​Omwille van de heersende Covid-19 pandemie zullen de eindejaarsfeesten dit jaar onder een ander gesternte gevierd moeten worden. Vooral de kerstdagen die toch traditioneel synoniem zijn voor gezellige familiefeesten, zullen er iets anders uitzien. Laten we ons hier echter niet door ontmoedigen. We kunnen terugblikken op jaren met traditionele kerstvieringen, maar terzelfdertijd moeten we hoopvol naar de toekomst kijken. Wat dat terugkijken betreft, daar worden we alvast muzikaal in gesteund door Bear Family, die met ‘Headin’ For The Christmas Ball’ de soundtrack biedt voor een gezellige, ontspannen en nostalgische kerst. Zoals we van het Duitse label gewend zijn, is er ook aan de samenstelling van deze compilatie weer de nodige research voorafgegaan. 31 zeldzame, vaak voor de eerste maal op cd verschenen kerstnummers, allen opgenomen tussen 1940 en 1967 brengen je al vlug in de juiste mood. Opener ‘Christmas Ball’ van Georgie Auld en zijn orkest is meteen al een rariteit. Van Auld krijg je later ook nog ‘It Ain’t Snowin’ Outside’, de keerzijde van deze in 1951 op Coral uitgebrachte single. ‘Jingle Bells’ is zo een klassieker die je zeker reeds in verschillende versies hoorde, maar zoals je het nummer hier in de versie van Knuckles O’Toole & The Brigadiers hoort, hoorde je het nog nooit. Dat geldt trouwens ook voor ‘Rudolph, The Red-Nosed Reindeer’ van Fred Waring & The Pennsylvanians of ‘Sleigh Ride’ van Leroy Anderson. Natuurlijk ontbreken ook The Andrews Sisters niet, maar ook Dinah Washington, Dorothy Collins en Kay Martin schitteren hier. Deze laatste haalt zelfs haar verleidingtrukendoos boven voor Santa. Voor een dosis doo-wop zorgen The Enchanters met ‘Mambo, Santa , Mambo’ en een exotische feel komt er met ‘Here Comes Santa In A Red Canoe’ van The Surfers. Fantastisch is ook de gypsy swing van Django Reinhardt op ‘’Noël Blues’ van Noël Chiboust. Andere grote namen die deze verzamelaar sieren zijn o.a. Louis Prima, Benny Goodman, Ramsey Lewis, Louis Armstrong, Jerry Lee Lewis, Cary Grant, Mickey Rooney en Johnny Otis met Big Jay McNeely.
Bovendien is het geen must om dit album enkel gedurende de kerstdagen in het afspeelapparaat te steken. De dansbare en relaxte sfeer van de mix van swing, jazz, rhythm & blues en croonersongs zorgt gedurende het hele jaar voor luisterplezier. Bear Family heeft met ‘Headin’ For The Christmas Ball’ een pracht van een verzamelaar uitgebracht.
 
Lambert Smits

Bjøro Häland is een chansaard, of heeft het op zijn minst gezegd toch netjes voor mekaar. Op zijn eentje herbergt voornoemd heerschap maar liefst drie jongensdromen van uw schrijver-van-dienst in zijn persoon. Zo is de brave man een Viking (een Noorman afkomstig uit Noorwegen), een cowboy (bovenop zijn kruin prijkt een Stetson) en last but not least is hij ridder (Häland werd door het Noorse vorstenhuis tot ridder geslagen). Niet slecht voor een zanger horen we u denken en zo denkt uw recensent er ook over.
Op het hier besproken ‘Tracks’ hanteert de heer Häland het liever-lui-dan-moe principe. Naast 11 zorgvuldig bij elkaar gesprokkelde covers, vinden we slechts één nummertje van de eigen Noorse ridderhand terug. Maar wie zijn wij om dit de brave man, na enkele tientallen eigen platen, kwalijk te nemen? Correct. Niemand!
Tijdens het bij elkaar sprokkelen van de covers lijkt het wel alsof Bjøro één stelregel in het achterhoofd hield, namelijk: de tracks moeten behalve het hebben van een country-vibe, ook croon-baar zijn! Want naast Viking, cowboy en ridder is Bjøro bovenal een gentleman en een crooner, een Frank Sinatra met een cowboyhoed, een Dean Martin in cowboylaarzen, … En dit croonen lukt hem meer dan behoorlijk. Met een quasi accentloze Amerikaanse dictie zet Häland nummers van onder andere Locklin, Webb, Putman en Kristoffersen naar zijn hand.
Met het productioneel hoogstaande ‘Tracks’  eet Häland van twee walletjes. Enerzijds worden fans van pop(ulaire) country alla Kenny Rogers op hun wenken bediend, anderzijds vinden ook liefhebbers van entertainende crooners hun gading op deze 12-nummers-tellende CD.
​
Jan Coonen (3 ½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Night And Day
2. Summer Wind
3. They Can’t Take That Away From Me
4. It Was A Very Good Year
5. My Kind Of Town
6. In The Wee Small Hours
7. I’ve Got You Under My Skin
8. Witchcraft
9. The Way You Look Tonight
10. My Way

Platenlabel
Diamond Disc Records

Labelnummer
DDCD0724

Distributie
Diamond Disc Records

Promo-agent
Tom Estey Promotion

Website Artiest
Andrew Heller

In 2004 nam zanger Andrew Heller uit Austin, Texas voor het eerst op. Twaalf jaar later heeft hij al negen full cd’s op zijn naam staan. Hij werkte al samen met grote orkesten zoals de Austin Symphony, The Philadelphia Philharmonic en de western swingband The Texas Playboys. Al zijn cd’s hebben een thema dat zich weerspiegelt in de albumtitels: ‘El Paso’, ‘Christmas wonder’, ‘Broadway love’, ‘My beloved’, ‘Places’, ‘I believe in angels’, ‘Reach out’ en ‘Houston’. Hij had meer dan 20 top 15 hits op allerhande nationale charts en New Music Weekly riep hem uit tot ‘doorbraakartiest’ van 2015.
Onlangs verscheen zijn negende album, ‘Sinatra my way’. De titel is bijzonder toepasselijk, want Heller is geen imitator, hij is een vertolker. Hij zingt een greep (10 songs) uit het Frank Sinatra repertoire, geheel op zijn eigen manier. Het album werd geproducet door Ray Barnette, bekend van zijn werk met o.a. Billy Dean tot Dolly Parton. Het schitterende Nelson Riddle Orchestra begeleidt Heller. Ze baseerden zich op de arrangementen van de oorspronkelijke opnames van de jaren 1950, 1960 en 1970 en sleutelden er nog wat aan. Het werden prachtige orkestrale hoogstandjes met veel blazers en strijkers.
Hellers stem is niet zo zwaar en doortastend als die van Sinatra, maar hij heeft zeker een krachtige croonerstem met misschien wel iets meer techniek dan Frank. Maar uiteraard maakt dat van Sinatra de onklopbare meester, die vooral gevoel boven techniek liet primeren. Heller klinkt soms wat té glad. Dat gezegd zijnde zorgen zijn stem en het schitterende orkest een machtig coherent geheel. Ze namen samen o.a. ‘Night and day’, ‘Summer wind’, ‘Witchcraft’, ‘My kind of town’ en ‘My way’ op. ‘It was a very good year’ vind ik een mindere keuze en de song valt eigenlijk een beetje buiten het kader van het album. Al zijn de mooie arrangementen en de klassieke harp, die vreemd genoeg niet op de cd vermeld staat, zeker de moeite waard.
De hoogtepunten zijn Hellers versie van de Gershwin-klassieker ‘They can’t take that away from me’, ‘I’ve got you under my skin’ en ‘The way you look tonight’.

Peter Jacobs (3½)