Category: Alternative Rock - KEYS AND CHORDS

Habitants: Alma

28/2/2024

Afbeelding

DETAILS ALBUM

Tracks:

Highways
Youth
Future You
Cod Fishing
Morgen
Alma
If I Knew
The Waiting Room

Website Artiest
Habitants

Met grootse en melancholische atmosferische melodieën, de prachtige etherische stem van zangeres Anne van den Hoogen en betoverende reverb gitaren van o.a The Gathering gitarist René Rutten is Habitants muziekstijl verbonden met de donkere shoegaze en etherische golf van de jaren ‘80. Dat alles staat te lezen op hun website. De gitaar gedreven soundscapes van Habitants laten je ronddwalen in nieuwe werelden, maar o’zo kwetsbaar en al even krachtig, overweldigend als subliem. De band bestaat naast Anne en René uit gitarist Gema Pérez, bassist Mirte Heutmekers en drummer Jerôme Miedendorp de Bie. Het alternatieve en succesvolle debuutalbum ‘One Self’ uit 2018 kreeg wereldwijd lovende kritieken. Nu is er dus het langverwachte ‘Alma’, geproducet door producer Attie Bauw. Het is een mixture van alternatieve rock, triprock en darkwave. De single Cod Fishing’ neemt je meteen mee op een mysterieuze en melancholische reis door de wereld van hun trip rock. Het gelaagde nummer met knappe vocals van de getalenteerde zangeres Anne van den Hoogen, verkent thema's als onbehagen en fragiliteit in de context van liefde. Knap!

Philip Verhaege

Afbeelding

The alternative and successful debut album 'One Self' from 2018 received critical acclaim worldwide. Now there is the long-awaited 'Alma', produced by Attie Bauw. It is a mixture of alternative rock, trip rock and darkwave. The single Cod Fishing' takes you immediatley on a mysterious and melancholic journey through the world of their trip rocksound!

El Fatso: Rock ‘n Roffa

14/5/2021

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Thirsty
Ketama
Touch Base
Should Have

Website Artiest:
El Fatso

Steengoede rock vanuit de havenstad Rotterdam. Het trio van El Fatso speelde haar eerste concert in 2016 op het Eendrachtfestival van Rotterdam, het publiek ging uit de bol en vanaf toen kon het schip niet meer zinken. Ondertussen werd de band uitgebreid tot een quintet en werd de bassist vrouwelijk, spannend. Vier songs nu op hun recente (tweede) EP Rock ’n Roffa die doen denken aan Queens of The Stone Age: catchy, krachtig, afgelijnd en verrassend. Twee spreekwoordelijke maten akoestisch om dan voluit indruk te maken met hun stonerrock. Het meerstemmige ‘Thirsty’ knalt funky door de boxen, kan niet anders met drie messcherpe snaren. Tijd voor wat baswerk in het uptempo ‘Ketama’ en psychedelische tunes op de achtergrond. Vraag niet waar het nummer over gaat (volgens hen over de zoektocht naar een eigen identiteit) want interesseert mij geen jumpende ballen: headbangen of heupwiegen op een strak ritme en een melodielijn met falsetto zang. Genieten daar gaat het om bij El Fatso. Nog ritmischer dreunen ‘Touch Base’. Of wat voel je bij ‘Should Have’: de bassen trillen, de soundscape huilt, de synths kraken en de vette gitaren overstemmen de zang. Schitterende EP en de knappe hoes is lekker meegenomen!

Marino Serdons

Foto

El Fatso is a Dutch band from Rotterdam with fucking good stuff that vibrates the balls of your body.

Scatterface: 2020

25/11/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Scatterf4ce
State Of Change
Null
Symptoms
Lust II
Snowflake
Apocalypse
Kyosis
Path Of The Sun
Endless Rain
Secret Rooms
State Of Truth
2020
Apnoea
We All Float
Endless Rain (Instrumental)

Website Artiest:
Scatterface

Het brein achter Scatterface is een Duitser, genaamd Chris Techritz. Na jarenlang in de metalscéne te vertoeven als zanger en toetsenist, vond hij het tijd om zijn eigen verzamelde ideeën om te zetten concrete songs. Hiervoor sprak hij wereldwijd muzikanten aan en via digitale weg kwam zijn debuutalbum 2020 tot stand. Zestien intrigerende songs met wisselende inbreng van een 100-tal artiesten resulteerden in een breed scala van stijlen: metal, gothic, synth wave, pop, rap en prog….en dan nog eens cross-over! In dat opzicht dus een zeer eclectisch album. Nadeel natuurlijk dat het niet echt een coherent geheel vormt, waardoor fans zich zullen beperken tot enkele songs die hun gehoorkanaal strelen. Anderzijds boeit het wel indien je open-minded bent. De lyrics komen overwegend van Chris himself, terwijl de rijkelijke composities steeds (gedeeltelijk) een verschillend genie hebben. Polen, Russen, Fransen, Venezulanen, Mexicanen, Ieren, Grieken, Argentijnen,… Op één of andere manier hebben ze allemaal bijgedragen aan 2020. Indien je toch een rode draad zoekt in het geheel, zal je de teksten moeten ontleden. Mooie (klassieke) intro’s, (dubstep) samples en zelf te ontdekken stijlbreuken. ‘Symptoms’ is zo’n bizar amalgaam, op speed. ‘Apocalypse’ imponeert door de klassieke intro en de metal duet-zangpartij. Terwijl ‘Path Of The Sun’ dreamy synthpop met Oosterse inslag brengt, een compositie van de Venezulaan Carloz Alvarez en gezongen door de Zuid-Afrikaanse Abby Strickland. Om een idee te krijgen van die internationale samenwerking raad ik jullie aan om de cd (of vinyl) in huis te halen, uitgebracht op het Duitse darkrock label Echozone met een 16-page booklet met alle credits.

Marino Serdons

Foto

Eclectic songs from Scatterface (aka ChrisTechritz) with the collaboration of more than hundred musicians from all over the world. It proofs the great creativity of the afflicted culture sector. Great collection!

All Them Witches: Nothing As The Ideal

19/10/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Saturmine & Iron Jaw
Enemy Of My Enemy
Everest
See You Next In Fall
The Children Of Coyote Woman
41
Lights Out
Rats In Ruin

Website Artiest:
All Them Witches

Dark, heavy and alternative rock from Nashville based All Them Witches. Ze hebben hun naam niet gestolen. Duistere creaties met harde beats, knallende drums en snerende riffs suggereren een underground vibe. Op Nothing As The Ideal krijgen ze het voor elkaar om ons met gemengde gevoelens op te zadelen. Het album start alleszins overtuigend met een cinematic horror intro, inclusief klokkengelui alvorens over te schakelen op een heavy gitaarwerk. ‘Enemy Of My Enemy’ schakelt nog een versnelling hoger en schuwt de heavy rockstijl niet, waarbij alle respect voor de energie van drummer. De band houdt van psychedelische woestijnblues (‘Everest’), droge oases in het ruwe landschap. Een eerste pitstop. Om dan opnieuw cinematic te starten met het negen minuten lange ‘See You Next Fall’, bezwerend en uitgroeiend naar een delirium. Je zou voor minder zonder water. In ‘Children Of Coyote Woman’ steekt de americana even het hoofd boven het woestijnzand uit…hoor de regen en de hurricane in de vallei! Het trio houdt van contrasten, dweept er ook mee. Springt van de hak (soft) op de tak (heavy) doch blijft harmonieus correct. …Intrigerend en verwarrend als eerste indruk, boeiend wat later met een hoofdtelefoon zodat de produktie nog beter tot haar recht komt. Het album werd opgenomen in de beroemde Abbey Road Studios. Nashville meets London, de omgekeerde wereld? Het geeft zeker een andere dimensie aan het album. All Them Witches streefde naar een atmosferisch album met de nodige beats. Met de experimentele inbreng, zoals de Pink Floyd geluidjes in ‘Rats In Ruin’ een geslaagd opzet. Niets is echter ideaal.

Line-up:
Charles Michael Parks (Vocals, Bass, Loops, Piano)
Ben McLeod (Guitar, Resonator, Loops, Piano)
Robby Staebler (Drums, Synths, Loops, Tapes)

Marino Serdons

Foto

Spellbounding experiment in the alternative rock landscape. Nashville meets London… create a special vibe. Listen at least two times and you are lost, I promise you!

The Electric Family: Echoes Don’t Lie

16/9/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sacred Land
What Is In Your Head, Fred
I’ve Been Waiting For You
Cutflowers
Look
Mini Mini
Echo Room
Another Giant Leap
Three Miles To Roswell
Strange Things
Sacred Land Reprise

Website Artiest:
The Electric Family

Sireena Records

Met Tame Impala kreeg psychedelica een andere invulling dan pakweg 50 jaren geleden. De Duitse band The Electric Family verkiest echter de oorspronkelijke sound met songs die invloeden verraden van Pink Floyd , hun eigen Krautrock en seventies progrock. Brein achter de band is de uit Bremen afkomstige Tom Redecker, die parlando zijn teksten zingt. Echoes don’t Lie overtuigt door de mooie melodieën en de rijke variaties. Beoordeel zelf met onderstaande video. Nostalgische gevoelens komen bovendrijven met de cover van Jacques Dutronc’s ‘Mini Mini’. Niet representatief voor het gehele album, wel een leuk tussendoortje. Ook Neil Young’s ‘I’ve Been Waiting For You’ kreeg een eigen bewerking door Milla (ex-Grobschitt) op zang en broer Manu Kapolke op gitaar, de gastmuzikanten op dit schitterende album. Eveneens verrassend de Spaanse akoestische gitaarklanken in ‘Echo Room’, geschreven door Rolf Kirschbaum …een mix van klassieke gitaar met headswirling ingrediënten, dat is inventief zijn. ‘Another Giant Leap’ roept dan weer herinneringen op aan Tony McPhee’s Groundhogs, bekend van schitterende Britse rock. Er waart constant een mystieke sfeer rond The Electric Family: met dank (ja, want heel tof) aan de narratieve zang, het stuwende slagwerk van Steff Ulrich, de ‘mellotronal’ keys van Anders Becker. En hoor je de sitar van Harry Payuta niet in ‘Strange Things’?
Het zesde album van The Electric Family nodigt uit om een definitieve plaats in je playlist te bekleden. Sterk aanbevolen en verkrijgbaar via Sireena Records.

Marino Serdons

Foto

When 20 musicians (young and old) enter the recording studio, you can be sure that quality will emerge. ‘Echoes Don’t Lie’ is an addictive album…and I don’t lie either. Recommended!

Listen: https://www.facebook.com/sireena.de/videos/815415658991584

Sammy Brue: Crash Test Kid

22/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gravity
Die Before You Live
Teenage Mayhem
True Believer
Pendulum Thieves
Crash Test Kid
Megawatt
Fishfoot
Skatepark Doomsday Blues
What You Give
Paint It Blue

Website Artiest:
Sammy Brue

Op het hoesje waait een energetische wind door de haren en bedekt Sammy Brue’s face. Alsof de teenager uit Ogden Utah…te bescheiden is om zijn songs aan de buitenwereld te schouwen ? Doch wat een talent, op 19-jarige leeftijd!. Lees zeker zijn originele bio in cartoonstijl op zijn website. Daarin leer je dat zijn eerste album, I Am Nice, werd opgenomen in de legendarische Muscle Shoals studio. Doe het maar na! En nadien een verhuis volgde van Nashville terug naar de thuishaven Utah voor een schrijversperiode met veel twijfels. Gelukkig krijgen we via New West Records toch zijn opvolger ‘Crash Test Kid’ te horen. Nu opgenomen in Ierland en de UK. Een mix van alt folk, country en punkrock waarin al zijn skills vervat zitten: aanstekelijke composities (i.s.m. gitarist Iain Archer) en toonvaste vocalen in een overwegend hoger octaaf (bijna falset). Hou ik zelf het meest van zijn fingerpicking intro als troubadour in ‘Gravity’ , zijn emotioneel geladen americana-song ‘True Believer’ of titelsong ‘Crash Test Kid’ (met Britse folkinvloeden)? Alle 11 gewoon sterk werk. En hoe energiek hij songs als postpunk ‘Teenage Mayhem’ en indierock/gitaarpop ‘Megawatt’ (ook single) uit de boxen laat schallen. Volgens de internationale pers een wonderkind…maar dat zal de toekomst wel uitwijzen. Met Crash Test Kid overtuigt hij alvast glansrijk. Aanbevolen luistervoer als je het mij vraagt.

Line-up:
Sammy Brue (Acoustic Guitar, Vocals, Piano)
Iain Archer (Electric Guitar, moog, Double Bass Harmonica)
Jon Kensington (Electric Bass, Double Bass)
Matt Ingram (Drums, Percussion)
Miriam Kaufmann (Piano)
Kaden John Ward (Rhythm Guitar)
Dave Lynch (Farfisa, Hammond)
Eden Archer, Reuben Archer, Jasper Tilson (Backing Vocals)

Marino Serdons

Foto

Is he really the wonder boy when he blends different music styles into energetic pop- or rocksongs, or when he sings like an emotional troubadour? The future will tell. But for now just enjoy his wonderful music. Strongly recommended indeed.

The Walk-A-Bout: 20/20

11/7/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Victory Parade
Date Nut Porridge
Tale Of The Vibe Rider
Timeless
I Am
Get Me To The Station
Dark Roads
Hero
Trash Talkin’
Taking It West

Website Artiest:
The Walk-A-Bout
facebook

In de lente van 2018 verscheen het magistrale Things Are Looking Up. Het Aussie-American quintet uit New York leverde een schitterende mini-album af met prachtige bluesrock. De verwachtingen naar hun volgende full album waren strak gespannen…misschien iets te strak. Op 20/20 gaat de band met alternatieve rock de eclectische toer op. Zoals in het persbericht verscheen, hoor je invloeden van funk , prog en world music. Grote aanwinst blijkt bassist Keenan Zach te zijn. Zijn perfectionisme leidde tot uitzonderlijke kwalitatieve opnames. Opener-single-video ‘Victory Parade’ heeft een meeslepende drive. Blues vind je terug in ‘Date Nut Porridge’ met een additional Hammond orgel en mondharmonica. De eerste funky tonen dagen op met ‘Timeless’. Weggeblazen word je door ‘Dark Roads’: de song start met een didgeridoo, imponeert met een funky tussenstuk en overheerst met de dreigende voice van Darren ‘Sully’ Sullivan. Ook op het instrumentale ‘Trash Talkin’ haalt hij zijn oer-blaasinstrument boven, dat onderhuids blijft kleven, met daarbovenop knappe gitaarsolo’s van Kevin Anderson. Voilà, dat waren alvast de toppers. De overige songs zullen na verloop ook wel in de smaak vallen want verrassend degelijk uitgewerkt in detail. Een schitterend album om te ontdekken én te koesteren. Zeker wanneer je de ‘red splatter’ vinylplaat kunt bemachtigen.

Line-up:
Kevin Anderson (Acoustic & 12 String Guitars)
Darren “Sully” Sullivan (Lead Vocals, Didgeridoo, Harmonica)
Drew “Drumz” Bertrand (Drums, Percussion)
Keenan Zach (Electric and Upright Acoustic Basses)
Dave Christian (Electric Guitar, Vocals)

Marino Serdons

Foto

Don’t hesitate to discover 20/20 with his beautiful dynamic complexity. Strong lyrics, compelling rhythms and cool melodies create a timeless album.

Plexiphones: Break In The Clouds

29/11/2019

Foto

DETAILS ALBUM

Tracks:
Apocalypse
Fail In Love
Running
The Power Of Faith
Stand To Fall
Break In The Clouds
Madame Tussaud
Breathing
You Shock Me
My Language

Website Artiest:
Plexiphones

Het debuutalbum ‘News From The Colonies’ verscheen al in 2012 en kreeg in thuisland Duitsland wat aandacht. En ook de opvolger ‘Electric’ in 2016 was geen echte pottenbreker. Nochtans weet het zestal hoe een song in elkaar te steken. Waar schort het dan aan? Wel, de band verschijnt te laat op het toneel. De hoogdagen van de Simple Minds -sound zijn lang voorbij, om niet te zeggen achterhaald. De Plexiphones – geen naam om high van te worden of in zwijm te vallen – spelen braafjes hun pop/rocksongs met op de achtergrond wat synths. Mooie performance (en live waarschijnlijk prima voor een toffe avond), technisch knap geproduced, doch niet bijster origineel. Afgezien van het tijdselement, volgende songs komen toch in aanmerking voor een download: het coole Apocalypse, het groovy Madama Tussaud of titelsong Break In The Clouds. Enthousiasme regent het niet onmiddellijk, doch een paraplu hoeft ook niet meteen. Hier en daar voel je wat krautrock doorsijpelen, om dan tot de vaststelling te komen dat het toch allemaal uit een tachtiger jaren wolk valt.

Line-up:
Christoph Brandenburg (Guitars)
Wolfgang Kemmerling (Vocals)
Frank Mevissen (Percussion)
Kurt Schmidt (Bass)
Rüdiger Tiedemann (Drums)
Michael Von Hehl (Synthesizers)

Marino Serdons

Foto

Third album of this ‘alternative’ pop/rock band from Mönchengladbach. One can hear the professional skills, but you cannot experience that special feeling: witnessing something unique.

Semistereo: Zabriskii

22/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Last Part Of The Trail
Leap into Flames
Crooked Teeth Neklace
A Tale Of Ravenous Longing
Tide
Wreckage
Lethargic
South Of Sobriety Street

Website Artiest:
Semistereo

De Amsterdamse band zandstraalt al drie albums ons oorsmeer met alternatieve rock met een snuif post metal. Op hun vierde worp hoor je voor de eerste maal zanger Paul Glandorf. Wat een aanwinst, een zanger met kwaliteiten, een mooi contrast met de heavier gitaarriffs.
Leap Into Flames wordt tijdens de eerste minuut in de vernieling gedrumd door een ongepast ritme onder de zanglijn. Wat later bloeit de song open door de gitaarriffs en een verhoogd tempo.
Hoorbare invloeden komen uit de stal van Deftones en A Perfext Circle.
Behalve uitgesproken virtuositeit, zit er toch meer progrock in dan de band zelf wil toegeven:
symfonische soundscapes, rythm changes, en lang uitgesponnen nummers.
Met ‘Crooked Teeth Neklace’ laat de band horen tot grootse daden in staat te zijn. Mooi crescendo opgebouwd met intrigerende vocals, wat shoegaze op de achtergrond om vervolgens een aanloop te nemen naar een groovy gitaarriff en een sferisch slot. Het album eindigt met het 8 minuten durende ‘South Of Sobriety Street’: een zeer atmosferische progsong met wat tempowisselingen en vocale harmonie. Het artwork/sleeve design, met een blauwe vlinder in verval, komt weer uit de vingers van Henk de Rooij. Schitterend!
Semistereo’s vierde, Zabriskii , klinkt als een imperfect heavy progalbum waarin de zanglijnen een groot deel van de kracht uitmaken. Het opzet was om iets meer “dirty” in hun songs te brengen, en ook dat is gelukt.

Line-up:
Paul Glandorf (Lead & Backing Vocals)
Martijn Weijburg (Guitars, Keyboards, Theremin, Backing Vocals)
Frank Weijers (Guitars)
Max Mastrangeli (Bass Guitar, Grand Piano)
Marcel van de Graaf (Drums, Percussion)

Marino Serdons (3)

With Paul Glandorf as a singer, the band can look with confidence into the future.

Daily Thompson: Thirsty

19/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Please You
Awake
Brown Mountain Lights
Nowhere
Stone Rose
Roots
Snakes
River Haze
Gone Child
Spit Out

Website Artiest:
MIG Music

Kippenvel man! Keigoed die fuzzrockers van Daily Thompson. Vanuit hun thuisbasis Dortmund verovert het trio langzamerhand het (hard)rock wereldje met een iets intelligentere mix van grunge, garage en stoner-rock. ‘Thirsty’ lest je eerste dorst en doet je smachten naar meer, meer, meer!
Het trio toert al drie jaar doorheen Europa en vond het hoog tijd om intensief te werken aan een nieuw (derde) album. ‘Thirsty’ overweldigt van begin tot einde met knappe riffs, toffe grooves en fijne zangpartijen. Daily Thompson gaf mij hetzelfde gevoel als toen ik een halve eeuw geleden T2 of Black Sabbath hoorde. De band komt in het genre uiterst inventief uit de hoek. Onverwachte tempowisselingen, wah wah en distortion op de gitaren zonder in noise te vervallen, melodisch op strakke ritmes: ga dat zien, ga dat horen! Laat je eerst wegblazen door ‘Awake’ of ‘Please You’ (wat het zeker doet) en wieg daarna op het trage sublieme en hitgevoelige ‘Nowhere’. Voor onze psychedelische vrienden (ik dus) componeerden ze het acht minuten durende ‘Stone Rose’. Of wat gedacht van ‘Roots’, bass-gitariste Mercedes ‘Mephi’ Lalakakis zingt het antwoord “…what a surprise…”. De wah wah gitaar van lead zanger Danny Zaremba (zoals Sun Dial of Sendelica) ‘makes the fuzz’. Laat het heel duidelijk zijn: Daily Thompson dompelt je onder in een meeslepend rockbad.

Line-up:
Danny Zaremba (Guitars, Vocals)
Mercedes Lalakakis (Bass)
Stefan Mengel (Drums)

Marino Serdons (4 ½)

Stunning trio Daily Thompson blows you away, sticks in your head and asks for more and more. One of the best albums of the year. Don’t you dare to deny it!

Farewood: Under Burning Sun

15/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Secret Room
Under Burning Sun
Ash To Soil
War
Highest Garden
One Step Closer
Changing Shape
Back To The Mountain
Sun Moon Star
Beyond The Waves

Bonus Track: Haunting Light

Website Artiest:
Farewood

Niet onbelangrijk: de geografische ligging van Connecticut USA, thuisbasis van het muzikale koppel Farewood. De piepkleine staat zit geprangd tussen New York, Long Island, Rhode Island en Massachusettes. Het mag dan ook niet verbazen dat ‘husband and wife’ Lou Lorenzo en Leah Booker met hun nieuwe (5de) album ‘Under Burning Sun’ de rootsmuziek uit het Zuiden ver achter zich laat.
Connecticut blinkt nochtans ook uit in desolaatheid en eenzaamheid. Lou en Leah vertalen dit in etherische songs, donker en atmosferisch. Vanaf de eerste noten sleurt het album je mee naar hun eigen leefwereld. Een wereld van liefde, pijn en dromen. Swirling guitars en howling vocals op een driving rythm. Een combinatie van dark en light. Leah beademt professioneel hele toonladders, terwijl Lou en guys een perfecte soundscape creëren die elke song originaliteit geeft. Na meermaals beluisteren stel je vast dat ‘Under Burning Sun’ uitblinkt in variërende texturen en zangpartijen. Heavier dan verwacht zelfs, met melodische en geïntegreerde gitaarsolo’s. Zangtechnisch even indrukwekkend als Björk, muzikaal even sterk als Jack White. Een must!

Line-up:
Lou Lorenzo (Vocals, Lead & Rythm guitar)
Leah Booker Lorenzo (Lead Vocals, Ball)
Kyle McCarthy (Drums)
Eric Ieraci (Lead &Rythm Guitars)

Additional Musicians:
Ed Diaz (Keyboards, Guitar, Backing Vocals)
Jeff Chen (Cello, Piano, Keyboards)
Scott Amore (Organ, Keyboards)
Matt Wilson (Pedal Steel)
Sandy Apuzzo (Violin)

Marino Serdons (4 ½)

One of the most beautiful indie albums of 2018. Swirling guitars and atmospheric vocals will blow you away. A must!

Spirits Burning & Michael Moorcock: An Alien Heat

22/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hothouse Flowers
Geronimo
Soiree Of Fire
In The Future
Doomed
Fall In Love
Any Particular Interest
Dark Dominion
Seven Finger Solution
To Steal Space Traveller
Virtue & Mrs Amelia Underwood
Learning The Art
Back To 1896
Quest For Bromley
Thank You For The Fog
Old Friends With New Faces

Website Artiest:
Spirits Burning

Musical icoon Don Marino Falcone slaagde er andermaal in om met zijn collectief Spirits Burning een uniek project muzikaal vorm te geven. Don Falcone verdiepte zich als musicalproducer en keyboardist/zanger in de loop der jaren in samenwerking met rockartiesten. Vorig jaar bracht hij nog het glansrijke album ‘The Roadmap in Your Head’ uit (lees recensie op deze site), in collaboratie met het Franse gezelschap Clearlight, een ode aan Daevid Allen van de legendarische band Gong. Geboeid door de trilogie ‘The Dancers At The End Of Time’, waarin de novelle ‘An Alien Heat’, vroeg hij toestemming aan schrijver Michael Moorcock voor een bewerking van diens werk. Michael Moorcock, naast schrijver ook zanger van Michael Moorcock & The Deep Fix, kon dit aanbod niet afslaan (mits een minimale inbreng van harmonica en als backing vocalist!). Meer dan 30 artiesten (o.a. uit Blue Oster Cult, Hawkwind, Groundhogs, Arthur Brown) staan in voor de vertolking van 16 songs. Het nieuwe album ‘An Alien Heat’ straalt homogeniteit (mag ook wel als conceptalbum) en originaliteit (lekker meegenomen) uit. Door de steeds wisselende bezetting kon iedereen zijn eigen ei leggen, met dien verstande dat Don Falcone het overzicht mooi wist te behouden. Een huzarenstukje als producer om het diverse pluimage uit rock-, psychedelica- en spacerock middens in dezelfde richting te laten denken en spelen. De songs vloeien als slingerhoning door je boxen, met knappe zangpartijen van bariton Jsun Atoms (The Dream Machine, The Upsidedown) en Albert Bouchard (BOC). Touches of indie, space, alternative, musical, classic,….verweven tot een uiterst boeiend theatraal geheel. ‘An Alie Heat’ verschijnt op Gonzo Multimedia als dubbelalbum met de instrumentale versie als bonus cd. Liefhebbers van Blue öster Cult, Hawkwind, en ook alle theatrale prog fanaten zullen hiervan smullen.

Marino Serdons (4)

Extremely rich and beautiful creation of Don Falcone’s Spirits Burning. The collaboration with Michael Moorcock and his novel asks for… ‘to be continued’!

Lucero: Among The Ghosts

3/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

AmongThe Ghosts
Bottom Of The Sea
Everything Has Changed
Always Been You
Cover Me
To My Dearest Wife
Long Way Back Home
Loving
Back To The Night
For The Lonely Ones

Website artiest:
Lucero

Memphis schittert nog steeds als een broeihaard van goeie blues en rock. Lucero is zo’n band die al aan haar negende album toe is en met Among The Ghosts teruggrijpt naar de straigth on rock. De titelsong zet de toon met een mooie balans tussen rust en agressie. Ben Nichols’ punkvoice klinkt rauw en ruw, zonder echter in pure agressie te vervallen. Vertel een verhaal en bouw daar je song rond, is het motto. De invloeden van Nirvana zijn niet weg te denken uit ‘Everything Has Changed’. Lucero verrijkt de zangpartijen met knappe gitaarpartijen en schijnbaar onbeduidend toetsenwerk op de achtergrond. Ben Nichols stemtimbre blijft echter het grote struikelblok. You love it or you hate it. De composities dragen alle kenmerken van southern rock, alles ademt een typische americana sfeer uit. ‘Long Way Back Home’ voert je driftig door de woestijn terug naar de thuishaven met sfeervol gitaarwerk en dito orgel. Een ballad mag ook niet ontbreken, ‘Loving’ werd ook gebruikt voor de gelijknamige film van broer Jeff Nichols. Inhoud is wel belangrijk voor Nichols. In ‘Back To The Night’ laat hij acteur Michael Shannon opdraven voor een spoken word song.
Het album verschijnt op 3 augustus op het Thirty Tigers label. Een tour volgt in december doorheen de UK (zie website).

Line-up:
Ben Nichols (Vocals, Guitar)
Brian Venable (Guitar)
Roy Berry (Drums)
John C. Stubblefield (bass)
Rick Steff (Keyboards)

Marino Serdons (3 ½)

Rough country rock with a soul. The blue-collar spirit remains in the work of Lucero. If you like the voice of Ben Nichols, you will love his music as hell.

Above The Sun: Make Music Not Money

28/2/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

(Paul Simon Says) Make Music Not Money
Dumb
Always Be
Pale Blue Dot
The Weight Is There (Upon Your Shore)

Platenlabel
Bongo Boy Records

Labelnummer
Promo cd

Distributie
Bongo Boy Records

Website Artiest
Above The Sun

Vanuit de ‘Big Apple’ – New York dus – bereikte ons een interessant EP’tje. De band noemt zich ‘Above The Sun’ en gebruikt een uitspraak van Paul Simon om hun nobele ingesteldheid te duiden. Al enige tijd fleuren ze de plaatselijke clubs op met alternatieve rock. Energieke songs op tempo met een snuifje punk om het alternatieve imago wat kracht bij te zetten. Zelfde koek als altijd zou je denken? Noppes hoor, songwriter Matthew Paul Barouch weet jouw muzikale interesse vast te houden door gekende grooves aan te kleden met inventieve zangtrucjes. Luister eens naar ‘Dumb’, een eenvoudige catchy song van drie minuten. De heren mikken misschien op een hitje door de toegankelijkheid te verhogen. Knap gitaarwerk hoor je uit de vingers van ene Mike Caro. Op alle vijf songs weet producer/engineer zijn stempel te drukken. Songs waarin weliswaar de cohesie ontbreekt. Matthew Paul legt de nadruk misschien iets te sterk op zijn compositietalent waardoor je een amalgaan van diverse stijlen krijgt. Blijkbaar weten/wisten ze niet welke richting uit. Ondertussen zijn er enkele bandleden nedergedaald als manna uit de hemel. Live voorlopig enkel in New York. De knapste song? Het psychedelische ‘The Weight Is There (Upon Your Shore)’. Intens en origineel!

Line-up:
Matthew Paul (Rythm Guitar, Lead Vocals, Bass, Keyboards)
Shaun Gold (Lead Guitar)
Omar Chowdhury (Bass)
Gary Boardman (Drums)
Mike Caro (Electric Guitar, Bass, Drums)
Laine Thompson (Electric Guitar on Track 4)

Marino Serdons (3)

What do they want? A perfect hit or an intelligent song? Maybe both? Matthew Paul has the skills and the right band. Time to decide which direction Above The Sun wants to take.

Ground Level Falcons: The New Wilderness Vol.1

23/12/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Memory Man
Admission
The Tourist
Your Eyes Are The Ocean
Bring It Up During The NIghttime
Why You’re Telling A Lie
Until I Post It
How’s The Weather Up There?
The Wedding Upheaval
I Meant To
Miles Away

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo cd

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Hermifran

Website Artiest
Ground Level Falcons

Inventief gitaarwerk met complexe zangharmonieën leveren originele (prog)rocksongs. Love It!
In 2011 besloten enkele Canadezen uit Alberta om de wereld te verbazen. Hun debuutalbum leverde de nodige brandstof om het ingeslagen pad verder te bespelen.
The New Wilderness vol.1 bevestigt hun maturiteit. Onmiddellijk valt je de gelijkenis op met R.E.M. De stem van zanger Matt Gardiner lijkt verdomme sterk op die van Michael Stipe. Noem GLF geen kloon van R.E.M., eerder een mooi afgeleide vrucht. Verschil zit vooral in de gitaarriffs die iets ruiger door de boxen de schallen. Vloeiende rocksongs met langgerekte zangtonen, afgewisseld met harde en zachte passages, zullen je beroeren. De band speelt op deze enkele songs nog met dubbele gitaarlijnen. Adrian Armitage verliet de band onlangs en vervanger Whitford overleed reeds. Hoeveel pech kan je hebben? Een Vol.2 van The New Wilderness zit er dus niet meer in. Niet getreurd. Dit album bezit een zeer genietbare collectie songs. Het meeslepende ‘Admission’ zit knap in elkaar met een tegendraadse melodielijn. In ‘Why Are You Telling A Lie’ kun je de gelijkenis niet met Michael Stipe’s zangstijl niet meer ontkennen. En progrockers moeten maar eens luisteren naar The Wedding Upheaval. Het geslaagde hoesontwerp komt van Josh Gardiner: een doodshoofd slaat haar tentakels uit. Met zuignappen zal je blijven kleven!

Line-up:

Matt Gardiner (Vocals, Guitars)
Greg Kolodychuk (Bass)
Brendan Kobayashi (Drums)
Adrian Armitage, Brent Whitford (Guitars)

Marino Serdons (4)

Beautiful rocksongs that stick to your memory. Ground Level Falcons sounds like a delicate intelligent fruit. Ripe to pick!

Deer Tick: Vol. 1 & Vol. 2

20/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Vol 1.

Sea Of Clouds
Card House
Doomed From The Start
Hope Is Big
Only Love
Cocktail
Me And My Man
End Of The World
Limp Right Back
Rejection

Vol. 2

Don’t Hurt
Jumpstarting
Look How Clean I Am
It’s A Whale
Tiny fortunes
Sloppy
Wants/Needs
S.M.F.
Pulse
Mr. Nothing Gets Worse

Platenlabel
Partisan Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet bekend

Promo-agent
Prescription PR

Website Artiest
Deer Tick

Vanuit Rhode Island bereikte ons het nieuwe dubbel album van de post punk-rootsrockband Deer Tick. John J. McCauley wil absoluut hun succesvol coververleden afschudden. Vroegere live-optredens werden altijd opgesmukt met songs van The Beasty Boys of Nirvana. Na vier jaren nog eens tijd voor nieuw werk beweert John vanuit zijn hometown Nashville. Twee verschillende cd’s, zoals op de hoes ketchup en mosterd, een akoestisch en een elektrisch schijfje.
Op Vol.1 staan een tiental americana songs, volledig akoestisch met nadruk op de lyrics. Met een stem als een rasp en een fingerpicking gitaar rijgt hij zijn poëtische beslommeringen aan elkaar. Delicaat materiaal, reflectie op zijn liefdesleven en just married status?
Op vol.2 gaat de band voluit elektrisch en komen hun eigen roots bovendrijven. Stevige rocksongs met een laag sax, piano of orgel van Robbie Crowell. En zoals het vanuit de zuidelijke staten hoort: southern bluesrock en een rock’nroll ritme vieren hoogtij. Pin je daar echter niet op vast. Als rasechte Amerkanen spelen ze het toch klaar om een herkenbaar Brits eighties sound tussen hun roots te mixen.
Op 22 januari 2018 komen ze naar de Witloof Bar in St.-Joost-ten-Node met een zeer diverse setlist. Let’s rock!

Line-up:
John Joseph McCauley (Lead Vocals, Guitar)
Christopher Dale Ryan (Bass)
Dennis Michael Ryan (Drums)
Ian Patrick O'Neil (Guitar)
+ Robbie Crowell (Piano, Keyboard, Sax)

Marino Serdons (3 ½)

Let’s rock through out the night and end up with mustard and ketchup on a sausage! Delightful Food!