Category: Americana - KEYS AND CHORDS

Kris Delmhorst: Long Day In The Milky Way

19/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wind’s Gonna Find A Way
Golden Crown
Hanging Garden
Secret Girl
Horser In The Sky
Skyscraper
The Horses
Flower Of Forgiveness
Nothing ‘Bout Nothing
Crow Flies
Bless Your Little Heart
Call Of The Dogs

Website Artiest:
Kris Delmhorst

De concurrentie is bikkelhard in americana land, niet alleen politiek dus. Toen de cd van Kris Delmhorst uit mijn ‘to do’-hoopje viel dacht ik met de zoveelste doorslag geconfronteerd te worden. In de bijgevoegde promo talk stond dat ze vergeleken werd met Lucinda Williams. Wel, om tweeërlei redenen is dat absoluut niet het geval: ten eerste Lucinda Willams staat regelmatig dronken op het podium (getuige!) en ten tweede Lucinda’s songs baden losjes in de country sound. Kris Delmhorst daarentegen is een nuchtere geëngageerde dame die diep graaft in haar eigen ziel én maatschappelijk betrokken is. Haar lyrics baden in poëtische bedenkingen. Haar stem weeft mist, dromen en herinneringen. Voor haar achtste album, Long Day In The Milky Way, met de mooie opener ‘Wind’s Gonna Find A Way’, deed ze o.a.beroep op harpiste Màiri Chaimbeul. Met een ontroerend sfeervol ‘Golden Crown’ denk je een folksong van Joni Mitchell te horen. Een poppier ‘Secret Girl’ en de steeds aanwezige backing vocals duiden op het ruime palet dat Kris Delmhorst kan bespelen. Ook werkt ze graag met herhalingen in de lyrics, wat duidelijkheid schept én een meezing gevoel creëert. Spelen met klanken, zoals “Skyscraper, rainmaker, nametaker”..”coalraker, heartbreaker…”, het klinkt als de engel Gabriël die je naam roept. Kris Delmhorst verbluft als singer-songwriter met sensuele eindklanken. Schitterende uitgebalanceerde (en subtiele) begeleidingen op trompet, piano, viool, harp, gitaar, …maken van dit album een dromerig kleinood.

Marino Serdons

Foto

Kris Delmhorst conquers the hearts of all the sensitive souls. Open your ears!

Emma Swift: Blonde On The Tracks

10/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Queen Jane Approximately
I Contain Multitudes
One Of Us Must Know (Sooner Or Later)
Simple Twist Of Fate
Sad Eyed Lady of The Lowlands
The Main In Me
Going Going Gone
You’re A Big Girl Now

Website Artiest:
Emma Swift

Adoratie? Nostalgie? Of gewoon bloedarmoede? Niet moeilijk te raden dat de Australische Emma Swift met Blonde On The Tracks een ode brengt aan het oeuvre van Bob Dylan. De beweegredenen zullen divers zijn geweest om acht nummers van de grootmeester in een eigen emotionele stijl te brengen, een writers block na een depressieve periode gaf voorwaar een fijne doorslag. De uitgeweken Emma Swift draait al enige tijd rond in Nashville en ook Bob Dylan gaf indertijd country een kans met het album Nashville Skyline (1969). Emma’s album start echter met een song uit de lp Highway 61 Revisited van 1965, ’Queen Jane Approximately’. In deze americana versie mis ik, nostalgicus, toch wel Bob’s stemtimbre en het begeleidend orgeltje. Hedendaagser en kort op de bal zingt Emma Swift Dylan’s nieuwe single ‘I contain Multitudes’. En eerlijk gezegd, haar versie mag zeker naast die van de Nobelprijswinnaar staan. Hulp krijgt ze van de Engelse gitarist Robyn Hitchcock en multi-instrumentalist/producer Patrick Sansone. Thayer Serrano accentueert de americana sfeer met pedal steel. Jammer dat de kleine toonladders op Blonde On The Tracks weer de boventoon halen, waardoor het album eenzijdig melancholie uitstraalt. En voor wie het oeuvre van Bob Dylan niet onder de knie heeft, de albumtitel is een samentrekking van de albums Blood On The Tracks (met The Band) en Blonde On Blonde. Alle eer gaat nu naar de getalenteerde Emma Swift met sensitieve vrouwelijke interpretaties van enkele minder gekende Dylan songs.

Line-up:
Emma Swift (Vocals)
Patrick Sansone (Guitar, keyboards, Bass, Percussion)
Robyn Hitchcock (Guitar)
Thayer Serrano (Pedal Steel)
Jon Estes (Bass)
Jon Radford (Drums, Percussion)

Marino Serdons

Foto

Interpretations of Bob Dylan songs is never without risk. Emma Swift succeeds with adding her female sensitive touch.

Coco O’Connor: When I Was Your World

25/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Honey Bee
White Horse
When I Was Your World
I Don’t Wanna Fight
No Better Woman
More Than Enough
Mercy
Something To Believe In
Silver Queen
Trophies, Tiaras and I Love You

Website Artiest:
Coco O’Connor

Knappe verschijning op hoes én een tot de verbeelding sprekende naam lieten mij besluiten de cd in de lader te steken. Openingssong ‘Honey Bee’ ging er onmiddellijk in als zoete honing. Het samenspel van akoestische gitaar/mandoline en Coco’s soulvocals met refrein “I need someone to save me” overtuigden me een gevoelig talent te hebben aangeboord. Een instant americana hit? ‘White Horse’ legde nog meer de nadruk op dat samenspel en de harmonie van backing vocals van de Shoals Sisters (ooit gezongen bij Etta James). Jammer om dan het album snel te zien afglijden naar mainstream (lees:vervelende) alt country/americana nummers niet zelden gespeend van religieuze enmoederlijke invloeden. Niks mis mee, doch ook niks spectaculair. Gelukkig volgde naar het einde nog een jazzy getint ‘Silver Queen’ waarin Coco haar ademhaling perfect weet te beheersen voor de zanglijn. Melancholisch eindigt ze met het folkie ‘Trophies, Tiara’s and I Love You’.
Coco O’conner werd in 2019 gelauwerd voor haar debuut EP uit 2015, jawel. Het vervolg was misschien ook beter een krachtige EP geworden in plaats van een middelmatig full album.
Als het troost of stimulans mag wezen, het album word je gratis opgestuurd indien je de Shipping&Handling kosten betaald: geen slechte deal. Op de website vind je hierover meer info.

Line-up:
Joshua Collier (Bass)
Coco O’Connor (Vocals, Acoustic Guitar)
Taylor O’Connor (Piano, B3 Organ, Wurlitzer, Mellotron)
Bill McDermott (Acoustic Guitar, Mandolin, Banjo)
Will McFarlane (Slide & Electric Guitar)
Will Rudder (Ac. & Electric Guitar)
Nate Sletner, Tommy Harden (Drums, Percussion)
The Shoals Sisters (Background Vocals)

Marino Serdons

Foto

Coco O’Connor has so much potential. Opener ‘Honey Bee’ proves her exceptional singing talent. High differentiated vocals and detailed fingerpicking guitar will evoke emotions.

Meadow Creek: Pieces Of Driftwood

24/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Home Sweet Home
I Will Wait
Eye Of The Storm
When Old Daddy Is Gone
Set The World On Fire
Where Angels Fear To Tread
Vampire Is Kiss
We Are The Best Part Of Me
Loaded Gun
Love Like Yours And Mind

Website Artiest:
Meadow Creek

Suggereert ‘Pieces of Driftwood’ een amalgaam van songs, de gemeenschappelijke noemer vat zich al jaren onder bluegrass en americana. Het duo Linda en Peter Dahl , hij met cowboy boots en pioniersbaard en zij met een cow leather jacket, lijken te vertoeven in een houten chalet in het zuiden van de States. Nochtans is het een Zweeds koppel (in een stuba?) dat ooit toerde met een Abba tribute doorheen Europa. De liefde voor country dreef hen naar de scandicana scène, eerst onder de naam ‘Whiskey & Dynamite’ met 2 albums in de periode 2006-2009. In 2017 verscheen hun debuut ‘Til Death Do Us Part’ als duo onder de naam ‘Meadow Creek’. Het succes in thuisland Zweden en de rest van Europa ging niet ongemerkt voorbij in de States en leidde uiteindelijk tot een contract bij Lamon Records Nashville. Een bevestiging van hun uitzonderlijk talent en gedrevenheid met de release van een tweede album ‘Pieces Of Driftwood’. Peter als multi-instrumentalist met hopen ervaring en Linda met een stem als doorleefde bartender vermurwen elke twijfelaar. Gedegen americana songs met veel pedal steel, een zeldzame Hammond of fiddle, en veel oprechtheid doen hun afkomst vergeten. Of niet? De harmoniezang en sommige melodielijnen laten wel een Scandinavisch belletje rinkelen. De Europese aanpak geeft hier een grotere toegankelijkheid waar blijkbaar de Amerikanen ook niet ongevoelig voor zijn. Het album verscheen in onze kontreien op Paraply Records.

Line-up:
Peter Dahl (Electric & Acoustic Guitar, Hammond, Bass)
Linda Dahl (Vocals)

Berra Karlsson (Pedal Steel)
Marcus Nowak, Erik Lindstedt (Drums)
Petra Wahlgren (Fiddle)
Johan Gullbo (Hammond B3)
Tommy Hentilä, Lazze Lövgren (Bass)
Jimmy Glava (Electric Guitar)

Marino Serdons

Foto

Country music from Sweden, in Nashville they love it. So why should we not fall for Meadow Creek?

Willie Nile: Uncovered

21/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Hell yeah – Emily Duff
When Levon Sings – Quarter Horse
American Ride –Gene Casey
Vagabond Moon – Kenny White
Les Champs Elysees –Elliott Murphy
She’s Got My Heart – James Maddock
History 101 – IRide Sense
Life On Bleeker Street – Dan Bern
Streets Of New York – Richard Barone
On Some Rainy Day – The Four Amigos
The Day I Saw Bo Diddley in Washington Square – Leland Sundries
That’s The Reason – XL Kings
One Guitar – Graham Parker

Disc 2

All God’s Children – Nils Lofgren
Lonesome Dark-Eyed Beauty – Caroline Doctorow
I Can’t Do Crazy – John Gorka
Sideways Beautiful – Slaid Cleaves
Lookin’ For Someone – Rod Picott
The Crossing – Jen Chapin
When One Stands – Henroy Vassell & Friends
Everybody Needs A Hammer – Annie Mark
Asking Annie Out – Pete Mancini
When The Last Light Goes Out On Broadway – Lucy Kaplansky
The Road To Calvary – Richard Shindell
House Of The Thousand Guitars – Allen Santoriello
One Guitar Mon’ – Johnny Pisano

Website Artiest:
Willie Nile
Paradiddle Records

Willie Nile bracht dit jaar een nieuw album uit, New York At Night, waarin hij zijn liefde voor home New York al rockend weergeeft. Hij is al niet meer van de jongsten- 72 jaar – doch zijn gedrevenheid is nog even groot. Ging zijn singer-songwriterschap de afgelopen decennia aan jullie voorbij? Wel, verheug je dan op de recente dubbel cd ‘Uncovered’ met 26 songs gecovered door artiesten als Nils Lofgren , Gene Casey, Elliot Murphy, Kenny White en Graham Parker ( en vele andere, zie details album). Allemaal fans van het eerste of tweede uur, gevallen voor de melodielijnen én het tijdloze karakter. Zelf heeft hij het niet makkelijk gehad om zich te profileren met concurrenten als Bruce Springsteen en Patti Smith. Veertig jaren na datum geeft Paradiddle Records met deze release een waardig eerbetoon aan een bijna vergeten kunstenaar.
Emily Duff mag de spits afbijten op disc 1 met een gospelachtige versie van ‘Hell Yeah’. De americana stijl komt natuurlijk bovendrijven in de meeste songs. Gene Casey gaat Johnny Cash achterna in ‘America Ride’. Een heel bekende song werd ‘Vagabond Moon’ uit 2009/2010, rustig vertolkt onder pianobegeleiding door Kenny White. Met de strings in ‘Les Champs Elysees’ maakt Elliot Murphy een heel eigenzinnige versie. Willie Nile mag zich tot de anciens van de New Yorkse rockscène rekenen. In 2000 brengt hij de rocksong ‘History 101’ uit, een song die zich even goed leent in een vrouwelijke beminnelijke versie door de band iRideSense met zangeres Tara Eberle. Ook op disc 2 staan schitterende vertolkingen van vooral folkie songs, overwegend akoestisch. Niet voor niets zijn The Who, Pete Townshend en Lucinda Williams fan van Willie Nile. Muzikanten ‘beïnvloeden’ elkaar, of niet soms?
Uncovered is een coveralbum met alleen heel goede versies van het originele Willie Nile materiaal.

Marino Serdons

Foto

Great versions of even greater songs. Lovely collection!

Back To Paradise: A Tulsa Tribute To Okie Music

17/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I’ll Make Love To You Anytime (JJ Cale) – Paul Benjaman
Crossing Over (Steve Ripley) – John Fullbright
Tramp (Lowell Fulson) – Branjae
Rock ’n Roll Gypsies (Gypsy Trips) – Jesse Aycock
I Yike It (The Gap Band) –Charlie Redd & Briana Wright
Helluva Deal (Don White) – Paul Benjaman
Black Cherry (Junior Markham) – Jesse Aycock
Blind Man (Tom Skinner/Don Morris) – Dustin Pittsley
If The Shoe Fits (Leon Russell) – John Fullbright
I’m On Fire (Dwight Twilley) – Sarah Frick
Tulsa County (Jesse Ed Davis) – Jesse Aycock
Ride Me High (JJ Cale) – Paul Benjaman
I’m Gonna Get To Tulsa (Cliff Beasley) – Jacob Tovar
Misery Kickin’in(Steve Pryor) – Paul Benjaman
Jealous Man (Hoyt Axton) – John Fullbright
Can’t Jive Enough (Jim Byfield) – Dustin Pittsley
Mona Sweet Mona (Teegarden & Van Winkle) – Paul Benjaman

Website Artiest:
Horton Records

Grondlegger voor de Tulsa sound, een mix van blues-rockabilly – country-jazz, was niemand minder dan JJ Cale. Over heel de wereld kregen zijn gitaarspel weerklank en navolging. Zelf bleef hij liefst in de schaduw, eigenzinnig juweeltjes componeren. Medegrondlegger was singer-songwriter Leon Russell die Paradise Studio in Grand Lake uitbaatte. Een zekere Rick Huskey uit Tulsa deed er 30 jaren over om die befaamde studio in ere te herstellen. Hoogtijd om terug een album op te nemen als eerbetoon aan het talent in Oklahoma, vandaar deze verzamelaar Tribute To Okie Music. Een twintigtal muzikanten brengen 17 songs die qua stijl representatief zijn voor de streek. Terecht opent het album met een ‘swamp’ song van JJ Cale, vertolkt door Paul Benjaman: qua stemtimbre similar als JJ Cale. Hij zou met eigen band ook op Moulin Blues Ospel staan dit jaar (zou!) Leon Russell’s zang komt uit John Fullbright’s stembanden, een americana pianotalent van 32 jaar. Jesse Aycock daarentegen neemt de vrouwelijke countrysongs voor haar rekening en schittert ook in de swingende bluesrocker ‘Black Cherry’ geschreven door Junior Markham. Om maar een paar ontdekkingen prijs te geven.
Back To Paradise staat voor kwalitatief verdoken talent dat terecht erkenning verdient. Het album verschijnt officieel op 28/08/2020 zowel op cd als vinyl & digitaal. Aangezien het ook de eerste opnames zijn uit de gerestaureerde Paradise Studios, eveneens een collector’s item op vinyl.

Marino Serdons

Foto

Not only a tribute to the Tulsa role models, also a voyage of discovery into new Oklahoma talent.
Seventeen songs that represent the old ànd the new vibe, the new Tulsa sound. Worth listening!!

Justin Wells: The United State

14/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

You’ll Never Know Dear, How Much I Love You
The Screaming Song
No Time For A Broken Heart
Some Distance From It All
Never Better
After The Fall
It’ll All Work Out
Temporary Blue
Walls Fall Down
Ruby
The Bridge
Farewell, Mr. Hooper

Website Artiest:
Justin Wells

Aandacht voor de lyrics van Justin Wells is een must op The United State: “This record starts in the womb and ends after death”. Daartussen in beschrijft de South rocker onze aangeboren menselijkheid en alle bijhorende emoties. Vandaar op de cover ook een oude vrouw met de groeven van het leven in haar face. Alvorens aan een solo carrière te werken, maakte de zanger/gitarist furore in de southern rockband Fifth On The Floor. De teleurstelling bij het uiteenvallen op hun hoogtepunt noopte hem zijn hele leven te herbekijken. De vloek werd een zegen en in 2016 verscheen zijn solo debuut Dawn In The Distance. Het was toen al duidelijk dat zijn tweede kind niet ongemerkt de revue zou passeren. The United State hangt dus thematisch heel sterk aan elkaar. Soulvolle songs opgebouwd met alle americana elementen die je kent waaronder slide guitar, pedal steel, Hammond, Wurlitzer doch vooral de southern rock, blues en soul invloeden. Knappe arrangementen deskundig gemonteerd door een aantal muzikanten vanuit New York en Illinois richting basis Kentucky. Het album bouwt zich heel mooi op en nodigt uit om meermaals te beluisteren. Luister zeker eens naar het intieme ‘Some Distance From It All’ en naar het meeslepende ‘Never Better’, met een krachtig ritme en mooie gitaarlijn. Door met twee gitaristen te werken wordt je zowel links als rechts verleidt in het r & b ‘It’ll All Work Out’. En dan volgen enkele minder aangrijpende songs tot ‘Ruby’ de nakende dood aanvaardt met het dromerige ‘The Bridge’.
Het album verschijnt op cd en gekleurd vinyl op 28/08/2020 en is zeker een aanrader voor de fan van betere americana.

Line-up:
Justin Wells (Vocals, Guitar)
Daxx Nielsen (Drums)
Miles Nielsen (Bass)
Laur Joamets (Guitar)
Alex Munoz (Guitar, Mandolin, 12-string)
Tripp Bratton (Percussion)
Justin Craig (Acoustic Guitar)
Lee Carroll (Hammond, Wurlitzer, Piano

Marino Serdons

Foto

This is a story about humanity from live to death. A real gripping concept album that fascinates from start to end….Of course , that’s life and more, isn’t it ?

The Furious Seasons: La Fonda

7/8/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

As A Matter Of Fact
Figure It Out
Burn Clean
I Was An Actor
Slide Into Sadness
Statistically Speaking
Pitch Black
Vast Divide
Your Irish Funeral
I Want To Be Sure

Website Artiest:
The Furious Seasons

The States are huge and the number of bands enormous. Probeer daartussen maar eens op te vallen. Dat lukte in 2018 met ‘Now Residing Abroad’, waarvan een zeer positieve recensie op deze site te vinden. Singer-songwriter/gitarist David Steinhart verdient al jaren zijn dagelijks brood op het podium. Samen met upright bassist én broer Jeff, en gitarist Paul Nelson deden ze al supports voor Judy Collins, America, John Hiatt, enz. Waarom The Furious Seasons zelf geen headliner kunnen zijn, wordt duidelijk bij het beluisteren van La Fonda. Tien songs die de goede middelmaat niet overstijgen en dus geen permanente indruk nalaten. Bijkomend ook nog het veelvuldig gebruik van de kleine toonladders zodat van enige vreugde geen sprankeltje overblijft. Het summiere instrumentarium geeft het album wel een traditioneel roots cachet mee. Folky songs over alcoholisme , een Ierse begrafenis en droefheid zullen je humeur niet opkrikken. Is het daarom een slecht album? Absoluut niet. Misschien een beetje saai, doch twee luisterbeurten lijkt ook hier weer te weinig. Opener ‘As a matter of Fact’ is nochtans een schot in de roos met zuiver akoestische gitaar en een duidelijke contrabass. David Steinhart zingt als een echte folky. Wanneer dan nog een viool wordt toegevoegd (in ‘Burn Clean’) wordt de gevoelige snaar geraakt. Liefhebbers van Bob Dylan zullen dit zeker pruimen. Melancholie ten top in ‘Slide into Sadness’ en ‘Statistically Speaking’. Ondertussen is het verder zoeken naar die ene highlight op het album. En dat zou wel eens ‘Pitch Black’ kunnen zijn, mooi uitgebalanceerd tussen gitaar en zang, met veel rust en wat jazzy akoestische gitaar. ‘Vast Divide’ gaat in up-tempo helemaal de jazzy americana toer op, zowel in gitaar als het borstelwerk op drums. Inhoudelijk is de song verbonden met ‘Your Irish Funeral’, de begrafenis van een vriend in Indiana die heel wat emoties opriep. En wordt duidelijk dat David Steinhart echt kan zingen. Is dit dus een goed album? Natuurlijk, folksongs uit het leven gegrepen en emotioneel vertolkt, wat wil je meer? Het album verschijnt op 7 augustus 2020 op Stonegarden Records.

Line-up:
David Steinhart (Acoustic Guitar, Vocals)
P.A. Nelson (Ac. Guitar, Vocals)
Jeff Steinhart (Upright Bass)

Marino Serdons

Foto

You’re not gonna laugh with this folk album, but you will certainly be touched by the emotional load in the songs.

Paul Cauthen: Room 41

28/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Holy Ghost Fire
Prayed For Rain
Cocaine Country Dancing
Slow Down
Big Velvet
Can’t Be Alone
Freak
Angel
Give ‘em Peace
Lay Me Down

Website Artiest:
Paul Cauthen

Een bariton stem roept altijd weer herinneringen op aan Leonard Cohen of Johnny Cash. De Texaan Paul Cauthen is zo’n begenadigd singer-songwriter. Room 41 verwijst naar zijn tweejarig verblijf in een hotelkamer van het Belmont Hotel in Dallas, waar hij dit album met ups and downs neerpende. Het album drijft op groovy ritmes schatplichtig aan grootheden als JJ Cale en aan zijn gospeltijd in de kerk. Cocaine Country Dancing is dan ook één van mijn favoriete songs geworden, een song die bol staat van soul, funk en blues. Een rustige ‘Slow Down’ legt de nadruk op zijn zangkwaliteit. Herken je daar niet wat Elvis Presley timbre in? Wanneer je de songs ontleedt, stel je vast dat zijn hotelverblijf gepaard ging met heel wat ellende door drank en drugs. Het resultaat van het verblijf in Room 41 werd dan toch zijn redding, want nu kan hij leven van zijn muziek. ‘Freak’ kreeg een 1-2 ritme mee doorspekt met Wurlitzer, Piano en Sax, een gelaagdheid herkenbaar voor talent. Paul Cauthen maakt hele originele songs die putten uit een rijk verleden aan stijlen, die hij kneedt tot zijn eigen grootsheid. In een vorig leven, in duo met David Beck in Sons Of Fathers, mocht hij het podium van de Grand Ole Opry bestijgen. Room 41 kreeg ondertussen ook nog enkele gelauwerde video’s mee. Het album verscheen reeds in 2019 op Velvet Rose Records en is zeker waard om alsnog onder handen te nemen. Aanbevolen stuff!

Marino Serdons

Foto

Believe in the future, despite every obstacle, and you will survive. Paul Cauthen has a lot of talent and a strong character what brings him to exceptional hights.

Buddy And Julie Miller: Breakdown On 20th Avenue South

27/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Breakdown On 20th Avenue South
Feast Of The Dead
Everything Is Your Fault
Unused Heart
I’m Gonna Make You Love Me
Till The Stardust Comes Apart
Underneath The Sky
Spittin’ On Fire
Secret
War Child
Thoughts At 2 AM
Storm Of Kisses

Website Artiest:
Buddy & Julie Miller

New West Records in Nashville staat gekend voor zijn schitterende releases.
Een album om uit het grote aanbod en onder het stof te plukken: het in 2019 verschenen album ‘Breakdown On 20th Avenue South’ van het americana/folkduo Buddy and Julie Miller. Beide folk muzikanten vormden een duo in 2001 en hun debuut werd ‘Album of The Year’. Ondertussen zijn we 19 jaren verder geëvolueerd alsook Buddy and Julie. Hun folkroots zijn echter nog steeds duidelijk hoorbaar. Ondertussen werd Buddy in 2011 uitgeroepen tot Americana Artist Of The Year. ‘Breakdown…’ is hun derde gezamenlijke album (hun 2de , Written In Chalk, verscheen in 2009) en wat voor eentje! De kraaiachtige stem van Julie hunkert naar een zompige kroeg of rokerig concertzaaltje. Buddy was zo onder de indruk (nu nog steeds) dat hij zijn gitaar/bas en drums als joker inzette voor haar pakkende songs. Higlights op het album, als je al onderscheid mag maken, zijn de titelsong, het slepende ‘Feast Of The Dead’ met een Italiaanse akoestische gitaar, het Edie Brickell-achtige ‘Everything Is Your Fault’, dé headswirler ‘I’m Gonna Make You Love Me’. Even terzijde vermelden dat Julie net naast een rol als zangeres bij Robert Plant greep. Het wederzijds respect is echter gebleven. Buddy werkte eveneens samen met Elvis Costello en Steve Earle. Naast hun duo projecten brengen ze ook nog elk hun eigen albums uit. Van creativiteit gesproken.
Luister ook eens naar het bluesy ‘Underneath The Sky’, en je bent verloren voor eeuwig en altijd. Julie en Buddy zullen je echter met open armen en onbevangen …opvangen. Zowel voor liefhebbers van Richard Thompson als Carolina Chocolate Drops.

Line-up:
Buddy & Julie Miller (Produced, Recorded, Played)

Marino Serdons

Foto

Lost in heaps of shit…the excellent album ‘Breakdown On 20th Avenue South’ from folk/americana musicians Buddy & Julie Miller as a duo. One of the best releases of 2019 and out on New West Records. Do me a favor and listen, you won’t be disappointed.

G.F. Patrick: One Town Over

26/7/2020

Foto

DETAIL ALBUMS

Tracks:

Mud
Trucker’s Song
Refugee’s Plea
One Town Over
Tennessee
Anger Of Magdalene
Butterfly Effect
James McGovern
Blood On The Bottle
Six-String Directions
Like Father
Till The Day We Die
Beauty Fades
Water Rising Up

Bonus Track: Weep

Website Artiest:
G.F. Patrick

Als gitarist van de bluegrass band Black Horse Motel mocht hij al in de prijzen vallen. Hoog tijd dus om een schitterend alt-country rock album uit te brengen. Een waardig debuut als je ’t mij vraagt. G.F. Patrick is een rijpe singer-songwriter die de connecties maakt tussen jong en oud en de daaruit volgende levensloop. Zoals het hoesje doet vermoeden (een kind dat sleurt aan een rode valies op een eenzame weg ergens…) wordt er wat afgereisd: West-Virginia, Tennessee, Californië… een gestade bron van ervaringen. Met opener ‘Mud’ weet de uit Philadelphia afkomstige songwriter alvast te scoren, met dank ook aan de gitaarsound van Mark Blasquez. Naast enkele verhalende songs op akoestische gitaar, smeert hij de ‘Anger of Magdalene’ uit over de straat als murder ballad in rock ‘roll stijl. De story in ‘James McGovern’, niet de politicus maar een harde coal digger, wordt mooi omlijst door Blasquez’ twanggitaar. Drummer van dienst, de befaamde Billy Conway (Morphine, Jeffrey Foucault), breekt geen potten op dit album. Als percussionist draagt hij subtiel oordeelkundig bij aan de beladenheid van de 14 songs. Luister maar eens naar ‘Like Father’, hoe een strijd tegen depressie zo mooi kan overkomen. Of wat te denken van het maatschappelijke doch droeve milieuverhaal ‘Water Rising Up’ in Neil Young-stijl. Om enkele seconden later af te sluiten met een hidden bonus track ‘Weep’. Vrolijk word je dus niet van zijn teksten. One Town Over is wel een realistische afspiegeling van ons leven, met verslavende melodieën. Een knap debuut!

Line-up:
G.F. Patrick (Guitars & Vocals)
Billy Conway (Drums & Percussion)
Frank Swart (Bass)
Mark Blasquez (Electric Guitars & Keyboards)

Marino Serdons

Foto

With such a repertoire we also are looking forward to enjoy a live performance. Honest stories, fine melodies, masterfully crafted.

Ted Russell Kamp: Down In The Den

20/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Side 1

Home Sweet Hollywood (featuring Shooter Jennings)
Have Some Faith
Waste A Little Time With Me
Stick With Me
Hold On (featuring Gordy Quist)
Hobo Nickel
Rainy Day Valentine

Side 2

The Good Part
Word For Word (featuring Sarah Gayle Meech)
My Turn To Cry
Only Son (featuring Shane Alexander)
Every Little Thing You Need
Saint Severin
Take My Song With You (featuring Kirsten Proffit)

Website Artiest
Ted Russel Kamp

Met een cv om u tegen te zeggen verovert, de vanuit LA opererende multi-instrumentalist, singer-songwriter/vocalist en producer Ted Russell Kamp stillaan de muzikale wereld. Een wereld die uitpuilt van krachtige en originele country, roots en Americana doorspekte tunes. Heel wat songs werden geregistreerd in zijn home-studio The Den, al maakte Ted voor deze gelegenheid ook heel wat uitstapjes naar andere muziekstudio’s zoals Jim Doyle Audio in Santa Monica en de E-Studio in Helsinki. In LA vonden ze onderdak in Station House en Hollywood Sound en trokken verder naar de befaamde 16 Ton in Nashville. Daar kreeg Russell Kamp medewerking van een hele rits gastmusici, enkele bevriende muzikanten en heel wat bekende namen uit het Americana-circuit. Oorspronkelijk moest dit een Memphis Southern soulplaat worden. Maar het geheel groeide het uit tot een meer eclectische plaat én omvat enkele intieme singer-songwriter nummers met heel wat roots, gospel en rockinvloeden. ‘Home Sweet Hollywood’ is als een open deur intrappen voor Ted Russell Kamp. Dit swingende chapiter is een knap duet met Shooter Jennings. Net zoals het involgende ‘Have Some Faith’ begeesterd is met opwindende slidegitaar. Op naar New Orleans met ‘Waste A Little Time With Me’. De uit de kiem gesmoorde trompet en trombone arrangementen zorgen voor een smeuïg Mardi Grass sfeertje. De gevoelige singer-songwriter track ‘Stick With Me’ is ingekleurd met Eric Heywood’s pedal steelgitaar, dat uiteindelijk definieert in de emotionele en gospelgevoelige ballade ‘Hold On’, een duet met Gordy Quist. In het Dixieland geënthousiasmeerde ‘Hobo Nickel’ is Ted present met zijn banjo. En dit alles staat in aangename antithese met de voice-over baslijn song ‘Rainy Day Valentine’ en de swingende countryrocker ‘The Good Part’. Het popgeoriënteerde en hoornsectie geoccupeerde ‘Word For Word’ is een gevarieerd opus met Sarah Gayle Meech. In de garagerocker ‘My Turn To Cry’ mag Dave Berzanski op pedal steel de losgeslagen leaders invullen. Het nummer ‘Only Son’, featuring Shane Alexander, is een akoestische ballade dat alweer wordt aangepord door Dan Wistrom’s pedal steel gitaar. Na de diepe baslijn groove intro komt de band mondjesmaat geïnterpoleerd in nummers als ‘Every Little Thing You Need’. Net zoals ‘Saint Severin’, een soulvol countrynummer is dat bij elkaar is geschreven door Ted Russell Kamp en Gordy Quist. Het album wordt afgesloten met ‘Take My Song With You’, een hemels duet met Kirsten Proffit. Ted Russell Kamp heeft alweer een schitterend muzikaal hoogtepunt aan zijn rijk gevulde carrière toegevoegd. Briljant!

Philip Verhaege

Foto

The release 'Down In The Den' is a outstanding new record by Ted Russell Kamp.
Many songs were mainly recorded in his home studio The Den, although for this occasion Ted also made many trips to other music studios such as Jim Doyle Audio in Santa Monica, the E-Studio in Helsinki, in LA they found a shelter in Station House and Hollywood Sound, and they went to the famous 16 Ton in Nashville. There, Russell Kamp got the cooperation of a whole host of guest musicians, some befriended musicians and many famous vocalists from the Americana circuit. Originally this was supposed to be a Memphis Southern soul record. But the whole grew into a more eclectic record and included some intimate singer-songwriter with a lot of Americana, roots, gospel and rock influences. Ted Russell Kamp has added another wonderful musical highlight to his rich career! Highly recommended….

Julian Taylor: The Ridge

15/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Ridge
Human Race
It’s Not Enough
Over The Moon
Ballad Of The Young Troubadour
Be With You
Love Enough
Ola Let’s Dance

Website Artiest:
Julian Taylor

George Harrison zong out ‘..while my guitar gently weeps..’. Julian Taylor uit Canada snijdt die gevoelige snaar aan op zijn nieuwe album The Ridge. Naast de pedal steel krijgt ook de fiddle en de piano de opdracht om Julian’s herinneringen op emotionele wijze te begeleiden. Reflecties uit zijn ‘feeling’ nergens thuis te horen met West-Indische en Mohawk roots. Menige luisteraar die zich kan herkennen en sympathie zal ontwikkelen voor de innemende songs. Julian Taylor is een songwriter, een troubadour én een familieman. De single en titelsong ‘The Ridge’ kreeg een ontluikende video mee (zie onderstaande link) over zijn jeugd die zich afspeelde tussen twee verschillende culturen. Het is die dualiteit die Julian inspireerde tot mooie folksongs. Het album ademt rust, dankbaarheid en respect uit. Stammende uit een muzikale familie leerde hij als kind al snel piano en gitaar spelen. Zijn eerste band The Midnight Blues ontstond op highschool en vervelde tot Staggered Crossing dat in 2007 ontbond. Vanaf toen startte de solo carrière. The Ridge is zijn tiende? album, opgenomen in studio The Woodshed Toronto. Bezoek ook eens zijn website: ontluisterend in vele facetten.

Line-up:
Julian Taylor (Vocals, Acoustic Guitar)
Barry Diabo (Bass)
Gene Diabo (Drums, Conga)
Derek Downham (Piano, Ac. Guitar)
Miranda Mullholland (Fiddle)
Kevin Fox (Cello)
Burke Carroll (Pedal Steel)
Sheile Carabine, Amanda Walther (Backing Vocals)

Marino Serdons

Foto

Based in Toronto, with indigenous roots, Julian Taylor gives the listener a wonderful feeling of hope and familiarity. Soulful folksongs right to the heart.

Eileen Rose: Muscle Shoals

7/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
A: New Songs

She’s Gone
He’s So Red
Matte Kudasai
Get Up
Am I Really So Bad
On Shady Hill
A Little Too Loud
Hush, Shhh
The Auld Triangle

B:Old Favourites

Shining
Walk The Jetty
Good Man
Trying To Lose You
Stagger Home
Queen Of The Fake Smile
Old Time Reckoning
Sad Ride Home

Website Artiest:
Eileen Rose

De legendarische Muscle Shoals studio in Alabama sloot in 1979 en verkommerde zienderogen (waarvan getuige). De nieuwe studio’s enkele miles verder konden de afgelopen decennia hun aantrekkingskracht behouden. En enige jaren geleden waren er voldoende fondsen om het oorspronkelijke vervallen gebouw op de 3614 Jackson Highway te restaureren tot een toeristische attractie én opnamestudio. Een hele eer voor singer-songwriter Eileen Rose om op zo’n historische plaats een album met 17 (!) songs te kunnen opnemen. Het album bestaat uit een A-side met nieuwe songs en de spreekwoordelijke B-side met oud materiaal re-recorded in de gerenoveerde studio.
Eileen Rose composities variëren van folk a-capella (‘The Auld Triangle’), vertederende ballads (‘Am I Really So Bad?), over rockabilly (‘On Shady Hill’) tot swingende country rock. Het album zit dan ook vol verrassingen voor de americana liefhebbers. Jammer dat de voice van Eileen Rose niet altijd even toonvast is, je kan natuurlijk niet in alles even talentvol zijn. Haar entourage uit Nashville en hun krachtige sound beschouwen dit als een minor problem. En Eileen Rose overstijgt met glans de alom geprezen Lucinda Williams. Luister maar eens naar ‘Trying To Lose You’ met de mooie gitaarpartij van The Legendary Rich Gilbert . De song ‘Matte Kudasai’ is origineel uit het brein van King Crimson, Eileen maakt er echter een prachtige slow van: krachtig, meeslepend en emotioneel.
Zeg nu nog dat er geen magische opnamestudio’s bestaan. Muscle Shoals bewijst haar legende.

Line-up:
Eileen Rose (Vocals, Guitar, Wurlitzer, Harmonica)
The Legendary Rich Gilbert (Guitar, Pedal Steel, Hammond, Wurlitzer)
Chris Maclachlan (Bass)
Steve Latanation (Drums, Bg Vocals)
Joshua Hedley (Fiddle, Bg Vocals)
Norma Giadone (Bg Vocals, Hand Claps)

Marino Serdons

Foto

The Muscle Shoals studio proves once again to be a legendary place. It gives a boost to the powerful songs of Eileen Rose. Europe is waiting to welcome her on stage.

Joe Edwards: Keep On Running

5/6/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Beth’s Song
Capital Blues
Fears
Cross The Line
The Gambler
Trouble
Don’t Let The Bastards Get You Down
Keep On Running
Driving Home
Back On The Road
Mine oh Mine

Website Artiest:
Joe Edwards

Amerikaanse roots music vanuit Engeland. Afstuderend aan het Liverpool Institute for Performing Arts liet de jonge snaak al zijn voorkeur blijken voor bluesiconen BB King en Stevie Ray Vaughan. Na wat omzwervingen als drummer om den brode met de Australische folkrock band The Wishing Well, bevatte zijn buidel voldoende schrijfsels om een eigen album te baren. Verhalen over opgedane emoties passeren traag een bosrijk en heuvelachtig landschap. Invloeden van Bob Dylan en JJ Cale geven de songs een aangename warmte (‘Capital Blues’, ‘Trouble’). Joe Edwards is echter een singer-songwriter die vooral op de gevoelige snaar speelt met fingerpicking en pedal steel. Waar ook het orgeltje niet mag in ontbreken. Niet verwonderlijk en hoorbaar dat de mixing in Nashville plaatsvond. Niet alleen de composities, ook het artwork en de video’s komen uit Joe’s brein. Met hulp van vrouwtje Beth, die dan ook de openingssong verdient (‘Beth’s Song).
Keep On Running verscheen op 22 mei 2020 op hun eigen label Tiny Mountain Records. Weet dat er op de LP versie twee songs minder staand dan de op CD of in download. Bizar toch!

Line-up:
Joe Edwards (Guitars, Vocals)
Alex Edwards (Drums)
Jeremy Holmes (Bass)
Steve Dawson (Guitar, Dobro, Pedal Steel)
Chris Gestrin (Keys)

Marino Serdons

Foto

Keep On Running,( please!) Joe Edwards first attempt to give a new twist on folk-blues. Why do I think J.J. Cale would be very happen to hear this debut?

Joy Mills Band: Echolocator

2/6/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Echolocator
Get Out Of Town
Oxygen
Without Even Asking
Stuck In A Rut
Favorite Stone
The Lonely And The Lean
My One And Only
The Peace Of Things
Message Of My Love

Website Artiest:
Joy Mills Band

De band rond zangeres Joy Mills draait al even mee in het americana circuit. Hun alt-country of rootsmuziek komt uit de pen van Joy. De lead guitar van Lucien LaMotte zorgt voor de gepaste sfeer, dikwijls in conversatie met de keys van Jack Quick. Naast de swingende titelsong ‘Echolocator’ (met wat ruimtelijke reverb eronder of course), charmeert het hele album met de eclectische songs. ‘Oxygen’, een ballad-achtige popsong die je naar adem doet snakken. ‘Stuck In A Rut’ kreeg een Supertramp ritme op keys. ‘Favorite Stone’ gaat de bluesrock toer op. En de country ballad ‘My One And Only’ met pedal steel en orgel begeleiding lijkt mij toch iets te melig om te boeien. Tenzij je echt een traan wil wegpinken. Iets meer Joy-ful hoor je in de afsluiter ‘Message Of My Love’. De boodschap komt echter alleen over bij echte fans van het genre. En ook Stevie Nicks kwam er mee weg.

Line-up:
Joy Mills (Vocals, Electric & Acoustic Guitar)
Tom Parker (Bass, Vocals)
Lucien LaMotte (Electric & Nylon Guitar, Pedal Steel)
Mikel McDermott (Drums)
Jack Quick (Keys, Vocals)

Marino Serdons

Foto

The eclectic mix on their fifth album ‘Echolocator’ can easily be compared with the career of Stevie Nicks. Forget half the songs, and focus on these mentioned in the review. You won’t be disappointed.

Brooke Benson: I Am The Sun

30/5/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Am The Sun
Go With The Flow
In The Eye
The Awakening
Back In The Day
I Sing For You
Be The Change

Website Artiest:
Brooke Benson

Iets origineel én opwindend vanuit Los Angeles horen? Dan ben bij poëte Brooke Benson aan het juiste adres. Deze knappe verschijning clusterde met violist Chris Murphy voor zeven ritmische songs op haar debuut EP ‘I AmThe Sun’. Zo gelukkig en energiek gaat ze er tegenaan: rock, hip-hop en spoken word roepen positieve herinneringen op uit ons eigen geheugen. Titelsong ‘I Am The Sun’ doet even denken aan de Carolina Chocolate Drops. De verrassing zit echter verder. Wanneer de frame drums door de boxen schallen met haar parlando story in een te kort ‘The Awakening’, weet je dat Brooke haar eigen verhaal wil brengen. En de stijl doet er niet toe. Met zwier mengt ze een hip-hop ritme met de country-fiddle en wat r&b in ‘Back Of The Day’. In ‘I Sing For You’ rijgt ze nog een jazz-contrabas als begeleiding aan haar poëtische lyrics. De frame drums van Marla Leigh op het einde laat niets aan duidelijkheid over: ‘Be The Change’. Schitterend debuut van deze meid uit L.A.. ‘I Am The Sun’ brengt absoluut het zonnetje in huis.

Line-up:
Brooke Benson (Lyrics, Vocals, Guitar, Bass)
Chris Murphy (Violin, Mandolin, Strings)
Marla Leigh (Frame Drums)
Michael Jerome (Drums)
Andreas Geck (Bass)
Nate LaPointe (Guitar)

Marino Serdons

Foto

Great debut from L.A.-based singer-songwriter Brooke Benson. Original and exciting with poetic lyrics. When you hear the frame drums you know she wants to tell her story. Just listen and enjoy.

Barbara Bergin: Blood Red Moon

11/5/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Blood Red Moon
My Life’s Good
She Danced With The Young Prince Of Wales
Possum’s In The Corn
Warm Place
Whistlin’ Train
Three Eggs In My Aprom
Low Water Bridge
Let’s Get On Up!
Captain Of The Robert E. Lee
Daughter’s Lament
Like Father Like Song/Cluck Ol Hen

Website Artiest:
Barbara Bergin

Wanneer een orthopedisch chirurg na haar drukke uren de gitaar ter hand neemt en dan nog een boeiende reeks folksongs in een debuutalbum giet, dan word ik heel nieuwsgierig. En al onmiddellijk met de titelsong ‘Blood Red Moon’ smelt je weg door het Britse folkgehalte met fingerpicking gitaar. Wat ook tot uiting komt in ‘She Danced With The Young Prince Of Wales’. Vergis je niet, Barbara Bergin woont en werkt in Austin Texas. Bluegrass en americana zit toch in haar genen én in het album. Soms zit haar zangstijl zelfs in de stream van Joni Mitchell. Een schitterend gezongen song ‘Warm Place’, eenvoudig begeleidt met akoestische gitaar en piano, doet echter denken aan de hoogdagen van Pentangle (weer Brits). Het album flirt met folk en boeiende verhalen. Wat verklaart wordt door haar schrijverstalent (ja, sommigen hebben het allemaal), dat haar ook enkele prijzen opleverde. Soms waan je je ook wel rond een kampvuur (‘Let’s Get On Up!’) met een meezingersrefrein. Drink dan een biertje (of twee) en je vergeet je eigen roots.
Blood Red Moon is een prachtig debuut en kan elke folk liefhebber bekoren.

Line-up:
Barbara Bergin (Vocals, Acoustic Guitar)
Jane Gillman (Guitar, Harmonica)
David Carroll (Bass)
Rich Brotherton (Guitar, Citern)
T Jarrod Bonta (Piano)

Marino Serdons

Foto

A bloody good singer-songwriter and a real storyteller. American Folk with a lot of British influences. Love it!

PAUL BENOIT: LOST DAYS LONG NIGHTS

4/5/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Arrow
Losing It
Voices
Lost Days Long Nights
Sad Funny
Find Me in the Dark
I Want to Believe
Bad Things
Daydreaming
Heaven

Website Artiest
PAUL BENOIT

Gitarist, zanger en componist Paul Benoit is afkomstig uit Seattle. Gedurende de voorbije 20 jaar heeft ie daar, en soms ergens anders in de wereld, opgetreden. Hij componeerde tevens de soundtrack voor 2 films. Nadat hij muziek en literatuur gestudeerd had aan de universiteit van Washington, vervoegde hij de band Crosseyed, een elektrisch/akoestische roots rockgroep, stond hij in 1997 mee aan het roer van een nieuwe band, Hanuman. Die vermengde jazz, bluegrass, country en rock ’n’ roll met Afrikaanse beats, zodat Paul zelf ging experimenteren. In 2002 kwam zijn eerste solo-cd ‘Dopamine’ op de markt, in Americanastijl, met folk, blues, country en pop. Nog meer cd’s volgden, en vorig jaar kwam dit album er. Het werd geschreven tijdens zijn reizen doorheen Zuid-Amerika, Turkije en zijn thuisland. Zo stamt het ontspannen ‘Arrow’ uit Turkije, gevolgd door het melancholische ‘Losing It’. Op ‘Voices’ klinkt zijn stem wat veraf, waarna de titeltrack, geschreven op een dak in Peru, eraan komt met een accordeon erin verweven. ‘Sad Funny’ betekent het afscheid van cocaïne, en ‘Find Me in the Dark’ drijft op een opgewekt countryritme. De ballade ‘I Want to Believe’ heeft niks te maken met de ‘X-Files’, maar of een scheefgelopen relatie. ‘Daydreaming’ doet terugdenken aan fifties, en het satirische ‘Heaven’ besluit. Een album voor liefhebbers van Americana, met folk, country enz.

Patrick Van de Wiele

Foto

An album for lovers of Americana, with folk, country etc.

Ben Kunder: Searching For The Stranger

2/5/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Berlin
Stranger
Ghost
Year
Breakers
Lunenburg
Seul
Colours
Tornado
Spring

Website Artiest:
Ben Kunder

Sterke start van de Toronto-based singer-songwriter Ben Kunder met ‘Berlin’ en ‘Stranger’ , de twee singles van het nieuwe album. Zijn eerste bezoek van de stad Berlijn en wat verre Joodse roots lieten een onwisbare indruk achter alsook een fenomenale single en artistieke video (zie link hieronder). Al enkele jaren wordt de Canadees op handen gedragen voor zijn folkie popsongs met innerlijke diepgang. Op ‘Searching For A Stranger’ zoekt hij vooral naar zijn eigen weirdness. Melodieuze songs waarbij hij letterlijk én figuurlijk zijn eigen stem heeft gevonden. Soulful lyrics die toepasbaar zijn op elke persoon. ‘Stranger’ zuigt harmonieus (met harmonica ook) elke twijfel weg over onze positieve (bizarre) kant. ‘Spring’ heeft zelfs wat Beatles-gehalte. Heel emotioneel wordt het in ‘Ghost’, een ballad waarbij een wave van aanstekers niet kan ontbreken. Ben Kunder overtuigt met goed in het oor liggende songs, rijkelijk gestoffeerd met overdubbing. Als multi-instrumentalist begeleidt hij zichzelf meermaals op piano en keyboard. Het zijn echter de softe tenor zangstem in talrijke harmonieën die de leidraad vormen doorheen het album. Een waardig vervolg op het gelauwerde ‘Praise For Better Human’ uit 2018. Een aanrader voor de teergevoelige luisteraar.

Line-up:
Ben Kunder (Vocals, Guitar, Harmonica, Piano, Organ, Keyboards)
Aaron Goldstein (Co-producer, Pedal Steel, Guitar, Bass, Drums)
Chris Stringer (Co Producer, Guitar, Bass, Keyboards)
…and few others like Carleigh Aikins, Loel Campbell en Anthony Carone

Marino Serdons

Foto

Extremely soft album with harmonious vocals. Light a candle, a glass of wine and find yourself.

The Danberrys: Shine

30/4/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shine
Holding The Bag
The Road
Francis
Never Gone
The River Is Wide
The Mountain
Undertow
Love Conquers War
The Coals Glow
Maddie’s Ghost
Rain

Website Artiest:
The Danberrys

Ben Deberry en Dorothy Daniel schitteren op hun nieuw americana album. Met ‘Shine’ , hun vierde album, overstijgt het duo uit Nashville definitief de middelmatige massa. Om de sound te onttrekken van de usual country folk, trok het echtpaar van het zuiden naar Boston in het Noorden. Op drie dagen werden twaalf nieuwe songs ingeblikt met een live fullband in de studio. Ondanks de droefheid en harde realiteit zit er grote openheid, spiritualiteit en positivisme verborgen in hun liedjes. Opener én titelsong ‘Shine’ zwalpt op Dorothy’s indringende voice en Ben’s melodieuze (Fender)-gitaar: een dagelijkse mantra als het ware - er is altijd licht na de duisternis. De songs beklijven door een mooie balans tussen gitaar en stem, en vooral hun herkenbaarheid én originaliteit. Sferische melodieën en soft sentiment ontrekken zich aan de klassieke countrystijl. Naar het einde komt de pure country roots wel even explicieter bovendrijven, doch met een hedendaagse twist in muzikale gelaagdheid (‘Maddie’s Ghost’). En ‘Rain’ trommelt als een native folk song op onze hoofden. Een knap einde voor een prachtig album in een schitterend hoesje mét lyrics.
Om het cru te stellen: ‘Shine’ wordt één van de weinige americana/country albums die definitief in mijn collectie blijven. Ik herhaal, dit wordt….kom, speel dit album nog eens…echt moooiii!

Line-up:
Ben Deberry (Guitars, Vocals)
Dorothy Daniel (Vocals, Tambourines

Marco Giovino (Co-producer, Drums, Percussion, Vibes)
Neal Pawley (Guitars, Trombone, Tuba)
Duke Levine (Guitars, Mandolin)
Marty Ballou (Upright & Electric Bass)
Tom West (Keyboards)
John Daederick (Pump Organ)
Amanda Broadway, Vanessa Mcgowan (Background Vocals)

Marino Serdons

Foto

One of the best americana albums I ever heard: original, moody, and groovy, endless beautiful and timeless.

Rebecca Turner: The New Wrong Way

26/4/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Living Rock
The Cat That Can Be Alone
Tenderly
Water Shoes
Cassandra
Idiot
Free The Rose
Sun In My Morning
Circumstances
Sawtelle
What If Music?
Tom Tom
Your Job

Website Artiest:
Rebecca Turner

De New Yorkse singer-songwriter Rebecca Turner is gepokt en gemazeld met een typisch country folk virus. Een stijl die ze samen met haar man, bassist Scott Anthony, nu gestalte geeft op een derde album ‘The New Wrong Way’. Een titel die vragen oproept over haar/hun muzikaal pad. Beïnvloed door Emmylou Harris en Tom Petty (?), timmert ze al sinds haar debuut in 2005 (Land Of My Baby) en een tweede constructie in 2009 (Slowpokes), aan de uitbouw van een carrière. Het nieuwe album bulkt van soft contemporary songs, haar dada. Niks is echter eenvoudig. Op ‘The Cat That Can Be Alone’ tovert ze een niet al te beste musical versie van Anita O’Days song. In ‘Tenderly’ (ook van Anita O’Day trouwens) miauwt de poes als een valse kater. Haar liefde voor jazz blijft best in haar eigen platenkast. Gelukkig vind je ook enkele catchy songs (Water Shoes, Casablanca, What If Music) waar haar stem niet op breekt. De krachtige opener ‘Living Rock’ (zie videofragment) liet nochtans het beste vermoeden. Voor de rest een vrij voorspelbare verzameling hedendaagse no-nonsense songs die doen twijfelen aan de oprechtheid van positievere recensies. But maybe I see it the way wrong?

Line-up:
Rebecca Turner (Vocals, Acoustic Guitar)
Sim Cain (Drum)
Scott Anthony (Bass)
Rich Feridun (Electric & Acoustic Guitars, Hammond Organ)
Skip Crevens (Slide & Pedal Steel)

Marino Serdons

Foto

A bunch of americana songs from the States, with a few jazz trials as ‘the wrong way’. Fortunately ‘Living Rock’ schows Rebecca’s way.

Nels Andrews: Pigeon And The Crow

10/4/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Scrimshaw
Memory Compass
Pigeon & The Crow
Holy Water
Eastern Poison Oak
South Of San Gregorio
Table By the Kitchen
Lion’s Jaws
Welterweight
Embassy to The Airport

Bonus Track: Candidate’s Handshake

Website Artiest:
Nels Andrews

Slapend op de vloer van de legendarische Whispering Pines Studio van Los Angeles, trachtte Nels Andrews de historische energie op te nemen. De studio dankt haar bekendheid aan Sam Cooke en de latere soul/funk opnames. Weinig hiervan is terug te vinden in de folk/americana van Nels Andrews. De songs handelen over dagdagelijkse items (niks mis mee) en leunen sterk aan met trage Ierse folksongs. Je zal niet in slaap vallen, doch dansen doe je er ook niet op. Het is zijn vierde album en live zou hij een Europese tournee maken ter promotie, nu om coronaredenen ge-cancelled.
Eigenlijk jammer want live kan de man zeker boeien, vooral wanneer de viool en fluit op melancholische wijze assisteert. Op het album wordt hij bijgestaan door enkele bekenden: Sebastian Steinberg (bass bij Iron And Wine) en Quinn (drums T-Bone Burnett). Het album had eigenlijk moeten openen met ‘Memory Compass’, een zeer pakkende song met fluit en accordeon naast de akoestische gitaar en de vrouwelijke backing vocals. Naast singer-songwriter Nels staat een sterke Ierse Nuala Kennedy, verantwoordelijk voor de sfeer op het album. De verhaaltjes zijn echter belangrijker dan de muziek.

Line-up:
Nels Andrews (Vocals, Guitar)
Nuala Kennedy (Flute, Keys & Vocals)
Sebastian Steinberg (Bass)
Quinn (Drums, Percussion)
Pete Harvey (Cello)
Shane Cook (Violin)
Jonathan Goldberger (Electric Guitar, Loops)
…and a few others.

Marino Serdons

Foto

Nels Andrews’ stories seem to be more important than his music. However, drift away on the Irish tunes of Nuala Kennedy and the landscape lyrics of Nels.

White Owl Red: Afterglow

1/3/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Afterglow
Hold On
Hell And The Blues
I Walk The Line (For You)
Out On The Waters
Through Is Through
Tip Top Bobs
Wake Up
The Way I Feel Now
Working Class Heroes

Website Artiest
White Owl Red

De plaat ‘Afterglow’ is de nieuwe worp voor de in San Francisco residerende band White Owl Red, de formatie rond spilfiguur Josef McManus. Hij vindt zijn soulmates in drummer Kyle Caprista, gitarist Gawain Mathews en achtergrondzangeres Leah Tysee. Het debuutalbum ‘Americana Ash’ uit 2014 debuteerde in de Americana Music Association Charts (AMA) en parkeerde daar liefst veertien weken. De follow-up ‘Naked and Falling’ recipieerde internationale erkenning en airplay én werd zelfs gerangschikt in de 2017 Top 100 albums door Alternate Root Magazine. Nu is er dus het divergerende en country doorspekte album ‘Afterglow’. De single ‘Working Class Heroe’, een eerbetoon aan John Lennon’s classic song. Dit verscheen reeds enkele maanden geleden en was een hoopvol voorsmaakje voor wat volgen zou. Het is tevens een gedreven en soulvol nummer dat door McManus gepassioneerde countryzang is begeesterd. De titeltrack mag hier de dans openen. Overheerlijke Americana tunes vormen de basis voor de song. Met ‘Hold On’ en ‘Hell And The Blues’ gaan we naar het country gebeuren even verkennen. De tweede single ‘I Walk The Line’ (for you) is een homage aan Johnny Cash. Het zeer ritmische en akoestische ‘Out On The Water’ heeft die opwindende banjo arrangementen. We nemen even wat gasoline terug in de countryballade ‘Trough Is Trough’, maar al even snel jaagt McManus de rocker ‘Tip Top Bob’s’ door de woofer. Pedal steel gitaar kleurt de wondermooi opgebouwde ‘Wake-Up’, zijn de gitaarriffs vooraanstaand in ‘The Way I Feel Now’ en ‘Working Class Heroes’. Het muzikaal palet van de band White Owl Red biedt een prachtige selectie van Americana, Country en roots muziek.

Philip Verhaege

Foto

The musical palette of the band White Owl Red offers a wonderful selection of Americana, Country and roots music.

Glenn Jones: Ready for The Good Times

26/2/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ripples In The Pond
My Baby Makes Pie
I’ve Got A Voice
I wish You could See Me Now
A New Great Pyramid
The Other
Let’s Make Some Good Old Days
Heartland
No Fool Like An Old Fool
Bury My Heart On Music Row
I’m Not Francesca
ReadyFor The Good Times

Website Artiest:
Glenn Jones

Het nam wat tijd in beslag om het derde album van Glenn Jones te waarderen. Zijn verleden ligt in de pop/rock wereld en hoofdzakelijk curateert hij The Carrboro Music Festival of speelt hij bass in Peter Holsapple Combo en de band The Goodloves. Op ‘Ready For The Good Times’ trekt hij helemaal de kaart van melancholische americana folk. Twaalf songs recht uit het hart, dat klopt in het groene North Carolina. Gelukkig zitten er ook wat catchy pieces tussen, wanneer je zijn story niet meer wil volgen. Enkele songs om te downloaden zijn zeker het licht humoristische ‘My Baby Makes Pie’ en het hartverscheurende ‘The Other’ over discriminatie van immigranten. De song ligt in de zelfde lijn als de hits van Hozier, minder bombastisch, zeker zo krachtig. Eigenlijk jammer dat de andere songs rustig weg kabbelen uit het geheugen. ‘Let’s make some good old days’ draagt nochtans helemaal het karakter van sixties duetten (zoals June Carter en Johnny Cash), maar scoort niet wegens té retro of gedateerd (voor ons Europeanen). Neemt niet weg dat Glenn Jones trots is op zijn sentimentele boodschappen. Het instrumentarium varieert waardoor er na verloop van tijd een zeker begrip en respect ontstaat voor zijn zielenroerselen. Voor de echte countryfolk liefhebbers.

Line-up:
Glenn Jones (Vocals, Acoustic Guitar)
Robbie Link (Upright Bass)
John Boulding (Dobro)
Andrew Marlin (Mandolin, Acoustic Guitar)
Joe Macphail (Keys, Drums)
Joseph Errell (Acoustic Guitar, Lapsteel)
Libby Rodenbough (Fiddle)
Rebecca Newton (Vocals)
The Goodloves (Vocals)
Jerry Brown (Producer, Acoustic Guitar)

Marino Serdons

Foto

Sometimes it’s hard to find…the good times. Glenn Jones gives us hope, like only a true country man can accomplish.