelijk maken. Toen ‘Papa’s Got A Brand New Bag’ uitkwam, had Brown echter reeds heel wat opnames gemaakt. Opnames die hij maakte voor het King label van Syd Nathan en die aantonen dat Brown een groot artiest in wording was. Deze compilatie die het King materiaal bundelt dat werd opgenomen in de periode 1958-1962 is een vervolg op de eerder door Jasmine uitgebrachte dubbelcd ‘I’ve Got To Change, The Early Sessions 1956-1959’. Die dubbelaar bevatte de eerste twee albums die James voor King inblikte, alsook negen bonustracks. ‘I’ve Got The Money, I’ve Got The Power’ focust zich op de A en B kantjes van de King singles die Brown opnam tussen 1958-1962 en is dus een prachtige aanvulling op het eerder op de markt gebracht dubbelalbum. Deze songs laten horen dat James, alvorens zijn grote successen te boeken, reeds heel wat in zijn mars had. Schitterende soulballads en wat vage rhythm & blues waren reeds ruimschoots aanwezig. Belangrijker is echter dat de kiemen voor Browns zo kenmerkende funky soul toen reeds gelegd werden. Gedurende 28 nummers hoor je een ‘op en top’ presterende Brown, gebackt zoals we via zijn latere opnames gewoon zijn, door de sublieme Famous Flames, die trouwens enkele instrumentale nummers voor hun rekening nemen. Het is duidelijk dat James Brown nog maar één stapje verwijderd was van een sterrenstatus. Die bereikte met hij de release van ‘Papa’s Got A Brand New Bag’.

Lambert Smits (4 ½)

In addition to the classic soul ballads that James Brown recorded in the period 1958-1962, the seeds were also laid for Brown's so characteristic funky soul. This compilation shows a top performing Brown, backed by his Famous Flames. Beautiful edition!

0 Reacties

Camera Soul: Existence

1/8/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Existence
You
What I Deserve
I Need My Friends
In the City
Colorado Sky
Another Smile
Forever in Love
Life
One More Chance

Website Artiest
Camera Soul

Twee jaar geleden introduceerde ik hier de Italiaanse band Camera Soul met hun cd ‘Connections’. Nu is hun nieuw album uitgebracht, en weerom staan jazzfunk en soul centraal. Negen van de tracks werden door de broers Pippo en Piero Lombardo gecomponeerd, in samenwerking met zangeres Maria Enrica Lotesoriere. De tiende schreven ze samen met de Amerikaanse Kathryn Ballard Shut, die haar liefde tentoon spreidde op ‘Colorado Sky’. Hun vijfde album opent met de opgewekte, dansbare titeltrack. ‘You’ is eerder mid-tempo, waarna het uiterst dansbare en disco-achtige ‘What I Deserve’ volgt. De ballade ‘I Need My Friends’ is de volgende track, waarna het funky ‘In the City’ ons weer laat dansen. En ‘Colorado Sky’ is ook mid-tempo, gevolgd door de mooie bossa nova van ‘Another Smile’. Vervolgens dansen we weer op de discotonen van ‘Forever in Love’, en ‘Life’ klinkt eerder funky. Afsluiter ‘One More Chance’ is terug mid. Opnieuw een leuk album uit Bari van deze Camera Soul!

Patrick Van de Wiele (4)

Again a beautiful album from Bari by Camera Soul!

0 Reacties

Julian Taylor Band: Avalanche

19/7/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Time
Take What You Need
Back Again
Avalanche
Sweeter
Learn To Love
Gone
Never Let The Lights Go Dim

Website Artiest
Julian Taylor

Julian Taylor is waarschijnlijk een naam die niet meteen een belletje doet rinkelen bij de meeste muziekfans. Toch is ‘Avanlanche’ alweer zijn derde studio album. Twee jaar geleden was Taylor succesvol met het album ‘Live At Lee’s Palace’. In 2014 volgde dan ‘Tech Noir’ en de dubbelrelease ‘Desert Star’ kwam uit 2016. De Canadees Julian Taylor, met een Afrikaanse en Mohawk background, vermengt met alle gemak soul, funk en rock-‘n-roll doorheen zijn oeuvre.
Het nieuwe album ‘Avanlanche’, dat in Toronto werd opgenomen in de Canterbury Sound en Soleil Studios herbergt acht onvolprezen originele nummers. Dit album was een werk van liefde. Met Kerstmis gaf zijn moeder hem een schatkist vol herinneringen die heel wat memorabilia uit zijn hele leven bevatte. Het was in wezen een tijdscapsule. Nadat Julian alle foto's, brieven, briefkaarten en uitvaartbrieven had doorgenomen, begon hij te schrijven wat ze allemaal voor hem betekenden en aanvoelden. Het was als een emotionele lawine, grimmig, mooi, pijnlijk, leuk en ontroerend tegelijkertijd. Toch begint dit alles met een coverversie. Stevie Wonder’s funky ‘Time’ mag de muzikale deur intrappen. De song is haast een amalgama van fijnen gitaarriffs met ingetogen wah-wah pedaal technieken, beukende drumpartijen, een opwindende blazerssectie en warme orgel arrangementen. De song ‘Take What You Need’ is dan weer vintages soul met een snuifje pop. Net zoals ‘Back Again’ zich spijkert met een wel hel hedendaagse sound.
De titeltrack staat dan weer in divergentie met de track ‘Sweeter’. Het pakkende ‘Learn To Love’ gaat over enkele vrienden die hij heeft verloren door zinloos geweld. In de track ‘Gone’ krijgen we een hemels mooi opgebouwde ballade opgedist. Maar ‘Learn To Love’ grenst dan weer aan de retro funky rocksound.

Philip Verhaege (4 ½)

The new album "Avalanche", recorded in Toronto in the Canterbury Sound and Soleil Studios, contains eight unsurpassed original songs. This album was a work of love.

0 Reacties

Jon Gindick: Love At The All Night Cafe

10/7/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Load Me Up, Baby
Feeling Her Gone
Baby's Got The Blues
The All Night Cafe
I Love The Feminine Girl
I Was Born To Wail
Hand Holding Man
Can't Get That Girl Off My Mind
Happy Wife, Happy Life, Happy Home
Mississippi Moods

Website Artiest
Jon Gindick

Jon Gindick werd geboren in 1948 in Hollywood, Californië. In zijn vroege jeugd luisterde hij vaak naar de harmonica sound, waarbij Larry Adler "Rhapsody in Blue" een grote invloed op hem had. In 1954 verhuisde de familie Gindicks 200 mijl noordwaarts naar de stad Visalia in San Joaquin Valley. In de jaren zestig kreeg Jon zowel zijn allereerste gitaar en blues harp. Hij werd zowaar verliefd op de sound van The Beatles, The Rolling Stones, Paul Butterfield Blues Band en Bob Dylan. Hij performde met heel wat bands op de campus in Sproul Plaza.
Na zijn studies aan het Berkeley college in 1970 vond hij werk in een pakhuis. Maar de liefde voor de muziek, het songschrijven en het musiceren op zijn gitaar en harp lieten hem niet los. In het midden van de jaren ‘70 schreef Jon en zelf-gepubliceerde harmonica instructieboek met tape cassette. Hij verpakt dit alles met een Hohner harmonica en verkocht de kit voor $ 13,95 via Rolling Stone Magazine advertenties. Duizenden boeken vlogen letterlijk de deur uit en Jon werd een bekende figuur voor een generatie harpspelers. In 1984 schreef Jon zijn bestseller "Country and Blues Harmonica for The Musically Hopeless". Een boek en cassette die uiteindelijk meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Hij produceerde ook een harmonica-instructievideo samen met B.B. King, gedistribueerd door Hohner. Deze aanstekelijk, enthousiaste en grappige doe-het-zelfproducten maakten hem tot een van de meest populaire en beluisterde harmonicaspelers van het tijdperk. In 2010 ontmoette hij multi-instrumentalist en producer Ralph Carter. In 2010 en 2016 realiseerde hij zijn hoog aangeschreven album 'When We Die, We All Come Back As Music', geproduceerd en begeleid door Carter. Nu heeft Jon zijn tweede album 'Love At The All Night Cafe' in de winkelrekken. Het is meteen ook een krachtig en innovatief aanbod dat een eigen blues sound creëert. Gindick wordt ondersteund door het trio Ralph Carter op bas, gitarist Franck Goldwasser en Pete Gallagher op drums. De twaalf tracks zijn een amalgama van blues, swing, soul en R&B. In het openingsnummer 'I Was Born To Wail' geeft Jon geschiedenisles over de blues harp. De slow blues’ feeling ‘Her Gone’ is een emotioneel maar klassieke Memphis soultrack. Het snedige ’Baby’s Got The Blues’, het Latin beïnvloede ‘The All Night Cafe’ en het piano begeesterde ‘Nighthawks’ zijn maar enkele hoogtepunten op de release. In het swingende ‘Happy Wife, Happy Life’ en ‘I Love The Feminine Girl’ bewierookt Jon zijn wettige wederhelft. En ook de piano ballade ‘The Song I Could Not Write’ kan ons meer dan bekoren.
En ook het feeërieke ‘Can Not Get That Girl Off My Mind’ neemt ons vrijwel meteen bij het strot. Het ‘In The Land Of You' is een meer dan ordinaire en spraakmakende afsluiter. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Gindick is supported by the trio Ralph Carter on bass, guitarist Franck Goldwasser and Pete Gallagher on drums. The twelve tracks are an amalgam of blues, swing, soul and R&B.

0 Reacties

<<Vorige

CD REVIEW BLOG

Johnny Fuller: California Blues, Mercy, Mercy!! 1954-1962

Jan James: Justify

MICHELLE DAVID & THE GOSPEL SESSIONS: THE GOSPEL SESSIONS VOL. 4

VARIOUS ARTISTS: MOVEMENTS VOL. 10

WILL DOWNING: ROMANTIQUE (PART ONE)

Thorbjørn Risager & The Black Tornado: Come On In

VARIOUS ARTISTS: GUT FUNKY-THE BEST OF C.R.S. RECORDS

Jack Mack & The Heart Attack: Live From Centennial Park – Atlanta 1996

Various Artists: Popcorn Blues Party, Vol. 2

BELLA BROWN & THE JEALOUS LOVERS: GET MINE

Los Coast: Samsara

Hannah Williams & The Affirmations: 50 Foot Woman

The Isley Brothers: Just One Mo’ Time

The Terri Green Project: What A Feeling

Brad Vickers and His Vestapolitans: Twice As Nice

Tweed: Love Strong

Momo Said: Break the Rules

Patrice Rushen: Remind Me

Various Artists: Can You Feel It? Vol. 2 : Modern Soul, Disco & Boogie 1976-84

The Vibrations: Talkin’ Trash

Various Artists: Stirring Up Some Soul (The Original Sound Of UK Club Land)

James Brown and the Famous Flames: I’ve Got The Money, I’ve Got The Power (singles 1958-1962)

Camera Soul: Existence

Julian Taylor Band: Avalanche

Jon Gindick: Love At The All Night Cafe

Archives

Categories