V.A.: I'm A Freak, baby - A Journey Through The British Heavy Psych And Hard Rock Underground Scene 1968 - 1972

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc One

1. Stray - All In Your Mind
2. The Open Mind - Cast A Spell
3. The Mooche - Hot Smoke And Sassafras
4. Crushed Butler - My SonÕs Alive
5. Chicken Shack - Going Down
6. Cycle - Father Of Time
7. The Deviants - I'm Coming Home
8. The Pink Fairies - Do It
9. Factory - Time Machine
10. The Groundhogs - Cherry Red
11. Wicked Lady - I'm A Freak
12. Charge - Rock My Soul
13. Hawkwind Zoo - Sweet Mistress Of Pain
14. Stonehouse - Nightmare
15. The Iron Maiden - Falling
16. Barnabus - Apocalypse

Disc Two

1. Writing On The Wall -Bogeyman
2. Deep Purple - Fireball
3. Jerusalem - Primitive Man
4. Edgar Broughton Band -Love In The Rain
5. Hellmet - Trust
6. Second Hand - Rhubarb!
7. Little Free Rock - Dream
8. Iron Claw - Skullcrusher
9. Dark - Zero Time
10. The Velvet Frogs - Jehovah
11. The Move - Brontosaurus
12. Stack Waddy - Bring It To Jerome
13. Samuel Prody - Mr Make Believe
14. Bare Sole - Flash
15. The Phoenix - Street Walking Woman
16. Skid Row - Go, I'm Never Gonna Let You

Disc Three

1. The Gun - Race With The Devil
2. Blonde On Blonde - Heart Without A Home
3. Third World War - Ascension Day
4. Egor - Street
5. Sam Gopal - Escalator
6. Uriah Heep - Gypsy
7. The Mickey Finn - Garden Of My Mind
8. The Yardbirds - Think About It
9. Morning After - Trying To Find My Way Back Home
10. Velvett Fogg - Yellow Cave Woman
11. Andromeda - Too Old
12. Fleetwood Mac - The Green Manalishi (With The Two Prong Crown)
13. Sweet Slag - Twisted Trip Woman
14. The Kult - Occult
15. The Taste - Born On The Wrong Side Of Time
16. Fusion Farm - Hollis Brown

Platenlabel
Grapefruit

Labelnummer
CRSEGBOX032

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Niet Van Toepassing

Dat Groot-Brittanni‘ een explosief vat van underground muziek was, daar hoeven we niet over te twijfelen. Nog steeds verschijnen er in verzameluitgaves nummers van bands die het na een nummer voor bekeken hielden, anderen daarentegen vonden hun heil bij een nieuwe band en nog een andere partij begon gewoonweg onder een nieuwe naam op zoek naar rijkdom en bekendheid.
Zo krijgen we weer van het fantastische interessante label Cherry Red Records sublabel Grapefruit een geweldige drie cd box die volgestouwd zitten met juweeltjes van, voor sommigen onder ons, minder bekende maar niet minder kleurrijke bands die het pad van de roem al wisten te bewandelen.
Uiteraard gaan we niet ieder nummer belichten want dan zit ik hier volgende week nog te schrijven. Ik haal de meest interessante songs er uit.
Op de eerste cd krijgen we zestien fantastisch knappe songs en hierop vonden we bijdragen van o.m. Stray, Chicken Shack, The Deviants, The Pink Faries maar ook liedjes van The Iron Maiden (niet te verwarren met metalband Iron Maiden), Hawkwind Zoo en The Groundhogs.
Als opener Stray, de band van Del Bromham met "All In Your Mind". Stray was een van de meest onderschatte bands uit de vroege jaren zeventig. Luister goed hoe het nummer op gang komt, gewoonweg pure underground. Van The Mooche, die helaas maar één single uitbracht, wordt "Hot Smoke And Sassafras" (ook gekend van het Texaanse Bubble Puppy dat later door het leven zal gaan als Damian) op ons loslaten. Dit was toen een klassieker die door velen gecoverd werd. Deze kerels hadden meer dan voldoende kwaliteit in huis om door te breken. Brian Tatum, hun orgelist vinden we later terug bij Mud terwijl Dave Winthrop (fluit, sax) een plaatsje bij Supertramp en Chicken Shack wist te veroveren.
Zwaarder werk krijgen we van Crushed Butter die occasioneel support was voor Mott The Hoople en Atomic Rooster. Van Stan Webb"s Chicken Shack krijgen we "Going Down" een nummer dat verder geen introductie nodig heeft.
Knappe gitaarrifs volgen in "Father Of Time" van Cycle terwijl Mick Farren met The Deviants voor wat garagerock in "I'm Coming Home" zorgden. Een band die op het podium steeds voor ambiance zorgde waren The Pink Fairies, ze traden het liefst naakt op. Ze hebben drie albums gemaakt maar we gaan hen blijven herinneren dankzij hun "Do It"-album. Dan komt Factory opzetten met "Time Machine" en luister goed naar de intro, helemaal geinfecteerd door Fleetwood Macs "The Green Manalishi". Weer een band die vrij vaak optrad en bekend was in het Londense clubcircuit was Stonehouse. Met "Nightmare" leverden ze toch een sterke plaat af. Jim Smith (vocals) en Ian Snow (drums) zullen later opduiken in Asgaerd en nemen een album op op het label van de Moody Blues "Threshold". Met een goede zes minuten bewezen The Iron Maiden met "Falling" dat ze ook een plaats in deze underground scene verdienden.
Als afsluiter van deze eerste schijf krijgen we Barnabus met "Apocalypse", een band uit de Leamington Spa buurt. In 1972 wonnen ze de "Melody Maker's National Rock/Folk" wedstrijd met o.m. juryleden Ozzy Osbourne en Tommi Iommi van Black Sabbath. Ze hebben ook een vinyl gemaakt waarvan er maar vier exemplaren geperst werden en steeds met een andere cover ontworpen door hun roadie Simon Bulpitt. Probeer daar maar eens een exemplaar van in handen te krijgen. Hun muziek klonk een beetje richting Black Sabbath en misschien heeft dat toen de doorslag gegeven bij de jury.
Op het tweede schijfje gaat het er een beetje harder aan toe en we ontdekken namen als Writing On The Wall, Deep Purple (Fireball), Edgard Broughton Band (Love In The Rain), The Move (Brontosaurus), The Velvet Frogs (Jehovah), Skid Row. Nog een band die zeer hard onderschat werd was het uit Schotland afkomstige Writing On The Wall. Met "Bogeyman" weten ze de juiste snaren te beroeren. Sterk nummer van getalenteerde muzikanten. Hellmet maakte zware bluesmuziek maar met "Trust" horen we toch een vreemde intro. Luister en geniet. Nog meer vreemde muziek blaast in onze richting vanuit de Second Hand hoek met "Rhubarb". Dit was toch een sterk nummer maar helaas voor hen kreeg het nergens airplay, het werd nergens besproken  in een magazine, het was alsof dit nummer niet eens bestond. Maar dit is wel degelijk een song die er best mocht wezen. En als je echt houdt van zware gitaarrifs dan moet je zeker bij Dark met "Zero Time" een stop houden. Met een goede zeven minuten en een band die ook vrij vaak over het hoofd werd gekeken, leverde The Velvet Frogs een schitterend "Jehovah" af. Wat meteen opviel is het fragile gitaarwerk dat toch voor een meerwaarde zorgt. Waarom dit soort bands het nooit echt gemaakt hebben, ik zou het niet weten. Rhythm & Blues, maar wat we later een beetje punk zouden kunnen noemen kregen we van Stack Waddy met "Bring It To Jerome" (Bo Diddley). Wijlen dj John Peel gaf hen een contract voor zijn Dandelion Records waar ze enkele langspelers voor opnamen. Dit schijfje wordt afgesloten met een band die Skid Row heette. Juist, de band waarin we de piepjonge Gary Moore aan de gitaar terugvinden. Thin Lizzy's Phil Lynott zat ook nog een tijdje in de band. Met "Go, I'm Never Gonna Let You" krijgen we een leuke kennismaking met Moore's gitaarkunstjes. Skid Row was een zeer gedreven band met fantastische muzikanten aan boord maar van zodra Moore de band in 1971 verliet, valt de band enkele maanden na diens vertrek in diggelen.
Op  schijf nummer 3 vinden we eigenlijk de meer grotere, bekende namen. We krijgen werk Uriah Heep met hun klassieker "Gypsy", The Gun laat ons nog eens genieten van "Race With The Devil" en The Yardbirds, met Jimmy Paige, ontstoffen hun "Think About It" nog eens. Meer schoon volk ontmoeten in de vorm van Velvett Fogg (niet te verwarren met The Velvet Frog) (waaruit later eigenlijk Black Sabbath ontstond) die weer onze aandacht volledig wist op te eisen met "Yellow Cave Woman" terwijl we met Fleetwood Mac's "The Green Manalishi" weer ondergedompeld worden in die leuke originele Britse Fleetwood Mac sound. The Taste was de band van wijlen Rory Gallagher maar al snel lieten ze, zoals dit het geval was bij vele andere bands zoals ook bij Pink Floyd, de "The" vallen en de naam werd gewoonweg Taste. Met het nog steeds knap klinkende "Born On The Wrong Side Of Time" worden we weer getrakteerd op dat knappe gitaarspel van wijlen Gallagher.
Buiten al deze iets meer bekendere namen ook bijdragen van o.m. Sam Gopal, die even later met Pretty Things drummer Viv Prince Vamp vormde. "Escalator" is een nummer met veel gitaargeweld maar dat was vrij normaal in deze periode. Een van de betere nummers op dit schijfje kwam van Andromeda met gitarist John DuCann ."Too Old" had alles mee om een grote hit te worden maar ook hier werd de klemtoon gelegd op DuCann's gitaarperikelen. 
Wie van deze periode, die voor vele muzikanten toen ontzettend veel kansen ontplooide om door te groeien, houdt, zal met dit fantastische 3 cd doosje enorm veel pret beleven maar vooral zullen er weer leuke herinneringen aan die tijd naar boven borrelen. Het waren allemaal stuk voor stuk getalenteerde muzikanten want geen enkel nummer op deze drie schijven zal aan je aandacht ontsnappen.
De meeste muziek die we hier ontdekken zal later de basis vormen voor wat we nu The New Wave of British Heavy Metal noemen.

Alfons Maes (5)

This box with excellent music from a great period was the base of what became The New Wave of British Heavy Metal. Many then unknown musicians found their fame and fortune in another or new band or decided to choose for a solo career.
We recommend this 3 cd box very strongly because this is music that you are not going to find anywhere else than on this very nice compilation. A must have.