KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021

CD REVIEW BLOG

Various Artists: Rhythm & Western, vol.1, When Two Worlds Collide

24/5/2022

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Hurricanes: Pistol Packin’ Mama
  2. Long John Hunter: Ole Rattler
  3. Titus Turner: A Knockin’ At My Baby’s Door
  4. Bumble Bee Slim: Ida Red
  5. The Stewart Brothers: Sleep On The Porch
  6. Brook Benton: The Boll Weevil Song
  7. Andre Williams: Rosa Lee (Stay Off That Bell)
  8. The Bobettes: Billy
  9. Koko Taylor: Honky Tonky
  10. Bob Gaddy: Could I
  11. Chuck Willis: Thunder And Lightning
  12. Ivory Joe Hunter: I Just Want To Love You
  13. The Ray-O-Vacs: Take Me Back To My Boots And Saddle
  14. King Curtis: Home On The Range
  15. Damita Jo: When Two Worlds Collide
  16. Guitar Jr.: Pick Me Up On Your Way Down
  17. Chuck Berry: Maybelline
  18. Smokey Hogg And His Guitar: Crawdad
  19. Wade Flemons: Woops Now
  20. Fats Domino: Your Cheatin’ Heart
  21. The Coasters: Sorry But I’m Gonna Have To Pass
  22. Mercy Dee: Oh Oh Please
  23. Nappy Brown: Oh You Don’t Know
  24. Scatman Crothers: Ghost Riders In The Sky
  25. Esther Phillips: Release Me
  26. Solomon Burke: Keep The Magic Working
  27. The Crowns: Kiss & Make Up
  28. Charlie McCoy & Bo Chatman: Corrine Corrina
​Net zoals blanke artiesten de oorspronkelijk tot de zwarte artiesten behorende blues en rhythm & blues gingen spelen, waren er ook zwarte artiesten die zich door de blanke country & western lieten beïnvloeden. Al was het niet steeds makkelijk om die opnames ook als country & western te definiëren. De zwarte rhythm & blues klonk nog regelmatig door in die opnames en menige plaat werd dan ook nog als rhythm & blues uitgebracht. De titel van dit eerste volume ‘When Two Worlds Collide’ zet dit gegeven nog extra in de spots. Samensteller Little Victor aka The ‘Mojo’ Man verzamelde 28 tracks die zowel rhythm & blues als country & western bevatten. In opener ‘Pistol Packin’ Mama’ voegen The Hurricanes daar zelfs nog een flinke dosis doo-wop aan toe. Het nummer was trouwens de allereerste nummer 1 hillbilly/honky tonkhit. Wie iets meer richting country & western opschoof was zeker Titus Turner in zijn in 1957 voor Atlantic opgenomen ‘A Knockin’ At My Baby’s Door’. Dat geldt trouwens ook voor ‘Sleep On The Porch’ van The Stewart Brothers en zeker voor de ‘spokin’ word song’ ‘The Boll Weevil Song’ van Brook Benton. Bluesdiva Koko Taylor blijft dan eerder dicht bij de rhythm & blues in het formidabele ‘Honky Tonky’. Songsmid en pianist Ivory Joe Hunter was een grootmeester binnen de rhythm & blues en toch heeft zijn in 1959 ingeblikte ‘I Just Want To Love You’ onmiskenbaar een countryrandje. Een uitstekende mix van rhythm & blues en country & western laat saxofonist King Curtis horen in het hoofdzakelijk instrumentale ‘Home On The Range’. Voor de titeltrack ging Little Victor te rade bij Damita Jo. ‘When Two Worlds Collide’ zou een typische door blanke artiesten opgenomen Nashville country & westernsong kunnen zijn, ware het niet dat Damita Jo een zwarte artieste was. Die typische country & western sound kan je ook ervaren in ‘Crawdad’ van Smokey Hogg. Fats Domino koos dan weer de countryklassieker ‘Your Cheatin’ Heart’ van Hank Williams en bouwde er een New Orleans rhythm & blues tune rond. Nappy Brown zou het ver schoppen in de blues en rhythm & blues. Hier krijg je zijn in 1957 opgenomen ‘Oh You Don’t Know’ dat het beste van de twee genres verenigt. ‘Ghost Riders In The Sky’ is ongetwijfeld het best gekende en meest gecoverd country & westernnummer. Scatman Crothers dompelde de song onder in een superieure ‘black Harlem’ sfeer. Engelbert Humperdinck had jaren terug een dijk van een hit met ‘Release Me’. Voor een meer aangrijpende versie zorgt Esther Phillips, die het in 1962 opnam.  
Verder nog een pak sublieme songs van o.a. Andre Williams, The Bobettes, Chuck Willis, The Ray-O-Vacs, Guitar Jr, The Coasters, Solomon Burke en The Crowns.
Voor de afsluiter gaan we zo maar eventjes terug tot 1928. Toen namen Charlie McCoy & Bo Chatman de allereerste versie op van de klassieker ‘Corrine Corrina’. Oorspronkelijk werd het nummer gecatalogeerd als ‘black blues’. Wie had toen kunnen vermoeden dat het door de decennia heen ‘witter dan wit’ zou worden.
Koko Mojo bijt met dit eerste volume de spits af van de ‘Rhythm & Western’ serie. Een volume dat nu reeds naar meer doet verlangen.
 
Lambert Smits 
Foto
​Just as white artists started playing the blues and rhythm & blues originally belonging to the black artists, there were also black artists who were influenced by the white country & western. Although it was not always easy to define those recordings as country & western. The black rhythm & blues still regularly resonated in those recordings and many records were also released as rhythm & blues. The title of this first volume 'When Two Worlds Collide' puts this fact even more in the spotlight. Compiler Little Victor aka The 'Mojo' Man collected 28 tracks that contain both rhythm & blues and country & western. Sublime songs by well-known and lesser-known black artists.
Koko Mojo kicks off the 'Rhythm & Western' series with a volume that already makes you longing for more.
0 Reacties

Kaai Man: Overkant

24/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Zuster
  2. Samen
  3. Op Zoek
  4. Overkant
  5. Eenzaat
  6. Neptunus
  7. Hou Je Klaar
  8. Middernacht Trein
  9. Zondag In November
 
Website Artiest
Kaai Man
 
​Kaai Man is het nieuwe project van Fred Verhaegen. Waar kennen we die naam eigenlijk van? Wel, Mambo Chillum, was niet alleen een schitterende single van John Lee Hooker, maar tevens een van de meest vooraanstaande Belgische bluesbands. Hun vette sound staat gebeiteld in de Belpop history. Net zoals ook de singels ‘Morning Light’ en ‘Tonight My God’ in menig muzikantfanaat hun geheugen gegrift staat. En dan was er nog die mythische demo. Ook in Jan Delvaux’ Belpopprogramma ‘De Dikke Delvaux’ op Radio 1, was een item gewijd aan Mambo Chillum. Anno 2022, en 23-jaar later, keert frontman Fred Verhaegen, terug met het project Kaai Man. Al had hij eerder ook de blues en rootsband Durango in de steigers gezet en was de release ‘Shipwreck Party’ een meer dan bescheiden succes. Nu komt hij terug in de spotlights met de innemende plaat ‘Overkant’. Een meesterwerk dat negen Nederlandstalige songs omvat. De Schelde is uiteraard de Mississippi niet, en toch heeft Fred die zuiderse tongval. Hij pende alle songs bij elkaar, zingt en speelt haast alle instrumentatie en vindt enkel in accordeonist Tinne Vandenbusche een eenzame soulmate. Fred vertolkt dit alles keurig in zijn moedertaal, het Nederlands, én dit gelukkig zonder Hollands accent. De liedjes werden in ‘one track’ ingeblikt, wat de beoogde sound alleen maar influenceert. Een paar akoestische gitaren en een bluesharp, that’s it... ! De openingstrack ‘Zuster’ is een swampy kunstuiting dat meteen divergeert met het caprice ‘Samen’ en de single ‘Op Zoek’. Met de titeltrack ‘Overkant’ en de track ‘Neptunus’ gaan we even naar de Delta blues. Maar ook ‘Eenzaat’ spijkert zich in de categorie Nederswamp, net zoals de track ‘Hou Je Klaar’ is ingekleurd met opwindende dobrotunes. En we settelen ons ook gezellig op de frontporch voor ‘Middernacht Trein’, terwijl ook het lied ‘Zondag In November’ recht uit het hart komt. En dat is waar het in blues eigenlijk allemaal om draait. Naast zijn doorleefde stem en akoestische snaren, zwendelt ook die doorleefde blues mondharmonica doorheen zijn songs. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Now Fred Verhaegen is back in the spotlight with the captivating record 'Overkant'. A masterpiece comprising nine Dutch songs. The Schelde is of course not the Mississippi, yet Fred has that southern accent. He wrote all the songs together, sang and played almost all the instrumentation and he only found a lonely soulmate in accordionist Tinne Vandenbusche. And that's what the blues is really all about. In addition to his lived-in voice and acoustic strings, the songs are also swindled with that aged bluesy harmonica throughout his songs. Highly recommended...!
0 Reacties

John McDonough: We’ll Answer The Call

23/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Shooting Star
  2. Love You Just For You
  3. Among The Stars
  4. We’ll Answer The Call
  5. Point Me East
 
Website Artiest
John McDonough

​Singer-songwriter John McDonough’s akoestische gitaarwerk, gepassioneerd zangtalent en persoonlijke lyrics resulteren in een modern sound. Voordat John in 2020 naar Chicago verhuisde, stond hij 25-jaar op de planken in en rond Austin, Texas. Tien jaar geleden stopte John met psychotherapie om zich uitsluitend op zijn muziek te concentreren. In die tijdspanne heeft hij vijf cd's met authentieke muziek uitgebracht, meer dan 500 optredens gespeeld, op heel wat grote muziekfestivals opgetreden en was succesvol op lokale en nationale radiostations. De albums ‘Dreams and Imagination’, ‘Surrounding Colors’ en ‘Can You See Me Now’, uitgebracht tussen 2014 en 2019, ontvingen allen geweldige recensies. In 2021 had John de akoestische cd 'Second Chances’ te promootten. Een album dat werd genomineerd in de categorie ‘Album Of The Year’ door The Josie Music Awards en Blues And Roots Magazine. Nu heeft hij de nieuwe concept-EP ‘We'll Answer The Call’ in de stores. Deze plaat vertelt het waargebeurde verhaal van Joe Rantz, een atleet van het Washington Husky-roeiteam, en hun epische poging om goud te winnen tijdens de Olympische Spelen van Berlijn in 1936. Joe en zijn acht andere bootgenoten werden, na een regelrechte stunt, opgenomen in de National Rowing Hall of Fame van de VS. Nu trok John samen met Kris Farrow (gitaren), Cole Gramling (toetsen), Steve Bernal (bas, cello), Kevin Butler (drums, percussie), violist Niamh Fahy en Cody Rathmell (backingvocals) de Test Tube Audio opnamestudio in. Vijf songs vonden hun weg naar enige renommee. Het gepassioneerde ‘Shooting Star’ divergeert vrijwel meteen met het meeslepende ‘Love You Just For You’ en het folky ‘Among The Stars’, dat is ingevuld met een luchtige gitaarmelodieën en considerabele orgeltunes. Het meerstemmige en geëlektrificeerde ‘We’ll Answer The Call’ heeft dan weer een bluesy ondertoon. Het afsluitende ‘Point Me East’ gaat over de achtmans-roeiboot, de Husky Clipper. Het nummer werd ingeblikt met slechts twee akoestische gitaren, John’s harmoniserende vocals en achtergrondzang én goddelijke vioolarrangementen. Slechts vijf nummers kleuren de plaat ‘We’ll Answer The Call’. En toch heeft de EP zoveel variatie in zijn arrangementen. Elk nummer heeft een symboliek en een betekenis. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​John McDonough's acoustic guitar, passionate vocals and personal lyrics result in a modern folk and bluesy sound. Only five tracks color 'We'll Answer The Call', and yet the EP has so much variety in its arrangements. Each number has a symbolism and a legendary meaning. Wonderful EP! 
0 Reacties

Krilja: Roma Songs From Russia & Eastern Europe

22/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Kaj Te Džav
  2. Me Ke Tume
  3. Lumba
  4. Hallgató
  5. Xabarka
  6. Nevechernyaya
  7. Sir Amareste
  8. Magyar Tantz / Na Dvore Moroz / Pašo Veš
  9. Skora Dien
  10. Matyilem
  11. Te Me Pijav
  12. Progeja
  13. Aj Ne Ne
  14. E Gili Zoritsi
 
 
Website Artiest:
Krilja

​Roma zigeuners worden al eeuwen opgejaagd door onze westerse (voor)oordelen.  Nochtans waren en zijn ze nog steeds invloedrijk op onze eigen muzikale geschiedenis.  Haydn, Liszt en Bizet plukten elementen.  Flamenco,  Klezmer en Gypsy bestuifden elkaar.  En met Django Reinhardt werd ook de invloed op jazz bevestigd én gewaardeerd.
Oorspronkelijk stammen de Romani af van gevluchte Indiërs 1000 jaar geleden.  De verspreiding over Rusland en heel Europa heeft uiteindelijk de eigen Romani stijl gevormd. Het trio Krilja uit Gothenburg Zweden wil die muzikale rijkdom uit Oost-Europa en Rusland vereeuwigen met een 14-tal songs.  Traditionele songs, in het Russisch of Romani gezongen, die soms wel swingen doch overwegend emotioneel sterk geladen beroeren.  Jarenlange onderdrukking, racisme en vervolging hebben een zekere tristesse in tekst, zang en muziek gestoken.  Met enkel een akoestische gitaar, een huilerige viool en klagerige zang bewaren ze de muzikale tradities waarin zowel verdriet, pijn als geluk en liefde vervat zijn. Een prachtig document!
 
Line-up:
Marita Johansson (Vocals)
Emil Pernblad (Guitar)
Jonas Liljeström (Fiddle)
 
Marino Serdons
Foto
​Documentary of traditional Roma/Gypsy songs performed with lyrical and musical melancholy.  
0 Reacties

Jon Spencer & The Hitmakers: Spencer Gets It Lit

22/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Junk Man
  2. Get It Right Now
  3. Death Ray
  4. The Worst Facts
  5. Primary Baby
  6. Worm Town
  7. Bruise
  8. Layabout Trap
  9. Push Comes To Shove
  10. My Hit Parade
  11. Rotting Money
  12. Strike 3
  13. Get Up & Do It
  14. Gems vs. Jerk
  15. The Devil’s Ice Age
  
Website Artiest
Jon Spencer & The Hitmakers

​Jon Spencer is een man met een missie. In de vroege jaren tachtig was hij lid van de noiseformatie Pussy Galore, riep hij The Blues Explosion in het leven, creëerde het explosieve punkbandje Boss Hog en Heavy Trash.  Jon Spencer is nu toe aan zijn tweede album met The Hitmakers. Garagerock is zijn trademark, moddervette New Yorkse rock-‘n-roll. Maar dan niet de platgetreden en populaire gesteldheid van deze muziekvormen. Spencer is ordinair in de conveniënte vorm. Als een kameleon wurmt Jon zich door zijn zwart geblakerde sound.  Jon Spencer trok de studio in met voormalig Sonic Youth drummer Bob Bert. En die hebben, toeval of niet, een verleden bij Pussy Galore. Keyboardspeler Sam Coomes en drummer Mike Gard aka M. SORD vervolledigen The Hitmakers. Gemoduleerd en met effecten beladen opent Spencer met het psychedelische ‘Junk Man’, net zoals de songs ‘The Worst Facts’ en ‘Bruise’ zijn gekruid met spacy en cyber affecties. Hypnotiserende gitaarriffs vloeien ook in nummers als het funky ‘Death Ray’ en ‘Worm Town’. Pure gewrongenheid, maar dan in al zijn schoonheid, schitteren ook in ‘Push Comes To Shove’ en ‘Rotting Money’. De blues benaderd hij nog het dichts in ‘Get Up & Do It’ en het toegankelijke ‘My Hit Parade’, om die lekkere groove te laten resoneren in ‘Primary Baby’. Bereidt u voor op een geweldig feestje als je ooit de kans heb om Jon Spencer live te bewonderen.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Jon Spencer is now on his second album with The Hitmakers. Garage rock is his trademark, fat New York rock 'n' roll. But not the well-trodden and popular disposition of these forms of music. Spencer is just in conventional form. Like a chameleon, Jon squeezes through his blackened sound. Get ready for a great party if you ever get the chance to see Jon Spencer live.
0 Reacties

Andrea Motis: Loopholes

20/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Overture
  2. El Pescador
  3. Dexa’t Anar
  4. I Had To Write A Song For You
  5. Babies
  6. Loopholes
  7. Jungla
  8. Espera
  9. Heat
  10. Calima
  11. Light After Dark
  12. Adéu
 
Website Artiest:
Andrea Motis

​
De jonge jazz trompettiste Andrea Motis beschikt naast haar blaastalent ook nog een warme exotische stem.  Wordt haar muziek dikwijls weggezet als background music, dan raden we je toch aan om wat dieper in haar werk te duiken.  Met een mix van jazz, lounge, pop en funk weet ze toegankelijkheid te verenigen met virtuositeit.  Geboren in het bruisende Barcelona zingt ze niet alleen in haar moedertaal Catalaans maar ook in het Spaans en Engels. En hoewel ze goed overweg kan met de trompet springen haar vocale ‘easy listening’ songs er toch uit. Niet zozeer door haar zangkwaliteit, eerder door de kracht van de composities. Geassisteerd door vriend Christopher Mallinger op de snaren van gitaar en mandolin wordt elk nummer een rijkelijk festijn aan melodie en klankkleur.  Niet in het minst door de verdienste van jazz pianist Big Yuki.  ‘Babies’ is één van de favoriete jazzy songs waarin elk element van de band verantwoordelijk is voor een mooi samenspel met ritmewisselingen.  Heel experimenteel, en toch warm en sentimenteel, schittert de title track ‘Loopholes’, met een onverwachte harmonische wending, gewoon fenomenaal evoluerend richting jazzrock en eindigend met elektrische viool onder haar zoete voice.  Funky latijns-amerikaanse invloeden vind je terug in ‘Jungla’. In het instrumentale ‘Heat’ mogen zowel bassist Stephan Kondert als Andrea Motis op haar trompet het hoge woord voeren, met de viool van C. Mallinger als warrige stoorzender.
Het album Loopholes van Andrea Motis zit vol verrassingen, niet altijd eenvoudig wel ontzettend boeiend om te beluisteren. Terecht ondersteund door het Departement de Cultura van Catalunya.  Uit op www.Jazztojazz.com .
 
Line-up:
Andrea Motis (Vocals, Trumpet)
Christoph Mallinger (Guitar, Violin, Mandolin)
Stephan Kondert (Bass)
Big Yuki (Keyboards)
Gregory Hutchinson (Drums)
 
Marino Serdons 
Foto
​A fascinating refreshing album that avoids the predictable.
0 Reacties

Gary Cain: Next Stop

20/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Billionaires In Space
  2. Confusion
  3. Gatekeeper
  4. Crazy
  5. Keep On Comin’
  6. Kitchen Sink
  7. House On Fire
  8. Gone
  9. Ain’t Up To Me
  10. A Short, Furious Goodbye
 
Website artist:
Gary Cain

​Gary Cain uit Cambridge, Ontario, Canada testte zijn powertrio op hun veelbelovende debuut-cd ‘Twangadelic Bluesophunk’. In zijn jeugd bracht Gary veel van zijn tieneruren door met het bestuderen van Angus Youngs gitaarsolo’s op enkele AC/DC albums. Gary’s ruwe maar soepele zang leent zich perfect voor zijn beoogde muziekstijl. Net zoals hij hier nu ook naast gitaar,  bas, drums, enige percussie speelt. De originele songs duiken direct vanaf de git het diepe in met Gary’s levendige, behendige gitaarslingers en pakkende riffs. Het onstuimige ‘Billionaires In Space’ is daar vrijwel meteen de perfect song voor. Zijn stem heeft ook net genoeg grit voor rocksongs als ‘Confusion’, het lekker funky spijkerende ‘Gatekeeper’, ‘Ain’t Up To Me’ én het hard aanporrende ‘Crazy’. De track ‘Keep On Comin’ ontgint enige Jimi Hendrix virtuositeit, net zoals Gary in het instrumentale ‘Kitchen Sink’ zijn vingervlugheid etaleert. Na de stevige bluesrocker ‘House On Fire’ klinkt de gitaar wat jazzy in ‘Gone’, net zoals de freaky en instrumentale afsluiter ‘A Short, Furious Goodbye’ ons meer dan kan bekoren. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Gary Cain's raw, yet smooth vocals lend themselves perfectly to the movement music style. Just like he also plays guitar, bass, drums and percussion. The original songs dive right off the git with Gary's lively, agile guitar swings and catchy riffs. Handsome release! 
0 Reacties

Brad Absher and The Superials:  Tulsa Tea

19/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. Be The Love
  2. Neutral Ground
  3. Goodbye For Now
  4. As Hard As I Can
  5. Hard Times
  6. So Tired
  7. Should Be Prayin'
  8. Turn It Up
 
Website Artist
Brad Absher

​Brad Absher werd geboren in Tulsa als zoon van twee onderwijzers. Het gezin begon door het land te reizen toen zijn vader besloot om in de oliebranche te gaan werken in plaats van voor de klas te staan. De dienstbetrekking van zijn vader bracht het gezin uiteindelijk over de hele wereld tot in Iran. In 1969 keerde het gezin terug naar de Verenigde Staten en Lake Charles, Louisiana, waar Absher naar de kleuterschool ging, totdat het gezin verhuisde naar een stad net buiten Tulsa, zodat hij daar naar de middelbare school kon. Toen Brad een dag doorbracht bij zijn grootouders deed hij dé ontdekking van zijn prille leven. Hij vond een elektrische gitaar onder een van de bedden. Getuige zijn van Elvis Presley en vervolgens een B.B. King-concert bezegelde de deal. Toen Abshers moeder een Silvertone gitaar voor hem kocht was er geen weg meer terug. Absher’s zang, in combinatie met zijn smaakvolle elektrische snarenspel, maakten hem een geliefkoosde frontman in het levendige Tulsa muziekscene in de jaren '80 en '90. Een dislocatie naar Houston veranderde in een omweg van 15 jaar en de verovering van een ander regionaal circuit. In 2013 en in 2014 was Absher de regionale winnaar van de International Blues Challenge van deze stad. Vervolgens vertegenwoordigde hij Houston op de prestigieuze IBC's in Memphis, waar hij het opnam tegen honderden bands uit de hele wereld. Absher is thuis in Tulsa en zijn sound reflecteert het pad dat hij is ingeslagen met zijn nieuwe album, zijn achtste release inmiddels. De plaat ‘Tulsa Tea’ werd geproducet door Chris Combs en live opgenomen in de Paradise Studio aan Grand Lake in het nabijgelegen Tijuana, OK. De studio die werd opgericht en beroemd gemaakt door de legendarische Leon Russell. De band omvat naast Brad Absher (gitaar, zang) drummer Matt Martin, bassist Dylan Layton, Jake Hemphill (gitaar), toetsenisten EZ Mireles, Danny Timms (Wurlitzer/Hammond-orgel) en de backingvocalen van Charlie Redd en Briana Wright én Abbie Rose met enige handclaps. In zijn warme, zuidelijke soulmuziek hoor je de aardse waardigheid van Tulsa en het moerassige carpe diem van Lake Charles. Donderende sax met veel swing doen ons weg doemen naar New Orleans, terwijl gruizige grooves knipogen naar Houston terwijl de meer ingetogen momenten duiden op enige empathie. Het resultaat is een triomfantelijke verzameling van acht nummers. Hij schreef op één na alle nummers, de enige cover is van zijn helden The Iguanas, een band uit New Orleans. De opener ‘Be The Love’ is een Memphis soulkraker die is ingekleurd met opwindende Hammond B3 en die blazerssectie. Met ‘Neutral Ground’ gaan we naar de Crescent City, net zoals ‘Goodbye For Now’ een hartverscheurende liefdesballade is. Saxofoontunes accorderen de track ‘So Tired’, een nummer van The Iguanas. Terwijl ‘Turn It Up’ een zwoel feestje introduceert  met die sublieme gastvocaliteit van Briana Wright. De song ‘As Hard As I Can’ is een knappe shuffle, net zoals ‘Hard Times’ en ‘Should Be Praying’ zijn begeesterd met die opwindende gitaar introducties. Knap!
 
 
Philip Verhaege 
Foto
​Brad Absher sounds like the places he’s been. In his warm, Southern soul music, you can hear Tulsa’s earthy dignity and the swampy carpe diem of Lake Charles. Thundering sax with plenty of swing calls up New Orleans, while gritty grooves nod to Houston, and more subdued moments of empathy hint at time spent much farther away. Like two old friends telling us a story, Absher and his electric guitar trade lines with lived-in familiarity that invites the rest of us to listen––and dance. 
0 Reacties

Alice DiMicele: Every Seed We Plant

19/5/2022

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. For Granted
  2. Long Dry Winter
  3. Free
  4. Alone
  5. Sunrise
  6. Rise
  7. Communication
  8. Dispatch
  9. Jersey
  10. Sweet Elaine
  11. Every Seed
 
Website Artiest:
Alice DiMicele

​Alice DiMicele mag dan al onbekend zijn in onze kontreien, in de US geniet ze toch wel enige naambekendheid.  Als singer-songwriter uit Oregon deelde ze de laatste 3 decennia het podium met Bonnie Raitt, Joan Baez, Steve Winwood en met wijlen JJ Cale (jawel hoor).  Haar zangstijl en composities zitten vol jazz, blues, folk…typisch americana zal je denken.  Toch leunen haar songs meer aan bij (jazz)folk en complexe singer-song, switchend in ritme en melodie van hoog naar laag zoals we het kennen van Joni Mitchell.
Met zestien albums op haar palmares is Alice DiMicele (pronounced DeeMissEllie) een gevestigde waarde die van uitdagingen houdt en durft experimenteren met geïmproviseerde vocale hoogstandjes om alzo de emotionele connectie met publiek te vergroten.  Haar eerste album in 1988 heette Make A Change en dat heeft ze bewaarheid.
Ook met haar recente album Every Seed We Plant weet ze de luisteraar te overtuigen met een overweldigend arsenaal muzikanten van divers pluimage: strings arrangementen, cello, piano, banjo.  Zelf speelt ze op elke song akoestische gitaar en een enkele keer dulcimer.  Favoriete songs zijn de singles ‘Long Dry winter en ‘Alone’, voor mij echter ook het krachtige ‘Dispatch’. Het album nodigt iedereen uit  om te luisteren, te ontleden, te genieten en in zwijm te vallen voor haar talent.
 
Marino Serdons 
Foto
​What a great singer Alice DeMicele is, and with producer Bret Levick she forms a golden duo.  Strong arrangements, powerful and inventive vocals convince every skeptic.  Very recommended!
0 Reacties

Vaneese Thomas: Fight The Good Fight

18/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Raise the Alarm
  2. Same Blood Same Bone
  3. Rosalee
  4.  I'm Movin' On
  5. Time to Go Home
  6. When I've Had a Few
  7. Bad Man
  8. Blue
  9. 'Til I See You Again
  10. He's a Winner
  11. Fight the Good Fight
  12. Lost in the Wilderness
 
Website Artiest
Vaneese Thomas

​Vaneese Thomas, die werd geboren in Memphis, is de dochter van de legendarische soul en blues artiest Rufus Thomas. Haar vader (die overleed op 12 december 2001) begon zijn  muzikale carrière in Vaudeville en overspant meer dan een halve eeuw. Vaneese omarmt deze opmerkelijke muzikale erfenis en het rijke erfgoed van de Memphis soul en R&B. Haast synchronisch combineert ze al die invloeden met blues en jazz, die zowaar haar eigen stijl cultiveert. Inmiddels staat Vaneese hoog aangeschreven als singer-songwriter, producer en acteur. Geffen Records bracht Vaneese's debuutopname uit in 1987. Het gelijknamige album bevatte de Top-10 R&B-hit ‘Let's Talk It Over’. In 1999 richtte Vaneese haar eigen Peaceful Waters Music-label op, om de release ‘When My Back's Against The Wall’ uit te brengen , een gospel-crossover die door Billboard Magazine werd geprezen als ‘een klein meesterwerk van een label dat smeekt om aandacht van grote majors’. Samen met haar echtgenoot Wayne Warneck stond Vaneese ook in voor de productie van haar vijfde release ‘Blues For My Father’ en het album ‘The Long Journey Home’, de follow-up van het veelgeprezen album. Vaneese is een ongelooflijk talent dat al een hele poos aan het ontbolsteren is. Als dochter van Rufus Thomas heeft ze een zware nalatenschap te dragen. Van die Beale Street sound switcht Vaneese vlotjes naar de Mississippi Delta en de Delta juke joints. Nu is er dus ‘Fight The Good Fight’, op het label Blue Heart Records. Knappe soul is meteen ‘Raise The Alarm’, een song dat is ingekleurd met die strakke hoornsectie, gitarist Al Orlo en die innemende backingvocalen. En we blijven op Beale Street met de soulballade ‘Same Blood Same Bone’, een emotionele ode aan het soulvolle erfgoed van haar geboortestad Memphis. Het country begeesterde ‘Rosalee’ heeft, naast Calo’s banjoarrangementen, alweer die gospelinvloed. Van het swingende ‘I'm Movin' On’ gaat het naar het akoestische gospelcaput ‘Time To Go Home’ en de ballade ‘When I've Had A Few’. We gaan even naar Chicago voor ‘Bad Man’, dat is ingevuld met heerlijke bluesharp, om snel de weg te vervolgen met de bluesballade ‘Blue’ en ‘'Til I See You Again’. Van het progressieve ‘He's A Winner’ gaat het gezwind naar ‘Fight The Good Fight’ en de spirituele afsluiter ‘Lost In The Wilderness’. Om dit geweldige geluid te creëren schakelde Thomas heel wat speciale gasten in, waaronder Scott Sharrard (muzikaal leider van Gregg Allman), Bo Mitchell, Lisa Fischer, Tash Neal, The Memphis Horns met trompettist Marc Franklin en saxofonist Kirk Smothers (Drive By Truckers ), mondharmonicavirtuoos Corrin Huddleston en banjospecialist Peter Calo. Bassist Will Lee én  drummer Shawn Pelton werkten aan enkele speciale sessies in Brooklyn, Nevada en The Royal Studios in Memphis. Hemels knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Vaneese is an incredible talent that has been blossoming for quite some time. As the daughter of Rufus Thomas, she has a heavy legacy to bear. Vaneese switches smoothly from Beale Street to the Mississippi Delta and the Delta juke joints. Vaneese Thomas soars in gorgeous album, ‘Fight the Good Fight’.  Highly recommended ! 
0 Reacties

Bananafish: Boston Bananafish

18/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:

CD 1:
  1. What’s Been Goin’ On?
  2. Red Car Coming
  3. Luck & Work
  4. Casey & Hayes
  5. Holding On
  6. Underneath The Porch
  7. Nobody’s Fault
  8. Keep On Keeping On
  9. Talk Good About Me
  10. Penumbra (Thank You – I’m Sorry)
  11. Belpre At Night
  12. With A Little Help From My Friends
 
CD 2:
  1. Mrs. Moriarty
  2. Planet Garbonzo
  3. Smoking Gaia
  4. Mauve
  5. Avereen
  6. Crazy Karma
  7. Nobody
 
Website Artiest
Bananafish

​Met zoveel iconen en pioniers van de babyboomgeneratie die inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereiken of  al niet meer onder ons zijn, is het belangrijk om al die geweldige realisaties en artistieke creaties te bewaren en te archiveren, zodat ook de toekomstige generaties ervan kunnen genieten. Door moderne technieken en progressies in de opnametechnologie komen projecten, die ooit als verloren werden beschouwd, weer tot leven. Zo'n project is Bananafish, een in Boston gevestigde rock-'n-roll-jamband uit de jaren '90, die nu een 25-jarig jubileumalbum uitbrengen. Het is een geremasterde release van opnames die voorheen alleen beschikbaar waren tijdens hun liveshows. Naast zanger, gitarist en songwriter Fordham Murdy, beter bekend als Reverend Freakchild, bestond de energieke band uit Dan Simone op keyboards en Ben Chen die vervolgens werd vervangen door Ry Cavanaugh op basgitaar. De band had ook een reeks drummers, die begon met Dan Simone, toen de band bekend stond als The Davenport én voordat Simone dan uiteindelijk overstapte naar het klavies. Joe Bulkin was een poosje drummer, gevolgd door Dave Barrett om tenslotte Marc Gratama de drumsticks te laten hanteren. Het dubbelalbum omvat van een dozijn vocale deuntjes en een andere schijf met zeven instrumentale nummers, opgenomen in Boston en Brookline, MA in de periode tussen 1993, '94 en '96. Het openingsnummer ‘What's Been Going On?’  is een moderne bluestrack, gevolgd door de hectische en uptempo countrypunksong ‘Red Car Coming’. The Rev leidt ook de dans met zijn vettige slidegitaar- en orgelarrangementen in het hypnotiserende ‘Luck & Work’. Van de Southern gitaarriffs gedreven song ‘Casey and Hayes’ gaat het gezwind naar de slowblues ‘Holding On’ en ‘Underneath The Porch’, een nummer dat is doorspekt met vleugjes psychedelica. Van het funky ‘Nobody’s Fault’, dat drijft op dat uitstekende piano en gitaarwerk en het soulcaput ‘Keep On Keeping On’, gaat het naar het improviseerde  ‘Talk Good About Me’ en het instrumentale ‘Penumbra’. De funky rocksong ‘Belpre At Night’ schetst een beeld van de stad op het kruispunt tussen Noord en Zuid aan de Ohio-rivier en onthult de instrumentale competentie van de band. Het twee minuten durende ‘With A Little Help from My Friends’ is een ode aan The Fab. Four. Bananafish steekt de wereldberoemde arrangementen in een handige countryjasje. Meteen een knappe afsluiter van cd één.
De zeven instrumentale nummers op schijf twee demonstreren de muzikale telepathie die  Bananafish graag implementeert. Van het jazzy ‘Mrs. Moriarty’ gaat het naar het fuzzy en funky ‘Planet Garbonzo’, een van de drie nummers met leadgitarist Matt Rae. De rocksong ‘Smoking Gaia’ heeft geweldige tribale klanken, net zoals ‘Mauve’ het idealiteit benaderd. ‘Avereen’ is een mix van Keltische en jazzy tunes, en dat divergeert met het stemming wisselende ‘Crazy Karma’ en het dynamische laatste nummer ‘Nobody’.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The double album includes a dozen vocal tunes and another disc of seven instrumental tracks, recorded in Boston and Brookline, MA between 1993, '94 and '96. Beautiful but also very surprising album! 
0 Reacties

Charlie Musselwhite: Mississippi Son

17/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Blues Up The River
  2. Hobo Blues
  3. In Your Darkest Hour
  4. Stingaree
  5. When The Frisco Left The Shed
  6. Remembering Big Joe
  7. The Dark
  8. Pea Vine Blues
  9. Crawling King Snake
  10. Blues Gave Me A Ride
  11. My Road Lies In Darkness
  12. Drifting From Town To Town
  13. Rank Strangers
  14. A Voice Foretold
 
Website Artiest
Charlie Musselwhite

Charlie Musselwhite werd op 31 januari 1944 geboren in Kosciusko, Mississippi. Hij had een blanke vader en een Indiaanse Choctaw moeder. De familie trok naar Memphis, waar hij werd bloot gesteld aan de klanken van de holler-blues, een sound die hij hoorde langs de Cypress Creek in de buurt. Een paar jaar later leidde dit naar de countryblues artiesten die Charlie op gitaar hoorde in het centrum van Memphis en op Beale Street. Hij voelde zich meteen aangetrokken tot deze bluesstijl. Toen hij dertien was, gaf zijn vader hem zijn oude Supertone-gitaar. Charlie was toen al aan het dollen met het spelen van blues op een mondharmonica, maar hij hield ook van het geluid van een akoestische bluesgitaar. In zijn tienerjaren begon Musselwhite rond te hangen in Beale Street, dé originele Beale Street, niet de toeristenval die Beale Street vandaag de dag is geworden. Hij heeft straatzangers zien en horen zingen die de echte blues vertolkten. Uiteindelijk leerde hij enkele van de oude bluesmannen kennen zoals Furry Lewis, Will Shade, Willie Borum en Earl Bell. Musselwhite heeft uiteraard heel wat geleerd door gewoon met ze te jammen. Will Shade was ooit nog lid van Ace Cannon’s Memphis Jug Band. Hij absorbeerde zoveel blues van deze muzikanten als hij ook maar kon. ‘s Nachts hield Charlie zich bezig met moonshining. Hij smokkelde illegaal gestookte Whisky (moonshine whiskey) in de koffer van zijn Lincolnwagen. In 1962 trok hij naar Chicago waar hij een kamer huurde in de kelders van Delmark Records. Zijn kamergenoot was toen Big Joe Williams, en die stelde Charlie voor aan blueslegenden als Muddy Waters, Howlin’ Wolf, John Lee Hooker en Big Walter Horton. Big Walter nam Charlie Musselwhite onder zijn hoede en troonde hem mee naar Vanguard Records. Daar maakte Charlie zijn eerste plaatopnamen die terecht kwamen op de beroemde serie verzamel lp’s ‘Chicago! The Blues Today!’. Na met ettelijke bands te hebben rondgetoerd vormde Charlie uiteindelijk zijn eigen band in 1966. Een jaar later verscheen een eerste lp onder eigen naam; ‘Stand Back! Here Comes Charlie Musselwhite’s Southside Band’. Na het succes van deze plaat belandde hij in San Francisco. De mengeling van Memphis- en Chicago blues sloeg ook daar danig aan. Charlie besloot om in San Francisco te blijven en zowel Harvey Mandel, Luther Tucker als Fenton Robinson speelden in zijn band. Charlie Musselwhite werd ook persoonlijk goed bevriend met John Lee Hooker, die zelfs als getuige was bij Charlie’s huwelijk met Henrietta. Charlie speelde overigens ook mee op Hookers succesvolle plaat ‘The Healer’. Charlie Musselwhite nam nog een hele reeks uitstekende platen op voor Arhoolie Records en Alligator Records. Voor dat laatste label nam hij in 1990 het befaamde ‘The Ace Of Harps’ op. Ook het album ‘Rough News’, dat in 1997 op Virgin Pointblank verscheen, en waarop hij begeleidt werd door kleppers als Junior Watson, Larry Taylor, Kid Ramos, Steven Hodges en Cesar Rosas werd op heel wat gejuich onthaald. In 2006 kwam zijn album ‘Delta Hardware’ op de markt en in ‘07 werkte hij samen met Vedder aan de soundtrack van Sean Penn’s biografisch  adventure drama film ‘Into The Wild’. Charlie Musselwhite richtte zijn eigen, naar zijn echtgenote genoemde platenlabel Henrietta Records op.  Hier verscheen in 2008 het uitstekende live album ‘Rough Dried, Live At The Triple Door’ op. Musselwhite trok in 2010 hierop terug naar Alligator Records voor ‘The Well’. In 2020 had hij samen met Elvin Bischop het Award bekroonde ‘100 Years of Blues’. Twee jaar later is Musselwhite terug met ‘Mississippi Son’, een terugkeer naar zijn geboortestek én Alligator Records. Charlie Musselwhite (gitaar, vocals en harmonica) vond zijn soulmates in drummer Ricky “Quicksand” Martin en Barry Bays op akoestisch standup bas. Het trio trok naar de Clarksdale SoundStage, Clarksdale, MS en blikte daar veertien originele Delta blues songs in. Op elk van de veertien nummers van ‘Mississippi Son’, waaronder acht originelen, vormen Musselwhite’s vocaliteit en diepblauw harmonicaspel de perfecte aanvulling op zijn eenvoudig en hypnotiserend gitaarwerk. Ze openen in stijl met ‘Blues Up The River’, een songs dat Charlie doet weg mijmeren hoe hij opgroeide aan de oevers van de Mississippi. ‘Hobo Blues’, heeft credits Yank Rachell. Musselwhite filosoferende vocalen, footstomping’  en harp leidt ons ook naar het sinistere acht maten blues ‘In Your Darkest Hour’. Van de emotionele track ‘Stingaree’ gaat het naar ‘When The Frisco Left The Shed’. In het nummer ‘Remembering Big Joe’ memoreert Musselwhite aan de periode dat hij bij Big Joe logeerde in Chicago en hij er gefascineerd werd door zijn verhalen. Charlie speelt hier zelfs op een van Joe’s oude gitaren. Het folk nummer ‘The Dark’ is een cover van Guy Clark & Robert Mondlock. Een track dat Musselwhite naar zijn Delta blues geïnspireerde hand zet. Het meeslepende ‘Pea Vine Blues’ is origineel van Charley Patton en handelt over de aanleg van de Pea Vine- spoorlijn. Na al dat harde labeur is het tijd voor een heerlijke ‘Crawling King Snake’. Van het spectaculaire ‘Blues Gave Me A Ride’ gaat het naar ‘My Road Lies In Darkness’, een track dat in een open stemming, zoals wel vaker, is gespeeld. Het liedje ‘Drifting From Town To Town’ is het logische gevolg dat Musselwhite het grote deel van zijn leven ‘on the route’ is geweest en van stad tot stad trok. Albert Brumleys ‘Rank Strangers’ is een interpretatie op de countryblues versie van The Stanley Brothers.  De song ‘A Voice Foretold’ heeft Musselwhite wel vaker vertolkt met The Blind Boys Of Alabama. Charlie gebruik ook hier dezelfde gitaarstijl als The Rank Strangers, die de melodielijn op de bassnaren samen met de akkoorden speelt. Charlie Musselwhite is niet alleen een blues harp virtuoos, maar tevens ook een countrybluesgitarist met veel diepgang, warmte en subtiliteit. Met ‘Mississippi Son’  is voor Musselwhite de cirkel rond. Hij keert terug naar zijn roots in de Mississippi én dit na tientallen jaren in Memphis, Chicago en San Francisco te hebben vertoeft. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Charlie Musselwhite is no less than a legend. He is not only a blues harp virtuoso, but also a country blues guitarist with a lot of depth, warmth and subtlety. With 'Mississippi Son' the circle is complete for Musselwhite. He returns to his Mississippi roots after decades of living in Memphis, Chicago and San Francisco. On each of the fourteen tracks, including eight originals, Musselwhite's vocals and deep harmonica playing perfectly in his simple and hypnotic guitar work The release ‘Mississippi Son’ is great front porch country blues. Highly recommended release !
0 Reacties

Fruits de Mer Records New Releases  June 2022

17/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks of the Chemistry Set-Pink Felt Trip:
 
  1. Pink Felt Trip
  2. The Witch
  3. Lovely Cuppa  Tea
  4. Firefly
  5. Psychotronic Man
  6. Paint Me A Dream
  7. Sail Away
  8. The Rubicon
  9. Self Expression Trinity
  10. -Cesar Manrique
  11. -Once Upon A Time
  12. -Liberation
 
Tracks of Rob Gould:
  1. Dome I
  2. Dome II
 
Website Artiest:
Fruits de Mer Records

The Chemistry Set
​
Wie de Londense band The Chemistry Set nog niet kent moet absoluut even naar Youtube  om een idee te krijgen van de schitterende psychedelische songs.  BBC radiopresentator John Peel was fan vanaf het eerste uur.  Het beste moest echter nog komen.  Op 5 juni verschijnt op het Fruits de Mer label een full album met eigen nummers onder de titel ‘Pink Felt Trip’. Wij mochten het album in voorpremière proeven en raakten bedwelmd van het gehalte aan verdovende sounds.  Reden genoeg om zeker de review op deze site te lezen.
 
Nog op 5 juni verschijnt een dubbelcd van keyboardist Rob Gould.  Vorig jaar verraste hij nog met een sublieme uitvoering van Van Der Graaf Generator’s legendarisch album Pawn Hearts.  Fruits de Mer Records kon de man overtuigen om enerzijds zijn album Dome uit 2007 te re-masteren en er een Dome II aan toe te voegen. Dome werd indertijd opgenomen in de Devonshire Dome van Buxton in Engeland, en kreeg als extraeen studio project aangebreid.  Het was zijn muzikale interpretatie van de werking van het menselijk brein.  Dome II zag de studio in coronajaar 2021 en is een meer futuristische invulling op hetzelfde thema.  Een ‘space’- dubbelcd dat onmiskenbaar cinematic delen bevat.  Meer info op de website van FdM.

Marino Serdons 
Foto
​Two fantastic new releases on Fruits de Mer Records in June 2022.  The Chemistry Set will blast you away with excellent mindswirling songs and Rob Gould did brew another rich ‘Dome’ on his brilliant album of 2007.
0 Reacties

Various Artists: R & B Goes R & R, vol. 1, My Baby Left Me

16/5/2022

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Loren Becker: My Baby Left Me
  2. Johnny Rebb: Maybellene
  3. Ellie Russell: Tweedle Dee
  4. Boyd Bennett: Mumbles Blues
  5. Rockin’ Robin Roberts: Louie, Louie
  6. Jackie Dunham: All Around The World
  7. Ronnie Hawkins: My Girl Is Red Hot
  8. Elvis Presley: I Got A Woman
  9. Paul Wyatt: Whole Lot Of Shakin’
  10. Jerry Lee Lewis: Hit The Road Jack
  11. Helene Dixon: Roll Over Beethoven
  12. Hollis Harbison: Whole Lotta Loving
  13. Moon Mullican: Well Oh Well
  14. Bill Haley: Marie
  15. Dottie Evans: Lucky Lips
  16. Col Joy: This Little Boys Gone Rockin’
  17. Hollis Harbison: Buzz, Buzz, Buzz
  18. Lou Millet: Shorty The Barber
  19. Conway Twitty: Reelin’ And Rockin’
  20. Pete Peters: Fanny Brown
  21. Charline Arthur: Burn That Candle
  22. Davis Houston: Sugar Sweet
  23. The Johnny Burnette Trio: The Train Kept A Rollin’
  24. Glenn Reeves: Drinkin’ Wine Spo-Dee-O-Dee
  25. Jerry Duane: Keep A Knockin’
  26. Buddy Holly: Ready Teddy
  27. Vince Everett: Baby Let’s Play House
  28. Elvis Presley: Soldier Boy
​‘The Blues Had A Baby And They Named It Rock ‘n’ Roll’ zong Muddy Waters. Wel baby’s groeien op, worden volwassen, willen op eigen benen staan en verlaten het ouderlijk nest. Zo verging het ook de rock-‘n-roll en dit verklaart meteen de titel van dit eerste volume ‘My Baby Left Me’, in de nieuwe Atomicat serie ‘R & B Goes R & R’. Op deze eerste compilatie krijg je 28 nummers, oorspronkelijk van zwarte artiesten uit de rhythm & blues, die door blanke artiesten gecoverd werden en alzo tot de rock-‘n-roll gingen behoren. Naast bekende opnames, prijken ook een aantal opnames die oorspronkelijk op kleine independent labels werden uitgebracht. Bijkomend feit was ook dat jukeboxen vaak gevuld werden met covers van bekende nummers, om alzo auteursrechten te omzeilen. Het repertoire van Arthur Crudup leende zich uitermate goed om door blanke artiesten uitgevoerd te worden. Denk maar aan Elvis’ eerste muzikale stappen. Maar ook Loren Becker ging bij Crudup lenen voor de titeltrack van dit album. Becker nam ‘My Baby Left Me’ in 1956 op, vijf jaar later dan Crudup. Presley ging dan weer leentjebuur spelen bij Ray Charles voor ‘I Got A Woman’ en bij The Four Fellows voor zijn in 1960 voor RCA ingeblikte ‘Soldier Boy’. Wie nog bij Charles te rade ging, was Jerry Lee Lewis. In 1963, twee jaar later dan Ray, trok hij de studio in voor ‘Hit The Road Jack’. Een veel gecoverde zwarte artiest is zeker Chuck Berry. Helene Dixon en Conway Twitty interpreteerden respectievelijk ‘Roll Over Beethoven’ en ‘Reelin’ And Rockin’’. Johnny Rebb and His Rebels kozen dan weer voor Berry’s ‘Maybellene’. Fats Domino’s ‘Whole Lotta Loving’ was het geschikte nummer om te coveren voor Hollis Harbison. Een grote dame in de rhythm & blues was zeker Ruth Brown. Haar ‘Lucky Lips’ werd niet alleen een enorme hit voor de Britse Cliff Richard in 1963. Deze staat niet op dit album, maar wel de versie van Dottie Evans, die het net als Brown opnam in 1957. Cliff zou nogmaals hetzelfde doen met ‘Ready Teddy’ van Little Richard. Op dit album staat de knappe versie die Buddy Holly en zijn Crickets van het nummer maakten. Dit zijn maar enkele lukraak gekozen tracks, maar er valt nog zoveel meer te ontdekken.
Niet allen ging rock-‘n-roll maar al te graag lenen bij de zwarte artiesten binnen de rhythm & blues, maar toch zorgde het genre er ook voor dat luisteraars op zoek gingen naar het origineel zodat rhythm & blues artiesten toch nog, alhoewel niet altijd financieel, de erkenning kregen die ze verdienden.
Onze nieuwsgierigheid voor deze nieuwe serie is alvast gewekt. Binnenkort verschijnt het tweede volume dat als titel ‘Rock and Roll Music’ meekreeg. Wij houden jullie op de hoogte.
 
Lambert Smits 
Foto
​Muddy Waters sang ‘The Blues Had A Baby And They Named It Rock 'n' Roll’. Babies do grow up, become adults, want to stand on their own two feet and leave the parental nest. That's how it went with rock 'n' roll and this immediately explains the title of this first volume 'My Baby Left Me', in the new Atomicat series 'R & B Goes R & R'. On this first compilation you get 28 songs, originally by black artists from the rhythm & blues, which were covered by white artists and thus became rock 'n' roll. In addition to well-known recordings, there are also a number of recordings that were originally released on small independent labels. An additional fact was that jukeboxes were often filled with covers of well-known songs, in order to circumvent copyrights.
Not only did rock and roll gladly borrow from the black artists within the rhythm & blues, but the genre also ensured that listeners went in search of the original so that many rhythm & blues artists still, although not always financially, got the recognition they deserved.
Our curiosity for this new series is already been aroused. The second volume, entitled 'Rock and Roll Music', will be released shortly. We will keep you informed!
0 Reacties

Miriam Moczko: Heimat

16/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. White Wall
  2. Cage
  3. Brothers
  4. Battered Ground
  5. Holy Father
  6. Fallen Bird
  7. Sweet Relief
  8. Endless Blue
  9. Horizon
  10. Belong
  11. Home
 
Website Artiest:
Miriam Moczko

Waar is je thuis?  “Waar je groeit.  Geen afgebakend gebied, maar geur, lanken, kleuren, de glimlach van je moeder.”  De Nederlandse Duitse met Poolse roots, of random, vertelt met Heimat haar geschiedenis.  Een melancholisch palet over de zoektocht naar de eigen roots.
De altviool is haar compagnon. Met zachtheid strijkt en tokkelt ze haar innerlijke gevoelens naar buiten, naar de huiskamer.  Zowel ‘Brothers’ als ‘Battered Grounds’ sleuren je mee in haar leefwereld.  In ‘Holy Father’ neemt ze het eigen leven heel catchy in handen. 
Hoewel de altviool de ‘eerste viool’ speelt en de zoete stem ons vertedert, laat Miriam en mede-producer Lavalu minimale accenten toe met slagwerk, piano, fagot (van haar broer) en clarinet.  De elf songs op Heimat drijven compositorisch op pure schoonheid en zachtheid, in melodie en ritme.  Indie-folk met een huiskamer karakter,  zeer intiem en zelfs a-capella in ‘Belong’. Live aan te bevelen op 27 mei in de Gasthuiskerk van Doesburg (NL) en 28 mei in Hoogte 80 te Arnhem (NL). Voor verdere data raadpleeg haar website  .

​Line-up:
Miriam Moczko (Vocals, Viola)
Gijs Coolen (Guitar, Bass, Singing)
Lavalu (Piano, Singing)
Roosmarijn Tuenter (Viola)
Annie Tångberg (Cello)
Mischa Porte (Percussion, Drums)
Marianne van Oldenburg (Singing)
Tobias Moczko (Bassoon)
Mete Erker (Sax & Bass Clarinet)
 
Marino Serdons (4)
Foto
​Where do you belong? What’s your home?  Miriam Moczko is digging in the family history with a lot of melancholy in her answers.  
0 Reacties

Various Artists: 120 Years Of The Cadillac Car

13/5/2022

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Jimmy Liggins: Cadillac Boogie
  2. The Trenier Twins: Convertible Cadillac
  3. Roy Brown: Cadillac Baby
  4. Maurice King: I Want A Lavender Cadillac
  5. Willie Brown: Cadillac Boogie
  6. Buddy Johnson: A Pretty Girl, A Cadillac And Some Money
  7. Hot Lips Page: The Cadillac Song
  8. Jerry McCain: Courtin’ In A Cadillac
  9. Bo Diddley: Cadillac
  10. Baker Knight: Bring My Cadillac Back
  11. Hal Willis: My Pink Cadillac
  12. Bob Luman: Red Cadillac And A Black Moustache
  13. Larry Dowd: Pink Cadillac
  14. Sonny Wallace: Black Cadillac
  15. Joyce Green: Black Cadillac
  16. The Aquatones: Wanted (A Solid Gold Cadillac)
  17. Donnie Huffman: Pink Cadillac (And-A-Red-Headed-Girl)
  18. Don Churchill: Cadillac Blues
  19. Bob Wills: Cadillac In Model A
  20. El Dorados: Rock ‘N’ Roll Is For Me
  21. The Cadillacs: Speedoo
  22. Those Four Eldorados: Go! Little Susie
  23. Myron Lee: Aw C’mon Baby
  24. Big Boy Groves And Band: I Gotta New Car
  25. The Medaillons: Coupe De Ville Baby
  26. Young Jessie: Mary Lou
  27. Vernon Green: Push Button Automobile
  28. Bo Diddley: Hey Bo-Diddley
  29. Wanda Jackson: Baby Loves Me
  30. Ron Haydock And ‘The Boppers’: Maybelline
​Met hun overvloedig glimmend chroom drongen de van immense afmetingen voorziene ‘dream cars’ meermaals door tot de rock-‘n-roll in de fifties. Merken waren er bij de vleet. Denk maar aan Chevrolet, Plymouth, Pontiac, Edsel, Buick, Mercury en Chrysler. Maar als je het echt gemaakt had, dan pronkte je met een Cadillac. Niet verwonderlijk dat heel wat artiesten ervan droomden om zo een vierwieler te bezitten. Sun baas Sam Phillips beloofde zelfs een splinternieuwe Cadillac aan zijn artiest die er als eerste in slaagde om een miljoen singles te verkopen. Carl Perkins won die met zijn hit ‘Blue Suede Shoes’. Soms werd die droom dus werkelijkheid, maar vaak bleef het ook bij een droom. Een droom die dan maar in de muziek tot uiting werd gebracht. Het merk Cadillac werd op 22 augustus 1902 boven het doopvont gehouden en viert bijgevolg dit jaar zijn 120ste verjaardag. Gezien de relatie van het merk met de muziek, is het duidelijk dat Mark Armstrong 30 tracks bundelde, die op verschillende manieren het merk in de spots plaatsen. Zo bevat het album 9 tracks, waarbij artiesten in de rhythm & blues en blues hun liefde voor het voertuig bezongen. Datzelfde deden de rockers en hillbillies in 10 songs. Vier groepen kozen als bandnaam het automerk, waarna zeven vertolkers Cadillac in hun lyrics verwerkten. Kortom aan diversiteit ontbreekt het niet op deze compilatie. Dat uit zich trouwens ook in de muzikale genres. Zo tref je zowel rhythm & blues, blues, doo-wop, rock-‘n-roll als hillbilly aan. Rhythm & bluesgewijs sturen we onze glimmende bolide meteen de weg op. Aan het stuur zit Jimmy Liggins, de jongere broer van Joe Liggins met het toepasselijke ‘Cadillac Boogie’. Voor een fraai stukje shoutwerk kan je terecht bij Roy Brown en zijn in 1950 opgenomen ‘Cadillac Baby’. Buddy Johnson neemt niet enkel genoegen met het voertuig. Hij wil ‘A Pretty Girl, A Cadillac And Some Money’, dat hij verpakt in een ietwat jazzy rhythm & blues. Subliem! Jerry McCain zet dan weer een prachtige mondharmonicablues neer in ‘Courtin’ In A Cadillac’ dat hij voor Excello opnam in 1955. Een roze Cadillac sprak steeds tot de verbeelding. Zo ook voor Hal Willis die zijn ‘My Pink Cadillac’ in een rock-‘n-rolljasje stak. Voor Bob Luman mocht het een ietsje meer rockabilly zijn, zoals in ‘Red Cadillac And Black Moustache’. Een uitermate knappe rockende blues komt er met Joyce Green en ‘Black Cadillac’ uit 1960. Nummer dat nog niets aan kracht heeft ingeboet. Niet iedereen wil een zwarte of roze Cadillac. De rockende The Aquatones ‘Wanted (A Solid Gold Cadillac)’. Authentieke hillbilly is dan weer het handelsmerk voor Don Churcill in ‘Cadillac Blues’, reeds in 1952 opgenomen. Churchill wordt opgevolgd door Bob Wills en de countrysong ‘Cadillac In Model A’. Een band die als naam een model van Cadillac verkoos, waren de El Dorados. Hun ‘Rock ‘n’ Roll Is For Me’ bevat een fraaie mix van rock-‘n-roll en doo-wop. In datzelfde genre opereerden ook The Cadillacs’ tijdens ‘Speedoo’. Wie Cadillac injecteert in de lyrics is o.a Big Boy Grooves in het grappige ‘I Got A New Car’, waarin hij de kosten van een Cadillac aan de kaak stelt. Hij besluit met ‘next time i buy a car, i’m gonna get one that i can afford’. Bedoelde hij ‘A Ford????’. In zijn alom bekende stijl pakte het voor Bo Diddley in ‘Hey! Bo-Diddley’ niet zo goed uit. ‘Hollerin’, my baby got towed away, slipped on from me like a Cadillac’ zegt genoeg. Queen of rock-n-roll Wanda Jackson tekent present met ‘Baby Loves Him’, met het alleszeggende ‘baby fell for a cat with the blue suede shoes, drives a pink Cadillac and never sings the blues’.
Je moet de staff bij het Atomicat label toch bewonderen. Hoe zij het doen, blijft mij een raadsel, maar telkens weer weten ze je te verbazen met de invalshoeken waarmee zijn hun compilaties samenstellen. Wij kunnen niet anders dan besluiten dat deze compilatie rond het 120 jarig bestaan van het merk Cadillac, andermaal een hoogvlieger is. Je wagen mag dan wel geen Cadillac zijn, maar met dit album krijg je ‘on the road’ alvast het gevoel van ‘drivin’ in a Cadillac’.
 
Lambert Smits
Foto
​With their abundant shiny chrome, the immensely sized 'dream cars' repeatedly appeared in the rock 'n' roll in the fifties. Brands abounded. Just think of Chevrolet, Plymouth, Pontiac, Edsel, Buick, Mercury and Chrysler. But if you really made it, you showed off a Cadillac. Not surprisingly, many artists dreamed of owning a four-wheeler like this. Sun boss Sam Phillips even promised a brand new Cadillac to his artist who was the first to sell a million singles. Carl Perkins won it with his hit 'Blue Suede Shoes'. Sometimes that dream became reality, but often it remained a dream. A dream that was then expressed in music. The Cadillac brand was founded on August 22, 1902, thus celebrating its 120th anniversary this year. Given the brand's relationship with the music, it's clear that Mark Armstrong bundled 30 tracks, which spotlight the brand in various ways. For example, the album contains 9 tracks, in which artists in the rhythm & blues and blues sang their love for the vehicle. The rockers and hillbillies did the same in 10 songs. Four groups chose the car brand as their band name, after which seven interpreters incorporated Cadillac into their lyrics. In short, diversity is not lacking on this compilation. This is also reflected in the musical genres. You will find rhythm & blues, blues, doo-wop, rock 'n' roll and hillbilly.
You have to admire the staff at the Atomicat label. How they do it, it’s a mystery to me, but time after time they amaze you with the angles with which they compile their albums. We can only conclude that this compilation around the 120th anniversary of the Cadillac brand is another high flyer. Your car may not be a Cadillac, but with this album on the road you sure get the feeling of drivin' in a Cadillac.
0 Reacties

Sacromud: Sacromud

13/5/2022

1 Reactie

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. The Hider & The Seeker
  2. Ordinary Day
  3. Carousel
  4. The Merchant Of Souls
  5. Exodus
  6. The Mule
  7. Rag Doll Crying
  8. Symmetry
  9. You’re Ready To Laugh
  10. Apple Slice
  11. Dark Clouds
  12. The Woman’s Trouble Is Me
 
 
Website Artiest
Sacromud

​‘Sacromud’  is ‘Overground Blues’, een nieuwe plek voor ‘nieuwe blues’. Het is een nieuwbakken project van de ‘Italiaanse bluesmaster’ Maurizio Pugno . Tekstueel kaarten ze de hedendaagse problematiek aan. En die handelt over migraties, milieu en duurzaamheid. Zaken die de nieuwe generaties op een bepaalde manier raken. Muzikaal definiëren ze dit alles als ‘Overground Blues’. Net zoals ook het project ‘Bluesland’, een "off-scale bluessuite" is naar een seculier gebed dat spreekt over exodus, over de sensualiteit van onze zwakheden, over het geluid van onze voetstappen én over de vervreemdingen van ronddolende geesten! ‘Sacromud’ is alweer een fonkelende Labilia- productie.  Het is niet zomaar een band of een project dat in de bluessound van Maurizio Pugno hengelt. Neen, dit is veel meer! Het zijn vijf doorwinterde muzikanten, soulmates die de studio introkken. De groep werd geboren dankzij de gitarist/componist, Maurizio Pugno , die besloot zich te omringen met jonge muzikanten zoals  zanger Raffo Barbi, bassist Franz Piombino , Alex Fiorucci op toetsen en drummer/percussionist Riccardo Fiorucci. Pungo en Barbi zorgden samen voor de teksten en de muziekarrangementen. Ze laten ons kennismaken met hun sound in de single ‘The Hider & The Seeker’. De muzikale pluraliteit en zijn meeslepende groove is fabuleus. De song is ook het eerste antwoord dat Sacromud probeert te geven aan diegenen die zich laten verleiden door de traditie die dag in dag uit alle tegenstrijdigheden van het hedendaagse leven voedt. Na enige levenswijsheid vormt de reggae ritmiek de basis voor het meerstemmige en gospel begeesterde ‘Ordinary Day’. Het nummer gaat over een man die in een fabriek werkt, die op een gewone dag zijn werkplek uitgeput verlaat en op weg naar huis toevallig een oude man ontmoet, die de figuur is van een mythisch personage dat transversaal in het album aanwezig is, en doe hem twee tickets geeft; één voor een ​​vlucht naar Jamaica, het andere om daar een concert van Mavis Staples bij te wonen . En dan duiken we diepe Delta in met de griot blues van ‘Carousel’. Pugno speelt meesterlijk op zijn dobro en krijgt invoeging van die al even considerabele keyboardtunes en diepe baslijnen. Maurizio’s gitaarriffs ook zijn de leidraad voor het soulcaput ‘The Merchant Of Souls’. De Afrikaanse ritmiek van ‘Exodus’ en het dansbare én funky zenit ‘The Mule’ én ‘Symmetry’ contrasteren enigszins met de ballade ‘Rag Doll Crying’, een liedje waarin hemelse vioolklanken in rondwarrelen. De track ‘You’re Ready To Laugh’ heeft dan weer een country ondertoon, net zoals ‘Apple Slice’ wel heel moderne soul en R&B is. Het pop getinte ‘Dark Clouds’ is ingezaaid met swingende keyboardtunes en klinkt als een ware crossover. Om te eindigen met de akoestische gospel en bluessong ‘The Woman’s Trouble Is Me’. ‘Sacromud’ is een van de meest contrasterende platen die we de laatste tijd hebben geabsorbeerd. Er valt werkelijk geen enkel krachteloos, fragiel of breekbare song te horen. De plaat ‘Sacromud’ is een excellente release dat is verpakt in een zeer verzorgde Digipak! Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​'Sacromud' is another brilliant Labilia production. They are five seasoned musicians, soulmates who entered the studio. Vocalist Raffo Barbi, multi-instrumentalist Maurizio Pugno, keyboard virtuoso Alex Fiorucci, bassist Franz Piombino and drummer/percussionist Riccardo Fiorucci form the core of the band. Pungo and Barbi jointly provided the text and the music arrangements. They introduce us to their sound with the single 'The Hider & The Seeker'. The musical plurality is immediately fabulous. It’s overground blues, a new place of ‘new blues’. It's one of the most contrasting records we've heard lately. There is really not a single powerless, fragile or breakable song to be heard. ‘Sacromund’ is an excellent release, packed in a very neat digipack with an eye for details! Highly recommended! 
1 Reactie

PM Warson: Dig Deep Repeat

12/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Insider
  2. Leaving Here (Pt.1)
  3. Game Of Chance (By Another Name)
  4. Never In Doubt
  5. Dig Deep
  6. Out Of Mind
  7. Nowhere To Go
  8. Matter Of Time
  9. Leaving Here (Pt. 2)
 
Website Artiest
PM Warson

​PM Warson verhuisde naar Londen om er in de eerste plaat te studeren. Hij groeide op met heavy rock, New Wave en Indie pop die de jaren negentig kenmerkten. Maar hij baande zich een weg en werd betovert door de vooroorlogse Rhythm & Blues. PM verdiepte zich in zijn eigen muzikale vocabularium, net zoals Delta Blues, Americana, vroege jazz en rock-‘n-roll niet aan zijn aandacht ontsnapten. Na het uitbrengen van een reeks in eigen beheer uitgebrachte succesvolle vinylsingles, had PM Warson in april 2021 zijn debuutalbum ‘True Story’ uit. Nu promoot hij met volle trots , en iets meer dan een jaar later, zijn tweede aanbod ‘Dig Deep Repeat’. Terwijl zijn debuutplaat in de rij stond te wachten bij de platenperserij, begon hij ideeën uit te werken in een geïmproviseerde studio in een industriële opslagruimte in Stoke Newington. Toen de lockdown voldoende werd opgeheven om zijn ritmesectie in de studio samen te brengen, ontstond er een nieuwe reeks deuntjes. Warson werkte aan een 8-track recorder om een nieuwe opnamen te smeden. Daarop volgden enkele sessies bij Gizzard Recording en produceerden ze ook een direct-to-tape-sessie voor Blues Kitchen. De opener ‘Insider’ is een rustig opbouwend luisterstuk. Zijn apollinische gitaarriffs banen zich ook een weg in ‘Leaving Here’ en ‘Game Of Chance’ (By Another Name). De song ‘Never In Doubt’ is ingekleurd met zachtmoedige riffs, en dat divergeert met de filmische instrumentale titeltrack ‘Dig Deep’. De track ‘Out Of Mind’ is een moderne compositie, net zoals het hypnotiserende ‘Nowhere To Go’ en de slowblues ‘Matter Of Time’. Het afsluitende ‘Leaving Here’ is een jazzy compositie die de diversiteit alleen maar bewerkstelligd. 
 
Philip Verhaege 
Foto
​After a series of self-released vinyl singles, PM Warson emerged in 2021 with the album ‘True Story’, combing elements of vintage R'n'B and Soul with an authenticity and energy that appealed fans and critics alike. Not one to wait around, despite the various challenges of the pandemic, Warson returns, just over a year on, with his second offering ‘Dig Deep Repeat’. 
0 Reacties

Peppe Aiello: Na Stanza Chiena ‘e ‘Ncienzo

11/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Suonno
  2. A Piazzetta d’a periferia
  3. O ssaje Addo’ Vaje
  4. Zompa e Zumpetta
  5. Spriggiosa
  6. Luna Se Lèva
  7. Palabras
  8. Vicoli
  9. Rozarse
  10. El Perro do’ mar
  11. Perle e Curall’
  12. Potosì
 
Website Artiest:
www.visagemusic.it
https://www.xangomusic.com
​
​Gitarist/componist Peppe Aiello is een naar Bologna uitgeweken Napolitaan die qua stijl laveert tussen chanson en folkpop.  Hij houdt echter zijn taalroots aan met teksten die zelfs voor een Italiaan niet vanzelfsprekend zijn.  Gelukkig vind je in de mooie uitgave op Visage Music niet alleen de Napolitaanse en Italiaanse lyrics maar ook een mooie Engelse vertaling.  Noodzakelijk voor de meesten onder ons om de taal der liefde en vriendschap te kunnen begrijpen.  Nog opvallender is zangeres Zaira Magurano, Spaans van oorsprong doch uitgeweken, die vooral in de opener ‘Suonno’ (Dream) haar vocale perfectie laat horen.  Gevoelig, doorleefd en gepassioneerd brengt ze de poëtische songs. De akoestische gitaar, bouzouki, accordeon en mandoline vormen de ingrediënten voor een levendige muzikale begeleiding.  Jazzy Napolitaalse roots invloeden zitten verweven in ‘Spriggiosa’ met verrassend leuke theatrale accenten.  Het instrumentale ‘Luna Se Lèva’ laat niet alleen fingerpicking virtuositeit horen, het creëert eveneens een mediterraans sfeertje dat doet dromen en snakken naar zon, vreugde, sentiment en kracht zoals in ‘Perle e Curalli’ en ‘Potosi’.
 
Line-up:
Antonio Stragapede (Chitarra, Mandolino)
Danilo Mineo (Cajon, Krakebs, Udu, Tambori, efx)
Enrico Pelliconi (Fisarmonica)
Ciccio Quero (Darbuka, Bendir)
Peppe Aiello (Contrabasso, Chitarra, Buzouki)
 
Marino Serdons 
Foto
The sweet voice of the Spanish/Italian Zaira Magurano fits perfectly with the virtuosity of Peppe Aiello’s acoustic guitar and Antonio’s Stragapede’s mandolin.  Sentimental, passionate and vivid songs as prove of the rich musical roots of Neapolitan music.
0 Reacties

Markey Blue Ric Latina Project: Jumpin’ The Broom

10/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Bad For Real
  2. Haning On
  3. When Its Blue
  4. Little Betty
  5. Be With Me
  6. Lowdown Voodoo Woman
  7. You Got The Blues
  8. Right Kind Of Woman
  9. Crying Out Loud
  10. Where Are You
 
 
Website Artist
Markey Blue Ric Latina Project
​

​Sinds ze elkaar in het begin van de jaren 2010 bij toeval ontmoetten, hebben zangeres Jeannette Markey en gitarist/songwritingpartner Ric Latina bewezen een belangrijke kracht te zijn in de muziekscene van Nashville. Ze betoveren heel wat muziekfanaten met een authentieke stijl die traditionele blues, soul, swamp, rock en roots relateert. Jeannette Markey, geboren in Hemet, Californië, is een full-throated altzangeres die ooit op werkte als showgirl, zangeres, actrice en stand-up comédienne in Las Vegas. In de blueswereld werkte ze met Taj Mahal, Anson Funderburgh, Delbert McClinton en Bobby “Blue” Bland. Ric Latina is een van de beste sessiegitaristen in en rond Nashville. Hij is afkomstig van Rhode Island en heeft naam gemaakt als bandlid bij countrysterren als Waylon Jennings en Hank Williams III. Het duo ontmoette elkaar bij toeval toen ze andere artiesten begeleidden die voor dezelfde showcase waren geboekt. Naast het ontvangen van enkele nominaties voor hun drie eerdere releases, bloeide hun zakelijke relatie enkele jaren geleden tot een door huwelijk bezegelde romance. Ze werkten samen aan een songwritingproject dat resulteerde in een vier tracks gelijknamige EP. Met een sterke Memphis en Stax-invloed figureerden ze op een avond als openingsact voor Steve Cropper. Markey Blue Ric Latina Project zijn dus een meervoudig Blues Award én genomineerden duo. Samen zijn het ook befaamde songwriters voor film en televisie. Maar het is tevens een energieke blues roots ‘n soul formatie. De bandleden van deze internationale gelauwerde blues touring-act worden aanschouwt als de "who's who's" in de muziekindustrie. Elk album in de afgelopen tien jaar is genomineerd voor meerdere blues Awards. Hun laatste release kwam binnen op #8 in de 2018 Billboard Blues Charts. De lijst met artiesten, waarmee zowel Ric Latina als Markey Blue hebben getoerd, openden en/of het podium hebben gedeeld, is lang. De plaat ‘Jumpin’ The Broom’ is de opvolger van het ‘Raised In Muddy Water’ project. De release is een verzameling originele songs waarmee zangeres Markey Blue en gitarist Rick Latina duidelijk maken dat ze diep geïnspireerd zijn door de Memphis sound. De predispositie die hier te horen is in de verscheidenheid aan tracks is indrukwekkend. Opener ‘Bad For Real’ is een diepe bluessong met een funky run. En de  romantische problemen gaan door in ‘Hanging On’, een soulvolle en jazzy track. Het nummer ‘When It Blue’ is dan weer een hoorn gedreven shuffle, terwijl slidegitaar ‘Little Betty’ omarmt. De song ‘Lowdown Voodoo Woman’ is een beklijvende ballade dat divergeert met het funky ‘You Got The Blues’. Soulkrakkers zijn opmerkelijke songs als ‘Right Kind Of Woman’, met zijn opwindende gitaarriffs én de ballade ‘Where Are You’, waar we worden ondergedompeld in die diepe Memphis sound. Of het nu gaat om Markeys vocaal bereik of Rics intuïtieve ritmiek of authentieke muzikaliteit, dit album is meer dan een solide plaat. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Jumpin’ the Broom is the result of 10 years of contemporary blues collaboration, carving out a new path of blues that spans a cross-genre musical audience. It’s a roller coaster ride of emotions. Great!
0 Reacties

The Remittance Men: Scoundrels, Dreamers, & Second Sons

10/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. 1973 (Life On The High Seas)
  2. Down South
  3. Hacienda Santa Rosa
  4. Lonely & Silent
  5. Widow’s Walk
  6. A Room In Birmingham England, 1919
  7. Sweet Thunder
  8. Avery Hill
  9. Lila Page 8
  10. Nobody
 
Website Artiest:
The Remittance Men

​Nog eens een debuutalbum vanuit Massachusettes USA.  Ook in het noorden wordt americana gewaardeerd.  Een country ballad (1973) als opener en een cover ‘Down South’ van Tom Petty als tweede smaakmaker.  Het kwaliteitsverschil met de eigen songs is toch wel opmerkelijk.  Waarbij we hier niet willen gezegd hebben dat de nieuwe band geen kwaliteiten heeft. Vernieuwend is het zeker niet wanneer je het met viool opgesmukte ‘Lonely & Silent’ op Dylan wijze door boxen hoort.  Het gezelschap probeert de sfeer erin te brengen met harmoniezang in ‘Widow’s Walk’ , misschien wel het meest gelaagde en pakkende nummer op het hele album.  En ook ‘A Room in Birmingham England, 1919’ kreeg knappe begeleiding mee met lapsteel, piano en banjo gewrinkel.
Singer-songwriter is een zekere Tom Robertson met aan zijn rechterzijde gitarist Andy Santospago. Zoals steeds bij de huidige countryfolk hoor je invloeden van Neil Young, Johny Cash of zelfs van een Lucinda Williams (hoewel we van haar geen fan zijn). 
Die twee drijvende krachten kunnen dan weer rekenen op een aantal doorwinterde muzikanten waardoor de 10 songs een rijkelijk gevuld karakter krijgen.
Het album eindigt met ‘Nobody’ ,een cover van folksinger Tim Gearan uit Boston, en beklemtoont nog eens de ‘slowly’ (laag-pitje) impressie die je krijgt bij het beluisteren van dit debuut.
 
Marino Serdons 
Foto
​With the pandemic a new americana band saw the light.  The Remittance Men brings us mainstream countryfolk songs with a lack of punch (due to covid?) but a lot of potential.
0 Reacties

Black Cat Biscuit: The Way It Is

6/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. The Way It Is            
  2. Let The Blues Heal You                   
  3. Say Hello To Godot              
  4. Dr Boogie                  
  5. What You Say                      
  6. Heart Is Burning                   
  7. Madame Zola            
  8. Mean Is Just an Average                  
  9. What Goes Around Comes Around             
  10. Wheels                       
  11. Don't Need Your Love No More                 
  12. Two Seconds Man
 
Website Artiest
Black Cat Biscuit

​Black Cat Biscuit uit Belgisch Limburg presenteren pretentieloos en steeds strak in het pak gegoten hun liveshows. Het is haast hun trademark. En dan moeten we het uiteraard nog over hun muzikale kwaliteiten hebben. Black Cat Biscuit had sinds hun ontstaan in 2015, de doelstelling om enkel originele nummers te performen. Zo werden ze terecht winnaar van de Belgische Blues Challenge anno ’18, wat resulteerde in een deelname aan de 2019 European Blues Challenge, dat plaatsvond in Ponta Delgada op de Portugese Azoren. In datzelfde gezegende jaar, en na een vierde plek op de EBC, werd de single ‘Parrot Woman’, met bijhorende videoclip, een knappe introductie voor het debuutalbum ‘That’s How The Coockie Crumbles’. Nu promoot Black Cat Biscuit de plaat ‘The Way It Is’. Zanger/gitarist Bart “Yasser” Arnauts, Jeff, “Junior” Gijbels (drums), Mark “Mr Mark” Sepanski (mondharmonica), bassist Patrick “P. Daddy” Indestege en gitarist Raffe Claes (ex- Tensfield) trokken naar de Gentse ‘The Yellow Studio’ en vonden met Tim De Graeve de ideale producer. Een swingende titeltrack mag de dans openen. Het is haast als een open deur intrappen voor de band. Hitsige bluesharp en considerabele gitaarriffs vormen ook de stelregel voor het Chicago blues begeesterde ‘Let The Blues Heal You’ en ‘Say Hello To Godot’. Walter ‘Dr. Boogie’ de Paduwa wordt geëerd in het swingende ‘Dr Boogie’, en van het swampy ‘What You Say’ en rauwe slidegitaar uit ‘Heart Is Burning’ gaat het gezwind naar de shuffle ‘Madame Zola’. De song ‘Mean Is Just An Avergage’ is denderende Texas blues. Yasser speelt ook een aardig stukje slidegitaar op ‘What Goes Around Comes Around’ en de track ‘Wheels’ zorgt dan weer voor de nodige funky tegenstelling. Raffe Claes zorgt met zijn vingervlugheid dat ook nummers als ‘Don’t Need Your Love No More’ kan worden geactualiseerd bij de hedendaagse bluessound. Het afsluitende en meerstemmige ‘Two Seconds Man’ is dan weer heerlijke West Coast blues, dat is ingekleurd met gevarieerde mondharmonica en rockende gitaarriffs. Black Cat Biscuit kruiden hun sound met een diversiteit die beweegt van boogie over rock-‘n-roll, en alles wat er tussen in hoort! Een portie geürbaniseerde blues, heel wat astrante slidegitaar, swamp blues, boogie en Texas Blues shuffles. De release ‘The Way It Is’ is als een extraordinaire cocktail dat is geconcretiseerd met origineel en gevarieerd songmateriaal. Knap!

​13 mei CD voorstelling in Backstage café Muziekodroom, Hasselt
 
Philip Verhaege 
Foto
​Black Cat Biscuit spices up their sound with a diversity that moves from boogie to rock 'n' roll and everything in between! A pinch of urbanized blues, a portion of raw slide guitar, swamp blues, boogie and Texas Blues shuffles. The release 'The Way It Is' is like an extraordinarily cocktail that is concretized with original and varied song material.
0 Reacties

Lukas Batteau: While I Was Sleeping

6/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Down To The Sea
  2. Need A Friend
  3. Rainbow
  4. Killing Kind
  5. Hope To Come
  6. While I Was Sleeping
  7. The Rain Is Gone
  8. Waterside
  9. Willow
  10. Punch
 
Website Artiest:
Lukas Batteau

​Charmant hoe singer-songwriter en wereldburger in een dromerige stijl zijn gevoelens uit op ‘While I Was Sleeping’.  Dat soms de vergelijking met het solowerk van Eddie Vedder wordt gemaakt hoor je goed in ‘Need A Friend’.  Dezelfde vervreemding als in Into The Wild en de sterkste song (zie onderstaande video).  Nog dieper in de emoties, met twang en slide gitaar in de synths (?) in een gekende structuur valt ‘Killing Kind’ al fadend uit de lucht.  Fingerpicking gitaar in ‘Hope To Come’ brengt wat frisse lucht in het album, zodat je zeker niet in slaap valt bij de title track.  Het instrumentale ‘While I Was Sleeping’ sleept zich mooi melodisch verder (denk aan Jan Akkerman). Utrechtenaar (jawel) Lukas Batteau verbleef ook geruime tijd in Amerika, opener ‘Down To The Sea’ en ‘Waterside’ zwemmen dan ook in een dromerig americana sfeertje.  Lukas Batteau mag zich gerust een geslaagde singer-songwriter noemen, muzikaal en ritmisch met de akoestische gitaar zeer verscheiden.  Jammer genoeg staat er geen enkel wereldschokkende song op die het album een boven middelmaat status kan geven.  Dat het album analoog werd opgenomen (in Duitsland) zou een verklaring kunnen zijn voor het warme seventies gevoel (volgens de promo toch).  Voor discussie vatbaar want de ietwat zeurderige zangstijl is kenmerkend voor de laatste jaren, vooral in de Lage Landen.  Het album verscheen op 1 april via Revanche Records.
 
Marino Serdons 
Foto
​Dreampop songs from the Dutch singer-songwriter after his success with the single ‘Telescope’ from the album ‘Slow Traveler’ (2018).  Made with covid restrictions in mind, not the most uplifting music. But you will love ‘Need A Friend’.
0 Reacties

Kenny Neal: Straight From The Heart

5/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Blues Keep Chasing Me
  2. Mount Up On The Wings Of The King Feat. Christone "Kingfish" Ingram
  3. I'll Play The Blues For You
  4. Two Timing Feat. Tito Jackson
  5. Louise Ana Feat. Rockin' Dopsie Jr And The Zydeco Twister
  6. It Don't Cost Nothing
  7. Bon Temps Rouler Feat. Rockin' Dopsie Jr And The Zydeco Twister
  8. It's Been So Long
  9. Someone Somewhere
  10. I Got To Tell Somebody
  11. New Orleans
 
Website Artiest
Kenny Neal

​Kenny Neal ademt al jaren de typerende geëlektrificeerde moerassound uit Zuid-Louisiana uit. Hij werd geboren in New Orleans op 14 oktober 1957, maar groeide op in Baton Rouge. Hij is de oudste zoon van mondharmonica legende Raful Neal, een van de steunpilaren van de Baton Rouge bluesscene, met onder meer Buddy Guy en Slim Harpo (die laatste gaf de driejarige Kenny zijn eerste mondharmonica). Op 13-jarige leeftijd speelde Neal in de band van zijn vader en op 17-jarige leeftijd kreeg hij een baan aangeboden als basgitarist voor Buddy Guy. Kenny rekruteerde een aantal van zijn getalenteerde broers en zussen om de Neal Brothers Blues Band in Toronto te vormen (broer Noel speelde later bas bij James Cotton). Met zijn zinderend gitaarwerk en stevige harp realiseerde Neal tussen 1989 en 1994 vier albums voor het Chicago blueslabel Alligator Records. In 1998 verkaste Neal van Alligator naar Telarc Records en bracht drie albums uit voor het label. Zijn 2016-release ‘Bloodline’ , werd genomineerd voor een Grammy Award voor ‘Best Contemporary Blues Album’ en won ook twee BMA's (Blues Music Awards), voor ‘Best Contemporary Blues Album’ en als ‘Best Contemporary Male Blues Artist’. In 2006 moest Kenny noodgedwongen een lange rustpauze inlassen. Het Hepatitis C virus hield hem stevige in de greep en op de koop toe verloor hij tijdens dezelfde periode ook nog eens zijn vader, broer en zus. Uit al deze tragedies, tegenslagen en verdriet putte Kenny onnoemelijk veel energie bij het schrijven van zijn songteksten. Kenny is een moderne multi-instrumentalist/vocalist die de duizelingwekkende sound van Louisiana in al zijn nummers perfect weet neer te zetten. Nu is er dus zijn nieuw zelf geproducet album ‘Straight From The Heart’, op het gerenommeerde label Ruf Records. De elf tracks werden opgenomen in zijn homestudio en gemixt in de Royal Studios in Memphis met engineer Boo Mitchell. Neal stond in de studio naast zijn Baton Rouge compadrés en nodigde een aantal speciale gasten uit om op het album te verschijnen. De openingstrack ‘Blues Keep Chasing Me’ is een hommage aan zijn overleden vriend Lucky Peterson. Neil vind backing bij broer Darnell op bas, Arnet Hayes (piano) en Brandon Adams (Hammond B3) én de blazerssectie van  Jason Parfait op saxofoon en trompettist Ian Smith. De Grammy Award winnende Christone "Kingfish" Ingram omarmt met zijn snaren de shuffle ‘Mount Up On The Wings Of The King’. ‘I’ll Play The Blues For You’ is een eerbetoon aan B.B. King. Kenny deelt vervolgens de microfoon met pop-royalty Tito Jackson voor het duet ‘Two Timing’, met de vocale outro van Syreeta, de getalenteerde dochter van Neal. In het swampy ‘Louise Ana’ krijgt Neil versterking van Big Nate Williams, geflankeerd door Rockin' Dopsie Jr. en zijn Zydeco Twisters. Kenny tovert zijn bluesharp uit zijn broekzak voor ‘It Don't Cost Nothing’ en ‘Honest I Do’. Rockin’ Dopsie en zijn Zydeco Twisters zijn terug voor het Mardi Grass begeesterde ‘Bon Temps Rouler’. De ontroerende soulballad ‘Someone Somewhere’, met credit Junior Parker, is opgedragen aan zijn overleden vader. Van de uptempo shuffle ‘I Got To Tell Somebody’ gaat het gezwind naar het wasboard van Rockin’ Dopsie in het relevante ‘New Orleans’. Authentieke Nola-funk om dit album mee af te sluiten. Et toi… Bon ton roulez..!
 
Philip Verhaege 
Foto
​‘Straight From The Heart’ is a fitting title for a record that salutes the many loves of Neal’s life. Kenny Neal has been breathing that typical electrified swamp sound from South Louisiana for years. So now there is his new self-produced album 'Straight From The Heart', on the renowned Ruf Records label. The eleven tracks were recorded in his home studio and mixed at the Royal Studios in Memphis with engineer Boo Mitchell. In addition to some tributes, we find zydeco, a rare ballad and a lot of great blues songs. What a wonderful release! 
0 Reacties

Emma Wilson: Wish Her Well

4/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Wish Her Well
  2. Mary Lou
  3. Little Love Bite
  4. Rack ‘Em Up
  5. Blossom Like Snow
  6. She Isn’t You
  7. Not Paying
  8. Nuthin I Won’t Do
  9. Back On The Road
  10. Then I’m Gone
 
Website Artiest
Emma Wilson

​Emma Wilson is afkomstig uit Teesside, in het noorden van Engeland. Ze heeft een fabelachtig dynamische stem die zich moeiteloos tussen haar hartverscheurende zoete soullicks en rauwe én krachtige blueslyrics heen worstelt. Emma's unieke, tedere zang en prachtige timbre leent zich perfect voor de songs. Haar live performen zijn levendig en visceraal met een ware passie. En dat contribueert zich op festivals als het Ealing Blues Festival, The Crawdaddy Club Richmond, de legendarische Ealing Club, Howzat Blues Festival en op veel van die prachtige blues- en soulavonden in talloze clubs. Binnen al die aspecten in de blues en soul scene groeide Emma's fanbase exponentieel. Het bezorgde haar een stek tussen het beste wat de Britse blues- en soulscene momenteel te bieden heeft. Wilson is een dynamische soulvolle zangeres en is genomineerd in de categorie "Emerging Artist of the Year" voor de 2022 British Blues Awards. Emma is ook een geliefde gastzangeres. In oktober 2016 mocht ze optreden tijdens het ‘An Evening For Jack’ tribute concert met de Shepherds Bush Empire. De supergroep omvatte naast Bernie Marsden, Terry Reid, Mick Taylor, Steve Hackett en Dennis Chambers nog veel meer legendarische artiesten. Met zo’n rijkelijke ervaringen en uiteraard het nodige talent, kun je er zeker van zijn dat Emma Wilson haar glorieuze stap heeft gezet in de Britse bluesscene. Nu promoot ze haar nieuwe release ‘Wish Her Well’, die inmiddels lovende recensies ontving van talloze professionals uit de muziekindustrie, gespecialiseerde vakliteratuur en radiostations. Op de plaat bemerken we blues, Northern Soul en zelfs wat rock en gospeltunes. Emma's invloeden zijn dan ook Ann Peebles, Aretha, Mavis Staples, Little Feat en Robert Cray. Maar dit is echter Emma's eigen plaat. Ze heeft een oeuvre gecreëerd dat naar haar invloeden verwijst en haar eigen unieke geluid handhaaft. Zangeres Emma Wilson trok met Mat Hector (drums, percussie), Mark Neary (bas, keys) en gitarist Adam Chetwood naar de Jackdaw Studios in Kent. Tien originele songs vonden hun weg naar de release. De strakke intro uit ‘Wish Her Well’ wordt geaccordeerd door Emma’s zwoel stembereik en ingetogen gitaarriffs. En dat is niet anders in het sexy ‘Mary Lou’ en het sensuele ‘Little Love Bite’. Het hoekige ‘Rack ‘Em Up’ divergeert enigszins met rocksteady nummers als ‘Blossom Like Snow’ en ‘She Isn’t You’. Heavy gitaarlicks kleuren samen met Brunetta’s bluesharp de rocksong ‘Not Paying’. Van het swingende ‘Nuthin I Won’t Do’ gaat het naar de zweemzoete ballade ‘Back On The Road’ en het afsluitende en dweperige ‘Then I’m Gone’. Het album is opgenomen in een traditionele ‘live’ setting dat een rijk en mooi bandgevoel heeft gecreëerd, en dit met Emma's sensationele stem als eminentste kenmerk. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​The album is ten original songs dealing with love, death, lust, rejection, empowerment and simple painful heartbreak. The music on the record arcs over Blues, Northern Soul, Rock & Gospel. Emma achieved this by bringing together the cream of the UKs musicians Mat Hector (Drummer, also with Iggy Pop Band) Mark Neary (Bass, who works for Noel Gallagher) and Adam Chetwood (Mark Ronsons 'go to' guitarist and Imelda Mays touring band). The album was recorded in a traditional "Live" setting which has created a rich beautiful band feel with Emma's truly sensational voice being the main feature. 

0 Reacties
<<Vorige

    Archives

    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afrobeat
    Afrobilly
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul Blues
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul & Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    TexMex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021