KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Rev. Peyton’s Big Damn Band: Honeysuckle

19/2/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Honeysuckle
  2. Looking For A Manger
  3. Like A Treasure
  4. One Dime Blues
  5. Nell (Prison Cell Blues)
  6. Freeborn Man
  7. I Can’t Sleep
  8. Let Me Go
  9. The Good Die Young
  10. Keep Your Lamp Trimmed And Burning
  11. Mama Do
 
Website Artiest4
Rev. Peyton Big Damn Band
 
​Rev. Peyton’s Big Damn Band is vaak genoemd als een van ‘the beste front-porch bluesband of the world’. Een Band die wordt geëscorteerd door Reverend Peyton , hij die wordt beschouwd als een van de beste hedendaagse fingerpick-artiesten. The Rev. heeft een reputatie opgebouwd als enerzijds een bijzonder overtuigende artiest, maar ook als een overtuigende evangelist. Zijn rootsy en country bluesstijl inspireerde hem al vrij vroeg. Dit alles prikkelde zijn verbeelding, én samen met zijn band beleefde hij pelgrimstochten naar Clarksdale, Mississippi, bestudeerde bluesmeesters als T-Model Ford, Robert Belfour en David ‘Honeyboy’ Edwards. Reverend Peyton wordt vergezeld door zijn vrouw en wasbordvirtuoos Washboard Breezy Peyton én door de diepe drumritmes van Jacob "The Snakob" Powell. De nieuwe plaat ‘Honeysuckle’ werd geproducet en opgenomen door Reverend Peyton en gemixt door zesvoudig Grammy-winnaar Vance Powell. De plaat omvat veel speciale gasten, waaronder de gospelmuziekgroep The McCrary Sisters op het nummer ‘Manger’, Blues Music Hall of Famer en Grammy-genomineerde mondharmonicaspeler Billy Branch, op het Blind Lemon Jefferson-nummer ‘Nell’ (Prison Cell Blues), Grammy-award-winnende en IBMA's tienvoudig Fiddle player of the Year Michael Cleveland op ‘Freeborn Man’ én Colton Crawford van The Dead South speelt banjo op ‘The Good Die Young’. Deze plaat is een terugkeer naar zijn roots, een zeer persoonlijke mix van oude en nieuwe nummers die Peyton hebben gevormd. Het is tevens voor de band een van de meest akoestische langspelers in jaren, opgenomen met vintage microfoons, gitaren en opnameapparatuur, en uiteraard met zijn National-gitaar. Er zit een vleugje Big Damn Band in de mixture om het wat spannender te maken, en een korte lijst van legendes waar hij altijd al van had gedroomd om mee samen te werken.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The new album from Reverend Peyton’s Big Damn Band, Honeysuckle, is scheduled for independent release on February 21, 2025, via Family Owned Record/Amplified Distribution. Often called “the greatest front-porch blues band in the world,” the Big Damn Band is led by Reverend Peyton, who is considered to be the premier finger picker playing today. Rev has earned a reputation as both a singularly compelling performer and a persuasive evangelist for the rootsy, country blues styles that captured his imagination early in life and inspired him and his band to make pilgrimages to Clarksdale, Mississippi, to study under such blues masters as T-Model Ford, Robert Belfour, and David “Honeyboy” Edwards. Reverend Peyton is accompanied by his wife, the washboard virtuoso, Washboard Breezy Peyton, and kept on time by the deep rhythms of Jacob “The Snakob” Powell.
0 Opmerkingen

Dick Earl’s Electric Witness: Get Up Off The Ground

13/11/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Get Up Off the Ground
  2. Black Lines and White Crosses
  3. Eggs
  4. Sarah
  5. The Vineyard
  6. I Hear You Calling
  7. Once Again
  8. Wishin'
  9. On Her Heart
  10. Left Standing
  11. Into The Fire
 
 
Website Artiest
Dick Earl’s Electric Witness
 
Dick Earl verspreidt al tientallen jaren de liefde voor blues met zijn rauwe zang, stevige gitaarstijl en meeslepende mondharmonica. Met bassist Isaac Ericksen, drummer Mari Ericksen en achtergrondzangers Alice en Zoe Ericksen presenteert Dick Earl’s Electric Witness, een ritmesectie die zijn gelijke niet kent en die bekendheid heeft verworven op talloze podia. Als langdurig lid van de Las Vegas Blues Society heeft Dick Earl opgetreden met talloze bekende studioartiesten, gewerkt als muzikant in het Tuacahn Amphitheater, het podium gedeeld met Tas Cru, een nationaal bekroonde artiest, en was zelfs te zien in de documentaire "Into the Fire", die in première ging op Doc Utah (2022) en de prijs voor beste speelfilm won op het Zepstone Film Festival (2023). Onlangs deed Electric Witness mee aan de International Blues Challenge 2023 in Memphis, Tennessee, waar ze als derde eindigden. ‘Get Up Off The Ground’ is het langverwachte tweede album van Dick Earl's Electric Witness, dat volgt op het live zelfgetitelde album uit 2020. Dit nieuwe studioalbum is opgenomen in de Tone Factory in Las Vegas. De diffuse titeltrack ‘Get Up Off the Ground’ is als een open deur intrappen voor Dick en band. En divergeert meteen met de swingende West Coast blues van ‘Black Lines and White Crosses’ en het funky ‘Eggs’. Het nummer ‘Sarah’, met Mike Green op het orgel, heeft een pop vibe, spijkert ‘The Vineyard’, met de blazerssectie van Jimmy Carpenter, saxofoon; Jason Levi, trompet; en Jean-Francois Thbeault, trombone, zich met die swampy sound en is ‘I Hear You Calling’ een gezellig countrynummer. Van het popnummer ‘Once Again’ gaat het naar de slowbluessongs ‘Wishin’ en ‘Left Standing’, een funky ‘On Her Heart’ en het Crescent City en swampy ‘Into The Fire’. 
 
Philip Verhaege
Afbeelding
As a long-standing member of the Las Vegas Blues Society, Dick Earl has performed with numerous noted studio artists, worked as a pit musician at Tuacahn Amphitheater, shared the stage with Tas Cru, a national award-winning recording artist, and was even featured in the documentary "Into the Fire" which premiered at Doc Utah (2022) and won Best Feature at Zepstone Film Festival (2023). This is the highly anticipated sophomore album from Dick Earl’s Electric Witness; it follows on the heels of 2020’s live self-titled album. This new studio album was recorded at the Tone Factory in Las Vegas. 
0 Opmerkingen

Dede Priest & Johnny Clark’s Outlaws: Best Pieces

6/6/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Desert Garden
  2. Never Too Late To Go To Nashville
  3. Boat In The Attic
  4. Best Pieces
  5. Rusty Cage
  6. Desdemona & Othello
  7. Blade Of Grass
  8. 99 ½ Won’t Do
  9. In This Lifetime
  10. Tender Rain
 
Website Artiest
Dede Priest
Johnny Clark & The Outlaws

​De Amerikaanse zangeres, violist/gitarist en songschrijfster Dede Priest groeide op in Texas. Nu vindt ze al enkele jaren een vast stek bij onze noorderburen. Naast filosofie studeerde Dede ook klassieke viool, waarop ze dan aanvankelijk tokkelde zoals op een gitaar. Haar soulmates bassist Ray Oosenrijk, drummer Leon Toonen en Johnny Clark (gitaar/vocals) vormden alweer de ideale ritmesectie voor dat immense stemtimbre van Dede Priest dan ook wel heeft. Ze speelt dan ook nog eens meer dan behendig viool en gitaar. De coöperatie tussen Dede en Johnny begon ergens in 2015. De stijl van gitaar wizzard Johnny Clark zit ergens gebeiteld tussen de Ierse god Rory Gallagher en die typerende Texas bluesstijl. De EP ‘Crocuses From Ashes’ was de opvolger van de succesvolle debuutplaat  'Flowers Under The Bridge' uit 2017 en ‘When Birds Were Snakes’ (2021), een plaat die overweldigend swingt en aangenaam divergeert. Nu is er de release ‘Best Pieces’, een titel die we best wel letterlijk én figuurlijk kunnen noemen. Wat een langspeler is dat wel niet, en dit tien originele songs lang! De nummers zijn zeer persoonlijk en reflecteren de wereld waarin we leven. Met hulp van goede vriend en veelgeprezen muzikant Richard Van Bergen en de “buizenmagie” in de vintage opnamestudio Tub Thumper Records van Bird Stevens, voegden Dede Priest en Johnny Clark’s Outlaws nog een nieuwe laag toe aan deze nummers. Een summum dat hun stijl nog  verder ontwikkeld en vooral ontplooid. De track ‘Desert Garden’ is niet meteen een song dat je mag verwachten als albumopener. Het rustig opbouwend nummer is met zijn tweezang een knappe ballade. En ook ‘Never Too Late To Go To Nashville’ catalogeert zich in dat rijtje. ‘Boat To The Attic’ is een swampy nummer dat divergeert met de slowblues ‘Best Pieces’, de Texas countrysong ‘Rusty Cage’, dat overgaat in een heavy chapiter, én het viool begeesterde ‘Desdemona & Othello’. En dan moet de bikersong ‘Blade Of Grass’ en het swingende én lekker spijkerende country extatische ‘99 ½ Won’t Do’ nog de revue passeren. Met ‘In This Lifetime’ trekken we onverwijld naar The Lone Star State, om af te sluiten met de akoestische countryballade ‘Tender Rain’. Broeierige bluessong, enkele ballades en ingepakte rockers die zijn ingekleurd met pittige gitaarriffs zijn het trademark van de band. Heerlijk!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The songs are highly personal, reflecting on the world we live in. With the help of good friend and acclaimed musician Richard Van Bergen and the “tube magic” at Bird Stevens’ Tub Thumper Records vintage recording studio, Dede Priest & Johnny Clark’s Outlaws added yet another layer to these tracks on their new album. Sultry blues songs, several ballads and packed rockers, colored with spicy guitar riffs, are the band's trademark. An ultimate that further develops and, above all, unfolds their style. Highly recommended release…! 
0 Opmerkingen

Nick Wade: Feeling Good Is Good Enough

18/9/2023

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Sky Line Drive
  2. Sing With The Angels
  3. Broke And Busted
  4. Ease On Down The Road
  5. Lonesome Copperhead Snake
  6. Ragamuffin
  7. When You Bury My Body
  8. The Broken Hearted Man
  9. Down The Way
  10. Engineer Blues
  11. Crucifixion
  12. Raggin' My Blues Away
 
Website Artiest
Nick Wade

​Nick Wade’s muzikale reis begon 32 jaar geleden, toen hij op vijfjarige leeftijd zijn eerste les kreeg van zijn grootvader, Johnny Wade, een professionele jazzmuzikant die speelde met grootheden als Charlie Parker, Dizzy Gillespie en  Freddie Slack. Johnny kon wel tien blaasinstrumenten bespelen, waaronder mondharmonica en was zelfs behendig op piano. Pas op 22-jarige leeftijd begon Nick eindelijk serieus met muziek om te gaan. Hij leerde zichzelf gitaar spelen en verdiepte zich in de geëlektrificeerde Chicago-stijl. Maar het zou de muziek van Robert Johnson zijn die de katalysator werd voor een totale toewijding aan country blues en spirituele muziek. Na een uitnodiging om te spelen op het legendarische Bentonia Blues Festival in Bentonia, MS, kreeg hij aandacht van platenlabels en mensen uit de entertainmentindustrie. De langspeler ‘Feeling Is Good Enough’ is de debuutplaat voor Nick Wade. Hij neemt ons meteen mee naar die diepe Delta, we settelen ons op een frontporch en genieten van zijn muzikaliteit in heel wat gevarieerde Prewar- en country bluessongs. Mastergitarist Nick Wade komt uit een muzikale familie en zet de traditie voort met dit sterke album van klassieke en originele akoestische blues. Zijn oprechte toewijding aan de geschiedenis, het erfgoed, de geest en de waarheid van de blues is zowel uniek indrukwekkend.
 
Philip Verhaege
Afbeelding
​The release  'Feeling Is Good Enough' is the debut album for Nick Wade. He takes us immediately to that deep Delta, we settle down on a front porch and enjoy his musicianship in many varied Prewar and country blues songs. Master guitarist Nick Wade comes from a musical family and continues the tradition with this strong album of classic and original acoustic blues. 
0 Opmerkingen

Bruno Deneckere & Kathleen Vandenhoudt: Sharing The Blues

4/5/2023

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. So In Love With You
  2. Now My Lighthouse Is Gone
  3. How Broken Can A Heart Be
  4. Reach For My Arms
  5. Drifting
  6. Moonlight
  7. Your Bluebird
  8. Somewhere Down The Line
  9. The Blues
  10. Sharing The Blues
 
Website Artiest
Bruno Deneckere & Kathleen Vandenhoudt

Dat ‘Sharing The Blues’ niet het zoveelste doordeweekse bluesalbum is, zal wel niemand verbazen. ‘Sharing The Blues’ is vooral méér dan dit, wat Bruno en Kathleen dan ook op hun conto mogen schrijven. Immers Bruno en Kathleen bewezen reeds veelvuldig dat ze op de eerste rij stonden toen talent en muzikaal vakmanschap werden verdeeld. Diverse muziekgenres hebben voor dit duo geen geheimen. Maar goed, waarom is ‘Sharing The Blues’ geen bluesalbum zoals wij de onder deze noemer uitgebrachte albums kennen? Wel, vertrekkend van de oeroude bluesbasis, verrijken Bruno en Kathleen die met hun persoonlijke kennis en twist, zodat er 11 krachtige, verrassende, maar vooral steengoede songs ontstaan. Dat hun stemmen supermooi blenden, kan je meteen horen in opener, ‘So In Love With You’, inclusief een heerlijke solo op de elektrische gitaar door Bruno. Het duo legt dan ook dadelijk de lat erg hoog. Hemelse samenzang kenmerkt ook het heerlijk relaxt gebrachte ‘Now My Lighthouse Is Gone’, dat de bluesbasis duidelijk op het voorplan plaatst. Dat zowel Bruno als Kathleen ook solo vocaal sterk uit de hoek komen, is geen nieuwtje. Kathleen etaleert dat met verve in ‘How Broken Can A Heart Be’, een ballade op hoog niveau. ‘Reach For My Arms’ bevat dan weer een superieure ‘funky feel’, met wederom Kathleen die de zang voor haar rekening neemt. Een ferme dosis soul legt ze even later in het met een formidabele solo op de akoestische gitaar versierde ‘Drifting’. Met ‘Moonlight’ komt ook Bruno terug op de proppen. Samen met Kathleen zorgt het tweetal voor het aanstekelijke uptempo ‘Moonlight’. Brunos donkere stem matcht even later subliem met de emotionele vocalen van Kathleen in ‘Somewhere Down The Line’. Uit een ietwat bluesrockvaatje tappen ze opvolger ‘The Blues’, wat ze eveneens met kennis van zaken doen. Het album sluit af met de titeltrack, waarin het tweetal nogmaals laat horen dat het zowel instrumentaal als vocaal klikt tussen hen.
Met 11 originele, van uitstekende arrangementen voorziene songs en gesteund door Carlo Van Belleghem op bas en Marcus Weymaere achter de drums, leveren Deneckere en Vandenhoudt met ‘Sharing The Blues’ een parel van een album af dat internationale klasse uitstraalt.
 
Lambert Smits
Afbeelding
​It will come as no surprise to anyone that 'Sharing The Blues' is not just another weekday blues album. 'Sharing The Blues' is above all more than this, which Bruno and Kathleen can also credit. After all, Bruno and Kathleen have already proven many times that they were in the front row when talent and musicianship were divided. Various music genres hold no secrets for this duo. Anyway, why is 'Sharing The Blues' not a blues album as we know the albums released under this name? Well, starting from the ancient blues basis, Bruno and Kathleen enrich it with their personal knowledge and twist, so that 11 powerful, surprising, but above all great songs are created. You can immediately hear that their voices blend beautifully in opener, 'So In Love With You', including a wonderful solo on the electric guitar by Bruno. The duo immediately set the bar very high. Heavenly harmony vocals also characterize the wonderfully relaxed 'Now My Lighthouse Is Gone', which clearly puts the blues base at the forefront. It is no news that both Bruno and Kathleen are also vocally strong on their own. Kathleen shows this with verve in 'How Broken Can A Heart Be', a high-level ballad. 'Reach For My Arms' contains a superior 'funky feel', with Kathleen again taking care of the vocals. A little later she puts a firm dose of soul in 'Drifting', adorned with a formidable solo on the acoustic guitar. Bruno also returns with 'Moonlight'. Together with Kathleen, the two provide the infectious uptempo 'Moonlight'. Bruno's dark voice matches sublimely with Kathleen's emotional vocals in 'Somewhere Down The Line'. From a somewhat blues rock keg they tap successor 'The Blues', which they also do with knowledge of business. The album closes with the title track, in which the two once again show that they click both instrumentally and vocally.
With 11 original, excellently arranged songs and supported by Carlo Van Belleghem on bass and Marcus Weymaere behind the drums, Deneckere and Vandenhoudt deliver a pearl of an album with 'Sharing The Blues' that exudes international class.
0 Opmerkingen

Robert Hill & Joanne Lediger: Revelation

1/1/2023

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. John The Revelator
  2. Run On
  3. Soul Of A Man
  4. Way Down In The Hole
  5. Jesus By The Riverside
  6. Pay One Way Or Another
  7. Nobody's Fault But Mine
  8. A Devil's Fool
  9. Samson And Delilah
  10. Preacher's Blues
  11. Jesus Is On The Mainline
 
Website Artiest
Robert Hill & Joanne Lediger
 
​Veel van de baanbrekende artiesten uit de jaren 20 en 30, zoals Blind Lemon Jefferson, Son House, Blind Blake en Willie Johnson, waren rondreizende Amerikaanse blues,  gospelsinger-songwriters, gitaristen en zelfs evangelisten. Ook Robert Hill, geboren in Arkansas, liet zich inspireren door het bekroonde originele nummer ‘Preacher’s Blues’, hier gezongen door zijn partner Joanne Lediger op hun nieuwe release ‘Revelation’, een verzameling van elf nieuwe nummers van traditionele gospelblues, waaronder vier nieuwe originelen geschreven door Hill. Het duo, dat al 15 jaar samen optreedt, wordt vergezeld door Hill’s dochter Paulina, op zang, Frank Pagano op drums en percussie én bassist Steve Gelfand. Robert Hill zelf vinden we op vocals, toetsen, mondharmonica en slidegitaar. Een eerste opname van het nummer ‘John The Revelator’ was door blueszanger Blind Willie Johnson in 1930, hier opgevolgd door de boogie ‘Run On’ én een herwerking van het nummer ‘The Soul Of A Man’, gecrediteerd Blind Willie Johnson. Afgezien van de traditionele deuntjes, verandert de band Tom Waits' 'Way Down In The Hole' in een hippe blues-rhumba. De eerste van vier originelen is de gospel en country bluessong ‘Jesus By The Riverside. De track ‘Pay One Way Or Another’ heeft alweer die schurende bluesgroove, ‘It's Nobody's Fault But Mine’ is een van de meest geïnterpreteerde nummers van Blind Willie Johnson én van de originele Chicago shuffle ‘A Devil’s Fool’ gaat het gezwind naar ‘Samson And Delilah’, het emotionele ‘Preacher Blues’, ooit een opname van Alan Lomax van Mississippi Fred McDowell in de vroege jaren 1950 én de afsluitende gospelsong ‘Jesus Is On The Mainline’.
 
Philip Verhaege
Picture
​‘Revelation’ is a collection of eleven new tracks of traditional Gospel Blues, which includes four new originals penned by Hill. Joining the duo, who have been performing together for the past 15 years, are Hill’s daughter, Paulina, on vocals, Frank Pagano on drums and percussion, Steve Gelfand on bass, with Robert Hill on vocals, keys, harmonica, and his award-winning slide guitar.
0 Opmerkingen

Jack Bottleneck & Band: Cow Country

21/4/2022

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Ain't Waitin
  2. Blind Love
  3. Loanshark Blues
  4. Though It Aches
  5. Who's Gonna Shoe
  6. Halfway To Jackson
  7. Cow Country
  8. What Ever Turns You On
  9. The Sweet
  10. Christ Church Woman
 
Website Artiest
Jack Bottleneck

​De naam Johan Venema zal bij de meesten onder ons waarschijnlijk niet zo heel snel een belletje doen rinkelen. Hij komt uit Rinsumageest, Friesland en heeft zich de nicknaam Jack Bottleneck toebedeeld. Jack is beïnvloed door diverse muzikale stromingen en heeft dat karakteriserende stemtimbre. Met een basis van blues, bluegrass, countryblues en Americana heeft hij alleszins een breedgebouwd muzikaal fundament. In 2015 was er de succesvolle debuutplaat ‘Lost And Found’. Nu is dus ‘Cow Country’, een eigenzinnige mixture van zijn blues initia. Jack wordt ondersteund door gitarist Herman “Bluesman” Frank en de doorgewinterde muzikanten Johannes Blanksma op drums en bassist Rob Taekema. Openen met een song als ‘Ain’t Waitin’ is als een open deur intrappen voor Jack. Zijn ruw stemgeluid spijkert zich als een idealiteit voor zijn beoogde sound. Hij vervolgt zijn weg met de country ballade ‘Blind Love’, en dat divergeert met de boogierocker ‘Loanshark Blues’, dat is ingekleurd met strakke drums, opwindende gitaarriffs en sensationele keyboardtunes. Voor de Americana begeesterde songs  ‘Though It Aches’ en ‘What Ever Turns You On’ krijgt Jack backing van Daniel Norgren. Banjo tunes hyperboliseren dan weer het country getinte ‘Who's Gonna Shoe’, en dan moet de rocker ‘Halfway To Jackson’ en de ballade ‘Cow Country’ feat. Robert Taekema nog door de woofer knallen. In het radiovriendelijke ‘The Sweet’ komt David Sickman de band vervoegen, net zoals wijlen Justin Townes Earl (zoon van Steve Earl) ‘Christ Church Woman’ mag accorderen met zijn hemelse slidegitaar. Jack Bottleneck heeft met de plaat ‘Cow Country’ een volgende hoogtepunt gerealiseerd.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release 'Cow Country', a quirky mixture of blues, country, bluegrass and Americana. Jack is supported by guitarist Herman “Bluesman” Frank and seasoned musicians Johannes Blanksma on drums and Rob Taekema on bass. Opening with a song like 'Ain't Waitin' is like kicking in an open door for Jack. His rough voice nails itself like an ideality to his intended sound. Jack Bottleneck has achieved his next highlight with the album 'Cow Country'. Great!
0 Opmerkingen

Steve Dawson : Gone, Lone Gone

12/3/2022

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Dimes
  2. King Bennie Had His Shit Toghter
  3. Bad Omen
  4. Gone, Long Gone
  5. I Just Get Lost
  6. Kulaniapia Waltz
  7. 6 Skeletons
  8. Ooh La La
  9. Cicada Sanctuary
  10. Time Has Made A Fool Out Of Me
 
Website Artiest
Steve Dawson

​De Canadees Steve Dawson is onbetwistbaar verbonden met het competitieve muzikale landschap in zijn geboorteland. De getalenteerde Dawson doet alles zo natuurlijk en ongedwongen klinken dat het haast kunst blijkt te zijn. Naast zijn eigen werk heeft hij ook uitermate druk als producer. In het verleden produceerde Dawson albums voor ondermeer Jim Byrnes, Kelly Joe Phelps en The Deep Dark Woods. Voeg daarbij nog het sessiewerk en de vele tour verplichtingen, en het is verbazingwekkend dat deze zevenvoudige Juno Award winnende artiest nog de tijd vind om een nieuw album te registreren en te promoten. Hij verhuisde in 2013 naar Nashville. In 2019 en begin 2020 had Dawson het bijzonder druk.
Toen de pandemie toesloeg, moest hij net als iedereen, opnieuw beoordelen en bedenken wat hij moest doen om het hoofd boven water te houden. Het is inmiddels een oud verhaal, maar de realiteit is dat dezelfde quarantaine, die zoveel deuren in ons dagelijks leven sloot, de mogelijkheid voor Steve creëerde om aan een grote hoeveelheid muziek te werken die anders nooit het daglicht zou hebben gezien. Terwijl hij zijn opnametechnieken op afstand perfectioneerde en tracks voor vele andere artiesten produceerde en bespeelde. Dit alles resulteerde in een vlaag van activiteit en heel wat solo materiaal. Drie verschillende albums, waarvan een eerste release ‘Gone, Long Gone’ Dawsons meesterschap in het maken van liedjes weerspiegelt. De plaat ‘Gone, Long Gone’ is Steve's eerste verzameling nummers sinds ‘Solid States and Loose Ends’ uit 2016. Zijn subtiele vocalen in de titeltrack zijn ondersteund door fijne gitaar, pedal steel en een virtueel strijkkwartet met Ben Plotnick en Kaitlyn Raitz uit Nashville. Het laat zien hoe ondergewaardeerd Dawson als zanger eigenlijk wel is. Jeremy Holmes houdt alles bij elkaar met zijn baslijnen,  het drumwerk is verdeeld tussen Gary Craig en Jay Bellerose. Al spelen beide heren samen op de track ‘Six Skeletons’. Kevin McKendree en Chris Gestrin toucheren de piano, het orgel en andere keyboardstoetsen. Steve opent met de soultrack ‘Dimes’, om zijn weg te vervolgen met ‘King Bennie Had His Shit Toghter’, dat is ingekleurd met upright bas, barrelhouse piano en heel wat bottleneck. Met ‘Bad Omen’ trekken we naar de diepe Delta, en ook het pedal steel begeesterde ‘Kulaniapia Waltz’ bezorgd ons terecht heel wat goose bumps. De track ‘Ooh La La’ is een knappe coverherwerking van The Faces uit 1973, al heeft Steve uiteraard niet dat ruwe van een jonge Rod Steward in zijn stemtimbre. De release ‘Gone, Long Gone’ is de eerste van drie nieuwe albums die Steve produceerde tijdens de lockdown. De volgende twee albums zullen in 2022 met tussenpozen van drie maanden aan het licht komen. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release ‘Gone, Long Gone’ is just the first of three new albums that Steve created during the lockdown.  The next two will come to light over three month intervals throughout 2022.  His subtle vocals in the title track are supported by fine guitar, pedal steel and a virtual string quartet with Ben Plotnick and Kaitlyn Raitz from Nashville. It shows how underrated Dawson as a singer really is. Jeremy Holmes keeps it all together with his bass lines, the drumming is split between Gary Craig and Jay Bellerose. Steve opens with the soul track 'Dimes', to continue his way with 'King Bennie Had His Shit Toghter', which is colored with upright bass, barrelhouse piano and a lot of bottleneck. With 'Bad Omen' we go to the deep Delta, and the pedal steel inspired 'Kulaniapia Waltz' rightly gives us a lot of goose bumps. Great stuff!
0 Opmerkingen

RB Morris: Going Back To The Sky

10/12/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Prelude I
  2. Red Sky
  3. Me And My Ruth
  4. Missouri River Hat Blowing Incident
  5. Somewheres West
  6. Montana Moon
  7. That's The Way I Do
  8. Old Copper Penny
  9. Once In A Blue Moon
  10. Six Black Horses And A 72 Oz. Steak
  11. Under The Cigar Trees
  12. Going Back To The Sky
  13. Prelude II
  14. Walking Song
 
 
Website Artiest:
RB Morris

​“Dusty old highway songs from my early road trips” insinueert RB Morris uit Knoxville Tennessee.  Tijd om zelf imaginair achter het stuur van een Cadillac te kruipen, door het zanderige zuiden te toeren en stil te staan bij de country van ‘Red Sky’.  Dat de blues nog leeft in die kontreien bevestigen ‘Me And My Wife Ruth’ en het swampy ‘Missouri River Hat Blowing Accident’.  Met voldoende ‘gaz’ raak je ook noordelijker in Montana: een kouwelijk avontuur om nooit te vergeten (‘Montana Moon’).  RB Morris mag zich gerust naast Tony Joe White en Leon Redbone plaatsen.  Boeiende verhalen verpakt in een tof ritme en dito melodieën.  Zo spits je zeker de oren in ‘Old Copper Penny’ waarin Morris zijn tevredenheid uit over het leven,… wel met een melancholische fiddle eronder. Of wat denk je van de smartlap/countryballad ‘Once in a blue moon’ met viool en mandoline.  Dan maar snel terug naar de blues in ‘Six Black Horses…’ gezongen met een dubbele tong.  Verrassend wordt het met het jazzy swingende ‘Under The Cigar Trees’: de trompet in aanslag.  RB Morris kent zijn stiel en draait al jaren mee in het circuit; als muzikant, poëet, acteur en solo performer.
Weet dat Lucinda Williams en Marianne Faithfull fan zijn van RB Morris als  singer-songwriter en ook enkele van zijn songs cover-den.
 
Line-up:
 
RB Morris (Acoustic Guitar, Vocals)
Greg Horne (Pedal Steel)
Bo Ramsey (Electric Guitar)
Daniel Kimbro (Upright Bass)
Hunter Deacon (Drums)
 
Marino Serdons 
Foto
​A singer-songwriter as living example for other musicians how to write, to perform and to touch (your mind).
0 Opmerkingen

Roland Roberts: All About The Timing

18/10/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Beautiful Soul
  2. Picture On The Wall
  3. Wake Up
  4. Sittin’ In Nebraska
  5. Don’t Tell Me Goodbye
  6. Rambling Joe
  7. All About The Timing
  8. Being Me
  9. Lonely Blues
  10. Keep Movin On
 
Website Artiest:
Roland Roberts

Van het zwoele zuiden Memphis naar het sneeuwrijke noorden Alaska!  Het  geografische pad van singer-songwriter Roland Roberts verklaart de rijkdom van zijn songs.  Niet toevallig ook nog gereleased op Happy Life Records; een prettig gevoel dat overheerst bij het beluisteren van zijn debuutalbum All About The Timing.  Bluegrass, americana en country wisselen elkaar mooi af. De thema’s die hij bezingt zijn ‘obvious’: liefde, verlies, ldvd maar ook introspectie en pittoreske landschappen…eigen aan een troubadour schildert hij muzikaal het echte leven. Voor dit album verzamelde Roland Roberts enkele uitstekende muzikanten in de studio.  Ondertussen heeft hij echter in thuisbasis Hatcher Pass Alaska een echte band opgericht onder zijn eigen naam: The Roland Roberts Band.  Kan  je mooier beginnen zoals in ‘Beautiful Soul’, een love song met knap fingerpicking gitaarwerk.  Naast de schitterende composities, uit eigen hand, imponeert zijn jong stemtimbre en de vocale kunde (‘Wake Up’).  De fiddle van de bluegrass song ‘Rambling Joe’ komt uit de vingers van Sarah Hamilton: een Toronto-dame die de wereld afreist met de bluegrass band Livingdaylightstringband.  Multi-instrumentalist en producer Bob Hamilton neemt wel de meeste instrumenten voor zijn rekening.
Liefhebbers van Amerikaanse folk met country- en bluesgetinte impressies kunnen op beide oren slapen: Roland Roberts is een blijver! Zijn timing voor deze release is dus correct. Mooi hoor!
 
Line-up:
Roland Roberts (Vocals, Guitar, Wurlitzer)
Lonnie Powell & Patrick Hamilton (Drums)
Bob Hamilton (Weissenborn, Steel Guitar, Telecaster, Mandolin, Archtop Guitar, Dobro)
Sarah Hamilton (Fiddle, Harmonies)
George McConkey (Harmonica)
 
Marino Serdons 
Foto
​Keep Roland Roberts in mind. This guy will succeed with lovely poetic folksongs. Strong debut!
0 Opmerkingen

Jesper Theis: The Tide Will Turn Again

21/3/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. You Don't Listen
  2. The Tide Will Turn Again
  3. Leaving It Behind
  4. Blue Eyed Jane
  5. Concrete House Of Pain
  6. Going To The Rathole
  7. Doing Me Wrong
  8. Closingtime Blues
  9. I'm Already Dead
  10. Let Me Put Your Mind At Ease
  11. You Just Keep Fooling Around
 
Website Artiest
Jesper Theis

​Na het uitbrengen van zijn eerste album ‘Narrow Line’ werd Jesper in 2017 meegezeuld in het proces van songwriting.  Voordien lag zijn focus vooral op het registreren van fijn uitgekiende coverversies van blues tracks. Nu weerlegt hij zijn met zijn lyrics de focus op politiek getinte teksten en enkele lovesongs. Maar Jesper behoudt zijn liefde voor die pre-war bluesstijl, dat hij bijwijlen wel eens vermengd met die knappe roots en country blues structuur. Hij pende elf originele nummers bij elkaar en trok met bassist Olav Gudnason, Jarno Varsted  (harmonica, elektrische gitaar), Tim Lothar op resonator en akoestische gitaar, orgel én accordeon  en drummer/percussionist Søren Lykkegaard een paar dagen naar de PoolHouseStudio in Aalborg, Denemarken. Jesper Theis (vocals, resonator en akoestische gitaar én banjo) had ook onze goede vriend en blues-mandoline virtuoos Bert Deivert uitgenodigd, maar Bert moest helaas afzeggen vanwege de reisbeperkingen en het Covid-19 verhaal. De release opent met het spijkerende ‘You Don’t Listen’. Wat een (h)eerlijk ruig stemgeluid heeft Jesper wel niet. Doordrenkt van Old Smokey en White Dog Moonshine wurmt hij zich door zijn songmateriaal. De titeltrack ‘The Tide Will Turn Again’ heeft een country inductie, en met het cajun begeesterde ‘Leaving It Behind’ trekken we even naar The Crescent City. Het emotionele ‘Blue Eyed Jane’ is een bluesy ballade die contrasteert met de baslijnen uit ‘Concrete House Of Pain’. Soms doet Jespers vocalen ons wat terugdenken aan de meest bluesy Tom Waits, zoals in het banjo geconstrueerde ‘Going To The Rathole’ en het intrieste ‘I'm Already Dead’.  De blues trage ‘Doing Me Wrong’ kon zo zijn geregistreerd op een front porch in het diepe zuiden, net zoals het vrolijk accorderend ‘Closingtime Blues’. Van de storytelling song ‘Let Me Put Your Mind At Ease’ gaat het gezwind naar het gitaar resonator en drum geënthousiasmeerde ‘You Just Keep Fooling Around’. Van een uitsmijter gesproken. Knap!
Jesper Theis was ooit onderwijzer in Aalborg, tot hij zijn hart volgde, zijn job vaarwel zegde en muzikaal professioneel aan de slag ging. Geïnspireerd door blues, folk, gospel en de track ‘Coco Blues’, een blues traditional van Reverend Gary Davis.Een nummer dat hem recht naar de Delta dreef en dat hij ook registreerde op zijn debuutalbum ‘Narrow Line’, op het label Straight Shooter Line. Nu promoot Jesper Theis zijn nieuwe plaat ‘The Tide Will Turn Again’.
Een release die ieder rechtgeaard blues liefhebber in zijn platenkast moet hebben…!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Jesper Theis was once a teacher in Aalborg, until he followed his heart, quit his job and started a musically professionally career. Inspired by blues, folk, gospel and the track ‘Coco Blues’.
A blues traditional by Reverend Gary Davis, which drove him straight to the Delta and which he also recorded on his debut album "Narrow Line", on the Straight Shooter Line label. Now Jesper Theis is promoting his new record "The Tide Will Turn Again". Jesper retains his love for that pre-war blues style, which he sometimes mixed with that handsome roots and country blues structure. What a wonderfully rough voice Jesper has. Steeped in Old Smokey and White Dog Moonshine, he squeezes through his original song material. Country blues, some ballads, and even a Cajun song... ‘The Tide Will Turn Again’, well that is a release that every true blues lover should have in his record collection…!
0 Opmerkingen

Mark Viator & Susan Maxey: Where The Roads Leads

2/3/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. My Old Man
  2. Tore Up From The Floor Up
  3. Call Of Love
  4. Before I Disappear
  5. Cajun Navy
  6. Silent Vow
  7. Tumbleweed Graves
  8. Where The Road Leads
  9. Bye-Bye Bayou
  10. Somewhere Else
  11. Teach Me How To Stay
  12. Suitcase Full of Memories
 
Website Artiest
Mark Viator & Susan Maxey

​Sinds hun ontmoeting op het Kerrville Folk Festival in 1991, hebben Mark Viator en Susan Maxey een muzikale reis gemaakt door heel wat clubs en locaties. Voor Mark zijn ritmes van Cajun, countryblues en R&B niet vreemd, net zoals voor Susan de klassieke country-twang en heel wat songwriters uit Texas geen geheimen meer hebben. Mark Viator en Susan Maxey hebben door de jaren heen een reeks van  kwaliteitsalbums uitgebracht. Hun nieuwste plaat 'Where The Road Leads' staat vol met oprechte songs die zijn begeesterd met die schitterende Texas-twang en Cajuntunes. Susan heeft een soulvolle en emotionele stem én daar voegt Mark, met een hele muzikale cast, graag zijn gruizige (h)eerlijkheid aan. Het album werd opgenomen in hun Rambleheart Studio in Austin en neemt de luisteraars mee op een reis van de Gulf Coast, door de Rocky Mountains, de woestijn van New Mexico én terug naar de steeds veranderende clubs van Austin in Texas. Mark zet zijn stem en National Steel gitaar onder ‘My Old Man’. Het swingende ‘Tore Up From The Floor Up’ is ingekleurd door Jane Gillman harmonica. Net zoals de mooi onderhouden country ballades ‘Call Of Love’ en ‘Before I Disappear’. Van het opwekkende ‘Cajun Navy’ gaat het naar emotionele ‘Silent Vow’ en ‘Tumbleweed Graves’.  Het gezapige ‘Where The Road Leads’ staat in aangenaam contrast met het cajun geënthousiasmeerde ‘Bye-Bye Bayou’. En laat nu net dit de songs zijn waar we hier het meest van houden.  Het akoestische ‘Somewhere Else’ is misschien wel de meest bluesy song op de release, net zoals ‘Teach Me How To Stay’ een hoog modern folk gehalte heeft. Het afsluitende ‘Suitcase Full of Memories’ heeft dan weer een wel zeer hoge smartlap country feeling. Waar deze reis eindigt zullen we helaas wel nooit weten. Maar de release ‘Where The Roads Leads’ divergeert net genoeg om dit alles spannend te houden.
 
Philip Verhaege 
Foto
​We will never know where this journey will end. But the release "Where The Roads Leads" diverges just enough to keep all this exciting. Mark Viator and Susan Maxey have released a string of quality albums over the years. Their latest record 'Where The Road Leads' is full of heartfelt songs inspired by Texas twang and Cajun.
0 Opmerkingen

Erin Harpe: Meet Me In The Middle

27/10/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. All Night Long
  2. Hard Luck Woman
  3. Meet Me In The Middle
  4. Women Be Wise
  5. I Hate That Train Called The M&O
  6. Rollin’ And Tumblin’
  7. Pick Poor Robin Clean
  8. When I Lay My Burden Down
  9. What’s The Matter With The Mill
  10. One Fine Day
 
 
Website Artiest
Erin Harpe

​De lockdown heeft blijkbaar, en gelukkig, heel wat artiesten geïnspireerd tot het neerpennen en registreren van heel wat nummers. De plaat ‘Meet Me In The Middle’ werd geregistreerd tijdens haar quarantaine, en dit op de derde verdieping van haar appartement in Jamaica Plain, MA. Naast enkele akoestische album zoals ‘Delta Blues Duets’, met vader Neil Harpe, en haar solodebuut ‘Blues Roots’ uit 2002, registreerde Erin Harpe, samen met haar band The Delta Swingers, enkele succesvolle en opmerkelijke platen. Haar nieuwe worp ‘Meet Me In The Middle’ is de vierde VizzTone-release van de tweede generatie finger-style gitarist en zangers Erin Harpe. Ze werd uitgeroepen tot 2019's New England Blues Artist of the Year, en Erin gaat nu terug naar haar roots met heel wat country blues. Dit intiem en zelf geproducet akoestische album werd opgenomen in haar ‘Juice Juju homestudio’. Het album omvat tien nummers, waaronder vier zelfgeschreven songs, en enkele eigen interpretaties van traditionele melodieën en liedjes van bluesdiva’s zoals het kazoo begeesterde ‘Women Be Wise’ van Sippie Wallace, ‘I Hate That Train Called The M&O’ (Lucille Bogan), Geeshie Wiley’s ‘Pick Poor Robin Clean’ en  ‘What’s The Matter With The Mill’, dat Memphis Minnie credits heeft. Het traditionele 'Rollin' And Tumblin’ en de gospelsong 'When I Lay My Burden Down' zijn volgende chapiters op de release. De stijlen variëren van traditionele Piedmond en countryblues over folk én gospel. Naast Erin op akoestische, slide en 12-snarige gitaren én voetpercussie is haar wettelijke wederhelft Jim Countryman actief met ukelele, bas en achtergrondzang. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​That we can still enjoy these kinds of records in 2020, hallelujah ..! Erin Harpe goes back to her roots in Piedmont for this intimate acoustic country blues album. This self-produced album was recorded in her home studio in June 2020 while she was in quarantine with husband / bassist / audio engineer Jim Countryman.
0 Opmerkingen

Adam Karch: Everything Can Change

11/10/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. It's Your Song
  2. Fair Verona Blues
  3. After Midnight
  4. In The Wintertime
  5. Everything Can Change
  6. Porch Groove (Sunday Morning)
  7. Bitter Harvest
  8. Don't Think Twice, It's Alright
  9. Preachin' Blues (Up Jumped the Devil)
  10. Life
  11. Porch Groove (Saturday Evening)
 
Website Artiest
Adam Karch

​Adam Karch, die uit Montreal komt, belichaamt met zijn muziek de geest van de Americana sound. Hij speelt akoestische blues en accurate fingerpicking die doet denken aan artiesten als Chet Atkins en Kelly Joe Phelps. Samen met een innovatieve percussietechniek is dit alles verankerd in de traditie van zijn wereldse sound. Adam is een ruw talent die op 14-jarige leeftijd frontman was van diverse bands en headliner was in tal van muziekclubs. Met zijn pittig gitaarspel en soulvolle vocals bouwde hij stellair een heuse fanbase op. Zijn eerste album ‘Crossroad Diaries in 2002 was een opwindende compilatie van originele nummers. Tegen de tijd dat ‘Cotton Fields’ uitkwam in 2011, was zijn sound overduidelijk gedefinieerd met zijn fingerpicking-stijl. De release ‘Blueprints’ was in 2014 een complete blues constructie Adam is inmiddels een veteraan die op heel wat muziekfestivals speelde, van Pensacola (Blues Society of Northwest Florida) over Vancouver (Vancouver Island Blues Bash). Als onderdeel van de "Home Routes Tour" bracht Adam zijn spannende shows regelmatig naar intieme locaties. Deze railroute avonturen waren het middelpunt van zijn vierde plaat, getiteld ‘Moving Forward’ (2016). Voor zijn gloednieuwe album ‘Everything Can Change’ presenteert Adam opnieuw een gelijkmatige mix van originele nummers en enkele knappe covers. Samen met drummer Marc-André Drouin en bassist Richard Deschenes trok hij de AudioBec studio in. Het mooi opgebouwde en akoestische ‘It’s Your Song’ is een mixture tussen blues en country, net zoals ‘Fair Verona Blues’ een opwindend Delta blues nummers is. J.J. Cale’s ‘After Midnight’ krijgt hier eigen bluesy arrangementen. Net zoals het roots begeesterde ‘In The Wintertime’, het rustig voortkabbelende en akoestische ‘Everything Can Change’ en de instrumentale ‘Porch Groove’ (Sunday Morning). We blijven rustig en gezellig op de front porch gesetteld voor de slow blues ‘Bitter Harvest’, Bob Dylan’s ‘Don't Think Twice, It’s Alright’ én ‘Preachin' Blues’ (Up Jumped the Devil), origineel van Robert Johnson uit 1939. Nog snel even de countrypaden bewandelen met het aangename ‘Life’, om de release te beëindigen met het instrumentale ‘Porch Groove’ (Saturday Evening).
 
Philip Verhaege 
Foto
​For his brand new album "Everything Can Change", Adam present again an mix of original songs and some covers. Together with drummer Marc-André Drouin and bassist Richard Deschenes, he moved into the AudioBec studio. The beautifully constructed and acoustic "It's Your Song" is a mixture between blues and country, just like "Fair Verona Blues" is an exciting Delta blues song.
Handsome release…!
0 Opmerkingen

Federico Luiu: Walking The Blues

8/10/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. You Don't Love Me              
  2. Funky Bee                 
  3. All I Wanna Do, Is Play Them Blues                       
  4. What You've Done To Me               
  5. She's Gone     
  6. Otto   
  7. Like a Woman
 
 
Website Artiest
Federico Luiu

​Federico Luiu begon zijn diepe passie voor muziek te ontwikkelen op dertienjarige leeftijd. Zijn aantrekkingskracht op gitaar werd geïnspireerd door zijn vader, die op zelf een uitzonderlijke gitarist is. Zijn vaders liefde voor blues en countrymuziek leidde Federico naar de legendarische muziek van Muddy Waters, Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, Albert King, B.B. King en Albert Collins. De muziekstijlen van Joe Bonamassa, Matt Schofield en Danny Gatton hielpen Federico's gitaarlicks te formeren en vorm te geven. In 2012 verhuisde Federico dan naar Canada. Zijn uitzonderlijke gitaarspel werd onmiddellijk erkend in de muziekscene van Toronto.
Natuurlijk talent, gecombineerd met eindeloze uren oefenen, stelde Federico in staat om snel te evolueren en zijn plaat ‘Walking The Blues’ voor te stellen. Een album met zeven nummers dat zowel zijn creatieve songwriting als zijn geweldige gitaarspel omvat. Met gastartiesten als Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young en anderen, blijkt ‘Walkin The Blues’, een explosieve mix te zijn van blues, rock, jazz en countrymuziek. Het swingende en Chicago blues begeesterde ‘You Don't Love Me’ is meteen een instant opener. Funky wordt het met ‘Funky Bee’. En die swingende blazersarrangementen, sexy gitaarriffs en heel wat Hammond orgel vinden we ook terug in ‘All I Wanna Do, Is Play Them Blues’. Van de blues ballade ‘What You've Done To Me’ gaat het gezwind naar ‘She’s Gone’, met Matt Schofield als speciale gast. De jazzy instrumentale ‘Otto’   is ingekleurd met opwindende gitaarlicks en die heerlijk Hammond groove. En dat is niet anders in het afsluitende ‘Like a Woman’, met die knettergekke drumbeat en heel wat crazy Hammond virtuositeit.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Natural talent, combined with endless hours of practice, allowed Federico to evolve rapidly and present his record "Walking The Blues". A seven track album that includes his creative songwriting as well as his great guitar playing. Featuring guest artists such as Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young and others, “Walkin The Blues” proves to be an explosive mix of blues, rock, jazz and country music.
0 Opmerkingen

Andrew Alli: Hard Workin’ Man

6/7/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Hard Workin' Man
  2. AA Boogie
  3. Good Things
  4. Going Down South
  5. Walters Sun
  6. 30 Long Years
  7. Chrom-A-Thick
  8. Texas Woman
  9. Walkin' Down
  10. Easy Going Man
  11. One More Chance
  12. So Long
 
Website Artiest
Andrew Alli

​De nu drieëndertig jarige Andrew Alli komt uit Richmond, VA,  net hetzelfde gebied als zijn mentor, de Piemontese harpmeester Phil Wiggins. Hij begon zijn muziekcarrière op zijn 21ste nadat hij werd geïnspireerd door een straatmuzikant die wat harmonica speelde. Hij werd verliefd op de bluesharp en begon alle groten van de mondharmonica te bestuderen, waaronder Big Walter Horton, Little Walter, Sonny Boy Williams, Junior Wells en James Cotton. Momenteel leidt hij ook zijn band Andrew Alli & The Mainline. Andrew speelt ook in duo met de Georgische gitarist en Grammy genomineerde Jontavious Willis. Het label Ellersoul Records is trots en verheugd om Andrew Alli's debuutrelease 'Hard Workin' Man ' aan te kondigen. Andrew's eerste opnamen waren twee nummers op de veelgeprezen Ellersoul Records harmonica-compilatieplaat 'Blues For Big Walter'. Zijn debuutplaat ‘Hard Workin’ Man’ is opgenomen in Jon Atkinson's 'Bigtone Studio. Jon zelf is een zeer getalenteerde muzikant, singer-songwriter, producer en een geweldige analoge opnametechnicus die heel wat vintage analoge opnameapparatuur bezit. De release bevat negen originele nummers en met drie klassieke covers met Little Walter’s ‘One More Change’, Walter Horton’s ‘Walters Sun’ en ‘Good Things’ van George Smith werd het blues erfgoed meer dan gerespecteerd. Andrew is een ware sensatie die inmiddels zijn eigen unieke speelstijl heeft ontwikkeld. In de studio vond hij zijn soulmates in Jon Atkinson (gitaar, bas), Carl Sonny Leyland (piano), Danny Michel (gitaar) en drummers Devin Neel én Buddy Honeycut. ‘Hard Workin’ Man’, dat is openen in stijl. Diatonische en chromatische blues harp vloeien samen en creëren een krachtige coöperatie. Fors onderlegde en selectieve country blues is ook het instrumentale ‘AA Boogie’. Alli en Atkinson verhogen makkelijk de authenticiteit in nummers als ‘Going Down South’ en het swingende ’Texas Woman’. De slow blues ’30 Long Years’ divergeert met de 12 bar blues instrumentale ’Chrom-A-Trick’ en ‘Walkin’ Down’. Het swing en jazzy ‘Easy Going Man’ leidt ons via Walter Jacob’s ‘One More Chance’ naar het afsluitende ‘So Long’. Wat een schitterend debuut is ‘Hard Workin’ Man’!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Andrew Alli, now thirty-three, is from Richmond, VA, the same area as his mentor, the Piedmont harp master, Phil Wiggins. He started his music career at 21 after being inspired by a street musician who played the harmonica. Alli's debut record was recorded at Jon Atkinson's' Bigtone Studio and features nine original tracks and three classic covers of Little Walter (One More Change), Walter Horton's "Walters Sun" and "Good Things" by George Smith. Andrew is a true sensation that has developed its own unique playing style. The blues heritage is therefore more than respected.
0 Opmerkingen

Reverend Freakchild: The Bodhisattva Blues

5/5/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Om Mani Padme Hum
  2. I Can’t Be Satisfied
  3. Big Boss Mann
  4. Little Red Rooster
  5. Friend Of The Devil
  6. I Know You Rider
  7. Black Peter
  8. Yer Blues
  9. Imagine
  10. Sweet Sweet You
  11. Death Don’t Have No Mercy
  12. And We Bid You Goodnight
 
Website Artiest
Reverend Freakchild

​Ieder jaar promoot Reverend Freakchild wel eens plaat. Sinds de albums ‘Illogical Optimism’ uit 2016, ‘Preachin’ Blues’ (2017), ‘Deal It In’ uit 2018 en het vorig jaar verschenen ‘Road Dog Dharma’ zijn wij hier onvoorwaardelijk fan. Reverend Freakchild (vocals, gitaar) speelde in allerlei formaties en jamde zelfs even op straat. Maar differente muzikale bewegingen in de jaren zestig hebben zijn hernieuwde interesse in de blues gerepudieerd. Te beginnen met de opwekking van volksmuziek uit de buurt van Greenwich Village, daarna volgde de Britse blues invasie en culminerend hij zich met de psychedelische bluesrockscene. Tegen 1968 was Haight-Ashbury in San Francisco het epicentrum van de vrijgevochten hippiebeweging geworden en was het de thuisbasis van onder andere  Grateful Dead, Jimi Hendrix en andere Janis Joplin’s. Hij speelde in een vroege incarnatie van ‘Soul Coughing with M. Doughy’,  vervolgde zijn weg naar Boston met de roots gebaseerde rockbands als Bananafish, The Neptune Ensemble, The Soul Miners, The Lucky Devils, The Cosmic All-Stars en toerde met The Metro Mass Gospel Choir. Dit alles heeft uiteraard zijn muzikale invloeden en carrièremove sterk beïnvloed. Muzikaliteit is al het ware zijn religie. Hij groeide op in het zonnige Hawaï en studeerde filosofie en religie aan de Norteastern University in Boston. Momenteel is Rev Freakchild gehuisvest in New York. Hij is allerminst een dominee en kreeg zijn alias toen hij als jonge gast, jonger dan wettelijk toegestaan, speelde in bars die doordrongen waren door oude spirituals en bluesmuziek. Zijn fans bestempelden hem dan maar als Reverend Freakchild. Hij lijkt dan ook een reïncarnatie van een stokoude blues artiest die de crossroads uittijgt. Op zijn 12de  album ‘The Bodhisattva Blues’ begeesterd Freakchild ons met knappe Psychedelic Country Blues. Het boeddhistische ‘Om Mani Padme Hum’ versmelt heerlijk in Muddy Water’s ‘I Can’t Be Satisfied’, toch wel met een vette knipoog naar The Stones. Bottleneck, slidegitaar en Parker’s moderne drumbeat zorgen voor een adequate ritmiek. ‘Big Boss Mann’ is een song uit het rijkelijke oeuvre van Jimmy Reed dat is verheerlijkt met smakelijk mondharmonica. Het akoestische ‘Little Red Rooster’, origineel van Willie Dixon,  is begeesterd met die opwindende barrelhouse piano van Scott ‘Shack’ Hackler, net zoals ‘Friend Of The Devil’ een eerbetoon is aan Grateful Dead oprichter Jerry Garcia.
A.J. Fullerton is een suggestieve gast met zijn slide gitaar in de track ‘I Know You Rider’. Het mystieke ‘Black Peter’ is een ander Garcia nummer. Reverend blijkt ook een fan te zijn van The Beatles en covert hier ‘Yer Blues’, met Melvin Seals op Hammond B3 en  John Lennon’s ‘Imagine’. ‘Sweet Sweet You’ is het enige originele nummer, dat ooit prijkte op zijn release ‘God Shaped Hole’ uit 2010. Het perfecte eerbetoon aan zijn al zijn blues helden en mentors. Bij collega trouvère Gary Davis ontleende Reverend de song ‘Death Don’t Have No Mercy’ om te besluiten met ‘And We Bid You Goodnight’, het nummer waarmee Grateful Dead steevast hun liveconcerten mee afsloten.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Reverend Freakchild seems to be a reincarnation of a very old blues artist who is crossing the crossroads. On his 12th album "The Bodhisattva Blues" he inspired us with beautiful Psychedelic Country Blues.
0 Opmerkingen

Rott’n Dan & Lightnin’ Willy

22/2/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. I'm Satisfied
  2. My Belle
  3. Coliseum Station Blues
  4. The Lightnin' Rag
  5. You Gonna Quit Me Blues
  6. Lead Water Blues
  7. 100 Days Or More
  8. Delia
  9. Good Gravy
  10. Mercedes Benz
 
Website Artiest
Rott’n Dan & Lightnin’ Willy
 
​Rott’n Dan & Lightnin’ Willy zijn een akoestisch duo die zich nu focussen op Prewar blues, Piemond en country blues. Deze twee jongens uit het Canadese noorden houden hier een hommage aan grootheden als Robert Johnson, Sonny Terry & Brownie McGhee, Blind Boy Fuller, Mississippi John Hurt en zovele andere blues legendes.
Zanger en mondharmonicavirtuoos Dan Shinnon aka Rott’n Dan is ook frontman van de formatie Boogie Patrol. Een van de beste hedendaagse blues partybands in de ruime omgeving van Edmonton. Nu speelt hij samen met Lightnn’ Willy en het duo focust zich hoofdzakelijk dus op vooroorlogse Piemonte en Delta Blues. Ze brengen dit alles met hoge dosis energie en authenticiteit. Lightnin 'Willy demonstreert zijn kunnen door verschillende fingerpicking’stijlen te hanteren, terwijl Rott'n Dan uitblinkt in menige mondharmonica tunes. En dit alles laten ze vaak vocaal complimenteren. ‘I’m Satisfied’ en ‘My Belle’ zijn Mississippi Delta blues tracks. Net zoals de klaagsong ‘Coliseum Station Blues’ en de tracks ‘The Lightnin’ Rag’ en ‘You Gonna Quit Me Blues’, origineel van de grote Blind Blake. Het nummer ‘100 Days Or More’ is een worksong dat divergeert met de Piemont beïnvloede liedjes ‘Delia’ en ‘Good Gravy’. Het afsluitende ‘Mercedes Benz’ laat ons alweer voet stampend de maat meegeven. Deze eerste zelf titelende release omvat een handvol originele composities en een fijne selectie van enkele persoonlijke favorieten van het duo. Het is een reis door het Amerikaanse zuiden en de eerste helft van de 20ste  eeuw. Schitterend!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Rott'n Dan and the Lightnin' Willy are an acoustic duo focusing on Pre War, Piedmont and Country Blues. In doing so they are paying homage to the greats such as Sonny Terry and Brownie McGhee, Robert Johnson, Blind Boy Fuller and Mississippi John Hurt, to name a few.
Briljant!
0 Opmerkingen

Katy Hobgood Ray featuring Dave Ray: I Dream of Water

22/12/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. Lollie Bottoms
  2. Washed Away
  3. Oh Devil
  4. I Dream of Water
  5. House Divided
  6. Dirty Water
  7. Little Children's Blues
  8. Des Allemands
  9. That Really Matters
  10. Kings, Queens, And Jesters
 
Website Artiest
Katy Hobgood Ray

​Het echtpaar Kathryn Damaris Hobgood en David Eugene Ray ontmoetten elkaar in 2001 tijdens een songwriters-avond in hun geboortestad Shreveport, Louisiana. Beiden schrijven songs die in de richting van Americana, folkrock en country gaan. In 2003 verhuisden Katy en Ray naar New Orleans. In de loop der jaren bleven ze optreden, al dan niet met diverse formaties, in coffeeshops en op kleine locaties. Dave en Katy zijn ook lid van Friends of Leadbelly, een groep muzikanten die zich inzetten voor het promoten van de nalatenschap van de songwriter uit Noord-Louisiana, Huddie Ledbetter. In de afgelopen jaren is Katy ook bekend geworden met haar werk rond kindermuziek.  Ze was ook een graag geziene gaste op festivals als New Orleans Jazz & Heritage Festival, French Quarter Fest, het Folk Art Fest, Mid-City Bayou Boogaloo, Beignet Fest , Creools Tomato Fest en Red River Revel. Verder zingt ze ook met Steve Howell & The Mighty Men, die country blues en vroege jazzstandaarden spelen. In 2018 namen Dave en Katy ook jobs aan vanuit Memphis en wonen momenteel ergens tussen Memphis en New Orleans. Ze schreven het album ‘I Dream of Water’ met het perspectief en de reflectie op hun ervaringen uit hun geliefde Louisiana. De tien tracks werden geproduceerd door Greg Spradlin en zijn opgenomen in Fellowship Hall Sound in Little Rock, Arkansas en de Marigny Studios in New Orleans. De nummers bevatten elementen uit Delta blues, gospel, country en jazz. Het swingende ‘Lollie Bottoms’ verdoezeld enigszins de lyrics over de riviervallei. Net zoals het emotionele en radiovriendelijke ‘Washed Away’. De gitaarshuffle’s uit ‘Oh Devil’ vinden in dit nummer een prettige alteratie met het trompetgeschal. De titeltrack ‘I Dream of Water’, het duet ‘House Divided’ en het gospel begeesterde ‘Dirty Water’ zijn volgende chapiters op de plaat. De song ‘Little Children’s Blues’ is een zeldzame cover van Lead Belly. Nog snel even naar de bayou met het innemende ‘Des Allemands’ en het bluesy ‘That Really Matters’. Afsluiten doen we met het extraordinaire ‘Kings, Queens, And Jesters’, een kinderdroom die uitkomt.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Kathryn Damaris Hobgood and David Eugene Ray met each other in 2001 during a songwriters evening in their hometown of Shreveport, Louisiana. Both write songs that go in the direction of blues, Americana, folk rock and country blues. They wrote the album "I Dream of Water" with the perspective and reflection on their experiences from their beloved Louisiana. And that is also their music, their sound ..Great !
0 Opmerkingen

Sue Decker: Outskirts Of Love

12/11/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. Lay Me Down In The Indigo
  2. I Don’t Want To Say Goodbye
  3. The Stain
  4. Please, Please Baby
  5. Too Close To The Bone
  6. Easy Now
  7. Let Me Begin With You
  8. Black Day, White Night
  9. Outskirts Of Love
  10. Silver Anniversary
  11. Slow It Down
  12. Travellin’ Light
 
Website Artiest
Sue Deckers

​Sue Decker begon muziek te spelen op een gehuurde gitaar tijdens een bluegrassjam. Het duurde dan ook niet lang voordat ze zich toelegde op het schrijven van liedjes, het spelen op een dobro en het zingen van de blues. Haar expressieve stem en liefde voor slidegitaar zijn constante metgezellen voor haar muzikaliteit. Sue maakt muziek die de essentie van vroege blues en folk belichaamt, met die gevoelige songwriting van outlaw country. In 2015 had ze de EP ‘Live at The Duncan Showroom’ en een digitale single 'Love Never Follows the Rules' volgde in 2017. Op haar debuut studio-album ‘Outskirts of Love’ presenteert Sue nu twaalf originele songs. En de nummers gaan over vaak over liefde, angst en geloof, maar dit alles met een snufje insolentie. Sue werkte nu ook samen met de bekroonde producer Wynn Gogol. Van country blues en  worker song ‘Lay Me Down In The Indigo’ gaat het gezwind naar het Americana begeesterde ‘I Don’t Want To say Goodbye’, de ballade ‘The Stain’, dat is opgehemeld door Wynn’s piano arrangementen, en het Delta blues begeesterde ‘Please, Please Baby’, met zijn slide gitaar en barrelhouse piano. Het is blijkbaar maar een kleine stap voor Sue’s muzikaliteit. Net zoals het diepe geëmotioneerde ‘Too Close To The Bone’, het pop-getinte ‘Easy Now’ en het soulgevoelige ‘Let Me Begin With You’. Het duistere ‘Black Day, White Night’ divergeert met de trage titeltrack ‘Outskirts Of Love’ en het country poëem ‘Silver Anniversary’. Het jazzy ‘Slow It Down’ en het Mississippi Delta blues ‘Travellin’ Light’ zijn meer dan waardige uitsmijters.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release ‘Outskirts Of Love’ marks a milestone in Sue Decker’’s capacity for crafting soundscapes, that tell each song’s unique story. From solo country blues to evocative ballads to full band soul arrangements, Outskirts features contributions from Bill Johnson, Damian Graham, Paul Black, Adam Dobres, and Kelly Fawcett.
0 Opmerkingen

Doctor Ross: Boogie Disease (The Very Best of Doctor Ross 1951-1962)

18/7/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Country Clown
  2. Doctor Ross Boogie
  3. Down South Blues
  4. Shake-A My Hand
  5. Little Soldier Boy
  6. That’s Alright
  7. Shake Em On Down
  8. Going To The River
  9. Good Thing Blues
  10. Turkey Leg Woman
  11. My Bebop Gal
  12. Chicago Breakdown
  13. Cat Squirrel
  14. Jukebox Boogie
  15. Come Back Baby
  16. Chicago Breakdown
  17. The Boogie Disease
  18. Juke Box Boogie
  19. Industrial Boogie
  20. Thirty-Two Twenty
  21. Cat Squirell
  22. The Sunnyland
  23. Cannonball
  24. Numbers Blues
  25. Call The Doctor
  26. New York Breakdown
 
Doctor Ross, ook gekend als Doctor Ross ‘The Harmonica Boss’ werd in 1925 geboren in Tunica, Mississippi. Zijn eerste opnames maakte hij bij Sam Phillips in diens Sun studio. Alhoewel hij in de jaren vijftig toch enige bekendheid genoot, was hij niet tevreden over Sams steun. Het is algemeen geweten dat Phillips zijn promotiemachine liever benutte voor Elvis Presley, Jerry Lee Lewis en Johnny Cash. Internationale bekendheid als ‘one man band’ kreeg Ross pas in de jaren ’70 en ’80. Ross speelde gelijktijdig gitaar, basdrum en hi-hat, maar was vooral bekend om zijn creatief spel op de mondharmonica. Tussen haakjes, hij werd de Doctor genoemd omdat hij zijn harmonicas steevast in een dokterstas meedroeg. Wat zijn stijl betreft, keerde hij terug naar de countryblues  van de artiesten die in het begin van de 20ste eeuw in de Deltaregio opereerden. Beïnvloed was hij door Blind Lemon Jefferson, Blind Boy Fuller, Robert Johnson en Sonny Boy Williamson I. Midden jaren ’50 verhuisde hij naar Flint, Michigan waar hij de job van portier bij General Motors uitoefende. Dat deed hij tot aan zijn pensioen. Het begon pas echt goed te lopen toen hij in 1965 zijn eerste langspeler opnam en tevens zijn eerste Europese tournee maakte. In 1981 kreeg hij zelfs een Grammy Award voor zijn album ‘Rare Blues’ en veroverde hij ook de Europese podia. Iets waar hij heel wat plezier aan beleefde, tot hij op 28 mei 1993 overleed.
Deze compilatie, die de opnames bevat die Doctor Ross maakte in de periode 1951 tot 1962, plaatst zijn enorm talent in de spots. Opvallend is Ross gevoel voor ritme, perfect tot in de puntjes, zodat ze als soliede basis dient voor zijn gitaar- mondharmonicawerk, met toffe countryblues en aanstekelijke boogies als resultaat.
 
Lambert Smits (4 ½)

Beautiful country blues and catchy boogies that Doctor Ross recorded as 'one man band' in the period 1951-1962
0 Opmerkingen

Steve Howell & Jason Weinheimer featuring Dan Sumner & David Dodson: History Rhymes

25/5/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. There'll Be Some Changes Made
  2. Blues In The Night
  3. Shuckin' Sugar
  4. Jack Of Diamonds
  5. Frosty Morn
  6. If I Had My Way
  7. Everybody Loves My Baby
  8. You Don't Know Me
  9. I Got A Right To Sing the Blues
  10. Texas Rangers - Falls Of Richmond
  11. Titanic
  12. Pine Bluff, Arkansas
 
Website Artiest
Steve Howell & Jason Weinheimer
 ​
​Steve Howell ontdekte in 1965 de liefde voor de fingerpicking country blues via blueslegende Mississippi John Hurt. Hij was toen amper dertien jaar jong. Maar zijn zoektocht eindigde hier niet en Steve ontdekte al even snel de sound van Blind Willie McTell, Leadbelly, Robert Johnson, Son House, Rev. Gary Davis, Blind Willie Johnson en Blind Blake. Deze zwarte akoestische gitaristen/vocalisten hadden zijn interesse in country en folk-bluesstijlen én de geschiedenis van de muziek aangewakkerd. Het bracht hem ertoe, om meer te leren over hoe deze muziek naar de steden kwam, en samensmolt met blazers georiënteerde bands. Zo kreeg Steve een sterke affiniteit met en voor de traditionele jazz en New Orleans-muziek uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Hoewel hij erg geïnteresseerd is in vele andere muziekstijlen zoals bebop, rock-‘n-roll, blues en R& B is zijn sound en vocalen diep geworteld in de country akoestische blues en traditionele jazzgenres. Steve is geboren in Marshall, Texas. Ook zijn kompaan Jason Weinheimer is een ervaren songwriter en performer. Hij focuste zich het afgelopen decennium hoofdzakelijk op het opnemen en produceren van albums voor andere artiesten in zijn home- studio, Fellowship Hall Sound. Naast zijn studiowerk speelt hij basgitaar in een aantal bands. Dan Sumner is een in Louisiana gevestigde gitarist, arrangeur en muziekproducent. Hij is een internationaal geprezen artiest die regelmatig optreedt en de wereld rondtoert met diverse groepen. David Dodson is een multi-instrumentalist die gespecialiseerd is in fingerpickingstyle gitaar, mandoline en dobro. De twaalf tracks op Steve’s achtste album ‘History Rhymes’ zijn haast tijdloze verhalen uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Het kwartet opent met het oergezellige ‘There’ll Be Some Changes Made’ en zetten hun weg verder met de eenvoudige akoestische setting in ‘Blues In The Night’, een Harold Arlen en Johnny Mercer standard nummer. Bij Blind Lemon Jefferson leende ze voor de gelegenheid ‘Shuckin’ Sugar’, origineel uit 1926. Dodson’s mandoline bepaald ook de melodielijn in het traditionele ‘Jack Of Diamonds’. Rev. Gary Davis staat op de credits van het hemels mooi opgebouwde ‘If I Had My Way’. Het jazzy ‘Everybody Loves My Baby’ komt oorspronkelijk uit 1924. De tedere versie van Ray Charles hit ‘ You Do not Know Me’ werd bij elkaar geschreven door Cindy Walker en Eddie Arnold. De akoestische gitaararrangementen en fingerpicking’ staan ook hier in de spotlight in het accurate ‘I Got A Right To Sing The Blues’ en Huddie Ledbetter’s ‘Titanic’. Tussendoor brengt Steve een ode aan zijn vader met het country begeesterde 'Texas Rangers - The Falls Of Richmond'. De relaxte country blues 'Pine Bluff, Arkansas' van Bukka White is een prima afsluiter.
 
Philip Verhaege (4 ½)
 
The twelve tracks on Steve's eighth album are almost timeless stories from the first half of the twentieth century. The acoustic guitar arrangements and fingerpicking ’guitar styles are beautifully constructed highlights. 
0 Opmerkingen

Adam Holt: Kind Of Blues

21/5/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. Mr. Morning Drive    
  2. Don't Give Up On Me Baby 
  3. Bobby
  4. I'm Still Holding On 
  5. Before I Trusted You
  6. Give The Dog A Bone          
  7. The Story Must Go On         
  8. The Bourgeoise         
  9. The End         
  10. Lay Lady Lay
 
Website Artiest
Adam Holt
 
De uit de buurt van Baldwin County , Alabama afkomstige Adam Holt promoot met enige trots zijn nieuwe album ‘Kind Of Blues’. De titel is veelzeggend, het is inderdaad een heuse reflectie van enkele gedifferentieerde muziekstijlen. Het is een mixture van blues, country, rock en  Americana tunes. Adam begon op jonge leeftijd met trompet te spelen en was zowaar geobsedeerd door de plaat ‘Kind Of Blue’ van Milles Davis. Dus, nog een verwijzing naar de titel. Als tiener werkte hij aan analoge opnameapparatuur, voorversterkers en cassetterecorders. De essentiële hardware om zijn originele songs mee in te blikken. In 2010 was Adam vrijwel meteen succesvol met de release ‘The Sunday Troubadour’, gevolgd door een twee tracks tellende EP, die werd geregistreerd in de legendarische SUN Studios. Vijf jaar eerder was er ook de debuutplaat ‘This Is Adam Holt’. Nu is er dus ‘Kind Of Blues’ op het label Zenith Records. Het swingende nummer ‘Dhr. Morning Drive’ is de eerste track op het album. De song werd in co-schrijverschap met zijn vrouw, singer-songwriter Jillian Holt, neergepend. Het nummer gaat over haar grootvader, Jack Bell, die meer dan 50 jaar radio-DJ was. Je hoort zijn stem, opgenomen met een vintage microfoon, aan het begin en einde van de song. De slow blues en Americana begeesterde ’Don’t Give Up On Me Baby’ is ingekleurd door Adam’s polychrome gitaartechniek. De song ‘Bobby’ heeft een gospel beïnvloede orgel intro, en ook het country gevoelige ‘I’m Still Holding On’ en ‘The Story Must Go On’ kunnen ons bekoren. Southern rocker ‘Before I Trusted You’, de  barrelhouse piano rock-'n-roller ‘Give The Dog A Bone’ en ‘The Bourgeoise’ zorgen voor die gezellige ouderwetse aanstekelijkheid. Het akoestische en rustig uitdijende ‘The End’ brengt ons naar de enige cover op de plaat ‘Lay Lady Lay’, dat Adam voor de gelegenheid leende bij Bob Dylan. ‘Kind Of Blues’ is een (h)eerlijk schijfje…!
 
Philip Verhaege (4 ½)

Adam Holt, from Baldwin County, Alabama, is proud to promote his new album ‘Kind Of Blues’. And the title is significant, it is indeed a true reflection of differentiated blues styles.
It is great a mixture of blues, country, rock and some Americana tunes. Highly recommended..!
0 Opmerkingen

Little Boy & Nightingale: Two Lousy People

20/5/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Only Two Lousy People
  2. Someday You’re Gonna Be Mine
  3. You and Me
  4. The Borderline
  5. Little Devil
  6. Wake Me Up
  7. Diggin’
  8. If Your Love Is Strong
  9. When Johnny Starts To Dance
  10. Never Say Goodbye To A Friend
  11. Raise Your Hand
  12. R&R Never Dies
  13. We Will Be Allright
  14. Encore
 
Website Artiest
Little Boy & Nightingale

Sinds 2014 zijn Little Boy & Nightingale een graag gezien duo in bars, kroegentochten, bluesclubs en festivals. Wouter Verhelst en Ilse Van Dooren zijn een duo die de passie delen voor blues, country blues, roots muziek en swingende rock-‘n-roll. Akoestische gitaren, bluesharp, vintage footstamping, percussie en opwindende vocalen zijn de basis voor hun veertien originele songs. De ritmiek verrast haast aangenaam in ieder nummer. Zo divergeert het opwindende en meerstemmige ‘Only Two Lousy People’, met het country begeesterde ‘Someday You’re Gonna Be Mine’, waar Little Boy stem-gewijs een kazoo nabootst én vooral met het acapella begeesterde ‘You and Me’, met die hemels mooie stem van  Ilse. Het autobiografische en in highspeed geperformde ‘The Borderline’ brengt ons naar de zweemzoete ballade ‘Little Devil’. Eens gezeten op een frontporch ergens in het diepe zuiden komt ‘Wake Me Up’ en het bluegrass geënthousiasmeerde ‘Diggin’ ons persuaderen. Tex-Mex is haast ‘If Your Love Is Strong’, én net zoals op de akoestische rocksong ‘When Johnny Starts To Dance’ is het ook moeilijk stilzitten tijdens ‘Raise Your Hand’, ‘R&R Never Dies’ en ‘We Will Be Alright’. Een mooi akoestische ballade is dan weer ‘Never Say Goodbye To A Friend’. De track ‘Encore’ is een opwindende chapiter die live werd gepercipieerd. Knap..!
 
Philip Verhaege (4 ½) 

Wouter Verhelst and Ilse Van Dooren are a duo who share the passion for blues, country blues, roots music and swinging rock and roll. Acoustic guitars, blues harp, vintage footstamping, percussion and exciting vocals are the basis for their fourteen original songs. The rhythms surprise almost pleasantly in every song. Great stuff..!
0 Opmerkingen

Dave Rosewood: Gravel And Gold

18/4/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Seeds
  2. Someday
  3. Fields
  4. Oh No More
  5. 20 Years
  6. Hold On
  7. Waitin To Be Free
  8. Blowin’ Round
  9. In Thes Halls
  10. Back When
  11. Ozark Mountain Jam
  12. Gravel And Gold
 
Website Artiest:
Dave Rosewood

​Liefhebbers van country en blues willen we dit niet onthouden.  Eind vorig jaar verscheen in eigen beheer een schitterend debuutalbum. Al twintig jaar schuimt Dave Rosewood de clubs af met zijn eigen roots. Gold And Travel vertelt eindelijk zijn levensverhaal.
Countryrock  uit de Ozark Mountains ,  in combinatie met  blues en gospel om de roots niet te ontkennen. Op de hoes een slapende clochard voor een motel.  Het zegt veel over de ingesteldheid én het leven van de in Zweden wonende Amerikaan.  De liefde trok hem naar dit continent. Eindelijk een vaste stek onder zijn voeten en het begin van een nieuwe periode.
Uit het album werden drie singles getrokken. ‘Fields’ een trage singer-songwritersong.  In 'Blowin'Around' snaart de fiddle helemaal op de country toer. En '20 years' kreeg een knap bluesritme mee, heel tof met de krakende groeven en de stemvervorming, nostalgisch verwijzend naar het begin van de opnametechnieken.  Vooral in die bluesrock bewijst Dave Rosewood dat hij zijn klassiekers heeft bestudeerd. 'In These Halls' roept heel sterk de hoogdagen van Cream op.   Dave Rosewood refereert in vrijwel elke song naar zijn eigen arm en rijk leven.  Titelsong 'Gravel and Gold' schuurt dan ook veelbetekenend naar het einde van een tof album.

Line-up:
Dave Rosewood (Lead Vocals, Rythm & Melody Guitar, Harmonica)
Björn Holm (Melody & Slide Guitar, Accordion, Piano)
Roger Bullford Olofsson (Bass, Backing Vocals)
Monica Paulsson (Percussion, Backing Vocals)
Johanna Salminen Karlsson (Fiddle, Backing Vocals)
 
 
Marino Serdons (4)
It’s never too late to show your talent, to leave your message, to entertain the world. Dave Rosewood can touch you!
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Juni 2025
    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY