Colosseum: Time On Our Side

Een van de bands die in 1969 mijn onderste lip van mijn bovenste losmaakte was de Britse band Colosseum toen nog met een line-up die er als volgt uitzag: Jon Hiseman (drums), James Litherland (gitaar, zang), Tony Reeves (bas), Dick Heckstall-Smith (saxofoon, fluit) en aan de keyboards de nog steeds indrukwekkende Dave Greenslade. Colosseum was een van de drie bands die toen niet op de affiche van het ‘First Pop Events Of Antwerp’ stond maar wel invielen voor enkele die hun kat hadden gestuurd. De tweede band was Yes en van de derde, daar ben ik niet helemaal meer zeker van dacht ik dat het The Nice was. Maar nogmaals, mijn geheugen laat me soms in de steek.
Meteen was de naam van deze verrassingsact een feit en we zullen hen op komende festivals en in concertzalen weer vrij vaak tegen het lijf lopen.
Ondertussen zijn we reeds 2014 en ziet de line-up er een beetje anders uit. Litherland werd vervangen door Dave Clempson, de veel te vroeg overleden Dick Heckstall-Smith werd op zijn beurt vervangen door Hiseman’s vrouw Barbara Thompson (beiden schreven de muziek voor de fantastische Britse detective tv-reeks ‘Frost’)(saxofoon), Mick Clarke is nu de bassist en voor de vocalen zit niemand minder dan Chris Farlowe al enkele decennia bij de band.
Hun laatste studioschijf die we hier onder handen namen is ‘Tomorrow’s Blues’ en nu krijgen via het kwalitatieve Duitse label (Thomas) Ruf Records hun allernieuwste muziekpallet.
Colosseum is een band die een heel breed spectrum aan muziekgenres biedt en op deze nieuwe release is dat niet anders. Bij de naam Colosseum dwalen mijn gedachten meteen af naar hun eerste langspeler ‘Those Who Are About To Die Salute You’ waarop het prachtige en imposante ‘Beware The Ides of March’ te vinden is. Trouwens een nummer dat ik haast nog iedere dag beluister… gewoon omdat het een meesterwerkje is. Daarom voeg ik ook graag de video van dit nummer hierbij voor hen die niet vertrouwd zijn met het werk van deze superband. Luister vooral naar de saxklanken van Heckstall-Smith en de beklijvende Hammondtonen van Greenslade. Gewoonweg verbluffend, pure magie!
10 nummers, zowat iedereen leverde zijn aandeel. Voor sommige teksten deed men beroep op de partner van de recent overleden Jack Bruce Pete Brown die ook sommige van de nummers van Cream voorzag van de nodige woorden.
‘Safe As Houses’, waarmee dit nieuw muzikaal reisje begint,  steunt zowat op ouder werk van de band maar op ‘Blues To Music’ komt singer-songwriter Ana Gracey (dochter van Jon en Barbara) een stukje meezingen. Zij was ook verantwoordelijk voor het artwork van de cd. Het is vooral de interactie tussen de stem van Farlowe en die van Gracey die van dit nummer een eerste hoogtepunt maakt. Luister ook naar de gitaaruitstapjes van Clempson. Nog steeds een geweldig gitaarvirtuoos. Met ‘Dick’s Lick’ wordt hulde gebracht aan hun veel te vroeg overleden saxofonist Dick Heckstall-Smith die nu toch op waardige wijze vervangen werd door Barbara Thompson. Ook een nummer dat me doet terugdenken aan hun grote hit ‘Walking In The Park’ is het jazzy ‘City Of Love’ waarin Clem Clempson kleur bekend. Dit nummer is Farlowe’s hoogtepunt hier en maakt mooi gebruik van Mark Clarke’s sterke ondersteunende baslijnen. Van een hoogtepunt gesproken! En als je van ‘Nowhere To Be Found’ geen kippenvel krijg dan vrees ik dat je een persoon zonder gevoelens bent. Nog een moment om tot bezinning te komen krijg je in het prachtige ‘New Day’ terwijl de typische Colosseum klank -die voor een groot deel op de rekening mag geschreven van Hiseman en Greenslade geschreven mag worden- wordt doorgetrokken op ‘Anno Domini’.
Als Colosseum fan van het eerste uur zul je niet al te objectief kunnen oordelen over deze nieuwe schijf maar je hoeft geen expert in een bepaald muziekgenre te zijn om een besluit te vormen waarin je alleen maar de woorden, “superbe”, “kwalitatief”, “indrukwekkend” maar vooral “meesterlijk” zult gebruiken. Colosseum is en blijft een band die steeds voor 100% aan je muzikale eisen voldoet. Een aanrader van formaat en dat zal niet alleen ik beamen. Hopelijk mogen we hen binnenkort nog eens op een Belgisch podium aan ‘t werk zien. Heren promotors, doen nu het nog kan!

Alfons Maes (5)

As a Colosseum fan from the first hour I can't give an objectively judgment of this new cd but you do not need to be an expert in a particular music genre to make a decision wherein you only says "superb", "quality", "impressive" but especially "a truely masterpiece". Colosseum remains a band that always gives 100% musical satisfaction. A recommendation over the whole line and I will not be the only one who will make this statement. We hope to see Colosseum again on a Belgian stage soon. Promoters, do it now while it still can!

Ruf Records  I  Ruf 1209  I  Jon Hiseman’s Colosseum