​Schitterend synth-prog album  van de Noor Erlend Aastad Viken (Eav).  Als songwriter van de post-underground band Soup liet hij zich al opmerken en vergeleken met Steven Wilson.  Op dit debuut onder de naam Giant Sky mengt hij space, rock, pop en shoegaze tot een aantrekkelijke progsound.
Vooral de lange openings track ‘The Further We Go The Deeper It Gets’ (12’’) imponeert door de psychedelische soundscape en de vrouwelijke vocals.  ‘Broken Stone’ begint heel rustig zoals ook Peter Gabriel dat bij Genesis dat voordeed een halve eeuw geleden.  Een heel sferische ballad gezongen door Eav himself, met een engelenkoortje op de achtergrond, van akoestisch naar elektrisch gitaarwerk met aansluitend een viola partij, wat xylofoon en andere percussie.  Om nadien afbreuk doend te eindigen in een fade in/out van elektronica noise. En inderdaad bij ‘Interlude’ vragen wij ons af wat we van hem moeten denken. Want de invloed van folk – zeemzoete vocals en akoestische gitaar – wordt groter naargelang het album vordert. ‘Out Of Swords’ wiegt op dat ambient folk elan.  Invloeden van Nick Drake, Brian Eno en zelfs Syd Barrett en Tame Impala laten hun sporen na.  Slotsong ‘Breaking Patterns’ doorbreekt het psych/folk patroon in een seventies progrock stijl (dwarsfluit, hoge vocalen, ritmevariaties, …) Luister vooral zelf en je laat je meevoeren op de hemelse toonladders van Giant Sky.  Het album verscheen bij Glasville Records, enkel op cd of download en online verkrijgbaar bij Dutch Music Works.
 
Line-up:
Espen Berge (Drums)
Ivan Ushakov (Flutes)
Liv Brox (Viola)
Vegard Lien Bjerkan (Church Organ)
Sturla Fagerli Larsen (backing vocals, various percussion)
Myrtoula Roe, Marino Skanche, Charlotte Stav (Vocals)
Erlend Aastad Viken (Vocals, Various Instruments)
 
Marino Serdons 

​Fans van de metalband Crown Of Glory hoeven dus niet ongerust te zijn, de Zwitsers gaan door tot in het oneindige. Hun derde album Ad Infinitum,  in twaalf jaren bestaansrecht, zindert verder in de gekende melodische stijl.  Het was ondertussen zes jaren geleden (2014 dus) dat ‘King For a Day’ de opvolger werd van hun debuut ‘A Deep Breath Of Life’.  Voldoende tijd voor de zware jongens om 12 songs bij elkaar te pennen die het midden houden tussen synth rock en melodic metal.  Leuk is ook dat de vrouwelijke stem van Seraina Telli (Dead Venus) werd ingeroepen voor ‘Something’, in knap duet met leadzanger Hene Muther.  Jammer genoeg het enige nummer dat zij mocht opfleuren met haar krachtige gothic présence.  Volgend jaar zou ze nog naar het Alcatraz festival komen met de vrouwelijke metalband Burning Witches, doch ze verbrandde haar bezem daar.
Naast de symfonische rock/metalsongs waagt de band zich ook aan een ballad, ‘Surrender’, waarin Heinz (Hene) Muther zich best uit de slag trekt.  Toch rammelt het soms in de composities, zoals het op speed ‘Glorious Nights’ dat nogal eclectische stijlen bijeen schraapt.  Met ‘Make Me Believe’ vermoed je zelfs een eurosong deelname in het geëvolueerde eurosong festival!  Laat ons dan maar beter headbangen op de real stuff zoals  ‘Master Of Disguise’ met een paar knappe wendingen en puik gitaarwerk.  Crown Of Glory houdt van heavy én harmoniezang, een combinatie die niet zo evident is.  De heavy love song ‘Say My Name’ sluit het album schitterend af.  Verkrijgbaar bij Fast Ball Music http://www.fastball-music.de/ op cd, digitaal én maagdelijk wit vinyl.
 
Line-up:
Hene Muther (Vocals)
Hungi Berglas (Guitar)
Jonas Lüscher (Bass)
Lukas Soland (Drums)
Oli Schumacher (Keyboards)
Markus Muther (Guitar)
 
Marino Serdons 

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Nature ‘L’
2. The Tide Of The Century
3. St. Dolay
4. Crystal Island
5. Byzantium Dancing
6. Sarajevo (Remember)
7. Tribulations

Platenlabel
Esoteric Recordings
 
Labelnummer
ECLEC 2591
 
Distributie
Cherry Red Records
 
Website Artiest
Tim Blake

Tim Blake kennen we nog van Gong en Hawkind.  Als sound engineer én sporadisch composer bepaalde hij mee de sound van beide rockbands.  Minder bekend is de toetsenist met zijn solowerk.  Esoteric Recordings is een tijdje geleden begonnen met het heruitbrengen van Tim’s vroegere projecten.  Op onze site Keysandchords.be  vind je ook recensies van de albums Crystal Machine (1977) en Blake’s New Jerusalem.  Beide juweeltjes in het spacerock genre.
The Tide Of The Century dateert van de eeuwwisseling, een millenium-album. Het was het tijdperk van de new age, maar ook  de Balkan oorlog lag nog vers in het geheugen.  ‘Sarajevo (Remember)’ draagt haar oorsprong aan dat feit.  Tim Blake kon die waanzin niet aan zich laten voorbijgaan en schreef de song, een militaire mars, onder begeleiding van Schotse doedelzak-synths. De song ‘Tide Of The Century’ sluit meer aan bij zijn vroegere solowerk en kwam later nog eens terug bij Hawkwind. 
Slechts zeven nummers op deze cd, maar allen de moeite om te ontdekken. Slotsong ‘Tribulations’ drijft op een reggae-ritme met Loys Kerhoas als rap-narrator.  Tim Blake laat op dit album zijn voorliefde voor songs horen.  Hij zingt met hese stem en een sterk toongevoel. Op  ‘St. Dolay’ begeleidt hij zichzelf op piano en synths. Verbluffende mooie song!  Het album werd grotendeels gecomponeerd vanuit zijn windmolen aan de coast in Brittanië met invloed/medewerking van enkele vrienden uit de buurt.
 
 
Marino Serdons (4)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Midnight
2. Metro/Logic
3. Last Ride Of The Boogie Child
4. Synthese Intemporel
5. Crystal Palace
6. Bonus Tracks:
7. Surf
8. Synthese Intemporel I
9. Synthese Intemporel II

Platenlabel
Esoteric Recordings
 
Labelnummer
ECLEC 2578
 
Distributie
Cherry Red Records
 
Website Artiest
Tim Blake

De nu 65-jarige Londense Tim Blake startte zijn muzikale carrière als sound engineer. De onlangs overleden Daevid Allen (Gong, weetjewel?) pikte hem op als technicus, enkele maanden later componeerde hij al een aantal songs voor de band!  Talent te veel, dus vertrok ie al in 1975.  Gong viel uit elkaar en Blake stortte zich op een solo-carrière.  Hieruit onstonden 2 albums, waarvan Crystal Machine glansrijke debuut werd.  Het zou later ook het entreeticket worden voor deelname aan de synthrock band Hawkwind.
Crystal Machine verscheen in 1977 op vinyl en licht volledig in de lijn van de Krautrock. Je weet wel die synthesizer stroming vanuit Duitsland in 1970  met Neu, Can, Klaus Schulze en grondleggers Kraftwerk.  Krautrock was al over haar hoogtepunt maar bleef in Engeland nog nazinderen onder de noemer spacerock.  Time Blake assisteerde vanaf 1979 Hawkwind (luister naar de song Silvermachine) en tot op heden treed hij sporadisch op met deze legendarische band.
Crystal Machine klinkt heel leuk en vrolijk.  Oorspronkelijk stonden er maar 5 composities op de vinylplaat, maar op deze heruitgave krijg je nog 3 bonus tracks.  De leukste is ‘Surf’ waarbij een oosterse toonladder een verrassend effect geeft.  Kort maar krachtig.  De composities zijn grotendeels, niet volledig, instrumentaal en voelen heel rijkelijk en warm.  Terwijl de huidige elektronische muziek nogal koud en ritmisch aanvoelt, werd in de jaren ’70 meer de nadruk gelegd op het melodische.  Tim Blake weet als geen ander variatie te brengen in de sounds : spacerock met een onderlaag van oerwoud, mysterie en ritmiek.
Zijn live-acts moesten niet onderdoen voor de huidige lightshows.  Hij geldt trouwens als pionier voor de eerste lasershows, samen met zijn onafscheidelijke Franse vriend en light technicus Patrice Warrener.
Crystal Machine herbergt steengoede elektronische composities waar de huidige generatie moeilijk kan aan tippen.
 
Line-up:
Tim Blake (Synths, Mini Moog, EMS Frequency Shifter,MXR Flanger, Sony TC 850 Tape Deck Echo,..)
Patrice Warrener (Spectra Physics 164 Argon Laser With His Own Crystal Machine Projectors)
 
 
Marino Serdons (4)