Category: Soul

Jimmy Lee: Lovely Day

13/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Think I’ll Tell Her
Hold Back The Night
Goin’ Out Of My Head
Lovely Day
Look Me Up
Just Don’t Want To Be Lonely
What Kind Of Fool Am I
Pride And Joy
Maybe Tomorrow
Zoom

Website Artiest
Niet gekend

Zanger & muzikant Jimmy Lee maakt al decennia lang deel uit van de muziekscène in Philadelphia en New Jersey. Hij begon ooit in de lokale groep The New Side of Town, en stapte daarna over naar The Ebonys. Enkele jaren later werd hij ingehuurd door de groep The Magic of The Blue, met wie hij de wereld rondtoerde. Ze werden populair, kregen een platencontract bij Atlantic Records en veranderden hun naam in Fat Larry’s Band. Die band scoorde indertijd een grote hit met ‘Zoom’. Jimmy toerde vervolgens nog met Earth, Wind & Fire, Chaka Khan & Rufus, The Jacksons, Natalie Cole en The Brothers Johnson. Op 17/5/2016 werd hij opgenomen in The Legends of Vinyl Hall of Fame, en toert nu met Blue Magic rond. Zijn nieuwe cd werd geproduceerd door Butch Ingram, en daarop covert hij een aantal bekende, mooie soulsongs. Ronnie Dyson’s ‘I Think I’ll Tell Her’ is de eerste in het rijtje, waarna ‘Hold Back The Night’ van The Trammps volgt. Little Anthony & The Imperials’ ‘Goin’ Out Of My Head’ is de volgende, hier beter bekend in de versie van Luther Vandross. De titeltrack is uiteraard de hit van Bill Withers, gevolgd door Blue Magic’s ‘Look Me Up’. En The Main Ingredient’s ‘Just Don’t Want To Be Lonely’ volgt daarop, met Sammy Davis’ ‘What Kind Of Fool Am I’ als volgende track. Marvin Gaye’s ‘Pride And Joy’ swingt de pan uit, maar ‘Maybe Tomorrow’ is een originele track van Butch Ingram. Met een nieuwe mid-tempo versie van Fat Larry’s Band hit ‘Zoom’ sluit Jimmy af. Een leuke cd die het old school soul gevoel doet herleven!

Patrick Van de Wiele (4)

A nice album that makes me relive that old school soul feeling!

Ellis Mano Band: Here And Now

5/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Whiskey
Here And Now
Where We Belong
Goodbye My Love
A Lifetime
Badwater
Georgia
Bad News Blues
I Want You Back
Jeannine

Website Artiest:
Ellis Mano Band

Een supergroep geboren? Vier Zwitserse muzikanten die internationaal hun sporen ten dienste van anderen plugden, pompten op enkele maanden tijd een debuutalbum in elkaar dat perspectieven opent op een nog grootser vervolg.. Vocalist Chris Ellis zingt met een perfect verzopen stem in de heavy bluesrock opener ‘Whiskey’. De uitstekende kwaliteiten van het viertal komen druppelsgewijs aan de oppervlakte wanneer blues en southern rock met soulinvloeden door de songs stromen. Mooi ritmisch gitaarspel van Edis Mano en intens sensuele vocals van Chris Ellis in ‘Here And Now’. Vocals met een timbre dat bij Joe Cocker zal aanleunen na een uitbundige rook- en dranksessie. Nog beter wordt het wanneer gastmuzikant Manuel Halter achter de toetsen kruipt van zijn Hammond B3 orgel. Het inventieve slagwerk swingt uit de handen van Nico Looser, een ontoepasselijke naam voor de voormalige drummer van violiste Scarlet Rivera (Bob Dylan’s protégé). Naast het fenomenale ‘Whiskey’ staan er nog andere pareltjes op dit uitstekende album. ‘A Lifetime’ , krachtig en bezwerend, mag gerust een klassieker worden, zowel muzikaal als tekstueel: liefde is altijd zo dankbaar in vreugde én in spijt. ‘Badwater’ heeft de intensiteit van een Led Zeppeling song in al haar facetten, waarbij de rol van gitaar en orgel een mooi geheel vormen. Wil je het meer funky, ‘Georgia’ kreeg wat blazers mee. Langzaam evolueert het album richting soulrock dat herinneringen oproept aan de legendarische Muscle Shoals studio met achtergrondkoortjes. De groove in ‘Bad News Blues’ laat je zeker niet onberoerd wanneer Chris Ellis vertelt “ I’ll Keep my pride and she’ll keep the car”. Als afsluiter gaan de heren leuk ‘back in time’ met een burlesque cabaretsong ‘Jeannine’.
Als debuutalbum absoluut een voltreffer die smeekt om een opvolger.

Line-up
Chris Ellis (Vocals)
Edis Mano (Guitars)
Nico Looser (Drums)
Severin Graf (Bass)

Guest Musicians:
Hammond (Kico Babic, Manuel Halter)
Horns (Florian Egli, Michael Gilsenen, Dave Blaser)

Marino Serdons (4)

Very strong debutalbum wit outstanding blues-rock-soul songs….and an audience asking for a more.

E.L.S Band: Dark Blues Sky

24/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Empty Arms
Palace Of The King
Bad Boy
Old Love
Big Legged Woman
Superstition
I’d Rather Go Blind
Turn Back The Hands Of Time
Feels Like Rain
Further Information
Need Your Love So Bad
Crosstown Traffic
Take Mine

Website Artiest
E.L.S Band

E.L.S Band komt uit Karlskoga, Värmland in Zweden. Daar werd ook de band opgericht in 2015.
Het repertoire was en zijn tot nu toe, fijn uitgekiende covers die blues, soul en heel wat rock-‘n-roll overspannen. De band heeft in de loop der jaren gespeeld op een groot aantal festivals en clubs, én heeft zo een trouwe fanbase opgebouwd. Ze promoten nu hun eerste full lenghte album ‘Dark Blues Sky’, op het label Sound Station Records. Stig Pettersson (gitaar, vocals), bassist Lasse Lövgren, drummer Erik Lindstedt en Hammond orgelvirtuoos/producer Peter Dahl trokken naar de Meadow Creek Studio. Samen blikten ze dertien coverversies in. Verwacht je hier aan geen flauw afkooksel van de songlist. Neen, de band geeft gelukkig een eigen twist aan de nummers. West Coast tunes zijn hier de hoofdmaat. Net zoals zijn opwindende gitaarriffs, de strakke drums en de zeer opwindende Hammond orgelarrangementen, leent Stig’s ruig stemtimbre zich perfect voor hun beoogde sound. Het volgende doel is nu om een album uit te brengen met eigen materiaal. De basis is alvast gelegd. Wij zijn fan, nu u nog..!

Philip Verhaege (4)

The repertoire was and is, until now, well-chosen covers that span blues, soul and some rock and roll. Stig's rough voice timbre lends itself perfectly to their intended sound. Just like his exciting guitar riffs, the tight drums and the very exciting Hammond organ arrangements. The goal now is to release an album with their own material. The basis has already been laid.

Little Joe Cook: Peanuts And Other Delicacies, The Little Joe Cook Story 1951-1962

15/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Make It In (Evening Star Quartet)
Say A Prayer For The Boys In Korea (Evening Star Quartet)
This I Know (Little Joe Cook And The Thrillers)
Let’s Do The Slop (Little Joe Cook And The Thrillers)
Peanuts (Little Joe Cook And The Thrillers)
Lilly Lou (Little Joe Cook And The Thrillers)
The Echoes Keep Calling Me (Little Joe The Thriller)
Lonesome (Little Joe The Thriller)
I’m A Fool (Little Joe Cook And The Thrillers)
What’s Happened To You Halo? (Little Joe The Thriller)
Don’t Leave Me Alone (Little Joe The Thriller)
It’s Too Bad We Have To Say Goodbye (Little Joe The Thriller)
Mine (Little Joe The Thriller)
Cherry (Part 1) (Little Joe)
Cherry (Part 2) (Little Joe)
Need Somebody (Little Joe)
It’s Been A Long Time (Little Joe)
I’ll Never Let You Go (Little Joe)
Give Me All Your Love (Little Joe)
Ev’ry Now And Then (Little Joe)
Goodnight Little Girl (Little Joe)
Please Don’t Go (Little Joe Cook And The Thrillers)
Stay (Little Joe Cook And The Thrillers)
Public Opinion (Little Joe Cook And The Thrillers)
Run Little Girl (Little Joe Cook And The Thrillers)
I Love You For Sentimental Reasons (Little Joe Cook And The Thrillers)
One More Time (Little Joe Cook And The Thrillers)
These Lonely Tears (Little Joe Cook)
This I Know (Little Joe Cook)

Little Joe Cook kan je best omschrijven als een ‘one hit wonder’, maar dan wel eentje die niet kon scoren in de charts. Zijn in 1957 samen met The Thrillers opgenomen ‘Peanuts’ is een klasbak van een rhythm & bluesnummer, dat trouwens zeer gegeerd is bij de verzamelaars van oldies. En toch wist het geen overtuigende plaats in de hitparades te veroveren.
Joe Cook werd in 1922 geboren in een door en door religieuze familie. In 1934 vormt hij samen met drie neven de gospelgroep The Evening Star Quartet. In 1949, toen Cook 27 was, krijgt hij de mogelijkheid om op te nemen voor Gotham. Voor dat label nam het viertal 3, toen nog 78 toerenplaten op. Met de laatste van deze platen, opent trouwens deze verzamelaar. Wanneer het met het kwartet bergaf gaat, vormt Little Joe The Thrillers, met wie hij samen voor Okeh opneemt. Later probeert Cook nog potten te breken als soloartiest, maar ook dit wou niet echt lukken.
De 29 nummers op dit album zijn praktisch alle opnames die hij maakte tot en met 1962 en die zijn niet alleen zeer gevarieerd, maar geven ook een mooi beeld van wat een veelzijdig talent Little Joe toch was. Emotionele gospel, opmerkelijke rhythm & blues, sublieme doo-wop en hartverscheurende soul, Little Joe Cook had het allemaal in huis. In de late jaren ’60 verhuisde Cook naar Boston waar hij met optredens in clubs, een legendarische reputatie wist op te bouwen. Een mooie anekdote is dat hij tevens bewondering genoot via zijn Cadillac Seville. Vreemd zal je zeggen, maar niet als je weet dat de kentekenplaat ‘Nut Man’ vermeldde. Joe Cook overleed op 15 april 2014 op 91 jarige leeftijd.
Na beluistering van dit album, kan je moeilijk vatten dat deze uitermate getalenteerde artiest met zo een degelijk en gevarieerd repertoire, enkel maar bekend werd door zijn ‘Peanuts’.

Lambert Smits (5)

Little Joe Cook is best known for his song 'Peanuts'. That he was a very talented artist, who deserved more recognition than he received, can be heard on these 29 songs. Gospel, rhythm & blues, doo-wop and soul at its best!

Various Artists: R & B Queens of New Orleans

8/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Irma Thomas: Don’ Mess With My Man
Irma Thomas: Set Me Free
Irma Thomas: A Good Man
Irma Thomas: I May Be Wrong
Irma Thomas: For Goodness Sake
Irma Thomas: (Look Up) Whenever
Irma Thomas: Girl Needs Boy
Irma Thomas: Cry On
Irma Thomas: It’s Too Soon To Know
Irma Thomas: That’s All I Ask
Irma Thomas: Gone
Irma Thomas: I Done Got Over It
Irma Thomas: I Did My Part
Irma Thomas: It’s Raining
Irma Thomas: Two Winters Long
Irma Thomas: Somebody Told You
Katie Webster & Ashton Conroy: Baby Baby
Katie Webster: Hoo Wee, Sweet Daddy
Katie Webster With The Songettes: I Feel So Low
Barbara George: I Know (You Don’t Love Me No More)
Barbara George: You Talk About Love
Barbara George: If You Think
Barbara George: Send For Me (If You Need Some Lovin’)
Barbara George: The Recipe (For Perfect Fools)
Barbara Lynn: Dina And Patrina
Barbara Lynn: Give Me A Break
Barbara Lynn: You’ll Lose A Good Thing
Barbara Lynn: Lonely Heartache
Barbara Lynn: Second Fiddle Girl
Barbara Lynn: Letter To Mommy And Daddy
Barbara Lynn: You’re Gonna Need Me
Barbara Lynn: I’m Sorry I Met You

‘The Soul Queen Of New Orleans’ werd ze genoemd. We hebben het natuurlijk over Irma Thomas. Als dienster in een club in New Orleans, werd ze ontdekt door zanger en orkestleider Tommy Ridgley. ‘Don’t Mess With My Man’, een stomende rhythm & blues, behoort zeker tot haar grootste successen. De ontelbare keren dat het nummer gecoverd werd, zegt genoeg over de kwaliteit ervan. Haar in deze compilatie opgenomen acht singles, A en B kantjes, die ze maakten toen ze nog ‘Soul Queen’ in wording was, overspannen de periode van 1959 tot en met 1962. Deze 16 overwegend soulnummers geven blijk van haar uitzonderlijke stem en talent om zich in een nummer in te leven. Naast ‘Dont Mess With My Man’, schitteren hier ook haar hits ‘Cry On’, ‘Gone’, ‘I Done Got Over It’, ‘I Did My Part’ en ‘It’s Raining’. Dit laatste nummer zou trouwens in 1981 opgepikt worden door niemand minder dan Shakin’ Stevens.
Irma Thomas moest echter rekening houden met de geduchte concurrentie van Katie Webster, Barbara George en Barbara Lynn, alhoewel er toch enige diversiteit was tussen de genres. Pianiste Katie Webster, die zich later als de boogie-woogie specialiste zou doen opmerken, flirtte in haar beginperiode ook met rhythm & blues en soul. Van haar krijgen wij drie songs die zijn opnam in 1958 en 1959. Zo is er ‘Baby, Baby’, dat ze later in haar carrière nog opnieuw zou inblikken, maar hier in een fantastische versie samen met Ashton Conroy. En parel van een ‘call and response song’.
Ook niet te versmaden zijn Barbara George en Barbara Lynn. Barbara George siert deze compilatie o.a. met haar grootste hit ‘I Know (You Don’t Love Me No More)’, gevolgd door haar eveneens de R & B charts bestormende ‘You Talk About Love’ en ‘Send For Me’. Stuk voor stuk kwalitatieve rhythm & blues. Dat geldt trouwens ook voor Barbara Lynn, die het rijtje mag sluiten. Scoren deed Lynn met ‘You’ll Lose A Good Thing’, ‘Second Fiddle Girl’ en ‘You’re Gonna Need Me’, maar dat doet geen afbreuk aan de andere hier opgenomen nummers, die minstens evenwaardig zijn.
Nog even vermelden dat een groot deel van de songs van zowel George als Lynn door henzelf gecomponeerd werden, wat bewijst dat deze dames niet zomaar zangeressen waren.
Het Jasmine label heeft met dit album andermaal een prima compilatie in haar catalogus.

Lambert Smits (4 ½)

Super nice and unique compilation of the Jasmine label that spots the rhythm & blues and soul of Irma Thomas, Katie Webster, Barbara George and Barbara Lynn. Songs recorded between 1958 and 1962 during the initial period of these extremely talented singers.

Matt Andersen: Halfway Home By Morning

13/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

What Would Your Mama Say
Free Man
Something To Lose
The Bed I Made
Give Me Some Light
Better Than You Want
Gasoline
Over Me
Help Yourself
Long Rider
Take Me Back
Been My Last
Quarter On The Ground (A Song For Uncle Joe)

Website Artiest
Matt Anderson

De uit Peth-Andover, Canada afkomstige Matt Andersen begon zijn muzikale carrière in 2002 bij de New Brunswick gebaseerde band Flat Top. Met twee European Blues Awards voor ‘beste solo/akoestische act’ en liefst acht Maple Blues Awards voor entertainer van het jaar en vocalist van het jaar, is zijn prijzenkast meer dan rijkelijk gevuld. Al prijkt ook een Juno Award nominatie op zijn erelijst. In 2010 won Matt als eerste Canadese blues artiest de International Blues Challenge in Memphis in de categorie duo/solo. Nu heeft hij met zijn tiende release ‘Halfway Home By Morning’, een schitterende opvolger klaar voor het al even succesvolle ‘Honest Man’ uit 2016.
Matt Anderson opent de deur met ‘What Would Your Mama Say’. Of was het eerder mama die de deur opende. Ons maakt het niet uit. Maar met zijn heerlijke gitaarriffs, Chris Gestrin’s orgelarrangementen, blazerssectie van Jim Hoke op saxofoon, Charles Rose (trombone) en trompettist Steve Hermann én de backingvocals van The McCrary Sisters is dit meteen een dijk van een nummer. De melodieuze akoestische en elektrische gitaarriffs uit 'Free Man' zorgen voor dan weer een dansbare continuïteit. Het intiem duet ‘Something To Lose’, tussen Matt en Amy Helm, is een slow country songs dat perfect past in Matt’s ruw stemtimbre. Voor het ritmische R&B begeesterde ‘The Bed I Made’ kom je wel heel ongecompliceerd uit je zetel. Put on your dancing schoes…! En dan vindt Matt het tijd om wat country tunes te verweven in de release. ‘Give Me Some Lights’ en vooral het R&B begeesterde ‘Better Than You Want’ zijn ingekleurd met Andersen en Steve Dawson’s akoestische gitaarriffs, strakke baslijnen en alweer die schitterende hoornsectie. De track ‘Gasoline’ is een zeldzame instrumentaal nummer en leidt ons naar de soulvolle ballade ‘Over Me’. De akoestische tunes hebben alweer de bovenhand in ‘Long Rider’, al groeit de song langzaam en gestaag uit tot een heus chapiter. De emotionele liefdesballade ‘Been My Last’ brengt ons naar het afsluitende ‘Quarter On The Ground’ (A Song For Uncle Joe). Matt’s stem en zijn akoestische snaren beroeren ons hier vrijwel meteen. Of hoe eenvoud zo mooi kan zijn !

Philip Verhaege (4 ½)

Award-winning Canadian soul-bluesman Matt Andersen announces the forthcoming release of ‘Halfway Home by Morning’. Sweat-soaked soul meets incendiary rhythm and blues, with full doses of heartsick folk and Americana grit mixed in for good measure. Highly recommended…!

The Lachy Doley Group: Make Or Break

13/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

A Woman
Cruel Cruel World
The Greatest Blues
The Strut
Give It (But Just Can’t Take It)
Int The Alone
Make Or Break
Mix Tape
The Killer
Can’t Get Close To You

Website Artiest
The Lachy Doley Group

Toen Sydney een bloeiende muziekscene had, programmeerden de pubs en bars er vrijwel dagelijks een hoop talent. En laat Lachy Doley nu net zo iemand zijn. Hij verhuisde als tiener uit Adelaide en werkte met de crème van de soul-funk-blues-scene in de binnenstad van Sydney . Dit alles leidde hem al snel tot sideman-stints voor enkele van Australië's grootste artiesten zoals Powderfinger, Wolf Mother, Jimmy Barnes, Billy Thorpe en Bernard Fanning, om er hier slechts een paar te noemen. Sindsdien wordt Lachy geprezen als een van de belangrijkste en meest gevierde nieuwe blues en soul Hammond Organ-spelers ter wereld. Zijn geweldige band met drummer Jackie Barnes en bassist Joel Burton hebben in een korte tijdspanne een ongelooflijke fanbase opgebouwd. Grote muziekfestivals zoals Montreal Jazz, Bospop en Blues Peer staan inmiddels op hun curriculum vitae. Nu kondigt de band met volle trost hun vijfde landspeler aan. Het album werd geproduceerd door Lachy en Kieran Collings. Werd opgenomen door Ted Howard (Yothu Yindi Paul Kelly, Kasey Chambers), gemixt door Paul McKercher (Josh Pyke, Papa Vs Pretty, Sarah Blasko, You Am I, Eskimo Joe), en werd gemasterd door de Grammy Award-winnende Brian Lucey (The Black Keys, Ray LaMontagne, Royal Blood, Biffo Clyro). Het swingende ‘A Woman’ typeert meteen de psychedelische seventies sound van Lachy. Funky Hammondorgel invloeden, high speed tempo en knappe interactie houden dit alles spannend. De ongelooflijke ‘gnarly riffage’ die volgt komt niet van een gitaar, maar van Lachy’s Hohner D6 Whammy clavinet. Zo ook bij het soul begeesterde ‘Cruel Cruel World’ met zijn stevige riffs en funky injecties, de bluesrocker ‘The Greatest Blues’ en het uptempo ‘The Strut’. En Lachy speelt op zijn Hammond ook enkele subtiele rock beïnvloede songs zoals met ‘Give It’ (But Just Can’t Take It). Enige cesuur in de release zijn zowaar ‘Into The Alone’, de stemming wisselende titeltrack ‘Make Or Break’ en het nummer ‘Mix Tape’. Al is dit alles toch vrij relatief. Het funky ‘The Killer’ en de sterke ritmiek uit ‘Can’t Get Close To You’ zijn volgende hoogtepunten op de release. Heerlijke plaat…!

Philip Verhaege (4 ½)

Lachy has gone on to be hailed as one of the most important and celebrated new Blues/Soul Hammond Organ players in the world. His killer band of Jackie Barnes (drums) and Joel Burton (bass) have built an incredible following one sold out room at a time, and they’ve become regulars on international blues, jazz and good music festivals.

Georgina Peach & The Savoys: I’m On My Way

8/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Palm Of Your Hand
Early Times
I’m On My Way
Perfidia
I’d Rather Go Blind
Walking The Dog
If You Don’t Think
I Can’t Help Myself
I Know (You Don’t Love Me No More)
Honey Hush
God Trying To Get Your Attention
Money (That’s What I Want)

Website Artiest
Georgina Peach & The Savoys

Een betere titel voor hun debuutalbum hadden Georgina Peach & The Savoys niet kunnen kiezen, want inderdaad Georgina ‘Cheri Addo’ Peach is samen met haar kompanen onderweg naar een prachtige carrière. Niet verwonderlijk als je ziet dat ze zich laat omringen door de ‘crème de la crème’ van de Nederlandse muzikantenscene. Dat zijn supergitarist Jerome van Gasteren, aka CC Jerome, Roy Raaijmaker op piano en orgel, Evert Hoedt en Mikkel van der Meulen op de tenor- en baritonsax, Martin Ubaghs op bas en Darryl Ciggaar op drums. Voor dit album werden The Savoys aangevuld met percussionisten Gijs de Jong en Roel Blommers en Mischa van Dalsen die op ‘I Can’t Help Myself’ van The Four Tops de mondharmonica aan de lippen mag zetten. De opgang van Georgina leest als een roman. Als dienster in een café serveert ze, zoals steeds, ook die avond weer de drankjes. Dat doet ze ook voor de band die er komt optreden en er ietwat mistroostig bij zit. Reden is dat hun zanger vertrokken is. Georginas baas kent echter de oplossing. Hij fluistert CC Jerome in het oor dat zijn dienster een niet onaardige stem heeft. De band waagt het erop met een knal van een optreden als resultaat. Vorig jaar zagen we Georgina, toen nog met The Originators aan het werk op het Sjock festival. Wat we hoorden was een talent dat nog volop aan het openbloeien was. Dat stadium heeft Georgina nu resoluut achter zich gelaten, zoals ze op ‘I’m On My Way’ laat horen. Met 12 bekende en minder bekende covers, die de band toch van een persoonlijke touch weet te voorzien, laat Miss Peach haar veelzijdigheid horen. Soulvolle swing en rhythm & blues vormen de rode draad door het album. Aftrapper, het van Dolly Lyon geleende ‘Palm Of Your Hand’, zet meteen de kracht van Georginas prachtige stem, nog geaccentueerd door de stevige saxen en subtiel maar mooi pianowerk, dik in de verf. Met ‘Early Times’ wordt het tempo wat opgedreven. Soulvol, rockend en swingend, inclusief sublieme saxen weet Georgina ‘when rhythm & blues turns to soulful rock & roll’ te doen herleven. Dé verrassing kondigt zich aan met de door een lazy orgeltje onderbouwde vocale versie van ‘Perfidia’ dat zowel ska- als reggaefans zal doen watertanden. Etta James’ ‘I’d Rather Go Blind’ is reeds in ontelbare versies verschenen, maar zelden zo imponerend als deze. Gewoonweg subliem! Met Rufus Thomas’ ‘Walking The Dog’, met de inspirerende pianoklanken van Roy Raaijmaker voelen we ons onmiddellijk in het New Orleans van Professor Longhair en Dr. John. Het opzwepende ‘If You Don’t Think’ is dan weer hét uitgelezen moment waarop Jerome voluit op de zes snaren kan gaan. Heerlijk rockend werkt Georgina zich even later door ‘Honey Hush’, waarna ze in Keb Mo’s ‘God Trying To Get Your Attention’ het gospelkraantje volledig open draait.
Vlug je ontslag geven als dienster en je volledig op de muziek concentreren Georgina. Want met zo een fantastische band die jou perfect aanvoelt, is een gouden muzikale toekomst verzekerd.

Lambert Smits (5)

A new fantastic Dutch band is born! Georgina's powerful soulful voice and her excellent band make this album a must have.

Kyla Brox: Pain & Glory

8/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

For The Many
Pain & Glory
Sensitive Soul
Bluesman'S Child
Bloodshot Sky
Choose Life
Devil'S Bridge
In The Morning
Compromise
Let You Go
Away From Yesterday
Lover'S Lake
Don'T Let Me Fall
Manchester Milan
Top Of The World
Hallelujah

Website Artiest
Kyla Brox

Blues, funk en soul zijn onlosmakelijk verbonden met het werk de bekroonde singer-songwriter Kyla Brox. Met haar ruwe talenten werd ze beschreven als ‘the finest female blues singer of her generation’. Als winnaar van de ‘UK Blues Challenge 2018’ , heeft Kyla de eer om haar thuisland in Memphis te vertegenwoordigen tijdens de ‘2019 International Blues Challenge’. Net zoals ze ook present was op het Europese evenement op de Azoren in 2018. Met een enorme knipoog naar haar status in de Britse blues, maakte de ‘UK Blues Federation’ Kyla in 2016 tot een officiële ambassadeur van UK Blues. Ze is ook een van de amper drie Britse zangeressen die het voorrecht hebben om te worden opgenomen in de “50 Women of the Blues Spotify”- afspeellijst. Kyle is de dochter van The Aynsley Dunbar Retaliation vocalist/orgelist Victor Brox. Ze begon haar carrière in haar vaders band en heeft inmiddels een eigen sound ontwikkeld. In 2016 had ze haar debuutplaat ‘Throw Away’. Nu heeft ze dus met ‘Pain & Glory’ een al even knappe opvolger. Het vloeiende gitaarwerk van Paul Farr , de geïnspireerd baslijnen van Danny Blomeley en de strakke drums van Mark Warburton vormen de ideale ritmesectie. Funky songs als ‘For The Many’ en ‘Let Go’ zorgen samen met de intieme ballades ‘Pain & Glory’, ‘Choose Life’, ‘Compromise’, ‘Manchester Milan’ en ‘Lover’s Lake’ voor enige diversiteit. Soulkrakkers ‘Sensitive Soul’ en ‘In The Morning’ zorgen samen de swingende blues songs als ‘Bluesman’s Child’ en de moderne blues track ‘Bloodshot Sky’ voor opeenvolgende chapiters. En dan moet het ritmische ‘Devil’s Bridge’ en het New Orleans begeesterde ‘Top Of The World’ nog de revue passeren. Het emotionele ‘Hallelujah’, origineel van Leonard Cohen, mag op een waardige manier de release beëindigen.

Philip Verhaege (4 ½)

Blues, funk and soul are inextricably linked with the award-winning singer-songwriter Kyla Brox. With her raw talent, she was described as "the finest female blues singer of her generation"

Various Artists: Stirring Up Some Mod Soul Action

15/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Marv Johnson: With All That’s In Me
McKinley Mitchell: No Love Like My Love
Hank Ballard and the Midnighters: Let’s Go, Let’s Go, Let’s Go
Wilbert Harrison: Let’s Stick Together
Lee Dorsey: Ya Ya
Richard Berry and the Pharaohs: Louie Louie
Marvin Gaye: Hitch Hike
The Blues Busters: Tell Me Why
Lester Lanin & His Orch.: Russian Roulette
The Righteous Brothers: Little Latin Lupe Lu
Wanda Jackson: Whirlpool
Odessa Harris: A Rocking Good Way
Otis Rush: Homework
Millie Foster: Love Wheel
Little Luther: Steppin’ High
Mamie Perry with Gus Jenkins Orchestra: Lament
Lazy Lester: I’m A Lover Not A Fighter
Jesse Fortune: Too Many Cooks
Chris Kenner: Land Of 1000 Dances
Mary Wells: Shop Around
Slim Harpo: I Got Love If You Want It
BB ‘Blues Boy’ King and his Orch.: 16 Tons
Barbara McNair: He’s A King
Eddie Holland: If Cleopatra Took A Chance
Arthur Alexander: You Better Move On

Destijds was het Mapleton Hotel in het hartje van London’s West End de thuishaven van de gerenommeerde Flamingo Club. Even, en misschien nog meer belangrijk was de tweede club, de in 1955 geopende Americana, die zich in de kelder van het gebouw bevond. De Americana omarmde alles wat maar iet of wat gelinkt kon worden aan het land van Uncle Sam. Het was dan ook de favoriete plek voor de Amerikaanse G.I.’s die nog steeds in Engeland gestationeerd waren. Mits het betalen van entree, kwam je er terecht in een wereld vol exotische geluiden. Je kon er de ganse nacht vertoeven en dansen op de muziek van live acts, die zowel rhythm & blues, blues, jazz, calypso als het op dat moment meest geliefd genre, ska brachten. In 1958 verhuisde de Flamingo Club naar een nieuwe locatie, maar behield de sfeer van de Americana Club en werd al vlug ‘the place to be’ voor de aanhangers van de MOD cultuur. De muziek die er gedraaid werd was dansbaar en een groot aantal songs namen al vlug dagelijks bezit van de platendraaiers. Nummers die vaak wereldwijd bekendheid kregen, zoals Lee Dorsey’s ‘Ya Ya’ en het later door Bryan Ferry de hitlijsten ingezongen ‘Let’s Stick Together’ hier in de originele versie van Wilbert Harrison. Nog origineel hier is ‘Too Many Cooks’ van Jesse Fortune, dat later door Robert Cray gecoverd zou worden en zo zijn er op dit album nog meer te ontdekken. Lester Lanin zorgde er voor het skagevoel met ‘Russian Roulette’, terwijl The Righteous Brothers er een rockend popsfeertje introduceerden met ‘Little Latin Lupe Lu’. Muzikale diversiteit was er troef, zolang het maar matchte met de eigenheid van de club. Motown pioniers als Marv Johnson, Marvin Gaye en Mary Wells pasten perfect in het Americana Club plaatje, net als bluesartiesten Otis Rush, Lazy Lester, Slim Harpo en B.B. King.
‘Stirring Up Some Mod Soul Action’ is niet alleen een mooi klankbeeld van de sound die in de Americana Club weerklonk, maar is tevens een album met songs die ook vandaag nog moeiteloos overeind blijven en nog steeds ambiance kunnen brengen.

Lambert Smits (4 ½)

Not only a beautiful soundscape of the music in the London MOD clubs in the half of last century. But also a collection of rhythm & blues, blues, ska and soul that still sounds very fresh today. Beautiful compilation!

Sugaray Rayford: Somebody Home

9/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Revelator
Time to Get Movin'
You and I
My Cards Are on the Table
I'd Kill for You, Honey
Angels and Devils
Sometimes You Get the Bear (And Sometimes the Bear Gets You)
Somebody Save Me
Is It Just Me
Dark Night of the Soul

Website Artiest
Sugaray Rayford

Caron ‘Sugaray’ Rayford werd geboren in Tyler, Texas. Zijn dynamisch vocale spreidingen werden gevormd op zeven jarige leeftijd in de plaatselijke kerk, waar hij naast heel wat gospelsongs ook leerde drummen. Vijf jaar later verhuisde Rayford naar San Diego waar hij leadzanger werd bij de R&B en funkband Urban Gypsys. Deze band had privilege om shows te openen voor onder meer Dennis Quaid, Joe Louis Walker, Kal David, Super Diamond en Venice. Toen al had Sugaray zijn hart verpand aan de blues en soulsound. In 2011 werd hij de nieuwe vocalist voor de band The Mannish Boys. Na zijn overdonderende debuutalbum ‘Blind Alley’ was Rayford ook succesvol met de release ‘Dangerous’ in 2013. En dat zal met zijn nieuwste telg ‘Somebody Home’ volgens ons niet minder zijn. De tien originele nieuwe blues-, soul- en rock-'n-roll-nummers werden geschreven door producer en Forty Below Records labeloprichter, Eric Corne. Sugaray opent spectaculair met een hiphop intro, maar de song groeit langzaam en gestaag uit tot een onvervalst soulnummer. En het gaat crescendo met de soul bluesrocker ‘Time To Get Movin’, dat is geënthousiasmeerd met knappe gitaarriffs en een beukende ritmesectie van gitarist Rick Holmstrom , bassist Taras Prodaniuk, drummer Matt Tecu, toetsenist Sasha Smith, gitarist Eamon Ryland en de blazerssectie uit The Late Night Show van Conan O'Brien. Het handelsmerk voor Rayford. De tracks ‘You And I’ en de ballade ‘My Cards Are On The Table’ zijn alweer onvervalste soulsongs. Dit alles divergeert met het swampy ‘I’d Kill For You, Honey’ en het modern spijkerende ‘Angels And Devils’. En Rayford soulstem zit ook gegoten bij nummers als ‘Sometimes You Get The Bear’ en de zweemzoete ballade ‘Somebody Save Me’. De blazerssectie geeft, samen met de backingvocals, een adequate swing aan de song ‘Is It Just Me’. Het afsluitende ‘Dark Night Soul’ is alweer op het lijf geschreven van Sugaray Rayford’s imposante soulstem. Sugaray Rayford is een grote knuffelbeer met een enorm stembereik.

Philip Verhaege (5)

Sugaray Rayford is a big cuddly bear with a huge vocal range. Nominated for four Blues Music Awards, including “BB King Entertainer of the Year,” powerhouse, soul-blues singer, Sugaray Rayford will release ‘Somebody Save Me’. It’s an ambitious album that slides gracefully between the new blues and old-school soul…!

Various Artists: Take A Trip (From The Countryside To Big City)

1/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tasso Zachary And His Orch.: Louisville, KY
Johnny Guitar Watson: Highway 60
Percy Mayfield: Louisana
Jimmy Vick & The Victors: Take A Trip
Larry Green: Long Black Train
Jackie Dunham: All Around The World
The Pacers: Short Squashed Texan
Bob Arlin: East L.A.
Little Sam Davis: Goin’ To New Orleans
Jesse And Buzzy: Goin’ Back To Orleans
Elmon Mickle: Lonesome Highway
Big Walter: San Antonio
Roy Brown: Hurry Hurry Baby
Piney Brown: I’m Travelling
Andre Williams: Georgia Mae Is Moving
Mr. Bo: I’m Leaving This Town
Bill Doggett: Quaker City
Bobby Long: Jersey City
Ramp Davis: Bayou Bounce
Elmon Mickle: Jackson Blues
Joe Liggins: Louisana Woman
Sonny Boy Williamson: City Of New Orleans
Monte Easter: Going Back To Kansas City
Little Freddie & Ripcords: Goodbye New York, Hello New Orleans
Bobby Davis & The Rhythm Rockers: Going To New Orleans
Bob Starr: My Girl Back In L.A.
Fletcher Smith: Brand New Neighborhood
Louis & Frosty: Train Time

Van in het begin tot zowat midden vorige eeuw, ontvluchtten vele Amerikanen het platteland om koers te zetten naar de stad. Redenen hiervoor waren er genoeg. Sommigen trokken naar de stad omdat de werkgelegenheden en de ermee verbonden verdiensten er hoger lagen, maar ook muzikanten trokken weg van het platteland. In de steden ontstonden namelijk de eerste opnamestudio’s, vaak in de achterkamer van winkels die elektrische toestellen verkochten en dat wakkerde de hoop op succes natuurlijk aan. Vanzelfsprekend leverde dat nummers op over het verlaten van de geboortegrond, het reizen via highways, de nieuwe veelbelovende stad, maar ook soms het gemis en het heimwee naar de oude stek.
Op nummer 18 van de Koko-Mojo serie, ‘Take A Trip’ met als subtitel ‘From The Countryside To Big City’ worden 28 van deze nummers gebundeld. Shouter Tasso Zachary zet samen met zijn orkest onmiddellijk al swingend en jumpend koers richting ‘Louisville, KY’. In de titeltrack voorspellen Jimmy Vick & The Victors ons een soulvolle trip. Dat is trouwens niet overdreven want met een goedgevulde tank vol ‘old school’ rhythm & blues, blues, jump, swing en wat soul scheuren we over Elmon Mickle’s door mondharmonica gestuurde bluesy en instrumentale ‘Lonesome Highway’, naar oorden als New Orleans, Quaker City, Louisana en Kansas City. Onze gidsen zijn bekende en minder bekende artiesten als Percy Mayfield, Bob Arlin, Bill Doggett, Joe Liggins en Sonny Boy Williamson.
Met ‘Take A Trip’ maak je zonder de deur uit te komen een fantastische muzikale reis, zowel door geografisch Amerika, als door zijn aanstekelijke muziekgenres. Andermaal een aanrader!

Lambert Smits (5)

With old school rhythm & blues, blues, jump, swing and some soul, legendary artists from these genres deliver you a fantastic musical journey with songs that refer to a city or place. This album is the next highlight in the Koko-Mojo series. Once again highly recommended!

Alexis Evans: I’ve Come a Long Way

19/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

She Took Me Back
I Made a Deal with Myself
Chocolate Seller
It’s not Wrong
I’ve Come a Long Way
It’s All Over Now
But I Do
Your Words
How Can I Get Over
Come Home with Me
Rock n’ Roll Healer

Website Artiest
Alexis Evans

Je kan de stad Bordeaux in Frankrijk niet onmiddellijk in verband te brengen met soulmuziek, eerder met wijn. Toch is het “enfant prodigé of soul” Alexis Evans daarvan afkomstig. Als kind ontdekte hij de Afro-Amerikaanse muziek en dankzij zijn vader leerde hij gitaar spelen. Op zijn zeventiende debuteerde hij. In 2016 verscheen zijn debuut ‘Girl Bait’, en nu is de opvolger er. Beter gezegd, die komt pas op 8 maart uit. Die cd werd gemixt in Sydney door Dojo Cuts’ en The Liberators’ baas Nate Goldentone, en gemastered in LA at Golden Mastering. Alexis heeft ondertussen uitgebreid rondgetoerd. Het mag dan wel een ambitieus project lijken voor een vijfentwintigjarige, waarvoor Alexis alle songs zelf schreef, maar van bij de soulvolle openingstrack ‘She Took Me Back’ hoor je echte “old school” soul. Daarna volgt de uptempo single ‘I Made a Deal with Myself’, echte Northern soul. ‘Chocolate Seller’ is eerder deep soul met funk, en ‘I’ve Come a Long Way’ is een ballade. ‘Your Words’ drijft op een Hammond orgel, en ‘How Can I Get Over’ is weer lekkere “old school” soul. Afsluiter ‘Rock n’ Roll Healer’ is meer door rock & roll beïnvloed. Alexis wou songs componeren die doen denken aan The Impressions, Allen Toussaint en Bobby Womack. Hij is er goed in geslaagd!

Patrick Van de Wiele (4)

Alexis Evans has done a good job in recreating soul music. Recommended if you like The Impressions, Allen Toussaint & Bobby Womack.

Michael Jerome Brown: That’s Where It’s At!

16/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don’t Ask Me Why
Black Nights
Skeletons
Pharaoh
Everybody Ought To Treat A Starnger Right
Love’s A Funny Thing
Remember When
Here I am
Louisiana
Somebody Have Mercy
Curtis’ Blues
That’s The Way Love Is
Where Is The Song ?
Pharaoh (Reprise)

Website Artiest
Michael Jerome Brown

Michael Jerome Brown is een drievoudig Canadian Folk Music Award (Traditional Singer, 2015, Solo Artist, 2012 & 2008), Maple Blues Award (met 32 nominaties sinds 1999), Kerrville (Texas) New Folk Finalist, viervoudig Juno Award Nominee (Roots / Traditional Blues-categorieën) winnaar. Hij is een multi-instrumentalist, songwriter en een wandelende encyclopedie van American Roots-muziek. Michael is geboren in South Bend, Indiana en is de zoon van Engelse hoogleraren wier liefde voor muziek en poëzie hen inspireerde om hun negen jaar oude zoon naar de grote jazz-, blues- en folkclubs in Montreal te brengen. Op veertienjarige leeftijd was MJB al een vaste waarde in de levendige folk- en koffiehuisscene. Banjo, viool, mandoline, alle soorten gitaren en mondharmonica vormen allang geen geheimen meer voor MJB. De release ‘That’s Where It’s At!’ is zijn nieuwe album op het label Borealis Records. Het album concentreert zich op de connectie tussen akoestische blues, folk en soul. Michael’s gitaararrangementen laten zich leiden door en met drummer John McColgan op vijf nummers. Vocal gasten zijn onder andere Harrison Kennedy op het gospel begeesterde ‘Pharaoh’ en ‘That’s The Way Love Is’, Roxanne Potvin op ‘Remember When’ en Eric Bibb in het Delta blues geënthousiasmeerde ‘Everybody Ought To treat’ . Vijf originelen songs worden ingemengd met nummers van onder meer Blind Willie Johnson, Sam Cooke , Randy Newman en Stevie Wonder. Knap..!

Philip Verhaege (4 ½)

This release focuses on the connection between blues, folk and soul. Recorded largely live off the floor in Sherbrooke, Montréal, and Hamilton, Michael’s fingerstyle guitar and warm, unaffected vocals are front and centre, accompanied only by John McColgan’s funky drumming on five songs. Vocal guests include Harrison Kennedy, Roxanne Potvin and Eric Bibb. Five originals are mixed in with songs from Sam Cooke, Bobby “Blue” Bland, Al Green, and Stevie Wonder, as well as two spirituals from way back – the roots of gospel and soul.

Katie Henry: High Road

27/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Nowhere Fast
Nothing To Lose
Chapels (feat. Marcus Randolph)
High Road
Carry You
Gypsy Sister
Dead Man's Hands
Someday
Roll Away
Takes A Lot

Website Artiest
Katie Henry

Singer-songwriter en multi-instrumentalist Katie Henry absorbeerde de blues en rockmuziek door de vinylplaten collectie van haar ouders. Van haar muzikale opvoeding in en rond de bergen van Noord-Jersey ging het resoluut naar het muzikale circuit in New York City. Katie laat op haar debuut album ‘High Road’ zien dat haar muzikaliteit geen grenzen kent. Met haar diepe soulstem leidt ze haar band door tien nummers die doorspekt zijn met blues, R&B, soul en opwindende rockelementen. De volleerde blues-organist en producer John Ginty (Dixie Chicks, Jewel, Robert Randolph en The Family Band), gitarist Jonathan Fritz (Lionel Richie, Rachel Platten), bassist Antar Goodwin (Sting, Wyclef, Lauryn Hill) en drummer Maurice Moe Watson tekenden present in de Showplace Studios in Dover, New Yersey. De funky orgel arrangementen zijn een leuke binnen smijter voor het hoog oplopende ‘Nowhere Fast’. Katie’s knappe gitaarriffs doen het ook in het modern spijkerende ‘Nothing To Lose’ en die staan in aangenaam contrast met het gospel begeesterde ‘Chapels’. In de hypnotiserende titeltrack komt de minimalistische bezetting en Katie’s expressieve blues en soulstem tot uiting. De slow blues ‘Carry You’, het soulvolle ‘Gypsy Sister’ en ‘Dead Man’s Hands’ klinken modern en fris. Het funky ‘Someday’, ‘Roll Away’ en het opwindende luisterstuk ‘Takes A Lot’ zorgen voor de diversiteit en veelzijdigheid veelzijdigheid die schuilt in een talentrijke Katie Henry.

Philip Verhaege (4 ½)

Katie shows on her debut album 'High Road' that her musicality has no boundaries. With her deep soul voice she leads her band through ten songs that are interspersed with blues, R & B, soul and rock elements. This is a modern, contemporary blues album that retains the traditional blues style and at the same time sounds fresh andlively. With this handsome debut album is Katie Henry immediately and musically on the right track!

Kim Tibbs: Kim

14/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Need You for Your Love
Soul!
My Better Side
Drifting
For!
Move!
Come On By!
My Reason for Life!
Could I Make a Life With You?
My Heart Belongs to You
A Building that’ll Last
The River
Soul (remix)

Website Artiest
Kim Tibbs

De Afro-Amerikaanse singer-songwriter Kim Tibbs is afkomstig uit Huntsville, Alabama. Sinds haar geboorte heeft ze al meer dan 30 jaar aan haar muzikale ervaring geschaafd. Allereerst door toedoen van wijlen haar vader, pastoor Robert L. Tibbs, maar ook als arrangeur, Hammond B-3 orgelist, keyboardspeler, pianist, en producer. Kim bezit een Bachelor en verscheidene Masters, en ontwerpt momenteel ook kleding. Ze heeft al met aardig wat artiesten samengewerkt zoals o.a. Lalah Hathaway, Dr. Lonnie Smith, Billy Ray Cyrus, Blind Boys of Alabama, Bobby Rush, Percy Sledge enz. Tevens zijn haar songs al opgenomen op diverse compilaties. In 2017 verscheen dit debuut, en de eerste, prachtige single ‘I Need You for Your Love’ schoot eind 2016 in twee weken tijd naar de top van de Britse soulcharts, gevolgd door de tweede, al even prachtige single ‘Soul!’. Het album zelf bekleedde in 2017 daar ook de eerste plaats met daarop nog een aantal singles zoals ‘For!, ‘A Building that’ll Last’, ‘My Better Side’, ‘Drifting’ en het bluesachtige ‘Come On By’. Dat maakte een totaal van maar liefst 7 nummer 1 hits. Maar er staan ook nog andere toffe nummers op, zoals ‘Drifting’ in de stijl van de seventies, de swingende blues van het op orgel steunende ‘Move!’, en de ballade ‘Could I Make a Life With You?’. Als bonustrack krijg je er de uitgebreide remix van ‘Soul’ bij. Een opmerkelijk, aan te raden debuut!

Patrick Van de Wiele (4)

A remarkable, highly recommended debut album!

Darien Dean: Detours

10/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Detours Interlude
Last Song
Todamore
Straight UP!
Scorned
Black Widow
Autopilot
Pressure
You’re the One
Best Is Yet to Come
Autopilot
Last Song

Website Artiest
Darien Dean

Uit Mount Vernon, New York komt het soulgeluid van singer-songwriter Darien Dean. Deze MC, zanger en danser werd opgevoed op een dieet van hiphop en “old school” soul. Voeg daarbij nog producer, arrangeur en technicus, en het plaatje is compleet. In 2010 stond hij in het voorprogramma van Mary J. Blige op het Soul Beach Music Festival in Aruba. Darien werd dat jaar tevens de grote kampioen van de Budweiser Superfest 2010 Battle voor de Crown of New York. Met zijn single ‘Alibi’ werd hij bekend, en met zijn debuutalbum ‘Departures’ uit 2017 toerde hij uitgebreid doorheen Europa, Zuidoost-Azië en Australië. Nu is de opvolger er, de tweede in de trilogie ‘Notes From The Journey’, en als producers werden o.a. Shawn Hibbler, Herb Middletown, Phil Lewis, en Isma Hill aangetrokken. Na de ‘Detours Interlude’ met spraak van Tiffany T’zelle, volgt de eerste single ‘Last Song’, weerom met T’zelle, en die smooth soulsong staat al aan de top van verschillende charts. ‘Todamore’ drijft op een basis van hiphop, waarna de tweede single ‘Straight UP! eraan komt. Op deze Afrobeat swinger hoor je Omar. Shae Fiol zingt en speelt akoestische gitaar op het Spaans geïnspireerde ‘Scorned’, gevolgd door de zwarte weduwe op het mid-tempo ‘Black Widow’. ‘Autopilot’ met O-Dawg swingt weer, en die track komt op het einde terug in een New (Jack) Phil Swingversie. En ‘Pressure’ ligt lekker in het oor, waarna een akoestische versie van de ballade ‘You’re the One’ volgt. Je wil onmiddellijk de dansvloer op met ‘Best Is Yet to Come’ en als afsluiter komt er nog een Bodega Bounceversie van ‘Last Song’ met Tiffany T’zelle. Een ongelooflijk leuk album dat Darien definitief moest bevestigen!

Patrick Van de Wiele (4)

An incredible nice album, that definitively must install Darien with the best!

John Reid: Nightcrawlers Soul Sessions

3/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

All Night Long
If It's Love You Want
You and Me Against the World
Farewell
I Need Your Love
Love Comes Around
Where I Belong
Watchin' You Watchin' Me
Stop Look and Listen
Shake the Funk
All Night Long (Russell Small Radio Remix)
Push the Feeling On (Soul Reflex)
Push the Feeling (Feat. Big Narstie) - Nightcrawlers x John Reid

Website Artiest
John Reid

Op 14 september van vorig jaar verscheen dit debuut soloalbum van de Schot John Reid. John is best bekend voor zijn legendarische hit ‘Push the Feeling On’ uit de nineties, met zijn band Nightcrawlers. Hij won een Ivor Novello Award voor zijn nummer 1 hit voor Kelly Clarkson & Leona Lewis, nl. ‘A Moment Like This’, maar schreef tevens tophits zoals Westlife’s ‘Unbreakable’, Tina Turner’s ‘When the Heartache is Over’, Rod Stewart’s ‘Run Back into Your Arms’ en Keith Urban’s ‘Only You Can Love Me This Way’. John begon ooit als Dj, maar stichtte in 1992 de band Nightcrawlers. Deze nieuwe cd is een album dat John altijd al willen afleveren heeft. Het werd geproduceerd door soul & funkveteranen Michael J. McEvoy en Ernie McKone. Opener ‘All Night Long’ is meteen de eerste mooie, uptempo single eruit, en die schoot afgelopen zomer naar de top van de UK soulchart. En eigenlijk staan er geen “fillers” op dit album, want de tracks klinken allemaal goed! De tweede single ‘Love Comes Around’ werd ook een nummer 1, en de schijf doet inderdaad terugdenken aan topplaat ‘Off The Wall’ van King of Pop, Michael Jackson. ‘Stop Look and Listen’ is geen cover van The Stylistics, maar een nieuwe track. Verder krijg je de Russell Small Radio Remix van ‘All Night Long’, plus twee versies van voornoemde hit ‘Push the Feeling On’, de eerste door Soul Reflex, en de tweede featuring rapper Big Narstie. Dit is dan ook soulmuziek op zijn best, zoals ik ze graag hoor! Ten zeerste aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (4½)

This is a “must have” soul album, soul music at its best! There’s not a bad track here. Highly recommended!

The Teskey Brothers: Half Mile Harvest

4/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Crying Shame
Say You’ll Do
Pain And Misery
Shiny Moon
Reason Why
I Get Up
Louisa
Til’ The Sky Turns Black
Hard Feeling
Honeymoon

Website Artiest
The Teskey Brothers

Het best bewaarde soul- en bluesgeheim situeerde zich tot voor kort in The Yarra Valley in Melbourne. Dat geheim wordt nu gelukkig openbaar gemaakt met het debuutalbum van The Teskey Brothers ‘Half Mile Harvest’. Spil zijn de broertjes Josh en Sam Teskey, aangevuld met Liam Gough op drums en percussie en Brendon Love op bas, backing vocals, percussie en gitaar. Josh Teskey tekent voor de leadvocals, ritmegitaar en harmonica. Zijn broer Sam neemt de leadgitaar en backing vocals voor zijn rekening. Tevens werden er muzikanten op viool, cello, Hammond, orgel, piano, trombone en trompet toegevoegd. Het viertal is niet over het spreekwoordelijke ‘één nacht ijs gegaan’. Gedurende 10 jaar hebben ze de songs de kans gegeven om te rijpen en te perfectioneren. ‘Half Mile Harvest’ dat begin dit jaar in eigen beheer werd uitgebracht, is nu onder de vleugels van het Decca label verschenen en mag al zeker een klassieker in het genre genoemd worden. Tussen haakjes, deze door Decca op de markt gebrachte cd, bevat in vergelijking met het eerder uitgebracht album, twee extra nummers. De bedoeling was om een album af te leveren dat de sound van Stax en Motown eerde, maar dit is duidelijk meer geworden. Vanaf het eerste nummer katapulteren The Teskey Brothers je terug naar de Stax studio anno 1962 toen Otis Redding tijdens overgebleven studiotijd enkele nummers mocht opnemen. ‘Crying Shame’ is een diamant van een slowsoul. Heerlijk gitaartje, een prima functionerende bescheiden ritmesectie en Josh donkere, in whiskey gemarineerde stem doen de rest. Het is alsof Otis Redding en Sam Cooke hem influisteren hoe hij het nummer met klasse kan brengen. Dat doet het legendarische duo ook in opvolgers ‘Say You’ll Do’ en ‘Pain And Misery’, emotioneel gebrachte soulvolle slepers. Het lijkt er zelfs op dat Otis de micro hanteert in het bluesy van mondharmonica voorziene ‘Reason Why’. Gospel en blues valt er te genieten op het enkel door handclaps en stem op de sporen gezette, vinnige ‘Louisa’. Kers op de taart is afsluiter, het bijna 12 durende van tempo wisselend ‘Honeymoon’, dat zachtjes instrumentaal uitdooft.
De verleiding is groot om dit album een ‘Best Of’ te noemen, maar dat zou The Teskey Brothers oneer aandoen. Het talent, de muzikaliteit en de tien originele nummers voorspellen dat de Brothers nog tot grootse dingen in staat zijn. Wees er maar zeker van dat we nog van hen zullen horen. Met ‘Half Mile Harvest’ leveren ze voor mij alvast hét soul- en bluesdebuut van 2018 af. Fans van oerdegelijke soul en blues reppen zich om dit meesterwerk in handen te krijgen.

Lambert Smits (5)

'Half Mile Harvest' is the soul and blues debut of the year. If you're a fan of the historic Stax and Motown Sound, do not miss this album and get your copy. You won’t regret it!

Cookin’ On 3 Burners: Lab Experiments Vol. 2

26/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Jump Off
Warning
Howler
Force of Nature
One of the Ones
The Deep End
Sunday Mumma
Garden of Freedom

Website Artiest
Cookin’ On 3 Burners

Uit “down under” komt het Australisch hardwerkend Hammond orgeltrio Cookin’ On 3 Burners. Die band bestaat uit Dan West op gitaar, Ivan ‘Choi’ Khatchoyan op drums, en Jake Mason op Hammond orgel. Ze verbinden de streepjes tussen diepe funk, ruwe soul, orgel jazz en boogaloo. Aan de ene kant bieden ze een muzikale reis in de tijd aan naar het midden van de jaren zestig, en aan de andere kant hebben ze soul heruitgevonden. De band werd opgericht in 1997 en wou doorweekt zijn in de sound van de labels Prestige, Blue Note & Groove Merchant uit de late jaren ’60 en begin de van de jaren ’70. In 2002 kwam hun debuutsingle uit, en 7 jaar later stonden ze op nummer 1 in de UK iTunes R&B charts. Deze nieuwe cd is de opvolger van ‘Lab Experiments Vol. 1: Mixin’’ uit 2017. En er staan 8 nieuwe tracks op. De instrumentale single ‘The Jump Off’ gaat er al flink tegenaan, en op ‘Warning’ zingt neo-soul zangeres Kaiit. Vervolgens is ‘Howler’ weerom een instrumentale track, waarna de tweede single ‘Force of Nature’ met Fallon Williams als zanger, me enigszins doet terugdenken aan Motown. Op het soulvolle en mooie ‘One of the Ones’ zingt Kylie Auldist, gevolgd door de uptempo funk van ‘The Deep End’ die je laat shaken. ‘Sunday Mumma’ is daarentegen een flink stuk rustiger, en afsluiter ‘Garden of Freedom’ voert zanger Simon Burke ten tonele. Een sequeel dus, die zijn geld meer dan waard is!

Patrick Van de Wiele (4)

This sequel is worth his money. Deep funk, raw soul, organ jazz and boogaloo together.

Ruzz Guitar’s Big Band Blues Revue: The Heist

14/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Heist
Back Home To Stay
Rock With You
I Used To Love You
Saints & Sinners
Juke Joint Shakedown
Mine All Mine
Home To Me
High-Stakes Hustle
Girl For Me

Website Artiest
Ruzz Guitar’s Big Band Blues Revue

Als je, zoals ondergetekende, reeds meerdere decennia met muziek bezig bent, bekruipt je maar al te vaak een gevoel van ‘dit hebben we reeds zo vaak gehoord’ en ‘alweer niets nieuws onder de zon’. Wanneer je dan een cd toegestuurd krijgt die je vanaf het eerste nummer van je sokken blaast, dan is dat een verademing. Het eerder beschreven gevoel verandert dan in ‘wauw, eindelijk een band die het verschil maakt’ en ‘die gasten weten waarmee ze bezig zijn’. Deze gevoelens maakten zich al vlug van mij meester toen de titeltrack van dit debuutalbum van Ruzz Guitar’s Big Band Blues Revue, door de boxen knalde. Deze uit Bristol komende band wordt gevormd door zanger en gitaarwizzard Ruzz Guitar, bassist Joe Allen, drummer Mike Hoodinott, gitarist Tommy Harkenrider, pianist Pete Cage, pianist en Hammondspeler Paul Quinn en een heuse blazerssectie. Deze bestaat uit saxofonisten Rachel Hutchinson en Sean McBride en trompettist Paul Field. De blazers werden in april 2016 toegevoegd om de volle en ‘real big band sound’ te bekomen. Die blazers stuwen opener, de van een twanggitaartje voorziene titeltrack meedogenloos richting instrumentale soulvolle surfsound en laat meteen horen wat Ruzz in huis heeft op de Gretsch. Beïnvloed door kleppers als Brian Setzer, Reverend Horton Heat en Jimmie Vaughan, heeft Ruzz een verdomd unieke, meesterlijke sound ontwikkeld. Maar ook wat genres betreft, pint hij zich niet vast op één stijl. Diversiteit is hier troef en zo hebben wij het uitermate graag. Swingend schiet de band door ‘Back Home To Stay’, waarna de blazers serieus van jetje geven in het slow bluesy ‘Rock With You’, op de koop toe nog flink uitgedaagd door Ruzz’s gitaarpartij. Een staaltje van hoe swing hoort te klinken, krijg je voorgeschoteld op ‘Juke Joint Shakedown’, inclusief Mike’s verpletterende drumsolo. Wat een instrumental! Een tearjerker van formaat is dan weer het door piano gedragen ‘Home To Me’. Kippenvel verzekerd!
Verwacht niet enkel soul, enkel rhythm & blues of enkel rock-‘n-roll, maar verwacht ze wel allemaal samen, verpakt in een dynamische, energieke en overweldigende sound.
‘The Heist’ behoort tot de beste blues, rhythm & blues en rock-‘n-roll van dit jaar. Zeg dat Keys and Chords het gezegd heeft!

Lambert Smits (5)

What a monument of an album. Overwhelming guitar parts, upbeat horn section and phenomenal songs. 'The Heist' belongs to the best blues, rhythm & blues and rock 'n' roll of 2018. Say that Keys and Chords has said it!

Malford Milligan & The Southern Aces: Life Will Humble You

6/11/2018

Foto

title 0

Tracks:

I'm Glad To Do It
The Man I Used To Be
Getting Over You
I Don't Mind It At All
Life Will Humble You
Yo Yo
I'll Take Care Of It All
All This Love
Slow Train
Desperate Decisions
I Won't Surrender
When Love Brings You To Tears
Feel Like Going Home

Website Artiest
Malford Milligan

Malford Milligan werd als albino geboren in Taylor, Texas op 29 maart 1959. Ondanks zijn aangeboren blindheid studeerde hij in 1981 sociologie aan de Texas Tech University, om dan naar Austin te verhuizen om te studeren aan de Universiteit van Texas.
Zijn wekelijkse blues jams op maandagavond waren de oerbron voor deze muziekwereld.
Hij brak door in 1994 als frontman van de succesvolle rockformatie Storyville, met gitaristen David Holt en David Grissom én de Stevie Ray Vaughan ’s ritmesectie met bassist Tommy Shannon en drummer Chris Layton. De band bracht met ‘Bluest Eyes’ (1994), ‘A Piece Of Your Soul’ (1996) en ‘Dog Years’ in 1998 drie albums op de markt. Malford werd een veelgevraagde sessiemuzikant en toerde ondermeer met Doyle Bramhall II, Marcia Ball, Alejandro Escovedo, Sue Foley, Eric Johnson, Stephen Bruton, Chris Smither and Hal Ketchum. Rond het millennium had hij met ‘The Gospel According to Austin’ en ‘The Gospel According to Austin, Vol. 2 ‘ uit 2001, twee succesvolle gospelalbums. Hij won dan ook meer dan terecht liefst acht awards als ‘Best Vocalist’ bij de jaarlijkse Austin Music Awards. De Nederlandse ‘allstar’ band The Southern Aces & J.W. Roy bestaat naast Jack Hustinx (akoestische gitaar & backing vocals) verder uit Roel Spanjers (piano, hammond, accordeon & backing vocals), Eric van Dijsseldonk (elektrische gitaar), Nicky Hustinx (drums & percussie) en bassist Roelof Klijn. De tweede single uit de release ‘I’m Glad To Do It’ is hier meteen ook de openingstrack. Malford en band nemen onze meteen bij ons strot. Wat een soulstem, wat een begeleiding en vooral wat een knappe soulballade. Het haast akoestisch ingespeelde ‘The Man I Used To Be’ en ‘Getting Over You’ zorgen meteen voor heel wat goosebumps. Met de rocker ‘I Don’t Mind It At all’ wordt het tempo danig opgeschroefd. Van de Tex-Mex geënthousiasmeerde titeltrack gaat het gezwind naar het modern spijkerende ‘Yo Yo’ en het Mariachi begeesterde ‘I’ll Take Care Of It All’ en ‘All This Love’, met een geweldige Roel Spanjers op accordeon. In de ballades ‘Slow Train’ en vooral ‘Desperate Decisions’ komen Hustinx’ akoestische en Eric van Dijseldonc’s elektrische slidegitaar -samen met Spanjers innemende Hammond B3 orgelarrangementen- in de spotlights. Het nummer ‘I Won’t Surender’ is dan weer ingekleurd door consumerende percussie, tamboerijn, accordeon en backingvocalen. Bij het haast autobiografische ‘When Love Brings You To Tears’ pinken wij hier ook zelf een traan weg. ‘Special gast’ op het afsluitende en gospel begeesterde ‘Feel Like Going Home’ is de Nederlandse vocalist J.W. Roy. Een knap duet van deze klassieker dat origineel bij elkaar werd geschreven door Charlie Rich.

Philip Verhaege (4 ½)

Malford Milligan & The Southern Aces take us straight to our throat. What a soul voice, what an accompaniment and especially what a handsome and diverse album. .

Lynne Fiddmont: Power of Love

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sing it Chace
Groovy People
Daylight
Walkin’ on Rainbows
Power of Love
Go
Good Time Party
Lovin’ You
Ngiculela – es una historia – I Am Singing
Tasting Sunshine
Memory Lane
Imagine

Website Artiest
Lynne Fiddmont

De Afro-Amerikaanse zangeres Lynne Fiddmont is afkomstig uit St. Louis, Missouri, en studeerde zowel aan de universiteit van Boston, als aan het prestigieuze Berklee College of Music. Daarna verkaste ze naar L.A. en trad op met The Jazz Crusaders. Ze kreeg werk als achtergrondzangeres bij Iggy Pop, Kenny Loggins, Burt Bacharach, Michael Jackson, Diana Ross, Whitney Houston, Dave Brubeck, Rod Stewart, Patti Austin, Babyface en Stanley Clarke. Lynne stond zelfs in het Witte Huis voor president Obama. Ze bracht al drie albums uit, en nu is de vierde hier. Die staat in het teken van de kracht van de liefde, of die nu tussen geliefden is, of tussen evennaasten. De eerste single eruit is de heerlijke cover ‘Groovy People’ van Lou Rawls, die ze op een swingende manier brengt. ‘Daylight’ is meer mid-tempo, waarna we weer kunnen dansen op ‘Walkin’ on Rainbows’. De droomachtige titeltrack is een mooie ballade, met sax van Dave Koz. ‘Go’ is weer relax, gevolgd door het opgewekte ‘Good Time Party’. Lynne waagt haar aan een cover van Minnie Riperton’s ‘Lovin’ You’, met een ietwat jazzy versie van ‘Ngiculela – es una historia – I Am Singing’ van Stevie Wonder er achteraan. Vervolgens zakken we onderuit op het heerlijk ontspannen ‘Tasting Sunshine’, om bij ‘Memory Lane’ uit te komen, weerom een cover van Minnie Riperton. En een akoestische cover van John Lennon’s evergreen ‘Imagine’ sluit af. Lynne heeft hiermee een positieve en hoopvolle cd afgeleverd, waarop ze gelooft in liefde, en dat is iets wat we allemaal nodig hebben!

Patrick Van de Wiele (4½)

Lynne has delivered a positive and hopeful album, on which she believes in love, and that is something we all need!

Candi Staton: Unstoppable

17/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Confidence
I Fooled You, Didn’t I
Love Is You
It Ain’t Over
People Have The Power
Revolution Of Change
Stand Up
(What’s So Funny ‘Bout) Peace, Love And Understanding
The Prize Is Not Worth The Pain
Can I Change My Mind

Website Artiest
Candi Staton

Met de titel van haar dertigste album verwijst Candi Staton naar haar uitspraak ‘My life has been unstoppable’. ‘Niet te stoppen’ is haar leven zeker, maar ook is het verre van doorsnee. Haar reeds meer dan 5 decennia durende carrière, liep niet steeds over een met rozen bezaaid pad. Ups en downs kreeg ze meermaals te verwerken, maar misschien waren die wel de oorzaak dat Candi tal van hits scoorde. Hits waarmee ze telkens op de trein sprong van de op dat ogenblik heersende muzikale genres. Voorbeelden zijn er meer dan genoeg. Rhythm & blues bracht ze met ‘I’m Just A Prisoner’, terwijl ze met ‘Young Hearts Run Free’ en The Bee Gees’ ‘Nights On Broadway’, dat ze een soulkantje meegaf, zich aan de discokelk laafde. Van een uitzonderlijke klasse was zeker haar bewerking van Tammy Wynette’s ‘Stand By Your Man’. ‘Hallelujah Anyway’ en ‘You Got The Love’ konden dan weer onder de elektronische dancenoemer geplaatst worden. En ook op ‘Unstoppable’ past Staton zich weer aan de hedendaagse muzikale smaak aan. Zonder echter haar in de Southern soul en blues liggende roots te verloochenen, baadt dit album toch in een meer funky hedendaags geluid. Dat spreidt ze al dadelijk tentoon in het stevig funky, met blazers overgoten ’Confidence’, wat meteen aangeeft wat haar nauw aan het hart ligt. Die gevoelens laat ze tevens de vrije loop in Patti Smith’s ‘People Have The Power’, dat in Candi’s versie het origineel moeiteloos overklast. Dat herhaalt zich nog eens in Nick Lowe’s ‘(What’s So Funny ‘Bout) Peace, Love And Understanding’. Met ‘Revolution Of Change’ en Tyrone Davis’ hit ‘Can I Change My Mind’ keert ze dan weer even terug naar haar Southern soul verleden. Pure nostalgie om van te smullen! Candi Staton geeft om haar medemensen. Dat toont ze nog dagelijks met haar non-profitorganisatie ‘A Veil Of Silence’, waar ze werkt met slachtoffers van huishoudelijk geweld. Muzikaal vertaalt ze haar bezorgdheid om haar medemens in ‘Stand Up’, een pleidooi voor het opkomen voor jezelf en een vredevolle wereld.
Vocaal komt de door een super funky band geassisteerde Candi nog steeds enorm sterk uit de hoek. Die stem staat garant voor een in soul gedompelde funk, die zowel op de dansvloer als in je luie zetel voor een stomende sfeer zorgt.
Gevuld met zes originele door Candi zelf of als co-writer geschreven songs, aangevuld met 4 covers, laat deze klassedame horen dat de 78 jaren die zij reeds op de teller heeft, geen invloed hebben op haar muzikale prestaties. Super album!

Lambert Smits (5)

During her more than 5 decades spanning musical career, Candi Staton scored several hits and managed to adapt to the current musical taste. She now does that on 'Unstoppable' that is filled with tasteful soul-dipped funk. Highly recommended!

Scott Sharrard: Saving Grace

11/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

High Cost Of LOving You
Faith To Arise
Saving Grace
Everything A Good Man Needs
Angeline
Words Can’t Say
She Can’t Wait
Sweet Compromise
Tell The Truth
Keep Me In Your Heart
Sentimental Fool

Website Artiest:
Scott Sharrard

Schitterende funky opener op Scott Sharrard nieuwe. De ex-musical director van The Gregg Allman Band trok voor de opnames naar Memphis én naar de bekende Fame studio in Muscle Shoals (Alabama). In ‘High Cost Of Loving You’ waan je je in Beale Street, het uitgaansmekka van Memphis. De song verhoogt je soulgevoel tot een ongekende funky danspartij. Vurige blaassectie en zwoele backing vocals liggen er voor het rapen. Dat Scott Sharrard goed overweg kan met slide gitaar hoor je in ‘Fait to Arise’. In ‘Saving Grace’ , een bluesballad, laat hij niet alleen zijn hart maar ook zijn gitaar scheuren. Ja, dit is blues, southern rock en soul van het hoogste niveau. Scott Sharrard laat zich dan ook begeleiden door de Hi Rythm Section en door de beste sessiemuzikanten van Muscle Shoals. ‘Everything A Good Man Needs’ was bestemd voor een Gregg Allman’s album. Hier wordt Gregg vocale bijdrage vervangen door niemand minder dan Taj Mahal. ‘Words Can’t Say’ croont al wegzakkend aan een lege toog. In ‘Sweet Compromise’ mag Eric Finland zich uitleven op een B3 orgel. Een instrument dat in alle songs subtiel aanwezig is.
Het album Saving Grace heeft een groot American roots gehalte en bewijst dat soul music nog springlevend is. Weer een release dat het sentiment, het geluksgevoel, aanscherpt. Of is dat foolish?

Marino Serdons (4)

Saving Grace takes you immediately by the throat. Strong vocals and sentimental guitar from the master himself, with the support of a superb talented rythm section. Soulfull reflection!