0 Opmerkingen
In het genre van rond de immense Indie art rockscène zijn Matt Gardiner (vocals, gitaar), Adrian Armitage (gitaar), Greg Kolodychuk (bas), Brendan Obayashi (f-drums) en keyboardspeelster Angela Power meer dan doorwinterde muzikanten. ‘The Revealor Side A’ is de follow-up van de titelloze langspeler uit 2012. De zes tracks op hun nieuwste telg werden opnieuw onder vakkundig toezicht van Devon Allman en Matt Gardiner geregistreerd. En dat heeft uiteraard zijn invloed op het rijke klankenpalet. Met ‘Light That Gasoline’ trekken de Canadezen meteen hard van leer. Al gaat onze voorkeur liever uit naar het meer toegankelijke ‘Make It Out To Me’, dat zich meteen ook heel wat radio airplay aanmeet. Met moderne arrangementen is ‘Top of the Mountain’ misschien wel onze favoriete track op de release. Het strakke slagwerk en de losgeslagen gitaarriffs zijn amper een voorbode voor een ingetogen ‘The Revealor’. Met het intieme ‘Light of Day’ verrast de band enigszins met hemels mooie akoestische schikkingen. We kijken hier nu al met zijn allen uit naar een volgend album. Philip Verhaege (3½) For now we are happy with this mini-album. But we look forward to a first full release! Electric Soil Recordings I Zonder Nummer I Hemifran I Ground Level Falcons
Paul J. Phillips keert samen met producer Kieran Kelly onverwijld terug naar de Indie rock. Hij werd geboren in Kentucky en was koordirigent in de Southern Baptist kerk. Paul zelf is een klassiek geschoolde sopraan. Voorbestemd om een muzikale carrière uit te bouwen doorzwom hij werkelijk alle waters die muzikaal maar mogelijk zijn. Na de release ‘Every Time I Leave’ uit 2013 komt de eerste single ‘Time, Time’ en ‘Magic’ uit deze gelijknamige EP. Samen met Sasha Greenawalt (bas), Jeff Andrade (drums) en Jerry Weinstein op keyboard presenteer Paul enkele zwoele nummers. Het schijfje opent met de perfect weergave waar de band een patent op heeft. En dat is nog steeds explorerende indie rock. De vrolijke single ‘Magic’ is ingekleurd met vrolijke piano arrangementen en heerlijke backingvocals die zelfs ons gezellig doen mee neuriën. Van het stilistische ‘Fly Boy’ gaat het in de richting van de rocktunes van ‘Da Blues’. Het afsluitende akoestische hoofdstuk ‘Till It’s Gone’ past misschien wel iets beter bij Paul stemtimbre. En dat mag er best zijn. Philip Verhaege (4) Paul J. Phillips presents with ‘Magic’ a nice piece indie rock ... the title has already been stolen... It’s ‘Magic’. Eigen Beheer I Zonder Nummer I Paul J. Phillips
|
