Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Rozina Pátkai: Taladim

30/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Taladim
Lorelei
Song
Laughing Song
Sea Song
Szerelem? (Intro)
Szerelem?
Poe-Me as maos nog ombros
Llagas de Amor (intro)
Llagas de Amor
A Ra
Chanson d’autumne
O Leaozinho

Website Artiest
Rozina Pátkai

Uit Boedapest, de hoofdstad van Hongarije, komt het geluid van jazzzangeres Rozina Pátkai. Ze werd daar geboren, en groeide daar op. Sinds 2011 leidt ze jazzgroepjes. Haar eerste twee bossa novagerichte albums wonnen Awards tijdens de Independent Music Awards. In 2016 startte ze haar elektronisch muziekproject Minka. Nu heeft ze wereldbekende gedichten van o.a. Nathaniel Barratt, T.S. Eliot, William Blake, Jane Tyson Clement, Fernando Pessoa, Federico Garcia Lorca, Paul Verlaine enz. op jazzmuziek gezet. Rozina wordt begeleid door een saxofonist en pianist, een akoestisch gitarist, een cellist, een percussionist en een bassist. Zijzelf bezit een zachte stem, en de titeltrack is een ritmische compositie. Hierna klinkt ‘Lorelei’ ietwat romantisch, evenals ‘Sea Song’. Na de akoestische intro komt ‘Szerelem?’ eraan, en ‘Llagas de Amor’, eveneens na een intro, vertelt ook een verhaal. ‘A Ra’ doet een bossa nova denken. Een album dat misschien eerst niet aantrekt, maar toch effectief blijkt te zijn.

Patrick Van de Wiele

Foto

An album that at first listen doesn’t appeal, but seems quite effective.

The Diva Jazz Orchestra: Diva + The Boys

30/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Slipped Disc
A Felicidade
Deference to Diz
Noturna
The One I Love Belongs to Somebody Else
Piccolo Blues
Estate
Bucket O’Blues

Website Artiest
The Diva Jazz Orchestra

Het Amerikaanse ensemble Diva bestaat maar liefst uit 15 dames, en wordt geleid door drummer Sherrie Maricle. Deze band blinkt uit in de traditie van de historische big bands, maar met een oog op de progressieve sound van vandaag. Ze opereren vanuit New York, en treden overal ter wereld op. De inspiratie voor de band kwam van Stanley Kay, eens manager en drummer voor Buddy Rich. In 1990 merkte hij Sherrie Maricle op, en twee jaar later was de zoektocht opgang gekomen naar andere vrouwelijke musici. Op dit nieuwe album gaan ze samen met “the boys”, en dat zijn 4 mannelijke muzikanten, een klarinettist, een trompettist, een trombonespeler en een gitarist. Openen doen ze met een cover van Benny Goodman’s ‘Slipped Disc’, gevolgd door een cover van Jobim’s Braziliaanse ‘A Felicidade’. ‘Deference to Diz’ is een originele track, waarna het zachte ‘Noturna’ volgt. De standaard ‘The One I Love Belongs to Somebody Else’ is de volgende in het rijtje, waarna ‘Piccolo Blues’ aan de beurt komt. ‘Estate’ is ook weer Braziliaans van oorsprong, gevolgd door de uptempo afsluiter ‘Bucket O’Blues’. Een album dat fans van big bands zullen smaken!

Patrick Van de Wiele

Foto

An album that fans of big bands will treasure!

Catherine Maclellan: Coyote

29/11/2019

Foto

Detail album

Tracks:

Coyote
Roll with the Wind
Road Is Divided
Out of Time
Breath of a Wind
The Tempest
Emmet's Song
Night Crossing
Sweet by & By
Out of Nowhere
Come Back In
All the Way In
Waiting on My Love
Too Many Hearts

Website Artiest:
Catherine Maclellan

Vader Gene Maclellan schreef in de jaren zeventig een paar americana (toen nog country genoemd) hits bij elkaar. Herinner u ‘Snowbird’ van Anne Murray of de meezinger ‘Put Your Hand In The Hand’ van Ocean (1971). Dochter Catherine kreeg de noten met de paplepel te vreten, kauwde en herkauwde, en laat ze nu zachtjes ontsnappen in heartbreaking songs. Coyote is al haar zesde album, in eigen beheer en in eigen studio opgenomen in Prince Edward Island. Met haar vorig album ‘The Raven’s Sun’ viel ze in de roots prijzen en ook Coyote deint emotioneel op de folk-baren. Blijkbaar zit ook wat Iers bloed in de aderen (en niet alleen in de naam). ‘The Tempest’ is een knappe folkballad in de Ierse traditie van een halve eeuw geleden, met akoestische gitaar en fiddle. Inhoudelijk gaat ze bij haarzelf te rade, al dan niet met de nodige zelfreflectie. Een vergelijking met Joni Mitchell (zoals in de pers veschenen) gaat iets te ver. Catherine Maclellan’s songs zijn veel tradtioneler en minder experimenteel dan Joni’s. In februari dit jaar was ze nog te gast bij Meneer Frits in Eindhoven, één van de weinige keren dat ze in Europa vertoefde. Please come back!

Line-up:
Catherine Maclellan (Vocals, Acoustic Guitar)
Chris Gauthier (Acoustic and Electric Guitar)
Remi Arsenault (Bass)
Clare McDonald (Drums)

And a lot of other great musicians on guitar, fiddle, cello and bouzouki

Marino Serdons

Foto

Catherine Maclellan has the roots in her blood. Great as a singer-songwriter. Wonderful folkballads.

Plexiphones: Break In The Clouds

29/11/2019

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:
Apocalypse
Fail In Love
Running
The Power Of Faith
Stand To Fall
Break In The Clouds
Madame Tussaud
Breathing
You Shock Me
My Language

Website Artiest:
Plexiphones

Het debuutalbum ‘News From The Colonies’ verscheen al in 2012 en kreeg in thuisland Duitsland wat aandacht. En ook de opvolger ‘Electric’ in 2016 was geen echte pottenbreker. Nochtans weet het zestal hoe een song in elkaar te steken. Waar schort het dan aan? Wel, de band verschijnt te laat op het toneel. De hoogdagen van de Simple Minds -sound zijn lang voorbij, om niet te zeggen achterhaald. De Plexiphones – geen naam om high van te worden of in zwijm te vallen – spelen braafjes hun pop/rocksongs met op de achtergrond wat synths. Mooie performance (en live waarschijnlijk prima voor een toffe avond), technisch knap geproduced, doch niet bijster origineel. Afgezien van het tijdselement, volgende songs komen toch in aanmerking voor een download: het coole Apocalypse, het groovy Madama Tussaud of titelsong Break In The Clouds. Enthousiasme regent het niet onmiddellijk, doch een paraplu hoeft ook niet meteen. Hier en daar voel je wat krautrock doorsijpelen, om dan tot de vaststelling te komen dat het toch allemaal uit een tachtiger jaren wolk valt.

Line-up:
Christoph Brandenburg (Guitars)
Wolfgang Kemmerling (Vocals)
Frank Mevissen (Percussion)
Kurt Schmidt (Bass)
Rüdiger Tiedemann (Drums)
Michael Von Hehl (Synthesizers)

Marino Serdons

Foto

Third album of this ‘alternative’ pop/rock band from Mönchengladbach. One can hear the professional skills, but you cannot experience that special feeling: witnessing something unique.

11 Guys Quartet: Small Blues and Grooves

28/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Road Trippin'
Jackrabbit
Sweet Taste
Doggin' It
Sleepless
East Cambridge Cannonball
Speakeasy Serenade
Four Maypops
Down and Dirty
Swing Low
Hey Daddyo
Midnight Streetcar
Rhumba Boogaloo
Swamp Ride

Website Artiest
11 Guys Quartet

Bassist Billy ‘Coach’ Mather, gitarist Paul Lenart, drummer Chuck Purro en Richard Rosenblatt, mondharmonica virtuoos en VizzTone Label Group president, kwamen voor het eerst samen in de vroege jaren tachtig en richtten de succesvolle formatie 11th Hour Band op. Ze performden geweldige rock en blues én waren al snel graag geziene gasten in en rond de Boston Area muziekscène. In 1985 hadden ze de plaat 'Hot Time In The City Tonight' in de winkelrekken. Zowaar de eerste release op het prille Tone-Cool Records label imperium. De komende decennia toerde de formatie op regelmatige basis door de regio. Maar het kwartet bleef ook bezig met andere muzikale bezigheden. Hun unieke muzikale chemie en vriendschap dreef hen steeds weer terug naar het oorspronkelijke Quartet. Rond 2008 besloten ze de studio in te gaan om een aantal originele instrumentals op te nemen. Rechtuit, onopgesmukte live-opnames, haast in one-take opgenomen composities, en dit alles met de nodige variaties en alternaties. Na haast tien jaar besloten de Guys dat het tijd werd om deze muziek aan de wereld te presenteren. Onder het pseudoniem 11 Guys Quartet en de veelzeggende titel ‘Small Blues and Grooves’ registreerden ze toen veertien originele tracks. De single ‘Road Trippin’ is ingekleurd met knappe Freddie King grooves. Opwindende blues harparrangementen dito gitaarriffs zijn de hoofdmoot in deze openingstrack. En het kan nog intransigenter met het West Coats begeesterde ‘Jackrabbit’ en het strakke ‘Sweet Taste’ en ‘Doggin’ It’. Met ‘Sleepless’ wordt heel wat stoom afgeblazen, al blijft Richard ons wel verbazen met zijn uitmuntende mondharmonica methodiek. Chuck Purro slaat alle gensters met zijn drumsticks in het aanjagende ‘East Cambridge Cannonball’. Het zwoele ‘Speakeasy Serenade’, de shuffle uit ‘Four Maypops’ en het zwaar beladen ‘Down and Dirty’ komen zo in aangename antithese met het jazzy swingende ‘Swing Low’ en de Bo Diddley ritmiek van ‘Hey Daddyo’. Van de mid-tempo blues song ‘Midnight Streetcar’ gaat het gezwind naar het veelzeggende ‘Rhumba Boogaloo’ en de finale uitsmijter ‘Swamp Ride’. Uitmuntende mondharmonica, speelse gitaarriffs, diepe baslijnen en strakke drums, de release ‘Small Blues and Grooves’ is een minimalistische instrumentale blues plaat die geen stonde verveelt. Genieten!

Philip Verhaege

Foto

The release "Small Blues and Grooves" is a minimalist instrumental blues album that won't be boring for a second. Their unique musical chemistry and friendship is reflected in the tight arrangements. Excellent harmonica, playful guitar riffs, deep bass lines and tight drums ...
And now replay please..! Enjoy..

Wooden Soldiers

28/11/2019

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:
Intro
Yiou Know
Potion
City Lights
Carry
Fly On
Wind And Rain
The Joker
Garden Pt1
Garden Pt2
My Name
Crazy Town
I Do

Website Artiest:
Wooden Soldiers

Debuutalbum ontstaan uit een relatiebreuk. Gebeurt meer. Dat beide, gescheiden, partners nadien samenwerken aan een album als verwerkingsproces, mag als uitzonderlijk bestempeld worden. Een levensles, een voorbeeld voor velen. Uitzonderlijk of niet, de zeskoppige band vloog enthousiast op de teksten en hun dreamfolk zag het levenslicht. Een indrukwekkende bombastische intro doet het mooiste vermoeden. ‘You Know’ (ook als single) start met snerpende viool alvorens de meerstemmige zang de geijkte folkstructuren bespeelt. Het handengeklap in Potion, de ‘ritmesectie’ zeg maar, is de voorbode van een intelligent opgebouwde song, folk meets jazz. Wooden Soldiers tast de zintuigen af met een afwisseling van vrolijkheid, aardsheid en melancholie. Uitdagend de grenzen zoekend in harmonie. Elementen uit de jazz, de gospel en de southern roots beklemtonen het eclectische. De band bracht al twee EP’s uit in 2015 en 2016. Het full album liet dus een tijdje op zich wachten. Muzikaal gebruiken ze nog niet het volle potentieel, dat belooft dus wel voor de toekomst.

Line-up:
Frank Wolff (Vocals, Guitar, Piano)
Agnes Loonstra (Vocals, Guitar, Piano, Mandolin, Ukelele, Indian Harmonium)
Nora Iburg (Vocals, Synths)
Jan Van Der Hoeven (Bass)
Bart van Gemert (Drums)
Marthe Lasthuis (Violin)

Marino Serdons

Foto

Wooden Soldiers call it dreamfolk: harmony vocals, violin and fingerpicking strings succeeds in reaching a wonderful happy feeling at the end.

Lumen Drones: Umbra

28/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Inngang
Glor
Droneslag
Gorrlaus slatt
Umbra
Avalanche in A minor
Speil
Etnir
Under djupet

Website Artiest
Lumen Drones

Vijf jaar na de release van hun debuut komt de Noorse band Lumen Drones met een opvolger. De band bestaat uit Nils Okland (Hardanger viool), Per Steinar Lie (gitaar) en Orjan Haaland (drums). Opnieuw is het experimentele jazz dat troef is. Het trio creëert een instrumentale sound, waar de gebruikelijke grenzen, zeg maar alternatieve postrock, indie avant-garde, moderne folk, compleet verdwijnen. Je krijgt een mengeling van muziek die doet denken aan Brian Eno, Joy Division, John Cale, Sonic Youth, Arvo Part en Dick Dale, en die uitmondt in een soundscape die echter niet makkelijk toegankelijk is.

Patrick Van de Wiele

Foto

A mix of alternative post-rock, indie avant-garde, modern folk, resulting in experimental jazz.

Skarbo Skulekorps: Skarbo Skulekorps

28/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

1-555-3327
Turnamat
Pilabue
Four Foxes
Farrier and the Hoof
Lysets Hastighet
Kado
Gliploss
50 MB RAM

Website Artiest
Oyvind Skarbo

Twee jaar geleden verliet een lid van Oyvind Skarbo’s jazztrio na 11 jaar de band. Dat verontrustte Oyvind, maar het leidde hem tot dit zevenkoppige Skarbo Skulekorps. Dat bestaat naast Oyvind uit een gitarist, een bassist, een orgelist en drie blazers. Daarnaast kreeg hij hulp van 3 vocalisten en de blazerssectie van het Mohlenpris Foreldrekorps. U mag u hier aan experimentele jazz verwachten, alhoewel het lijkt op een schoolband. ‘1-555-3327, dat opent met elektronische geluiden, is vernoemd naar uitvinder Nikola Tesla, die obsessief bezig was met het cijfer 3, en overleed in kamer 3327. Je hoort een steelgitaar op de achtergrond. Op ‘Turnamat’ blijft de drum van ritme wisselen, ook weer met hier en daar elektronica tussenin. ‘Pilabue’ begint Oosters, maar gaat dan over in een Americana sound. En ‘Four Foxes’ drijft op een funky bas. Verderop is ‘Kado’ gebaseerd op hiphop, en afsluiter ’50 MB RAM’ is iets raar. Een verrassend album, voor wie houdt van experimentele jazz.

Patrick Van de Wiele

Foto

A strange album, for those who love experimental jazz.

Frimout: Ik Geloof In Jou

27/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ik Geloof In Jou
Marcel
Copacabana
Ik Zie Je Graag
Meisje (Ik Laat Je Los)

Website Artiest
Frimout

Met deze EP met 5 originele nummers, van zanger Stef Willems in samenwerking met enkele co-writers, zoekt Frimout aansluiting bij de grotere namen in het Nederlandstalig commercieel genre. Starten doen de heren met de titeltrack, die duidelijk geïnspireerd is op hun blijkbaar grote voorbeeld Clouseau. Daar is niks mis mee, alleen voel ik meer voor het door Kevin Mulligans pedalsteel op schuchtere countrysporen gezette ‘Marcel’. Dat nummer kan trouwens ook bogen op een prima tekst. Een ietwat exotischere richting slaan Stef en zijn kompanen in met ‘Copacabana’. In het uptempo ‘Ik Zie Je Graag’ krijgt Stef vocale steun van Elien Boermans, wat het nummer een serieuze meerwaarde geeft. Het mooiste heeft Frimout blijkbaar bewaard voor het laatste nummer. ‘Meisje (Ik Laat Je Los)’ is een toffe ingetogen, met strijkers overgoten lullaby.
Met ‘Ik Geloof In Jou’ heeft Frimout een mooi visitekaartje in handen. De diversiteit van de songs geeft blijk van talent en potentieel dat de band zeker in huis heeft. Nu nog een beetje werken aan de eigenheid, zodat je bij het horen van een song, onmiddellijk zegt……’Wauw, dit is zeker Frimout!’. Dat dit goed komt, daar kan je op rekenen.

Lambert Smits

Foto

Le Corbeau: IV (Spider Bridge) – V (C’s Theme) – VI (Sun Creeps Up The Wall)

27/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Album IV – Spider Bridge

Purple Gold
Season Of Dust
Rabbits
On Broad Oddway
Blown Out Candle
Under The Spell Of Flowers
When You Are The Night
Feathers
Honey Badger
Burning Theme
Steeling Time In Heaven

Album V – C’s Theme

C’s Theme
Pushbuttons
Girl
Frost Avenue
Night’s Trees Stood Up
Winged Out And Longhaired
1000 Eyed Behemoth
Over The Square

Album VI – Sun Creeps Up The Wall

Blossom With An Evil Light
On A Starry Night
Psycho At The Wheel
Gloria Swanson
Secret Dreams
Sun Creeps Up The Wall
Burner
Shadows Of A Girl

Website Artiest:
Handmade Records

De Noorse gitarist Oystein Sandsalen verschuilt zich met zijn soloprojecten onder de naar Le Corbeau. Een (witte) raaf als je zijn dark psychedelische sounds hoort. Zijn derde album verscheen in 2011 en nu acht jaren later krijgt Le Corbeau een vervolg, niet één maar drie tegelijkertijd. In totaal 27 mindblowing songs met fuzzy guitar, cinematic soundscapes en shoegaze. Vermoedelijk bepotelt Oystein een Fender met heel wat pedalen in zijn bereik. Om toch een kleine selectie te maken, onthouden één of twee songs per cd/lp.
Het Spider Bridge album herbergt heel wat psychedelische songs die raakpunten hebben met The Bevis Frond (Nick Saloman), alleszins met de rijke Engelse psych scéne. Fuzz gitaren roepen dan weer herinneringen op aan de Fuzztones. Oystein durft ook ‘industrial elements’ of experimentele klanken (‘Honey Badger’) in zijn songs vermalen waardoor je een mooie variatie vindt op IV-Spider Bridge (‘Feathers’, ‘Rabbits’). Ach… Vergeet de selectie, het zijn allemaal sterke songs.
C’s Theme, het vijfde album, ligt veel egaler in de psychedelische sfeer; lo-fi en licht vrolijk. Heel cinematic ook, refererend aan surf en desert sounds. Bruikbare stuff voor regisseurs en theaterliefhebbers.
Sun Creeps Up The Wall verklaart al veel in de titel: indie songs, soms dark en creepy, maar ook experimenteel (‘Gloria Swanson’) waardoor er nooit ofte nooit verveling optreedt (‘Burner’)
Niet nodig om alle drie albums tegelijkertijd aan te schaffen. Mijn overtuiging is nochtans: wanneer je één album van Le Corbeau hebt beluisterd, dan wil je ze nadien allemaal in huis halen. Enjoy!

Marino Serdons

Foto

Extremely memorable stuff: cinematic, melodic, sometimes experimental but always psychedelic . A divers collection of songs and sounds on 3 albums. Great stuff, they make in Norway!!

The Niro featuring Gary Lucas: The Complete Jeff Buckley & Gary Lucas Songbook

27/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

No One Must Find You Here
Story Without Words
In the Cantina
Bluebird Blues
Distortion
Mojo Pin
She is Free
Harem Man
Malign Fiesta (No Soul)
Song to No One
Cruel
Grace

Website Artiest
The Niro

Wijlen Jeff Buckley wordt nog steeds bejubeld, dat bewijst deze nieuwe cd. In de periode 1991-1992 schreef hij samen met gitarist Gary Lucas een aantal songs, voor Gary's band Gods and Monsters, die hij zelf inzong. Kort na het concert in 1992, koos Buckley ervoor om solo te gaan. Nu, 28 jaar later, heeft de Italiaanse band The Niro, opgebouwd rond zanger Davide Combusti uit Rome, samen met Gary Lucas deze songs opnieuw opgenomen. Het complete originele project, plus 5 nooit eerder uitgebrachte songs staan op de CD. De sound is uiteraard rock, die soms dromerig klinkt, en soms met een scherpe gitaar uit de hoek komt. Opener ‘No One Must Find You Here’ duurt meer dan 9 minuten, gevolgd door het rockende ‘Story Without Words’. ‘In the Cantina’ is dan weer dromerig, en ‘Bluebird Blues’ zegt genoeg. Op ‘Distortion’ gaan alle remmen los, en zo gaat het verder. Met deze CD bewijzen ze dat ze de Buckley songs eer aan doen. Een aanrader voor zijn fans en rockliefhebbers in het algemeen.

Patrick Van de Wiele

Foto

Recommended to fans of Jeff Buckley and rock lovers.

Laura Noejovich: Laura Has New Standards

27/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Why Don’t You Do Right
Misty
Funny Honey
The Fool on the Hill
Somewhere over the Rainbow
Someone to Watch Over Me
Dreamer’s Ball
Once Upon a Dream
On My Own
Summertime
Somewhere Out There
I’m not that Girl
Wishing You Were Somehow Here Again
When You Wish Upon a Star

Website Artiest
Laura Noejovich

Voor haar debuut koos zangeres Laura Noejovich voor een album met 14 standaards. Alhoewel ze vorig jaar afstudeerde in neurologie aan het Skidmore College, en momenteel werkt als laboratoriumpartner, werd ze klassiek geschoold, en had ze een stem om operazangeres te worden. Maar ze houdt van verschillende muziekstijlen, en wou standaards herdefiniëren. Op dit debuut wordt ze bijgestaan door pianist Takeshi Asai, die zelf in 1997 afstudeerde aan het Berklee College of Music. Sindsdien heeft hij filmmuziek geschreven, en treedt hij op met het Japanse jazzensemble WaFoo. Opener ‘Why Don’t You Do Right’ klinkt in het begin melancholisch, maar wordt daarna overtuigender. Daarna volgt ‘Misty’ en het musicalnummer ‘Funny Honey’. Verrassend is haar cover van het Beatlesnummer ‘The Fool on the Hill’, waarna ‘Somewhere over the Rainbow’ (uit ‘The Wizard of Oz’) volgt. ‘Someone to Watch Over Me’ krijgt een semi opera-aanpak, en vervolgens is blues aan de beurt met ‘Dreamer’s Ball’. ‘Once Upon a Dream’ klinkt ietwat dramatisch, ‘On My Own’ vastberaden, en ‘Summertime’ nogal krachtig. ‘Somewhere Out There’ is een duet van Linda Ronstadt en James Ingram uit een film, hier gevoelig gebracht, iets verder staat Andrew Lloyd Webber’s ‘Wishing You Were Somehow Here Again’. Afsluiter ‘When You Wish Upon a Star’ uit Disney’s ‘Pinocchio’ brengt ons weer bij filmmuziek. Laura bewijst dat ze inderdaad allerlei genres aankan.

Patrick Van de Wiele

Foto

On this debut, Laura proves that she can handle different musical styles.

Jo Berger Myhre & Olafur Björn Olafsson: Lanzarote

26/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Grain of Sand
Atomised/All We’ve Got
Both Worlds
Mimophant
Current
Conjure up the Past
Grain of Sand (reprise)

Website Artiest
Jo Berger Myhre & Olafur Björn Olafsson

Volgend op het debuut van dit Noors/IJslandse duo, ‘The Third Script’ uit 2017, is hier hun nieuwste exploot. Ze schreven, speelden en produceerden alle songs zelf. Jo bespeelt bas, en keyboards, en Olafur nam piano, orgel, Moog, drums & percussie voor zijn rekening. Opnieuw werd het album zowel in Oslo als in Reykjavik opgenomen. Het centrale thema is het Canarische eiland Lanzarote, dat volledig vulkanisch opgebouwd is. Maar ook de romans van de Franse schrijver en dichter Michel Houellebecq komen aan bod. Het duo brengt ambiente jazz, en wordt op 3 tracks bijgestaan door trompetter Eiríkur Orri Ólafsson met Ingi Garðar Erlendsson op trombone & tuba. ‘Lanzarote’ bouwt op het experimentele, en het lijkt wel op een soundtrack voor een film die nog moet gemaakt worden.

Patrick Van de Wiele

Foto

Ambient jazz, as for a soundtrack to film yet unmade.

Gard Nilssen Acoustic Unity: To Whom Who Buys a Record

26/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cherry Man
Acoustic Unity
Masakrake
Omkalfatring
Broken Beauty
Rat on a Skateboard
Less Dense
Dancing Shadows
Botteknott
Elastic Circle
Jon
Skienselva

Website Artiest
Gard Nilssen

Drummer, componist en producer Gard Nilssen opereert vanuit Oslo, Noorwegen. Hij is een veelgevraagd drummer op de Europese jazzscène, die per jaar zo’n 200 dagen de baan op is met zijn bands Gard Nilssen Acoustic Unity, Bushman´s Revenge, SpaceMonkey, Amgala Temple, en Supersonic Orchestra. Gard groeide op in een muzikale familie vol met drummers, en het was dan ook geen verrassing dar hij voor dat instrument koos. Hij behaalde zijn master in jazz aan de NTNU University of Jazz Music in Trondheim. Zijn nieuwste album bevat 12 tracks, die bewijzen dat zijn jazz niet makkelijk te categoriseren valt. De titel verwijst naar ‘To Whom Who Keeps A Record’, een album van Ornette Coleman uit 1975, met opnames uit 1959 & 1960. Het is tevens een verwijzing dat het beter is om albums te kopen dan ze gratis te downloaden. Gard’s Acoustic Unity bestaat verder uit: André Roligheten op sax en basklarinet en Petter Eldh op bas. Wat je hier krijgt is dynamische post-bop, die voor mij eerder de richting van free jazz opgaat. Niet makkelijk toegankelijk.

Patrick Van de Wiele

Foto

Dynamic post-bop and free jazz.

Inadream: No Songs For Lovers

26/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Romantic Tragedy
Love Me Or Leave Me
Red Light
The Stalker
Favourite Song
No Song For Lovers
Blackbird
Friends
Cryptographic
And If

Website Artiest:
Inadream

Recht voor de raap zijn die Duitsers uit Bochum wel. Take it or leave lijkt wel de postpunk boodschap. Niet alleen de titel verraad enige hardheid, op de bijsluiter laat niets aan duidelijkheid over: No Place For Deeper Feelings. De jaren tachtig tijdsgeest zette zich af tegenover de overgevoelige hippies en artlovers. Inadream zet die traditie enigszins verder met catchy melodieën en pompende beats. Ok, we zullen The Clash en The Pixies nooit vergeten. Ook Inadream blijft in die droom hangen. Twee singles werden uit het album getrokken: ‘Red Light’ en de titelsong , ‘No Song For Lovers’, een meezinger. Het debuutalbum van deze jonge sinner’s mag er gerust wezen en ‘maybe –maybe one day’ vinden we ze terug in België op een new wave festival als Sinner’s Day.

Line-up:

Frank Bottke (Gesang, Gitarre)
Dennis Wüllner (Bass)
Thorsten Wüllner (Lead Gitarre)
Achim Bockermann (Schlagzeug)

Marino Serdons

Foto

More creative than in the original period, the German Band Inadream makes very original eighties (post)-punk. A fine debut!

Various Artists: The Ultimate Rockin’ Christmas Collection

26/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Our Last Night: Darrel Higham
Th Colours Of My Childhood Christmas: The Holloway Echoes
Freaky Tiki Christmas: The Strays
Ding Dong Merrily In Debt: The Dellatones
Beer For Christmas: El Camino
The Christmas Twist: Jack Rabbit Slim
The Office Christmas Party: Little Timmy Tinsel & The Fairy Lights
Santa Was A Rockin’: The Elfish Presleys
Snowman Fred: Thee Elfmen
Melancholic Christmas: The Flat Caps
Dear Santa: Henry & The Bleeders
Another Cold Christmas Day: Mary Criddell & The Western All-Stars
Go Go Surfin’ Santa: The Bad Detectives
(Do The) Santa Stroll: The Elfish Presleys
Swing Out Christmas: Haney’s Big House
Blotto In The Grotto: Little Timmy Tinsel & The Fairy Lights
Rudy The Rockabilly Reindeer: The Devil’s Deuce
Christmas Is In December: The Pat Winn Combo
Santa Claus Is Coming To Town: El Camino
Yule Be Mine: The Deadshots With Sharna Mae
Another Christmas Without You: The Epileptic Hillbillys
Souped Up Santa’s Hotrod: The Crawlin’ Kingsnakes
Cruel Yule: Thee Elfmen

Disc 2

Cadillac Under My Christmas Tree: The Bad Detectives
Ballad Of A Bauble: Delta 88
Hey Mr Christmas: The Nuggets
Giblet Gravy: Butch Day & The Nights
Santa Rockefella: Mary Criddell & The Western All-Stars
Santa’s Lost On The Underground: Little Timmy Tinsel & The Fairy Lights
Santa’s Here: Thee Elfmen
Black Eye Friday: The Bad Detectives
I Wish You Were Mine At Christmas Time: El Camino
Elf On The Shelf: The Gruffs
The Santa Special: The Dellatones
Home This Christmas: The Elfish Presleys
Santa Santa: Thee Elfmen
Blue Mistletoe: Mary Kissmas & The Mistletoe
Psycho Ho Ho: El Camino
Keep The Receipt: The Bad Detectives
Will Santa Come Down The Chimney?: The Elfish Presleys
Our Last Night (Piano Version): Darrel Higham
Blotto In The Grotto (Original Version): Little Timmy Tinsel & The Fairy Lights
I Want Christmas: El Camino
Santa Claus You Dirty Rat (Bring Back My Guitar): Weazeldust
While I Was Away: Henry & The Bleeders

Wat is er leuker dan Kerstmis te vieren met jouw geliefkoosd muziekgenre. Voor de liefhebbers van tot de mainstream behorende genres is het aanbod inmiddels immens. Zij die het liever bij ‘old school rhythm & blues’ houden, moeten maar eens door onze reviews bladeren. Ik ben er zeker van dat ook zij er hun gading zullen vinden. Met ‘The Ultimate Rockin’ Christmas Collection’ komen nu ook gelukkig maar, de fans van rock-‘n-roll aan hun trekken. Alan Wilson, eigenaar van de Western Star Recording Studio, liet zijn artiesten maar liefst 45 met Kerstmis verwante nummers inblikken. Nummers die hier netjes verdeeld zijn over twee cd’s. Gitaarvirtuoos Darrel Higham zet meteen de toon met een schitterend rockend ‘Our Last Night’, dat je op het tweede schijfje nog eens in een pianoversie te horen krijgt. Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen, dit is zo een waanzinnig goed album, waarop je zowel kan rocken, jiven, jumpen, swingen, slowen, boppen en noem maar op. Dat hoeft niet noodzakelijk thuis te gebeuren, zoals Little Timmy Tinsel & The Fairy Lights aangeven op ‘The Office Christmas Party’. Heb je het liever iets steviger tegen de psychobilly aan? Wel Henry & The Bleeders gaan met ‘Dear Santa’ maar al te graag op je verzoek in. De countryfreaks daarentegen zullen zeker te vinden zijn voor ‘Another Cold Christmas Day’ van Mary Criddell & The Western All-Stars, waarna The Bad Detectives Santa de surfplank aanbinden met ‘Go Go Surfin’ Santa’. Moe en hoognodig aan wat rust toe? Daarvoor is ‘I Wish You Were Mine At Christmas Time’, een tearjerker van formaat van El Camino, het ideale gezelschap. The Elfish Presleys voegen dan weer een streepje doo-wop toe met ‘Home This Christmas’, terwijl Mary Kissmas & The Mistletoe het op zijn rhythm & blues doen met ‘Blue Mistletoe’. Santa’s minder goed kantje inspireerde Weazeldust ongetwijfeld voor hun ‘Santa Claus You Dirty Rat (Bring Back My Guitar)’.
De titel van deze dubbelaar, ‘The Ultimate Rockin’ Christmas Collection’ dekt volledig de lading. Dit is de ideale sound voor een denderende Christmasparty. Geen zin in een party, geen probleem, de kerstkalkoen zal nog dubbel zo goed smaken met deze cd in je afspeelapparaat.

Lambert Smits

Foto

Are you looking for the ideal rockin 'and rollin' soundtrack for your Christmas party? Look no further and get this double album right away. You will not be disappointed, because 'The Ultimate Rockin' Christmas Collection 'is indeed the ultimate rockin' Christmas collection!

Oscar Benton & Johnny Laporte: Mirrors Don’t Lie

25/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Better Treat You Right
Don’t Take Me To The Gym, Jim
Bad Luck And Trouble
Saint Petersburg Cries
Mirrors Don’t Lie
Can You Spare Me A Dime
When We Don’t Breathe
I Just Can’t Hide
Heart Repair
Now I’m Coming Home
Sometimes I Wonder
No Hunger No Fear
That’s What I Wanna Do (Jam)
You Told Me

Website Artiest
Oscar Benton & Johnny Laporte

Wat gebeurt er als twee, reeds jaren in vak zittende bluesartiesten mekaar ontmoeten? Wel ze kunnen een potje gaan ‘ouwehoeren’ over hoeveel beter het vroeger wel was of ze kunnen hun talenten in een nieuw project gieten. Dat laatste deden Oscar Benton en Johnny Laporte. Na zijn signature song ‘Bensonhurst Blues’ uit 1973, verdween Oscar jammer genoeg wat uit de spots. Ondanks persoonlijke problemen bleef hij toch musiceren, maar het succes van ‘Bensonhurst Blues’ kon hij moeilijk evenaren. Johnny Laporte vormt sinds jaar en dag, samen met broer Guus de schitterende gitaartandem van Barrelhouse. Guus is trouwens ook te horen op slide gitaar op opener ‘Better Treat You Right’. Johnny schreef voor dit album 14 met blues geïnjecteerde songs, die hij tevens voorziet van gitaar-, bas-, ukelele- en pianopartijen. Verwacht geen regelrechte blues, maar wel muziek die nog steeds een hart heeft voor het genre. Het meest in het ‘oog’ (lees oor) springend is de originaliteit en slagkracht die van het album uitgaat. Gesteund door een fantastische band, waaronder het hemels gitaarwerk van Johnny, gaat Benton tot op het bot. Zijn doorleefde stem en de nummers die hem op het lijf geschreven zijn, raken je tot in de kleinste vezel in je lijf. Bovendien is diversiteit troef. Funky op ‘Don’t Take Me To The Gym, Jim’, meeslepend melancholisch op ‘Saint Petersburg Cries’, ruimtelijk en futuristisch op ‘When We Don’t Breathe’ en soulvol op ‘Heart Repair’
Op het jazzy ‘That’s What I Wanna Do (Jam)’ komt Jan Akkerman nog als extraatje even de zes snaren beroeren. Afsluiten doen de heren met ‘You Told Me’, een meesterlijke slowblues, opgesmukt door de heerlijke Hammond van Rob van Donselaar en dito gitaarwerk van Johnny.
‘Mirrors Don’t Lie’ behoort voor mij tot de meest originele albums van het jaar. Well done Oscar en Johnny!

Lambert Smits

Foto

Amazing collaboration between two Dutch blues giants. Singer Oscar Benton and guitarist Johnny Laporte bring 14 progressive songs with a bluesy undertone. To discover!

The Laissez Fairs: Marigold

25/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Long Grow The Marigolds
Phantom Stranger
My Thursday Girl
For You To Know
Your Love Or Hate
Mc Wryly
Molly
Redundant Beach
Dirty Alice Jones
Follow The Money
Firebyrd
Crown Plaza
Remember Her
Mangolds Return
Lillie May
We’ll Get There Someday

Website Artiest:
The Laissez Fairs

De revival van psychedelia speelt zich gelijktijdig af in Engeland/Wales en de US. Vanuit Las Vegas pompen The Laissez Fairs verdovende amfetamines in ons brein met inventieve mod psych en heel wat fuzz. De jaren zestig terug in een stroomversnelling met 16 korte brainfuckers. De band werd opgericht in 2014 door gitaristen John Fallon en Joe Lawless (die ook de mellotron oprakelde). John’s broer Cromm gooide zich op de fuzz bass, en drummer Aaron Archer vervolledigde het trio. Weet ook dat John Fallon reeds in de jaren tachtig actief was bij de neo-psych band The Steppes, componeerde zelfs een solo album en toen werd het stil tot 2011. Enkele singles als opwarmertje en toen tijd voor The Laissez Fairs in 2014. De vier neuzen, met of zonder tussenschot, in dezelfde richting resulteerden in een vierde album. ‘Marigold’ verscheen in juli 2019 en is enkel op cd en als download bij Rum Bar Records verkrijgbaar. Het album swingt van voor tot einde en ligt in het verlengde van The Beatles, The Kinks, The Who en early Syd Barret’s Pink Floyd. En doe daar nog een schep garage rock bovenop. Een album dat je terug vreugde geeft in het leven, een muzikale drug als het ware!

Line-up:
John Fallon (Vocals, Lead Guitar, Bass, Acoustic Guitar, Drums, Fuzz Bass)
Joe Lawless (Vocals, 12 String Guitar, Organ, Piano, Mellotron, EBow)
Cromm Fallon (Bass, Fuzz Bass, Tambourine)
Aaron Archer (Drums, Backing Vocals)

Marino Serdons

Foto

Revival of psych rock from Las Vegas of all places. A musical drug indeed!

Bernie Mora & Tangent: No Agenda

25/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mon Cheri
Commando Roll
Later Daze
No Agenda
Doc the Clock
Take Me Away
Cup a Joe
Pale Moon Funk
It’s a Honu World

Website Artiest
Bernie Mora & Tangent

Gitarist Bernie Mora uit San Antonio kwam in 2013 op het voorplan. Hij richtte de band Tangent op, en ze brachten hun debuut ‘Dandelion’ uit. Deze instrumentale jazz fusion band vermengt funk en rock in hun sound. Deze zeskoppige groep bestaat verder uit: Corey Allen (keyboards), Doug Webb (sax & fluit), Lee Thornburg (trompet & trombone), Daniel Becker (bas) en Charles Godfrey (drums & percussie). Voeg daarbij nog gastmuzikanten Eric Unsworth op bas en Leilani Rivera Low, die Hawaïaanse zang brengt. Deze keer werd er gekozen voor 9 originele composities, en de opener ‘Mon Cheri’ begint met een sax solo, waarna een funky en rockende ritmesectie invalt. ‘Commando Roll’ drijft op een sterk ritme, waarna ‘Later Daze’ volgt. Op de titeltrack haalt Bernie nogal uit op zijn gitaar, terwijl ‘Doc the Clock’ een eerbetoon is aan wijlen drummer Doc Anthony. Daarentegen klinkt ‘Take Me Away’, een herneming uit een vorig album, eerder “mellow”. Op ‘Cup a Joe’ explodeert de rock, gevolgd door het eerder bluesy ‘Pale Moon Funk’. En afsluiter ‘It’s a Honu World’ begint met Hawaïaanse gezang. Is het funk, rock of fusion? Het is van alles een beetje, en zal fans van fusion kunnen bekoren.

Patrick Van de Wiele

Foto

Is it funk, rock or fusion? It’s a bit of everything, recommended to fans of fusion.

Ian Maksin: Sempre – A New Dimension

25/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sempre
Blues au Jardin du Luxembourg
Vancouver Rain
Summer Garden Waltz
Respiro
Lacrimae Novae
Per Me, Per Te …
Sunset on the Cascade
Brand New Page

Website Artiest
Ian Maksin

Componist, cellist en zanger in verschillende talen, dat is in het kort de talenten van de Rus Ian Maksin samengevat. Hij werd in St. Petersburg in een multiculturele familie, en begon op zijn zesde al cello te spelen aan de Special School for Gifted Children aan het Leningrad Conservatory, waarna hij op zeventienjarige leeftijd in zijn eentje verderging aan de Manhattan School of Music in New York. Nadat hij gedurende verschillende jaren samengewerkt had met verschillende prestigieuze orkesten en kamerensembles in het klassieke genre, koos hij ervoor om zijn eigen persoonlijke, artistieke stem te laten horen. Dat deed hij door allerlei stijlen te fusioneren en alle muzikale bagage, die hij vergaard had, te gebruiken. Hij denkt dan ook dat zijn cello de wereld kan redden. Dat instrument heeft dan ook nog nooit zo geklonken. ‘Sempre’ betekent voor altijd in het Italiaans, en Ian’s bedoeling is om dat te stemmen op een universele golflengte, die ons toegang zal geven tot een onuitputtelijke bron van liefde, harmonie en vrede. Daarna gaan we walsen op ‘Blues au Jardin du Luxembourg’, terwijl ‘Vancouver Rain’ eerder melancholisch klinkt. Nog meer walsmuziek met de ‘Summer Garden Waltz’, en zo gaat het maar verder via het sterk in percussie ‘Sunset on the Cascade’ en de fusion van ‘Brand New Page’. Een baanbrekend album, dat wel, voor liefhebbers van neoklassiek en cross-over.

Patrick Van de Wiele

Foto

A groundbreaking album, for lovers of neo classical and crossover.

Aafke Romeijn: M

24/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Proloog
10:20
A15
Ze Zeggen
Een heel klein beetje oorlog
Alpha
Fuga
Elf
Kleurstof
Corolla
Ameland
Interlude 20:40
Spoiler
Zwemdiploma’s

Website Artiest:
Aafke Romeijn

Originele Nederlandstalige conceptuele muziek lijkt uitgestorven. Gelukkig is er M van Aafke Romeijn. Vorig jaar verscheen haar debuutroman Concept M. over een meisje met een mysterieuze ziekte. Aansluitend componeerde ze een volledig muziekalbum, een blik op het verhaal. Zelf heb ik het nog niet gelezen (maar ga het zeker doen). Wanneer het zo intrigerend is als het album, laat ik het zeker weten. Het album kreeg een klaphoesje en een 12-page booklet mee, niet met de gebruikelijke lyrics, wel met een column-achtig verhaal. Muzikaal werkt Aafke graag met synths. De elektro en sample sounds creëren dan ook een soort vervreemding in haar science-fiction verhaal. Aafke is niet een klassiek geschoolde muzikante, het woord is voor haar als journaliste zeker zo belangrijk. Op het album vind je de chartsingle ‘Ameland’ in duet met Spinvis. En als eerbetoon aan onze eigen Limburger Stijn Meuris, coverde ze ‘Een heel klein beetje oorlog’. Aafke is een kind van haar tijd met een gevoel voor hedendaagse elektropop en een drang om te experimenteren.
Het album M is echter nog meer. Het is een ontdekkingsreis (je kan haar weg geografisch volgen) in een wereld van eenzaamheid, zieligheid en dood, doch ook in die van twijfel en hoop én zelfs de voedselkeuring. Een bizarre combinatie? Zoals het hele concept M., doch o zo persoonlijk.

Marino Serdons

Foto

Dive into the world of M.. Science-fiction with a soul. Aafke will show you the way to survive.

Cosmic Circus: Central Galactic Time

23/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Central Galactic Time
My Mind’s Eye
Once Upon a Night
Venus & Voodoo
Summer to Fall

Website Artiest
Cosmic Circus

Onze Noorderbuur Tobias Bader uit Amsterdam, die gitaar en banjo bespeelt, is de bezieler achter de band Cosmic Circus. Tien maanden na de release van hun EP ‘Rise and Fall’ komt hij met deze nieuwe EP. Hij wordt bijgetreden door de Duitse violiste Ute Apfelstedt, die ook zingt, drummer & percussionist Luis Diaz, bassist Tom Johnstone en keyboardspeler Stefan Osadzinski. Ze brengen vintage pop, maar openen hier met een discotrack, die tegelijk de titeltrack is. Daarna volgt de romantische popsong ‘My Mind’s Eye’, waarna country-invloeden à la Neil Young, terug te vinden zijn in ‘Once Upon a Night’. In ‘Venus & Voodoo’ meen ik invloeden van Bowie te bemerken, en afsluiter ‘Summer to Fall’ brengt een ingetogen sfeertje. Een verzameling van 5 verschillende liedjes dus, die de verschillende aspecten van deze band laten horen.

Patrick Van de Wiele

Foto

A collection of 5 different tracks, showing the different aspects of the band.

Kelley Suttenfield: When We Were Young

23/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Harvest Moon
Heart of Gold
Only Love Can Break Your Heart
The Losing End (When You’re On)
Flying on the Ground
The Needle and the Damage Done
Love Is a Rose
Down by the River
Fool for Your Love
Barefoot Floors
Old Man

Website Artiest
Kelley Suttenfield

De akoestische jazzzangeres Kelley Suttenfield heeft in het verleden zowel critici als fans betoverd. Haar ontspannen stijl begon in 2009 toen haar debuut ‘Where Is the Love?’ verscheen. Zijzelf wil echter niet uitsluitend een jazzzangeres genoemd worden. Kelley groeide op in landelijk Virginia, waar hij vader predikant was. Vanzelfsprekend begon haar zangcarrière in het kerkkoor. Toen ze 6 was, begon ze piano te studeren, maar ze deed ook aan theater, en studeerde later zelfs af met een graad in theater en psychologie. Toen ze in NYC belandde, wijdde ze zich aan jazz, en begon te luisteren naar de “big three”, nl. Billie Holiday, Sarah Vaughan en Ella Fitzgerald. Van dan af lag haar traject vast. Haar nieuwste album draagt de ondertitel “Sings Neil Young”, en bevat covers van Young’s meest bekende songs, plus enkele minder bekende. Kelley wordt bijgestaan door Tosh Sheridan (gitaar), Matthew Fries (piano, Fender Rhodes), Phil Palombi (bas) en Eric Halvorson (drums & percussie), plus The Memling Ensemble, leden van het Metropolitan Opera Orchestra. Maar het is geen eerbetoon geworden, maar bevat interpretaties die fris en persoonlijk klinken. Zo kan je genieten van ontspannen, jazzy versies van ‘Harvest Moon’, ‘Heart of Gold’, ‘Only Love Can Break Your Heart’, ‘Down by the River’, maar ook van minder bekende tracks zoals ‘Fool for Your Love’, dat Kelley online vond. Alles bij mekaar een ongecompliceerd album, met interpretaties die het origineel volgen, maar toch hun eigen stempel erop drukken.

Patrick Van de Wiele

Foto

An uncomplicated album with interpretations that follow the original, while imbuing them with their own personality.

Twelfth Day: Face To Face

23/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Keep Me
What’s Real
The Plough
Fact Of Life
Oma’s
In The Filling Station
Deep Dark Beast
Superwoman
East
Face To Face
In The Bar
Reset Button

Website Artiest:
Twelfth Day

Viool, harp en zang. Het instrumentarium van twee dames uit Orkney (Islands) en Schotland die heel experimenteel omgaan met het begrip folk. ‘Deep Dark Beast’ - wat een titel zeg - intrigeert en hypnotiseert door het up-tempo ritme. En je valt nog meer in verbazing wanneer je het psychedelische ‘Fact Of Life’ in je maag gesplitst krijgt. Steeds hoor je weer die Keltische roots met een moderne laag erover gestrooid. In ‘Superwoman’ flirt het duo met de jazzy popsong. In de titelsong ‘Face To Face’ ligt de nadruk om het mooie vioolspel van Catriona en de hemelse harp van Esther, aangevuld met wat slagwerk. Vijftig jaren geleden verbaasde The Incredible String Band door buiten de traditonal folk-lijntjes te kleuren, ook psychedelisch en bewust soms a-tonaal. Twelfth Day springt eveneens heel origineel om met hun snaarinstrumenten, besteden veel aandacht aan de zang en zoeken de grenzen op in hun composities. Ook de traditionele liefhebber komt hier aan zijn trekken met mooie solo’s. Raakpunten met avant-garde kunnen alleen maar het genot verhogen. Het album werd geproduced door niemand minder dan Chris Wood (dé Chris Wood bekend in de jaren negentig i.s.m. Andy Cutting, Martin Carthy en RogerWilson). Om Twelfth Day live te horen moet je dringend naar de UK: op tournee deze maand november. Het is nog even wachten op data voor Nederland en België.

Line-up:
Catriona Price (Violin, Viola, Vocals)
Esther Swift (Pedal Harp, Vocals)
with John Lowrie on drums and Andrew Rob on double bass.

Marino Serdons

Foto

How beautiful can music linger on? Strings to fall in love . Inventive, non-classic folk with avant-garde. A real delight for ear and mind.

West My Friend: In Constellation

23/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Fall Knows
Salt Water
Build A Bed
Old Song
Shape Of A Home
All These Things
An Education

Website Artiest:
West My Friend

Vergeet pop en rock, hier hoor je nog eens kwalitatieve jazzy barok folk. Hoe zeg je??
Traditionele folk hoort voor velen thuis in het museum. En ook de meer hedendaagse stroming heeft het moeilijk om een platform te vinden. Vandaar dat men aansluiting zoekt met andere genres. Het vierde album van de Canadese folkband West My Friend start met ‘Fall Knows’. Een solozang van 2’43” waarin zangeres Eden Oliver onmiddellijk verbluft. Haarzuiver, folky ja, doch ook met een jazztimbre. En dan komt de Victoriaanse muziekstijl aan bod in een aantal musical songs. Aangedikt met een volledig symfonisch orkest weet Eden Oliver levendig en melancholisch haar songs te vertolken. Je zou bijna vergeten dat de band ook nog andere leden heeft op mandolin en accordeon.
West My Friend slaagt erin verbluffend goed in om diverse genres te mengen zonder in overdadige barok te vervallen. En doe je het niet voor de oorstrelende melodieën, ook het hoesontwerp (van Eden jawel) is het vermelden waard. Knap!

Line-up:
Eden Oliver (Vocals, Guitar)
Alex Rempel (Mandolin, Vocals)
Jeff Poynter (Accordion, Vocals)

And a full Orchestra with Choir

Marino Serdons

Foto

Eden Oliver steals the show with her voice, versatile and pure. And even the trifold cover design is from her hand. What a talent!