KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2023
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2022

CD REVIEW BLOG

Chris Ruest with Gene Taylor: It’s Too Late Now

31/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Crazy Mixed Up World
  2. Mr. Police Man
  3. It’ Too Late Now
  4. That Will Never Do
  5. Torpedo Boogie
  6. Keep Talking
  7. Sad And Lonely Child
  8. Date Bait
  9. Life’s Like Lightning
  10. I Tried
  11. I’m Down
  12. Slipping Away
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6085
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
Chris Ruest with Gene Taylor

Chris Ruest is een Texaanse gitarist die tot de generatie van Johnny Moeller, Shawn Pittman en de jammer genoeg overleden Nick Curran behoort. Toen Chris 15 was, pakte hij de gitaar vast en gaandeweg ontwikkelde hij een voorliefde voor blues en op blues georiënteerde jazz.
Pianist Gene Taylor voorstellen, is als een open deur intrappen. Zijn samenwerking met o.a. James Harman, Canned Heat, The Blasters en The Fabulous Thunderbirds hebben hem ondertussen de status van ‘super boogiewoogie pianist’ bezorgd. Voor dit album deden Chris en Gene voor de drumpartijen beroep op niemand minder dan Brian Fahey. De songkeuze bevat een mix van twee covers en de overige 10 songs werden of door Chris of door Gene gecomponeerd. Beiden mogen andermaal hun talent laten horen. Beginnen doen de heren met Willie Dixon’s ‘Crazy Mixed Up World’, dat door Chris meteen opgevrolijkt wordt met een aardig stukje slidegitaar. Opvolger en slowblues ‘Mr. Police Man’ is van Ruest’s hand, waarna Gene met rollende piano de titeltrack inzet. Met een onvervalste Elmore James slide start Chris ‘That Will Never Do’, waarna Gene’s toetsen hem even later vergezellen. Boogiewoogie is Taylor’s specialiteit, dat laat hij nog maar eens horen in het instrumentale ‘Torpedo Boogie’, waarna ze samen met ‘Keep Talkin’ een bezoekje aan New Orleans brengen. Uptempo blues, slowblues en boogiewoogie, het valt allemaal te genieten op dit album.
Ruest en Taylor zijn mekaar waard, zoveel is duidelijk. ‘It’s Too Late Now’ is dan ook het mooie resultaat van een samenwerking die gebouwd is op muzikaal vakmanschap.
 
Lambert Smits (4 ½)
Guitarist Ruest and pianist Taylor, two musical giants, bundled their talents. The result is an album filled with beautiful uptempo blues, slowblues and boogiewoogie.
0 Comments

Girls In Hawaii: Nocturne

31/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. This Light
  2. Guinea Pig
  3. Cyclo
  4. Indifference
  5. Overrated
  6. Blue Shape
  7. Walk
  8. Monkey
  9. Willow Grove
  10. Up On The Hill
 
Platenlabel
62TV Records
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Filip Degroote
 
Website Artiest
Girls In Hawaii

Opgericht in 2003 en nu pas een vierde album kan je moeilijk erg productief noemen.  De dood van drummer Denis Wielemans heeft natuurlijk ook veel indruk nagelaten en dat hoor je zeker op dit album.  Blaakten de songs vroeger van een soort leuke levendigheid, dan hangt er nu toch een donkere sluier over de composities.  Nochtans begint het album met een meeslepend en licht ‘This Light’.  Wat het beste laat vermoeden voor de rest van het album.  Jammer genoeg wordt die lijn niet aangehouden.  Vroeger werk druipt van inventiviteit en een zeer gevarieerd oeuvre met veel respect voor de klassieke samenstelling. Nu konden de heren niet weerstaan aan de technologische opmars met elektronica.  Er wordt gespeeld met allerhande geluiden en tunes.  Nocturne is dan ook een verzameling songs met veel eighties invloeden, bij momenten wat (te) zweverig en uitermate lijzig gezongen.  Er staan wel enkele pareltjes op die het beluisteren waard zijn.   ‘Overrated’ en ‘Walk’ zijn de perfecte retro voorbeelden.  Waarbij ‘Walk’ richting hit kan wandelen….enkele decennia terug!
Girls In Hawaii componeerden een consequent album zonder echte uitschieters.
 
Line-up:
 
Antoine Wielemans (Vocals, Guitar)
Lionel Vancauwenberghe (Vocals, Guitar)
François Gustin  (Guitar, Keyboard)
Daniel Offermann (Bass)
Brice Vancauwenberghe (Guitar)
Boris Gronemberger (Drums)
 
 
Marino Serdons (3)
The fourth album of Girls In Hawaii leads us back to the eighties with a lot of electronic sounds.  Just ‘Walk’ with ‘This Light’ to another part in this Belgian story.
0 Comments

Smokin A: Smokin

31/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dirty
  2. Tell Me
  3. Wishmaster
  4. Work Of Art
  5. Smokin
  6. Normal
  7. More Money
  8. Down
  9. Let It Inside
  10. Take It Easy
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6084
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
Smokin A

Smokin A komt uit Oekraïne en noemt zichzelf een rhythm & blues artiest. In tegenstelling tot vele van zijn collega’s, spitst hij zich, naar eigen zeggen, niet toe op het scheppen van een eigen en unieke sound, liefst dan nog opgenomen met de vintage opnameapparatuur waarmee de grootmeesters van het genre hun songs inblikten. Neen, Alex ‘Smokin A’ Filippenkov, wil enkel en alleen zijn eigen muziek spelen. Muziek die beïnvloed is door muzikanten uit diverse genres en verschillende generaties en periodes. Het commerciële interesseert hem ook niet, want zoals hijzelf aangeeft, een muzikant moet met muziek bezig zijn. En daar kunnen wij ons terecht in vinden. El Toro is dan ook uiterst tevreden Smokin A als nieuwkomer te mogen verwelkomen. ‘Smokin’, zijn debuutalbum, nam hij thuis in Kiev in zijn living op. Met Vito Lloris op staande bas en Lee Shaw achter de drums, probeerde Alex in een kleine ruimte, een groots geluid te creëren. Bovendien probeerde hij om bij ieder nummer hetzelfde gevoel over te brengen als dat hij had bij het schrijven van de song. Door de opnames in zijn leefruimte te doen, bekruipt je al vlug een gevoel van intimiteit. Een gevoel dat uitermate goed past bij Smokin A’s muziek. Die heeft als basis de rhythm & blues, maar Alex heeft geen schrik om te experimenteren. Dat laat hij horen in ‘Tell Me’ waar hij naast wat jazzinvloeden ook een knappe tempowisseling inlast. Alex is ook een niet te onderschatten componist, daar getuigt het donkere ‘Work Of Art’ van. Een nummer dat ook weer een samensmelting is van blues, soul en jazz,  maar nu dan overgoten met een modern sausje. De titeltrack heeft iets weg van een moderne worksong, of misschien moeten we dit, gezien het onderwerp, veranderen in een ‘rooksong’. Niettemin druipt de originaliteit hiervan af. ‘Normal’ heeft dan eerder een smooth jazzy feel en in ‘Let It Inside’ bespeur ik zelfs wat punkinvloeden. En alhoewel het hoesje maar 10 tracks vermeldt, krijg je er 12 te horen.
Alex beoogde dan wel geen uniek geluid, maar zonder het te weten heeft hij dit toch gecreëerd. Songs schrijven kan hij zonder meer en dat hij een niet te onderschatten gitarist is, blijkt ook uit dit album. Als hij deze ingeslagen weg blijft bewandelen, ben ik er rotsvast van overtuigd dat hij ons nog vaak zal verrassen. ‘Smokin’’ was een aangename kennismaking met een artiest waarvan wij het einde nog niet gehoord hebben.
 
Lambert Smits (4)
Alex 'Smokin A' Filippenkov from Ukraine did not went for a unique sound. Without knowing it, he created a completely own sound with a mix of blues, rhythm & blues, jazz and a little punk. To discover! 
0 Comments

Corina Bartra: Takunde

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. El Tamalito
  2. Ecstasy Green
  3. Bridge Over Troubled Waters
  4. El Guaranguito
  5. Samba de Aviao
  6. Baila y Goza
  7. Samba Malato
  8. Bahia
  9. Purple Heart Sky
  10. Black Narcissus
  11. Marinera Jazz
  12. Paseo De Aguas


Platenlabel
Blue Spiral Records

Labelnummer
CD 13

Distributie
CD Baby

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Corina Bartra
Wat krijgen we nu? Een jazzzangeres uit Peru? Jawel, Corina Bartra was de eerste zangeres die Afro Peruviaanse en Creoolse muziek te vermengen met jazz. Ze bezit graden in jazzpercussie van het Mannes College of Music en L.I. University, en een Master in zang van het Queens College. In 2008 won ze de Queens Council on the Arts Award en nu leeft ze in New York City. Ze trad voor het eerst op in augustus in het Millennium Stage Kennedy Center in Washington, DC. De muziek van Peru, Brazilië en Cuba lopen door dit nieuw album. Hierop staan 6 originele composities van haar, twee traditionele Peruviaanse tracks, een cover van Joe Henderson's ‘Black Narcissus’ en ‘El Tamalito’ van de componist Andres Soto uit Costa Rica. Wat echter opmerkelijk is, is dat er tevens een cover van Simon & Garfunkel’s ‘Bridge over Troubled Water’ opstaat, en ‘Samba de Aviao’ van Antonio Carlos Jobim. Een combinatie die misschien de liefhebbers van wereldmuziek zal aanspreken. 

Patrick Van de Wiele (3½)
​This Peruvian jazz singer brings a combination of Afro Peruvian and Creole music with jazz. Perhaps for lovers of world music?
0 Comments

Denny Zeitlin & George Marsh: Expedition

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Geysers
  2. Thorns of Life
  3. Traffic
  4. Shards of Blue
  5. Lives of Clowns
  6. Spiral Nebula
  7. Shooting the Rapids
  8. One Song
  9. Sentinel
  10. Watch Where You Step
  11. Not Lost In The Shuffle
  12. The Hunt
  13. Expedition


Platenlabel
Sunnyside Communications Inc.

Labelnummer
SSC 1487

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Denny Zeitlin
​De Amerikaanse pianist Denny Zeitlin zit al lang in de voorhoede van muzikale innovatie. Zijn akoestisch trio uit de jaren ’60 was één van de eerste om buiten het concept van Bill Evans te treden, en zijn elektroakoestische experimenten waren intrigerend voor een jazzmuzikant. Hij wou als kind al een orkest controleren met één apparaat. Zo was hij klaar voor de synthesizers van de 60’s en 70’s, en creëerde klassiekers zoals ‘Expansion’ en de soundtrack voor de sciencefictionfilm ‘Invasion of the Body Snatchers’. Drummer & percussionist George Marsh was erbij  en hij werd de partner van Zeitlin. Tijdens de voorbije 4 jaar bliezen ze hun samenwerking nieuw leven in. Zeitlin’s thuisstudio lijkt dan ook op de controlekamer van NASA. Ze hebben zich gefocust op vrije improvisatie, spontaan en ‘Riding The Moment’ uit 2015 was daar het resultaat van. Deze cd is daar de opvolger van. Er staan ambiente stukken op zoals ‘Geysers’, ‘Thorns of Life’ en ‘Spiral Nebula’. ‘Shooting the Rapids’ lijkt wel op een wirwar van geluiden, en de titeltrack, die afsluit, getuigt duidelijk van spontane improvisatie. Neen, zeker niet mijn ding. 

Patrick Van de Wiele (3½)
​Electro-acoustic improvisation and avant-garde music. 
0 Comments

Justin Young: Blue Soul

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Always There
  2. Nothin’ But Love
  3. Razzmajazz
  4. Jazz Along The 101
  5. Paradise Found
  6. New Life
  7. Blue Soul
  8. Sorento
  9. Sweet Release
  10. India
  11. Song For A Better Tomorrow
  12. High Definition



Platenlabel
Justin Time Records

Labelnummer
888295459426

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Great Scott PR

Website Artiest
Justin Young
​De Amerikaanse saxofonist Justin Young zag het levenslicht in 1980 in Warren, MI, enkele minuten verwijderd van Detroit. Hij groeide op in een muzikaal gezin, want zijn vader leidde de band Kaleidoscope, en repeteerde vaak in de huiskamer. Daarbij kwam dat Detroit een “melting pot” was van allerlei muziekstijlen, maar vooral Motown, en Justin absorbeerde dit allemaal. Al vlug leerde hij drummen, en toen ontdekte hij de artiesten die hem zouden beïnvloeden, zoals saxofonisten Maceo Parker, Lenny Pickett en Gerald Albright, samen met pop, funk & jazz acts zoals Earth, Wind and Fire, Boney James, The Gap Band, Herbie Hancock, The Commodores en Michael Jackson. Op aanraden van zijn pa probeerde hij sax te spelen, en na een talentenjacht, oefende hij urenlang. Op zijn zestiende kreeg hij zijn eerste professioneel optreden. Tijdens zijn schooltijd bleef hij verder sax spelen, en zelfs met een vaste job speelde hij tijdens de weekends. In 2007 won hij de Capital Jazz Fest, maar twee jaar tevoren had hij zijn debuut ‘Rendezvous’ uitgebracht. Na zijn huwelijk verkaste hij naar LA, waar hij deel uitmaakte van de West Coast smooth jazzgemeenschap en bevriend raakte met Gerald Albright, Dave Koz, Darren Rahn, Euge Groove en Jackiem Joyner. Er volgden nog 2 albums, en 3 ½ jaar geleden begon hij aan dit nieuwe album. Hij woont nu in Seattle, en de cd gaat terug naar zijn liefde voor jazz en soul. ‘High Definition’ is de up-beat single eruit, die hij samen met sax man Jackiem Joyner en keyboardspeler Matt Godina schreef. Justin speelt op het album alt, tenor en sopraansaxofoon. ‘Always There’ is de eerste single, geschreven door Jackiem Joyner, waarna ‘Nothin’ But Love’ eraan komt, meegeschreven door Earth, Wind & Fire gitarist Sheldon Reynolds. Op het relaxte ‘Jazz Along The 101’ hoor je wijlen drummer Ricky Lawson, en de ballade ‘Paradise Found’ doet denken aan Kenny G. De titeltrack klinkt zeer “smooth”, waarna het op de Italiaanse kuststad ‘Sorrento’ geïnspireerde een ontspannen sfeer inhoudt. ‘India’ heeft wat elementen uit de Indiase wereldmuziek in zich, maar blijft toch smooth jazz. En ’ Song For A Better Tomorrow’ schreef hij na de orkaan Harvey, en schenkt de opbrengst aan het Rode Kruis. Een prima smooth jazz album dus, en aangeraden voor sax fans! 

Patrick Van de Wiele (4)
​A fine smooth jazz album, and recommended for saxophone fans!
0 Comments

Viktor Lazlo: Woman

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. La dernière cigarette
  2. Promised Land
  3. The Loss of You
  4. Debout
  5. Bruxelles
  6. Être là
  7. Mommy’s Boy
  8. Lola & Jim
  9. The Music Between Us
  10. Au mont de Piété
  11. Until Heaven Finds a Way

Bonus tracks:
  1. Breathless
  2. Canoé Rose (orchestral version)
  3. Lettre d’un taulard


Platenlabel
Prova Records

Labelnummer
PR 1709-CD31

Distributie
BISCEGLIA Music

Website Artiest
Viktor Lazlo
​Op 7 oktober 1960 werd in het Frans havenstadje Lorient in Bretagne, Sonia Dronier geboren. Later zou ze naar België emigreren om te studeren in Mol en Brussel. Daar werd ze ontdekt door Lou Deprijck, die u wel kent van Two Man Sound en Lou & The Hollywood Bananas. Ze nam de artiestennaam Viktor Lazlo aan, naar een personage uit de film ‘Casablanca’. In 1984 contacteerde Alain Chamfort haar om de song ‘Backdoor Man’ te vertolken, die hij geschreven had voor de film ‘A mort l’arbitre’. Ik was onmiddellijk fan van haar en de rest is geschiedenis. Viktor werd een ster, en presenteerde zelfs het Eurovisiesongfestival in Brussel in 1987, en vertolkte daar haar hit ‘Breathless’. Later zou ze naar Parijs verhuizen, op Tv en in films optreden, romans schrijven, en op scène staan met hommages aan o.a. Billie Holiday. Nu is er een nieuw album uit, met daarop een mengeling van Franstalige en Engelstalige songs, waarvan zij voor het merendeel de teksten schreef. In februari kregen we al een voorsmaakje met de single ‘Lola & Jim’, geschreven naar aanleiding van de terroristische aanslagen in Parijs, waarbij de ex-vriendin van haar zoon, samen met diens nieuw vriend, omkwamen op een terras van Café L’equipe. Viktor wordt bijgestaan door haar vaste muzikale partner Michel Bisceglia, en Luuk Cox nam de coproductie en mixing voor zijn rekening. We krijgen een inzicht in haar persoonlijk leven, daar ze zingt over voorbije relaties, haar zoon, en haar tijd in onze hoofdstad ‘Bruxelles’, waar het allemaal voor haar begon. Ook krijg je 3 bonustracks erbij, waarbij voornoemde wereldhit ‘Breathless’ in een nieuw jasje werd gestoken, met rapper Marlon Moore. ‘Canoé Rose’ komt er met een orkestrale begeleiding, waarna ‘Lettre d’un taulard’ afsluit, het thema uit de film ‘Le Fidéle’ van regisseur Michaël R. Roskam, met Adèle Exarchopoulos en Matthias Schoenaerts in de hoofdrollen. Het is een rustig album geworden, en ik hoop dat Viktor hiermee opnieuw in de belangstelling komt. 

Patrick Van de Wiele (4)
​Viktor presents a new album, rather quietly, and I hope that she gets again the interest that she deserves.
0 Comments

The Don Diego Trio: Greetings From Austin

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Intro
  2. Rolling Wheel
  3. Loves The Rain
  4. I Didn’t Walk The Line
  5. My Window Faces The South
  6. Suspicious
  7. Waitin’ For A Beer
  8. Truck Drivin’ Daddy
  9. Monday
  10. Austin
  11. Daddy’s On A Freight Train
  12. Django With Twango
  13. There’s A Little Bit Of Everything In Texas
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6087
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
The Don Diego Trio

In februari werd The Don Diego Trio voor de tweede maal op rij in Austin Texas genomineerd in de categorie ‘Rockabilly Band’ voor ‘The Ameripolitan Awards’. In die periode vinden er in Austin een heleboel optredens plaats en gonst het er van de artiesten. Waarom die artiesten niet uitnodigen tijdens onze opnames, dacht The Don Diego Trio, en alzo een muzikale aanzichtkaart van Austin uitbrengen? Het trio trok naar de Ameripolitan Studios van de alom bekende Dale Watson en Watson’s gitarist Mario Monterosso engageerde zich als producer. Als cover voor het album koos Don voor de wereldbekende graffiti ‘Greetings From Austin’ en meteen kreeg het idee gestalte. Als gasten horen wij Kristyn Harris, die de lead vocal voor haar rekening neemt op ‘My Window Faces The South’ en Mike Maddux doet datzelfde op ‘Monday’. Chris Casello en John Whittemore bespelen respectievelijk de lapsteel en pedalsteel, terwijl Massimo ‘Jerry’ Gerosa achter de piano plaatsneemt. Op ‘Austin’ mag dan Teri Joyce de microfoon ter hand nemen. Na een aankondiging door Ted Branson schiet The Don Diego Trio uit hun honky tonk, country en rockabilly sloffen met het aanstekelijke ‘Rolling Wheel’ en worden we klaargestoomd voor een rollercoaster aan rootsmusic. Whittemore’s pedalsteel is medeverantwoordelijk voor het vrolijke countrygeluid op ‘Loves The Rain’. Kristyn Harris dompelt Bob Wills’ ‘My Window Faces The South’ in een ‘hillbilly meets Wanda Jackson’ bad, waarna Diego een zwoel ‘Suspicious’, waarbij drummer Sandro Pittari de brushes hanteert, vertolkt. Een nummer dat tijdens hun livegigs ongetwijfeld meegebruld zal worden is het countrynummer ‘Waitin’ For A Beer’. Daarna trekken wij onze cowboyboots aan, pakken de Stetson van de kapstok en zijn wij klaar om met het rockende ‘Truck Drivin’ Daddy’ kilometers asfalt te verslinden. Een ode aan Austin mocht natuurlijk niet ontbreken. Die klus klaart Teri Joyce op hillbilly wijze in ‘Austin’. Wie dacht dat Don Diego en zijn maten geen voeling zouden hebben met de zigeunerjazz van Reinhardt, moet zijn oren eens vullen met het instrumentale ‘Django With Twango’, hij zal zijn mening vlug moeten herzien.
Zanger Don Diego Geraci is Siciliaan van geboorte en dat valt nog een beetje te horen aan zijn accent. Stoort dat? Helemaal niet, zijn lyrics zijn goed verstaanbaar en het heeft ook zijn charmes.
‘Greetings From Austin’ geeft een fraai beeld van het muzikaal vakmanschap dat er huist. The Don Diego Trio behoort zeker tot die groep.
 
 
 
Lambert Smits (4 ½)
Assisted by talented guest musicians, the Don Diego Trio offers a beautiful musical viewcard of the country, hillbilly and honky tonk from the capital of the Lone Star State.
0 Comments

Scotty Baker: Lady Killer

29/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Back To The Country
  2. Bump Stops
  3. One And Only One
  4. Hanks Cadillac
  5. Girl I Need
  6. Ladly Killer
  7. Back From The Dead
  8. Barry John
  9. Baby’s Dress
  10. I Still Don’t Care
  11. Weekend Daddy
  12. Forget About My Heart
  13. One Of The Some
  14. Last Hurrah
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6086
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
Scotty Baker

Scotty Baker is een Australische zanger/gitarist die sinds zijn tienerjaren rockabilly speelt. Beïnvloed is hij door de Sun sound van Johnny Cash, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins en Elvis Presley. In 2010 bracht hij zijn debuutalbum ‘Just Like That’ uit, dat in 2014 met ‘I’m Calling It’ een opvolger kreeg. Sindsdien stond hij op de affiches van alle grote rockabillyfestivals, gaande van de Engelse Rockabilly Rave, waar hij maar liefst drie jaren achter mekaar als headliner geprogrammeerd stond, tot Viva Las Vegas in 2014 en het Spaanse Screamin’ Festival in 2015. Zijn nieuw album ‘Lady Killer’ laat al dadelijk een met beide voeten stevig in de rockabilly staande Scotty Baker horen. Scotty heeft een formidabele, krachtige, retro klinkende stem, die het genre perfect aanvoelt. Daarenboven weet hij als geen ander hoe hij het fantastisch geluid van de jaren ’50, naar de 21st eeuw moet vertalen. Dat doet hij trouwens ook als songschrijver. ‘Bump Stops’ is wat naar Johnny Burnette gemodelleerd, maar bezit tevens een Baker touch. Of de swingende, rockende van een heerlijke krijsende sax voorziene ‘One And Only One’ en ‘Baby’s Dress’ die, moesten ze in de fifties uitgebracht zijn, ongetwijfeld voor overvolle dansvloeren hadden gezorgd. Koning van de emotionaliteit was zonder de minste twijfel Hank Williams. Duidelijk en terecht ook een voorbeeld voor Scotty. In het van een Jerry Lee piano voorziene ‘Hanks Cadillac’ geeft hij onomwonden aan, in de voetsporen van zijn idool te willen treden. Hedendaagse grootmeester op de rockabillygitaar Darrel Higham mag het wat naar The Everly Brothers refererende ‘Girl I Need’ op smaak brengen. ‘Back From The Dead’, ‘I Still Don’t Care’, ‘One Of The Some’ en het aan zijn held opgedragen ‘Barry John’ verraden dan eerder Cash’s invloeden, waarna honky tonk en hillbilly de kop opsteken in ‘Weekend Daddy’.
‘Lady Killer’ is een formidabel album, dat Scotty Baker’s bekendheid zeker nog een boost van jewelste zal geven.
Hopelijk zien wij deze ‘lady killer’ komende zomer op één van onze rockabillyfestivals geprogrammeerd staan. Who dares?
 
 
Lambert Smits (5)
What a voice, what a sound, what great songs, what a fantastic rockabilly album did Scotty Baker recorded. Highly recommended!
0 Comments

Ferdi Lancee: 64

29/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. World-Wide Blues
  2. 8:02 To Memphis
  3. Fastest Song In The World
  4. Looking Back To The Sixties
  5. Everything Rhymes With You
  6. Mami Wata
  7. Work That Body
  8. It’s Alright
  9. Living In Extra Time
  10. Hometown
  11. For You
  12. Barbara Brown
 
Platenlabel
Doc's Roots Records
 
Labelnummer
17001
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Greenbag
 
Website Artiest
Ferdi Lancee

Op 21 oktober werd Ferdi Lancee 64. Dat hij net deze leeftijd koos als titel voor zijn nieuw album, heeft een reden. Het vieren van zijn 64ste verjaardag bleek aanvankelijk niet zo evident. Immers nog geen jaar geleden werd Ferdi geveld door TIA en evenwichtsstoornissen. In plaats van zijn ziekte doelloos te ondergaan, schreef hij op zijn ziekbed een aantal, naar zijn roots teruggrijpende songs. Songs om het leven te vieren, tegen onrecht te protesteren, songs uit liefde maar vooral uit dankbaarheid voor al het moois dat hem omringt. Lancee is echter geen groentje in de muziekbusiness. Zijn leven lang schreef en produceerde hij voor artiesten als VOF de Kunst, Trijntje Oosterhuis en Rob de Nijs, maar nu grijpt hij terug naar zijn gitaar. En daar kunnen wij alleen maar blij om zijn. ‘64’ is een les in muziekgeschiedenis. Alles is begonnen met de blues. Zo denkt Ferdi er ook over, want met opener ‘World-Wide Blues’, inclusief inspirerende mondharmonica, zet hij een heerlijke lazy blues neer. De ‘8:02 To Memphis’, scheurt daarna, mede door Koen Smits’ trompet, door het desolate landschap, ondertussen genietend van het naar de country lonkend, met een lik keys opgevrolijkte ‘Fastest Song In The World’. Invloeden uit de jaren zestig en meer bepaald de flower power regeren dan weer in ‘Looking Back To The Sixties’, met zang van Kor van Velzen. In de jaren zestig maakte het model Twiggy furore. Dat is ook Ferdi niet ontgaan, want hij vernoemt ze als onderdeel van zijn jaren ‘60 geschapen decor. ‘Mami Wata’ klinkt wat donkerder maar drijft ook op een indringende bluesgroove, terwijl in ‘Work That Body’ een flink stukje akoestisch gerockt wordt. Ferdi omarmt het leven en geniet van de mooie momenten. Daarvan getuigt het opgewekte fluitend ‘It’s Alright’. ‘Hometown’ zou zeker als perfecte soundtrack kunnen fungeren bij beelden over een dolend iemand die na een jarenlange afwezigheid terugkeert naar zijn thuishaven.
Ferdi Lancee heeft zijn ziekte een positieve draai gegeven. De prachtige songs, doorleefde vocalen, pakkende gitaarpartijen en de fantastische productie van ‘64’ zijn daar het torenhoog bewijs van. Een aanrader!
 
Lambert Smits (4 ½) 
Due to his illness, Ferdi Lancee went through a difficult period in his life. However, he used that period to write wonderful songs. High quality blues, country and sixties pop. Very nice album!
0 Comments

Ten Years After: A Sting In The Tale

29/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Land Of The Vandals
  2. Iron Horse
  3. Miss Constable
  4. Up In Smoke
  5. Retired Hurt
  6. Suranne Suranne
  7. Stoned Alone
  8. Two Lost Souls
  9. Diamond Girl
  10. Last Night Of The Bottle
  11. Guitar Hero
  12. Silverspoon Lady
 
Platenlabel
Butler Records
 
Labelnummer
BUR340034
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Ten Years After

Hoe relevant is een sixties band zonder de oorspronkelijke frontman?  In 2013 overleed dé bandleader gitarist Alvin Lee aan complicaties bij een chirurgische ingreep.  Hoeveel pech kan je hebben?  Drummer Rick Lee en toetsenman Chick Churchill, oorspronkelijke leden sedert de oprichting in 1966, bleven niet bij de pakken zitten en vonden na een overgangsperiode gitarist/vocalist Marcus Bonfanti (Van Morrison, Ginger Baker) en bassist Colin Hodgkinson (Peter Green, Spencer Davis, Chris Rea).  Een nieuwe tournee sproot voort uit het nieuwe elan en resulteerde uiteindelijk in nieuwe opnames.  ‘A Sting In The Tale’ verscheen op 20 oktober van dit jaar en scoort nu reeds hoog in de bluesrock charts.   Marcus Bonfanti  bracht nieuw schrijversbloed in een ietwat verstarde band.  De songs ruiken fris en toch niet vreemd.  De spirit van Ten Years After dwaalt nog steeds rond.  De evolutie in een halve eeuw en de noodzakelijke wissels hebben onmiskenbaar gevolgen op de sound. Het klinkt soms wat ruiger en Marcus’ composities sprankelen  van inventiviteit (wow!).  De inbreng van Chick Churchill op keyboard geeft nog steeds extra zuurstof en blijft onmisbaar.  Veertien songs om te dansen, te headbangen, een whisky achterover te slaan, je vingers af te likken of gewoon te genieten.  Bluesrock van de bovenste plank!
 
Line-up:
Chick Churchill (Keyboards)
Ric Lee (Drums)
Colin Hodgkinson (Bass)
Marcus Bonfanti (Vocals, Guitar)
 
 
Marino Serdons (4 ½)
A continuing tale in the story of Ten Years After.  Indisputable undoubtedly the best bluesrock album of the year 2017!
0 Comments

Ken Dunn: Wondrous Beauty

28/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Saskatoon
  2. Still I Believe
  3. Wondrous Beauty
  4. Tales Of Wandering
  5. Hills Of Strathavon
  6. Hold On
  7. Crawl On Back
  8. The Goddess Theme
  9. On My Merry Way
  10. Wild And Free
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Michelle Fortier Publicity
 
Website Artiest
Ken Dunn

Zijn vorig jaar samen met zijn band Gypsy Starfish uitgebracht album ‘The Great Unknown’ bevatte een mooie mix van akoestische en elektrische folksongs. Benieuwd keken wij toen reeds uit naar een nieuw album van deze Canadese hedendaagse troubadour. Met het akoestische ‘Wondrous Beauty’ is er dat nu. Net als op ‘The Great Unknown’ doet Ken ook nu weer beroep op een band en ook echtgenote Anna Green is weer van de partij. Alhoewel Dunn zich profileert als een moderne troubadour staat hij toch met beide voeten in de traditionele folk. Traditionele folk waar hij wel eens wat Keltische invloeden aan toevoegt, zodat het een hedendaagse twist krijgt. En toch baadt het album in eenvoud en sereniteit. Zingen doen zowel Ken als Anna en respectievelijk zijn ze ook te horen op akoestische gitaar en keyboards. Verder bestaat het gebruikte instrumentarium uit fiddle, bass, drums en percussie, hurdy gurdy of draailier en de Ierse lijsttrommel bodhran. Kens drang naar rechtvaardigheid en zijn persoonlijke ervaringen lopen ook nu weer als een rode draad door ‘Wondrous Beauty’. De stemmen van Ken en Anna accorderen al dadelijk subliem in het rustige ‘Saskatoon’, dat zowel een ode aan de liefde als aan de wisselende seizoenen is. Opvallend is tevens Tyler Beckett’s fiddle, die nog vaak voor heerlijke tussenkomsten zal zorgen. De Keltische invloeden komen aan de oppervlakte in het instrumentale, speelse ‘Tales Of Wandering’, dat tevens de instrumentbeheersing in de spots plaatst. Nog zo een kippenvel bezorgende lovesong is het door drums voortgestuwde ‘Hold On’, terwijl ‘On My Merry Way’ Kens pleidooi is voor sociale rechtvaardigheid en aandacht voor het milieu.
Met ‘Wondrous Beauty’ heeft Ken Dunn andermaal een heerlijk, rustgevend album achter zijn naam staan. Hedendaagse folk, gebracht door twee formidabele stemmen en met de fiddle in een eersterangs positie.
 
 
Lambert Smits (4)
Acoustic album of a contemporary troubadour, who understands the art of presenting a very own and contemporary folk album with the traditional folk as the basis and addition of some Celtic influences.
0 Comments

Al Corte': Mojo

28/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Mojo
  2. Love Thang
  3. Memphis Moon
  4. I'll Never Lose My Love For The Blues
  5. Juke Joint Jive
  6. Blessed To Have You Near
  7. It's A Good Day
  8. I'm Ready
  9. What You Hold
  10. We're Just A Boy And A Girl
  11. Touch
  12. You Hurt Me So Good
 
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
CD Baby
 
Promo-agent
Blind Raccoon
 
Website Artiest
Al Corte'

Zanger Al Corte’ is al 70 jaar. Als teenager zingt hij in de jaren 1960 in doowop bands, later rock ‘n’ roll en soulvolle blues bands zoals The Caveman en de Brass Tacks. Als hij midden jaren 1970 naar Florida verhuist, wordt hij frontman van showbands als Hot Ticket, Good Vibrations en Streetplayer. Hij acteert in reclamespotjes en is lid van het theatergezelschap The Arizona Gunfighters die westernshows brengen. Halverwege de jaren 1980 heeft hij zijn eigen band, Corte’. Tot 1992 als hij achter de schermen in de muziekbusiness gaat werken. In 2009 gaat hij op ‘pensioen’ en verhuist naar Arkansas waar ook zijn zoon woont met zijn kleindochter. Voor de lol neemt Al enkele liedjes op voor haar. De engineer van de studio is onder de indruk van Als stem en vraagt hem voor een rhythm ‘n’ blues-project. In de winter van 2015 verschijnt het coveralbum ‘Seasoned Soul’, een ietwat tegenvallend album. Het album staat vol middelmatige blues- en soulcovers. In de Keys and Chords recensie stond toen: “Al had zijn geld beter gespendeerd aan een paar songschrijvers en ‘origineel’ materiaal opgenomen. Dit klinkt als een saaie routineuze coverband. En daar kan ik elk weekend wel ergens eentje van vinden in het clubcircuit”.
Het lijkt wel of hij naar ons luisterde, want het vervolg ‘Mojo’ is om het met een understatement te zeggen formidabel! Samen met pianist Ron Miller schrijft hij drie songs en Ron alleen voegt er nog eens negen aan toe. Ze trekken naar de Royal Studios in Memphis waar ze onder leiding van Willie Mitchells zoon, Lawrence ‘Boo’ Mitchell, nu eigenaar van de Royal Studios, een grandioos soulalbum opnemen. Niemand minder dan de legendarische Hi(gh) Rhythm Section, The Royal Singers, The Royal Horns, The Royal Strings en de Tennessee Mass Choir doen mee op dit album. Het is de top van alle Memphis soulmuzikanten en dat is zeker te horen!
‘Mojo’, een door drummer Steve Potts aangedreven rockende soul opent het twaalf songs tellende album. Het funky, Otis Clay-achtige ‘Love Thing’ klinkt fris. De blazers klinken overweldigend. Al zingt volledig relaxt in het romantische ‘Memphis Moon’ dat een beetje als de moderne Neville Brothers klinkt. Brad Webb laat zijn slidegitaar janken in de stampende rhythm ‘n’ blues ‘I’ll Never Lose My Love For The Blues’. Op het Jimmy Hall-achtige ‘Juke Joint Jive’ en de countrysoul ‘What You Hold’ blaast John Nemeth mooie mondharmonicapartijen. Het laatste wordt ook opgesmukt door de Royal Singers en de Royal Strings. Strijkerspartijen keren ook terug in de ballade ‘Blessed To Have You Near’.
Deep soul hoor je in ‘It’s A Good Day’, jaren 1970 dance soul in ‘Touch’ en ‘I’m Ready’. ‘We’re Just A Boy And A Girl’ is een popsoul ballade, terwijl afsluiter ‘You Hurt Me So Good’ een pianoballade is.
De productie van ‘Mojo’ is uitstekend en de muzikanten zijn formidabel. De toevoeging van blazers, strijkers en backing vocals komen altijd op het juiste moment. Dit is gewoon een steengoed soulalbum!
 
Line-up:
Al Corte' (zang, percussie)
Leroy 'Flick' Hodges, jr. (bas)
Michael Toles (gitaar)
Rev. Charles Hodges Sr. (B3 orgel, piano)
Steve Potts (drums)
Brad Webb (slide gitaar)
John Nemeth (harmonica)
Lawrence 'Boo' Mitchell (vleugel, synthesizer)
Ron Miller (Wurlitzer, gitaar, piano)
The Royal Singers
The Royal Horns
The Royal Strings
The Tennessee Mass Choir
 
Peter Jacobs (4 ½ )
After the mediocre album ‘Seasoned Soul’ in 2015, Al Corte’ is back with a top notch album ‘Mojo’. Recorded at the Royal Studios in Memphis with producer Lawrence ‘Boo’ Mitchell, The Hi(gh) Rhythm Section, The Royal Horns, The Royal Strings and the magnificent Royal Singers, the songs swirl in between deep soul, rhythm & blues ballads and bluesoul. Songwriter Ron Miller and Al did a fantastic job to create 12 exciting and catchy originals. This is a fantastic album with great soul music you don’t hear as much these days!
0 Comments

James Armstrong: Blues Been Good To Me

28/10/2017

0 Comments

 
Picture
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Blues Been Good To Me
  2. Second Time Around
  3. Addicted To Love
  4. Early Grave
  5. Old Man In The Morning (Young Man At Night)
  6. Change In The Weather
  7. How Sweet It Is To Be Loved By You
  8. Ain't Another Love Song
  9. Sleeping With A Stranger
  10. Shot Gun Wedding
 
Platenlabel
Catfood Records
 
Labelnummer
CFR 025
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Mark Pucci
 
Website Artiest
​James Armstrong
James Armstrong Band

Op 9 maart van dit jaar gaf James een schitterend concert in de Muziekodroom voor Move2blues. Nu is de 60-jarige blues en soul-artiest daar met zijn derde album voor Catfood records ‘Blues Been Good To Me’. Armstrong wil altijd extreem goed voorbereid de studio in gaan. Maar sinds zijn Europees bezoek in maart volgde de ene tour na de andere zich op. Hij werd gedwongen om tussendoor voor het album te schrijven. Toen hij samen met soulartiest en mede-producer Johnny Rawls de studio inging moesten er nog twee songs afgewerkt worden. Armstrong legde zich erbij neer en liet het allemaal gebeuren. De adrenaline van het touren zat nog in zijn bloed en dat zou alleen maar een goede zaak worden. Je hoort aan dit album dat hij op scherp staat!
Armstrong schreef acht originals en koos voor twee interpretaties van Robert Palmer en Marvin Gaye. En ze staan beiden als een huis. Van Robert Palmers ‘Addicted to love’ maakte hij een zeer aangename jazzy rockende shuffle en van Gaye’s ‘How Sweet It Is To Be Loved By You’ maakte hij een schitterende uptempo bluesoul shuffle.
De muzikanten die James gebruikte op dit album zijn trouwens niet te onderschatten. Zo speelde keyboardspeler Matt Murdick bij Buddy Guy, John Primer en Little Milton. Gitarist Johnny McGhee verdiende zijn sporen o.a; bij Marvin Gaye en Natalie Cole. Darryl Wright zat in de band van Mavis Staples en drummer Andrew ‘Blaze’ Thomas werkte voor Billy Branch, Bernard Allison en Ronnie Baker Brooks. Niet de minsten dus.
Met de relaxte, doch krachtige shuffle ‘Blues Been Good To Me’ opent het album en de toon is gezet. Armstrong is goed bij stem en zijn gitaarspel is niet minder dan fantastisch. In de funky Chicagoblues ‘Second Time Around’ haalt hij de slidegitaar boven en goochelt er een paar heerlijke licks uit. Hier wordt je vrolijk van! Helemaal in de Hi-records stijl ligt het soulnummer ‘Early Grave’ met prachtig Fender Rhodes-werk van Matt Murdick. Zeer funky en opzwepend is het Stevie Wonder-achtige ‘Old Man In The Morning (Young Man At Night)’ Iedereen dit voorbij de vijftig is kent het gevoel wel! James gooit ons helemaal de andere kant op met de slow bluesoul ‘Change In The Weather’, een prachtig ingetogen nummer met mooie melodie en een intelligente tekst over een relationele breuk. ‘Ain’t Another Love Song’ lijkt wel voor Mavis Staples geschreven en ‘Sleeping With A Stranger’ kon voor Otis Clay gepend zijn of van Johnny Rawls komen. Rawls is niet alleen co-producer, maar zingt hier en daar ook wat backingvocals. ‘Shot Gun Wedding’ is een gevoelige Albert King-achtige ballade, en zeer mooie afsluiter waarin Armstrong nog één keer zijn gitaarkunsten toont en ondanks zijn beperkte stem laat horen dat hij een gevoelige en op zijn manier sterke bluesoul zanger is. Prachtig album!
 
 
Line-up:
James Armstrong (zang, gitaar, slide)
Matt Murdick (toetsen)
Johnny McGhee (ritmegitaar)
Darryl Wright (bas)
Andrew Thomas (drums)
John Kattke (B3 orgel)
Will Jackson (bas)
Johnny Rawls, Mary Jo Curry, Amy Slack, Kimberlie Helt (achtergrondzang)
Bryan Fritz (blazers)
Corey Fritz (blazers)
Kasimu Taylor (blazers)
 
Peter Jacobs (4 ½)
James Armstrong delivers a fantastic blues and soul album. Eight originals spanning from blues over bluesoul to soul and two great and surprising interpretations of Robert Palmer’s ‘Addicted To Love’ and Marvin Gaye’s ‘How Sweet It Is To Be Loved By You’. James produced this album with label- and soulmate Johnny Rawls and the result is amazing! Buy it!
0 Comments

Uncle Wellington: The Faster I Waltz, The Better I Jive

28/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. The Castle
  2. The Code
  3. Waves
  4. The Famished Road
  5. Crystal Frontier
  6. No One Died That Day
  7. Davoren
 
 
Platenlabel
Vynilla Records
 
Labelnummer
niet gekend
 
Distributie
niet gekend
 
Website Artiest
Uncle Wellington

De nieuwe EP van de Gentse band Uncle Wellington kreeg op 12 oktober haar maidentrip.  Zes eigen nummers en één cover van Calexico steken in een origineel jasje.
In opener ‘The Castle’ valt onmiddellijk de voice van Frie Mechele in je oren als een kloon van Amy Winehouse (een compliment!).  De song zelf drijft op een traag bewerend ritme.  Als single werd ‘The Code’ uitverkoren, een song uit Jonas Bruyneels brein en weer schitterend ingezongen door Frie.  Onderhuids voel je de spannende darkness.  Samples en elektronica vormen  een substantieel onderdeel van de vijfkoppige band.  ‘Waves’ refereert naar de titel van deze cd: een psychedelische song met een bizarre oosterse inslag (via de viola?).
Na meermaals beluisteren moet je toegeven dat Uncle Wellington (..Wives from writer C. Chesnutt)  toch een iets andere weg in slaat dan de meeste Belgische bands.  Jonas Bruyneel, verantwoordelijk voor tekst én muziek,  experimenteert in de composities en je voelt het potentieel van het vijftal.  Schitterend origineel en uitdagend werk!  Nu het ritme nog even verhogen, Frie de nodige vrijheid geven, en de Lage Landen ligt aan hun voeten.
 
Line-up:
Frie Mechele (Vocals, Glockenspiel)
Ester Coorevits (Vocals, Violin, Viola, Mellotron)
Sven Sabbe (Vocals, Bass,Analoque Electronics, Stylophone)
Renaud Debruyne (Vocals,Drums, Percussion, Fender Rhodes, Samples)
Jonas Bruyneel (Vocals, Classical & Electric Guitar, Bells, Piano, Harmonium)
 
 
Marino Serdons (4)
Belgian band ‘Uncle Wellington’ impresses  with dark psychedelic  but soulful songs, sung by an excellent Frie Mechele.  Strong EP!   Look forward to a full spellbinding album.
0 Comments

Soweco: Keep On

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Keep On feat. U-Nam (Groove Remix)
  2. Don’t Hide Your Love
  3. Way Up High
  4. Let the Rain Fall Down
  5. Your Love
  6. By the Sea
  7. Good Ol’ Love
  8. Lucky Charm
  9. Listen for a Moment
  10. Keep On (Original version)
  11. Forget for a Moment
  12. Keep On feat. U-Nam (Groove Remix Radio Edit)


Platenlabel
Skytown Records

Labelnummer
Digitaal

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Soweco
​Uit Zweden komt de band Soweco, die opgericht werd in 2011 door keyboardspeler Mattias Roos en drummer Peter Gustavsson. Daar kwam zanger Fredric “Frosche” Renmark bij. Een jaar later kwam hun debuut ‘Don’t Hide Your Love’ uit, en in 2015 besprak ik de opvolger ‘Only You’. De bandnaam Soweco staat voor So West Coast, en verwijst naar de “west coast vibe”, maar op soulvolle groove. Voeg daarbij een ontspannen zang, en je hebt leuke smooth jazz. Ondertussen heeft Mattias Roos ook solo uitstapjes gemaakt met ‘My Story’ en ‘Movin’ Up’. Nu zitten ze onder de vleugels van producer, arrangeur en jazzgitarist U-Nam, die te horen is op de swingende single en titeltrack. ‘Don’t Hide Your Love’ grijpt uiteraard terug naar hun debuut, en ‘Way Up High’ doet me denken aan ‘Just the Two of Us’ van Bill Withers & Grover Washington Jr. ‘Your Love’ klinkt zeer ontspannen, en op ‘By the Sea’ hoor je vocaliste Petra Carlenarson. ‘Good Ol’ Love’ is een ballade, maar ‘Lucky Charm’ is een opgewekte track. Op ‘Listen for a Moment’ keert Petra Carlenarson terug, voor een verleidelijk duet. Dan volgt nog de originele versie van ‘Keep On’, terwijl ‘Forget for a Moment’ een echte soulballade is. En de titeltrack in een “radio edit” van de Groove remix mag afsluiten. Soweco heeft weerom een fantastische middenweg gevonden tussen soul en smooth jazz. Perfect “old school grooves”!

Patrick Van de Wiele (4½)
​Soweco has once again found a fantastic midway between soul and smooth jazz. Perfect old school grooves!
0 Comments

Diana Panton: Solstice/Equinox

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. They Say It’s Spring
  2. The Heather on the Hill
  3. Up Jumped Spring
  4. That Sunday, That Summer
  5. Estate (Summer)
  6. Manhattan
  7. La fin des vacances
  8. September in the rain
  9. Tis Autumn
  10. Septembre
  11. Cloudy Morning
  12. I Like Snow
  13. By the Fireside


Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
039911047026

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Waldmania Public Relations

Website Artiest
Diana Panton
​Toen Order of Canada en legendarische multi-instrumentalist Don Thompson Diana Panton voor het eerst op negentienjarige leeftijd hoorde zingen, stelde hij voor dat zij auditie deed voor de Banff Center for the Arts (Canada). Maar vooraleer ze debuut opnam, behaalde ze een Honours Masters degree in Franse literatuur en ging lesgeven aan de universiteit van Parijs. Daarna kreeg ze een positie als French Sessional Lecturer aan de McMaster universiteit (Canada). Vervolgens maakte ze een lesgeversgraad af in Frans, Visual and Dramatic Arts, wat zou leiden tot haar positie aan Westdale Secondary (Canada). Sedert haar debuut in 2005, is ze nu al aan haar achtste album toe, en heeft ze tal van Awards gewonnen. Nu staan thema’s van leven en liefde tegenover de seizoenen centraal. Het lichte en opgewekte ‘They Say It’s Spring’ opent, en doet denken aan Diana Krall, en ‘Up Jumped Spring’ is in dezelfde stijl. ‘That Sunday, That Summer’ is uiteraard een cover van Nat “King” Cole, maar Diana geeft er haar eigen optimisme aan mee. ‘Estate (Summer)’ drijft op een lichte bossa nova, en is ook een cover. Er staan ook enkele Franstalige tracks op zoals ‘La fin des vacances’ en ‘Septembre’. ‘September in the Rain’ swingt, en ‘Tis Autumn’ is grotendeels a capella. Winter komt er dan met het opgewekte ‘I Like Snow’ en het romantische ‘By the Fireside’. Diana Panton is inderdaad een goed bewaard geheim in jazz, en haar zachte stijl bevalt me zeer.

Patrick Van de Wiele (4)
​Diana Panton is indeed a well-kept secret in jazz, and I like her soft style. 
0 Comments

Donna Zed: Morphine

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. High on Desire
  2. Morphine
  3. And the End of the Day
  4. Say it All


Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295580038

Distributie
CD Baby

Promoagent
Zamaros Musique

Website Artiest
Donna Zed
De Zwitserse Donna Zed is niet alleen singer-songwriter, maar tevens pianiste evenals fotomodel. Daarnaast is ze de zangeres van de band Until Rain, voorheen een Griekse band, maar waarvan de leden nu in verschillende Europese landen wonen. Tot haar invloeden behoren verschillende muzikale genres, zoals pop, rock, jazz en filmmuziek. Haar debuut is deze akoestische EP, waarop 4 nummers staan. Die tracks werden allemaal opgenomen in de Karma Sound Studio’s in Thailand, en Steven Wilson (Porcupine Tree, Blackfield, Steven Wilson) noemt dit album "outstanding. Beautiful songs and beautiful performances. Congratulations". Steve Hackett (Genesis, Steve Hackett) zegt dat Donna een goede stem heeft en mooi piano speelt. Ze opent met de single ‘High on Desire’, waarop ze bewijst dat ze inderdaad een goede vocale capaciteit beschikt, gevolgd door de titeltrack, die naar contemporary jazz neigt. Op ‘At the End of the Day’ haalt ze opnieuw sterk uit, en met ‘Say it All’ sluit ze af. Een debuut EP, die bewijst dat Donna heel wat in haar mars heeft.

Patrick Van de Wiele (3½)
​A debut EP with 4 tracks from this Swiss singer-songwriter. 
0 Comments

James Warren: Innocent Bystander

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The First Time
  2. Set Me Free
  3. That’s What You Do To Me
  4. You’ve Got The Love That Matters
  5. High Time
  6. Everybody Needs Somebody To Love
  7. That’s How I’m Loving You
  8. Have You Seen The Colours?
  9. I Just Want You To Tell Me


Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD496

Distributie
Proper Music Distribution

Promoagent
Angel Air

Website Artiest
James Warren
​De Brit James Warren kreeg succes als leadzanger van de groep The Korgis. U herinnert zich vast wel hun wereldhit ‘Everybody’s Got To Learn Sometime’, die schreef en zong. Daarnaast stichtte hij tevens de band Stackridge, die onlangs hun laatste live concert gaven. James kreeg zijn eerste gitaar op zijn veertiende, en is nu 65. Hij heeft een nieuw album afgeleverd met melodieuze popdeuntjes met een retrotintje. Naast hem bestaat de band uit: Glenn Tommey, John Baker, Al Steele, Richard Mainwaring, Ceri Rees. De songs grijpen terug naar de sixties met melodieuze ritmes en refreinen die je kan meezingen. ‘That’s What You Do To Me’ doet me terugdenken aan The Spencer Davis Group, en ‘High Time’ uiteraard aan The Beatles. En ‘Everybody Needs Somebody To Love’ swingt de pan uit, net zoals The Blues Brothers dat deden. ‘Have You Seen The Colours?’ is dan weer psychedelische pop. Een album dat dus teruggrijpt naar de “old school” of songwriting”, aangeraden aan fans van retro. 

Patrick Van de Wiele (4)
​This album harks back to the days of old school songwriting. Recommended to fans of retro. 
0 Comments

Turnpike Troubadours: A Long Way From Your Heart

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Housefire
  2. Something To Hold On To
  3. The Winding Stair Mountain Mlues
  4. Unrung
  5. A Tornado Warning
  6. Pay No Rent
  7. The Hard Way
  8. Old Time Feeling (Like Before)
  9. Pipe Bomb Dream
  10. Oklahoma Stars
  11. Sunday Morning Paper
 
Platenlabel
Thirty Tigers/Bossier City Records
 
Labelnummer
Promo Cd
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Turnpike Troubadours

Met hun in 2015 naar hen genoemd album leverden deze heren een verzameling van prachtige songs af, waarin zowel invloeden uit country, countryrock en folkrock opdoken. Wij waren dan ook redelijk nieuwsgierig naar ‘Turnpike Troubadours’’ opvolger. Die is er nu met ‘A Long Way From Your Heart’ in een productie van Ryan Hewitt, gekend van zijn samenwerking met o.a. Red Hot Chili Peppers. In de review van hun hogergenoemd album uit 2015 schreven wij reeds dat deze band voor een update zorgt voor de uit het verleden stammende, vaak melige country. Leadzanger Evan Felker tekende ook nu weer, al of niet als co-writer voor de 11 songs. Songs die ook nu weer je genadeloos bij je nekvel grijpen. ‘The Housefire’ opent met fiddle en akoestische gitaar, maar wanneer de elektrische gitaren ingeplugd worden, breekt de hel pas goed los en krijg je meteen hedendaagse country op zijn best. Verhalen vertellen is één ding, maar ze dan nog zodanig verpakken dat ze ook muzikaal boeien, is niet steeds evident. Wel voor de Troubadours! Dat komt tot uiting in het Southern rockende ‘Something To Hold On To’, waar de twangy gitaarsolo je automatisch naar de luchtgitaar doet grijpen. Eerst aftellen en dan teistert countryfolkrocker ‘The Winding Stair Mountain Mlues’ alweer je trommelvliezen. Een verwittigd man er twee waard. Dat klopt ook voor ‘A Tornado Warning’, waar de gitaren en fiddle je letterlijk wegblazen. ‘Stilte na de storm’ ook nog zo een uitdrukking, past dan weer voor opvolger, het iets rustigere ‘Pay No Rent’. Lang duurt de rust echter niet, want met ‘The Hard Way’ zitten we opnieuw op country rockende kruissnelheid, waarna het zwoele folky ‘Old Time Feeling (Like Before)’ zich aankondigt. Nog éénmaal slaan de Troubadours vastberaden toe in afsluiter ‘Sunday Morning Paper’, waar in tegenstelling tot wat de krant beweert, rock & roll zeker niet dood is.
‘A Long Way From Your Heart’ is een meer dan waardige opvolger voor ‘Turnpike Troubadours’. Deze band behoort tot de top binnen de hedendaagse country, daar ben ik nu meer dan ooit rotsvast van overtuigd.
 
Lambert Smits (5)
Don’t let me say twice ... Turnpike Troubadours belong to the top of roots music and country. And now hurry up and buy this masterpiece!
0 Comments

Gill Landry: Love Rides A Dark Horse

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Denver Girls
  2. Bird In A Cage
  3. Berlin
  4. Broken Hearts & Things We’ll Never Know
  5. The One Who Won The War
  6. The Only Game In Town
  7. Scripted Love
  8. The Woman You Are
  9. The Real Deal Died
 
Platenlabel
Loose Records
 
Labelnummer
VJLP238
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Gill Landry

‘Love Rides A Dark Horse’ is Landry’s vierde soloalbum en zijn debuut bij Loose Records. Zijn vertrek bij de Old Crow Medicine Show en het einde van zijn relatie mogen dan voor de bijhorende ellende gezorgd hebben, muzikaal gezien werkten beide breuken nochtans positief. Het zette Landry aan om een aantal formidabele ‘broken hearted love songs’ te schrijven. Die zijn meteen de hoofdbestanddelen van ‘Love Rides A Dark Horse’. Gesteund door een fantastisch klinkende band, start Gill met de countryballade ‘Denver Girls’, waar je onmiddellijk gecharmeerd wordt door zijn diepe warme stem. Met het catchy ‘Berlin’ drijft hij het tempo een beetje op om later op het album in dé earcatcher bij uitstek, de ballade ‘Scripted Love’, met een overweldigend stukje trompet en fiddle in het middenstuk, de laatste aan zijn talent twijfelende luisteraar over de streep te halen. Het album eindigt met ‘The Woman You Are’ en ‘The Real Deal Died’, die tegen beter weten in, toonbeelden zijn van onvoorwaardelijke liefde.
Op ‘Love Rides A Dark Horse’ fileert Gill als het ware de liefde. Iedere vezel, gaande van dromen, relationeel geluk, valse hoop, bezit, idealisme, ontgoocheling, gemaakte fouten en einde van een relatie, giet hij in gul met lapsteel overgoten melodieuze Americana en country. Gevoelens en eigenschappen die Gill aan de lijve ondervond. Prachtig album!
 
Lambert Smits (5)
A beautiful collection of catchy country and Americana 'broken hearted love songs'. Nice album!
0 Comments

Chris Daniels and The Kings with Freddi Gowdy: Blues With Horns, vol. 1

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Sweet Memphis
  2. Fried Food/Hard Liquor
  3. Get Up Off The Funk
  4. Soothe Me Baby
  5. Wouldn't Treat A Dog (The Way You Treated Me)
  6. Baby's In Love With The Radio
  7. Can't Even Do Wrong Right
  8. You Can Stay But That Noise Must Go
  9. Them Changes
  10. Rain Check
 
Platenlabel
Moon Voyage Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
DIGITAL CD BABY/PHYSICAL CPI
 
Promo-agent
Blind Raccoon
 
Website Artiest
Chris Daniels

Sinds 1972 woont multi-instrumentalist (vooral gitaar en zang) Chris Daniels in Colorado. Een jaar ervoor begon zijn muzikale carrière. In die lange loopbaan werkte hij als begeleider of bandleider al dan niet met zijn eigen band Chris Daniels & The Kings, samen met o.a. Bonnie Raitt, Al Kooper, Francine Reed, The Coasters, The Platters, Henry Paul, Bo Diddley en Percy Sledge. Hij schreef voor of nam op met Al Jarreau, Al Kooper, Bill Payne en Dee Dee Bridgewater. Met The Kings tourde hij al 21 keer in Europa en is hij nu toe aan zijn 15de album.
Op 'Blues With Horns, vol 1.' staan tien songs, waarvan Chris er zelf twee schreef.  Opener 'Sweet Memphis' schreef hij volgens mij met Bonnie Raitt in gedachte. Niemand minder dan Sonny landreth neemt de slidegitaar voor zijn rekening. En de aflsuiter 'Rain Check' had van Randy Newman kunnen zijn. Het is het enige nummer zonder blazers. De andere acht songs zijn interpretaties van bekende of minder bekende songs of artiesten. 'Fried Food/Hard Liquor' van Colorado's collegamuzikant Rex Peoples is een moderne downhome blues. Net iets te glad geproducet met te zoete achtergrondstemmen. Funky a la The Meters wordt het in het Larry Wilkins-nummer 'Get Up Off The Funk'.  Sam Cookes 'Soothe Me Baby' gezongen door Freddie Gowdy overtreft het origineel natuurlijk niet, maar het swingt wel en krijgt je in beweging. Hetzelfde geldt voor Bobby Blands 'Wouldn't Treat A Dog (The Way You Treated Me). Het is een aardige versie, maar het mist wat diepgang en het klinkt iets te gepolijst. Elvin Bishops 'Can't Even Do Wrong Right' komt dan weer beter uit de verf dan het origineel. Misschien is Buddy Miles' 'Changes' een vreemde keuze, maar het is en blijft een fantastisch onderschat nummer. Deze versie krijgt zeker zoveel power dan het origineel. Resten er nog twee Johnny 'guitar' Watson songs, het funky 'Baby's In Love With The Radio' dat absoluut niet kan tippen aan Watsons versie en 'You Can Stay But That Noise Must Go'. Watson nam het zelf twee keer en deed dat twee keer beter...
Dit is een knappe cd en vooral de blazers doen hun best, maar het had allemaal met wat meer ballen mogen zijn en wat minder opgekuist.
 
Line-up:
Chris Daniels (zang, gitaar, slide gitaar, synth gitaar)
Freddi Gowdy (zang)
Randy Amen (drums, zang)
Kevin Lege (bas, zang)
Colin 'Bones' Jones (lead gitaar)
Jim Waddell (alt en tenor sax, zang)
Darryl Abrahamson (trompet, zang)
 
Gasten:
Sonny Landreth (slide gitaar)
John Magni (toetsen)
Doug Krause (toetsen)
Hazel Miller en CoCo Brown (zang)
Bob Rebhoz (tenor sax, arragementen)
Daren Krammer (trombone, arrangementen)
Jacob Davis (bas-zang)

Peter Jacobs (3 ½)
Very Nice album from Chris Daniels and The kings, but it all sounds a little bit too polished and could have had some extra balls. The horns are a joy for your ears. The highlights are the two Chris Daniels songs 'Sweet Memphis (!!) and the closing song 'Rain Check'. 
0 Comments

Rick Wakeman: Motion Picture Soundtrack of Crimes Of Passion

26/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. It’s A Lovely Life
  2. Eastern Shadows
  3. Joanna
  4. The Stretch
  5. Policeman’s Ball
  6. Stax
  7. Taken In Hand
  8. Paradise Lost
  9. The Box
  10. Web Of Love
  11. Dangerous Woman
 
Platenlabel
RRAW
 
Labelnummer
MFGZ018CD
 
Distributie
Gonzo Multimedia
 
Promo-agent
Gonzo Multimedia
 
Website Artiest
Rick Wakeman
Maggie Bell

In 1984 verscheen de film Crimes Of Passion, geregisseerd door Ken Russell.  Je weet wel, de man die ook de cultfilm Lisztomania maakte.  Ook toen was Rick Wakeman verantwoordelijk voor de soundtrack.  Crimes Of Passion kende echter nooit het verhoopte succes.  Nochtans gelooft ouwe Rik dat de film met de jaren ook een cultstatus zal verkrijgen.   De onlangs verschenen soundtrack op cd en download kan hiertoe een eerste aanzet zijn.
Rick Wakeman is niet de eerste de beste keyboardspeler:  Klassiek geschoold (Royal Collega Of Music London), lid van diverse progrock bands (Strawbs,Yes),  excellente solo elpees ( Six Wives of Henry VIII, Journey To The Centre OfTheEarth). 
Voor Crimes Of Passion  zou hij echter de negende symfonie van Dvorak als uitgangspunt hebben gebruikt.  Het is niet uitzonderlijk dat teruggegrepen wordt naar de klassiekers.   Wel verwonderlijk dat een creatieveling als Rick Wakeman zich al te zeer zou hebben laten beïnvloeden.
Wat  er ook van zij, Rick Wakeman weet hoe spannende composities uit zijn vingers te krijgen.  Opzwepende stukken met sax worden afgewisseld met ingetogen composities op keyboard of piano. Vermeldenswaardig is ook de bijdrage van Maggie Bell op ’It’s A Lovely Life’ en bonus track ‘Dangerous Woman’.  Deze ondergewaardeerde  Schotse rockzangeres kreeg enige bekendheid in de vroege jaren zeventig  met de band Stone The Crows en zong nadien nog enkele mooie solo-albums bij elkaar. Om dan te verdwijnen op het achterplan in de mediawereld.
De soundtrack van Crimes Of Passion is een goede gelegenheid om de film eventjes op te snorren in de bib of op internet.  Kan je zelf ondervinden wat een meerwaarde muziek betekent.
 
Line-up:
Rick Wakeman (Keyboards)
Tony Fernadez (Drums, Percussion)
Chas Cronk (Bass)
Rick Fenn (Guitar)
Bimbo Acock (Sax)
Maggie Bell (Vocals)
 
 
Marino Serdons (3 ½)
Beautiful soundtrack of an underrated masterpiece ‘Crimes Of Passion’.  You feel the passion in Rick Wakeman’s compositions  and Maggie Bell’s raw voice! 
0 Comments

Peter Ward: Blues On My Shoulders

25/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. She Took It All
  2. Which Hazel
  3. Blues On My Shoulders
  4. Collaborate
  5. Shiprock
  6. What Can I Do To You?
  7. It's On Me
  8. Southpaw
  9. A Little More
  10. On The Ropes
  11. Colletta
  12. Kansas City Blues
  13. Drummin' Willie
 
 
Platenlabel
Gandy Dancer Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Mark Pucci
 
Website Artiest
Peter Ward
​
Gitarist-zanger Peter Ward, broer van de welbekende bassist Michael 'mudcat' Ward groeit op in Maine, maar verhuist in zijn jeugdjaren naar Boston. Daar begeleidt hij vaak blueslegendes als Otis Rush, Buddy Guy, Jimmy Rogers en Lowell Fulsom. In de jaren 1980 tourt hij met The Legendary Blues Band, samen met Jerry Portnoy (harp), Calvin 'Fuzz' Jones (bas), Willie 'Big Eyes' Smith (drums), Pinetop Perkins (piano) en Louis Myers (gitaar). Hij neemt ook deel aan de opnames van de op Rounder records verschenen cd 'Red Het and Blue' (1983) (met als gast Duke Robillard).
Ronnie Earl, die lange tijd zijn roommate was vindt Peter één van de beste 'jonge' bluesgitaristen. Tegenwoordig tourt hij onder de naam Peter Ward & Electric Blues met zanger-mondharmonikaspeler Babe Pino. 'Blues On My Shoulders' is zijn eerste solo-cd. En het is gelijk een schot in de roos. Op de swing-jumpblues van Jim Johnson 'Kansas City Blues' na schreef hij alle dertien songs. Ward is een verdienstelijke zanger. Als gitarist is hij overweldigend en kan ik Ronnie Earls statement beamen! Vooral in de drie instrumentale songs 'Southpaw' een ode aan de linkshandige swinggitarist Dickie Thompson, 'Shiprock' een song die je meevoert naar de heilige gronden van het Navajo Land en 'On The Ropes', een rockabilly song, zullen je na tien luisterbeurten nog verbazen.
Het album opent met de shuffle 'She Took It All' waarop Sugar Ray Norcia een sterk stukje harp blaast. En natuurlijk mocht zijn bassende broer Mudact Ward ook niet ontbreken. Onmiddellijk heb je door dat we hier met een inventieve en grappige songschrijver te maken hebben. Zo zingt Ward: "She took my toupet, my hearing-aid, my specs, my pills for bloodpressure, depression and sex...She took it all". In 'Which Hazel' een homage aan Chuck Berry, kan Ward niet kiezen tussen twee dames die beiden Hazel heten. In het titelnummer, 'Blues On My Shoulders', een groovende Chicagoblues, kan je genieten van Sugar Ray's harpspel en een ingetogen gitaarsolo van Monster Mike Welch.
Ward pleziert ons verder met een rockende blues 'What Can I Do To You?' met toetsenwerk van Anthony Geraci bekend van Ronnie Earl en Sugar Ray en een knallende solo van Monster Mike Welch. Jimmy Reed komt om de hoek kijken in 'It's On Me', samen met de instrumental 'On The Ropes' een nummers waar Ronnie Earl en Sax Gordon Beadle de show stelen. Het rustpunt 'Colletta' is een gezapige ragtimeblues met passend mandolinewerk van Eric Kilburn. Helemaal in de Muddy Waters-stijl ligt het Willie 'Big Eyes' Smith' tribute, een waardige afsluiter.
Maar het hoogtepunt van deze cd is een Lonnie Johnson pastiche gezongen door Sugar Ray Norcia die op zich dan weer Percy Mayfield eert met stem en zangstijl. Dit is zonder meer een schitterend bluesalbum. Ik kan niet wachten op een vervolg!
 
Line-up:
Peter Ward (gitaar, zang)
Bob Berry (bas)
Joe Delia (bas)
George Dellomo (drums)
Ronnie Earl (gitaar)
Sax Gordon Beadle (sax)
Anthony Geraci (piano)
Eric Kilburn (mandolie)
Sugar Ray Norcia (harmonica, zang)
Rusty Scott (Hammond B3 orgel)
Mudcat Ward (bas)
Monster Mike Welch (gitaar)
 
Peter Jacobs (4 ½)
Brother of Michael 'Mudcat' Ward, guitarist and singer Peter ward comes with a superb bluesalbum. Three magnicicant Instrumentals that prove Ward is a wonderful guitarist. His songwriting is inventive and his lyrics are mostly of the time witty and a pleasure to listen to. The highlight is the Percy Mayfield-like song 'Collaborate' sung by Sugar Ray Norcia. Top Notch album!
0 Comments

Paal Flaata: Love And Rain – The Athletic Sessions

25/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
The Comedians
Love And Rain
For The Good Times
Hand Me Another Of Those
The Moon Is A Harsh Mistress
First Time Ever I Saw Your Face
We Had It All
It’s Only Make Believe
And I Love You So
Feel Like Going Home
 
Platenlabel
Blue Mood Records
 
Labelnummer
BMCD 6540-4
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Pias
 
Website Artiest
Paal Flaata

Paal Flaata heeft reeds een meer dan twintig jaren durende muzikale carrière achter de rug. De eerste tien jaar deed hij dat als zanger bij de band The Midnight Choir. In 2002 bracht hij dan zijn eerste soloalbum ‘In Demand’ uit. ‘Love And Rain – The Athletic Sessions’ is een vervolg op de drie albums waarop de Noor in samenwerking met zijn muzikale vriend en tevens producer Goran Grini, een aantal singer/songwriters in het zonnetje plaatste. Op ‘Wait By The Fire’ deden ze dat met Chip Taylor, op ‘Bless Us All’ was het de beurt aan Mickey Newbury en Townes van Zandt sloot het drieluik af met ‘Come Tomorrow’. Op ‘Love And Rain – The Athletic Sessions’  treffen we ook weer werk aan van Chip en Mickey, naast dat van andere bekenden als o.a. Elvis Costello, Kris Kristofferson, Conway Twitty, Don McLean en Charlie Rich. Het album opent met Costello’s ‘The Comedians’, waarop Paal laat horen dat hij zich probleemloos in de gedachtegang van collega artiesten kan verplaatsen. Ontroerend klinkt de ingetogen, aan Chip Taylor schatplichtige titeltrack, waarna Flaata Kris Kristofferson eert met het bloedmooie, intieme ‘For The Good Times’ uit diens debuutalbum. Flaata heeft een enorme warme stem, maar nog indrukwekkender is de manier waarop hij ze gebruikt. Als geen ander weet hij die aan te passen aan de emotionaliteit die de songwriters in hun nummers staken. Passioneel in Jimmy Webb’s ‘The Moon Is A Harsh Mistress’, zoetgevooisd in Ewan MacColl’s ‘First Time I Ever Saw Your Face’ en melancholisch in Conway Twitty’s nummer 1 hit ‘It’s Only Make Believe’.
Met dit album voert Paal Flaata je mee in de wereld van singer/songwriters die hij mateloos bewondert. Dat doet hij op zo een ontroerende manier, die hopelijk zal resulteren in een grotere internationale erkenning.
 
Lambert Smits (4)
In a catchy emotional way, the Norwegian Paal Flaata brings a tribute to his favorite singer / songwriters.
0 Comments
<<Previous

    Archives

    January 2023
    December 2022
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    August 2022
    July 2022
    June 2022
    May 2022
    April 2022
    March 2022
    February 2022
    January 2022
    December 2021
    November 2021
    October 2021
    September 2021
    August 2021
    July 2021
    June 2021
    May 2021
    April 2021
    March 2021
    February 2021
    January 2021
    December 2020
    November 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    February 2020
    January 2020
    December 2019
    November 2019
    October 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    March 2019
    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014


    Categories

    All
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afrobeat
    Afrobilly
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul Blues
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul & Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    TexMex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2023
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2022