​Persoonlijk vind ik Pierre Rapsat een artiest, die ondanks het feit hij succes had, toch niet die erkenning kreeg die hij verdiende. Zijn grootouders van moeders zijde waren de Spaanse burgeroorlog ontvlucht en zo kwam Pierre uiteindelijk in Verviers terecht. Daar zou hij zijn ganse leven ook blijven en er in 1973 zijn muzikale carrière op de sporen zetten. Een carrière waarin hij met succes het Franse chanson met de rock wist te versmelten. In 1976 vertegenwoordigde hij België op het Eurovisiesongfestival in Den Haag met het nummer ‘Judy & Cie’. Engeland won er met Brotherhood Of Men en ‘Save Your Kisses For Me’. Pierre eindigde op een niet onverdiende 8ste  plaats van 18 deelnemers. De succesalbums volgden elkaar daarna op en vooral in Wallonië was hij een gevierd artiest en stond hij er bekend als een echt podiumbeest.
Het album ‘Dazibao’ verscheen in maart 2001 en het zou zijn grootste succes worden. Jammer genoeg overleed hij een jaar later, op 20 april 2002 om precies te zijn, op 53 jarige leeftijd aan kanker. Om de twintigste verjaardag van het verschijnen van ‘Dazibao’ in de spots te plaatsen, wordt het album als dubbel-cd op de markt gebracht. Het album is niet enkel en alleen een mooi eerbetoon aan een artiest en kunstenaar die het streven om steeds beter te worden, hoog in het vaandel droeg, maar het zet ook nog maar eens zijn sublieme songs in de kijker.
Dat gebeurt met de eerste cd, die een geremasterde versie van het originele album bevat. De tweede cd bevat naast bonusnummers van Pierre, versies van zijn nummers door collega artiesten, al of niet met Pierres medewerking. Het wordt meteen duidelijk dat ‘Dazibao’ zowel muzikaal als tekstueel een hoogvlieger is. Opener ‘Les Rêves Sont En Nous’ is een nummer waar Rapsat het Franse chanson door de aan de rock ontleende begeleiding, niet alleen in een aparte sfeer dompelt, maar het ook eeuwigheidswaarde geeft. Iets waar ook de 11 volgende nummers op drijven. Op de bonus cd krijg je datzelfde nummer trouwens nog in een live versie van Pierre in 2001 en in een muzikale soberder maar feestelijk aandoende versie van Renato. Johan Verminnen vertaalde het als ‘Alle Dromen Zijn Van Ons’ en zet het nummer schitterend naar zijn hand. Maar laten we even terugkeren naar de eerste cd, het originele ‘Dazibao’ album. Majestueus klinkt er de orkestrale intro voor ‘Ensemble’, waarna het nummer door een akoestische gitaar op de rails wordt gezet. Dat Pierre goed op de hoogte was van de muzikale stijlen, laat hij horen in het wat naar reggae neigende ‘Sitcom’. Ook in het muzikaal weergeven van gevoelens was Pierre een krak. Luister maar eens naar ‘Un Coeur Qui Se Bat’. Tekstueel valt er dan weer volop te genieten van het meer dan fantastische en meer dan ooit actuele ‘Chacun Pour Soi’.
‘Dazibao’ dateert van 2001, maar het had net zo goed vandaag op de markt kunnen komen. Dit maar om te zeggen dat Pierre Rapsat 20 jaar geleden een tijdloos album afleverde. Aangevuld met de al even aantrekkelijke bonus cd is deze dubbelaar een super mooi eerbetoon!
 
Lambert Smits 

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Ton sourire
2. Une longue journée
3. Octobre
4. Le gout du chocolat
5. Les temps
6. Je t'attends
7. Les choses les plus jolies
8. Cheveux blonds
9. Lettre à Renée
10. Dans la neige
11. À corps perdu
12. Elsa

Platenlabel
-I-C-U-B4-T-

Labelnummer
CUP 8064

Distributie
Music & Words

Promoagent
Music & Words

Website Artiest
Ludo Vandeau

Niet zover van hier werd Ludo Vandeau geboren, meer bepaald in het Oost-Vlaamse Hamme. Zijn moeder verbleef een deel van haar jeugd in Wallonië en vader speelde toneel. De moeder van zijn vader was van Spaanse oorsprong, en zo kwamen verschillende zaken Ludo’s jeugd binnengekropen. Al gauw begon hij te zingen en aan de universiteit deed hij mee aan zangwedstrijden. In die periode schreef hij ook zijn eerste songs. Tijdens de jaren negentig leverde hij muzikale theaterbijdragen. Tussen 1997 en 2004 was hij de stem van de folkgroep Ambrozijn, bij Olla Vogala is hij één van de twee vocalisten, en bij Laïs en Gabriel Yacoub (Fr) vervult hij de rol van gastzanger. Maar met zijn eigen groep Bodixel brengt hij Franse en Spaanse chanson. ‘Marguerite’ is echter zijn eerste cd vol met Franse liedjes, en vorig jaar verscheen ‘Au Gré du Charme’. Nu is de opvolger er al, weerom vol met Franstalige chanson. Ludo schreef alle nummers zelf, behalve drie, waaronder de cover ‘Les temps’, dat eigenlijk een vertaling is van ‘The Times They Are A Changin’ van Bob Dylan. Ook met ‘Les Souliers’ van Guy Béart deed hij hetzelfde. En ‘Elsa’ van Louis Aragon & Leo Ferré kreeg een nieuw jasje aangemeten. Ludo brengt immers poëtische en filosofische teksten. Een album om dus vooral naar te luisteren en de teksten te ontcijferen. Een aanrader indien je van Franse chanson houdt. 

Patrick Van de Wiele (4)