Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Kaurna Cronin: Kaurna Cronin

22/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Run Boy
Fearless
Stockholm
Goodbye To You
Hadn’t Thought Of You That Often
It’s A Metaphor
Leave A Letter
Set Sail
Pistol Eyes
Lovers Lie
Precious Time
Eighteen Dreams (Bloody Wire)
The Boy From Kirkby
Orchard Plains

Platenlabel
Songs & Whispers

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Kaurna Cronin

Mijn collega Lambert Smits besprak recent nog het debuut ‘Glass Fool’ van deze Australische singer-songwriter Kaurna Cronin, en hier krijg ik een cd onder de neus, met daarop een verzameling songs uit ‘Pistol Eyes’, ‘Feathers’ en ‘Goodbye To You’. Ik vermoed dat dit de eerdere EP’s zijn, waarvan Lambert al sprak, want ik zie dat de songs dateren uit 2012, 2013 & 2014. Kaurna stond al op podia in Australië, Duitsland, en doorheen Europa. En zoals mijn collega al zei, is Kaurna beïnvloed door Neil Young, Bob Dylan, Paul Kelly en Paul Simon. Verschillende muzikanten stonden hem bij zoals Dominic Symes, Delia Obst, Nicolas Bastiras, enz. Deze Australische folkmuziek klinkt inderdaad zoals ik van Bob Dylan zou verwachten, met die typische akoestische gitaar en mondharmonica. ‘Stockholm’ gaat over die stad, en op ‘Leave A Letter’ zingt hij dat je best een brief in zijn graf achterlaat met alles daarin wat je hem nog kwijt moest. Muziek die in mijn ogen teruggrijpt naar de jaren ’60 en ’70.

Patrick Van de Wiele (3½)

A collection of folksongs from previous EP’s like ‘Pistol Eyes’, ‘Feathers’ and ‘Goodbye To You’.

Diana Upton-Hill: Do Love Well

22/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Do Love Well
Southern Gentlemen
Aim’s Gettin’ Better
Remember the Fighter
Whay My Love Sounds Like
Take Me Away

Platenlabel
Third Floor Records/Hill Productions

Labelnummer
888295244817

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
PLA Media

Website Artiest
Diana Upton-Hill

De Amerikaanse zangeres Diana Upton-Hill uit Iowa maakt haar debuut op de countryscène met dit album. Op haar derde zong ze al mee met haar vaders band, en daarnaast in de kerk en op school. Nu is ze te horen en te zien op lokale en nationale country en folkevenementen, op tv, en in symfonische orkesten als soliste. En zelfs in theaterproducties zoals Belle in ‘Beauty and the Beast’, Cinderella in ‘Into the Woods’ en Ellen in ‘Miss Saigon’. Het afgelopen jaar trad ze op met countryster Mitch Goudy, die meteen de titeltrack van deze EP schreef. Diana zei: "As a woman, I understand many of the day-to-day triumphs and struggles we experience in life. If we focus on what's going wrong, that is all we see. But if we step back and look at all our blessings, all our beautiful perfections (and imperfections), we realize that life is full of wonder. Our spirit can be overflowing with love & joy if we would only allow it. To get love, we not only must give it; we must show it and we must do it. That's where ‘Do Love Well’ comes from. It's not about a feeling or emotion; it's about taking action and making choices to put love first.” De cd bevat slechts 6 nummers, met de titeltrack als opener, die vlot in het gehoor ligt. Daarentegen is ‘Southern Gentlemen’ meer countryrock, en iets verderop staat ‘Remember the Fighter’, dat ook krachtig uit de hoek komt. Met de ballade ‘Take Me Away’ sluit ze af, en deze EP is goed gemaakt. Diana heeft een krachtige stem, en een rijzende ster in de countrywereld.

Patrick Van de Wiele (4)

Diana has a powerful voice, and she’s a rising star in the country scene.

Danielz: Some Romantic Night – The Solo Years

22/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Woman In The Gallery
I Don’t Need A Reason
Personal Touch
Some Romantic Night
Crying In Your Sleep
Silent Heart
Gunshots At Midnight
Tail-Lights Flashing
Baby Factory (I Wanna Be)
Master Plan
Looking Through Your Mind
Where Were You
Extra Tracks:
I’m Living In Dreamland
Celluloid Heroes
Hermaphrodite
Stuck Inside Of Mobile

Platenlabel
Angel Air Records

Labelnummer
SJPCD471

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Danielz

Danielz is geen onbekende voor ons, enkele jaartjes terug bespraken enkele van zijn werken. Maar Danielz had een voorliefde voor Marc Bolan en zijn muziek. Gevolg hiervan was de tribute band T.Rextasy waarmee hij reeds meer dan twintig jaar tourt.
‘Some Romantic Night’ was een product dat hij uitbracht nadat zijn eigen band Tarazara splitte. Deze band was een van de grote media lievelingen tijdens de jaren 84/85.
Om dit album te realiseren wist Danielz zich te laten omringen door een legertje muzikanten die hun kwaliteiten reeds bevestigd hadden. Zo kreeg hij assistentie van Tom Farmer (bass - Blackfoot Sue), Paul King (bass - Mungo Jerry), Martin Dobsion (sax – Eurythmics), David Farmer (drims – Blackfoot Sue), Steve Mann (gitaar, keys – Andy Scott’s Sweet), Lindsay Bridgewater (keys - Ozzy Osbourne Band) en Ced Sharpley (drums) die nog een tijdje met Gary Numan optrok.
We krijgen nu de digitale versie van zijn album uit de jaren tachtig maar met extra tracks dat de fans van het eerste uur zal plezieren.
12 nummers en vier extra tracks maar of iedere muziekliefhebber hier meteen voldoening in zal vinden is maar de vraag. Dit is pure pop muziek met her en der een vleugje rock als dressing. We gingen de langspeler af en ontdekten volgende acceptabele tunes. ‘Woman In The Gallery’ en onmiddellijk horen we die drumbeat die ook nog bij andere nummers de kop zal opsteken. Leuke piano-intro krijgen we in het meer getemperde ‘Some Romantic Night’ dat toch bij de voorkeuren mag gerekend worden. Stevig rocken doen op ‘Crying In Your Sleep’ en hopelijk doen we dat niet veel want ‘Silent Heart’ is weer een van die momenten om even bij te blijven stilstaan. En dan zijn we doorheen de songs die we zonder enig vooroordeel beluisterd hebben. ‘I’m Living In A Dreamland’ had evengoed een nummer van Marc Bolan kunnen zijn, sluit je ogen en luister goed naar dit nummer: T-Rex zonder meer. Voor de rest, en Danielz blijft in deze T-Rex traditie verder borduren, krijgen we bij de extra tracks twee covers, nl. ‘Hermaphrodite’ van Ray Davies en ‘Stuck Inside Of Mobile’ van Dylan. Niet meteen waarbij we van ons voetstuk worden geblazen.
Hoe dan ook, je houdt van dit soort muziek of je gaat er aan voorbij. Live is Danielz met zijn T-Rex tribute band nog steeds een zeer veel gevraagde band in GB.

Alfons Maes (3)

Charley Pride: She’s Just An Old Love Turned Memory + Someone Loves You Honey

22/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks
She’s Just An Old Love Turned Memory

She’s Just An Old Love Turned Memory
Rhinestone Cowboy
The Hunger
A Whole Lotta Things To Sing About
I Feel The Country Callin’ Me
I’ll Be Leaving Alone
We Need Lovin’
Country Music
The Rose Is For Today
Get Up Off Your Good Intentions

Someone Loves You Honey

Someone Loves You Honey
Georgia Keeps Pulling On My Ring
I Live You
Play, Guitar, Play
Another I Love You Kind Of Day
More To Me
Days Of Our Lives
Daydreams About Night Things
Heaven Watches Over Fools Like Me
The Days Of Sand And Shovels
I’ll Never Leavin’ You

Platenlabel
Morello Records

Labelnummer
MRLL 40

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Charley Pride

Aanvankelijk zag het er niet naar uit dat deze zoon van een arme en strenge katoenboer een gerenommeerd artiest zou worden. Vader Pride stond erg afgunstig tegen blues, maar stond wel open voor countrymuziek. Charley wierp zich dan ook op de geliefkoosde muziek van zijn vader. Als 14-jarige kocht hij een gitaar en leerde hij zichzelf via de radio countrymuziek spelen. Het succes bleef echter uit, zodat Charley zich focuste op het honkbal, waar hij geen onaardige resultaten behaalde, maar net niet goed genoeg was om het ver te schoppen. Toen hij, in 1963 backstage tijdens een concert van Red Sovine het nummer ‘Lovesick Blues’ zong, had hij waarschijnlijk niet in de gaten dat dit de aanvang zou worden voor een langlopende en uitermate vruchtbare zangcarrière. Sovine nam contact met de countryman Red Foley en samen introduceerden ze Pride bij Chet Atkins, die hem in 1966 een platencontract bij RCA aanbood. Dat dit een gouden zet was van Atkins bewijst het feit dat Pride ondertussen meer dan 30 nummers één, en meer dan 10 gouden albums op zijn naam heeft staan. Pride wist zich ook steeds te omringen met bekwame songschrijvers, zoals o.a. John Schweers die ook componeerde voor Buck Owens en Ronnie Milsap. Naast de vele awards die hij in al die jaren mocht ontvangen, werd hij in 2002 opgenomen in de Country Music Hall Of Fame en kreeg hij in 2008 de Lifetime Archievement Award van de staat Mississippi. Morello Records dat momenteel 2 albums van diverse artiesten op één cd uitbrengt, doet dit ook met Charley Pride. Het album ‘She’s Just An Old Love Turned Memory’ dateert uit 1977 en ‘Someone Loves You Honey’ stamt uit 1978. Beide albums behoren zonder meer tot het betere werk dat Pride uitbracht in de seventies. Met zijn uitgesproken aangename en soulvolle countrystem, alsmede door de schitterende arrangementen staat dit schijfje bol van uiterst genietbare country en countrypop, met hier en daar zelfs een bescheiden knipoog naar de gospel. De goede mix van rustige countrynummers met de ietwat ritmischer maakt dat beide albums moeiteloos na mekaar kunnen beluisterd worden. Op het eerste album serveert Pride een fenomenale versie van het door Glen Campbell de hitparades in gezongen ‘Rhinestone Cowboy’. Een erg mooi uptempo song is ‘A Whole Lotta Things To Sing About, terwijl het favoriete nummer van Charleys vrouw Rozene ‘I’ll Be Leaving Alone’ nog maar eens goed was voor een nummer 1 notering.
De titeltrack van het tweede album is bij ons beter gekend in de reggaeversie van June Lodge & Prince Mohammed die er in 1962 een hitje mee scoorden, maar dat in Prides versie meer diepgang heeft. Aangezien beide albums in opeenvolgende jaren verschenen, vullen zij mekaar mooi aan. Ook op dit album wisselen de nummers met verschillend tempo mekaar weer mooi af en net als op het vorige album, zorgt songsmid Schweers ook hier weer voor meesterwerken als ‘Daydreams About Night Things’ en het meeslepende ‘I live You’. Als countrymuziek jou kan begeesteren, dan haal je met deze cd een juweeltje in huis!

Lambert Smits (5)

The Boxmasters: Somewhere Down The Road

22/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1:

Sometimes There’s A Reason
You‘ll Be Lonely Tonight
This Game Is Over
Piece Of The Sky
Dead Inside
Was That My Only Ride?
Kathy Won’t Share
A Thousand Miles Away
Love Is Real Tonight
Getting Past The Lullaby
Hallelujah
Somewhere Down The Road

Disc 2:

Away, Away
What Did You Do Today?
Young Man’s Game
Always Lie
Don’t Follow Me Down
Who Can I Tell
Wicked For An Angel
Why Don’t You Come Home?
Unknown
Somewhere

Platenlabel
101 Ranch Records

Labelnummer
RRBM33

Distributie
Amazon

Promo-agent
Pete Knapp Promo

Website artiest
The Boxmasters

Billy Bob Thorton kent u wellicht als begenadigd karakteracteur. Zo vertolkte hij de hoofdrol in ‘Sling Blade’ waarin hij naast Robert Duval en Dwight Yoakam figureerde, voor zijn prestaties in ‘A Simple Plan’ ontving hij zijn derde Oscar nominatie in 2008 en hij schitterde als typische anti filmster in ‘Bad Santa’, ‘The Man Who Wasn’t There’ en recent nog in de TV serie ‘Fargo’, eveneens van de Coen broertjes.
De voormalige beau van Angelina Jolie hanteert al enige tijd de drumsticks en maakte enkele soloplaten. Sinds 2007 maakt met enkele gereputeerde muzikanten deel uit van The Boxmasters. Evenals het uit 2008 daterende debuut en het een jaar later uitgebrachte ‘Modbilly’ komt de rootsrockband uit Bellflower, Californië weerom aanzetten met een dubbellaar. In tegenstelling tot de vroegere werkstukken is er op ‘Somewhere Down The Road’ geen sprake van een opsplitsing in covers en zelf gecomponeerd werk. Tussendoor was er nog een kerstplaat, de formule van de reguliere voorganger werd geperfectioneerd met het toepasselijk getitelde ‘Modbilly’, een term die staat voor een aanstekelijke hybride van Southern rootsstijlen en onmiskenbare invloeden uit de Britse Modperiode die haar gloriedagen in de jaren zestig beleefde.
Voor de verandering zijn de twee schijfjes van ‘Somewhere Down The Road’ integraal gevuld met songs die drummer en zanger Thorton, in samenwerking met bassist J.D. Andrew en sporadisch met hulp van gitarist Brad Davis ineen knutselde. Gastmuzikant Jon Rauhouse figureert op twee sterk naar country neigende nummers die hij samen met Thorton en Andrew componeerde en laatstgenoemden tekenden voor de productie.
Pedalsteelman Michael Wayne Butler is niet meer te bespeuren, de twangende gitaartjes en harmonische zang krijgen ondersteuning van het orgeltje van Teddy Andreadis. Een combinatie die als vanouds voortreffelijk werkt in vlotte meezingers zoals de opener ‘Sometimes There’s a Reason’ en het eveneens met gitarist Davis tot stand gekomen ‘This Game Is Over’. Geen kwaad word over ‘Kathy Won’t Share’, ‘A Thousand Miles Away’ en de als eerste single weggeplukte knappe titelsong. Fijne, melodieuze countryneske pop die in een sterk nostalgisch getint sixties idioom gepresenteerd wordt. Op zich is daar niets mis mee maar echt boeien, laat staan beklijven is er helaas niet bij.
Het tweede schijfje bevat door het warme stemtimbre dansvloerslijpers zoals het door Rauhouse bijdrage gekleurde ‘ Away Away’ en ‘Young Man’s Game’. ‘Always Lie’ neigt eveneens naar country. ‘Don’t Follow Me Down’ charmeert vanaf de eerste beluistering. Niettemin was het toch geen slecht idee om de beste songs op een enkel schijfje te combineren.

Cis Van Looy (3½)

Trio Johan Clement: Some Other Time

19/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Can See
The 2 Lonely People
This Is For Albert
Time Remembered
The Cup Bearers
M.A.S.H.
Some Other Time
The End Of A Love Affair
Joshua
Blues For ‘MI’

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
KJ2014

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Trio Johan Clement

Toen Roger Vanhaverbeke (1930-2011) zijn ‘The New Look Trio’ in de bezetting met Johan Clement op de piano en Luc Vanden Bosch aan de drums liet verstaan dat het voortbestaan van een sterk trio als dit tot zijn wensen behoorde lieten Johan Clement en Luc Vanden Bosch er na het heengaan van ‘deze’ grote bassist er geen gras over groeien en trokken ze in 2012 Bart de Nolf aan op de contrabas en meteen werd voor de naam van ‘Trio Johan Clement’ geopteerd.
Johan Clement werd geboren op 20 augustus 1955 in Antwerpen, zijn vader was Nederlander en moeder was van Belgische komaf. Op 10-jarige leeftijd trok Johan samen met zijn ouders en de rest van het gezin richting Nederland en sinds 1982 is hij meestal actief als pianist in België waar hij reeds meer dan 30 jaar de vaste pianist was bij het trio van Roger Vanhaverbeke. De lijst van indrukwekkende namen die hij op zijn black & white keys begeleidde is ellenlang en op zijn minst indrukwekkend te noemen. Johan doceerde aan de conservatoria te Antwerpen, Leeuwarden en Groningen en is nu als docent verbonden met het Rotterdamse Codarts.
Luc Vanden Bosch verkende zowat alle muziekstijlen alvorens hij in de jazz belandde. Samen met het ‘New Look Trio’ ondersteunde hij tal van grote namen in de jazzwereld en speelt als freelance drummer bij diverse ensembles. Als leraar is hij als de tijd het toelaat ook een gepassioneerd fotograaf en zo kan je wel stellen dat muziek en cultuur deel uitmaken van zijn rijkelijk gevuld leven.
Bart de Nolf werd als bassist in 2012 aangetrokken door het Trio Johan Clement maar zijn naam zal steeds verbonden blijven met deze van Toots Thielemans. Hij werd geboren in Brugge en was in 1987 en behaalde ‘cum laude’ de eerste prijs voor contrabas aan het conservatorium van Gent.
Drie klasbakken in hun onderdeel van de jazz die samen in 2013 de studio introkken om als resultaat dit prachtig album af te leveren. Het resultaat is een mix van swing en bebop standards met ook een eigen creatie van Johan Clement zelf. Tien uitzonderlijk en met zorg geselecteerde nummers die ook al is het een swingend resultaat te noemen toch zeer ingetogen en mooie jazz opleveren.
Met werk van Bill Evans zoals ‘The 2 Lonely People’ en ‘Time Remembered’ over werk van Leonard Bernstein met de titeltrack ‘Some Other Time’ tot aan de filmmuziek als Johnny Mandel zijn soundtrack over het Medical Army Surgical Hospital aka M.A.S.H. is dit een bewonderingswaardig mooi album te noemen. Het ingetogen pianowerk op ‘Some Other Time’ samen met het subtiel strelen van de borstels op de drums en de betoverende klanken van de contrabas maken dit album tot een pareltje. Met het meer uptempo ‘Joshua’ in ? maat van Victor Feldman wordt de swung er hier ingebracht en afsluiten doen ze met ‘Blues For ‘MI’ een bluesje van de hand van de meester Johan Clement zelve.
Johan Clement, Bart de Nolf en Luc Vanden Bosch leveren hier hoogstaand werk af met nummers als ‘This Is For Albert’ van Wayne Shorter dat als hommage diende voor Bud Powell of de standard ‘The End Of A Love Affair’ uit 1950 van Edward Redding, alles past in dit plaatje en dit album hoort zeker en vast thuis in de collectie van iedere jazzliefhebber.

Freddy Vandervelpen (5)

Matthew K: Matthew K

19/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Home
I Love These Days
Aurora
Half Life
Only Hope
Light A Candle
Story Of Love
Chasing Shadows
Some Distant Day
Where Does Our Love Go
Cuento Del Amor
Ave Maria

Platenlabel
The Rough And Tumble Label

Labelnummer
Geen

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Matthew K

Met dit album dat als titel zijn naam draagt, levert Matthew K zijn debuutcd af. Matthew studeerde een tijdlang muziek, maar raakte het plots beu en wou niets liever dat zijn muzikale carrière op de rails krijgen. Dit album met 12 songs zou hem hierbij moeten helpen. Dat hij muziek studeerde is wel te merken aan hem. Zijn zang is helder en zuiver en daardoor soms ook wat klinisch. Nergens kan je hem betrappen op een uitschuiver of een al dan niet gecontroleerde uithaal. Openen doet hij met de hit van Michael Buble ‘Home’. Hij zet deze song op een goede manier meer, maar jammer genoeg voegt hij niets toe aan Buble’s versie. Ook waagt Matthew zich aan het door Mandy Moore voor de film ‘A Walk To Remember’ gezongen ‘Only Hope’, en ook hier manifesteert zich hetzelfde euvel. De meeste nummers kabbelen rustig voort en zijn best te rangschikken onder de betere popsongs. En toch schort er iets aan! Vermoedelijk houdt Matthew zich te fel vast aan de partituur, waardoor hij wel zuiver zingt, maar daardoor zijn inleving in de song ietwat verwaarloost. Met andere woorden, hij zit niet steeds emotioneel in het nummer. Wanneer Matthew wat meer ervaring zal hebben opgebouwd en zich hopelijk vocaal wat meer zal durven te laten gaan, dan heeft hij zeker een toekomst. Maar dit met het ‘Ave Maria’ afgesloten album, is bij een knapperend haardvuur, met een goed glas wijn en in liefdevol gezelschap, alvast geen slechte soundtrack.

Lambert Smits (3)

Kyle Jester: After All This

19/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

You’ll Always Have A Home
Watcha Gonna Do
Drive It Home
Hadacol Bounce
Big Fat Wallet
You Tried To Ruin Me
Ace Of Spades
Knocks Me Out
Number Nine Train
How Can You Be So Mean
After All This
BB Boogie
No Fightin’
Turn Your Damper Down

Platenlabel
Eigen Beheer

Laberlnummer
KJ2014

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Kyle Jester

Kyle Jester is afkomstig uit San Diego Ca. en dan hebben we er meteen een zwak voor natuurlijk want electric blues en American Roots music van uit die contreien doet het meermaals swingen en dit is niet anders met deze nieuwste van Kyle Jester. Ginds aan de West Coast leerde hij ook Thomas Yearsley van de legendarische Paladins kennen en deze Yearsley speelde zelfs een tijdje mee met Kyle. In de studio’s van Thomas werkte Kyle ook mee aan een album van Earl Thomas. Ook Candye Kane deed beroep op zijn gitaarkennis en waar hij 5 jaar mee op de hort ging.

Om de liefde in het gezin te vrijwaren trok hij in 2007 mee met zijn vrouw richting Chicago zodat zij haar medische studies kon afmaken en waar hij ging spelen bij o.a. Hubert Sumlin. Sinds vorig jaar is Californië terug zijn thuisbasis en meteen trok hij weer de studio’s in samen met Kid Anderson, Brian ‘Nucci’ Cantrell, Aki Kumar en Sid Morris. Met nog enkele collega gasten als William Russ Jr. Ron E. Beck, Brynat A. Mills, Dennis Dove en The Don Dally Orchestra werd dit ‘After All This’ als resultaat afgeleverd.
Opener op dit 14 track tellend album is ‘You’ll Always Have a Home’ van Eddie Taylor en in samenwerking met Aki Kamur op de harp krijgt dit nummer een lekker ‘boogie’ gevoel. Dat de band een solide geheel vormt kan je ook horen tijdens ‘Watcha Gonna Do’ uit 1958 en waarbij dit nummer niets aan zijn eigenheid heeft ingeboet.
Met songs als ‘Drive It Home’ en ‘Hadacol Bounce’ krijgen we dat aangename New Orleans gevoel waarbij de herinnering aan Roeland Byrd aka Professor Longhair weer intens levendig wordt.
Van Tarheel Slim werd het alom gekende ‘Number Nine Train’ van onder het stof gehaald, al is dit spreekwoordelijk bedoeld want deze rockabilly klassieker doet het nog steeds goed. Met ‘Knocks Me Out’ gaat Jester Kyle met zijn rifjes terug richting Memphis waarbij de grooves zeer aangenaam en swingend aan voelen. Samen met The Don Dally Orchestra tilt Kyle Jester ‘After All This’ naar een ander niveau en wordt dit nummer een rasechte ‘plakker’ van formaat. Een beetje ruiger dan de rest krijgen we met Lester Butler zijn ‘No Fightin’’ waarbij de ‘dirty harp’ van Kumar een extra dimensie aan dit nummer geeft. Zo krijgen we terug zin in het werk van LB.
Op en top een album waar je vrolijk van wordt en met deze ‘After All This’ kom ik zo terug uit bij de albums van Hollywood Fats die in mijn collectie steken. Zo kunnen we het bij de volgende party nog eens lekker laten swingen… en dit najaar kan je hem samen met enkele artiesten van eigen bodem aan het werk zien in de ‘local bars’ van België en Nederland, dus onze kalender in het oog houden, allen daarheen en allen daarheen.

Freddy Vandervelpen (4½)

Kaurna Cronin: Glass Fool

19/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Inside Your Town Is Inside Your Head
The Kind Of Woman I Need
Everybody’s Still Somebody’s Fool
Still I Fall
Lay Your Letters Down
Blind
Gone Is The Ever Unknown
Thought Of A Child or Awake
Bad Lover
Learning To Quit

Platenlabel
Broken Silence

Labelnummer
00788

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Kaurna Cronin

Na het uitbrengen van enkele ep’s, is ‘Glass Fool’ de debuutcd van Kaurna Cronin. Cronin is iemand die een duidelijke visie heeft op de muziek die hij maakt. Beïnvloed raakte hij voornamelijk door de indrukwekkende platencollectie van zijn ouders en ook de bezoeken aan folkfestivals drukten een stempel op zijn muzikale ontwikkeling. Neil Young, Bob Dylan, Paul Kelly en Paul Simon maakten een onuitwisbare indruk op de jonge Kaurna. Kaurna, die de zang, akoestische gitaar, mondharmonica en percussie voor zijn rekening neemt, wordt hier begeleid door Dominic Symes op bas en toetsen, Ben Zubreckyj op drums en trompet en Chris Panousakis op gitaar, terwijl Lizzie O’Keefe instaat voor de backing vocals. Kaurna heeft een mooie, zachte stem die prachtig gedijt bij de melodieuze songs die hij schrijft. Stel dat de latere Paul Simon, de vroege Bob Dylan in de studio zou uitnodigen. Neil Young zou dan plots komen binnenwaaien en sporadisch zijn hulp aanbieden. Wel dit alles doet Cronin op dit album. Veel van zijn nummers hebben die relaxte sfeer die zo kenmerkend is voor Paul Simon, en Kaurna’s prestaties op de mondharmonica zijn net zo catchy als die op de opnames van de jonge Dylan. Maar ook tekstueel is het smullen geblazen. Zijn songs werpen een indringend licht op de mens. Vaak spelen relaties en alle mogelijke complexe toestanden hier de hoofdrol. ‘Everybody’s Still Somebody’s Fool’ is zo een schoolvoorbeeld van de vaak opstekende dualiteit in liefdesrelaties. Het innerlijke botsen van iemands gevoelens wordt dan weer verbazingwekkend verwoord in ‘Bad Lover’. Kaurna is echter ook niet vies van een rockerige elektrische gitaar, zoals je kan horen in ‘Gone Is The Ever Unknown’. Kers op de taart is evenwel het dromerige in het bijgevoegde tekstboekje genoemde ‘Awake’, dat op het hoesje vermeld staat als ‘Thought Of A Child’ en dat hiermee de song perfect omschrijft.
Kaurna Cronin is een erg bekwaam artiest die op een harmonieuze manier met ingrediënten uit de folk, country en een snuifje rock, een uiterst smaakvol muzikaal menu weet samen te stellen.

Lambert Smits (4½)

Jus: Obsession - EP

19/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Legacy featuring Add-2, Bobby Dub and DACOR
Made featuring Maryann & Freddy Flopez
Rain featuring Aretoo & Add-2
Tonight featuring Niko Ellison & Tommy Gunna
Obsession featuring Freddy Flopez
Love Songs featuring Nikko Ellison & Add-2

Platenlabel
Zenith Point Records

Labelnummer
Zonder nummer

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Jus

Liefde kruipt langs mysterious ways. Jus, Justin Jerome Smith Naundros, een 24-jarige kerel uit Florida en nu residerend in New York, diende een aantal jaren in the US Army, alvorens zijn grote droom waar te maken. Voor mij ligt een EP met voornamelijk een aantal raps, hiphop en R&B tot stand gekomen met gelijkgezinden/upcoming talent in het genre.
Jus is eigenlijk een percussionist die zich wat te beperkt voelde binnen percussie en met hulp (featuring weet je wel) zijn creativiteit tot uiting brengt.
‘Legacy’ kreeg de medewerking van Bobby Dub en Add-2 en begint dan ook heel sterk met een bombastische synth. ‘Rain’ creëert een oerwoud-sfeertje, met de mooie zang van Are Too. Jammer van het rapje hier, echt overbodig.
Title track ‘Obsession’ opent met een repititieve piano die als soundscape later aangevuld wordt door spacesounds. Freddy Flopez rapt hierop een prachtige song bij elkaar en laat een geobsedeerde tag achter op deze EP.
‘Love songs’ met Niko Ellison & Add-2 eindigt wat in mineur.
Nu ja, je obsessie is daarom niet onmiddellijk je grootste prestatie. Ootmoedig geef ik toe dat enkele toffe melodieën en songs mijn eigen obsessie (eventjes) aan de kant konden schuiven. Album komt uit op 21/04/2015.

Marino Serdons (3)

The Kids: Flabbergasted! Live at AB 2001

18/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Intro
City Is Dead
Bloody Belgium
Do You Wanna Know
For The Fret
I'll Get You
Rock Over Belgium
Fascist Cops
I Wanna Get A Job In The City
I Feel Alright
No Monarchy
Sex Queen
Baby That's Alright
Dead Industry
Razor Blades For Sale
This Is Rock 'N Roll
Do You Love The Nazis
If The Kids Are United
Blitzkrieg Bop
12XU

Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR050

Distributie
Bertus

Website Artiest
The Kids

Het cliché 'this band needs no introduction' wordt vaak bovengehaald door inspiratieloze recensenten, maar voor een keer lijkt het de volledige lading te dekken. Welk beetje vaderlands muziekliefhebber heeft nog nooit van The Kids gehoord? Zonder afbreuk te doen aan Red Zebra (eveneens prima, maar met minder okselfrisse klassiekers), Janez Detd. of X!nk, staat The Kids geboekstaaft als dé punkband van België en dat sinds 1976. Zelfs een langgerekte pauze kon het vuur niet stoppen. Gitarist Luc Van De Poel vertelde me daarover het volgende: "Regisseur Marc Punt wilde muziek van “The Kids” gebruiken in zijn film “Dief!”. De originele banden waren weg, niet te vinden of klonken niet goed. Punt had ons gevraagd om de oude nummers opnieuw in te spelen. De job was in een paar uur geklaard en het klonk goed. Na de film kregen we van alle kanten aanbiedingen. We zagen geen graten in de reünie, maar het moest lollig blijven. Dat credo is ons heilig. De respons was navenant, dus we besloten verder te gaan ..."
"Het moest lollig blijven". Wat een fantastisch uitgangspunt. En lollig zijn ze nog steeds - dat kan iedereen getuigen die The Kids vandaag gaat bekijken. Weinig andere groepen die zo gretig, zo enthousiast en zo graag spelen. Ludo Mariman is nog steeds de man van weinig bindteksten. Die nemen kostbare tijd in beslag, tijd die beter kan besteed worden to rock over Belgium. Of om een job in the city te vinden. De passie van The Kids live is perfect vastgelegd op 'Flabbergasted! Live at AB 2001'. De cd is al jaren uitverkocht, maar Felix Huybrechts - de peetvader van de Belgische muziekkluizen - brengt vandaag beterschap. Speciaal voor Record Store Day komt de volledige plaat met 20 nummers op gelimiteerde vinyl uit. 'Flabbergasted!' is daarmee de 50ste release van het nog jonge Starman Records. Een plaat met een strikje, kortom.
Vijftien jaar oud, maar de setlist vertoont geen enkele hiaat. 'Bloody Belgium' is vermoedelijk hun beste nummer, maar het is helaas ook veel te kort. Punk, inderdaad. Leuk weetje: op sommige buitenlandse festivals wordt The Kids op posters aangekondigd als 'Straight from Bloody, Bloody Belgium'. Ook 'For The Fret' is een prijsbeest dat ze elke keer live spelen - of toch op elk optreden dat uw dienaar heeft mogen bijwonen. Het voor mij minder bekende 'I Feel Alright' is eveneens grandioos. Op de B-kant is het smullen van 'This Is Rock 'N Roll', 'Sex Queen' en 'Dead Industry'. Afsluiten doen ze met een trio excellente covers, waaronder genreklassieker 'Blitzkrieg Bop' van The Ramones. Kloot Per W zei daarover: "Ik zie The Ramones als het grootste conceptuele kunstwerk van de twintigste eeuw. Een groep die van plaat 1 tot 24 niets verandert. Dezelfde kleren. Altijd 1, 2, 3, 4. Ik zie het als een groot nummer, dat gaat over de eerste generatie die is opgevoed met televisie als babysit. Iedereen die in 1975 The Ramones in New York heeft gezien, is nadien zelf met een groepje begonnen". Mooie woorden, en The Kids mogen zich zonder schaamte meten. Hun 'Blitzkrieg Bop'-versie is vlijmscherp.
'Flabbergasted!' is een juweeltje van een liveplaat. Een statement van de laatste boze band van België. Koester ze. Knuffel ze. Bewonder ze.

Julian De Backer (4½)

'This band needs no introduction' is a tired cliché used by tired reviewers, but it's very apt when introducing The Kids. Belgium's number one punk band (without disrespect to Red Zebra, Janez Detd. or X!nk) has been going strong since 1976. They took one extended break in the eighties, but reformed in 1996. Guitarist Luc Van De Poel told me: "Director Marc Punt wanted to use our music in his motion picture 'Dief!', but the master tapes were gone or sounded like crap. So we re-recorded everything in a few hours and felt good about ourselves. After the film's release, we were bombarded with offers. We didn't mind a reunion, but everything had to be and remain jolly. That's our credo." That's as good a credo as there'll ever be, me reckons. And jolly they still are, as anyone who has seen and will see The Kids in the near future can testify. Ludo Mariman still thinks talk is cheap, and let's the music do the talking. 'Flabbergasted! Live at AB 2001' is a testament to their power, energy and high spirits. The compact disc sold out years ago, but Felix Huybrechts - the godfather of the Belgian musical history - came through once again. A special vinyl release for Record Store Day 2015. Thanks, man! The setlist is as strong as ever. 'Bloody Belgium' is probably their best song ever, but it's still too short. Ah, well, that's punk for you. The last three songs are covers, including 'Blitzkrieg Bop' by the genre's founding fathers The Ramones. 'Flabbergasted!' is a gem. A statement from the last angry band Belgium has to offer. Cherish them. Hug them. Admire them.

José James: Yesterday I Had The Blues

18/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Good Morning Heartache
Body and Soul
Fine and Mellow
I Thought About You
What a Little Moonlight Can Do
Tenderly
Lover Man
God Bless the Child
Strange Fruit

Platenlabel
Blue Note Records

Labelnummer
00600406536204

Distributie
Universal Music Belgium

Website Artiest:
José James

De Afro-Amerikaanse jazzzanger José James wordt wel eens omschreven als een jazzzanger voor de hiphopgeneratie. Hij combineert jazz, soul, drum’n’bass en het gesproken woord tot zijn eigen stijl. John Coltrane, Marvin Gaye, en Billie Holiday behoren tot zijn belangrijkste invloeden. In 2008 kwam zijn debuut ‘Dreamer’ uit, met daarop jazz, elektronica, soul, en pop. José speelde ook al op verschillende festivals wereldwijd, en in 2012 tekende hij bij het Blue Note label. Nu, ter nagedachtenis van de honderdste verjaardag van de geboorte van Billie Holiday, die hij als zijn “muzikale moeder” omschrijft, nam hij een album op met 9 van haar songs. Hij vormde een band met pianist Jason Moran, bassist John Patitucci, en drummer Eric Harland. José levert covers af, die gerust naast de originele mogen staan. ‘Good Morning Heartache’ opent relaxt en zijdezacht, en dat geldt eigenlijk voor de gehele cd. José brengt deze blues op een doorleefde manier, via de dromerige versie van ‘I Thought About You’, tot de up-tempo bop van ‘What a Little Moonlight Can Do’, waarop José halverwege pas invalt. ‘Tenderly’ is weer emotioneel, evenals de trage blues van ‘Lover Man’. ‘God Bless the Child’ mocht uiteraard niet ontbreken, evenals de klassieker ‘Strange Fruit’, dat duit op de rassenschendingen door de Ku Klux Klan. Hier is de harde realiteit uit het verleden van het zuiden van de USA tastbaar. José wordt enkel begeleid door achtergrondzang en handgeklap. Een uitstekend eerbetoon aan Lady Day, waar bij hij dicht bij de geest van haar werk komt!

Patrick Van de Wiele (4)

John Mccullagh and the Escorts: New Born Cry

18/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

She’s Calling Me
Towerland Lullaby
Box of Tricks
Patterns
Angel of the North
Sal Paradise
Between the Lines
Division Street
A New Day
Dead Letters
New York City

Platenlabel
359 Music

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
John McCullagh and the Escorts

De Brit John Mccullagh uit Doncaster, UK, verraste iedereen in 2013 met zijn debuut ‘North South Divide’, toen hij op vijftienjarige leeftijd tekende bij 359 Music. Daarna toerde hij rond met The Strypes, Alabama 3, The Enemy, Richard Hawley en recent met Cast. Voor zijn derde single ‘Box of Tricks’ richtte hij een nieuwe band op, deze Escorts. In een productie van John Power (Cast) voorziet deze cd in de reeds uitgebrachte singles ‘Towerland Lullaby’, een hermixte versie van ‘Box of Tricks’, en voegt daar de volgende single ‘She’s Calling Me’ aan toe. De sound is voller dan voorheen, en John werd beïnvloed door Donovan, Marc Bolan, Paul Weller en Johnny Cash. Hij speelt naast gitaar ook mondharmonica. Dat doet mij denken aan Bob Dylan. Fans van dit soort muziek zullen hier van smullen.

Patrick Van de Wiele (3½)

For his second album, McCullagh produces a fuller sound.

Eliane Elias: Made In Brazil

18/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Brasil (Aquarela do Brasil)
Você
Aguas de Março (Waters of March)
Searching
Some Enchanted Place
Incendiando
Vida (If Not You)
Este Seu Olhar / Promessas
Driving Ambition
Rio
A Sorte do Amor (The Luck of Love)
No Tabuleiro da Baiana

Platenlabel
Concord Jazz Records

Labelnummer
0888072366930

Distributie
Universal Music Belgium

Website Artiest
Eliane Elias

Ik ben al jaren gek op de Braziliaanse muziek, meer bepaald op de bossa nova, een voorkeur die mij door mijn vader werd doorgegeven. Sinds 1981 woont de Braziliaanse zangeres Eliane Elias al in de USA, maar deze nieuwe release betekent een muzikale thuiskomst voor haar. Het werd immers in Brazilië opgenomen. Hierop draagt ze verschillende hoeden: zoals componist, tekstschrijver, arrangeur, zangeres, pianiste en producer. "I am completely immersed and involved in every single detail of the music and the recording process, from the birth of an idea until its completion through every aspect of the production until it reaches the public,” zei ze. Samen met haar coproducers Marc Johnson en Steve Rodby trok ze naar haar thuisland, meer bepaald Sao Paulo, en rekruteerde daar plaatselijke muzikanten. Ze vangt aan met de samba ‘Brasil (Aquarela do Brasil)’ waarover ze het volgende zegt: "’Brasil’, penned in 1939, is a Brazilian anthem. It’s reported to be the most preferred Brazilian song of the last 100 years. It’s about the beautiful things of our country, the Brazilian Brazil; its natural beauty, mixed ethnic cultures and the samba.” De song is rijkelijk georchestreerd. Op ‘Você’ inviteerde ze componist Roberto Menescal om mee te zingen en gitaar te spelen. Deze bossa nova liefdesverklaring uit 1963 klinkt nog steeds fris. Dan is Jobim’s ‘Aguas de Março (Waters of March)’ aan de beurt, maar Eliane geeft het een R&B tintje mee, door de R&B groep Take 6 in het Engels mee te laten zingen. ‘Searching’ is een eigenhandig gecomponeerde jazzy ballade, gevolgd door ‘Some Enchanted Place’ wat ze samen met haar dochter Amanda Brecker zingt. En samen met zanger Mark Kibble brengt ze ‘Incendiando’. Op het zachte ‘Vida (If Not You)’ zingt ze wat ze in een man wil, terwijl de Braziliaanse zanger Ed Motta haar antwoordt. ’Este Seu Olhar / Promessas’ zijn twee songs van Jobim, en die passen goed bijeen. Op ‘Driving Ambition’ komt de erotische gloed tot leven, dankzij de bossa nova, maar tevens door Mark Kibble’s achtergrondzang. Roberto Menescal keert terug voor zijn bossa nova song ‘Rio’ uit 1963, waarna haar eigen ballade ‘A Sorte do Amor (The Luck of Love)’ aan de beurt is. ‘No Tabuleiro da Baiana’ sluit af met een traditioneel Braziliaans lied, bekend geworden door Carmen Miranda.
Een waardige Braziliaanse thuiskomst, dat een klassieker kan worden. ‘Made In Brazil’ is een sensuele en sexy schijf, dat ik een hoge quotering meegeef.

Patrick Van de Wiele (4½)

Andy Williams: Can’t Help Falling In Love & Home Lovin’ Man

18/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:
Can’t Help Falling In Love cd:

Bridge Over Troubled Water
Raindrops Keep Fallin’ On My Head
Can’t Help Falling In Love
It’s Over
It’s So Easy
Long Time Blues
Little Boy – If Wishes Were Horses
Today Medley
A Reason Top Believe
Simple Thing As Love
Both Sides Now

Home Lovin’ Man cd:

Home Lovin’ Man
Your Song
For The Good Times
Something
It’s Impossible
We’ve Only Just Begun
I Think I Love You
Candida
Fire And Rain
Rose Garden
My Sweet Lord

Platenlabel
Beat Goes On Records

Labelnummer
BGOCD1177

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Niet Gekend

Howard Andrew "Andy" Williams werd geboren op 3/12/1927 in Lake Wall, Iowa, en overleed al op 25/9/2012. Hij nam maar liefst 44 albums op tijdens zijn carrière, waarvan er 17 goud haalden, en 3 platina edelmetaal. Tussen 1962 en 1971 presenteerde hij op tv ‘The Andy Williams Show’, en hij had in de UK al evenveel succes als in zijn thuisland. In 1953 begon hij aan een solocarrière, want tevoren had hij met zijn broers samen gezongen. Deze digitale heruitgave brengt twee van zijn elpees uit 1970 en 1971 samen, die toen zeer populair waren. Ze stonden destijds beiden in de top tien. Wat mij opvalt is dat Andy heel wat bekende songs coverde. Op de ‘Can’t Help Falling In Love’ elpee is ‘Bridge Over Troubled Water’ van Simon & Garfunkel; ‘Raindrops Keep Fallin’ On My Head’ van B.J. Thomas, een compositie van Burt Bacharach uit de film ‘Butch Cassidy and the Sundance Kid’; de titeltrack, die als single tot de top 10 doorstootte; ‘A Reason To Believe’ van Tim Hardin, en ‘Both Sides Now’ van Joni Mitchell. De tweede elpee ‘Home Lovin’ Man’ bevat er nog meer: ‘Your Song’ van Elton John; ‘Something’ van George Harrison; ‘It’s Impossible’ van Perry Como; ‘We’ve Only Just Begun’ van The Carpenters; ‘I Think I Love You’ van The Partridge Family, uit de gelijknamige tv-reeks; ‘Candida’ van Dawn; ‘Rose Garden’ van Lynn Anderson en ‘My Sweet Lord’ van George Harrison. Daarnaast staat er uiteraard de titeltrack op, die als single ook tot in de top 10 geraakte. Samen met uitgebrachte “liner notes” in het cd-boekje is dit een welgekomen heruitgave, al was het maar om mijn jeugd te herbeleven.

Patrick Van de Wiele (4)

A welcome reissue of two top 10 albums from the ‘70s, to relive my youth.

Peter Novelli: St. Amant Sessions

16/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Louisiana Sunrise
Boudin
Je Ne Sais Quoi
Spirit Passing By
Bourbon Street Blue
Woman In My Dreams
Story In Your Mind
Shreveport Stomp
Thinkin’ or Drinkin’
I-10 Boogie
Zydeco Ride

Platenlabel
Chalet Music

Labelnummer
CH-1501

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Peter Novelli

De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik nog nooit van Peter Novelli had gehoord.
Na zijn veelgeprezen zelftitelend debuutalbum heeft Peter nu elf nieuwe nummers die variëren van blues tot rock, over funk naar zydeco, en van cajun over country.
Deze New Orleans gebaseerde singer-songwriter laat zich op zijn nieuw album begeleiden door bassist Chris Senac (North Mississippi Allstars), drummer Brian Brignac en piano en Hammond virtuoos Kevin McKendree. De sound op dit album is de zuiverste essentie tussen grote artiesten en de passie voor de New Orleans Blues. Als ‘special guest’ heeft Peter ook Sonny Landreth uitgenodigd voor een song, en Sonny trekt meteen de aandacht met zijn geheel eigen gitaarslide-stijl in de openingssong ‘Louisiana Sunrise’. De instrumentale en funky song ‘Boudin’ is doorspekt met een spicy en pikant cajun sausje. De melodian accordeon van Sammy Naquin geeft het nummer ‘Je Ne Sais Quoi’ de nodige Acadian dieptegang. De ritmes uit de straten van New Orleans zijn dan ook nooit ver weg, Zelfs niet in het donkere en mysterieuze ‘Spirit Passing By’, waar de swampy backbeats de leidraad vormen voor Peter gitaarsolo’s. In ‘Bourbon Street Blue’ ontpopt hij zich tot een ware storyteller. Gewapend met zijn akoestische gitaar verteld hij verhalen uit deze wereldberoemde straat. En eigenlijk doet hij net hetzelfde in de ballade ‘Write A Story’ (In Your Mind). De zeer melodieuze instrumentale ’Shreveport Stomp’ is de voorloper voor het Mardi Gras instant ’Thinkin’ Or Drinkin’. Het was al een tijd geleden dat we hier nog iets van Chubby Carrier hadden vernomen, maar hier is hij dan met zijn triple row accordeon. In de opwindende instrumentale nummer ‘I-10 Boogie’ verzilverd Peter en Chubby enkele hemelse arrangementen, en dat doet het duo nog eventjes heerlijk over in ‘Zydeco Ride’. Along Danser…Et Toi !

Philip Verhaege (4½

With a delicious variety of blues, zydeco, Cajun and funk, is the album 'St. Amant Sessions' highly recommended!

José Feliciano: That The Spirit Needs / Memphis Menu / Compartments

16/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:
That The Spirit Needs

Come Down Jesus
The Spirit
Wild World
Border Song
Only Once
Take Me To The Pilot
She Let Me Down
Daytime Dreams
My Last Farewell
Mellow Feeling
Pay Day

Memphis Menu

Magnolia
River Song
One More Mile
Never Leave You
Tale Of Maria
It Doesn’t Matter
Good Times
Lay, Lady, Lay
Where Is My Woman
Movin'

Compartments

Simple Song
Me And Baby Jane
Don’t Fail
Find Somebody
Hey Look At The Sun
Peace Of Mind
Sea Cruise
Compartments
Yes We Can Can
I'm Leavin’
Things Are Changing

Platenlabel
Beat Goes On

Labelnummer
BGOCD1179

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
José Feliciano

Moeten we deze van Puerto Rico afkomstige blinde singer-songwriter nog voorstellen? Misschien voor enkele muziekliefhebbers van de huidige generatie en dat is eigenlijk een beetje beschamend. Feliciano heeft zijn muzikale kwaliteiten in het verleden meer dan eens getoond en dan denk ik gewoon even aan de voortreffelijke, en nog steeds even krachtig klinkende nummers: ‘Once There Was A Way’, een nummer dat sommige luisteraars tot tranen kan aanzetten, ‘Que Sera’, ‘Malaguena’, ‘Feliz Navidad, het nog even overtuigende ‘Rain’, zijn versie van ‘Light My Fire’ maar vooral het Santana-nummer ‘Samba Pa Ti’ dat hij hier van de nodige Spaanse tekst heeft voorzien, roepen diepe herinneringen bij mij op en ik denk niet alleen bij mij.
In 2007 strikte de organisatie achter de Turnhoutse VRIJdagen Feliciano om een éénmalig concert in België te geven. Het resultaat was enorm groot: alleen met een gitaar en een micro wist onze Peurto-Ricaanse singer-songwriter de ganse Grote Markt in te pakken. Een onvergetelijk concert!
Dat de dag van vandaag zijn muziek nog steeds onbegrensd populair is, getuige daarvan nog de vele concerten die hij geeft over de ganse wereld. Dat moet ook een van de redenen geweest zijn dat Beat Goes On met deze release uitpakt.
We krijgen drie langspelers vanuit begin jaren zeventig: ’That The Spirit Needs’ (1971), ‘Memphis Menu’ (1972) en ‘Compartments’ uit 1973.
Gezien de krachtige nummers die Feliciano zelf weet te schrijven was hij er ook niet vies van om met de regelmaat songs van collega’s een nieuw jasje om te doen.
Met ‘Come Down Jesus’, en meteen een van die songs die je met bewondering zult beluisteren, krijgen we een song dat we best aan het lijstje van die die ik reeds opsomde mag toevoegen. Feliciano is een uitstekend akoestisch gitarist maar ik zou de man ook graag als lead gitarist in mijn band willen. Hij laat op diverse nummers horen dat hij gerust in de schaduw van andere elektrische snarenridders mag staan.
‘Wild World’ leende hij even van Cat Stevens terwijl hij ook even in het werk van Elton John/Bernie Taupin dook met ‘Border Song’. Luister vooral hoe hij dit nummer start, gewoonweg subliem maar dat doet hij eveneens met dat andere Elton John liedje ‘Take Me To The Pilot’.
Met ‘Magnolia’, de openingstune van zijn langspeler ‘Memphis Menu’, zitten we meteen in het vaarwater van J.J. Cale, iets waar Cale jaloers op mag zijn. ‘River Song’ is dan een van de vele voorbeelden waar Feliciano zijn elektrische gitaaruitstapjes etaleert. Dit nummer behoort ook tot mijn favoriete Feliciano-songs. Helaas wordt dit soort muziek blijkbaar niet meer gedraaid op de nationale zenders, misschien met een beetje geluk op een zaterdagnacht op Radio 1, hey Bjorn. Met ‘It Doesn’t Matter, weer zo’n eigen ballade die je meteen bij het nekvel grijpt, doen we het iets zachter aan terwijl we met ‘Good Times’ van Marc Benno even op hetzelfde tempo kunnen voortbollen. Van grootmeester Robert Zimmerman krijgen we nu een leuke versie van diens ‘Lay, Lady, Lay’. Toch een van de betere versies die we ooit te horen kregen. En met ‘Movin’’ van Jackie DeShannon komt er ook een einde aan deze prachtige ‘Memphis Menu’-langspeler.
Vreemd is wel dat er geen enkel Spaanstalige liedje op deze langspelers voorkomt maar dat stoort ons zeker niet.
‘Compartments’ kreeg als opener het keurige ‘Simple Song’, weer zo’n tune waarbij je rustig en zonder enige vorm van stress in je zetel kunt naar zitten luisteren want het straalt een zekere rust uit. Aansluitend mogen we in diezelfde zetel blijven genieten van de Leon Russell klassieker ‘Me And Baby Jane’ waarin de dwarsfluit een bijzondere rol kreeg toebedeeld. In het magische jaar 1976 maakten Seals & Croft het prachtige ‘Get Closer’ waarop we ook ‘Don’t Fail’, dat José hier op magistrale wijze covert, terugvinden. Meteen valt weer de knappe fingerpicking op. Een samenwerking met Steve Cropper en Carl Marsh leverde het pareltje ‘Find Somebody’ op. Mijn lijstje met hoogtepunten begint de pan uit te swingen. En wanneer je denkt dat je alles hebt gehoord worden we keer op keer verrast door de nummers die nog moeten komen. Wat dacht je van een knappe herwerking van Jim Messina’s ‘Peace Of Mind’? En of dat nog niet genoeg is krijgen we verder nog enkele toetjes in de vorm van ‘Sea Cruise’, het titelnummer ‘Compartments’ en nog een ietwat funky blauwdruk van Allen Toussaints ‘Yes We Can Can’. Old school soul krijgen we nu in de gedaante van ‘Things Are Changing’ dat op het conto van Donald Paschal genoteerd staat, en hiermee besluit deze heerlijke José Feliciano box.
Nog immer een ondergewaardeerd muzikant/singer-songwriter. Feliciano bewees met deze drie fantastische langspelers dat hij een artiest is die respect kan afdwingen op een (h)eerlijke manier. Zijn muziek kan je op gelijk welk moment beluisteren en zelfs wanneer je je in een diepe depresssieve bui bevindt dan is er maar een middel om daar uit te geraken en dat is Jose Feliciano. Top!!!

Alfons Maes (5)

Deb Ryder: Let It Rain

16/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

That’s Just How It Is
Can’t Go Back Again
Guilty As Sin
Cry Another Tear
Hold Your Lamp High
Money Monsoon
Kiss And Dream
Let It Rain
Ma Misere
Round And Around

Platenlabel
Bejeb Music/Delta Groove Music

Labelnummer:
BEJ109

Distributie
City Hall Records

Website Artiest
Deb Ryder

Blues, gospel en jazz vocalist Allan Swanson’s dochter Deb Ryder werd geboren in Peoria, Il. Het gezin verhuisde naar Chicago, maar het was pas in LA en na de split van haar ouders dat Deb de blues ontdekte via haar buurman. En dat was niemand minder dan Bob ‘The Bear’ Hite, de oprichter/vocalist van Canned Heat. Deze wereldberoemde band was vaak te gast in The Topanga Corral bluesclub, en die was in handen van Deb’s stiefvader. Regelmatige gasten waren naast Charlie Musselwhite ook Etta James, Taj Mahal en Big Joe Turner. Deb ging er met de regelmaat van een klok een kijkje nemen en ontwikkelde er haar muzikale stembanden. In diezelfde periode opeerde Etta James zowaar als haar muzikale mentor. Nu heeft Deb na het succesvolle album ‘Might Just Got Lucky’ een nieuw album te promoten. En met de swingende release ‘Let It Rain’ tovert ze werkelijk een zonnetje doorheen je woonkamer. Deb heeft meteen ook heel wat mooi volk rond zich verzamelt in de studio. Het album opent met ‘That’s Just How It Is’. Naast Deb zwoele stembereik komen Kirk Fletcher gitaarriffs, Ric Ryder baslijnen, Mike Finnigan’s Hammond B3 tunes en producer/drummer Tony Braunagel de sound een frisse inslag meegeven. Op de Latin schuffle ‘Can’t Go Back Again’ komt de blazerssectie meteen in de spotlights. Gitaristen Johnny Lee Schell en Kirk Fletcher leggen alweer warme gitaarriffs in het swingende ‘You Won’t Be True’. Deb tovert dan Kim Wilson tevoorschijn in de bluesballade ‘Guilty As Sin’. Finnigan’s Hammond tune is hier naast Fletcher’s gitaarsolo alweer doeltreffend. Het nummer ‘Cry Another Tear’ heeft een gospelachtige ondertoon, maar de hoornsectie is volop vertegenwoordigd in het swingende en Chicago beïnvloede ‘Money Monsoon’. In de rustig voortkabbelende ballade ‘Kiss And Dream’ kroont Deb zichzelf haast tot een echte croonervocalist. In de titeltrack ‘Let It Rain’ is Kim Wilson nog eens aan het werk. Zijn ingetogen harpriffs zijn samen met Finnigan’s pianoarrangementen de basis voor een knappe song. Dan maar op naar de New Orleans met ‘Ma Misere’. Zowel David Fraser (accordeon) als Albert Lee (gitaar) komen de band versterken. Als afsluiter voorziet Deb Ryder ons van het uitstekende Delta geïnspireerde ‘Round And Around’. Johnny Lee Schell akoestische gitaar en Kim Wilson’s harp zijn samen met Deb’s vocale prestaties de ziel van de song.

Philip Verhaege (5)

Deb Ryder is a great singer who has roped with a great band. Final conclusion ... 'Let It Rain' is a delicious swinging release!

Cheryl Barnes: Listen To This

16/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Like Jazz
That Afternoon In Harlem
Come With Me
Why Did I Choose You
Listen To This
I Wish You Love
Come In For The Cold
What’s On Your Mind
Baby’s Got Some Awful Kind Of Blues
What’s Fair In Love
When I Am Laid In Earth
Merry, Merry Christmas To Yo

Platenlabel
Barnes & Cabasso Music

Labelnummer
BCM6646

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Cheryl Barnes

Als traditional geschoolde jazz zangeres heeft deze Cheryl Barnes ons toch een tijdje doen wachten alvorens ze haar debuut, een Full-cd, op de markt bracht maar met deze ‘Listen To This’ is het dan ook meteen een schot in de roos. Via Barnes & Cabasso Music kunnen we nu kennis maken met dit 11-track tellend album. Voor dit album trok Cheryl Barnes naar de Mystic Knight Recording Studios te Los Angeles, CA waar ze als producer koos voor Rahn Coleman. Aan haar zijde stonden bij de opnamen ook Brandon Fields (sax), John Hammond (piano) en Rickey Minor (bass).
Gedurende haar carrière wist Cheryl Barnes zich te omringen met mensen als J.J. Johnson, Wynton Marsalis en Quincy Jones om er maar enkele te noemen. Zingend in vier talen reisde ze de wereld rond en maakte deel uit van de ‘Denver Symphony Orchestra‘ en ‘The Florida Orchestra’. De liefde van Cheryl gaat zeker uit naar Samba, Salsa, en Bossa Nova of kortweg Latin Jazz.
Voor de titeltrack ‘Listen To This’, ‘What’s On Your Mind’ en haar kerstsingle kreeg ze voor het maken hulp van Phillip Cabasso en daarbuiten volgen nog een ruime keur van artiesten die hun medewerking verleenden voor de opnamen van deze ‘Listen To This’.
Phillip Carasso en Rahn Coleman tekenden ook voor de meeste arrangementen van de nummers en de titeltrack ligt zelfs volledig in de handen van Cabasso die ook de wederhelft is van Cheryl Barnes.
Een grote variatie van nummer is terug te vinden op dit album van nieuw werk tot nummers van Henry Purcell met ‘When I Am Laid In Earth’ of ‘I Wish You Love’ van Charles Trenet waarbij ze zelfs haar kennis van de Franse taal laat bewonderen. Met het bewerken van Joni Mitchell’s ‘Come In For The Cold’ laat Cheryl Barnes duidelijk horen hoe diep haar muzikale wortels wel zijn ingeburgerd. Alle nummers werden uitgekozen door Cheryl zelf op basis van de teksten en waarbij sommige nummers haar ook emotioneel raakten.
Barnes is een getalenteerd jazz & blues vocaliste en levert hier met ‘Listen To This’ een heus visitekaartje af. Een zeer aangenaam album om naar te luisteren en met de aanwezigheid van haar kerstsingle ‘Merry, Merry Christmas To You’ zeker ook een topper om tijdens die periode van het jaar voor de gezelligheid rond de haard te zorgen.

Freddy Vandervelpen (4)

Ben Rice & Lucy Hammond: Destination Clarksdale

16/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ida Mae
Oh Lord
Wants Me Back Again
Turn My Back On You
Muddy Water

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie:
Niet Gekend

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest:
Ben Rice & Lucy Hammond

Een toevallige ontmoeting op een dubbel geboekt concert was de aanleiding voor de Portland in gebaseerde Ben Rice en Lucy Hammond om muzikaal te gaan samenwerken. Deze zeer dynamisch getalenteerde artiesten vervolgen nu hun reisweg naar de Delta en de juke joints van de Mississippi vlakte. Beiden waren dit jaar ook finalist voor de IBC’s en promoten nu volop de EP ‘Destination Clarsdale’. De muzikale minimalistische benadering beperkt zich tot Ben’s zang en gitaar en Lucy bewonderingwaardige stembanden. Het album opent met het speelse ‘Ida Mae’ en vervolgt zijn weg naar het onophoudelijk terugkomend ’Oh Lord’. Het duo zoekt zijn heil in ‘Wants Me Back Again’ en het eigentijdse liefdesverhaal van ‘Turn My Back On You’. De set sluit met het intense en geestelijke ‘Muddy Water’. Ben’s dobro en Lucy’s zwoele stem zijn de rode loper doorheen de songs. Hopelijk ontdekken de jonge bluesliefhebbers nu ook die knappe Delta geïnspireerde sound.

Philip Verhaege (4½)

The duo is perfectly succeeded to introduce a handsome Delta blues album.

The Whigs: Modern Creation

14/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

You Should Be Able To Feel It
Asking Strangers For Directions
The Particular
Hit Me
Modern Creation
Friday Night
She Is Everywhere
Too Much In The Morning
I Couldn’t Lie

Platenlabel
New West Records

Labelnummer
NW63032

Distributie
ADA/ Warner Music

Promo-agent
Klanderman Promo

Website artiest
The Whigs

Dit powerrock trio uit Athens sleutelde maandenlang aan het nieuwe repertoire in hun repetitiehok in Nashville. Het was de bedoeling om de rauwe livesfeer van de podiumverrichtingen zo dicht mogelijk te benaderen. Met ‘Modern Creation’ zijn The Whigs daar wonderwel in geslaagd.Ruim een decennia lang bundelen zanger gitarist Parker Gispert, drummer Julian Dorio en bassist Tim Deux krachten en talent en vormen ondertussen een hecht team.
Met hulp van producer Jim Scott, die eerder bij sessies van Wilco, Tom Petty en Matthew Sweet betrokken was, zochten en vonden ze met de vijfde langspeler die in de PLYRZ Studio in Valencia, in de buurt van LA de balans tussen ondertussen verworven automatisme en een instinctmatige, spontane benadering.
Scott is naast een voortreffelijk producer een notoir verzamelaar van memorabilia, tussen de reguliere studioinstallatie huist een flipperkast, motorfiets en een omvangrijke vinylcollectie met bijhorende stevig uit de kuiten gewassen vintage stereo-installatie. Die omgeving werkte blijkbaar inspirerend. In het door roffelende drums en loodzware gitaren gelanceerde. “Asking strangers for directions, but I knew the way long before I defected” zingt Gispert, het refereert onmiskenbaar naar de positieve inbreng van de producer. ‘Hit Me’ en de de titelsong situeren zich meer in de catchy pophoek en met het overrompelende ‘Friday Night’ verzeilen we even in een set van Motörhead. ‘She Is Everywhere’ schiet eveneens knallend uit de sloffen met welgemikte meppen op de drumvellen, een terugkerende tempovertraging met een ruige riff die de begindagen van Black Sabbath in herinnering brengt.
‘Too Much In The Morning’ hinkelt van loodzware rock naar zonnige pop waarin we flarden van een door de Beach Boys uitgevoerde tune ontwaren. “Country on the road as I’m trying to fall asleep, I’d get up and change the station but I’m in it way to deep, I’m still searching for that feeling that I’m desperate to control , I just want to run forever and I want to rock and roll” Inderdaad, compromisloze rock zonder evenwel in de valkuil van banaliteit te trappen dat is het handelsmerk van The Whigs, play it very, very loud at home!

Cis Van Looy (3½)

V.A.: Popcorn Exotica

14/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Call Of The Jungle (Carl Stevens)
The Riddle Of The Papawhos (Danny Staton)
Coccodrillo (Ornella Varoni)
Forbidden Island (The Islanders)
Pu-Chun-Ga (Elena Madera)
Time Ole Story (US Bonds)
Angelina (Eddie Calvert)
Arabia (The Delcos)
Maintenant Il Telephone (Gillian Hills)
Voodoo Drums (Les Elgart and His Orchestra)
Amici Miei (Don Powell)
Umbe (Jack Medell)
Ahbe Casabe (Marti Barris)
Tous Les Gens (Sylvie Vartan)
Cafe Bohemian (The Enchanters)
Cat Walk (Jack Costanza)
Little Indian Girl (Billy and The Moonlighters)
The Web (Abie ‘Available’ Baker)
Un P’tit Beguin (Caterina Valente)
Tabou (The Jokers)
On a Tropical Island (Anna Valentine)
Take My Lips (Mr. Acker Bilk)

Platenlabel
Croydon Municipal

Labelnummer
CR9014

Distributie
Cherry Red Records

Raar maar waar… Popcorn is een muziekgenre dat bij mij zeker zo geliefd is als blues en dit omdat ik tijdens m’n vroegere uitspattingen slechts 1 discotheek de moeite vond om te bezoeken en dat was ‘De Viertap’ in Rillaar. Het is voor jaren mijn thuisbasis geweest zelfs in die mate dat ik er jaren ‘garçon’ ben geweest en zelfs na die periode er maar ‘1’ zaak was waar ik me kon uitleven. De DJ destijds was Eric, een krak die spijtig genoeg tijdens een auto-ongeval om het leven kwam en voor de ‘die hards’ toen was hij ‘the one and only’ met alle respect voor de voorgangers en/of opvolgers.
Popcorn is een muziekstrekking die jaren ’60 en ’70 in België is ontstaan en ere wie ere toekomt de eerste dancing die hiermee begon was ‘The Popcorn’ in Vrasene. Vele zaken volgden natuurlijk uit commerciële bewegingen het voorbeeld maar er waren maar enkele uitverkorenen mede doordat de zoektocht naar oude singles het genre waardig moeilijk waren op te sporen en bijzonder prijzig waren. Het ontstaan van piraterij was dan ook een gevolg daarvan en in mijn collectie zitten ook nog een paar LP’s zonder label. Spijtig is wel dat de ware inhoud voor Popcorn met de jaren een beetje is gewijzigd (persoonlijke opvatting). Nu concentreert deze stijl zich op de instrumentals bij Latin en Soul als ook bij de Highschool rock en evergreens maar het echte gevoel kreeg in zeker ook met de authentieke ska uit Jamaica en de ‘old school’ rhythm & blues.
Bij Cherry Red Records weten ze ook wel waar de klepel hangt en onze vorige recensie over ‘Popcorn Girls’ was de voorganger van deze ‘popcorn Exotica’ en is nog steeds te lezen op Keys and Chords. Echte ‘rareties’ werden ook steeds gevonden in originele nummers als bijvoorbeeld ‘Downtown’ van Petula Clark maar dan vertolkt in een andere taal zo heb ik deze in zes verschillende talen in mijn collectie. Het succes van deze strekking werd ook weerspiegeld door de aangename sfeer die er werd gecreëerd door de dansende koppeltjes met een dans die een vervolg kende op de soulswing en minder explosief was dan de rock-’n-roll. Met de rhythm & blues muziek wordt deze strekking soms een klein beetje overlapt bij de guy’s and kittens in de retro middens.
Een album met niets dan ‘Popcorn’ is dan ook welkom op retro party’s en daar behoort deze ‘Exotica’ zeker ook wel bij. Alle nummers beschrijven is niet meteen aan de orde maar enkele selecteren we er toch uit zoals ‘Angelina” van Eddie Calvert. Deze Engelsman werd ook wel de man met de gouden trompet genoemd en kende zijn grootste successen in de vijftiger jaren. Italiaans en Frans waren ook meteen sterke Popcorn opnamen zoals deze ‘Coccodrillo’ van Ornella Vanoni wat eigenlijk een vertaling was van ‘Whirlpool’ van Wanda Jackson. Het was in die periode ook nogal schering en inslag dat een nummer door verschillende artiesten op de markt kwam zo ook ‘Ahbe Casabe’ van Mart Barris.
Wereldster Caterina Valente was destijds ook een met regelmaat van Popcorn gerelateerde nummers en op deze ‘Popcorn Exotica’ vinden we van haar ‘Un P’tit Beguin’ terug. Van The Jokers krijgen we hier het nummer ‘Tabou’, en ja om het chauvinistisch te houden The Jokers was een Antwerpse Rock-’n -Roll groep uit de zestiger jaren. Dit nummer vinden we ook terug bij de latere ontstane formatie de ‘Whodads’. Eén van mijn favorieten is ook houtblazer Mr. Acker Bilk. Deze virtuoos op de klarinet vinden we ook met regelmaat terug op ‘Popcorn’ edities zoals zijn ongelofelijke ‘Evening Shadows’ maar op dit album hebben ze het nummer ‘Take My Lips’ geselecteerd.
Bob Stanley heeft met zijn label ‘Croydon Municipal’ hier een keur van nummers gekozen van wie er enkele voor de eerste keer op CD verschijnen en dat is voor de liefhebbers dan weer graag meegenomen. Wij zijn hem dankbaar om nog eens terug in de tijd te hebben gedolven, het was hemels maar mijn ol’time favoriet is en blijft nog steeds ‘Lament’ van Mamie Perry samen met het Gus Jenkins Orchestra uit 1959.

Freddy Vandervelpen (5)

V.A.: ¡CHICAS! Vol. 2 Spanish Female Singers 1963-1978

14/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Un millón de lágrimas
Tú eres mi ídolo
40° a la sombra
Tú no eres ye-yé
Por última vez
Snob ye-yé
Dubeque Dublín
4…3…2…1…Morte
Más me enamoro de ti
Ponte bajo el sol
Come c’mon
La misma playa
Me estaán mirando
Tabú, tabú
Pochoclo
Conquistador de cartón
Soul man
Mirza
Aho...aho
Telstar
La bruja
Contigo
Ya no te guardo rencor
No soy un guarismo
Más que nada
Tic a tic a toc toc
Decídete
Tu vida cambió

Platenlabel
Vampi Soul/Munster Records

Labelnummer
VAMPI CD 162

Distributie
Sonic Rendezvous

Er zijn over de loop van de jaren zoveel songs gemaakt, waarvan het merendeel vergeten geraakt zijn. Zo is er ook veel muziek van Spaanse zangeressen uit het verleden die zijn potentieel publiek niet bereikte. Dit tweede volume van ‘¡CHICAS! Spanish Female Singers’ moet daar verandering in brengen, omdat het songs uit de sixties en seventies terug onder de aandacht brengt. Je vind er op een verzameling ye-yé, rock ‘n’ roll, twist, beat, gipsy rock, soul en filmachtige tracks. De Spaanse meiden lieten de mannen horen en zien dat ze het ook konden. Veel van die 28 tracks worden hierbij voor de eerste maal heruitgebracht, en er zijn erg zeldzame bij! Vincente Fabuel was verantwoordelijk voor de compilatie, en in het cd-boekje staan alle originele hoezen en foto’s van de artiesten afgedrukt.
Opener ‘Un millón de lágrimas’ is een remake van ‘I’d Wait A Million Years’, gevolgd door ‘Tú eres mi ídolo’, dat een Franstalige cover is ‘My Boy Lollipop’, hier door de toen nog onbekende naar Spanje uitgeweken Donna Hightower. Elsa Baeza zingt een bossa nova met ‘Dubeque Dublín’, en ‘Pochoclo’ is zowaar een Spaanse gezongen versie van de instrumentale wereldhit ‘Popcorn’. Verderop staat de Spaanse cover de soulhit ‘Soul Man’, en ‘Telstar’ is uiteraard een cover van de instrumentale hit van The Tornados. Jorge Ben’s wereldhit ‘Más Que Nada’ staat er ook op, hier in de versie van Los Cenits.
Een merkwaardige compilatie die de verzamelaars van oldies zeker zal bevallen.

Patrick Van de Wiele (4)

Umphrey’s McGee: The London Session

14/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bad Friday
Rocker Part 2
No Diablo
Cut the Cable
Out of Order
Glory
Plunger
Comma Later
Eat
I Want You (She’s so Heavy)

Platenlabel
Nothing Too Fancy Music

Labelnummer
umN2F105

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Umphrey’s McGee

De progressieve rockband Umphrey’s McGee komt uit South Bend, Indiana, USA, en brengt progressieve improvisatie. De groep werd muzikaal beïnvloed door Yes, King Crimson, Pink Floyd, enz. Zanger & gitarist Brendan Bayliss richtte de band op in 1997 met bassist Ryan Stasik, keyboardspeler Joel Cummings, en drummer Mike Mirro. In het midden van 1998 kwam hun debuutalbum uit, en daarna kwam percussionist Andy Farag erbij. Twee jaar later was het de beurt aan gitarist Jake Cinninger. Nu is hun 9de studioalbum uitgekomen, dat in één dag in de Londense Abbey Road studio’s opgenomen werd. De cd heeft overigens de ondertitel “a day at Abbey Road studios”. Ondertussen bespeelt Kris Myers de drums. Op de schijf staan 10 tracks, en opener ‘Bad Friday’ springt er al dadelijk uit. Op hun voorlaatste release ‘Similar Skin’ stond ‘No Diablo’, en hier krijg je daarvan een akoestische versie. Datzelfde geldt voor ‘Cut the Cable’. En ‘Out of Order’ is een improvisatie die in één ruk opgenomen werd. Daarentegen is ‘Glory’ een rustig instrumentaaltje. Daarna gaat ‘Plunger’ er weer hard tegenaan. En raar maar waar ‘Comma Later’ zou niet misstaan in een discotheek! Vreemd klinkt ‘Eat’, vol van wilde improvisatie. ‘I Want You (She’s so Heavy)’ is een cover van The Beatles, recht uit Abbey Road. Een staalkaart dus van wat de band vermag.

Patrick Van de Wiele (3½)

A musical portrait of what this band is capable of.

Sioen: Man Mountain

14/4/2015

DETAIL ALBUM

Tracks:

Intro
Hope for this Land
I Always Knew
Lost Today
Fjords
Panic Mountain
Women’s Riddles
Marry Me
Pharaoh
Far from the Ordinary
Hongdae

Platenlabel
Kabron Records

Labelnummer
KABRON005

Distributie
PIAS

Promo-agent
Filip De Groote

Website Artiest
Sioen

De Gentse singer-songwriter Frederik Sioen stelde afgelopen maand december voor het eerst op het Gentse Glimps festival deze nieuwe plaat voor. Die kwam er nadat hij verschillende reizen naar Korea ondernomen had, een soundtrack voor de tv-serie 'Marsman' gecomponeerd had, optredens met De Piepkes gedaan had, muziek voor het vuurwerk tijdens de Gentse Feesten gecomponeerd had, enz. Samen met Tom Goethals op gitaar en backing vocals, Jan Roelkens op keyboard, piano en backing vocals, Pj Seaux op bas, Pieter De Wilde op drums & percussie, brengt Sioen zelf op gitaar, piano en lead vocal, brengt hij hier zijn 6de album. Daarop staat een boom van een vent, “man mountain” dus, centraal. Op ‘Hope for this Land’ twijfelt hij aan het patriottisme, terwijl hij op ‘I Always Knew’ zijn liefde verklaart. De single ‘Lost Today’ werd speciaal geschreven voor de tv-reeks ‘Marsman’. Daarna gaat het er stevig tegenaan op ‘Fjords’, terwijl de ballade ‘Panic Mountain’ vooral zich op de angst concentreert. ‘Marry Me’ is weerom een liefdesverklaring, waarna hij voor ‘Pharaoh’ zich naar Egypte begeeft. Frisse Belgpop dus.
Bovendien bestaat er ook een “limited edition” met postkaarten van fotografe Bieke Depoorter.

Patrick Van de Wiele (3½)