​De Amerikaanse pianist Mark Dunn groeide op in Philadelphia, en klom al op driejarige leeftijd op de pianostoel. Vier jaar later nam hij pianolessen, en op zijn twaalfde won hij een nationale talentenjacht. Hij studeerde klassieke muziek, en drie jaar later ook jazzharmonie en improvisatie. Op school vormde hij een jazzband, en daarna een bluesband. Eén van zijn muzikale voorbeelden was Steely Dan, maar ook Pat Metheny, Lyle Mays, Weather Report en Spyro Gyra kon hij appreciëren. Later begon hij uitgebreid te reizen. Hij kocht een huis in Costa Rica en leefde daar verscheidene jaren. Daarna ging hij naar Brazilië, maar hij trok ook door de rest van de wereld. De muziek op deze nieuwe (en vierde) cd is niet enkel beïnvloed door die reizen, maar tevens door zijn eigen gevoelens, zijn ouders, en de terroristische aanval van 9/11. Later raakte hij geïnteresseerd in New Age artiesten zoals George Winston, William Ackerman, Tangerine Dream en Kitaro. Hij bewondert daarnaast ook componisten zoals John Williams, Burt Bacharach, Michel Legrand en Jobim. Alle tracks op deze cd zijn van zijn hand, behalve ‘The Moon Represents My Heart’ dat gebaseerd is op een Mandarijnse melodie. ‘Tegucigalpa’ is bijvoorbeeld de hoofdstad van Honduras, en een modderstroom en orkaan veegden alles weg; Toen Mark terugkeerde, schreef hij ‘Don't Cry Paola’ om een moeder bij te staan. ‘Gafieira’ dateert dan weer uit zijn tijd in Brazilië, terwijl ‘It’s You’ verwijst naar een ontmoeting in Costa Rica. Een cd om bij weg te dromen, maar ook om op te mediteren en bij te ontspannen.

Patrick Van de Wiele (4)

​Op haar zesde begon de Amerikaanse Ann Sweeten haar muzikale carrière in Westfield, New Jersey. Ze kreeg een Hammondorgel voor Kerstmis, en drie jaar later een Baldwin piano. Ze leerde klassieke componisten bestuderen, en danste terwijl klassiek ballet. Twee jaar was ze de frontvrouw en tekstschrijver de poprockband Fallout. Daarna trad ze op in clubs, resorts en op cruiseschepen met jazz, pop, folk, New Age en Broadway klassiekers. Rond 1989 begon ze in musicals op te treden en haar eigen songs te schrijven. In 1997 verscheen haar debuut ‘Prism’. Haar muziek is klassiek gestoeld, maar kan best gebruikt worden als healing. Dit is haar eerste solo piano cd, voor dewelke ze alle songs zelf componeerde, en die ze samen met de befaamde Will Ackerman produceerde. De muziek is uiterst ontspannend, tijdloos en toch doet ze wat klassiek aan. 

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Skipping On Daisies
2. Suite Wonder
3. Three Fairies
4. Toy Bells
5. Variation On Chopin Nocturne
6. Voyage Of The Keys
7. Prayer Of Hope
8. Universe
9. Princess Of Peace
10. Wonder Suite
11. Raindrops In A Minor
12. Procession Of The Angels
13. Celestial Sailing
14. Be Happy

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295425841

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Christopher Boscole

In 2009 recenseerde ik hier de 6de solopiano cd ‘Presents of Angels’ van deze Amerikaanse pianist Christopher Boscole, en het jaar daarop beluisterde ik ‘Inner Voyages’. Hij is al meer dan twintig jaar bedrijvig. Tevens is hij een hevig zeiler, natuurliefhebber en natuurfotograaf, en de invloed van het water klinkt door in zijn muziek. Hij spendeert uren aan de piano met componeren en combineert elementen uit folk, New Age, klassiek en jazz, en het resultaat is een meditatieve muziek. Christopher bezit verscheidene titels: Bachelor of Arts in Music, Master of Music in Studio Music and Jazz. Hij geeft tevens les. Daarnaast speelt hij zowel klassieke als populaire muziek. Tot zijn invloeden rekent hij o.a. Keith Jarret, Bill Evans, Chick Corea, Herbie Hancock, George Winston, David Lanz, Michael Jones, Liz Story, David Nevue, Jim Brickman, David Benoit, Dave Grusin, Ralph Towner, John McLaughlin, Frederic Chopin, Claude Debussy, Erik Satie, J.S. Bach en Ludwig van Beethoven. Hij opent hier met de titeltrack, waarop bloemen in de wind dansen op een heuvel. ‘Suite Wonder’ klinkt vederlicht, en iets verder danst ‘Toy Bells’ in een kinderhand. ‘Variation on a Chopin Nocturne’ is uiteraard meer klassiek, en daarna glijdt ‘Voyage of the Keys’ over de baren. ‘Universe’ gaat uiteraard over het universum, terwijl ‘Princess of Peace’ engelachtig aandoet. Zijn passie voor zeilen komt terug in ‘Celestial Sailing’. Dromerig, ietwat klassiek en ietwat meditatief, dat is de muziek van Christopher samengevat. 

Patrick Van de Wiele (3½)