De zusjes Lily & Madeleine  exploreren op hun vierde album ‘what it means to be a women in the 21ste century’.  Het eerste album ook waarin ze als muzikanten ‘full control’ hadden over 10 eigen songs. Ingeblikt in 10 dagen
De titel ‘Canterbury Girls’ zette ons heel even op het verkeerde muziekspoor.  Het heeft niets te maken met de gelijknamige Engelse stad, bakermat van de psychedelische sound. Neen, het is genoemd naar het Canterbury Park in Indiana. hun Amerikaanse thuishaven. De composities leunen sterk aan bij Midlake, Abba en Nancy Wilson.  Niet zo folky als Kate & Anna McGarrigle, maar zeker even boeiend.  ‘Self Care’ toetst af op een pianobegeleiding, perfecte samenzang en strings zoals bij de Schotse Belle & Sebastian.  Disco/soul drijft dan weer boven in Supernatural Sadness.  En met ‘Just Do It’ bewandelen ze R&B.  Reverb in het instrumentarium is volop aanwezig, wat de zweverigheid van sommige songs versterkt. De lieve dames zijn natuurlijk niet aan hun proefstuk, en zeer gegeerd als backing vocals.  Met ‘Canterbury Girls’ treden ze voorgoed uit de schaduw van hun mannelijke assistenten Ian Fitchuk en Daniel Tashian.  Download zeker de titelsong Canterbury Girls en het up-tempo Pachinko Song', of het sixties getinte ‘Can’t Help The Way I Feel’.  Eigenlijk over de hele lijn zeer aangename harmonieuze melodieën om te koesteren!
 
Marino Serdons (4)

Multi-instrumentalist Korby Lenker is een bezig baasje. Een duiveltje-doet-al, noem maar op: singer-songwriter, gitarist, ukelist, kattenliefhebber en roman-auteur, … Naast omnipotent en creatief is Korby ook nog eens behoorlijk productief. Eén. Twee. Drie. Vier. Vijf. Zes… Het hier besproken ‘Thousand Springs’ is al de mans zevende studio-album. 
Al gebruiken we hier studio-album als ‘algemene’ term, zeg maar als tegenhanger van live-album. Praktijkgewijs kwam er namelijk weinig echt studiowerk aan te pas. Lenker verkleedde het opnameproces als een roadshow en zeulde zijn captatiemateriaal mee naar de vreemdste plekken. Uiteraard tenzij u de rand van een ravijn of een dodenhuisje normale opnamelocaties vindt? Dit alles voor een aantal basistracks op geluidsdrager vast te leggen. Om deze tracks vervolgens, weliswaar onder toeziend oog van Lenker, toe te vertrouwen aan een horde getalenteerde gastmuzikanten die er elk hun wonderbaarlijke kunstje mee deden. Om uiteindelijk, bij wijze van de cirkel rond te maken, door de meester himself  in thuishaven Nashville afgemixt te worden.
Resultaat: een fris, poppie plaatje met goede nummers die onderling erg verschillend zijn, maar samen perfect bij elkaar passen en een harmonieus geheel vormen. Lekkere, vrolijk klinkende, hitgevoelige luistermuziek, waarbij het er soms weliswaar – persoonlijke mening -  net iets te vingerdik op ligt waar de mosterd werd gehaald. Ter illustratie, een uitdaging om proefondervindelijk te ervaren wat we bedoelen: luister naar track 3 ‘Nothing Really Matters’ en tracht dan het neuriën van ‘me and Julio down by the schoolyard’ te onderdrukken. You get what we mean? Soit, er zijn ergere songwriters dan Paul Simon om door geïnspireerd te worden! Per slot van rekening is het ook niet evident om altijd maar opnieuw dat warme water uit te vinden. Dus we klagen niet zolang het water maar lekker warm is. En Korby weet op ‘Thousands Springs’ het water op een zeer aangename temperatuur te brengen! Volgens ondergeschrevene zelfs bijna tot het kookpunt met ‘Northern Lights’, ‘Uh Oh’ en de  tearjerkers ‘Love Is The Only Song’ en ‘Wherever You Are’.
We maken er niet veel woorden meer aan vuil: ‘Thousand Springs’ is een heel schoon plaatje geworden!

​
Jan Coonen (4) 

Misschien kennen de meesten onder on nog weg deze Carolanne Pegg toen ze in 1970 deel uitmaakte van de folkrockband Mr. Fox. In deze outfit vonden we ook nog Bob Pegg, Barry Lyons, Andrew Massey e.a. Hun meest tot de verbeelding sprekende albums waren ongetwijfeld ‘Mr. Fox’ (1970) en ‘The Gipsy’ (1971). 
In 1970 verkoos Carole voor een solo-carriére en voor haar bleef dit bij een solo-album. (1973). Dankzij het kwalitatieve Britse label Esoteric Recordings krijgen we nu dit solo-album voor een nieuwe luisterbeurt en ditmaal op digitale drager. Om dit album nog meer kracht bij te zetten, verkoos zij als gezelschap in de studio voor niemand minder dan Albert Lee (gitaar), Keith Nelson (banjo), Dave Peacock (bass, akoestische gitaar), Alan Eden (drums) en op de mondharp vonden we Michael Lavelle terug.
Het genre mogen we het best omschrijven als een mix van acid rock en folk rock en geloof me, dit is hier een mooi staaltje van.
Onder alle nummers ging onze aandacht toch uit naar het prachtige ‘Man Of War’, een ietwat mysterieus nummer dat dobbert op een partij heerlijke vioolakkoorden. Aansluitend krijgen we het innemende ‘Winter People’, een nummer dat zo’n kracht uit stoot en zo typerend was voor deze tijdsperiode. Een Pegg ten top!
Ook nog andere nummers die er best mogen zijn zijn ‘A Witch’s Guide To The Underground’, het 10-minuten durende epos ‘Fair Fortune’s Star’ en het meer uptempo ‘Clancy’s Song’.
‘Carolanne’ is een puik album en we kunnen het maar één minpunt aansmeren: te weinig variatie onder de nummers maar ze hebben allemaal wel een inhoudelijk verhaal te vertellen.

Alfons Maes (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. On My Own
2. Blackbird
3. Guide
4. Fool
5. Pirate
6. Deer
7. Disease
8. Demons
9. Straight On
10. Wolves
11. Friends

Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR 102

Distributie
Bertus

Website Artiest
Ramona

​Dit is het debuut van de vrouwelijke band Ramona, rond de Nederlandse singer-songwriter Ramona Verkerk. Verder maken deel uit van die band: Hanne Torfs (School Is Cool), Anke Verslype (Roxie Horse) en Juno Kerstens (Mira). Ramona liep op haar vijftiende van huis weg, en trok in bij een Amsterdamse kunstenaar. Via hem leerde ze Joni Mitchell, Kurt Weil en andere klassiekers kennen. Samen met Annelies van Dinter (Echo Beatty) werkte ze haar eerste composities uit. Op 11 mei aanstaande wordt dit debuut voorgesteld in Trix in Antwerpen. De muziek is droomachtige pop, met duidelijk folkinvloeden. Maar het klinkt allemaal wat te braafjes, alhoewel Ramona een mooie stem bezit. Soms zou je wensen dat er wat meer vaart in die songs komt, maar liefhebbers van droomachtige pop zullen dit zeker smaken. 

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Garland
2. David
3. Crazy Horse
4. Honeycomb
5. Our Sun Rose
6. The Disciple Song (Summer Leaves)
7. I Speak Loud (You Speak Louder)
8. In The Summer, In Oslo
9. The Inefficiency Waltz
10. Demons
11. To The Mountain

Platenlabel
Continental Song City

Labelnummer
CD1124

Distributie
V2 Records Benelux/Bertus

Website Artiest
Kreg Viesselman

Alhoewel zijn naam het niet dadelijk doet vermoeden, is Kreg Viesselman wel degelijk een Amerikaanse singer/songwriter. Momenteel woont hij echter in Noorwegen, wat dus de reden is dat Noorse muziekanten hem begeleiden op ‘To The Mountain’. Naast de zang is Kreg ook bedrijvig op piano en gitaar. Het album telt elf originele songs en duurt pakweg 33 minuten. De songs zijn van een zeker niveau, alleen dringen ze niet echt door. Kregs stem is wat dunnetjes, maar dat probleem wordt deels verholpen door de mooie samenzang met Ingrid Berge. Een groter probleem is de productie. Het album klinkt zo vlak, zo weinig bezielend, dat ondanks de korte speelduur, de drang vaak groot is om de ‘stop’ knop in te drukken. Laat ons duidelijk zijn dat de oorzaak hiervan niet in de songs moet gezocht worden. De oorzaak ligt bij Kjartan Kristiansen en Bard Ingebrightsen die ofwel hun stempel hebben willen doordrukken, ofwel ietwat nonchalant zijn geweest. Met wat meer inlevingsvermogen zou het dit duo wel gelukt zijn. Bewijs daarvan leveren ze trouwens in ‘The Disciple Song (Summer Leaves)’. Indien alle songs als dit nummer geproduceerd werden, dan was ‘To The Mountain’ een knap album vol imponerende folkpop geweest.

Lambert Smits (3½)