KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Micke Bjorklof & Blue Strip: Outtakes

15/5/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. On Vacation
  2. Heal You
  3. Way To Go
  4. Runnin’ Shoes
  5. Dontcha Know
  6. Bedtime Bomber
  7. Silver Moon
  8. Keep In Mind
  9. Spooky Ride
 
Website Artiest
Micke Bjorklof

​Hokahey! Records / Continental Record Services kondigen met trots twee nieuwe albums aan van de Finse bluesman en bandleider Micke Björklof , ter gelegenheid van zijn 60ste  verjaardag. Onder het thema "Both Sides Of The Bluesman" laten deze albums de unieke sound van Björklofs horen met twee verschillende line-ups. De langspeler ‘Outtakes’ is een retrospectief album met negen niet eerder uitgebrachte nummers van Micke Björklof & Blue Strip. Deze unieke collectie bevat nummers die in de loop der jaren zijn opgenomen, maar om diverse redenen niet op eerdere albums verschenen. Het legt tevens de evoluerende sound en toewijding van de band aan die bluesrock-uitmuntendheid vast. ‘On Vacation’ heeft die swingende vibe, ‘Way To Go’ en ‘Silver Moon’ hebben Lefty Leppänen op resonatorgitaar net zoals ‘Runnin’ Shoes’ en ‘Dontcha Know’ een swampy groove accorderen. Nog zo’n coole songs is de funky bluesrocker ‘Bedtime Bomber’. Om te eindigen met ‘Spooky Ride’. ‘Outtakes’ beslaat de periode van begin jaren 2000 tot nu en toont de veranderende stijlen en invloeden van een van Finlands meest gevierde bluesrockbands.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Outtakes is a retrospective album featuring nine previously unreleased tracks from Micke Bjorklof & Blue Strip. This unique collection contains songs, recorded over the years but for various reasons, were left off past albums, capture the band’s evolving sound and dedication to blues-rock excellence.
0 Opmerkingen

Andrew Duncanson: California Trap Feat. Michael Peloquin

8/5/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Relearning To Climb
  2. Naw Naw Naw
  3. Hold Me Back
  4. California Trap
  5. Town Saint
  6. Outer Space
  7. What Kind Of Man
  8. This Land Is Your Land
  9. Feelin’ Better Now
  10. Next Life
  11. More Lows Than Highs
  12. It’s A Pleasure
  13. Better Off Now
 
Website Artiest
Andrew Duncanson
 

​Gepassioneerde zangers van soulvolle blues zijn al minstens een halve eeuw verdwenen in de muzikale nevelen van deze tijd. Hun stemmen worden snel schaarser dan zonneschijn op een bewolkte dag. Maar dan is er plots Andrew Duncanson, die al meer dan twintig jaar diep in die oerbron graaft en zijn eigen diep soulvol stemtimbre aan de muziek toevoegt. Hij was de stem van de Kilborn Alley Blues Band en, meer recent, van The Dig3, een trio waarvan de naam is geïnspireerd door Willie Dixons Big Three Trio. De release ‘California Trap’ is Duncansons eerste soloalbum. Hij wordt hier gerelateerd met coproducer Michael Peloquin, die ook zijn talenten als blazersarrangeur, songwriter en mondharmonicaspeler inbrengt. Kid Andersen is tevens coproducer van de sessie, de tracks werden opgenomen in zijn Greaseland Studios. ‘California Trap’ bestaat voornamelijk uit originele nummers, waaronder één van Peloquin en een paar fascinerende covers. Albumopener ‘Relearning To Climb’ is meteen een R&B kraker, en het soulfeestje gaat gewoon verder in slijpers als ‘Naw Naw Naw’. En dat gaat het tempo de hoogte in met het bluesharp doorspekte ‘Hold Me Back’. De titeltrack is een eerste bluesballade, ‘Town Saint’ heeft een heerlijk funky beat, net zoals ‘Outer Space’ een fantastisch staaltje muzikale grilligheid met zich meedraagt. ‘What Kind Of Man’ heeft een soul-reggae vibe, de smeekbede ‘This Land Is Your Land’ is een herwerkte versie van Woody Guthries hit, net zoals we met ‘Feelin’ Better Now’ richting Chicago trekken. Duncansons pijnlijke zang reikt diep tot in de klaagsong ‘Next Life’. Het ritmische en swingende ‘More Lows Than Highs’ begint met zwevende blazers die als een contrapunt dient bij zijn existentiële thema’s. Dit alles divergeert met het akoestische ‘It’s A Pleasure’ en de schitterende soul begeesterde afsluiter ‘Better Off Now’. Als het op songwriting aankomt, is Duncanson er trots op dat hij meer dan honderd van zijn eigen nummers heeft opgenomen. Fans kunnen er zeker van zijn dat zijn bron van inspiratie nog niet is opgedroogd. Andrew Duncanson, dat is wat we willen zien én horen op onze festivals. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Andrew Duncanson, that's what we want to see and hear at our festivals. Passionate singers of soulful blues have been disappearing into the musical mists of time for at least the past half-century. Their voices are fast becoming as scarce as sunshine on a cloudy day. But then there is Andrew Duncanson, who for more than twenty years has been reaching deep into that primeval source and adding his own deeply soulful voice to the music. Highly recommended! 
0 Opmerkingen

John Primer: Grown In Mississippi

28/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. John’s Blues Holler 
  2. Born In Mississippi  
  3. Blues Before Sunrise 
  4. Down In The Bottom  
  5. Walkin’ Blues  
  6. Nothin’ But A Chicken Wing  
  7. A Better Day  
  8. When I Met The Blues  
  9. Baby Please Don’t Go  
  10. Let Me Be Your Electrician  
  11. Shame Shame Shame  
  12. Lay My Burdens Down  
  13. Ain’t Kickin’ Up No Dust  
  14. John”s Crawdad Song 
 
Website Artiest
John Primer

​John Primer wil met zijn nieuwe album, zijn twintigste album trouwens, een ​​eerbetoon brengen aan zijn thuis, Camden, Mississippi. Hij wil iedereen er ook aan herinneren dat dit is waar hij vandaan kom. Mississippi is Primer heel dierbaar en het inspireert hem nog elke dag! Drievoudig Grammy-genomineerde en Blues Hall of Famer John Primer blikt terug naar waar het allemaal begon en besluit met dit prachtige nieuwe album een ​​eerbetoon te brengen aan zijn eenvoudige beginjaren op een pachtboerderij in Camden, Mississippi. Hij graaft diep en deelt zijn vroegste herinneringen aan blues en gospel toen hij opgroeide. De rauwe energie en passie zijn voelbaar in deze nieuwe release. John nam dit nieuwe album op in Clarksdale, Mississippi, om het authentieke, traditionele bluesgevoel echt te versterken. Gary Vincent's Soundstage was de perfecte studio om zich er meteen thuis te voelen. John nodigde heel wat gastmuzikanten uit Mississippi uit om met hem mee te spelen op dit album, zodat het klonk en aanvoelde als zijn thuis. Dit nieuwe album ‘Grown in Mississippi’  is geproducet door Michael Frank van het label Earwig Music, gecoproducet door Steven Hausheer en ontworpen, gemixt en gemasterd door Gary Vincent in de Clarksdale Soundstage in Mississippi. De nummers, deels origineel, deel covers werden opgenomen op verschillende data in 2023 en 2024. Primer opent met de working gospelsong ‘John’ Blues Holler’. Op het autobiografische ‘Born in Mississippi’ speelt met Primer slidegitaar. De eerste cover is ‘Blues Before Sunrise’, geschreven door Leroy Carr en opgenomen door Ray Charles in 1950. Michael Dehart, alias Deak Harp speelt mondharmonica, Billy Earhart tokkelt op piano speelt. Het nummer ‘Down In The Bottom’ werd geschreven door Willie Dixon én bevat Watermelon Slim op dobro en Earhart op piano. In Muddy waters’ ‘Walkin’ Blues’ krijgen we Steve Lightnin’ Malcolm op gitaar en hanteert Lee Williams zijn drumsticks. ‘Nothin’ But A Chicken Wing’ is een eerbetoon aan het Chitlin’ Circuit en omvat Bobby Rush op de mondharmonica. Op de slowblues ‘A Better Day’ komt Steve Bell Harrington in de spotlights met zijn mondharmonica. ‘When I Met The Blues’ bevat alweer die geweldige gitaarpartijen van Primer. En dan komt het Delta bluesy ‘Baby Please Don’t Go’, geschreven en opgenomen door Big Joe Williams in 1935, ons plezieren met Charlie Musselwhite op mondharmonica. ‘Let Me Be Your Electrician’, werd ooit bij elkaar geschreven door Iverson Minter Watermelon Slim is terug op dobro, net zoals Steve Bell mondharmonica speelt. In Jimmy Reeds’ ‘Shame, Shame, Shame’ is Charlie Musselwhite terug op mondharmonica. In het traditionele en akoestische gospelnummer ‘Lay My Burdens Down’ mag Eden Brent op het klavier beroeren, net zoals Gary Vincent aan zijn baslijnen plukt en Aliya Primer de vocalen waarneemt. Deak Harp is terug in ‘Ain’t Kickin’ Up No Dust’, net zoals Gary Vincent mondharmonica speelt in het afsluitende en akoestische ‘John's Crawdad Song’.
 
Alfonso ‘John’ Primer werd geboren in Camden, Mississippi in 1945 op het landgoed van deelpachters en groeide op met werken op het land. Primer verhuisde in 1963 met zijn moeder naar Chicago. Zijn bluescarrière begon in Maxwell Street, waar hij speelde voor fooien en tips. Primer kreeg zijn eerste optreden in Teresa’s Lounge, gelegen op de hoek van 48th en South Indiana Avenue, waar hij een vast gig had. Niet veel later speelde hij gitaar in Willie Dixons Chicago Blues All-Stars en in The Muddy Waters Band. Later sloot hij zich aan bij Magic Slim and The Teardrops. Primer werd meerdere keren genomineerd voor Traditional Blues Male Artist bij de Blues Music Awards, waarvan hij een eerste Award in de wacht sleepte anno 2016. Primer was ook de leadzanger, gitarist en gastartiest op het Grammy-genomineerde ‘Muddy Waters 100’-project. Deze drievoudig Grammy-genomineerde blueslegende was bandleider en gitarist van Muddy Waters, Willie Dixon en Magic Slim & The Teardrops. Hij speelde en nam op met een groot aantal bluesgrootheden, waaronder Junior Wells, Gary Clark Jr., Derek Trucks, Johnny Winter, The Rolling Stones en Buddy Guy, om er maar een paar te noemen. John Primers persoonlijke onderscheidingen, waaronder een Lifetime Achievement Award, weerspiegelen zijn talloze bijdragen aan de geschiedenis van de Chicago blues. Er zijn maar weinig fans, critici of muzikanten die zullen ontkennen dat John Primer ‘the real deal’ is.
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
John Primer wants to pay a real tribute to his hometown of Camden, Mississippi with his new album, his twentieth album by the way. He also wants to remind everyone that this is where he came from. Mississippi is very dear to Primer and it still inspires him every day! Three-time Grammy nominee and Blues Hall of Famer John Primer looks back to where it all began and concludes with this beautiful new album a tribute to his simple beginnings on a tenant farm in Camden, Mississippi. He digs deep and shares his earliest memories of blues and gospel growing up. The raw energy and passion are palpable in this new release. John recorded this new album in Clarksdale, Mississippi, to really enhance the authentic, traditional blues feeling. Highly recommended! John Primer is ‘the real deal’! 
0 Opmerkingen

Various Artists: Boss Black Instrumentals, Vol. 3, Shaggy Dog

25/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Clifford King: Chicken Shack Boogie
  2. Buster Brown: The Madison Shuffle
  3. Bill Doggett: Hully Gully Twist
  4. Curley Hamner: Air Raid
  5. T-Bone Walker: Two Bones And A Pick
  6. Robert Parker: All Nite Long Pt. 1
  7. Robert Parker: All Nite Long Pt. 2
  8. Elmore James: Bobbys Rock
  9. James Rivers Combo: The Blue Eagle Pt. 1
  10. James Rivers Combo: The Blue Eagle Pt. 2
  11. Jerry McCain: Steady
  12. Googie Rene: Ez-Zee
  13. Earl Hooker: Dynamite
  14. Royal Earl & The Swingin’ Kools: Royal Earl Shuffle
  15. Bill Doggett: Buttered Popcorn
  16. Sonny Boy Williamson: The Goat
  17. Lloyd Glenn: The Shakedown
  18. B. Brown And His Rockin McVouts: Candied Yams
  19. Roy Montrell: Mudd
  20. The Viscounts: Night Train
  21. Skippy Brooks: Dim Lights
  22. Robert Parker: Walkin
  23. Leo Price: Quick Draw
  24. Bill Parker: Boogie Bayou Shuffle
  25. Kid King’s Combo: Shaggy Dog
  26. Don & Dewey: Jump Awhile
​Dat er in de genres rhythm & blues en blues heel wat knappe instrumentale nummers werden uitgebracht, daar konden we ons van overtuigen in de volumes 1 en 2 in de ‘Boss Black Instrumentals’ serie. Die volumes hadden respectievelijk ‘Rinky Dink’ en ‘Zeen Beat’ als titel en de recensies hiervan kan je zeker nog eens herlezen op deze site. Er ligt echter nog heel wat prachtig instrumentaal werk voor het grijpen, waarvan volume 3 ‘Shaggy Dog’ ons opnieuw met 26 tracks overtuigt. Clifford King is de eerste die met ‘Chicken Shack Boogie’, met de mondharmonica in de spots, onze aandacht mag opeisen. King wordt gevolgd door een andere smoelschuiver, namelijk Buster Brown. Hij was beïnvloed door het spel van Sonny Terry en dat hoor je ook in ‘The Madison Shuffle’. Trouwens als je aandachtig luistert, hoor je er zeker flarden van gekende nummers in. Een andere grootheid op de mondharmonica was Sonny Boy Williamson II. Hier krijg je zijn hit ‘The Goat’. Mondharmonica is trouwens ook het hoofdinstrument op ‘Candled Yams’ van B. Brown and His Rockin McVouts. Voor een portie swingende rhythm & blues zorgt Bill Doggett in ‘Hully Gully Twist’. Doggett keert later nog terug op ‘Buttered Popcorn’. Een heerlijke big band instrumental komt er met Curley Hamner en ‘Air Raid’. Curley maakte gedurende een aantal jaren als drummer deel uit van de band van Lionel Hampton, met wie hij het veel gecoverde nummer ‘Hey! Ba-Ba-Re-Bop’ schreef. Voor veel gitaristen was, en is nog steeds, T-Bone Walker een inspirerend gitarist. Walker zorgde zonder meer voor een heuse evolutie van de gitaar in de rhythm & blues en blues. Hij nam zowel vocale als instrumentale nummers op. Tot dit laatste genre behoort ook het baanbrekende ‘Two Bones And A Pick’. New Orleans saxofonist Robert Parker is vooral gekend via zijn hit ‘Barefootin’ en vanwege zijn samenwerking met Professor Longhair. Op het hier aanwezige, uit twee delen bestaande ‘All Nite Long’, dat onder New Orleans rhythm & blues valt, presenteert hij een knap staaltje van zijn talent op de sax. Dat laat hij later nogmaals horen op ‘Walkin’’. Uit twee delen bestaat ook de blues ‘The Blue Eagle’ van James Rivers Combo. Nummer dat zowel schitterende prestaties op piano, gitaar en sax bevat. Jerry McCain behoort tot de allerbesten op de bluesharp en maakte heel wat indrukwekkende opnames. ‘Steady’ is daar eentje van en dat nummer krijg je hier te horen. Formidabel Hammond werk laat Googie Rene dan weer horen op ‘Ez-zee’. Pianist Lloyd Glenn was een pionier van de West Coast bluesstyle en speelde ook mee op T-Bone Walkers ‘Call It Stormy Monday’. Van zijn fraai pianospel kan je genieten tijdens ‘The Shakedown’.
Op de slidegitaar was Elmore James heer en meester. De slide plaatst hij ook op de vinger in ‘Bobbys Rock’. Wie ook regelmatig de slide hanteerde, was Earl Hooker. In het overstuurde ‘Dynamite’ laat hij die echter in de gitaarkoffer zitten. Gitarist Roy Montrell maakte als studiomuzikant opnames voor o.a. Specialty. In die hoedanigheid is hij ook te horen op diverse Little Richard opnames. Roy presenteert hier de shuffle ‘Mudd’. Excello Records leverde heel wat indrukwekkende artiesten en opnames af. Skippy Brooks nam er destijds ‘Doin’ The Horse’ op. Hier krijg je het B kantje ‘Dim Lights’. Brooks maakte ook deel uit van Kid King’s Combo. Die krijg je met de titeltrack ‘Shaggy Dog’. De jongere broer van Lloyd Price, Leo Price was eerder actief als songschrijver. Onder eigen naam nam hij ‘Quick Draw’ op.  Het bekende rhythm & blues duo Don & Dewey mag de rangen sluiten met ‘Jump Awhile’.
Net als zijn voorgangers is ook het derde volume in de ‘Boss Black Instrumentals’ serie weer eentje om van te smullen. Een verzameling instrumentale pareltjes die mondharmonica, piano, sax en gitaar op een knappe manier in de spots plaatsen. Heerlijk album!
 
Lambert Smits
Afbeelding
That there were quite a few great instrumental numbers released in the rhythm & blues and blues genres, we were able to convince ourselves of that in volumes 1 and 2 of the ‘Boss Black Instrumentals’ series. These volumes were titled ‘Rinky Dink’ and ‘Zeen Beat’ respectively and you can certainly reread the reviews of these on this site. However, there is still quite a lot of beautiful instrumental work up for grabs, of which volume 3 ‘Shaggy Dog’ convinces us again with 26 tracks. Clifford King is the first to claim our attention with ‘Chicken Shack Boogie’, with the harmonica in the spotlight. King is followed by another mouth-shoveler, namely Buster Brown. He was influenced by the playing of Sonny Terry and you can also hear that in ‘The Madison Shuffle’. By the way, if you listen carefully, you will certainly hear snippets of well-known numbers in it. Another great player on the harmonica was Sonny Boy Williamson II. Here you get his hit ‘The Goat’. By the way, the harmonica is also the main instrument on ‘Candled Yams’ by B. Brown and His Rockin McVouts. Bill Doggett provides a portion of swinging rhythm & blues in ‘Hully Gully Twist’. Doggett returns later on ‘Buttered Popcorn’. A wonderful big band instrumental is provided by Curley Hamner and ‘Air Raid’. Curley was a drummer in Lionel Hampton’s band for a number of years, with whom he wrote the much-covered song ‘Hey! Ba-Ba-Re-Bop’. For many guitarists, T-Bone Walker was, and still is, an inspiring guitarist. Walker undoubtedly ensured a real evolution of the guitar in rhythm & blues and blues. He recorded both vocal and instrumental numbers. The groundbreaking ‘Two Bones And A Pick’ also belongs to the latter genre. New Orleans saxophonist Robert Parker is best known for his hit ‘Barefootin’ and for his collaboration with Professor Longhair. On the two-part ‘All Nite Long’, which is part of New Orleans rhythm & blues, he presents a fine example of his talent on the sax. He shows this again later on ‘Walkin’. The blues ‘The Blue Eagle’ by James Rivers Combo also consists of two parts. A number that contains brilliant performances on piano, guitar and sax. Jerry McCain is one of the very best on the blues harp and has made many impressive recordings. ‘Steady’ is one of them and you can hear that number here. Googie Rene shows fantastic Hammond work on ‘Ez-zee’. Pianist Lloyd Glenn was a pioneer of the West Coast blues style and also played on T-Bone Walker’s ‘Call It Stormy Monday’. You can enjoy his beautiful piano playing during ‘The Shakedown’.
Elmore James was the master of the slide guitar. He also puts the slide on his finger in ‘Bobbys Rock’. Earl Hooker was also a regular user of the slide. However, he leaves it in the guitar case on the distorted ‘Dynamite’. Guitarist Roy Montrell recorded for Specialty, among others, as a studio musician. In that capacity, he can also be heard on various Little Richard recordings. Roy presents the shuffle ‘Mudd’ here. Excello Records delivered quite a few impressive artists and recordings. Skippy Brooks recorded ‘Doin’ The Horse’ there at the time. Here you get the B-side ‘Dim Lights’. Brooks was also part of Kid King’s Combo. You get them with the title track ‘Shaggy Dog’. Lloyd Price’s younger brother, Leo Price, was previously active as a songwriter. He recorded ‘Quick Draw’ under his own name. The well-known rhythm & blues duo Don & Dewey may close the ranks with ‘Jump Awhile’.
Just like its predecessors, the third volume in the ‘Boss Black Instrumentals’ series is also one to savor. A collection of instrumental gems that cleverly put harmonica, piano, sax and guitar in the spotlight. Great album!

0 Opmerkingen

Steven Troch Band: The Dawning

23/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
Be There for Myself              
The Mountain            
Deleted Scene           
Double Down            
God Pulls the Strings            
On the Road Again               
Stuff              
Wonder Why             
Buckriders                 
You Came Along                  
The Lottery               
The Only One
 
Website Artiest
Steven Troch
 

​Steven Troch is al jaren een protegé aan het Europese bluesfirmament. Hij die het spelen van een mondharmonica verweeft tot kunst. Hij die zo graag zijn kakementen bol blaast op dit hemels muzikaal kleinood. Sinds zijn solodebuut  ‘Nice ’n Greay’ uit 2016 heeft Steven Troch dan ook heel wat aanzien genoten in de bluesscene. Wij kennen  Steven al langer uit zijn periode bij de verrukkelijke band Friend Bourbon. Maar hij geniet uiteraard ook heel wat waardering bij gerenommeerde artiesten, en stond op het podium met onder meer John Primer, Gene Taylor, Ina Forsman, Rusty  Zinn, Roland, James Harman, Christian Rannenberg, Joe Filisko &  Eric Noden,  Aki Kumar, Lon Eldridge en Bill Sheffield. Zo verleende hij ook zijn medewerking aan heel wat albums van collega artiesten. De langspeler ‘The Dawning’, de opvolger van ‘The Call’ uit 2022  én is het vierde album voor de Steven Troch Band. En dat introduceert alweer een predispositie aan inducties. Blues, country, swing en R&B, het zit allemaal verweven in Trochs karakteriserende sound. De solide ritmesectie met gitarist Matti De Rijcke, Liesbeth Sprangers met die vette bas grooves én drummer Dennis de Gier zijn al enkele jaren Steven Trochs soulmates. Twaalf originele nummers, diep gedrenkt in die Amerikaanse rootsmuziek. Albumopener ‘Be There for Myself’ heeft meteen die funky gitaarriffs en accordeert die swampy Crescent City sound.  ‘The Mountain’ heeft een reggae vibe, en dat divergeert met het experimentele ‘Deleted Scene’ en het instrumentale ‘Double Down’, een track die sterk aanleunt bij zijn signature sound en waarin Steven zijn virtuositeit bewerkstelligd. Van het country begeesterde ‘God Pulls the Strings’ gaat het gezwind naar het atmosferische ‘On the Road Again’. Sprangers diepe basstructuur in ‘Stuff’ en die coole banjo arrangementen van speciale gast Tom Eylenbosch in ‘Wonder Why’ zorgen voor de  nodige diepgang en pluriformiteit in die originele sound. ‘Buckriders’ is knappe outlaw country die zo uit een spaghettiwestern kon zijn weggeplukt. Net zoals het radiovriendelijke ‘You Came Along’, dat is ingezaaid met exclusieve poparrangementen. ‘The Lottery’, een knappe jazzy croonersong, leidt ons naar ‘The Only One’, met zijn vloeiende flow én stabiel ritme een meer dan waardige afsluiter.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The Dawning', the fourth album from the Steven Troch Band, presents a variety of influences including blues, country, swing and R&B, all woven into their own signature style. The album shows the evolution of the band while staying true to their sound. Highly recommended! 

​LIVE :
25 april 2025: CC Mechelen
27 april2025: MUZEcafé, Heusden-Zolder
09 mei 2025: Muziekpodium DJS, Dordrecht (NL)
10 mei 2025: Djingel Djangel, Antwerpen
17 mei 2025: Pallieter, Herselt
22 mei 2025: Missy Sippy Blues & Roots Club, Gent
​
0 Opmerkingen

Big Dave & The Dutchmen

16/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Never Love Again
  2. I Dig You Baby
  3. Screwdriver
  4. Daring Haring
  5. Trouble Of The World
  6. Lonesome
  7. So Sweet
  8. This Work
  9. Never Love Again (Upbeat)
  10. When You Go To Sleep
  11. Blues Jump In
 
Website Artiest
Big Dave & The Dutchmen

​Antwerpenaar Big Dave Reniers richtte dit collectief op in 2023. Hij speelde in formaties als The Electric Kings en de Dizzy Dave Band. Hij die een virtuoos is op mondharmonica, hij die hiernaast ook een charismatische zanger en frontman is. Samen met de ritmesectie van Roel Spanjers (piano en zang), gitarist Mischa den Haring én de twee Dordtse broers Darryl op drums en Dusty Ciggaar op bas neemt Big Dave je voorwaardelijk mee op een nostalgische bluesreis. Ze katapulteren je terug naar de hoogdagen van de blues in de jaren vijftig en zestig. Dit intrigerende titelloze debuutalbum van de Belgisch-Nederlandse bluesband Big Dave & The Dutchmen verschijnt op het label Donor/Naked én dit zowel op vinyl en cd. De tracks werden opgenomen in de Rabbit Field Studio met Stef Kamil Carlens in de productiestoel (Moondog Jr., Zita Swoon) in Antwerpen-Hoboken. De spoken words van ‘Never Love Again’ is de verrassende albumopener. En dan trekken we meteen naar de Windy City met de coole groove van ‘I Dig You Baby’, origineel van Billy Bizer. En diepe basintro geeft ‘Screwdriver’ meteen de nodige schwung, net zoals de dansbare instrumentale ‘Daring Haring’ en de diepe Delta blues van de worksong ‘Trouble Of The World’. In ‘Lonesome’ maken we kennis met de strakke percussie van Tomas De Smet, bekend van talloze projecten en de band Think of One. Van het liefdeslied ‘So Sweet’ gaat het naar de slowblues ‘This Work’ en ‘Never Love Again’ (Upbeat), een sensationele versie van dat al even schitterende openingsnummer. De tristesse ballade ‘When You Go To Sleep’ divergeert dan weer met ‘Blues Jump In’, een solostonde van Big Dave die zichzelf uiteraard begeleidt met zijn bluesharp. Deze titelloze release catalogeert zich heel makkelijk in die ‘Down Home Blues’ analen…
 
Philip Verhaege
Afbeelding
This spring, the intriguing self-titled debut album by the Belgian- Dutch blues band Big Dave & The Dutchmen will be released on the Donor/Naked label on vinyl and CD. It was recorded at the Rabbit Field Studio with Stef Kamil Carlens (Moondog Jr., Zita Swoon) in Antwerp-Hoboken. Together with the rhythm section of Roel Spanjers (piano and vocals), guitarist Mischa den Haring and the two Dordrecht brothers Darryl on drums and Dusty Ciggaar on bass, Big Dave conditionally takes you on a nostalgic blues journey. They catapult you back to the heyday of the blues in the fifties and sixties. 
0 Opmerkingen

Missy Sippy All Stars Vol.II

15/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Busy Bee
  2. Whatever Lola Wants
  3. Dimes for Nickels
  4. Dark Clouds Coming
  5. Disease To Please
  6. Today I Sing The Blues
  7. Jingo
  8. Mess Around
  9. Patience
  10. Don't Know What it Is
  11. Time Will End All Sorrow
  12. Coming In Hot
 
Website Artiest
Missy Sippy

​De Gentse bluesscene teelt weelderiger dan ooit. Daar zal de Missy Sippy Blues & Roots Club, aan Klein Turkije, hartje Gent, uiteraard niet vreemd aan zijn. En laten ze dar nu net hun tienjarig bestaan hebben gevierd. En hoe kan dat beter dan met een vet feetje en een nog corpulentere langspeler. De wekelijkse jamsessies resulteerden tot heel wat talentrijke ontdekkingen. Uiteraard kent iedereen wel Lightnin’ Guy Verlinde en wijlen Tiny Legs Tim, twee bezielers van de vermaarde bluesscene. Niet toevallig ook twee soulmates die in de prijzen vielen bij de Belgian Blues Awards. Tiny Legs Tim met postume release ‘Sing My Title’. Op Vol. II verleende liefste 25 artiesten hun medewerking. Er staat ook nog heel wat ander jong volk te drummen aan dat bluesfirmament. Matt T Mahoney heeft er al een tijdje een dispositie. Iedere eerste zondag van de maand inviteert hij heel wat gasten tijdens de Missy Sippy All Stars Sunday Sessions. Leander Vandereecken en Olivier Vander Bauwede vielen dan weer in de prijzen tijdens de recentste Belgian  Blues Awards. Ze behoren er tot haast tot het behang van demuziekclub. Om maar te zeggen dat de bandnaam All Stars allerminst gestolen is. Vol II, is net zoals Vol I, een illustratie van het rijkelijke talent dat ontsluimert in het hart van de Missy Sippy. ‘Busy Bee’ van Leander Vandereecken heeft een bigband feeling, Sarah Vaughans ‘Whatever Lola Wants’ is een heerlijke vertolking van Naomi Sijmons,  dochter van wijlen Fons Sijmons, bassist van The Scabs. Is het vurige ‘Dimes For Nickels’, origineel van JD McPerson en vertolkt door Lajos Tauber  een regelrechte en considerabele rock-‘n-rollsong. De melancholische mondharmonica van Olivier Vander Bauwede heerst in het zwoele ‘Dark Clouds Coming’ en dan moet Matt T Mahony nog het opjuttende ‘Disease To Please’ nog door de woofer worden gejaagd. Nog zo’n ontluikende talent is Nette Mortelmans met de jazzy ballade ‘Today I Sing The Blues’, origineel van Aretha Franklin uit 1960. Santana’s ‘Jingo’ krijgt een swampy en hypnotiserende transformatie door Matis Cooreman, net zoals Ray Charles’ pianoboogie ‘Mess Around’ dat naar de hand wordt gezet door Tom Eylenbosch. En dan trekken even naar het Afrikaanse Mali én naar de oer-oorsprong van de blues met ‘Patience’ van Jonathan Dembele. En dit alles divergeert met het slowblues ‘Don’t Know What It Is’ van Fedia Holail Mohamed, ook bekend uit de zusjes formatie Binit én het folk begeesterde ‘Time Will End All Sorrow’ van Amaury Sonneville. De swingende slotsong ‘Coming Is Hot’ is weggelegd voor de huisband Missy Sippy All Stars. De release ‘Missy Sippy All Stars Vol.II’ is meer dan een jubileumalbum, het is een disparate rootsplaat, met heel wat blues, jazz en wereldmuziek. Het is representatief met de huiswaarden van de Gentse Bluesclub !
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The release ‘Missy Sippy All Stars Vol.II’ is more than an anniversary album, it is a disparate roots record, with a lot of blues, jazz and world music. It is representative of the house values of the Ghent Bluesclub! The Ghent blues scene is growing more luxuriantly than ever. The Missy Sippy Blues & Roots Club, in Klein Turkije, in the heart of Ghent, will of course be no stranger to this. And they just celebrated their tenth anniversary there. So, is there a better way to do that than with a fat party and an even more corpulent album ?!
0 Opmerkingen

Ellis Mano Band: Morph

14/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Virtually Love
  2. Count Me In
  3. 20 Years
  4. For All I Care
  5. Scars
  6. Madness And Tears
  7. Ballroom
  8. Stray
  9. Countdown To Nothing
  10. State Of Grace
  11. The Fight For Peace (Live)
 
Website Artiest
Ellis Mano Band

​Met de langspeler ‘Morph’ presenteert de Zwitserse band Ellis Mano Band een veelzijdig, coherent opus. Het is meer dan alleen een album voor de band, het is een volgende grote stap, het is haast een muzikale diploma. Met nummers als het epische ‘Countdown To Nothing’ en het krachtige anthem ‘For All I Care’ nodigt de multinationale bluesrock band hun luisteraars uit om mee te gaan op een intense reis door de evolutie van ons geluid. ‘Morph’ staat voor alteratie en groei. Een transformatie die het in elk nummer weerspiegeld. Energieke riffs kruisen onverwachte  en rustige momenten, wat een luisterervaring vol spanning en diepte creëert. Het artwork is van de Canadese albumontwerp legende Hugh Syme (Rush, Aerosmith, Bon Jovi...). Hij vangt deze essentie perfect samen en symboliseert de geest van het album. Zanger Chris Ellis, Edis Mano op gitaar, Severin Graf (bas), Lukas Bosshardt (keys) en drummer Nico Looser vormen de kern van de band. Het waren Chris Ellis en Edis Mano, beiden met een rijke muzikale achtergrond, die de band in 2017 oprichtten en in 2019 met ‘Here and Now’ in première gingen. In juli 2024 speelde ze het voorprogramma voor Deep Purple. Albumopener ‘Virtually Love’ is regelrechte Amerikaanse rocksong, en dat divergeert met ‘Count Me In’, dat ons wat doet wegdomen naar David Bowie. De track ‘20 Years’ heeft een akoestische background, en dan is plankgas in nummers als het symfonische ‘For All I Care’ en het bleus begeestderde ‘Scars’. Van de poprocker ‘Madness And Tears’ gaat het gezwind naar het rustig opbouwende ‘Ballroom’, het akoestische ‘Stray’ en het al even fascinerende ‘Countdown To Nothing’. Het afsluitende ‘State of Grace’ wordt gevolgd door ‘The Fight For Peace’, een livenummer  die meteen ook een andere nuance van rockmuziek die de band belicht.
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
With ‘Morph’, the Ellis Mano Band presents a multi-faceted, coherent opus. “It is more than just an album for us - it's our next big step, our musical diploma,“ says the band. With songs like the epic ‘Countdown To Nothing’ and the powerful anthem ‘For All I Care,’ the multinational blues-rock institution invites their listeners to join in on an intense journey through the evolution of our sound. ‘Morph’ represents change and growth – a transformation reflected in every track. Energized riffs meet unexpected, quiet moments, creating a listening experience full of tension and depth. The artwork by Canadian album design legend Hugh Syme (Rush, Aerosmith, Bon Jovi…) perfectly captures this essence and symbolizes the spirit of ‘Morph’. The band is excited to share there new sonic worlds with our fans, both on record and live!”
0 Opmerkingen

Fran Drew and The Lucky Strikes: Trial By Fire

10/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Neighbor Neighbor
  2. Breaking up Somebodies Home
  3. Flamin’ Mamie
  4. Roll With Me Henry
  5. Something You Got
  6. Fujiyama Mama
  7. I Look Good In Bad
  8. Pretty Good Love
  9. The Hunter
  10. Rock Me Baby
  11. You can Have My Husband
  12. Chauffer Blues
 
Website Artiest
Fran Drew and The Lucky Strikes

​Fran Drew groeide met zingen op de straathoeken van de New Orleans’ French Quarter. De release ‘Trial By Fire’ is het nieuwe album van de winnaar van The Connecticut Blues Society's " 2024 Best Self-Produced" CD. Fran Drew leidt het ensemble met krachtige vocalen, of ze nu door een verschroeiende bluesballade huilt of het langzaam laat gloeien, haar vocalen eisen zo je aandacht op. Ze heeft het soort emotionele stemtimbre waardoor je elke noot haast aanvoelt. De kern van de band, naast zangeres Fran Drew, is gevormd door Gene Donaldson op gitaar, Dennis Cotton op drums en Max Samson op bas. The Lucky Strikes creëren een soulvol geluid op deze 12-tracks, dat volledig is samengesteld uit covers. The Lucky Strikes zijn op hun best wanneer ze worden aangevuld met Rich Badowski op mondharmonica en Sax Gordon Beadle en Matt Parker op blaasinstrumenten. Pittige vocalen, flitsende gitaar en vurige hoorns openen het album op ‘Neighbor Neighbor’, het nummer ooit bij elkaar gepend door Huey P. Meaux was een single voor Jimmy Hughes in 1964. Sax Gordon zorgt voor swingende saxofoon arrangementen op ‘Flamin’ Maimie’, dat een rockend gesyncopeerd ritme heeft. Dat werd bij elkaar geschreven door Penny aka Patti Page, Willie Dixon, Paul Whiteman, en Fred Rose én werd opgenomen door Koko Taylor in 1985 op het label Alligator Records. De bluesrocker ‘Roll With Me Henry’, ook bekend als ‘Dance With Me Henry’, werd geschreven door Etta James, Hank Ballard en Johnny Otis, is een ander hoogtepunt. Na het intense ‘Something You Got’ (Chris Kenner) knallen The Strikes de rock-‘n-roll track ‘Fujiyama Mama’ (Jack Hammer) en de slowblues ‘I Look Good In Bad’ (Dayna Kurtz) en het funky ‘Pretty Good Love’. The Strikes presenteren een unieke cover van Albert King'’s single ‘The Hunt’, origineel uit 1967. Rich Badowski introduceert zichzelf op harp in de Chicago bluessongs ‘Rock Me Baby’, origineel van B.B. King én ‘You Can Have My Husband’, geschreven door Dorothy LaBostrie en gezongen door Irma Thomas in 1977. Om te eindigen met ‘Chauffeur Blues’ van Memphis Minie. De langspeler ‘Trial By Fire’ een sterk debuut voor Fran Drew and The Lucky Strikes. Fran Drew and The Lucky Strikes mengen rock, blues en funk met aanstekelijke grooves die je zo laten swingen. Of je nu in een bar, een rokerige juke joint of over een stoffige achterafweggetje rijdt. They got it!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The Lucky Strikes blend rock, blues, and funk with infectious grooves that’ll have you shimmying whether you're in a dive bar, a smoky juke joint, or cruising down a dusty backroad. It’s a sound that’s equal parts raw power and musical mastery, with enough swagger to keep your feet tapping long after the show is over. Highly recommended! 
0 Opmerkingen

Steve Tallis: Memory Ghost

4/4/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:

CD1
  1. Le chant des cigales à Montpellier
  2. Jezebel Is On The Prowl
  3. Two Sides To Every Story
  4. True Religion
  5. Bite The Bullet
  6. Charlie Watts
  7. Bajo Blues
  8. Cut Your Heart In Two
  9. Rosie Be My Woman
  10. Devil's On The Mainline
  11. How Many Miles To Babylon
  12. Don't Let The Stars Song For Elle
  13. You Gotta Move
  14. Tenderness
  15. Elephants les éléphants
  16. This May Be My Last Time
  17. My God Is A Rock
  18. Wisdom Is Better Than Jewels
  19. Leave You In The Hands Of My God
  20. You Foolish Men
  21. I'd Rather Be A Hobo Than A Bobo
  22. My Mama Told Me My Lips Would Get Me Into Trouble
  23. God Moves On The Water
  24. I Heard My Mother Calling My Name
  25. Contemplation Hiroshima
 
CD2
  1. It Never Entered My Mind
  2. How Many Miles To Babylon
  3. Bite The Bullet
  4. Two Sides To Every Story
  5. Jezebel Is On The Prowl
  6. I Beg Your Pardon
  7. Where Many Rivers Meet
  8. Tenderness
  9. and
  10. Yum Yum Man
  11. Skeletons In My Closet
  12. When I Wake Up
  13. Cut Your Heart In Two
  14. My Mama Told Me My Lips Would Get Me Into Trouble
  15. No Rest For The Wicked
  16. Someone Is Missing
  17. Ain't Nothing Like A Woman
  18. She Makes Me Shiver
  19. Call Me
 
CD3
  1. I Beg Your Pardon
  2. Damned If I Do
  3. The Memory Ghost
  4. I'm Mad Again
  5. The Wound Is The Place
  6. The Left and Right Wing
  7. Paradox
  8. In Another Life
  9. Come To Me
  10. Lizard
  11. It Never Entered My Mind
  12. Jesus Hit Like An Atom Bomb
  13. Trouble Rides A Fast Horse
  14. Drive It Home
  15. Arrows Of Desire
  16. Don't Be Afraid
  17. On Second Thought
  18. Same Thing
  19. Justify
  20. Mind Your Own Business
  21. Spider And The Fly
  22. Sometimes I Have To Laugh
  23. Don't Let Your Right Hand Know
 
 
Website Artiest
Steve Tallis
 
 
Steve Tallis werd geboren in Central Avenue, Maylands in Australië. Sinds zijn 12de  is hij bezeten door muziek. Met zijn debuutalbum ’Zozo’ uit 1993 gooide hij onmiddellijk hoge ogen. Net zoals met ’Monkey Skulls and Thunderstones uit ’97 en de release ’Zozo’ in 1999.  Twee jaar later had Steve dan een acht delige cd-box ‘Anthology Volume 1: The Sacred Path of the Fried Egg -  From Maylands to the Gate of Hell (1962-2001). Er volgde nog heel wat moois en nu promoot de Australian Blues Griot ter ere van zijn 62ste  jaar als muzikant ‘Memory Ghost’. Het is een gedurfde driedelige CD-set met maar liefst 66 monumentale nummers en bijna vier uur aan muziek, live opgenomen in de eerste take. Er zal ook een gelimiteerde oplage van 1.000 exemplaren ter beschikking zijn, dit alles in glorieuze mono geregistreerde tracklist, gecoproducet door de internationaal geprezen Rob Grant in de Poons Head Studio, Fremantle. Tallis’ stijl is uniek in een Australische context met namen als Howlin’ Wolf, Dr. John, Captain Beefheart, Bob Dylan, Leadbelly en Tom Waits die als referentiepunten worden genoemd. Tallis graaft diep in zijn geest en verwerkt Country Blues, Rock, Spirituals en Field Hollers. Complexe lagen die de diepten van de menselijke ervaring plunderen. Liederen over liefde, verlangen, dood, politiek, romantiek, skeletten, olifanten, verlossing, zwervers, spoken - uitdagend, intens, rauw, verrijkend, onvoorspelbaar, onbevreesd, rusteloos, teder, reflectief, gevoelig, instinctief, radicaal - door een muzikale outlaw, een afvallige die de wereld om hem heen observeert, overdenkt, reflecteert en becommentarieert.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
A memory ghost is a memory so strong that it’s left an invisible mark so it can never be forgotten. Some memory ghosts are so strong they cause an eruption of emotions. In celebration of his 62nd year as a musician, Australian Blues Griot STEVE TALLIS delivers his latest release, Memory Ghost – an audacious 3CD set comprising a monumental 66 songs and nearly 4 hours of music, recorded live first take. A limited edition of 1,000 copies and all in glorious mono, coproduced by the internationally acclaimed Rob Grant, Poons Head Studio – Fremantle. His style is unique in an Australian context with names such as Howlin’ Wolf, Dr. John, Captain Beefheart, Bob Dylan, Leadbelly and Tom Waits mentioned by way of reference points. Tallis dig deep into his spirit, incorporating Country Blues, Rock, Spirituals and Field Hollers. Complex layers that plunder the depths of the human experience: Songs of love, desire, death, politics, romance, skeletons, elephants, redemption, hobos, ghosts – challenging, intense, raw, enriching, unpredictable, fearless, restless, tender, reflective, sensitive, instinctive, radical – by a musical outlaw, a renegade observing, contemplating, reflecting and commenting on the world around him.
0 Opmerkingen

Reto Burrell: XII

26/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. What Do You Do (When Your Dreams Don't Come True?)
  2. Black N Gold
  3. When The Sky Falls Down
  4. I Can't Get Close Enough To You
  5. The Girl With The Black Hair And The Blue Eyes
  6. Ech Mach D'Auge Zue
  7. Trouble Will Always Find Me
  8. Gonna Put Myself (Back Together Again)
  9. Any Fool Should Know
  10. The Thunder's Past
 
Website Artiest
Reto Burrell

​Sinds de release van zijn eerste album ‘Echo Park’, in 2001 is de Zwitserse artiest Reto Burrell er vakkundig in geslaagd om rock, pop, country, folk en blues te vermengen tot een stijl van originele Americana. Burrells albums hebben lovende recensies gekregen van enkele van de meest gerespecteerde muziekpublicaties. Het magazine Rolling Stone publiceerde over zijn release ‘Lucky Charm’ in 2014 dat het een geweldige songwriteralbum is met Amerikaanse roots. Americana UK beschreef zijn nummers als tijdloze roots-rock Americana en Tracks Magazine noemde hem The Swiss Tom Petty. In maart 2020 was er de nieuwste single ‘You're The One’, een prachtig duet met zangeres Josy. Nu is de langspeler ‘XII’, de opvolger van ‘Shampoo Or Gasoline’ en ‘Devil Onnmy Tongue’. De tien tracks werden geproduced door Dave Hofmann en Reto Burrell in de Gasthaus Grünenwald, Powerplay Studio. Reto opent samen met zijn akoestische gitaar in What Do You Do (When Your Dreams Don't Come True?) en ‘Black N Gold’. Met ‘When The Sky Falls Down’ gaat het tempo wat de hoogte in, om al voor snel het ingetogen pad te opteren in de overige songs. Afsluiter ‘The Thunder’s Past’ is een meerstemmige en geagiteerd Americana track. Het album ‘XII’ heeft alle kenmerken waarom we van Burrell zijn gaan houden; aanstekelijke melodielijnen, betekenisvolle teksten, geweldige akoestische gitaarriffs en oprechte vocalen. Folk, Americana en blues als maatstaf. Als succesvol artiest is Burrell een vaste waarde geworden in de livemuziekscene.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
This album 'XII' has all the hallmarks of why we came to love Burrells sound; catchy melodies, meaningful lyrics, great acoustic guitar riffs and sincere vocals. Folk, Americana and blues as a benchmark. As a successful artist, Burrell has become a fixture in the live music scene
0 Opmerkingen

Janiva Magness: Back For Me

25/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Masterpiece (feat. Joe Bonamassa)
  2. The Same Love That Made Me Laugh
  3. November
  4. Holes (feat. Sue Foley)
  5. I Was Good To You Baby
  6. You Can Bring Me Flowers
  7. Down So Low
  8. Do I Need You
  9. Hittin' On Nothin' (feat. Jesse Dayton)
 
Website Artiest
Janiva Magness

​Janiva Magness is een Grammy Award-genomineerde blues, soul en Americana singer-songwriter. The Blues Foundation benoemde Magness in 2009 tot B.B. King Entertainer of The Year, waarmee ze pas de tweede vrouw werd, na Koko Taylor, die deze eer te beurt viel. Ze ontving een Grammy nominatie voor het album ‘Love Wins Again’ in 2016, en ook haar biografie ‘Weeds Like Us’, waarin ze zowel de trauma’s van haar jeugd (haar ouders pleegden zelfmoord) als de triomfen als artiest worden omschreven. Haar recente release ‘Change In The Weather - Janiva Magness Sings the Songs of John Fogerty’, is een eerbetoon aan deze legendarische singer/songwriter. Nu promoot ze haar nieuwe langspeler ‘Back For Me’ op het label Blue Elan Records. Janiva Magness’ zeventiende album ‘Back For Me’ is een thesaurus vol met minder bekende pareltjes van bekende artiesten zoals Bill Withers, Ray LaMontagne, Allen Toussaint, Doyle Bramhall II én Tracy Nelson, geproducet door haar long time friend Dave Darling. Het album bevat topgitaristen als Joe Bonamassa in de openingstrack ‘Masterpiece’, Sue Foley in de overweldigende rocker ‘Holes’ en Jesse Dayton in het afsluitende ‘Hittin’ On Nothin’, stergitaristen die elk hun stempel drukken op deze  nummers. Drummer WF Quinn Smith, Ian Walker op bas, Sasha Smith en Phil Parlapiano (toetsen), John Schroeder, Robert ‘Chalo’ Ortiz en Nick Maybury (gitaren) en bluesharp virtuoos TJ Norton vormen de ritmesectie. De release is een krachtige set die muzikaal beweegt van Chicago-via-Texas churn, en zo naar die gospelsoulfunk van Bill Withers ‘The Same Love That Made Me Laugh’. De track ‘November’ is van Texas halfgod Doyle Bramhall II, van Tracy Nelson’s ballade ‘Down So Slow’ gaat het gezwind naar de Cresent City song ‘Hittin’ On Nothin’, van Allen Toussaint, oorspronkelijk gezongen door Irma Thomas. Er is soulleed en liefdesverdriet, maar tegelijkertijd heel wat zelfbewustzijn.  Met andere woorden, Janiva Magness is dé blues.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Janiva Magness’s 17th album Back For Me is a treasure chest of lesser-known gems by well-known artists (Bill Withers, Ray LaMontagne, Allen Toussaint, Doyle Bramhall II, Tracy Nelson) produced by her longtime collaborator Dave Darling. The album features ace guitarists Joe Bonamassa, Sue Foley, and Jesse Dayton as they each put their stamps on their respective special guest appearances. Back For Me is a powerhouse set moving from the Chicago-via-Texas churn of “Masterpiece” to the aching gospel-soul-funk of Bill Withers’ “The Same Love That Made Me Laugh”. There’s heartache and heartbreak, but at the same time self-awareness and accountability and the strength and power that comes from that. In other words, it’s the blues.
0 Opmerkingen

Robbert Duijf: Silver Spoon

21/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Ticket For The Love Train
  2. Silver Spoon
  3. Tired Of Being Good
  4. All Night Long
  5. Angel
  6. She Don’t Know
  7. First Train Out
  8. Losers
  9. Talking In Your Sleep
  10. The General
  11. Those Days
  12. Nothing But Crying
 
Website Artiest
Robbert Duijf

​Na het Best Dutch Blues Album award winnende album ‘Change Myself ‘ uit 2023 heeft Robbert Duijf met ‘Silver Spoon’ een nieuw album te promoten. De twaalf tracks, vol met blues, folk en Americana nummers. Zoals we Robbert al jaren kennen. Het is een gedifferentieerd album, een reis doorheen het diepe zuiden van America, een transpositie naar de Delta. Daar waar de blues ontstond, op de plantages tijdens het harde labeur op de katoenvelden. Robbert trok met zijn liveband, en enkele speciale gasten, de studio in. Robbert zingt en speelt gitaar én mondharmonica. Zijn oudste zoon Rubin vinden we op contrabas en Robin Zalm zit op de drumstoel. Sjaak Korsten verzorgt de backing vocalen, Thimo Gijezen speelt piano, Massimo Bombrini (percussie) én Angelo Bombrini is behendig op banjo. Het is een old school one track opname met een minimum aan overdubs, De nieuwe swampy single ‘First Train Out’ is een ode aan zijn geboortestad Heerlen. De ooit zo rijke en welvarende stad was leeg, men had de bodem bereikt. Het zwarte goud was overbodig! Het enige dat men wilde was met de eerste trein vertrekken. Met zijn rauwe stem heeft Robbert ons al even snel in een wurggreep. De gospel begeesterde titeltrack opent met ritmisch handgeklap, ‘Tired of Being Good’ is een percussie geaccordeerd nummer, Robbert is meer dan behendig op bluesharp in ‘All Night Long’. Bij Jimi Hendrix ontleende en herwerkte Duijf het lied ‘Angel’ en ‘She Don’t Know’ heeft alweer die gospel attitude. En dat divergeert met de bluesboogie ‘Talking In Your Sleep’ en het sfeervolle ‘Nothing But Crying’. Delta blues, een scheut gospel en Amerikaanse folk. Robbert beduveld ons al snel in verheerlijkingen. Robbert Duijf, als een muzikale heler omarmt hij zijn ‘Silver Spoon’.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
After the Best Dutch Blues Album award winning album 'Change Myself' from 2023, Robbert Duijf has a new album to promote with 'Silver Spoon'. Twelve tracks, full of blues, folk and Americana songs. Just as we have known Robbert for years. It is a differentiated album, a journey through the deep south of America, a transposition to the Delta. Where the blues originated, on the plantations during the hard labor in the cotton fields. Delta blues, a dash of gospel and American folk. Robbert quickly deceives us in glorifications. Robbert Duijf, as a musical healer he embraces his ‘Silver Spoon’. 
0 Opmerkingen

Right Hand Man, Chuck Norris, Vol. 2, 1946-1962

17/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Frank Haywood And Monroe Tuckers Band: You Gotta Give It Up
  2. Jimmy Witherspoon: When I Had My Money
  3. Percy Mayfield W/Monroe Tucker & His Orchestra: Two Years Of Torture
  4. Roy Hawkins: Wine Drinkin Woman
  5. Floyd Dixon Trio: I’ll Be Lonely
  6. Little Willie Littlefield: Hit The Road
  7. Roy Hawkins: Just A Poor Boy
  8. Chuck Norris & His Band: Rockin After Hours
  9. Ira Amos: Blue And Disgusted
  10. Pearl Traylor: Come On Daddy
  11. Little Willie Littlefield: Lump In My Throat
  12. Percy Mayfield: Louisiana
  13. Helen Humes: You Played On My Piano
  14. Amos Milburn & His Aladdin Chickenshackers: Let’s Rock A While
  15. Chuck Norris: Messin Up
  16. Chuck Norris: Let Me Know
  17. Jimmy Nelson: Married Men Like Sport
  18. The Robins: Riot In Cell Block #9
  19. Linda Hopkins: Three Time Loser
  20. Rhythm Cats: Cool Caravan
  21. Lorenzo Holden: Whipped Cream
  22. King Perry: Get Out Of My Face
  23. Etta James: The Wallflower (Roll With Me Henry)
  24. Dinah Washington: Don’t Hold It Against Me
  25. Rollee McGill: People Are Talking (Pt. 2)
  26. Larry Williams: Make A Little Love
  27. The Rivingtons: Papa-Oom-Mow-Mow
  28. Johnny Guitar Watson: Sweet Loving Mama
​Eind vorig jaar kon u op deze site de review lezen van het eerste volume rond Chuck Norris in de serie ‘Right Hand Man’. Dat volume behandelde de opnames die Chuck onder eigen naam maakte, alsook de opnames van collega’ waar hij, als gitarist bij betrokken was, gedurende de periode 1946-1955. Ook het tweede volume start in 1946 maar strekt zich verder uit tot 1962. Ook nu krijg je 28 schitterende tracks waarop heel wat bekende namen terug te vinden zijn.
Starten doet het album met ‘You Gotta Give It Up’ van Frank Haywood And Monroe Tuckers Band. Chucks eerste opnames neigden eerder naar de jazz. Dit heerlijk swingend en licht jazzy nummer is dan ook een kolfje naar  Norris’ hand, met als resultaat subliem gitaarwerk. Chuck paste zich moeiteloos aan het repertoire van zijn broodheer aan. Dat laat hij horen op de soulvolle trage blues ‘When I Had My Money’ van Jimmy Witherspoon, alsook in Percy Mayfields ‘Two Years Of Torture’ dat zich in hetzelfde genre situeert. Later krijg je Percy nogmaals met het swingende en bekende ‘Louisiana’. Een eveneens prachtige slowblues komt er met ‘I’ll Be Lonely’ van het Floyd Dixon Trio, met een heerlijke pianopartij van Floyd. Een smooth klinkende gitaar laat Chuck even later horen op ‘Just A Poor Boy’ van Roy Hawkins. Op het instrumentale ‘Rockin After Hours’, dat Norris onder eigen naam opnam, horen we hem dan weer fantastisch duelleren met de sax van Maxwell Davis. Onder eigen naam hoor je Norris later nog met het bluesy ‘Messin Up’ en ‘Let Me Know’.
Op de Leiber & Stoller compositie ‘Riot In Cell Block #9’ van The Robins, hoor je naast Chuck ook medecomponist Mike Stoller aan de piano.
De bluessolo die Chuck op Little Willie Littlefields ‘Lump In My Throat’ neerzet, getuigt van een zeldzaam gehoorde schoonheid. Alhoewel Helen Humes formidabele opnames maakte, kreeg ze toch niet steeds de erkenning die ze verdiende. Overtuig jezelf tijdens ‘You Played On My Piano’, een nummer uit 1952. Cool werk op de zes snaren levert Norris tevens op het instrumentale ‘Cool Caravan’ van Rhythm Cats.
Alhoewel sessiemuzikanten zoals Norris op veel bekende tracks meespeelden, waren ze in de eindmix niet steeds goed te horen. Om maar te zeggen hoe weinig deze competente muzikanten vaak gewaardeerd werden. Dit is het geval op ‘The Wallflower (Roll With Me Mr. Henry) van Etta James, waar je je oren moet spitsen om Norris prachtig ritmewerk te ontdekken. Waar dit niet gebeurde is zeker op Linda Hopkins’ ‘Three Time Loser’, Dinah Washingtons ‘Don’t Hold It Against Me’ en ‘People Are Talking (Pt2)’ van Rollee McGill.
De groep rond Johnny Otis was een kweekvijver voor talent. Zo maakte ook Johnny Guitar Watson er een tijdje deel van uit. Watson hoor je samen met Norris in afsluiter ‘Sweet Loving Mama’ uit 1962.
Ook op dit tweede volume wordt nog maar eens duidelijk welke inbreng Chuck Norris had op opnames van collega artiesten. Zijn gitaarspel zorgde er zonder meer voor dat veel songs van inmiddels bekende artiesten, door zijn inbreng naar een hoger level werden gestuurd.
 
Lambert Smits
Afbeelding
​​At the end of last year you could read the review of the first volume about Chuck Norris in the series ‘Right Hand Man’ on this site. That volume dealt with the recordings that Chuck made under his own name, as well as the recordings of colleagues in which he was involved as a guitarist, during the period 1946-1955. The second volume also starts in 1946 but extends further to 1962. Now you also get 28 beautiful tracks on which many well-known names can be found.
The album starts with ‘You Gotta Give It Up’ by Frank Haywood And Monroe Tuckers Band. Chuck’s first recordings tended more towards jazz. This wonderfully swinging and slightly jazzy number is therefore right up Norris’ street, resulting in sublime guitar work. Chuck effortlessly adapted to the repertoire of his employer. He shows this on the soulful slow blues ‘When I Had My Money’ by Jimmy Witherspoon, as well as in Percy Mayfield’s ‘Two Years Of Torture’, which is situated in the same genre. Later, you get Percy again with the swinging and well-known ‘Louisiana’. An equally beautiful slow blues comes with ‘I’ll Be Lonely’ by the Floyd Dixon Trio, with a wonderful piano part by Floyd. Chuck lets us hear a smooth-sounding guitar a little later on ‘Just A Poor Boy’ by Roy Hawkins. On the instrumental ‘Rockin After Hours’, which Norris recorded under his own name, we hear him fantastically duel with the sax of Maxwell Davis. Under his own name, you hear Norris later on with the bluesy ‘Messin Up’ and ‘Let Me Know’.
On the Leiber & Stoller composition ‘Riot In Cell Block #9’ by The Robins, you hear Chuck as well as co-composer Mike Stoller on the piano. The blues solo that Chuck plays on Little Willie Littlefield’s ‘Lump In My Throat’ is a rare beauty. Although Helen Humes made formidable recordings, she did not always get the recognition she deserved. Convince yourself during ‘You Played On My Piano’, a song from 1952. Norris also delivers cool work on the six strings on the instrumental ‘Cool Caravan’ by Rhythm Cats.
Although session musicians like Norris played on many well-known tracks, they were not always clearly audible in the final mix. This shows how little these competent musicians were often appreciated. This is the case on ‘The Wallflower (Roll With Me Mr. Henry)’ by Etta James, where you have to prick up your ears to discover Norris’ beautiful rhythm work. Where this did not happen is certainly on Linda Hopkins’ ‘Three Time Loser’, Dinah Washington’s ‘Don’t Hold It Against Me’ and ‘People Are Talking (Pt2)’ by Rollee McGill.
The group around Johnny Otis was a breeding ground for talent. Johnny Guitar Watson was also part of it for a while. Watson can be heard together with Norris in the closing song ‘Sweet Loving Mama’ from 1962.
This second volume also makes it clear what contribution Chuck Norris had to recordings by fellow artists. His guitar playing undoubtedly ensured that many songs by now well-known artists were sent to a higher level through his input. Great album!

0 Opmerkingen

Shawn Pittman: My Journey

11/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIIL ALBUM
Tracks:
  1. Until The Time Is Right
  2. Damage Is Done
  3. Add It Up
  4. Heartbreak In East Dallas
  5. Blame It On Me
  6. Tabletop
  7. Low no More
  8. Countin' Them Days
  9. My Journey
  10. Somebody Gonna Lose, Somebody Gonna Win
  11. That's What Love Will Make You Do
 
Website Artiest
Shawn Pittman

​In het Texas bluescircuit is hij zodoende reeds een ervaren artiest, toch werd Shawn op 13 oktober‘74 geboren in Talahin, Oklahoma. Kleine Pittman begon op 8-jarige leeftijd met pianolessen, maar zou al snel worden bedolven onder de drumsticks. Op de leeftijd van 14 hanteert Shawn de gitaar, nadat hij werd blootgesteld aan de bluesklanken van Lightnin’ Hopkins en Muddy Waters. Pittman schonk niet veel later aandacht voor Anson Funderburgh en Mike Morgan en om die muzikale stijl perfect te beheersen verhuisde hij op 17-jarige leeftijd naar Dallas, Texas. Dat Pittman een groot talent is staat alleszins buiten kijf. Sinds de release van zijn eerste album in 1998, is Pittman onderweg met veel wendingen en heel wat interessante stops, net zoals de titelsong van dit album ‘My Journey’ dit alles perfect belichaamt. Shawn Pittman (gitaar/vocals), Erkan Özdemir (bas) en drummer Levent Özdemir kregen backing van Simon Oslender op hammondorgel en Roel Spanjers op piano en accordeon. The Texas Horns, Mark ´Kaz´Kazanoff (tenorsax) en John Mills op baritonsax tekenen present in de heerlijke ballade ‘Blame It On Me’. Scherpe gitaarriffs omarmen een funky ‘Until The Time Is Right’, en ook de Texas mid tempo bluessong ‘Tabletop’ is een van de vele hoogtepunten. ‘Somebody’s Gonna Lose, Somebody’s Gonna Win’ werd ooit bij elkaar geschreven door Lewis Dickson, én is de eerste opname van dat nummer met een band. Roel Spanjers voegde geweldig pianowerk en accordeon toe aan ‘Heartbreak In East Dallas’. Het afsluitende ‘That's What Love Will Make You Do’ is een cover van Little Milton die al langer op de live setlist van Pittman prijkt.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
lthough he’s often closely associated with the Lone Star State since originally taking up residence in Dallas, Texas in the early ’90s, vocalist/guitarist Shawn Pittman is actually an Oklahoma native. For decades Pittman has played with and for musicians like Sam Myers, The Texas Blues Guitar Summit (with Anson Funderburgh and Mike Morgan), Double Trouble, Susan Tedeschi, The Moeller Brothers and many others, but also set some serious landmarks with his own, much lauded albums. 
0 Opmerkingen

Jumping Matt and His Combo: Forward

7/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Forward
  2. Name Reload
  3. Jump, Jump, Jump
  4. Can You Hear Me Mama
  5. Beyond The Golden Gate
  6. Jumping Matt Jumps
  7. Technological Breakdown
  8. You’re The Music In Me
  9. Come On Pretty Baby
  10. Family Burden
  11. Moonshine Mood
  12. Poppy Seed Liquor
 
 
Website Artiest
Jumping Matt

​De meervoudig bekroonde Mátyás Pribojszki, beter bekend als "Jumping Matt",  is een van de hoogst gekwalificeerde mondharmonicaspelers en zangers die er momenteel zijn. Hij heeft inmiddels zijn eigen stijl ontwikkeld, opgetreden in meer dan dertig landen én in diverse continenten. Hij deelde het podium met blues-extraordinaires als Charlie Musselwhite, Bob Margolin, Duke Robillard, Finis Tasby, Howard Tate, Big Daddy Wilson, Carlos Del Junco, Andy J. Forest, Herbie Goins, Bill Barrett, Paul Lamb, Ian Siegal, Little G. Weevil en vele anderen. Hij begon op 15-jarige leeftijd met het bespelen van mondharmonica toen hij luisterde naar een zeldzame opname van wijlen Sonny Boy Williamson. In 1994 richtte hij zijn eerste band op, The Blues Fools. De reputatie van de band groeide snel en de band werd de bekendste Hongaarse bluesband in de Europese bluesscene. De bijnaam " Jumping Matt " is hem door de jaren heen bijgebleven vanwege zijn kenmerkende sprongen op het podium en het beschrijft ook perfect de stijl van de band! Hij waardeert alle legendarische bluesharpmeesters die hem hebben geïnspireerd, maar naast het trouw blijven aan de traditionele blues roots, bouwt hij verder aan zijn eigentijdse speelstijl. Nu is er de langspeler ‘Forward’, de opvolger van ‘Having a Party’ uit 2020. Zanger/mondharmonicavirtuoos Jumping Matt vindt zijn soulmates in Viktor Hamvas (piano, keys) drummer Dániel Molnár én bassist Lásló Csizmadia. Speciale gasten zijn voor de gelegenheid Mónika Pintér, Gabriella Monori & Dóra Kaszti op backingvocals, Károly Belicza (tenor sax), Csaba Döge (trombone) en Attila Resetár en Tamás Biró op trompet. Twaalf songs, elf originelen, dus is ‘You’re The Music In Me’ van de hand van pianist Viktor Hamvas. Verder veel swing en Westcoast jump zoals het jazzy Moonshine Mood’, ‘Name Reload’ en het spreekwoordelijke ‘Jump, Jump, Jump’. Is ‘Can You Hear Me Mama’ en ‘Technological Breakdown’ zijn zeldzame ballades, ‘Beyond The Golden Gate’ een heerlijke instrumental om de cirkel rond te maken met ‘Poppy Seed Liquor’. Moet er nog zand zijn…
 
Philip Verhaege
Afbeelding
His great band the Jumping Matt & His Combo entered the studio with a renewed line-up in the fall of 2024: Viktor Hamvas joined Combo, playing keyboard and piano. Drummer Dániel Molnár and bassist László Csizmadia are responsible for the usual top-charting rhythm section. After thirty years and sixteen albums songwriter, vocalist and harmonica player Mátyás Pribojszki AKA Jumping Matt continues to find new and interesting ways in which to engage listeners! 
0 Opmerkingen

Max Hightower: Nothin’ But The Blues

5/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Double Bubble
  2. It's on Me
  3. Here She Comes
  4. Damned If I Do
  5. Twitchy Witcha
  6. My Baby and Me
  7. Sweet Gum Tree
  8. Too Much of Not Enough
  9. Thick Jello
  10. I Ain't Lyin'
  11. Snuggle Bug
  12. Assmograph
 
Website Artiest
Max Hightower

​Na jarenlang de blues highway te hebben afgestruind als lid van Mac Arnolds band, en met een kofferbak vol originele nummers, werd Max Hightower cooler in de vintage-stijl van de BigTone Studio in NOLA. Daar legde hij een rauwe, ongefilterde mix van New Orleans funk en vette Southern blues vast. Max Hightower werd geboren en groeide op in Upstate South Carolina. Zijn nieuwe langspeler ‘Nothin ‘But The Truth’, op het label MoMojo Records omvat twaalf originele tracks. Voor Max Hightower begon het allemaal met een late night openbaring en een versleten cassette van Muddy “Mississippi” Waters Live. Als twaalfjarige jongen in de Upstate of South Carolina stuitte Max op die oude bluestape nadat hij Jimi Hendrix's opruiende gitaarwerk live op tv had gezien. Het zou voorgoed zijn leven veranderen. Omdat hij geen geld had om een ​nieuwe gitaar voor te kopen, groef zijn grootmoeder haar oude Silvertone Guitar uit de jaren ‘50 op. Al snel merkte ze Max groeiende frustratie over de verroeste, vingersnijdende snaren op én verraste hem in plaats daarvan met een mondharmonica. Die kleine harp werd zijn paspoort naar het hart van de blues, een instrument dat zo dicht bij zijn stem stond dat elke ademhaling spiritueel aanvoelde. Halverwege zijn tienerjaren jamde Max in duistere kroegen, waar hij lessen volgde over wat je wel -en zeker niet- moest doen op rumoerige podia. Terwijl hij zijn vaardigheden op mondharmonica, piano, gitaar en uiteindelijk zang perfectioneerde, leerde hij dat de mondharmonicaspeler een overbodige positie kon zijn als hij niet ook wat extra smaak aan de band zou toevoegen. Dus evolueerde hij tot een multi-instrumentalist, songwriter en producer, creëerde zijn eigen stem, én dit in het genre dat als eerste zijn verbeelding prikkelde. Door de jaren heen heeft Max het podium gedeeld met enkele van de legendes die zijn muzikale passie voor het eerst aanwakkerden, waaronder Hubert Sumlin, Willie Smith, Bob Margolin, Bob Stroger, Eddie Shaw, Leon Everette, Steve Guyger, Kim Wilson en Bobby Rush. Zijn nieuwste project is een bewijs van die tijdsgeest. Max was het haast zat dat studio's aandrongen op clicktracks en overdubs, dus ging hij op tournee naar New Orleans en nam hij nummers op bij het label BigTone Records, waar the reel deal appartuur, vintage RCA-lintmicrofoons en buizenversterkers de no-frills soul van een liveband heroverden. Gesteund door bassist Steadman "Fleetwood" Williams Sr., drummer Brandon Phelps en een wisselende line-up van New Orleans-hoorn- en pianotovenaars, gooide Max alles in de sessies. De opnamen gebeurden in realtime, en dit fouten, lapsussen en al wat erbij en tussen hoort. Net zoals Muddy Waters en Johnny Winter dat vroeger deden. Funk, jazz en blues worden gerelateerd door die fenomenale band, én dit voor een rootsy reis door New Orleans met die  legendarische sound. We dwarrelen door de straten van Bourbon Street met die swamp shuffle boogie ‘Damned if I Do’, het vrolijke ‘Sweet Gum Tree’ én ‘Twitchy Witcha’, het bluesy ‘Snuggle Bug’, het Crescent City piano begeesterde ‘It’s Onn Me’ en het funky ‘Thick Jello’.  Het album ‘Nothin' But The Truth’ is een schat aan originele nummers die druipen van funky Southern New Orleans.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
After years of burning up the Blues Highway with a trunk full of original tunes, Max Hightower mellowed down at the vintage-style BigTone Studio in NOLA.  There he captured a raw, unfiltered blend of New Orleans funk and greasy Southern blues that ain’t “Nothin’ but the Truth.”
0 Opmerkingen

Will Wilde: Blues Is Still Alive

4/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Blues Is Still Alive
  2. Wild Man
  3. Don’t Play With Fire
  4. Gypsy Woman
  5. Trouble Of That Girl
  6. Stole My Love
  7. Girl’s Got Soul
  8. Learn How To Love
  9. Broken Dream Blues
  10. Don’t Trust Me
 
Website Artiest
Will Wilde

​Brighton, Engeland is de thuisbasis voor de familie Wilde. Net zoals Will is ook zijn zusje Dani een zeer begaafde en begenadigde bluesmuzikant. Will was pas 7-jaar toen hij werd overdonderd door de bluessong ‘Help Me’ van Sonny Boy Williamson. Het was net of de harpsound een deel van hemzelf was geworden. Ook de heuse soul en bluesplaten van zijn vader vormden een heuse inspiratiebron. Hij was zestien jaar toen hij zijn eerste mondzettingen op een plastieken mondharmonica zette. En Will Wilde weet zijn titelkeuzes wel te vinden. Zijn debuutplaat was ‘Unleashed’, om zijn weg te vervolgen met ‘Raw Blues’ in 2013, ‘Bring It On Home’ en ‘Bad Luck On Friday’ uit 2022. Tussendoor was er ‘Live In Hamburg’ in 2015. Nu promoot hij ‘Blues Is Still Alive’. Het album bevat een geweldige begeleidingsband, met onder andere de doorgewinterde talenten van Steve Rushton (Imelda May, Jeff Beck) op drums, Greg Coulson op toetsen, Bobby Harrison op gitaar en Russell Carr op bas. Samen creëren ze een ritmesectie die hard groovet, wat het podium creëert voor Wills opwindende mondharmonica. Lindsey Bonnick en Chloe Josephine van Brave Rival en Wills zus Dani Wilde verzorgen soulvolle achtergrondvocalen op verschillende nummers, wat de emotionele diepte van het album nog meer naar een hoger niveau tilt. De titeltrack fungeert als albumopener, die verbluffende nieuwe single van virtuoze bluesrock-harmonicaspeler Will Wilde, het nummer bevat bluesgitarist Walter Trout die een extra laag authenticiteit toevoegt aan dit toch al onvergetelijke nummer. Met zijn mix van soulvolle vocalen, aangrijpende teksten en een virtuoze gitaar- en mondharmonicastrijd, is ‘Blues Is Still Alive’ op weg om een ​​grote hit te worden onder bluesrockfans! We trekken naar Texas voor ‘Wild Man’, heeft ‘Don’t Play With Fire’ die Chicago blues vibe, is ‘Gypsy Woman’ heerlijke akoestische blues en performed Wilde ‘Trouble Of That Girl’ in highspeed. De bluesharp ballades ‘Stole My Love’ en ‘Broken Dream Blues’ zijn volgende hoogtepunt, en dat divergeert met de bluesrockers ‘Girl’s Got Soul’ en ‘Learn How To Love’. We absorberen nog een laatste keer die Windy City bluesgroove met het swingende ‘Don’t Trust Me’. De nummers blijven trouw aan de kern van het genre, maar Wills unieke aanpak doordringt elk nummer met een vurige energie en passie die dit album onmogelijk te negeren maakt. ‘Blues Is Still Alive’is meer dan alleen een eerbetoon aan het genre, het is een gedurfde uitspraak die bewijst dat de blues nog steeds springlevend en vitaal is. Hell Yeah!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Prepare to be blown away by ‘Blues Is Still Alive’ the electrifying new album from blues harmonica virtuoso and singer Will Wilde This is no ordinary blues record—it's a full-throttle exploration of the genre, with a powerful intensity that’s unmatched. Will Wilde plays the harmonica in a way that echoes the raw power of guitar icons like Gary Moore or Jeff Healey, bringing his own dynamic and commanding style to every note. The result is a blues harmonica album like you’ve never heard before. The songs remain true to the core of the genre, but Will’s unique approach imbues each song with a fiery energy and passion that makes this album impossible to ignore. ‘Blues Is Still Alive’ is more than just a tribute to the genre, it’s a statement that proves the blues is still alive and kicking. Hell Yeah! 
0 Opmerkingen

Travellin’ Blue: Take The Edge Off

3/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Better Left Unsaid
  2. No Gooder
  3. The Closer Is King
  4. Down The Rabbit Hole
  5. Death Smiles At Us All
  6. Come Hell Or High Water
  7. Take The Edge Off
  8. After All
  9. Hellhole Shuffle
  10. Lay Down Knuckle Under
 
Website Artiest
Travellin’ Blue

In 2020 startte deze band als Travellin’ Blue Kings met leden die hun sporen in diverse Belgische band reeds ruimschoots verdienden. Hun in 2022 uitgebracht album ‘Bending The Rules’ bracht de band, zowel in Europa als de States erkenning.
In het najaar van 2023 voerde de band een belangrijke update door. Travellin’ Blue Kings werden kortweg Travellin’ Blue en met een gewijzigde bezetting en een vernieuwd repertoire, presenteren ze nu hun derde album ‘Take The Edge Off’. Momenteel bestaat de band uit JB Biesmans (zang, sax en harmonica, Luke Alexander (gitaar), Winnie Penninckx (bas), Patrick Cuyvers (Hammond, piano, Wurlitzer en backing voc.) en Steve Wouters (drums). Tien originele nummers van Biesmans, Alexander en Cuyvers laten horen welke richting Travellin’ Blue wil inslaan. Een richting die diversiteit hoog in het vaandel voert.
In opener ‘Better Left Unsaid’, dat zich ontplooit als een bluesrocker, treedt nieuwkomer gitarist Luke Alexander al meteen stevig op de voorgrond. In dat genre situeert zich ook het eerder als single uitgebrachte ‘Come Hell Or High Water’. Dat het ook ingetogen kan, bewijst de band op de ballad ‘The Closer Is King’, terwijl swing dan weer de basis vormt voor ‘Down The Rabbit Hole’.
Hét hoogtepunt van het album komt er met ‘After All’, een compositie van toetsenwizard Patrick Cuyvers. Een pracht van een soulvolle bluesballad, knipogend naar het verleden maar met een hedendaagse twist, waarna Biesmans zijn talent op de sax laat horen in de swingende jazzy instrumental ‘Hellhole Shuffle’.
‘Take The Edge Off’ is een album dat de meest diverse bluesfan op zijn of haar wenken bedient.
 
Lambert Smits
Afbeelding
In 2020, this band started as Travellin' Blue Kings with members who had already earned their spurs in various Belgian bands. Their album 'Bending The Rules', released in 2022, brought the band recognition in both Europe and the States. In the fall of 2023, the band carried out an important update. Travellin' Blue Kings became Travellin' Blue for short and with a changed line-up and a renewed repertoire, they now present their third album 'Take The Edge Off'. The band currently consists of JB Biesmans (vocals, sax and harmonica), Luke Alexander (guitar), Winnie Penninckx (bass), Patrick Cuyvers (Hammond, piano, Wurlitzer and backing vocals) and Steve Wouters (drums). Ten original songs by Biesmans, Alexander and Cuyvers show the direction Travellin’ Blue wants to take. A direction that values diversity.
In opener ‘Better Left Unsaid’, which unfolds as a blues rocker, newcomer guitarist Luke Alexander immediately takes a firm position in the foreground. The previously released single ‘Come Hell Or High Water’ is also situated in that genre. The band proves that it can also be subdued on the ballad ‘The Closer Is King’, while swing forms the basis for ‘Down The Rabbit Hole’.
The highlight of the album comes with ‘After All’, a composition by keyboard wizard Patrick Cuyvers. A magnificent soulful blues ballad, winking at the past but with a contemporary twist, after which Biesmans shows his talent on the sax in the swinging jazzy instrumental ‘Hellhole Shuffle’. ‘Take The Edge Off’ is an album that serves the most diverse blues fan to his or her liking.

0 Opmerkingen

Kid Ramos: Strange Things Happening - Featuring Brian Templeton and Johnny Ramos

2/3/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
Strange Things Happening
How I Got Over
I’m Working On A Building
Oh What a Meeting
Jesus Dropped The Charges
An Answer For Isaac
God Walks The Dark Hills
Satan’s Jeweled Crown
Nobody But The Lord
Every Grain Of sand
More Love Power
I’m A Pilgrim Strange Things
 
 
Website Artiest
Kid Ramos
​Kid Ramos werd geboren in Orange County, Californië, is bandlid geweest van The James Harman Band, The Fabulous Thunderbirds, The Mannish Boys, Los Fabulocos en The Proven Ones. Ramos ontving in 2014 de Orange County Music Awards Lifetime Achievement Award en heeft tot nu toe veertien Blues Music Award-nominaties ontvangen. Hij producete ook de laatste opname van de legendarische pianist Floyd Dixon, ‘Time Brings About A Change’, en de bijbehorende documentaire. Zijn omspant dan ook meer dan veertig jaar is. De hoofdvocalist en mondharmonicaspeler Brian Templeton, is een bluesveteraan die meer dan veertig jaar in de muziekscene van Boston, Massachusetts zit. Templeton was de iconische stem van The Radio Kings, met opnames op het in Memphis gevestigde Icehouse Record-label. Hij is een veelgevraagd artiest geweest door Jerry Portnoy, Sonny Rhodes, James Cotton, Otis Grand én heeft onder zijn eigen naam getoerd doorheen Europa, Canada en de Verenigde Staten. Templetons onafhankelijke label Straight Street Records offreert hoofdzakelijk gospelmuziek. Zanger/gitarist Johnny Ramos is Kids zoon, en is een singer-songwriter/gitarist uit Zuid-Californië. Zijn muziek is sterk beïnvloed door de blues en rock-'n-roll van de jaren 50 en 60. De inspiratie voor deze plaat kwam toen Kid Ramos een telefoontje kreeg van een oude bevriende pastoor, James Rasmussen. James steunt heel wat zendingswerk in het buitenland, maar had weinig vertrouwen in de mensen die hij steunde en waar het geld aan werd uitgegeven. Hij besloot dat hij muzikanten zou gaan steunen die gospelmuziek speelden en op die manier het woord zou verspreiden. Hij wilde weten of Ramos een gospelplaat wilde maken. Brian Templeton en zoon Johnny werden aan boord gehaald voor het project. Alles live opgenomen in ongeveer twee dagen met de ritmesectie van drummer Stephen Hodges, bassist Mike Turturro en de geweldige orgel- en pianist Dave Limina. De ontmoeting met producer Chris Lizotte en het ontdekken van veel gemeenschappelijke vrienden leidde tot een geweldige vriendschap. Ramos eerste gospelplaat komt recht echt uit het hart. Gospelmuziek met een West Coast Blues-vibe, het is zo'n unieke en dwingende benadering om deze twee stijlen te combineren. ‘Strange Things Happening’, Kid Ramos eerste langspeler in vijf jaar, is een gospelbluesfusion. Nummers die beroemd zijn gemaakt door iconen zoals Sister Rosetta Tharpe, Mahalia Jackson, The Soul Stirrers en Bob Dylan, maar ook met enkele originele composities van Brian Templeton.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
On his first album in five years, Strange Things Happening, internationally renowned guitarist and producer Kid Ramos shares a musical message of faith, joined by featured vocalists Brian Templeton (The Radio Kings) and his son, Johnny Ramos. Produced by Chris Lizotte (singer/songwriter and worship leader), the session includes Dave Limina on Hammond organ (Ronnie Earl and the Broadcasters), international touring bassist Mike Tuturro, and Stephen Hodges (James Harman, John Hammond, Tom Waits) on drums. A gospel blues fusion accompanies songs made famous by icons including Sister Rosetta Tharpe, Mahalia Jackson, The Soul Stirrers, and Bob Dylan as well as original compositions by Brian Templeton, in this spiritual salve for modern times.
0 Opmerkingen

Bob Corritore And Friends: Doin’ The Shout!

28/2/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Say Baby Say (feat. Thornetta Davis)
  2. Woman Wanted (feat. Oscar Wilson)
  3. Doin’ The Shout (feat. Nora Jean)
  4. I Guess I'm A Fool (feat. Francine Reed)
  5. It's My Life (feat. Nora Jean)
  6. Just A Dream (feat.Oscar Wilson)
  7. I've Got Three Problems (feat. Bobby Rush)
  8. That Don't Appease Me (feat. Thornetta Davis)
  9. I"ve Got to Be With You Tonight (feat. Tia Carroll)
  10. Twenty Room House (feat. John Primer)
  11. Same Old Thing (feat. Jimi Primetime Smith)
  12. My First Love (feat. Bob Stroger)
 
Website Artiest
Bob Corritore
​Doin’ The Shout!’ is een krachtige album dat de mijlpaal viert in de carrière van Bob Corritore, het is zijn dertigste albumrelease! Bluesharpvirtuoos Bob Corritore verhuisde in 1981 van Chicago naar Phoenix en werd al snel een blues habitat op zichzelf. Bob speelde met lokale bluesartiesten als Tommy Dukes, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson, Dino Spells en Chico Chism. Corritore begon in Phoenix zijn radioshow, "Those Lowdown Blues" op KJZZ in 1984, en opende de Rhythm Room muziekclub en haalde tal van legendarische bluesartiesten naar zijn club voor optredens en heel wat  opnamesessies. De eerste single van het album ‘I’ve Got Three Problems’ is met de legendarische Bobby Rush. Deze originele Bobby Rush-compositie is een samenwerking tussen Corritore en een van zijn ware blueshelden. Bobby is een geprezen mondharmonicaspeler, dus het is nogal een statement dat hij de harpklusjes overdraagt ​​aan Bob Corritore en hem aanmoedigt met zijn geweldige commentaar! De all-star band bestaat uit Dexter Allen en Jimi Primetime Smith op gitaar, Chester Thompson (Santana en Tower Of Power) op B3-orgel en baspedalen, en Steve Ferrone (Average White Band, Eric Clapton, Freddie King, Michael Jackson, George Harrison en meer) op drums. Wanneer je al deze elementen combineert, is het resultaat een topprestatie van muzikanten van wereldklasse op het toppunt van hun kunnen. Bobby's edgy teksten en krachtige vocalen, Bob Corritore's sluwe harmonische licks en deze groovy band leveren een waar bluesmeesterwerk! De tweede single ‘I Guess I'm A Fool’, is een diepe bluesklaagzang met de beroemde blues-, jazz- en gospelzangeres Francine Reed. ‘Doin’ The Shout!’ bestaat uit twaalf nummers, opgenomen in negen sessies tussen 2023 en 2024. De zangers die graag hun medewerking verleenden zijn Thornetta Davis, Oscar Wilson, Nora Jean, Francine Reed, Bobby Rush, Tia Carroll, John Primer, Jimi Primetime Smith en Bob Stroger, en de geweldige lijst muzikanten omvat Bob Margolin, Duke Robillard, Kid Ramos, Dexter Allen, Steve Ferrone, Ben Levin, Chester Thompson, Mark Early en Johnny Burgin. Een meesterwerk!
 
 
Philip Verhaege
Afbeelding
‘Doin The Shout!’ comprises twelve tracks, freshly recorded during 2023 and 2024. Featured singers include Thornetta Davis, Oscar Wilson, Nora Jean, Francine Reed, Bobby Rush, Tia Carroll, John Primer, Jimi Primetime Smith and Bob Stroger, and the amazing list of musicians includes Bob Margolin, Duke Robillard, Kid Ramos, Dexter Allen, Steve Ferrone, Ben Levin, Chester Thompson, Mark Early, Johnny Burgin and many more. Bob Corritore’s sly harmonic licks and this groovy band deliver a true blues masterpiece!
0 Opmerkingen

Marc Muleman Massey: Been A Long, Long Time

26/2/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIIL ALBUM
Tracks:
  1. Been A Long, Long Time
  2. Baby’s Gone
  3. Can’t Tell Me Nothing About The Blues
  4. Give Me Your Love
  5. Hey Good Looking
  6. That’s How I Got To Memphis
  7. She’s Married To The Streets
  8. I’m Sorry About That
  9. My Used To Be
  10. Going Back To Memphis
  11. Your Good Stuff
 
Website Artiest
Mark Muleman Massey

​
​Mark Muleman Massey, groeide op in Clarksdale, Mississippi, is de kleinzoon van pachters en de wisselvalligheden van de adolescentie leidden hem op 19-jarige leeftijd naar een periode van detentie in de Parchman-gevangenis. Paradoxaal genoeg was dit zijn muzikaal geluk. Tot dan toe had Mark nog nooit een gitaar opgepakt, maar dankzij de ontmoeting met David Kimbrough, zoon van de legendarische Junior Kimbrough, begon hij de belangrijkste gitaarvaardigheden te leren, werd hij steeds gepassioneerder, niet alleen over de gitaar maar over de blues in het algemeen. Hij werd al snel lid van The Parchman Prison Band, waarmee hij de kans kreeg om voor B.B. King te openen. Sindsdien heeft hij waar mogelijk gespeeld, van de typische juke-joints tot de meest prestigieuze festivals, opnames gehad met artiesten als Bobby Rush, Eric Gales en Earl "Peanutt" Montgomery. Hij kreeg zelfs de kans om opnieuw te openen voor B.B. King. Mark Massey schitterde meteen bij zijn debuutalbum ‘One Step Ahead of the Blues’ in 2014. Tien jaar later is er ‘Been A Long, Long Time’. Een album met elf nummers, waarvan acht originelen, nummers waarin hij werd bijgestaan door twee hoog gewaardeerde songschrijvers als Ed Hill en Billy Lawson. Verder vinden we drie accuraat uitkozen covers met ‘Hey Good Looking’ van Hank Williams, dat voor het eerst werd uitgebracht in 1950, ‘That’s How I Got To Memphis’ van Tom T. Hall én Bobby Womacks ‘I’m Sorry About That’, dat werd opgenomen door Wilson Pickett in 1967. In de titeltrack ‘Been A Long, Long Time’ speelt Robert Fossen geweldige mondharmonica. Het wordt autobiografische met ‘Can’t Tell Me Nothing About The Blues’ en Mark schittert in ballads zoals het prachtige ‘Baby’s Gone’. Naast Mark (zang en gitaar) bestaat de ritmesectie uit Billy Lawson (gitaar, artistieke productie), Bob N Weaver (bas), Roger Starr (drums), producer Clayton Ivey ( toetsen), Jim Whitehead (Wurlitzer en Hammond B3), Robbert Fossen (mondharmonica), Travis Wammack en Kelvin Holly (gitaren). The Webster Street Horns en The Avalon Sisters met  backingvocals. De tracks werden geregistreerd in de Wishbone Recording Studios, in Alabama. Mark's karakteristieke en kenmerkende soulstem zit alweer boordevol inspiratie en alle nummers hebben die blues inslag, en dit met een muzikale kruising van strakke R & B en soul.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Mark Muleman Massey recorded his debut album 2014’s ‘One Step Ahead Of The Blues’ on Icehouse Records. This new album ‘Been A Long, Long Time’ was recorded and produced by Billy Lawson at Wishbone recording studios in Muscle Shoals, Alabama. The eleven songs include eight originals. Mark's characteristic and distinctive soul voice is full of inspiration. All songs have that blues touch, and this with a musical cross between tight R&B and soul.
0 Opmerkingen

Rev. Peyton’s Big Damn Band: Honeysuckle

19/2/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Honeysuckle
  2. Looking For A Manger
  3. Like A Treasure
  4. One Dime Blues
  5. Nell (Prison Cell Blues)
  6. Freeborn Man
  7. I Can’t Sleep
  8. Let Me Go
  9. The Good Die Young
  10. Keep Your Lamp Trimmed And Burning
  11. Mama Do
 
Website Artiest4
Rev. Peyton Big Damn Band
 
​Rev. Peyton’s Big Damn Band is vaak genoemd als een van ‘the beste front-porch bluesband of the world’. Een Band die wordt geëscorteerd door Reverend Peyton , hij die wordt beschouwd als een van de beste hedendaagse fingerpick-artiesten. The Rev. heeft een reputatie opgebouwd als enerzijds een bijzonder overtuigende artiest, maar ook als een overtuigende evangelist. Zijn rootsy en country bluesstijl inspireerde hem al vrij vroeg. Dit alles prikkelde zijn verbeelding, én samen met zijn band beleefde hij pelgrimstochten naar Clarksdale, Mississippi, bestudeerde bluesmeesters als T-Model Ford, Robert Belfour en David ‘Honeyboy’ Edwards. Reverend Peyton wordt vergezeld door zijn vrouw en wasbordvirtuoos Washboard Breezy Peyton én door de diepe drumritmes van Jacob "The Snakob" Powell. De nieuwe plaat ‘Honeysuckle’ werd geproducet en opgenomen door Reverend Peyton en gemixt door zesvoudig Grammy-winnaar Vance Powell. De plaat omvat veel speciale gasten, waaronder de gospelmuziekgroep The McCrary Sisters op het nummer ‘Manger’, Blues Music Hall of Famer en Grammy-genomineerde mondharmonicaspeler Billy Branch, op het Blind Lemon Jefferson-nummer ‘Nell’ (Prison Cell Blues), Grammy-award-winnende en IBMA's tienvoudig Fiddle player of the Year Michael Cleveland op ‘Freeborn Man’ én Colton Crawford van The Dead South speelt banjo op ‘The Good Die Young’. Deze plaat is een terugkeer naar zijn roots, een zeer persoonlijke mix van oude en nieuwe nummers die Peyton hebben gevormd. Het is tevens voor de band een van de meest akoestische langspelers in jaren, opgenomen met vintage microfoons, gitaren en opnameapparatuur, en uiteraard met zijn National-gitaar. Er zit een vleugje Big Damn Band in de mixture om het wat spannender te maken, en een korte lijst van legendes waar hij altijd al van had gedroomd om mee samen te werken.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The new album from Reverend Peyton’s Big Damn Band, Honeysuckle, is scheduled for independent release on February 21, 2025, via Family Owned Record/Amplified Distribution. Often called “the greatest front-porch blues band in the world,” the Big Damn Band is led by Reverend Peyton, who is considered to be the premier finger picker playing today. Rev has earned a reputation as both a singularly compelling performer and a persuasive evangelist for the rootsy, country blues styles that captured his imagination early in life and inspired him and his band to make pilgrimages to Clarksdale, Mississippi, to study under such blues masters as T-Model Ford, Robert Belfour, and David “Honeyboy” Edwards. Reverend Peyton is accompanied by his wife, the washboard virtuoso, Washboard Breezy Peyton, and kept on time by the deep rhythms of Jacob “The Snakob” Powell.
0 Opmerkingen

Sunny Bleau & The Moons: Passion & Regrest

18/2/2025

1 Opmerking

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Two Glasses of Whiskey on Ice
  2. You Better Put the Coffee On
  3. Low-Down-Middle-Aged-Blues
  4. Peacock Strut
  5. S-H-E-E-E-W-O-M-A-N
  6. Why Don't You Do Right
  7. Waitin' On a Man
  8. You Put Me Out
  9. Deep Regretful Blues
  10. Memphis Bound
 
Website Artiest
Sunny Bleau

​De band, Sunny Bleau & The Moons, wordt geleid door de krachtige alt-vocalen van Kelly Brock a.k.a. Sunny Bleau en gitarist/componist/producer Nicholas Cocco. Het duo dat gevestigd is in Oxford, Michigan USA, schreef en bracht vier volledige studioalbums en meerdere singles uit tussen 2021 en 2025. Ze kregen veel positieve pers en lofbetuigingen voor zowel hun studio-inspanningen als hun dynamische liveoptredens. Sunny Bleau & The Moons werkt zowel als duogroep als met hun volledige band en geeft meer dan zestig shows per jaar, en dit in meerdere staten van Michigan over Florida tot Tennessee en New York. In augustus 2024 sloten Sunny Bleau & The Moons zich aan bij de Endless Blues Records-familie en begonnen ze meteen aan hun vierde langspeler 'Passion and Regrets'. Opgenomen in Memphis, TN in oktober 2024 en geproducet door de legendarische bluesman Mick Kolassa. Het album accordeert tien nummers omgeven met doelbewuste teksten met zwevende melodieën en speculatieve instrumentatie. De release opent met de smooth song ‘Two Glasses of Whiskey on Ice’, een verhaal over een oudere vrouw die een romantische ontmoeting had met een muzikant van Beale Street. Van het zwaarbeladen ‘You Better Put the Coffee On’ gaat het naar het jazzy ‘Low-Down-Middle-Aged-Blues’ en Why Don't You Do Right’ én het bleusy ‘Peacock Strut’. Het folky ‘S-H-E-E-E-W-O-M-A-N’ is ingekleurd met knappe bluesharp, en dat divergeert met de slowblues ‘Waitin' On a Man’ en ‘You Put Me Out’. Een strakke intro leidt ons naar de rocker ‘Deep Regretful Blues’ en het soulcaput ‘Memphis Bound’. Knap!
 
Philip Verhaege 
Afbeelding
The band, Sunny Bleau and The Moons, is led by the powerhouse alto-vocals of Sunny Bleau and guitarist/composer/producer Nicholas Cocco. Based in Oxford, Michigan USA, the duo penned and released four full length studio albums and multiple singles between 2021 and 2025 receiving much positive press and ackolades for both their studio endeavors as well as their dynamic live performances. Working as both a Duo group and with their full band, Sunny Bleau and The Moons perform over 60 shows per year, in multiple states from Michigan to Florida and from Tennesee to New York! On August 10, 2024, Sunny Bleau and THe Moons joined the Endless Blues Records family and immediately began work on their 4th feature album 'Passion and Regrets.'  Recorded in Memphis, TN in October, 2024 and Produced by legendary bluesman Mick Kolassa, the 10-track album combines beautifully crafted and purposeful lyrics with soaring melodies and instrumentation.
1 Opmerking

Dean Zucchero: Song For The Sinners

17/2/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Siting Through
  2. South Side
  3. Lullaby
  4. She’s Saturday Night
  5. Crawfish No More
  6. Shine
  7. Tone of the City
  8. Mama’s Bottle
  9. Never Fade Away
  10. Cold Shot
  11. Suicide for Jesus
  12. Fowl Play
 
Website Artiest
Dean Zucchero

​Minder dan twee jaar na zijn Billboard #1 Blues album debuut ‘Electric Church for the Spiritually Misguided’ uit 2023 is bassist, songwriter en producer Dean Zucchero, die trouwens afkomstig is uit New Orleans, er weer bij met een verzameling krachtige en aangrijpende originele muziek.  De langspeler ‘Song for the Sinners’, dat is uitgebracht op het label Pugnacious Records, bevat twaalf  originele meeslepende tracks die allen door Zucchero zijn gearrangeerd en geproducet. Deze door de blues geïnspireerde welluidendheid wordt versterkt door een cast van beroemde gastvocalisten en -instrumentalisten, waaronder de legendarische Bobby Rush, Mike Zito, Victor Wainwright, John Németh, Albert Castiglia, Jimmy Vivino, Little Freddie King, John Boutté, Glen David Andrews én Sean Riley. Op muzikaal vlak levert deze release verleidelijke grooves en melodieën die verschillende genres uit de jaren zestig en ‘70 omarmen. En dat is Zucchero's symfonische heiligdom. De teksten van de nummers doorkruisen een gevarieerd poëtisch landschap, met bestemmingen zoals het uitglijden van samenwonen, vadermoordnachtmerries, zaterdagavond-ontmoetingen, rouw, centerfold-romantiek, taoïstische onthullingen, geile alcoholische vrouwen, zelfmoord en zoveel meer. En dit met de veelbetekenend titel  ‘Song For The Sinner’ (Lied voor de Zondaars). De eerste single ‘Shine’ is een nummer met Albert Castiglia. Jimmy Vivino mag ‘Siting Trought’ vocaal inzetten. In de uptempo rocker ‘She’s Saturday Night’ zat Victor Wainwright achter de honky tonk piano, net zoals in ‘Crawfish No More’ John Boutté achter de microfoon zit. Mike Zito neemt dan nummers als ‘Tone of the City’ voor zijn conto, net zoals Sean Riley ‘Mama Bottle’ vocaal mag vertolken. John Néméth en Tiffany Pollack verheerlijken het country begeesterde ‘Never Fade Away’. Met Little Freddie King en de song ‘Fowl Play’ is de cirkel voorlopig rond.
Oorspronkelijk afkomstig uit de straten van East Village, New York City, zette Zucchero zijn tanden in de bruisende, door de industrie aangestuurde muziekscene van Manhattan, waar songwriting en studio-opnamevaardigheden al lang worden geprezen en gehonoreerd. Door deze eigenschappen te cultiveren in lokale bars en cabaretmuziekincubators van de stad ontmoette hij blueshelden als Michael Powers, Popa Chubby, Sweet Georgia Brown en Frankie Paris. Zucchero vindt er een consequente waardering voor zijn melodie, lyrisch vakmanschap, arrangement, improvisatie en een algehele connectie met stedelijk multiculturalisme een diepe prominentie in zijn platen. Na een negen jaar durende tournee door Europa met de New Yorkse bluesformatie The Healers, met Thomas Buck-Nasty en de Italiaanse pop-jazzgroep Sugarpie & The Candymen, keerde Zucchero in 2013 terug naar de Verenigde Staten en vestigde zich in New Orleans. Daar ontdekte hij opnieuw de stedelijke diversiteit, maar dit keer met een andere inslag. Hij omarmde hartstochtelijk de rijke bronnen van de Crescent City door een overvloed aan lokaal gig-werk en internationaal tour-werk met de legendarische Cyril Neville (The Meters en Neville Brothers), evenals met andere lokale giganten zoals Little Freddie King, Johnny Sansone, Bruce "Sunpie" Barnes, Mason Ruffner, Mama's Boys en met onze Ghalia Volt, met wie hij productie-, bas- en co-write credits genoot op haar eerste twee albums voor Ruf Records.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
‘Song For The Sinners’ boasts 12 compelling tracks all written, arranged and produced by Zucchero himself. This blues-inspired euphony is elevated by a luminary cast of guest vocalists and instrumentalists including the legendary Bobby Rush, Mike Zito, Victor Wainwright, Albert Castiglia, John Németh, Jimmy Vivino, Little Freddie King, John Boutté, Glen David Andrews, Sean Riley and more. On the musical front, the record delivers enticing grooves and melodies from various genres of the 60s and 70s—Zucchero’s symphonic sanctuary. The lyrics of the songs traverse a varied poetic landscape, with destinations including the slide out of co-habitation, patricidal nightmares, Saturday night hookups, bereavement, centerfold romance, Taoist revelations, horny alcoholic wives, suicide and more.
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY