Category: Americana

Banty Holler: Wired For Sound

13/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Understand Your Man
Loretta
Wayfair’ Stranger
Hopson’s
Dishwasher’s Dream
Good Golly Miss Molly

Website Artiest
Banty Holler

Banty Holler, is een Honky Tonk, Americana, klassieke country en rocker die gebaseerd is in het Hollandse Den Haag. Het was pas enkele maanden wachten op een opvolger voor het succesverhaal van de release ‘Tradition’. Singer-songwriter/gitarist Neile H. Coe verruilde als tiener het blues mekka Chicago voor een avontuurlijk leven in Europa. Hij vond enkele dag jobs, werkte in de horeca en gaf zelfs even les in steden als Rimini, Dublin, Stockholm en het Poolse Wroclaw. Als wereldburger en muzikaal troubadour vond hij uiteindelijk een warm nest in Den Haag. Vandaaruit spreidt hij zijn muzikale vleugels. Neile trok naar de Studio Labrie en vond in en met producer Alain de ideale soulmate. Alle songs zijn live en in ‘one track’ ingetapet, wat de beoogde sound uiteraard bevorderd. Het geïnfluenceerde ‘Understand Your Man’ mag de deur intrappen. Als volbloed Chicagoan is zijn ruw stemtimbre en tongval een recommandatie naar zijn subcultuur. Zijn heavy gitaarriffs beuken door de woofer en ook in ‘Loretta’ neemt Banty Holler je vrijwel meteen bij het strot. Bij ‘Wayfair’ Stranger’ gaat het gasoline wat naar af, maar van het country begeesterde ‘Hopson’s’ gaat het gezwind naar het folky en haast autobiografische ‘Dishwasher’s Dream’. Het afsluitende ‘Good Golly Miss Molly’, origineel van Little Richard, kreeg alweer knappe en divergente arrangementen aangemeten.

Philip Verhaege (4 ½)

Banty Holler is a world citizen and musical troubadour. But he eventually found a warm nest in The Hague. From there he spreads his musical wings. Neile went to Studio Labrie and found the ideal soul mate in and with producer Alain. All songs are taped live and in "one track", which naturally promotes the harvested sound.

Supersonics: 69 Automobile

8/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

69 Automobile
Whistle Into The Wind
Telephone
Careful What You Wish For
Take Your Ball And Go Home
Fall From Grace
Denver
Devil In A Black Dress
Sad State Of Affairs
Don’t Mind If You Do
No Place Left To Crawl
House On The Hill
Before The Devil Knows I’m Dead
Insane Asylum
Everytime Again
The Juice Ain’t Worth The Squeeze

Website Artiest
Supersonics

Het gebeurt niet vaak dat wij bij de release van een album van een band uit de lage landen van onze sokken worden geblazen, om maar eens een cliché te gebruiken. Deze Nederlandse band lukte hierin toen ze vorig jaar ‘Close To You’ uitbracht. Dient het nog gezegd dat wij dan ook reikhalzend uitkeken naar het vervolg hierop? Ik dacht het niet. Dat vervolg is er nu met ’69 Automobile’, een album waarop de band zichzelf nogmaals overtreft. Een wervelende sound, enorm sterke songs, creatieve arrangementen en een immense dosis speelplezier stralen van deze schijf af. Bovendien profileert zanger en gitarist Pascal Snijders zich andermaal als een uitermate getalenteerde songsmid met een schatkist aan ideeën voor steengoede songs. Met ’69 automobile’ omzeilt hij met klasse de platgetreden paden en de steeds op de loer liggende muzikale oogkleppen. Liever kiest hij voor originaliteit en een brede blik op muziek. Rockabilly, country en Americana zijn nog steeds aanwezig, maar Pascal verkent ook nieuwe muzikale horizonten. Samen met Jeroen van Delden (lead & rhythm gtr.), John Hofmans (double & Fender bass), John Rietberg (drums & percussie) voorziet Pascal (zang, lead, rhythm & akoest. gtr.) deze pareltjes van originele, en zeg maar voor het genre, baanbrekende arrangementen. En ook nu weer werd er aandacht besteed aan de lyrics. Geen dooddoeners of niets zeggende teksten, maar wel lyrics met een onderliggende boodschap.
Met de titelsong stap je meteen in de Fairlane ’69 voor een duizelingwekkende rit door een landschap met als decor, alle genres van de Amerikaanse rootsmuziek. Rockabillygewijs komt de band met ‘Whistle Into The Wind’, inclusief heerlijke gitaarsoli, op kruissnelheid. Een nieuwe weg slaan Pascal en zijn maten in met het gypsy jazzy ‘Fall From Grace’, een nummer dat het recht op ‘airplay’ zonder meer mag opeisen. Eigenlijk geldt dit net zo goed voor ‘Devil In A Black Dress’, voorzien van dat aanstekelijk gitaarriffje dat zich bij eerste beluistering, reeds tussen onze oren nestelde. Eventjes laat de band het gaspedaal wat los voor het iets rustigere, andermaal van heerlijk snarenwerk voorziene ‘Sad State Of Affairs’, maar met ‘No Place Left To Crawl’ wordt het asfalt opnieuw gretig verslonden. Je zou het misschien niet dadelijk verwachten, maar met ‘Insane Asylum’ pende Pascal een dijk van een tango. Lef en durf is één, met succes afronden is twee en dat lukt hem moeiteloos. Met een authentiek rockabilly klinkend ‘The Juice Ain’t Worth The Squeeze’ komt ’69 Automobile’ tot stilstand.
Met dit album levert Supersonics niet alleen een waanzinnig goede opvolger af, maar ook eentje dat kan wedijveren met Amerikaanse producties.

Lambert Smits (5)

After their debut album 'Close To You' the Dutch band Supersonics throws once again a bullseye with '69 Automobile '. A fantastic sound, awesome original songs and surprising arrangements are the ingredients for a mix of rockabilly, country and Americana in a way that you rarely hear. Recommended!

Justin Townes Earle: The Saint Of Lost Causes

7/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

TheSaint Of The Lost Causes
Ain’t Got No Money
Mornings In Memphis
Don’t Drink The Water
Frightened By the Sound
Flint City Shake It
Over Alameda
Pacific Northwestern Blues
Appalachion Nightmare
Say Baby
Ahi Esta Mi Nina
Talking To Myself

Website Artiest:
Justin Townes Earle

Wat een levenswijsheid spreidt Steve Earle’s zoon over onze bevooroordeelde geesten. Een zware jeugd zonder vader doet Justin Townes op een andere manier naar Amerika kijken. Een Amerika dat hij liefheeft doch waarin hij vooral de mens onder de loep neemt. Met zijn vorig album ‘ Kids In the Street’ ging hij de zeer persoonlijke toer op, nu komt de zeer diverse en contrasterende maatschappij aan bod. Justin kreeg 50% van vaders DNA, wat hij op ‘The Saint Of Lost Causes’ zeer gevat omzet in twaalf country-folk ofte americana songs.
Titeltrack opent met veel slide over een keiharde tekst van hopeloze gevallen in een desolaat sfeertje. ‘Don’t Drink The Water’…omdat het giftig is. Met slide en harmonica klaagt hij de vervuiling aan in Charleston, West Virginia, nog steeds een probleem in de regio. In ‘Appalachian Nightmare’ verhaalt hij over de gevolgen van een paar slechte beslissingen. Verzonnen maar gebaseerd op harde ‘wild west’ feiten. Justin Townes Earle speelt met ritmes van pure singer-songwriter country over blues tot boogie-woogie. Hoe je het ook draait of keert, stem én uiterlijk dwingen luisterbereidheid af. Hij is per slot van rekening een kind van de Woody Guthrie school: doe er geen doekjes om en vertel de waarheid! Klasse hoor!

Line-up:
Justin Townes Earle (Vocals, Acoustic Guitar)
Adam Bednarik (Upright Bass, Electric Bass)
Joe V. McMahan (Acoustic & Electric Guitar, Slid, baritone Guitar,Celeste)
Paul Niehaus (Acoustic & Electric Guitar, Pedal Steel)
Jon radford (Drums, Percussion)
Cory Younts (Harmonica, Wurlitzer, Piano, Fender Rhodes, Background Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Difficult to find better folk/americana than from the master Justin Townes Earle. He has it all!

Curse Of Lono: 4am And Counting (Live and Stripped Back At Toe Rag Studios)

31/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tell Me About Your Love (feat. BJ Cole)
I’d Start A War For You (feat. BJ Cole)
Welcome Home (feat. Nick Reynolds)
Blackout Fever
Goin’ Out West
The Affair
Valentine
Way To Mars (feat. Nick Reynolds)
London Rain (feat. BJ Cole)
Pick Up The Pieces (feat. BJ Cole)
Don’t Look Down (feat. BJ Cole)

Website Artiest:
Curse Of Lono

Raak je niet meer wijs uit het americana aanbod? Kan je het kaf niet van het koren scheiden? Wel, wij soms ook niet meer. Je zou verwachten dat boeiende americana verplicht uit de US komt. Niks is minder waar. Onlangs nog waren we gecharmeerd door de scandicana van Buford Pope. Nu steekt de Londense countryrock band Curse Of Lono het Kanaal over om met een ‘live’ album België en Nederland te veroveren. Felix Bechtolsheimer, zijnde de bandleader, die zijn leven terug op de rails kreeg tijdens een Amerika reisje en een ‘herstelperiode’. Zijn geesteskind Curse Of Lono (vervloekt in de positieve zin) startte in 2015 en verovert in sneltempo Europa. Vorige maanden maakten ze nog een geslaagde tour ter promotie van hun tweede album ‘As I Fell’ en het recente live recorded album ‘4am and Counting’. De band trok voor ‘4am and Counting’ de Toe Rag Studios van Londen in om zonder enige technische foefjes 11 songs te registreren. Meeslepend werk in de voetsporen van JJ Cale, Bon Iver en Wilco. Lustig meegenomen zijn de guest appearances van pedal steel streler BJ Cole en harmonica blazer Nick Reynolds. Curse Of Lono’s kracht zit in de volle sound dat rustig drijft op weemoed (à la Nick Cave) en volkse emoties uit de keel van Felix Bechtolsheimer. Schitterend album door de ‘stripped-back’ (“what you hear is what was played” – geen technische aanpassingen). En knappe hoes ( + inlay) van Stuart Patience. Great !!

Line-up:
Felix Bechtolsheimer (Vocals, Guitars)
Dani ruiz Hernandez (Keys, Vocals)
Charis Anderson (Bass, Vocals)
Joe Hazell (Guitars, Vocals)
Neil Findlay (Drums)

Marino Serdons (4)

It seems that the most beautiful americana comes from Europe. London based Curse Of Lono expands his fanbase at a rapid pace with rich and moody songs.

Buford Pope: The Waiting Game

25/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

America
Hey Hey Aha
Hard Life
Stoned
Five Minutes To Midnight
Tell Me What I Am
First Blood
Wanna Say I’m Sorry Before I Die
Can I Be There For You
A Hundred
In My Hometown
Ninety-Nine

Website Artiest:
Buford Pope

Altijd gedacht dat zeven een geluksgetal was, ‘The Waiting Game’ is echter zijn achtste en wow,hier zijn geen woorden voor! Knappe Scandicana songs die starten in ‘America’ , die hem blijft roepen en aanspreken, tot een vent van ‘Ninety-Nine’ die beseft dat er ooit een einde komt aan het geluk.
De Zweed Mikael Liljeborg alias Buford Pope werd geboren op het eiland Gotland waar desolaatheid en eenzaamheid als mist over de Baltische zee waart. De koude Baltische wateren of de verzengende woestijn van het geliefde Joshua Tree, het blijft een ideale voedingsbodem om creatief zoekende een album neer te pennen. Americana songs die aanspreken, de invloeden van Bob Dylan en Mumford & Sons niet willen wegsteken, en vooral een eerlijke queeste naar hemzelf zijn. Zijn prachtige stem vertaalt perfect het innerlijke. Luister eens naar ‘Hey Hey Aha’, zo eenvoudig sterk en beklijvend met kippenvel viool. De song beschrijft in enkele woorden het gevecht om een nieuwe love song te bedenken. Subliem! Om dan in pure americana stijl te benadrukken wat ‘Hard Life’ is, met mandolin in een doorslaggevende rol.
The Waiting Game van Buford Pope wint niet in alle twaalf songs, doch de Scandinaviërs spelen menige Amerikaanse muzikant onder de tafel. Toch zijn het vooral de singer-songwriter eigenschappen van Buford Pope die op het juiste speelveld belanden. Het album verscheen onlangs op Unchained Records, best ga je naar zijn eigen website .

Line-up:
Buford Pope (Vocals, Acoustic & Electric Guitar)
Robin Waernquist (Drums)
Johan Carlgren (Piano
Alexander Härnlöv (Bass, Harmonies, Keys)
Joakim Petterson (Electric Guitar, Dobro)
Roger Gustafsson (Pedal Steel, Bass)
Emilio Estrada (Violin)
David Hovstadius (Violin, Viola)
Annan Liljeborg (Harmonies)

Marino Serdons (4)

What a fine voice has Buford Pope, a perfect blend of soul in melancholic ballads and swinging americana songs. ‘Hey Hey Aha’ should become a world hit, so beautiful !!

Ralph Molina: Love & Inspiration

12/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lullabies
Your Life Is My Life too
Dance On The Wind
You Wear An Angels’s Wings
I Don’t Care
Too Young To Know
Wonderland
Hopelessly In Love with You
Trash For the Dollar
Follow That Star
It’s Gonna Be Alright

Website Artiest:
Ralph Molina

Als drummer van Neil Young’s begeleidingsband Crazy Horse, kan ik mij voorstellen dat je eens je eigen muzikale ideeën aan de wereld wil laten horen. Geen drumsolo’s of extravagant slagwerk, neen, wel popsongs over hoop, pijn, liefde: reflecties over het leven. Ralph Molina’s debuutalbum roept vergelijkingen op met zijn Engelse evenknie Robert Wyatt. Zelfde stijl, een stemtimbre dat Robert soms benadert, een even groot verleden….gelukkig voor Ralph ontbreekt de rolstoel. Americana en folkrock invloeden stammen nog uit zijn vroegere periode bij The Psyrcle en The Rockets.
Naast de lieflijke ‘Lullabies’ nog tien krachtige luistersongs die het zachte karakter van de geboren Puerto Ricaan benadrukken. Ralph Molina staat niet voor niets in Hall Of Fame: naast zijn ‘job’ toch een begenadigd vocalist en songschrijver. Een prachtig genietbaar album dat met liefde inspireert tot bescheidenheid.

Line-up:
Ralph Molina (Vocals)
Dave West (Bass Guitar)
Tom Lackner (Drums)
John Philip Shenale (Piano)
Josh Sklair (Guitar)

And a few others ofcourse!

Marino Serdons (4)

Ralpoh Molina really is a gifted vocalist and songwriter. With love he inspires modesty. Enjoy!

The Resonant Rogues: Autumn Of The World

16/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Maker’s Song
Tramp
Big Ivy
Autumn Of The World
Watching Those Wheels Roll
Be around My Darlin’
Strenght Of Water
Following The Sun
Dueling With The Demons
Zeus Faber
Point Of No Return
The House That Condos Stole

Website Artiest:
The Resonant Rogues

In de maand juli toert Euforie overheerst tijdens het afspelen van het derde album van The resonant Rogues. Keigoede folk uit North Carolina. Wat maakt hen zo speciaal? Wel, de composities liggen vlot in het oor en muzikaal vrolijk beïnvloedt door traditionals uit de Appalachen, cajun uit New Orleans, strings van de Balkan, musette uit Frankrijk. En toch lijkt de opener ‘Maker’s Song’ uit de UK te komen, in een typische Engelse zangstijl gezongen door Cynthia McDermott. Zigeunerbloed stroomt door de aderen van ‘Tramp’ met een mooie musette intro, een vioolpartituur in balans met de zang van Keith. En ‘Big Ivy’ vermorzelt helemaal mijn hardheid door de mooie harmoniezang van Sparrow en Keith J. Smith op een werkmansritme. Op ‘Autumn Of the World’ staat geen song die je niet meermaals wil horen. ‘Dueling With The Demons’ is een swingin’ tongue-in-cheek tune song (mét trompet) over hoe ons geheugen ons bedriegt. En de Balkan roept weer in een instrumentaal en dansbaar ‘Zeus Faber’. Een song waarbij de muzikanten hun skills bewijzen. Ook altijd in voor een grapje: officeel 12 songs, doch luister één minuut naar leegte en je hoort een korte bonus, nummer 13.
Het album verschijnt officieel op 28 juni, doch is nu al verkrijgbaar via import. De band promoot het album in juli doorheen de UK, visit the website https://theresonantrogues.com/. Het loont beslist de moeite om af te zakken naar onze Brexit-vrienden.

Line-up:
Sparrow (Vocals, Accordion, Banjo)
Keith J. Smith (Vocals, Guitar, Suitcase)
Eric Heveron-Smith (Upricht Bass, Trombone, Vocals)
Kristen Harris (Fiddle, Vocals)
Mattick Frick (Drums)
Daisy Castro (Violin on 2, 10)
Cynthia McDermott (Vocals on 1)
John James Tourville (Pedal Steel on 6)
Ben Hovey (Trumpet on 9)
Melissan Hyman (Cello on 1, 5)

Marino Serdons (4 ½)

What a superb album: full musical richness and poetic lyrics. Autumn Of The World will definitely be the best folkalbum of the year!

Union Duke: Golden Days

7/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Heavy Wind
Baby Don’t Break
Got You On My Mind
Bird On The Wing
Right For Me
Golden Days
Tim In Two
Coffee/Whiskey
My Only Fighter
A Brief Romance
Reminder Song
Fare You Well
Chasing Headlights

Website Artiest:
Union Duke

Canadese indie rock met banjo, fiddle én elektrische gitaar uitgevoerd door de vijfkoppige band Union Duke. Een Toronto folkquintet die een mix brengen van rock met bluegrass en country. Ok, plak er dan het etiket americana op. Union Duke onderscheidt zich door de speelse en energetische invulling van de songs. Inhoudelijk roept het onze en hun warme herinneringen op: een liefje in ons hoofd, uit volle borst zingen met vrienden. Golden Days werd live opgenomen en moet je echt beluisteren voor de al dan niet gekende levenslessen. Ondertussen speelt en zingt de band met bravoure en vooral plezier. Onbevangen harmoniezang met een jongensachtig karakter. De songs overschrijden amper de 3 minuten, meanderen van ballad over bluegrass naar folkrock. Voor elk wat wils…en dan zijn het wel degelijk gouden dagen. Zou het niet kunnen dat vooral Union Duke hier plezier aan beleeft en de luisteraar bij een live-optreden slechts een glimlach kan tevoorschijn toveren?

Line-up:
Jim McDonald (Banjo, Vocals)
Rob McLaren (Electric Guitar, Fiddle, Vocals)
Ethan Smith (Guitar, Vocals)
Will Staunton (Bass, Percussion, Vocals)
Matt Warry-Smith (Ukelele, Percussion, Vocals)

Marino Serdons (3)

Boyish harmony vocals, folkie instruments and innocent lyrics. Union Duke can turn a smile on your face and gives a good feeling when going home…. or to the next bar.

Point Quiet: Walking In The Wild

4/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Highway In Your Head
Lonely Nights
Tales Of Road
Vera Cruz
Not All Lies
Walking In The Wild
Now, You Know It
Written On Our Bones
The Distance
Never Too Late
The Last Time
Storm And Winds

Website Artiest:
Point Quiet

Herinner u misschien een live optreden van de Nederlandse folk/americana band Point Quiet. Opvallend daarbij zijn de bijdrages van violiste Simone Manuputty en trompettist Joost Verbraak.
Niet evident van singer/songwriter/gitarist en leader of the band Pascal Hallibert om zijn composities dusdanig te stroomijnen. Op dit derde album, Waliking In The Wild, trekt hij volledig de kaart van de country noir. Ietwat donkere folksongs op akoestische gitaar met subtiele bijdrages van de overige leden. De voltallige band komt meestal pas na de droeve intro’s tot zijn recht. Gesmaakte melancholische bijdrages van Simone ‘viool’ in ‘Tales Of Road 308’ of van Joost ‘trompet’ in Not All Lies. Je wordt er niet onmiddellijk vrolijk van, het zijn dan ook reflecties van het leven zelf. (Oei is het leven zo zwaar??). In de titelsong met banjo-begeleiding zingt de band ingetogen in harmonie (een lichtpuntje?). Toegegeven, Hallibert weet perfect hoe hij zijn levenswijsheid muzikaal moet verpakken. Pedal steel en gedempte trompet accorderen wonderwel in ‘Written On Our Bones’. Maar of dit voldoende is om dit album meermaals te beluisteren durf ik zelf te betwijfelen. Donkere mistroostige wolken zien we genoeg zowel in Nederland als in België. Op 11 juni live in de Cacaofabriek van Helmond.

Line-up:
Pascal Hallibert
Hans Custers
Simone Manuputty
Jan van Bijnen
Joost Verbraak

Marino Serdons (3 ½)

Reflections of live in a package of dark country sounds. It’s never too late to take part of an intimate live gig (June 11th 2019 Cacaofabriek Helmond) and enjoy the subtle virtuosity of Point Quiet.

Tylor & The Train Robbers: Best Of The Worst Kind

1/6/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lost & Lonely Miles
Before It’s Too Late
Good At Bad News
Storyteller
Still Getting High
The Ballad Of Black Jack Ketchum
Pave Your Way
Fumblin’ For Rhymes
Few & Far Between
Hide Your Goat
Construction
Place Like This

Website Artiest:
Tylor & The Train Robbers

Rasechte mainstream americanaband uit Idaho komt met een opvolger voor ‘Gravel’ uit 2017. De band identificeert zich graag met de treinrovers omdat die ook steeds onderweg waren, weliswaar om uit de handen van de politie te blijven, niet om 200 optredens per jaar te verzorgen. Het leven on the road kent natuurlijk haar gelijkenissen. Muzikaal bekoort dit alleen de die-hard country fans. Van originaliteit is geen sprake. Alles mooi uitgevoerd, doch zonder enige emotie op te roepen bij de leek in het genre (zoals ik?). Nochtans is de boodschap zeer nobel: een band scheppen tussen de mensen. Ongetwijfeld zal dit lukken tijdens hun live optredens, maar digitaal of op cd blijft het toch een saaie individuele aangelegenheid. Of denken ze in de US nu echt dat wij op (een zoveelste herhaling van) hun roots zitten te wachten?

Line-up:
Tyler Ketchum (Rhythm Guitars, Lead Vocals, Harmonica)
Jason Bushman (Bass Guitar)
Johny ‘Shoes’ Pisano (Lead Guitar, Baritone Guitar, Mandolin)
Flip Perkins (Drums, Tambourine, Claps)
Brian Davies (Pedal Steel)

Marino Serdons (3)

If you wanna know why the band’s name refers to the historical US train robbers, you’ll have to listen to this mainstream americana album.

Robert Hill & The Muskogee Few

31/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Benzedrine Benny
Morning Sun Was rising
Fair And Square
Just As The Sun Won’t Split Heaven In Two
I Pray
Ballad Of Dying Cigarette
Early In December
Looking Back
It Was All Made For You And Me

Website Artiest:
Robert Hill & The Muskogee Few

In Zweden langzaam een begrip aan het worden. Daarbuiten een groot psychedelisch alt folk/country raadsel. Vocals met zachte fluisterende stem en subtiel instrumentarium dwarrelen als sneeuw over ons hoofd. Wat pedal steel, een paar piano-akkoorden of gitaargetokkel. Is het dat maar? Luister je echter aandachtiger dan overvalt je toch in een empathische kramp. De songs bevatten wat soundscape of een sample op de achtergrond. De subtiele ritmes op congas en aanverwant slagwerk tikken ontwapenend en hypnotiserend. Onbewust denk je even aan JJ Cale of zelfs Leonard Cohen. De muziek van de Zweden is echter iets rijker en voller. Opener ‘Benzedrine Benny’ zet de toon, laat nadien de songs gewoon op je afkomen. Bij het beluisteren van ‘Ballad Of A Dying Cigarette’ kan je er niet meer onderuit: euforie over het componeertalent van Robert Hill. Beslist de knapste song op het album. Ook de afsluiter ‘It Was All Made For You And Me” verbaast door de meerlagigheid en de versieringen. Knap samenspel!

Line-up:
Robert Hill (Vocals, Guitars)
Peter Granström (Bass & Vocals)
Martin Fälthammar (Drums)
Christer Lyssarlides (Guitar & Pedal Steel)
Carl Lindholm (Keys & Vocals)

Marino Serdons (4)

I love the whispering vocals and the psychedelic use of the instruments. Beautiful ewpressive teamwork!

Auburn: Game Of Faith

31/5/2019

Foto

title 0

Tracks:

Game Of Faith
Bad Girl, Good Woman
I Don’t Love Him
I Drank
Prosecco-fuelled Profiles
Trinidad
Red Velvet Pillow
Happy Nowhere
Misshapen Fruit
It’s Not Love
Float to Blue
Spoke In The Wheel
Like I Do
His Arms

Website Artiest:
Auburn

Al twintig jaar is Liz Lenten de frontvrouw van de americana band Auburn. Met haar hese stem en rustige roots/blues songs lijkt ze sterk op de vrouwelijke versie van wijlen JJ Cale. Vergis je niet, Liz is op en top Brits. Al in 1999 veroverde ze Madame Jojo’s in London met haar zoete halffluisterende stem. Enkele emotionele jaren liggen aan de basis van Game Of Faith. De songs draaien om hoop, vertrouwen in allerlei situaties. Voor de opnames trekt ze al enige jaren naar Nashville. Onmiskenbaar ligt er een americana laagje over alt folk/country songs. En invloeden zijn er van Kate Bush en Billie Holliday (why not?). Geen ingewikkelde instrumentale toestanden: een akoestische gitaar, bass en drums, de vocals al dan niet met harmonie, unplugged, wat slide ertussen. Ongelooflijk toffe rustige songs waarin je jezelf mag, kan doch niet moet verdiepen. Om optimaal te genieten van haar levensrijke lyrics wordt er tegelijkertijd een kaartspel uitgebracht waarbij je je eigen ‘game of faith’ kan spelen. Hou je van folk, blues en de stijl van J.J. Cale, dan ben je bij Auburn aan de juiste nootjes.

Line-up:
Liz Lenten (Vocals)
Thomm Jutz (Guitars)
Mark Fain (Bass)
Lynn Williams (Drums)
Britt Savage (Harmony Vocals)

Marino Serdons (4)

The sweet whispering voice of Auburn’s frontwoman puts a spell on you. What a talent!

Shift It Baby: Cool Change

29/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

River Rock
When I Come Back
Cool Change
Breathe
I Can’t Live without You
Different Language
It Can’t Be Wrong
Time Will Tell
Smoke On The Water (Deep Prurple)
Down Under (Man At Work)

Website Artiest:
Shift It Baby

Duits Australisch duo uit Dresden probeert met bluesy pop en funky soultunes een fanbasis op te bouwen. Volgens hen lukt dat aardig, zelf heb ik toch enkele bedenkingen. Ontegensprekelijk zijn beiden getalenteerd op hun gebied. Robyn Wyman dwingt met haar relatief zware stem en hoog bereik respect af. En gitarist Thilo Muendel weet creatief met akkoorden om te gaan. Het album start echter met een mainstream americana song. Boeiender wordt het met het knappe tweesporige gitaarspel en de jazzy ondertoon in de vocals in ‘When I Come Back’. En ‘Cool Change’ warmt je op met een catchy gitaarriff. Hebben we dan het beste gehoord? Ik vrees het. Als bonus krijg je nog twee covers voorgeschoteld waarvan de interpretatie eerder een persoonlijke étude is in plaats van een volwaardig alternatief voor het origineel. Jammer!

Line-up:
Robyn Wyman (Vocals)
Thilo Muendel (Guitar)

Robert Eisfeldt (Drums)
Karsten Schiemann, Marco reichhardt (Bass)
Andreas Krug (Keyboards)

Marino Serdons (3)

Robyn and Thilo are two great musicians, and they need a cool change. Listen to their personal stories.

Darren Eedens & The Slim Pickin’s

29/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

31
Forget Me Nots
Don’t Trust
Rye Whiskey
On The Line (The Laundry Song)
Well, Well, Well
Mama Smiles
Come Home To You
Whiskey And Bars
Hit The Ground Running

Website Artiest:
Darren Eedens & The Slim Pickin’s

Ooit gehoord van cow-punk? Wel vanuit Cardiff (Wales) spelen Darren Eedens & The Slim Pickin’s elke zaal plat met onversneden alt-country. Verschil met de mainstream americana is het hyperkinetische die ze over hun viool en banjo strijken en door onze aderen laten gieren. Herinner u de Charlie Daniels Band eind jaren zeventig (met de hit The Devil Went Down To Georgia) , maar dan met punk-energie. Snelle fiddle-tunes, overmaats banjo getokkel en nerveus slagwerk in ‘Don’t Trust’ en ‘Rye Whiskey’. Opvallend ook het stemtimbre van zanger Darren Eedens, scherp als een mes en met lyrics die aanleunen tegen het onverwachte intelligente (’31). Enige rust vind je dan eindelijk in de folksong ‘Well, Well, Well’ . Vergis je niet, ondanks het grote pubgehalte in de muziek voegt de band hedendaagse experimentele accenten toe (‘Whiskey and Bars’) zoals soundscapes, gospel koor of stemvervorming. Misschien toch niet zo bizar dat een country/americana album uit het mistige Wales komt. De creatieve Darren Eedens & The Slim Pickin’s toeren de volgende maanden doorheen de UK en landen op 1 november in de Dranouter zaal van Heuvelland. Ambiance én kwaliteit gratis verzekerd!

Line-up:
Darren Eedens (Acoustic Guitar, Vocals, Banjo)
David Grubb (Fiddle)
Rhys Morgan (Bass, Electric Guitar)
Edd Clemas (Drums)

Marino Serdons (3 ½)

Darren Eedens band sounds like an intelligent cow-punk band : a combination of traditional country and experimental creativity. Have fun!

Creature Of The Woods: J Tree (EP)

28/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Widow’s Waltz
Head Above Water
Oh Well
Two Golden Coins

Website Artiest:
Creature Of The Woods

J Tree, opgenomen in Joshua Tree (obvious), is een EP van de americana band Creature Of The Woods uit San Diego. De band werd opgericht in 2014/5 door een zekere Molino (met vermoedelijke roots in de indianenpopulatie). Openingssong Widow’s Waltz pakt je onmiddellijk met een sample van een indianendans, verwijzend naar een begrafenisritueel en zijn dansende moeder. En dan komt het slow beukende ritme (à la Redbone), de vocale harmonieën (à la CSNY) en daaronder de huilende gitaar van Dan Cervantes. Lang geleden nog zo’n krachtig en hitgevoelige rocksong gehoord. Jammer genoeg trekken de andere songs de opgebouwde spanning wat omlaag. ‘Head Above Water’ zingt soulfull en hopefull met weer die meerstemmigheid als indringende ‘mind swirl’. ‘Oh Well’ zou een psychedelische song moeten voorstellen: traag, woestijnhol, dark en bezwerend. Intrigerend ook ja!
En dan komt het country verleden van de band bovendrijven in een traditionele americana song ‘Two Golden Coines’ met harnomiezang, 1-2 slagwerk en pedal steel.
Ter info: Creature Of The Woods bracht in 2017 hun debuutalbum Rise uit. Benieuwd naar hun volgende EP of full album? Download alvast ‘Widow’s Waltz’ , en surf naar hun website: no regrets!

Line-up:
Roger Molina (Lead vocals, Guitars)
Dan Cervantes (Guitars, Pedal Steel, Harmony Vocals)
Justin Rodriguez (Bass, Harmony Vocals)
Jody Bagley (Keys, Harmony Vocals)
Chad Lee (Drums, Harmony vocals)

Marino Serdons (4 )

‘Widow’s Waltz’ takes you immediately by the balls: strong, powerfull, intense, oh my howling favourite!

Leaf Rapids: Citizen Alien

24/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Dear Sister
There They Go
Caragana Switch
Citizen Alien
Virginia
Barbershop Gears
Husavik
Helen’s Waltz
Parliament Gardens
Twenty Storeys High

Website Artiest:
Leaf Rapids

Altijd boeiend om vast te stellen dat er dikwijls emotionele gronden aan de basis liggen van een album. In het geval van Leaf Rapids was het de drang om een tijdsbeeld van de 19de en 20ste eeuw te geven, met grootmoeder in de hoofdrol. In het 20-page booklet vergezellen (familie)foto’s de soms zeer rauwe lyrics van Keri & Devin Latimer.
Beiden geboren en getogen in Winnipeg brachten onder de naam Leaf Rapids al in 2015 een debuutalbum Lucky Stars, met prachtige songs. Ook Citizen Alien verrast je niet onmiddellijk met pedal steel en de theremin (je weet wel, dat elektronisch instrument waarbij je met je handen tussen twee antennes dromerige en spacy klanken kan toveren). Steengoede songs zoals voorheen.
Een schitterend album in de americana/alt folk sfeer waarbij de hoge, bijna kinderlijke stem, van Keri zo onschuldig en kwetsbaar door de tijd laveert. Luister maar eens naar ‘Caragana Switch’ en je beseft dat het leven een halve eeuw geleden niet zo leuk was (Caragana is een struik waarvan de takjes gebruikt werden als wis om te slaan!). Onderweg leer je ook dat haar overgrootmoeder uit Kyoto kwam en trouwde met een kapper (‘Barbershop Shears’).
Alleen al het ontleden van al die geheimen uit het verleden maken dit album o zo boeiend én leerrijk!

Line-up:
Keri Latimer (Acoustic Guitar, Lead Vocals, Theremin)
Devin Latimer (Bass Guitar)
Joanna Miller (Drums)
Rusty Matyas (Keyboards)

Marino Serdons (4)

Great album from Keri and Devin Latimer with hidden stories, a time picture in a partly family chronicle.

Adam Holt: Kind Of Blues

21/5/2019

Foto

detail album

Tracks:

Mr. Morning Drive
Don't Give Up On Me Baby
Bobby
I'm Still Holding On
Before I Trusted You
Give The Dog A Bone
The Story Must Go On
The Bourgeoise
The End
Lay Lady Lay

Website Artiest
Adam Holt

De uit de buurt van Baldwin County , Alabama afkomstige Adam Holt promoot met enige trots zijn nieuwe album ‘Kind Of Blues’. De titel is veelzeggend, het is inderdaad een heuse reflectie van enkele gedifferentieerde muziekstijlen. Het is een mixture van blues, country, rock en Americana tunes. Adam begon op jonge leeftijd met trompet te spelen en was zowaar geobsedeerd door de plaat ‘Kind Of Blue’ van Milles Davis. Dus, nog een verwijzing naar de titel. Als tiener werkte hij aan analoge opnameapparatuur, voorversterkers en cassetterecorders. De essentiële hardware om zijn originele songs mee in te blikken. In 2010 was Adam vrijwel meteen succesvol met de release ‘The Sunday Troubadour’, gevolgd door een twee tracks tellende EP, die werd geregistreerd in de legendarische SUN Studios. Vijf jaar eerder was er ook de debuutplaat ‘This Is Adam Holt’. Nu is er dus ‘Kind Of Blues’ op het label Zenith Records. Het swingende nummer ‘Dhr. Morning Drive’ is de eerste track op het album. De song werd in co-schrijverschap met zijn vrouw, singer-songwriter Jillian Holt, neergepend. Het nummer gaat over haar grootvader, Jack Bell, die meer dan 50 jaar radio-DJ was. Je hoort zijn stem, opgenomen met een vintage microfoon, aan het begin en einde van de song. De slow blues en Americana begeesterde ’Don’t Give Up On Me Baby’ is ingekleurd door Adam’s polychrome gitaartechniek. De song ‘Bobby’ heeft een gospel beïnvloede orgel intro, en ook het country gevoelige ‘I’m Still Holding On’ en ‘The Story Must Go On’ kunnen ons bekoren. Southern rocker ‘Before I Trusted You’, de barrelhouse piano rock-'n-roller ‘Give The Dog A Bone’ en ‘The Bourgeoise’ zorgen voor die gezellige ouderwetse aanstekelijkheid. Het akoestische en rustig uitdijende ‘The End’ brengt ons naar de enige cover op de plaat ‘Lay Lady Lay’, dat Adam voor de gelegenheid leende bij Bob Dylan. ‘Kind Of Blues’ is een (h)eerlijk schijfje…!

Philip Verhaege (4 ½)

Adam Holt, from Baldwin County, Alabama, is proud to promote his new album ‘Kind Of Blues’. And the title is significant, it is indeed a true reflection of differentiated blues styles.
It is great a mixture of blues, country, rock and some Americana tunes. Highly recommended..!

Kaz Murphy: Ride Out The Storm

26/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

When People Come Together
A Sunny Day
Blue Devil Sky
Thunderhead
Soft Heart
Where You Come From
All I Wanna Do Is Work
Somebody Could Be Me
Stella Rae
Forget About The World Tonight
Rise Me Up

Website Artiest:
Kaz Murphy

Een palmares om U tegen te zeggen heeft hij wel, de singer-songwriter uit Seattle. Eind jaren zeventig verhuist hij van het noorden naar Santa Fe. Met poëzie en korte verhaaltjes haalt hij pers en Don Van Vliet (Captain Beefheart- ‘Bat Chain Puller’)) als klant binnen. In 1979 wordt Kaz de gitarist de vaste percussionist van de legendarische poëet Allen Ginsberg. Vanaf de jaren ’80 gaat hij de folky new wave tour op met de band Mad Mad Nomad. Nu resideert hij al jaren in Los Angeles. Met Ride Out Of The Storm is de doorwinterde Kaz Murphy aan zijn vierde solo album toe. Met loepzuivere zangstem laat hij ons kennismaken met zijn al dan niet ware verhalen. De teksten meanderen op bluesakkoorden, op country-slide, tex-mex accenten…kortom op een grote diversiteit aan americana. Stories met een eenvoudige (akoestische gitaarbegeleiding) genieten echter een persoonlijke voorkeur. De folky singer-songwriter op zijn best! Live voorlopig alleen in Californië te horen. Geniet van de luisterfragmenten op zijn website https://kazmurphy.com/.

Line-up:
Kaz Murphy (Lead Vocals, Acoustic Guitar)
Scrappy Jud Newcomb (Acoustic, 12-string,Nylon String & Electric Guitars, Mandolin, Bass, Vocals)
Jon Notarthomas (Tremelo, Baritone, acoustic Guitars, Bass, Vocals)
Pa tManske (Drums, Percussion)

Marino Serdons ( 3 ½)

Once you’ve heard Kaz Murphy, you will finally know how real ‘americana’ sounds. Kaz impresses with great stories on a rich musical diversity.

Pete Berwick: Island

26/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I'm Gettin' Tired of this Place
Anyway
Just Make It You and Me Tonight
One Setback at a Time
Island
I Am Not Afraid
They Gave Love a Chance
The Sooner I Let Go
I'm Really Not That Kind
Stories That Rhyme
Nothing
The Streets of Pasadena

Website Artiest
Pete Berwick

De release ‘Island’ is de zesde release voor Pete Berwick. Samen met zijn begeleidingsband The Mugshot Saint trok Pete naar de Skye Blue Studios in Villa Park, Illinois. Pete zit haast vier decennia in het vakjargon, dus echt productief kan je hem niet echt noemen. Kwaliteit gaat hier overduidelijk boven kwantiteit. Pete heeft een ruw stemgeluid dat zich heel makkelijk laat leiden door zijn akoestisch gitaargetokkel en die toch wel opwindende backing band. Zijn sound wordt omschreven als Cowpunk en alt-country, maar met een ferme scheut Americana. De alternatieve country sound van ‘I’m Gettin’ Tired of This Place’ mag de deur intrappen. Het schitterend opgebouwde ‘Anyway’ is een eerste hoogtepunt. Maar niet getreurd want de release staat bol van muzikale chapiters. Mooie ballades als ‘Just Make It You and Me Tonight’, ‘The Sooner I Let Go’ en ‘Stories That Rhyme’ vinden makkelijk alternatie en diversiteit in de Alt-country songs ‘One Back at a Time’, de titeltrack en het afsluitende ‘The Streets of pasadena’. Knap!

Philip Verhaege (4)

Pete has a rough voice that is very easily guided by his acoustic guitar strumming and that exciting backing band. His sound is described as Cowpunk and alt-country, but with a firm dash of Americana.

Dave Rosewood: Gravel And Gold

18/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Seeds
Someday
Fields
Oh No More
20 Years
Hold On
Waitin To Be Free
Blowin’ Round
In Thes Halls
Back When
Ozark Mountain Jam
Gravel And Gold

Website Artiest:
Dave Rosewood

Liefhebbers van country en blues willen we dit niet onthouden. Eind vorig jaar verscheen in eigen beheer een schitterend debuutalbum. Al twintig jaar schuimt Dave Rosewood de clubs af met zijn eigen roots. Gold And Travel vertelt eindelijk zijn levensverhaal.
Countryrock uit de Ozark Mountains , in combinatie met blues en gospel om de roots niet te ontkennen. Op de hoes een slapende clochard voor een motel. Het zegt veel over de ingesteldheid én het leven van de in Zweden wonende Amerikaan. De liefde trok hem naar dit continent. Eindelijk een vaste stek onder zijn voeten en het begin van een nieuwe periode.
Uit het album werden drie singles getrokken. ‘Fields’ een trage singer-songwritersong. In 'Blowin'Around' snaart de fiddle helemaal op de country toer. En '20 years' kreeg een knap bluesritme mee, heel tof met de krakende groeven en de stemvervorming, nostalgisch verwijzend naar het begin van de opnametechnieken. Vooral in die bluesrock bewijst Dave Rosewood dat hij zijn klassiekers heeft bestudeerd. 'In These Halls' roept heel sterk de hoogdagen van Cream op. Dave Rosewood refereert in vrijwel elke song naar zijn eigen arm en rijk leven. Titelsong 'Gravel and Gold' schuurt dan ook veelbetekenend naar het einde van een tof album.

Line-up:
Dave Rosewood (Lead Vocals, Rythm & Melody Guitar, Harmonica)
Björn Holm (Melody & Slide Guitar, Accordion, Piano)
Roger Bullford Olofsson (Bass, Backing Vocals)
Monica Paulsson (Percussion, Backing Vocals)
Johanna Salminen Karlsson (Fiddle, Backing Vocals)

Marino Serdons (4)

It’s never too late to show your talent, to leave your message, to entertain the world. Dave Rosewood can touch you!

Danni Nicholls: The Melted Morning

14/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wild As The Water
Losing It
Hear Your Voice
Unwanted
Wish I Were Alone
Frozen
Lemonade
Power To Leave
Texas
Ancient Embers
Hopeless Romantic

Website Artiest:
Danni Nicholls

De elegante en talentvolle Danni Nicholls rijgt de UK-nominaties Americana Music vlotjes aan elkaar: in 2017 voor haar album Mockingbird Lane en in 2018 als Artist Of The Year. Vraag rijst dan ook: waar liggen haar roots om zo geboeid te raken door de americana? Simpel, zij kreeg de country-western sound met de paplepel mee van haar grootmoeder tijdens house parties in Bedford/London. Erfde nadien een gitaar van Billy Fury en begon haar eigen songs te schrijven. Ondertussen is Danni Nicholls aan haar derde album ‘The Melted Morning’ beland. Natuurlijk opgenomen in Nashville Tennessee met Jordan Brook Hamlin (o.a. Indigo Girls, Lucy Wainwright-Roche) en zijn grotendeels vrouwelijke crew. Elf diepmenselijke songs met invloeden uit jazz, blues, country, soul en gospel. Met loepzuivere stem en krachtige boodschappen verleidt ze om rustig achterover te leunen op de sofa en te peinzen over het leven. Bijna even goed als yoga, zo ontspannend. Ondanks teksten over angsten, afwijzing en pijn; emoties die zij omzet in hoop en nieuwe perspectieven. Het album mist echter originaliteit om boven de middelmaat uit te steken.

Line-up:
Danni Nicholls (Vocals, Acoustic & ElectricGuitar)
Jordan Brooke Hamlin (Electric & Bass Guitar, Trumpet, Piano, String Arrangements)
Annie Clements (Bass Guitar)
Larissa Maestro (Cello)
Will Sayles (Drums, Percussion)
Ellen Angelico (Electric Guitar & Pedal Steel)

Marino Serdons (3)

English female singer-songwriter with her boots in Nashville’s americana. Treat yourself with her hopefull reflections.

Kristina STykos: RIVER OF LIGHT

11/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

State Line Dinner
Like A Hard Heated Man
Walking These Bridges
Since You Asked
At The Edge
In The Cleaning Rain
Caught By The Heart
River Of Light
Breaking Trail
Climb This Ground
Waging Peace
Blessed Light
Godspeed

Website Artiest
Kristina Stykos

De solide Americana singer-songwriter uit Vermont componeerde voor haar achtste album weer dertien emotionele liedjes bij elkaar. Gebruikelijke thema’s als ouderdom, liefde en vrede worden poëtisch uitgespit en verwerkt tot krachtige songs. Haar rauwe rokersstem leent zich perfect voor bluesy songs als ‘I Like a Hard Hearted Man’ of de countryrock ‘Walking These Ridges’ (een ode aan ons mannen ()J. Een heel speciaal stemtimbre, herkenbaar uit duizenden, verhaalt over haar ervaringen. Muzikaal, met veel akoestische banjo of mandolin, krijgen haar teksten nog meer body, nog meer intrige. Geen eenvoudige structuren met Kristina: ze speelt op verrassing en diversiteit. Grijpt je met poëtische lyrics en laat je nooit meer los. Parlando stories met daaronder fiddle en wat mooie effecten geven ‘Caught By The Heart’ een emotionele inkijk in haar leven. Om maar enkele songs te noemen. Kristina is een natuurvrouw met dichterlijke ballen aan haar lijf. De vrouwelijke tegenhanger van Mark Kozelek’s ‘Sun Kil Moon’. River Of Light geeft hoop nu we niets meer kunnen verwachten van Joni Mitchell. Afsluiter ‘Godspeed’ toont hier nog een laatste maal haar uitzonderlijk muzikaal talent, ter ere van haar vader. Zoek niet verder: dit is de beste americana folk van deze eeuw.

Line-up:
Kristina Stykos (Vocals, Acoustic Guitar, Mandolin, Keys)
Steve Mayone (Electric Guitar,Lap Steel, Bass)
Val McCallum (Electric Guitar)
Jeff Berlin (Drums)
Patrick Ross (Fiddle)

Marino Serdons (4 ½)

One of the most beautiful and intriguing albums of the year. Kristina Stykos breathes talent: poetry on music. Pure magic!

Amber Cross: Savage On The Downhill

8/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pack Of Lies
Eagle & Blue
Savage On The Downhill
Leaving Again
Echoes
Trinity Gold Mine
Tracey Joe
Storms Of Scarcity
One Last Look
Lone Freighter’s Wall

Website Artiest:
Amber Cross

Diep wegzinken in een zeteltje van een bruine kroeg of nostalgisch aan de toog hangen onder een gelige schemerlamp. De jonge countryzangeres Amber Cross klinkt als een doorleefde katoenwerkster. Haar roots liggen in een gospelkerk in Maine, waar haar ouders op de piano tokkelden. Na het juk van de ouders te afgeworpen, zwierf Amber door California om uiteindelijk in Austin Texas te belanden voor de opname van haar derde album, Savage On The Downhill. Haar debuut ‘You Can Come In’ verscheen in 2013, alom geprezen in de lokale pers.
Muzikale originaliteit moet je echter niet verwachten, wel degelijke Amerikaanse folk waarbij de teksten doorwegen (wanneer je niet te dronken bent). Voor de hand liggende ‘paintings’ over liefde en het leven op de boerenbuiten. Of zoals in ‘Echoes’ (waar haar stem bijna op Nancy Sinatra lijkt) over het verlaten van de thuisbasis, melancholie aangedikt met pedal steel.
Old school folk uit het zuiden. Voor liefhebbers van de oerdegelijke americana sound.

Line-up:
Amber Cross (Guitar, Vocals)
Ray Bonneville (Electric & Acoustic Guitar)
David Carroll (Bass)
Rick Richards (Drum)
Mike Hardwick (Pedal Steel)
Gurf Morlix (Bass & Electric Guitar, Baritone Guitar)
Tim O’Brien (Fiddle)

Marino Serdons (3 ½)

Singer-songwriter Amber Cross combines a simple outlaw image with old school american country & folk. Very Solid!

Away With Birds

8/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gone One Day
Jaded
To Kingdom
Away With Birds
Finger Food
Wake To Thee
Boat By The River
Fortune
All Mothers Children
Resting Space
Shed Song

Website Artiest:
Away With Birds

Twee broers vinden elkaar muzikaal terug na twintig jaar. John Carrie speelt al geruime tijd in Nederland met de band Moor Green en broer Pat bouwde een carrière uit op het thuisfront Ierland. ‘Away With Birds’ werd een schitterend debuutalbum met intieme folksongs die vergelijkingen oproepen met ISB, doch zonder de hallucinerende middelen. Met passie spelen Pat en John de noten en klanken aan elkaar vanuit hun zolderkamertje in Amsterdam. ‘Gone One Day’ zou zo uit de hippe jaren zestig kunnen stammen. Mooie harmoniezang over akoestische gitaar en banjo met wat americana gehalte à la CSN&Y. Invloeden hoorbaar van Vic Chesnutt, Jason Molina en Sparklehorse. De elf songs zijn een verwerkingsproces voor de penibele gezondheid van hun ouders. En dan besef je dat de Ierse uitbundigheid hier ver te zoeken valt. Toch blijven ze optimistisch op de kleine toonladders (o.a. ‘To Kingdom’) met leuke geluidjes. Luister eens naar de titelsong Away With Birds: een gebroken zangstem op een strak ritme. Kan het mooier in haar emotionaliteit? Gewoon prachtig ontroerend in rauwe eenvoud. Subtiele bijstand komt van Sjoerd Spoelstra: een nobele onbekende met als taak enkele songs te verrijken met piano of melodica.
Away With Birds is een album om je meermaals in te verliezen. Ook om je eigen creativiteit een boost te geven, in welke omstandigheden dan ook. Zoals de broeders hun motto luidt: “Blijf trouw aan je creativiteit en geloof in jezelf”. Recommended!

Line-up:
Pat Carrie (Guitars, Lead Vocals, Percussion, Banjo)
John Carrie (Guitars, Lead Vocals, Bass, Drums, Percussion)
Sjoerd Spoelstra (Piano, Organa, Melodica, Backing Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Extremely beautiful folk album with americana influences. A contemporary album that can compete with the highlights of the folk revival in the seventies. Recommended!

Mandolin Orange: Tides Of A Teardrop

27/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tracking List:
Golden Embers
The Wolves
Into The Sun
Like You Used To
Mother Deer
Lonely All The Time
When She’s Feeling Blue
Late Semptember
Suspended In Heaven
Time We Made Time

Website Artiest
Mandolin Orange

Met dit album is het americana-duo Andrew Marlin en Emily Franz van Mandolin Orange al aan het zesde album toe na Blindfaller, waarin het duo uit Noord Carolina voor het eerst uitgroeide tot een heus combo. Ook in dit folkalbum is er opnieuw sprake van subtiliteit van de teksten gekoppeld aan intimiteit van de muziek. Het zijn niet allemaal nieuwe nummers op dit album want zowel het treurige openingsnummer ‘Golden Embers’ als het harmonisch mooie ‘The Wolves’ werden al eerder uitgebracht.
Het tien nummers tellende album brengt het verhaal van een door pijn overmande persoon (in dit geval Adrew Marlin), die op achttienjarige leeftijd zijn moeder verloor. Dat is de basis van dit album, dat tekstgewijs mooie momenten bevat (‘Suspended in Heaven’), maar muzikaal toch wel een beetje aan de vlakke en lome kant is. Het album blijft drijven op een warme intieme sfeer dat kalmte uitstraalt, maar met iets te weinig uitschieters. Het muzikale talent is wel duidelijk hoorbaar, vooral in de mooie vioolpartijen van Emily Franz en dat maakt wel wat goed.
Het album eindigt met het ook eerder uitgebrachte ‘Time We Made Time’, als begin van een herstel van het pijnlijke verlies van iemand, maar de blik naar de toekomst gericht. In mei volgen er touroptredens in onder meer België (Gent), Nederland en Duitsland.

Sis Van Hoof (3 ½)

The warm intimate atmosphere is never far away.