​New Orleans was altijd al uniek onder Amerikaanse steden. Multi-etnisch, de Mississippi, zijn swamps, het voodoo gebeuren en zijn overheerlijke Creoolse keuken zijn zo’ specifiek. Jazz werd er geboren en in de jaren vijftig was New Orleans ook de bron van een kenmerkende stroom
R&B, blues en rock-‘n-roll. De band The Hungry Williams belichamen dit alles. Ze ontleende hun naam aan Charles "Hungry" Williams. De grondlegger van de beat achter een reeks gewaardeerde opnames die ontsproten in de studio van Cosimo Matassa in de French Quarter.
Zijn uitzonderlijke beats-percussie deed denken aan Caribische hoodoo.
Kelli Gonzales (lead vocals), Joe Vent (gitaar, vocals), Jack Steward (keys), Mike Sieger (bas) en drummer John Carr vormen samen met de blazerssectie van Troy Leismann (tenor saxofoon), Julia Bustle en Bob Jennings op bariton saxofoon, de kern voor de opwindende partyband The Hungry Williams. De release ‘Brand New Thing’ werd reeds geregistreerd tussen december 2018 en maart ’29 in de Makin’ Sausage Music and the Crow’s Nest studio’s in Milwaukee, WI.
Mike Hofmann stond in voor de productie en dit alles resulteerde in deze vijftien tracks tellende plaat. Aftrappen doen ze met de titeltrack. De sax arrangementen en diepe baslijnen zorgen meteen voor die swingende fifties feeling. Kelli Gonzales’ rocking’ vocals geven net die extra touch voor de sound. Met een gezellige mixture swingen ze door hun oeuvre. Van ‘Everybody Loves Me’ (Why Don't You?) gaat het gezwind naar het lekker bekkende ‘Hook Line and Sinker’ en het sexy ‘Where's My Baby?’. Sunny David en David ‘Curlee’ Williams’ Whole Lotta Shakin' Goin' On’ kreeg een complete make over. En net die dans leidt ons naar een eerste slow blues met ‘Baby Don't Do It’ én de NOLA blues tracks ‘Go On Fool’ en ‘For You My Love’. De swingende blazerssectie is haast een constante in de setlist en ook de gitaarriffs slaan vaak gensters. Net zoals in de piano boogiewoogie song ‘Wild Wild Young Men’. Even terug naar The Crescent City voor ‘Stick A Pin In The Voodoo Doll’, de jumpblues song ‘No More Heartaches’ en de Doo-Wop track ‘It's Raining Outside’. De punkrocker ‘Whip It On Me’ divergeert met de sixties girlsrocker ‘When I Meet My Boy’ en de afsluitende swingende soulsong ‘Get Your Hat’.
Drummer John Carr ontmoette Kelli Gonzalez in New Orleans tijdens een sessie met de band Big Nick and The Cydecos.  Met een gedeelde liefde voor New Orleans R&B richtten ze enkele jaren geleden The Hungry Williams op. Knap..!
 
Philip Verhaege 

​The Neville Brothers zijn door de jaren heen uitgegroeid tot een muzikale familie die in grote mate bijdroeg tot de bekendheid die de New Orleans rhythm & blues momenteel geniet. Dat talent reeds van in het begin volop aanwezig was, bewijzen deze opnames die Art en Aaron maakten in de periode 1955-1962. De 28 track zijn netjes verdeeld onder de broers Neville. Art Neville mag als leadzanger van The Hawketts openen met ‘Mardi Gras Mambo’, een nummer dat tijdens de Mardi Gras nog steeds door The Crescent City galmt. Aaron tekent dan weer present met o.a. ‘Over You’, zijn eerste hit. Het album bevat ook een aantal New Orleans rhythm & blues klassiekers zoals ‘Cha Dooky-Do’, ‘Ooh-Whee Baby’, ‘Zing Zing’, ‘That Rock and Roll Beat’ en ‘All These Things’.
De opnames die Aaron en Art maakten, mogen dan meer dan een halve eeuw oud zijn, ze klinken nog steeds enorm actueel. New Orleans rhythm & blues en slow blues op topniveau!
 
Lambert Smits 

​De op 30 september 1930 geboren en op 18 maart 2009 overleden Eddie Bo, mag dan heel wat aanstekelijke New Orleans blues en rhythm & blues opgenomen hebben, toch behoort hij tot de meest ondergewaardeerde artiesten in het genre. In 1955 maakte hij zijn eerste opname, maar succesvol was deze niet. Daarvoor moest Eddie wachten tot in 1969, tot ‘Hook & Sling Pt 1’ verscheen. Zijn carrière speelde zich hoofdzakelijk af in New Orleans en in delen van de zuidelijke staten van Amerika. Na zijn dienst in het leger studeerde hij piano en muziektheorie aan The Grunewald School of Music. Oorspronkelijk speelde hij in jazzensembles, maar toen in de vroege jaren ’50 rhythm & blues lucratiever was, switchte hij van genre. Bo kwam in het vizier van talentscout Johnny Vincent, de ontdekker van Huey ‘Piano’ Smith. Onder het toeziend oog van Vincent maakte Eddie zijn eerste twee opnames voor het Ace label in Jackson, Mississippi. In 1956 stapte hij over naar het Apollo label, waar hij met ‘I’m Wise’ een lokale hit scoorde. Zijn eerste stappen naar een ietwat grotere bekendheid zette hij in 1961 toen Capitol besloot om Bo’s ‘Dinky Doo’ nationaal te verdelen. Begin 1962 leek het erop dat Eddie met ‘Check Mr. Popeye Pts 1 & 2’ de ultieme doorbraak kon forceren. Jammer genoeg sloegen de coverversies van Chubby Checker en Huey ‘Piano’ Smith, de verkoopcijfers van Eddie aan diggelen. Vanaf 1969 ging het beter. Zoals reeds vermeld werd ‘Hook & Sling Pt 1’ een major hit, net als overigens ‘Check Your Bucket’.
Op deze dubbelaar focust Jasmine zich op Bo’s repertoire dat hij inblikte tussen 1956 en 1962. De singles die hij voor het obscure Rip label opnam, ontbreken dan wel, maar dit neemt niet weg dat dit een formidabele dubbelaar is geworden. Zoals het hoort krijg je 43, vaak door piano voortgedreven New Orleans blues en rhythm & blues geserveerd. Een aanrader!
 
Lambert Smits 

​Wanneer we aan de muziekgeschiedenis van New Orleans denken, dan schieten onze gedachten onmiddellijk in de richting van de boegbeelden die mee aan de wieg stonden van die typische sound van ‘The Cresent City’, namelijk Allen Toussaint en Mac Rebennack, beter gekend als Dr. John. De op dit album aan mekaar gekoppelde Johnny Adams en Lee Dorsey behoorden ook tot de New Orleans scene. Beide heren coverden zelfs nummers van Toussaint en Dr. John. De op 5 januari 1932 geboren Adams begon zijn muzikale carrière als tiener bij The Soul Revivers en The Gospel Consolators. Midden jaren ’50 ruilde hij echter gospel voor de meer populaire muziek. Zijn carrière kwam pas goed op gang toen hij in 1959 met niemand minder dan de jonge Mac Rebennack als producer ‘I Won’t Cry’ opnam. Op deze verzamelaar krijg je al de singles die Johnny tot 1962 inblikte voor het Ric label, inclusief zijn uit 1961 stammende eerste nationale hit ‘A Losing Battle’. Adams overleed in 1998.
Lee Dorsey werd geboren op 24 december 1924 en was in Europa vooral gekend van zijn vaak gecoverd ‘Ya Ya’ een nummer dat hij samen met Bobby Robinson, eigenaar van het Fury label, schreef. Op 10 jarige leeftijd verhuisde hij naar Portland, waar hij als Kid Chocolate bekendheid genoot als bokser. In 1955 hing hij de bokshandschoenen aan de haak en keerde hij terug naar New Orleans. New Orleans R & B was er razend populair, mede door de prestaties van Fats Domino. Lee scoorde bij Fury zijn grootste hit ‘Ya Ya’, dat niet alleen in de R & B hitparade het tot de eerste plaats schopte, maar ook in de Pop Charts wist de song als ‘Ya Ya Twist’ door te stoten naar de top 10. Opvolger ‘Do-Re-Mi’ scoorde ook niet slecht en alhoewel het nergens vermeld staat, groeide toch de veronderstelling dat Allen Toussaint mee verantwoordelijk was voor Dorsey’s succes. Het succes was echter niet van lange duur en Lee keerde terug naar zijn geliefkoosde autoshop. In 1965 kwam daar verandering in toen Toussaint hem vroeg voor zijn nieuw label, Sansu. Met het daarvoor opgenomen ‘Ride Your Poney’ had hij zijn eerste comeback hit te pakken. Lee bleef opnemen onder Toussaint, toerde met The Clash tijdens hun eerste US toer, terwijl hij het repareren van auto’s  nog erbij deed. In december 1986 overleed hij.
Deze Jasmine uitgave geeft een fraai beeld van twee New Orleans artiesten, die alhoewel ze misschien niet de status van een Toussaint of Mac Rebennack genieten, toch formidabele opnames maakten. Johnny Adams kruidde zijn New Orleans R & B met heerlijke soul en gospel, terwijl Lee Dorsey het meer voor de ontspannende en dansbare New Orleans R & B had. Heerlijke compilatie!
 
Lambert Smits