KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Big Daddy Wilson: Time

29/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Time To Move
  2. Bullfrog
  3. She Loves Me
  4. Mississippi John
  5. Some Say
  6. Time
  7. Dead End Road
  8. Would Ya Look At That Car
  9. Like A Sunny Day
  10. New Zealand
  11. Miss Dorothy Lee
  12. Mama’s Words
  13. We’re Ready
  14. Daisy
Platenlabel
Dixiefrog

Labelnummer
DFGCD 8775

Distributie
Parsifal

Website Artiest
Big Daddy Wilson
Net zoals zovelen van zijn landgenoten is ook deze Big Daddy Wilson als gevolg door de liefde in Europa blijven wonen en meer bepaald in Duitsland. Big Daddy Wilson werd geboren in North-Carolina en heeft door zijn arme bestaan tijdens zijn jeugd de ‘blues’ aan de lijve kunnen ondervinden. Anders dan zijn ‘fellow Americans’ werd hij al tijdens zijn militaire dienst verliefd op een Duitse en vond zo zijn stek bij onze oosterburen.
Gek is wel dat het juist in Duitsland was dat deze Big Daddy Wilson in contact kwam met bluesmuziek want van huis uit was het gospel dat de voorkeur meekreeg. Al snel begon hij teksten neer te pennen en werd al onmiddellijk als blues artiest gewaardeerd in Duitsland. Het was Thomas Ruf die hem in 2009 bij Ruf records onderbracht om daar zijn eerste solo album uit te brengen met als titel ‘Love is The Key’. Daarvoor werkte Big Daddy Wilson aan diverse projecten mee maar met het eerste soloalbum kwam er dan ook weer een kentering in zijn bestaan.
Gelijk met zijn verschijning op Duvel Blues editie 2015 kwam ook zijn 2de album uit bij Dixiefrog dat in 2013 ook het prachtige ‘I’m Your Man’ uitbracht. Voor de productie van deze ‘Time’ tekende Eric Bibb weer en wanneer je een uitgesproken fan bent van Eric weet je al wat je kan verwachten. Samen met Eric Bibb en Big Daddy Wilson kwam ook Staffan Astner helpen en het merendeel van de nummers werd dan ook door hen geschreven al gebruikt Big Daddy voor de credits zijn eigen naam Wilson Blount.  
De eigenschappen van Big Daddy Wilson is uiteraard zijn warme soulvolle stem die bijzonder goed past bij de blues die hij brengt. Opener is ‘Time To Move’ en de ‘signature’ van Eric Bibb is al meteen duidelijk en dit zal het verdere album ook zo blijven zeker als je jezelf verdiept in ‘Bullfrog’, een nummer dat wordt gekenmerkt door de fijne slide van Staffan Astner. Op dit nummer komt ook Roberto Morbioli zijn hulp aanbieden als backing vocal samen met Nicola Taccori en Paolo Legramandi.
‘She Loves Me’ is een beauty en schreef Wilson samen met Staffan Astner en wordt versterkt door de gospel feeling van backing vocal Paris Renita Gilbert, een nummer waarop je verduiveld goed moet naar luisteren of je denkt hier Eric Bibb te horen. Eén van mijn favorieten op deze ‘Time’ en waarop een jeugdige foto van Wilson wordt getoond met vrouwtje Helga en dit is dan ook de liefde die hierop wordt bezongen. In de ‘flow’ van deze ‘Time’ volgt ook het nummer ‘Mississippi John’ waarvoor de credits gaan naar Eric Bibb en Mathis Haug en daarmee bevestigen we nog maar eens voor diegene die Wilson Blount nog niet kennen… if you like Eric Bibb, you gonna love this Big Daddy also.
Titeltrack ‘Time’ is weerom van de hand van Wilson en Staffan en hierop neemt Big Daddy Wilson de akoestische gitaar ter hand. Met dit nummer bevinden we ons duidelijk bij de gospelblues waarop Staffan Astner de ‘Diddley Bow’ ter hand neemt en samen met de ‘tremelo’ van Eric Bibb wordt het eerder feel like crying van zoveel moois. ‘Dead End Road’ kregen we ook op Duvel Blues te horen maar waar Big Daddy Wilson aldaar zijn warme stem nog in de verf zette door de hulp van zijn kunde op de ‘snare’ is Wilson meestal alleen met zijn stem te bewonderen op deze ‘Time’. Op deze titelsong verschijnt ook Kai Strauss op de elektrische gitaar. Hoeveel keer je ook luistert naar deze ‘Time’ het blijft genieten met deze warme blues is het telkens weer genieten.
Nummers als ‘Mama’s Words’ en ‘Daisy’ zijn nummers die werkelijk uit het leven van Wilson zijn gegrepen en verplichten jezelf ook dieper naar de teksten te luisteren om zijn visie over de blues nog beter te kunnen begrijpen en pas na het beluisteren van dit pareltje zijn we ready om op replay te drukken zeker door het aanstekelijke reggae getinte ‘We’re Ready’.
Deze ‘Time’ is er eentje om altijd te blijven koesteren en daarvoor bedanken we naast Big Daddy Wilson ook de verschillende artiesten die hun medewerking verleenden aan dit album zoals Eric Bibb, Staffan Astner en Wilson’s liefde Helga Blount en nog zovele anderen.

Bookings: Carolin Wobben +49 172 93 43 298

Freddy Vandervelpen (5)
…When listening to this 'Time' is like hearing angels sing.
0 Opmerkingen

Burning Plague: Burning Plague – 180 gr. vinyl

29/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Side A
  1. A 38
  2. She Went Riding
  3. Follow That Road
  4. Hairy Sea
Side B
  1. Night Travellin’ Man
  2. First Time I Met You 
  3. Life Is Nonsense
  4. Will I Find Somebody
Platenlabel
Pseudonym Records

Labelnummer
VP99.053

Distributie
Centertainment

Website Artiest
Zonder website
De laatste tijd steekt er een nieuw fenomeen de kop op, steeds meer en meer bedrijven richten hun pijlen weer op de goede ouwe vinylplaten van weleer en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Buiten het succesvolle Starman Records uit Antwerpen (met eeuwige dank aan Felix) is er nu ook een Nederlands bedrijf die kennelijk inspiratie vindt in een Belgische band uit begin jaren zeventig, niemand minder dan Burning Plague.
Burning Plague is ontstaan eind jaren zestig in de omgeving van Brussel en was eigenlijk een antwoord op de explosie van gelijkaardige Britse en Nederlandse bands. Ze deden dat niet alleen, Kleptomania, Jenghiz Khan, Carriage Company, Irish Coffee e.a. profiteerden mee van de toenmalige opmars van nieuwe Belgische bands. Maar alleen Burning Plague mocht zichzelf het label ‘hardrock blues’ opkleven.
Ze speelden verscheidene live sets in België, waaronder ook op het vermaarde Jazz Bilzen festival in 1970 en een tournee doorheen Zaïre met Kleptomania datzelfde jaar. Dat was meteen dan ook hun laatste wapenfeit. De band splitte maar in 1992 kwamen ze terug bij elkaar –weliswaar in een andere line-up- om de band nieuw leven in te blazen. In 1995 volgde dan nog een twee extra langspelers met de toepasselijke titel ‘Two’. Een live-registratie volgde nog in 1999.
Toen deze eerste langspeler werd opgenomen bestond de bezetting uit Michael Heslop (gitaar, slide gitaar), Roger Carlier (bass), Alex Capelle (gitaar, piano) en Willy Stassen bediende de drumketels en harmonica.
Op dit album staan acht prachtige nummers, sommige nummers klinken zeer donker en somber maar daar zat de kracht van Burning Plague. Het waren zeker geen commerciële niemandalletjes maar voor de vuist weg sterke bluestunes. Wie de originele vinyllangspeler nog in bezit heeft houdt er inderdaad een zware collector’s item. Dit kwam voornamelijk omdat Burning Plage als een sneltrein de Belgische muziekscene veroverde maar al even snel weer verdween, resultaat: een nog steeds zeer intens gezochte vinylplaat.
Luister vooral goed naar de interactie tussen beide gitaren en je zal het met me eens zijn dat dit sterke muzikanten waren.
‘Night Travellin’ Man’ is eigenlijk een beetje boogie woogie waarin de slide van Michael Heslop de lakens uitdeelt. Met ‘First Time I met You’ is het al meteen blues wat de pot schaft. Blues zoals hij echt niet  meer gemaakt wordt. Als je Rory Gallagher nog kent, daar kon je hun muziek het best mee vergelijken. Heslop pijnigt zijn snaren, laat ons horen hoe blues moet klinken en Alex Capelle vult aan op de ivoren witte toetsen. Zalige momenten, al zeg ik het zelf. ‘Life Is Nonsense’, en hopelijk hebben ze dat zelf niet al te letterlijk genomen, getuigt weer van sterk gitaarwerk en hierop gaat Alex met Michael een eerste keer een gitaarduel aan. Alleen zijn de vocalen hier een beetje te veel naar de achtergrond gemixt en overheersen de gitaarpartijen. Maar dat is geen hindernis voor wie van dit sterk werk houdt. Met ‘Will I Find Somebody’ begint de pret helemaal want als intro van dit nummer krijgen we deftige een interactie tussen de gitaren van Michael en Alex. En met dit nummer besluit kant A.
Kant B begint met ‘A38’ een meer uptempo nummer. De gitaarsprokkels zijn zeker een hoogtepunt op de meer traditionele bluesy nummers als 'She Went Riding', het meer intense 'Hairy Sea' maar ook op 'First Time I Met You' horen we hoe Burning Plague omsprong met conventionele blues. Niemand in België deed het hen voor. ‘Follow That Road’ is dan weer een meer op de slide geënte orthodoxe bluestune.
Toen het album verscheen verrasten ze vriend en vijand en niet alleen in België; het album schoot in een mum van tijd naar nummer één in de hitparades.
Nadat ze de handdoek in de ring gooiden startte Michael Heslop een korte carriére bij Doctor Downtrip. Enige tijd later neemt zijn leven een totaal andere wending en wordt publiciteitsman. Alex was niet langer meer geïnteresseerd in het maken van bluessongs en begon zich toe te spitsen op meer Indische muziek. Net zoals zijn collega Paul Geluyckens van de Antwerpse formatie Paul’s Collection die zich nu vooral bezig houdt met sitar muziek.
De toekomst van Willy Stassen ging een totaal andere richting uit, hij stond achter de camera van toch wel bekende films: ‘Koko Flanel’, ‘Iedereen Beroemd’, ‘Ad Fundum’, en ‘Brussels By Night’ om er maar enkele te noemen. Roger Carlier zit momenteel in de vintage bluesband Dallas (zie ook The Dallas Explosion) en heeft zijn muziekgenre, de blues, nog niet afgezworen. En om af te sluiten geef ik nog mee dat onze nationale troubadour en grote meneer bij Sabam Johan Verminnen ook even bij deze Burning Plague speelde.

Alfons Maes (4½)
0 Opmerkingen

K’s Choice: The Phantom Cowboy

29/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. As Rock & Roll As It Gets
  2. Woman
  3. Perfect Scar
  4. Private Revolution
  5. We Are The Universe
  6. The Phantom Cowboy
  7. Bag Full Of Concrete
  8. Come Alive
  9. Gimme Real
  10. Down
  11. I Was Wrong About Everything
Platenlabel
Wallaby Records

Labelnummer
88843037902

Distributie
Sony Music

Website Artiest
K’s Choice
Getalenteerde familieleden die samen mooie dingen maken, verwarmt het somtijds barre hart van deze recensent. Joel en Ethan Coen, Walt en Roy Disney, Mark en David Knopfler en andere duo’s hebben een onuitwisbare stempel op de popcultuur gedrukt. Ook occasioneel ruziënde koppels (Noel en Liam Gallagher, Olivia de Havilland en Joan Fontaine) hebben de artistieke wereld net dat stukje mooier gemaakt. Dichter bij huis zijn Koen en Kris Wauters wellicht het bekendste voorbeeld, maar Gert en Sarah Bettens zijn een eveneens bijzonder succesvol combo. Sinds 1994 delen ze veel lief, weinig leed en menig tourbus als K’s Choice. ‘The Phantom Cowboy’, hun nieuwste album, is een wonderlijk geheel geworden. Snel, hard, snedig, gretig, levenslustig, grappig... inderdaad, bijvoeglijke naamwoorden schieten tekort om de plaat accuraat te omschrijven. Het is te vroeg om ons uit te spreken over de eeuwigheidswaarde van het eindproduct, maar nummers als ‘As Rock & Roll As It Gets’, ‘Private Revolution’, ‘Down’, ‘I Was Wrong About Everything’ en het titelnummer bulken van eeuwigheidswaardepotentieel. Is dat wel een woord? Geen idee, maar het levert vast veel Scrabble-punten op. Tekstuele vondsten zijn er eveneens (“I could have kept my longer hair/and never tried men’s underwear”), maar wat is eigenlijk een ‘perfect scar’? Muzikaal is ‘The Phantom Cowboy’ (de song) de grootste verrassing, een onvervalste countrysong die gerust door Don Williams kan gezongen worden. En zo verdient ‘The Phantom Cowboy’ (het album) alle lof. In september komt het uit in Amerika. Benieuwd naar de ontvangst aldaar.

Julian De Backer (4)
Talented siblings working their magic warms the sometimes frozen heart of reviewer yours truly. Joel and Ethan Coen, Walt and Roy Disney, Mark and David Knopfler (and many, many others) have left their mark on popular culture. Even squabbling couples (Noel and Liam Gallagher, Olivia de Havilland and Joan Fontaine) have made the artistic world a better place to be. Belgian examples? Koen and Kris Wauters of Clouseau, for sure, but don’t forget Sarah and Gert Bettens of K’s Choice. ‘The Phantom Cowboy’, their new album, is a major aural treat. Fast, hard, cunning, hungry, vivid, funny ... adjectives aplenty to aptly describe the record. No idea about the eventual evergreen status, but as of now ‘As Rock & Roll As It Gets’, ‘Private Revolution’, ‘Down’, ‘I Was Wrong About Everything’ and the title track score points in our book. ‘The Phantom Cowboy’ (the song) is the biggest surprise, a veritable country song that could easily be sung by Don Williams. ‘The Phantom Cowboy’ (the album) thus deserves all the praise it gets. The American release is scheduled for September. How will it fare overseas? We are just as curious as you are.
0 Opmerkingen

Wille and The Bandits: Grow

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Got To Do Better
  2. Gypsy Woman
  3. Try To Be Yourself
  4. Under The Grove
  5. Butterfly For A Day
  6. Still Go Marching In
  7. Why’d You Do It
  8. Son Of The Gun
  9. Keep Moving On
  10. Forgiveness
  11. Angel
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Broere Promo

Website Artiest:
Wille and The Bandits
De Brit Wille Edward (vocals/gitaren) komt uit Plymouth en kent met bassist Matt Brooks en drummer Andrew Naumann werkelijk twee muzikaal moordende  ‘bandits’ in zijn backingband. En de heren laten zich werkelijk niet één muzikaal hoekje drummen. Ze zijn werkelijk thuis in heel wat diverse muzikale genres. Met deze verscheidenheid stonden ze reeds op de stage met rockers zoals Status Quo, Deep Purple en Joe Bonamassa. Twee jaar geleden werd deze release ‘Grow’ onder de doopvont gehouden. En de elf originele tracks zijn de opvolgers van het succesvolle album ‘Breakfree’ uit 2012.
De opener ‘Got To Do Better’ is meteen een leuk soulvolle funky deuntje dat is ingezaaid met heavy gitaarriffs. Het neuriënde ‘Gypsy Woman’ heeft dan weer die groove waarop het moeilijk stilzitten is. Het album bezit allerlei invloeden, en daar is ‘Try To Be Yourself’ is een mooi voorbeeld van. Het mysterieuze is hier wel degelijk eigen aan het nummer. Van een andere slagorde zijn dan weer de akoestische pareltjes ‘Under The Grove’ en ’Still Go Marching In’. Maar de band blijft bij de les met soft rockersongs als ‘Butterfly For a Day’ en in het heavy metal aanleunde  ’Son Of The Gun’. Het nummer ‘Why’d You Do It’ is door middel van knappe akoestische gitaarriffs en doordringende baslijnen een ware reggae volkssong. Het akoestisch begeleide ‘Keep On Moving On’ heeft iets bluesy door Wille’s slidegitaar. Op dan maar naar ‘Forgiveness’ met zijn viool gestemde intro hoog oplopend naar een geweldige poprock song. De introducerende instrumentatie van ‘Angel’ brengt ons haast in extase. De heavy en akoestische afwisselingen katapulteren ons in 12-minuten haast terug naar het muzikale trance symfonische rocktijdperk.
De eclectische muzikaliteit in dit project is kenmerkend voor Wille and The Bandits.

Philip Verhaege (4)
The eclectic musicality in this project is typical of Wille and The Bandits.
0 Opmerkingen

Wild Bill Davison: The Jazz Giants

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Struttin’ With Some Barbecue
  2. Dardanella
  3. Black And Blue
  4. I Would Do Anything For You
  5. I Found A New Baby
  6. Blue Again
  7. I Surrender Dear
  8. Yesterday
  9. Them There Eyes
  10. Three Little Words
  11. Black And Blue (alternate)
Platenlabel
Delmark Records

Labelnummer
Sackville SK 3002

Distributie
Delmark Records

Website Artiest
Geen Website
Bill Davison werd geboren in Defiance, Ohio in 1906. Hij is een van de meest kleurrijke en boeiende jazzy cornet beoefenaars. Hij was vooral bekend voor zijn werk met Eddie Condon in het midden van de jaren ‘40 en dit tot diep in de ‘60 jaren. De sessie ‘The Jazz Giants’ werd live opgenomen in 1968 in Toronto’s Colonial Tavern. Naast Wild Bill Davison (cornet) bestond dit project verder uit Claude Hopkins (piano), Benny Morton (trombone), Herb Hall (clarinet), Arvell Shaw (bas) en drummer Bussy Drootin. Hopkins was de muzikaal directeur van dit sextet en had een aanzienlijke ervaring als bandleider. En dat laatste gegeven werd duidelijk merkbaar voor alle intelligente solo arrangementen die elke muzikant hier wel kenmerkt.  Hopkin’s piano solo’s zijn kort maar tevens lovenswaardig. Bill Davison speelt dan weer in zijn gebruikelijke robuuste en husky-stijl. Maar dit met de nadruk op de energetische inslag van de jazzy sound. Benny Morton maakt indruk met zijn trombone, net zoals de ingetogen drumslagen en de belangrijke baslijnen. De elf nummers benaderen sterk de New Orleans jazzy tunes. De ritmesectie voelt dan ook zeer ontspannen aan, wat het luisterspel alleen maar bevorderd. Op deze heruitgave, die oorspronkelijk op het label Sackville’ werd uitgegeven, staan twee onuitgegeven bonustracks.

Philip Verhaege (4)
The release ‘The Jazz Giants’ is a killer of an album, but only for those who loves the postwar jazz…
0 Opmerkingen

Scott Henderson: Vibe Station

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Church Of Xotic Dance
  2. Spinx
  3. Manic Carpet
  4. Calhoun
  5. The Covered Head
  6. Festival Of Ghost
  7. Dew Wut?
  8. Chelsea Bridge
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Scott Henderson
Scott Henderson is al meer dan 30 jaar een leidinggevende figuur in de jazz-fusion muziekwereld. Liefhebbers van dit genre weten dan ook als geen ander dat Scott een benijdenswaardige protégé is binnen dit milieu. Nu heeft hij met hulp van bassist Travis Carlton (zoon van de legendarische jazz-fusion bassist Larry Carlton) en drummer Alan Hertz negen originele instrumentale composities ingeblikt. En die hebben allen een muzikale levensduur van ongeveer 8 tot zelfs 9 minuten. Gelukkig weet Scott dit alles prima te omlijsten met ingetogen gitaarriffs, knappe improvisaties en dat vergt uiteraard een degelijke flexibiliteit van zijn backingleden. Met zijn duivels jazz-fusion techniek en gitaarintonaties injecteert hij iedere track met zeer veel liefde. Het technische meesterschap die Scott hanteert is dan ook uniek in zijn genre.

Philip Verhaege (4)
0 Opmerkingen

Mick Abrahams: Revived!

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Summer Day
  2. What About Us?
  3. Elz. & Abys Jam
  4. On The Road Again
  5. Nadine
  6. Remember
  7. I Can Tell
  8. I’m A Hog For You
  9. Bright Lights, Big City
  10. Dragonfly
  11. Boney Moronie
  12. Goodnight Irene
  13. Poison Ivy
  14. Red River Rock
  15. North By North West
  16. Hungry For Love
  17. Summer Day With Hammond
Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST277CD

Distributie
Gonzo Multimedia

Promo-agent
Glass Onyon Pr

Website Artiest
Mick Abrahams
Deze man nog voorstellen is eigenlijk ook weer een belediging aan het adres van echte muziekliefhebbers.
Mick Abrahams was in een vroeg stadium van zijn turbulente leven als gitarist bij twee Britse bands die geschiedenis schreven: Jethro Tull en Blodwyn Pig. Na deze escapades leidde hij nog even zijn eigen band dus de Mick Abrahams band waarmee hij twee langspelers maakte: ‘A Musical Evening With Mick Abrahams’ (1971) en ‘At Last’ (1972). Nadien is hij aan een succesvolle solocarriére begonnen waaruit toch enkele leuke albums voortkwamen: ‘Mick’s Back’ (1996), ‘One’ (1996), ‘See My Way’ (2000), ‘Back With The Blues’ (2005) en nog een hele resem andere gelijkwaardige langspelers.
Met ‘Revived!’ wijkt hij ietwat van zijn bluesy patroon af en presenteert ons nu een muziekpaletje met een mix van toffe covers en enkele van zijn eigen composities. Lik je vingers maar al af wanneer ik zeg dat hij daarvoor de steun kreeg van toch wel enkele sympathieke collega’s. Zo liep Bill Wyman meteen warm om samen met o.a. John “Guinness” Gordon (Roger Water’s Bleeding Heart band), Jim Rodford (Kinks) de basskoorden te bepotelen. Als gitaristen van dienst doken niemand minder dan Martin Barre (Jethro Tull), Bernie Marsden (Whitesnake), Elliott Randall (Steely Dan), Geoff Whitehorn (Family, The Short List), Terry Taylor (Bill Wyman’s Rhythm Kings) en Emily Gardner op terwijl we aan de keyboards toch ook wel enkele toffe muzikanten terugvonden, nl. George Murayni en Josh Phillips. Als drummer kon Mick rekenen op de kunstjes van Graham Walker die destijds nog voor Gary Moore’s Midnight Blues Band de drums bediende. Als extra vocalisten verleenden Paul Jones (Blues band, Manfred Mann), Beverly Skeete (Bill Wyman) en nog andere backing stemmen maar al te graag hun diensten. Frank Mead (Procol Harum) en Nick Payn van Bill Wyman’s Rhythm Kings zorgden voor de aanvullende koperblazers.
Bij het opsommen van al deze imposante namen werd ik duizelig maar dat was net het hetzelfde wanneer ik naar de muziek op het schijfje luisterde.
Mick: “Ik denk dat ik met deze ‘Revived!’mogelijk het sterkste album heb gemaakt uit mijn ganse carriére…” En daar heeft hij niet om gelogen.
‘On The Road Again’ van Canned Heat en ‘Nadine’ van meneer Berry waren al twee songs die ons voor 100% overtuigden en de volumeknop wat hoger deden draaien. Met ‘Remember’, een eigen Abrahams bluesy song, krijgen we Paul Jones op de smoelenschuiver en dat doet hij nog steeds op een eigenzinnige, professionele manier. In I’m A Hog For You’, even geleend van het duo Lieber/Stoller net als ‘What About You’, laat Mick nu Beverly Skeete opdraaien voor de vocalen. Zij is nog steeds een ondergewaardeerde maar grootse vocaliste. ‘Bright Lights, Big City’ van Jimmy Reed wordt hier alle eer aan gedaan en of het origineel hier beter uit de verf zou komen… daar heb ik mijn twijfels over. Een schitterende Bernie Marsden zorgt voor de juiste gitaaruitstapjes terwijl Paul Jones en Mick zelf de song inzingen.
Dat er nog talent schuilt in de familie Abrahams wordt hier duidelijk gemaakt met het instrumentaaltje ‘Dragonfly’ waarvoor voor zijn zoon Alex tekende. Ze spelen hier beiden de gitaar. De swing gaat er in met ‘Boney Moronie’ van Larry Williams, Nick Payne en Frank Mead zorgen voor de zomerse saxklanken.
Op de bijbehorende dvd krijgen we een introductie van Mick, beelden van de studiosessies van dag 2 en de outtro  ‘Mick’s Goodbye’s’.
Krijg je niet genoeg van dit pareltje, schaf dit schijfje dan onmiddellijk aan. Dit is weer, en ik herval weer in een zichzelf herhalende cliché, het mooiste bewijs dat de oudjes nog steeds (en ik vermoed voor altijd) een streepje voor hebben op de hedendaagse muziekmakers en dit zonder hen te beledigen.

Alfons Maes (5)
Another excellent album made by musicians with an longterm career. Whether this is about well-known covers or material of Abrahams himself, their music simply sounds perfect. Another proof that music made by older –and superbe- musicians sounds better than those of the contemporary ones... and this without offending them. An insurmountable cliché.
0 Opmerkingen

Graham Gouldman: Love And Work

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Halls Of Rock ‘N’ Roll
  2. Daylight
  3. Ariella
  4. Then It’s Gone
  5. Let Me Dream Again
  6. Lost In The Shadows Of Love
  7. Battlefield
  8. Cryin’ Time Again
  9. Any Day Now
  10. Puttin’ My Faith In Love
  11. Black Gold (instrumentaal)
  12. Memory Lane
Platenlabel
Rosala Records

Labelnummer
ROSCD

Distributie
Wienerworld

Website Artiest
Graham Gouldman
Graham Gouldman zullen de meeste onder ons wel kennen als de bassist van de legendarische Britse formatie 10cc. Daarvoor zat hij samen met collega gitarist Eric Stewart in de begeleidingsband van Wayne Fontana, The Mindbenders, die na het vertrek van Fontana nog een sterke solocarriére wisten uit te bouwen. Denk maar aan hun hits ‘Ashes To Ashes’, ‘A Groovy Kind Of Love’ en hun versie van ‘The Letter’. Graham verving hun bassist Bob Lang na diens vertrek bij The Mindbenders.
Maar Gouldman is nog steeds een van de meest getalenteerde songschrijvers in de Britse pop- en rockgeschiedenis. Al zijn hits opnoemen zou ons te ver leiden maar ik geef je toch enkele opmerkelijke titels die een grote hit werden… voor anderen. ‘Hearts Full Of Soul’ en ‘For Your Love’ van The Yardbirds, ‘Bus Stop’ en ‘Look Through Any Window’ waarmee de Hollies sterk scoorden en ‘No Milk Today’ op het conto van Herman’s Hermits zijn enkele voorbeelden van zijn talent. Voor 10cc schreef hij o.m. ‘Art For Art’s Sake’, de wereldhit ‘Dreadlock Holiday’ en ‘The Wall Streef Shuffle’.
Met deze ietwat oudere release, maar zeker de moeite waard om weer even in de spotlight te zetten, duikelen we in een zeer creatieve periode van Graham want van de nummers die we hier te horen krijgen druipt de kwaliteit weer af.
We gingen even ons oor te luisteren leggen en vonden dat ‘Daylight’ en het ons lichtjes aan de Hollies herinnerende ‘Ariella’ ons voor 100% konden bekoren. Lekkere fingerpickin’ op de akoestische gitaar van Gouldman weerklinkt uit de luidsprekers op het knappe ‘Then It’s Gone’ terwijl met ‘Let Me Dream Again’ weer de  moment is aangebroken om in een respectvolle houding naar dit nummer te luisteren. Gouldman is ook sterk in het componeren van slows; ‘Battlefield’ en ‘Cryin’ In The Rain, met Andrew Gold op de piano en dobro, zijn weer twee ontegensprekelijke bewijzen hiervan.
Verder krijgen we nog enkele pareltjes zoals ‘Any Day Now’, ‘Puttin’ My Faith In Love’, het instrumentale nummer ‘Black Gold’ waarbij legende Brian Bennett achter de drums plaatsnam. Afsluiten doet Graham met het innemende ‘Memory Lane’ wat wie word niet geraakt door woorden als: “I took a trip down memory lane, to visit my old neighbourhood again, everything I saw and everything I touched, reminded me of what I’d loved so much”.
Graham Gouldman is nog steeds een ontegensprekelijke rassongsmid, en hij heeft daar geen 10cc of Mindbenders voor nodig. Alles wat uit zijn pen vloeit (of vloeide) zijn nummers die we ten volle moeten koesteren gewoonweg omdat ze zo variabel zijn, op geen enkel moment vervelen en elk liedje heeft een eigen sterk verhaal te vertellen. Een componist waarvan er veel te weinig rondlopen. Een Richard Strauss of zelfs een Beethoven onder de rockcomponisten. Pure klasse!

Alfons Maes (4½)
Graham Gouldman is undeniably a fantastic songwriter, and he do not need 10cc or The Mindbenders to prove his point. Everything what's flowing out of his pen (or now keyboard) are songs that we must cherish completely simply because his music is so variable, nowhere boring at any time and each song tells its own heartwarming story.
A Richard Strauss or even a Beethoven amongst the rock music composers. Pure class!
0 Opmerkingen

Cris Cuddy: Dear Elvis

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Here Comes Summer
  2. Flyin’ Flyin’ Flyin’
  3. Take It Off
  4. Tom Cat w Gene Taylor
  5. Just Say No
  6. All The Wild Things Come Out At Night
  7. I’m A Cadillac
  8. Magic Girl
  9. Rock ‘n’ Roll History w Albert Lee & Gene Taylor
  10. Starlene
  11. Kissing The Night Away
  12. She’s In A Dangerous Mood
  13. Tell Me
  14. Friday Night w Roly Platt
  15. Dear Elvis
Platenlabel
Vanishing Castle Recordings

Labelnummer
VC-102

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Cris Cuddy
Canadees Cris Cuddy kennen we nog van de countryrockband Bacon Fat en de indie rootsrock band Max Mouse And The Gorillas. ‘Dear Elvis’ is inmiddels reeds Cuddys elfde soloproject. In tegenstelling tot zijn vorig werk dat vaak een ‘country meets folk’ stempel droeg, sluit dit album meer aan bij de songs van Max Mouse And The Gorillas. Laat je echter niet misleiden. Niet alle nummers zijn onder te brengen in de categorie ‘50’ rock & roll’, zoals je door de titel wel zou kunnen gaan vermoeden. Ze zijn wel aanwezig, maar ook rock van de jaren zeventig kreeg hier een plaats. In de authentieke 50’s song ‘Rock ‘N’ Roll History’, met een herkenbare Gene Taylor op piano en super gitaarwerk van de legendarische Albert Lee, vertelt Cris zijn persoonlijke rock & roll geschiedenis. Pure rockabilly serveert Cuddy in ‘Starlene’ en ‘I’m A Cadillac’ heeft door de akoestisch slide, swampy bluesinvloeden. ‘Kissing The Night Away’ lonkt dan weer meer naar de seventies en roept een ‘Hiatt meets Springsteen’ sfeer op. En om de titel van dit album kracht bij te zetten voert Cuddy in ‘Dear Elvis’ een wel erg persoonlijk gesprek met de King.
Een lichtjes met echo overgoten stem, een twangy gitaar die niet beroerd is om messcherpe solo’s te produceren of goed in gehoor liggende riffjes door de speakers te jagen, alsook de diverse gezichten van de rock & roll die Cuddy hier aanboort, maken van ‘Dear Elvis’ een album zoals er deze dagen veel te weinig op de markt gegooid worden.

Lambert Smits (4½)
With catchy songs, a twangy guitar and a slightly in echo drenched voice, Cuddy guides us on a fantastic way through all the faces of rock & roll.
0 Opmerkingen

Annie Gallup: Ghost

28/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Diamond Ring
  2. Ghost Town Kite
  3. West Memphis Arkansas
  4. Battle Of Brooklyn
  5. Danny Barnes
  6. A Loves B
  7. Rock Salt And Nails
  8. Weapon Of Choice
  9. Unravel
  10. Raised By Wolves
  11. Caledonia
Platenlabel
Gallway Bay Music

Labelnummer
GBM108

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Annie Gallup
Oorspronkelijk genoot de in Ann Arbor, Michigan opgroeiende Annie Gallup een dansopleiding, maar haar obsessie voor de countryblues dreef haar als het ware naar de muziek. Als jong meisje ontleende ze in de plaatselijke bibliotheek albums van Mississippi John Hurt, Doc Watson en Dave Van Ronk. Thuis op haar kamer probeerde ze dan de licks van deze artiesten onder de knie te krijgen. Begonnen op gitaar, vulde Annie al vrij vlug haar instrumentarium aan met  de zessnarige banjo, dobro en ukelele. Instrumenten die ze ook dit album bespeelt. Het was niet dadelijk Gallups bedoeling om songs te schrijven, maar haar voorliefde voor de schoonheid van taal kreeg de bovenhand zodat zij begin jaren 90 haar eerste liedjes componeerde. Inmiddels heeft Annie zich, via de 9 albums die ‘Ghost’ voorafgingen, ontpopt als een ware woordkunstenares. Via 9 nieuwe songs, aangevuld met ‘Rock Salt And Nails’ van Utah Phillips en ‘Caledonia’ van singer/songwriter, multi-instrumentalist en producer Dougie MacLean, gunt Annie ons een kijkje in de dingen die haar bezighouden. Muzikaal wordt zij ondersteund door de sublieme fiddlespeler Gabe Witcher, die o.a. te horen is op opnames van Paul Simon, Eric Clapton, Willie Nelson en Neil Diamond. David West speelt dobro en mandoline en Peter Gallway neemt de bas voor zijn rekening. De kiemen van Annies eerste muzikale liefde, de countryblues, zijn nog aanwezig, maar zijn ook gegroeid richting traditionele folk met hier en daar wat Ierse invloeden. Vocaal is Annie uitzonderlijk. Het beetje schorheid in haar stem en de schitterende frasering  positioneert haar ergens tussen Janis Joplin en Melanie. Een stem die bovendien heel emotioneel klinkt, hetgeen bijzonder goed van pas komt bij de onderwerpen die Annie hier aansnijdt. Openingstrack ‘Diamond Ring’ handelt over de ring die zij van haar moeder erfde en die zij nu draagt. In ‘West Memphis, Arkansas’, waar wegen, spoorweg en de rivier, de stad in stukken snijden, bezingt ze het daverend geluid van treinen en de sirenes in de verte, die haar vele nachten de slaap ontnemen. Een lesje in geschiedenis krijgen we in de strijd die in 1776 uitgevochten werd en bekend staat als ‘The Battle Of Brooklyn’. De enorme indruk die zij overhield aan een concert van banjospeler Barnes, resulteerde dan weer in het nummer ‘Danny Barnes’. Liefde en de daarbij steeds op de loer liggende ontrouw, verwoordt Annie fenomenaal in ‘A Loves B’ en ‘Raised By Wolves’ werpt een licht op een toch wel aparte familie.
‘Ghost’ is meer dan de zoveelste schijf van een singer-songwriter. ‘Ghost’ is op muziek gezette woordkunst!

Lambert Smits (4½)
On her 10th album singer-songwriter Annie Gallup proves that she is not only a great instrumentalist but also an artist who writes excellent lyrics about the things that keeps her busy. ‘Ghost’ is poetry put to music.
0 Opmerkingen

The Sons Of Champlin: Welcome To The Dance / The Sons Of Champlin / A Circle Filled With Love / Loving Is Why

27/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1
Welcome To The Dance
  1. Lightnin’
  2. For Joy
  3. Who/Heaven Only Knows
  4. Right On
  5. No Mo’
  6. The Swim
  7. Welcome To The Dance: A-Silence; B-Sound/Turn Around; C-Healthy Woman; D-Welcome To The Dance
The Sons Of Champlin
  1. Lookout
  2. Like To Get To Know You
  3. Marp Interlude
  4. Planet Ripper
  5. All And Everything
  6. Without Love
  7. Rainbow’s End
  8. Geoff’s Vibe
  9. Queen Of The Rain
  10. Goldmine
Disc 2
A Circle Filled With Love
  1. Hold On
  2. Here Is Where Your Love Belongs
  3. Follow Your Heart
  4. Knickanick
  5. Imagination’s Sake
  6. Still In Love With You
  7. Circle Filled With Love
  8. To The Sea
  9. You
  10. For A While
  11. Slippery When It’s Wet
  12. Helping Hand
Loving Is Why
  1. Saved By The Grace Of Your Love
  2. Loving Is Why
  3. What’cha Gonna Do
  4. West End
  5. Big Boss Man
  6. Time Will Bring You Love
  7. Doin’ It For You
  8. Where I Belong
  9. Let That Be A Lesson
  10. Love Can Take Me Now
Platenlabel
BGO Records

Labelnummer
BGOCD1180

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Sons Of Champlin
Deze in de sixties uit de assen van The Opposite Six ontstane band behoort tot de San Francisco scene. Boegbeeld van de band is William Bradford ‘Bill’ Champlin. Bill Champlin, die op 4 jarige leeftijd achter de piano van zijn moeder kroop, bekwaamde zich later ook als gitarist, producer, arrangeur, songschrijver en zanger. Bills eerste muzikale liefdes waren James Brown, Lou Rawls, Ray Charles en de rhythm & blues in het algemeen. Vertoevend in de regio rond San Francisco, kwam Bill vanzelfsprekend in contact met het werk van de toen daar furore makende psychedelische rockbands als Jefferson Airplane en Grateful Dead, om er maar enkelen te noemen. The Sons Of Champlin hadden echter meer gemeen met soul en rhythm & blues en behoorden bijgevolg niet tot die groep. Desondanks hebben The Sons Of Champlin een handvol goede albums op de markt gebracht. Door een niet al te adequate promotie, vaak het gevolg van personeelsstrubbelingen binnen de platenmaatschappij, is deze band in Europa niet echt kunnen doorbreken bij het grote publiek. Het eerste album ‘Welcome To The Dance’ uit 1974 was hun eerste voor Columbia na een breuk met Capitol. Clive Davis was bij Columbia de man die de Sons een warm hart toedroeg, maar jammer genoeg de bons kreeg zodat de aandacht rond het album wat verslapte. Algemeen wordt wel aangenomen dat dit album tot één van hun beste behoort. Het staat bol met creatieve op soul en rhythm & blues geschoeide rock. Dat Bill enorm geïnspireerd is door Ray Charles wat het vocale betreft en Jimmy Smith wat de toetsen betreft, is gedurende het hele album te merken. Zes van de 7 songs, waaronder de sublieme, vol tempowisselingen, ruim 12 minuten durende titeltrack zijn van de hand van Champlin en het moet gezegd dat het catchy nummers zijn, die na al die jaren nog steeds uiterst genietbaar zijn. Gitarist Terry Haggerty is bovendien een meester in ‘hoe maak ik complexe gitaarsoli toch genietbaar voor de luisteraar?’
Het tweede album ‘The Sons Of Champlin’ stamt uit 1975. Buiten enkele personeelswisselingen was het vertrek van Davis bij Columbia het grootste obstakel op de weg naar algemene erkenning. Door het vertrek van Davis, had men bij Columbia enkel nog oog voor producties die commercieel interessant waren en daar hoorde dit album niet bij. Ondanks dit, bereikte het toch nog plaats 186 in US Top 200 LP’s Chart. Dit album gaat verder op de weg die bewandeld werd in ‘Welcome To The Dance’ al zijn er toch enkele minuscule veranderingen. Zo bevat ‘Like To Get To Know You’ elementen van de betere popsong en mag Mark Isham zich op synthesizer en keyboards uitleven in het zweverige, instrumentale ‘Marp Interlude’. Gitarist Haggerty en gastmuzikant Larry Keilman tonen dan weer respectievelijk op gitaar en mondharmonica hun kundigheid op ‘Planet Ripper’, terwijl ‘Without Love’ funk en rhythm & blues mooi in elkaar laat vloeien.
Album nummer drie ‘A Circle Filled With Love’ kwam uit in 1976 en bracht de band via Ariola in contact met Keith Olsen, die bekend zou worden om zijn werk met Fleetwood Mac, Grateful Dead, Rick Springfield, Santana en Emerson, Lake and Palmer. Olsen produceerde ‘A Circle Filled With Love’ en die drukte toch ook ietwat zijn stempel. Rhythm & Blues wordt de hoofdtoon al blijft de soul aanwezig. Hier en daar valt er zelfs een spatje 70’s disco te bespeuren. Met het swingende ‘Hold On’ en het rustige met een aan Curtis Mayfield denkende intro ‘Here Is Where Your Love Belongs’ haalde de band zelfs de hitparades. ‘Knickanick’ is een knap staaltje van een door keyboards en gitaar gedragen funky instrumental.
‘Loving Is Why’ het laatste album op deze dubbelaar werd in 1977 uitgebracht met Christopher Bond als producer. Bond was voornamelijk gekend om zijn werk met Hall & Oates en dat heeft hij proberen door te trekken op ‘Loving Is Why’. Opvallendste, maar wel geslaagde uitschieter is het op een funky James Brown gitaartje drijvende ‘Big Boss Man’. Op zich is dit geen echt slecht album, het klinkt allemaal wat commerciëler en het viel destijds niet in de smaak van de fans van The Sons Of Champlin. Het album flopte dan ook, en Bill Champlin, die ondertussen tot die andere supergroep Chicago was toegetreden, verliet de band. Later vonden nog reünies plaats, maar hetzelfde als in de hoogdagen van de band werd het nooit meer.

Lambert Smits (4½) 
For lovers of blue-eyed soul, rhythm and blues and rock made in the 70’s in San Francisco.
0 Opmerkingen

Session Americana: Pack up the Circus

27/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Pack Up The Circus
  2. Willing to be Lucky
  3. You Always Hurt The One You Love
  4. It’s Not Texas
  5. Vitamin T
  6. All For You
  7. Time Winds Me Up
  8. Notary Public
  9. Mighty Long Time
  10. Dark Clouds
Platenlabel
Continental Song City

Labelnummer
CD 1114

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Session Americana
Dit collectief uit Massachusetts is een rockband in een ‘teacup”, ofwel een folkband in een whiskyfles. Het bestaat uit: Billy Beard, Dinty Child, Jim Fitting, Jon Bistline, Kimon Kirk, Laura Cortese, Dietrich Strause, Jefferson Hamer, Alec Spiegelman, Adam Moss, Anais Mitchell, Zach Hickman, Charlie Rose, Duke Levine, Eliza Carthy en Jennifer Kimball. Live zitten op het podium rond een tafel waarop verschillende instrumenten liggen, die doorgegeven worden. Er heerst een sfeer van camaraderie en muzikaliteit. De groep werd 8 jaar geleden samengesteld met het idee om de aanpak van traditionele Ierse muziek (waarin muzikanten in een cirkel zitten) toe te passen op Americana, vandaar de naam Session Americana. Ze begonnen als een sextet en brachten in 2005 ‘The Table Top People Volumes 1 And 2’ uit. In het begin zongen ze traditionele countrysongs zonder voorbereiding, maar nu bezitten ze hun eigen aanpak van Americana. “We do this thing in front of people, share ideas, do spontaneous work, and collaborate with whoever is available. There is an everything goes/anything can happen energy,” zei Cavanaugh. “People recognize this is not just a band, but a prehistoric experience that doesn’t translate to YouTube or video, it happens in a very analogue way.” In de opening & tevens titeltrack hebben ze het over identiteit en moraliteit. ‘You Always Hurt The One You Love’ is een cover van The Mills Brothers, de enige cover overigens, die begint met akoestische gitaar, maar daarna evolueert naar een jazz swingnummer. Daarna vertelt ‘It’s Not Texas’ over een ontgoochelde jonge muzikant, terwijl ‘Vitamin T’ er speels tegenaan gaat. En ‘Notary Public’ klinkt alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Dit album kan echter niet de sfeer van hun live shows weergeven, maar komt toch aardig in de buurt. Dit collectief van getalenteerde muzikanten evolueert dan ook positief.

Patrick Van de Wiele (3½)
This album cannot sound like one of their live shows, but comes close. A collective of talented musicians that sounds positive.
0 Opmerkingen

Serpentyne: Myths and Muses

27/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Boudicca
  2. Alexandria
  3. Valkyries
  4. Gaudete
  5. Hymn to Cynthia
  6. Je Vivroie Liement
  7. Douce Dame Jolie
  8. Freya’s Firedance
  9. A Rosebud in June
  10. Pastyme with good Company
  11. Les garcons de montagne
Platenlabel
Serpentyne Music

Labelnummer
SM1401

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Tom Brumpton PR

Website Artiest
Serpentyne
Op hun debuut ‘Stella Splendens’ bracht deze Britse band in 2014 traditionele songs and teksten in oude talen zoals Latijn, Occitaans en oud Engels, die ze op hun eigen manier arrangeerden. Nu is hun opvolger uitgebracht en naast voornoemde traditionals combineerden ze songs met bijkomende teksten en muziek. Vrouwelijke krijgers en andere muzen stonden daarbij voorop. De band wordt wel eens vergeleken met Faun, Blowzabella, Steeleye Span, Gryphon en Blackmore’s Night, met vocalen à la Loreena McKennit. Hun fusie van traditionele songs met moderne, ambiente geluiden liet hen plaatsnemen op podia doorheen hun thuisland en Europa. Ze openden zelfs voor Rick Wakeman en The Orb. Oh ja, de groep bestaat uit: Maggie-Beth Sand (zang, harmonium, synthesizer), Mark Powell (hurdy-gurdy, cisterne, gitaar), Pamela Pecko Smith (zang, fluit), Mark Jenkins (keyboards, bouzouki), Andrea Furlan (didgeridoo), en Jay Tubsman (drums). Je kan hun sound omschrijven als middeleeuwse wereldmuziek. Op hun cd krijgen we eerst het verhaal van koningin Boudicca tegen de Romeinse overheersing van Brittannië, waarna we naar Egypte, meer bepaald ‘Alexandria’ gaan. ‘Valkyries’ is dan weer geïnspireerd op Wagner, en iets verder staat de Bretoense dans ‘Douce Dame Jolie’. De Britse folksong ‘A Rosebud in June’ komt ook aan de beurt. Zoals u zal kunnen horen is dit een verzameling van mythes en muzen van overal ter wereld, maar nu op techno en rockmelodieën. Moeilijk te categoriseren, maar wel origineel.

Patrick Van de Wiele (3½)
A collection of myths and muses from all over the world, now on techno and rock melodies. Difficult to categorise, but original.
0 Opmerkingen

Jim Jones: Race With The Wind

27/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Race With The Wind
  2. Old Soldier
  3. Good Ride
  4. The Fires Of Goliad
  5. Rustler’s Moon
  6. You Can’t Get There From Here
  7. She Left Anyway
  8. True Texas Treasure
  9. Waning Moon
  10. Common Ground
  11. Smoke Of The Brandin’ Fire
  12. On The Wings Of The Wind
  13. Long May You Ride
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Jim Jones
Geboren in Texas, verhuisde Jones naar de aangrenzende staat New Mexico. Als hedendaagse Western folksinger/songwriter zoekt hij zijn onderwerpen vanzelfsprekend in het wilde westen. Buiten het songschrijven, schrijft Jones novelles en zijn trilogie ‘The Jared Delaney’  wordt wereldwijd gelezen. Zijn in 2012 uitgebracht album ‘Borrowed Time’ won bovendien in 2013 de Western Writers Of America Spur Award voor Western Song Of The Year met ‘Texas Is Burnin’’. Van de oude garde zijn Woodie Guthrie en Ramblin’ Jack Elliott zijn grote voorbeelden. Hedendaags leunt hij aan bij Ian Tyson en Chuck Pyle. Jones is een storyteller en zijn warme stem heeft je al dadelijk beet. Komt daar nog bij dat hij een multi-instrumentalist is, die zowel gitaar, mandoline, dobro, bas als piano speelt. Aangevuld met fiddle, cello, accordeon en lap steel schept hij een melodieuze achtergrond voor zijn verhalen. Verhalen die het hebben over de schoonheid van het Westen met zijn bewoners, rivieren en bergen. Schoonheid die ook vaak contrasteert met het harde leven van cowboys met hun paarden en vee, outlaws, veedieven en het vervoermiddel bij uitstek in het wilde westen, de trein. Deze items bieden meer dan voldoende stof voor pakkende verhalen. Verhalen die niet enkel aangenaam klinken, maar die je bovendien aan het denken zetten en je vaak zelfs aanzetten tot relativeren. Voor ‘Race With The Wind’ neem je de tijd om aandachtig te luisteren naar Jones’ indringende vertellingen.

Lambert Smits (4)

Great Western folksongs from a fantastic musician
0 Opmerkingen

Xadu: Random Abstract

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Secrets
  2. Random Abstract
  3. Decaying Sky
  4. New Pop
  5. Something in between
  6. Deep Ocean
  7. Place with a View
  8. Workplace
  9. No Hope
Platenlabel
Moonjune Records

Labelnummer
MJR073

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Xavi Reija & Dusan Jevtovic
Normaal gezien heeft een muzikant in een trio of kwartet, dat instrumentale muziek brengt, de luxe om de melodielijn te volgen, terwijl de anderen de vrijheid bezitten om mee te spelen, te harmoniseren, of te improviseren. Dat was het geval bij Xavi Reija & Dusan Jevtovic, toen zij samen met bassist Bernat Hernandez, onder Xavi’s naam, vorig jaar ‘Resolution’ uitbrachten. En het jaar daarvoor kwam Dusan samen met Marko Djordjevic op drums op de proppen met ‘Am I Walking Wrong’. Beide releases wezen de weg naar een componeerstijl die melodisch en ritmisch complex was, zonder de improvisatie op te offeren. Nu, kozen ze echter voor een duo, Xadu, waarbij Xavi (uit Bracelona) drums bespeelt, en Dusan (uit Servië) de gitaar. Na de atmosferische, meditatieve opener ‘Secrets’ komt de titeltrack waarop verdraaide gitaargeluiden drijven op een stevig ritme. Jazzrock wordt vermengd met ietwat funk op ‘Decaying Sky’, terwijl ‘Something in between’ eerder zweverige jazz is. Op ‘Deep Ocean’ klinkt de gitaar weer verdraaid, waarna ‘Place with a View’ terug rustige, zweverige jazz brengt. Daarna klinkt ‘Workplace’ weer als jazzrock, vermengd met ietwat funk, en ‘No Hope’ sluit af. Instrumentale muziek die jazzrock fusioneert met andere invloeden, en vooral fans van onconventionele muziek zal aanspreken.

Patrick Van de Wiele (3½)
Instrumental Music that fuses jazz-rock with other influences.

0 Opmerkingen

Richard Schumacher: I’ll Be Honest With Ya

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Twelve Years Down
  2. I’ll Meet You in My Dreams
  3. Cattle Drivers
  4. Melancholy Whiskey
  5. The Party’s over
  6. Too late for the Lovin’
  7. Occasionally Sober
  8. The Reaper Rides with Me
  9. This Town’s Gone to Hell
  10. Lady on the Platform
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer:
040232102363

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent:
Hemifran

Website Artiest:
Zonder website
Singer-songwriter Richard Schumacher schrijft al sinds de jaren ’60, countryklassiekers in de woestijn van Zuid Californië. Zijn verschillende carrières, waaronder jet mechanicus, weerhielden hem ervan bekender te worden in de scène van Los Angeles. Recent kwam daar verandering in, door zijn talrijke optredens tijdens talentenjachten en open podia. Aldus kwam hij onder het oog en oor van enkele top countryspelers uit L.A. Door hun aanmoediging, vertrouwen en doorzetting werden Richard’s eerste opnamen zijn eerste cd. Richard schrijft dan ook op die cd dat zonder die muzikanten het een a capella album zou geworden zijn. Producer Chad Watson speelt ook bas, akoestische gitaar, piano, mandoline en trombone. Er staan 10 tracks op dit debuut, die Richard allemaal zelf schreef. Het is melodieuze country geworden, over bvb. de cowboys in ‘Cattle Drivers’, of eerder melancholisch over liefdesverdriet in ‘Melancholy Whiskey’. ‘The Party’s over’ is een trieste ballade, en iets verder is hij ook weer droevig en soms nuchter op ‘Occasionally Sober’. Americana fans zullen dit leuk vinden.

Patrick Van de Wiele (3½)
Melodic country music on this debut from singer-songwriter Richard Schumacher. A must have for the diehard Americana and roots fan.
0 Opmerkingen

Nordic Giants: A seance of dark delusions

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Elysian Skies
  2. Evolve of perish
  3. Rapture feat Beth Cannon
  4. Give flight to the imagination feat Freya
  5. Dissolve feat Saturday sun
  6. Illuminate
  7. Spirit
  8. Futures Dark feat Nadine Wild-Palmer
  9. Black Folds
  10. A thousand lost dreams
Platenlabel
Madfish

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
V2 Benelux Records

Website Artiest
Nordic Giants
De band uit Brighton brengt al enkele jaren een bombastische sf-sound. Voeg daar nog wat wereldvreemde kledij aan toe, wat onaardse videobeelden, op een bizarre unieke locatie en de melting pot bevat…. een theatrale psychedelic evening om van te snoepen. Blijkbaar draait het allemaal meer rond de beeldvorming en minder rond de muzikale composities.
Wanneer je dit debutalbum, na een aantal geslaagde EP’s, dan toch zou beluisteren ZONDER de bijbehorende dvd, dan vrezen wij een leegloop. Tekst declameren vanuit ‘outerspace’ of het frêle stemmetje van Freya inhuren kan de teleurstelling na enkele malen beluisteren niet verzachten. ‘Futures Dark’ met Nadine Wild-Palmer springt er wel compositorisch uit maar kan de brokken niet lijmen.
Verdienstelijke poging om zogenaamde post-rock met wat orchestraal geweld een nieuw rokje aan te meten. Maar te mager voor enig hoera-geroep. Neen, laat Nordic Giants ons live overweldigen of beluister/bekijk het totaalspektakel op je scherm.
En nu ik lees dat grootheden als David Jackson erin geloven,wel… dan kijk ik toch met enige verwachting uit naar hun muzikale evolutie.

Marino Serdons (2½)
0 Opmerkingen

Nate Harasim: #ShadesOfNate

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. #Harmony Park
  2. #Falln
  3. #SummerTimeFun
  4. #WorkIt
  5. #BumperToBumper
  6. #InTheAirTonight
  7. #MoonlightSonata
  8. #JustWanna-Remaster
  9. #CoolBeans
  10. #LuvIt
  11. #ItB´zFlat
  12. #ElevatorFunk
  13. #Falln-REMIX
  14. #JustWanna-REMIX
  15. #InTheAirTonight-REMIX
Platenlabel
Woodward Avenue Records

Labelnummer
888295244886

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Great Scott PR

Website Artiest
Nate Harasim
De Amerikaanse pianist en keyboardspeler Nate Harasim kwam hier nog niet aan bod. Hij groeide op in Davison, Michigan, enkele uren rijden ten noorden van Detroit, en studeerde gedurende 10 jaar klassieke piano aan het Flint Institute of Music. Daarna switchte hij naar jazztheorie en ging bij de jazzband spelen. Op zijn dertiende startte hij zijn eerste band van collega-studenten en twee jaar later speelde in het voorprogramma van Wayman Tisdale, Norman Brown, Pamela Williams en Tom Braxton. Warner Bros. bood de band een platencontract aan, maar hun ouders wilden dat niet. Op zijn tweeëntwintigste tekende Nate een exclusief contract met Yamaha als artiest en producer voor alle Yamaha en Steinberg producten. Nate is dan ook een multi-instrumentalist, die zingt en tevens drums, percussie, altsax en gitaar bespeelt. In 2007 kwam zijn soloalbum ‘Next In Line’ uit. Hij werkt in verschillende muziekgenres zoals klassiek, hiphop, contemporary jazz, house, R&B enz. Op zijn nieuwste cd laat hij horen dat hij in diverse muziekgenres thuis is. Alle songs beginnen met een # om ze onmiddellijk te kunnen twitteren. Op de leuke swingende opener ‘#Harmony Park’ speelt Nils ook keyboards, en hielp mee produceren. Dave Koz blaast op zijn sax, en wijlen Ricky Lawson is te horen op drums. Paul Brown mixte de track in zijn studio. Anna Stevenson en rapper K-Squeez zijn de vocalisten op ‘#Falln’, dat naar het einde toe terugkomt in een remixversie. ‘#SummerTimeFun’ is ook weer zo’n lekker swingende “feel good” track, met Darren Rahn op sax, Lin Rountree op trompet en Rob Tardik op gitaar. Hiphop is de drijvende ritme op ‘#WorkIt’ met rapper K-Squeez, een genre dat mij niet zo ligt. Maar ‘#BumperToBumper’ ligt weer zalig in ‘t gehoor, up-tempo en sax van Vandell Andrew. Daarna covert Nate, Phil Collins’ ‘#InTheAirTonight’, met zang van Melina & Nate, dat later terugkomt in een remixversie. Klassieke muziek komt aan de beurt met de’#MoonlightSonata’ van Beethoven, zeker niet mijn ding. ‘#JustWanna-Remaster’ is weer een uitstapje naar hiphop, en deze track komt verder terug in een remixversie. Elegant en vingerknippend is echter ‘#CoolBeans’ met Paul Brown op gitaar. Saxman Elan Trotman is te gast op het discoachtige ‘#LuvIt’, samen met trompettist Lin Rountree. Speels volgt daarna ‘#ItB´zFlat’, waarna Nate de spot drijft met de term die smooth jazz betiteld als “elevator music”. Het funky ‘#ElevatorFunk’ wordt opgeluisterd door saxofonist Dr. Keith Newton. “I had a vision of the ultimate playlist,” zei Nate, “and while it’s very diverse, I brought everything into a cool flow by following a pentatonic scale throughout so that they flow easily from one key to the next. It was wonderful to be able to explore so many different types of music and rise to the challenge of making so many different elements and styles work seamlessly.” Een gediversifieerd album dus, met naast enkele minder geslaagde tracks, toch toffee smooth & contemporary jazz!

Patrick Van de Wiele (4)
A diversified album with hip-hop and classical, but also some great smooth & contemporary jazz.
0 Opmerkingen

Ligro: Dictionary 3

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Bliker
  2. Pentagonal Krisis
  3. Tragic Hero
  4. The 20th Century Collaseu
  5. Lonely Planet
Platenlabel
Moonjune Records

Labelnummer
MJR072

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Ligro
Na een radiostilte van bijna 3 jaar maakt de Indonesische jazz & fusiongitarist Agam Hamzah samen met zijn avant jazzrocktrio een terugkeer. Dit album pikt de draad op waar ‘Dictionary 2’ (hun debuut op dit label) uit 2012 ophield. Naast Agam bestaat het trio uit: Gusti Hendy op drums en Adi Darmawan op basgitaar. Hun debuut ‘Dictionary 1’ kwam uit in 2004, maar op hun nieuw album krijgen ze versterking van gastmuzikant Ade Irawan op piano & keyboards. Er staan slechts 5 tracks op de cd, maar vier ervan duren meer dan 10 à 15 minuten. Ze brengen jazz fusion, à la Weather Report. Uiteraard is er veel plaats voor uitgebreide arrangementen met heel wat improvisaties. ‘Pentagonal Krisis’ bouwt traag op, totdat wilde gitaaruitstapjes opduiken. Op ‘Tragic Hero’ wordt jazz vermengd met metal rock. ‘The 20th Century Collaseu’ begint zacht, maar halverwege gaat het weer de wilde richting uit. Eindelijk wordt het wat rustiger op afsluiter ‘Lonely Planet’, melodische jazz. Deze cd is dan ook veel te wild voor mij, met hevige gitaaruitbarstingen.

Patrick Van de Wiele (3½)
The third album in the ‘Dictionary’ series contains jazz fusion with wild guitar riffs.
0 Opmerkingen

Jeremy Steig & Eddie Gomez: Collectors Premium Jazz – Music for Flute & Double-Bass/Rain Forest

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Music for Flute & Double-Bass
  2. Aracelis
  3. Nein-Four
  4. Steigmatism
  5. 7:11
  6. Voyage of the Elves
  7. Space Shuttle
  8. Mezmerized
  9. Vamp’s Bite
  10. Nein-Four Live
  11. Rain Forest
  12. Dugnafield
  13. Rhomb Line
  14. Sacrifice
  15. Rain Forest
  16. Amazon Express
  17. Rosa
  18. Carnival Sonata
  19. Flute Bass Blues
Platenlabel
MIG Music

Labelnummer
MIG80242 2CD

Distributie
MIG Music

Website Artiest
Zonder website
Jeremy en Eddie gebruikten hun vrije tijd aan de New Yorker Music & Art High School om te improviseren. De 15 en 13 jarigen werden gestekt door hun leraars en berispt. Hun professionele samenwerking begon in het begin van de jaren ’60. Steig richtte de groep Jeremy & The Satyrs op, en speelde jazzrock. Later speelden Steig en Gomez samen met pianist Bill Evans. Steig was tijdens de jaren ’70 dikwijls in Europa. Jazzrock werd toen fusion genoemd. In 1979 kwam het album ‘Music for Flute & Double-Bass’ er, misschien buitengewoon, maar niet voor Steig & Gomez. Steig bespeelt 3 fluiten, terwijl Gomez ook 3 basinstrumenten uit zijn collectie bespeelt. Dankzij overdubs hoor je echter meerdere instrumenten. Deze stukken werden opgevoerd tijdens de Berliner Jazztagen, vooraleer de studiosessies begonnen. Een impressie daarvan hoort u op ‘Nein-Four Live’ (opgenomen op 31/10/1978). Het is rustige jazz, waarbij fluiten soms harmonische, ritmische en basfuncties overnamen.
Veertien maanden later ging het duo opnieuw de studio binnen, deze keer echter met Mike Nock op piano en Karl Ratzer op gitaar. Daarnaast kwamen gastmuzikanten de band versterken. Steig gebruikte nieuwe technologieën en elektronische tools. De muziek op ‘Rainforest’ is heel wat ritmischer op opener ‘Dugnafield’, maar zacht en sfeervol op de titeltrack. Als bonustrack krijg je ‘Flute Bass Blues’ dat ook live opgenomen werd op 31/10/1978 tijdens de Berliner Jazztagen.
Voer voor liefhebbers van o.a. Chris Hinze, Yusef Lateef enz.

Patrick Van de Wiele (3½)
Two albums on a double album, the first with only flutes and bass, the second with more musicians. Jazz fusion for lovers of Chris Hinze, Yusef Lateef etc
0 Opmerkingen

Hoodoo Monks and the Black Mambo Boogie: Feat. The Holy Spirits (EP)

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Boogie Disease
  2. Stop Breakin’ Down
  3. Please Don’t Go
  4. She’s My Baby
  5. Way Down South
  6. Black Boogie in G
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo-CD

Promo-agent
Chulahoma Music

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Hoodoo Monks
Met de Hoodoo Monks zitten we niet in de spirituele sfeer van deze ‘black magic’ maar wel degelijk in de vette rauwe footstompin’ boogie  à la Robert Lee B en begeven we ons met deze Nederlanders in het straatje van ‘Fat Possum Records’ het blueslabel dat in de jaren negentig werd opgericht in Mississippi maar door het wegvallen van R.L. Burnside en nog wel enkele van uit stal zich tegenwoordig meer toelegt op jongere rock bands.
Het was JL Hooker die ons deze tak van de blues leerde kennen en de laatste decennia zijn her en der maar meestal blanke liefhebbers van de opgedoken en dan wordt het soms moeilijk om een onderscheid te maken want meestal zijn de bands van deze zeer opzwepende muziek niet vlug van elkaar te onderscheiden en toch hebben ze zowaar elk hun eigen aanhang en dit geldt uiteraard  ook voor deze Hoodoo Monks.
Erik van Tilburg (vocals & bluesharp) samen met zijn partner Benito Berndsen op de resonator gaan door het leven als de Hoodoo Monks en verkondigen steeds weer op hun concerten de vette boogie waardoor aanwezigen de sfeer van de juke joints gaan beleven tot in de hoogste regionen van de blues. Een dergelijke sfeer als dit creëren en daarbij nog oog hebben voor entertainen is voor weinigen weggelegd maar deze Hoodoo Monks prijken daarmee bovenaan het lijstje. Voor het maken van deze EP en ook om nog wat meer ‘beats’ in hun optredens te steken hebben Erik en Benito nu beroep gedaan op een drummer om zo hun minimale inbreng aan instrumenten te zien aangroeien. Deze drummer is Pit Maypole en laat zich ‘The Black Mambo Boogie’ noemen en daarmee komt dit trio op kruissnelheid te zitten de quote ‘Blues with a Feeling’ alle eer aan te doen.
Hun EP telt 6 tracks en ademt deze boogie blues uit zoals het hoort te zijn en dat kunnen we al ondervinden wanneer hun ‘Boogie Disaese’ door de boxen weet te galmen en zeker het magistrale ‘Black Boogie in G’ is er eentje om ‘live’ iedereen wel aan het bewegen te krijgen. Met dit trio is het realiteit om een flashback te beleven zoals het ginds destijds in de ‘cottonfields’ eraan toe ging, rauw en zonder kapsones en met het brengen van ‘Please Don’t Go’ en ‘She’s My Baby’ zien we ook de geest van Chester Arthur Burnett weer opduiken.
Ik heb best wel genoten van de kennismaking van deze Hoodoo Monks and The Black Mambo Boogie en daarmee ‘The Holy Spirits’ ook meteen weten te ondergaan, nu nog live gaan zien!

Freddy Vandervelpen (4)
0 Opmerkingen

Grand Old Grizzly: CosmoNada

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Red Hideaway
  2. The Numbered Streets
  3. Travelin’
  4. Did She Really?
  5. Piltdown Hoax
  6. Adrenalina
  7. Eyes
  8. The Rundowners
  9. Love You to Death
  10. Yellow Fading Sun
  11. Grizzly’s Tune
  12. The bitterest of Ends
Platenlabel
Grand Old Grizzly

Labelnummer
678572211225

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Grand Old Grizzly
Dit Texaans kwartet uit Houston stond al op de planken met Blackberry Smoke, Leon Russell, Rodney Crowell, Creedence Clearwater Revisited, Soulhat enz. De band kreeg al verscheidene nominaties zoals “Best New Act” en “Best Folk-Americana”. Door hun optredens in clubs en op festivals hebben ze een reputatie opgebouwd als één van de beste live bands in Texas. De band bestaat uit Will Thomas (zang, gitaar), Paul Beebe (gitaar, drums, keyboards, zang), Mark Riddell (bas, zang) en Craig Feazel (pedal steel gitaar). Op hun nieuwste album brengen ze Americana vermengd met country, rock, surf en folk. Dat opent met het up-tempo nummer ‘Red Hideaway’, gevolgd door ‘The Numbered Streets’, waarin elementen uit country vermengd wordt met rock uit de ‘70’s. Op ‘Travelin’’ benaderen ze dan weer Bob Dylan, terwijl ‘Did She Really?’ er op een snel tempo tegenaan gaat. Rockabily met een fifties touch is dan weer de sound die ‘Adrenalina’ brengt. Op ‘The Rundowners’ gaan ze erg swingend tekeer, en iets verdop staat het swingende ‘Grizzly’s Tune’, dat gebracht wordt op een old school countrystijl. En nieuwe aanpak dus van het countrygenre met diverse invloeden.

Patrick Van de Wiele (3½)

A new way of bringing Americana with influences of country, rock, surf and folk, brought by a more mature band.
0 Opmerkingen

George Jones & Tammy Wynette: Me And The First Lady / We’re Gonna Hold On / Golden Ring

26/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1
Me And The First Lady
  1. We Believe In Each Other
  2. A Lovely Place To Cry
  3. There’s Power In Our Love
  4. A Perfect Match
  5. The Great Divide
  6. To Live On Love
  7. You And Me Together
  8. Lovin’ You Is Worth It
  9. We’re Gonna Try To Get Along
  10. It’s Been A Beautiful Life (Loving You)
  11. The Ceremony
We’re Gonna Hold On
  1. We’re Gonna Hold On
  2. When True Love Steps In
  3. Never Ending Song Of Love
  4. Wouldn’t I?
  5. Roll In My Sweet Baby’s Arms
  6. (We’re Not) The Jet Set
  7. Crawdad Song
  8. If Loving You Starts Hurting Me
  9. That Man Of Mine
  10. The Woman Loves Me Right
  11. As Long As We Can
Disc 2
  1. Golden Ring
  2. Tracks
  3. Golden Ring
  4. Even The Bad Times Are Good
  5. Near You
  6. Cryin’ Time
  7. I’ve Seen Better Days
  8. Did You Ever?
  9. Tattletale Eye
  10. I’ll Be There (If You Ever Want Me)
  11. If You Don’t, Somebody Else Will
  12. Keep The Change
Platenlabel
BGO Records

Labelnummer
BGOCD1183

Distributie
Proper Music Distribution

Website artiest
Tammy Wynette
George Jones en Tammy Wynette hadden beiden solo reeds een schitterende muzikale carrière in de country opgebouwd. George Jones werd algemeen erkend als een tot de top behorende countryzanger, die  zich op een emotionele manier kon vereenzelvigen met zijn songs. Tammy Wynette daarentegen behoorde tot de best verkopende vrouwelijke countrystemmen en werd zelfs ‘The First Lady Of Country Music’ genoemd. Haar bekendste nummer ‘Stand By Your Man’ was trouwens één van de best over de toonbank gaande singles in de country. Met hun huwelijk in 1969 ging bijgevolg een muzikale en artistieke droom in vervulling. Net als hun voorbeelden Johnny Cash en June Carter Cash, maakten Jones en Wynette als duo meerdere albums. Maar al spoedig zou blijken dat deze droom geen lang leven beschoren was en zou eindigen in een nachtmerrie. Drie van die albums zijn nu door BGO Records samengebracht op twee cd’s. ‘Me And The First Lady’ uit 1972, ‘We’re Gonna Hold On’ uit 1973 en het uit 1976 stammende ‘Golden Ring’. ‘We’re Gonna Hold On’ bereikte destijds de 3de plaats in de US Country Chart, terwijl ‘Golden Ring’ de eerste plaats bezette in de Billboard Country Album Chart. Met emotionele ballades en enkele uptempo nummers geven deze 3 albums de ups en downs weer in het gezin Jones-Wynette. Het eerste album ‘Me And The First Lady’ is het meest optimistische. ‘A Perfect Match’ beklemtoont de romantiek in het huwelijk en de daarmee gepaard gaande huiselijke geborgenheid. Hit tijdens liveoptredens van het duo was ‘The Ceremony’ waar George en Tammy als het ware telkens hun huwelijksbeloften opnieuw aflegden. Alhoewel optimisme ruim aanwezig is op dit album, verschijnen met ‘A Lovely Place To Cry’ en ‘The Great Divide’ toch ook reeds de eerste onweerswolkjes.
De titeltrack van het tweede album werd meteen de country hitsingle van het tweetal. De songs op ‘We’re Gonna Hold On’ reflecteren de gevoelens, die George en Tammy toen hadden. De relatie tussen beiden komt meer en meer onder spanning te staan, maar ze koesteren de hoop dat de liefde  uiteindelijk zal winnen. Naast de titeltrack zijn ‘Never Ending Song Of Love’, dat we kennen in versies van Delaney & Bonnie & Friends en de New Seekers, samen met het vrolijke ‘Roll In My Sweet Baby’s Arms’ de positieve noten. ‘Crawdad Song’ en ‘If Loving You Starts Hurting Me’ belichamen dan weer de minder fraaie momenten in de relatie.
In 1975 scheidden de wegen van George en Tammy en het album ‘Golden Ring’ is dan ook een stille getuige van hoe het eens was, maar ook van de gevoelens die de aan de drank zijnde George nog steeds koesterde voor Tammy.  In de titeltrack koopt een verliefd stel in een pandjeshuis een gouden ring om hun liefde te bezegelen, maar op het einde van het nummer belandt de ring er terug. De wind die door dit album waait is er eentje van terugdenken aan betere tijden. ‘I’ve Seen Better Days’ en het trieste in Buck Owens’ ‘Cryin’ Time’ zetten dit nog extra in de verf. Hoop klinkt dan uiteindelijk door in ‘If You Don’t, Somebody Else Will’.
De samenzang van Jones en Wynette, alsook de begeleiding voldoen compleet aan de verwachtingen van klassieke countrynummers. Voeg daarbij het melancholische en je haalt met dit drieluik een hele brok country in huis van Tammy Wynette die in 1998 stierf en George Jones die haar volgde in 2013.

Lambert Smits (4½)
A catchy country trilogy about the emotional ups and downs in a relationship!
0 Opmerkingen

Boudewijn de Groot: Achter Glas

26/5/2015

1 Opmerking

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Heemsteedse Dreef
  2. Het Meisje En Het Blauwe Meer
  3. Het Regent In Antwerpen
  4. Weerzien
  5. Geen Uitzicht
  6. Schemering
  7. Lola Is Gevallen
  8. Witte Muur
  9. Orion Verdwaald
  10. Metamorfose
  11. Anamorfose
  12. Achter Glas
  13. Ik Ben Een Zoon
  14. Piëtà
  15. Portret
Platenlabel
Universal Music

Labelnummer
472 289-2

Distributie
Universal Music Group

Website Artiest
Boudewijn De Groot
Wie Boudewijn de Groot niet kent, leefde blijkbaar tot op heden op een andere planeet. Het oeuvre van de Groot maakte enkele decennia geleden onlosmakelijk deel uit van de soundtrack van een jeugd, toen megadiscotheken en hiphop zich nog in de moederschoot bevonden. In de plaatselijke jeugdclub was het ook niet verwonderlijk dat ‘Testament’, ‘Meisje Van 16’, ‘Verdronken Vlinder’ en ‘Meneer De President’ op de draaitafel het gezelschap kregen van de Engelstalige hits van het moment. Boudewijn was zijn tijd ook vaak ver vooruit. Zo was er zijn album ‘Nacht en Ontij’ dat omwille van de voor die tijd ietwat experimentele aanpak, niet de erkenning kreeg die het verdiende, maar waarvan de ronduit schitterende evocatie van het ruim 25 minuten durende ‘Heksen-Sabbath’ nog steeds even krachtig klinkt als in 1969. Inmiddels is de Nederlandse zanger 70 geworden, en zijn compagnon de route en tekstschrijver Lennaert Nijgh is er niet meer. Gelukkig zit de Groot zelf nog boordevol ideeën die hij omvormt tot melodieuze songs. ‘Achter Glas’ is Boudewijns meest intieme en tevens meest nostalgische plaat. Dat hij steeds iets had met België is algemeen geweten, maar op dit album vallen de puzzelstukjes feilloos in elkaar. Zelfs als producer koos hij met Jean Blaute voor een Belg. Dat hij niet in België wil wonen en sterven, komt omdat hij verknocht is aan de buurt waar hij opgroeide, namelijk de ‘Heemsteedse Dreef’. Zijn vervlogen liefde in Antwerpen bezingt hij in ‘Het Meisje En Het Blauwe Meer’ en ‘Het Regent In Antwerpen’. Als vanouds wordt de verbeelding van de luisteraar aan het werk gezet in het over zijn familie handelende ‘Metamorfose’ en ‘Anamorfose’. En ook de titeltrack gaat over zijn familie, en zijn niet zo spraakzame vader.  ‘Ik Ben Een Zoon’ vertelt het vroegtijdige overlijden van zijn moeder in het voormalig Nederlands Indië en zijn vele vragen waarop hij nooit een antwoord kreeg, zelfs niet van zijn vader.
Met ‘Achter Glas’ gunt Boudewijn ons een intieme kijk in zijn verleden . Een verleden dat ondanks de vele successen die hij mocht oogsten, niet altijd over een pad van rozen liep. Bovendien levert hij met dit album, het ultieme bewijs dat op het scheppen van mooie muziek met inhoud geen leeftijd staat.

Lambert Smits (5)
1 Opmerking

The Ugly Guys: Still Twenty-Five In Your Head

21/5/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Rose Tattoo
  2. Plains Of Mexico
  3. Neon Sky
  4. Uncle Billy
  5. Wind Of Fate
  6. Smooth Running
  7. Late Great Golden State
  8. Mean Ol’ Man
  9. Beer Glasses
  10. Where Did It Go Wrong?
  11. White Line Fever
  12. Still Twenty-Five In Your Head
Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD473

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
The Ugly Guys
Via het Engelse label Angel Air belandde ook de heruitgave van deze Britse rockband The Ugly Guys in mijn brievenbus. Dit is geheel andere koek dan One The Juggler en noem hun muziekgenre soft rock met een stevige dosis roots, commercieel en zonder al te veel stereotiepe  gitaaruithalen die soms veel te lang blijven doordrammen. Neen, dit is toffe muziek gemaakt door een stel muzikanten die de jaren zeventig overleefd hebben want de dag vandaag touren zij nog steeds en deze zomer kun je hen aan ’t werk zien op het Britse Maverick Festival. In 2013 trokken ze weer de studio in en maakten ‘Lost In The Bandlands’.
Achter de band zitten Paul Shuttleworth (ex-Kursaal Flyers - lead vocals), Vic Collins (ex-Kursaal Flyers - pedal steel, gitaar), Steve Oliver (ex-Jerry The Ferret - lead gitaar), Bob Clouter (ex-Mickey Jupp’s Legend - drums), Andy Farrell (Eddie & The Blizzards - bass, vocals). De nummers die vooruitsprongen waren zonder twijfel het prachtige ‘Plains Of Mexico’, een eerste rootsnummer en de banjo begint te spelen op het opwekkende ‘Uncle Billy’. De slide wordt bovengehaald in ‘Wind Of Fate’ terwijl het er met ‘Smooth Running’ een beetje kalmer aan toe gaat. Meer twangende gitaarklankjes komen ons tegemoet op het prachtige ‘Late Great Golden State’ en dan hoef ik je niet uit te leggen waarover deze kerels het hebben. Nog meer knappe country en bluegrass wordt ons gepresenteerd op het knappe ‘Beer Glasses’ en echt rocken doen we nu op het uptempo ‘Where Did It Go Wrong?’ Als laatste nummer krijgen we het innemende ‘Still Twenty-Five In Your Head’ waarin de gitaar en de slide gezamenlijk voor de juiste sfeer zorgen.
The Ugly Guys hadden evengoed een Amerikaanse countryrock band kunnen zijn maar voor de duidelijkheid, het zijn Britten die met dit album toch respect verdienen van zowel de rock- als van de rootsfans.
Indien u op 3, 4 en 5 juli niets te doen hebt, zak dan even af naar dit festival waar ook nog andere grote namen voor de juiste muziek en sfeer zullen zorgen.

Maverick Festival UK

Alfons Maes (4)
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco

A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY