Nog wat toonladders vanuit het notenrijk Nashville USA.  In september verscheen op Foot In The Door (schitterende naam voor een recordlabel, toch?) het niet zo bijster originele tweede album van een band die zich Tall Dark Stranger noemt.  Zowel op hun debuut als op Contra Mundum trachten de Amerikanen met stijlvariatie afstand te nemen van het gros aan rock- en americana-bands uit de kontreien.  Met een mix van open gitaarrock (‘Electrons’), broad musical piano ballad (‘Love In Chernobyl),  Gabriel-style popsong (‘Tear This Castle Down’) schotelt de band een leuk concept naar voor: een schip dat tegen de koers in vaart van de wereld.  Letterlijk uit het Latijn betekent ‘Contra Mundum’ against the World.  Jammer dan ook dat de lyrics niet bij het hoesje zitten, toch wel noodzakelijk om de connectie tussen de songs te begrijpen.  Voor de rest rockt het wel vrolijk en staan er een paar mooie gitaarsolo’s op.  Liefhebbers van Soulsister mogen samen het bootje instappen. Toch blijft het album raadsels oproepen: waarom zitten alle bandleden achter een drumstel, zowel op hun website als op de hoesfoto’s??
 
Line-up:
Dee Allen (Lead Vocals, Guitars, Bass, Programming, Keys)
Will Allen (Percussion, Backing Vocals)
Ben Harper (Bass, Guitars & Vocals  on ‘At Best’)
Brian Smith (Guitars, Bass, Backing Vocals)
+ additional musicians for keys, violin, programming, bass and backing vocals

​ 
Marino Serdons (3)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. She’s About A Mover - James Royal & The Hawks
   
2. Black Cloud - James Royal & The Hawks
3. Work Song
4. I Can’t Stand It
5. I’m Leaving You - Jimmy Royal & The Hawks
6. Call My Name
   
7. When It Comes To My Baby
8. Green Days
9. Hey Little Boy
10. I’ve Lost You
11. Send Out Love
12. Thru’ The Love
13. A Woman Called Sorrow
14. Time Hangs On My Mind
15. I've Something Bad On My Mind
16. She's Independent
17. You’d Better Run
18. A Little Bit Of Rain
19. I Can’t Stand It
20. House Of Jack
21. Little Red Wagon
22. I’m Going Home
23. And Soon The Darkness
24. Which Way To Nowhere
25. Sitting In The Station

Platenlabel
RPM Records

Labelnummer
RETRO989

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Niet van toepassing

Misschien voor het grote publiek weer zo’n naam die meteen niet een grote bel doet rinkelen maar hij was toch een van de grote British Blue-Eyed Soul performers in Groot-Brittannië. Je mag hem ook niet verwarren met de Amerikaan Billy Joe Royal (‘Down In The Boondocks’).
Het was vooral tussen de periode van 1965 en 1972 dat Royal een vaste waarde werd in het British Blue-Eyed Soul circuit maar echt doorbreken als zijn grote inspirerende Amerikaanse broers dat deden, zat er helaas niet in.
Het zou jammerlijk zijn om James Royal alleen maar erkentelijkheid te geven voor zijn grote hit ‘Call My Name/When It Comes To My Baby’) wwant als je deze schijf in je cd-lader schuift word je overdonderd door nog meer van die onvergetelijke British Blue-eyed Soul songs. Om je al één prachtig voorbeeld te geven is bv, het wondermooie ‘Send Out Love’ een meer op een ballad geënte song. Luister hoe hij steeds van lage naar hoge frequenties gaat met zijn stem. Gewoonweg formidabel. Voeg daar ‘Thru’ The Love’ en je hebt al enkele onvergetelijke momenten gehoord.
Timi Yuro zong de Mason/Reed klassieker de sterren in en Royal kon niet achterwege blijven want zijn versie van dit prachtige nummer mag er gerust wezen hoor.
In 1966 brachten de Amerikaanse Young Rascals ‘You’d Better Run’ uit. Omdat Royal het zo’n geweldig nummer vond vond hij dat het niet in zijn repertoire mocht ontbreken, dus zo gezegd, zo gedaan. Of wat dacht u van de puur soul classic ‘I’m Going Home’, voeg daar nog ‘And Soon The Darkness’. Wat kun je nog meer verlangen.

Deze compilatie van de Blue-Eyed Soul music is gewoonweg schitterend, pure nostalgie, songs zo als ze niet meer gemaakt worden. Kopen die cd zonder nadenken.

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Even Love?
2. Love Affair With Pain
3. I May Not Be An Angel
4. Icing On The Cake
5. A Day On The Town
6. The Champ
7. Jesus In The Backyard
8. Why Are You Talking To Me?
9. I’m Not The Man

Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD492

Distributie
Proper Music Distribution

Promo-agent
Niet gekend

Website Artiest
Mutter Slater Band

​Mutter Slater was de frontman en fluitspeler van de cultband Stackridge uit de jaren ’70. Deze groep vestigde zich als sterke favoriet op talloze podia in de UK. Nu dat Stackridge ermee opgehouden heeft, heeft Mutter Slater songs geschreven en die opgenomen op dit nieuw album. Het reflecteert zijn voornaamste interesse in Amerikaanse blues uit de jaren ’60, soul en R&B, evenals zijn volhoudende verslaving aan “a half decent tune”. Billy Bragg zei over hem: “Mutter Slater has one of the greatest voices of British rock – and he writes a mean song too!” Verder bestaat de band uit: Chris Cleaver, Clive Ashley, Dan Wheeler, Tom Hughes en Ian Olliver. De muziek kan je omschrijven als “blue eyed soul” en de teksten gaan over menselijke kracht en weekheid, liefde, bars, trein en busritjes, lange wandelingen en kosmische desintegratie. Mutter’s stem is door de jaren heen rijper geworden, dat hoor je bvb. op ‘Icing On The Cake’. De titeltrack is een ballade met een saxsolo. ‘Jesus In The Bakyard’ is dan weer meer rock. Voor liefhebbers van mengvormen van blues met soul en R&B. 

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Stepping Stone
2. That’s All That Matters To Me
3. One In A Million
4. You Don’t Know Me
5. (If Loving You Is Wrong) I Don’t Want To Be Right
6. Time Waits For No One
7. Hard Times (No One Knows Better Than I)
8. I’m Losing You
9. Life’s Too Short
10. Come Rain Or Come Shine

Platenlabel
Carrack-UK

Labelnummer
PCARCD022

Distributie
Carrack-UK

Website Artiest
Paul Carrack

3 jaar geleden beviel Paul Carrack van alweer een zeer eclectische langspeler. Het patroon bleef onveranderd. Covers mengen met eigen werk en weer ging voor mij de snoepwinkel open.
Op ‘Rain Or Shine’ introduceert Carrack weer diverse muziekstijlen, melodieuze popsongs en ietwat soulgetinte ballads wisselen keer op keer nummers af die een beetje in de big band en jazzy sfeer moeten geplaatst worden. Gelukkig hebben ze niet allemaal een te fel idiosyncratisch karaker en blijven de covers herkenbaar.
Met het leuke melodieuze zelfgeschreven ‘Stepping Stone’ beginnen we aan een trip die we reeds verscheidene keren bij het werk van Paul Carrack mochten ondervinden. Genieten!! Onbekommerde luistergenot waarvan je echt opbeurt. Dat is echt te merken in ‘That’s All That Matters To Me’, zijn tweede eigen nummer. Zachte popmuziek ondersteund door cohesieve muzikale structuren.
Cindy Walker was verantwoordelijk voor de intimistische ballade ‘You Don’t Know Me’ en Eddy Arnold zette deze love song reeds in 1955 voor het eerst op vinyl. Paul Carrack zag hier de nodige inspiratie in en maakte er een hedendaagse ballade van best te beluisteren onder een zachte maneschijn…
Milly Jackson en Luther Ingram zijn maar enkele namen die ook deze voortreffelijke song op hun repertoire hebben geplaatst. Paul Carrack doet het in zijn empathische stijl nog eens over. Met zijn warme soulvolle stem maakt hij hier een indrukwekkende cover van.
Het ietwat meer uptempo deuntje ‘Time Waits For No One’ krijgt een serieuze meerwaarde door de toevoeging van de koperblazers.
Terug naar de wereld van de covers met de Ray Charles klassieker ‘Hard Times (On One Knows Better Than I) waarin ruimte werd gelaten voor een korte edoch sterke Hammonduitstap.
Met ‘I’m Losing You’, dat we allemaal nog wel kennen van Brenda Lee (1963), krijgen we toch het meest impressieve nummer op deze langspeler. Hoe Pauls stem ons dwingt om aandachtig te luisteren en daarmee de nodige emotionele snaar weet te raken, het is gewoonweg fabuleus hoe die man daar in slaagt.
Vooraleer we deze langseler afsluiten krijgen we het uptempo nummer ‘Life’s Too Short’ en daarin kunnen we Carrack niet tegenspreken. Maar dat geldt ook voor dit swingende, opdwepende muziekstukje.
Als laatste hield Paul het eveneens wondermooie ‘Come Rain Or Come Shine’, een nummer dat destijds veel betekende door Mr. Blue Eyes Frank Sinatra. Weer een versie die getuigt van het talent waarmee Carrack met covers omsprong. Het is vooral zijn stem die ons telkens bij de keel grijpt.
Wat Paul Carrack ook maar op plaat zet, hij doet dat altijd op een zeer empathische manier en met veel altruisme worden we keer op keer gestigmatiseerd door al zijn muziek. Een natuurtalent dat zijn evenknie nog niet heeft gevonden. Blue-eyed soul ten top. Thank you Mr. Carrack for all these wonderful music.

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. What's Shakin' On The Hill?     
2. Raining Raining     
3. Don't Dream It's Over     
4. Ride On     
5. What's Going On     
6. Ain't That Perculiar     
7. I Live On A Battlefield     
8. Love Will Keep Us Alive     
9. Always Have, Always Will Girl     
10. The Reason Was You     
11. No Easy Way Out     
12. Help Me Make It Through The Night

Platenlabel
Carrack-UK

Labelnummer
PCARCD15

Distributie
Carrack-UK

Website Artiest
Paul Carrack

Vier jaar na zijn fantastische schijf ‘It Ain’t Over’ verrast deze Britse top talent ons in 2007 met nieuw een juweeltje.
Onder de enkele originele nummers, weer plaats voor een paar coverkleppers van formaat. Dat Nick Lowe en wijlen Jim Capaldi twee vrienden van Paul zijn wordt hier sterk onderlijnd door ‘What’s Shakin’ On The Hill’ en het daarop naadloos aansluitende ‘Raining Raining’, twee covers waarvan bij sommige onder ons het kwijl uit de mond zal lopen. Ja, de titel van dit juweeltje kon niet beter gevonden worden.
Je herinnert je natuurlijk ook nog de grote hit van Neil Finn (Crowded House) ‘Don’t Dream It’s Over’. Paul maakt er weer een beklijvende versie van die je keer op keer kunt beluisteren maar eigenlijk geldt dat voor al zijn werk. Dat Paul niet voor niets de blanke soulbrother wordt genoemd, bewijst hij hier nog maar eens met zijn versie van Marvin Gaye’s ‘What’s Going On’. Steve Beighton zet met zijn saxofoon het nummer in en dat vraagt om meer. Nog meer van Gaye volgt in ‘Ain’t It Peculiar’, een nummer geschreven door Smokey Robinson en zijn twee collega’s bij The Miracles, Peter Moore en Bobby Rogers. Marvin Gaye nam dit al op in 1965 en dan nu een indrukwekkende versie van Paul Carrack. We zijn nog maar net bezig en weer worden we met  verbazing geslagen over de kwaliteit van wat Carrack hier allemaal presenteert.
Een van de mooiste songs die de Eagles ooit hebben uitgebracht is zonder meer ‘Love Will Keep Us Alive’ maar wat velen niet weten is dat Paul Carrack, samen met wijlen Traffic drummer Jim Capaldi en Peter Vale (die ook verantwoordelijk was voor ‘Dear M. Fantasy – The Jim Capaldi Story’)  gecomponeerd werd. Deze versie werd een duet met Lindsay Dracass (zij vertegenwoordigde Groot-Brittannië in 2001 op het Eurovisiesongfestival), weer zo’n nummer dat eigenlijk naar een nummer-1 plaats in de hitparades had moeten klimmen.
Dit nummer werd opgenomen in ons eigenste landje, meer bepaald in de Hogeschool van Gent en met Belgische muzikanten waaronder Little Chris (gitaar), Joris Peeters (drums), Roberto Mercurio (bass), Herve Martens (keys). De strings werden door Dirk Brosse gedirigeerd terwijl Herve Martens ook nog als producent dienst deed. Jan Servaes zat aan de opnameknoppen. Dus er zit in deze song dan toch ook iets ‘Belgisch’ en daar mogen we toch fier op zijn.
Buiten de Fab Four kon Paul eigenlijk niet kijken en daarom een eerbetoon aan hen met het nog steeds prachtig klinkende ‘Girl’. Dit nummer werd eigenlijk opgenomen voor de John Lennon Tribute van Radio 2 (GB) in 2006.
Van ietwat ander temperament is ‘No Easy Way Out’, een van de weinige originals op deze schijf maar moet zeker niet onder doen voor de andere nummers op dit knap werkje en met het van Kris Kristofferson geleende ‘Help Me Make It Through The Night’ verzegelt Carrack dit pareltje. Weer zo’n mooie compositie waarvan er helaas te weinig gemaakt worden.
Woorden schieten me te kort om ook aan dit meesterwerkje de juiste benaming te geven.
Wat Carrack ook maar doet, schrijft of opneemt, ik vrees dat niemand het hem nadoet. Paul Carrack is nog steeds een weergaloos muzikant, zonder meer. 

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. I Think It’s Going To Rain Today
2. Moon River
3. Don’t Let The Sun Catch You Crying
4. I Can’t Make You Love Me
5. I Live On A Battlefield
6. Eyes Of Blue
7. I Dont Know Enough About You
8. All The Way
9. If You Love Me
10. Love Will Keep Us Alive
11. For All We Know
12. It Aint Over

Platenlabel
Carrack-UK

Labelnummer
PCARCD19

Distributie
Carrack-UK

Website Artiest
Paul Carrack

Drie jaar na ‘Old, New, Borrowed And Blue’ pakt meneer Carrack uit met een totaalspektakel. In de studio laat hij zich muzikaal steunen door een filharmonisch orkest en producer Peter Van Hooke had de taak om van deze nieuwe langspeler een orkestraal geheel te maken. 
Het geheel werd ingeblikt na drie sessies, een vond plaats in de beroemde Londonse Air Studios, voor de twee overige besloot Carrack uit te wijken naar de al even vermaarde Abbey Road Studios. Het gehele opnameproces nam drie maanden in beslag en wees gerust, het werd wéér een dijk van een langspeler.
Ook hier weer die oude vertrouwde formule: enkele originele nummers worden met leuke covers gemixt, resultaat: je zult deze niet te snel uit je cd-lader verwijderen.
Openen met een slow, velen vinden dat niet echt een voordeel maar bij Carrack heeft dat geen verdere invloed. Randy Newman schreef ‘I Think It's Going To Rain Today’ en Carrack vond dit blijkbaar meer dan interessant om dit op zijn nieuw werkpallet te zetten. Wie zich nog de speelfilm ‘Breakfast At Tiffany’s’ (met Audrey Hepburn en George Peppard) herinnert, zal zich ook nog de in de prijzen gevallen Henry Mancini/Johnny Mercer song ‘Moon River’ voor de geest kunnen halen. Geen nood, als je dit even niet meer kunt. Carrack brengt hier een versie die je meteen met verbazing zal slaan. Het brengt weer de nodige mooie memoires in ons naar boven.
Nog een sterke song die in het verleden door velen gecoverd werd maar origineel van Gerry & The Pacemakers was, is ‘Don’t Let The Sun Catch You Crying’. Nog steeds een song dat zware emotionele toestanden zal losweken. Carrack doet er met zijn prachtige stem nog een schepje bovenop.
Misschien zul je ‘I Can’t Make You Love Me’ beter kennen van de Bonnie Raitt versie die het nummer van Mike Reid/Allen Shamblin opnam voor haar album ‘Luck Of Draw’. Ditmaal gaan we op tour met Carrack die het nummer helemaal naar zijn eigen hand zet.
‘Live On A Battlefield’ vonden we ook terug op zijn vorig album ‘Old, New, Borrowed And Blue’, zo ook het nog immer schitterende klinkende ‘Love Will Keep Us Alive’. Ditmaal dus niet in duet met Lindsay Dracass en nu met ondersteuning van een groot filharmonisch orkest. Zelfs met deze versie, die qua kwaliteit even sterk is als de versie op zijn vorig album, weet Paul de gevoelige, emotionele snaar te raken. Het zijn de snaarinstrumenten die het geheel een ietwat soundtrackachtig karakter geven. ‘It Ain’t Over’, ook terug te vinden op zijn ‘It Ain’t Over’ langspeler wordt hier nog eens van onder het stof gehaald en krijg een kleine opfrisbeurt.
Het ganse proces kwam er eigenlijk door een toevallige ontmoeting tussen Peter Van Hooke en arrangeur/dirigent David Cullen na een ontmoeting in een Engelse pub. Van Hooke stelde Cullen voor het groot orkest op Paul Carrack’s nieuwste album te dirigeren maar vreemd genoeg had David Cullen hiervoor nog nooit van ene Paul Carrack gehoord. Nadat Cullen enkele van Carrack’s vorige cd’s had ontvangen, was hij er meteen voor de vinden. De rest is geschiedenis en luister vooral naar de schitterende conducties van David Cullen. Alsof het de soundtrack betreft van een nog te verschijnen         speelfilm. 
Paul Carrack doet het weer. Hij laat ons weer van de ene emotionele moment in de andere terechtkomen. Paul Carrack is God!

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Feel
2. This Train Is Leaving
3. Lay Me Down
4. Can’t No Grave Hold My Body Down
5. Tough
6. Hey Hey Hey
7. To The Moon

Platenlabel
Dizzee Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
PLA Media

Website Artiest
Deeann Dominy

Als je de grote Anson Funderburgh kan strikken als producer en als hij bovendien ook nog bereid is om gitaar te spelen op jouw album, dan moet je toch wel iets in huis hebben. Wel deze uit Nashville komende Deeann Dominy heeft Anson als producer en gitarist kunnen strikken en ja, ze heeft iets in huis.  Met ‘Feel’, de opvolger voor haar award winning album ‘Based On A True Story’, bewijst Deeann dat er met haar rekening dient gehouden te worden. Met 7 songs, waarvan 6 eigen composities geeft ze een fraai beeld van haar kunnen. Haar ietwat schorre stem doet bij momenten een beetje aan Janis Joplin denken en de 6 songs die uit Deeanns pen vloeiden, mogen er zeker zijn. Deze pendelen tussen blue-eyed soul, countryrock en americana. Het sensuele, door Jerry Matheny met mandolineklanken op smaak gebrachte ‘Lay Me Down’ is maar één van de hoogvliegers. In ‘This Train Is Leaving’ treedt ze een beetje in de voetsporen van die andere grote dame, Bonnie Raitt. Dat Deeann tevens een nummer van Sister Rosetta Tharpe naar haar hand weet te zetten, doet ze overtuigend in ‘Can’t No Grave Hold My Body Down’. Met de ballade ‘To The Moon’ sluit ze ‘Feel’ af. Enige minpunt is het feit dat het album maar 24 minuten duurt. Met Anson Funderburgh als producer, heeft Dominy niet alleen voor een grote naam op haar album gekozen, maar heeft ze vooral iemand in huis gehaald die weet wat haar songs nodig hebben. Zoals we van Anson gewoon zijn, is eenvoud zijn handelsmerk. Die eenvoud weet hij als geen ander in schoonheid te transformeren. Met een schitterende productie en subtiele maar functionele gitaarpartijen krikt Funderburgh de prestaties van Deeann Dominy zonder meer naar een hoger niveau. En daar horen ze ook thuis!

Lambert Smits (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. A Song For You
2. Mixed Up Girl
3. Wasn’t Born To Follow
4. Sweet Inspiration
5. Yesterday When I Was Young
6. Let Me Down Easy
7. Come For A Dream
8. Girls It Ain't Easy
9. See All Her Faces
10. Crumbs Off The Table
11. What Are You Doing The Rest Of Your Life?
12. How Can I Be Sure
13. Goodbye
14. Girls Can't Do What The Guys Do
15. I Start Counting
16. Go My Love
17. O-o-h Child

Platenlabel
Real Gone Music

Labelnummer
OPCD-8905 RGM-0383

Distributie
Real Gone Music

Website Artiest
Dusty Springfield

Wijlen Dusty Springfield was de grootste vrouwelijke blue-eyed soulzangeres ooit, dat staat buiten kijf. Tijdens de periode 1968-1971 toen ze materiaal opnam voor Atlantic Records in de USA, bleef ze tevens materiaal opnemen in de UK, dat op Philips Records uitgebracht werd. Atlantic kreeg de rechten om dat Brits materiaal ook uit te brengen, maar focuste zich op haar Amerikaanse output. Zo bleven die opnamen tot in de jaren ’90 liggen, maar ze werden verspreid over diverse compilaties, en nooit compleet samengebracht. Nu, enkele maanden na ‘Faithful’, werden alle verweesde opnames samengevoegd op deze compilatie. Het moest een compleet album vormen, plus enkele singles en “outtakes”. Dusty covert hier rock, pop en soul, zoals de ballade ‘A Song for You’ van Leon Russell, up-tempo soul ‘Mixed Up Girl’ van Jimmy Webb, ‘Wasn’t Born To Follow’ van Gerry Goffin & Carole King, Charles Aznavour's ‘Yesterday When I Was Young’, ‘Let Me Down Easy’, bossa nova ‘Come for a Dream’ van Antonio Carlos Jobim, The Honey Cone's ‘Girls It Ain't Easy’, Michel Legrand/Alan & Marilyn Bergman's ballade ‘What Are You Doing the Rest of Your Life?’, The Rascals' ‘How Can I Be Sure’, Betty Wright's ‘Girls Can't Do What the Guys Do’ enz. Een compilatie die ik niet genoeg kan aanbevelen, want Dusty is hier op haar best. Kopen dus!

Patrick Van de Wiele (4½)