KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Jane Lee Hooker: Spiritus

30/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. How Ya Doin’?
  2. Gimme That
  3. Mama Said
  4. Be My Baby
  5. Later On
  6. Black Rat
  7. Ends Meet
  8. How Bright The Moon
  9. Turn On Your Love Light
  10. The Breeze
 
Platenlabel
Ruf Records
 
Labelnummer
RUF 1245
 
Distributie
V2 Benelux
 
Promo-Agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Jane Lee Hooker

Jane Lee Hooker kennen we nog van het recent verschenen album ‘No B!’ Net als Popa Chubby komt ook Jane Lee, geen familie van John Lee Hooker,  uit New York. Beiden spelen en personifiëren op hun geheel eigen wijze de New Yorkse blues rockscéne. De Jane Lee Hooker Band werd vijf jaar geleden opgericht en bestaat uit vijf considerabele vrouwen. Dana ‘Danger’ Athens (vocals), Hail Mary Z (bas), Melissa ‘Cool Whip’ Houston (drums) en gitaristen Tracy ‘High Top’ en Tina ‘T Bone’ Gorin zorgen alweer voor een opwindende blues sound die stevig is doorspekt met punkachtige invloeden. Deze dames hebben uiteraard hun muzikale strepen al verdiend in diverse bands en ondertekenden vorig jaar een lucratief contract bij het label van Thomas Ruf. Het album is tien nummers rijk en telt in tegenspraak tot het debuutalbum ‘No B!’ heel wat originele songs. Openen doen ze met het punkgevoelige ‘How Ya Doin’?’ De heavy toon is meteen gezet voor het album. Al wordt in ‘Gimme That’ en het funky ‘Mama Said’ bewust wat gas teruggenomen. Het rustig opbouwende ‘Be My Baby’ en het aanwakkerede ‘Gimme That’, met zijn snedige gitaarsolo, geven het prognosticum voor de rockballades ‘Later On’, Ends Meet’ en de piano begeesterde compositie ‘How Bright The Moon’. Maar de meiden gaan helemaal loos in het heavy ‘Black Rat’, origineel van Minnie Lawler en Willie Mae Thorton en de rockabilly song ‘Turn On Your Love Light’. De imponerende baslijnen, een intransigente drumpartij en ingetogen gitaarriffs zorgen dat ‘The Breeze’ een aangename afsluiter is. Geen nodeloze effecten voor deze meiskes, maar alles live in de studio ingeblikt en dit alles onder het toeziende oog van producer Matt Chiaravalle. Het album ‘Spiritus’ is alweer een muzikale sprong voorwaarts. De nummers klinken rauw en zijn ingezaaid met een hoge dosis positieve energie. Knap!
 
Philip Verhaege (4)
The album 'Spirit' has been a musical leap forward. The songs sound raw and are sown with a high dose of positive energy. A treat for all blues rock minded lovers!
0 Opmerkingen

Samantha Fish: Belle Of The West

30/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. American Dream
  2. Blood In The Water
  3. Need You More
  4. Cowtown
  5. Daughters
  6. Don't Say You Love Me
  7. Belle Of The West
  8. Poor Black Mattie
  9. No Angels
  10. Nearing Home
  11. Gone For Good
 
Platenlabel
Ruf Records
 
Labelnummer
RUF 1248
 
Distributie
V2 Benelux
 
Promo-Agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Samantha Fish

Samantha Fish komt Kansas City, Missouri waar ze op 30 januari 1989 het levenslicht zag. Sinds haar 13de  ramde ze op een drumtoestel, om twee jaar later over te schakelen op de gitaar. Sindsdien speelt en zingt het jonge geweld vol passie en hartstocht. Samantha weerlegt perfect de subtiele aspecten in de blues-achtige accurate intonatie, die zo makkelijk een expressieve, maar uiterst gecontroleerde vibrato en passing ontwikkeld op gitaar. Haar solo fraseringen zijn uiterst muzikaal en Samantha is een rolmodel voor de aanstormende jeugd.
Op jonge leeftijd deelde ze het podium met grootheden als Tommy Castro, Tab Benoit, Shirley King, Watermelon Slim en Kenny Neal. De release ‘Live Bait’, in eigen beheer, uit 2010 was destijds enkel te koop tijdens de live shows. Al is dit leuke hebbeding nu ook verkrijgbaar via haar website. Het studioalbum ‘Runaway’ was meer dan een bescheiden succes en ook de bijhorende tournee ‘Girls With Guitars’ was een voltreffer.  Het Ruf  Record-project dat samen met Cassie Taylor en Dani Wilde op poten werd gezet. In slecht zeven jaar baande Samantha Fish zich een weg, tussen het voor het eerst hanteren van een gitaar en een vast platencontract bij het gerenommeerde label Ruf Records. Met het album ‘Black Wind Howlin’ had ze alweer heel wat progressie gedesigneerd en is ze overduidelijk gegroeid in haar rol als bandleidster. Begin dit jaar zaaide ze met haar release ‘Chills & Fever’ een nieuwe wind doorheen het blues landschap. Nu is Samantha op doortocht om haar nieuwe project ‘Belle Of The West’ te promoten. Met deze meer dan toepasselijke titel laat ze zich meer van haar sublieme akoestische kant zien. Ze trok naar de legendarische Zebra Ranch Studio in North Hills, Mississippi en blikte er samen met producer Luther Dickinson elf knappe song in. Als backing vond Samantha haar soulmates in violiste/zangers Lillie Mae Rische, Luther Dickinso (gitaar, mandoline) Lightnin’ Malcolm (harmonica en gitaar) en multi-instrumentalist Jimbo Mathus. Als backingvocals kwamen Amy LaVere, Tikyra Jackson, Trina Raimey en Shardé Thomas, kleindochter van de legendarische Zuid-bluesman Otha Turner de band vervoegen.
In de schitterende akoestische opener ‘American Dream’ zijn de viool arrangementen van Lillie Mae meteen een constante. Van het Americana getinte ‘Blood In The Water’ gaat het richting country folk met het hemels mooi opgebouwde ‘Need You More’ en wordt het tempo wat opgeschroefde in ‘Cowtown’. Het sensitieve en melancholische ‘Daughters’, over een gebroken huisgezin, vloeien de vioolschikkingen recht in Fish’s gitaarcomposities. De blues trage ‘Don’t Say That You Love Me’ en de country begeesterde titeltrack bezorgen ons meer dan eens goosebumps. Met R.L Burnside’s ‘Poor Black Mattie’ trekken we naar het diepe zuiden. Rond de oevers van de Mississippi komt Lightnin’ Malcolm zowel vocale en instrumentale ondersteuning bieden. Van het hypnotiserende ‘No Angels’ gaan we de melancholische toer op met het rustig voortkabbelende ‘Nearing Home’ en het aanporrende ‘Gone For Good’. Samantha Fish laat alweer een nieuw licht schijnen op haar muzikale carrière. Deze knappe verschijning heeft werkelijk een grote gevarieerde muzikale diversiteit.
 
Philip Verhaege (5)
Samantha Fish shines again a new and brightly light on her musical career. This handsome appearance really has a great variety of musical diversity. Heavy guitar rock, a big band sound or acoustic Mississippi blues ... it does not matter .. This is beautiful!
0 Opmerkingen

Lance Lopes: Live In NYC

30/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Come Back Home
  2. Hard Time
  3. Get Out And Walk
  4. Traveling Riverside Blues
  5. Lowdown Ways
  6. Tell The Truth
  7. El Paso Sugar
 
Platenlabel
Cleopatra Records
 
Labelnummer
CLO 0256
 
Distributie
Cleopatra Records
 
Promo- Agent
Niet Gekeend
 
Website Artiest
Lance Lopes

Lance Lopes wordt reeds jarenlang aanschouwt als een van de voornaamste Texas bluesrockers. Toch komt hij uit Schreveport, Louisiana waar hij op 30 september 1977 op de wereld werd gezet. Op achtjarige leeftijd was hij al een bekwaam gitarist en vier jaar later verhuisde hij samen met zijn moeder naar Dallas. Daar werd hij gemagnetiseerd door een heuse jamsessie tussen B.B. King en Stevie Ray Vaughan. In zijn tienerjaren raakte hij bevriend met Billy Gibbons van ZZ Top en toerde met de legendarische R&B artiest Johnnie Taylor. Niet veel later zou Lance ook de wereld rondtoeren met Lucky Peterson. Rond het nieuwe millennium begon hij keihard maar gestaagd te werken aan zijn solocarrière. Na enkele succesvolle albums en enkele heuse wereldtournees presenteert hij nu zijn nieuwe release ‘Live In NYC’. Daarvoor trok hij samen met drummer Chris Reddan en bassist Mike Nunno naar de B.B. King’s Blues Club & Grill op Times Square in hartje New York City. Het powertrio opende hun show met het stevige ‘Come Back Home’. Meteen wordt ons duidelijk waar Lopes de mosterd vandaan heeft gehaald. SRV is muzikaal nooit ver uit de buurt. Met eenzelfde verbetenheid schroeit Lance door zijn set. En het kan zowaar nog harder met ‘Hard Time’ en het stevig rockende ‘Get Out And Walk’. Lance neemt wat gas terug in de cover ‘Traveling Riverside Blues’, van Robert Johnson. Een volgend hoogtepunt is de blues ballade ‘Lowdawn Ways’. Tot Lance plots alle gensters aanslaat in het overweldigede middenstuk. De gitaarvirtuoos haalt halsbrekende toeren uit en zet onvermijdelijk ook het populaire ‘Tell The Truth’ in de steigers. Als afsluiter presenteert het trio ‘El Paso Sugar’. De niets vermoedende slow intro ontploft werkelijk tot een schitterend en onweerstaanbaar coöperatief samenspel. De modificerende en onverwoestbare gitaarriffs kloven zich een weg doorheen B.B. King’s Blues & Grill Club.
Voor de productie tekende niemand minder dan Paul Nelson, en laat dat nu net de gitarist zijn van wijlen Johnny Winter aan wie deze opname dan ook is gewijd. Hopelijk kunnen wij snel kennis maken met een gloed nieuw studio album… Hell Yeah !
 
Philip Verhaege (5)
Those who want to get acquainted with the live sound of Lance Lopes. Well, here you are getting the ideal opportunity.
0 Opmerkingen

Cairo: Say

30/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Cairo
  2. Shadow’s Return Prologue
  3. Wiped Out
  4. Say
  5. Nothing To Prove
  6. Nothing To Prove Reprise
  7. Katrina
  8. Searching
  9. Random Acts Of Kindness Part 1
  10. Back From The Wilderness
  11. Dancing The Gossamer Thread
  12. Katrina  (Breathe Mix)
 
Platenlabel
Heavy Right Foot
 
Labelnummer
HRFCD1501
 
Distributie
Niet Geknd
 
Promo-agent
Glass Onyon
 
Website Artiest
Cairo

Altijd fijn om een debuutalbum te ontdekken met een verrassend uitstrijkje.   Geen opgedroogde koek, wel een intrigerend progrock album.  Reeds verschenen in 2016, en hoog tijd om dit te belichten.   Bezieler van de nieuwe band Cairo is Rob Cottingham uit Milton Keynes (UK), een ervaren duistere rocker in het solo album Captain Blue en de hardrock  band Touchstone:  door het Classic Rock magazine omschreven als “cracking rock music for all ages”.  Met de naam Cairo suggereert de band een relatie met het Midden Oosten,  vandaar de oosters getinte intro.  De bassen en drums overgoten met synths schallen als op een  gothic party in de Egyptische souks.  En dan de ‘spoken lyrics’ als proloog van een conceptalbum dat het midden houdt tussen gothic en progrock.  Blinken progrock albums meestal uit door lange uitgesponnen composities, Say daarentegen is een vlotte aaneenschakeling van korte songs.  Slechts 4 songs overstijgen de 5 minuten.  Rob Cottingham kan boeiend overweg met de knoppen op zijn synths en zangeres Rachel Hill weet niet alleen met haar zang te overtuigen (ondertussen wel vervangen door Lisa Driscoll).  De invloeden van Genesis’ gitarist Steve Hackett en  Steven Wilson zijn duidelijk hoorbaar in het negen minuten durende ‘Nothing To Prove’: veel tempowisselingen, en veelvuldig gebruik van ‘symfonische’ begeleiding via programming en SFX.  Voeg daar dan een rauwe ‘Black Sabbath’ gitaar bij van James Hards, en je mag van een originele mix spreken.  Wow!  Er zitten ook zeer voorspelbare songs tussen zoals ‘Searching’, daarom niet minder mooi.  De omkadering van klassieke piano geeft het nummer een speciaal cachet. 
Rob Cottingham benadert zijn composities dikwijls  vanuit zijn ‘toevallig’ ontdekte electronic sounds, bouwt daar een hele song omheen en voegt wat harder gitaarpassages toe.   Of vergis ik mij?  Alle bandleden houden van dezelfde ‘klassiekers’ (Porcupine Tree, Pink Floyd, Led Zeppelin, King Crimson,..).  Hun bijdrage is dan ook groter dan in eerste instantie gedacht.
Laat de cd op het einde zeker nog een minuutje draaien. Een verrassend toemaatje met een ‘hidden’ compositie op piano laat je helemaal vermurwen.
Met ‘Say’ levert Cairo een boeiend debuutalbum af dat in geen enkele progrock collectie mag ontbreken.  In 2018 zeker live te horen in Nederland (3-4/03 op de Boerderij Zoetermeer).
 
 
Line-up:
Rob Cottingham (Vocals, Keys, Programming, SFX)
Rachel Hill (Vocals)
James Hards (Electric & Acoustic Guitars)
Paul Stocker (Bass & Acoustic Guitars)
Graham Brown (Drums & Percussion)
 
 
Marino Serdons (4)
One of the most beautiful  albums of the year.  Not only Rob Cottingham, but the whole band, have  created a new sound in progrock.  Gorgeous !
0 Opmerkingen

Bonefish: Atmos

28/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Atoms
  2. Another Day
  3. Fallen In Love
  4. Old Town Fishermen Blues
  5. Potential Loss Of Faith
  6. Sister
  7. Kissing In The Rain
  8. I See Your Heart
  9. Hey Hi Ho
  10. Salt And Chrome
  11. Crappy Eyes
 
Platenlabel
Fishbone Music
 
Labelnummer
FBM 05CD
 
Distributie
Niet gekend
 
Website Artiest
Bonefish

Sommige muzikanten blijven uitstekende muziek produceren op de achtergrond van anonimiteit.  Al sedert de jaren zeventig draait singer/songwriter Bie Karlsson mee in de muzikale mallemolen.  Met Bonefish kiest hij voor internationale erkenning.
Goede wijn moet rijpen en laat dit nu het moment zijn om de champagnefles te ontkurken.  In het mooie Stockholm ontsproot in 2010 een rockband samengesteld uit maturiteit.  Atmos werd het tweede album van de Zweedse band Bonefish.  Elf knappe songs met de nodige variatie. Rock richting progrock met invloeden van de seventies en eighties.  Fluit, viool, keyboard  verrijken de melodische songs, overwegend gezongen door Bie.  En misschien schuilt daar het addertje?  De composities van Bonefish beklijven en vormen een ware ontdekkingstocht.  Een topalbum, ware het niet dat de voice van Bie niet altijd even krachtig overkomt.  Titelopener ‘Atoms’ krijgt van Bie een Britse folkie inslag. Het minste wat je kan zeggen: dit is zeker niet representatief voor het hele album. 
Verwacht je aan een resem Americana-songs, knappe catchy rock en toffe samenzang waarbij de zangstem van bassist Anders Thoor nog meer op de voorgrond mocht.  (‘Potential Loss Of Faith’, ‘Hey Hi Ho’).  In ‘Sister’ gaat de band de experimentele retro-toer op.  Of het poppy en up-tempo ‘Crappy Eyes’ met subtiele synths.  En een hidden einde van enkele akkoorden.  Het  zijn die onverwachte muzikale uitspattingen die je zullen kluisteren aan dit album.  Volgend jaar op toernee doorheen de Benelux en Duitsland.
 
Line-up:
Bie Karlsson (Lead Vocals, Guitars)
Anders Thoor (Bass, Lead Vocals)
Matte Norberg (Guitars, Backing Vocals)
Rasmus Rasmusson (Drums, Percussion, Backing Vocals)
 
 
Marino Serdons (4)
Eleven mature compositions of  Swedish  (art-)rockband Bonefish.  A fish to rip of with a lot of taste!
You gonna love it!
0 Opmerkingen

Al Dual: Blue’s Back In Town (vinyl EP)

28/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
 
Side A
  1. Blue’s Back In Town
  2. My Love Runs Too Much
 
Side B
  1. Who Rocks The Chicken
  2. Call ‘EO’ To Pray
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ET-15-090
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
Al Dual

Rockabilly is nooit volledig verdwenen, maar de laatste jaren geniet het genre toch een serieuze boost. Dat uit zich niet alleen in het groot aantal bands, maar ook in het groot aantal bezoekers van concerten en festivals die dit in de fifties ontstane genre een warm hart toedragen. Wat in de rockabillywereld ook nooit is weggeweest, is de liefde voor het vinyl, met name de 45 toertjes en de EP’s. Wij waren dan ook verheugd toen de postbode ons ‘Blue’s Back In Town’ bezorgde. Al Dual komt net als fantastische het El Toro label, dat enorm veel aandacht besteed aan de hedendaagse rockabillyartiesten, uit Spanje. Sinds 2010 bespeelt Al de leadgitaar in de band van Pike Cavalero en occasioneel bij Charlie Hightone. Onder eigen naam presenteert hij nu op ‘Blue’s Back In Town’ vier door hemzelf gepende nummers. Nummers die dadelijk laten horen dat Dual voeling heeft met het genre. Geen hedendaagse, overgearrangeerde songs, maar een heerlijk ontspannen geluid dat uitblinkt door zijn eenvoud. Niet alleen klinkt Al’s stem retro, hij heeft ook een heel aparte gitaartechniek. Dat hoor je in de titeltrack waar zijn staccatomanier van spelen, de song in snelheid nog doet toenemen. Tijdens ‘My Love Runs Too Much’ neemt hij wat gas terug en krijgt ook de hillbilly vrij spel. Daartoe draagt gastmuzikant Pacheli Lanzas op pedalsteel meer dan zijn steentje bij. Kant B opent met het nerveuze ‘Who Rocks The Chicken’, waar Al de kakelende kippen uit zijn snarenplank tovert. Met een knap twanggitaar sluit hij met ‘Call “EO” To Pray’ zijn epeetje af.
Al Dual heeft zich met ‘Blue’s Back In Town’ met klasse geprofileerd als rockabillyartiest. Nu maar hopen dat spoedig een full album volgt…..en dan liefst op vinyl!
 
Lambert Smits (4 ½)
With this EP Al Dual presents himself as a full-fledged rockabilly artist. Four own songs that put his feel for the genre, his original guitar playing and his retro-sounding voice in the spotlight.
0 Opmerkingen

Kashka: Relax

28/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. I Can’t Relax
  2. New Moon Blues
  3. Float Away
  4. Signs
  5. Look Up
  6. Holding Steady
  7. Wild Things
  8. Reset
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Eigen Beheer
 
Website Artiest
Kashka
​
Hoes suggereert  blitse huismoeder met poedel aan haar zijde.  Laat je niet misleiden.  De Canadese Kat Burns scoorde al met de folkband Forest City Lovers en stort zich nu op haar zijproject onder de naam Kashka.   Noem het gerust ‘folkpoptronica’ want de drieledigheid vind je terug op ‘Relax’. Het ‘full’ album brengt nochtans maar een halfuurtje ontspannende elektropop met thema’s als feminisme, binding en andere vrouwelijke gevoeligheden. 
Alle songs zijn ontsproten uit haar inventieve brein en rijkelijk aangevuld met string arrangementen, ‘organic and synthetic’ geluidjes uit de elektronische doos.  Door het gebruik van kleine toonladders benadert haar sound een emotionele geladenheid.  Melancholisch en nooit melig, gelukkig!
Kat Burns is een bezige bij.  Ze illustreert, werkt als voice-over en creëert wekelijks video’s.   Muziek blijft echter haar grote passie… Met het zweverige ‘Relax’ overtuigde ze vorige week nog het Londense publiek tijdens een geslaagde cd-presentatie in Richmond.  Een Europese tournee zit er voorlopig echter niet in.
 
 
Marino Serdons (3 ½ )
Kat Burns  seems to be a very multi-creative lady. Her sideproject ‘Kashka’ , with soft elektropop, will easily convince Western Europe. 
0 Opmerkingen

Gregory Porter: Nat “King” Cole & Me

27/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Mona Lisa
  2. Smile
  3. Nature Boy
  4. L-O-V-E
  5. Quizas, Quizas, Quizas
  6. Miss Otis Regrets
  7. Pick Yourself Up
  8. When Love Was King
  9. The Lonely One
  10. Ballerina
  11. I Wonder Who My Daddy Is
  12. The Christmas Song


Platenlabel
Blue Note Records

Labelnummer
5791468

Distributie
Universal Music Belgium

Website Artiest
Gregory Porter
​Bij de Afro-Amerikaanse zanger Gregory Porter zit de bewondering voor Nat “King” Cole diep, en gaat zelfs terug tot in zijn kindertijd. Zijn vijfde album is dan ook een eerbetoon aan deze beroemde zanger & pianist, en Gregory zei: “He was one of a kind. He left such great music – such beautiful things to listen to that you can’t help but be influenced by that extraordinary timbre, style, and ultimate cool.” Zijn bewondering ging zo diep, dat hij Cole als zijn surrogaatvader adopteerde. Na zijn rol in de musical ‘It Ain’t Nothin’ But the Blues’, dramatiseerde hij zijn bewondering in de semi biografische musical ‘Nat King Cole & Me’, die in première ging in 2004. De helft van de songs hierin waren covers, en de andere helft eigen materiaal. Met de hulp van de Grammy winnende arrangeur, dirigent en producer Vince Mendoza en het London Studio Orchestra toog hij aan het werk, en het resultaat mag er best wezen. ‘Mona Lisa’ opent, gevolgd door Charlie Chaplin’s ‘Smile’. Daarop volgt het ietwat sombere ‘Nature Boy’, terwijl ‘L-O-V-E’ drijft op een luchtig, speels ritme. En ‘Quizas, Quizas, Quizas’ zingt hij in het Spaans, waarna ‘Miss Otis Regrets’ ietwat bombastisch opent. En ‘Pick Yourself Up’ was vroeger zowat zijn lijflied. Maar ‘When Love Was King’ is een originele song, die Porter zelf schreef. De gevoelige ballade ‘The Lonely One’ volgt daarop, met het swingende ‘Ballerina’ erachteraan. Nat’s broer Freddy Cole zong ooit ‘I Wonder Who My Daddy Is’, en dat is nu net Porter’s probleem. De overbekende kerstsong ‘The Christmas Song’ sluit af. Het resultaat is niet mis, maar ik vind dat Porter de songs wat te braaf brengt. Iets meer gevoel zou niet misstaan hebben.

Patrick Van de Wiele (4)
​This tribute to Nat “King” Cole is semi-autobiographical for Gregory Porter, because he saw him as a surrogate father. But he sings a bit too gentle.
0 Opmerkingen

Seal: Standards

27/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Luck Be A Lady
  2. Autumn Leaves
  3. I Put A Spell On You
  4. They Can’t Take That Away From Me
  5. Anyone Who Knows What Love Is
  6. Love For Sale
  7. My Funny Valentine
  8. I’ve Got You Under My Skin
  9. Smile
  10. I’m Beginning To See The Light
  11. It Was A Very Good Year


Platenlabel
Decca Records & Virgin EMI Records

Labelnummer
5793528

Distributie
Universal Music Belgium

Website Artiest
Seal
​Multi Award winnaar Seal (geboren als Henry Olusegun Adeola Samuel) kwam tijdens de jaren ’90 in de belangstelling met songs als ‘Killer’, ‘Crazy’ en ‘Kiss from a Rose’, maar ik leerde hem appreciëren met zijn 2 albums vol met covers van prachtige soulsongs. Voor zijn tiende album koos hij voor het overbekende American Songbook, een duidelijke uitstap naar het jazzrepertoire. “This is the album I have always wanted to make. I grew up listening to music from the Rat Pack era, so recording these timeless tunes was a lifelong dream,” zei hij. Aldus rekruteerde hij een aantal muzikanten die voorheen al naam gemaakt hadden, zoals pianist Randy Waldman (Frank Sinatra, George Benson, Manhattan Transfer), drummer Greg Fields (Frank Sinatra, Count Basie), bassist Chuck Berghofer (Ella Fitzgerald) enz. en kwam uiteindelijk tot een orkest van niet minder dan 65 man. De arrangementen werden verzorgd door Chris Walden, die tevens het orkest dirigeerde. De opnames gebeurden in de historische Capitol Studio’s in Los Angeles. Seal opent met ‘Luck Be A Lady’ en overtuigt na de intro swingend dat hij dit soort materiaal aankan. ‘Autumn Leaves’ is ingetogener, gevolgd door een soulvolle versie van Nina Simone’s ‘I Put A Spell On You’, met een trompetsolo van Till Brönner. ‘They Can’t Take That Away From Me’ van de broers Gershwin volgt daarna, in een relaxte Count Basie stijl. En ‘Anyone Who Knows What Love Is’ dateert uit 1964 van Irma Thomas, en neigt naar blues. Maar Cole Porter’s ‘Love For Sale’ drijft op een leuk bossa novaritme, waarna Rodgers en Hart’s klassieker ‘My Funny Valentine’ ook weer opgeluisterd wordt door een trompetsolo van Till Brönner. En Cole Porter’s standaard ‘I’ve Got You Under My Skin’ klinkt tijdloos en subliem in big bandstijl. Charlie Chaplin’s ‘Smile’ blijft boeien, waarna Duke Ellington’s ‘I’m Beginning To See The Light’ luchtig gecoverd wordt, met achtergrondzang van The Puppini Sisters. En Sinatra’s handelsmerk ‘It Was A Very Good Year’ sluit af. Er bestaat tevens een “deluxe” versie met 3 extra tracks. Het was Seal’s grote ambitie om deze klassiekers te coveren, en hij is er uitermate in geslaagd. Zit er hiermee weer een Award voor hem in? Ik duim alvast!

Patrick Van de Wiele (4½)
​Seal realises his great ambition to cover standards from the American Songbook and should receive another award for this excellent album. 
0 Opmerkingen

Acting Natural: Acting Natural EP

26/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. The One
  2. Nicole
  3. Pairadice
  4. Bloom
  5. Early Morning
  6. Missed The Train
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Niet gekend

Distributie
ITunes-Bandcamp
 
Promo-agent
Glass Onyon
 
Website Artiest
Acting Natural

1967 was het hoogtepunt van The Beatles.  Exact een halve eeuw later klinkt vanuit New York eenzelfde geluid over de oceaan. Wat bezielt een jong trio uit Tampa Florida om vanuit de big Apple de wereld te veroveren met een nostalgische terugblik?  Liefde voor kwalitatieve  muziek natuurlijk.
Drie met das opgedirkte Amerikanen,  ontegensprekelijk fan van de Britse superband  en de Londense Led Zeppelin, brachten vorige maand hun eerste EP uit.  Acting Natural schittert hierop met zes authentieke popsongs.  (Voor de Amerikanen natuurlijk pure rock&roll.).  Letterlijk  moet je de groepsnaam ‘Natural Acting’  ook niet nemen.  Zelfs de haarsnit doet aan John of George denken.
Zoals je al kon vermoeden katapulteert Acting Natural zich in het verleden van de 60’-70’.
Opener ‘The One’ mag je voor mijn part met een Beatles-song verwarren.  In ‘Nicole’ kunnen ze echter hun Amerikaanse roots niet wegsteken.  Samenzang, langgerekte eindnoten en een catchy melodie à la Todd Rundgren  wijzen naar hun natuurlijk muzikaal gedrag.  Ook in ‘Missed The Train’ komt dat Liverpool-spook opduiken. Het latere full album zal uitwijzen of dat Britse DNA ‘acting’ is.
Acting Natural levert prachtig werk af dat jong én oud zal bekoren.  Het trio laat geen gelegenheid liggen om hun zoete revival boodschap te verspreiden.  Van hiphop clubs tot hardcore metal venues, overal volgden positieve reacties.  Ook van mij!
 
Line-up:
Eric Carnevale (Lead Vocals, Guitar, Piano, Organ)
James David Maney (Bass, Vocals)
Jesse Leonard (Drummer, Vocals)
 
Marino Serdons (4)
Three young artists with a natural instinct and chemistry in their songs.  British retro-sound with American influences.  A happy feeling is yours!
0 Opmerkingen

Alan Simon: Songwriter

26/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
 
Disc 1
My World & Symphonic Side

  1. Celtic Ring
  2. Les Cavaliers Du Vent
  3. World
  4. Morholt
  5. The Origins Pt 1
  6. The Kings
  7. Lettre à Yseult
  8. Dihun
  9. War
  10. Ad Libitum
  11. Celtic Land
  12. Beltaine
  13. Skye
  14. Castle Rock
  15. Dun Aengus
  16. The End
  17. In The Wind Of The Celtic Dream
  18. The Vision
  19. I’m Not The Only One
  20. Adela
 
Disc 2
My British Side

  1. No Man’s Land
  2. Come
  3. The Elements
  4. Dancing Heart
  5. Circle Of Life
  6. Fame And Glory
  7. Peace On Earth
  8. Angel’s Tears
  9. Where Is The Way
  10. On The Road
  11. Jangadero
  12. Evil Day
  13. Secret Garden
  14. World
  15. Motherland
  16. Saman
  17. Marie La Cordelière
  18. Lugh
  19. Desire
  20. A Prayer For My Lover
 
Platenlabel
Babaika Productions
 
Labelnummer
AS-001-CD
 
Distributie
Cherry Red
 
Promo-agent
Glass Onyon PR
 
Website Artiest
Alan Simon

De Franse folk- en rockmuzikant en componist Alan Simon is vooral bekend voor zijn rockopera’s. Zijn werken hebben vaak bindingen met de Keltische geschiedenis en mythes. Bekendheid geniet hij vooral via ‘Excalibur, The Celtic Rock Opera’. Bij de uitvoering van zijn rockopera’s kan hij vaak beroep doen op gerenommeerde muzikanten. Die zijn dan ook volop aanwezig op deze 40 songs tellende compilatie. Enkele namen? Alan Parsons, Jon Anderson, Fairport Convention, Justin Hayward, Maddy Prior, Billy Preston, Mick Fleetwood, leden van Supertramp en Midnight Oil, Didier Lockwood, Jeremy Spencer, Andreas Vollenweider en Zucchero. ‘Songwriter’ werd door Alan persoonlijk samengesteld, wat geen makkelijke klus moet zijn geweest. Uit een reeds 35 jaren durende carrière en ontelbare composities, een selectie moeten maken, is niet evident. Alan denkt dan ook reeds aan een vervolg op deze dubbelaar. De songs die op dit album staan, selecteerde hij uit o.a. ‘Excalibur (The Quadrilogy)’, Gaia’, ‘Anne de Bretagne’, ‘Tristan & Yseult’, ‘Captain Kid’ en diverse soundtracks.
De eerste cd bevat symfonische muziek, vaak doordrongen van Keltische folkinvloeden, soms bombastisch, soms ingetogen en devoot, soms dreigend, soms uitbundig, maar steeds schitterend. De hoofdzakelijk instrumentale songs die, zo blijkt al vlug, kunnen los van de context waaruit ze geplukt zijn, beluisterd worden. De monumentale melodieën en de superieure uitvoeringen ervan, maken dat elk nummer op zichzelf staat.
De tweede cd die de Britse zijde van Alan Simon laat horen, klinkt luchtiger. Hier komen ook de gezongen passages uit de bovengenoemde rockopera’s aan bod. Rock, soul, pop en natuurlijk zijn ook de Keltische invloeden opnieuw hoorbaar. En ook hier geldt weer dat alle songs, zonder de complete rockopera’s waarvan zij deel uitmaken, perfect individueel kunnen beluisterd worden. Wat andermaal het ongelimiteerde talent van Simon bevestigt.
‘Songwriter’ laat duidelijk horen dat Alan Simon een fenomenale songsmid is. Zijn werk mag je rustig naast vele klassieke composities zetten. Dit is tijdloze, met een enorme dosis liefde voor muziek, gecomponeerd werk. Zonder meer een aanrader, voor de muziekliefhebber die eens wat anders wil, dan de vaak smaakloze muziek die ons elke dag overspoelt.
 
Lambert Smits (4 ½)
Tracks from the rock operas of the creator of ‘Excalibur’. The first CD contains mainly instrumental symphonic rock, while the second CD brings the vocal songs from Alan Simon's most famous rock operas.
0 Opmerkingen

Heather Newman: Burn Me Alive

23/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Willie James
  2. Bring The Swing
  3. Howling For Love
  4. Burn Me Alive
  5. High Mountain Blues
  6. How Many Times?
  7. Love Strong
  8. I Don't Know Why
  9. What Do You Expect?
  10. Dirty Blues
  11. Share Your Love
  12. I'm Through with You
 
Platenlabel
VizzTone
 
Labelnummer
VT-HN-001
 
Distributie
VizzTone Label Group
 
Promo-Agent
Richard Rosenblatt
 
Website Artiest
Heater Newman Band

Heather Newman begon haar muzikale carrière tijdens haar kinderjaren in Omaha, Nebraska. Niet zo heel veel later verhuisde Heather naar Kansas City, MO en trad ze toe tot de Nick Schnebelen Band. Heather is dan ook te horen op Nick’s release ‘Live At Knuckleheads Vol.1’. Begin dit jaar richtte Newman (vocals/bas) dan haar eigen band op en vond ze de ideale soulmates met Keith Ladd (gitaar), Ryan Flemmer (keys) en drummer Cole Dillingham. Heather heeft nu een geweldige lijst originele song bij elkaar gepend, en met haar soulvolle blues stem begeesterd ze ons vanaf de openingstune ‘Willie James’. Ladd’s opwindende gitaarsolo’s geven ook de ritmiek aan in de boogie ‘Bring The Swing’ en het swingende ‘Howling For Love’, dat in het middenstuk is ingekleurd met uitermate knappe pianoarrangementen. De opwindende  blues ballade ‘Burn Me Alive’ en het latin beïnvloede ‘High Moutain Blues’ zijn alweer knappe culminatiepunten. De strakke percussie dito baslijnen in ‘Love Strong’ en ‘What Do You Expect?’ komen zo in het vaarwater van het saxofoon geënthousiasmeerde ‘Dirty Blues’, het bas gestructureerde ‘Share Your Love’ en het New Orleans gemotiveerde ‘I’m Through With You’.
Heather Newman promoot alvast een dijk van een debuutalbum!
 
Philip Verhaege (4)
Heather Newman is already promoting a very strong debut album! What a pleasant but strong voice, and tight backing band .... highly recommended!
0 Opmerkingen

Little G. Weevil feat. Dulzura: Something Poppin’

23/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Here I Come Knocking
  2. Something Poppin`
  3. See Me In The Country
  4. How You Want Me To Deal With This
  5. You Can’t Say Nothing
  6. Scrub
  7. Pusherman
  8. Crawling
  9. I Dont Want To Feel The Rain
  10. Top Model
 
Platenlabel
VizzTone 
 
Labelnummer
VTLG-02
 
Distributie
VizzTone Label Group
 
 
Promo-Agent
Richard Rosenblatt
 
Website Artiest
Little G. Weevil

Little G Weevil is werkelijk een internationale blues artiest. De jonge Gabor Szucs groeide op in Budapest, Hongarije. Het Sovjet politieke landschap voerde hem al snel naar West-Europa. Nadat hij een tijdje in London verbleef kon Gabor aan de roep van The States niet weerstaan en emigreerde naar Alabama. Om de kost te verdienen werkte hij als bordenafwasser en spendeerde heel wat muzikale uurtjes in en rond Beale Street in Memphis. Hij verdiepte zich in de muziek en de cultuur, en werd verliefd op de blues muziek. Weevil verslond boeken, beluisterde album en tapes en werd al snel een volleerd professioneel autodidact muzikant. Een collega muzikant gaf hem de ‘nickname’ Little G. Weevil. De in 1977 geboren Hongaar opereert momenteel uit Atlanta. Hij werd enkele jaren geleden uitgeroepen tot ‘Best Solo Guitarist’ en ‘Solo/Duo Competition’ op de International Blues Challenge in Memphis en werd genomineerd voor een Blues Blast Music Award. Het album ’Moving’ uit 2013 werd omkaderd met een schitterende akoestische Mississippi Delta blues sound. Maar nu slaat Weevil met zijn nieuwste release ‘Something Poppin’ een compleet andere muzikale blues weg in. Het is een baanbrekend werk dat vooroordelen heeft over stijl en genres. Dit album heeft alles waar bluesmuziek ooit invloed op had. Rock-‘n-roll, soul, funk, R & B en zelfs Hip Hop en Rap elementen worden nu vermengd met de essentie van waar ze allemaal vandaan komen. De Blues! De funky blues rocker ‘Here I Come Knocking’ mag de dans openen. Weevil’s gitaarriffs lopen commensurabel met Marton Pfeff indrukwekkende drumpartijen, Matyas Premecz keyboardtunes en Danny Del Toro’s harparrangementen. De titeltrack voert dan weer wat jazz muzikale structuur met zich mee. De track ‘See Me In The Country’ brengt ons even naar het diepe zuiden, het soul begeesterde ‘How You Want Me To Del With This’ en het reggae enthousiaste ‘You Can’t Say Nothing’ staan dan ook allen in schril contrast met de hip hop bewegingen uit het nummer ‘Scrub’, waar Weevil vocale rap ondersteuning krijgt van rapper Dulzura. Geef ons dan toch maar liever de rockersongs ‘Pusherman’, origineel van Curtis Mayfield en het aanwakkerende ‘Crawling’.
Maar ook de blues ballade ‘I Don’t Want To Feel The Rain’ kunnen we hier meer dan smaken. De heavy blues rocker ‘Top Model’ is een waardige afsluiter van een heel divers spijkerend album.
 
Philip Verhaege (4 ½)
Little G. Weevil proudly presents a very diverse album. We hear real handsome blues, but also
fine R & B, soul, bluesrock and even a hip hop song. Great stuff !
0 Opmerkingen

Casey James: Strip It Down

23/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. All I Need
  2. Bulletproof (with Delbert McClinton)
  3. Hard Times, Heartaches & Scars
  4. Hurt Me More
  5. I Got To Go
  6. Messin’ Around
  7. Strip It All Down
  8. Need Your Love So Bad
  9. Different Kind Of Love
  10. Supernatural
  11. Killin’ Myself
  12. Makin’ Up
  13. Stupid Crazy (featuring Bonnie Bishop)
  14. Fight You For The Blues
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Mark Pucci
 
Website Artiest
Casey James
​
In het negende seizoen van ‘American Idol’ schopte Casey het tot de finale en met zijn single, het countrynummer ‘Crying On A Suitcase’ had hij een bescheiden hit. Met ‘Strip It Down’ gooit Casey echter het roer volledig om. Geen door manager of platenmaatschappij opgedrongen imago en nog minder voorgekauwde songs. Hij volgde zijn buikgevoel en schreef met zijn passie voor muziek een aantal nummers en trok naar de studio. Casey wou zingen en liefst niet elke song meerdere malen inzingen om die zo perfect mogelijk te laten klinken. Neen, Casey is een eerlijke vent, die er niet voor terugschrikt als er hier en daar al eens een foutje te horen is. Wat je hoort is een scheppend muzikant voor wie eerlijkheid gelijk is aan perfectie. Een nobele gedachte, die Casey James op ‘Strip It Down’ ook nog verwezenlijkt. De passie druipt van zijn krachtige stem en zijn gitaar kermt, slaat en zalft. Van country is geen sprake meer, dit is bluesrock, soul en blues op hoog niveau. Met ‘Bulletproof’ een hitsige bluesrocker, met vocale steun van Delbert McClinton en aangevuld met een nerveuze bluesharp, slaat James je onmiddellijk murw. Het is echter niet allemaal bluesrock wat de klok slaat. Dat ervaar je wanneer de Muscle Shoals Horns in ‘Hard Times, Heartaches & Scars’, James’ soulgevoel nog een boost van jewelste geven, wat ze nog eens herhalen in ‘Different Kind Of Love’ en in het wat funky ‘Messin’ Around’. Casey is niet voor één gat te vangen, dat wordt stilaan duidelijk. Zeker wanneer hij ‘I Got To Go’ een knappe New Orleans draai geeft. Met de wat naar King King knipogende titeltrack, mikt Casey op de broodnodige airplay, wat zeker moet lukken. Een song die blijft hangen, je meesleept en waarbij de gitaar diep in je huid kerft. Wil je weten hoe je een overbekend nummer naar je hand kan zetten en opnieuw laten schitteren? Luister dan vooral naar zijn versie van het door Fleetwood Mac bekend gemaakte, van Little Willie John geleende ‘Need Your Love So Bad’. Rock & roll, inclusief een Jerry Lee piano maakt van ‘Makin’ Up’ dan weer een hit in wording.
Casey James heeft goed gehandeld, door wars van alle aanbevelingen, zijn eigen weg te gaan. Daardoor heeft hij met ‘Strip It Down’ een gouden visitekaartje in handen.
 
Lambert Smits (5)
In the ninth season of 'American Idol' Casey James reached the final. With 'Strip It Down' he is going for a different approach. Forget his country single ‘Crying On A Suitcase’. This is bluesrock, soul and blues at high level. A very powerful voice and sublime guitar playing. Recommended!
0 Opmerkingen

Velvet Dreamer: Different World

22/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Different World
  2. Blissful Journey
  3. Midnight Lovers
  4. Love Planet
  5. You’re My Infinity
  6. Strange Passenger
  7. Now Is the Time
  8. Kisses under the Palms
  9. Our Island
  10. Memories of the Past
  11. No More Tears
  12. Cold Sky
  13. Trip to Sunny Beach
  14. Chasing the Moment
  15. Deserted Beach (Lounge Chill Mix)


Platenlabel
Lemongrassmusic

Labelnummer
Digitaal

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Velvet Dreamer
​Deze digitale release is het vijfde album van Velvet Dreamer, ofwel Tim Gelo uit Duitsland. Deze trompettist en producer leeft in Berlijn, en kwam op deze website jaren geleden al aan bod. Hij blijft trouw aan zijn stijl van lounge en chill out, en heeft 15 nieuwe tracks gecomponeerd, waarop hier en daar zijn zachte en gevoelige trompet te horen is. Na de mooie titeltrack, die wat invloeden in zich heeft uit het Midden-Oosten, volgt ‘Blissful Journey’ met saxofonist Ilia Skibinsky. Nieuw is dat gastgitarist Michael Buk te horen is op de single ‘Midnight Lovers’, op ‘Love Planet’ en op ‘Cold Sky’. Tim Gelo krijgt gezelschap van Mike Tourne op ‘No More Tears’, en verderop van Leo Ganner en Mike Tourne op het zalig swingende ‘Trip to Sunny Beach’, samen met geluiden van de zee. Om af te sluiten krijg je de Lounge Chill Out Mix van ‘Deserted Beach’. Ten zeerste aangeraden om bij weg te dromen, te ontspannen en de zorgen achter je te laten.

Patrick Van de Wiele (4½)
​Soft and sensitive lounge and chill out, based on the trumpet of Tim Gelo, aka Velvet Dreamer. Recommended to dream, to relax and leave your cares behind. 
0 Opmerkingen

Sonja Kristina: Anthology

22/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:

​Disc 1
  1. Frank Mills
  2. If This Was Love
  3. The Passion
  4. Baby Song
  5. Full Time Woman
  6. Man He Colour
  7. One To One
  8. Melinda (More Or Less)
  9. This Is Not A Sanctuary
  10. Angel
  11. C’est La Vie
 
Disc 2
  1. Devil May Care
  2. Anna
  3. Buccaneer
  4. Rollercoaster
  5. St Tropez
  6. I Don’t Believe A Word
  7. Street Run
  8. O Fortuna
  9. Love Child
  10. Citadel
 
Platenlabel
Curved Air Records
 
Labelnummer
CRVE SK 001
 
Distributie
Cherry Red / Amazon
 
Promo-agent
Glass Onyon PR
 
Website Artiest
Sonja Kristina

Sonja Kristina was de leadzangeres en mede oprichtster van de progressieve Britse rockband Curved Air, die in 1970 opgericht werd. De band wisselde regelmatig van muzikanten. Zo behoorde Stewart Copeland, later lid van The Police en een tijdje zelfs Sonja’s echtgenoot, ooit tot de band. Enige constante was Sonja Kristina, die in de jaren ’70 in polls, de categorie ‘female vocalist’ steevast aanvoerde. Naast haar lidmaatschap aan Curved Air, bouwde Kristina ook een solocarrière uit. ‘Anthology’ is de eerste verzameling van songs uit haar soloalbums. Die werden aangevuld met enkele nieuwe nummers, waaronder de voor 2017 exclusieve opener ‘Frank Mills’, uit de destijds furore makende musical ‘Hair’. Dat nummer zong zij trouwens op het album van de originele cast. Sonja was niet enkel de eerste frontvrouw in een rockband, ze had en heeft nog steeds iets charismatisch. Dat charismatische uit zich niet alleen in haar verschijning, maar ook in haar stem. Een stem die helder, dromerig en zweverig kan klinken, maar vooral steeds imponeert. Dat deed ze reeds tijdens de gloriedagen van Curved Air en dat doet ze nog steeds. Folk, rock en pop zitten altijd wel ergens verscholen, maar het opvallendste zijn de prachtige door Kristina’s heerlijke stem gedragen melodieën. Die stem kan liefelijk klinken, maar net zo goed duivels duister zoals in het ietwat psychedelische ‘Devil May Care’ of licht zwevend rockend in ‘St. Tropez’. Supermooi is haar akoestische versie van de Mötorhead tributesong ‘I Don’t Believe A Word’. Wat begeleiding betreft kan ze rekenen op sublieme muzikanten op o.a. gitaren, bas, drums, viool, cello, fluit, keyboards en percussie.
Dit alles maakt van deze ‘Anthology’ een waardig album, dat hopelijk ook jonge luisteraars richting Sonja Kristina wijst. En wie weet, misschien zelfs naar Curved Air?
 
Lambert Smits (4)
Nice compilation from the solo albums, supplemented with some new songs, by Sonja Kristina, lead singer of the British rock band Curved Air. A clear charismatic voice and handsome folk and rock melodies.
0 Opmerkingen

Thunderbolt & Lightfoot: Songs For Mixed Company

21/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Let’s Be Friends
  2. Miss Me
  3. Can’t Be trusted
  4. Sad Song
  5. Goodbye Is Not The End
  6. Year Of The Monkey
  7. Vesper
  8. Sweetest Baby
  9. I’m On Fire
  10. Dearly Beloved
 
Platenlabel
Vesper Music
 
Labelnummer
VM 101
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Thunderbolt & Lightfoot

Een confessie: ik ben een sucker voor samenzang. Niet altijd geweest. Wel geworden. De laatste jaren. Dwalende gedachten richting Kozakken- of andere koren worden best stante pede de halt toe geroepen. Hier doel ik niet op. Niet dat er iets mis is met koren. Een kinderkoor, een kiosk en een prille lentedag en deze drie onderdelen gecombineerd kunnen best charmant zijn, maar verder rijkt mijn affiniteit met georkestreerde massasamenzang niet. 
 
Blendende stemmen, versmeltende zoetgevooisde vocalen op een bedje van gitaargetokkel afgekruid met enkele andere instrumenten. Hier denk ik aan bij ‘samenzang’. Type Simon and Garfunkel, Matty Charles and Katie Rose en zelfs Billy Joe (Armstrong – Greenday) and Norah (Jones), die met het in 2013 verschenen ‘Foreverly’ een dijk van een hommage aan The Everly Brothers neerzetten… Maar we wijken af…
 
To the point: ook het uit Kalamazoo (Michigan) afkomstige Thunderbolt & Lightfoot heeft op het vlak van harmonieën Emmentaler, Gruyère en Camembert gegeten. ‘Songs For Mixed Company’ - het tweede wapenfeit van dit zijproject van The Cornfed Girls - is dan ook een pareltje. Slechts tien nummers, waaronder een instrumentaaltje en een Boss-cover, had dit lovely couple nodig om uw bevoorrechte luisteraar te overtuigen. Phil Barry en Sarah Fuerst zijn dan ook heer en meesterin in het schrijven en brengen van kleine, fijne liedjes, ontdaan van alle franje. Zingen doen ze voornamelijk over het meest universele thema aller tijden: ‘de liefde’.
 
Met ‘Let’s be friends’, de openingstrack, wordt de lat meteen hoog gelegd. En deze lat trilt de volgende negen nummers niet. Meer nog, subtiel geslepen diamantjes als ‘Sweetest Baby’ en ‘Year Of The Monkey’ laten de voornoemde hoogte-indicator ver onder hun. Zelfs Springsteen’s ‘I’m On Fire’ wordt alles behalve onaardig gecoverd.
 
Een kort intermezzo (alhoewel kort): het angstzweet breekt uw recensent uit als snoodaards het in hun hoofd halen het werk van de Boss naar hun hand te zetten. Ik weet het: flauw, bevooroordeeld, ’t is een klein kantje, maar vergeef me, het is sterker dan mezelf. De oorzaak van deze angstpsychose is waarschijnlijk terug te brengen tot het feit dat ik al te vaak geroepenen zich heb zien (en vooral horen) verbranden aan Bruce. Veel kaf, weinig koren. Enkel John Moreland (‘Thunder Road’), Serena Ryder (‘Racing In The Street’) en Ryan Adams (‘Streets of Philadelphia’) wisten me tot nog toe te overtuigen. Vanaf heden worden Thunderbolt & Lightfoot met hun versie van ‘I’m On Fire’ aan het verdienstelijke-pogingen-lijstje toegevoegd. Einde intermezzo.
 
Wederom to the point. Thunderbolt & Lightfoot. Veel meer dan ‘subtiele klasse zonder virtuoze poeha’ valt er niet te zeggen. In eenvoud toont zich de meester. En ‘Songs For Mixed Company’ is een meesterwerkje (net niet met hoofdletter ‘M’). Luistermuziek zoals luistermuziek hoort te klinken. Pure, eerlijke, oprechte songs om na een stevige herfstwandeling op een druilerige, donkere, novemberavond – het getik van regen op het vensterraam op de achtergrond -  vanonder een fleece dekentje, een glas wijn binnen handbereik, te beluisteren. 
 
Jan Coonen (4 ½)
"I love great writing and crystal clear harmonies, and Thunderbolt & Lightfoot deliver the goods" — Mark Sahlgren, WMUK Grassroots
0 Opmerkingen

Mojo Monkeys: Swerve On

21/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Tuscaloosa Maybe
  2. Two Shots
  3. About To Get Gone
  4. Beat Bus Driver
  5. Swerve On
  6. All The Wrong Things
  7. Ride You Pony
  8. Song For The Muse
  9. Little Javelina
  10. Argyle & Selma
  11. If I Were Gone
 
Platenlabel
Medikull Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Mojo Monkeys

Mojo Monkeys is een trio uit Los Angeles, bestaande uit drummer en bandleader Dave Raven, bassist Taras Prodaniuk en gitarist Bill Watts. De drie heren mag je rustig veteranen noemen. Hun kracht ontdekte het trio, toen ze pakweg 20 jaren geleden Hubert Tubbs één van de leden van het collectief Tower Of Power begeleidde in een funkband. ‘Swerve On’ is hun derde full album. Hun debuut ‘Hang’ lanceerden de heren in 1999 en in 2010 kwam ‘Blessings and Curses’ op de markt. Mojo Monkeys houdt van heerlijke en vooral gevarieerde dansmuziek, zoveel is zeker. Echter niet van die we kennen, daarvoor klinkt ‘Swerve On’ net iets te apart. Opener ‘Tuscaloosa Maybe’ katapulteert je naar de hoogdagen van de dancehalls en ballrooms. Swing en jump die door de toevoeging van pedal steel, een eigen leven gaan leiden. Diezelfde pedal steel schittert tevens in opvolger, het jazzy ‘Two Shots’, waarin Bill Watts eveneens een smooth klinkende gitaarsolo neerzet. Met het hitsige ‘About To Get Gone’ betreedt het trio het rockabillypad en dat de funk nog steeds door hun aderen stroomt, bewijst ‘Beat Bus Driver’. Veelzijdigheid is troef, wat tevens het vakmanschap van het trio in de spots plaatst. Zo flirt de titeltrack wat met Southern Rock en kondigt meteen slowtime aan, waarna het door zware drums gedragen ‘All The Wrong Things’ de rockzijde van het trio laat horen. Enige cover is het aan Allen Toussaint schatplichtige ‘Ride Your Pony’ dat New Orleans aanboort. Diezelfde sfeer is ook te horen in het met een streepje swamp doorweven ‘Little Javelina’. Afsluiten doen de heren met het op Mississippiblues geënte ‘If I Were Gone’.
‘Swerve On’ is een knap en zeer gevarieerd dansbaar album. Kortom de ideale gangmaker voor een geslaagde party.
 
Lambert Smits (5)
Swing, rock, rockabilly, funk, and more ... it's all on this beautiful album by Mojo Monkeys. The ideal danceable party album!
0 Opmerkingen

Whitney Rose: Rule 62

21/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. I Don’t Want Half (I Just Want Out)
  2. Arizona
  3. Better To My Baby
  4. You Never Cross My Mind
  5. You Don’t Scare Me
  6. Can’t Stop Shakin’
  7. Tied To The Wheel
  8. Trucker’s Funeral
  9. Wake Me In Wyoming
  10. You’re A Mess
  11. Time To Cry
 
Platenlabel
Six Shooter Records/Thirty Tigers
 
Labelnummer
Promo cd
 
Distributie
V2 Benelux
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Whitney Rose

In de review van het eerder dit jaar verschenen ‘South Texas Suite’, schreven wij dat de van oorsprong Canadese Whitney Rose één en al Texassound ademde. Maar voor ‘Rule 62’ koos Whitney toch voor een meer Nashvillegeluid. Net als voor ‘South Texas Suite’ deed Whitney ook nu weer beroep op producer Maverick Raul Malo, aangevuld met Niko Bolas. De grootste wapenfeiten van Bolas zijn Neil Young’s ‘This Note For You’, ‘Freedom’ en ‘Living With War’ waarvoor hij de productie deed. Datzelfde deed hij ook op ‘Sentimental Hygiene’ van Warren Zevon en het debuutalbum van Melissa Etheridge. Beiden ‘ouwe rotten in het vak’ als wij het zo mogen stellen. En niet alleen zij hebben schitterend werk geleverd, ook Whitney laat horen dat ze weer maar eens gegroeid is. Opener ‘I Don’t Want Half (I Just Want Out)’, inclusief pedal steel, neemt je onmiddellijk mee voor een heerlijk tripje richting Nashville. Dit is retro country van het zuiverste soort. En de paarden blijven gezadeld, zodat we in galop doorheen ‘Arizona’ rijden. ‘You Never Cross My Mind’ is een ballade die alhoewel ze stevig in de authentieke country geworteld is, toch ook wat hedendaagse invloeden herbergt. Dat komt vooral door het arrangement en de vele facetten van Rose’s stem. Country mag dan de hoofdmoot zijn, toch heeft ‘You Don’t Scare Me’ ook mondjesmaat wat Americana, in zich. Wanneer de blazers daarna ‘Can’t Stop Shakin’’ inzetten, wordt de aanloop genomen voor ruim 4 minuten soulvolle met Hammond op smaak gebrachte rhythm & blues. En wat een superieure scheurende saxsolo zit erin vervat. Bij zo een nummer is stoppen met ‘shaken’ inderdaad niet aan de orde. Melancholisch klinkt Rose in ‘Trucker’s Funeral’ en afsluiter mag dan wel ‘Time To Cry’ heten, het is een parel van een uptemposong die de tranen vlug verdringt.
‘Rule 62’ is een dijk van een in retro country badend album. Niet te missen!
 
Lambert Smits (5)
A super album full of delicious authentic country. Whitney Rose will undoubtedly be the next great lady in country. Don’t miss this!
0 Opmerkingen

Jenny Darren and The Ladykillers: Ladykiller

21/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Ladykiller
  2. Heartbreaker 1
  3. Ode To Billy Joe
  4. Selfish
  5. Rock & Roller
  6. Lady Marmalade
  7. I May Go Wrong
  8. Papa Was A Rolling Stone Free
  9. Dreamboat
  10. Ride Like The Wind
  11. Heartbreaker 2
 
Bonus Tracks:
  1. Hey Joe
  2. I Only Want To Be With You
  3. You’re A Dreamboat
 
Platenlabel
Seacrest Oy
 
Labelnummer
SCR 1015
 
Distributie
Niet gekend
 
Website Artiest
Jenny Darren

Goeie ouwe rock van menkiller Jenny Darren.  Al op haar twaalfde levensjaar zong ze de pannen van het dak en belandde ze zelfs in het voorprogramma van AC/DC.   Haar recentste album The  Ladykillers  bevestigt haar natuurlijk zangtalent,  vergelijkbaar met  Janis Joplin en Grace Slick.  Teveel eer?
Jenny Darren heeft een heel parcours afgelegd in haar prille volwassenheid tussen de blues, rock en rythm & blues idolen.  Nadien voelde ze zich meer aangetrokken tot de jazz-sound.  In 2015 besloot Angel Air Records een ‘best of’ uit te geven, een nieuwe stimulans voor haar om The Ladykillers bijeen te schrapen.  Ondertussen sloten zich enkele welbekende muzikanten aan bij haar killerteam.  Gitaargod Muddy Manninen komt uit Wishbone Ash en occasioneel violist Tom Leary van Lindisfarne.
Met zulk een bezetting mag het niet verbazen dat de huidige tour een groot succes is.  Zoals vanouds, jaren zeventig, rockt het tot je er bij neervalt.  De Gibson’s en Stratocaster’s geven elk hun eigen boeiend en afwisselend klankenspectrum.  ‘Heartbreaker’, jaren geleden speciaal voor haar geschreven door Gill&Wade, staat tweemaal op deze cd.  In versie 1  mag Tom Leary die emotionele song upgraden met electric violin.  Versie 2 kreeg een heavier ondersteuning en een up-tempo mee.  Pat Benatar had er indertijd een grote hit mee….zo zie je maar hoe harten worden gebroken.  De volledige sad story vind je terug online.   Alleen al met dit nummer bewijst ze het publiek in vuur en vlam te zetten.  Natuurlijk hoor je hier en daar wat elementen uit de voormalige hitlijsten, zonder echter van plagiaat te spreken.  Sommige riffs en grooves zijn zo sterk dat je ze als muzikant niet kan negeren.  Eigen nummers staan willekeurig tussen enkele covers. Ook staan er  drie ‘hidden songs’ op, niet vermelde bonus tracks.  Love songs waar ze haar uitzonderlijk zangtalent laat horen, zoals een trage soul versie van Dusty Springfield’s hit ‘I only want to be with you’.  Laat jezelf ook even verrassen!
 
Line-up:
Basses (Kev Moore,Bob Skeat, Pete Way, Chas Kronk)
Guitars (Clive Poole,Tony williams,Graham Oliver, Robin George, Muddy Manninen)
Drums (Andy Hawkins, Nicko McBrain, Chris Slade)
Keyboards (Bill Hunt, Andy Richards, Max Turnbull)
Violon/Electric Fiddle (Tom Leary)
Saxophone (Patsy Gamble)
Vocals (Jenny Darren)
 
 
Marino Serdons (4)
Explosive rockalbum from menkiller Jenny Darren with her Ladykillers.  A voice like  Janis Joplin or  Grace Slick kicks you back to the seventies.  Lovely!
0 Opmerkingen

Michelle Lewis: The Parts of Us that Still Remain

20/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Sorry I Forgot to Write
  2. Running Back Home
  3. None of that Now
  4. Just Like a Movie
  5. Run Run Run
  6. Paris
  7. Something that Simple
  8. Goodbye
  9. Broken
  10. Lost in LA


Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295079402

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Hemifran

Website Artiest
Michelle Lewis
​Op haar veertiende pakte de Amerikaanse Michelle Lewis de gitaar van haar vader vast en was algauw in niks anders meer geïnteresseerd. Ze ging songwriting studeren aan het Berklee College of Music in haar thuisstad Boston, en na de release van haar debuut ‘This Time Around’ (2004) toerde ze doorheen de USA. Ze werkt al lang samen met producer Anthony J. Resta (Elton John, Duran Duran, Shawn Mullins), en daaruit vloeiden de EP’s ‘Broken’ (2009) en ‘Paris’ (2011) voort. Zo ook dit tweede full album, dat eigenlijk al uit 2014 dateert. Haar liedjes gaan over liefde en relaties, en ze doet deels denken aan Dolly Parton en deels aan Nanci Griffith. Drie van de tracks werden geplukt uit voornoemde EP’s, en dat zijn ‘Paris’, over een gebroken relatie; het trage ‘Broken’ over hetzelfde onderwerp; en ‘Something that Simple’. De overige songs zijn origineel, en twee ervan schreef ze samen met Robby Hecht, namelijk ‘Running Back Home’ en het countryachtige ‘None Of That Now’. ‘Goodbye’ is dan weer een samenwerking met LA sound designer Conan Skyrme. Uiterst geschikt voor liefhebbers van singer-songwriters. 
 
Patrick Van de Wiele (3½)
​This album dates from 2014 and is recommended for lovers of singer-songwriters. 
0 Opmerkingen

Judy Nazemetz: Balancing Act

20/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Way Back
  2. Which Cup?
  3. A Song for Mary
  4. He Said My Name Right
  5. Behind the Locked Door
  6. Santa Can’tcha?
  7. Three Sticks of Butter
  8. Clothes on the line
  9. Miami Underwater
  10. My Daily Regimen
  11. Altars
  12. The F Word


Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
724101267628

Distributie
CD Baby

Promoagent
Hemifran

Website Artiest
Judy Nazemetz
​De Amerikaanse Judy Nazemetz begon al erg vroeg te zingen, tot misnoegen van haar buren, en nam deel aan een talentenjacht. Later zong ze in musicals, in reclamefilmpjes en zelfs tijdens ‘The Tonight Show’ bij Jay Leno. Maar haar talent kan pas ten volle naar boven toen ze begon te improviseren. Op een dag in 2014 schreef ze teksten en haar debuut ‘Variety Pak’ was geboren. Ze ging als comédienne aan de slag, en brengt nu de opvolger daarvan uit. Opnieuw schreef ze alle songs zelf, en zong ze ook in. Originele anekdotes liggen aan de basis van deze tracks. Die gaan over een aantal thema’s zoals slechte chauffeurs, die eerste kop koffie, dood, kleren ophangen, arrogantie, een boterham, het opkomende getijde, liefde, en ouder worden. Daarbij maakt ze gebruik van verschillen muziekstijlen zoals country, jazz op ‘Clothes of the Line’, folk, reggae op ‘Which Cup?’, gospel, en een speciaal kerstliedje ‘Santa Can’tcha?’ gezongen door mevrouw Kerstman.  En ze zet vrouwen aan om hun frustraties te uiten met het volkse ‘The F Word’. Luchtige comedy dus voor een ontspannend moment. 

Patrick Van de Wiele (3½)
​Light hearted comedy songs based on original anecdotes, thriving on different musical styles. 
0 Opmerkingen

Sean Noonan: Man No Longer Me

20/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Man Vs. Machine
  2. Not I
  3. Pussy Cat’s Gone Wild
  4. Man No Longer Me
  5. He Skarbnik He
  6. Cupid’s Packing Heat
  7. I Am Your Pineapple
  8. Eat My Makeup
  9. Queen of Kings
  10. Lost in Guenter’s Wald
  11. Bia


Platenlabel
Haldern Pop Recordings

Labelnummer
HPR-124

Distributie
Niet gekend

Promoagent
PIAS

Website Artiest
Sean Noonan
​De ritmische verhalenverteller Sean Noonan uit Brooklyn componeert en dirigeert met een stel drumstokken, multi stilistische jazzrock muziek. Hij ziet zichzelf als een moderne sonische verhalenverteller, die de wereld rondtrekt, waarbij hij verhalen, legendes en folklore verzamelt zoals Alan Lomax. Die worden daarna gefilterd totdat ze onvoorspelbaar worden. Hij combineert aldus de spraakzaamheid van een Ierse bard, de verhalende ritmes van Samuel Beckett, de levendigheid van een Disney personage en de ruwe fysiek van een straatbokser. Op een ochtend wordt hij door een zonnestraal op een bergtop geprikkeld, en hij trekt rond, verdwaalt en verandert tenslotte in de woestijn in een coyote. Dit album is een verzameling songs , die doorheen zijn eigen lens, ze transformeert met invloeden van harmonische jazz, rock, Afrikaanse ritmes, elektro funk en avant-garde klassiek. Sean was de voormalige drummer van het jazz-punktrio The Hub, met bassist Tim Dahl en saxman Dan Magay. Na een bijna fataal auto-ongeluk in Italië combineerde hij tijdens een periode van herstel zijn muzikale voorliefdes: jazz en Afrikaanse drumritmes. Hij heeft al meer dan 20 albums op zijn actief, en werkte samen met o.a. Abdoulaye Diabaté (Brewed By Noon), Marc Ribot (Tom Waits, John Zorn), Jamaaladeen Tacuma (Ornette Coleman, Carlos Santana), Aram Bajakian (Lou Reed), Mat Maneri, Susan McKeown (Joan Baez) en Can’s Malcolm Mooney. Sommige tracks stammen uit het oeuvre van Zappanation Rock Opera, geïnspireerd op de muziek van Frank Zappa en Edgard Varese, dat vorig jaar in september in première ging op het Ai Confini Tea Sardegna E Jazz Festival in Sardinië. De opener ‘Man Vs. Machine’ bevat Afro blazers en Fender Rhodes, en ‘Pussy Cat’s Gone Wild’, het funky ‘Cupid’s Packing Heat’, het liefdeslied ‘I Am Your Pineapple’ en ‘Eat My Makeup’ zijn afkomstig uit voornoemd Zappanation concept. Tussendoor ook nog folk op ‘Queen of Kings’, het bizarre ‘Lost in Guenter’s Wald’ en de vredige afsluiter ‘Bia’. Een vreemde combinatie die misschien juist daardoor verschillende mensen zal aantrekken.

Patrick Van de Wiele (4)
​Sean Noonan transforms stories, legends and folklore into a strange combination with influences of harmonic jazz, rock, African rhythms, electro funk and avant-garde classical. 
0 Opmerkingen

Morrissey: Low In High School

17/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. My Love, I’d Do Anything
  2. I Wish You Lonely
  3. Jacky’s Only Happy When She’s Up On The Stage
  4. Home Is A Question Mark
  5. Spent The Day In Bed
  6. I Bury The Living
  7. In Your Lap
  8. The Girl From Tel-Aviv Who Wouldn’t Knee!
  9. All The Young People Must Fall In Love
  10. When You Open Your Legs
  11. Who Will Protect Us From The Police
  12. Israel
 
Platenlabel
Etienne Records / BMG
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
BMG
 
Promo-agent
Gentle Promotion
 
Website Artiest
Morrissey

Met ‘Low In High School’ is Steven Patrick Morrissey, ooit leadzanger van The Smiths toe aan zijn elfde soloalbum. Vaak kwam hij in het nieuws door zijn politieke uitspraken, die hem niet steeds door iedereen in dank werden afgenomen. Bij het verschijnen van een nieuw album, is het dan ook steeds afwachten, welke verrassende wendingen erin verpakt zitten. Een eerste verrassing is de cover, waarop een schooljongen in een Morrissey t-shirt een bord met ‘Axe The Monarchy’ omhoog steekt. Morrissey is het duidelijk nog niet verleerd.  Op ‘I Wish You Lonely’ slaat hij met de zin ‘Tombs full of fools who gave their life upon command of monarchy, oligarch, head of state, potentate’ al meteen met de vuist op tafel. In het door een lichtvoetige piano voortgestuwd ‘Spent The Day In Bed’, adviseert hij dan weer om je dag, desnoods tegen wil en dank, onder de lakens door te brengen, zodat je de nieuwsberichten niet hoeft te ondergaan. En duidelijker dan ‘Gimme an order, I’ll blow up a border. Gimme an order, I’ll blow up your daughter’ in ‘I Bury The Living’ kan je volgens mij niet zijn.
Het nieuwe album van Morrissey is zeker geen album waar je vrolijk van wordt. Het bevat wel rake, maatschappijkritische lyrics. Alleen jammer dat de melodieën niet altijd overtuigen. Morrissey fans zullen daar echter geen traan om laten, die hoeven er niet lang over na te denken om dit album aan te schaffen.
 
Lambert Smits (3 ½)
As usual, this new Morrissey album also contains clever, socially-critical lyrics. 
0 Opmerkingen

Paul Messinger: America 2.0. Assorted Tales And New Myth

17/11/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. America
  2. The Speaker
  3. Device Dyslexia
  4. Goin’ 2 A Party
  5. Lady Liberty
  6. Bongo Boy
  7. Psycho Yuppie
  8. Blameless
  9. A Little Faith
  10. Iowa
  11. The Ballad Of Roy And G
  12. Death Don’t Have No Mercy
  13. The Apple Song
  14. Last Call: The Mystic Chords Of Memory
 
Platenlabel
Eigen label
 
Labelnummer
PM-444
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Paul Messinger
​
‘Less is more’. Een dooddoener. Een dooddoener die er, mijn inziens, (al te) vaak wordt tegenaan gegooid in de duiding van artistieke producties. Zogezegd om het minimalisme te benadrukken. Paul Messinger doet niet aan dooddoeners, noch aan minimalisme. ‘More than more is more’ zo lijkt de klok te luiden voor de van New York naar Chapel Hill verkaste zanger/mondharmonicaspeler. Althans afgaande op zijn laatste wapenfeit ‘America 2.0. Assorted Tales And New Myth’.
 
‘America 2.0. Assorted Tales And New Myth’ is naast een protestalbum, vooral een plaat tjokvol muziek.  En met ‘tjokvol’ bedoel ik ‘tjokvol’. Op alle vlakken. Qua instrumentarium doet Paul niet flauw over een instrumentje meer of meer. Zingende zagen, vingerknippen, windmachines (synths), … naast drum, bas, gitaren en uiteraard de mondharmonica lijkt zowat elk instrument de naam waardig  een rol op te eisen. Ik beken: lichtjes overdreven, maar toch. En we zijn er nog niet. Ook op het vlak van muziekgenres laat de heer Messinger zich niet van zijn meest bescheiden kant zien. Alle mogelijke genres worden in de mix gegooid: rock, funk, reggae, gospel, metal(-riffs), rap,… Met als resultaat een bombastische cross-over tussen voornoemde stijlen. Op zich niks mis mee. Muzikaal top gedaan, maar ‘trop is te veel en te veel is trop’ (dixit wijlen premier Paul Vanden Boeynants) … en voor uw schrijverke werd het met momenten ‘trop’ en  ‘te veel’. 
 
Tekstueel: een protestalbum. Alhoewel. Misschien is dit een overdreven zwaarwichtig label. Protesteren, in de pure betekenis, wordt niet gedaan. Aan de kaak stellen en aanklagen des te meer. Hoe is het zover kunnen komen met ‘the land of the free’?  Welke afslag dient genomen te worden om terug op ‘the  highway richting the American dream’ te geraken? In welke mate is er een taak weggelegd voor ‘Lady Liberty’ op het vlak van de heropwaardering van de beschaafdheid? Want ook de heer Messinger vindt, zonder namen te droppen, dat ‘you shouldn’t be grabbed by the pussy’. Hoe gesteld Paul ook is op zijn ooit zo glorieuze Amerika en haar inwoners, op het 14-nummers tellende ‘America 2.0. Assorted Tales And New Myth ‘ stelt hij ze serieus in vraag.
 
‘America 2.0. Assorted Tales And New Myth’ is zonder twijfel een knappe plaat. Een exemplaar waarop naast begeestering en muzikaal vakmanschap, ook de passie voor het nummer niet ontbreekt, maar het moet je meug zijn. Met alle respect voor de geleverde prestatie,  mijn meug is het niet. Het album zal nog wel eens in de CD-speler belanden. Waarschijnlijk die van de wagen, cruisend over een Amerikaans aandoende vierbaansweg, met nummertje 5 ‘Lady Liberty’ op eindeloze repeat …
 
Jan Coonen (3 ½)
America 2.0 is an extraordinary album that attempts to examine the very concept of what America is in the Trump era and what it means to be part of the great American melting pot. - Keith Hargreaves - UK-Americana.com
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Juni 2025
    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY