KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021

CD REVIEW BLOG

Rik Meijer: Rik Meijer

17/6/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Give Me The Good Earth
  2. Pack It Up
  3. New Orleans Ladies
  4. I ’m A Runner
  5. Warface
  6. Somebody’s Always Trying
  7. Right To Be Wrong
  8. I’d Love To Change
  9. Roling & Tumbling
  10. Hump Yeah
  11. Jack Of Diamonds
  12. Roll Of Beethoven
  13. Bam!
  14. 1Memphis Women And Fried Chicken
  15. Gold Dust Woman
  16. Goodnight Moon
 
Website Artiest
Rik Meijer

​Rik Meijer bewandelde eerst heel wat andere muzikale instrumentatie voor hij zijn vingerzettingen rond zijn gitaarsnaren wurmde. Rik hanteerde de drumsticks en beroerde de baslijnen vooraleer hij een gitaar schouderde. Na het podium onveilig te hebben gemaakt met talloze coverbands trok zijn interesse naar de bluesrock. Stevie Ray Vaughan en Gary Moore waren hierbij geen onbekend terrein voor Rik. Hij werd geboren in Leeuwarden, groeide op in St.-Jacobiparochie, voltooide het conservatorium, gaf gitaarlessen in een Groningse muziekschool en ontmoette daar zijn soulmate Erwin Java. Door toedoen van Erwin belandde Rik bij de cultband A.A. and The Doctors,  waarmee hij het album ‘The Doctor Is In’ registreerde. In 1995 was er het project ‘Tracks of The Past’. Heel wat sessie volgden en Rik is tegenwoordig wel vaker in een studio te vinden. Hij schrijft nummers met zijn vriendin/zangers Minke en maakt deel uit van de rockband Fistful of Dirt’. Nu promoot Rik Meijer zijn zelf-titelende debuutplaat. Hij kreeg vakkundige vocale hulp van onder meer Martin van der Starre, Cobus Prins, Cindy Oudshoorn, Auke Busma, Minke Adema, Dilana Smith, Jack Bottleneck, Monique Bakker, Silvia Dekema, Kevin Stuurhaan en Alex Luttjeboer. Muzikaal varieert het aanbod van soul, ballads tot blues en bluesrock. Rik opent in die laatste categorie met ‘Give Me The Good Earth’ om te vervolgen met het funky ‘Pack It Up, van Freddie King en een eerste ballade met ‘New Orleans Ladies’. Het lied ‘Somebody’s Always Trying’ is een aanstekelijke R&B track dat is vertolkt door Cindy Oudshoorn. De bluesrocker ‘Right To Be Wrong’ heeft een mambo vibe, net zoals de footstompin’ classic ‘Rolling & Tumbling’. Het funky snijdende ‘Hump Yeah’ met Auke Bosman en Monique Bakker is een volgende culminatiepunt. ‘Roll of Beethoven’ is een cover van Chuck Berry, net zoals ‘I’d Love To Change The World’ van Ten Yrears After is én ‘Memphis Women And Fried Chicken’ ooit uit de pen vloeide van Dan Penn.  Het akoestische ‘Jack Of Diamonds’ heeft de rauwe stem van Jack Bottleneck (net zoals in ‘Memphis Woman…’) , en dan ‘Bam!’, wat kunnen we daar nog over zeggen. Wat een knaller. Rik Meijer en Minke Adema kleuren het afsluitende ‘Goodnight Moon’. Rik Meijer heeft een statement gemaakt met zijn titelloze debuutplaat. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
Rik Meijer has made a statement with his self-titled debut album. Musically the offer varies from soul, ballads to blues and blues rock. Handsome and highly recommended release…!
0 Reacties

Sass Jordan: Bitches Blues

28/5/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Still Alive And Well
  2. Chevrolet
  3. Even
  4. Still The World Goes Round
  5. You Gotta Move
  6. Sailin' Shoes
  7. Ain't No Big Deal On You
  8. Change Is Coming
 
Website Artiest
Sass Jordan

​Sass Jordan is met een verkoopt van meer dan één miljoen albums een van de beste verkopende vrouwelijke bluesrockzangers in de geschiedenis. Ze werd geboren in het Verenigd Koninkrijk en groeide op in Montreal, Canada. Met de eerste single 'Tell Somebody', uit haar gelijknamige debuutalbum, won Sass in 1988 de Juno Award voor meest veelbelovende vrouwelijke vocalist, en won de ‘Billboard Best Female Rock Vocalist Award’. Het was lang stil rond Sass Jordan, maar in 2020 had ze met ‘Rebel Moon Blues’ een album geregistreerd dat werd uitgebracht op het label Stony Plain Records. Haar carrière omvat ruim vier decennia en ‘Bitches Blues’ is haar tiende studioalbum. Zoals we van Sass gewoon zijn, bevat het album pittige gitaarlicks, stuwende tempowisselingen én het rauwe en soulvolle stemtimbre van Sass Jordan. Ze trok de studio in met de rebelse gitaristen Chris Caddell en Jimmy Reid, drummer Cass Pereira, toetsenist Jesse O'Brien en Mr. Steve Marriner op bas en mondharmonica. De acht tracks zijn considerabele bluesrocksongs. Sass Jordan is werkelijk ‘platinum selling female powerhouse’. Knap! 

Philip Verhaege 
Foto
​While Sass Jordan is celebrated as a multi-platinum selling premiere rock singer, her 2020 album, Rebel Moon Blues, demonstrated that she sings the blues with as much power and authenticity as she personified in the rock world. Following up on the rave reviews garnered by Rebel Moon Blues, Sass continues to mine her talent as a blues singer with 8 new tracks on Bitches Blues, on Stony Plain Records.
​Tourdata Nederland
04 Jun 2022 Weert Bosuil
06 Jun 2022 Raalte Ribs & Blues Fest
08 Jun 2022 Hoorn Manifesto
09 Jun 2022 Breda Mezz
10 Jun 2022 Amstelveen P60
11 Jun 2022 Drachten Iduna
12 Jun 2022 Arnhem Luxor Live
0 Reacties

Dana Fuchs: Borrowed Time

22/4/2022

1 Reactie

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Double Down On Wrong     
  2. Blue Mist Road         
  3. Call My Name           
  4. Save Me         
  5. Curtain Close 
  6. Hard Road     
  7. Borrowed Time         
  8. Nothing You Own    
  9. Not Another Second On You          
  10. Lonely Lie     
  11. Last To Know
  12. Star
 
Website Artiest
Dana Fuchs

​Dana Fuchs is een van de meest bewonderingswaardige bluesrocksterren in de muziekwereld. Alleen al met haar sexy looks overdonderd Dana ons vrijwel meteen. Ze is de jongste van zes muzikaal opgevoede kinderen en groeide op in een klein stadje op het platteland in de omgeving van Florida. Op haar 12de  zong Dana in de First Baptist Gospel Choir, vier jaar later was ze frontzangeres in een lokale band. Haar hypnotiserende stem heeft ertoe geleidt dat critici haar vergelijken met Janis Joplin. Geboren in New Jersey en opgegroeid in Wildwood, Florida vond de raspige blues, rock, soul en singer-songwriter inspiratie in de platencollectie van haar ouders. Toen ze de middelbare school verliet had Fuchs geen andere keuze dan haar muze op 19 jarige leeftijd te volgen naar New York City. Ze speelde de hoofdrol op Broadway in de Janis Joplin-musical ‘Love, Janis’ . Kort daarna maakte ze nog een sterdraai in Julie Taymor's romantische muziekdrama ‘Across the Universe’, dat genomineerd werd voor Beste Film bij de Golden Globe Awards. Tijdens een jamsessie in het plaatselijk blues circuit ontmoete Dana voor het eerst de gevestigde bluesgitarist Jon Diamonds. Meteen ontstond er een muzikale chemie die uiteindelijk leidde tot de Dana Fuchs Band. De plaat ‘Borrowed Time’, dat alweer verschijnt op het label Ruf Records, is de opvolger van  het succesvolle ‘Love Lives On’ uit 2018. Dana's producer Bobby Harlow (Detroit Cobras, Samantha Fish) slaagde erin de intensiteit, necessiteit, kracht, terughoudendheid en passie van Dana's liveshow op het studioalbum ‘Borrowed Time’ in zijn rauwste vorm te reflecteren. Dat is meteen ook Fuch’s meest rockende en muzikale aanbod in  haar carrière. In de Black River House studio in Crosswell, MI vond Dana haar soulmates in bassist Jack Daley, drummer Todd Glass, gitaristen Kenny Tudrick en Jon Diamond, die ook mondharmonica speelt én keyboardvirtuoos Jordan Champion De opener ‘Double Down On Wrong’, met zijn rockriffs contrasteert vrijwel meteen met de akoestische countrytrack ‘Blue Mist Road’ en het moderne en popgetinte ‘Call My Name’ en ‘Borrowed Time’. De rocksongs ‘Save Me’ en ‘Curtain Close’ zijn vocaal met een vette knipoog naar Janis Joplin. En dan moet de Texaanse bluesrocker ‘Hard Road’ nog door de woofer knallen. Van de emotionele ballade ‘Nothing You Own’, dat een verhaal vertelt over verarmde Zuid-Afrikanen in een sloppenwijk in Kaapstad, gaat het gezwind naar de rocksong ‘Not Another Second On You’. De track ‘Loneley Lie’ is een akoestische Delta blues en country ballade die is ingekleurd ingetogen bluesharp. Fuchs veert haar teugels nog een laatste keer met ‘Last To Know’ en het afsluitende ‘Star’. En dat is Dana Fuchs wel, een heuse rockdiva, een star..!          
 
Philip Verhaege
Foto
​Dana Fuchs is one of the most admired blues-rock stars in the world today. Her latest effort ‘Borrowed Time’, finds her revisiting her southern rock roots with a deliciously dangerous collection of her incredible songs and lyrics. The record 'Borrowed Time', which is again released on the Ruf Records label, is the successor to the successful 'Love Lives On' from 2018. Dana's producer Bobby Harlow (Detroit Cobras, Samantha Fish) managed to capture the intensity, necessity, power, reticence and passion of Dana's live show on this studio album in its rawest form. That is also Fuch's most rocking and musical offering in her career. Great! 
1 Reactie

Peter Rogan: Broken Down Love

16/3/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Broken Down Love
  2. Short Shifter Blues
  3. Back to Natchez
  4. All that's Left is the Blues
  5. It's Only Rock 'n Roll
  6. Dancin' Naked
  7. Butter Lane
  8. My Kinda Strange
  9. Don't Be Afraid of the Rain
  10. Ships a Burnin’
  11. Thank You Girl
  12. I Wish
 
Website Artiest:
Peter Rogan

​Broken car, broken love…soms valt alles tegen.  Peter Rogan’s tweede album Broken Down Love start met de metaalgeluiden uit de fabriek waar hij zijn brood moet verdienen.  Nochtans startte zijn muzikale carrière al in de jaren ’70 in allerlei rock en blues bandjes.  Nadien ging hij zich bekwamen in jazz, een zoektocht naar zichzelf én ontplooiing. Terug in thuishaven Pennsylvania dan maar om den brode naar de ‘steel mill’, en tussen de soep en patatten wat songs bij elkaar pennen.  Lees de tracks en je weet wat te verwachten: blues en rock’n roll.  Maar ook soulvolle americana songs zoals ‘Back To Natchez’. Natchez is een pietluttig wondermooi stadje in Mississippi, in een bosrijke omgeving, dat echter langzaam leegloopt. De lapsteel met een koortje verzorgd door McCrary Sisters zal daar niets aan veranderen. Lag vermoedelijk op zijn weg richting New Orleans en Nashville. (Zo herinner ik het mij toch). Een song voor de repeat button. ‘All That’s Left Is The Blues’ beweert hij - met Phil Madeira op keys en lapsteel  en de alom aanwezige Chris Donohue op bass trouwens. Ook uit de Nashville stal gitarist Will Kimbrough, die onmiskenbaar zijn stempel drukt.  Andere favoriete songs zijn zeker het cajun beïnvloedde ‘Dancin’ Naked’ en het hoog gezongen ‘Ships a Burnin’’ waarin zijn leven in cirkeltjes draait. ‘Short Shifter Blues’ huppelt op een funky gitaar. 
En wat dan met zijn  cover van  It’s Only Rock N’Roll ? De Rolling Stones konden het niet beter uitvoeren.  Peter’s voice lijkt zelfs op die van Mick Jagger. Zo ook John Hiatt’s ‘Thank You Girl’: keigoede versie met een koortje.
Peter Rogan is van alle markten thuis en heeft zijn jarenlange ervaring in de songs gegoten.  Songs die bulken van soul, funk én melancholie. Vergeef hem dus die twee covers. Zeker wanneer je de afsluiter ‘I Wish’ hoort in de stijl van Lou Reed.  Je moet natuurlijk je geschiedenis kennen.
 
Line-up:
Peter Rogan (Electric And Acoustic Guitars,Vocals)
Chris Donohue (Bass)
Dennis Holt (Drums, Percussion)
Will Kimbrough (Guitars, Slide, Harmonica)
Phil Madeira (Keyboards, Lap Steel)
 
Marino Serdons 
Foto
Soulful second album from singer-songwriter Peter Rogan, backed up with great Nashville names.   ​
0 Reacties

Mike Zito: Blues From The Southside

22/2/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Intro
  2. Mississippi Nights
  3. First Class Life
  4. Blues For The Southside
  5. Texas Flood
  6. Mike Speaks
  7. Hell On Me
  8. Back Problems
  9. Make Blues Not War
  10. Highway Mama (featuring Tony Campanella)
  11. Love Her With A Feeling
  12. Wasted Time
  13. Voodoo Chile (featuring Eric Gales)
  14. Dying Day
  15. Life Is Hard
  16. The Road Never Ends (featuring Dave Kalz)
  17. Johnny B Good
 
Website Artiest
Mike Zito

​Mike Zito groeide op in St. Louis, Missouri. Het gezin Zito had het niet breed tijdens de crisisjaren die de jaren zeventig teisterden.  Zijn vader, vakbondsmedewerker bij de plaatselijke Anheuser-Busch-brouwerij, had vijf kinderen groot te brengen in een veel te kleine flat. Muziek was voor Mike dan ook een uitweg. Hij werd op jonge leeftijd ondergedompeld in de woeste klanken van het rauwe Zuiden van America Toen hoogstwaarschijnlijk nog niet bewust van het feit dat deze de basis zouden vormen voor zijn toekomst in de muziek. Hij leerde musiceren in een gitaarwinkel in de binnenstad en speelde in zowel country, dance, rock en alternatieve bands. Inmiddels heeft Zito heel wat Blues Music Award-onderscheidingen in zijn prijzenkast, is mede-eigenaar van het label Gulf Coast Records en heeft nu met ‘Blues From The Southside’, een statement gerealiseerd met dit live album. Het werd opgenomen op 26 november 2021 in het Old Rock House in St. Louis, Missouri, en geproduceerd door zanger/gitarist Mike Zito. Drummer Matthew Johnson, Lewis Stephens (piano/orgel), Doug Byrkit (bas) en speciale gasten waaronder labelgenoot gitaristen Tony Campanella en Dave Kalz en gitaarwizzard Eric Gales vormden de ritmesectie die avond. De setlist omvat nummers van Mike's eerdere albums, zoals  ‘First Class Life’, ‘Gone to Texas’, ‘Make Blues Not War’  en zijn  ‘Tribute to Chuck Berry’, inclusief enkele interpretaties van nummers die populair werden gemaakt door Jimi Hendrix (‘Voodoo Child’) , Stevie Ray Vaughan (‘Texas Flood’), Chuck Berry (‘Johnny B Good’) en Tampa Reds ‘Love Her With A Feeling’. De titeltrack is hier dan ook het enige nieuwe nummer. ‘Blues From The Southside’ is een eerste muzikaal testament voor Mike Zito. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Zito now has many Blues Music Award awards in his trophy cabinet, is co-owner of the Gulf Coast Records label and has now made a statement with 'Blues From The Southside' with this live album. It was recorded on November 26, 2021 at the Old Rock House in St. Louis, Missouri, and produced by vocalist/guitarist Mike Zito. The album 'Blues From The Southside' is a first musical testament for Mike Zito. Highly recommended!
0 Reacties

Tinsley Ellis: Devil May Care

17/1/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. One Less Reason
  2. Right Down The Drain
  3. Just Like Rain
  4. Beat The Devil
  5. Don't Bury Our Love
  6. Juju
  7. Step Up
  8. One Last Ride
  9. 28 Days
  10. Slow Train To Hell
 
Website Arties
Tinsley Ellis

De release ‘Devil May Care’ is het twintigste album voor de doorwinterde bluesrocker Tinsley Ellis. Sinds zijn Alligator-debuut ‘Georgia Blue’ in 1988, heeft Tinsley een eigen persoonlijke sound en stijl ontwikkeld. In tegenstelling tot sommige bluesrockers vertrouwt hij niet op het snarengeweld en heel wat nodeloze muzikale streaken. Zijn songs vertellen levensechte verhalen en zijn gitaarsolo's zijn zo gecreëerd om bij die originele teksten te passen. Hij is haast vier decennia on the route! Tinsley is een meester in die overweldigende gitaarsound. Fraseringen en pauzes, niets is hem vreemd. ‘Devil May Care’ zit boordevol memorabele originele songs en intense én emotionele gitaartunes. Dit alles combineert Tinsley met zijn ruwe en straight-from-the-shoulder vocalen. ‘Devil May Care’ wordt uitgebracht op 21 januari 2022 . Het zal worden gevolgd door een maandenlang toerschema, en dit met data die beginnen in zijn geboorteplaats Atlanta. In maart 2020, toen de pandemie voor het eerst toesloeg, bevond Tinsley zich plotseling op een eiland. Ook hij miste het op het podium en het contact met een live publiek. In januari had hij eigenlijk een promotournee met zijn release uit ‘Ice Cream In Hell’. Nu was hij aan huis gebonden, maar vastbesloten om nieuwe muziek te maken en in contact te blijven met zijn wereldwijde fansbase. Tinsley is altijd wel een productieve componist geweest. Als hij onderweg is, schreef hij haast elke dag wel een nieuw nummer of liner note én experimenteert hij volop met verschillende combinaties van gitaren en versterkers. Dit in een poging om het perfecte instrumentale geluid te creëren voor een nummer. In de loop van het afgelopen jaar schreef Ellis meer dan 200 nieuwe liedjes! Een aantal daarvan deelde hij met zijn fans tijdens wekelijkse online optredens. Toen hij dit jaar zag dat de pandemie eindelijk enigszins onder controle was, begon hij plannen te maken om weer de studio in te duiken. Uit een arsenaal van honderden mogelijke nummers koos hij er tien. Tien waarvan hij dacht dat ze de meeste impact hadden op de recentste gebeurtenissen.  Tinsley trok de studio in onder de productiebegeleiding van producer en keyboardvituoos Kevin McKendree. De aanstekelijke en radiovriendelijke ‘One Less Reason’ is een excellerende openingstrack. Na het funky ‘Right Down The Drain’ wordt het volume wat gereduceerd voor de  Southern slowblues ‘Just Like Rain’, het melancholische ‘Don’t Bury Our Love’ en ‘Beat The Devil’, dat is ingekleurd met een heerlijke gitaarsolo. Het nummer ‘Juju’ heeft dat zwoele in zich en divergeert met de Texas bluesrockers ‘Step Up’ en de mid-tempo bluestrack ‘One Last Ride’. In het afsluitende ‘28 Days’ sappelt Tinsley zijn snaren en wah wah pedaal haast tot in het ondermaanse. Heerlijk schijfje!
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release 'Devil May Care' is the twentieth album for the seasoned blues rocker Tinsley Ellis. Since his Alligator debut 'Georgia Blue' in 1988, Tinsley has developed his own personal sound and style. Contrary to some blues rockers, he doesn't rely on string violence and a lot of unnecessary musical streaks. His songs tell lifelike stories and his guitar solos are created to fit those original lyrics. He has been on the route for almost four decades! Tinsley is a master of that overwhelming guitar sound. Phrases and pauses, nothing is strange to him. 'Devil May Care' is packed with memorable original songs and intense and emotional guitar tunes. Tinsley combines all this with his raw and straight-from-the-shoulder vocals. 'Devil May Care' will be released on January 21, 2022. Highly recommended release....!
0 Reacties

Colin James: Open Road

7/1/2022

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. As The Crow Flies
  2. Can't You See What You're Doing To Me
  3. That's Why I'm Crying
  4. Open Road
  5. Change It
  6. Raging River
  7. When I Leave This House
  8. It Takes Time
  9. There's A Fire
  10. It Takes a Lot To Laugh, It Takes a Train To Cry
  11. Bad Boy
  12. Down On The Bottom
  13. I Love You More Than Words Can Say
 
Website Artiest
Colin James

​De bekroonde Canadese bluesgitarist en bandleider Colin James heeft met de plaat ‘Open Road’ zijn 20ste release in de stores. Hij zit al meer dan dertig jaar in het vak en heeft een prijzenkast die werkelijk uitpuilt van de vele awards. Zeven Juno Awards, liefst zeventwintig Maple Blues Awards en meerdere platina platen prijken achter zijn naam. Hij heeft gewerkt met artiesten als Bonnie Raitt, Albert Collins, Pops Staples, Robert Cray, Albert King, Keith Richards, Lenny Kravitz, ZZ Top, Mavis Staples, Luther Allison, Roomful of Blues, Bobby King en Terry Evans, John Hammond Jr, The Chieftains, Carlos Santana, Little Feat, Johnny Hallyday, Jeff Healey en Buddy Guy.  En zag zijn originele nummers vertolkt worden door legenden als Maria Muldaur, Johnny Hallyday en Lucinda Williams. De release ‘Open Road’ is alweer een coöperatie met zijn oude creatieve partner en producer Dave Meszaros. De resulterende plaat werd gemixt in de Abbey Road Studios in Londen en buigt naar het ruime Americana, roots en blues-territorium.
Colin opent met het dobro gemotiveerde ‘As The Crow Flies’, om al snel zijn weg te vervolgen met het Memphis soulblues getinte ‘Can't You See What You're Doing To Me’ en de ballade
‘That's Why I'm Crying’. Een stuwende titeltrack is alweer ingekleurd met zijn bobro klanken.
De song ‘Raging River’ heeft een country ondertoon en divergeert met de knappe rocker ‘When I Leave This House’ en de Texas bluesrockers ‘It Takes Time’ en ‘There's A Fire’. Colin laat zijn slide makkelijk glijden over zijn snaren voor het opwindende ‘It Takes a Lot To Laugh, It Takes a Train To Cry’, en met ‘Bad Boy’ gaan we zelfs even naar de Delta monding. Van de heavy slowblues ‘Down On The Bottom’ gaat het naar de afsluitende emotionele ballade ‘I Love You More Than Words Can Say’. Hell yeah… !
 
Philip Verhaege 
Foto
​Award-winning Canadian blues guitarist and bandleader Colin James has his 20th release in the stores with the album 'Open Road'. He has been in the business for more than thirty years and has a trophy cabinet that really bulges with many awards. The release 'Open Road' is yet another collaboration with his longtime creative partner Dave Meszaros as producer. The resulting record was mixed at Abbey Road Studios in London and bends into his Americana, roots and blues territory. Highly recommend release..! 
0 Reacties

Hughes Taylor: Modern Nostalgia

15/12/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAI ALBUM
Tracks:
  1. Treat Me Right
  2. Prettiest Thief
  3. Wicked Woman
  4. Dreamily
  5. Quarantine Blues
  6. Highwayman
  7. The Refugee
  8. Waiting
  9. No Evil Love
  10. She's My Everything
  11. Trouble
  12. Excuses
 
Website Artiest
Hughes Taylor
 
​Hughes Taylor is afkomstig uit Macon, Georgia. Hij werd vrijwel onmiddellijk aangetrokken door de blues toen hij voor het eerst op een gitaar tokkelde. Hughes is dan ook een ervaren gitarist met een al even belangrijk stemgeluid. Met zijn vurige bluesrock tunes heeft Tayor alvast een karakteriserende stijl ontwikkeld. Als autodidact gitarist oefende hij uren in zijn kamer en ontwikkelde zijn schrijverstalenten. Op veertienjarige leeftijd registreerde hij een demo in de kelder van zijn ouders en ontplooide zich als een rasechte live artiest. Het album ‘Hear My Melody’, uit het voorjaar van 2016, was een oprechte debuutplaat. Nadat hij eind 2017 cum laude afstudeerde in de richting marketing aan de University of North Georgia, bracht Hughes met ‘Restless’ een tweede album uit. In de zomer van 2019 had hij met zijn The Hughes Taylor Band het succesverhaal ‘Good Blues, Fast’ uit. Een blues album met klassieke songs die hen zowaar hadden beïnvloed. The Hughes Taylor Band is dan ook een bluesrock powertrio dat geïnfluenceerd is door de helden uit de geboortestad van Hughes, The Allman Brothers. Zijn lange improvisaties en jamsessies zijn een ​​hoofdbestanddeel bij elk live optreden.
Met drie studioalbums en een livealbum op zak, brengt Hughes nu zijn vierde studioalbum uit, ‘Modern Nostalgia’. Hij is alweer gegroeid als muzikant, songwriter en producer.  De nummers werden bij elkaar gepend tijdens de pandemie en opgenomen in de legendarische Capricorn Sound Studios. Muzikaal is het een mixture van blues, bluesrock en Southern rock.
Openend met bluesy rocker ‘Treat Me Right’ klinkt zanger/gitarist Hughes Taylor als een doorgewinterde rocker, net zoals in het nummer ‘Prettiest Thief’. Het nostalgische ‘Wicked Woman’ divergeert enigszins met het Hendrixiaanse ‘Quarantine Blues’, de Southern rocker ‘Highwayman’ en de Texaanse bluesrocker ‘The Refugee’. De slow bluestrack ‘Waiting’ is ingekleurd met knappe Rhodes piano dito slidegitaar, dit terwijl ‘No Evil Love’ dan weer grenst aan het heavy metal gebeuren. Het afsluitende ‘Excuses’ is een langzame bluessong met B.B. King-gefuseerde gitaarriffs. Er schuilt dus genoeg diversiteit in de release ‘Modern Nostalgie’ om dit alles boeiend te houden.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Hughes Taylor hails from Macon, Georgia. He was drawn to the blues almost immediately when he first picked up a guitar. Hughes is therefore an experienced guitarist with a beautiful voice. Tayor has developed his signature style with that fiery blues rock. He has already grown again as a musician, songwriter and producer. The songs were pinned together during the pandemic and recorded at the legendary Capricorn Sound Studios. Musically it is a mixture of blues, blues-rock and Southern rock. There is enough diversity in the release 'Modern Nostalgia' to keep it all interesting. 
0 Reacties

Joe Bonamassa: Time Clocks

28/10/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Pilgrimage
  2. Notches
  3. The Heart That Never Waits
  4. Time Clocks
  5. Questions and Answers
  6. Mind’s Eye
  7. Curtain Call
  8. The Loyal Kind
  9. Hanging On a Loser
  10. Known Unknowns
 
Website Artiest
Joe Bonamassa

​Sinds zijn debuut in 2000 met ‘A New Day Yesterday’ is Joe Bonamassa een grondlegger van de moderne blues. Al dompelt hij zich ook graag onder in de cultuur van zijn sessies. Zo trok Joe in 2010 naar het Griekse eiland Santorini voor de opnamen van de plaat ‘Black Rock’, was Las Vegas in 2014 de uitverkozen plek voor ‘Different Shades Of Blue’ en was Nashville ‘the place to be’ voor de release ‘Blues Of Desperation’ in 2016. Voor ‘Royal Tea’ trok hij naar Londen.  Nu was The Big Apple the place to be… Gitaarvirtuoos Joe Bonamassa heeft met het studioalbum 'Time Clocks' een nieuwe worp. De dubbel cd werd opgenomen in de New Yorkse City Germano Studios/The Hit Factory studio. Joe mee ons nu mee op een reis naar zijn vroege roots. Bluesrock van een wel zeer allooi dus. De plaat ‘Time Clocks’ is een muziekcollectie die een nieuw licht werpt op Joe's leven als wereldreiziger. Een globetrotter die structureel zijn muzikale horizonten alweer verkent. Bonamassa trok de studio in met zijn vaste producer Kevin Shirley, manager/zakenpartner Roy Weisman en de ritmesectie van bassist Steve Mackey, Lachy Doley (piano), Bunna Lawrie (didgeridoo), Bobby Summerfield (percussie), drummer Anton Fig en backingvocalisten Mahalia Barnes, Juanita Tippins en Prinnie Stevens. In de korte swampy intro ‘Pelgrimage’ maken we kennis met gitaarslinger Bonamassa. De track ‘Notches’ heeft een Afrikaanse introductie tot Joe’s gitaarriffs boven borrelen en de song uitgroeit tot een hemels meesterwerk. Van de mid-tempo bluesrocker ‘The Heart That Never Waits’ gaat het naar een stemming wisselende titeltrack en het hypnotiserende ‘Questions and Answers’, dat ons opzadelt met die Latin groove feeling. De song ‘Mind’s Eye’ is een eerste langzaam opbouwende bluesballade, dat net zoals ‘Curtain Call’ met zeer verfrissende arrangementen is ingekleurd. Het nummer ‘The Loyal Kind’ heeft dan weer Keltische invloeden, al drukt Bonamassa zijn snaren haast tot in het universum. Van die funky groove uit ‘Hanging On a Loser’, gaat het naar de afsluitende slowblues ‘Known Unknowns’. De release 'Time Clocks' toont Joe Bonamassa’s muzikale evolutie. Hij die graag de wetten van de muziekindustrie resisteert en trotseert. En toch is het alweer een meesterwerk van een bluesrock artiest die diep verankerd zit in de bluesscene.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release 'Time Clocks' shows Joe Bonamassa's musical evolution. Who likes to resist and defy the laws of the music industry. It's another masterpiece from a blues rock artist who is deeply rooted in the blues scene.
0 Reacties

Boogie Beasts: Love Me Some

18/10/2021

0 Reacties

 
Foto
dETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bring It On
  2. I Don’t Care
  3. Favorite Scene
  4. Get Away
  5. The One
  6. Run You Down
  7. Get Me Out Of Here
  8. Like A Snake
  9. In Your Hands
  10. A Girl Like You
  11. Howl
  12. Mine All Mine
 
Website Artiest
Boogie Beasts

​Ja, waarde landgenoten, regeringspartijen en andere compatriotten. Er bestaan nog Belgen in dit kleine landje. De formatie Boogie Beast is daar het esthetisch schoolvoorbeeld van. Twee Walen en twee Vlamingen, kan het nog Belgischer. De formatie Boogie Beasts werd opgericht begin januari 2011 na een jamsessie in blueskroeg De Blauwe Kater in Leuven. De band gaat vrijwel meteen op zoek naar een eigen sound, en dit werd al even snel gevonden. Twee jaar later speelde de band het voorprogramma van The Fabulous Thunderbirds in De Roma in Antwerpen én van de Amerikaanse blueslegende Andre Williams, in de Charlatan te Gent. Grote festivals volgen en de debuutplaat  'Come And Get Me' uit 2015, op het label Naked Productions, werd vrijwel meteen overladen met heel wat lovende recensies. En wat toen volgde was zowaar nog knapper. De plaat ‘Deep’ liet ook bij ons een diepe indruk na. Jan Jaspers (vocals, gitaar), drummer Gert Servaes, Patrick Louis (vocals, gitaar) en mondharmonicavirtuoos Fabian ‘The Lord’ Bennardo vormen de basis voor die opwindende sound. De derde release ‘Love Me Some’ is ingepakt met twaalf (h)eerlijke nummers. De bonustracks ‘Howl’ en ‘Mine All Mine werden zelfs door Jim Diamond, bekend van zijn werk met The White Stripes, in de studio gemixt. Openen doen Boogie Beasts in hun geëigende bluesstijl. De ruige swampy  slidegitaar, beukende baslijnen en knokkende drumstoten maken dit alles zo herkenbaar. En dan komt Bennardo met zijn hypnotiserende harparrangementen de harmonieën inkleuren in de boogierockers ‘I Don’t Care’ en ‘Get Me Out Of Here’. Met ‘Favorite Scene’ kan het zowat alle kanten uit. De tempowisselingen swingen ook ouderwets in songs als ‘Get Away’, en ‘The One’ is misschien wel de meest bluesy song op de release. Met ‘Run To You’ gaan we onverwijld het Hill County Fat Possum biotoop verkennen. En ook met het funky spijkerende ‘Like A Snake’ is het moeilijk stilzitten. Het radiovriendelijke ‘In Your Hands’ heeft zoveel alteratie dat de song uitgroeit tot een knap popnummer. Van de swingende rocker ‘A Girl Like You’ gaat het gezwind naar de hypnotiserende bonustracks ‘Howl’, met zijn ingetogen vocalen en ruige mondharmonicariffs, én de moddervette boogie ‘Mine All Mine’. En dan nu, replay please… Internationaal knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
Jan Jaspers (vocals, guitar), drummer Gert Servaes, Patrick Louis (vocals, guitar) and harmonica virtuoso Fabian 'The Lord' Bennardo form the basis for that exciting sound. The third release 'Love Me Some' is packed with twelve delicious and honest songs. The bonus tracks 'Howl' and 'Mine All Mine were even mixed in the studio by Jim Diamond, known for his work with The White Stripes. Boogie Beasts open in their appropriate blues style. The rough swampy harp and slide guitar, pounding bass lines and drum punches make this all so recognizable. And that is the identity of this band. Highly recommended release !
0 Reacties

Seth Lee Jones: Flathead

31/8/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. I Can't Be Satisfied
  2. Half A Mind
  3. Driving Wheel
  4. It Was Rainin'
  5. Moving Me (Way Too Fast)
  6. Desiree
  7. You Gonna Wreck My Life
  8. Tulsa Time
  9. Mary Ann
 
Website Artiest
Seth Lee Jones

​Tulsa slide-gitarist Seth Lee Jones heeft een verzameling van negen rockende, beproefde bluescovers geregistreerd die knisperen van energie. Het album werd live opgenomen in iets meer dan zeven uur, rechtstreeks op tape gezet zonder enige bewerkingen of overdubs. Deze nummers zijn dan ook enkele van de persoonlijke favorieten van de band. De songs werden verfijnd door de jaren heen tijdens de live optredens. De band geeft een eigen twist aan elk nummer en fourneert zo  iets nieuws voor hun bluesrockfans. Naast Seth (gitaar, vocals) zijn drummer Matt Teegarden en bassist Bo Hallford een structurele voor de sound. Speciale gast Matt Satawake mag met zijn gitaar de song ‘Mary Ann’ inkleuren. Wanneer Jones dit dynamische trio niet leidt, besteedt hij heel wat tijd aan het bouwen en restaureren van muziekinstrumenten in zijn bedrijf, SLJ Guitars. Jones opent met Muddy Waters’ ‘I Can’t Be Satisfied’. Zijn opmerkelijke slidegitaar, ruig stemtimbre en zware grooves zijn meteen een constante voor zijn beoogde sound. Het nummer ‘Half My Mind’ is een countrytrack van Roger Miller en krijgt ook hier een complete make-over. ‘Driving Wheel’ heeft credits Roosevelt Sykes, net zoals ‘It Was Rainin’ uit het rijkelijke oeuvre komt van Johnny Winter. Op ieder nummer drukt Jones en compagnons wel ergens hun stempel. En dat is niet anders in ‘Moving Me’ en ‘Desiree’ van Jimmy Markam. Het zwaar beladen ‘You Gonna Wreck My Life’ is een Howlin’ Wolf song net zoals de mid-tempo structuur  van ‘Tulsa Time’ de cirkel rond maakt voor Seth Lee. ‘Tulsa Time’, een veel gecoverde song van J.J Cale over Eric Clapton tot Sheryl Crow, maar origineel is het een nummer neergeschreven door Danny Flowers en voor het eerst opgenomen door de Amerikaanse countryartiest Don Williams. Het werd uitgebracht in oktober 1978 als de eerste single van zijn album ‘Expressions’. De release ‘Flathead’ is een album dat bol staat van covers, maar gelukkig geeft Seth Lee Jones een geheeleigen twist aan de songs.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release "Flathead" is an album full of covers, but thankfully Seth Lee Jones gives a unique twist to the songs. Handsome, clever and so also highly recommended..!
0 Reacties

Sean Chambers: That’s What I’m Talking -  Tribute To Hubert Sumlin

19/8/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Chunky
  2. Do the Do
  3. Rockin’ Daddy
  4. Goin’ Down Slow
  5. Hidden Charms
  6. Forty Four
  7. Taildragger
  8. Hubert’s Song
  9. Sitting On Top Of The World
  10. Howlin’ For My Darling
  11. Louise
 
Website Artiest
Sean Chambers

​Hubert Sumlin was een virtuoos gitarist die werd geboren in Greenwood, Mississippi. Sumlin groeide op in Hughes, Arkansas, leerde al snel gitaar spelen en vormde een band met mondharmonicavirtuoos James Cotton. In een van de plaatselijke juke joints leerde hij Howlin' Wolf kennen. In 1954 volgde hij Wolf naar Chicago en bleef, op een korte periode bij Muddy Waters' band in 1956 na, diens vaste gitarist tot aan zijn dood in 1976. Hij beïnvloede heel wat blues gitaristen en eentje daarvan is de uit Florida afkomstige Sean Chambers. Sean werkte vier jaar lang aan de zijde van Sumlin, leerde de knepen van het vak en ging solo na de dood van Sumlin in december 2011.  Chambers werd ooit door ‘Guitarist Magazine’ in hun Top-50 lijst van de beste gitaristen gesteld. Hij werd geboren in Tampa Bay, Florida en tokkelt sinds zijn tiende levensjaar op een gitaar. Met een voorliefde voor bluesrock verafgoodde Sean toch ook enkele blues grootmeesters zoals Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, B.B. King, Howlin’ Wolf en uiteraard ook Hubert Sumlin. Met deze mentors in het achterhoofd richtte hij rond zijn negentiende  een eerste bandje op. Niet zo heel veel later prijkte Sean op dezelfde affiches met B.B. King, Buddy Guy en Robert Cray. In 1998 was zijn niet onaardig debuut ‘Strong Temptation’, een muzikale wipplank die hem een heuse tournee opleverde met, jawel Hubert Sumlin. Sean Chambers is een voorbeeldig en uiterst getalenteerd gitarist die ook nog eens bezield is met een meer dan considerabel stemgeluid. Hij brengt nu als eerbetoon de release ‘That's What I'm Talkin About’ - Tribute to Hubert Sumlin uit, het is meteen Chambers achtste album. Het album opent met de instrumentale Texas blues song ‘Chunky’ dat is geflatteerd met Chambers losgeslagen gitaarsolo’s en die opwindende Hammond B3 tunes en de Britse bluesrocker ‘Do the Do’. En ‘Rocking’ Daddy’ heeft dan weer die Texas blues gitaarriffs, en dit enigszins met een vette funky knipoog naar Stevie Ray Vaughan. De slowblues ‘Going’ Down Slow’ distilleert Chambers ingetogen gitaargrooves, net zoals de opgesmukte rocker ‘Hidden Charms’. De drumpartij en gitaargroove maakt ook van ‘Forty Four’ een gezapig blues nummer, en zijn ‘Taildragger ‘ en het afsluitende ‘Louise’ zeldzame ballades. De rocker ‘Hubert’s Song’ is eigenlijk Chambers’ signature song voor de release, net zoals ‘Howlin’ For My darling’. De country blues track ‘Sitting On Top Of The World’, is origineel van Walter Vinson en Lonnie Chatmon uit 1930, twee leden van The Mississippi Sheiks. Een aanbevolen album!
 
Philip Verhaege 
Foto
​This album is a tribute to Chambers mentor, and friend, the late great Hubert Sumlin. With a penchant for blues rock, Sean also idolized some blues masters such as Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, B.B. King, Howlin' Wolf and of course Hubert Sumlin. With these mentors in his mind, he founded his first band around the age of nineteen. Sean Chambers is an exemplary and highly talented guitarist who also is infused with a great voice. Highly recommended album…!
0 Reacties

Krissy Mattews: Pizza Man Blues

14/8/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Mayday
  2. The Man Said No
  3. Disaster
  4. Anti-Social Media
  5. Hairdryin’ Drummer Man
  6. Pizza Man Blues
  7. Ride
  8. Carry You
  9. Grateful
  10. Grateful - Unplugged Feat.Layla Zoe & Felix Peikli
 
Website Artiest
Krissy Matthews

​Krissy Mathews werd bestempeld als hét jong bluestalent uit het hoge noorden. Hij is half Noors (langs moeders zijde), half Engels en zag het levenslicht op 25 mei 1992. Op jeugdige leeftijd deed Krissy heel wat muzikale ervaring op. Op zijn achtste kreeg hij alvast een eerste elektrische gitaar en sindsdien ging het crescendo met zijn carrière. Professioneel werd het pas toen hij op dezelfde affiche prijkte met John Mayall and the Bluesbreakers, op het gerenommeerde Notodden Bluesfestival. Krissy gaf er twee avonden het beste van zichzelf en sindsdien was er heel wat mediabelangstelling en radioaandacht voor dit aanstormend talent. Eens terug in Engeland startte Matthews zijn eerste groep, Krissy’s Blues Band, een kwartet met vader Keith op tweede gitaar. Na verschillende gigs en een gastoptreden bij Bernie Marsden (Whitesnake), werd de band herleidt tot een trio. Pa Keith zou ditmaal de baslijnen voor zijn rekening nemen. De band versleet meerdere drummers en in juli 2005 brachten ze met ‘Influences’ een eerste plaat op de markt. Prompt verscheen er een heus interview met Krissy en band in het gerenommeerd Britse Bluesmagazine Blues Matters. In februari ‘07 registreerden ze in de Juke Joint Studio’s in Notodden, Noorwegen het tweede album ‘No Age Limit’. De band stond ook op het hoogste schavot met Walter Trout, de betreurde Jeff Healey, Devon Allman én speelde het voorprogramma voor het Europese luik van Robben Ford. Bluesboy Krissy Matthews was pas zestien toen hij z’n derde album ‘Allen In Reverse’ in 2009 opnam. In maart 2019 bracht Krissy zijn laatste studioalbum ‘Monster in Me’ uit. Tot nu op het label Ruff Records ‘Pizza Man Blues’ wordt voorgesteld. Dit omvat negen nummers die allemaal zijn geschreven tijdens en over de wereldse Lockdown, en hoe dit alles hem persoonlijk raakte. Krissy opent als een bezetten rocker met het heavy ‘Mayday’. Max Maxwell slaat keihard op zijn drumvellen, net zoals Joshua Rigal zijn baslijnen beroert. Maar ook nummers als het funky ‘The Man Said No’ , de ballade ‘Disaster’, met Geg Coulson op orgel, de geweldige soul observatie in ‘Anti -Social Media’ , het overstijgende ‘Hairdryin' Drummer Man’, dat een eerbetoon is aan drummer Hansi Wallbaum,
en die sublieme versie van ‘Grateful’ Unplugged, met het glorieuze vocale talent van Layla Zoe en Felix Peikli is een top song.  Krissy Matthews geeft de luisteraar een retoriek van zijn persoonlijke muzikale expressie.
 
Philip Verhaege 
Foto
​In March 2019 Krissy released his latest studio album 'Monster in Me'. Until now on the label Ruff Records 'Pizza Man Blues' is presented. This includes nine songs all written during and about the worldly Lockdown, and how it all touched him personally. Krissy opens like a busy rocker with the heavy 'Mayday'. But also songs like 'The Man Said No' , the great observation in 'Anti-Social Media' , the transcendent 'Hairdryin' Drummer Man' and also that sublime version of 'Grateful' Unplugged, with the glorious vocal talent of Layla Zoe and Felix Peikli is a great song. Krissy Matthews gives the listener a rhetoric of his personal musical expression.
0 Reacties

Until The Sun: Drowning In Blue

10/8/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Drowning In  Blue
  2. Shadow Of The Valley
  3. New Delilah
  4. 1000 Miles Away
  5. Crucible
  6. Burning Home
  7. I’m Still Me
  8. Doing My Best (Live)
  9. Lemontree (Live)
  10. Deathbed Blues
 
Website Artiest:
Until The Sun

​Bloedstollende bluesrock met catchy gitaarriffs uit Phoenix Arizona.  Until The Sun heet de band die hardrock en blues durft blenden sedert 2015.  Het debuutalbum imponeerde met sferische zang van een zekere Mary Lou DePue, (een knappe gitaarsolo in ‘Sleepwalking’) en wat psychedelische invloeden . Hun recente Drowning in Blue legt meer de nadruk op hun eigen roots, hardrock en blues.  De vocals liggen nu deels in de stembanden van Alyssa Swartz, wat mede oorzaak is van de stijlbreuk met het debuutalbum.  Toch neemt de band de optie om de mannelijke vocals van basgitarist en metalfan Bruce Jensen naar voor te schuiven in het merendeel van de songs.  Rode draad in het geheel is lead gitarist Brandon Teskey: blues (en jazz)fan van kindsbeen af. 
Wat meer over de songs zelf. ‘Drowning In Blue’ stampt en rockt in eenvoud als titletrack, terwijl ‘Shadow Of The Valley’ helemaal de bluestour op gaat met slidegitaar.  ‘New Delilah’ is een seventies rocker met fraai solo gitaar, met Alyssa in een toenmalige Grace Slick-gedaante.  Bassist Bruce Jensen schittert als vocalist in ‘1000 Miles Away’ met weeral die mooie gitaarpartijen.  Beide zangers wisselen dan nog eens af in ‘Crucible’. Het album eindigt met een paar live opnames.
Voldoende variatie om het album op de achtergrond te laten spelen en sporadisch verwonderd te staan over het talent. Vernieuwend is het echter absoluut niet!
 
Line-up:
Brandon Teskey (Lead Guitar)
Bruce Jensen (Vocals, Bass)
Alyssa Swartz (Vocals)
Chris Tex (Drums)
 
Marino Serdons 
Foto
​The second album ‘Drowning In Blue’  blends hardrock and blues but forgets to surprise the listener. So If you want to learn more about Until The Sun, start with their debut Blackheart.
But if you are a blues addict, go straight for ‘Drowning in Blue’.  
0 Reacties

Roger Chapman: Life In The Pond

19/7/2021

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dark Side Of The Stairs
  2. The Playtime Is Over
  3. Nightmare #5
  4. Rabbit Got The Gun
  5. After The Rain
  6. Having Us A Honeymoon
  7. Snake
  8. On Lavender Heights
  9. Green As Guacamole (GAG)
  10. Collar Turned Up
  11. Naughty Child
 
Website Artiest:
Roger Chapman

​Rauw en belegen zingt de nu 79-jarige Roger Chapman - alias Chappo - over zijn bekommernissen in de wereld.  Als jonge zanger van de Britse sixties rockband Family (’66-’73) wist hij met vibrato het verschil te maken en de band een legendarisch statuut mee te geven.  Zijn voorliefde ging toen al uit naar de Amerikaanse scène met Little Richard, Eddie Cochran en zelfs Ray Charles. In ’68 pende hij het gelauwerde album ‘Music In A Doll’s House’ bij elkaar, een album dat nooit verveelde.  Met die ingesteldheid evolueerde hij naar de R&B band Streetwalkers (’74-’77) met een bleus/hardrock hit ‘Red Card’.  In ’79 was het echter hoogtijd om solo te springen in de duisternis. Ettelijke decennia later,- met ups and downs in tal van releases, pendelend tussen de UK en Duitsland (waar hij op handen wordt gedragen), en een ongeloofwaardig afscheid rond 2013-, verrast de ‘the bard’ met een vermoedelijk laatste solo album Life In The Pond.  Alive and kicking vist hij in zijn creatieve bluesy vijver. Met een groovy gitaar van vriend Geoff Whitehorn (die we nog kennen van Procol Harum) en de sequencing/keys van Poli Palmer (uit zijn Family periode)  laat Roger Chapman zijn ruwe Joe Cocker-voice los in 11 diverse songs.  Ondanks (of dankzij?) zijn rake lyrics swingen de nummers richting dansvloer.  ‘Rabit Got The Gun’s’ flirt met soul-funk-blues en Zappa-tesque toonladders.  ‘After The Rain’ verzekert zich als een hitgevoelige bluessong.  En in ‘Having Us A Honeymoon’ zit aanstekelijke honky-tonk piano, viool en mondharmonica.  Tedere tearjerker ‘On Lavender Heights’ valt op door het Tom Waits gehalte. Slotnummer ‘Naughty Child’ reflecteert dan weer Roger’s verleden, pure nostalgie.
Roger Chapman’s liefde voor americana én de Family invloeden (Palmer als co-producer)  maken van ‘Life In The Pond’ een uitzonderlijk sterk album.  Uit op het Duitse Ruf Records.
 
Line-up:
Roger Chapman (Vocals, Lyrics)
Poli Palmer (Sequencing, Overdubs, Vibes & Keys)
Geoff Whitehorn (Guitars on tracks 2-9-10)
 
Marino Serdons 
Foto
​Strong album from the 79 years old ‘bard’ Roger Chapman. Almost six decades of being a rocksinger results in releasing one of his best albums.  Strongly recommended!
0 Reacties

Scott McKeon: New Morning

15/6/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Fight No More
  2. New Morning
  3. Zapruder
  4. Fego
  5. Angerstein Road
  6. Third Eye Witness
  7. Crossfader
  8. Everything Is Nothing
  9. Take Me Back
 
Website Artiest:
Scott McKeon

​Het lijkt wel eeuwen geleden dat een (blues)rockgitarist zich nog in de picture kon werken.  Scott McKeon verdiende zijn sporen bij Sir Tom Jones, Lana del Rey en Van Morrison, en staat op hetzelfde niveau als Eric Clapton en Joe Bonamassa.  Tijd om deze supergitarist voor altijd uit de coulissen te halen.  Wanneer je een vader hebt als gitarist (Geoff McKeon) en op je achtste levensjaar al een Stratocaster bespeelt, dan staat je een mooie carrière te wachten.  De huidige Londenaar is nu een veelgevraagd session muzikant die slechts enkele solo albums maakte, en zich extra amuseert met het ineen knutselen van pedalen.
Voor het recente ‘New Morning’ album doet Scott McKeon beroep op Jeremy Stacey voor drums, Rocco Palladino op bass en Ross Stanley op Hammond, naast enkele beroemde gastmuzikanten uit de Oasis en Sheryl Crow stal.
Naast het obligate vingervlugge gitaargeweld (in de titeltrack) hoor je ook de fijnsnarige Scott met invloeden uit de soul en jazz.  Een streling voor het oor. Wanneer het Hammond orgel begeleidt roept de compositie (‘Zapruder’, ‘Fego’), ‘Crossfader’) een nostalgische verwijzing op naar Mike Bloomfield’s Super Session.
De jaren zeventig waren hoogdagen voor gitaarvirtuozen als  Beck, Clapton, Van Halen, Frampton … om maar enkele te noemen.  Scott McKeon past perfect in dit rijtje.  En met zijn huidige band Rufus Black krijgt het klassieke bluesrock genre toch weer een waardige vertegenwoordiger. Aanbevolen én ook verkrijgbaar op vinyl via bandcamp.
 
Line-up:
Scott McKeon (Guitars, Vocals on Fight No More)
Jeremy Stacey (Drums)
Rocco Palladino (Bass)
Ross Stanley (Hammond Organ, Piano, Rhodes)
 
Guests: Ben Jones, Paul Stacey, Gavin Conner, Hannah Robinson, Jessica Greenfield
 
Marino Serdons 
Foto
Raw but also gentle guitar-lead bluesrock album from the unknown talented Londoner Scott McKeon.  Time to look further than your bloody nose. This can turn into a legendary album.
0 Reacties

Popa Chubby: Tinfoil Hat

9/4/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Tinfoil Hat
  2. Baby Put On Your Mask
  3. No Justice No Peace
  4. Someday Soon (Change is Gonna Come)
  5. Can I Call You My Friends
  6. You Ain’t Said Shit
  7. Another Day In Hell
  8. Boogie For Tony
  9. Cognitive Dissonance
  10. Embee’s Song
  11. 1968 Again
 
Website Artiest
Popa Chubby

​Popa Chubby geniet na al die jaren van een bijzonder muzikaal status. Hij toert haast dertig jaar de wereld rond, vertoeft graag tussen zijn fanbase en is nooit verlegen voor een praatje of een handtekening. Enkele jaren geleden botste ik letterlijk en figuurlijk op Ted ‘Popa Chubby’ Horowitz op een hoek in ‘down town’ New York City. Popa ging net een Franse bakkerij binnen maar maakte toen voor ons ook gelukkig wat tijd vrij. Sindsdien onderhouden wij nog steeds regelmatig contact. Ted Horowitz werd geboren als zoon van een snoepwinkeleigenaar in The Bronx. Op zijn dertiende begon hij met drummen, maar niet veel later ontdekte hij de sound van The Rolling Stones. Dit was klaarblijkelijk de inspiratiebron om ook gitaar te leren spelen. Ted werd dus vooral geïnspireerd door artiesten uit de jaren ’60 en die Engelse bluesboom. Zijn grote doorbraak kwam er door het winnen van een nationale blues talenten wedstrijd dat gesponsord werd door KLON, een publiek radiostation in Long Beach, California. Zijn weg was klaarblijkelijk geplaveid. Covid 19 pandemie, we kunnen er helaas nog steeds niet onderuit, en ook Popa Chubby verveelt zich haast stokdood. Al heeft een ras muzikant steeds wel inspiratie tot het neerschrijven van heel wat songmateriaal. Popa gebruikte dus zijn tijd nuttig, schreef heel wat nummers bij elkaar en registreerde elf onvervalste bluesrock track. Het resultaat is ‘Tinfoil Hat’, een album dat hij opdraagt ter nagedachtenis aan alle Covid slachtoffers, en dat werd geregistreerd in zijn Chubbyland studio in Hudson Valley. Als multi-instrumentalist, speelt Popa  trouwens alle instrumenten zelf, en hekelt hij meteen het beleid die Trump voerde tijdens de lockdown in de titeltrack.  De rocker ‘Baby Put On Your Mask’ hoeft verder geen betoog, net zoals het rechtvaardige ‘No Justice No Peace’,  waarin hij het opneemt voor de zwarte populatie. Het politiek georiënteerde ‘Someday Soon’(Change is Gonna Come) is ingekleurd met knappe slidegitaar. Net zoals het swingende ‘Can I Call You My Friends’ en de poprocker ‘You Ain’t Said Shit’. Het zwaar beladen ‘Another Day In Hell’ is met enkele verschroeiende gitaarsolo’s ingevuld, en ook de toepasselijke instrumentale ‘Boogie For Tony’ is een kolfje naar de hand van Popa. En hij divergeert verder met de reggae tune uit ‘Cognitive Dissonance’. De soulvolle love ballade ‘Embee’s Song’ schreef hij voor zijn echtgenote Mary Beth, én met ‘1968 Again’ gaan we terug naar het einde van een hectisch decennia. Samen met zijn semi akoestische resonator gitaar vertelt hij het verhaal die de sixties zo kenmerkten in The States. Popa Chubby divergeert als nooit voorheen. Knap!
​
 
Philip Verhaege
Foto
​The Covid 19 pandemic, unfortunately we still cannot get out of it. And also Popa Chubby, like so many of us, is almost completely bored. Although a musician is always inspired to write a lot of songs. Popa used his time useful, wrote many songs together and recorded eleven unadulterated blues rock tracks. The result is the release "Tinfoil Hat",  an album that he dedicates in memory of all of Covid’s victims. The songs where recorded at his Chubbyland studio in Hudson Valley. As a multi-instrumentalist, Popa plays all the instruments by himself. He immediately denounces the policy that Trump pursued during the lockdown in the title track.
The tone has been set, the musical path has been paved. Popa Chubby is diverging like never before. Superb release...!
0 Reacties

Jamie Thyer: Excelsior

15/3/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Aces And Eights                   
  2. Blodwyn                   
  3. Meadow Stone                      
  4. Split Diamond                       
  5. Manacle Alley           
  6. Dangerous Vision      
  7. The Cat That Walks By Themself                
  8. Nova              
  9. Mr Make Believe       
  10. Uno Más
 
Website Artiest
Jamie Thyer

​Jamie Thyer komt uit het hart van Bath in het Engelse graafschap Somerset. Door de jaren heen deelde hij het podium met Peter Green, Robin Tower, Robert Cray, Johnny Winter en Walter Trout. Voor zijn nieuwe plaat ‘Exelsior’ vond deze hij zijn soulmates in vocalist Sheldon Gould, bassist Ant F. Biggs, zangeres/mondharmonicavirtuozie Julie Richards en percussionist Robert Brian. Als productieleider vond Jamie niemand minder dan Phil Andrews. Het gezelschap trok naar de NAM Studio in Holt, Wilshire en blikte daar tien onvolwaardige bluesrock songs in. Het is een opwindende mixture geworden van instrumentals en ingezongen nummers. Gelukkig laat Jamie zich niet in dat maar al te vaak bekrompen en éénzijdig bluesrock hoekje drummer.
Neen, dit album is zoveel meer. De variatie is een van de sterke culminatiepunten. De bluesrocker ‘Aces And Eights’ mag de dans openen. Het zou meteen de leidraad vormen voor de release. Funky rockarrangementen omkaderen nummers als ‘Blodwyn’ en ‘Manacle Alley’.  In het instrumentale ‘Meadow Stone’ en ‘Split Diamonds’ kroont Jamie zichzelf tot gitaarwizard. Een zeldzame rockballade is dan weer ‘Dangerous Vision’. De meest bluesy song op de release is met distantie ‘The Cat That Walks By Themself’, een nummer dat is ingezongen door Julie Richards. Het rustig opbouwende ‘Nova’ groeit uit een opwindend luisterstuk, net zoals de rocker ‘Mr Make Believe’. Met het afsluitende ‘Uno Más’ gaat we haast in muzikale trance. Knap…!
 
Philip Verhaege
Foto
​As a production manager, Jamie found none other than Phil Andrews. The company went to the NAM Studio in Holt, Wilshire and recorded ten imperfect blues rock songs. It has become an exciting mixture of instrumentals and vocal numbers. But luckily, guitar wizard Jamie doesn't get into that, all too often narrow-minded and one-sided blues rock corner. No, this album is so much more. Variation is one of the strong points of culmination. The blues rocker "Aces And Eights" may open the dance. It would immediately guide the release. Handsome…!
0 Reacties

Bjorn Berge: Heavy Gauge

12/3/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Wrangler Man
  2. A Matter Of Time
  3. Bound To Ramble
  4. I Got It Made
  5. Rip Off
  6. Stray Dog
  7. Alone Again
  8. Coliseum
  9. Bottle Floats
 
Website  Artiest:
Bjorn Berge

​Blues om te headbangen, te footstampen en om wild te worden.  De Noorse zanger/gitarist Bjorn Berge levert met Heavy Gauge weeral een subliem album af (het 13de?).  Twee grammy awards en ooit verkozen als Best Musician Of The Year… elke hooggespannen verwachting wordt ook nu bevredigd.   Bjorn Berge mag gerust de beste Europese bluesman worden bestempeld.  Zijn twelve-string gitaar trilt duizendvoudig en produceert meeslepende klanken. De bottleneck nijpt het sap uit de strings. Zijn rauwe stem bezingt bijna gebroken  ‘The Wrangler Man’. (zie onderstaande video). De Noor is nochtans niet onder één Stetson hoed te vangen (zoek maar eens een foto of album van een tiental jaren geleden!).  Slide gitaar  in de ballads ‘Bound To Ramble’ en het JJ Cale-achtige ‘Stray Dog’, up-tempo rock en fingerpicking in het verslavende ‘Rip Off’…een talentvolle combinatie … een duizendpoot op snaren.  In vorige albums durfde hij ook zijn folktraditie ophemelen, op Heavy Gauge echter overheerst ondergronds steeds die energieke  bluesy sfeer, met veel ritme op en naast zijn overheersende twelve string.  Of wat denk je van afsluiter ‘Bottle Floats’ waarbij in een begrafenisritme de symbiose tussen stem en gitaar feilloos wordt omgezet in eindeloze melancholie.   Grandioos!
 
Line-up:
Bjorn Berge (Guitars and Vocals)
Kjetil Ulland (Bass)
Kim Christer Hylland (Drums/Percussion)
 
Marino Serdons 
Foto
​I don’t like using  superlatives, because it’s so personal.  But the album Heavy Gauge certainly  remains one of my favorite albums of the year. Recommended!
0 Reacties

Ally Venable Band: Heart Of Fire

4/3/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Heart Of Fire
  2. Played The Game
  3. Hateful Blues
  4. Road To Nowhere
  5. Bring On The Pain
  6. Hard Change
  7. Do It In Heals
  8. Sad Situation
  9. Use Me
  10. Tribute To SRV
  11. What Do You Want From Me
 
Website Artiest
Ally Venable

​De mooie Ally Venable debuteert in 2016 met het album ‘No Glass Shoes’. Venable was toen amper zeventien. Ze komt uit Houston, de The Lone Star State Texas. Twee jaar later was er de release ‘Puppet Show’ om in 2019 ‘Texas Honey’, haar debuut op het label Ruff Records,  op het grote publiek los te laten. De Texaanse blues diva Ally Venable wordt vaak omschreven als ‘The Hottest New Guitarist in Blues Music’. Voor een band die zijn vierde album lost, kan Ally inmiddels heel wat adelbrief voorleggen. Zo was in 2014 en 2015 ‘East Texas Female Guitarist of The Year’ én The Ally Venable Band was achtereenvolgens ook gehonoreerd in 2015, 2016 en 2017 als ‘East Texas Blues Band of The Year’. Ally vormde samen met Ina Forsman en Katarina Pejak ook het vrouwelijk trio rond de 2019 RUF Bluescaravan. Vorig jaar trok Ally  met producer Jim Gaines naar de Bessie Blue Studio in Stantonville, TN. Geen makkelijk opdracht gezien de gekende omstandigheden. Bassist Bobby Wallace en drummer Elijah Owings zijn, naast enkele opmerkelijke gasten, haar vaste soulmates. In het nummer ‘Road To Nowhere’ krijgt ze backing van Devon Allman op gitaar en drummer Cody Dickinson. Kenny Wayne Sheperd is ‘special guest’ op de single ‘Bring On The Pain’. Maar openen doet Ally in stijl met ‘Heart Of Fire’. Haar wah wah pedaal begeeft het net niet, en ze begeeft zich naar de Delta voor het mooi opgebouwde ‘Played The Game’. Haar bottleneck is opgewarmd en met ‘Hateful Of Blues’ krijgen we meteen ook een eerste cover voorgeschoteld. Origineel van Perry Bradford, maar ooit groot geworden door Bessie Smith, ergens in 1924. Ally weet haar klassiekers wel te kiezen en voorziet het nummer van eigentijdse Delta blues en gospel arrangementen. Venable vervolgt haar weg in de Texaanse bluesrockers ‘Hard Change’, ‘Do It In Heals’, ‘Sad Situation’ en de instrumentale ‘Tribute To SRV’. Ally eindige de release na dit schitterend eerbetoon zoals ze hem ook opende, met het wah wah gestructureerde snarengeweld in ‘What Do You Want From Me’. Ally Venable bevestig haar status van ‘The Hottest New Guitarist in Blues Music’. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Last year, Ally went to the Bessie Blue Studio in Stantonville, TN with producer Jim Gaines. Not an easy assignment given the known circumstances. Bassist Bobby Wallace and drummer Elijah Owings are, in addition to some notable guests, her regular soul mates. Ally Venable confirms her status as "The Hottest New Guitarist in Blues Music".
0 Reacties

Johnny Mastro & Mama’s Boys: Elmore James For President

1/3/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Elmore James for President
  2. Red Guitar
  3. See Me In The Evening
  4. Child Wolf
  5. If You Think I've Lost You
  6. Wildman Call
  7. Last Dance in Memphis
  8. Baby Don't Worry
  9. Rampart Street
  10. Like Marie Laveau
  11. One More Time
  12. The Bottle Won't Save You
  13. Little Freddie Is King
 
Website Artiest
Johnny Mastro & Mama’s Boys

​De band Johnny Mastro & Mama’s Boys zijn al enkele decennia hot. Oorspronkelijk komen ze uit Los Angeles, maar hebben al enkele jaren New Orleans als thuisbasis. De bandnaam komt trouwens van clubeigenares Laura Mae ‘Mama’ Gross, die de blues tent ‘Babe’s & Ricky’s Inn’ uitbaatte, en waar de band regelmatig een jamsessie had. Daar waar alles muzikaal ontstond voor Johnny Mastro en zijn Boys. Dat Johnny een bezig bij is staat buiten kijf. Samen produceerden ze door de jaren heen liefst twaalf albums. De laatste plaat ‘'Never Trust The Living', met release datum 2017, werd live ingeblikt in de zomer van 2014 in de Music Shed Studios in New Orleans.
Nu promoten ze het nieuwe album 'Elmore James For President', dat zal worden uitgebracht op het label Continental Record Services. De line-up van Mama's Boys ziet er anno 2021 net iets anders uit. Naast Johnny Mastro (zang / bluesharp) en gitarist Smokehouse Brown bestaat de ritmesectie nu uit drummer Jimmy Goodall, bariton gitarist John Fohl, percussionist Lisa Gee en saxofonist Tom Eisenhood. Het album werd in de zomer van 2019 opgenomen tijdens een livesessie in de Music Shed studio in New Orleans, LA. Johnny Mastro schreef tien van de dertien nummers en ze openen strak zoals enkel alleen hij dat kan. Vette harptunes en die hypnotiserende gitaarriffs en drumpartijen geven aanstoot aan het titelnummer. Ze gaan gezwind op hun elan verder met het spijkerende ‘Red Guitar’, een hommage aan New Orleans’ jazzgitarist Sidney Snow. De blues shuffle ‘See Me In The Evening’, is origineel van Hound Dog Taylor uit 1974. De psychedelische blues trip lijkt wel nooit te eindigen, en ook het geïnfluenceerde ‘Child Wolf’ knalt mateloos door de woofer. Bij Lazzy Lester ontvreemde Johnny voor de gelegenheid het Chicago blues begeesterde ‘If You Think I've Lost You’. En dan moet de boogie ‘Wildman Call’ nog een eerbetoon vormen aan alle Young Brave Hunters Mardi Gras Indians. Mardi Grass is dus nooit ver weg en ook de rockballade ‘Last Dance in Memphis’ is een zenit. Net zoals de Engelse bluesboom wordt verheerlijkt in  ‘Baby Don’t Worry’, een song met Sonny Boy Williamson credits. Een high tempo groove en opwindende bluesharp zijn ook de ingrediënten voor ‘Rampart Street’, net zoals de shuffle constitueert in ‘Like Marie Laveau’, de Voodoo Queen van New Orleans. Nog een zeldzame ballade met ‘One More Time’ vooraleer het boogie time wordt met ‘The Bottle Won't Save You’ en het perspirerende ‘Little Freddie Is King’.
Let’s boogie, all night long!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Now they are promoting the new album 'Elmore James For President', which will be released on the Continental Record Services label. The line-up of Mama’s Boys will look slightly different in 2021. In addition to Johnny Mastro (vocals / blues harp) and guitarist Smokehouse Brown, the rhythm section now consists of drummer Jimmy Goodall, baritone guitarist John Fohl, percussionist Lisa Gee and saxophonist Tom Eisenhood. The album was already recorded in the summer of 2019 during a live session in Music Shed studio in New Orleans, LA. Johnny Mastro wrote ten of the thirteen tracks and only he is given to open very tight. Fat harptunes and those hypnotic guitar riffs and drum parts give offense to the title track.
Mud Fat New Orleans blues tunes, a rare ballad and some boogiewoogie.
Let’s boogie, all night long…!
0 Reacties

Feverseed: Let Yourself Down

28/2/2021

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Let Yourself Down
  2. Beat Me
  3. Imprint
  4. Beat Me (Radio Edit)
 
Website Artiest
Feverseed

​Een goeie dertien minuten en amper vier songs, meer heeft Feverseed niet nodig om ons te overtuigen. Openen doen ze in high speed met het onvoorwaardelijke ‘Let Yourself Down’, om de geplaveide weg te vervolgen met ‘Beat Me’. In aangenaam contrast staat dan weer het lichtvoetige epos en radiovriendelijke ‘Imprint’ en een Radio Edit van ‘Beat Me’, dat is ingekleurd met knappe gitaarriffs. Feverseed is een New Yorks rockkwartet dat werd opgericht in 2019 door singer-songwriter George Panagakos en bassist Chris Crosby. Beiden zijn multi-instrumentalisten en schrijven én registreren al jaren samen heel wat nummers. Ze hebben heel wat muzikale genres verkend, maar de rode draad van hun melodieuze composities is toch wel die opwindende bluesrock. Producer Panagakos, die naast de zangpartijen ook gitaar en piano speelt, begeesterd Crosby de sound met zijn diepe baslijnen en gitaartunes. Om de line-up van de band compleet te maken, werd het duo kort voordat de opname begonnen, vergezeld door leadgitarist Wibbus en drummer Drew Bertrand. De EP werd opgenomen in oktober 2020 in de Suffolk Recording Studios, én gemixt door Chris Laybourne in zijn Coop Studio. Knap debuut..!
 
Philip Verhaege 
Foto
A good thirteen minutes, neatly divided over four songs, that is our first encounter with the band Feverseed. Feverseed is a New York rock quartet founded in 2019 by singer-songwriter George Panagakos and bassist Chris Crosby. Both are multi-instrumentalists, have been writing and recording quite a few songs together for years. They have explored many musical genres, but the common thread of their melodic compositions is that exciting blues rock.
0 Reacties

Tim Woods: Vortex

12/1/2021

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Ready
  2. Vortex
  3. Some Of Your Love
  4. Sometimes
  5. Sage
  6. I Don’t Know Yet
  7. Take Me Away
  8. Destination Unknown
  9. This Mess
  10. Water Is Life
 
Website Artiest:
Tim Woods

​Neen, het album heeft niks met platwormen te maken, doch alles met energie.  Inspiratie die zanger/gitarist Tim Woods opdeed in Sedona Arizona.  Waar de energetische krachten respect afdwingen en onze verbondenheid met moeder aarde bevestigen.  Deels een eye opener voor Tim, die onmiddellijk enkele bluesrock songs componeerde.  Al dertig jaar draait hij mee in het circuit met muziek die zijn roots heeft in de folk, blues, rock en soul.  Het album houdt dan ook geen hedendaagse verrassingen in, ligt gewoon goed in het gehoor en is wel degelijk gedrenkt in de genoemde muziekstijlen.  De gebruikelijke gitaar riffs, ritmisch heel sterk (zoals alleen die Amerikanen dat kunnen), rock met voldoende variatie om geboeid te blijven.  Funky wordt het met ‘Some Of Your Love’, ietwat rommelig en dus geen echte hoogvlieger.  Leuker oort  het instrumentaaltje ‘Sage’,  progrock allures door de gitaarsolo en vooral de melodie bepalende keyboard als begeleiding.  Helemaal terug in de tijd met de shuffle ‘I Don’t Know Yet’ (wat herinnering oproept aan Al Kooper/Mike Bloomfield’s Super Session).  Het geheel werd geproduced door twee rotten in het vak Bobby Lee Rodgers en Paul Hornsby.  Kwaliteit krijg je dus, vernieuwing niet.
 
Line-up:
Tim Woods (Vocals, Guitar)
 
Bobby Lee Rodgers (Guitar, Bass, Drums, Keyboards)
Paul Hornsby (Piano on ‘Destination Unknown’)
 
Marino Serdons 
Foto
​Melodic blues and rock songs on Tim Woods third solo album.  For the intensive listener a wake-up call to mother nature.
0 Reacties

Beauwater: ‘Who Works For Two?’

31/12/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Who Works For Who?
  2. Flavour of The Week
  3. The New Disease
  4. The Real McCoy
  5. Tonight She’s Gonna Burn
  6. Long Way Down
  7. Nodding Off
  8. The Broken Man Behind The Wheel
  9. Poison
  10. One Way Out
 
Website Artiest
Beauwater

Geïnspireerd door de hedendaagse en toenmalige blues rockpioniers werd de band Beauwater opgericht in 2008 in St. John’s. Het is de hoofdstad en grootste stad in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. De stad ligt in het oosten van het schiereiland Avalon aan de Atlantische kust van het eiland Newfoundland in Canada. In die korte tijdspanne hebben ze een veelzijdige sound en heuse fanbase opgebouwd. Zanger/gitarist Jonathon Reid, Greg Newhook (bas) en drummer Mike Maddox houden nu hun derde studioalbum 'Who Works For Who?' onder de doopvond. Het is een nazaat van de release ‘Lovers, Fools & Kings’ uit 2016, die bedolven werd onder heel wat lovende kritieken en bekroond werd met een 2017 ECMA voor Blues Recording of The Year  én het succesvolle ‘It Only Took Us A Decade’ van afgelopen jaar. De nieuwe worp ‘Who Works For Two?’ bevat tien nummers en heeft met Kelly Hoppe -van de band Big Sugar- op harmonica, Chris Harnett (saxofoon), trompettist Terry Campbell en producer Chris Kirby op keys enkele opmerkelijke gastmusici. De basis blijft stevig bluesrock, al aromatiseert de band heel wat nummers met diepe bluestunes. De titeltrack is meteen een knaller van een rocksong. De dans is ingezet, en ook de Texas shuffle ‘Flavour of The Week’ past perfect in dit rijtje. De tracks ‘The Real McCoy’ en ‘Nodding Off’ zijn dan weer met een vette knipoog naar de Chicago blues sound. Diversiteit en contrasteren doet deze release vooral met het funky ‘Long Way Down’ en ‘The Broken Man Behind The Wheel’, met zijn jazzy swing feeling. En ook de bluesrocker ‘Poison’ is allerminst een vergiftigd geschenk. Replay please..!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Inspired by the current and formerblues-rock pioneers, the band Beauwater was founded in 2008 in St. John's, Canada. And in that short span of time they have built up a versatile sound and fan base. Singer / guitarist Jonathon Reid, Greg Newhook (bass) and drummer Mike Maddox are now holding their third studio album 'Who Works For Who?' under the baptismal found. The basis remains solid blues rock, although the band aromatizes many songs with deep bluestunes. T The title track is an instant blast of a rock song. The dance is deployes…!
0 Reacties

Terminal Station: Brotherhood

26/12/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Barrelhouse
  2. One More Bottle
  3. Poor Lightnin'
  4. Chicago Calling
  5. Ain't Giving Up On Rock N' Roll
  6. If You Don't Know Me Now
  7. Take Me Back Or Let Me Go
  8. It's Not The End Of The World
  9. One More Shot
  10. Nothin' But Trouble
  11. Booker D
  12. Voodoo Queen
 
 
Website Artiest
Terminal Station

​Terminal Station is een Vancouver gebaseerde blues rockband. Hun debuutopname ‘Burnout Blues’ uit 2007 werd twee jaar later opgevolgd door het succesverhaal van ‘Rolling All Night’. Nu is er dus met ‘Brotherhood’ een nieuwe worp. Leadzanger/gitarist Scott Smith die in heel wat diverse bands speelde ontmoette bassist Jeremy Holmes in 1996 toen ze samen in de rockabilly band Bughouse Five speelden. Ze registreerden twee jaar later het album ‘Everything Must Go!’.
In hetzelfde jaar nam gitarist Smith ook de plaat ‘Surf After Dark’ op met de band The Surfdusters, en heeft nu ook onder eigen album de release ‘Lifeboat: Explorations in Pedal Steel’ opgenomen tijdens de pandemie. Nu vond het duo in en met toetsenist/vocalist Havers, drummer/percussionist MacDonald en speciale gasten Victor Polyik (mondharmonica), gitarist John Sponarski, saxofonist Dominic Conway en achtergrondzangeres Colleen Rennison de ideale soulmates. Smith schreef tien van de twaalf nummers en de band opent met de instrumentale rocker ‘Barrelhouse’. De toon is ingezet, de weg geplaveid. Knappe Southern rockers als ‘One More Bottle’ en de T-Bone Walker geënthousiasmeerde shuffle’s ‘Chicago Calling’, ‘One More Shot’ en ‘Take Me Back Or Let Me In’ divergeren met de ontspannen en knappe rocker ‘Ain't Giving Up On Rock N' Roll’ én de swampy song ‘Poor Lightnin’. Het nummer ‘If You Don’t Know Me Now’ is een zeldzame slowblues, net zoals ‘Take Me Back Or Let Me Go’ en ‘Nothin’ But Trouble’ swingende West Coast song zijn. De hypnotiserende gitaarriffs overheersen in de rocker ‘It's Not The End Of The World’, net zoals ‘Booker D’ een hommage is aan Booker T & The MG. Het afsluitende ‘Voodoo Queen’ is een meer dan waardige afsluiter van een al even knappe plaat. De formatie Terminal Station bevestigen met hun derde langspeler. De winter blues is alvast verdreven! 
 
Philip Verhaege 
Foto
​The Vancouver-based rock band Terminal Station confirmed with their third full-length release. The winter blues have already disappeared! Hell yeah..!!
0 Reacties
<<Vorige

    Archives

    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afrobeat
    Afrobilly
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul Blues
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul & Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    TexMex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021