​Met ‘Koko Showcase’ duiken we andermaal, zoals de subtitel trouwens aangeeft, in het land van de blues en rhythm & blues. In 30 tracks overtuigen bekende en minder bekende artiesten in de blues en rhythm & blues je van de waarde die deze genres hebben. Geen hedendaagse artiesten op dit album, maar wel de legendarische grootheden die deze muziek ontgonnen en uitdroegen. Jazzy swingend en met zwoele sax trappen Jimmy Raney & Slim Slaughter af met het door piano op de rails gezette ‘You Drink Too Much Booze’. Jimmy & Slim krijgen met Danny Brown’s ‘Standing On The Corner’ een dijk van een bluesshuffle als opvolger. ‘Dizzy Little Girl’ van Joe McCoy is dan weer een prachtvoorbeeld van de ontluikende rock-‘n-roll, net zoals later op dit album Jimmy Trotter presteert in ‘Hungry & Thirsty’. Nog meer schitterende rock-‘n-roll komt er ook door Artie Wilson met het gespierde ‘Tarzan’. Voor een heerlijk dansbaar nummer zorgt T. Valentine met een min of meer door T. Bone Walker gitaartje geïnspireerd ‘Teen Age Jump’. Een knap stukje ongepolijste harmonicablues van Little Walter verfraait ongetwijfeld John Brim’s ‘I Would Hate To See You Go’ . Krachtig en rauw komt Little Miss Jessie in ‘My Baby Has Gone’ daarna uit de hoek en overtreft meteen jouw wildste verwachtingen. Voor nog meer vrouwelijk moois zorgt Damita Jo met ‘Mr. Blues’, superieure rhythm & blues. Liever iets meer soulvol gekruid, dan bedient Percy Mayfield met ‘Louisiana’ je op jouw wenken.
Legendarische grootheden als Elmore James en Jimmy Reed mogen natuurlijk ook niet ontbreken op het appel. Hier krijg je ze respectievelijk met ‘Shake Your Moneymaker’ en ‘Ain’t That Loving You’.
Wil ook jij jouw collectie van formidabele authentieke blues, rhythm & blues en zwarte rock-‘n-roll aandikken, dan is ‘Koko Showcase, A Journey To The Land Of Blues And Rhythm’ meer dan ooit een goede investering.
 
Lambert Smits 

​Voor fans van de ‘Southern Bred’ reeks is er goed nieuws. Immers gelijktijdig verschenen de volumes 9 en 10. Volume 9 heeft als titel ‘I’m Tore Down’, naar het gelijknamige nummer van Freddy King, wat natuurlijk ook erop terug te vinden is. Volume 10 heeft als titel ‘Got A Big Fine Baby’, maar daarover later meer, eerst is ‘I’m Tore Down’ aan de beurt. Lezers van deze site weten dat wij deze reeks hoog in het vaandel dragen. Redenen hiervoor zijn er genoeg. Eén daarvan is dat ieder volume op een doordachte manier samengesteld werd. Bekende tracks en minder bekende en zelfs obscure songs vullen mekaar prima aan. Een andere reden is dan weer het schitterende geluid dat men deze toch oude opnames heeft kunnen aanmeten. Ook nu weer krijgen we maar liefst 28 Texas rhythm & blues rockers van formaat. Spitsafbijter is Bobby Day die met de klassieker ‘That’s All I Want’ een met doo-wop doorweven rhythm & blues song aflevert. Mondharmonica is dan weer het belangrijkste instrument in het knappe ‘Red Light’ van Mercy Dee. Voor een meer bigband geluid kan je terecht bij Joe ‘Papoose’ Fritz en zijn orkest voor het naar jump neigende ‘I’m Not Suspicious, But’, terwijl die scheurende sax in Joe Houston’s ‘Shtiggy Boom’ onze nekharen recht overeind doet staan. Een weetje is ongetwijfeld dat de zang hier in handen was van David Lynch en The Platters. Wat een nummer!
Marie Adams, bekend om haar samenwerking met Johnny Otis, scoort hier solo met het krachtige ‘Ain’t Car Crazy’. Een rocker in de strakste zin is dan weer ‘Long John’ van Ray Sharpe.
Bekende namen zijn deze keer o.a. Charles Brown, Floyd Dixon, Harmonica Slim, Pee Wee Crayton, Peppermint Harris, Ivory Joe Hunter, Barbara Lynn, Freddy King en ‘Smokey’ Hogg.
Het album herbergt ook een aantal mooie instrumentale nummers. Zo is er de pianoboogie ‘Fire-Ball Boogie’ van Camille Howard, een vrouw die op de zwarte en witte toetsen meer dan haar mannetje kon staan. Hoofdzakelijk instrumentaal, met enkele vocale interventies, is ook ‘New York Boogie’ van gitarist Lightnin’ Hopkins en natuurlijk ‘The Boogie Twist (Part 1)’ van Cal Valentine & His Texas Rockers.
Volume 9 in de ‘Southern Bred’ reeks is net als zijn voorgangers een absolute aanrader.
 
 
Lambert Smits 

Om de titel ‘Popcorn Blues’ te verduidelijken, gaan we even te rade bij de samensteller van dit album, namelijk Little Victor, ook als DJ gekend onder de naam ‘Mojo Man’. Voor het ontstaan van popcorn, verschiet niet, starten we in ons eigen landje en meer bepaald in Vrasene, waar in de late zestiger jaren, op zondagnamiddagen danswedstrijden werden georganiseerd. De DJs draaiden er originele popcorn, een genre dat gekenmerkt werd door snelle ritmes. De hoge bierconsumptie eiste er echter zijn tol, zodat de dansers om tragere nummers vroegen. De DJs speelden hierop in door de tot dan toe gedraaide trendy funk en soul te vervangen door obscure rhythm & blues. Dat werd al spoedig een succes, waarop grote aantallen bezoekers op af kwamen. Die ontwikkelden ook een eigen dans, die een stuk trager was dan de rock-‘n-roll uit de jaren vijftig, maar ook eleganter. Dancing/Club Popcorn in Vrasene werd al vlug een begrip. Een begrip dat ervoor zorgde dat andere popcornclubs ontstonden. De DJs trokken vaak naar Engeland om aan obscure platen te geraken en stilaan werden pop en Jamaicaanse ska aan de playlists toegevoegd. Het was niet steeds even makkelijk om aan materiaal te raken, dus schroeven de platenruiters regelmatig de snelheid van de platen wat terug om de sound meer ‘mellow’ te laten klinken. Dit alles liep vrijwel samen met de Europese hernieuwde belangstelling voor blues, de Northern Soul en de rockabilly. Onder de naam ‘Popcorn Oldies’ verschenen enkele verzamelaars, maar nooit werden de spots op rhythm & blues en blues gericht. Daarom is deze ‘Popcorn Blues Party, Vol.2’ meer dan welkom. 22 obscure rhythm & blues, blues en soul tracks, van o.a. Albert King, Bobby Blue Bland, Ike Turner, Albert Collins, Bo Diddley, Otis Rush en Nappy Brown, die destijds regelmatig via de platendraaiers in de popcornclubs te horen waren. De inmiddels ouder zijnde popcornliefhebbers zullen ongetwijfeld smullen van deze knappe compilatie. Een compilatie die tevens verrassingen in petto heeft voor de bluesfan. Mooie verzameling!
 
Lambert Smits