Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Richie & The Rockets: To Infinity & Beyond

17/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Know Why
Your Love (All That I’m Missing)
Ma Ma Marie
Sally
Crazy Crazy Party
C’mon & Dance
Tonight I Fell In Love
She’s The Most
Bye Bye Paris
My Foolish Heart
Zing Went The Strings Of My Heart
Mack The Knife

Website Artiest
Richie & The Rockets

Dit Engels zestal katapulteert ons met veel kennis van zaken terug naar de glorieuze jaren vijftig, toen swing, rock-‘n-roll, rockabilly en doo-wop hoogtij vierden. Richard Oades kruipt als zanger in de huid van Richie en zijn kompanen op staande bas, leadgitaar, sax, piano en drums vormen samen The Rockets. Graag vermelden wij hierbij dat een band met zowel een saxofonist als een pianist in zijn gelederen, toch een streepje voor heeft als we het over de muziek van de fifties hebben. Dat is dan ook duidelijk te horen op ‘To Infinity & Beyond’, een album waar de heren gedurende 12 covers laten horen wat ze in hun mars hebben. Dat ze vocaal enorm sterk zijn en een sublieme samenzang niet uit de weg gaan, wordt duidelijk in opener ‘I Know Why’ een klasbak van een doo-wopper. Onmiddellijk daarop volgt het low swingend ‘Your Love (All That I’m Missing)’ dat we ook kennen van JD McPherson, maar origineel van The Bellfuries is. Met het alom gekende ‘Ma Ma Marie’ van The Gaylords, gaan we terug naar 1958. Richie en zijn Rockets zijn niet alleen knappe instrumentalisten, die voor heerlijke vocale harmonieën zorgen. Bovendien zijn ze ook wat genres betreft enorm veelzijdig. Swing, doo-wop en zelfs rock-‘n-roll serveren zij met klasse. Van dit laatste krijgen we een mooi voorbeeld in ‘C’mon & Dance’, inclusief een leuke pianosolo. Voor recenter werk grijpt de band naar ‘Bye Bye Paris’ van de Duitse Ray Collins Hot Club, waar de toevoeging van de accordeon het Parijse sfeertje nog een boost geeft. Afsluiten doen Richie & The Rockets met het alom gekende ‘Zing Went The Strings Of My Heart’ en ‘Mack The Knife’.
Met ‘To Infinity & Beyond’ levert de band zeker een mooi visitekaartje af. Het is alleen enorm jammer dat het zestal beroep doet op nummers die bij de liefhebbers van deze genres niet alleen door en door gekend zijn, maar die tevens geen nieuwe versie behoeven. Ofwel kiezen Richie en zijn maten voor hun volgend album iets minder gekende nummers, of nog beter ze nemen zelf de pen in handen. Binnen de kortste tijd zullen ze dan tot de top van de hedendaagse swingende bands kunnen doordringen.

Lambert Smits (4)

By means of 12 mostly well-known songs, the English Richie & The Rockets show that they are not only skilled instrumentalists, but also highly adepted in harmonious singing. If they pick out less well-known songs for their next album, or even better compose themselves, they will soon be among the top bands in the swing genre.

Hambone Skinny: Hambone Skinny

17/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

Judgement Day
Born & Raised On Sin
My Seat At The Bar
Joker’s Wild
Whiskey Mind
Devil Done Took My Baby
Cold Cuts

Website Artiest
Hambone Skinny

Een schunnig feestje bouwen ? Wel, boek en programmer dan snel Hambone Skinny. Met de woorden ‘forgive me Lord, for I have sinned’ openen het duo Steph F. (drums) en Hambone Skinny (gitaar, vocals en basgitaar op de song ‘Joker’s Wild’) de track ‘Judgement Day’. Beukende en bonzende slide gitaar is het handelsmerk voor Skinny. De track ‘Born & Raised On Sin’ doet hier dan ook zijn naam alle eer aan. Het nummer ‘My Seat At The Bar’ is origineel van Howlin’ Wolf, maar Hambone Skinny herwerkte het nummer tot een duister en enigmatische song. Na het Fat Possum-achtige ‘Whiskey Mind’ drinkt Skinny alvast geen water. En ook in het blues en punk begeesterde ‘Devil Done Took My Baby’ laat het duo geen spaander heel. In het afsluitende ‘Cold Cuts’ verkoopt Skinny zijn ziel aan de duivel, net zoals Robert Johnson pakweg 100-jaar geleden. Het duo Skinny Steph F. uit Cambridge, Massachusetts heeft ons in zeven nummers en amper twintig minuten lang kunnen bekoren. Hambone Skinny heeft ook nog de release ‘Devil Done Took Me Baby’ in de aanbieding.. Check it out on there website…!
Wat zou deze band niet misstaan op het Roots & Roses Festival op 01 mei in het Waalse Lessines.

Philip Verhaege (4)

The dou Skinny and Steph F. from Cambridge, Massachusetts have won us with only seven songs and twenty minutes. Hambone Skinny also has the release "Devil Done Took Me Baby" on offer. .Check it out there website ...! What would fit this band the Roots & Roses Festival on May 1 in Lessines.

Shayna Steele: Watch Me Fly

16/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Be
That’s What Love Will Make You Do
Baby Be Mine
Treat Me Good
Shadow
Watch Me Fly
Secret Love
Life Goes On
Wash Me Over
Home

Website Artiest
Shayna Steele

Alhoewel zangeres Shayna Steele best gekend is voor haar opnamen met Snarky Puppy en Moby, brengt ze hier toch al haar derde soloalbum uit. Daarop staan een aantal originele tracks, plus verschillende covers, die getuigen van haar soulvolle, krachtige stem. Ze werd geboren in Sacramento, Californië en groeide op in Mississippi, maar als dochter van een Afro-Amerikaanse vader, die in het leger zat, en een blanke moeder verhuisde ze verschillende malen. Shayna zong al in het achtergrondkoor bij Rihanna, Kelly Clarkson, Bette Midler en Steely Dan. Maar dat volstond niet, en ze werd zangeres bij trompettist Chris Botti, Snarky Puppy en Moby. Momenteel leeft ze in New York. Ze opent met de eerste single ‘Be’, een mix van gospel en R&B, waarna ‘That’s What Love Will Make You Do’ me doet denken aan souljazz met Hammondorgel. Vervolgens volgt een onherkenbare versie van Michael Jackson’s ‘Baby Be Mine’, waarna bij ‘Treat Me Good’ de “old school soul” er zo van af druipt. De titeltrack swingt erop los, gevolgd door een aparte cover van Doris Day’s ‘Secret Love’. ‘Life Goes On’ is een cover van een blues song van Muddy Waters, en het drijvende ‘Wash Me Over’ kwam er na een bezoek aan New Orleans met Aretha Franklin in het achterhoofd. Afsluiter ‘Home’ is autobiografisch. Een R&B album waarop Shayna haar muzikaal talent tentoonspreidt.

Patrick Van de Wiele (4)

An R&B album, on which Shayna shows off her vocal talents.

Kenney Polson: For Lovers Only

16/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Stella by Starlight
Innocence
Blessed
Valentine Love
Love On a Two Way Street
La La (Means I Love You)
Black Swan
Forever Yours
Passion
For Lovers Only

Website Artiest
Kenney Polson

Jazzsaxofonist en leraar Kenney Polson uit het noordwesten van de Pacific heeft in meer dan 50 landen gewoond en opgetreden. Zijn muzikale stijl is smooth jazz, maar met invloeden uit Latin, klassiek, New Age, R&B, funk en gospel. Kenney heeft opgetreden met Kenny Burrell, Jimmy Heath, Phil Woods, David Sanborn, Wynton Marsalis, Joe Williams, Gil Scott-Heron, Michael Henderson, Norman Connors, Bettye Swan en Lee Garrett. In 2016 & 2017 toerde hij uitgebreid met The Stone City Band van wijlen Rick James. Hij werd geboren in Kansas City, Missouri, in een muzikale familie. In 1997 behaalde hij een Master in jazzcompositie en arrangementen aan de Howard University. Dit is zijn derde album, waarop hij verschillende vrienden uitnodigde, zoals gitarist Bruce Conte en keyboardspeler Roger Smith (Tower of Power), trompettist Larry Gittens (Kool & The Gang), gitarist Phil Upchurch (Donny Hathaway en George Benson), en smooth jazz pionier – pianist Tom Grant. Trombonist Fred Wesley (Parliament Funkadelic) en bassist/vocalist Michael Henderson (Miles Davis, Stevie Wonder) dragen ook hun steentje bij. Opener ‘Stella By Starlight’ is een smooth jazzversie van een jazzstandaard met Tom Grant op piano. ‘Innocence’ is opgedragen aan alle mensen die vals beschuldigd werden, en je hoort er Fred Wesley op trombone op. Bruce Conte gaat in duet met Kenney op ‘Blessed’, een originele track. Michael Henderson zingt en speelt bas op zijn compositie, de ballade ‘Valentine Love’, waarna ‘Love On a Two Way Street’ van The Moments en ‘La La (Means I Love You) van The Delfonics zijn twee zachte covers van soultunes. Verder met ‘Black Swan’, een eerbetoon aan Black Swan Records met Phil Upchurch op gitaar. De gedempte trompet van Larry Gittens, die aan Miles Davis doet denken, opent ‘Forever Yours’, gevolgd door het romantische ‘Passion’ met Roger Smith op orgel. En de titeltrack sluit af met een glas wijn in de hand bij het haardvuur. Echt een zeer leuk album van deze voor mij onbekende saxofonist.

Patrick Van de Wiele (4)

A really nice album that introduces me to this talented, but unknown sax player.

Robert Foster: Inferno

16/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

Crazy Jane On The Day Of Judgement
No Fame
Inferno (Brisbane In Summer)
The Morning
Life Has Turned A Page
Remain
I’ll Look After You
I’m Gonna Tell It
One Bird In The Sky

Website Artiest
Robert Foster

De Australiër Robert Forster brengt niet zo heel veel nieuwe materiaal naar de buitenwereld.
Tussen ‘Songs To Play’ uit 2015 en zijn nieuwe CD ‘Inferno’ zitten dik vier jaar. De release ‘Inferno’ is opgenomen in Berlijn met producer Victor Van Vugt. Het omvat negen nummers en duurt nauwelijks 35 minuten. Maar met die nummers zit het wel helemaal raak. Het duo Robert Forster en Grant McLennan verhuisden begin jaren tachtig vanuit Brisbane in Australië naar het Britse Londen. Met The Go-Betweens hadden ze liefst zes succesvolle pop albums. Twee jaar na de split registreerden ze nog drie schitterende albums en een live registratie, dit net voor de plotse dood van McLennan. Foster promoot in 2008 zijn solodebuut ‘The Evangelist’. Hierop stonden trouwens nog enkele nummers die hij samen schreef met McLennan. Hij zei de muziekwereld vaarwel en schreef met ‘Grant & I’ een van de beste boeken van de laatste jaren. Met ‘Inferno’ heeft hij nu een van de beste platen van 2019 afgeleverd. Het songschrijven is hij nog niet verleerd. De negen songs zijn gedrenkt in een met Go-Between popaccent. Foster opent met het akoestische en viool gecomponeerde ‘Crazy Jane On The Day Of Judgement’. De violiste is trouwens Foster’s echtgenote Karin Bäumler en samen met multi-instrumentalist Scott Bromley, drummer Earl Havin en toetsenist Michael Mulhaus stond ze samen in de studio. Het vertrouwt klinkende ‘No Fame’ en het eighties spijkerende ‘Inferno’ staan in aangenaam contrast met de akoestische ballade ‘The Morning’ en het zwoele ‘Life Has Turned A Page’. Het stemming wisselde folky ‘Remain’ en de pop-getinte en radio vriendelijke nummers ‘I’ll Look After You’ en ‘I’m Gonna Tell It’ brengen ongedwongenheid in zijn sound. Net zoals het natuurlijk klinkende ‘One Bird In The Sky’. Heerlijk…

Philip Verhaege (4 ½)

The Australian Robert Forster does not bring so much new material to the outside world.
Four years have elapsed between "Songs To Play" from 2015 and his new CD "Inferno". The release "Inferno" was recorded in Berlin with producer Victor Van Vugt. It contains nine songs and hardly takes 35 minutes. But they are all great bangers, great stuff ..!

Ethan Johns & The Black Eyed Dogs: Anamnesis

16/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
CD 1:

The Invitation
Runaway Train
Ruskin’s Farthing
Jackie Lee
Leaving It All Behind
Out Of The Wild
The Knot Of Aurelius Augustine
Lost In Time
Couldn’t Let Go

CD 2:

O.K. Pilgrim
Twenty First Century Paranoid Blues
Spare A Thought For Katie Bell
Reality Dance
The Road To Evermore
Caught Up In The Hard Times/Only One/The Wedding

Website Artiest
Ethan Johns & The Black Eyed Dogs

Ethan Johns is de zoon van Glyn Johns, producer van The Rolling Stones, Led Zeppelin, Who, Clapton. Daarna ook hij zelf een briljante producer en muzikant en werkte onder meer met Ray Lamontagne, Ryan Adams, McCartney, Tom Jones en Emmylou Harris. Daarnaast had hij ook een eigen carrière met zijn band The Black Eyed Dogs. Die heeft nu een hoogtepunt bereikt met de dubbel-cd ‘Anamnesis’. Een waarlijk formidabel werkstuk waarin Johns zijn liefde voor Bob Dylan, The Band, Grateful Dead en Richard Thompson omzet in een unieke en eigen muzikale trip van om en bij het anderhalf uur. Prachtige liedjes en avontuurlijk spel, ‘Anamnesis’ is een tijdloos meesterwerk. Het album werd existent opgenomen gedurende een periode van twee weken in John’s homestudio. Samen met Jeremy Stacey (drums), Stephanie Jean Kid (keys, vocals), Georgina Leach (viool) en Nick Pini (bas, vocals) blikte John (vocals, gitaren, modular synths) maar meteen vijftien originele meesterwerken in. Na een muzikale en spacy introductie opent het album met het zonnige ‘Runaway Train' dat wordt ingevolgd door ‘Ruskin’ Farthing’, het akoestische en folky ‘Jackie Lee’, het viool en meerstemmige ‘Leaving It All Behind’ én ‘Lost In Time’. Iets meer schwung kreeg ‘The Knot Of Aurelius Augustine’ aangemeten. Op plaat twee komt de psychedelische intro in ‘O.K. Pilgrim’ ons beroeren, en leidde ons haast naadloos naar een uitgesponnen ‘Twenty First Century Paranoid Blues’, het ingetogen ‘Spare A Thought For Katie Bell’ en ‘Reality Dance’. Folk blijft de hoofdmoot. Dus is zijn ook ‘The Road To Evermore’ en het afsluitende drieluik ‘Caught Up In The Hard Times/Only One/The Wedding’ meer dan aangename nummers.

Philip Verhaege (4)

In addition to his production-related associations in the US with Ryan Adams, Ray LaMontagne, Rufus Wainright and Laura Marling, Ethan Johns finds his own way as a singer-songwriter.

Pam Asberry: The Presence of Wonder

15/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Presence of Wonder
Nebula
Lullaby for Mackenzie
Nocturne
Above the Clouds
The Love of Thousands
An Invisible Thread
Surrender
Something Found
Devotion
The Kindness of Strangers
Wishes in the Wind
Now

Website Artiest
Pam Asberry

Op haar zevende kreeg de Amerikaanse pianiste Pam Asberry haar eerste pianoles, en prompt vertelde ze haar ouders dat ze pianolerares wou worden. Vervolgens behaalde ze een Bachelor of Music en Master of Music in piano performance & piano pedagogie. Ze vond haar weg naar neoklassiek ofwel New Age, maar eigen werk bleef weg. Tot in maart 2017 wanneer een eerste compositie tot haar kwam. En zo belanden er 13 op haar debuut ‘Seashells in My Pocket’. Dat album kreeg een nominatie van One World Music Radio als Album of the Year en ze werd verkozen tot Best New Artist door Enlightened Piano Radio. Afgelopen maand oktober kwam ze met de kerst-cd ‘Thankful Heart, Joyful Mind’ op de proppen, en nu is er weer een nieuwe cd uitgebracht. Als voornaamste inspiratiebron citeert ze David Lanz, en haar composities gaan die richting op. De oneindige wonderen die bestaan in het fysieke en spirituele rijk liggen aan de basis van de titeltrack, en een blik op de nachtelijke hemel is dan weer het wonder van ‘Nebula’. Het slaapliedje ‘Lullaby for Mackenzie’ is de volgende track, waarna ‘Nocturne’ meer de kant van Chopin opgaat. Daarna komt het opgewekte, speels ‘Above the Clouds’ eraan, en verderop staan 2 romantische stukken, nl. ‘Something Found’ en ‘Devotion’. Het goede in de mensheid komt tot uiting op ‘The Kindness of Strangers’, en ‘Now’ sluit meditatief af. Een doorleefd album dus voor wie houdt van pianomuziek.

Patrick Van de Wiele (3½)

A magical album for those who love solo piano.

Luther Dickinson and Sisters of the Strawberry Moon: Soltice

15/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

Superlover
Fly With Me
Hallelujah (I’m A Dreamer)
Like A Songbird That Has Fallen
Kathy
Hold To His Hand
The Night Is Still Young
Sing To Me
We Made It
Cricket (At Night I Can Fly)
Till It’s Gone
Search Me

Website Artiest
Luther Dickinson and Sisters of the Strawberry Moon

Samen met zijn broer en drummer Cody Dickinson heeft Luther de befaamde band The North Mississippi Allstars. Ze zijn trouwens ook de zonen van de legendarische Jim Dickinson.
Luther heeft inmiddels ook al een fraaie solocarrière ingepland met enkele merkwaardige en succesvolle albums. ‘Blues and Ballads’ is zo’n leuk hebbeding in zijn muzikale catalogi.
Nu heeft Luther Dickinson met de Sisters of The Strawberry Moon alweer een schitterend nevenproject. Samen met bassist Amy LaVere, Shardé Thomas (percussie) en Amy Helm én Allison Russel (Birds Of Chicago) op backingvocals trok Luther naar de Zebra Ranch Studio. De release ‘Soltice’ is het vervolgverhaal op ‘The Wandering’. Allison Russel opent de vocalen in het mooi onderhouden ‘Superlover’. JT Nero akoestische gitaar, viool en piano structuren vervolledigen de compositie. Het strakke trommelgeroffel, handklapping en Shardi Thomas zacht fluwelen stem betoveren ‘Fly With Me’. De country smartlap ballade ‘Hallelujah’ (I’m A Dreamer). is voorbehouden aan zangeres Amy LaVere. Amy Helm is aan zet in het country gemotiveerde ‘Like A Songbird That Has Fallen’. Het soul caput ‘Kathy’ staat in aangenaam contrast met het gospel geschroeide ‘Hold To His Hand’, waar ook het legendarisch gospeltrio The Como Mamas, uit de Mississippi Delta, een bijzondere bijdrage leveren. De knappe groove uit ‘The Night Is Still Young’, de soulvolle ballades ‘Sing To Me’ en ‘We Made It’ zijn meer dan verfijnde songs. Amy LaVere’s echtgenoot Will Sexton’s fingerpicking gitaartunes komen in de spotlight in het aanwakkerende ‘Cricket’ (At Night I Can Fly). The Como Mamas bezorgen ons een laatste keer goose bumps in het afsluitende gospelnummer ‘Search Me’. Check it out..!

Philip Verhaege (4 ½)

Now, with the Sisters of the Strawberry Moon, Luther Dickinson has another wonderful side project. Gospel, blues, Americana, soul and some ballads what a great divergence Luther puts his compositions here ...

West Of Eden: Flat Earth Society

15/4/2019

Foto

detail album

Tracks:

Flat Earth Society
The Dwindling Of The Day
Horsehoofs & Primroses
Pretty Please
Kate, Are You Ready Now
Porcelain Days
Isak / Doris
Old Miss Partridge
Come Winter, He’ll Be Gone
Vipers & Fireflies
Peacock Blues
Rowbotham’s Map

Website Artist
West of Eden

Verwarrend wanneer je album titel ook de groepsnaam is van een Belgische bigband. De folk van West Of Eden staat mijlenver af van de jazzy swing geluiden van Flat Earth Society. West Of Eden tourt al meer dan twintig jaren als Zweedse folkband doorheen de wereld met Keltische tunes op het repertoire. Onlangs (in 2017 eigenlijk) verbaasden ze zelfs de Chinezen…. maar niet den dezen. Traditonele tunes, ofwel akoestisch ofwel in een folkrock kleedje, worden verwerkt en gezongen door het duo Jenny & Martin Schaub. Met glans weten ze een intrigerende sfeer te scheppen in de titelsong Flat Earth Society - een wereld die ze niet meer terugvinden. De song wordt mooi opgesmukt met een soundscape op de achtergrond en een low whistle. Ook hedendaagse folkrock songs gezongen door Martin Schaub himself (bv. Kate, Are You Ready Now) passeren het alziend kritisch oor. Voorkeur gaat toch uit naar de fragiele voice van zus? Jenny, zoals in ‘Porcelain Days’, een song die concurreert met het oude repertoire van Pentangle. Vrolijker gaat het eraan toe in de jig ‘Isak/Doris’ met Lars Broman op fiddle. Flat Earth Society, het album dus, meandert op het elan van de Britse folkscène met kille invloeden uit Scandinavië.

Line-up:
Lars Broman (Fiddle,Viola, Backing Vocals)
Martin Holmlund (Double Bass, Electric Bass)
Ola Karlevo (Bodhran, Drums, Percussion, Backing Vocals)
Henning Sernhede (Electric & Acoustic Guitar, Lap Steel, Backing Vocals)
Jenny Schaub (Lead & Backing Vocals, Accordion)
Martin Schaub (Lead & Backing Vocals, Acoustic Guitar, Cittern, Piano, Mandolin)

Guests: Heidi Talbot, Damien O’Kane, Duncan Chisholm, John McCusker, Jarlath Henderson

Marino Serdons (3 ½)

Listen to the storytellers of Sweden, West Of Eden travels all over the World with traditional Celtic tunes in a nice contemporary canvas.

Greg Antista and The Lonely Streets: Shake, Stomp and Stumble

15/4/2019

Foto

Tracks:

Shiver
Goodnight Ramona
Nasty Weather
Haul
Beat Down And Broken
They Killed Lily Bell
Forever
Carmelita
Finally Say Goodbye

Website Artiest
Greg Antista and The Lonely Streets

Het album ‘Shake, Stomp and Stumble’ is de debuut release voor Southern California Greg Antista and The Lonely Streets. De negen feestvierende en swingende nummers worden verankerd door onuitwisbare melodieën, oprechte vocalen en een krachtig muzikaal meesterschap. Frontman Greg Antista (vocals, gitaar) kent zijn soulmates in Jessica Kaczmarek (leadgitaar, vocals, mandoline, piano), Warren Renfrow (bas) en drummer Jorge E. Disguste.
Hoewel frontman Greg Antista zijn bandleden decennia lang kent, zag de band pas vorig jaar het levenslicht. De spraakmakende hoes werd ontworpen door Louis Perez II, zoon van Los Lobos instrumentalist en songwriter Louis Perez. De bandleden van The Lonely Streets komen uit Fullerton, Orange County en hebben getracht om de sound van hun stad en staat te laten weerklinken in hun klankenpalet. Het album is geproduceerd door Paul Miner in de Buzzbombs Studios, Orange, CA. Greg Anista pende acht originele nummers bij elkaar. Enkel de song ‘Forever’ heeft Soto in de credits. Het is een eerbetoon aan Antista’s school en muzikale vriend Steve Soto, waarmee hij de band Joyride oprichtte. De twee bleven close tot de dood van Soto vorig jaar op 54-jarige leeftijd. Van bij de geweldige openingstrack ‘Shiver’ gaat de band meteen loos. Heavy drumpartijen, oeverloze gitaarriffs en knappe vocalen zijn de basis voor deze woeste rocksong en vormen de basis voor de release. En het kan nog gekker met het attaquerde ‘Goodnight Ramona’. Net zoals The Ramones destijds opent Greg en zijn Lonely Streets ook in highspeed in ‘Nasty Weather’, een nummer dat de beste manier suggereert om de ups en downs van het leven te bestrijden door degenen van wie je houdt dicht bij je te houden. De track ‘U-Haul’ gaat over een gekke minnaar die opduikt met de politie aan de deur van zijn ex. Van het duet ‘Beat Down And Broken’ gaat het naar de hip-shaking’ rocker ‘They Killed Lily Bell’.
En van het countryrock begeesterde ‘Forever’ gaat het dan weer in een ruk naar het popgevoelige ‘Carmelitta’ en de Southern California rocker ‘Finally Say Godbye’.
And know… Replay please !

Philip Verhaege (5)

‘Shake, Stomp and Stumble’ is the debut release from Southern California's Greg Antista and The Lonely Streets. Its nine party-starting songs are anchored by indelible melodies, heartfelt vocals, powerful musicianship, and a steadfast sense of community. The album was produced and engineered by Paul Miner... A CD that will have you moving from start to finish. This CD is guaranteed fun fun fun...!

The Complaints: Talk To Me

14/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The View
Hangin’ Out
Atlas (Carry You)
Talk to Me
Wouldn’t Change a thing
Breathe
Mountains
Home
The Vieuw (dark version)

Website Artiest
The Complaints

Ze noemen zich een moderne Amerikaanse rockband uit Rhode Island met rockinvloeden van Tom Petty tot Radiohead. The Compaints bestaan uit het trio Dean Petrella, Anthony Marotti en Chris Cruz, maar worden op dit album bijgestaan door een aantal gastmuzikanten, waaronder Phil Greene, die samen met dit trio zorgde voor de productie. The Complaints timmeren al aan de weg sinds 1997.
Dit album ‘Talk To Me’ is nog maar het vierde studioalbum dat het levenslicht zag na de vroegere opnamen als daar zijn Fear (1999), Criminal Mind (2002) en Sunday Morning Radio (2008).
Negen nummers sieren dit album waarvan de openingstrack ‘The View’ ook een andere versie krijgt als slotnummer. En inderdaad invloeden van Tom Petty zijn niet ver weg in deze opener. Een gans ander verhaal krijgen we in de andere insteek van dit nummer met de donkere versie met de dreigende tromgeluiden als ondersteuning en de meeslepende stem van Dean Petrella. Topnummer.
Maar ook de ballads ‘Breathe’ en ‘Hanging Out’ zijn tekstueel mooi en degelijke en perfect afgewerkte nummers met een sterk retrogehalte en doet ons denken aan de eighties. Ook pianoballad ‘Home’ is geen uitzondering op die regel. Maar met ‘Atlas’ krijgen we ook meer stevige rock te horen terwijl het swingende ‘Wouldn’t Change a Thing’ een licht hitcachetje meedraagt en daar is uiteraard niets mis mee. Ook ‘Mountains’ is een nummer met een popgevoel met sterke vocalen.
Dit album heeft zoals gezegd een stevig retrogehalte en er is dus niets nieuws onder de zon, maar het ligt allemaal goed in het oor en dat is ook wel belangrijk voor de muziekliefhebber.

Sis Van Hoof (4)

It often sounds retro but that doesn’t have to be a problem to enjoy this album.

Danni Nicholls: The Melted Morning

14/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wild As The Water
Losing It
Hear Your Voice
Unwanted
Wish I Were Alone
Frozen
Lemonade
Power To Leave
Texas
Ancient Embers
Hopeless Romantic

Website Artiest:
Danni Nicholls

De elegante en talentvolle Danni Nicholls rijgt de UK-nominaties Americana Music vlotjes aan elkaar: in 2017 voor haar album Mockingbird Lane en in 2018 als Artist Of The Year. Vraag rijst dan ook: waar liggen haar roots om zo geboeid te raken door de americana? Simpel, zij kreeg de country-western sound met de paplepel mee van haar grootmoeder tijdens house parties in Bedford/London. Erfde nadien een gitaar van Billy Fury en begon haar eigen songs te schrijven. Ondertussen is Danni Nicholls aan haar derde album ‘The Melted Morning’ beland. Natuurlijk opgenomen in Nashville Tennessee met Jordan Brook Hamlin (o.a. Indigo Girls, Lucy Wainwright-Roche) en zijn grotendeels vrouwelijke crew. Elf diepmenselijke songs met invloeden uit jazz, blues, country, soul en gospel. Met loepzuivere stem en krachtige boodschappen verleidt ze om rustig achterover te leunen op de sofa en te peinzen over het leven. Bijna even goed als yoga, zo ontspannend. Ondanks teksten over angsten, afwijzing en pijn; emoties die zij omzet in hoop en nieuwe perspectieven. Het album mist echter originaliteit om boven de middelmaat uit te steken.

Line-up:
Danni Nicholls (Vocals, Acoustic & ElectricGuitar)
Jordan Brooke Hamlin (Electric & Bass Guitar, Trumpet, Piano, String Arrangements)
Annie Clements (Bass Guitar)
Larissa Maestro (Cello)
Will Sayles (Drums, Percussion)
Ellen Angelico (Electric Guitar & Pedal Steel)

Marino Serdons (3)

English female singer-songwriter with her boots in Nashville’s americana. Treat yourself with her hopefull reflections.

Lonesome Shack: Desert Dreams

14/4/2019

Foto

detail album

Tracks:

On The One
Past The Ditch
New Dream
Lonely
Only One
Too Bad
King Clone
No Way Back
The City Is A Desert
Desert Dreams

Website Artiest
Lonesome Shack

Het label Alive Naturalsound Records is trots om het nieuwe album ‘Desert Dreams’ van Lonesome Shack te realiseren. Onder het pseudoniem Lonesome Shack had Ben Todd in 2007 de debuutplaat ‘Whiskey's What I Crave?/?Tryin' To Get Home’ vrijgegeven als digitale download.
Twee jaar later verscheen dan de EP ‘Falling Down On Your Floor’ en ‘Bound To Die’ uit 2010.
In datzelfde jaar werd ook de release ‘Slidin Boa’ boven de doopvond gehouden. Net zoals ‘City Man’ en ‘The Switcher’ van dik drie jaar geleden. Van Seattle naar London was ook voor Lonesome Shack een kleine stap. Nu hebben ze dus met de plaat ‘Desert Dreams’ een nieuw en leuk hebbeding gerealiseerd. Frontman, singer-songwriter en gitaarslinger Ben Todd neemt je vrijwel meteen bij je strot van bij de aftrap. Het Delta blues begeesterde ‘On The One’ blijkt dan ook de ideale openingssong te zijn. De toon is gezet, de bourbon weerklinkt op de achtergrond en dit alles doet ons bijwijlen sterk terugdenken aan de Fat Possum blues-stijl. Bassist Luke Bergman en Kristian Garrard’s percussie en drumwerk vormen de perfecte ritmesectie. Songs als ‘Past The Ditch’ en ‘New Dream’ zijn net zoals ‘Lonely’ zeer swingende tracks. Het nummer ‘Only One’ is zelfs een radiovriendelijke popsong. De Afrikaanse blues ritmiek uit ‘Too Bad’ is haast onevenaarbaar. Al komt het popgevoelige ‘No way Back’ alweer flink om de hoek loeren. Psychedelica, is het blues of toch alweer moderne rootsmuziek. En dan hebben we het hier over het nummer ‘The City Is A Dessert’. Het nummer divergeert en brengt ons naar het blues begeesterde ‘Desert Dreams’. Delta blues met een moderne touch…

Philip Verhaege (4 ½)

With a sound that is raw, expressive, and strange, Lonesome Shack's music is part hill country blues, part urban folk rock, and owes as much to Alan Wilson's Canned Heat as it does to Junior Kimbrough. The trio is led by Ben Todd, a finger picking guitarist who has spent time living in a shack in the NM desert where he learned how to play old blues and banjo tunes from vintage recordings. Desert Dreams sounds like rock city meets backwoods boogie, desert blues meets jungle grooves.

The Breath: Only Stories

13/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Only Stories
Let It Calm You Down
All That You Have Been
No You Keep It
Hide Out
Boat Song
Will You Wait
Let the Cards Fall

Website Artiest
The Breath

The Breath ademt teergevoelige songs in het alt-folk genre. Het uit Manchester afkomstige duo Rioghnach Connolly en Stuart McCallum verzamelde een aantal akoestische versies uit de vorige albums ‘Let The Cards Fall’ (2018 – zie review op deze site) en ‘Carry Your Kin’ (2017). Opener ‘Only Stories’ en ‘No You Keep It’ zijn echter previously unreleased. Toegegeven Rioghnach Connolly imponeert met haar volle stem en tederheid op de zelf geschreven lyrics. ‘All That You Have Been’ blies mij indertijd (en nu opnieuw) uit mijn sokken door de mooie nuances in haar timbre. De akoestische gitaarbegeleiding van Stuart (ook bedreven in ambient/Electronics/jazz) en een zelden keer met fluit geven enerzijds het ritme aan of worden sfeerbepalend. ‘Boat Song’ straalt van kracht en doorzettingsvermogen. Poëtische mijmeringen in een eenvoudig jasje. Bij ‘The Breath’ draait alles rond diepe emotionaliteit die perfect wordt vertaald in de vocals van Rioghnach. Ontdaan van slagwerk en bas komt de intensiteit nog meer tot uiting. Schitterend!

Line-up:
Rioghnach Connolly (Vocals)
Stuart McCallum (Acoustic Guitar)

Marino Serdons (4)

Beautiful acoustic versions. Give attention to honest poetic lyrics. Rioghnach Connoly leans up a great voice skills. Hold your breath!

Matt Andersen: Halfway Home By Morning

13/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

What Would Your Mama Say
Free Man
Something To Lose
The Bed I Made
Give Me Some Light
Better Than You Want
Gasoline
Over Me
Help Yourself
Long Rider
Take Me Back
Been My Last
Quarter On The Ground (A Song For Uncle Joe)

Website Artiest
Matt Anderson

De uit Peth-Andover, Canada afkomstige Matt Andersen begon zijn muzikale carrière in 2002 bij de New Brunswick gebaseerde band Flat Top. Met twee European Blues Awards voor ‘beste solo/akoestische act’ en liefst acht Maple Blues Awards voor entertainer van het jaar en vocalist van het jaar, is zijn prijzenkast meer dan rijkelijk gevuld. Al prijkt ook een Juno Award nominatie op zijn erelijst. In 2010 won Matt als eerste Canadese blues artiest de International Blues Challenge in Memphis in de categorie duo/solo. Nu heeft hij met zijn tiende release ‘Halfway Home By Morning’, een schitterende opvolger klaar voor het al even succesvolle ‘Honest Man’ uit 2016.
Matt Anderson opent de deur met ‘What Would Your Mama Say’. Of was het eerder mama die de deur opende. Ons maakt het niet uit. Maar met zijn heerlijke gitaarriffs, Chris Gestrin’s orgelarrangementen, blazerssectie van Jim Hoke op saxofoon, Charles Rose (trombone) en trompettist Steve Hermann én de backingvocals van The McCrary Sisters is dit meteen een dijk van een nummer. De melodieuze akoestische en elektrische gitaarriffs uit 'Free Man' zorgen voor dan weer een dansbare continuïteit. Het intiem duet ‘Something To Lose’, tussen Matt en Amy Helm, is een slow country songs dat perfect past in Matt’s ruw stemtimbre. Voor het ritmische R&B begeesterde ‘The Bed I Made’ kom je wel heel ongecompliceerd uit je zetel. Put on your dancing schoes…! En dan vindt Matt het tijd om wat country tunes te verweven in de release. ‘Give Me Some Lights’ en vooral het R&B begeesterde ‘Better Than You Want’ zijn ingekleurd met Andersen en Steve Dawson’s akoestische gitaarriffs, strakke baslijnen en alweer die schitterende hoornsectie. De track ‘Gasoline’ is een zeldzame instrumentaal nummer en leidt ons naar de soulvolle ballade ‘Over Me’. De akoestische tunes hebben alweer de bovenhand in ‘Long Rider’, al groeit de song langzaam en gestaag uit tot een heus chapiter. De emotionele liefdesballade ‘Been My Last’ brengt ons naar het afsluitende ‘Quarter On The Ground’ (A Song For Uncle Joe). Matt’s stem en zijn akoestische snaren beroeren ons hier vrijwel meteen. Of hoe eenvoud zo mooi kan zijn !

Philip Verhaege (4 ½)

Award-winning Canadian soul-bluesman Matt Andersen announces the forthcoming release of ‘Halfway Home by Morning’. Sweat-soaked soul meets incendiary rhythm and blues, with full doses of heartsick folk and Americana grit mixed in for good measure. Highly recommended…!

The Lachy Doley Group: Make Or Break

13/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

A Woman
Cruel Cruel World
The Greatest Blues
The Strut
Give It (But Just Can’t Take It)
Int The Alone
Make Or Break
Mix Tape
The Killer
Can’t Get Close To You

Website Artiest
The Lachy Doley Group

Toen Sydney een bloeiende muziekscene had, programmeerden de pubs en bars er vrijwel dagelijks een hoop talent. En laat Lachy Doley nu net zo iemand zijn. Hij verhuisde als tiener uit Adelaide en werkte met de crème van de soul-funk-blues-scene in de binnenstad van Sydney . Dit alles leidde hem al snel tot sideman-stints voor enkele van Australië's grootste artiesten zoals Powderfinger, Wolf Mother, Jimmy Barnes, Billy Thorpe en Bernard Fanning, om er hier slechts een paar te noemen. Sindsdien wordt Lachy geprezen als een van de belangrijkste en meest gevierde nieuwe blues en soul Hammond Organ-spelers ter wereld. Zijn geweldige band met drummer Jackie Barnes en bassist Joel Burton hebben in een korte tijdspanne een ongelooflijke fanbase opgebouwd. Grote muziekfestivals zoals Montreal Jazz, Bospop en Blues Peer staan inmiddels op hun curriculum vitae. Nu kondigt de band met volle trost hun vijfde landspeler aan. Het album werd geproduceerd door Lachy en Kieran Collings. Werd opgenomen door Ted Howard (Yothu Yindi Paul Kelly, Kasey Chambers), gemixt door Paul McKercher (Josh Pyke, Papa Vs Pretty, Sarah Blasko, You Am I, Eskimo Joe), en werd gemasterd door de Grammy Award-winnende Brian Lucey (The Black Keys, Ray LaMontagne, Royal Blood, Biffo Clyro). Het swingende ‘A Woman’ typeert meteen de psychedelische seventies sound van Lachy. Funky Hammondorgel invloeden, high speed tempo en knappe interactie houden dit alles spannend. De ongelooflijke ‘gnarly riffage’ die volgt komt niet van een gitaar, maar van Lachy’s Hohner D6 Whammy clavinet. Zo ook bij het soul begeesterde ‘Cruel Cruel World’ met zijn stevige riffs en funky injecties, de bluesrocker ‘The Greatest Blues’ en het uptempo ‘The Strut’. En Lachy speelt op zijn Hammond ook enkele subtiele rock beïnvloede songs zoals met ‘Give It’ (But Just Can’t Take It). Enige cesuur in de release zijn zowaar ‘Into The Alone’, de stemming wisselende titeltrack ‘Make Or Break’ en het nummer ‘Mix Tape’. Al is dit alles toch vrij relatief. Het funky ‘The Killer’ en de sterke ritmiek uit ‘Can’t Get Close To You’ zijn volgende hoogtepunten op de release. Heerlijke plaat…!

Philip Verhaege (4 ½)

Lachy has gone on to be hailed as one of the most important and celebrated new Blues/Soul Hammond Organ players in the world. His killer band of Jackie Barnes (drums) and Joel Burton (bass) have built an incredible following one sold out room at a time, and they’ve become regulars on international blues, jazz and good music festivals.

Quaker City Night Hawks: QCNH

12/4/2019

Foto

Tracks:

Better In The Morning
Suit In The Back
Colorado
Pay To Play
Fox In The Henhouse
Hunter’s Moon
Elijah Ramsey
Crackle King
Tired Of You Leaving
Freedom

Website Artiest
Quaker City Night Hawks

De uit Forth Worth afkomstige band Quaker City Night Hawks had met de succesvolle en illustere voorganger ‘El Astronaute’, op het label Lightnin Rod Records, een in Nashville gevierde recordlabel, een dijk van een plaat. Dave Matsler en Sam Anderson zorgden naast de gitaarpartijen ook voor de lyrics van de nummers en vormen samen met drummer Aaron Haynes het hart van QNCH. De Niles City Sound studio vormde nu het decor en producer Austin Jenkins zette de nummers naar zijn hand. Met de Southern rocker ‘Better In The Morning’ en de stevig beukende ‘Suit In The Black’ omarmen ze vrijwel ‘Funky Town’, de bijnaam van hun thuisstad Fort Worth. Met en in de countryrocker ‘Colorado’ trekken we onze cowboy laarzen aan en dansen ook gezellig in het rond op het soulgevoelige ‘Pay To Play en ‘Fox In The Henhouse’, dat is geënthousiasmeerd door interactieve piano tunes en knappe drumtroffels. Groter kan een sound niet divergeren dan met het zwaarbeladen ‘Hunter’s Moon’, én het mooi akoestisch opgebouwde en emotionele ‘Elijah Ramsey’. Een verhaallijn in de nasleep van 9/11! Naadloos sluit dan ‘Crackle King’ aan met zijn symfonische ondertoon. In de track ‘Tired Of You Leaving’ komt zowaar een hoornsectie het trio vervoegen. Maar QCNH verloochend kun afkomst dan ook niet in het rockende ‘Freedom’. Rockin’ in a free world!

Philip Verhaege (4)

With the Southern rocker "Better In The Morning" and the heavy pounding "Suit In The Black" they almost embrace "Funky Town", the nickname of their hometown Fort Worth. With and in the country rocker "Colorado" we put on our cowboy boots and also dance around on the soul-sensitive "Pay To Play" and "Fox In The Henhouse", which is excited by interactive piano tunes and handsome drum trowels.

Copper Viper: Cut It Down, Count The Rings

12/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:
BadDesires
All In One
Amber Light
Fly
Under The Bower
Shadows
Unseen
Hung Up Alone
Howl
Doors
Slow Down

Website Artiest:
Copper Viper

Het talentvolle folkduo uit London maakt ons overgelukkig met het debuutalbum ‘Cut It Down, Count The Rings’. Vorige week stelde zij hun worp voor in de befaamde Green Note club in Camden Town. Eerlijk? Hun harmoniezang gaf onmiddellijk reflecties naar de hoogdagen van de Schotten Robin Williamson en Mike Heron (bekend onder The Incredible String Band). De songs van Copper Viper blinken eveneens uit van vrolijkheid. Het duo hier bestaat uit de Schot Duncan Menzies (op fiddle en mandolin) en gitarist Robin Joel Sangster. De virtuositeit van Duncan Menzies, ooit sessiemuzikant in de genres country-rock-swingjazz, steekt hij niet onder stoelen of banken. Klinken de meeste songs typisch Keltisch Brits, je vind ook wat americana terug zodra de fiddle wordt boven gehaald. Niet verwonderlijk dat het album werd opgenomen in Woodinville (WA-USA). Om enkele highlights te noemen: ‘Bad Desires’ swingt, ‘Hang Up Alone’ en ‘Fly’ uitgetrokken als singles, ’Unseen’ volledig a-capella, ‘Howl’ zo teer en breekbaar (in de stijl van The Tiger Lillies). Elf songs, een ontdekkingstocht gebaseerd op hoop, spijt, vreugde en melancholie. Op 30 april te horen in de Barzoen te Turnhout.

Line-up:
Duncan Menzies (Vocals, Mandolin, Fiddle)
Robin Joel Sangster (Vocals, Guitar)
Featuring:
Orville Johnson (Dobro & Slide Guitar tracks 5 & 10)
Keith Lowe (Double Bass on tracks 3-4-5)
Taylor Carroll (Washboard on track 4)

Marino Serdons (4 ½)

One of the most honest and unique folk albums of the year, you can feel the love and tenderness.

Buddy Lucas & His Band Of Tomorrow: Rockin’ Boppin’ Hoppin’ (1951-1962)

12/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Soppin’ Molasses
Whooping Blues
Hustlin’ Family Blues
Big Bertha
It Rains
Greedy Pig (Can’t Get Enough)
Let’s Get The Party
I Know What I’m Doin’
My Pitch Hitter
I Got Drunk
I Need Help
No Help
High Low Jack
No Dice
Oh Mary Ann
Stand Up
Let’s Go
Jump The Gun
Honky Tonk
Slow Walk
“7-11”
The Gee Gee Walk
Hoppin’ Bop
Beulah
Deacon John
Begin The Beguine
Night Train
Money, Money, Money
Packin’ My Grip

Buddy Lucas behoort tot de groep saxofonisten die eind jaren ’40 in de frontlinie van de big bands stonden. Begin jaren ’50 wanneer de belangstelling voor big bands afnam, gingen de meesten onder hen voor een solocarrière. Tevens is Buddy de eerste in de rij van de nieuwe reeks, waarin het Jasmine label aandacht besteedt aan legendarische blazers. Lucas werd geboren in 1914 en werd al vlug door de muziekmicrobe gebeten. Midden jaren ’20 kreeg hij een klarinet, maar op 19 jarige leeftijd koos hij voor de tenorsax.
In de charts komt Buddy Lucas niet zo vaak voor. In 1952 scoorde hij echter wel met een instrumentale versie van het uit 1927 stammende ‘Diane’. Dit nummer werd niet opgenomen in deze verzameling, omdat Jasmine meer op Buddy’s andere nummers wil inzetten. De B zijde van ‘Diane’, namelijk ‘Undecided’ werd wel weerhouden. En terecht zo blijkt, want het nummer bevat alle elementen, voor wat later als rock-‘n-roll zou bestempeld worden. Een tweede maal wist Buddy Lucas een hit, maar dan wel een pophit, te versieren. Dat was in 1957 met ‘7-11’ wat een eigenzinnige versie was van Perez Prado’s ‘Mambo No 5’. Tot de rhythm & blues charts kon het nummer echt niet doordringen. Die song staat trouwens ook op deze compilatie. Bewust werden niet de songs geselecteerd waarop Lucas als studiomuzikant met of zonder zijn Band Of Tomorrow te horen is. En dat zijn er nogal wat, zoals op opnames van o.a. Wynonie Harris, Edna McGriff, Frankie Lymon and the Teenagers, Little Anthony & The Imperials, The Chantels, Dion, The Rascals, Aretha Franklin, Jimmy Smith en Horace Silver. Lucas was een veelgevraagd sessiemuzikant en zijn carrière liep verder tot in de late jaren ’70. Vanaf 1951 nam hij op voor diverse labels zoals Jubilee, RCA, Groove en Bell wat later Arista zou worden. Tussen 1958 en 1961 werden dat Carlton, Vim en Pioneer. Buddy Lucas zal vooral erkend worden als saxofonist, al was hij ook een getalenteerd mondharmonicaspeler. Dion erkent trouwens dat Buddy hem de knepen op de smoelschuiver bijbracht. Lucas overleed in maart 1983 aan kanker.
Alhoewel Buddy Lucas nog steeds niet tot de allergrootste saxofonisten van zijn generatie gerekend wordt, heeft hij toch een aantal sublieme vocale en instrumentale nummers nagelaten. Daar zijn de 30 hier samengebrachte, onder blues en swingende rhythm & blues onder te brengen songs, hét bewijs van.

Lambert Smits (4 ½)

Buddy Lucas is maybe not the best known saxophonist. Although from the 1950s he made recordings under his own name, but he can be heard just as well on recordings from, among others, Frankie Lymon & The Teenagers, Dion, Aretha Franklin, Big Maybelle and Jimmy Smith. You won't find these songs on this compilation, but you will find beautiful blues and swinging rhythm & blues that Lucas recorded under his own name.

David Haerle: Garden Of Edendale

12/4/2019

Foto

DETAIL ALUM

Tracks:

Finding Natalie
I Have A Crush
Always
Shining Star
Women Make The World Go Round
Tell Your Story
The Stranger
Do You Know Surrender?
Play It Like The Record
Glendale
The Tone That Got Away
The Tracer
Everything I Ever Wanted

Website Artiest:
David Haerle

Opener ‘Finding Nathalie’ smacht naar het vinden van een vroegere schoolliefde. In ‘I Have a Crush’ slaat de verliefdheid op zijn hometown Los Angeles. Knappe gitaarrock met heel wat solo’s in verwerkt. Zoekt David Hearle op zijn debuutalbum nog naar zijn mooiste stemgebruik, wat de gitaarjam’s betreft slaat hij de juiste snaar aan. Wanneer hij met zware parlando stem de song ‘Shining Star’ inleidt, voel je de spanning stijgen terwijl hij zijn liefde voor de gitaar uit. Een meesterlijk rocksong. Sommige songs leunen echter teveel aan het zeemzoeterige of missen kracht om van dit album een complete topper te maken (‘Always’,’ Woman Make The World Go Round’). Liefde voor…is zijn hoofdthema. Naar gelang het album vordert, komt de nadruk meer en meer op de lyrics te liggen wat een kleine zak veroorzaakt. Toch kan bv. ‘Do You Know Surrender ‘ met viool een juiste snaar kan beroeren. En is het geduldig wachten op wat meer rock ’n roll in het swingende ‘Play It Like The Record’, uitmondend in enkele schitterende solo’s op bass en lead. (om Van Halen de loef af te steken) Opmerkelijk dat veel composities de vijf minuten overschrijden: wat enerzijds inhoudt dat je met veel afwisseling moet werken om de aandacht te houden en anderzijds toch een rode draad moet behouden voor de luisteraar zonder langdradig te worden. Iets vettiger sound druipt van ‘The Tone That Got Away’, een virtuoze gitaar-instrumental. En nog meer solo’s in ‘The Tracer’ waar het slagwerk niet altijd even oordeelkundig doorklinkt. Slotsong ‘Everytihing I Ever Wanted kreeg een iets te lange intro mee (muggezifter!), langzaam aangevuld met viool en lead gitaar tot een instrumentaal groepsmomentum. Mooi verpakking trouwens met een vierdelig klaphoesje, 20-page booklet en fantasierijke design.

Line-up:
David Haerle (Lead Vocal, Lead Guitar, Electric & Acoustic Guitars)
Carson Cohen (Bass, Keyboards)
John Lee Keenan (Bass)
Luanne Homzy (Violin)
Reade Pryor (Drums, Percussion)
Jeremy Castillo, Amex Wand (Rythm Guitar)

Marino Serdons (3 ½)

Strong debut from the unknown singer and songwriter and guitarplayer David Haerle. Thirteen different songs with a few jewels to discover!

Lowell Hopper: Delayed Reaction

11/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Urban Delight
Back to the Basics
Delayed Reaction
Warm Fuzzy
Free and Easy
Just Because
Under the Stars
All Night Long
The First Night
Destination
True Love
Hold You Tight
Nice and Slow

Website Artiest
Lowell Hopper

Uit Panama City in Florida komt het geluid van multi-instrumentalist Lowell Hopper. Hij groeide echter op in Virginia, en kwam al op jonge leeftijd met muziek in contact. Zijn vader speelde immers akoestische gitaar en zong. Lowell begon op zijn zesde gitaar te spelen, en negen jaar later speelde hij gitaar en bas in R&B en blues bands. Daarna ging hij bij het leger en begon songs te schrijven, en tijdens die twee decennia en nam hij op met verschillende artiesten. Vandaag de dag kan je hem terugvinden in jazz en funkbands in Noord Florida. Voor deze nieuwste cd (zijn vijftiende al) componeerde hij alles zelf, speelde gitaar, bas, keyboards en programmeerde de drums, en arrangeerde en produceerde de songs. ‘Urban Delight’ opent vlot met contemporary jazz, waarna ‘Back to the Basics’ volgt. De titeltrack opent met een funky baslijn, gevolgd door de warmlopende bas op ‘Warm Fuzzy’. ‘Free and Easy’ klinkt zorgeloos, en evenzo ‘Just Because’. Daarna kan je gaan “stargazen” ‘Under the Stars’, terwijl ‘All Night Long’ niks te maken heeft met de hit van Lionel Richie. ‘The First Night’ doet het relaxed aan, waarna ‘Destination’ drijft op een leuke melodie. En neen ‘True Love’ is niet die klassieker, maar eerder een romantische tune. ‘Hold You Tight’ klinkt weerom vlot en afsluiter ‘Nice and Slow’ brengt je precies in die stemming. Wie houdt van gitaarmuziek, à la George Benson, Earl Klugh enz. zit hier gebreideld!

Patrick Van de Wiele (4)

Those who love guitar music, like George Benson and Earl Klugh are in for a treat!

Trish Clowes: Ninety Degrees Gravity

11/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Eric’s Tune
Abbott & Costello
Free to Fall
Arise
I.F.
Lightning Les (Live)
Dustlings

Website Artiest
Trish Clowes

Saxofoniste Trish Clowes wordt omschreven als “one of the most agile and original jugglers of improv and adventurous composition to have appeared in the UK in recent times”. Ze heft al 4 albums uitgebracht, en nu is de vijfde aan de beurt. Met haar kwartet, bestaande uit Chris Montague op gitaar, Ross Stanley op piano & Hammondorgel, en James Maddren op drums toerde ze doorheen de UK, Ierland en Duitsland. Trish werd op 11/5/1984 geboren in Shrewsbury, Shropshire, maar verhuisde in 2003 naar Londen om aan de Royal Academy of Music te studeren. Vijf jaar later vormde ze haar eerste band. Deze nieuwe CD werd geïnspireerd door het idee van een universele taal en de beelden in de sciencefictionfilm ‘Arrival’ van Denis Villeneuve. De titel komt overigens uit een scène waarin de mensen voor het eerst de buitenaardse kamer binnengaan. ‘Eric’s Tune’ is opgedragen aan Eric Gravatt, drummer bij Weather Report tussen 1972 en 1974. ‘Abbott & Costello’ gaat ook over dat eerste contact met buitenaardsen, terwijl het gezongen ‘Free to Fall’ een wenk is in de richting van Het Wayne Shorter Quartet. ‘I;F.’ viert nieuw leven, meer bepaald de zonen van Ross Stanley en Chris Montague. Vervolgens krijg je ene live uitvoering van ‘Lightning Les’, waarna ‘Dustlings’ geïnspireerd werd door de uitgestrektheid van de kosmos. Iets voor u indien u geïnteresseerd bent in free jazz met veel improvisaties?

Patrick Van de Wiele (3½)

If you’re interested in free jazz with lots of improvisations, then buy this one.

Tom Culver: Duke’s Place – The Songs of Duke Ellington

11/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Duke’s Place
I Let a Song Go out of My Heart
I Ain’t Got Nothing but the Blues
Do Nothin’ till You Hear from Me
Everything but You
Just Squeeze Me
Mood Indigo
Something to Live for
Love You Madly
Sophisticated Lady
I’m just a Lucky so and so
Caravan

Website Artiest
Tom Culver

Alhoewel zanger Tom Culver uit L.A. reeds de aandacht trok met albums rond songs uit Hollywood en die van Johnny Mercer, richt hij nu zijn pijlen op één van de meest vereerde figuren binnen jazz, en dat is Duke Ellington. Het is ondertussen al zijn vijfde album, en Tom, die al decennia achter de microfoon staat, gebruikt daarbij sofisticatie, humor, zachtheid en charme. Hij ging samen met producer Mark Winkler, en wordt o.a. begeleid door pianisten Rich Eames en Josh Nelson en gitarist Larry Koonse. De opener is ook gekend als ‘C Jam Blues’, waarna ‘I Let a Song Go out of My Heart’ smooth overkomt. ‘Do Nothin’ till You Hear from Me’ ken ik via Quincy Jones, en ‘Just Squeeze Me’ wordt een bossa nova. ‘Mood Indigo’ klinkt relaxed, en voor afsluiter ‘Caravan’ deed Tom een beroep op producer Winkler om dit met hem als duet te brengen. Indien u een boontje heeft voor swing, aarzel dan niet. Tom’s stem doet wat denken aan Tony Bennett, en dat is een compliment!

Patrick Van de Wiele (3½)

This fifth album from Tom Culver is a must for those who like to swing. Tom’s voice makes me think of Tony Bennett.

Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith & The House Bumpers: Drop The Hammer

11/4/2019

Foto

title 0

Tracks:

Head Pounder
Hey Daddy
Drop The Hammer
Scratchin' Your Head
What In The World
No Need Brotha'
Puppet On A String
Keep On Pretending
Living Fast
Second Hand Woman
One Big Frown
Moment of Silence

Website Artiest
Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith

Terwijl andere baby’s luisterden naar kinderliedjes, luisterde Kenny Smith naar de blues. En de blues in het ouderlijk huis werd gespeeld door zijn vader, the late great, Willie ‘Big Eyes’ Smith. Een van de bekendste blues drummers ooit. Willie speelde meer dan 30 jaar in de band van Muddy Waters. Het is dus logisch dat Kenny opgroeide met een drumstick in de hand en een back beat in het achterhoofd. Muddy en zijn bandleden waren als het ware familie voor Kenny en waren overduidelijk zijn grootste mentors. Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith wordt algemeen beschouwd als een multi - getalenteerd drummer in het hedendaagse traditionele Chicago blues circuit. Als zoon van een legendarische slagwerker is Kenny op dit ogenblik een van de meest gewilde Chicago blues side- en sessiedrummers. Sommige van zijn opnamen zijn ware credits. Met meer dan 50 albums in de backing, is de kans dus zeer reëel dat je wel een schijfje in uw collectie hebt, waar Kenny achter het drumstel zit.
Nu kondigt hij met volle trots zijn nieuwe album ‘Drop The Hammer’ voor. De twaalf originele nummers verschijnen op zijn label Big Eye Records. Kenny wilde al jaren een rauw en edgy album produceren. Hij houdt van de traditionele blues. Maar met dit nieuwe album richt Kenny zich op hedendaagse onderwerpen. Met een moderne en innovatieve sound tilt ‘Beedy Eyes’ zijn blues naar een nieuwe dimensie. Voor deze opnamen stelt hij graag zijn ritmesectie voor.
Gitarist Greg Guy, zoon van blueslegende en Rock & Roll Hall of Famer, Buddy Guy, blues harpers Sugar Blue en Chicago's West Side Omar Coleman, bassist Felton Crews, gitaristen Billy Flynn, Guy King, Nelson Strange en Ari Seder, toetsenist Luca Chiellini en backingvocalisten Andrea Miologos, Dana Gordon en Kim Johnson zorgen samen een overheerlijk geheel. De eclectische ritmiek uit ‘Head Pounder’ mag de dans openen. Billy Flynn’s sitar en gitaarriffs, én knappe activerende Delta blues tunes vermengen zich hier maar al te graag met enige Chicago’s Southside tunes. Wat een knaller van een openingssong! Tijdens ‘Hey Daddy’ tovert Kenny samen met zijn drie kinderen, Mae, Clara en Teddy spontaan een brede glimlach op ons aangezicht. De funky titeltrack is een moderne en hedendaagse blues song. Het nummer ‘Scratchin’ Your Head’ geniet van Luca Chiellini’s denderende Hammond B3, Omar Coleman’s coole blues harp en Billy Flynn’s gitaarriffs. Van het rauwe en funky ‘What In The World’ gaat het naar de slow blues ‘No Need Brotha’, met Kenny’s hypnotiserend slagwerk, en Art Seder en Greg Guy’s gitaararrangementen. De apollinische funky groovy baslijnen van Felton Crews in ‘Puppet On A String’ en ‘Living Fast’ staan in aangenaam contrast met het Chicago blues begeesterde ‘Keep On Pretending’. En ook op de piano boogiewoogie ‘Second Hand Woman’ is het moeilijk stilzitten. De song ‘One Big Frown’ werd ingezongen door Kimberly Johnson en leunt wel heel dicht aan de bluesrock eminentie. Gastgitarist Nelson Strange levert hier meteen ook een considerabele bijdrage aan het nummer. Het instrumentale ‘Moment Of Silence’ mag de dans beëindigen. Wie beweert dat de blues op sterven na dood is, moet maar eens zijn oor te luisteren leggen bij Kenny ‘Beedy Eyes’ Smith & The House Bumpers, ‘Drop The Hammer’….!

Philip Verhaege (5)

Now he proudly announces his new album "Drop The Hammer". The twelve original songs appear on his Big Eye Records label. Kenny wanted to produce a raw and edgy album for years. He loves the traditional blues. But with this new album Kenny focuses on contemporary topics. With a modern and innovative sound, "Beedy Eyes" lifts its blues to a new dimension.
Whoever claims that the blues is dying, should just keep their ear to Kenny 'Beedy Eyes' Smith & The House Bumpers, 'Drop The Hammer' ....!
Album of the year ..!

Susan Williams & The Wright Groove Band: It's About Time

11/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tell Me You Love Me
I Love What You Do
Loving You from a Distance
Shame on You
I’m Sorry
Meet Me in the Middle
You’ve Got Another Think Coming
One Way Street
Please Come Back to Me
Keep Moving On
Too Little, Too Late

Website Artiest
Susan Williams & The Wright Groove Band

Susan Williams & The Wright Groove, is een in Chicago gebaseerde band.
Ze gebruiken twee basgitaren op het podium om zo het publiek te verleiden met hun unieke funky benadering van de blues. Ze trokken in januari 2018 naar Memphis om deel te nemen aan de International Blues Challenge. Hun debuut release ‘It's About Time’ werd reeds uitgebracht in januari 2018. Het album is ingevuld met negen originele nummers die bij elkaar werden geschreven door vocalist/bassist Susan Williams en gitarist Mike Gallemore. Chicagoan Susan Williams speelt al meer dan dertig jaar professioneel en haar krachtige stem doet bijwijlen wat terugdenken aan Bonnie Raitt, met een rauw vleugje Janis Joplin. Chicago native, Darryl Wright is de tweede bassist in de band. Hij heeft de wereld rondgereisd met onder meer Mavis Staples. Gitarist Mike Gallemore en drummer Rob Davis vervolledigen de ritmesectie. De meerstemmige blues ballade ‘Tell Me You Love Me’ mag enigszins en onverwacht de release aftrappen. Maar al snel worden Gallemore’s gitaarriffs in ‘I Locve What You Do’ opgehemeld door funky baslijnen. Met ‘Loving You From a Distance’ wordt wat stoom afgeblazen. Dan hebben we toch liever het swingende ‘Shame On You’, ‘I’m Sorry’ en het zwoele ‘Meet Me In The Middle’….baby, If you wanna be my man…! Het funky ‘You’ve Got Another Think Coming’ en ‘One Way Street’ staan in aangename antithese met de slow blues ‘Please Come Back To Me’. Van het fijne en gitaarriff overgoten ‘Keep Moving On’ gaat het gezwind naar het Chicago blues begeesterde ‘Too Little, Too Late’. Verwacht geen typerende Chicago blues, maar knappe en swingende bluesmuziek met enkele emotionele en intieme ballades.

Philip Verhaege (4 ½)

Do not expect typical Chicago blues, but handsome and swinging blues music with some emotional and intimate ballads.