​De populaire dans ‘de twist’ mocht dan wel in Amerika ontstaan zijn, maar als het regent in de U.S. dan druppelt het in Engeland. Dit om maar aan te geven dat de dans in een mum van tijd de wereld wist te veroveren. De Amerikaan Chubby Checker is ontegensprekelijk de man die met zijn ‘Let’s Twist Again’ de dans op de kaart zette. Alhoewel Hank Ballard het vuur aan de twistlont stak, scoorde Checker als koning van de twist er in 1961 een megahit mee. Een hit die tevens zijn bedje spreidde voor de rest zijn leven. Maar ook elders in de wereld, zo ook in het Verenigd Koninkrijk inspireerde de song artiesten om er een eigen draai aan te geven. 35 van die songs vonden hun weg naar deze compilatie. Billy Fury, hier tweemaal aanwezig met ‘The Twist Kid’ en ‘Let’s Paint The Town’, mag dan misschien als de meest bekende naam in de oren klinken, maar hij was zeker niet de enige die de twistrage een tof Brits tintje wist te geven. Net zoals ‘The Twist Kid’ en ‘Let’s Paint The Town’ uit  de film ‘Play It Cool’ kwamen, speelden in diezelfde film ook Shane Fenton & The Fentones met ‘It’s Gonna Take Magic’. Muzikale films vielen destijds in de smaak van de tieners. Het was vaak ook de enige manier om hun idolen aan het werk te zien. Wie ook in de film te zien was, was Craig Douglas. Hij performde ‘Ring A Ding’ in de muzikale komedie ‘It’s Trad, Dad’. Dit was trouwens het eerste werk van Richard Lester, die later met The Beatles ‘A Hard Day’s Night’ en ‘Help’ zou draaien. Wie in 1962, ook bij ons een enorme hadden, waren Cliff Richard en zijn onafscheidelijke Shadows met ‘Do You Want To Dance’. Tot Australië doordringen lukten dan weer The Viscounts met hun ‘Mama’s Doin’ The Twist’.
Het succes van Checker’s ‘Let’s Twist Again’ evenaren, was onmogelijk, al maakten Cyriel Stapleton & His Show Band toch een leuke instrumentale versie ervan en leverden de Britse artiesten een aantal niet onaardige ‘twistin’ tunes’ af.
 
Lambert Smits

​Bij ons waren Joey Dee and The Starliters, soms ook Starlighters genoemd, vooral bekend vanwege hun ‘Ya-Ya’ waardoor ze mee surfte op de heersende twist rage. Chubby Checker mag dan, terecht of onterecht, aanzien worden als de koning van de twist, feit is dat Joey Dee en zijn kompanen hem, begin zestiger jaren, toch erg dicht op de hielen zaten. Immers als huisband van de op New York City’s West 45th Street gelegen Peppermint Lounge, wisten deze jongens het etablissement om te vormen tot hét twistcenter van de wereld. Celebrities, Royals en zelfs Amerika’s First Lady kwamen er over de vloer. De eerste track, het in doo-wop gedrenkte ‘Lorraine’ opgenomen bij het obscure Little label laat niet vermoeden dat de groep zich later zou ontpoppen als een heuse twisttopper. En toch was het in 1960 opgenomen ‘Shimmy Baby’ de aanzet voor de één jaar later uitgebrachte millionseller ‘Peppermint Twist’ waarvan je zowel part 1 als part 2 op je bord krijgt. En vanaf dan loopt het storm en volgen de hits mekaar in sneltempo op. ‘Ya-Ya’ is de volgende hoogvlieger met in zijn kielzog ‘Shout part 1 &2’, het later als 45 toertje uitgebrachte ‘Hot Pastrami (With Mashed Potatoes)’, ‘Hey Let’s Twist’, ‘Roly Poly’, ‘Everytime (I Think About You) part 1 & 2’, ‘What Kind Of Love Is This’ en ‘I Lost My Baby’.
Al dit fraais is hier netjes verpakt in 29 tracks. Dansbare muziek die onvermijdelijk doet terugdenken aan de slogan ‘twistin’ time is here’.
 
Lambert Smits

​Hij had de ‘twist’ dan wel niet uitgevonden, die verdienste behoort toe aan Hank Ballard, maar de toen 20 jarige kippenplukker Chubby Checker zorgde er wel voor dat de ‘twist’ begin zestiger jaren jong en oud op de dansvloer kreeg. Het was trouwens Checkers baas op de kippenboerderij, die via zijn connecties Chubby’s muzikale carrière op de sporen zette. Dj Dick Clark plugde Chubby’s eerste single ‘The Class’, het nummer waar ook deze compilatie mee begint, en vanaf dan is zijn carrière een feit. Diezelfde Dick Clark stelde Checker ook voor om het B kantje van een Hank Ballard & The Midnighters’ single op te nemen, omdat de tieners in Philadelphia er verzot op waren. Dat werd ‘The Twist’, die Chubby eigenlijk in dezelfde versie als die van Hank Ballard, opnam. Dick Clark zette er via zijn programma ‘Bandstand’ opnieuw de schouders onder, met als resultaat dat het nummer in de Hot 100 binnenkwam en er al vlug, net zoals wereldwijd, de eerste plaats bezette. Kippen plukken was voor Chubby verleden tijd. Het Parkway label zag in Checker de motor voor de steeds nieuwe dansrages. De Hucklebuck, de Mess Around, de Pony, de Popeye en de Limbo zorgden voor nummers die ook op deze verzamelaar hun plaatsje kregen. De Twist zei Checker echter nooit vaarwel en de dans bleef het thema voor meerdere songs.
Dit door het Jasmine label uitgebracht album dat alle A en B kantjes van Chubby’s tussen 1959 en 1962 uitgebrachte singles bundelt, is dan ook ideaal om de Twist nog eens te oefenen. Wat hulp nodig? Geen probleem, meester Chubby en Bobby Rydell snellen jou ter hulp met ‘Teach Me To Twist’.
 
Lambert Smits 

​De titel ‘The Twistin’ King’ wordt door meer dan één artiest geclaimd. Hank Ballard, die met ‘The Twist’ de dans introduceerde, moest al vlug inzien dat Chubby Checker met de pluimen ging lopen. Nog iemand die op de succestrein, wat de twist toch wel was, sprong was Jack Hammer. Geboren als Earl Solomon Burroughs zette deze pianist zijn eerste muzikale stappen als songwriter voor andere artiesten. Zo schreef hij mee aan ‘Great Balls Of Fire’, dat door Jerry Lee Lewis de eeuwigheid werd in gezongen. Ook was Earl verantwoordelijk voor ‘Fujiyama Mama’ van Wanda Jackson en na hij Jack Hammer als artiestennaam koos, pende hij nog successongs voor o.a. The Treniers en Louis Jordan. Zijn eigen eerste muzikale stappen zette hij in 1958 met ‘Girl, Girl, Girl’ waar ook deze compilatie mee begint. Zoals op dit album te horen valt, bevatte Jacks eerste werk zowel invloeden uit de rhythm & blues als uit de pop. Wanneer de twist het muzikaal landschap beheerst, verandert hij resoluut van stijl en stort hij zich op deze rage en is hij zelfs co-writer van een aantal twistsongs. Voorbeelden hiervan zijn ‘The Twistin’ King’, ‘Boogie Woogie Twist’, ‘Twist Talk’, ‘Crazy Twist’ en ‘The Wiggle’. Nummers die hij zelf opneemt. Al deze nummers kan je trouwens op dit album vinden en met ‘The Wiggle’ oogstte Jack in ons landje zelfs een bescheiden hitje. Jack Hammer overleed op 90 jarige leeftijd op 8 april 2016.
Wie nu met recht en reden de titel ‘Twistin’ King’ mag opeisen, laat ik buiten beschouwing. Moest Jack Hammer hiervoor niet in aanmerking komen, dan bewijst deze door Jasmine uitgebrachte compilatie wel, dat Jacks repertoire niet moest onderdoen voor dat van andere ‘twisters’.
 
Lambert Smits