The Underground Wave 7”s

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Tipical Me – Claustrofobian
2. Solid State – Recalling You
3. Van Lukas – The Riot
4. Karman – Poker
5. Silent Corner – Number One
6. Bene Gesserit – Kidnapping
7. Kloot Per W – l’Europe
8. Tipical Me – Pope No Hope
9. Rive Gauche – Friends Are Friends
10. Victor Hublot – J’ai Perdu Mon Oiseau
11. Kaa Antilope – The Break of Day
12. Ton Lebbink – Voetbalknieën
13. Marina Swingers – I’m A Swinger
14. 701 Triangles – Esther

Platenlabel
Walhalla Records

Labelnummer
WR010

Distributie
Starman Records

Webiste Artiest
Zonder

Collaboraties tussen Walhalla Records en Starman leveren steevast schijven op die uitnodigen tot succulent smullen. De compilatie ‘The Underground Wave 7”s’ is een bont allegaartje van compleet onbekende muziek (voor mij, althans) geworden. Enkel de naam ‘Kloot Per W’ deed meer dan een bedeesd belletje rinkelen. Muziekjournalistiek is echter elke dag bijleren, dus “hoera!” voor dit blik onontdekt goud. Door een gebrek aan referentiekader zal deze recensie een warrige opsomming van echo’s en flarden zijn. Veel nummers doen me namelijk ergens aan denken, maar ongetwijfeld zal ik vaak ernaast zitten qua correcte invloeden.
Het synthriff-refreintje van 'Claustrofobian' van Tipical Me (géén taalfout) lijkt op (het refrein van) David McWilliams' ‘Days of Pearly Spencer’. 'Kidnapping' van Bene Gesserit lijkt dan weer op een vroege schijf van Salt-N-Pepa, TLC, of een andere baanbrekende grietengroep – hoewel Bene Gesserit natuurlijk eerst was. Van Lukas' 'The Riot' is erg schatplichtig aan Telex' 'Moscow Disco' door de vocoderstemmetjes. Ook Daft Punk kan hier een ferme kluif aan, eh, kluiven. Ton Lebbinks ‘Voetbalknieën’ is puur cabaret, en doet me – door de monotone opsomming van alledaagse banaliteiten – denken aan ‘Love’ van Praga Khan. ‘Pope No Hope’ (het tweede Tipical Me-nummer) klinkt bewust out of tune. ‘Friends Are Friends’ van Rive Gauche is ‘Echo Beach’ van Martha and The Muffins – dat uit 1979 komt en dus vermoedelijk Rive Gauche in 1984 heeft beïnvloed. ‘I’m A Swinger’ van The Marina Swingers is zeer dubbelzinnig. ‘Esther’ van 701 Triangles is meer vintage Belgian goodness: het accent, het gemompel, de onduidelijke frasering, het beetje oversturen, een te nadrukkelijke baspartij en vooral de neiging om nummers vrouwennamen te geven (zie ook: ‘Lena’, ‘Victoria’, ‘Domino’ …)
Als geheel is ‘The Underground Wave 7”s’ prettig gestoord luistervoer. Een fijn testament van de wilde jaren 1979-1985, toen de mogelijkheden quasi eindeloos waren en elke enthousiasteling singles kon uitbrengen. Laten we allemaal stoppen met illegaal downloaden en terugkeren naar deze carefree days.

Julian De Backer (3½)

Walhalla Records/Starman Records collaborations always yield interesting, and sometimes far-out results. ‘The Underground Wave 7”s’ is no different, offering a variety of gimmicky, weird, fascinating, offbeat, strange, eclectic and wildly talented Belgian bands from the decade that taste forgot. Most are completely unknown to me, in fact, only Kloot Per W rings an actual bell. For lack of a better musical and cultural frame, most of the influences will fly right past by yours truly, but I’ve attempted to at least uncover some similarities. Keep in mind: most will have been inspired by these unknown cats, instead of vice versa. The refrain of Tipical Me’s ‘Claustrofobian’ resembles that of David McWilliams’ ‘Days of Pearly Spencer’. Bene Gesserit’s ‘Kidnapping’ more than likely inspired a few girl groups (Salt-N-Pepa, TLC). Van Lukas’ ‘The Riot’ is Telex ‘Moscow Disco’ redone, mainly thanks to the vocoder voices (see also: Punk, Daft). And Riva Gauche’s ‘Friends Are Friends’ sounds an awful lot like ‘Echo Beach’ by Martha and The Muffins, but not in a ‘bring on the lawyers’-way. ‘The Underground Wave 7”s’ is quite pleasing to the ears. A fine testament to the 80’s, back when record companies were still rolling in the dough and every man and his donkey could release a single. Let’s all stop this illegal downloading, and return to these carefree days.