Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Tony Joe White: Bad Mouthin’

31/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bad Mouthin’
Baby Please Don’t Go
Cool Town Woman
Boom Boom
Big Boss Man
Sundown Blues
Rich Woman Blues
Bad Dreams
Awful Dreams
Down The Dirt Road Blues
Stockholm Blues
Heartbreak Hotel

Website Artiest
Tony Joe White

“De man die de swampblues ‘Polk Salad Annie’ en het soulvolle ‘Rainy Night In Georgia’ schreef, overleed op 75 jarige leeftijd” luidde de aankondiging enkele dagen geleden. Niet te vatten, was het eerste wat in mijn opkwam. Het ontelbare keren gecoverde ‘Polk Salad Annie’ is nog steeds één van mijn lievelingsnummers, maar dan wel in de versie van White. Bovendien had hij nog maar pas ‘Bad Mouthin’’ op de markt gebracht. Het is dan ook met gemengde gevoelens dat ik dit album recenseer. Enerzijds enorm blij dat Tony Joe weer een album op ons losliet, anderzijds geschokt omdat het tevens zijn laatste is. ‘Bad Mouthin’’ bevat een aantal originele nummers, die reeds op eerder verschenen albums stonden. Die vult hij aan met covers van overbekende bluessongs. Hoofdzakelijk hoor je White zichzelf begeleidend op akoestische of elektrische gitaar en mondharmonica. Sporadisch springen drummer Bryan Owings en bassist Steve Forrest bij. De meeste aandacht gaat echter uit naar de fluweelzachte warme stem van de meester. Dicht bij het origineel blijft hij op Lightnin’ Hopkins’ ‘Baby Please Don’t Go’, terwijl de beat die Owings onder Hooker’s ‘Boom Boom’ legt, de song iets mysterieus dreigends meegeeft. Zijn minimalistisch gitaarwerk, huilende mondharmonica en velourse stem in Reed’s ‘Big Boss Man’, geven het nummer eerder een meer berustende en gelaten sfeer. Desolaat klinkt dan weer zijn super trage versie van ‘Heartbreak Hotel’.
Op ‘Bad Mountain’’ blikt Tony Joe White terug op de ‘highlight songs’ van de blues. Nog even gaat hij ervoor zitten, pakt zijn gitaar en mondharmonica en speelt de songs zoals ze gespeeld moeten worden. Eerlijk, subtiel, zonder franjes, met een enorme dosis gevoel, maar ook een tikkeltje zwaarmoedig, alsof hij het einde voelde naderen. Prachtig album!

Lambert Smits (5)

One last time Tony Joe White looks back at the highlight songs of the blues, Highlights of which his songs are part. He does so in an honest and intense way, with minimalistic musical accompaniment. His voice, guitar and harmonica are central to this album. Blues like blues should sound like!

Jumping Matt & His Combo feat. Custom Big Band: Dressed Up

31/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Full Time Baby
Love Is Fake
Real Good man
Wet Lips
Can’t Make You Stay
Swingin’ All Night Long
Hard Working Man
Zydecola Boogie
I Heard The News
Balaton Boogie
My Little Angel
Switchin’ In The Kitchen

Website Artiest
Jumping Matt

Pribojszki Mátyás (vocals, harmonica), Szász Ferenc (gitaar), Molnár Dániel (drums) en bassist
Csizmadia László concerteren al jaren succesvol met de Custom Big Band. Het Combo trok voor deze nieuwe release samen met Válik László naar de L.V Hang Studio in Budapest, Hongarije. De songs werden later gemixt en gemasterd door Chris ‘Kid’ Andersen in zijn Greaseland Studios in San Jose, California. Jumping Matt dwarrelde door een vorig muzikaal leven gewoonweg als Mátyás, waar hij onder eigen naam een vijftal albums registreerde. Op zijn nieuwste telg ‘Dressed Up’ vinden we twaalf onophoudelijke swing en boogiesongs. Van bij de aftrap overdonderen Matt en de zijnen ons met de uptempo West Coast jump en boogierocker ‘Full Time Baby’. De nooit aflatende toon is ingezet. En ook bij het old-school bluesje ‘Love Is fake’ met die swinging’ feel en het gitaarriff begeesterde ‘Real Good Man’ is het verdomd moeilijk stilzitten. Matt weet dan ook als geen ander hoe een geweldige sound te creëren. Net zoals in de tracks ‘Wet Lips’, het met zijn blues harp geënthousiasmeerde ‘Can’t Make You Stay’ en ‘Swingin’ All Night Long’. De lekkere groove in ‘Hard Working Man’, de vanzelfsprekende en swingende jumpblues ‘Zydecola Boogie’ en het funky ‘I Heard The News’ zijn volgende chapiters. In high tempo nog snel even terug naar de West Coast voor het swingende ‘My Little Angel’ en Big Joe Turner’s ‘Switchin’ In The Kitchen’. Jumping Matt & His Combo weten hoe een live publiek te bespelen. Nu ze op een podium krijgen hier ergens in de Lage Landen…
Take off your shoes and let’s swing!

Philip Verhaege (4 ½)

From the kick-off Matt and his friends overwhelmed us with the up-tempo West Coast jump and bluesy boogierockers. For the old school jump and swinging blues enthusiast a must to have this CD in his collection. Jumping Matt & His Combo know how to play a live audience. Now we have to get them on a stage here somewhere in the Low Countries…!

James Montgomery: Duck Fever

31/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Working On A Love Affair
Who'll Be The Next In Line?
For Your Love
Crazy About My Baby
Heaven Help Me
New England Sunshine
Not Your Clown
Fire On The Bayou
Living For The Weekend

Website Artiest
James Montgomery

Het album ‘Duck Fever’ werd oorspronkelijk voor het eerst uitgebracht in 1978 op het label Waterhouse Records. James Montgomery verzamelde toen in West 54th St in New York City een hele cast sessiemuzikanten rond zich. En het resultaat was verbluffend. James Montgomery werd geboren op 12 mei 1949 in Detroit, Michigan, waar zijn vader, John Montgomery, voor Chrysler werkte als public relations- manager. Tijdens zijn studies aan de universiteit van Boston , waar hij een graad in Engelse literatuur behaalde, begon hij de James Montgomery Band. Al vrij snel werd hij als harpvirtuoos ingehuurd door de Colwell-Winfield Blues Band en toerde met Janis Joplin. Toen hij afstudeerde stond zijn band op de cover van de Boston Phoenix. Samen met J. Geils en Aerosmith waren ze destijds toonaangevende performers in de Boston en New England muziekscéne. Nu heeft het Engelse label de release ‘Duck Fever’ voor het eerst op cd uitgebracht. Het label heeft een patent om verborgen schatten opnieuw uit te brengen. Het album is meteen ook de ‘signature sound’ voor Montgomery. Het funky ‘Working On A Love Affair’ mag de dans openen. James blues harp contrasteert hier wel heel heerlijk met het popgevoel dat ons overdondert. En de potentie wordt zelfs nog aangescherpt in ‘Who’ll Be The Next In Line?’ en Graham Goldman’s psychedelische ‘For Your Love’. De beukende gitaarriffs zijn de leidraad voor ‘Crazy About My Baby’, net zoals de baslijnen dat zijn in ‘Heaven Help Me’. De slowblues ‘New England Sunshine’, met zijn bigband arrangementen, is een hemels mooi opgebouwde ballade. Van het hoogoplopende ‘Not Your Clown’ en de New Orleans begeesterde funky track ‘Fire On The Bayou’ gaat het gezwind naar het afsluitende ‘Living In The Weekend’. De release ‘Duck Fever’ is nu geremasterd én voor het eerst op CD uitgebracht. Met dank aan Angel Air Records !

Philip Verhaege (4 ½)

James Montgomery was described by the late actor/musician Jim Belushi as “simply one of the best” and also as someone who is “funkier than a six pack of onions!” In 1970 he formed The James Montgomery Blues Band and soon they were the hottest live properties on the Boston New England music scene along with J Geils Band and Aerosmith. Signed then to Capricorn Records in ’73, reviewers wrongly assumed the band were from the south when in fact they were from Detroit originally. James then signed to the Waterhouse label for his blues/rock album “Duck Fever” which was recorded in West 54th St, New York with some heavy hitting session musicians guesting and released in 1978. Now remastered and released on CD for the very first time.

Joe Louis Walker, Bruce Katz, Giles Robson: Journeys To The Heart Of The Blues

31/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mean Old Train
It’s You baby
I’m Alone Man
You Got To Run Me Down
Murderer’s Home
Feel Like Blowing My Horn
Hell Ain’t But A Mile & A Quarter
G & J Boogie
Poor Kelly Blues
Chicago Breakdown
Hard Pill To Swallow
Real Gone Lover

Website Artiest
Joe Louis Walker
Bruze Katz
Giles Robson

Laat ons beginnen bij en met Joe Louis Walker. Maar hoeft hij hier nauwelijks nog enig betoon. Walker is een van de meest geëerde blues artiesten en is wereldwijd bekend als een betoverend gitarist en soulgetinte vocalist. Joe Louis Walker werd geboren in San Francisco op kerstdag 1949. Hij nam al vrij snel een gitaar in handen en tegen de tijd dat hij amper zestien was, was hij een veelgevraagde muzikant in de plaatselijke clubscene. Walker was ook de huisgitarist van de beroemde muziekclub The Matrix in San Franscico, waar hij performde met of shows opende voor artiesten als Lightnin 'Hopkins, Jimi Hendrix en Thelonious Monk. Sinds zijn debuutalbum in 1986 heeft Walker liefst drieëntwintig albums uitgebracht én heeft hij vrijwel non-stop de wereld rondgereisd. Naast zijn Grammy Award heeft hij ook vier Blues Music Awards in zijn prijzenkast en werd hij maar liefst 52-keer genomineerd voor een BMA.
Pianist Bruce Katz is als viervoudig genomineerd Blues Music Award een van de meest gevraagde pianisten in de blues scéne. Bruce werd geboren in 1952 in Boston en heeft negen albums opgenomen met The Bruce Katz Band. Hij toerde en registreerde met The Gregg Allman Band, Delbert McClinton, Jaimoe's Jasssz Band, John Hammond, Ronnie Earl, Duke Robillard, Joe Louis Walker en Butch Trucks, als met The Allman Brothers Band.
De jongste van het trio is de Britse mondharmonicavirtuoos en bandleider Giles Robson . Hij werd geboren in 1978 en heeft drie albums op zijn actief. Zijn meest recente CD ‘For Those Who Need The Blues’ werd vrijgegeven in 2016. Hij pakte zijn eerste harmonica op 14-jarige leeftijd en zag kort daarna een concert van het Amerikaanse Piedmont-bluesduo Cephas & Wiggins in het plaatselijke kunstencentrum. Vanaf dat moment was ook hij verslaafd aan de blues.

Wij schrijven december 2016 toen Grammy Award winnende gitarist, vocalist en Blues Hall Of Famer, Joe Louis Walker, voor het eerst de next-generation en Britse mondharmonica Ace Giles Robson ontmoette op het Amstelveen Bluesfestival in Nederland. Robson droomde ervan om ooit samen een akoestisch blues album te registreren. Walker ging vrijwel meteen mee in het verhaal en stelde voor om ook pianovirtuoos Bruce Katz mee in het project te verweven. Ruim een jaar later ontmoetten Walker, Katz en Robson elkaar in een ijskoud Woodstock, New York. De release ‘Journeys To The Heart Of The Blues’ is een warm, prachtig gespeeld en soulvol gezongen album in de traditionele blues stijl. De drie blues giganten graven hier diep in de blues history. Het trio trok naar NRS Studio en blikten een opwindende muzikale smeltkroes in van zorgvuldig gekozen, zeldzame en klassieke blues songs én een nieuw geschreven instrumentale song. Na drie dagen repetitie, evenveel dagen opname en twee dagen mixen stonden de twaalf nummers. De opnames staan bol van vol rauwe emotie en affectie. De covernummers zijn meesterlijke ingespeeld en klinken fris en levendig. Walkers’ vocalen en gitaartunes hebben nog nooit zo soulful geklonken. Katz's virtuoze pianospel voegt textuur en diepte toe, terwijl Robson's harmonica een muzikaal orgasme haast nabij is. Het gevoel van pure en traditionele blues is meteen een voetnoot in de openingstrack ‘Mean Old Train’. En het intimistische ‘It’s You Baby’ vloeit naar een de slow blues ‘I’m A Lonely Man’. En dan komt Bruce Katz’s overweldigende pianoboogie arrangementen samen Walker’s jazzy gitaarriffs de song ‘You Got To Run Me Down’ modificeren. Van het amicale ‘Murderer’s Home’ gaat het naar het telepathische ‘Feel Like Blowing My Horn’, dat is opgedragen aan Robert Jr Lockwood - de stiefzoon van Robert Johnson- en tevens bandlid bij Sonny Boy Williamson en Little Walter op hun Chess recordings, én het met barrelhouse piano overgoten ‘Hell Ain’t But A Mile & A Quarter’. De track ‘G & J Boogie’ is een meesterzet voor Giles Brobson’s harp vaardigheden, net zoals het stemming wisselende ‘Poor Kelly Blues’. Windy City boogie blues met Big Maceo’s ‘Chicago Breakdown’, de diepe en emotionele slow blues ‘Hard Pill To Swallow’ en de stampende Chicago blues song ‘Real Gone Lover’ zijn geperfectioneerde voltreffers. Het trio geeft elkaar heel wat ademruimte en flexibiliteit om te performen, en net dat heeft de akoestische blues nodig.

Philip Verhaege (5)

The release 'Journeys To The Heart Of The Blues' is a warm, beautifully played, soulful sung album of traditional blues. The three blues giants dig deep into the blues history. The recordings are also full of raw emotion. The cover numbers are masterfully played and sound fresh and lively. The trio gives each other a lot of breathing space and flexibility to perform, and that is exactly what the acoustic blues need.

Sean Chambers: Welcome To My Blues

31/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Welcome To My Blues
Black Eyed Susie
Cherry Red Wine
Boxcar Willie
Cry On Me
One More Night To Ride
Red Hot Mama
You Keep Me Satisfied
Keep Movin On
All Night Long
Riviera Blue

Website Artiest
Sean Chambers

Sean Chambers werd ooit door ‘Guitarist Magazine’ in hun Top-50 lijst van de beste gitaristen gesteld. Hij werd geboren in Tampa Bay, Florida en tokkelt sinds zijn tiende levensjaar op een gitaar. Met een voorliefde voor bluesrock verafgoodde Sean toch ook enkele blues grootmeesters zoals Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, B.B. King en Howlin’ Wolf. Met deze mentors in het achterhoofd richtte hij rond zijn 19de een eerste bandje op. Niet zo heel veel later prijkte Sean op dezelfde affiches met B.B. King, Buddy Guy en Robert Cray. In 1998 was zijn niet onaardig debuut ‘Strong Temptation’, een muzikale wipplank die hem een heuse tournee opleverde met Hubert Sumlin. Sean Chambers is een voorbeeldig en uiterst getalenteerd gitarist die ook nog eens bezield is met een meer dan considerabel stemgeluid. Vorig jaar promootte hij nog het succesvolle ‘Trouble & Whiskey’. Nu heeft hij voor ons zijn zevende plaat ‘Welcome To My Blues’ in de winkelrekken. Samen met John Ginty (Hammond B3, piano, vintage vibe piano, percussie), Moe Watson (drums) en bassist Todd Cook registreerde Sean elf onneembare blues rocktracks. ‘Welcome To My Blues’ is meteen een stevig rocker. Maar het swampy ‘Black Eyed Susie’ divergeert met de blues ballade ‘Cherry Red Wine’, origineel van Luther Allison. Sean kleurt ook zijn nummer ‘Boxcar Willie’ met zwierige gitaarriffs, laat zich ook niet onbetuigd in de swingende shuffle ‘Cry On Me’ en beult zijn Wha Wha pedaal in het overweldigende ‘One More Night To Ride’. Eenmaal aangekomen op zijn bestemming komen de stomende rockers ‘Red Hot Mama’ en ‘You Keep Me Satsified’ door onze woofer geknald. En dan gaat het gaspedaal er even onvermijdelijk af in de slowblues ‘Keep Movin On’ om finaal ‘All Night Long’ van T-Bone Walker en de intieme instrumentale ‘Riviera Blue’ op ons los te laten. Sean Chambers bevestigd keer op keer en zal ons landje een eerste keer aandoen voor enkel concerten ergens in december… Check it out…!

03 December 2018: CC De Steiger, Menen
14 December 2018: CC D'Engis, Engis
16 December 2018: Zaal Thijssen, Vlierden

Philip Verhaege (4 ½)

‘Welcome To My Blues’ features 11 smokin’ tracks from Chambers, including 8 new original Sean Chambers compositions, and 3 covers. Sean Chambers confirmed time after time and will visit our country for a few concerts in December.

Eryn: Lady E

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hallelujah You’re Gone
The You Missing From Me
Just Jump
Stranger in My House
Our Love Won’t Die
Running Red Lights

Website Artiest
Eryn

Blues en soulzangeres en gitarist Eryn heet eigenlijk Eryn Shewell. Ze komt uit Maryland, maar woont nu in New Jersey. Eryn begon professioneel te zingen op haar dertiende met de countryband Sundance. Verder stond ze al op het podium met Gregg Allman, Don Mclean en the Gin Blossoms. In 2016 werd ze de jongste die opgenomen werd in de NJ Blues Hall of Fame. Haar nieuwe EP bevat 6 tracks in een bluesy stijl met een poptintje. De single ‘Hallelujah You’re Gone’ staat voorop, en David Bryan van Bon Jovi schreef voor haar de ballade ‘The You Missing From Me’. ‘Stranger in My House’ is autobiografisch en klinkt introvert. Daarentegen is ‘Our Love Won’t Die’ uptempo, terwijl ‘Running Red Lights’ besluit in een soulvolle wijze. Eryn kan duidelijk verschillende genres aan, en heeft een goede stem.

Patrick Van de Wiele (3½)

Eryn proves on this EP that she can handle different music styles.

Judith Owen: redisCOVERed

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hotline Bling
Shape Of You
Black Hole Sun
Hot Stuff
Cherokee Louise
Can’t Stop The Feeling
Ladies’ Man
Smoke On The Water
Summer Nights
Play That Funky Music
Blackbird
Dream A Little Dream Of Me

Website Artiest
Judith Owen

De negenenveertigjarige roodharige Judith Owen is een folky singer-songwriter en pianiste. Haar vorig album ‘Somebody’s Child’ werd door critici geprezen, en ook live komt ze goed over. Als een geschenk aan haar fans komt ze nu op de proppen met een album tjokvol covers. Drake’s ‘Hotline Bling’ is de opener, gevolgd door Ed Sheeran’s ‘Shape of You’. Soundgarden’s ‘Black Hole Sun’ volgt daarop, waarna ze Donna Summer’s discosong ‘Hot Stuff’ aanpakt op een lichte chacha. Joni Mitchell’s ‘Cherokee Louise’ ligt haar beter, en Justin Timberlake’s ‘Can’t Stop The Feeling’ voelt raar aan. Met ‘Ladies’ Man’ keert ze weer naar Joni Mitchell, maar zeg nu zelf, Deep Purple’s ‘Smoke on the Water’? Uit de film en musical ‘Grease’ plukt ze ‘Summer Nights’ en de discomuziek van Wild Cherry’s ‘Play that Funky Music’ is ook niet veilig. Toch voelen deze versies vreemd aan. Lennon & McCartney’s ‘Blackbird’ valt nog mee, en ‘Dream a Little Dream of Me’ komt er in een trage versie. Een vreemd samenraapsel van covers als je ’t mij vraagt. Of haar fans het zullen lusten, weet ik nog zo niet.

Patrick Van de Wiele (3½)

A strange hotchpotch of covers. If the fans will want this???

Lynne Fiddmont: Power of Love

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sing it Chace
Groovy People
Daylight
Walkin’ on Rainbows
Power of Love
Go
Good Time Party
Lovin’ You
Ngiculela – es una historia – I Am Singing
Tasting Sunshine
Memory Lane
Imagine

Website Artiest
Lynne Fiddmont

De Afro-Amerikaanse zangeres Lynne Fiddmont is afkomstig uit St. Louis, Missouri, en studeerde zowel aan de universiteit van Boston, als aan het prestigieuze Berklee College of Music. Daarna verkaste ze naar L.A. en trad op met The Jazz Crusaders. Ze kreeg werk als achtergrondzangeres bij Iggy Pop, Kenny Loggins, Burt Bacharach, Michael Jackson, Diana Ross, Whitney Houston, Dave Brubeck, Rod Stewart, Patti Austin, Babyface en Stanley Clarke. Lynne stond zelfs in het Witte Huis voor president Obama. Ze bracht al drie albums uit, en nu is de vierde hier. Die staat in het teken van de kracht van de liefde, of die nu tussen geliefden is, of tussen evennaasten. De eerste single eruit is de heerlijke cover ‘Groovy People’ van Lou Rawls, die ze op een swingende manier brengt. ‘Daylight’ is meer mid-tempo, waarna we weer kunnen dansen op ‘Walkin’ on Rainbows’. De droomachtige titeltrack is een mooie ballade, met sax van Dave Koz. ‘Go’ is weer relax, gevolgd door het opgewekte ‘Good Time Party’. Lynne waagt haar aan een cover van Minnie Riperton’s ‘Lovin’ You’, met een ietwat jazzy versie van ‘Ngiculela – es una historia – I Am Singing’ van Stevie Wonder er achteraan. Vervolgens zakken we onderuit op het heerlijk ontspannen ‘Tasting Sunshine’, om bij ‘Memory Lane’ uit te komen, weerom een cover van Minnie Riperton. En een akoestische cover van John Lennon’s evergreen ‘Imagine’ sluit af. Lynne heeft hiermee een positieve en hoopvolle cd afgeleverd, waarop ze gelooft in liefde, en dat is iets wat we allemaal nodig hebben!

Patrick Van de Wiele (4½)

Lynne has delivered a positive and hopeful album, on which she believes in love, and that is something we all need!

John Akapo: Paradise Blues

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ramblin’ On My Mind
Little Lani
Maui Drive
I Can’t Be Satisfied
Caramac Blues
Fighting For Love
Hindsight
Lord Help Me
Don’t Believe Her
Big Road Blues

Website Artiest
John Akapo

Op een debuutplaat laat een artiest zich wel eens graag beïnvloeden door zijn muzikale goden. En daar is uiteraard niets mis, op voorwaarde dat de covers niet letterlijk zijn ingespeeld. Wel, John Akapo is nu eens niet zo iemand. Zijn stuf klinkt origineel, net zoals zijn levenswandel. Met een naam als Akapo kan het haast niet anders of John is een volbloed Samoaan. Hij komt uit de Samoa-eilanden, een archipel van Polynesië ten oosten van Fiji. Als tiener werd hij betoverd door de sound van de gitaar. Maar zijn ouders hielden hem weg van de muziekwereld. Via Eric Clapton ontdekte hij de blues, graaft dieper in de blues historie en ontdekte zo legendes als Robert Johnson , Tommy Johnson , Blind Lemon Jefferson , Son House , Willie Dixon , Muddy Waters , Howlin’ Wolf , Buddy Guy en B.B. King. Zo covert hij hier -naast zeven originele songs- de nummers ‘Ramblin’ On My Mind’ van Robert Johnson, Muddy Waters’ ‘I Can’t Be Satisfied’ en Tommy Johnson’s ‘Big Road Blues’. Taumei "Big John" Akapo is een constante in de Hawaïaanse muziekscéne. Niet alleen met zijn fysiek gestalte maakt hij indruk, ook zijn soulvolle blues stem en galmend akoestische gitaarspel is een structurele voor zijn beoogde sound. Tijdens zijn muzikale reis heeft Akapo zijn Samoa-afkomst of zijn Hawaïaanse roots nooit verloochend. John speelt blues omdat het vertrouwd aanvoelt. Cajon artiest Salani Ainu'u én blues harpblazer Louie the Fish zijn twee van zijn soulmates. De akoestische chapiters ‘Little Lani’, het swingende ‘Cramac Blues’, de ballade ‘Fighting For Love’, de workers blues song ‘Hindsight’ (Missionary Blues) en het evangelische ‘Lord Help Me’ zijn knappe originele nummers. Check it out!

Philip Verhaege (5)

Hawaiian-Based Roots Singer/Guitarist John Akapo delivers ‘Paradise Blues’ on Debut CD Coming October 19 from Mensch House Records. He plays blues because it feels familiar. Cajon artist Salani Ainu'u and blues harpblazer Louie The Fish are two of his soulmates. John’s soulful blues voice and echoing acoustic guitar playing is a structural in this release!

Garrick Rawlings: Garrick Rawlings

30/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Want To Run Away
No Tengo Palabras (I Have No Words)
Lights Of Marfa
Lost In Time
Lincoln Penny
Friend Of The Devil
Eye Of A Thief
I Don’t Care What You Say
Whiskey, Cryin, Pain…
Million Miles
Poncho & Lefty

Website Artiest:
Garrick Rawlings

Wanneer je nog eens goei ouwe country folk wil horen van een real American singer-songwriter, dan moet je bij Garrick Rawlings zijn. Met en zonder zijn paard Melody heeft hij heel de USA omzworven: als puber, in Michigan, als hardrocker in Detroit, en als bluesgitarist in Chicago. Enkele jaren was hij zelfs road manager voor de legendarische Ramblin’ Jack Elliot, en ook zijn grote voorbeeld. Andere invloeden zijn onmiskenbaar Leonard Cohen, Woody Guthrie en Bob Dylan. Voldoende om een album te vullen met doodeerlijke songs over liefde, romantiek, gebroken harten maar ook over het geweten. Garrick Rawlings geniet van het leven, twaalf stielen en dertien (on)gelukken, voldoende stof om te starten met de americana song ‘I Want To Run Away’. Misschien is dat juist de leidraad in zijn leven. Tijdens zijn verblijf in L. A. schreef hij samen met Perla Batalla het Mexiaans getinte ‘No Tengo Palabras’. Terug naar Texas met ‘Lights Of Marfa’, een mooie ballad met Rick Shea op steel guitar. Om dan over te schakelen op enkele leuke up-tempo songs. Ook als folkie singer-songwriter verbluft hij in ‘Eye Of A Thief’, waarin hij zichzelf virtuoos begeleidt op akoestische gitaar en een rauwe Bob Dylan-zangstijl hanteert.
Onderhavige titelloos album is zijn tweede worp en verschijnt op 16 november 2018 bij Peloponnese Records. Hou je van eerlijke folken americana dan ben je aan het juiste muziekadres.

Line-up:
Garrick Rawlings (Lead Vocal, Acoustic & Spanish Guitar, 12-string)
Rick Shea (Acoustic & Electric Guitars, Mandolin, Steel Guitar, Mandolin)
Dave Hall (Bass)
Shawn Nourse (Drums)
Perla Batalla (Harmony & Background Vocals)

Marino Serdons (3 ½)

Garrick Rawlings may be not the most familiar musician in Europe, but he definitely is one of the most traditional values in the States.

Paul Tuvman: Riding the Jetstream

29/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Fall Is In the Air
Shinjuku Sunrise (for JP)
Blackbird
Just When I Think I’m Over Her
Just When I Think I’m Over Her
Riding the Jetstream
Irish Dream
Daydreaming
December Samba
A Song for You

Website Artiest
Paul Tuvman

Met een moeder die piano speelde, en ’s zaterdags naar opera luisterde, was er vroeg muziek in huis. Paul luisterde dan ook eerst naar de radio, en later naar de stereo. Op zijn achtste kwam er een piano in huis, en hij kon niet wachten om die te bespelen. Paul kreeg maar liefst 3 pianoleraars, en zijn vroegste invloeden waren The Beatles, Ray Charles, Oscar Peterson, Vince Guaraldi, Neil Diamond, Rolling Stones, Van Morrison, The Beach Boys, Stevie Wonder, Hendrix, Cream, Blind Faith, Traffic, Blood Sweat & Tears, The Doors, Jethro Tull, en Simon & Garfunkel. Later speelde hij enkele jaren akoestische gitaar en viel voor folkrock zoals Dylan, Buffalo Springfield, The Byrds, James Taylor, Carole King, Joni Mitchell, en Crosby, Stills, Nash & Young. Blues en pop stonden ook op zijn programma. Op zijn veertiende begon hij te jammen met rockbands. Tijdens zijn schooltijd begon hij de klassieke meesters te appreciëren, en nadat hij afgestudeerd was, nam hij vlieglessen. In 2015 kwam zijn debuut ‘Musically Speaking’ uit, en dat album lanceerde zijn smooth jazz carrière. Zijn opvolger komt met een knipoog naar zijn job als piloot. ‘Fall Is In the Air’ is een luchtige ballade, met Pat Kelley op gitaar, waarna ‘Shinjuku Sunrise (for JP)’ leuke smooth jazz is. Lennon & McCartney’s ‘Blackbird’ is de eerste cover, gevolgd door ‘Just When I Think I’m Over Her’ met Rick Braun op trompet en orgel. Vervolgens is ‘Just When I Think I’m Over Her’ een romantische ballade, met Michael Lington op sax. De titeltrack brengt lichte uptempo R&B, waarna ‘Irish Dream’ een uitstapje is naar Ierse muziek. ‘Daydreaming’ krijgt weer saxofonist Michael Lington over de vloer, en met ‘December Samba’ maken we een uitstap naar Brazilië. Afsluiter ‘A Song for You’, een cover van Leon Russell, klinkt eerder ingetogen. Een leuke muzikale uitstap tussen of boven de wolken, meedrijvend op de jet stream!

Patrick Van de Wiele (4)

A nice musical voyage, above or between the clouds, riding on the Jetstream!

Park88: The Fearlessness

29/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Fearlessness
No Matter What
Soul Like a Flower
Slow Down
What We Got
Good Times
The Fearlessness (radio edit)
Slow Down (extended version)

Website Artiest
Park 88

Uit Park City in Utah komt het muzikaal huwelijk van de Award winnende pianist Rich Wyman, en singer-songwriter Lisa Needham. Hun muzikale harmonie begon al vroeg in hun relatie. Toch stuurde het leven hen in andere richtingen, want uit hun huwelijk kwamen kinderen, Rich was een tijdje de frontman voor de Rich Wyman Band, en Lisa bezat haar eigen yogastudio. Rich werkte o.a. met Eddie Van Halen, en stond op het podium met Alanis Morrisette, Goo Goo Dolls. Hij werd destijds ontdekt door Eddie Van Halen, en via een label in Nederland, toerde hij doorheen de U.S, Ierland, Engeland, Nederland, Duitsland, Zwitserland en zelfs ons land. Nu hun kinderen opgegroeid zijn, besloten ze om samen op te nemen, en deze EP is daar het resultaat van. Het zijn 6 vlotte, pretentieloze popsongs, plus twee bonustracks (eigenlijk herwerkte versies). Zowel Rich als Lisa zingen, en de titeltrack is voor mij de beste track die erop staat. En deze herfst staan ze in het voorprogramma van Gypsy Kings!

Patrick Van de Wiele (3½)

An EP with melodic pop songs by a couple, who are the opener for the Gypsy Kings tour.

Birdsong at Morning: Signs and Wonders

29/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Waterfall
Signs and Wonders
All Sadness to Come
Logical
My Ghost
Wont Let it Go
Arms Around Me
Extraordinary
Smiles of a Summer Night
Kehena Shuffle
Study in Blue

Website Artiest
Birdsong at Morning

Singer-songwriter Alan Williams, samen met gitarist Darleen Wilson, bassist Greg Porter, en enkele oude en nieuwe krachten, zoals drummer Ben Wittman, gitarist Thomas Juliano en een 20 man sterk strijkersorkest, hebben een nieuwe dubbel-cd afgeleverd met elegante klanktapijten van geluid, woord en muziek. Deze band komt uit Lowell, Massachusetts en maakt deel uit van een groeiende gemeenschap van artiesten en muzikanten. Ze werd opgericht in 2008 en het is een “do it yourself” project. Hun debuut ‘Annals of My Glass House’ kwam er in 2011, gevolgd door ‘A Slight Departure’ in 2015. Het nieuwe album bevat 10 originele tracks, plus één cover en opent met het zachte rocknummer ’Waterfall’. Daarna volgt de titeltrack, die geïnspireerd werd op een lijntje van Tommy Lee Jones uit ‘No Country For Old Men’. Iets verderop staat de cover ‘Logical’, eigenlijk ‘The Logical Song’ van Supertramp, en hier is die omgetoverd tot een trage ballade. ‘Arms Around Me’ verwijst naar zijn vader, die hem opving toen hij viel, en zijn hoogtevrees. Daarna gaat ‘Extraordinary’ over de schoonheid in de dagdagelijkse dingen, zoals bloemen. En de titel ‘Smiles of a Summer Night’ pikte hij van een Ingmar Bergman film. ‘Kehena Shuffle’ is een instrumental die gaat over Hawaï. Bij deze cd zit ook een bonusschijf in Blu-ray, met daarop video’s in 5.1 surround. Voor liefhebbers van indie pop een aanrader.

Patrick Van de Wiele (3½)

Recommended to lovers of indie pop, with a bonus Blu-ray disc with videos in 5.1 surround.

Richard Shulman: A New Awareness – Music of the Twelve Rays

29/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Divine Will
Love and Wisdom
Active Intelligence
Harmony through Conflict
Concrete Knowledge
Devotion and Idealism
Gateway into Awareness
The Cleansing Ray
Contact with the Soul Level
The Body of Light
The Bridge to the New Awareness
The New Awareness

Website Artiest
Richard Shulman

Keyboardspeler en componist Richard Shulman wil met zijn muziek een positieve invloed uitoefenen op zichzelf, zijn publiek en de maatschappij. Zelf heeft hij 26 albums uitgebracht, en aan talloze andere meegewerkt. Richard kreeg een opleiding in klassieke muziek en jazz, maar heeft ook een aanzienlijk deel van zijn output aan meditatie en healing besteed. Als componist creëerde hij meer dan 80 stukken voor jazzkwartet, evenals songs voor kamerensembles, koren en symfonische orkesten. Hij werd geboren in Niagara Falls, New York, en nam op zijn zevende pianolessen. Vervolgens bespeelde hij het orgel in verschillende kerken, was muzikaal adviseur op een zomerkamp in Canada, en speelde met een rockband. Richard studeerde af aan de University of Rochester, met twee bachelors in muziek en psychologie, en speelde met drummer Previte en bassist Bill Savino in de jazz-fusion band Thermopylae. Daarnaast studeerde hij jazzimprovisatie aan de Eastman School of Music en verhuisde later naar New York City. Daar richtte hij de The Richard Shulman Group op. Maar meditatie begon zijn aandacht op te eisen, en hij bracht verscheidene albums uit. Nu heeft hij een spirituele en muzikale samenwerking met Michael G. Love opgezet, als vervolg op diens boek ‘The Reality of Your Greatness: A Personal Journey Through the Twelve Rays’. Het resultaat zijn twaalf instrumentale tracks met meditatieve muziek, om de luisteraar te helpen aansluiting te krijgen bij de kracht, energie en bewustzijn van die twaalf stralen. De muziek wordt gevormd door ambiente soundscapes op synthesizer en moet leiden tot een reis van zelfontdekking, groei, healing enz. Meer hierover op www.thetwelverays.com. Maar de muziek kan ook op zichzelf staan, en de eerste 3 zijn aspecten van de schepper, gevolgd door 4 tracks die de verscheidenheid aan menselijke karakteristieken voorstellen, om af te sluiten met 5 songs om een nieuw bewustzijn te bereiken door hogere staten van bewustzijn. Dit album bestaat uit 2 cd’s, want de tracks zijn allemaal lang uitgewerkt. Er wordt wel aangeraden om deze niet te beluisteren terwijl je een gemotoriseerd vehikel bestuurt. Mooi en rustgevend!

Patrick Van de Wiele (4)

Twelve tracks that go together with the book ‘The Reality of Your Greatness: A Personal Journey Through the Twelve Rays’ by Michael G. Love. Beautiful and soothing!

Anders Lønne Grønseth: Multiverse

29/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Parallelism
Accelerated Expansion
Holographic
Quantum Reality (The Lick)
Möbiusstrimmel
Possible Worlds

Website Artiest
Anders Lønne Grønseth

Saxofonist, klarinetspeler en fluitist Andres Lønne Grønseth werd geboren in Oslo in 1979. Hij ging studeren aan de Göteborg University, nadat hij zijn bachelor behaald had aan de Noorse muziekacademie. Anders gebruikt een aantal invloeden in zijn composities, zoals Indische klassieke muziek en Maqam traditie uit het Midden-Oosten. Hij begon zijn professionele carrière met het Sphinx kwartet in 2000, wat meer dan een decennium duurde, toerde doorheen Noorwegen, Groot-Brittannië, Frankrijk, België, Finland en Japan, en nam 6 albums op. Naderhand vormde hij een duo met David A. Skinner en bracht weerom 3 albums uit. In 2007 werd het Mini Macro Ensemble opgericht, het kwintet Bhattacharya/Grønseth/Wessel volgde. Maar met zijn nieuw kwintet bestaande uit Hayden Powell (trompet), Espen Berg (piano), Audun Ellingsen (bas) en Einar Scheving (drums & percussie) keert hij terug naar zijn jazzroots. Op deze nieuwe staan 6 tracks, en die gaan over het kosmologische idee van parallelle universums. Op verschillende tracks zijn de termen dualisme en pluralisme van toepassing, d.w.z. er zijn verschillende muzikale niveaus te volgen. ‘Multiverse’ is dan ook een cd gemaakt door 5 ingenieuze improvisatoren, die hun onderling spel gebruiken als katalysator om de muziek naar nieuwe plekken te brengen. Je moet wel een geoefend oor hebben om deze tracks te volgen. Ik moet toegeven, improvisatie is nooit mijn ding geweest.

Patrick Van de Wiele (3½)

You have to possess a practiced ear to enjoy these complicated tracks, on different musical levels. Improvisations with dualism and pluralism.

Vanessa Peters: Foxhole Prayers

27/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Get Started
Before It Falls Apart
Fight
Lucky
This Riddle
Foshole Prayers
Just One Of Them
Carnival Barker
Trolls
What You Can’t Outrun

Website Artiest:
Vanessa Peters

De mooie blonde Vanessa timmert vanuit haar geboortestad Dallas al 20 jaar aan het uitbouwen van een muzikale carrière. Haar 12de (?) album werd geschreven in Utrecht tijdens een Europese tournee. Ze liep al lang rond met een idee rond het boek The Great Gatsby. Met de attitudes van huidig president Trump, kon haar verbeelding niet stoppen. Vanessa heeft de looks én een stem als Suzanne Vega. Muzikaal echter wegen haar songs niet op tegen deze laatste. Indie, rock, folk,…americana met een Europese toets die na verloop van tijd gaat vervelen. De lyrics daarentegen zijn van een hoog niveua, doch ontleed je die meer dan éénmaal? Ondanks thema’s als geweld en populisme klinkt doorheen Foxhole Prayers een overwegend opwekkend gebed. Download ‘Carnival Barker’ of ‘Trolls’ en je hebt het beste op je ipod.

Line-up:
Vanessa Peters (Acoustic Guitar, Vocals)
Joe Reyes (Ac & Elect. Guitars)
Andy Lester (Bass)
John Dufilho (Drums)
Rip Rowan (Piano, Keyboards)

Marino Serdons (3)

Vanessa Peters has European DNA in her blood and in her music. Strong lyrics. For the Suzanne Vega fanclub.

Ryan Lee Crosby: River Music

27/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

If You Are To Suffer
I'm Dissatisfied
Death Ain't Unwelcome Here
One Day Soon
River Music
Going Down South
The Hustler
Since I Lay My Burden Down

Website Artiest
Ryan Lee Crosby

Deze singer-songwriter/multi-instrumentalist raakte als kind geïnspireerd door blues grootheden als John Lee Hooker, Son House, Skip James, Charlie Patton en heel wat North Mississippi Hill Country Blues. In zijn tienerjaren maakte hij dan kennis met de sound van Ali Akbar Khan én uiteraard ook Beatle Georges Harrison en Ravi Shankar, die samen het geweldige album ‘Collaborations’ registreerden. Ryan Lee Crosby heeft zijn roots in het diepe zuiden van The States, groeide op in Virginia en woont nu ten noorden van Boston. Op zijn zesde album ‘River Music’ maken we kennis met de essentialia van folk blues en Noord Indiase raga. Heel wat nummers klinken dan ook hypnotiserend en zijn een aangename mix van zijn geïmproviseerde muzikaliteit. Crosby is meester op zijn 12-snarige gitaar en de chaturangui, een 22-snarige Indiase slide gitaar. Verder maken we kennis met zijn rijkelijk klankenpalet zoals een fretloze gitaar, tabla, mondharmonica en de kalebas, een West-Afrikaanse percussie instrument. Zes nummer vloeiden uit de pen van Crosby. Bij R.L. Burnside leende hij voor deze gelegenheid het overheerlijke ‘Going Down South’, met tenorsaxofonist Danny Mekonnen in de spotlight, én arrangeerde hij ook de spirituele traditional ‘Since I Lay My Burden Down’. De strakke percussie en Crosby blues harp continueren vrijwel meteen in de openingstrack ‘If You Are To Suffer’. De meest bluesy nummers zijn misschien toch wel ‘I’m Dissatisfied’ en het gospel begeesterde ‘Death Ain’t Unwelcome Here’. De track ‘One Day Soon’ divergeert van begin tot einde. Net zoals de rijkelijk gestoffeerde instrumentale titeltrack en het activerende ‘The Hustler’.
Ryan Lee Crosby toert binnenkort door onze contreien. Check it out and be there!

07 November 2018: Rozenknopjes, Eindhoven
08 November 2018: Komdis, Dessel
10 November 2018: Jazzenede/Strandpaal 28 vzw, Assenede
11 November 2018: Het Heuvelzicht, Essen
12 November 2018: De Blauwe Kater, Leuven

Philip Verhaege (4 ½)

On his sixth album 'River Music' we get acquainted with the essence of folk blues and North Indian raga. Many songs sound hypnotic and are a pleasant mix of improvised musicality. Crosby is master of his 12-string guitar and the chaturangui, a 22-string Indian slide guitar. We also meet his lavish palette of sounds like a fretless guitar, tabla, harmonica and the calabash, a West African percussion instrument. Gret stuff!

Sari Schorr: Never Say Never

26/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

King Of Rock And Roll
Thank You
Ready For Love
Valentina
The New Revolution
Beautiful
Turn The Radio On
Maybe I’m Fooling
Back To LA
Freedom
Never Say Never

Website Artiest
Sari Schorr

Sari Schorr, is een in Queens, New York geboren zangeres. Of het toeval bestaat weet ik niet, maar het is een voldongen feit dat Sari Schorr in januari 2015 de legendarische producer Mike Vernon ontmoette op de ‘Keep The Blues Alive’ awards tijdens de prestigieuze Internationale Blues Challenge in Memphis. Daar was hij getuige van Sari’s performen. Mike werd daar als het ware knock-out geslagen door haar muzikale talenten.
Deze ‘New York Blues Hall of Fame’ habitué stelt nu met volle trots haar nieuw en elf tracks tellende album ’Never Say Never’ voor. De follow-up van de succesvolle debuutplaat ‘A Force Of Nature’. In heel wat persartikels wordt ze in één adem genoemd met Janis Joplin, al vind ik dit persoonlijk toch een brug te ver. Wat uiteraard niet afdoet van haar persoonlijke zangprestaties. Sari Schorr is een prachtige zangeres die ons uitermate kan boeien met haar krachtig, ruw, energiek en pakkend stemgeluid. Sari vindt nu backing bij de Britse gitarist Ash Wilson, drummer Roy Martin en onze Noorderbuur toetsenist Bob Fridzema (ex-King King). De glorieuze openingstrack ‘King Of Rock And Roll’ is een eerbetoon aan alle grote rockartiesten van dit muzikaal universum. De funky intro van ‘Thank You’ leidt ons naar enkele astrante gitaarriffs. Van de bloedmooie ballade ‘Ready For Love’ gaat het in een ruk naar de klassieke en pop gedrenkte bluesrocker ‘Valentina’, met een schitterende Wilson op gitaar, de Southern rocksong ‘The New Revolution’ en de weemoedige slow blues songs ‘Beautiful’ en ‘Turn The radio On’. Nog zo’n juweeltjes zijn met grote absolutie het explorerende ‘Maybe I’m Fooling’ en de semi-akoestische countryrocker ‘Back To LA’. In het hoogoplopende ‘Freedom’ zweeft Schorr haar stem tussen Fridzema keyboardvirtuositeit en Wilson denderende gitaarsolo’s heen. De gepassioneerde en pure titeltrack is een meer dan waardige afsluiter. Wat Sari Schorr zo onderscheidt van andere zangers is haar authentieke en hese stemintensiteit.

Philip Verhaege (4 ½)

This 'New York Blues Hall of Fame' habit presents her new album 'Never Say Never'. The follow-up of the successful debut album 'A Force Of Nature'. Sari Schorr is a beautiful singer who can fascinate us with her powerful, rough, energetic and catchy voice.
So, what distinguishes Sari Schorr from other singers is her authentic and hoarse voice intensity

David Olney: This side Or The Other

26/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Southern Life
Shoulda Known Better
American Dream
Come On Home
Crazy Over Him
Dreams
Baby Bye Bye
Unknown Stranger
Washed
Above The Clouds

Website Artiest:
David Olney

Schitterend americana album van Nashville-icoon David Olney. Meeslepend van begin tot einde.
Singer-songwriter David Olney sloot deze week een geslaagde tournee af doorheen Nederland. Eén der grondleggers van americana kwam zijn nieuwe album This Side Or The Other voorstellen in intiem clubverband. De titel suggereert een ‘wall’ opgetrokken tussen de mensheid. Een actueel thema dat in enkele songs zijn betrokkenheid met immigranten bevestigt. Tien songs om duimen en vingers af te likken. Alle opgenomen in thuisbasis Nashville, alleen of met enkele vrienden zoals harmonicablazer Charlie McCoy (Roy Orbison, Elvis Presley, Bob Dylan) en producer/gitarist Steve Dawson.
David Olney mag gerust de opvolger van Johnny Cash genoemd worden als je hem hoort in ‘Always The Stranger’ . Met het bluesy ‘Wall’ treedt hij in de voetsporen van J.J. Cale te treden. Meerlagige country-blues songs die zo oprecht gebracht worden en …beklijven! Keer op keer. Zware thema’s licht gebracht met een kleurrijk palet van instrumenten. Maar ook oprechte love songs met een eigenzinnige versie van ‘She’s Not There’. Wanneer dan als backing vocals de Mc Crary Sisters worden ingeschakeld, hoor je het mooiste wat americana op dit ogenblik te bieden te bieden heeft. Super! Volgens Townes Van Zandt de best songwriter ooit. En volgens ons ook. Subliem album.

Line-up:
David Olney (Lead Vocal, Acoustic & Electric Guitar)
Daniel Seymour (Stand-up Bass)
Justin Amaral (Drums, Percussion)
Ward Stout (Fiddle)
Steve Dawson (Ac & Electr. Guitars, Pedal & Lap Steel, Wurlitzer)
Fats Kaplin (Oud, Accoordion)
Charlie McCoy (Harmonica, Vibes)
Anne Mc Cue & Mc Crary Sisters (Backing Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Beautiful compelling and engaged album. The best americana of the century. Not to be missed!

Rachel Wise: Southern Life

26/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Southern Life
Shoulda Known Better
American Dream
Come On Home
Crazy Over Him
Dreams
Baby Bye Bye
Unknown Stranger
Washed
Above The Clouds

Website Artiest:
Rachel Wise

Energiek als Grace Slick, conservatief als Soeur Sourire. Rachel Wise groeide op in een modderige achterbuurt in Mississippi, dronk zoete thee en omarmde wapens. Tegelijkertijd zong ze in een koor en bad ze tot God. Zeer christelijk en zeer werelds presenteert ze met Southern Life haar debuutalbum. De songlyrics reflecteren haar eigen leven, met ups and downs in het liefdesleven. Muzikaal liet ze zich inspireren door de Allman Brothers, Lynyrd Skynyrd en Etta James. Als doodbraaf meisje trok ze ook naar Beale Street Memphis, een kruistocht? Beale Street staat niet echt bekend voor de zeven deugden. Rachel Wise speelde daar wel het Hard Rock Cafe plat met haar sensuele looks en oprechte zangstijl. Of haar aanbeden Jesus indruk maakte hebben we het raden naar. Het album daarentegen levert de ene southern rocksong na de andere met pedal steel en fiddle als stijlmakers. Ook wist ze niet minder dan 12 backing vocals de overtuigen voor haar project. ‘Unknown Stranger’ springt eruit als folkballad met piano en vioolbegeleiding. En afsluiter ‘Above The Clouds’ gospelt zacht richting God. Het is haar vergeven!

Marino Serdons (3 ½)

Rachel Wise can rest assured: her debutalbum brings a smile on your face because it’s honest fun.

Lindsay Beaver: Tough As Love

25/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

You’re Evil
Too Cold To Cry
What A Fool You’ve Been
You Hurt Me
Don’t Be Afraid Of Love
I Got Love If You Want It
Dangerous
Oh Yeah
Lost Cause
She’ll Be Gone
Let’s Rock
Mean To Me

Website Artiest
Lindsay Beaver

Haar performance tijdens het caféconcert in CC Palethe in mei van dit jaar ligt nog vers in het geheugen. Samen met haar 24th Street Wailers, gaf de van oorsprong Canadese drummer en zangeres Lindsay Beaver toen een energiek optreden. Wel was er tussen haar en de Wailers enige spanning voelbaar. Graag hadden wij haar dan ook teruggezien tijdens het festival Goezot enkele weken daarna, maar dat optreden cancelde ze. Blijkbaar zijn de plooien met de 24th Street Wailers ondertussen opnieuw glad gestreken. Immers op ‘Tough As Love’ tekenen gitarist Brad Stivers en bassist Josh Williams opnieuw present. Invloeden absorbeerde Beaver bij de vleet. Viel ze op 11 jarige leeftijd voor hip hop, toen ze Jimi Hendrix hoorde 3 jaren later, had dit nog een grotere impact op haar. Later volgden dan nog blues, jazz en soul. Haar druminvloeden haalde ze dan weer bij Earl Palmer, gekend van zijn opnames met o.a. Fats Domino, Little Richard, Frank Sinatra, Dizzy Gillespie en Tom Waits.
Op ‘Tough As Love’ haar eerste album onder haar eigen naam op Alligator Records, zet zij onverstoorbaar haar indrukwekkende prestaties als drummer en zangeres verder. Met enkele forse slagen op de vellen, gooit ze zich met opener ‘You’re Evil’ meteen in de strijd . Een strijd waarbij ze al vlug steun krijgt van de mondharmonica van Dennis Gruenling. Spoedig kondigt er zich nog meer fijn volk aan. Zo mag Marcia Ball een honky tonk solo op de zwarte en witte toetsen spelen in tearjerker ‘Too Cold To Cry’. Het rauwe rockende ‘What A Fool You’ve Been’ is dan weer de gedroomde gelegenheid om Sax Gordon binnen te halen. Beaver’s schurend keelgeluid maakt even later van Slim Harpo’s ‘I Got Love If You Want It’ een meer dan imponerende cover. Formidabel!
Subliem rockend werkt Lindsay zich door ‘Don’t Be Afraid Of Love’ en ‘Oh Yeah’. Tot rust komt ze dan weer in de slowblues ‘Lost Cause’ van Angela Strehli, om even later terug naar de fifties gekatapulteerd te worden met Art Neville’s ‘Let’s Rock’. Geen mambo of chachacha voor Beaver, maar rechttoe rechtaan rock-‘n-roll.
Lindsay Beaver heeft een steengoede kennis van de rootsgenres. ‘She’s like the love child of Amy Winehouse and Little Richard’ vermeldt Alligatorbaas Bruce Iglauer. Een opsteker van formaat!
De strakke drumprestaties van Lindsay, de creatieve aanvullingen van haar kompanen en de dynamische, rauwe in woede en frustraties gemarineerde vocalen van Beaver, maken van dit album mijn rock-‘n-roll-, blues- en rootsalbum van het jaar!

Lambert Smits (5)

What a hell of an album! Beaver’s strong drumwork, her raw dynamic vocals and her tight band, make 'Tough As Love' my blues, rock & roll and roots album of the year. Wow!

Bodinrocker: Eye To Eye

25/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Vacation
Brown Bear
My Way
Got No Time
Lazy Day
Roller Coaster Ride
New Sweden
That Old Twelve-Bar
Can’t Live Without It
Life Ain’t Fair

Website Artiest
Bodinrocker

Het album ‘Eye To Eye’ is de gloednieuwe release voor de Zweedse Anders Bodin a.k.a. Bodinrocker. En die band bestaat nog steeds uit Lars Ekberg (keys), Stefan Deland (bas) en drummer Klas Anderhell. Bodinrocker staat bekend om zijn ongecompliceerde rock, gecombineerd met smakelijke gitaarriffs met kristalheldere melodieën. Dit nieuwe album werd opgenomen op verschillende plaatsen in Göteborg en is gecoproduceerd door Anders Bodin en Lars Ekberg. Er zijn ook gastoptredens van zijn neef Gabriel Ekberg op gitaar, Hasse Johnzon op slide-gitaar en mandoline én singer-songwriter Mårten Lärka als achtergrondzangeres.
‘Eye To Eye’ is een divers en dynamisch album in het klassieke rockdomein. Productiegewijs en muzikaal gezien is dit waarschijnlijk het beste Bodinrocker-album tot nu toe. En net zoals zijn vorige albums kan het gevoel voor melodie als het belangrijkste wapen worden gezien.
De boogierocker ‘Vacation’ mag de dans openen. Het met heavy gitaarriffs overgoten en meerstemmige ‘Brown Bear’ kleemt meteen ook heel wat airplay. Het nummer is gebaseerd op het verhaal over hoe Bodins overgrootvader oog in oog kwam te staan met een bruine wilde beer. De legende vertelt hier dat de man de beer met zijn blote handen heeft gedood. In dezelfde muzikale context spijkert zich ook de moderne popsong ‘My Way’. Hou het simpel blijkt de leuze te zijn voor de Göteborgse Bodinrocker. Want ook het vrolijke ‘Got No Time’ gaat er gezwind lekker in. Van een andere artisticiteit is dan weer het akoestische ‘Lazy Day’ en divergeert met de rockriffs uit ‘Roller Coaster Ride’. In de track ‘New Sweden’ accorderen ze de intensiteit met een paar graden. Maar in het swingende en meerstemmige ‘That Old Twelve-Bar’ bewandelen ze de klassieke seventies rockweg. Ze plaveiden ze ook een weg doorheen het overheersende ‘Can’t Live Without It’ en het hoogoplopende ‘Life Ain’t Fair’. Knap!
Bodin's interesse in muziek begon toen hij opgroeide in het kleine dorpje Hallen in Jämtland, in het midden van Zweden. Hij begon gitaar te spelen en liedjes te schrijven op de leeftijd van tien. Keep on rocking’

Philip Verhaege (4 ½)

Keep it simple turns out to be the slogan for the Göteborg Bodinrocker. The release ‘Eye To Eye’ is a diverse and dynamic album in the classic rock domain. Productionwise and musically this is probably the best Bodinrocker album so far. And like his previous albums, sense of melody can be seen as the key weapon. Bodinrock is known for his straightforward rock, combining tasty guitar riffs with crystal clear melodies.

Daniel & Mikael Tjernberg: Flight Of The Raven

25/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Fires Of Muspelheim
Thundergod
Flight Of The Raven
Ginnungagap

Website Artiest:
Daniel & Mikael Tjernberg

Meesters in het componeren van filmmuziek. Wanneer je ‘Flight Of The Raven’ laat afspelen word je eerst vergast op ‘The Fires Of Muspelheim’ (een vuurwereld) in parlondo een verhaaltje met oorlogsgeroffel en trompetgeschal. Een bombastisch stukje met wat gitaarintermezzo naar het einde. ‘Thundergod’ kreeg een heavy metal voice met wat jazzy (synth)trumpet en donder slagwerk. De titelsong drijft op experimentele piano, vrij lang, en wordt uiteindelijk toegankelijker. Het nummer duurt in totaal meer dan 7 minuten, en pas na minuut 4 worden slagwerk en synths toegevoegd en versneld het ritme. De EP eindigt met ‘Ginnungagap’. Wat voor sommigen nog niet duidelijk was: de Noorse mythologie zorgt voor inspiratie. ‘Ginnungagap’ refereert naar de schijnbare leegte in het scheppingsverhaal van de Edda. En die leegte voel je letterlijk over de hele EP. Waar zit de ziel? Wild zal je er dus niet van worden, doch zeker bruikbaar als soundtrack voor één of andere video of film.

Marino Serdons (3)

The brothers Tjernbarg know how to make a good soundtrack, perfect for a movie but not for daily pleasure.

Tony Bennett & Diana Krall: Love Is Here To Stay

24/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

‘S Wonderful
My One And Only
But Not For Me
Nice Work If You Can Get It
Love Is Here To Stay
I Got Rhythm
Somebody Loves Me
Do It Again
I’ve Got A Crush On You
Fascinating Rhythm
They Can’t Take That Away From Me
Who Cares!
How Long Has This Been Going On?
A Foggy Day

Website Artiest
Tony Bennett
Diana Krall

Ik denk niet dat ik deze twee muzikale grootheden hier nog moet voorstellen. Beiden kwamen immers hier al meermaals aan bod. Nu heb ik eindelijk hun samenwerking te pakken gekregen, en het is een eerbetoon geworden aan de beroemde songwriters George & Ira Gershwin. Tony en Diana worden hier bijgestaan door het Bill Charlap Trio, en brengen 14 tracks. Alle songs komen uiteraard uit het Great American Songbook, en de opener is het mooie ‘’S Wonderful’, wat Diana vroeger al alleen bracht. ‘My One And Only’ is minder bekend, gevolgd door een solo uitstapje van Diana met ‘But Not For Me’. Daarop volgt het weerom gekende ‘Nice Work If You Can Get It’, waarna het al even gekende ‘Love Is Here To Stay’ volgt. Het tempo gaat omhoog voor het swingende ‘I Got Rhythm’, maar ‘Somebody Loves Me’ ken ik niet zo goed. En ‘Do It Again’ is ook minder bekend, gevolgd door ‘I’ve Got A Crush On You’, hier gebracht als een ballade. Met ‘Fascinating Rhythm’ komt de swing terug, en uiteraard kent iedereen ‘They Can’t Take That Away From Me’. Vervolgens gaat Tony solo op ‘Who Cares!’. Maar deze luxeversie bevat 2 bonustracks, en dat zijn ‘How Long Has This Been Going On?’ en ‘A Foggy Day’. Beiden zijn in goede doen, en dat is verwonderlijk want Tony is 92 jaar oud. Nog een feit is dat hij ‘Fascinating Rhythm’ al in 1949 opnam, en voor de tijd die tussen deze 2 opnames ligt (68 jaar en 342 dagen), kreeg hij een vermelding in het Guiness World Records boek. Deze klassiekers klonken dan ook nooit beter! Om stil van te genieten.

Patrick Van de Wiele (4½)

These classic songs never sounded better! To be cherished after working hours.

V.A.: Stirring Up Some Jazz – The Original Sound of UK Club Land

24/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Dave Bailey Quintet - Comin' Home Baby
Frank Heppinstall - Sweetheart
Honey Sanders - Some Like It Cool
Harold Harris Trio - Bluesville
Pinnochio James - Mama Don't Love Me Know More
Duke Groner - Oppin' for Later
Jeri Southern - Senor Blues
Billie Holiday - All or Nothing at All
Johnny Lytle Trio - Lela
Lyn Avalon - I Walk the Streets
Elmer Crumbley - Man Want Water
Skip Manning - Devil Blues
Ann Henry - Like Young
Nat Williams and the Mellow-Tones - You Excite Me
Plas Johnson and His Orchestra - Downstairs
Sarah Vaughan - One Mint Julep
Savina and the Love Orchestra - Look Out
Billy Higgins with the Teddy Edwards Quartet - Me and My Lover
Frances Faye - Summertime
The Miller Sisters - Pop Your Finger
Anna Marie and the Bill Rubenstein Trio - Interlude
Cootie Williams and Wini Brown - Johnny with the Gentle Hands
Earl Bostic and His Orchestra - Flamingo
The Cosmic Rays with Le Sun Ra and Arkestra - Bye Bye
King Pleasure with Teacho and Band - Moody's Mood for Love

Website Artiest
Niet gekend

In de reeks “UK Club Land” van het label Jasmine Records worden de roots van Mod, R&B en soul in de UK, meer bepaald in Soho, Londen, onderzocht. Eerder kwamen al ska, gospel, beat en blues aan de beurt, en nu is het jazz. Deze “underground” muziek werd vooral gespeeld in voortrekker clubs uit die tijd, zoals The Flamingo, Cy Laurie's Jazz Club (de toekomstige Scene Club) en Humphrey Lyttleton's Club. Dit is een swingende compilatie, die opent met het bekende ‘Comin’ Home Baby’ hier in de versie van The Dave Bailey Quintet, maar bevat tevens het soulvolle ‘Sweetheart’ van Frank Heppinstall, de betreurde Billie Holiday met ‘All or Nothing at All’, de mooie xylofoongeluiden van het Johnny Lytle Trio met ‘Lela’, instrumentale souljazz van Plas Johnson and His Orchestra met Downstairs, de bekende zangeres Sarah Vaughan met ‘One Mint Julep’, een cover van het overbekende ‘Summertime’ door Frances Faye, saxmeester Earl Bostic met het bekende ‘Flamingo’, en als afsluiter het eveneens bekende ‘Moody’s Mood for Love’ door King Pleasure with Teacho and Band. Ten zeerste aanbevolen, als je oorsprong van de club scène in de UK wil ontdekken.

Patrick Van de Wiele (4½)

Very highly recommended if you want to discover the roots of the club scène in the UK.