Ricardo Bacelar: Sebastiana

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. A Volta da Asa Branca
2. Suco Verde
3. Nothing Will Be As It Was
4. River of Emotions
5. Menina Baiana
6. Somewhere in the Hills
7. Partido Alto
8. Parts of Me
9. Sambadouro
10. Oh Mana Deixa Eu Ir (Caico Cantiga)
11. Sebastiana
12. Depois dos Temporais
13. Vento de Maio
14. Sernambetiba, 1992
15. The Best Years

Platenlabel
Bacelar Produções

Labelnummer
BP004/AA5000

Distributie
CD Baby

Promoagent
Great Scott PR

Website Artiest
Ricardo Bacelar

​De voorbije maand juli van 2017 vloog de Braziliaanse muzikant Ricardo Bacelar van zijn thuis naar Miami, wat hij de hoofdstad van de Latin muziek noemt. Hij verzamelde een ensemble van Latijns-Amerikaanse muzikanten rond zich om de roots van de Braziliaanse muziek te eren, en terwijl toch het unieke van een jazzalbum te behouden. Producer Cesar Lemos (Ricky Martin, Paulina Rubio) hielp hem daarbij. Tijdens de jaren ‘80en ’90 maakte pianist Bacelar deel uit van de populaire Braziliaanse rockband Hanoi Hanoi, vooraleer een drastische ommekeer te maken met zijn debuut ‘In Natura’ in 2001. Dit is pas zijn derde album, en er staan authentieke instrumentale stukken op en 4 gezongen songs, ofwel Braziliaanse klassiekers en originele composities. ‘A Volta da Asa Branca’ is een voorbeeld van volksmuziek, terwijl ‘Suco Verde’ eerder naar fusion neigt. Daarna wordt ‘Nothing Will Be as It Was’ gezongen door Maye Osorzio, en dit is ook fusion, maar hier vertolkt op pedal steel gitaar en synthesizer. ‘River of Emotions’ is een tussenspel op solo piano, waarna ‘Menina Baiana’ een jazzversie brengt van een song van Gilberto Gil. Vervolgens is de klassieker en bossa nova ‘Somewhere in the Hills’ aan de beurt, die alle zo dikwijls gecoverd werd. ‘Partido Alto’ is een fijne jazztrack, waarna de ballade ‘Parts of Me’ een tweede piano tussenspel vormt. De Braziliaanse vocalisten Rose Max en Ramatis Moraes zingen ‘Sambadouro’, gevolgd door het gezongen ‘Oh Mana Deixa Eu Ir (Caico Cantiga)’ eerder naar smooth jazz opgaat. De titeltrack is een Braziliaanse klassieker, en een eerbetoon aan de Braziliaanse artiest Jackson do Pandeiro. Daarna vormt ‘Depois dos Temporais’ weerom eerder volksmuziek, terwijl ‘Vento de Maio’ een orkestrale versie van een gezongen track is. ‘Sernambetiba, 1992’ is een originele compositie, waarna ‘The Best Years’ afsluit. De cover van de cd is een schilderij van de Braziliaanse schilder Emiliano di Cavalcanti. "When I recorded the album, I wanted to pay homage to Brazilian music presenting the distinct performances of Latin American musicians, who put elements of their own cultures into the fusion of influences, giving a lot of personality to the work. I wanted to make a Brazilian music record for the international market, inserting other elements to add another point of view and extol the importance of this special repertoire," zei Bacelar. "Jazz is the language of improvisation and communication. The fusion of elements of cultures and influences in a recording turns the music into a transmission vehicle of knowledge." En die uitspraak spreekt voor zichzelf, dacht ik. Voor liefhebbers van Braziliaanse muziek, zoals ik. 

Patrick Van de Wiele (4)

​This album is a feast for lovers of Brazilian music, with interpretations of songs by well known Brazilian composers, plus some original tracks.