Blog Archives

Blues Caravan 2018: Mike Zito, Vanja Sky, Bernard Allion

30/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:
CD

Low Down And Dirty
All Night
Do You Wanna?
Married Man
Keep Coming Back
Wasted Time
Make Blues Not War
In The Open (Instr.)
Rocket 88
The Way Love Was meant To Be
Life Is A Bitch
Serious (As A Heart Attack)

DVD

Intro Tom
Low Down And Dirty
All Night
Crossroads Of Life
Married Man
Bad Penny
One More Train
Keep Coming Back
Wasted Time
Make Blues Not War
In The Open (Instr.)
Rocket 88
The Way Love Was Meant To Be
Testify (Instr.)
Medley – Bad News Is Coming / Bad Love
Life Is A Bitch
Move From The Hood
Serious (As A Heart Attack)
Give Me Back My Wig

Website Artiest
Mike Zito
Bernard Allison

De veertiende editie van Ruf’s Bluescaravan stelt met Vanja Sky alweer een nieuw talent voor.
De Kroatische Sky is amper drieëntwintig jaar en is ‘very hot’ in haar thuisland Hrvatska. In januari verscheen haar debuutalbum 'Bad Penny'. De Bluescaravan zal haar alvast een duwtje in de rug geven voor een aankomende en succesvolle carrière.
Als jongste zoon van Chicago blues legende Luther Allison heeft Bernard een zware muzikale erfenis te dragen. Hij werd al vrij snel geïntegreerd in de blues muziek. Bernard werd in de Windy City geboren op 26 november 1965 en was op zijn dertiende al een behendige gitarist. Zes jaar later stond hij samen met zijn vader op het Chicago Blues Festival. Sindsdien werkt hij gestaag en succesvol aan zijn solocarrière en had begin dit jaar met ‘Let It Go’ een meer dan merkwaardig album te promoten op het label Ruf Records.
Ook Mike Zito heeft met zijn vijftiende release ‘First Class Life’ een nieuw album in de platenrekken. Hij groeide op in St. Louis, Missouri en werd op jonge leeftijd ondergedompeld in de woeste klanken van het rauwe zuiden van America. Toen hoogstwaarschijnlijk nog niet bewust van het feit dat deze de basis zouden vormen voor zijn toekomstige muzikaliteit.
De CD/DVD Blues Caravan 2018 werd opgenomen tijdens een concert in Café Hahn in Koblenz op 27 januari 2018 én had traditiegetrouw drummer Mario Dawson en bassist Roger Inniss in de backing. Bernard Allison stelt meteen Luther’s hit ‘Low Down And Dirty’ voor. Het trio zingt om beurt en etaleert zo ook onmiskenbare gitaarsolo-moment. Zito en Allison nemen hun intrek achter de coulissen en laten Vanja lekker op ons los. Are you ready for some rock & roll, let’s do it… keilt Vanja de zaal in en opent met het funky ‘All Night’, de al even overweldigende boogie ‘Do You Wanna?’ en de akoestische slowblues ‘Married Man’. En dan mag Zito de gemoederen nog wat meer opbeuren in het slidegitaar begeesterde ‘Keep Coming Back’, de swampy bluesrocker ‘Wasted Time’ en de titeltrack uit zijn album 'Make Blues Not War'.
Bernard Allison opent hier met de instrumentale blues rocker ‘In The Open’ en schroeft het tempo met het sterke ‘Rocket 88’ en de soulvolle ballade ‘The Way Love Was Meant To Be’. Het trio komt finaal afsluiten met het funky ‘Live Is A Bitch’ en Luther Allison slowblues classis ‘Love Is A Bitch’ (As A Heart Attack). Dit is geen gewone clubtour, maar de Blues Caravan 2018. Een wisselend collectief met een mix van aanstormend talent en gevestigde namen. Dit jaar pakt Ruf Records uit met een wel heel speciale samenstelling van blues-zwaargewichten.

Philip Verhaege (5)

This is not an ordinary club tour, but the Blues Caravan 2018.
A changing collective with a mix of up-and-coming talent and established names. This year, Ruf Records takes a very special combination of blues heavyweights.

0 Opmerkingen

Ike Turner And The Kings Of Rhythm: Trailblazin’ The Blues

30/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Rocket ‘88’: Jackie Brenston And His Delta Cats
I’m Lonesome Baby: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Dry Up, Baby: Robert Bland (Bobby Bland)
Heartbroken And Worried: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
My Real Gone Rocket: Jackie Brenston And His Delta Cats
Looking For My Baby: Bonnie And Ike Turner
Hand In Hand: Elmore James & His Broomdusters
All in My Dreams: Boyd Gilmore
Good Morning Baby: Drifting Slim
Please Send My Baby Back: Sunny Blair
Whole Heap Of Mamma: Brother Bell
Troubles And Heartaches: Ike Turner with Ben Burton & His Orchestra
Ugly Woman (Peg Leg Baby): Johnny O’Neal
You’re Driving Me Insane: Ike Turner with Ben Burton & His Orchestra
Love Is A Gamble: Ike And Bonnie Turner
Blue Serenade: Baby Face Turner
Boogie Woogie Woman: B.B. King
Homesick For My Baby: Little Milton
My Heart Belongs To You: Ike And Bonnie Turner
Stay At Home: Eugene Fox
Charley’s Boogie Woogie: Charley Booker
I Ain’t Drunk: Lonnie ‘The Cat’
Love Is Scarce: ‘Lover Boy’ (aka Ike Turner)
Wicked Little Baby: Clayton Love
Johnny’s Dream: Johnny O’Neal
Nobody Wants Me: Ike Turner
If You Love Me: Little Milton
No Ridin’ Blues: Charley Booker
Night Howler: Billy Gale And His Orchestra
The Woodchuck: Billy (The Kid) Emerson

Disc 2

Lookin’ For My Baby: Little Milton
Go To It: Ike Turner
Why Don’t You Believe In Me: Clayton Love
The Road I Travel: Lonnie ‘The Cat’
Gypsy Blues: Matt Cockrell
The Way You Used To Treat Me: ‘Lover Boy’ (aka Ike Turner)
Hoo-Doo Say: The Sly Fox
Nothing But Money: Jesse Knight
Dead Letter Blues: Johnny O’Neal
I’m Tired Of Beggin’: The Sly Fox
Loosely (The Wild One): Ike Turner
Suffocate: Johnny Wright
Alone And Blue: Little Milton
I Wanna Make Love To You: The Trojans
Why Do You Leave Me: Ike Turner
I’m Tore Up: Billy Gayles with Ike Turner’s Rhythm Rockers
Gonna Wait For My Chance: Jackie Brenston
Cubano Jump: Ike Turner
The World Is Yours: Johnny Wright
Sad As A Man Can Be: Billy Gayles with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
What Can It Be: Jackie Brenston
Down In The Bottom: The Rockers
Cuban Getaway: Ike Turner
Take Your Fine Frame Home: Billy Gayles
She Made My Blood Run Cold: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
The Big Question: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Just One More Time: Billy Gayles with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
Do You Mean It: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Much Later: Jackie Brenston with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
Trail Blazer: Ike Turner And His Orchestra

Alom bekend werd Ike vooral door zijn samenwerking met Anna Mae Bullock, als Ike & Tina Turner. Toch had Ike op dat moment reeds een serieuze carrière achter de rug als talentscout, songwriter, producer, muzikant, arrangeur en bandleader. Hij had onmiskenbaar een grote invloed op de ontwikkeling en evolutie van de rhythm & blues in de jaren vijftig. Zo werkte hij als talentscout en producer voor gerenommeerde labels als Sam Phillips’ Sun Records, Modern Records van de Bihari Brothers, alsook voor King en Federal eigendom van Syd Nathan. Jammer overschaduwt het succes dat hij samen met Tina oogstte, dit vroeger werk. Daarom is dit dubbelalbum een mooie eerbetoon aan Ike’s beginperiode. Over welke nummer het eerste rock-‘n-rollnummer was, zijn reeds meerdere discussies gevoerd en ontelbare regels geschreven. Voor velen dient die trofee toegekend te worden aan de opener van deze uitgave, nl. ‘Rocket ‘88’’ van Jackie Brenston And His Delta Cats. Deze opname bereikte destijds de eerste plaats in de R & B charts. Kanttekening die hierbij dient gemaakt te worden, is dat Ike dit nummer ook op plaat zette. Door een misverstand (of speelden er andere factoren) tussen Sam Phillips en Leonard Chess, kwam Brenston’s versie echter uit op het Chess label, dat op distributiegebied meer mogelijkheden bood. Het hoeft geen verdere uitleg dat Ike hier ‘not amused’ over was.
Deze Jasmine dubbelaar verzamelt 60 nummers. Nummers waarop Ike meestal als gitarist te horen is, als producer fungeerde, de song schreef, of samen met zijn complete Kings Of Rhythm de begeleiding op zich nam. Andere songs nam hij dan weer op onder eigen naam of een pseudoniem. Alle nummers geven blijk van het enorm talent in de verschillende domeinen in de muziek dat hij wel had. Of het nu opzwepende rhythm & blues, meeslepende blues, New Orleans getinte blues of ontluikende rock-‘n-roll was, Ike haalde steeds, al of niet met zijn eigen composities, het beste uit de artiesten. ‘Trailblazin’ The Blues’ is een uniek album dat een mooi beeld schept van Ike Turner’s belangrijke bijdrage aan de muziek in de jaren vijftig. Ike overleed op 12 december 2007.

Lambert Smits (5)

Whether it was upbeat rhythm & blues, emotional blues or the upcoming rock 'n' roll, Ike Turner as producer, musician or bandleader, always got the best out of the artists, with or without his own compositions. 'Trailblazin' The Blues' is a unique album that creates a beautiful image of Ike Turner's important contribution to the music in the fifties. Ike died on december 12th, 2007.

0 Opmerkingen

Rachelle Coba: Blink

30/9/2018

0 Opmerkingen

detail album

Tracks:

High and Dry
Dance These Blues Away
Good Ole Heartbreak
No Deals
River of Blood
Blink
Bad Reputation
You Stole My Heart
Shuffle Ya
Maybe
Blame It On The Blues

Website Artiest
Rachelle Coba

Rachelle Coba werd geboren in Fon du Lac, Wisconsin. Muziek was een constante aanwezigheid in het huis en er werd haast iedere dag gedanst. Rachelle had die liefde voor muziek en leerde viool spelen op school maar ging uiteindelijk gitaar studeren. Ze kreeg haar eerste gitaar voor haar 15de verjaardag en haar moeder nam haar die avond mee naar een concert van Lonnie Mack en Stevie Ray Vaughan. Het was ook rond deze tijd dat ze Buddy Guy ontmoette. Ze werden vrienden en dus besloot Rachelle om de blues te bestuderen. Tussen haar maandagavond jammin’ shows op Miami's beroemde Tobacco Road door liet ze de viool voor wat het was en behaalde op de universiteit in Miami en behaalde een bachelor diploma in klassieke gitaar. Met al deze invloeden ontwikkelde Rachelle haar eigen unieke vingervormige benadering van blues ritmiek en leadgitaarspel. Haar haast unieke stijl bracht haar uiteindelijk onder de aandacht van vele blues artiesten en collega’s. Ze werkte als gitarist samen met Super Chikan, Albert Castiglia, Grady Champion en Ray Drew. In deze rol speelde ze in talloze clubs en op heel wat festivals, waaronder in Buddy Guy's Legends, B.B. Kings in NYC en het Chicago Blues Festival. Ze maakte ook deel uit van de toerbands van Johnny Winter en Coco Montoya. Met al deze ervaring ontwikkelde Rachelle haar eigen stijl. Ze vertegenwoordigde de Wichita en Topeka, Kansas Blues Societies op de International Blues Challenge in Memphis, Tennessee. Zowel als solo-act en met band werd ze semifinalist in 2013. Nu heeft ze met de release ‘Blink’ een knappe following up voor het in 2014 uitgebrachte ‘Mother Blues’. John Ginty op toetsen en percussie, Paul Kuzik op bas en Andrei Koribanics op drums en percussie vormen de basis voor de band.
En Coba opent in high speed met de solide blues en boogierocker ‘High and Dry’. Ginty pianoarrangementen gaan haast een muzikale worsteling aan met Rachelle gitaarsolo’s.
Met de bluesy groove uit ‘Dance These Blues Away’ wordt bewust wat stoom afgeblazen. Net zoals in de cordiale ballade ‘Good Ole Heartbreak’ en het prikkelende ‘No Deals’. Het Delta blues geïnspireerde ‘River of Blood’ is geschreven door Rachelle Coba en Liz Mandeville, Special guest Jimmy Bennet speelt dobro in het nummer. Van een heel andere muzikale orde zijn het modern spijkerende ‘Blink’, de divergente rocksong ‘Bad Reputation’, de innemende slow blues ‘You Stole My Heart’ en het funky ‘Shuffle Ya’. De song ‘Maybe’ heeft iets tijdloos, maar het album eindigt met de mooie geconstrueerde ballade ‘Blame It On The Blues’, geschreven door Rachelle Coba en Rudy Love. Knap!

Philip Verhaege (4 ½)

Rachelle Coba is a songwriter, a singer, and a guitar player. In 2014, she released her debut album, ‘Mother Blues’ and is now following it up with this great release ‘Blink’. What a voice and what a great band. The release ‘Blink’ is very highly recommended!

0 Opmerkingen

Hanna Paulsberg Concept: Daughter of the Sun

30/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Scent Of Soil
Little Big Saxophone
Hemulen Tar Ferie
Serianna
Daughter of The Sun
Bouncing With Flower Buds

Website Artiest
Hanna Paulsberg

De Noorse componiste en saxofoniste Hanna Paulsberg is gebaseerd in Oslo. Ze werkt voornamelijk met jazz en ritmisch geïmproviseerde muziek. Hanna bracht haar debuutalbum als bandleider uit in oktober 2012. Ze groeide op in een kleine boerderij in Rygge en begon op haar zestiende saxofoon te spelen, nadat ze Stan Getz gehoord had. Na een jaar aan de Toneheim Folkehøgskole in 2007, koos ze voor een Bachelor in jazz aan de Norwegian University of Science and Technology in Trondheim. Drie jaar later vormde ze dit kwartet en toerde sindsdien rond. In 2012 werd ze verkozen om deel uit te maken van The European Jazz Orchestra. Hanna speelde al samen met Bobo Stenson, Chick Corea, Bugge Wesseltoft, Jon Balke, Marilyn Mazur, Georg Riedel, Svante Thuresson, Chris Minh Doky, Jimi Tenor, Jan Eggum, en Henning Sommerro. Dit nieuwe album is opgedragen aan de oud Egyptische farao Hatsjepsoet, maar tevens aan alle vrouwen die hebben moeten vechten voor erkenning. Hanna kreeg hulp van de Zweedse trompettist Magnus Broo, en wordt verder begeleid door een bassist, een drummer en een pianist. De muziek hier heeft verbanden met jazz uit Afrika, die aangetroffen werd in de zwarte wijken van voor de apartheid in Zuid-Afrika. Toch blijft ze moeilijk te definiëren, maar dat is dan ook de bedoeling. Eerder geschikt voor wie houdt van improvisaties.

Patrick Van de Wiele (3½)

This hard to define album has links with the jazz from the black townships in South Africa. For lovers of improvisations.

0 Opmerkingen

Blue Largo: Before the Devil Steals Your Soul

30/9/2018

1 Opmerking

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wash Away
If I Can Make It To Augusta
Monrovia
Same Race
Before The Devil Steals Your Soul
Bodas De Oro
I’m Alive
The Long Goodbye
What Becomes Of The Broken Hearted
Feeling Good
Grinder’s Groove
Five Till Eight
Every Time You Call My Name
Work Song

Website Artiest
Blue Largo

De band Blue Largo werd in 1999 opgericht door gitarist Eric Lieberman en zangeres Alicia Aragon. Eric huurde zijn oude makker, sax speler Jonny Viau in, plus pianiste Sue Palmer, drummer Phil Rowley, bassist Roger Daschle en bariton sax man Troy Jennings. Het jaar daarop zag hun debuut ‘What A Day!’ het levenslicht. Na een wisseling in de bezetting kwamen pianovirtuoos Carl Sonny Leyland en bassist Chris Crepps aan boord. Een tweede cd volgde vanuit thuisbasis San Diego. In 2006 kreeg Eric een neurologische aandoening, wat zijn rechterhand onbruikbaar maakte. Uiteindelijk kwam er in 2015 toch een derde album uit. En nu is nummer 4 hier aanbeland. Daarop staan voor het merendeel songs die Eric zelf schreef. Het politiek geïnspireerde ‘Wash Away’ opent gospelachtig, maar wordt daarna toch blues. ‘If I Can Make It To Augusta’ klinkt opgewekter, waarna het duidelijk wordt dat niemand naar ‘Monrovia’ moet gaan. Vervolgens gaan we weer de politieke toer op in ‘Same Race’, waarin voor de Afro-Amerikanen opgekomen wordt. De titeltrack gaat over van het leven genieten, vooraleer het einde komt. ‘Bodas De Oro’ is een instrumentale cover, gewijd aan de Cubaanse gitarist Manuel Galban. ‘I’m Alive’ swingt op soulvolle wijze de pan uit, terwijl ‘The Long Goodbye’ is geïnspireerd op verlies van een vriend, gevolgd door de Jimmy Ruffin cover ‘What Becomes Of The Broken Hearted’. En Nina Simone’s ‘Feeling Good’ is de volgende cover, waarna de R&B instrumental ‘Grinder’s Grove’ eraan komt. Het wordt jazzier met ‘Five Till Eight’ en lichtvoetiger met ‘Every Time You Call My Name’. Nat Adderley’s ‘Work Song’ sluit af ook weer in R&B sfeer. Een geslaagde comeback dus, die soul, R&B en blues fans kan aanspreken.

Patrick Van de Wiele (4)

This comeback album can appeal to soul, R&B and blues fans.

1 Opmerking

The South Florida Jazz Orchestra: The Music of Gary Lindsay – Are We Still Dreaming

30/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Moment in Time
Spring Is Here / Up Jumped Spring
Toward Hope
Easy Living
Better Days Ahead
Are We Still Dreaming
‘Round Midnight
UMMG (Upper Manhattan Medical Group).

Website Artiest
Gary Lindsay

Alhoewel de voor een Grammy Award genomineerde arrangeur Gary Lindsay partituren voor big bands geschreven heeft, die uitgevoerd werden door Maynard Ferguson, The Atlantean Dirftwood Band, Airmen of Note en het Florida Philarmonic, is deze nieuwe cd de eerste die volledig gewijd is aan zijn big band arrangementen. Gary behaalde een Bachelor in Music Education aan de universiteit van Rhode Island een Master in Jazz Performance aan de universiteit van Miami, waar hij professor is. Als houtblazer heeft hij samengewerkt met o.a. Frank Sinatra, Tony Bennett, Mike & Randy Brecker, Jaco Pastorius, Stanley Turrentine, Natalie Cole. Op saxofoon speelt hij bij het Miami Saxophone Quartet. Het South Florida Jazz Orchestra, onder leiding van Chuck Bergeron, wordt hier door talloze gastartiesten bijgestaan. Opener ‘Moment in Time’ vertoont Braziliaanse trekjes, terwijl de gezongen medley ‘Spring Is Here / Up Jumped Spring’ eerder swing is. ‘Easy Living’ wordt gezongen door Nicole Yarling, gevolgd door Pat Metheny’s ‘Better Days Ahead’. Daarna voegt Julia Dollison woordeloze vocalen toe aan ‘Are We Still Dreaming’, waarna een cover van Monk’s ‘Round Midnight’ volgt. Swing sluit af met een cover van Billy Strayhorn’s ‘UMMG’. Voor fans van big band muziek een aanrader dus.

Patrick Van de Wiele (3½)

A feast for lovers of big band music!

0 Opmerkingen

The Collins Kids: Rockin’ And Boppin’

28/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hush Money
Beetle-Bug-Bop
The Cuckoo Rock
Walkin’ The Floor Over You
The Rockaway Rock
Make Him Behave
I’m In My Teens
They’re Still In Love
Rock And Roll Polka
My First Love
Go Away, Don’t Bother Me
Move A Little Closer
Young Heart
Hop, Skip And Jump
Shortnin’ Bread Rock
Party
Heartbeat
Hoy Hoy
Mama Worries
Just Because
Hot Rod
Soda Poppin’ Around
Mercy
Sweet Talk
Rock Boppin’ Baby
Whistle Bait
Sugar Plum
Kinda Like Love
The Lonesome Road
There’ll Be Some Changes Made
Home Of The Blues
Waitin’ And Watchin’
What’cha Gonna Do Now
Ain’t You Ever

Bonus Track:
Just Because (live)
(Lorrie Collins & Ricky Nelson)

Website Artiest
The Collins Kids

Lawrencine May Collins, aka Lorrie zag het levenslicht op 7 mei 1942 in Oklahoma. Lawrence Albert Collins, aka Larry, werd twee jaar later geboren op 4 oktober. Lorrie overleed onlangs op 4 augustus. Ze waren dus nog vrij jong toen ze in de fifties opnamen. Larry was toen amper 12 jaar, maar al een genie op de tweearmige gitaar. Als The Collins Kids werden ze, ondanks het feit dat ze geen gigantisch aantal platen verkochten, grootheden in de rockabilly. Reden van de niet verbluffende platenverkoop is te zoeken in het feit dat het duo met de regelmaat van de klok, voor radio en TV optrad. Het was dus niet echt nodig om nog eens hun platen in huis te halen, maar Lorrie en Larry waren jong en oogsten succes. Terwijl Lorrie de plaatselijke talentjachten domineerde, raadde vader Collins Lorrie en Larry aan om het samen te proberen. Lorrie als leadzangeres en ritmegitariste, terwijl Larry de backing vocals en de leadgitaar voor zijn rekening nam. Larry, reeds een meesterlijke leadgitarist, leerde Lorrie enkele akkoorden, zodat zij voor het ritme kon zorgen. Joe Maphis met zijn tweearmige Mosrite gitaar, was Larry’s idool. The Collins Kids’ carrière kwam pas goed op de rails toen Joe zich ontfermde over Larry. In een mum van tijd was Larry net als zijn mentor, een kei op de tweearmige Mosrite. Lorrie en Larry namen op tot 1961. Lorrie trok zich dan tijdelijk terug uit de muziekscene om voor haar gezin te zorgen, terwijl Larry muzikaal actief bleef. Met de rockabillyrevival van de jaren negentig kwam het duo opnieuw samen en deed diverse rockabillyfestivals in Europa aan.
Op deze door Jasmine uitgegeven cd, krijg je maar liefst 35 fantastische songs, die The Collins Kids opnamen tussen 1955 en 1959. Aanvankelijk nog boordevol hillbilly, maar geleidelijk werd de rock een bestanddeel, zodat het duo richting rockabilly insloeg. Lorrie’s glasheldere zangpartijen en Larry’s indrukwekkende leadgitaar maken dat deze songs de tand des tijds moeiteloos hebben doorstaan
Als bonustrack krijg je bovendien ‘Just Because’, dat Lorrie in shows vaak zong samen met Ricky Nelson. Wetende dat de originele 45 toertjes van The Collins Kids voor fenomenale bedragen van eigenaar wisselen, is dit album zonder meer een geslepen diamant.

Lambert Smits (5)

35 beautiful recordings made by the talented The Collins Kids between 1955 and 1959. If you know that their original 45 tours are changing owner for phenomenal amounts, this album is a diamond.

0 Opmerkingen

Lee Palmer: Horns & Harps

28/9/2018

0 Opmerkingen

detail album

Tracks:

Waitin' on The Train
Good Morning Joe
You Don't Know Me
My Baby Again
Shake 'Em Blues
Old Picture, Old Frame
Life Rolls On
Rockin' Strawberry Jam
Somebody's Daughter
Isn't That So

Website Artiest
Lee Palmer

Lee Palmer vond voor deze opnamen zijn soulmate in gitarist Iain McNally. Lee besteedde een aantal maanden aan het neerpennen van deze songs en vond inspiratie tijdens zijn verhuis van Toronto naar Woodstock, Ontario. Het duo trok in het voorjaar van 2018 de studio in en in amper twee dagen tijd werden deze tien tracks ingeblikt. Op dag één werden ze vergezelt van saxofonist Turner King. De volgende dag kwam harpist Roly Platt zijn bijdrage leveren. Er waren slechts enkele kleine alteraties na de montage en wat je hoort is wat er ook op de werkvloer gebeurde in de Jukasa Studios in Caledonia. De diepe blues song ‘Waitin’ on The Train’ en het soul begeesterde ‘Good Morning Joe’ vormen een grote divergentie met het jazz gestructureerde ‘You Don’t Know Me’. Het nummer ‘My Baby Again’ heeft dan weer een country ondertoon. Van het bluesy ‘Shake ‘Em Blues’ gaat het gezwind naar het folky ‘Old Picture, Old Frame’, het piano en saxofoon geordende ‘Life Rolls On’ en de rocker ‘Rockin’ Strawberry Jam’. De ballades ‘Somebody’s Daughter’ en ‘Isn’t That So’ mogen de dans beëindigen. Knap!

Philip Verhaege (4)

Lee Palmer connected with guitarist Iain McNally and worked closely with him on this project, demoing, co-producing/arranging and playing on the session.

0 Opmerkingen

Jocelyn Michelle: Live at Viva Cantina!

27/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Groove Yard
Englewood Cliffs
Groovin’
Last Tango in Paris
The Look of Love
Oh No, Could I Be In Love
One Note Samba
The Pink Panther Theme
A Sister's Love
Sylvia's Song

Website Artiest
Jocelyn Michelle

Het jazzorgel Hammond B-3 wordt meestal door mannen bespeeld, maar hier is dat een vrouw die dat doet. Jocelyn Michelle. Ze werd geboren in Florida, maar groeide op in New Jersey. Op haar zevende begon ze al pianolessen te nemen, maar ging dan over naar gitaar, en maakte zelfs tijdens haar tienerjaren deel uit van een rockband. Jocelyn studeerde af aan de Miami School of Music en keerde daarna terug naar keyboards. Ze treedt meestal op in Hawaï, en soms in LA. Dit is pas haar tweede album, dat live opgenomen werd in een Mexicaans restaurant in Burbank. Daarop herneemt ze enkele originele tracks uit haar debuutalbum, plus enkele herkenbare covers. Tot deze laatste categorie behoren ‘Groovin’’, het funky filmthema ‘Last Tango in Paris’, Bacharach’s ‘The Look of Love’, Jobim’s ‘One Note Samba’ en filmthema ‘The Pink Panther Theme’. Jocelyn wordt bijgestaan door haar man, John Rack op gitaar, drummer “Slammin” Sammy K, plus verschillende blazers, zoals trompettisten Andrea Lindborg en Tony Farrell, en saxofonisten Bill Noble en Steve Mann. Op twee tracks, nl. ‘Oh, No, Could I Be in Love’ en ‘One Note Samba’, is vocaliste Laura Dickinson te horen. Daarnaast componeerde Jocelyn zelf 4 tracks, die zoals dus eerder gezegd uit haar debuut afkomstig zijn. Je kan haar vergelijken met Jimmy McGriff of Brother Jack McDuff. Souljazz dus, die uitstekend past voor een party.

Patrick Van de Wiele (4)

Soul jazz with the Hammond B-3 like Jimmy McGriff or Brother Jack McDuff. Excellent to get a party going.

0 Opmerkingen

Michika Fukumori: Piano Images

27/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Colors Of Blues
Into The New World; The Seasons
The Answer Is... (Winter)
The Story I Want To Tell You (Spring)
The Days We Were Smiling (Summer)
Tomorrow Is Full Of Promises (Fall)
Where Or When
Palco (A Little Dancer)
Chovendo Na Roseira
My Muse
Oceans In The Sky
Luiza
Ev'ry Time We Say Goodbye

Website Artiest
Michika Fukumori

Michika Fukumori werd geboren op het grootste eiland van Japan, en groeide op in de stad Mie. Op haar derde begon ze piano te spelen. Binnen het tijdsbestek van de volgende 3 jaar, speelde en componeerde ze haar eigen liedjes. Nadat ze gestudeerd had aan de Aichi Prefectual University of Fine Arts and Music, begon ze in en rond Tokio in jazzclubs op te treden. In 2000 emigreerde ze naar de USA en ging studeren aan het City College of New York. Drie jaar later behaalde ze daar haar Master. Sindsdien treedt ze op in prestigieuze jazzclubs in Manhattan. In 2004 zag haar debuutalbum het levenslicht. Twee jaar geleden kwam er een opvolger, en nu is nummer 3 aan de orde, in een productie van Steve Kuhn. Het zijn solo pianostukken, waaronder 8 originele composities en verschillende covers van jazzstandaards. Zo brengt ze tracks van Antonio Carlos Jobim (‘Chovendo Na Roseira’), Cole Porter (‘Ev'ry Time We Say Goodbye’) en Richard Rodgers (‘Where or When’). Daarnaast bestaat ‘The Seasons’ uit 4 eigen composities, die een beeld scheppen van haar thuisstad Iga in Japan. Steve Kuhn vormt met haar een “quatre mains” op ‘Oceans In The Sky’. Haar muziek leunt vooral aan tegen klassiek, hier dus verweefd met jazz.

Patrick Van de Wiele (3½)

Solo piano pieces, original and covers, that lean towards classical.

0 Opmerkingen

Christine Hitt: Magical Kite

27/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wade in the Water
Magical Kite
Don’t You Worry ‘Bout a Thing
Shower the People
Yardbird Suite
Believe in Me
Shine on Harvest Moon
Smile
Around the World

Website Artiest
Christine Hitt

Als dochter van twee muzikanten startte Christine Hitt haar zangcarrière in 1999. Tijdens haar tijd in St. Louis als jazzzangeres en pianiste, speelde ze met o.a. Ugonna Okegwo, Bruce Barth, Montez Coleman, Peter Mayer, en Tom Kennedy. Als popzangeres zong ze jingles in, en als achtergrondzangeres begeleidde ze Marylin McCoo, Darius Rucker, en was ze lid van één van Modern Bride’s bands, The Confidentials, die op trouwfeesten speelde. Christine gaf les in vocale en instrumentale jazz aan de Washington University, Webster University, Concordia College, North Dakota State University, MNState Moorhead en Iowa Western Community College, waar ze Director of Instrumental Music was. Christine leeft in Noord Wisconsin, en nu is haar langverwachte tweede album uitgekomen. Daarop staan zowel jazzstandaards als gospel en zelfs bebop. De songselectie reflecteert haar eclectische smaken en invloeden. Het bekende ‘Wade in the Water’ opent in een souljazz stijl, waarna de titeltrack volgt, die in feite een eerbetoon aan haar vader is. Een trage cover van Stevie Wonder’s ‘Don’t You Worry ‘Bout a Thing’ is de volgende track, gevolgd door James Taylor’s ‘Shower the People’. Op ‘Yardbird Suite’ gaat ze zowaar scatten, en swingt verderop in ‘Shine on Harvest Moon’. ‘Smile’ van Charlie Chaplin kent uiteraard iedereen, en het werd al ontelbare malen gecoverd. Christine gaat in duet met producer Geoffrey Keezer op afsluiter ‘Around the World’. Misschien iets voor u?

Patrick Van de Wiele (3½)

This sophomore album contains jazz standards, gospel and bebop.

0 Opmerkingen

Mark Winkler & Cheryl Bentyne: Eastern Standard Time

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Devil May Care
Rhode Island Is Famous for You
Like Jazz
The Gentleman is a Dope
I Could Get Used to this (Bumpin’)
The Best Is Yet to Come
Spring Can Really Hang You Up the Most
Walk on the Wild Side
You Smell So Good
Things Are Swingin’
Ballad of the Sad Young Men/Lies of Handsome Men

Website Artiest
Mark Winkler & Cheryl Bentyne

Singer-songwriter Mark Winkler heeft al meer dan 250 songs geschreven. Hij trad al op in clubs in Los Angeles, in New York in de Blue Note en in Birdland, maar tevens in Londen, Tokio en Australië. Aan de UCLA extension en aan de Los Angeles School of Songwriting geeft hij al 11 jaar les in songs schrijven. Hij schrijft een column voor Music Connection magazine en doet interviews en recensies voor LA Jazz Scene.
Cheryl Bentyne werd geboren in het stadje Mount Vernon, Washington. Haar vader was een bandleider, en van haar veertiende af zong ze met hem. Haar roots liggen in klassiek, jazz, en swing. Na haar schooltijd verhuisde Cheryl naar Seattle, waar ze bij de The New Deal Rhythm Band ging. Haar volgende stop werd LA, tot ze op een dag gevraagd werd voor The Manhattan Transfer. In 1979 vervoegde ze die zanggroep en de rest is geschiedenis. Daarnaast nam ze al talloze solo cd’s op.
Na hun succesvolle samenwerking ‘West Coast Cool’ zijn beiden terug samen voor deze nieuwe cd. Daarop staan songs uit de fifties en sixties, meer bepaald 7 duetten, plus elk 2 solonummers. Mark klinkt soulvol en Cheryl jazzy. Tot de bekende covers behoren ‘Devil May Care’, hier met een Afro-Cubaans arrangement, Sinatra’s ‘The Best is Yet to Come’, Lou Reed’s ‘Walk on the Wild Side’, en Peggy Lee’s ‘Things Are Swingin'’. Op ‘Spring Can Really Hang You up the Most’ kan je gitarist Pat Kelley horen. De overige tracks zijn minder bekende covers, plus enkele originele tracks van Winkler, maar daarom niet minder hoor. Een “cool” project van hoogstaande kwaliteit.

Patrick Van de Wiele (4)

A cool project of high quality!

0 Opmerkingen

Johnaye Kendrick: Flying

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Never You Mind
Fallen
It Could Happen To You
You Two
The Very Thought of You
I've Got No Strings
Scorpion
The Lonely One
3x5
Secrets
Boxed Wine
Flying

Website Artiest
Johnaye Kendrick

Het regent hier nieuwe jazz cd’s! Neem nu de Amerikaanse Johnaye Kendrick, die geboren werd en opgroeide in San Diego. In 2005 behaalde ze een Bachelor of Music aan de Western Michigan University. Gedurende die tijd ontving ze een DownBeat Student Music Award als Outstanding Jazz Vocalist, en trad ze op met pianist Fred Hersch. In de herfst van 2007 werd ze aanvaard aan het prestigieuze Thelonious Monk Institute of Jazz. Ondertussen had ze kans om met Terence Blanchard, Wayne Shorter, Herbie Hancock, Danilo Perez, Kurt Rosenwinkel en Brian Blade samen te werken. Ze verkreeg dan ook haar diploma van dat instituut, en behaalde in 2009 nog een Masters in Jazz Studies aan de Loyola University. Trompettist Nicholas Payton huurde haar onmiddellijk in, maar ze zong ook met het Ellis Marsalis Quartet en het New Orleans Jazz Orchestra. Momenteel woont ze in Seattle, waar ze de post van Professor of Music aan het Cornish College of the Arts bekleedt. In 2014 bracht ze haar debuut-cd uit, en nu is de opvolger er. Daarop staan 6 originele tracks evenals 6 covers van jazz en popstandaards. De originele track ‘Never You Mind’ opent, waarna de mooie mid-tempo track ‘Fallen’ volgt. Op klassieker ‘It Could Happen To You’ gaat ze scatten, gevolgd door de dromerige ballade ‘You Two’, speciaal geschreven voor haar tweeling. Ze covert ‘The Very Thought of You’, en blaast nieuw leven in ‘I've Got No Strings’ uit ‘Pinocchio’. ‘Scorpion’ is eerder bluesy jazz, met veel percussie, terwijl ‘The Lonely One’ op melancholische wijze doet terugdenken aan Nat “King” Cole. Dit is voor mij één van de mooiste tracks hier. ‘Secrets’ is een sterke jazzballade, waarna ‘Boxed Wine’ en de titeltrack eerder bij neo-soul aanleunen. Opnieuw een aangename kennismaking!

Patrick Van de Wiele (4)

This is a pleasant introduction to this gifted jazz singer!

0 Opmerkingen

Marty Elkins: Fat Daddy

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Turned The Tables On Me
On Revival Day
How Can You Face Me
That's All There Is To That
It's Too Hot For Words
Cow Cow Boogie
I Cover The Waterfront
It's A Pity To Say Goodnight
My Old Flame
Fat Daddy
I Can't Face The Music
Sugar
These Foolish Things
Trav'lin All Alone

Website Artiest
Marty Elkins

De Amerikaanse jazzzangeres Marty Elkins ziet het levenslicht in Jersey City, New Jersey. Als kind luisterde ze meestal naar soul radiostations, maar wanneer ze naar het college ging in Boston, veranderde haar voorkeur naar jazz. Later ontmoette ze jazzmusici en Dave McKenna zette haar ertoe aan om met hem te zingen. In het begin van de jaren ’80 verkaste ze weer naar New York, waar ze in restaurants en bars zong. Ze heeft echter een voorkeur voor oudere jazz en swingende tunes. Met haar bluesachtige stem interpreteert ze standaards van Alice Faye, Ella Fitzgerald en Ethel Waters. Haar nieuwe cd, die al in juli verscheen, bevat dan ook covers van songs die 50 à 60 jaar geleden geschreven werden. Dat hoor je onmiddellijk met de opener ‘You Turned The Tables On Me’, die ze ontspannen brengt en inderdaad aan Ella doet denken. Vervolgens gaat ze naar de kerk met het swingende ‘On Revival Day’, waarna ze Fats Waller covert met ‘How Can You Face Me’. ‘That's All There Is To That’ is een trage versie van Dinah Shore, gevolgd door de swing van Billie Holiday’s ‘It's Too Hot For Words’. De cowboysong ‘Cow Cow Boogie’ uit Ella’s repertoire is de volgende, en dan neemt ze terug Billie Holiday bij de hand met het rustige ‘I Cover The Waterfront’. ‘It's A Pity To Say Goodnight’ klinkt opgewekter, met de ballade ‘My Old Flame’ die erop volgt. De titeltrack gaat terug tot Dinah Washington, waarna ‘I Can't Face The Music’ één van de oudste tracks hier is (1926). ‘Sugar’ dateert uit datzelfde jaar, gevolgd door het romantische ‘These Foolish Things’. En ‘Trav'lin All Alone’ sluit af. Deze tracks klinken nog zo fris als indertijd. Marty is dan ook een geprezen opvolgster van die jazzy ladies.

Patrick Van de Wiele (4)

These tracks sound as fresh as in those days. Marty is a praised successor of those jazzy ladies.

0 Opmerkingen

Ashford & Simpson: Love Will Fix It – The Warner Bros. Records Anthology 1973-1981

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

(I'd Know You) Anywhere
Bend Me
Gimme Something Real
Have You Ever Tried It
Main Line
Everybody's Got To Give It Up
Ain't Nothin' But Maybe
Somebody Told A Lie
It'll Come, It'll Come, It’ll Come
Sell The House
One More Try
Tried, Tested & Found True (Single Version)
Over And Over (Single Version)
So, So Satisfied (Single Version)
Send It
Don't Cost You Nothing (Single Version)
By Way Of Love's Express
Top Of The Stairs
Bourgie Bourgie

Disc 2

It Seems To Hang On
Is It Still Good To Ya
Ain't It A Shame
The Debt Is Settled
Get Up And Do Something
Flashback (Single Version)
Found A Cure
Nobody Knows
Crazy
Stay Free
Love Don't Make It Right
I Ain't Asking For Your Love
Happy Endings (Single Version)
Get Out Your Handkerchief
It Shows In The Eyes
It's The Long Run
Live Medley

Disc 3

Found A Cure (Tom Moulton Mix)
Love Don't Make It Right (12" John Morales M+M Disco Mix)
Stay Free (12" Mike Maurro/Wayne Dickson Groove Line Disco Mix)
It Seems To Hang On (12" Disco Mix)
Don't Cost You Nothing (12' Disco Mix)
Tried, Tested & Found True
Over And Over (12" Disco Mix)
One More Try (12" Disco Mix)
Flashback (12" Disco Mix)
Bourgié Bourgié (Joe Claussell's Classic Mix)
Tried, Tested and Found True (12" Mike Maurro Instrumental Reprise)

Website Artiest
Niet gekend

Wie kent er niet het legendarische songwriters duo Nick Ashford & Valerie Simpson? Dit team van man en vrouw schreef heel wat hits bij mekaar, beginnend bij Motown in de sixties, zoals ‘Ain’t No Mountain High Enough’, ‘You’re All I Need To Get By’, ‘Ain’t Nothing Like the Real Thing’ en ‘Reach Out and Touch (Somebody’s Hand)’. Nick werd geboren op 4 mei 1941, en Valerie op 26 augustus 1946. Ze leerden mekaar kennen in de kerk in 1964. Nu heeft het label Groove Line Records (www.groovelinerecords.co.uk) een driedubbele anthologie op de markt gebracht met daarop alle hits uit de periode toen ze voor Warner Bros. Records opnamen, plus enkele onuitgegeven tracks, plus een cd met daarop 12” disco remixen. Uiteraard zijn ze bij het grote publiek best bekend voor hun hit ‘Solid’, maar die dateert uit 1984. Maar deze anthologie bevat hits zoals ‘(I'd Know You) Anywhere’, ‘Main Line’, ‘So, So Satisfied’, ‘Send It’, ‘Don't Cost You Nothing’, ‘It Seems To Hang On’, ‘Is It Still Good To Ya’, ‘Found A Cure’, ‘Love Don't Make It Right’, naast club hits zoals ‘One More Try’, ‘Tried, Tested & Found True’, ‘Bourgie Bourgie’ en ‘Stay Free’. En om uw geluk niet op te kunnen werd een derde cd toegevoegd met daarop de 12 inch disco remixen door Tom Moulton, Joe Claussell, John Morales en Mike Maurro & Wayne Dickson. In het bijbehorende 28 pagina tellende cd-boekje krijg je bovendien uitgebreide “liner notes”, informatie door Ray Chew en Chic zanger Fonzi Thornton, en eerbetoon door bekende artiesten. Ashford overleed echter op 22 augustus 2011 aan de gevolgen van keelkanker. Dit is dan ook een essentiële collectie die u niet mag missen, om dit legendarische duo te (her)ontdekken! Uitermate aanbevolen!

Patrick Van de Wiele (5)

This is an essential collection, that you can’t afford to miss, to (re)discover this legendary duo! Highly recommended!

0 Opmerkingen

Cappaert: Warrior Of The Good

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Moonshine
Let’z Depend On Us
Emotional Complexity
Through A Keyhole
Floating
The Last One
Crowns
Dictionary Of Youth
The Orange Sunset
Warrior Of The Good
Shaken Or Stirred
In Between The Right And The Wrong
When The Lights Are Low

Website Artiest:
Cappaert

Poëtische volzinnen ter verheerlijking van ‘Warrior Of The Good’, het nieuwe album van de zusjes Cappaert, hoeven niet meer. Goede wijn moet gedronken worden en muziek moet je in dit geval zeker individueel beluisteren. Hoe kan dat krachtiger dan in het donker? Zoals bij hun live-performances trouwens. Vlei je neer in je doka en laat de songs van Annelies langzaam binnensijpelen. Melancholie, romantiek en een zelden keer een bruuske uitspatting zijn de hoofdingrediënten van een album dat drijft op emotie. Eclectisch in het stijlaanbod: een streepje country in Moonshine, een vleugje oosters in Emotional Complexity, de betere Lucinda Williams in ‘Through A Keyhole’ of het iets vlottere ‘Floating’, of het jazzy ‘Crowns’. Het zijn echter de zeemzoete vocals die je meevoeren in de wereld van Cappaert. Annelies weet perfect hoe krachtige songs te componeren, maar nog indrukwekkender is de zangtechnische vertolking van beide zusjes. Luister eens naar ‘In Between The Right And The Wrong’ dat een Sunny Valentine-sfeer niet kan verbergen. Het album Warrior Of The Good zweeft ergens tussen chanson en americana. Zelf noemt Annelies het “roots, woods and moods”. Maar ligt de toekomst van Cappaert dan niet ergens in jazz? Of creëert het onverwachte juist spanning? Het ontbreekt het album misschien aan meer up-tempo songs in een grote toonaard, maar dat is louter een keuze. Toch?
Als toemaatje krijg je in deze schitterende grafische uitgave (alles zelf ontworpen door Annelies!) ook nog een bonus track. Annelies schreef namelijk de titelsong voor de tv serie ‘Zie Mij Graag’, een rocksong op oude leest geschoeid. Even een complete ontnuchtering op dit wiegende melancholische album.
Getriggerd voor één van die spannende concerten in het donker: op 12/10 in Neerpelt, 21 okt. in Beernem en op 28 okt. in Heist-Op-Den-Berg. Niet te missen!

Marino Serdons (4)

Never thought a Belgian female singer could be compared with Janis Ian or Carole King. The intimate vocals on strong melodic arrangements create peace in heart and mind. Music for the quality searcher.

0 Opmerkingen

Frank Bey: Back In Business

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Back In Business
Gun Toting Preacher
Take It Back To Georgia
Cookie Jar
The Half Of It
Where You Been So Long
Better Look Out
Ain’t No Reason
Blame Mother Nature
Give It To Get It
Yesterday’s Dreams

Website Artiest
Frankey Bey

Frank Bey werd geboren en getogen in Millen, Georgia. Net zoals zoveel collega vocalisten begon ook kleine Bey met het zingen in een kerkkoor. Samen met zijn broer en neven toerde hij succesvol met de groep The Rising Sons. Op zijn zeventiende trad hij dan toe tot de Otis Redding Revue en was er tevens de vaste openingsact. Tijdens die periode leerde hij ook hoe een publiek te entertainen. In de vroege jaren ’70 vormde Bey dan de radicale funk band Moorse Vanguard. De band splitte toen ze een recorddeal met James Brown misliepen. Frank Bey besloot dan maar om voor zeventien jaar te stoppen met performen. Maar gelukkig voor ons keerde hij terug naar de muziek business. Frank heeft inmiddels ook twee Blues Music Award-nominaties ontvangen voor ‘Soul Blues Artist of The Year’, evenals twee nominaties voor ‘Soul Blues Album of Te Year’. Frank Bey woont nu in Philadelphia en verklaart stoutmoedig dat hij met zijn vierde release ‘Back In Businees’ is. De release is opgenomen en geproduceerd in Nashville door tweevoudig Grammy-winnaar Tom Hambridge. De Chicago blues getinte titeltrack is zowel autobiografisch als symbolisch voor Bey's geïnspireerde zangcarrière, die hij als kind in zijn geboortestad Millen absorbeerde. Bey’s studiomuzikanten waren Delbert McClinton's gitarist Rob McNelly, Buddy Guy’s toetsenist Marty Sammon en bassist Tommy MacDonald, die ook met Hambridge samenwerkte op enkele Grammy-winnende albums voor Buddy Guy. Bey heeft een pakkende bariton stem waarmee hij ook live zijn fanbase charmeert. En de songs steken boordevol variatie. Van het funky ‘Cookie Jar’ gaat het gezwind naar Sam McClain’s ‘Where You Been So Long’ en de R&B ballade ‘The Half Of It’. De swingende jump en boogie song ‘Better Look Out’ divergeert dan weer met het popgevoelige ‘Is Not No Reason’ en de loves ong ‘Blame Mother Nature’. Frank Bey is een topper!

Philip Verhaege (4 ½)

Nola Blue Records is delighted to announce the addition of "The Southern Gentleman of the Blues" Frank Bey to the label. Recorded and produced in Nashville by two-time Grammy winner Tom Hambridge, the title track is both autobiographical and symbolic of Bey's inspired return to the singing career he began as a child in his hometown of Millen, Georgia.

0 Opmerkingen

Leon Redbone: Strings And Jokes (Live In Bremen 1977)

26/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:
Bremen, Glocke, January 12th 1977

Champagne Charlie
I Ain’t Got Nobody
Ain’t Misbehavin’ (I’m Saving My Love For You)
Has Anybody Seen My Gal
Big Time Woman
My Walkin’ Stick
Diddie Wa Diddie
Polly Wolly Doodle

Bremen, Post-Aula, October 3rd 1977

Nobody Knows But Me
Diddie Wa Diddie
When I Take My Sugar To Tea
I Ain’t Got Nobody
Champagne Charlie
Ain’t Misbehavin’ (I’m Saving My Love For You)
Polly Wolly Doodle
Please Don’t Talk To Me When I’m Gone

Website Artiest
Leon Redbone

Live zag ik de man nooit aan het werk, maar toen ik destijds op televisie flarden zag van een optreden, had deze Canadees er dadelijk een fan bij. Daarom ben ik ook enorm verheugd met de uitgave van ‘Strings And Jokes’. Op een stoel zittend, met zijn wit pak en dito hoed, zijn zonnebril en snor, was de ‘dresscode’ voor zijn muziek compleet. Geboren in Cyprus in 1949, als Dickran Gobalian, brak hij in 1976 wereldwijd door, na een optreden in de TV show ‘Saturday Night Live’. Zelf noemt Leon zich een entertainer, een woord dat allesomvattend is voor zijn oeuvre dat bestaat uit een mix van jazz, blues, ragtime en Tin Pan Alley klassiekers. Kortom muziek uit de twintiger jaren. Zijn fingerpicking is ronduit fenomenaal. Hiermee staat Redbone op eenzame hoogte. Maar ook vocaal is hij uniek. Zingen wordt murmelen, grommen, fluiten en jodelen, wat de oude muziek nog tonnen meer cachet geeft. Bovendien is een gezonde dosis humor hem ook niet vreemd.
De opnames die MIG Music op dit album bundelt, dateren uit 1977, dus onmiddellijk na zijn doorbraak. Dat verklaart waarom hij op het eerste concert als voorprogramma voor Leo Kottke geboekt stond. Hier werd hij ook geassisteerd door Jonathan Dorn op tuba. Het concert van 3 oktober klinkt, met enkel gitaar en sporadisch mondharmonica, minimalistisch en laat de echte Leon Redbone horen. Zijn meest bekende song is ongetwijfeld ‘Champagne Charlie’, maar Leon heeft zoveel meer te bieden.
Bob Dylan zei ooit dat, moest hij een platenlabel opstarten, Leon Redbone de eerste artiest zou zijn die hij onder zijn vleugels zou nemen. Een mooier compliment kan een artiest zich niet dromen. In 2015 trok Redbone zich terug uit de muziekbusiness.
Diehard fans, waaronder ondergetekende, hebben al zijn albums op de plank staan. En toch mankeerde er eentje….Die is er nu met deze live opgenomen ‘Strings And Jokes’. Zonder meer een aanrader!

Lambert Smits (5)

Sublime fingerpicking, a voice that murmurs, growls, whistles and yodels and a repertoire that consists of jazz, blues, ragtime and Tin Pan Alley classics. That is the great Leon Redbone! In 2015 he retired from music, but thanks to this wonderful live record released by MIG Music, we can continue to enjoy his memorable live performances. Highly recommended!

0 Opmerkingen

Gary Brumburgh: Moonlight

25/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Day Tripper
I’ll Close My Eyes
Dig/Sweet Georgia Brown
Wichita Lineman
Moonlight
Heavy Cloud no Rain
Eggplant
My World Is Empty Without You
Just a little Lovin’ (Early in the Mornin’)
Haven’t We Met
What’ll I Do

Website Artiest
Gary Brumburgh

Gary Brumburgh werd geboren in een kleine voorstad van North Tonawanda, New York en erfde waarschijnlijk zijn zangstem van zijn moeder, de klassieke zangeres/pianiste/lerares Doris (geboren Howe) Brumburgh Maretti. Op zijn zevende studeerde hij onder moeders begeleiding piano, vooraleer hij jaren later dat opgaf voor zingen en acteren. Op zijn veertiende stond hij dan ook al op de planken. Tijdens de jaren zestig werd hij vooral beïnvloed door The Beatles en Motown, maar tevens door crooners zoals Gordon MacRae, Peggy Lee, Dick Haymes, Vic Damone, Eddie Fisher, Matt Munro, en in het bijzonder door Jack Jones en Barbra Streisand. Na zijn afstuderen verhuisde hij naar Florida, waar hij ging studeren aan de University of South Florida voor leraar. Ontevreden daarover, kwam daar jaren later een tweede Bachelor of Arts in Fine Arts aan de Florida State University bij. Naast acteren, werd hij gevraagd als zanger van de jazzrockgroep The Winko King Band. In 1978 week hij uit naar LA om daar in theater, film en Tv aan de bak te komen. Tot hij in 2003 zich bekeerde tot jazz. Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Joe Williams, Sarah Vaughan, Shirley Horne, Sheila Jordan en vooral Mel Tormé werden zijn nieuwe inspiratiebronnen. In 2012 kreeg hij de diagnose van kanker, daarna nogmaals, en zijn jazzcarrière lag stil. Toch ging hij in remissie en trad in 2016 weer op. In juni kwam zijn nieuwe cd uit, en die ligt hier voor mij. Er staat traditionele en moderne jazz op, songs uit het American Songbook en pop uit de sixties en seventies. Zo opent hij met een cover van The Beatles’ ‘Day Tripper’, met bas over piano, en gaat verderop met een swingende cover van ‘Sweet Georgia Brown’. ‘Wichita Lineman’ wordt omgevormd tot een ballade, en de titeltrack is een track uit de film ‘Sabrina’. The Supremes’ ‘My World Is Empty Without You’ brengt hij in een somber, reflecterende bui. Daarentegen wordt ‘Just a little Lovin’ (Early in the Mornin’)’ eerder een bossa nova dan een wals. Hopelijk wordt Gary met dit project wat bekender, hij verdient het.

Patrick Van de Wiele (4)

I hope that Gary Brumburgh gets more attention with this sophomore project, he deserves it!

0 Opmerkingen

Noa Levy: Take Two

25/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don’t Rain on my Parade
I’ve Got You Under My Skin
Social Call
Someday My Prince
Laura

Website Artiest
Noa Levy

Dat muziek een globale belevenis is, weten we al lang. Neem nu de in Jeruzalem geboren zanger Noa Levy, die opgroeide in Israël. Ze trad op met Israëls Nationaal Kamerorkest, toerde met Yoni Rechter, en was jarenlang medezangeres van de Abba coverband Waterloo. In 2016 verhuisde ze naar San Francisco, en dompelde zich daar onder in de wereld van de jazz. Momenteel studeert ze aan het California Jazz Conservatory in Berkeley, CA. Ze was pas 4 toen haar grootouders haar zingend en dansend op een muziekfestival aantroffen. Acht jaar later ontdekte ze haar zangstem, en was geboeid door Freddy Mercury (Queen). Op haar achttiende vervulde ze haar militaire dienst en toerde met het IDF’s prestigieuze Navy Ensemble. Nu is haar debuut EP uitgekomen. Ondertussen zingt ze jazz, rock, cabaret, musicals en pop. Op die EP staan 5 tracks, waaronder een cover van Cole Porter’s ‘I’ve Got You Under My Skin’, en een van ‘Someday My Prince’. Haar muziek klinkt als minimalisme, met weinig muziekinstrumenten. Ze werd live opgenomen in de studio.

Patrick Van de Wiele (3½)

This EP contains 5 tracks with little instrumentation. Noa brings covers of known and lesser known jazz standards.

0 Opmerkingen

Rick Sparks: Half Moon Bay

25/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sand and Stars
Half Moon Bay
Sunlight in her Hair
You’re so Nice
Ocean Blue
First Light
Lonely Sea
Whisper in the Wind
Sunset Dreams
Summer’s Gone

Website Artiest
Rick Sparks

De Amerikaanse keyboardspeler Rick Sparks is op verschillende manieren muzikaal beïnvloed. Grootvader bespeelde de banjo, hijzelf was tijdens de jaren ’70 en ’80 Dj, hij programmeerde tevens een New Age radiostation, en heeft nu zijn vijfde album uitgebracht. Pianolessen begonnen op zijn zevende, waarna hij dat als teenager in de kerk mocht doen. Later behaalde hij zijn master in muziek en begeleidde artiesten zoals The 5th Dimension's Marilyn McCoo & Billy Davis Jr., gospelzanger Alvin Slaughter van het Brooklyn Tabernacle, en American Idol finalist Phil Stacey. Alhoewel op zijn repertoire gospel, pop en klassiek stonden, bracht een bezoek aan een antiekwinkel in 2007 daar verandering in. Toen hij pianomuziek hoorde, gingen zijn ogen en oren open. Het album ‘Christmas Love’ volgde kortelings daarop. Op deze nieuwe cd staan 7 originele composities, plus 3 instrumentale covers van minder bekende songs van Brian Wilson (Beach Boys). Hijzelf noemt de muziek “summer chill music”. De oceaan stond dan ook als muzikale inspiratiebron, waar je kan wandelen langs het strand of naar de geluiden van de zee luisteren. Vredevolle tracks, hoofdzakelijk pianospel, aangevuld met strijkers, synthesizers enz. Je krijgt inderdaad romantische indrukken bij het beluisteren van ‘Sand and Stars’, van een koppel dat ’s avonds in het maanlicht een strandwandeling maakt. De inspiratie voor de titeltrack kreeg Brian Wilson toen hij een surfgemeenschap op de Californische kust ontdekte. ‘Sunlight in her Hair’ opent met akoestische gitaar, en de overige tracks blijven rust en vrede uitstralen. De cd is dan ook perfect om deze zomer mee af te sluiten, om terug te denken aan die mooie zomerdagen (al dan niet op het strand). Geïnspireerd door Brian Wilson’s surf en strandmuziek.

Patrick Van de Wiele (4)

An ideal album to finish the summer, to think back of those wonderful sunny days (on the beach or not). Inspired by Brian Wilson’s surf and beach music.

0 Opmerkingen

Kat Danser: Goin’ Gone

25/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Goin’ Gone
Voodoo Groove
Memphis, Tennessee
Chevrolet Car
Kansas City Blues
Hol’ Up, Baby
Train I Ride
My Town
Light The Flame
Time For Me To Go

Website Artiest
Kat Danser

Haar vijfde album ‘Goin’ Gone’ realiseerde Kat Danser in samenwerking met de Juno Award winnende producer Steve Dawson, die hier tevens de gitaar en de pedalsteel bespeelt. Hierop trekt ze diep het Zuiden in, op zoek naar de oorsprong van de rootsmuziek en de blues. Een trip waarop wij haar mogen vergezellen aan boord van een prachtige bordeauxkleurige Ford Lead Sled uit 1949. Al vlug wordt duidelijk dat Kat niet simpelweg blues speelt. Zij studeert, beleeft, absorbeert de muziek uit de naar zweet, bier en rook ruikende juke joints, om ze daarna op haar manier over te brengen.
Totnogtoe was Danser een volslagen onbekende voor mij en goed dat hier verandering in kwam, al klinkt Kat bij een eerste beluistering een beetje vreemd en onwennig. Haar stem heeft een donker kleurtje en haar bereik is beperkt. Na meerdere beluisteringen laat zich echter de schoonheid hiervan horen. De stem past namelijk perfect bij haar stijl. Geen wilde, enthousiaste uithalen, maar een ‘down to earth’ gevoel is de kracht van dit album. Geassisteerd wordt Kat door een stel muzikanten die de klappen van de blueszweep kennen. Een extra pluimpje mag toegekend worden aan Jim Hoke voor zijn bijdrage op de mondharmonica. Acht nummers vloeiden uit Kats pen. Voor de covers koos ze voor ‘Chevrolet Car’ van Sam McGhee en bij Mississippi Fred MacDowell pikte ze ‘Train I Ride’ op. Alle 10, stuk voor stuk sterk in de blues gewortelde songs die zonder meer bestaansrecht hebben. Zo geeft ze de slowblues ‘Kansas City Blues’ door het gebruik van pedalsteel een aangename country feel. Aan die andere slowblues ‘My Town’ voegt ze dan weer een heerlijk stukje mandoline toe. Haar sterkste troeven speelt ze echter pas uit bij afsluiter, het trage ‘Time For Me To Go’. Hopelijk neemt ze de titel van dit nummer niet al té letterlijk en werkt ze ondertussen naarstig verder. Mooie ontdekking!

Lambert Smits (4)

Without denying the authentic blues, Kat Danser walks new paths with her specific approach.

0 Opmerkingen

Kate Reid: The Heart Already Knows

24/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Something to Live for
Confessin’
No More
Two Grey Rooms
Stars
Busy Being Blue
Just a Lucky so and so
Secret of Life
If I Should Lose You
Minds of their Own
Lazin’ Around with You

Website Artiest
Kate Reid

Jazzzangeres en pianiste Kate Reid treedt zowel op als duo, maar ook met trio en kwartet, en dat in Los Angeles en Miami. Daarnaast is ze tevens sessiezangeres in de studio en is te horen op de soundtracks van films als ‘Tinkerbell: Legend of the Neverbeast’, ‘Planes’, ‘Star Trek Into Darkness’, ‘Oz-The Great and Powerful’, ‘Epic’ en ‘Men In Black III’. Ze leende haar stem ook aan Tv-reeksen en aan publiciteitsspotjes. Dr. Kate Reid is een “associate professor of jazz voice” in het Studio Music & Jazz departement en Director of Jazz Vocal Performance aan de universiteit van Miami Frost School of Music. Ze stamt uit Cuyahoga Falls, Ohio en behaalde haar B.M. in Jazz Studies aan de Western Michigan University, een M.M. en D.M.A. in Jazz Vocal Performance aan de universiteit van Miami. Op haar derde album wordt ze bijgetreden door Taylor Eigsti op piano, Fred Hersch op piano, Larry Koonse op gitaar, Romero Lubambo op gitaar en Paul Meyers op gitaar. De tracks zijn afwisselend jazzstandaards, moderne jazz en popsongs. Opener ‘Something to Live for’ is bijvoorbeeld een mijmerend nummer van Ellington & Strayhorn. Op ‘Confessin’’ improviseert ze rondom de gitaar, terwijl de klassieker ‘No More’ uit 1944 daarop volgt. Joni Mitchell’s ‘Two Grey Rooms’ is de volgende cover, waarna ‘Stars’ ietwat Latin aanvoelt. ‘Busy Being Blue’ is een trage ballade, met Duke Ellington’s ‘Just a Lucky so and so’ daarop volgt. James Taylors ‘Secret of Life’ is nog een cover, gevolgd door ‘If I Should Lose You’. En soms doet haar stem me wat aan Diana Krall denken. ‘Minds of their Own’ is weerom een trage ballade, waarna het relaxte ‘Lazin’ Around with You’ afsluit. Een rustige cd, en leuke ontdekking.

Patrick Van de Wiele (4)

A relaxed album, a nice discovery!

0 Opmerkingen

Emiliano Deferrari: Monty

24/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Aria
Essere
Ecco
L’atroverso
Vuoto
Get It Right
White Life
Monty
Fuoco

Website Artiest
Emiliano Deferrari

Sedert 2014 leeft de Italiaanse multi-instrumentalist Emiliano Deferrari in Brussel. Emiliano werd in 1977 in Genua, Italië geboren, en begon op zijn zesde al met gitaar te spelen. Vijf jaar later nam hij zijn eigen muziek op, en speelde en zong jazz, rock en wereldmuziek bij verschillende Italiaanse bands. In 2005 produceerde hij in Rome zijn debuut. Sindsdien toerde hij door Italië, en tussen 2007 en 2011 was dat met Adriano Arena als The Loop Duo. Sinds 2008 werkt hij met Matteo Nahum aan het project Nanaue, en ze hebben al 8 singles en 1 album uitgebracht. Zijn nieuwe album nam hij op tussen november 2016 en september 2017. Het werd daarna gemixt in Valencia door Nahum, en gemastered in Brooklyn, New York. Emiliano schreef alle songs zelf en bespeelt alle instrumenten zelf. Het merendeel bevat Italiaanse teksten, plus 2 instrumentale tracks. Het concept waarop het album gebaseerd is, is een trage afdaling in de hel, gevolgd door een trage heropleving en de zoektocht naar een evenwicht tussen de misleide krachten, houdingen en wil van een man. Een autobiografische voostelling dus van gemeenschappelijke geestesgesteldheden van de mensheid. En dat allemaal opgenomen in eenzaamheid. Het merendeel klinkt als popsongs, maar soms ook wat jazzy of zelfs progressieve rock.

Patrick Van de Wiele (3½)

Poppy tracks, sometimes jazzy and even some prog rock.

0 Opmerkingen

Kimia Penton: Where the Rain Falls

24/9/2018

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Not Goodbye
Show Me Love
Where the Rain Falls
Stepping Stones
First and Last Time
Alive Again

Website Artiest
Kimia Penton

Singer-songwriter, violiste en psychologe Kimia Penton werd geboren in het Midden Oosten, groeide op in Londen, en woont nu in Dallas, Texas. Op haar zevende nam ze klassieke vioollessen, en hield zowel van Westerse als Oosterse muziek. Tijdens haar tienerjaren begon ze zelf songs te schrijven en gitaar te spelen, om op die manier verschillende culturen en muziekgenres te bestuderen. Haar nieuwe EP bevat een mix van pop, jazz, en wereldmuziek. Het zijn allemaal originele tracks die ze schreef samen met gitarist & pianist Kelyn Crapp. Daarnaast kreeg ze nog steun van bassist Mike Luzecky, drummer Matt Young, en keyboardspeler Jordan Gheen. De EP opent met het folkachtige ‘Not Goodbye’, gevolgd door het jazzy ‘Show Me Love’. De titeltrack is akoestisch, waarna ‘Stepping Stones’ op piano gestoeld is. Vervolgens keert Kimia terug naar folk met ‘First and Last Time’, waarna de EP besluit met het levendige ‘Alive Again’, voor mij de beste track hier. Elke song bevat een boodschap van doorzetting, perspectief en hoop.

Patrick Van de Wiele (3½)

Every song on this EP contains a message of perseverance, perspective and hope. Folk, mixed with jazz and world music.

0 Opmerkingen

<<Vorige

CD & vinyl REVIEW BLOG

Blues Caravan 2018: Mike Zito, Vanja Sky, Bernard Allion

Ike Turner And The Kings Of Rhythm: Trailblazin’ The Blues

Rachelle Coba: Blink

Hanna Paulsberg Concept: Daughter of the Sun

Blue Largo: Before the Devil Steals Your Soul

The South Florida Jazz Orchestra: The Music of Gary Lindsay – Are We Still Dreaming

The Collins Kids: Rockin’ And Boppin’

Lee Palmer: Horns & Harps

Jocelyn Michelle: Live at Viva Cantina!

Michika Fukumori: Piano Images

Christine Hitt: Magical Kite

Mark Winkler & Cheryl Bentyne: Eastern Standard Time

Johnaye Kendrick: Flying

Marty Elkins: Fat Daddy

Ashford & Simpson: Love Will Fix It – The Warner Bros. Records Anthology 1973-1981

Cappaert: Warrior Of The Good

Frank Bey: Back In Business

Leon Redbone: Strings And Jokes (Live In Bremen 1977)

Gary Brumburgh: Moonlight

Noa Levy: Take Two

Rick Sparks: Half Moon Bay

Kat Danser: Goin’ Gone

Kate Reid: The Heart Already Knows

Emiliano Deferrari: Monty

Kimia Penton: Where the Rain Falls

Archives

Categories