Category: Country Rock - KEYS AND CHORDS

Old Californio: Old Californio Country

23/11/2022

DETAILS ALBUM

Tracks:

Shorten Your List
I Won’t Cry
Because
The Speed Of The Sound Of Loneliness
Lonesome Fugitive
Knockin’ On Your Screen Door
I Say That Too
Maybe It’s Time
Wild Hoses
Willin’
Stuff That Works
The Cuckoo
Lotta Love

Website Artiest
Old Californio

Een paar jaar geleden bracht Old Californio in eigen beheer hun debuutalbum ‘Along The Cosmic Grass’ uit. Het was een mateloos charmant album, duidelijk geworteld in een typisch West Coast Californische muzikale traditie die het allerbeste in folk, rock en country combineert. De opvolger ‘Westering Again’ was een rock getinte langspeler. Zoals veel van de beste bands die zo'n veertig jaar geleden platen uitbrachten, vindt dit nieuwe album ‘Old Californio Country’ zijn roots in die Californische sound die ooit zijn eigen identiteit gaf op een convergerende tijd in de eind jaren zestig en begin jaren zeventig. De country folkrockband Old Californio zijn dus een van de best bewaarde geheimen van Southern California. Van de sound van Bakersfield over de stijgende harmonieën tot de verre geluiden van missie en ranchero. De muziek van Old Californio is net zo meeslepend als de glooiende savannes die worden onderbroken door de poëzie van John Steinbeck en Robinson Jeffers. Het is niet alleen het geluid van een westerse staat, maar ook de melodie van de westerse gemoedstoestand. Het album omvat met drie originele nummers en tien coversongs. De band krijgt dit keer een boost van leden van I See Hawks In LA en GospelBeach. De band bestaat uit songwriter en zanger Rich Demboski, Woody Aplanalp (gitaren, zang), Justin Smith (drums), Jon Niemann (keyboards), Kip Boardman (bas), Paul Lacques (dobro, gitaar) en gastartiesten Anthony LeGerfo op drums, bassist Corey McComick John Avila op bas en zang. Ze openen met het laconieke ‘Shorten Your List’, dat wordt opgevolgd door het door mandoline geëscorteerde ‘I Won’t Cry’. Banjo is het instrument bij ‘Because’, net zoals de song ‘Speed Of The Sound Of Loneliness’ John Prine credits heeft. Merle Haggard's ‘Lonesome Fugitive’ kreeg een knappe herwerking, en ook ‘Knockin' On Your Screen Door’ kan ons bekoren. ‘Maybe It’s Time’ is ingekleurd met knappe slide-gitaar, en van The Rolling Stones klassieker ‘Wild Horses’ gaat het naar Little Feats’ ‘Willin’ en ‘Stuff That Works’, origineel van Guy Clark. ‘The Cuckoo’ is een stokoude folksong, om het album te beëindigen met een opzwepende versie van Neil Young's ‘Lotta Love’.

Philip Verhaege

The release 'Old Californio Country' is an immensely charming album, clearly rooted in a quintessential West Coast Californian musical tradition that combines the very best in folk, rock and country.

The North Star Band: Then & Now

1/7/2022

DETAIL ALBUM

CD 1: Then

Lonesome Losers
'Til I Laid My Eyes on You
Still Believing
On Down the Road
You're Not the One to Blame
Where Does That Get You To
I Shouldn't Act This Way
Emergency
Crow Don't Crow
Smoke Horizon

CD 2: Now

Brown Shoe Willy
Climb That Wall
Whistle Blow
What Goes Up
Got to Forget About You
Marianne
I'll Always Wonder
Goose Creek
Thinking of You
Yes I Do

Website Artiest:
The North Star Band

Sommige bands evolueren, andere blijven hangen in hun roots. De Virginia heren van the North Star Band zijn zulke muzikanten die zweren bij de country sounds van weleer. Op dit dubbelalbum wordt hun nooit gereleasde vierde album onder de noemer Then gepresenteerd in verhouding met het recente repertoire op Now.
De bezetting van toen en nu is vrijwel identiek, vijf songwriters met elk hun stijl. Na veertig jaren, alles begon in 1975 en eindigde in 1982, klinkt het allemaal wel wat voller en rijper. Gantt Kustner op elektrische gitaar en Jim Robeson bass/accordeon als extra leden zorgen op Now alvast voor een hedendaagser americana sound. Country -ballads en -rockers wisselen elkaar af en roepen op beide albums een typische sfeer op dat blijkbaar nog lang kan baden in nostalgie.
Dat er toen én nu veel plezier gemaakt werd/wordt on the road durf ik niet in twijfel trekken. De leut rond het kampvuur is zelfs vervangen door opeenvolgende award-gatherings. In tegenstelling tot Europa is het in de US iets makkelijker om van muziek te leven, zeker als je in de prijzen valt. Voor de progressievere Europese markt lijkt mij dit dubbelalbum toch te zwak.

Line-up:
On Then and Now:
Al Johnson (Vocals, Acoustic Guitar, Harmonica)
Lou Hager (Vocals, Piano)
David Watt Besley (Vocals, Bass)
Jay Jessup (Pedal Steel, Mandolin, Electric Guitar)
Paul Goldstein (Drums)

Extra on NOW:
Jim Robeson (Vocals, Bass, Upright Bass, Accordion)
Gantt Kushner (Acoustic & Electric Guitar)

Marino Serdons

Foto

The rebirth of the roadhouse groove, stories about love and life. Nothing much has changed for The North Star Band, except age.

Joe Vestich: Steal The Wind

23/11/2021

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Paradise
My Darkest Dream
Steal The Wind
Riding Away
The Song Will Live On
Rocket Girl
You’re My Dream
She’s A Runner
Let Me Kiss Yo Honey
Sometimes
Razor Red Skies
I’m A Soldier

Website Artiest
Joe Vestich

Joe Vestich is een Amerikaanse singer-songwriter/gitarist die de afgelopen vijfendertig jaar een thuis vond in Finland. Zijn muziekstijl omringt zich met Americana, roots, rock-‘n-roll, blues en knappe countrytunes. Joe werkte in Finland met enkele van de grootste namen en muzikanten. Maar hij is ook trots om zijn etnische wortels die zich ergens in Kroatië bevinden. Joe’s muzikaliteit openbaarde zich op negenjarige leeftijd in Pittsburgh, Pennsylvania. Als lid van een Kroatische volkslied- en dansgroep, die bekend staat als de ‘Pittsburgh Junior Tamburitzans’, leerde hij brač spelen. Een soort tamburica of een luitachtig instrument. Niet veel later performde hij samen met zijn broer Mark in bars en restaurants in de etnische buurten van Pennsylvania. Ze toerden in 1968 ook door het voormalige Joegoslavië én trokken als troubadours door The States. Na verloop van tijd verschoven de stijlen van de broers naar meer gitaar getinte muziek en country. Dit alles leidde hen uiteindelijk naar de rock-‘n-roll beweging. Hun countryrockband The Vestich Brothers was een snel een succesverhaal en het album ‘Vestich Brothers Live at Wolfendales’ was een regionaal welslagen in 1979. In 1986 bracht Joe's interesse in academische studies hem naar Finland. Als uitwisselingsstudent aan de Universiteit van Tampere zou hij een Master's degree in Politicologie en Internationale Betrekkingen behalen én dit met een concentratie in Russische studies. Na zijn aankomst in Finland had Joe al snel enkele akoestische solo-optredens in Tampere. Een stad waar een levendige livemuziekscène druk wordt bijgewoond door heel wat enthousiaste luisteraars en actieve muzikanten. Een van de eerste artiesten die hij ontmoette was de legendarische Finse bluesrocker Dave Lindholm. Tussen heel wat differente opname- en uitvoeringsprojecten door, met een verscheidenheid aan uitstekende muzikanten, was Joe ook betrokken bij drie formaties die enkele van de meest gerespecteerde en succesvolle artiesten van Finland herbergde. Dit alles resulteerde in vier albums en een diepgaand samenwerking met de bekende acteur-muzikant Heikki Silvennoinen. Gedurende zijn lange carrière is Joe Vestich betrokken geweest bij verschillende opnameprojecten als zanger in verschillende bands, en was actief als songwriter in samenwerking met andere artiesten. In het najaar van 2019 begon Joe echter met het registreren van heel wat originele songs. Tot de corona pandemie ook hier voor een paralyserende beperking zorgde. In de loop van 2021 brengt Joe met ‘Steal The Wind’, op het label Thunder Mountain Records, dan toch zijn langverwacht nieuw album uit. De plaat heeft meteen ook een internationaal tintje. De basis tracks en vocals werden ingeblikt in de Headline Recording Studio in Tampere, Finland. De finale gitaarakkoorden en mixatie vonden hun weg in Blue Sugar Studio in Bastrop, Texas. Net zoals enkele leadvocalen werden geregistreerd in Florida en Lloyd Maines pedal steel gitaar weerklonk in Austin, Texas. De openingstrack ‘Paradise’ is meteen de tweede single. Van deze gezellige countryrocker gaat het naar het swampy ‘My Darkest Dream’, de folk rocker ‘Steal The Wind’ en het slide gitaar begeesterde ’Riding Away’. De track ‘The Song Will Live On’ is omgeven met knappe smartlap countrytunes én die staan in aangename antithese met de luchtige rocker ‘Rocket Girl’. Van het semi-akoestische en pedal steel geënthousiasmeerde ‘She’s My Dream’ gaat het gezwind naar ‘She’s A Runner’, de countrysong ‘Let Me Kiss Ya Honey’ én de sixties ballade ‘Sometimes’. Na dit emotioneel poëem komt de swamprocker ‘Razor Red Skies’ én het afsluitende en akoestische ‘I’m A Soldier’, met zijn innemende accordeon, ons een laatste keer goosebumps bezorgen. Knap!

Philip Verhaege

Foto

In the fall of 2019, Joe started recording a lot of original songs. Until the corona pandemic also caused a paralyzing limitation here. In the course of 2021 Joe will release his new album 'Steal The Wind', on the label Thunder Mountain Records. The album also has an international flavor at the same time. The base tracks and vocals were registered at the Headline Recording Studio in Tampere, Finland. The final guitar chords and mixing found their way into the Blue Sugar Studio in Bastrop, Texas. Just as some lead vocals were recorded in Florida and Lloyd Maines pedal steel guitar reverberated in Austin, Texas. The release ‘Steel The Wind’ is a handsome release that is seeded with country, roots, swampy and exciting rock tunes.

Jim Patton & Sherry Brokus: The Hard Part Of Flying

17/12/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Hometown’s Not My Hometown Anymore
Learning To Fall
How Did We Come To This
When I Was The King
Ghosts In The Room
Drunk In Baltimore
She Doesn’t Love Him Anymore
Doin’ time
I’m Not Singing For You
Down At The Anchor Inn
Still Got A Little Wild In Me

Website Artiest:
Jim Patton & Sherry Brokus

Een verademing om een Amerikaanse zangeres met een lagere stem dan doorsnee te aanhoren. Sherry Brokus vormt samen met gitarist Jim Patton een geliefd duo in Austin Texas. Aan topmuzikanten geen gebrek in het levendige Austin. Op ‘The Hard Part Of Lying’ staat een resem freelancers klaar om meer te kleur te geven aan de folk ballads. Zonder overdaad weliswaar, de akoestische songs hebben geen nood aan veel omlijsting. Hier en daar een viool, mandolin of piano extra doen wonderen met de dagdagelijkse lyrics over de working class heroes en losers. Jim Patton’s zangkunsten leunen dichter bij de massa would-be zangers dan bij geschoolde kwelers. Samen met Sherry Brokus ontwapenen ze wel de agressieve dronkelappen. Aan de toog liggen de lamzakken te zuipen, op de poef, en te dromen in nostalgie. Je zou voor minder een shag opsteken. In Austin kan dat nog!

Line-up:
Jim Patton (Vocals, Acoustic Rythm Guitar)
Sherry Brokus (Vocals, Percussion)
Warren Hood (Fiddle)
Ron Flynt (Bass, Piano, Keys,Accordion, Acoustic Rythm Guitar)
Rich Brotherton (Acoustic Lead Guitar, Mandolin,Cittern, Dobro, Classical Guitar)
Marvin Dykhuis (Acoustic Lead Guitar, Mandolin,Cittern, Dobro, Classical Guitar, 12 String)

Marino Serdons

Foto

If you want to swallow yourself in nostalgia, hanging on the counter at the whisky bar, listen to Jim & Sherry. They know everything about it.

David G Smith: Who Cares

2/10/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
Where Is The Medecine
I Won’t Remember You
Jesse James
Right Amount Or Wrong
Mi Familia
Mary Alice
Say Die
Shine
Straw Houses
Just To Feel The Wind
Without Water
Who Cares

Website Artiest:
David G Smith

Producer Blue Miller (van de Gibson Miller Band, Bob Seger, Albert King) overleed vorig jaar in Nashville. Zijn laatste wapenfeit was het recente album van David G Smith, ‘Who Cares’, nu verkrijgbaar in de betere platenzaak of op zijn eigenste website. David G. Smith is in de eerste plaats een songwriter en laat de muziek vloeien uit de lyrics. Familie komt op de eerste plaats en de waarheid zit vervat in twaalf americana songs. Wie geeft erom? Wij allemaal natuurlijk. Genietend van de skills van beide heren. ‘Where Is The Medecine’…..”You are the medecine” zingt backing vocal Chantae Caan. De footstompin’ countryrock opener is een mooi visitekaartje voor dit nieuwe album. ‘I Won’t Remember You’ werd geschreven in samenwerking met Blue Miller die een gevoelige gitaarsolo door het nummer gooit: een soul feeling om blijvend te herinneren. De americana sfeer straalt uit het samenspel: uitgebreide percussie met shakers en rain stick, akoestische of elektrische gitaar, de slide en de fiddle. Tony Harrell voegt er soms een jazzy ondertoon aan toe op zijn Hammond of Wurly. David G Smith imponeert evenzeer als singer-songwriter: in het folkie ‘Mi Familia’ over de onfortuinlijke gelukzoekers aan de grens met Mexico, of in het pakkende ‘Without Water’. Voor de rest moet je die prachtplaat zelf ontdekken. A jewel with a message!

Line-up:
David G Smith (Vocals, Acoustic Guitar, Resonator)
Doug Kahan (Bass upright, fretless, 6 string)
Steve Grossman (Drums, Percussion)
Danny Ray Smith (Cajon, Rainstick, Shakers, Cabasa, Tambourine)
Blue Miller (Electric & Acoustic Guitars, Papoose)
Joe Robinson (Rythm & Lead Guitar)
Larry Franklin (Fiddle)
Tony Harrell ( Wurly, Hammond, Hohner, Accordions)

Marino Serdons

Foto

A rich and soulful sound from one of America’s best singer-songwriters. ‘Who Cares’ ?....You will found out when you listen. A jewel with a message!

Mighty Magnolias: Unknown Skyline

27/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ain’t On The run No More
Sdomeone Else
Green Eyes
From A Higher Ground
Comin’ Of Age
There’s No Easy Way Out
Still Love In The Vault
Whispers Of June
Out In The Cold
Amour Perdu
Gotta Move Up

Website Artiest:
Mighty Magnolias

Magnolias groeien ook in Noorwegen met prachtige ontluikende bloemen op het einde van de winter. Het ideale moment voor songwriter Emil Nordtveit om op de proppen te komen met een opvolger voor het debuutalbum ‘Somewhere North Of Nowhere’. Hiervoor veranderde hij van techniek: eerst de lyrics en dan de muziek eronder. Op ‘Unknown Skyline’ klinkt de countryrock als pure americana van de gelijknamige bodem. De eerste twee songs rocken catchy. ‘Green Eyes’ en ‘Comin’ Of Age’ sleuren als een ballads over de slide of steel gitaar. De lyrics worden belangrijker en aangevuld met mooie vocale harmonieën. Inspiratie komt natuurlijk vanuit het Amerikaanse zuiden, Gram Parsons en Emmylou Harris. Op het album hoor je ook de bijdrage op piano, orgel en sax van de Noorse award winner songwriter en Multi-instrumentalist Bendik Braenne. Naast de rootsy music swingt de band op rock’n roll met o.a. ‘There’s No Easy Way Out’ (hoor het orgel en een opvallende ratel op de achtergrond!). De band experimenteert graag met verschillende geluiden, doch blijft op dit album braaf steken in keigoeie mainstream rock.

Line-up:
Emil Nordtveit (Vocals , Guitar)
Ine Tumyr (Vocals, Percussion)
William Rolland (Bass)
Stian Tumyr (Drums)
Einar Olsson (Drums)

Additional Musicians
Bendik Braenne (Sax, Piano, Organ)
Daniel Birkeland (Banjo)
Christian Skaugen (Steel)
Eivind Solheim (Trumpet)

Marino Serdons (4)

Catchy melodies from singer-songwriter Emil Nordtveit. Inspired by southern rock and americana, the second album of the Mighty Magnolias smells like tasty blossems.

Arlen Roth: Tele Masters

11/3/2019

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:

Remington Ride
Key To The Highway
White Lightning
Bunky
Rumble
Mrs. Robinson
Satisfied Mind
Roadworthy
I Can Fix It
Tennessee Walz
Joe’s Blues
Funky Mama
Ghost Riders In The Sky
Tuff Tele
Promised Land
A Minor Thing

Website Artiest
Arlen Roth

Arlen Roth wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke gitaristen aller tijden. Arlen, geboren in de Bronx, New York was op zijn negende reeds behendig op gitaar Hij werd hierbij diep aangemoedigd door zijn vader, New York Magazine- cartoonist, Al Ross. Misschien heeft geen ander instrument in de muziekgeschiedenis zo'n diepgaand effect gehad op de historie, stijl en ontwikkeling van de populaire muziek dan de Fender Telecaster. Arlen Roth is niet aan zijn proefstuk toe en had in 1996 het spraakmakende boek, inclusief twee cd’s, ‘Arlen’s Roth Masters of The Telecaster’ in de winkelrekken. Hij staat bekend om zijn innovatie op slide-gitaar en publiceerde op zijn 21ste zijn eerste boek over dit onderwerp in 1973. Arlen werkte samen met Bob Dylan, Ry Cooder, John Prine, Levon Helm, The Bee Gees over Huey Lewis, Janes Ian, Eric Andersen, Phoebe Snow én Simon en Garfunkel. Zijn eerste album ‘Guitarist’ won ‘The Montreaux Critics Award for Best Instrumental Album of the Year’ in 1978, en zijn 12de album, ‘All Tricked Out!’ werd bekroont met liefst vier Grammy nominaties. Zijn bekwaamheid en competentie op de Telecaster heeft hem de bijnaam ‘Master of The Telecaster’ opgeleverd.
Roth bracht met ‘Slide Guitar Summit’ een album uit, vol met duetten en met veel slide-gitaargrootheden zoals Johnny Winter (Johnny's laatste opname), Sonny Landreth , Cindy Cashdollar, Greg Martin, Lee Roy Parnell, Jimmy Vivino, David Lindley, Rick Vito, Jack Pearson en vele anderen.
Als een diehard liefhebber van de Fender Telecaster heeft Arlen nu een album samengesteld dat een eerbetoon brengt aan alle meesterlijke spelers die dat speciale model hanteerden. Het project Arle Roth’s ‘Tele Masters’ is een eerbetoon aan Danny Gatton, Roy Buchanan, Albert Collins, Jimmy Bryant en vele andere. De instrumentale openingssong ‘Remington Ride’ plaveit de weg voor ‘Key To The Highway’ met vocalist Jack Pearson. In ‘White Lightning’ komt Steve Cropper (gitaar, vocals) de band vervoegen. Gitarist Brad Paisley is een graag geziene gast in ‘Bunky’, net zoals Will Ray dat is op het hemelse surfrocker ‘Rumble’, origineel van Link Wray. Albert Lee mag dan Paul Simon’s ‘Mrs. Robinson’, ja die uit de Mike Nichols’ film The Graduate’, de hemel in prijzen. Vince Gill mag zijn snaren beroeren in ‘Satisfied Mind’ en dat doet ook Brent Mason in het originele ‘Roadworthy’. In het New Orleans gemotiveerde ‘I Can Fix It’ komt Jack Pearson vocaal de band ondersteunen. Pee Wee King’s ‘Tennessee Waltz’ is een excellente countryballade ingezongen door dochter Lexie Roth. Gitaar god Joe Bonamassa is te horen in ‘Joe’s Blues’, een eerbetoon aan Albert Collins, en Johnny Hiland mag Stan Jones’ Ghost Riders In The Sky’ gestalte meegeven. En dan is het de beurt aan Bill Kircher in de rocker ‘Tuff Tele’. Sweet Mikey C. mag de countryrocker inzingen, net zoals Redd Volkaert hier zijn vingerzettingen neerplant op zijn Telefender snaren. Tom Hambrigde was verantwoordelijk voor de productie en het strakke drumwerk. Heerlijk schijfje…!

Philip Verhaege (5)

His latest album Tele Masters, is an album mostly recorded in Nashville, featuring Arlen in duets with other Telecaster Masters. This album, as well as the Slide Summit are both Produced by the Grammy-award winning Tom Hambridge, who is also on the drums.

Montana: Change In The Weather

15/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Shoes On The Other Foot Tonight
Sure Fooled Me
In Without Knocking
Railroad Pickin’ Blues
Change In The Weather
Dreamer
She’s Never Gone
Snowfall On The Mountain
If I Ever Fall In Love
Feminine Fever

Website Artiest
Angelair

De band Montana werd door sommigen beschouwd als de beste muzikale act uit de Big Sky State, én dat citaat kwam van niemand minder dan Willie Nelson. Uitgebracht in 1981, bevat het album ‘Change In The Weather’, countryrock van een band die bekend stond om hun vocale harmonieën, multi-instrumentaal talent en charismatische podiumpresentatie. De oorspronkelijke vijf leden waren Rob Quist , Steve Riddle, Christian Johnson, Greg Reichenberg en wijlen Terry Robinson, allen UM-studenten en geboren in Montana. Johnson werd vervangen door Kurt Bergeron tegen de tijd dat de band hun eerste album, ‘In Without Knocking’ uitbracht in 1977.
De band werd vooral bekend door hun single ‘The Shoes On The Other Foot Tonight’. Maar een tragedie trof de band op 04 juli 1987. Montana had net gespeeld toen hun privévliegtuig na het opstijgen in de bomen crashte en alle tien mensen aan boord omkwamen, inclusief de originele bandleden Terry Robinson en Kurt Bergeron. Nu is de release ‘Change In The Weather’ voor het eerst op CD uitgebracht. Met dank aan het Britse label AngelAir. Op het album ‘Change In The Water’, origineel uit 1981, bestond de band uit Terry Robinson (Akoestische Gitaar, Harmonica, vocals), Rob Quist (banjo, Pedal Steel gitaar, elektrische en akoestische gitaar, vocals), bassist Jerry Zalnoski, drummer Greg Reichenberg en Kurt Bergeron (gitaar, viool, banjo, mandoline, Pedal Steel gitaar, vocals). Producer van dienst was de gerenommeerde Randy Bean. De country rocker ‘The Shoes On The Other Foot Tonight’, met zanger Rob Quist is de ideale opener. ‘Sure Fooled Me’ is een vette knipoog naar The Eagles, net zoals Kurt Bergeron’s ‘If Ever I Fall In Love’. De countrysong ‘In Without Knocking’ is een hommage aan de staat Montana. En de country sound blijft ons nog even begeesteren met nummers als ‘Railroad Pickin’ Blues’ en ‘The Shoes On The Other Foot Tonight’. De songs ‘Dreamer’ en ‘She’s Never Gone’ werden ingevuld met een smooth intro, net zoals het catchy en hoogoplopende ‘Snowfall On The Mountain’. Het uitgebalanceerde nummer ‘Feminine Fever’ is een knappe rocker die ons uitgeleide mag doen.

Philip Verhaege (4 ½)

The band Montana were considered by some as the best musical act to come of out of the Big Sky State, with that quote from none other than Willie Nelson. Released in 1981, the album “Change In The Weather” features country rock from a band that were noted for their vocal harmonies. The band became best known for their single “The Shoes On The Other Foot Tonight”. Tragedy struck in 1987 after the band had played a 4th July gig in Montana when their private plane crashed into trees after take-off killing all ten people on board, including original band members Terry Robinson and Kurt Bergeron. Now released on CD for the first time.

Lucero: Among The Ghosts

3/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

AmongThe Ghosts
Bottom Of The Sea
Everything Has Changed
Always Been You
Cover Me
To My Dearest Wife
Long Way Back Home
Loving
Back To The Night
For The Lonely Ones

Website artiest:
Lucero

Memphis schittert nog steeds als een broeihaard van goeie blues en rock. Lucero is zo’n band die al aan haar negende album toe is en met Among The Ghosts teruggrijpt naar de straigth on rock. De titelsong zet de toon met een mooie balans tussen rust en agressie. Ben Nichols’ punkvoice klinkt rauw en ruw, zonder echter in pure agressie te vervallen. Vertel een verhaal en bouw daar je song rond, is het motto. De invloeden van Nirvana zijn niet weg te denken uit ‘Everything Has Changed’. Lucero verrijkt de zangpartijen met knappe gitaarpartijen en schijnbaar onbeduidend toetsenwerk op de achtergrond. Ben Nichols stemtimbre blijft echter het grote struikelblok. You love it or you hate it. De composities dragen alle kenmerken van southern rock, alles ademt een typische americana sfeer uit. ‘Long Way Back Home’ voert je driftig door de woestijn terug naar de thuishaven met sfeervol gitaarwerk en dito orgel. Een ballad mag ook niet ontbreken, ‘Loving’ werd ook gebruikt voor de gelijknamige film van broer Jeff Nichols. Inhoud is wel belangrijk voor Nichols. In ‘Back To The Night’ laat hij acteur Michael Shannon opdraven voor een spoken word song.
Het album verschijnt op 3 augustus op het Thirty Tigers label. Een tour volgt in december doorheen de UK (zie website).

Line-up:
Ben Nichols (Vocals, Guitar)
Brian Venable (Guitar)
Roy Berry (Drums)
John C. Stubblefield (bass)
Rick Steff (Keyboards)

Marino Serdons (3 ½)

Rough country rock with a soul. The blue-collar spirit remains in the work of Lucero. If you like the voice of Ben Nichols, you will love his music as hell.

Shelby Texas: We Are Shelby Texas

8/6/2018

title 0

DETAIL ALBUM

Tracks:
No Regrets
Right Side
Unrequited
Home
Tennessee
Gasoline
Glory (acoustic)

Website Artiest
Shelby Texas

www.shelbytexas.com

Deze uit de Bay Area komende southernrockcountryband is met deze zeven songs tellende schijf aan hun opnamedebuut toe. Afzonderlijk hebben Shelby en Texas echter reeds heel wat muzikale ervaring achter de kiezen. Shelby Lanterman, die de band in 2016 uit de grond stampte, trad al op toen ze nog maar 16 was. Texas, de nickname voor Michaelryan McCauley, zit ook reeds een tiental jaren door de USA te toeren. Zijn talent als songschrijver leverde hem reeds meerdere awards op. Zijn song ‘Home’, ook opgenomen in deze release, leverde hem in 2016 zelfs de ‘Best Song Of The Year For West Coast Songwriters’ op. Het was trouwens op een meeting voor ‘West Coast Songwriters’ dat ze mekaar tegen het lijf liepen, mekaars werk waardeerden en bijgevolg besloten om het samen te proberen. Het resultaat hiervan is deze ‘We Are Shelby Texas’. Hierop laten ze zich ondersteunen op bas, mandoline, pedalsteel, drums en percussie. Zowel Shelby als Texas beschikken over een niet onaardig klinkend zangtalent. De 6 elektrische nummers en de akoestische afsluiter laten een degelijke southernrockcountryband horen. Maar een band die er echt uitspringt is Shelby Texas nog niet. Talent is echter meer dan voldoende aanwezig, daar getuigt de akoestische afsluiter van. Laten we het houden op goed in het gehoor liggende melodieuze nummers en hopen dat hun volgende schijf wat pittiger gekruid zal zijn.

Lambert Smits (3)

Melodic songs from this southern rock country band from the Bay Area.

Mark Huff: Stars For Eyes

13/4/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Prison Door
Stars For Eyes
Carolina Blue
BigCity Down
God In Geography
Nightingale
Heart Beating Without You
I Know You Don’t Want My Love
Burning Letters
Albatross
Almost Like The Blues

Platenlabel
Exodus Empire

Labelnummer
EXCD3716

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Mark Huff

Enkele weken geleden zag het negende album van Mark Huff het glinsterend licht. Vanuit thuisbasis Nashville Tennessee bestookt hij de ruimte met americana songs. Stars For Eyes flikkert voorbij en laat een zeemzoet lichtspoor achter.
Mark Huff speelt live de hele range van rootsrock tot gospelsongs. Op ‘Stars For Eyes’ focust de cowboy op de hoogtes en laagtes in het leven en in de liefde. Schitterende country ballads met slide en lapsteel zinderen door de warme huiskamer (Stars For Eyes, Carolina Blue). Eerlijke pretentieloze vocalen op americana deuntjes met (Nightingale, Heart Beating Without You). Keyboard, lapsteel, slide guitar en jewish harp drukken een duidelijke stempel. En liefde blijft een dankbaar thema.
Mark Huff floreert in zijn singer-songwriter capaciteiten met rustige akoestische begeleiding.
In ’I Know You Don’t Want My Love’ zoekt hij de donkere lagen op met warme spookachtige soundscape op pedalsteel. Alleen op ‘Albatross’ vind je een korte gitaarsolo met rijkelijke sounds. Het album eindigt met een cover van Leonard Cohen’s ‘Almost Like The Blues’. Muzikaal zeer mooie uitvoering en eerbetoon aan de master.
Mark Huff begeeft zich regelmatig op het terrein van Bod Dylan en Daniel Lanois, en drukt zijn eigen stempel. Het album werd geproduced door Chad Brown: Grammy award winner, en gekend van zijn producties met Ryan Adams, Tom Russell en Dr. John. Die professionaliteit hoor je.
Laat de sterren als pijlen schitteren, recht in je hart. Most enjoyable americana!

Line-up:
Mark Huff (Vocals, Acoustic Guitar)
Doug Lancio (Electric and Acoustic Guitar)
Mike Vargo (Bass, Background Vocals)
Micah Hulscher (Piano, Organ, Roland Juno 6)
Gabriel Rabben (Drums, Synths)
Matthew Burgess (Percussion)
Russ Pahl (Pedal Steel, Jaw Harp)

And 5 Beautiful Background Vocals

Marino Serdons (3 ½)

Put Mark Huff an acoustic guitar in his hands and you will have a wonderful evening. On ‘Stars For Eyes’ the musical support of slide guitar and pedal steel provides an extra dimension to his love songs.

Turnpike Troubadours: A Long Way From Your Heart

26/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Housefire
Something To Hold On To
The Winding Stair Mountain Mlues
Unrung
A Tornado Warning
Pay No Rent
The Hard Way
Old Time Feeling (Like Before)
Pipe Bomb Dream
Oklahoma Stars
Sunday Morning Paper

Platenlabel
Thirty Tigers/Bossier City Records

Labelnummer
Promo Cd

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Turnpike Troubadours

Met hun in 2015 naar hen genoemd album leverden deze heren een verzameling van prachtige songs af, waarin zowel invloeden uit country, countryrock en folkrock opdoken. Wij waren dan ook redelijk nieuwsgierig naar ‘Turnpike Troubadours’’ opvolger. Die is er nu met ‘A Long Way From Your Heart’ in een productie van Ryan Hewitt, gekend van zijn samenwerking met o.a. Red Hot Chili Peppers. In de review van hun hogergenoemd album uit 2015 schreven wij reeds dat deze band voor een update zorgt voor de uit het verleden stammende, vaak melige country. Leadzanger Evan Felker tekende ook nu weer, al of niet als co-writer voor de 11 songs. Songs die ook nu weer je genadeloos bij je nekvel grijpen. ‘The Housefire’ opent met fiddle en akoestische gitaar, maar wanneer de elektrische gitaren ingeplugd worden, breekt de hel pas goed los en krijg je meteen hedendaagse country op zijn best. Verhalen vertellen is één ding, maar ze dan nog zodanig verpakken dat ze ook muzikaal boeien, is niet steeds evident. Wel voor de Troubadours! Dat komt tot uiting in het Southern rockende ‘Something To Hold On To’, waar de twangy gitaarsolo je automatisch naar de luchtgitaar doet grijpen. Eerst aftellen en dan teistert countryfolkrocker ‘The Winding Stair Mountain Mlues’ alweer je trommelvliezen. Een verwittigd man er twee waard. Dat klopt ook voor ‘A Tornado Warning’, waar de gitaren en fiddle je letterlijk wegblazen. ‘Stilte na de storm’ ook nog zo een uitdrukking, past dan weer voor opvolger, het iets rustigere ‘Pay No Rent’. Lang duurt de rust echter niet, want met ‘The Hard Way’ zitten we opnieuw op country rockende kruissnelheid, waarna het zwoele folky ‘Old Time Feeling (Like Before)’ zich aankondigt. Nog éénmaal slaan de Troubadours vastberaden toe in afsluiter ‘Sunday Morning Paper’, waar in tegenstelling tot wat de krant beweert, rock & roll zeker niet dood is.
‘A Long Way From Your Heart’ is een meer dan waardige opvolger voor ‘Turnpike Troubadours’. Deze band behoort tot de top binnen de hedendaagse country, daar ben ik nu meer dan ooit rotsvast van overtuigd.

Lambert Smits (5)

Don’t let me say twice ... Turnpike Troubadours belong to the top of roots music and country. And now hurry up and buy this masterpiece!

Unicorn: Too Many Crooks

13/4/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Weekend
Ferry Boat
He’s Got Pride
Keep On Going
Too Many Crooks
Bullseye Bill
Disco Dancer
Easy
No Way Out Of Here
In The Mood

Bonus Tracks:

So Far Away
Weekend
Ferry Boat
He’s Got Pride
No Way Out Of Here
(All Live Sessions)
Disco Dancer (single mix)

Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC 2576

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
?

Website Artiest
Unicorn

Unicorn was een Engelse countryrock band uit de seventies. Jawel, country vanuit het Engeland!! Je moet het natuurlijk maar durven en kunnen. Invloeden kwamen natuurlijk vanuit Amerika met The Byrds, Paul Simon, James Taylor. Toch had hun muziek ook een tintje Engelse melancholie over haar. Unicorn bleef echter sterk onder de radar en dat had zijn redenen. Hun debuutalbum ‘Uphill On The Way’ verscheen in 1971. Op dat ogenblik was de muziekscene in Engeland aan een sterke evolutie bezig. Genesis begon aan haar opmars. Bryan Ferry’s Roxy Music zou in’72 doorbreken. Artrock/Progrock kwam in de picture. Europeanen hadden geen boodschap aan de softie country tunes. Unicorn gaf echter niet op en bracht in 1974 een 2de album ‘Blue Pine Trees’ uit, in Amerika met een zeer opvallende Unicorn-paard op de hoes.
In 1976 verscheen dan hun beste derde album ‘Too Many Crooks’ , geproduced door fan (jawel) David Gilmour. David was onder de indruk van het schrijverstalent van founder Ken Baker. Deze weigerde echter een aanbod van de beroemde David.
Moest Unicorn zich gevestigd hebben in de US, dan zouden ze nu wereldfaam hebben. Europa had er echter geen boodschap aan. Nochtans staan op het album schitterende songs met wondermooie samenzang en virtuoze piano en (slide-)gitaar partijen. Het album werd nooit gepromoot in Amerika (no airplay, no marketing, no tour). Daar ging alle aandacht naar Steve Miller, Bob Seger en Wings. Onterecht blijkt nu. Hun beste (hitgevoelige) songs waren ‘No Way Out Of Here’ en ‘So Far Away’ waarvan je op dit album de originele studioversie én een live-versie vindt. En ik moet toegeven, hoe meer ik luister naar het album, hoe groter mijn respect wordt. Voor de hoesliefhebber: het ontwerp komt van Hipgnosis. Bijgevoegd ook een 20-page booklet voor history-fans. Een aanrader!

Line-up:
Ken Baker (Guitar, Keyboards, Vocals)
Pete Perryer (Drums, Percussion, Vocals)
Pat Martin (Bass Guitar,Mandolin, Vocals)
Kevin Smith (Guitar, Slide Guitar)

Marino Serdons (4)

Everyone should listen to this wonderful album. Unicorn was loved by David Gilmour. No further comment!

Jono Manson: Angels on the other side

6/1/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Angels On The Other Side
Honky Tonk In My Mind
The Frame
There’s A Whole World On Fire
Together Again
Snowed In
Silver Lining
I’m Gonna get it
Angelica
The Other Yesterday
Everything To Me
Grateful

Platenlabel
Promo-CD

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Jono Manson

Voor alle duidelijkheid, ‘Angels On The Other Side’ werd uitgebracht in 2014. Blijkbaar vonden de promomensen van Hemifran het nodig om samen met zijn nieuwe cd ‘The Slight Variations’ deze cd weer onder de aandacht te brengen.
Jono Manson (55) is zanger en gitarist, maar ook een begenadigd songschrijver en producer. Hij startte zijn muzikale carrière in de jaren zeventig van vorige eeuw, op zeer jonge leeftijd. Zijn eerste album nam hij op in 1985. Dit is alweer zijn 16de werkstuk. Zijn muziek switcht van country en singer-songwriter-materiaal naar poppy songs tot rock. Je moet wel van zijn stem houden, die is namelijk wat ijl en nogal nasaal. En toch passen zijn vocalen bij zijn muziek en komt het gehele pakket overtuigend over.
De cd opent rustig met een moderne countrysong, het titelnummer. Het heeft een mooie melodie en het slidewerk is prachtig. ‘Honky Tonk In My Mind’ en ‘There’s A Whole World On Fire’ zijn twee lekkere rocksongs die The Rolling Stones dertig jaar geleden vergaten te schrijven. De countyrocker ‘Snowed In’ zou van The Rembrandts kunnen zijn en de afsluiter ‘Grateful’ is een soulvolle song met een catchy melodie. De song wordt gedragen door de Hammondgorgel van Brant Leeper. ‘I’m Gonna Get It’ is dan weer southern rock in de beste Allman Brothers traditie.
Maar de echte hoogtepunten zijn de rustige folksong ‘Silver Lining’ met prachtig mondharmonicawerk van John Popper (Blues Traveler) en ‘The Other Yesterday’ met nogal wat echo’s van The Beatles en Crowded House. Een sterk album!

Peter (4)

Jono Manson travels through a lot of musical styles on this 2014 album. He works his way through folk and country to countryrock and southern rock to finish it all with some rocksongs in the best Rolling Stones tradition. Great album

Jesse Dayton: The Revealer

5/1/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Daddy Was Badass
Holy Ghost Rock N Roller
The Way We Are
Eatin' Crow And Drinkin' Sand
Possum Ran Over My Grave
Take Out The Trash
Mrs. Victoria (Beautiful Thing)
3 Pecker Goat
Match Made In Heaven
I'm At Home Gettin' Hammered (While She's Out Gettin' Nailed)
Never Started Livin'
Big State Motel

Platenlabel
Blue Elan Records

Labelnummer
BER1022

Distributie
Blue Elan Records

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Jesse Dayton

Jesse Dayton komt uit Beaumont, Texas en zijn muziek past in het Americana-genre, al maakt hij regelmatig uitstapjes naar rockabilly, country, countryrock en rock 'n' roll. Hij is niet alleen muzikant, maar ook producer en acteur. Hij speelde in het verleden gitaar als studiomuzikant bij Johnny Cash, Waylon Jennings en Willie Nelson. Hij toerde met John Doe, The Supersuckers en Kris Kristofferson. In 1995 bracht hij zijn eerste album, 'Raisin' Cain' uit.
Dayton schreef alle 12 songs op dit album. Stuk voor stuk zijn ze voorzien van formidabel en onvoorspelbaar gitaarspel. Zijn stem heeft een rauw randje en hij kan zacht maar ook ruig tekeer gaan met zijn donkere baritonstem. Hij heeft niet meteen een typische countrystem, hij gaat breder dan dat. Naast zijn fantastische gitaarspel weet hij knappe songs te schrijven waarvan de teksten bijna allemaal uitstekende oneliners bevatten en vaak grappig zijn. Er zit altijd wel ergens een kwinkslag in en dat maakt zijn muziek juist zo aantrekkelijk. Je weet niet goed wat je moet verwachten, het is altijd een verrassing. Buiten kijf staat zijn songschrijverstalent en hij laat ons ditmaal meegenieten van alles wat binnen het Americana genre past. Dat gaat van door country beïnvloede rockabilly in de opener 'Daddy Was A Badass', naar wilde rock 'n' roll in 'Holy Ghost Rock 'n' Roller'. Maar ook van funky country in 'The Way We Are' naar countryrock in 'Eatin' Crow And Drinkin' Sand', Take Out The Trash' en '3 Pecker Goat', terwijl 'Possum Ran Over My Grave' en 'Never Started Livin'' pure countrysongs zijn, net zoals het duet met zangeres Brennen Leigh, 'Match Made In Heaven'. Ook heel speciaal is de ingetogen countryblues 'Mrs. Victoria'. Dayton sluit zijn album af met de poppy song 'Big State Motel', die wat wegheeft van Steve Winwood, niet qua stem, maar wel muzikaal.
'The Revealer' is een schitterend album waarin Jesse Dayton als een open boek een paar bladzijden van zijn leven prijsgeeft en zoiets moedigen we altijd aan.

Line-up:
Jesse Dayton (zang, gitaar, bas, percussie, toetsen)
Eric Tucker (drums
Mike Stinson (drums)
Eric Hughes (drums)
Riley Osbourne (piano, B3-orgel)
Beth Chrisman (viool)
Brennen Leigh (duet op 'Match made In Heaven')

Peter Jacobs (4,5)

12 songs from country infused rockabilly, pure country and countryrock to a little countryblues and some mighty rock 'n' roll. This is one hell of a great Americana cd. The voice, guitar parts and last but not least the songs are excellent.

The Kentucky Headhunters: On Safari

3/1/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Beaver Creek Mansion
Deep Douth Blues Again
I Am The Hunter
Caught In A Dream
Crazy Jim
Big Time
Lowdown Memphis Town Blues
Rainbow Shine
Way Down Yonder
Jukebox Full Of Blues
God Loves A Rolling Stone
Governors Cup

Platenlabel
Plowboy Records

Labelnummer
PLO-CD-1037

Distributie
Practice House Records

Promo-agent
Mark Pucci Media

Website Artiest
The Kentucky Headhunters

Deze band werd al in 1968 opgericht onder de naam Itchy Brothers. De muzikanten kwamen en gingen en de band staakte hun bezigheden in 1982. Maar als muziek in je bloed zit is het niet gemakkelijk om dat te ontkennen. Dus de drie steunpilaren van de Itchy Brothers, Richard Young, broer Fred K. Young en Greg Martin richten in 1986 The Kentucky Headhunters op. Doug Phelps, die ook al eerder lid was, speelt vandaag de bas op alweer elfde album van de band ‘On Safari’.
De cd opent met de pompende southern rocker ‘Beaver Creek Mansion’. ‘Deep South Blues Again’ gaat er nog harder en ruiger aan toe. Alle vier de heren zingen. Dat houdt in dat je veel afwisseling hebt, maar dat er hier en daar ook wat mindere vocalen tussen zitten. Maar dat heeft ook weer zijn charme. ‘I Am The Hunter’ en ‘Caught In A Dream’ zijn een klein beetje platte heavy/FM-rock, maar stiekem toch lekkere achtergrondmuziek. In ‘Crazy Jim’, een aandoenlijke ballad en de rocker ‘Big Time’ lijkt de zanger met zijn laatste krachten de woorden uit zijn longen te braken. Prachtig!
Maar er zit meer in deze band, luister maar eens naar het poppy ‘Rainbow Shine’ en het ingetogen ‘Lowdown Memphis Town Blues’. De wall of sound van het monotone ‘Way Down Yonder’ blaast je dan weer omver. Het feestje wordt nog leuker met de rockende rock ‘n’ roll ‘Jukebox Full Of Blues’. Hierop kan je niet stil blijven zitten of staan. Het album sluiten de broers Young en co af met de trage countryrocker ‘God Loves A Rolling Stone’ en het country instrumentaaltje ‘Governors Cup’.
Misschien niet zo gevarieerd als The Black Crowes of Blackberry Smoke om er maar enkele te noemen, maar op hun manier passen The Kentucky Headhunters toch wel in hetzelfde lijstje!

Line-up:
Richard Young (zang, gitaar)
Greg Martin (leadgitaar en zang)
Doug Phelps (zang, bas)
Fred K. Young (drums, zang)

Peter Jacobs (4)

Maybe they are not a varied or different as The Black Crowes or Blackberry Smoke, but they sure can be put in the same list! Great country rock and southern rock, its’ music from the heart.

US Rails: Ivy

29/10/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Everywhere I go
Way Of Love
Colorado
Gonna Come Sunshine
I’m A Lucky Man
He’s Still In Love With You
Not Enough
Trouble Gonna Be
Declaration
I’ve Got Dreams

Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU PD 0670

Distributie
Sonic Rendez-vous

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
The US Rails

De band ‘US Rails’ is een quartet. De band uit Philadelphia maakt poprock met veel folk, soul en jaren ‘70 Zuid-Californische invloeden. Alle leden zingen. Hun muziek draait dan ook rond de vocale harmoniën en vierstemmig gezongen songs. Door de stijl en de manier van arrangeren lijken ze vaak op de Eagles en The Band. Maar toch weer anders, want ze hebben echt wel een eigen stijl. Dat kan ook niet anders, de band bestaat ongeveer acht jaar en ze brachten eerder als quintet vier albums uit. Drie studio albums en een live cd. Als je drie songschrijvers (drummer Matt Muir leverde geen songs aan) in de band hebt, krijg je veel variatie, maar toch klinkt 'Ivy' als een coherent geheel.
Elke songschrijver zingt de leadvocalen op zijn eigen aangebrachte nummers. Zo zingt bassist Scott Bricklin de trage opener 'Everywhere I go'. Het is een trage, deinende, maar doordringende poprocksong. Het catchy refrein ga je meteen meezingen. Scott heeft de stem die zich het beste leent voor countryrock en folkrock, zo blijkt uit zijn 'Trouble Gonna Be'. Levon Helm of The band kan je ook ontwaren in het derde nummer dat Scott schreef, 'I’m A Lucky Man', een tribute voor zijn vrouw/vriendin.
Gitarist Tom Gillam schrijft dan weer meer in de stijl van de Eagles. Hij heeft de meest soepele stem van de drie songschrijvers. 'Colorado' is een prachtige countryrocksong. 'He's still In Love With You' klinkt een beetje als de 'Stones meet Bonnie Raitt'. De vocale harmoniën en slidepartijen van Tom zijn een genot voor de oren. Helemaal in de James Gang/Joe Walsh-stijl ligt 'Declaration'. Wat een schitterende song, catchy en met prachtige stemmen, zelfs de koortjes zijn oorstrelend.
De derde songschrijver voor dit viertal is toetsenist Ben Arnold, die vier songs schreef. Hij is de meest funky songschrijver van het drietal. 'Way Of Love' is dan ook groovende, ietwat funky poprock. Arnold heeft de meest hese stem van de drie leadzangers. Zijn stem doet een beetje aan Bob Dylan denken, maar dan met een groter bereik en veel meer soul erin. 'Gonna Come Sunshine' is een iets minder, ietwat zoet kabbelend nummer. 'Not Enough' is dan weer een nummer in de stijl van de Eagles, met alweer prachtige samenzang. 'I've Got Dreams' sluit het album op een waardige manier en op hoog niveau af.
Dit is een schitterend album van vier doorwinterde muzikanten die weten hoe ze geweldige soulvolle (pop)rocksongs moeten schrijven. Ze toeren binnenkort weer in Europa, maar ik kan nergens Belgische of Nederlandse data terugvinden en dat is eigenlijk wel een schande!

Line-up:
Ben Arnold (zang, piano, akoestische gitaar)
Scott Bricklin (zang, bas, elektrische en akoestische gitaar, Hammond)
Tom Gillam (zang, elektrische gitaar, akoestische gitaar, slide)
Matt Muir (drums, percussie, zang)

Peter Jacobs (4,5)

‘Ivy’ is a fabulous album in the best The Band and Eagles tradition. These are very strong and catchy songs with a lot of vocal harmonies and great lyrics. These are four seasoned musicians who know how to write very good country- and folk(pop)rock songs with a lot of soul in it! Superb!

Reckless Kelly: Sunset Motel

25/10/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

How Can You Love Him (You Don’t Even Like Him)
Radio
Buckaroo
Sunset Motel
The Champ
One More One Last Time
Forever Today
Volcano
Give It Up
Who’s Gonna Be Your Baby Now
Moment In The Sun
Sad Song About You
Under Lucky Stars

Platenlabel
No Big Deal Records

Labelnummer
CDNBDR004

Distributie
V2 Records

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Reckless Kelly

Recless Kelly uit Austin (genoemd naar de Australische bushranger Ned Kelly), werd door de broers Willy en Cody Braun in 1996 opgericht. Hun debuut 'Millican' verscheen eind 1997. Ondertussen zijn we bijna 20 jaar verder en zijn ze toe aan hun twaalfde album. Op 'Sunset Motel' staan dertien songs die wisselen tussen zoete country en countryrock. Het zijn allemaal degelijke songs met intellegente teksten. Willy Braun heeft een 'donkere' baritonstem die zo typisch is voor de hedendaagse countrymuziek. De samenzang en backingvocals zijn trouwens ook geweldig gemixt. De cd-opener en -afsluiter van het album 'How Can You Love Him' en 'Under Lucky Stars' zijn doorsnee countrysongs uit Nashvilles eenheidsworstenfabriek. Terwijl songs als 'Radio', 'Buckaroo', 'Volcano', 'Give It Up' en 'Moment In The Sun' meer aanleunen bij de countryrock zoals pakweg Dan Baird. ‘Sunset Motel’ is een goed album, maar zeker niets wereldschokkends.

Line-up:
Willy Braun (zang, gitaar)
Cody Braun (viool, mandoline, harmonica, zang)
David Abeyta (lead gitaar, zang)
Jay ‘Nazz’ Nazziola (drums)
Joe Miller (bas)

Peter Jacobs (3,5)

Nice album that walks between (too) sweet country and countryrock. Nice vocal harmonies. Strong album, but nothing earthshaking.

Dodgy: 'What Are We Fighting For’

27/8/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Give Drugs A Bad Name
Now Means Nothing
California Gold
Are You The One
Is This Goodbye
The Hills
Never Stop
Mended Heart
Where I Shall Begin
What Are We Fighting For

Platenlabel
Cherry Red

Labelnummer
CDBRED689

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Dodgy

“What Are We Fighting For?” was ook de vraag die Country Joe McDonald de wei van het originele Woodstock Festival inslingerde in 1969. Maar of Dodgy met deze vraag nu net hetzelfde te weten wilt komen als McDonald, is nog maar de vraag.
Deze Britse band, uit de jaren negentig, heeft er al een pak langspelers opzitten, hebben in 2012 reeds een comebackalbum, ‘Stand Upright In A Cool Place’ op de markt gebracht en nu vier jaar laten krijgen we een fantastisch album van hen te beluisteren.
Dit album is hun vijfde werkpalet met de originele line-up en die ziet er uit als volgt: Nigel Clark (vocals, bass), Mathew Priest (drums) en Andy Miller (gitaar). Het is ook het album waarop de nieuwkomer Stu Thoy (vibes en bass) een beetje geïntroduceerd wordt.
Wat meteen opvalt aan hun sound is dat het niet om die huidige dreamy indiepop gaat waarmee we de dag van vandaag vrij vaak mee om de oren worden gemept zowel nationaal als internationaal.
Dodgy’s sound mag er best wezen, het is aangename rockmuziek maar zonder de klemtoon te leggen op ‘heavy’ of ‘loeiend hard’. Zwoele maar schitterende close harmony waarbij CSN&Y nooit ver weg zijn.
Met de opener ‘You Give Drugs A Bad Name’ bewijzen ze dat ze nu helemaal aan een nieuw ingeslagen weg timmeren. De solouitstap van Andy Miller is een eentje om je vingers van af te likken. Ik hoorde in dit nummer toch wat dingen die best van die andere Britse band van weleer, It Bites, konden zijn.
Met ‘Are You The One’ komen we zowaar in het vaarwater van de Eagles: perfect bij elkaar passende stemmen, een deuntje dat aanspreekt en dat smeekt om meer, alles werd mooi tot een aangenaam geheel gesmeed.
Dat geldt ook voor ‘Is This Goodbye’ wat zeer commercieel klinkt en terecht een plaats in de hitparades verdiend. Met ‘Mended Heart’ wordt de akoestische gitaar even van onder het stof gehaald en we krijgen weer zo een van die leuke tunes waar ook hun Schotse collega’s van weleer The Sutherland Brothers zo voor gekend waren. Misschien wordt ‘Mended Heart’ voor Dodgy wat ‘The Arms Of Mary’ voor The Sutherland Brothers was in het magische jaar 1976. Fantastisch nummer!
Als afsluiter dus ‘What Are We Fighting For’. Niet meteen een nummer voor de hitparades maar live kan dit nummer als een bom inslaan.
Knappe arrangementen met de superbe vocalen van Nigel Clark tillen dit nummer toch naar een hoger niveau. Zeer bijzonder nummer en hopelijk zijn ze er achter gekomen waar we steeds om moeten vechten.
Ik had nog nooit een album van deze band beluisterd maar ik moet toegeven, ik werd verrast over de gehele lijn. Knappe songs met leuke melodische lijnen en super vocalen, ja hoor, schitterend album, dat is zeker. Sterke aanrader!!!
Ook verkrijgbaar op vinyl

Alfons Maes (4½)

I had never heard an album of this band but I must admit, I was surprised about the entire line. Awesome songs with great melodic lines and superb vocals, yes, gorgeous album, that's for sure. Strong recommendation !!!
Also available on vinyl

Shurman: East Side Of Love

2/6/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

East Side Of Love
Never Gonna Quit
If I Could I Would
You Don’t Have To Love Me
Saving It Up
I Don’t Know Why
California Carry Me Away
Dive Right In
See You Smile
Somebody Else’s Problem
Time To Say Goodbye

Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLU DP0677

Distributie
Sonic RendezVous

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
Shurman

De naam Shurman doet me altijd denken aan de Amerikaanse Sherman tanks met de Duits klinkende naam die onder de tweede wereldoorlog werden ontwikkeld. Maar daar houdt de vergelijking dan ook op. Shurman is een viermansformatie uit Austin, Texas die zeer goede countryrock brengt. Af en toe doen ze me denken aan Dan Baird, of beter nog, zijn voormalige band Georgia Sattelites. Al ligt de stijl van Shurman meer in de country richting en voegen ze er nogal wat rootsrock en Southern rock aan toe. Aaron Beavers en Michael Therieau schreven zeven van de elf songs samen. De andere vier songs schreven andere bandleden al dan niet samen met deze twee heren.
De opener ‘East Side of Love’ is een prachtige catchy song waar veel aandacht werd geschonken aan de vocalen. Ook het Tom Petty-achtige ‘Never Gonna Quit’ is voorzien van heerlijke samenzang. ‘If I Could I Would’ heeft door zijn aanpak en de twangy gitaar wel wat weg van Chris Isaak. Het heeft een heel sterk refrein dat je graag wil meezingen. ‘You Don’t Have To Love Me’ is dan weer helemaal Dan Baird.
Shurman valt een beetje terug in tempo en geluid tijdens ‘Saving It Up’. Het is een heerlijke countryrock-smartlap! Nog wat meer gas wordt er teruggenomen in de akoestische ballad ‘I Don’t Know Why’. De Southern rocker ‘California Carry Me Away’ glijdt roadtrip-gewijs voorbij. ‘Dive Right In’ is een schitterende countryrocker, terwijl ‘See You Smile’ een Georgia Sattelites-song kon zijn. De echte country ‘Somebody Else’s Problem’ luistert lekker weg in de schommelstoel op de front porch en ‘Time To Say Goodbye’ is een waardige rockende afsluiter. Dit album is een must voor liefhebbers van Georgia Sattelites, Dan Baird en Tom Petty.

Line-up:

Aaron Beavers (gitaar, zang)
Michael Therieau (bas, zang)
Harley Husbands (lead gitaar)
Clint Short (drums)
Gastmuzikanten:
Danny Eisenberg (piano, Hammond orgel)
John Contreras (cello)
Örjan Mäki (pedal steel)
Todd Thompson (piano)
PH Naffah (percussie, achtergrond zang)
Josh Zee (achtergrond zang)
Phil Hurley (achtergrond zang)
Nick Randolph (achtergrond zang)

Peter Jacobs (4)

This album contains a lot of catchy well written songs. The title track has got to be a hit single, no doubt. If you like country rock and roots rock or musicians such as Tom Petty, Dan Baird or Georgia Sattelites, this album is definitely for you!

Luther Dickinson: Blues & Ballads: A Folksinger’s Songbook: Volume I & II

2/6/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:
Volume I

Hurry Up Sunrise
Up Over Yonder (feat. J.J. Grey)
Bang Bang Lulu
Moonshine
Jackson
Mean Ol’ Wind Died Down
How I Wish My Train Would Come
Ain’t No Grave (feat. Mavis Staples)
Let It Roll
My Leavin’

Volume II

Horseshoe (Reprise)
Highwater (Soldier)
And It Hurts
Storm
Mojo, Mojo
Ol’ Cannonball
Devilment
Blow Out
Mayor Langford Birmingham Blues
Shake (Yo Mam a)
Horseshoe

Platenlabel
New West Records

Labelnummer
NW6346

Distributie
PIAS NL

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
Luther Dickinson

Luther Dickinson kreeg de blues met de spreekwoordelijke paplepel in de mond. Hij is namelijk de zoon van Mary Lindsay en de legendarische bluesartiest Jim Dickinson. Samen met zijn broer Cody vormt hij de overweldigende North Mississippi Allstars. In november 2007 vervoegde Luther ook The Black Crowes. Sinds 2014 heeft gitaargigant Gibson het model Luther Dickson ES-335 op de markt gebracht. Nu heeft hij na ‘Hambone’s Meditations’ uit 2012 en ‘Rock ’n Roll’ uit 2014 een nieuw solo album te promoten met ‘Blues And Ballads: A Folksinger's Songbook, Vol. 1 & 2’. Luther Dickinson (zang, gitaar, piano, mandoline) laat zich begeleiden door Amy LaVere (akoestische bas, zang), Dominic Davis (bas), Sharde Thomas (drums, fluit, zang), Lillie Mae Rische (fiddle, zang), Charles Hodges (orgel, piano), Jommy Crosthwait (washboard, maracas), Will Sexton (akoestische gitaar, drums, Jimbo Mathus (banjo, zang), Jason Isbell (steelgitaar) en Alvin Youngblood-Hart op gitaar en zang. Het album opent met de schitterende country ballade ‘Hurry Up Sunrise. Het duet met May LeVere is meteen een voltreffer. Het album vervolgt zijn weg met het akoestische en rustig voortkabbelende ‘Up Over Yonder’. Jason Isbell, voormalig gitarist bij Drive By-Truckers, komt samen met J.J. Grey in de spotlights met zijn slide gitaar en die worden fijn verweven in Luthers akoestische snaren.
Met het nummer ‘Bang Bang Lulu’ brengt Luther ons zelfs even naar de streek rond New Orleans. De pianoschikkingen komen in het vaarwater van zijn opwindende gitaarriffs en Lillie Mae Rische’s viool. In het eerbetoon aan zijn overleden vader Jim, ‘Ain’t No Grave’ komt Mavis Staples de song vocaal gestalte geven met een knappe en innemende gospeltune.
En Alvin Youngblood-Hart mag hetzelfde doen in het schitterende ‘Shake’ (Yo Mama). Verder vinden we schitterende countryblues in songs als ‘How I Wish My Train Would Come’ en ‘Horseshoe’. De track ‘Let It Roll’ heeft ook die gospelachtige perceptie, net zoals het Delta blues aanporrende ‘Highwater’ (Soldier), ‘Devilment’ en ‘Ol’ Cannonball’. In de track ‘And It Hurts’ vervolgt Dickinson zijn weg naar het country folk gebeuren en op ‘Blow Out’ gaat hij de rockabilly sound wat opporren. En dit feestje gaat zo’n 31 nummers lang door. Ingetogen, nederig en bescheiden is het minst wat we van deze release kunnen vertellen. Knap!

Philip Verhaege (4½)

Blues, country and folk ... this party is going on 31 songs long. Subdued, humble and unassuming is the least what we can tell about this release. Handsome and beautiful !

Hard Working Americans: Rest In Chaos

29/5/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Opening Statement
It Runs Together
Half Ass Moses
Dope Is Dope
Burn Out Shoes
Roman Candles
Ascending Into Madness
Throwing The Goats
Something Else
Massacre
The High Price Of Inspiration
Acid
Purple Mountain Jamboree

Platenlabel
Melvin Records

Labelnummer

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Hard Working Americans

‘Rest In Chaos’ is het tweede album van Hard Working Americans. Deze zeskoppige band bestaat uit Todd Snider (voc.), Dave Schools (bass), Neal Casal en Jesse Aycock (gtrs), Duane Trucks (drums) en Chad Staehly (keyboards). Het idee voor de groepsnaam schuilt in het feit dat Amerikanen in het verleden zware handenarbeid verrichtten om het land, de economie en natuurlijk hun eigen levenssituatie te verbeteren. Dat ging niet steeds zonder frustraties. Alhoewel de hedendaagse maatschappij het harde fysieke labeur tot het minimum reduceerde, kan de heersende geestelijke arbeid dezelfde symptomen oproepen, waarbij zelfdestructie zelfs de kop opsteekt. In deze context dienen we ook dit album te zien. Hard Working Americans zingen over het harde leven van vandaag, waarbij eerlijkheid, het ‘je m’en fous’ gevoel en zelfs een dosis zwarte humor niet ontbreken. Dat doen ze al dadelijk in het soft countryrockende ‘Opening Statement’ waarin ze een middelvinger opsteken naar de wereld die ons vaak dol doet draaien. Todd’s stem klinkt schor, rauw, getekend en soms zelfs wat verslagen. In ‘It Runs Together’ zorgt de toevallige ontmoeting met een meisje dat Todd ontmoette in een afkickkliniek voor een dosis bittere humor, zelfreflectie en het vaak wrange gevoel dat volgt op een samenloop van omstandigheden. ‘Burn Out Shoes’ een rockballade met klasse, vertelt het verhaal van een ondergang in de muziekbusiness, waarin de desbetreffende artiest een gemeende ‘fuck of’ stuurt richting business. Of je in hem gelooft of niet, maakt hem niets meer uit, hijzelf houdt van rockmusic. Een heerlijke countryballade is ‘Ascending Into Madness’, waarin de titel van het album vervat zit. De ballade ‘Massacre’ is meer een ode aan de verliezers, de gebroken persoonlijkheden, de vaak over het hoofd geziene medemensen, die niet meer aandacht trekken dan de ‘lipstick on the sidewalk end of a cigarette butt’. Een mooi, intimistisch nummer is het enkel op akoestische gitaar begeleidde, een beetje naar folk neigende ‘The High Price Of Inspiration’.
Todd Sniders rauwe, in whisky gedrenkte stem is een zegen voor dit genre. Wanneer, zoals hier de harde verhalen door knappe muzikale prestaties omringd worden, dan is het uiteindelijke resultaat simpelweg helend.

Lambert Smits (4)

Rock songs about the hard life, disappointments, frustrations and self-destruction brought by a hoarse voice and strong guitar sound.

Tom Gillam & The Kozmic Messengers: Beautiful Dream

19/5/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tell Me What You Want
Just Don’t Feel Like Love
Flying Blind
Red Letter Day
Good Day In Hell
Lazy Sunday
All About Me
Better Things To Do
DNG
Sail Away

Platenlabel
Blue Rose Records

Labelnummer
BLUCD0676

Distributie
Sonic RendezVous

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
Tom Gillam & The Kozmic Messengers

Tom Gillam is geen onbekende bij de liefhebbers van Americana en gitaarrock. Solo, als duo of als lid van de super singer/songwriterband US Rails toerde hij reeds regelmatig in Europa. Op zijn recent album ‘Beautiful Dream’ laat hij zich begeleiden door The Kozmic Messengers. Die bestaan uit Dan McCann op basgitaar, Kenn Furr op drums, percussie en orgel en meester-gitarist op zowel akoestische, elektrische, slide en steelgitaar David Spencer. Naast de zang is Gillam te horen op akoestische en elektrische gitaar en sporadisch neemt hij plaats aan de piano. Liefhebbers van de countryrock en rock uit de seventies worden op dit album op hun wenken bediend. Namen als, The Eagles, Allman Brothers, Tom Petty en Joe Walsh duiken bij het beluisteren van dit album dan ook regelmatig op. Het is alom geweten dat de rock en countryrock uit de seventies staat of valt met het samenspel van gitaren en stem. En in het geval van Tom Gillam kan je zonder meer stellen dat hij hierin met vlag en wimpel geslaagd is. Walsh diende al meteen als voorbeeld voor ‘Tell Me What You Want’ de eerste van een trio ferme rocksongs. Opvolger ‘Just Don’t Feel Like Love’ teert op heerlijke soulvolle backing vocals en Californische countryrocker ‘Flying Blind’ sluit de rocktrilogie af. Balladegewijs trekken we naar ‘Red Letter Day’ gedragen door de fenomenale huilende pedal steel van Spencer. Respect voor hun voorgangers tonen ze in de aan Glenn Frey opgedragen Eaglessong ‘Good Day In Hell’. Het nummer kent een akoestische start met mooie mondharmonica van Clete Ritta en ontpopt zich dan als een elektrisch meesterwerk, waarin Gillam verrast met zijn enige maar vooral schitterende slidesolo. Met ‘All About Me’ trakteren de heren ons op een vette bluesy rocker, terwijl met de ballade ‘Sail Away’ het album op een spacey manier eindigt.
Stevig gitaarwerk met vooral verbluffende partijen van David Spencer op slide, lap steel en dobro en de heerlijk seventies stem van Gillam, maken dat dit album een aangenaam terugkijken is op de hoogdagen van countryrock en rock uit de jaren ’70.

Lambert Smits (4½)

Impressive guitars, pedal steel, slide and brilliant vocals catapult us back to the heydays of The Eagles, Allman Brothers, Joe Walsh and Tom Petty. Very nice album!

Wild Ponies: Radiant

7/5/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Born With A Broken Heart
Radiant
Tower Ant The Wheel
Mom And Pop
Unplug The Machine
The Night We Never Met
Big Blue Sun
Lullaby
Home Is Where The Road Goes
Graveyard Train
Love Is Not A Sin

Platenlabel
No Evil Records

Labelnummer
NER003

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
G Promo PR

Website Artiest
Wild Ponies

Eigenlijk zijn Wild Ponies Telisha en Doug Williams een getrouwd Koppel dat gekozen heeft voor een gezamenlijk leven in de muziek. En wat mij betreft werkt het! Hun stijl beweegt zich ergens tussen folkrock, southern rock en country. Het album ‘Radiant’ onderzoekt de herinneringen, de ervaringen en overschouwende momenten uit het dagelijkse leven, maar ook de opvallende, moeilijke en maatschappelijk relevante gebeurtenissen.
Samen schreven ze zes van de elf songs. Voor de andere vijf nummers kregen ze hulp van bevriende singer/songwriters. Het album opent met het donkere ‘Born With A Broken Heart’, een kletterende rauwe swampfolkrocker. Onmiddellijk daarna volgt het lieflijke titelnummer, een rustig ingetogen ‘Radiant’ dat zelfs voorzien werd van strijkers om de sfeer nog beter te benadrukken. Een prachtig lied. Beiden hebben ze niet een voorbeeldstem en hier en daar kan het wel wat zuiverder of hechter, maar juist dat geeft een extra laagje aan hun muziek, en zeker als ze samen, in duet zingen.
Zo heeft het kabbelende, maar dynamisch zeer sterke ‘Tower And The Wheel’ overduidelijk hitkwaliteiten. Het kan zo de ‘Afrekening’ in. Doug zingt daarna het opzwepende countrylied ‘Mom And Pop’. ‘Unplug The Machine’ is dan weer een stevig folkrocknummer dat wat wegheeft van de maatschappij kritische opsomming in de Billy Joel song ‘We Didn’t Start The Fire’. Wegdromen kan je bij het rustige ‘The Night We Never Met’ en ‘Home Is Were The Road Is’ die dan weer wat weghebben van Norah Jones.
De country folkrocker ‘Love Is Not A Sin’ volledig tweestemmig gezongen door Doug en Telisha sluit dit knappe album af. Voor wie houdt van folkrock met een beetje country en zinnige teksten, zit zeker goed met deze cd.

Line-up:

Telisha Williams (zang, bas)
Doug Williams (gitaar, zang)
Megan Jane (Drums)
Fats Kaplan (‘Strings & Steel’)
Tres Sasser (achtergrond zang)
Brett Stewart (achtergrond zang)

Peter Jacobs (4)

Country, countryfolk, folkrock, and a little bit more rock, this album contains it all. The voices of Doug and Telisha blend in together perfectly. This is an album searching for the true values of life, the observations, the memories, the good times and the bad times. The music is carefully chosen and written. The Wild Ponies, a band to keep an eye on!

Slobberbone: Bees And Seas: The Best Of Slobberbone

7/5/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Whiskey Glass Eye
I Can Tell Your Love Is Waning
Little Sister
Tilt-A-Whirl
Barrel Chested
Engine Joe
Front Porch
Little Drunk Fists
Your Excuse
Haze Of Drink
Placemat Blues
Trust Jesus
Gimme Back My Dog
Lazy Guy
Lumbering
Pinball Song
Springfield, Il
Sweetness, That’s Your Cue

Platenlabel
New West Records

Labelnummer
NW6348

Distributie
PIAS

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
Slobberbone

Slobberbone, een alternatieve countryband uit Denton, Texas bestond van 1992 tot 2004. Hun naam was een referentie naar een bijt- of kauwspeeltje voor een hond. Zo weinig serieus nam de band zich in het begin maar na het plaatselijke succes van hun eerste album uit 1994 ‘Crow Pot Pie’ veranderde dat snel en stegen ze naar het niveau en succes van pakweg de Drive-By Truckers. Patterson Hood werd trouwens een grote fan van Slobberbone, omdat hij er regelmatig het geluid van moest mixen.
Alternatieve country noemen ze de muziek van Slobberbone. Ikzelf vind het eerder rock of southern rock met country-invloeden. Hun aanpak was er één met een punk- en rockattitude, met daaroverheen een beetje grunge en een hele hoop sausjes uit de verschillende potjes van de countrymuziek.
Als je terugblikt dan klinken ze als een combinatie van Old 97’s, The Replacements en Drive-By Truckers. In tegenstelling tot andere alternatieve countrybands ging Slobberbone tot extremen en zocht de verre grenzen van het genre op. Soms klonk het zelfs een beetje Lynyrd Skynyrd meets Nirvana. Al gaat dat misschien iets te ver, want je krijgt op deze verzamel-cd 18 songs uit de vier eerder vermelde cd’s en die klinken niet allemaal zoals de laatst genoemde bands. Je hoort ook ingetogen country en folkrock, zoals ‘Engine Joe’ en ‘Little Drunk Fists’. Of gevoelige stukken met mooie melodieën zoals ‘I Can Tell Your Love Is Waning’ of het wondermooie en gedreven ‘Little Sister’. Meer naar de punkkant leunt dan weer ‘Whiskey Glass Eye’, en ‘Tilt-A-Whirl’. ‘Barrel Chested’ klinkt dan weer meer als een stevige Neil Young.
Het meest harde werk is ongetwijfeld ‘Haze Of Drink’ dat door je Boxen knalt als een geluidstsunami, al kunnen ‘Springfield, IL’ en ‘Placemat Blues’ ook wel tellen.

Line-up:

Brent Best (gitaar, zang, mandolin, orgel, harmonica)
Tony Harper (drums, percussie)
Brian Lane (bas, orgel)
Jess Barr (gitaar, banjo)

Extra muzikanten:

Mike Hill (gitaar)
Scott Danbom (orgel)
Lloyd Maines (dobro, pedal steel)
Susan Voelz (viool)
Eric Lewis (viool, pedal steel)
Charlie Woods (accordion, piano)
Jim Dickinson (piano)
Scott Thompson (trompet)
Kirk Smothers (tenor sax, baritone sax)
Sean Murphy (tuba)
Paul Ebersol (Hammond B3 orgel)
Patterson Hood (zang)

Peter Jacobs (4)

Slobberbone existed from 1992 ‘till the split in 2004. In that time they made four full albums. This album contains 18 songs all picked from these four cd’s. It’s an immaculate compilation of the band. Alternative country they call it, but for me it’s more like (southern) rock with lots of country influences. They searched, more than other alternative country bands, towards the borders of their musical style. They had a rock and punk attituden even with a little bit of grunge sauce and lots of different country side-dishes… Great compilation!