​De Afro-Amerikaan Mikael Man is gedurende 10 jaar de leadgitarist geweest van de bekende groep The Commodores. Hij komt uit Dayton, Ohio en dit is zijn derde album, dat al uit 2016 stamt. Er staan verschillende vormen van jazz op deze cd, waarvoor Mikael alle songs zelf schreef, produceerde en arrangeerde. De leuke Latin opener ‘By The Way’ of de romantiek van ‘Sadie’ bijvoorbeeld, of ‘Highway 105’ dat ideaal is voor bij het autorijden. ‘Dimelo’ is een rustig nummer, terwijl de titeltrack erg funky klinkt. ‘Jazznotes’ lijkt dan weer weggelopen uit vervlogen tijden, waarna romantiek weer de overhand krijgt op ‘If I Could’. Vervolgens wordt ‘Been So Long’ gezongen, gevolgd door ‘Go 4 It’ met Cal Harris Jr. op piano en John Michalak op sax. ‘Amor Perfecto’ won een Global Music Award, waarna ‘All I Do’ uptempo is. Afsluiter ‘Como Te Llamas’ doet het weerom in Latinstijl, op een zuiders ritme. Een uitstekende kennismaking met deze gitarist!

Patrick Van de Wiele (4)

​Wanneer jouw debuutalbum 3 Billboard #1 singles bevatte, waaronder de langstlopende single van het jaar, en je tweemaal de titel Debut Artist of the Year won, dan staan de verwachtingen voor de opvolger hoog gespannen. Dat is het geval bij de Amerikaanse gitarist Adam Hawley uit Portland, Oregon. "My number one goal was to have my second album not only live up to the first, but hopefully surpass it. I was overwhelmed with the support and feedback I received and definitely wanted to repay the listeners with a fitting second offering rich with strong grooves," zei hij. Adam heeft ondertussen getoerd en/of opgenomen met o.a. Dave Koz, Jennifer Lopez, The Backstreet Boys, Brian Culbertson, Joss Stone, Natalie Cole, Lalah Hathaway, Kirk Whalum, Gerald Albright. We zijn nu twee jaar later en die opvolger is er. ‘Just Dance’ is de leuke openingstrack, waarop Dave Koz sax speelt. ‘Party People’ is zelfs nog meer uptempo, met Jeff Lorber op Rhodes, piano en clav. De eerste single eruit, ‘Can You Feel It?’ werd meteen de single die ooit het hoogst bij Billboard binnenkwam. Op deze mid-tempo track kan je Marcus Anderson horen op sax en fluit. Bassist Julian Vaughan neemt het daarna over op het opgewekte ‘Traveling Mood’, gevolgd door ‘Detroit’. De enige cover hier is Adele’s ‘Hello’, gezongen door Kat Hawley, hier echter getransformeerd tot een samba. Saxman Darren Rahn kan je horen op ‘Shuffle’, waarna labelgenoot Greg Manning keyboards speelt op het swingende ‘Just A Friend Of Mine’. ‘Shake’ is rustiger, en ‘1AM’ sluit af in een latavond setting. Adam heeft zonder twijfel de verwachtingen ingelost. Dit is een “must have”!

Patrick Van de Wiele (4½)

​Multi-instrumentalist Michael Alan groeide op met muziek uit de jaren ’70, en begin van de jaren ’80. Zijn eerste muzikale obsessie waren The Beatles. Hij ging saxofoon studeren aan het Berklee College of Music, en daar werd hij door zijn leraars blootgesteld aan allerlei soorten jazz en fusion. Door zijn interesse in computers, ging hij al gauw de nieuwe technologieën zoals synthesizers, MIDI en hard disk gebruiken. Op zijn debuut bespeelt hij tenor, alt en sopraansax, fluit, EWI, keyboards en synthesizers, elektrische gitaar, percussie, en programmeerde de drums. Verder zorgden enkele gastmuzikanten voor bijkomende muziek. ‘Talk To Me’ opent in uptempo, en al snel ben je mee met deze “catchy tune”. Het is tevens de single eruit. Daarna volgt het rustige ‘Morning in Tunisia’, gevolgd door het opgewekte ‘Don’t Worry (it’ll Be Alright)’. De Paul McCartney cover ‘My Love’ volgt daarop, een romantische ballade, waarna ‘On A Good Day’ eraan komt. De Detroit Spinners’ cover ‘I’ll Be Around’ laat ons de Phillysound herbeleven, en vervolgens zingt Marie Veillard in het Frans ‘Mon Seul Amour’. Een accordeon suggereert een Parijse sfeer. ‘Whenever You Are Near’ is mid-tempo, en de titeltrack brengt ons via synthesizer naar verre werelden. De cd-hoes laat immers zien dat ruimtereizigers een sax opgraven en meenemen. ‘Something You Said’ is een rustige track, waarna ‘Somewhere In Time’ afsluit. Een leuke ontdekking die het talent van Michael Alan demonstreert!

Patrick Van de Wiele (4)

​Uit Jacksonville, Florida komt het geluid van jazzband Catch The Groove, die aanvankelijk bestond uit leider & gitarist Ellis White, bassist John Baker, keyboardspeler Malik Graham en saxofonist/fluitist Michael Stanley. De groep werd opgericht in 2013, en daarna kwamen trompettist Max Bednarchik, percussionist Elvyn Rodriguez en drummer Omar Torres aan boord. Dit is hun debuut EP, waarop 5 tracks staan. De bekende gitarist Nils schreef voor hen ‘Shaken Not Stirred’ en produceerde de song ook. Het is een “feel good song”, met een catchy melodie. ‘She’s My Groove’ is ietwat meer funk, met een bonkende baslijn, gevolgd door de mooie ballade ‘When I See Your Smile’. Daarna reikt’ Paradise’ naar de sound van de eilanden, terwijl ‘Bolero De Funk’ uiteraard de R&B toer opgaat. Een zeer leuke EP met een mengeling van R&B, funk, smooth & urban jazz. Een band om in ’t oog te houden!

Patrick Van de Wiele (4)

​De senioren onder onze lezers zullen Robert Vlaeyen misschien nog kennen van de Belgische band Octopus uit Diest, waarin ook Paul Michiels speelde. Zij hadden destijds een monster hit met ‘I’m so in Love with You’, een vertaling van ‘Ik ben verliefd op jou’ van Paul Severs. Componist, gitarist, producer en sonorisator Robert Vlaeyen werd geboren in 1950, en richtte in 1964 samen met zijn broer René de band The Playboys op. Kort daarna veranderde hun naam in The Hillstones, om daarna in The Bats uit te monden. Robert studeerde klassieke gitaar aan het Antwerpse conservatorium, en was tegelijk een veelgevraagd studiomuzikant. Toen later de groep Octopus er ook mee ophield, concentreerde Robert zich op studiowerk en zo componeerde hij voor tal van Vlaamse tv reeksen en films. Ik ontdekte hem op Facebook toen hij aankondigde dat er een nieuwe cd uitgebracht was. Hierop staan 7 instrumentale gitaartracks, ideaal voor wie houdt van Earl Klugh, Peter White, Lee Ritenour enz. Akoestische gitaar die perfect past in mijn smooth jazzcollectie. De songs zijn zeer melodieus, zoals opener ‘Nana Hey’, of met een vleugje Braziliaanse bossa nova op ‘Franciena’, of dromerig en ontspannen op ‘Daydreamer’, of met een kerstgevoel op ‘Merry Christmas’, ofwel uptempo op de dansbare titeltrack. Een erg leuke ontdekking die akoestische gitaarfans zeker zal aanspreken!

Patrick Van de Wiele (4)

​Op Facebook doe ik soms verrassende ontdekkingen. Neem nu het Schotse duo Groove Planet. Pete Parisetti heeft Schots/Italiaanse roots en draait al heel wat jaartjes in de muziek business mee. Samen met zijn vrouw Angela Higney componeerde hij tussen 1997 en 2010 songs, nam die op, produceerde ze en speelde wereldwijd mee op meer dan 200.000 cd’s. Pete heeft de soundtrack voor 2 Award winnende documentaires over de bergen geschreven. Na het faillissement van twee platenfirma’s zagen ze zich gedwongen om hun studiowerk te verleggen naar live optredens. Pete’s passie voor Braziliaanse muziek maakte dat hij samenwerkte met Diego Gadenz, Maico Pagnano, Carlos Da Cruz en superstar Diana Miranda. Deze laatste vergezelde hij op haar Europese tournee in 2013. Waarom dan eind vorig nog een smooth jazz duo oprichten? Wel omdat ze mooie muziek willen maken, en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Pete brandde voor mij speciaal deze cd, die 6 tracks bevat. Het is een voortdurend project, waarbij om een aantal weken een nieuwe track aangeboden wordt op 30 digitale platforms, zoals Spotify, iTunes, Amazon Music, Google Play Music, Pandora. Momenteel hebben ze verschillende dozijnen van zulke tracks voorradig. Het Braziliaans geïnspireerde ‘Salvador De Bahia’ brengt swingende bossa nova, terwijl ‘Manhattan Vibe’ eerder urban jazz is. ‘Key Largo’ voert je mee naar de eilandjes voor de kust van Florida, op zaligontspannen tonen, waarna ‘Downtown LA’ weerom meer urban klinkt. Het leuke uptempo nummer ‘Nice Turquoise’ is geïnspireerd op het blauwe water in de Franse stad Nice, gevolgd door ‘Love’, een “love song”. Songs van hoge kwaliteit, die me doen verlangen naar meer. 

Patrick Van de Wiele (4½)

Drie jaar geleden ontdekte ik het debuut ‘Another Day & Time’ van de Afro-Amerikaanse trompettist Willie Bradley, die zich gegradueerde mag noemen van de South Carolina State University, waar hij een graad in muzikale opvoeding en optreden behaalde. Tijdens zijn carrière speelde hij met jazzgroten Dizzy Gillespie, Clark Terry, Frank Foster, Max Roach, Betty Carter en Nat Adderley. Willie kwam uit de funkband Big Bertha en richtte het Willie Bradley trio op. Samen met Cornell Young op drums en Ted Ash op keyboards vormde hij Essential Elements, en speelden ze elke eerste zaterdag van de maand in het Holiday Inn Bordeaux in Fayetteville, NC. Als trio speelden ze in het voorprogramma van o.a. Fourplay, Eric Darius, Pamela Williams, Terry Cummings, Mike Phillips, Joey Sommerville, Junior Wells, Bobby Blue Bland, Gordon James, Marcus Anderson en Ryan Kilgore. Ondertussen is hij een vaste waarde geworden in de James Brown Band. Voor zijn nieuwe cd werkte hij samen met Bob Baldwin, Preston Glass (Kenny G, George Benson, Earth, Wind & Fire), Greg Manning enz. Voorop staat natuurlijk de single ‘In the Mean Time’, die geschreven en geproduceerd werd door Preston Glass, en gezongen wordt door Gerald Alston (leadzanger van The Manhattans). Dit mooie mid-temponummer gaat over een veranderende wereld, op de grens tussen jazz en soul. Maar opener ‘Aspen’ uit handen van keyboardspeler Bob Baldwin is ook niet mis. En ‘Bring Your “A” Game klinkt nogal funky, terwijl ‘Follow Your Bliss’ eerder ontspannen overkomt. Op de titeltrack hoor je keyboardspeler George Freeman, Jr., die tevens het nummer produceerde. ‘Latch’ is een cover van Sam Smith, waarna Greg Manning ‘Mysterious Traveler’ schreef, produceerde, en er alle instrumenten, behalve trompet op speelde. En ‘Running Away’ is een samenwerking met Club Nouveau en sax man Jerry Martini (The Family Stone). Daarna volgt ‘Sweet Distractions’, een funky track. De ballade ‘To the Moon and Back’ wordt gevolgd door afsluiter ‘Willie B. Goode’. Deze opvolger heeft heel wat in zich om het te maken. Doe zo verder Willie!

Patrick Van de Wiele (4)

​Daarnet besprak ik nog het debuut ‘Nightflight to Rio’ van deze Duitse pianist Robert Christa, en hier is de opvolger al. Opnieuw bespeelt Robert de Rhodes, synthesizer, maar tevens bas, percussie, drums, zingt hij op de achtergrond, programmeerde hij, componeerde en schreef teksten en verzorgde de mixing en mastering. En opnieuw staan er zowel instrumentale als gezongen tracks op. ‘Secret Places’ is een sfeervolle instrumental, gevolgd door de ballade ‘Illusory Chains’, deze keer gezongen door Lyn Conary. Daarna vliegen we richting Brazilië met ‘Brazil to Go’, een zuiderse track, met bas van Alex Malheiros (Azymuth). De enige cover is ‘All I Do’ van Stevie Wonder, met zang van Stephanie Forryan. Nog meer Braziliaanse invloeden op ‘Bahia Sunset’, een jazz fusionnummer. Racquel Roberts, die vooral op het debuut aan bod kwam zingt daarna de mooie ballade ‘I Will Fly Away’. Een leuk smooth jazznummer is ‘Eu Deito Na Sombra’, met de sfeer van Brazilië erin. Daarna brengt ‘Sad Song on a Happy Day’ een rockuitstapje, gezongen door Chris. De titeltrack begint met autogeluiden, waarna een funky bas invalt. De sax van Robert Friedl en zang van Stephanie Forryan ronden af. En afsluiter ‘Driving Home at Sunrise’ is een dromerige sfeerschepping, ideaal om de avond af te ronden. Dit album bevestigt dat Robert Christa een vaste waarde is in het smooth jazzgenre. 

Patrick Van de Wiele (4)

​De Duitse pianist Robert Christa is bedrijvig in jazz, smooth jazz, fusion, pop en klassieke muziek. Hij speelt zowel solo als in bands. Dit is zijn debuut uit 2015, waarvoor hij samenwerkte met sessiemuzikanten van overal ter wereld. Robert bespeelt Rhodes, synthesizers en deed de programmering. Er staan zowel gezongen als instrumentale tracks op. Zangeres Racquel Roberts opent met ‘How I Praise that Day’, waarna ‘Morning Sun’ eraan komt met sax van Robert Friedl. Racquel komt weer aan de beurt op ‘Boy from Brazil’ met sax van Friedl achter haar. Het instrumentale ‘Remember Cologne’ zal wel autobiografisch zijn, waarna Racquel terugkeert voor ‘And I Promise’. Op het instrumentale uptempo ‘Poolparty’ gaan alle remmen los, gevolgd door ‘Linda’, dat gezongen wordt door Ralph Damrath. Maar daarna is het weer aan Racquel met ‘Unspoken’, waarna de titeltrack voorzien wordt van woordeloze vocalen door Lipa Majstrovic. De popsong ‘Share it with Music’ is ingezongen door Racquel, en zij verzorgt tevens afsluiter en ballade ‘Hey Babe (I Caught You in a Dream Today)’. Ongetwijfeld een sterk debuut, en hierna volgt dan ook de nieuwe cd ‘City Lights’. 

Patrick Van de Wiele (4)

​De Amerikaanse gitarist Patrick Yandall uit San Diego is hier al 5 maal aanbod gekomen, met ‘Laws of Gravity’ (2008), ‘A New Day’ (2009), ‘The Window’ (2010), ‘Soul Grind’ (2013) en ‘Ethos’ (2016). Een vaste waarde dus. Voor zijn nieuw album schreef hij alle songs zelf, bespeelde alle instrumenten, en produceerde ze nog ook. Zijn stijl is smooth jazz maar met elementen van funk, R&B, gospel, rock en blues. Hij keert met deze cd terug naar zijn roots in Michigan, en opener en titeltrack is een “feel good” song die doet denken aan een zonnige dag. ‘Second Chance’ vermengt blues met funk in een mid tempo, waarna we richting Hawaï gaan met ‘Cruising Kuhio Hwy’, een leuke song tijdens een autorit. Een intiem verzoek volgt met ‘Intimate Request’, en funk komt weer naar voren op ‘My Ride’. Daarna komt ‘Spirit Moves’ aan de beurt met een vocale sample in het refrein. Funk heerst weer op ‘Are You Ready’, gevold door ‘Passion’. Maar ‘Sunday Offering’ is lichter van stijl, en geeft je ene gevoel van onbezorgdheid. Het mooie ‘Ranai’ met als ondertitel “Romantic Love” neemt ons mee naar Aziatische contreien, waarna rock aan bod komt op ‘One Way In’. Afsluiter ‘Blue Jay Blues’ is echte blues, en minder mijn smaak. Patrick heeft de verwachtingen weer ingelost, en ik begrijp niet waarom hij niet meer bekend geworden is. Mijn steun heeft ie alleszins!

Patrick Van de Wiele (4)

​De Amerikaanse saxofonist Justin Young zag het levenslicht in 1980 in Warren, MI, enkele minuten verwijderd van Detroit. Hij groeide op in een muzikaal gezin, want zijn vader leidde de band Kaleidoscope, en repeteerde vaak in de huiskamer. Daarbij kwam dat Detroit een “melting pot” was van allerlei muziekstijlen, maar vooral Motown, en Justin absorbeerde dit allemaal. Al vlug leerde hij drummen, en toen ontdekte hij de artiesten die hem zouden beïnvloeden, zoals saxofonisten Maceo Parker, Lenny Pickett en Gerald Albright, samen met pop, funk & jazz acts zoals Earth, Wind and Fire, Boney James, The Gap Band, Herbie Hancock, The Commodores en Michael Jackson. Op aanraden van zijn pa probeerde hij sax te spelen, en na een talentenjacht, oefende hij urenlang. Op zijn zestiende kreeg hij zijn eerste professioneel optreden. Tijdens zijn schooltijd bleef hij verder sax spelen, en zelfs met een vaste job speelde hij tijdens de weekends. In 2007 won hij de Capital Jazz Fest, maar twee jaar tevoren had hij zijn debuut ‘Rendezvous’ uitgebracht. Na zijn huwelijk verkaste hij naar LA, waar hij deel uitmaakte van de West Coast smooth jazzgemeenschap en bevriend raakte met Gerald Albright, Dave Koz, Darren Rahn, Euge Groove en Jackiem Joyner. Er volgden nog 2 albums, en 3 ½ jaar geleden begon hij aan dit nieuwe album. Hij woont nu in Seattle, en de cd gaat terug naar zijn liefde voor jazz en soul. ‘High Definition’ is de up-beat single eruit, die hij samen met sax man Jackiem Joyner en keyboardspeler Matt Godina schreef. Justin speelt op het album alt, tenor en sopraansaxofoon. ‘Always There’ is de eerste single, geschreven door Jackiem Joyner, waarna ‘Nothin’ But Love’ eraan komt, meegeschreven door Earth, Wind & Fire gitarist Sheldon Reynolds. Op het relaxte ‘Jazz Along The 101’ hoor je wijlen drummer Ricky Lawson, en de ballade ‘Paradise Found’ doet denken aan Kenny G. De titeltrack klinkt zeer “smooth”, waarna het op de Italiaanse kuststad ‘Sorrento’ geïnspireerde een ontspannen sfeer inhoudt. ‘India’ heeft wat elementen uit de Indiase wereldmuziek in zich, maar blijft toch smooth jazz. En ’ Song For A Better Tomorrow’ schreef hij na de orkaan Harvey, en schenkt de opbrengst aan het Rode Kruis. Een prima smooth jazz album dus, en aangeraden voor sax fans! 

Patrick Van de Wiele (4)

​Uit Zweden komt de band Soweco, die opgericht werd in 2011 door keyboardspeler Mattias Roos en drummer Peter Gustavsson. Daar kwam zanger Fredric “Frosche” Renmark bij. Een jaar later kwam hun debuut ‘Don’t Hide Your Love’ uit, en in 2015 besprak ik de opvolger ‘Only You’. De bandnaam Soweco staat voor So West Coast, en verwijst naar de “west coast vibe”, maar op soulvolle groove. Voeg daarbij een ontspannen zang, en je hebt leuke smooth jazz. Ondertussen heeft Mattias Roos ook solo uitstapjes gemaakt met ‘My Story’ en ‘Movin’ Up’. Nu zitten ze onder de vleugels van producer, arrangeur en jazzgitarist U-Nam, die te horen is op de swingende single en titeltrack. ‘Don’t Hide Your Love’ grijpt uiteraard terug naar hun debuut, en ‘Way Up High’ doet me denken aan ‘Just the Two of Us’ van Bill Withers & Grover Washington Jr. ‘Your Love’ klinkt zeer ontspannen, en op ‘By the Sea’ hoor je vocaliste Petra Carlenarson. ‘Good Ol’ Love’ is een ballade, maar ‘Lucky Charm’ is een opgewekte track. Op ‘Listen for a Moment’ keert Petra Carlenarson terug, voor een verleidelijk duet. Dan volgt nog de originele versie van ‘Keep On’, terwijl ‘Forget for a Moment’ een echte soulballade is. En de titeltrack in een “radio edit” van de Groove remix mag afsluiten. Soweco heeft weerom een fantastische middenweg gevonden tussen soul en smooth jazz. Perfect “old school grooves”!

Patrick Van de Wiele (4½)

​De Afro-Amerikaanse gitarist Tim Bowman kan moeiteloos smooth jazz, gospel, soul en blues vermengen. Zijn muzikale carrière duurt dan ook bijna 30 jaar, en toch is het mijn eerste kennismaking met hem. Geboren in Detroit, speelde hij al gauw in de kerk, woonde het College of Creative Studies bij, en fungeerde als muziekdirecteur voor gospelgroep The Winans. In 1987 ging hij solo, en zijn debuut ‘Love, Joy, Peace’ kwam er in 1996. Met de song ‘Summer Groove’ behaalde hij in 2004 de top. Drie jaar later maakte hij deel uit van de “Guitars and Saxes Tour” samen met wijlen Jeff Golub, Gerald Albright en Kirk Whalum. Nu is hij al aan zijn zevende album toe. De eerste single ‘City Lights’ opent de cd, een mooie “feel good” song, in een productie van Darren Rahn, die ook synthesizer speelt. Daarna is ‘All I Need Is love’ een ballade, die gezongen wordt door Stokley. De titeltrack brengt je weer bij dat good gevoel, en ‘Hello’ is een interludium. Voor ‘Tan Hermosa (So Beautiful)’ koos Tim voor de akoestische gitaar, en op het speelse ‘Amazing Grace Party’ hoor je Jonathan DuBose Jr. op gitaar en Tim Bowman Jr. zingen. Die song gaat naadloos over in de spiritual ‘Wade in the Water’. ‘Detroit Funk’ brengt net wat de titel zegt, vette funk, samen met de nieuw opgerichte band TMC, die bestaat uit Bowman, voorheen Pleasure gitarist Marlon McClain, en Cordell Walton, muziekdirecteur voor Charlie Wilson. Angela Johnson zingt daarna “unplugged” ‘de love song My Heart To You’. ‘Boss’ is een mooie mid-tempo track, waarna Tim weer de akoestische gitaar bovenhaalt voor de ballade ‘Love Forever More’. ‘Madrid’ is een kort Spaanachtig interludium, gevolgd door ‘Travelin’ Road’. Op ‘You Are’, een cover van een song van Charles Wilson, hoor je saxman Elan Trotman. ‘Seaside Drive’ is een zeer mooi ontspannen track, die je een rit in een cabrio naast de zee belooft. En met ‘Goodbye’ neemt hij rustig afscheid. Een zeer interessante ontdekking, die de moeite waard is! Ten zeerste aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (4½)

​De Amerikaanse trombonist Geoff Alpert werd geboren in Hollywood op 10/7/1955. Toen hij 2 jaar oud was, verhuisde zijn familie naar San Diego. Zijn moeder was zeer muzikaal en zijn broers en zussen bespeelden allemaal een instrument. Op zijn zevende pakte hij de trompet beet, daarna schakelde hij over naar baritonhoorn, om tenslotte bij de trombone uit te komen. Later speelde hij covers van Blood Sweat & Tears, Tower of Power, Earth Wind & Fire, Average White Band, Stevie Wonder en Motown. In 1973 studeerde hij af in muziek, daarna ging hij op tournee met diverse bands. Maar toen dat soort bands niet meer gevraagd werd, koos hij voor een baan bij de stad. In 2002 overleed zijn vrouw aan kanker, en met het zicht op zijn pensioen in 2012 begon hij weer muziek te spelen. Toen hij keyboardspeelster Gail Jhonson ontmoette, moedigde die hem aan om op te nemen. Zo componeerden ze samen songs, voorzagen ze van arrangementen, en produceerden deze debuut cd. Geoff opent met een cover van The Jacksons’ ‘Heartbreak Hotel’, met Adam Hawley op gitaar. Daarna nodigt hij ons uit op een ‘Shoreline Drive’, waarna de Emotions’ cover ‘Don’t Ask My Neighbors’ eraan komt. ‘Zen Funk’ is opgedragen aan de gevechtssport die Geoff beoefent, en waar hij les geeft. ‘Let it Go’ is eerder rustig, maar de titeltrack doet Braziliaans aan, met Althea René op fluit, en Gail Jhonson op keyboards. En ‘Aloha Nights’ verwijst uiteraard naar Hawaï. Vervolgens kan je lekker ontspannen op ‘Thinking About You’, meedeinen op ‘Slide Shuffle’ en genieten van ‘The Crusade’, een jazzfunk eerbetoon aan The Crusaders. Een uitstekend debuut, waarbij ik me afvraag waarom Geoff niet eerder hiermee naar buiten kwam. 

Patrick Van de Wiele (4)

​Zeven jaar geleden bracht contemporary jazz & popster Michael J. Thomas uit Florida zijn instrumentaal debuut ‘City Beat’ uit, en zes jaar later kwam zijn gezongen single ‘I Think About Amy’ eraan. Nu is zijn tweede album uit, en daarover zegt hij het volgende: "I got the bug to record a new album in 2014. I hadn't written anything new in a while and all of these melodies and lyrics were hitting me. However, the songs didn't all fit into one genre, but I recorded them anyway. I decided that this would be a passion project for me more than trying to write music that fits the traditional model. I titled the album after one of the pop-oriented songs I wrote that has to do with staying driven and motivated to compete." Hij opent met het melodieuze, soulvol gezongen ‘My Love’, waarna de eerste single ‘Baby Coffee’, een funky saxnummer, volgt. ‘In America, You Can Do It!’ is een instrumentale track, met hulp van keyboardspeler Gino Rosaria, terwijl ‘You Know You Got This’ meer funky smooth jazz is. Daarna reikt Michael naar Michael Jackson met ‘Girls Got Moves’. En ‘Make Me Crazy’ is een gedreven instrumentaal, dat je tot dansen aanzet. Verder met het aanstekelijke ‘Get Your Smooth On’, gevolgd door de intieme ballade ‘Say Goodbye’. Heerlijke smooth jazz is aan de beurt op het relaxte ‘Never Gonna Leave You’, waarna eighties pop eraan komt met de gezongen titeltrack. Als afsluiter krijg je de instrumentale saxversie van ‘Girls Got Moves’. Dit album werd opgenomen tijdens een emotioneel moeilijke periode voor Michael. Tijdens dat proces overleed namelijk zijn vriendin, wat hem voor een depressie stelde. Maar hij hield vol, en levert hier een prachtig album af. Ik wil meer!

Patrick Van de Wiele (4½)

​Al jaren volg ik de Amerikaanse saxofonist Jeff Kashiwa. Geboren in Seattle wist hij al vroeg dat hij voorbestemd was voor een blaasinstrument. Jeff ging bij The Rippingtons, en speelde met hen overal ter wereld. Maar dat leidde tot meer dynamische ondernemingen in 1999 met een solocarrière, alhoewel velen daar met twijfels tegenover stonden. In 2004 richtte hij The Sax Pack op, een sax trio met Steve Cole en Kim Waters, waar ik fan van ben. Twee jaar later ging Jeff weer bij The Rippingtons voor hun 20ste verjaardagtournee. Nu is zijn tiende solo-cd uitgebracht, en meteen de eerste op een onafhankelijk label. Daarop staan songs die het bitterzoete besef uitdrukken hoe vlug de tijd voorbij gaat, en tegelijkertijd de opwinding over wat er op ons afkomt. Jeff bespeelt alt & tenorsax, fluit, altfluit, klarinet en het EWI. Hij wordt bijgestaan door The Coastal Access Band, die bestaat uit: Melvin Davis (bas), Dave Hooper (drums), Allen Hinds (gitaar) en Mark Ellis Stephens (Rhodes & piano). Jeff schreef alle songs zelf, arrangeerde en produceerde ze, behalve twee. Opener ‘Side By Side’ is een opgewekt nummer, gevolgd door de titeltrack, die aan The Rippingtons doet denken. Op ‘Lullalo’ komt Marc Antoine akoestische gitaar spelen, waarna Jeff de Steely Dan klassieker ‘Do It Again’ covert. Een ‘Solstice’ is een keerpunt bij de jaargetijden, en Jeff brengt dit eerder rustig. Daarna komt ‘Six of One’ nogal jazzy, terwijl ‘7th Heaven’ het EWI instrument naar voren brengt. En ‘August Nights’ zet hij eerder kalm neer, gevolgd door ‘The Long Road’. “Feel good” song ‘The Sun Will Shine’ sluit af. Een nieuw hoofdstuk voor Jeff in een mooie carrière en leuke smooth jazz tracks.

Patrick Van de Wiele (4)

​De Afro-Amerikaanse gitarist Jeff Edwins groeide op in een muzikale familie. Vader Chuck Edwards uit Pittsburgh had een R&B band The Edwards Generation, en samen met zijn 3 broers en zus speelde Jeff erin mee. “All five of us grew up around music. We all ended up picking up instruments, so by the time I was 13 years old I was already playing professionally with my father.” zei hij. Vader leerde hem ook gitaar spelen. De familie verhuisde naar San Francisco. Jeff toerde later de wereld rond en heeft opgetreden met George Benson, M.C. Hammer en Kenny Neal. Hij woont nu in Oakley, is overdag werkzaam in IT en in zijn vrije tijd jazzmuzikant. Nu is zijn debuut uit, met daarop originele tracks, die hij componeerde in zijn thuisstudio, voorzag van arrangementen en ook nog produceerde. “I finally put all the pieces together and finished the CD,” zei hij. “I guess you can say I’ve always been a romantic. I think I can speak for most musicians. We tend to be late-night people. By the time you come home from playing a gig, you are with a special person and there’s going to be some late-night romance.” De uptempo opener ‘Chiang Mai Nights’ verwijst uiteraard naar die stad in het noorden van Thailand. ‘Midnight Mood’ is mid-tempo en beschrijft middernacht. Daarna komt de ballade ‘Beautiful World’, terwijl ‘Take It Easy Baby’ een feel good song is. Het wordt romantisch met ‘So In Love With You’, waarna ‘Xoxo’ eraan komt. ‘High Spirits’ is mid-tempo, en de titeltrack in het thema van de cd sluit af. Jeff brengt gitaar in de stijl van George Benson en Earl Klugh en kan rekenen op mijn steun!

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Keep It Movin’ 
2. Al Dente (Tino’s Theme) 
3. Sunset Beach 
4. Middle Of The Night 
5. Rush Hour Funk
6. Sogno D’Amore 
7. Easin’ Up (Remix)
8. Keep It Movin’ (Vocal) 

Platenlabel
Sound Exchange

Labelnummer
888295598552

Distributie
CD Baby

Promoagent
Rick Scott PR

Website Artiest
Frank Piombo

​Toen hij pas 3 jaar oud was, zat de jonge Frank Piombo al te tokkelen op de akoestische gitaar van wijlen zijn grootvader. Hij werd geboren in Triplo, Libië uit Italiaanse ouders, en op zijn zesde verhuisde de familie naar Rome. Daar werd hij geïnspireerd door de muziek van zijn vader. Twee jaar later emigreerde het gezin naar de USA, maar toen was Frank al door de late fifties en de vroege sixties gebeten. En prompt nam hij gitaarlessen, mede door The Beatles. Op het einde van zijn tienerjaren speelde hij op huwelijken en daarna in jazzclubs. Meer dan 30 jaar later heeft Frank gespeeld en gezongen met Sidewalk Symphony, The Fantasy Band, Stepping Out, The New Prince Band, US & Co, de originele Inferno’s; en stond hij op het podium met The Duprees, The Mello Kings, Vito and the Salutations, en Vito and the Elegants. Zijn cd’s hebben gezorgd voor een internationaal fandom. In 2010 kwam zijn debuut ‘Smooth Reminiscence’ uit, en hij werd drie jaar op rij verkozen door ReverbNation tot No. 1 jazz artist in New Jersey. Afgelopen maand april nog kreeg hij 3 Indie Music Channel Awards voor 3 tracks uit dit nieuwe album. De titeltrack, die hem Best Male Jazz Artist vermelding tijdens de IMC Awards opleverde, klinkt opgewekt en optimistisch. Michael Mahadeen speelt er fluit op. Aan het eind van de cd zingt Arminio deze track ook nog eens. ‘Al Dente (Tino’s Theme)’ won de Best Easy Listening Song Award, gevolgd door de avondlijke strandfantasie ‘Sunset Beach ‘. Op ‘Middle Of The Night’ hoor je de trompet van Sam Hankins, en hiermee won Frank de Best Easy Listening Artist. Vervolgens hoor je de sax van Tony Exum Jr. op ‘Rush Hour Funk’, waarna het Italiaans aandoende ‘Sogno D’Amore ‘ eraan komt. De remix van ‘Easin’ Up’ is de voorlaatste track. Een optimistische en spontane cd!

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Tighten Up 
2. Top Down 
3. Jesus is Love 
4. This Place Hotel (aka Heartbreak Hotel) 
5. Side Step 
6. So in Love 
7. Change the Key
8. I Like It
9. Wishing on a Star
10. Love’s Atmosphere

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295573320

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Art Sherrod Jr.

​De Afro-Amerikaanse saxofonist Art Sherrod Jr. groeide op in Texas, en werd daar beïnvloed door country & western, rock n’ roll, rap, hiphop, gospel en jazz! Moeder bespeelde het Hammond B-3 orgel, en vader zong in het koor. Op zijn vijfde wist Art al dat de sax het instrument voor hem was. Na zijn opleiding aan de US Naval Academy, pakte hij de sax weer beet, daarbij beïnvloed door David Sanborn, Kirk Whalum, Gerald Albright, Kim Waters enz. In 2005 kwam zijn debuut ‘All 4 Love’ uit. Vier jaar later tekende hij bij Pacific Coast Jazz en bracht de opvolger ‘Seasons’ op de markt. ‘Intervention’ werd daarna een gospel jazzproject, en nu is zijn vierde album uit. Art kreeg hulp van Chris “Big Dog” Davis, die samen met hem verschillende songs schreef, de songs produceerde en keyboards speelde. Ook gitarist Rohn Lawrence is van de partij. Art opent met het swingende up-temponummer ‘Tighten Up’, gevolgd door de mid-tempo van ‘Top Down’. Daarna covert hij Lionel Richie’s ‘Jesus is Love’ op een zachte wijze, waarna Michael Jackson’s ‘This Place Hotel (aka Heartbreak Hotel)’ eraan komt. ‘Side Step’ drijft op een hiphop beat, gevolgd door de cover ‘So in Love’ van Jill Scott. ‘Change the Key’ is eerder rustig, en ‘I Like It’ is een cover van de familie DeBarge. De ballade ‘Wishing on a Star’, origineel van Rose Royce, wordt in de handen van Art een romantische sfeer. En afsluiter ‘Love’s Atmosphere’ is een sfeervol intermezzo. Een uitstekend album dat diverse facetten van Art’s talent laat zien. Aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (4)

​DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Tears For Niro
2. Flying Away
3. Sardinia Dream
4. Everything About Us
5. Funky Party
6. Yellow Room
7. Sunny Morning
8. With You All The Clouds Go Away
9. Cabriolet

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Roberto Tola

​Roberto Tola werd geboren en groeide op op het Italiaanse eiland Sardinië. Wanneer hij zes jaar oud was, begon hij muziek te studeren. In 1976 studeerde hij cello aan het conservatorium in Sassari. Vier jaar later bekwaamde hij zich verder in Modern and Jazz Guitar en richtte het sextet Jazzmania op. Hun debuut kwam er in 1985. Vanaf 1989 is hij lid van de Italiaanse Jazz Big Band Blue Note Orchestra, en tussen 1991 en 2012 was hij de officiële gitarist van het Orchestra Jazz della Sardegna. Tijdens zijn dertigjarige carrière stond hij op heel wat festivals en speelde o.a. met Jill Saward, David Linx, Bob Mintzer enz. Tevens geeft hij al meer dan 25 jaar gitaarles. Vorig werkte hij nog samen met Shakatak zangeres Jill Saward op haar soloalbum ‘Endless Summer’. Zijn debuutalbum staat in het teken van zijn eiland Sardinië, en zijn motto is “bein’ green’, ofwel het leven van een groene kant bekijken. Opener ‘Tears For Niro’ is opgedragen aan zijn overleden paard, en Bill McGee speelt er flugelhorn, trompet en trombone op. Daarna speelt Bob Mintzer (van de groep Yellowjackets) sax, en Bill Sharpe (van de groep Shakatak) piano & keyboards op ‘Flying Away’. Sardinië is een droom van een eiland, daarvan getuigt de “feel good” song ‘Sardinia Dream’, weerom met Bill Sharpe. Jill Saward zingt de ballade ‘Everything About Us’, gevolgd door jazzfunk van ‘Funky Party’ met Bob Mintzer en Bill Sharpe. Vibrafonist Tim Collins kan je horen op het rustige ‘Yellow Room’, waarna Jill Saward terugkomt voor het jazzy ‘Sunny Morning’. Saxofonist Najee is te horen op soulvolle ‘With You All The Clouds Go Away’, terwijl Roberto afscheid neemt en rondtoert in zijn ‘Cabriolet’. Een zeer leuk album, dat het vakantiegevoel van het eiland Sardinië weergeeft. Roberto, ik heb veel zin om je eens te komen bezoeken en van jouw muziek te genieten.

Patrick Van de Wiele (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Happy People (Irkurtskrasnoyarsk)
2. Tonight
3. Walk in the Park
4. Twilight Sky
5. Look at the Stars
6. No Doubt Now
7. Snowbreeze
8. Heartburn
9. In Common
10. Butterfly
11. Half Moon
12. Happy People (radio edit)
13. Tonight (radio edit)
14. Lyn

​Platenlabel
Skytown Records

Labelnummer
STR007

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Valeriy Stepanov

​Uit Moskou komt het geluid van keyboardspeler Valeriy Stepanov, die beslist beïnvloed werd door Westerse smooth jazz. Op dit debuutalbum bespeelt hij piano, Rhodes, clavinet, orgel, synth bas, drums, keyboards en zingt hij bovendien. Valeriy opent met het funky en swingende ‘Happy People (Irkurtskrasnoyarsk)’, bijgestaan door een violist en blazers. Op ‘Tonight’ hoor je weerom gitarist U-Nam, waarna het soulvolle ‘Walk in the Park’ volgt. ‘Twilight Sky’ bruist van energie, terwijl op het romantische ‘Look at the Stars’ saxman Marion Meadows komt blazen. Funk steekt weer de kop op met ‘No Doubt Now’, ditmaal samen met saxofonist Andrey Chmut en gitarist Borisbob Akhmetov. ‘Snowbreeze’ is helemaal in de stijl van Brian Simpson, waarna ‘Heartburn’ voer is voor echte “funkateers”. Als je verliefd bent zal je van ‘In Common’ houden, terwijl ‘Butterfly’ het gefladder van een vlinder probeert neer te zetten. Op ‘Half Moon’ gaat hij meer de richting van fusion uit, waarna twee radio edits eraan komen, nl. van ‘Happy People’ en van ‘Tonight’. Bovendien krijg je nog de bonustrack ‘Lyn, een rustige ballade. Een krachtig debuut als ’t mij vraagt, waarvan je meer wil! 

Patrick Van de Wiele (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Movin’ Up
2. Take It Higher
3. Midnight Drive
4. From Me to You
5. Just Between Us
6. You’re My Everything
7. Touch the Sky
8. Sunset View
9. Stay for a While
10. City Nights
11. Movin’ Up (radio edit)
12. Just Between Us (radio edit)

Platenlabel
Skytown Records

Labelnummer
STR008

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Mattias Roos

​Vorig jaar besprak ik de cd ‘Only You’ van de Zweedse groep Soweco, en kort daarna het soloalbum ‘My Story’ van keyboardspeler ‘Mattias Roos. Ik vond beide zeer goed. Nu maakt Mattias zijn debuut bij het Skytown label, met 10 nieuwe tracks, plus twee radio edits. Hij heeft ze allemaal zelf geschreven, voorzien van arrangementen en geproduceerd. Mattias opent met de toffe “feel good” titeltrack, waarop U-Nam gitaar speelt. Dit is meteen de eerste single, bestemd voor de radio. Daarna volgt het mid-tempo ‘Take It Higher’, waarna ‘Midnight Drive’ perfect geaccentueerd wordt door blazers en strijkers. ‘From Me to You’ is voor de romantische zielen onder ons, en op het prachtige ‘Just Between Us’ speelt Elan Trotman sax. Daarna komt het al even leuke ‘You’re My Everything’ eraan, gevolgd door het zalige ontspannen ‘Touch the Sky’. En ‘Sunset View’ is ideaal voor bij de ondergaande zon. ‘Stay for a While’ kan je gerust klasseren bij “quiet storm”, terwijl de energie van uptempo ‘City Nights’ meer het bruisend nachtleven illustreert. Bovendien krijg je twee radio edits van de titeltrack, en van ‘Just Between Us’. Weerom een prachtig album dat Mattias hier afgeleverd heeft! Hij kan gerust de vergelijking met Brian Simpson en Jonathan Fritzen doorstaan! Een absolute aanrader. 

Patrick Van de Wiele (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Friends
2. Dis ’Sup
3. Kiss On My List
4. Reach In to Your Heart
5. Shades Of Gray
6. Thunder and Lighting
7. The Way It Is
8. Bast Majority
9. Open The Eyes of My Heart
10. Blame it On Your Own Self

Platenlabel
Fischful Thinking Music

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Kirk Fischer

De Amerikaanse keyboardspeler Kirk Fischer speelt al professioneel sinds zijn vijftiende. Tijdens de jaren ’70 wou hij immers een ster in de rockwereld worden. Gedurende 10 jaar toerde hij doorheen de USA maar een hit kwam er niet. Daarna ging hij aan de slag in een winkel van piano’s en orgels. Daar ontmoette hij zijn toekomstige vrouw, en muziek werd opzijgeschoven. Op het einde van de jaren ’90 begon hij tijdens weekends opnieuw op te treden. Hij bouwde zijn eigen thuisstudio en de passie keerde weer. Nu maakt hij deel uit van een lokale band Touch of Class. Overdag is hij een professor aan de universiteit van Mary Hardin-Baylor, en nu is zijn debuutalbum uitgebracht. Trompettist Greg Adams, stichter van East Bay Soul, trad aan als producer en speelt tevens hierop mee, evenals leden van Tower of Power. De melodische titeltrack opent de cd, op een Latin ritme dat je meeneemt naar zuiderse oorden. Dan komt de eerste swingende single ‘Dis ‘Sup’, gevolgd door de mooie ballade ‘Kiss On My List’, een cover van het duo Hall & Oates. ‘Reach In to Your Heart’ is mid-tempo, waarna op ‘Shades Of Gray’ Kay-Ta Matsuno akoestische gitaar speelt. Chi Coltrane’s ‘Thunder and Lighting’ is de volgende track, nogal funky. Dan is het de beurt aan een cover van Bruce Hornsby’s ‘The Way It Is’, erg anders dan het origineel. ‘Bast Majority’ is meer jazzy, terwijl ‘Open The Eyes of My Heart’ eigenlijk kerkmuziek is op smooth jazz. Afsluiter ‘Blame it On Your Own Self’ op een drijvend ritme drijft. Dit project is in mijn ogen dan ook geslaagd! Het bewijs dat “with a big help from my friends” alles lukt. 

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Games
2. Slick
3. Hello
4. Chocolate Sunshine
5. Thumpin
6. In Your Eyes
7. Good Morning Monday
8. Jersey Jam
9. Get There
10. Walk with Me

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295475860

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Jazmin Ghent

Daarnet nog besprak ik Jazmin Ghent’s debuutcd, en hier is de opvolger al. Weerom zijn er 2 singles uit getrokken, maar deze keer kreeg Jazmin hulp van keyboardspeler Jonathan Fritzen, saxofonist Nelson Rangell, bassist Julian Vaughn en gitarist Adam Hawley. Ze begint met de up-tempo single ‘Games’, gezongen door haarzelf, die hermixt werd op single door Paul Brown, die er tevens gitaar op speelt. Op ‘Slick’ is collega saxman Nelson Rangell te horen, waarna de mooie Adele cover ‘Hello’ volgt, De “feel good” titeltrack werd geschreven door mijn vriend Jonathan Fritzen, die het keyboard bespeelt. Het funky ‘Thumpin’ volgt daarop, waarna ze op de ballade ‘In Your Eyes’ hulp krijgt van bassist Julian Vaughn en gitarist Adam Hawley. Indien je last hebt van “Monday blues”, luister je best naar ‘Good Morning Monday’, gevolgd door het deels gezongen, speelse ‘Jersey Jam’. Dan is het tijd voor de dansvloer met het leuke up-temponummer ‘Get There’. En het rustige ‘Walk With Me’ besluit. Jazmin bewijst hiermee definitief tot de “inner circle” van smooth jazzartiesten te behoren. 

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Compared to what
2. Maybe Someday
3. Ghentle
4. Boss
5. Memories of You
6. Sriracha
7. Trust in You
8. Eyo
9. Jazzy Jazz

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295273190

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Jazmin Ghent

In 2014 was de jonge Afro-Amerikaanse saxofoniste Jazmin Ghent aan boord van de The Smooth Jazz Cruise, waar ze de Sirius XM Hall of Fame ceremonie opende, die gepresenteerd werd door Marcus Miller. Ze bracht er ‘Summertime’. Jazmin studeerde af aan de Florida State universiteit met een Bachelor in Music Education/jazz studies, en behaalde tevens een Master in Music Education aan de Tennessee State universiteit. Jazmin trad al op met Kim Waters, Steve Cole, Jeff Kashiwa, Peter White, Euge Groove, Mindi Abair, Althea Rene, Paul Taylor, Kirk Whalum, Nick Colione, Ben Tankard, Norman Brown, Warren Hill, Joey Sommerville, Gail Johnson, Cindy Bradley, Lin Rountree, Gerald Veasley, Brian Simpson, Kim Scott, Julian Vaughn, Bobby Jones, Jazz in Pink en Keith Urban.
In 2015 nam ze dit debuut op, dat mij nu pas bereikt. Daaruit werden twee singles getrokken, nl. ‘Compared to what’ en de titeltrack. De eerste opent de cd, en steeg tot nr. 5 in de charts. Het is een cover van de hand van Gene McDaniels, eerst opgenomen door Roberta Flack. Daarna volgen 5 eigen composities, het zachte ‘Maybe Someday’, het soulvolle ‘Ghentle’, de funky titeltrack, het zachte ‘Memories of You’ en de Latin swing van ‘Sriracha’. ‘Trust in You’ is een mid-tempo track, gevolgd door nog 2 eigen composities. Het opgewekte ‘Eyo’ en ‘Jazzy Jazz’ sluiten af. Een stevig debuut, en hierna volgt de opvolger al. Van Jazmin zullen we zeker nog meer horen!

Patrick Van de Wiele (4)