KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Kristina Stykos: Horse Thief

29/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Horse Thief
  2. It’s Over
  3. Heart In The Wreckage
  4. Me, Myself And Moi
  5. It’s A Mystery
  6. By The Minute 
  7. Let It Run
  8. You’ll Never Love Me
  9. Talk To Me
  10. When You Love Someone
  11. Human Of Peace
  12. As If Tears Could Say
  13. Remembering
Platenlabel
Thunder Ridge Records

Labelnummer
TRR 016

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Kristina Stykos
Het visitekaartje van de in Vermont wonende Kristina Stykos is aardig gevuld. ‘Singer/songwriter, music producer, recording engineer, radio host, performer’ zijn maar enkele van haar talenten. Dat ze ook nog een getalenteerde gitariste is, vermeldt het visitekaartje niet. Daar heeft ze dan weer haar albums voor. En zo eentje is haar recente ‘Horse Thief’. Kristina heeft de folk steeds een warm hart toegedragen. Ze blijft echter niet steken in de klassieke folk, maar vertaalt die naar de hedendaagse smaak. Dat hoor je trouwens in de titeltrack, waar ze folk op een meesterlijke manier met rock verbindt. Een aanstekelijke groove, klokvaste drums, knappe elektrische slide en een fiddle die de rol van de leadgitaar overneemt, maken van ‘Horse Thief’ een song die blijft hangen. De onderwerpen die Kristina inspireren zijn die van de meeste singer/songwriters. Liefde, relaties en de vaak daarbij horende breuken weet ze toch op een eigen manier gestalte te geven. ‘It’s Over’ en ‘Heart In The Wreckage’ zijn enkele ballades, waarbij ze de pijn uit haar lichaam laat wegvloeien. In ‘Me, Myself And Moi’ rapt Kristina op een met funk geïnjecteerd ritme. Dat herhaalt ze nog eens feilloos in het bluesy, van wanhoop doordrongen ‘Talk To Me’.
De toevoeging van drums, bas, elektrische gitaar, slide en fiddle geven Kristina’s songs een eigentijds karakter. Met ‘Horse Thief’ bekijkt Kristina Stykos de folk vanuit een bredere hoek. Ze behoudt de folk als basis, maar ze vermengt hem op een schitterende manier met rock, funk en rap. Aangenaam album!

Lambert Smits (4)
Kristina Stykos mixes in a miraculously way folk with rock, funk and even rap. Accompanied by a fine band, her songs about love, relationships and relationship breaks get a contemporary character.
0 Opmerkingen

Sharon Shannon & Alan Connor: In Galway

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Bungee Jumpers
  2. Coridinio
  3. Rathlin Island
  4. The Midnight Special/Windchime
  5. Little Bird
  6. Reel Beatrice
  7. The Woodchoppers
  8. Neckbelly/Gaffo’s Ball
  9. Duo In G
  10. Cavan Potholes
  11. Blackbird
  12. James Brown’s March/Mouth Of The Tobique
  13. The Galway Girl/Music For A Found Harmonium
  14. The Shining (Alleen Cd)
  15. Sandy River Belle (alleen cd)
Platenlabel
P & C Records

Labelnummer
BMCD594

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Mass Market Recordings

Website Artiest
Sharon Shannon
Alan Connor
Wie ooit in Ierland was weet dat het sociale leven zich afspeelt in de pub. Elke dag vind je er meerdere pubs waar muzikanten samenkomen om muziek te maken, hoe klein het dorpje of stadje ook is. Een betere leerschool kan een muzikant niet hebben. Dat was ook het geval voor de uit de county Galway afkomstige Sharon Shannon. Shannon speelt diatonische accordeon (ook wel eens squeeze box of melodeon genoemd), viool en rechte fluit (tin whistle). Deze instrumenten worden veel gebruikt in de Ierse muziek en geven de ‘reels’ en ‘jigs’ (traditionele folkliederen) de typische Ierse folk-klankkleur.
Bij ons is Sharon misschien (nog) niet zo bekend, maar in Ierland is ze de best verkopende muzikant wat traditionele folk betreft. Ze bracht al vele cd’s uit en toerde de hele wereld rond. Vorig jaar trad ze voor meer dan 250.000 mensen op, dat is niet weinig voor iemand die wereldmuziek, zeg maar nichemuziek maakt.
Ze was ook gastmuzikant of toerde met grote namen uit de pop- en rockwereld, zoals Jackson Browne, Bono, Steve Earle, The Chieftains, The Waterboys, Willie Nelson, Nigel Kennedy, Alison Krauss en vele anderen. 
In juli 2014 speelde ze met zanger/pianist/gitarist en Dubliner Alan Connor een concert in de O’ Conner’s Famous Pub in Salthill, Galway, haar thuisbasis. Het werd uitgebracht in een box met een cd en een dvd. Op de cd staan 15 songs, op de dvd twee minder. De vraag is natuurlijk of hier een meerprijs wordt voor gevraagd, want de dvd is totaal geen toegevoegde waarde. Er staat precies hetzelfde op als op de cd, bovendien stoort het neurotisch camerawerk met veel te veel close-ups de muziek. Een tweede puntje dat stoort is dat (bijna) alle bindteksten en aankondigingen weggeknipt zijn, of het moest zijn dat Sharon nooit iets zegt, wat zeer aannemelijk is omdat ze niet zingt en dus ook geen microfoon heeft. Bovendien is op enkele nummers na de cd volledig instrumentaal. 
En dat is nu juist de kracht van dit album (en Sharons oeuvre). Ze is een uitermate virtuoze accordeonspeelster. Zelden heb ik iemand zo strak en snel en juist weten spelen. Bovendien speelt ze ook rechte fluit (ook wel ‘tin whistle’ genoemd), een instrument dat veelvuldig in de Ierse muziek wordt gebruikt. Getuige daarvan is het traag op gang komende en zeer sfeervolle ‘Rathin Island’. Maar ze staat ook haar spreekwoordelijke mannetje op de viool, zoals in ‘The Woodchoppers’. 
Maar we mogen ook pianist Alan Connor niet onderschatten. Hij begeleidt Sharon op voortreffelijke wijze, en speelt bovendien ook de baspartijen. Zijn impact is groter dan je zou denken, zeker als hij de (elektrische) gitaar ter hand neemt en de Carl Sandburg countryblues klassieker ‘The Midnight Special’ (bekend van Leadbelly en CCR) zingt. Hij doet dat nog een keer bij de wondermooie en catchy hit van Sharon ‘The Galway Girl’. In ‘Cavan Potholes’ geeft hij bovendien een verschroeiende gitaarsolo. Connor is ook een krak in het multitasken als hij met zijn voeten de loops en bassen bedient en tegelijkertijd en afwisselend ook gitaar en piano speelt. Heerlijk om te horen! (daar is de dvd wel goed voor, want dan kan je zien hoe hij dat allemaal doet).
Wie van (Ierse) folk houdt of zich wil voorbereiden op een trip naar Ierland of Dublin, moet deze cd zeker aanschaffen! Dit is virtuoze superkwaliteit van de bovenste plank. Het beste dat je kan beluisteren, in een kleine bezetting. Klasse!
​
Line-up: 
  • Sharon Shannon (diatonische accordeon, tin whistle, viool)
  • Alan Connor (piano, gitaar, zang) 

Peter Jacobs (4)
​People who like (Irish) folk music or people who are preparing a trip to Dublin or Ireland must buy this cd/dvd. This is quality and virtuosity on the highest level. The best you can get in Irish folk music and accordion playing these days.  It’s the real thing, formidable and superb!
0 Opmerkingen

Titus Wolfe: Ho-Ho-Kus N.J.

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Your Name In The Clouds
  2. Too Far Gone
  3. Guru For A Dime
  4. Heaven Stood Still
  5. Where Roses Grow
  6. A Trip Nowhere
  7. Calling Your Name
  8. Angels Don’t Lie
  9. The Trouble You Must Have Seen
  10. Willin’ (feat. Joe Lynn Turner)
  11. Wild, Wild World
Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU CD0665

Distributie
SonicRendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website Artiest
Titus Wolfe
eeds op achtjarige leeftijd kreeg deze Duitser zijn eerste gitaar en al spoedig waren de Amerikaanse singer/songwriters uit de jaren zeventig zijn grote voorbeelden. In de trant van zijn idolen begon hij ook zelfs songs te schrijven. Het zou evenwel nog een hele tijd duren vooraleer zijn muzikale carrière echt goed van de grond zou komen. Als bij wonder bracht een vriend en concertpromotor Titus in contact met David J. Keyes, ooit bassist in de band van Mink DeVille. Titus stuurde Keyes zijn akoestische versie van Minks klassieker ‘Heaven Stood Still’. Die viel in Keyes’ smaak en beide heren hielden contact. Keyes zag wel iets in Wolfe’s werk en trommelde oud-collega’s uit Minks band, toetsenist Kenny Margolis en drummer/percussionist Boris Kinberg op en boekte de Ho-Ho-Kus studio in New Jersey. Samen met Margolis, Kinberg en Keyes ging Wolfe aan de slag met dit album als resultaat. Wolfe heeft een zware stem met een lekker schurend randje, zodat hij zowel wat betreft de uitvoering als zijn repertoire de sfeer van de singer/songwriters uit de 70’s nieuw leven inblaast. Naast een aantal originele songs van de hand van Titus, al of niet met assistentie van Rob Hoare, staan er ook drie covers op ‘Ho-Ho-Kus N.J.’. Natuurlijk mocht enig werk van Mink DeVille niet ontbreken. ‘Angels Don’t Lie’ met ontroerende vioolklanken van David Rimelis en het eerder genoemde ‘Heaven Stood Still’ net als door DeVille, ook door Titus deels voorgedragen, bezorgen je onvermijdelijk kippenvel. ‘Your Name In The Clouds’, ‘Too Far Gone’ en ‘Where Roses Grow’ zijn kwalitatief hoogstaande ballades. En let op dat heerlijk aanzwellend orgeltje op het lichtelijk uptempo ‘A Trip Nowhere’, terwijl ‘Guru For A Dime’ meer rock in zich draagt. Maar het mooiste nummer is voor mij het duet met Joe Lynn Turner in ‘Willin’’ van Little Feat. Turner bekend van zijn werk met o.a. Deep Purple, wandelde de studio binnen, was verrast door het geluid van Wolfe en zong spontaan de door fenomenale akoestische slide gedragen song, mee. Adembenemend mooi!
Er zouden plannen bestaan voor een tournee van Titus Wolfe met deze oud-leden van de DeVille band. Laat ze vooral België niet vergeten!

Lambert Smits (5)
A dark, slightly abrasive voice, fantastic musicians and songs in the style of the singer/songwriters from the 70s made this album a must have!
0 Opmerkingen

Kodiak Deathbeds: Kodiak Deathbeds

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Never Change
  2. Wild Hearts
  3. Cross That Line 
  4. Rattle & Roar
  5. Against The Wind
  6. Gemini
  7. Joseph 
  8. Saturday Night
  9. Borderline
  10. We Found A Home
Platenlabel
Affairs Of The Heart

Labelnummer
HUGO27

Distributie
SonicRendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website Artiest
Kodiak Deathbeds
Kodiak Deathbeds is een Canadees duo bestaande uit Amber Webber en Derek Fudesco. Zowel Amber als Derek hebben een muzikaal verleden. Zangeres Amber maakte deel uit van o.a. Black Mountain en de Canadese Indierockband Lightning Dust. Derek daarentegen was o.a. lid van de naar de gelijknamige song van The Smiths genoemde Pretty Girls Make Graves. Blijkbaar stopt het duo het stevige rockwerk een tijdje in de kast. Minimalisme is troef op dit album. Opener ‘Never Change’ laat Fudesco horen op akoestische gitaar die een erg goed bij stem zittende Webber begeleidt. De combinatie van akoestische gitaar en zang domineert ‘Kodiak Deathbeds’ en hult het album in een ietwat mysterieuze sfeer. Fudesco ruilt de akoestische gitaar voor een elektrisch exemplaar dat hij erg knap fingerpickend bespeelt op ‘Rattle & Roar’ en ‘Against The Wind’, dat overigens niets te maken heeft met de klassesong van Bob Seger. Met ‘Joseph’ wordt het tempo lichtjes opgedreven, maar hoofdzakelijk zijn rust en ingetogenheid de kenmerken van de meeste nummers. 
Kodiak Deathbeds profileert zich met dit album als een eigenzinnig duo dat wars van alle muzikale trends zich met een minimum aan instrumentarium weet te handhaven tussen de vaak overgeproduceerde releases.

Lambert Smits (3½)
The Canadian duo Kodiak Deathbeds creates with only an acoustic or electric guitar and a voice, serene songs that are an oasis of tranquility.
0 Opmerkingen

Brent Best: Your Dog, Champ

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Daddy Was A Liar
  2. Good Man Now
  3. You Shouldn’t Worry
  4. Aunt Ramona
  5. Queen Bee
  6. Travel, Again
  7. Robert Cole
  8. Career Day
  9. Tangled
  10. Clotine
  11. It Is You
Platenlabel
Last Chance Records

Labelnummer
LCRO38

Distributie
SonicRendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website Artiest
Brent Best
Als frontman maakte Brent Best het mooie weer bij de uit Denton, Texas afkomstige countryrockband Slobberbone. Het was weer een tijdje geleden dat we nog iets van hem hoorde, maar nu staat hij er terug met dit soloalbum. Op de foto op de binnenzijde van de digipack kijkt de met lange haren en wilde baard getooide Best, je recht in de ogen. De foto verraadt dat hij niet door het leven werd gespaard, maar de lichtjes in zijn ogen vertellen ook dat hij zich niet door tegenslagen onder de mat laat vegen. En daar weet hij ons rotsvast van te overtuigen op ‘Your Dog, Champ’. De eerste song is al meteen een dik schot in de roos. In het countryachtige ‘Daddy Was A Liar’ rekent Brent voor eens en voor altijd af met de vaderfiguur. ‘Van de doden niets dan goeds’ zegt het spreekwoord. In ‘Good Man Now’ wordt diezelfde vaderfiguur dan ook willens nillens met de mantel der liefde bedekt, alhoewel Brents hevige uithalen op de elektrische gitaar meer van ingehouden woede getuigen. Dat niets de moeite is om er zich druk over te maken, is de boodschap die doorklinkt in de met prachtige pedal steel en viool gebrachte licht rockende, maar vooral no-nonsense lovesong ‘You Shouldn’t Worry’. Niet alleen legt Best zijn gevoelens bloot, hij geeft tevens een inzicht in zijn familie. Een meer dan prachtige ballade is ‘Aunt Ramona’. In de helft van het album trakteert Best met ‘Travel, Again’ op een vrolijk Americana Instrumentaaltje. ‘Career Day’ op school roept bij Best niet de gepaste reacties op. Hij heeft er niet echt een boodschap aan en zal alles wel gaandeweg ontdekken. Eindigen doet Best toch op een positieve manier in ‘It Is You’.
Brent Best is zonder meer één van de beste hedendaagse tekstschrijvers, die bovendien de gave bezit om die teksten in aangename melodieën te verpakken. De onderwerpen die Best inspireren zijn niet altijd even fraai. Soms zijn ze brutaal en zelfs hartverscheurend. Door ze in onverbloemde wijze in teksten te gieten, komen ze niet alleen geloofwaardig over, maar bevatten ze ook een onderliggende boodschap, die vaak ook de oplossing is voor de behandelde situaties.
Alhoewel Brent ook op dit album door een band gebackt wordt, staat de akoestische gitaar en zijn mondharmonica meer op het voorplan dan bij Slobberbone. ‘Your Dog, Champ’ is een imponerend album dat al vlug doet vragen naar meer.

Lambert Smits (4½)
Brent Best doesn’t always describe the finest situations in his lyrics. Sometimes they are rude and even heartbreaking. But one thing is certain, they are 100% honest. The melodies contain country, Americana and folk. Recommended!
0 Opmerkingen

Leeroy Stagger: Dream It All Away

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Something Beautiful
  2. One Perfect Wave
  3. Happy Too
  4. Living In America
  5. I Feel It All
  6. New Music Biz Blues
  7. Poison The Well
  8. Dream
  9. Ten Long Years
  10. Angry Young Man
Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU DP0668

Distributie
SonicRendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website Artiest
Leeroy Stagger
Deze Canadese singer-songwriter debuteerde in 2002 met het spraakmakende album ‘SIx Tales Of Danger’. ‘Dream It All Away’ is inmiddels zijn tiende album en dat kwam er niet zonder slag of stoot. De geboorte van zijn zoon riep gemengde gevoelens bij hem op. Enerzijds belandde Leeroy in een donkere periode, maar tevens zocht hij naar een uitweg, naar het lichtje op het einde van de tunnel. Die donkere periode krijgt meteen een gezicht in de ietwat chaotische intro van het eerste nummer. Na die intro ontpopt ‘Something Beautiful’ zich als een rockende smeekbede naar iets moois dat een uitweg biedt uit de troosteloosheid. Diezelfde vraag om hulp krijgt een vervolg in het eveneens rockende, met pakkende slide gebrachte ‘One Perfect Wave’. Het recht op geluk, wat op dat moment blijkbaar nog niet voor Leeroy was weggelegd is het onderwerp van ‘Happy Too’ dat een beetje aan John Hiatt doet denken. Stagger is niet enkel en alleen met zijn eigen problemen begaan. De sociale onrechtvaardigheid in het ‘beloofde’ land maakt deel uit van ‘Living In America’ en vrolijk rockend gaat het eraan toe in ‘New Music Biz Blues’. ‘Poison The Wall’ wentelt zich dan weer in een ietwat rauwe Deltabluessfeer, nog versterkt door de vreemde maar erg geslaagde distorted bass van Tyson Maiko. De laatste zin ‘Slowly I’m becoming the man I’d hoped I’d be’, uit afsluiter ‘Angry Young Man’ vat het geheel mooi samen. 
Ook muzikaal valt er te snoepen. Akoestische en elektrische gitaren, piano en orgel kleuren de songs, waarbij zich soms een vergelijking met Springsteen of Hiatt opdringt. Maar dan wel op een positieve manier!
Wanneer je de digipack opent, zie je een prachtige foto van een tegen een Cadillac Coupe de Ville aanleunende en weg van de lens kijkende Leeroy Stagger. ‘Close Your Eyes And Dream The Darkness Away’ staat er bovenaan vermeld. Mooier kunnen wij het niet bedenken!

Lambert Smits (4½)
Lyrics about finding a way out for your darkest thoughts packed into songs that are sometimes reminiscent of Springsteen and Hiatt. Great album!
0 Opmerkingen

Cecil Ramirez: Party In The Back

28/12/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. On The One
  2. Talk To The Hand
  3. Stronger Than Before
  4. Remember The Time
  5. Jasmine
  6. Missing You
  7. J Street
  8. Weekend In Napa
  9. Georgy Porgy
  10. Party In The Back
Platenlabel
Music Solutions

Labelnummer
MS-PITB-CD

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Cecil Ramirez
Uit Sarcramento, Californië komt het geluid van de onafhankelijke contemporary jazzartiest Cecil Ramirez. Hij speelt piano, keyboards en bas. Cecil heeft al opgetreden op de Brian Culbertson's Napa Valley Jazz Getaway en op Sax On The River. Hij speelt al piano sinds zijn vijfde, en daar zijn vader militair was verhuisde hij veel, en had hij steeds andere leraars. Op zijn zestiende ging hij naar het conservatorium en daar maakte hij deel uit van de band Pacific Crossing. Hij toerde rond in clubs, casino’s en bars, en hij werd sessiemuzikant. Na zijn uren zat hij in de band Matches. In 2008 kwam zijn debuut ‘Talk To The Hand’ uit, en nu is de opvolger er. Het is Cecil’s hommage aan de R&B grooves waarmee hij opgroeide. Opener is de het funky ‘On The One’ met Adam Hawley op gitaar. Op ‘Talk To The Hand’ speelt Phil Denny sax, en de mooie ballade ‘Stronger Than Before’ werd ooit geschreven door Burt Bacharach en Carole Bayer Sager. Uiteraard kent u de aanstekelijke hit ‘Remember The Time’ van Michael Jackson, hier gecoverd samen met Brian Culbertson op minimoog en percussie. Daarna volgen enkele originele tracks, zoals de tweede single ‘J Street’ met Michael Lington op sax. Toto’s hit ‘Georgy Porgy’ wordt ook gecoverd met Darren Rahn op sax. Cecil zei over zijn album: "I wanted to create an album that showed where my music is today, but still reflected where I came from. Playing casino gigs in the 80's with a 7-piece group was a unique experience; I have great memories of the music and musicians I met during that time. Hopefully, the album will take listeners on a fun trip back to where they were in the 80's." Een dynamisch eigentijds jazzalbum dus, met een sterke R&B groove. 

Patrick Van de Wiele (4)
A dynamic contemporary jazz album with a strong R&B groove. Recommended.
0 Opmerkingen

Stoney LaRue: Us Time

26/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Box
  2. Into The Mystic
  3. Feet Don’t Touch The Ground
  4. Us Time
  5. Oklahoma Breakdown
  6. Empty Glass
  7. Til The Morning Comes
  8. Easy She Comes
  9. Seven Spanish Angels, feat. Cody Canada
  10. Train To Birmingham
  11. Wichita Lineman
Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU DP0672

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website artiest
Stoney Larue
Texaan Stoney LaRue, die momenteel Oklahoma als thuisbasis heeft, draait reeds meer dan 15 jaren mee in het countrywereldje. In 2002 leidde hij The Organic Boogie Band. Tijdens de vele optredens die hij in zijn carrière gaf, bouwde hij een stevige relatie op met zijn fans. Diezelfde fans lieten, via de  sociale media, vaak hun stem horen om te kennis te geven welke songs van Stoney’s live acts zij wel eens op een album wilden zien. Aan die wens kon LaRue moeilijk ontkomen, zodat hij die bundelde op ‘Us Time’. Om nog meer respect te tonen voor zijn fans, vertoont het hoesje 21 foto’s van LaRue samen met zijn fans. Het album is een mix van covers en enkele nooit eerder uitgebrachte nummers van de hand van LaRue. Stoney’s krachtige, imponerende stem en de uitermate geslaagde gitaarpartijen, maken dat de covers een ‘LaRuebehandeling’ ondergaan. Songs die deze behandeling ondergingen zijn o.a. Van Morrisons ‘Into The Mystic’, Glen Campbells ‘Wichita Lineman’, ‘Train To Birmingham’ van John Hiatt en de met viool op peil gebrachte ballade ‘Empty Glass’ van Gary Stewart. Songs die live ongetwijfeld rake klappen uitdelen. Net zoals countryrockers ‘Oaklahoma Breakdown’ en ‘Easy She Comes’. Tijdens zijn concerten zal ‘Til The Morning Comes’ ongetwijfeld voor vele zwaaiende lichtjes van smartphones zorgen. Datzelfde tafereel zou zich nog wel eens kunnen herhalen bij het ooit nog samen door Willie Nelson en Ray Charles gebrachte ‘Seven Spanish Angels’, hier gebracht in duet met Cody Canada.
Was ‘Us Time’ aanvankelijk bedoeld als een eerbetoon aan de vele fans, dan zal dat aantal na het beluisteren van dit album gegarandeerd nog aanzwellen.

Lambert Smits (4)
In putting together this album, the fans were allowed to choose which songs from the live concerts had to get up there. That these 11 songs are hot during his performances doesn’t surprise at all. A nice mix of country rockers and ballads composed of covers and some unreleased originals.
0 Opmerkingen

Pinetop Perkins & Jimmy Rodgers with Little Mike And The Tornadoes: Genuine Blues Legends

26/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Kidney Stew
  2. High Heel Sneakers
  3. Had My Fun
  4. For You My Love
  5. Big Boss Man
  6. All In My Sleep
  7. The Last Time
  8. When I Lost My Baby
  9. Pinetop’s Boogie Woogie
  10. Pine and Jimmy’s Jump
Platenlabel
Elrob Records

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Elrob Records

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Little Mike and The Tornadoes
Er zijn zo van die live opnames die ieder rechtgeaarde bluesfanaat in zijn collectie moet hebben. Wel, deze is er zo toch wel eentje! We prijzen ons bij de gelukkigen die meermaals met blues en pianolegende Pinetop Perkins persoonlijk in contact kwamen op het Chicago Blues Festival. Steeds bescheiden, opgewekt en smukkend aan zijn sigaretje had de oudste Grammy Award winner Pinetop wel steeds iets te vertellen. Van zijn vingervlugheid had hij op toen 95-jarige Perkins nauwelijks nog niets ingeboet. Joseph William Perkins werd geboren op 7 juli 1913 in Belzoni, Mississippi en overleed op 97-jarige leeftijd op 21 maart 2011 in Austin, Texas. 
Chicago vocalist/gitarist Jimmy Rodgers overleed op 19 december 1997. 
Ook hij kwam uit Mississippi, waar hij werd geboren in Ruleville in 1924. Aanvankelijke speelde Jimmy mondharmonica tot hij Snooky Pryor ontmoette. Samen verhuisden ze naar Chicago waar Jimmy de switch maakte naar de gitaar. Rodgers was in de jaren ’50 gitarist bij Muddy Waters, vooraleer hij zich zou concentreren op zijn solo carrière. Hij scoorde zelfs grote R&B hits met ’That’s All Right’ en ’Walking By Myself’.  
Little Mike Markowitz komt dan weer uit New York en begon met gitaar spelen op zijn 14de. Twee jaar later was hij ook de piano meester en werd betoverd tot de bluesmuziek na een concert van John Lee Hooker in de Carnegie Hall. Maar zijn grootste invloed zou uiteindelijk toch Muddy Waters zijn. In 1978 vormde Little Mike zijn begeleidingsband The Tornadoes. In de jaren ’70 zou Mike, Perkins voor het eerst ontmoetten op een concert van Muddy Waters. Pas toen Pinetop Muddy’s band had verlaten en bij The Legendary Blues Band aan de slag ging begonnen beiden met elkaar te jammen. 
Het album ’Genuine Blues Legends’ werd live opgenomen in de Grand Auditorium in Elssworth, Maine op 21 mei 1988. Na een korte aankondiging van ‘the master of ceremony’ opent de show in stijl met ‘Kidney Stew’. Perkins pianohandigheid wordt meteen op de proef gesteld door Mike’s harptunes. Meteen wordt ook duidelijk dat Perkins bijzonder goed bij stem is. Het nummer ‘High Heel Sneakers’, origineel van Tommy Tucker uit 1963, wordt hier bijzonder opgewaardeerd. In de bluesy ballade
‘Had My Fun’ staan Pinetops pianoarrangementen haaks tegenover Tony O Melio gitaarriffs. In de boogie ‘For You Love My Love’ komt Jimmy Rodgers voor het eerst zijn gitaar beroeren. Brad Vickers nooit aflatende baslijnen en Michael Anderson’s strakke drumslagen zorgen meteen voor knappe interpretaties. In Jimmy Reed‘s 
‘Big Bos Man’ mag Rodgers ook voor het eerst zijn stembanden opwarmen. En dat mag hij nog eens fijntjes overdoen op zijn eigen nummer ‘The Last Time’. 
In het emotionele ‘When I Lost My Baby’ zorgt Pinetops ivoren toetsen voor enige weemoed. En als ook Little Mike zijn duid in het zakje doet wordt het blijkbaar toch wel muisstil in het auditorium. Het nummer ‘Pinetop’s Boogie Woogie’ hoeft uiteraard allang geen betoog meer. Net zoals ‘Pine and Jimmy’s Jump’. 
De veelzeggende albumtitel ‘Genuine Blues Legends’ spreekt uiteraard voor zich! That’s the real stuff!

Philip Verhaege (5)
The title covers he musicality, that's for sure ... This is the real stuff !
0 Opmerkingen

Hank Shizzoe: This Place Belongs To The Birds

26/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Because It’s There
  2. Away I Go
  3. This Place Belongs To The Birds
  4. Ballad Of The Warm Bed
  5. I Miss The Plains
  6. Don’t Know What It Is
  7. The Abominable Snowman
  8. Ain’t Worth The Trouble
  9. I Wanna Be Loved By You
  10. End Of The Line
Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU DP0667

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Robbie Klanderman

Website artiest
Hank Shizzoe
Hank Shizzoe is het alter ego van de in 1966 geboren Zwitser Thomas Erb. Op zijn zestiende begon hij gitaar te spelen, waarna zijn carrière in rollercoastersnelheid voortstuwde. Podia over de hele wereld getuigen inmiddels van zijn talent. Podia die hij deelde met grote namen als o.a. David Lindley, Bob Dylan, Bo Diddley en Sonny Landreth. De samenwerking met Landreth valt zelfs te beluisteren op het album ‘In Concert’ uit 2003. Bovendien noemde het gerenommeerde muziekblad ‘Rolling Stone’ Shizzoe als de beste niet Amerikaanse singer/songwriter en gitarist binnen de roots en rock. Een nieuw album van Hank is dan ook steeds weer iets om naar uit te kijken. Je weet wat je van de man kan verwachten en toch blijf je nieuwsgierig. De enige reden hiervoor is dat Shizzoe synoniem is voor kwaliteit. En dat is op ‘This Place Belongs To The Birds’ niet anders. Het album bevat 7 originele nummers en 3 covers. Die zijn ‘Weiss Nid Was Es Isch’ van Stephan Eicher, dat Shizzoe vertaalde in ‘Don’t Know What It Is’, het van Marilyn Monroe bekende ‘I Wanna Be Loved By You’ en het door The Traveling Wilburys onsterfelijk gemaakte ‘End Of The Line’. En deze laatste twee nummers zijn formidabel. ‘I Wanna Be Loved By You’ verandert, mede door de slide op de akoestische gitaar, in een, om van te smullen countrybluesballade. ‘End Of The Line’ wordt ontdaan van alle commerciële trekjes en klinkt eindelijk zoals het hoort te klinken. Maar ook in de eigen nummers is Shizzoe andermaal fenomenaal. Zijn diepe, warme stem vormt samen met de akoestische snaarinstrumenten, hier en daar versiert met een likje steelgitaar of een smooth klinkende slide, de basis van de meeste songs. Country klinkt door in ‘Because It’s There’ waarin Hank zich afvraagt waarom wij bepaalde dingen doen of sommige handelingen stellen. Knap in deze song is tevens zijn solo op steelgitaar. ‘Away I Go’ en de titeltrack zijn doordringende ballades voorzien van hemelse fingerpicking, terwijl ‘Ballad Of The Warm Bed’ een bluesy lovesong is van superieure kwaliteit. De inhoud van ‘I Miss The Plains’ mag dan in schril contrast staan met de titel van dit album, maar zet ook wel onze grijze hersencellen aan het werk. 
Hank Shizzoe heeft met ‘This Place Belongs To The Birds’ het zoveelste meesterwerk afgeleverd. Bovendien bewijst hij dat indien je als artiest trouw blijft aan de klassieke Americana, je geen overdreven muzikale tierlantijntjes nodig hebt om te scoren. De enkele keren dat Hank gebruik maakt van loops, zorgen deze trouwens voor een meerwaarde. Puur, echt en indrukwekkend zijn de woorden die op het veertiende album van Hank Shizzoe dienen geplakt te worden. Als dessert krijg je bij aankoop van het album ook nog een code om een concert van The Hank Shizzoe Trio uit januari van dit jaar te downloaden. Super!
Hopelijk mogen wij binnenkort ook kennismaken met de op stapel staande luxebox ‘Roundabout’, die naast live- en studio-opnamen van de periode 1991-2002, ook het blues- en rootsalbum ‘Get A Move On’ en last but not least de dvd van het volledige concert dat Shizzoe & Loose Gravel met Sonny Landreth uit 2002, zal bevatten. Hank Shizzoe zou inmiddels ook reeds aan zijn 15de album werken. Moeten wij nog vermelden dat wij tweemaal uitermate benieuwd zijn?

Lambert Smits (5)
Super singer-songwriter and guitarist Hank Shizzoe has once again delivered a super album. His warm deep voice and the acoustic stringed instruments again create Americana at top level. More than highly recommended!
0 Opmerkingen

Blue Largo: Sing Your Own Song

26/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Walkin’ On A Tightope
  2. Kindness Love And Understanding
  3. Sing Your Own Song
  4. Tears Of Joy
  5. Guitar Rhumba
  6. Prisoner Of The Night
  7. Evening
  8. Nothin’ To Prove
  9. You Know My Love
  10. Okie Dokie Stomp
  11. Elevator To The Gallows
  12. I Need You So Bad
  13. Remington Ride
  14. Sitting On Top Of The World
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Blue Largo
Het project Blue Largo werd gevormd in 1999 door gitarist Eric Lieberman en vocalist Alicia Aragon. Eric rekruteerde zijn muzikale partner en saxofonist Jonny Viau en samen met een hele lijst van gastmuzikanten is er nu dus het pas uitgebrachte album ‘Your Own Song’. De veertien nummers zijn allen in de stijl van de jaren 1940 en ‘50 blues revival bluesbands. Naast heel wat originele nummers zijn de opwindende instrumentale ‘Guitar Rhumba’ (Earl Hooker) en ’You Know My Love’ van Willie Dixon samen met Sam Maghett’s ’I Need You So Bad’ de meest opmerkelijke coverkeuzes. De sound varieert hier overduidelijk tussen het jazzy ‘Evening‘, het rock-’n-roll getinte ‘Sing You Own Song’ en de overheerlijke maar emotionele ballade ‘Tears Of Joy’. In het nummer ‘Prisoner Of The Night’ wordt het bigband gevoel sterk aangescherpt. Het bleus spectrum wordt opengesteld in nummers als ‘Nothin’ To Prove’ en het overheerlijke ‘You Know My Love’. 
Het instrumentale ‘Okie Dokie Stomp’, origineel van Pluma Davis verscherp onze aandacht en deze gaat ongestoord verder bij het nummer ‘Remington Ride’. Wegmijmerend door de sterke instrumentatie is de akoestische folk en bluessong‘Sitting On Top Of The World’, origineel van Walter Vinson en Lonnie Chatmon, een waardig eerbetoon aan deze klassieke song. He album ‘Sing Your Own Song’ is dan ook een aanrader. 

Philip Verhaege (4½)
This diversity is an absolute musical highlight. There is something for everyone, but the blues remains the main part! The release ‘Sing Your Own Song’ is a highly recommended album!
0 Opmerkingen

Wild Rivers: Wandering Child – Single

24/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Track:
  1. Wandering Child
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo-CD

Distributrie
Niet Gekend

Website Artiest
Wild Rivers
Wild Rivers is een indieband afkomstig uit Toronto, Canada. Het ontstaan van de band was een hersenspinsel van Devan Glover en Khalid Yassein toen deze elkaar in 2012 voor het eerst ontmoetten in Kingston.
Met hun eertste EP ‘This Town’ wisten ze vriend en vijand te verbazen en daaruit kwam hun eerste single ‘No Ribbons’. Ze werden genomineerd als beste nieuwe artiest in de CBC Searchlight wedstrijd dit jaar.
De dag van vandaag bestaat de band uit enkele extra muzikanten: Ben Labenski (drums) en Andrew Oliver (bass) maken nu deel uit van Wild Rivers. De band opereert nu vanuit Oakville, Canada.
Met ‘Wandering Child’ horen we nu een totaal andere Wild Rivers, een nieuwe sound en een band om toch te volgen.
‘Wandering Child’ is buiten een sterke muzikale, uitgebalanceerde samenwerking, ook een leuk voorbeeld van hoe close harmony moet klinken. Alle instrumenten zitten op eenzelfde lijn van frequentie zodat het niet storend overkomt. We kijken uit naar hun full cd.
Meer info over deze nieuwe band vind je natuurlijk op hun website.

Alfons Maes (3½)
0 Opmerkingen

Scott Krokoff: Realizations & Declarations vol. 2

24/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Right Place
  2. Because Of You
  3. Scared Little Boy
  4. Walter Mitty
  5. I Got Nothing
  6. Pissed Off In Paris
  7. Sparrows
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website artiest
Scott Krokoff
Deze New Yorker zou je best ‘de zingende jurist’ kunnen noemen. In het dagelijks leven is Scott namelijk advocaat en dat merk je ook op het hoesje van deze ep. Met zijn rechterarm leunt hij op de koffer van zijn akoestische gitaar, maar aan zijn linkervoet bemerken we zijn onafscheidelijke aktetas ‘Realizations & Declarations’ is een project waarvan dit het tweede volume is. Volume 1 verscheen vorig jaar. Op deze volume 2 presenteert Krokoff zes nieuwe songs aangevuld met een herwerkte versie van het aloude ‘Sparrows’. Scott heeft een voorliefde voor muziek uit de jaren ’60 en ’70 en dat is duidelijk te merken aan zijn composities. Net als vele muziekjes uit die bewuste jaren, blijven ook Scotts melodieën in je hoofd rondtollen. Als je ze eenmaal gehoord heb, besluipt je al vlug de neiging om ze mee te neuriën. Ook in de keuze van de muziekgenres grijpt Krokoff terug naar de muziek uit die periode. Zo is het eerste nummer een door elektrische gitaar op smaak gebrachte, pittige melodieuze rocker, net als het aanvankelijk op akoestische gitaar startende ‘Because Of You’. ‘Scared Little Boy’ brengt dan weer Scotts voorliefde voor het werk van James Taylor aan het licht. Ingetogen fingerpickingspel, aangevuld met cello en violen van respectievelijk Jon Preddice en Alisa Rabbitt, doen de song schitteren. Voor een ietwat bluesy gevoel kan je terecht bij ‘Walter Mitty’ waar Scott ook zijn talent op de mondharmonica laat horen, waardoor hij een beetje aan Dylan doet denken. Scott houdt ook van Paul Simon en dat klinkt door in ‘Pissed Off In Paris’. 
De sterke kant van Scott Krokoff is dat hij de muziek uit het verleden tot een aangenaam hedendaags klinkende Americana kan omvormen, zonder evenwel de authenticiteit uit het oog te verliezen.
Deze vol. 2 van het project ‘Realizations & Declarations’ mag dan ook best geslaagd genoemd worden. Benieuwd wat vol. 3 ons gaat brengen.

Lambert Smits (4)
Scott Krokoff loves the music of the 60s and 70s, which he transforms into pleasant sounding contemporary Americana, without losing the authenticity sight.
0 Opmerkingen

Rockpalast: Albert Collins & The Icebreakers – Dortmund 1980 - 2cd/dvd

24/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Schijf 1
  2. Sweet Home Chicago                         
  3. She's Fine                                
  4. Listen Here!                              
  5. Cold, Cold Feeling                         
  6. Skatin’                                    
  7. Brick   
Schijf 2                                  
  1. The Things I Used To Do                   
  2. If You Love Me Like You Say               
  3. Cold Cuts                                   
  4. I've Got A Mind To Travel                  
  5. Angel Of Mercy                             
  6. Frosty                                    
  7. Instrumental Jam 
DVD Tracks:
  1. Sweet Home Chicago                         
  2. She's Fine                                
  3. Listen Here!                              
  4. Cold, Cold Feeling                         
  5. Skatin’                                    
  6. Brick   
  7. The Things I Used To Do                   
  8. If You Love Me Like You Say               
  9. Cold Cuts                                   
  10. I've Got A Mind To Travel                  
  11. Angel Of Mercy                             
  12. Frosty                                    
  13. Instrumental Jam 
Platenlabel
MIG

Labelnummer
MIG 90635

Distributie
MIG

Website Artiest
Albert Collins & The Icebreakers  
In de reeks van de Duitse Rockpalast-concerten viel nu Albert Colins in de bus.
Collins was een van de meest begenadigde blues performers én –gitaristen die helaas veel te vroeg van ons is heen gegaan. De uit Leona (Texas) afkomstige Collins had een speciale gitaarsound die men ook wel eens ‘cool sound’ durfde noemen. We kennen hem ook als de Master of the Telecaster, The Iceman en The Texas Razor.
Collins overleed helaas al in 1993 maar liet ons een indrukwekkende backcatalogus na.
De line-up voor dit concert zag er uit als volgt: Albert Collins (gitaar, zang), Marvin Jackson (gitaar), A.C. Reed (tenor sax), Johnny B. Gayden (bass) en Casey Jones (drums.
Dit concert uit deze legendarische reeds vond plaats op 26 november 1980 in der Westfalen Halle 2 in Dortmund, Duitsland.
Het eerste schijf zit volgestouwd met prachtige blues klassiekers en hoef ik er nog bij te vertellen dat enkele van deze onvergetelijke songs uitgesponnen versies werden? Neen, en wanneer een man als Collins dit doet, dan doet hij het op de juiste manier zonder het nummer zélf naar de bliksem te helpen met oeverloze gitaarsolo’s.
‘Sweet Home Chicago’ opent het concert en de echte lange versies hield hij voor iets later in de show. Een eerste rustpunt volgt met A.C. Reed’s ‘She’s Fine’, waarvoor A.C. zelf achter de microfoon plaatsnam, en mocht afklokken op een dikke zes minuten. Als het gitaarspel van Collins en Jessie Mae Robinson’s ‘Cold Cold Feeling’ je niet weten te beroeren, dan schort er wat aan je. Verder nog op het eerste schijfje prachtige versies van ‘Skatin’/Ice Pick’ en ‘Brick’ van Johnny E. Morisette.
Met ‘The Things That I Used To Do’ van Eddie Jones start het tweede schijfje het vervolg van het concert en het is met ‘Cold Cut, een eigen Collins nummer, dat we voor het eerst lang in onze zetel kunnen wegzakken en genieten. Het ietwat funky-achtige nummer zorgt hier voor wat afwisseling en we horen een Albert zoals we hem nog kennen van zijn live reputatie hier in onze contreien. Het prachtige ‘Angel of Mercy’ van Homer Banks en Raymond E. Jackson, mocht hier niet ontbreken en weer worden we omver geblazen door Collins gitaarperikelen. Het uptempo ‘Frosty’ dat een versie van om en nabij de tien minuten kreeg, is net als de rest een staaltje van vakmanschap en niet alleen voor rekening Collins maar zijn Icebreakers waren hier deels mee voor verantwoordelijk. Als afsluiter, en heeft hij misschien een beetje te veel naar Jimi Hendrix gekeken, besluit hij het concert met een instrumentale jam. Funky alom en doe daar de nodige gitaarriffs van Collins bij en je krijgt een concert dat je niet snel zult vergeten.
De dvd geeft ons net dezelfde nummers uiteraard en veel noemenswaardige ‘visuele’ feiten spelen zich niet af. Albrecht Metzger, de Duitstalige collega van Alan Bangs destijds, kondigde de band aan als The Icebreakers wat ten dele juist was gezien Collins zelf maar pas na enkele nummers op het podium verscheen. Zeer toffe release van een concert van een groot blues performer.

Alfons Maes (4)
0 Opmerkingen

Echo Bloom: Blue

24/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Annunciation
  2. Cedar Beach
  3. Veins
  4. Blue
  5. The Prostitute (Goodbye Savannah)
  6. The Flood
  7. The Returning Of The Doves
  8. Fireworks
  9. Seeds
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website artiest
Echo Bloom
Kyle Evans is de persoon achter Echo Bloom. Vocaal is hij een tenor, maar daarnaast is hij ook een multi-instrumentalist. Zo bespeelt hij akoestische gitaar, charango, banjo, mandoline, klokkenspel, mellotron, piano, orgel en percussie. De overige muzikanten hanteren bas, viool, viola, cello, French horn en autoharp. Een indrukwekkend instrumentarium zou je kunnen zeggen. Het tegendeel is echter waar. Op ‘Blue’ dat overigens het eerste deel is in de ‘Colors’ trilogie, staat niet het instrumentarium centraal, maar wel de stemmen. Opener ‘Annunciation’ geeft hierin meteen de toon aan. Evans begint a capella, de altstem van Aviva Jaye vervoegt hem, waarna ze gebackt worden door een heus koor. Die stemmen komen ook prachtig tot hun recht in ‘Veins’, dat praktisch folk is, maar dan door een klassiek koor gebracht. In de titeltrack geeft Evans op banjo de basis aan, waarop de stemmen kunnen open bloeien. Wanneer de strijkers op het toneel verschijnen, krijgt ‘Blue’ zelfs een ietwat symfonisch karakter. Ook in het meest toegankelijke nummer, het meer uitgesproken op folk geënte ‘The Flood’ dienen de snaarinstrumenten enkel als fundamenten voor de formidabele samenzang.
‘Blue’ is zeker geen album dat een erg groot publiek zal bereiken. Muziekliefhebbers die oor hebben voor hemelse stemmen en koorzang en daarbij nog binding hebben met folk, zullen zich de aanschaf van dit album niet beklagen.
Het tweede luik in de ‘Colors’ trilogie draagt de naam ‘Red’. De release hiervan is gepland voor begin 2016.

Lambert Smits (4)
A minimum of acoustic instruments forms the basis for brilliant vocal harmonies. Folk meets classical choir!
0 Opmerkingen

Davy O’List: Second Thoughts 

24/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Second Thoughts
  2. To The Stars
  3. The Emperor
  4. Touch Wood
  5. Bonnie K
  6. Halfway To Heaven
Platenlabel 
Made in Soho 

Labelnummer
MISS102 

Distributie
Right Track Distribution
Universal Music 

Promo-agent
Davy O’List 

Website Artiest
Davy O’List
Davy O’List, gitarist, componist en brein achter de originele uitgave van The Nice, is na veel omzwervingen terug met een volwaardige soloplaat. Voor wie zich afvraagt wie het geluid bepaalde van de eerste Nice-LP, ‘The Thoughts Of Emerlist Davjack’ (1967), krijgt deze ‘Second Thoughts’ als correcte antwoord: Davy O’List, ook bekend als hoofdman van The Attack, begeleider van P.P. Arnold, invaller voor Syd Barrett bij Pink Floyd, kandidaat-opvolger van Brian Jones en gangmaker van een onbekend dandyesk groepje dat beroemd zou worden als Roxy Music.  
Ik vergelijk de Davy O’List van de debuterende Nice graag met de Syd Barrett uit de beginperiode van Pink Floyd en de Kevin Ayers van de jonge Soft Machine. Ze schreven alle drie heerlijke nummers die een relatief klassieke opbouw van een lied wisten te combineren met bijzondere teksten en een innovatief geluid, een totaalconcept dat naadloos aansloot bij de innovaties in de sociale en culturele wereld, ja, vaak zowel als soundtrack als sound board van die zich innoverende samenleving fungeerde. Kortom, progressieve muziek in de ware zin van het woord.  Voor mij horen ‘The Thoughts Of Emerlist Davjack’ (O’List), ‘Lullaby Letter’  (Ayers) en ‘Arnold Layne’ (Barrett) in dezelfde, superieure categorie thuis. 
Maar goed, ‘Second Thoughts’ is bedoeld als vervolg op de ‘First Thoughts’, die van Emerlist Davjack dus oftewel de eerste langspeler van The Nice, door O’List als “proto-prog”  omschreven. Dat vervolg houdt ook een progressie in: ondertussen verkeert de prog in een post-tijdperk en de moderne technologie opent  mogelijkheden waar producers, arrangeurs en musici vijftig jaar amper van konden dromen. 
Het titelnummer, dat als statement ook de plaat opent, herinnert effectief aan de O’List van toen:  een ritmische start met synthesizer, funky gitaar, tempowisselingen, natuurlijk een synthesizersolootje, maar boven dit alles troont de song en de melodie. Geen mix, maar veeleer een opeenvolging, een collage bijna van stijlen en technieken  die complexe patronen vertonen en toch een sterke song opleveren. Ook op ‘To The Stars’ levert O’List puik werk af. Hij varieert in crescendo op de titel (to the flowers, to the seas, enz.) die daardoor als een bezwerend refrein fungeert met wilde synthesizers als onderliggend patroon. Ondanks de duur, bezit ‘Touch Wood’ alle kenmerken van een volbloed rocksong, waarbij vooral het knappe gitaarwerk opvalt. ‘Bonnie K’ is een herneming van hetzelfde nummer uit de eerste langspeler. Gitaar en de zang neigen naar het soort heavy rock (maatstaven van vijftig jaar geleden gebruiken a.u.b.!)  dat Steppenwolf populair maakte, maar de invloeden van soul, blues en funk zijn onmiskenbaar en ja, je kan er dan ook op dansen. 
‘Halfway to Heaven’, met dik veertien minuten het langste nummer dat onze man ooit componeerde, is een huzarenstukje. Het is niet een song, maar vele songs, waar O’List al zijn inspiratie op los laat. Het is pop, het is psychedelic, het is prog, het is space rock. En het is allemaal dik in orde. 

Eddy Bonte (4)
0 Opmerkingen

Penny Nichols: Golden State

23/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Charlie Bad Boy
  2. Guadelupe
  3. Poco Al Poco
  4. Leanin’ Back & Laughing
  5. Kick The Can
  6. Winter Fires
  7. Stevie Wonder
  8. That’s You Jim
  9. One & Only Life
  10. Carbon Canyon
  11. LA Man
  12. Mr. Sad Eyes
Platenlabel
Pensongs Productions

Labelnummer
PSP006

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Penny Nichols
Penny Nichols draait reeds heel wat jaartjes mee in het muziekwereldje. Begonnen als folkzangeres in de koffiehuizen rond Orange County, California, trok ze in 1967 naar San Francisco. Naast het spelen in clubs stond ze daar regelmatig als support act geprogrammeerd voor de toen populaire Big Brother And The Holding Co., Steve Miller, Quicksilver Messenger Service en Jefferson Airplane. In de winter van 1968, terwijl ze bij niemand minder dan George en Patty Harrison verbleef, toerde ze in Europa. Vanaf 1966 tot op heden heeft ze, tijdens haar verblijf in o.a. Southern California en Hollywood heel wat songs geschreven. Een bloemlezing uit dat veelal autobiografisch oeuvre staat nu op het naar de staat California genoemd album ‘Golden State’. Vocaal heeft ze zoals velen uit de folkscene van de sixties die typische heldere stem. Haar folkverleden schudt ze ook niet van zich af. Opener ‘Charlie Bad Boy’ is zo een folknummer dat, los van de hedendaagse begeleiding, toch de sfeer van de jaren zestig doet herleven. ‘Guadelupe’ klinkt dan weer erg zuiders en leunt tegen de pop aan. Het zwoel voortkabbelend ‘Poco Al Poco’ houdt die sfeer nog aan. Het oudste nummer ‘Leanin’ Back & Laughing’ over thuiskomen, stamt uit 1966. Het is  één van de drie songs die niet van de hand van Nichols zijn. Net zoals ‘Winter Fires’ dat van Jonita Beede is. Jonita en Penny zingen dit nummer in duet en dat doet je al snel verlangen naar het heerlijk wegdromen bij een hartverwarmend vuurtje tijdens de koude dagen. Het parcours van een eerste ontmoeting die uiteindelijk in een scheiding eindigt is het onderwerp van het lichtjes uptempo ‘One & Only Life’. Voor mij is ‘Stevie Wonder’ het mooiste nummer. Hierin vertelt Penny het verhaal van haar ontmoeting in 1968, op 19 jarige leeftijd met de blinde zanger in Hollywood.
Dit hoofdzakelijk folkalbum zou wel eens de comeback kunnen zijn voor Penny Nichols. Door de jaren heen heeft ze een enorme professionaliteit opgebouwd. Bovendien heeft ze een neus voor het aantrekken van muzikanten. Ondanks de ietwat hoge leeftijd van een groot deel van de nummers, weet haar band deze muzikaal te upgraden naar het heden.

Lambert Smits (4)
Penny Nichols started as a folksinger in the 60s. Over the years she has written a lot of often autobiographical songs. These songs get through the beautiful musical accompaniment a contemporary face
0 Opmerkingen

O’G3NE: The Power Of Christmas - SINGLE

23/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Power Of Christmas
Platenlabel
BMG

Labelnummer
19813

Distributie
BMG

Promo-agent
Undivided Entertainment

Website artiest
O’G3NE
O’G3NE is een Nederlandse meidenband bestaande uit de 3 zussen Lisa, Amy & Shelley. O’ staat voor de bloedgroep van hun moeder, G3ne zijn de genen die hen met elkaar verbinden. Zij wisten als eerste groep ter wereld de talentenwedstrijd The Voice te winnen.  Met de single, het poppy ‘The Power Of Christmas’ leveren de meiden hun bijdrage aan het ondertussen niet meer te tellen aantal kerstsongs. Vocaal staan de meisjes sterk maar het 3 minuten tellend nummer is niet echt imponerend te noemen. De klassieke belletjes klinken wel, maar weten jammer genoeg niet de kerstsfeer volledig tot zijn recht te laten komen.

Lambert Smits (3)
0 Opmerkingen

JJ Appleton & Jason Ricci: Dirty Memory

23/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUMS

Tracks:
  1. Leaning Blues
  2. Nobody’s Fault But Mine
  3. Can’t Believe It’s This Good
  4. New Man
  5. Jason Solo
  6. Just Enough
  7. At The Wheel Again
  8. Black Limousine
  9. Demon Lover
  10. It Ain’t No Use
  11. Come On Over, Come On By
Platenlabel
Old Boy Network

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
JJ Appleton
Jason Ricci
Het afgelopen jaar 2015 was een gezegd jaar voor mondharmonica virtuoos Jason Ricci. Hij won niet alleen een Grammy Award voor zijn medewerking aan het album ’In Step’ van Johnny Winter, hij werd ook uitgenodigd om te performen op de Rock And Roll Hall of Fame met Zac Brown en Tom Morello, en dit ter gelegenheid voor de introductie van de Paul Butterfield Blues Band. Nu verleent Ricci zijn medewerking aan het project ‘Dirty Memory’ met gitarist JJ Appleton. Sonny Terry en Brownie McGhee zijn JJ’s grote invloeden. Het album opent met het originele ‘Leaning Blues’. Appleton’s resonator gitaarriffs vloeien meteen rechtstreeks in Ricci’s harpschikkingen. De track ’Nobody’s Fault But Mine’ is een uptempo voetstampende cover die ooit bij elkaar werd gepend door Blind Willie Johnson. Een meer eigentijdse uitstraling geniet dan weer het nummer ‘Can’t Believe It’s This Good’. Na de hartelijke mix van JJ’s stemtimbre en Ricci’s harpriff komt het duo aandraven met het moderne en geconstrueerde  ‘New Man’. Jason neemt zelf voor deze gelegenheid even plaats achter de microfoon. De track ‘Jason Solo’ is een heerlijk instrumentaal hoogtepunt waar Ricci zich perfect kan in uitleven . Na dit opwindende harp treinritme komt de leuke melodielijnen van ‘Just Enough’ voorbij geraasd. Neil Heidler’s baslijnen vormen hier samen met Ricci’s harparrangementen voor unieke spellingen met JJ uistekende zang dito gitaarwerk. De song ‘Black Limousine’ is een cover van The Stones en met ‘Demon Lover’ gaan we even de richting van de swamp sound uit. Van Gary US Bond krijgen we het nummer ‘It Ain’t No Use’ cadeau. En met dit snufje soul zitten we meteen ook gebeiteld voor het afsluitende Delta blues meesterwerk ‘Come On Over, Come On By’. 
JJ Appleton & Jason Ricci hebben met het album ‘Dirty Memory’ een knaller van een plaat geproduceerd. 

Philip Verhaege (5)
The blues guys JJ Appleton & Jason Ricci have produced with the album 'Dirty Memory' a stunner of a release.
0 Opmerkingen

V.A.: Wavemusic vol. 21

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Mario Biondi – Love Is A Temple
  2. Jarle Bernhoft – On Time
  3. The Asteroids Galaxy Tour – Navigator
  4. Sherry Dyanna – Lift My Blues
  5. Erlend Øye – Peng Pong
  6. Karen Souza – Feels So Good
  7. Lord Echo – Wang East
  8. Motopony – King Of Diamonds
  9. Leon Bridges – Smooth Sailin’
  10. Kindness – Swingin’ Party
  11. Panama – How We Feel
  12. Cameo Culture – Told You So
  13. Jessie Ware – Cruel
  14. Tender Games – Lost
  15. Jehro – Without Love
  16. Seven – Go Slow (Unplugged)
  17. Honne – Coastal Love
  18. Houses – Soak It Up
  19. Salt – Soley
  20. Pajaro Sunrise – Good To See You
  21. Chet Faker – Talk Is Cheap
  22. Furns – Keeper
  23. Still Parade – Fields
  24. Boy & Bear – Southern Sun
  25. Frazey Ford – September Fields
  26. David Walters – Hôtel Bamako
  27. Villagers – Everything I Am Is Yours
  28. Ntjam Rosie – Je Me Confie
Platenlabel
California Sunset Records

Labelnummer
WM-21

Distributie
Wave Music

Website Artiest
Niet Gekend
Popmuziek kan soul in zich hebben, en als het van dit label afhangt, een beetje gesofistikeerd en “easy”. Deze dubbel-cd is een manifestatie van die lichtheid, gepresenteerd door soulvolle singer-songwriters met een ietsje disco en geïnspireerde elektronische muziek. Opener Mario Biondi met ‘Love Is A Temple’ is daar een goed voorbeeld van. Erlend Øye doet het op een reggaeritme met ‘Peng Pong’ en in Honne’s ‘Coastal Love’ hoor je het geluid van de golven. Afsluiter Ntjam Rosie doet het in het Frans met ‘Je Me Confie’. Verschillende onbekende namen voor mij, met verschillende stijlen, maar steeds “easy”. Zoals steeds mooi uitgegeven en ontspannend, maar toch mis ik de smooth jazz van vroegere compilaties. 

Patrick Van de Wiele (4)
As usual, this compilation with a beautiful lay-out contains easy sounding soft pop, but I miss the smooth jazz of earlier compilations.
0 Opmerkingen

V.A.: En Route 3

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Marc Broussard – Going Home
  2. Del Barber – Farewell, God Bless You, Goodbye
  3. Jillian Jacqueline – Overdue
  4. Foy Vance feat. Bonnie Raitt – You and I
  5. The Barr Brothers – Even The Darkness Has Arms
  6. Monica Heldal – Follow You Anywhere
  7. Covenhoven – Hatchet
  8. Amos Lee – Southern Girl
  9. Glen Hansard – Maybe Not Tonight
  10. Griffin House – Go through It
  11. Joseph Lemay – Possumhaw
  12. Sarah Jarosz – Build Me Up From Bones
  13. Andrew Combs – Please, Please, Please
  14. Might Oaks – Seven Days
  15. The Common Linnets – Lovers & Liars
  16. The Lone Bellow – Fake Roses
  17. John Smith – Freezing Winds Of Change
  18. Tristan Prettyman – Say Anything
  19. Lewis & Leigh – Anchor Line
  20. The Head and the Heart – Down In The Valley
  21. Dave Barnes – Darlin’
  22. Bahamas – Hockey Teeth
  23. Josh Gilligan – Old And Tired Ground
  24. Mandolin Orange – There Was A Time
  25. Gregory alan Isakov – Suitcase Full Of Sparks
  26. Craig Cardiff – Boy Inside The Boat
  27. Hannah Miller – O Black River
Platenlabel
California Sunset Records

Labelnummer
ER-03

Distributie
Wave Music

Website Artiest
Niet Gekend
Moderne countrymuziek staat los van alle clichés. Singer-songwriters zoals Amos Lee, Bahamas, Gregory Alen Isakov en The Common Linnets overschrijden met gemak de genregrenzen, en bewijzen dat pop met een ietsje country best kan. Koppel die songs aan Jeff Luker’s foto’s en je krijgt een gevoel van vrijheid. De USA is nu eenmaal een land met een multiculturele samenleving en dat weerspiegelt zich in deze songs. Aldus wordt een nieuw muziekgenre gecreëerd, nl. “new country”. Ik moet bekennen dat ik geen enkele van deze singer-songwriters ken, maar ja, ik ben dan ook geen countryfan. 

Patrick Van de Wiele (3½)
Modern country music, far from clichés. Singer-songwriters mix pop with a bit of country and transcend musical borders. 
0 Opmerkingen

Helmut Lotti: Faith, Hope & Love

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Faith, Hope And Love
  2. Everybody Hurts
  3. I've Got Confidence
  4. Georgia Lee
  5. Won't You Help Me?
  6. A Lonely Road
  7. Hashivenu (with Lara Chedraoui)
  8. Insha'Allah
  9. Serving The Lord
  10. When Bad Luck Strikes
  11. Make - Believe
  12. The Calling
  13. I Like The Way You Lie
  14. Higher And Higher
  15. Sweet Love Of Mine (Theme Of The Deer Hunter)
Platenlabel
Petrol Music

Labelnummer
5425007831924

Distributie
Sony Music

Website Artiest
Helmut Lotti
Helmut Lotti is back with a vengeance! Net als ‘Memories’, zijn uitstekende plaat uit 1993, bevat ‘Faith, Hope & Love’ Vlaamse nummers die voorzien zijn van een Engelse tekst. Maar dit huidige album voorziet ook een plekje voor nieuwe, zelfgeschreven nummers. Een slimme combinatie. De covers voelen vertrouwd aan, alsof de luisteraar thuiskomt. De nieuwe nummers baden in dezelfde sfeer, en vloeken nooit. Het geheel is ondersteund door een symfonisch orkest, opgenomen in de ‘British Grove Studios’ van Mark Knopfler. Daar werken ze nog analoog, en dat hoor je. De muziek klinkt warm en vol. De Adamo-klassieker ‘Insha’Allah’ krijgt een nieuwe, brandend actuele tekst mee. Het prachtige thema van ‘The Deer Hunter’ wordt als ‘Sweet Love of Mine’ geherinterpreteerd. De fabelachtig mooie stem van de extreem getalenteerde Lara Chedraoui complimenteert die van Lotti in het bezwerende ‘Hashivenu’. Over ‘Everybody Hurts’ van R.E.M. zei Lotti : “Ik ben eigenlijk geen echte fan van R.E.M. ‘Everybody Hurts’ vind ik een mooi nummer, en daar kon ik iets mee doen. Ik heb het trager en gebalder gezongen, als een ‘Boston Waltz’, zodat de zinnen dichter op elkaar zitten en de structuur van het nummer duidelijker wordt. Ik heb geprobeerd er dynamiek in te leggen.” En toch vind ik de versie van R.E.M. veel beter. Meningsverschillen moeten er zijn. ‘Faith, Hope & Love’ is een rijkelijk gearrangeerde, uitstekend geproduceerde en peperdure plaat. Een financiële aderlating voor de artiest, die volledig zijn eigen ei kon leggen zonder toegevingen. Wie kan, doet er goed aan de vinylversie aan te schaffen. Die beslaat twee platen (vier kanten) met een snelheid van 45 toeren per minuut voor bredere groeven en maximale geluidskwaliteit. Zelden gezien in België (in mijn platencollectie kan enkel ‘In Your Honor’ van Foo Fighters ook met dergelijke kwaliteit uitpakken). Bewonderenswaardig, en daarom meer dan het kopen waard.

Julian De Backer (3½)
Helmut Lotti is back with a vengeance! ‘Faith, Hope & Love’ contains Flemish songs with English lyrics - similar to ‘Memories’, his excellent 1993 record. But the current album features new, self-written material too. A smart combo. Listening to the covers is akin to homecoming or meeting an old friend. The new tracks are bathed in the same atmosphere, and never feel out of place. Lotti is supported by a symphonic orchestra, recorded in Mark Knopfler’s ‘British Grove Studios’. An analogue approach, and it shows (or, well, ‘gets heard’). The sonic qualities are ample and warm. The Adamo classic ‘Insha’Allah’ is graced with updated, current state-of-affairs lyrics. The lovely theme from ‘The Deer Hunter’ gets a makeover as ‘Sweet Love of Mine’. The gorgeous vocals of the extremely talented Lara Chedraoui beautifully accompany Lotti in the enchanting ‘Hashivenu’. In our interview, Lotti stated that he isn’t a true R.E.M. fan. “But ‘Everybody Hurts’ is a nice song, and one I could work with. I slowed it down, like a Boston Waltz. The structure of the song becomes more clear that way. I’ve tried to improve the track’s dynamic.” Pretty good just ain’t good enough, though, for I still prefer R.E.M.’s version. Nothing wrong with differing opinions. ‘Faith, Hope & Love’ is a sumptuously arranged, expertly produced and expensive record. Helmut Lotti paid the price to pursue his perfectionistic dreams. If you have the money to spare, do opt for the vinyl version. Two records, four sides, 45 revolutions per minute. Wider grooves, high quality audio. Seldom witnessed in Belgium (my personal collection only includes Foo Fighters’ ‘In Your Honor’ in said quality). This move alone deserves respect, and turns ‘Faith, Hope & Love’ into an essential purchase.
0 Opmerkingen

V.A.: Moreorless Christmas 11

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Steven Curtis Chapman – Christmas Kiss
  2. Joshua Hyslop – Have Yourself A Merry Little Christmas
  3. Spencer Day - If Christmas Doesn’t Kill Me
  4. Good Lovelies - Maybe This Time
  5. Josh Gilligan – Away In A Manger
  6. Mario Biondi – White Christmas
  7. Matt Wertz – Wake Up, Wake Up
  8. David Ian – Let It Snow! Let It Snow! Let It Snow!
  9. Bahamas – Christmas Must Be Tonight
  10. Colbie Caillat – Christmas In The Sand
  11. Josh Kelley – Fall In Love With Me On Christmas
  12. Tom Gaebel – Driving Home For Christmas
  13. Liam Titcomb – Silver Bells
  14. Joyce Cooling – It’s Feeling Like Christmas
Platenlabel
California Sunset Records

Labelnummer
XM-11

Distributie
Wave Music

Website Artiest
Niet Gekend
Binnen enkele dagen is het Kerstmis, en dit is de eerste kerstcd die ik dit jaar onder ogen en oren krijg. Het is een lange weg voor de sneeuwvlokken vanuit de wolken naar Central Park in New York City, maar een leuke dans doorheen de lucht, net als de mensen op de ijspiste in het Rockefeller Center. Met deze cd krijg je het gevoel van een kerst in Manhattan bij jou thuis. Steven Curtis Chapman brengt een moderne tune, nl. ‘Christmas Kiss’ en iets verderop doet Matt Wertz dat ook met ‘Wake Up, Wake Up’. Verder krijgen klassiekers een nieuw jasje aangemeten zoals Joshua Hyslop met ‘Have Yourself A Merry Little Christmas’, Josh Gilligan met ‘Away In A Manger’, Mario Biondi met ‘White Christmas’, David Ian met ‘Let It Snow! Let It Snow! Let It Snow!’, Tom Gaebel met ‘Driving Home For Christmas’ en Liam Titcomb met ‘Silver Bells’. Smooth jazz gitariste Joyce Cooling sluit af met ‘It’s Feeling Like Christmas’. Om het Manhattan kerstgevoel thuis dus te beleven!

Patrick Van de Wiele (4)
A nice compilation to relive the Manhattan Christmas feeling!
0 Opmerkingen

John Jorgenson: Divertuoso – 3-Disc Box Set

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1: John Jorgenson Quintet: Returning
  1. Sonora Spring
  2. Sand Away The Years
  3. San Sebastien
  4. Waiting For The Fog To Rise
  5. Born Too Late
  6. It Only Takes A Secret
  7. Istiqbal Gathering
  8. If I Only Knew You Cared
  9. Black Swan
  10. I’ve Got My Fingers Crossed
  11. Inches And Feet
  12. Wistfully Waltzing
  13. Sonora Spring (Reprise)
Disc 2: J2B2 (John Jorgenson Bluegrass Band Featuring Herb Pedersen, Jon Randall & Mark Fain): From The Crow’s Nest
  1. Beautiful Sound
  2. I Will Shelter You
  3. Wait A Minute
  4. Wandering Boy
  5. There Is A Time
  6. Ladies Bluff
  7. Travelin’ Angels
  8. No One Else
  9. Die Tryin’
  10. If You Could See
  11. Feather
  12. A Heart Always True
  13. Let Me Get Out Of This World Alive
  14. Gina
  15. Whiskey Lullaby
Disc 3: John Jorgenson: Gifts From The Flood
  1. ‘61 SGLP
  2. Jazzmaster 1
  3. ‘70 LP Custom
  4. ‘64 SG Custom 3
  5. ‘57 Strat 2
  6. Firebird
  7. Sunburst Tele 2
  8. Sunburst Tele 1
  9. ‘57 Strat 1
  10. Paisley Tele 1
  11. Jazzmaster 2
  12. ‘66 Silvertone 1
Platenlabel
Cleopatra Records

Labelnummer
889466004421

Distributie
Cleopatra Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
John Jorgenson
Het is zeldzaam dat een muzikant verschillende muziekstijlen tegelijk brengt, en nog zeldzamer dat hij muziekinstrumenten tegelijk bespeelt, en 3 verschillende muzikale projecten tegelijk uitbrengt. Dat is het geval bij John Jorgenson, die al samen speelde met Elton John, Luciano Pavarotti, Bonnie Raitt en Bob Dylan. Naast akoestische en elektrische gitaar bespeelt hij immers sax, klarinet, bouzouki, pedal steel, mandoline en zingt hij. John begon in het midden van de jaren ’80 in de countryrock act The Desert Rose Band. Maar liefst 7 jaar speelde hij in de Elton John band, en tevens is hij de U.S. ambassadeur van Gypsy Jazz. “I feel like a huge overview of my musical life is contained in this project,” zei hij. “It incorporates many of the diverse styles that all co-exist in my world. Had I thought very long beforehand, I could have easily gotten overwhelmed at the amount of actual work it would take to create such a large body of work, but it really came together pretty naturally. I’m both relieved and proud to have ‘Divertuoso’ out in the world.”
Zoals gezegd bevat deze box dus 3 cd’s: de eerste ‘Returning’ samen met zijn kwintet bevat gypsy jazz naar Django Reinhardt. Dat kwintet bestaat naast John, uit de Nederlandse bassist Simon Planting, pianist John Jarvis, jazzviolist Jason Anick en percussionist Rick Reed. Samen brengen ze dynamische, melodische zigeunerjazz. John componeerde alle tracks zelf, behalve twee. Enkel ‘Black Swan’ is een adaptatie van een nummer van de klassieke componist Tchaikowsky, en ‘I’ve Got My Fingers Crossed’ stamt uit 1935.
De tweede cd is andere koek, nl. bluegrass met J2B2, de Bluegrass Band met Herb Pedersen, Jon Randall & Mark Fain. Hij werd opgenomen in 3 dagen in Sheryl Crow’s thuisstudio in Nashville. Hier krijg je een folksfeer uit de jaren ’60 en ’70 met harmonieuze samenzang.
Tenslotte de derde cd, wel die bevat enkel elektrische gitaarrock van John. Hier bespeelt hij alles zelf: gitaren, bas, Hammond orgel, klarinet, bassoon, keyboards, en percussie, met uitzondering van de drums, die door Greg Morrow ingevuld worden. Verschillende van John’s gitaren werden tijdens de overstroming van Nashville in 2010 vernield, maar werden nu gerestaureerd. Iedere track is vernoemd naar de gitaar waar hij op gecreëerd werd. Dit is drijvende instrumentale rock.
Enkel George Harrison en Frank Zappa hebben het hiervoor aangedurfd om 3 albums tegelijk uit te brengen. Het is dus een huzarenstukje!

Patrick Van de Wiele (4)
Three albums in different styles: gypsy jazz, bluegrass and electric rock. John Jorgenson proves that he’s a master on different musical instruments in different genres. Superbe release!
0 Opmerkingen

Filippo Bianchini 4-Tet: Disorder at the Border

22/12/2015

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Try Not to be angry
  2. Pretext
  3. FAB
  4. Disorder at the Border
  5. Song for Sat
  6. Weaver of Dreams
  7. Dance for my Friends
  8. Mad Blues
Platenlabel
September Records

Labelnummer
5181

Distributie
Hans Kusters Music

Promo-agent
Undivided Entertainment

Website Artiest
Filippo Bianchini 4-Tet
Vorig weekend werd dit nieuwe album voorgesteld van de Italiaanse muzikant Filippo Bianchini. Filippo werd geboren in Orvieto, maar groeide op in Rome. Dankzij de lp-collectie van zijn vader en een vriend, begon hij op zijn zevende muziek te studeren. Drie jaar later kreeg hij lessen op de saxofoon, en werd hij geïntroduceerd tot de muziek van Charlie Parker, Lester Young¸ Sonny Rollins, John Coltrane, Miles Davis, Massimo Urbani enz. Op zijn achttiende begon hij te studeren aan het conservatorium, waar hij in 2007 afstudeerde. Toen emigreerde hij naar Nederland om daar de bachelor en de master te behalen aan het conservatorium van Den Haag. Ondertussen speelde hij op verschillende festivals en in clubs. Maar tegenwoordig woont hij in Brussel, waar hij nu een album opgenomen heeft met Nicola Andrioli (piano, Fender Rhodes), Jean-Louis Rassinfosse (bas), Armando Luongo (drums). Met de melodieuze ballade ‘Try Not to be Angry’ opent hij, en ‘FAB’ is er ook zo één, maar gevoeliger. De titeltrack is meer up-tempo, en iets verderop staat de cover van de klassieker ‘Weaver of Dreams’. Hier en daar bemerk ik de invloed van Wayne Shorter. Een frisse wind die waait door het Belgische jazzlandschap!

Patrick Van de Wiele (3½)
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY