Category: Country Folk - KEYS AND CHORDS

Mean Mary: Alone

15/10/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Come Along
Nine Pound Banjo
Another Barefoot Day
What About Today
Big Tour Bus
Sparrow Alone
I Can Be Brave
Little Cindy
Breathless
We Never Hear The Song

Website Artiest:
Mean Mary

Waren we als folkliefhebber al lichtjes euforisch met haar vorige albums Blazing en Cold, dan is dat met Alone (haar 17de) alleen maar bevestigd. Speciale ‘corona’ tijden vergen speciale creaties. Minder contacten resulteert hier in een akoestisch solo album waarbij haar volle stem de banjo of gitaar als begeleiding krijgt. Net zoals ook haar solo optredens klinken, doch nu zonder publiek. En wat voor performance: een mix van June Tabor en Sandy Denny. Haar banjospel creëert een unieke stijl waarbij ze balanceert tussen folk, blues en zelfs jazz. Mean Mary – Mary James – laat haar natuurlijk ook inspireren door de rijke traditionele tunes om haar eigen stories melodisch kracht bij te zetten. ‘Little Cindy’ kreeg een jazzy tune mee, het bluesnummer ‘Nine Pound Banjo’ vindt zijn inspiratie in de traditionele worksong Nine Pound Hammer. Het ritmische banjospel in ‘Sparrow Alone’ , schitterend gezongen, eindigt met een snelle bluegrass solo. Mean Mary, geboren in Alabama kreeg Hank Williams en Dolly Parton als dagelijkse kost. Na wat omzwervingen met haar ‘nomaden’ ouders, enkele jaren TV en filmwerk in Hollywood, resideert ze nu in Nashville. Haar creativiteit breidt zich ondertussen verder uit: ze bespeelt 11 instrumenten, producet muziek en video’s, schrijft novelles en werkt op dit ogenblik aan een audioboek. Countryfolk als een lekkere marshmellow boven het kampvuur.

Marino Serdons

Foto

Once again Mean Mary surprises with her acoustic performance on guitar and banjo. You will never feel alone with her new album ‘Alone’. Great folksongs!

Stripmall Ballads: Distant

20/5/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Susan At The Crossroads
Juice And Sage
Don’t Mind Me
Valerie
Pull Over Johnny
Marietta
Jennifer Pine Tree
Slinger

Website Artiest:
Stripmall Ballads

Stripmall Ballads is een troubadour pur sang met de echte naam Phillips Saylor Wisor. Al op zestien jarige leeftijd trok hij de wijde USA wereld in met zijn folk repertoire. Na enkele omzwervingen via een banjo guru, een crossroad liefde en een old-time band The Shiftless Rounders, keert Phillips terug naar zwerversbestaan. Rubber-tramp songs, ontstaan ‘on the road’ met toevallige performances , verdienen om vereeuwigd te worden. Voor de ene traditional country, voor de ander singer-song à la Townes Van Zandt, het lo-fi album vertaalt zijn indrukken en gevoelens. Distant werd opgenomen in Columbus Ohio met de rockband Yellow Paper Planes. De band moest zich terugplooien op sfeervolle slide gitaar en wat obligaat slagwerk, zodat alle aandacht zou gaan naar het verhaal en Phillips op zijn akoestische gitaar. Wat van Distant een heel gevoelig album maakt. Vrouwen vertegenwoordigen de helft van zijn songs: de ontmoeting met Susan, de tranen van Valerie, de onbereikbare Marietta en het poëtische Jennifer Pine Tree. Ballads die (zeer) diep ontroeren. Meermaals beluisteren is weeral de boodschap.

Line-up:
Phillips Saylor Wisor (Guitar, Vocals)
Evan Harris (Bass, Vocals, Guitar, Marimba)
Jeremy Ebert (Slide Guitar)
Brandon Wood (Drums)
Darren Whiteker (Guitar)

Marino Serdons

Foto

Poetic rubber-tramp songs, deep emotional with his gorgious voice.

The Danberrys: Shine

30/4/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shine
Holding The Bag
The Road
Francis
Never Gone
The River Is Wide
The Mountain
Undertow
Love Conquers War
The Coals Glow
Maddie’s Ghost
Rain

Website Artiest:
The Danberrys

Ben Deberry en Dorothy Daniel schitteren op hun nieuw americana album. Met ‘Shine’ , hun vierde album, overstijgt het duo uit Nashville definitief de middelmatige massa. Om de sound te onttrekken van de usual country folk, trok het echtpaar van het zuiden naar Boston in het Noorden. Op drie dagen werden twaalf nieuwe songs ingeblikt met een live fullband in de studio. Ondanks de droefheid en harde realiteit zit er grote openheid, spiritualiteit en positivisme verborgen in hun liedjes. Opener én titelsong ‘Shine’ zwalpt op Dorothy’s indringende voice en Ben’s melodieuze (Fender)-gitaar: een dagelijkse mantra als het ware - er is altijd licht na de duisternis. De songs beklijven door een mooie balans tussen gitaar en stem, en vooral hun herkenbaarheid én originaliteit. Sferische melodieën en soft sentiment ontrekken zich aan de klassieke countrystijl. Naar het einde komt de pure country roots wel even explicieter bovendrijven, doch met een hedendaagse twist in muzikale gelaagdheid (‘Maddie’s Ghost’). En ‘Rain’ trommelt als een native folk song op onze hoofden. Een knap einde voor een prachtig album in een schitterend hoesje mét lyrics.
Om het cru te stellen: ‘Shine’ wordt één van de weinige americana/country albums die definitief in mijn collectie blijven. Ik herhaal, dit wordt….kom, speel dit album nog eens…echt moooiii!

Line-up:
Ben Deberry (Guitars, Vocals)
Dorothy Daniel (Vocals, Tambourines

Marco Giovino (Co-producer, Drums, Percussion, Vibes)
Neal Pawley (Guitars, Trombone, Tuba)
Duke Levine (Guitars, Mandolin)
Marty Ballou (Upright & Electric Bass)
Tom West (Keyboards)
John Daederick (Pump Organ)
Amanda Broadway, Vanessa Mcgowan (Background Vocals)

Marino Serdons

Foto

One of the best americana albums I ever heard: original, moody, and groovy, endless beautiful and timeless.

Rebecca Turner: The New Wrong Way

26/4/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Living Rock
The Cat That Can Be Alone
Tenderly
Water Shoes
Cassandra
Idiot
Free The Rose
Sun In My Morning
Circumstances
Sawtelle
What If Music?
Tom Tom
Your Job

Website Artiest:
Rebecca Turner

De New Yorkse singer-songwriter Rebecca Turner is gepokt en gemazeld met een typisch country folk virus. Een stijl die ze samen met haar man, bassist Scott Anthony, nu gestalte geeft op een derde album ‘The New Wrong Way’. Een titel die vragen oproept over haar/hun muzikaal pad. Beïnvloed door Emmylou Harris en Tom Petty (?), timmert ze al sinds haar debuut in 2005 (Land Of My Baby) en een tweede constructie in 2009 (Slowpokes), aan de uitbouw van een carrière. Het nieuwe album bulkt van soft contemporary songs, haar dada. Niks is echter eenvoudig. Op ‘The Cat That Can Be Alone’ tovert ze een niet al te beste musical versie van Anita O’Days song. In ‘Tenderly’ (ook van Anita O’Day trouwens) miauwt de poes als een valse kater. Haar liefde voor jazz blijft best in haar eigen platenkast. Gelukkig vind je ook enkele catchy songs (Water Shoes, Casablanca, What If Music) waar haar stem niet op breekt. De krachtige opener ‘Living Rock’ (zie videofragment) liet nochtans het beste vermoeden. Voor de rest een vrij voorspelbare verzameling hedendaagse no-nonsense songs die doen twijfelen aan de oprechtheid van positievere recensies. But maybe I see it the way wrong?

Line-up:
Rebecca Turner (Vocals, Acoustic Guitar)
Sim Cain (Drum)
Scott Anthony (Bass)
Rich Feridun (Electric & Acoustic Guitars, Hammond Organ)
Skip Crevens (Slide & Pedal Steel)

Marino Serdons

Foto

A bunch of americana songs from the States, with a few jazz trials as ‘the wrong way’. Fortunately ‘Living Rock’ schows Rebecca’s way.

Jeffrey Foucault: Blood Brothers

8/3/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Dishes
War On The Radio
Blown
Blood Brothers
Little Warble
Cheap Suit
Rio
I Know You
Dying Just A Little
Pretty Hands

Website Artiest:
Jeffrey Foucault

Ter promotie toert de Amerikaanse troubadour vanaf 1 april door de UK, samen met zijn maatje drummer Billy Conway (remember the band Morphine). Met een Gibson J-45 op een 5-watt versterker en een kistje als kick-drum, annex snare-drum, schuimt het duo diverse kroegen en venues af met folk- en bluessongs. Een niet te missen event, want zeer intiem én meesterlijk beladen. Een voorsmaakje hoor je op hun recente album ‘Blood Brothers’. Folk gaat over het volk (of niet soms), dus waarom ook niet over de dagelijkse vaat (den afwas) in het walsende ‘Dishes’. En omdat romance niet mag ontbreken, verdiept Jeffrey zich ook in de liefde. Een versleten thema en toch blijvend actueel. ‘Little Warble’ sleurt zich door een eindig (ja het stopt ooit) liefdeshistorie met Eric Heywood (van de Pretenders) op pedal steel. Voor ‘Blood Brothers’ deed Jeffrey ook beroep op gitarist Bo Ramsey (Lucinda Williams) en bassist Jeremy Moses (Booker T). Knap wanneer je zulke klasbakken kan aantrekken voor de vertolking van zachte en menselijke songs over verlangens, herinneringen en verlies. Ben je toevalling in de UK, kijk kan zeker uit naar een gig (in het voorprogramma trouwens singer-songwriter Ry Cavanaugh). Of laat je verleiden om wat songs te downloaden, dan ben je pas een echte ‘blood brother’.

Line-up:
Billy Conway (Drums)
Jeremy Moses Curtis (Electric Bass)
Jeffrey Foucault (Vocals, Acoustic Guitars)
Eric Heywood (Pedal Steel, Acoustic Guitars)
Bo Ramsey(Electric Guitars)

Marino Serdons

Foto

Jeffrey Foucault uses daily live for the most intense inspiration. Masterly transformed into melancholic songs. Great American folk.

Andrew Hawkey: Long Story Short

3/3/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Dear Friend
Golden Heart (On A Rusty Chain)
Painter
Spirit
A Little More
The Believer
Jones On Me
You Knew
Stony Land
Long Story Short

Website Artiest:
Andrew Hawkey

Als fervente Britse folkliefhebber sedert de jaren zeventig, verwonderde het mij nog nooit van Andrew Hawkey te hebben gehoord. Na het laterale lezen van zijn bio, verdwenen de donkere wolken. Andrwe Hawkey zocht eerst een weg, twaalf stielen zonder ongelukken, op de reguliere arbeidsmarkt alvorens zich op middelbare leeftijd op muziek te storten. Ondertussen is de Welshe singer-songwriter, afkomstig uit Cornwall weliswaar, de zevenzeventig (77) gepasseerd. Ouderdom is echter onmogelijk te horen aan spel of stem, wel maturiteit en een duidelijke articulatie. Een stimulans om naar zijn stories te luisteren. Tien knappe songs waarbij hij afwisselt in stijl van typische Britse folk (‘Painter’) met fingerpicking gitaar, over country-rock (‘Golden Heart’) tot Muscle Shoals country-soul (‘Jones On Me’). Overduidelijk dweept Andrew Hawkey met country based music. Niks mis mee. Het belegen bastimbre in ‘Stony Land’ doet even aan Leonard Cohen denken. Als singer-songwriter schittert de man met gevoelige uitvoeringen van Bob Carpenter’s ‘The Believer’ en zeker in ‘You Knew’ een song geschreven door Zoe Spencer. Long Story Short werd een warm album (ondanks de gure wind in Stony Land) dat duidelijk maakt welk talent zoveel jaren verstoken bleef (voor mij althans). Een pure singer-songwriter als solo-artiest, en lid van The Blues Occasionals. Fijn dat het klaphoes cd’tje ook een 8-page booklet heeft met de lyrics. Release datum 3 april 2020 bij https://www.andrew-hawkey-music.co.uk/ himself.

Line-up:
Andrew Hawkey (12-string guitar, Piano, Organ, Harmonicas)
Clovis Phillips (Acoustic and Electric Guitars, Bass, Drums, Percussion)
David Rothon (Pedal Steel on Golden Heart and Stony Land)
Penny Joubert (Banjo on Golden Heart)
Zoe Spencer (Backing Vocals on Spirit)

Marino Serdons

Foto

Andrew Hawkey plays ten intimate songs, a pleasure to be part of it. Georgeous!

Glenn Jones: Ready for The Good Times

26/2/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ripples In The Pond
My Baby Makes Pie
I’ve Got A Voice
I wish You could See Me Now
A New Great Pyramid
The Other
Let’s Make Some Good Old Days
Heartland
No Fool Like An Old Fool
Bury My Heart On Music Row
I’m Not Francesca
ReadyFor The Good Times

Website Artiest:
Glenn Jones

Het nam wat tijd in beslag om het derde album van Glenn Jones te waarderen. Zijn verleden ligt in de pop/rock wereld en hoofdzakelijk curateert hij The Carrboro Music Festival of speelt hij bass in Peter Holsapple Combo en de band The Goodloves. Op ‘Ready For The Good Times’ trekt hij helemaal de kaart van melancholische americana folk. Twaalf songs recht uit het hart, dat klopt in het groene North Carolina. Gelukkig zitten er ook wat catchy pieces tussen, wanneer je zijn story niet meer wil volgen. Enkele songs om te downloaden zijn zeker het licht humoristische ‘My Baby Makes Pie’ en het hartverscheurende ‘The Other’ over discriminatie van immigranten. De song ligt in de zelfde lijn als de hits van Hozier, minder bombastisch, zeker zo krachtig. Eigenlijk jammer dat de andere songs rustig weg kabbelen uit het geheugen. ‘Let’s make some good old days’ draagt nochtans helemaal het karakter van sixties duetten (zoals June Carter en Johnny Cash), maar scoort niet wegens té retro of gedateerd (voor ons Europeanen). Neemt niet weg dat Glenn Jones trots is op zijn sentimentele boodschappen. Het instrumentarium varieert waardoor er na verloop van tijd een zeker begrip en respect ontstaat voor zijn zielenroerselen. Voor de echte countryfolk liefhebbers.

Line-up:
Glenn Jones (Vocals, Acoustic Guitar)
Robbie Link (Upright Bass)
John Boulding (Dobro)
Andrew Marlin (Mandolin, Acoustic Guitar)
Joe Macphail (Keys, Drums)
Joseph Errell (Acoustic Guitar, Lapsteel)
Libby Rodenbough (Fiddle)
Rebecca Newton (Vocals)
The Goodloves (Vocals)
Jerry Brown (Producer, Acoustic Guitar)

Marino Serdons

Foto

Sometimes it’s hard to find…the good times. Glenn Jones gives us hope, like only a true country man can accomplish.

The Gothic Cowboy (aka Melvin Litton) & Mando Dan: Between The Wars

23/12/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Vol.1

Border Blues
Pretty Mary
Between The Wars
Marijuana Fields
Summer Days Are Long
Holly ’n The Drifter
Golgatha
Breakaway
Cold Ohio City
O Big Magic Moon
Yellow Rose Hotel
Caspion & The White Buffalo
Elmira

Vol. 2

Creek-Bank Ghetto Boys
Bagpipe Blues
The Devil’s Daughter
Help My Crossover
Murder Of Bob Hope
Sunday Morning
Colorado Gambler
Fractions Of Life
Montana Bound
Christmas Song
Indian Land
War Wind
Late In The Winter

Website Artiest;
The Gothic Cowboy/Melvin Litton

Murder ballads scoren hoog qua aantrekkelijkheid in countryfolk. De verhalen van gothic Melvin Litton variëren qua tijd, plaats én onderwerp; geput uit eigen ervaringen en uit overlevering. Als een goeie storyteller luistert hij naar zijn omgeving en werkt dit heel persoonlijk uit. Melvin’s rauwe stem imponeert en triggert. En muzikaal verovert Dan Hermreck elke scepticus met zijn virtuoze mandoline. Het duo speelt op Between The Wars twee cd’s vol. 26 songs die graven in het verleden en raken in het heden. In 2016 beëindigde hij na twintig wisselende jaren geestesking The Border Band om solo verder te gaan. Gelukkig voor ons ontmoette hij de grandioze mandoline speler Dan Hermreck. Een geslaagde combinatie die zich nu vertaalt in deze verzameling boeiende akoestische songs. Drie (waargebeurde) murder ballads voor de Stijn Meuris naäpers: ‘Pretty Mary’ (zie videofragment) , ‘Murder Of Bob Rose’ (bijna 10 minuten lang) en ‘Cold Ohio City’. De mandoline van Dan tovert lichtheid over de rauwe verhalen. Om niet te vergeten de ondersteunende bijdrage van harmonica blazer Til. Naast alle 26 goed (niet allemaal natuurlijk), enkele uitschieters zoals het Bob Dylan-achtige ‘War Wind’ en het folkie ‘Montana Bound’. Toch wel een dikke aanrader als geschenk voor de feestdagen!

Line-up:
Melvin Litton (Vocals, Guitar
Dan Hermreck (Mandolin, Backup Vocals)
Til Willis (Harmonica)
Jeff Jackson (Standup Bass)

Marino Serdons

Foto

Great double album from the Gothic Cowboy Melvin Litton and his mate mandolin player Dan Hemreck. Raw storytelling songs with superb mandolin input to give every song a nice digistibility.
Strongly Recommended.

Jim Patton & Sherry Brokus: The Hard Part Of Flying

17/12/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Hometown’s Not My Hometown Anymore
Learning To Fall
How Did We Come To This
When I Was The King
Ghosts In The Room
Drunk In Baltimore
She Doesn’t Love Him Anymore
Doin’ time
I’m Not Singing For You
Down At The Anchor Inn
Still Got A Little Wild In Me

Website Artiest:
Jim Patton & Sherry Brokus

Een verademing om een Amerikaanse zangeres met een lagere stem dan doorsnee te aanhoren. Sherry Brokus vormt samen met gitarist Jim Patton een geliefd duo in Austin Texas. Aan topmuzikanten geen gebrek in het levendige Austin. Op ‘The Hard Part Of Lying’ staat een resem freelancers klaar om meer te kleur te geven aan de folk ballads. Zonder overdaad weliswaar, de akoestische songs hebben geen nood aan veel omlijsting. Hier en daar een viool, mandolin of piano extra doen wonderen met de dagdagelijkse lyrics over de working class heroes en losers. Jim Patton’s zangkunsten leunen dichter bij de massa would-be zangers dan bij geschoolde kwelers. Samen met Sherry Brokus ontwapenen ze wel de agressieve dronkelappen. Aan de toog liggen de lamzakken te zuipen, op de poef, en te dromen in nostalgie. Je zou voor minder een shag opsteken. In Austin kan dat nog!

Line-up:
Jim Patton (Vocals, Acoustic Rythm Guitar)
Sherry Brokus (Vocals, Percussion)
Warren Hood (Fiddle)
Ron Flynt (Bass, Piano, Keys,Accordion, Acoustic Rythm Guitar)
Rich Brotherton (Acoustic Lead Guitar, Mandolin,Cittern, Dobro, Classical Guitar)
Marvin Dykhuis (Acoustic Lead Guitar, Mandolin,Cittern, Dobro, Classical Guitar, 12 String)

Marino Serdons

Foto

If you want to swallow yourself in nostalgia, hanging on the counter at the whisky bar, listen to Jim & Sherry. They know everything about it.

Silver Lake 66: Ragged Heart

1/12/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Blue Earth County
Ragged Heart
Broken
Faded Tattoo
Tender
Check Out To Cash
Hard Thing To Do
Like A River
Broken Dreams & Cigarettes
Such A Mess

Website Artiest:
Silver Lake 66

Twee zwervende zielen die elkaar ontmoeten in Minneapolis, hopeloos verliefd worden en haveloos besluiten om prioriteit te geven aan hun grote liefde: country music. Een uitlaatklep voor Maria Francis en Jeff Overbo. Hun pad was bezaaid met hindernissen dat uiteindelijk strandde in Portland, Oregon. ‘Ragged Heart’, hun tweede full album, werpt net zoals hun debuut ‘Let Go Or Be Dragged’, een blik op het emotionele country leven van het muzikale koppel. Folksongs met een country pedal steel, ballads (‘Hard Thing To Do’) die diep snijden en een mindset van liefde, hoop en dankbaarheid. Onversneden pure en eerlijke songs als zalf voor het hart. En dat ligt aan de mooie symbiose van het duo: niet perfect- wel naturel, niet uitzonderlijk virtuoos – wel recht vanuit het hart. Afwisselend nemen ze de vocals voor hun rekening en met de uitbreiding naar strings en blazers (‘Check Out The Cash’) jongleren ze qua stijl tussen country en americana. Soulful wegdromen en je eigen leven overpeinzen. Vergeet de whiskey niet!

Line-up:
Maria Francis (Vocals, Acoustic Guitar, Percussion)
Jeff Overbo (Vocals, Acoustic & Electric & Baritone Guitar)

Bryan Daste (Pedal Steel, Alto Sax)
Toupee Zehr (Bass)
Chaz Holmes (Drums)
Hank Rasco (Hammond Organ)

…and strings (viola, fiddle, violin, cello), horns (trombone, trumpet, sax)

Marino Serdons

Foto

A duo to fall in love with. Francis and Overbo outline life as it goes: with ups and downs, hope and love. An emotional journey through life!

Justin Townes Earle: The Saint Of Lost Causes

7/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

TheSaint Of The Lost Causes
Ain’t Got No Money
Mornings In Memphis
Don’t Drink The Water
Frightened By the Sound
Flint City Shake It
Over Alameda
Pacific Northwestern Blues
Appalachion Nightmare
Say Baby
Ahi Esta Mi Nina
Talking To Myself

Website Artiest:
Justin Townes Earle

Wat een levenswijsheid spreidt Steve Earle’s zoon over onze bevooroordeelde geesten. Een zware jeugd zonder vader doet Justin Townes op een andere manier naar Amerika kijken. Een Amerika dat hij liefheeft doch waarin hij vooral de mens onder de loep neemt. Met zijn vorig album ‘ Kids In the Street’ ging hij de zeer persoonlijke toer op, nu komt de zeer diverse en contrasterende maatschappij aan bod. Justin kreeg 50% van vaders DNA, wat hij op ‘The Saint Of Lost Causes’ zeer gevat omzet in twaalf country-folk ofte americana songs.
Titeltrack opent met veel slide over een keiharde tekst van hopeloze gevallen in een desolaat sfeertje. ‘Don’t Drink The Water’…omdat het giftig is. Met slide en harmonica klaagt hij de vervuiling aan in Charleston, West Virginia, nog steeds een probleem in de regio. In ‘Appalachian Nightmare’ verhaalt hij over de gevolgen van een paar slechte beslissingen. Verzonnen maar gebaseerd op harde ‘wild west’ feiten. Justin Townes Earle speelt met ritmes van pure singer-songwriter country over blues tot boogie-woogie. Hoe je het ook draait of keert, stem én uiterlijk dwingen luisterbereidheid af. Hij is per slot van rekening een kind van de Woody Guthrie school: doe er geen doekjes om en vertel de waarheid! Klasse hoor!

Line-up:
Justin Townes Earle (Vocals, Acoustic Guitar)
Adam Bednarik (Upright Bass, Electric Bass)
Joe V. McMahan (Acoustic & Electric Guitar, Slid, baritone Guitar,Celeste)
Paul Niehaus (Acoustic & Electric Guitar, Pedal Steel)
Jon radford (Drums, Percussion)
Cory Younts (Harmonica, Wurlitzer, Piano, Fender Rhodes, Background Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Difficult to find better folk/americana than from the master Justin Townes Earle. He has it all!

Ad Vanderveen: I Was Hank Williams

20/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sublime Indifference
Something Ongoing
Live And Give It All
I Was Hank Williams
Catch A Falling Leaf
Heavy Heart
Where Does Love Belong
Home On High
Song from The Wise Man’s Cave
Song Of The Wind

Website Artiest:
Ad Vanderveen

Hank Williams was de king of country in de eerste helft van vorige eeuw. De uit Alabama afkomstige cowboy met gitaar inspireerde alle latere grootheden van Elvis Presley tot The Rolling Stones. De titelkeuze voor Ad’s nieuw album lijkt op het eerste zicht wat pompeus en incorrect. De songs op I Was Hank Williams moet je echter bestempelen als een eerbetoon aan een te vroeg gestorven performer. Net zoals Hank Williams is Ad Vanderveen een verhalenverteller. Met filosofisch gemak put hij uit ervaring en zet onder de directe lyrics minimale structuren. De singer-songwriter breit roots, countryfolk en blues elementen aan elkaar tot een zacht meeslepend geheel. Eerder dan een muzikaal hoogstandje baadt dit album in charmante nostalgie waarin de inhoud primeert op virtuositeit. Ideaal aan een brandende haard of een verzopen kampvuur. Alhoewel je hem meestal treft op intieme Duitse podia!

Line-up:
Ad Vanderveen(Vocal, String Instruments, Keyboards, Harmonica)
Frans Cornelissen (Trombone, String Arrangements, Machinery)
Kersten de Ligny (Harmony Vocal)
Pete Fisher (Bass)

Marino Serdons (3)

The voice and stories of Ad Vanderveen make you fall asleep. Wallow yourself in nostalgia and find piece of mind!

Einar Flaa: Silent String

15/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Close To Nature
Old Talking Oaks
So Called Friend
Silent String
If I Was Our President
Activist
Mountain Birch
Country Man
King Winter

Website Artiest
Einar Flaa

De Noor Einar Flaa hoorde doorheen zijn kindertijd muziek komen uit vaders versleten gitaar, vergezeld van diens protestsongs. Op zijn twaalfde waagde hij zichzelf aan het schrijven van muziek. Protestsongs schrijven ging vlot, en de natuur was daarbij van groot belang. Vooral de manier waarop we met die natuur omgaan dan. Dertig jaar later gelooft hij dat het zijn muzikaal doel is om uit te dragen waarvoor hij staat: het milieu, het klimaat en de bedreiging voor onze planeet. Samen met enkele collega muzikanten zoals gitarist Geir Sundstol en bassist Nikolai Haengsle heeft Flaa hier een album gecreëerd dat een eeuwig relevante en essentiële boodschap bevat. En ik heb daarbij het idee dat ik naar Neil Young zit te luisteren. De muziek klinkt melodieus, en songs zoals ‘Close To Nature’ zullen vooral fans van seventies pop, country en folk aanspreken.

Patrick Van de Wiele (3½)

Melodic protest songs inspired by nature, for fans of seventies country pop.

Liam Jordan: Liam Jordan

6/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

If You Want A Revolution
Bones Of Dreams
Mansion On The Hill
Weeping Willow
Song For The West Pier
Tap At My Window
Runnin’ Behind
Creature Man
Brass & Mirrors
Movin’ On To Better Things

Website Artiest
Liam Jordan

Singer-songwriter Liam Jordan is een van de meest gerespecteerde folk en Americana artiesten uit het zuidwesten van Engeland. Hij begon met zijn geliefde folk muziek in diverse bars, modificeerde zijn sound en leerde van zijn muzikale mentors. Liam verhuisde naar Brighton waar hij songwriting studeerde en optrad in en rond het communale muziekcircuit. Daar verenigde Liam zijn creatieve energie en pende er een paar van zijn meest populaire songs zoals 'Weeping Willow' en 'Song For The West Pier'. Enkele jaren geleden keerde Jordan terug naar het stadje Penzance, West Cornwall waar hij vaak zes tot zeven avonden per week concerteerde en zelfs twee tot drie optredens per dag had in het weekend. Het afgelopen jaar was een opwindende passus voor deze sympathieke folkrock singer-songwriter. Nadat hij in mei zijn zelf titelend debuutalbum uitbracht heeft Jordan net een heuse en uiterst succesvolle promotietournee achter de rug. Zijn eerste single 'Tap At My Window' prijkte, in samenwerking met Q Magazine, op Richer Unsigned's 'Best of June'-afspeellijst. Het project vatte eigenlijk twee jaar geleden aan toen Liam met behulp van zijn partner Jenny Bishop én een handvol vrienden enkele demo-songs registreerden. Enkele maanden later trok Liam Jordan (vocals, gitaar en mondharmonica) samen met een overvloed aan supergeschoolde en ervaren muzikanten zoals drummer en percussionist Stephen Jackson, pianist Gareth Young, Mark Burke en Steve Turner (elektrische gitaar) én enkele backingvocalisten naar de Cube Studios in Cornwell. De productie is in handen van Ross Rothero-Bourge en Gareth Young. De tien originele songs zijn een smeltkroes van folk, country en rock maar met een vette knipoog naar de blues sound. Het openingsnummer ‘If You Want A Revolution’ is meteen begeesterd met opwindende en knappe gitaarriffs. De toon is gezet en in ‘Bones Of Dreams’ worden de folkrocktunes verder ingekleurd door een rijkelijke muzikaliteit. Jordan’s bluesy mondharmonica arrangementen komen samen met Annabele Lainchbury vioolschikkingen in de spotlights. En Annabel’s viool textuur is zowaar nog significanter in het akoestisch geënthousiasmeerde ‘Weeping Willow’, de folk getinte nummers ‘Tap At My Window’ en ‘Runnin’ Behind’ en de activerende Americana blues song ‘Song For The West Pier’. En het kan zowaar nog spannender met het aanwakkerende ‘Creature Man’, dat is ingekleurd met Gareth Young’s pianoarrangementen en Jordan’s akoestische gitaarriffs. Het voortkabbelende ‘Brass & Mirrors’ staat in aangename antithese met het swingende ‘Movin’ On To Better Things’. Liam Jordan heeft een accuraat stemtimbre dat zich wel heel makkelijk laat leiden door een vaak intieme maar rijkelijke muzikale setting. Zijn eerste live release ‘Live At The Acorn Theatre’ is een vier tracks EP dan kan worden gedownload worden op CD Baby.

Philip Verhaege (5)

Liam Jordan has an accurate, handsome and hypnotic voice timbre that is easily guided by an often intimate but rich musical setting. The ten original songs are a melting pot of folk, country and rock with a big wink to the blues sound. This self-titled release is highly recommended! Check it out on Liam Jordan’s website…

Malcolm Holcombe: Come Hell Or High Water

15/9/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Left Alone
I Don’t Wanna Disappear
New Damnation Alley
It Is What It Is
Black Bitter Moon
October Morning
Old North Side
Legal Tender
Gone By the Ol’Sunrise
Brother’s Keeper
In The Winter
Merry Christmas
Torn And Wrinkled

Website Artiest:
Malcolm Holcombe

Bekijk het hoesje van zijn nieuwste cd en je verwacht reeds enige duistere ofonheilspellende klanken. Nochtans blaakt de nu 63 jarige Malcolm Holcombe met ingevallen wangen van gezondheid, en zijn 13de album is er eentje om niet snel te vergeten. Als singer-songwriter met country/folk krijg je elke kroeg wel stil. En luistergenot genoeg met zijn zo gezegde ‘out of the blue’ songteksten. Al tokkelend op zijn akoestische gitaar krijg je een beetje inzicht in zijn ‘negatieve’ gedachtes gespijsd met humor. Op dit album wordt hij bijgestaan door zangeres/pianiste Iris Dement. Een combinatie van belegen en jong die wat lichtvoetigheid brengen. Muzikaal krijgt hij steun van Jared Tyler op dobro en mandolin. Heel wat slide ook in zijn speelstijl. ‘It Is What It Is’ klinkt rauw en zompig als militaristische laarzen in de modder. Een andere song die blijft hangen luistert naar de naam ‘October Morning’: pure Amerikaanse folk over ‘mothers rest your soul’. Hoe eenvoudig en knap een lied kan zijn! Ook ‘Legal Tender’ rijdt als een drafje door het woeste ruige landschap van drugs.
Come Hell Or High Water verschijnt op 12 oktober op Gypsy Eyes Music. Een artistieke en poëtische trip van een ondergewaardeerde singer-songwriter uit North Carolina.

Line-up:
Malcolm Holcombe (Vocals, Acoustic Guitars)
Marco Giovina (Drums, Percussion)
Jared Tyler (Dobro, Mandolin, Guitars, Vocals)
Iris Dement (Vocals, Piano)
Greg Brown (Vocals)

Marino Serdons (4)

People will never forget his sublime performances in Europe years ago. Malcolm Holcombe is one of the most respected singer-songwriters of this century. Honest music!

Darling West: While I Was Asleep

3/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

After My Time
Rolling On
Loneliness
Better Than Gold
Always Around
While I Was Asleep
Traveller
Ballad Of An Outlaw
Don’t I Know You
How I Wish

Platenlabel
Jansen Records

Labelnummer
JANSEN097CD

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Pias Benelux

Website Artiest
Darling West

Kapoooow … hier doen we het voor! Ondergeschrevene in elk geval. Hmmm? Waarvoor dan? Voor, zo nu en dan, een album toegestopt te krijgen dat je van minuut één ‘bij de ballen grij…’ - ahum – ‘van de sokken blaast’. Zo’n langspeler die, via een andere weg, naar alle waarschijnlijk nooit de weg naar je platenkast had gevonden … maar die je eens beluisterd met een gelukzalig gevoel opzadelt. Zo’n plaat is ‘While I Was Asleep’ van Darling West.
Wederom dient uw recensent in alle eerlijkheid te bekennen tot voor ‘While I Was Asleep’ nooit eerder gehoord te hebben van dit Noorse trio dat steengoede Americana brengt. Met andere woorden: een meer dan aangename kennismaking. In die mate zelfs dat de twee voorgangers van de westelijke lievelingen op de schrijver’s verlanglijstje prijken. Prachtsongs die zich muzikaal ergens tussen First Aid Kit en Mumford & Suns bevinden. Twee bands waarvoor Darling West zeker, althans volgens uw recensent, niet moet onderdoen.
‘While I Was Asleep’ is een collectie over de new-country-leest geschoeide songs met één verbindend kenmerk: ‘kwaliteit’. Van de oorwurm-opener ‘After My Time’ tot het slotnummer ‘How I Wish’. Eén-voor-één geslepen diamantjes. Sprankelende tunes, ook al kan de thematiek ietwat zwaar (tristesse, verlies, berouw, ...) zijn. Tenzij u, de vrolijke pessimist, wezenloos happy wordt van nummers over de levensbeschouwelijke terugblik uit het hiernamaals (‘After My Time’). Tien intrieste, door merg-en-been-gaande, tracks, waarbij 'intriest' als een kwaliteitslabel dient beschouwd te worden! Moest u het niet doorhebben: u leest de recensie van een prille fan! Beste nummers op 'While I Was Asleep'? Euhm, dan gaan we voor: 'After My Time', 'Rolling On', 'Loneliness', 'Better Than Gold', 'Always Around', 'While I Was Asleep', 'Traveller', 'Ballad Of An Outlaw', 'Don’t I Know You' en 'How I Wish'...Kortom: when I’m asleep you can always wake me up for a new ‘Darling West’-release!

Jan Coonen (4 ½)

When I’m asleep you can always wake me up for a new ‘Darling West’-release!

Nikole Potulsky: You want to know about me

6/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Maudie's Lament
I Miss the Train
Get Out
You Want to Know About Me
My Hometown
Rumble Seat
If I Were You
What if You Don't
Baby Mine
Daddy's Gone Home
Ferris Wheel

Platenlabel
Wish Bird Records

Labelnummer
888295593434

Distributie
Niet Meegedeeld

Website Artiest
Nikole Potulsky

Wees op uw hoede! Niettegenstaande de naam Potulsky een Oost-Europees origine doet vermoeden, is de protagonist in voornoemde – ietwat voorbarige - veronderstelling zo Amerikaans als de ‘red, white and blue’. Als bewijsvoering voor dit statement schuif ik ‘You want to know about me’ (miss Potulsky’s op CD geperste debuut) naar voren. Laten we een kat een kat noemen, Nikole gaat met haar eerste worp geen nominatie, laat staan podiumplaats in de categorie ‘originaliteit’ in de wacht slepen. De vraag is echter: ‘Is dit nodig?’. Voor wat betreft ondergeschrevene in elk geval niet, simpelweg omdat Potulsky met haar ge-crowdfunde startproject een kwalitatief hoogstaand album afleverde. Een potpourri van catchy nummers in de good-old Americana traditie.
Startschot van dienst ‘Maudie’s lament’, een blues-gedreven nummer (inclusief cliché introriff), zet het luisterpubliek op het verkeerde been. Althans diegenen die dachten een pure folk-country CD in handen te hebben. Na deze onverwachte (doch alles behalve onaangename) start vervolgt Potulsky met acht overwegend country-folk getinte nummers. We halen de eerder aangehaalde kat er nog eens bij, Nikole lijkt niet bepaald bang te zijn van het fenomeen ‘leentjebuur spelen’. Zo zou Roger Daltrey ongetwijfeld invallen met ‘behind blue eyes’ in het refrein van ‘You wanna know about’, dit terwijl voor ‘Get out’ Adèle de mosterdfabrikant lijkt te zijn (iets te duidelijke gelijkenis met ‘Someone like you’). Tijdelijke verandering van countryspijs komt er met ‘Daddy’s gone home’ waarmee op wondermooie wijze de afslag richting gospel wordt genomen, om hierna met ‘Ferris Wheel’ weer alle country-folk registers open te trekken.
Enig spiekwerk op www.nikolepotulsky.com leert dat het onderwerp van deze recensie al eens vergeleken wordt met onder andere Lucinda Williams (begrijpelijk) en John Prine. Uw edele dienaar voegt hier nog graag MariaMcKee (ten tijde van Lone Justice) en Indigo Girls aan toe.
‘If you want to know more about Nikole Potulsky’ dan is ‘If you want to know more about me’ , naast YouTube, online fora en live concerten de ideale kennismaking met deze Portlandse met het singer-songwriter-metier in de vingers. Het gerecenseerde kleinood zal nog regelmatig richting CD speler worden verwezen, al was het maar voor ‘I miss the train’. Wat geen aanklacht is tegen de onregelmatigheden binnen de dienstregeling van de NMBS, noch een nummer over het verweesd achterblijven op een perron, maar een op de klassieke-country-leest geschooide meezinger over een voorliefde voor treinreizen.

Jan Coonen (4 ½)

Nikole Potulsky stirs the raw emotion of the blues, the call to action of folk, the storytelling of country music with the longing for salvation of gospel.

Erik Sitbon And The Ghost Band: Erik Sitbon And The Ghost Band

11/8/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Run around with the angels
Ghost town
Sunflower field
Hell in my mind
My demon down
Your lies
Mary go round
Down the river
Run to you
Wait for me
Back to the roots

Platenlabel
Red Stone records

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website artiest
Erik Sitbon

De Franse gitarist en zanger Erik Sitbon musiceerde onder andere bij Carl Perkins. In 2004 brengt hij zijn eerste soloplaat uit ‘Tame the ghosts’ uit. In 2007 verschijnt de dvd ‘Release the ghost – live in Paris’. In samenwerking met auteur Christopher T. George schrijft hij zijn tweede album ‘Rusty’ (2010) dat meer rock georiënteerd is. Een jaar later zoekt en vindt hij nieuwe muzikanten voor een begeleidingsband, ‘The ghost band’. Met deze mensen neemt hij in 2011 ’Lost and Found’ op, een puur country en Americana-album. In 2012 brengt hij met dezelfde band een dubbelalbum ‘Acoustic sessions/Electric sessions’ uit. Nog hetzelfde jaar gaat hij naar de legendarische Sun studio in memphis waar hij ‘Back tot he roots – a great Sun session’ opneemt, vol standaard rock-‘n-roll songs.
En nu wordt het nogal verwarrend. In 2013 verschijnt er een dubbele compilatie elpee (vinyl, 22 songs). En nu twee jaar later krijg ik een promo-cd met hetzelfde hoesje als de lp en eveneens zonder titel, met de helft van de songs. Op het ‘promotional edit’- hoesje staat geen informatie, alleen de songtitels. Is dit nu een promo cd voor het binnenhalen van concerten of is dit Eriks nieuwe album? Ook zijn slecht ge-update website helpt ons daarin niet verder…
The Ghost Band is een groep schitterende muzikanten. Sitbons stijl gaat van folk, over country naar rock toe. Al moet gezegd worden dat ‘Run to you’ hier het enige echt rocknummer is. Een beetje nietszeggend, maar wel met een leuk jaren ‘80 Elvis Costello-achtig orgeltje. Erik begeleidt zichzelf op akoestische gitaar en zingt met een vrij hoge, dunne stem, die toch wel zeggingskracht heeft.
Over het algemeen schrijft en zingt Sitbon catchy songs met interessante instrumentatie en zinnige teksten. Zo is ‘Run around with the angels’ dromerige folk met een verdomd catchy refrein. ‘Ghost Town’ met een opvallende dobro en vervormde stem klinkt nogal spooky, maar slaat dan om in een nietszeggend rocknummer. ‘Sunflower field’ is goeie countryfolk, zeg maar schommelstoelmuziek. Eriks stem harmoniseert prachtig met die van Jessy Roussel. ‘Hell in my mind’ is old school country, net zoals het clichématige ‘Down the river’. ‘My demon down’ en ‘Your lies’ zijn pure blue grass waarop de stemmen nadrukkelijk aanwezig zijn in de zeer catchy refreinen. Het laatste is hét hoogtepunt van de cd. Het is een zeer aanstekelijk volledig dubbelstemmig gezongen nummer met akoestische gitaren, banjo en viool. Ook de zoete 6/8ste countrywals ‘Mary go round’ en het aan ‘Mysterie train’ refererende ‘Back to he roots’ zijn de moeite waard.
Erik Sitbon schrijft heerlijke country en folk met zeer catchy refreinen, mooie instrumentatie en heerlijke samenzang. Maar van de meer rock-getinte nummers moet hij afblijven!
Line up:

Erik Sitbon: gitaar/zang
Maurice Bertrand: pedal steel/dobro/mandoline/banjo/backing
Olivier Penicaut: elektrische en akoestische gitaren/mandoline
Jessy Roussel: tweede stem en backing
Patrick Loiseau: contrabas/elektrische Bas
Nicolas Fremont: piano/toetsen/backing
Frantxoa Erreçarret: drums/percussie

Peter Jacobs (3½)

Erik Sitbon writes strong and lovely country songs and folk music, with catchy choruses, beautiful chosen instrumentation and divine vocal harmonies. But he’d better stay away from the rock infused songs.