Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Boris McCutcheon: I’m Here. Let Me In

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Blew It
It’s Her Turn Now
A Week Before the 4th Of July
Golden Days
Poor Tired Hands
Shake It Up
Magpies
Lazy With You
Piece Of Mama
Godzilla vs King Kong
Cherry Lane

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Lucky Dice Music

Promo-agent
Lucky Dice Music

Website Artiest
Boris McCutcheon

Boris McCutcheon groeide op op een boerderij in Massachusetts. Hij leerde er paardrijden terwijl er zich vele muziekjes die hij op de radio hoorde, in zijn hoofd nestelden. De natuur bleef echter steeds een constante. Zo runde Boris een groetenmarkt, was hij actief bezig met landschapsarchitectuur en organische landbouw. Het liedjesschrijven zat echter in zijn genen. Een activiteit die hij bleef ontwikkelen. Hij studeerde poëzie en reisde door Amerika. Op één van die trips ontmoette hij in New Mexico de stotterende ex-junkie en punk en reggae drummer David Bindler uit Dallas. Die adviseerde hem om zijn groene vingers eventjes te vergeten om eindelijk zijn liedjes te gaan spelen. Boris volgde zijn raad op, deed opnames en presenteert met het recente ‘I’m Here. Let Me In’ zijn soloproject dat hij met enkele vrienden realiseerde. Opener ‘I Blew It’ geeft al dadelijk aan dat dit het werk is van een getalenteerd artiest. Boris innemende stem zweeft op een monotoon klinkende drum en bas, waarbij de akoestische gitaar de song kleurt. Lekker swampy vervolgt Boris met ‘It’s Her Turn Now’, met andermaal subliem gitaarwerk. ‘A Week Before the 4th Of July’, inclusief een mondharmonica intermezzo, laat je door zijn rustig intiem karakter, heerlijk wegdromen. Boris heeft een gevoelige zijde. Die komt aan de oppervlakte in het van spaarzame begeleiding voorziene ‘Poor Tired Hands’ en ‘Piece Of Mama’, waar zijn stem je volledig inpalmt. Zijn originaliteit viert dan weer hoogtij in het bluesy, slome ‘Lazy With You’, terwijl hij in het country getinte ‘Godzilla vs King Kong’ Hank Williams naar de kroon steekt.
Met ‘I’m Here. Let Me In’ bezorgt Boris McCutcheon ons één van de beste Americana albums van het moment. Te ontdekken!

Lambert Smits (5)

The beautiful mix of blues, country and folk together with the sublim poetic lyrics, make this album one of the best contemporary Americana releases.

Jason Ricci & The Bad Kind: Approved By Snakes

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

My True Love Is A Dope Whore
Something Just Arrived
Demon Lover
My Mom’s Gonna Yell At You
Broken Toy / I Fink U Freaky
Listen Here
Terrors Of Nightlife
Got Cleaned Up
I’m Too Strong For You
Disconnect
515

Platenlabel
EllerSoul Records

Labelnummer
377 913-8

Distributie
City Hall Records

Promo-Agent

Website Artiest
Jason Ricci

De 43-jarige Jason Ricci werd geboren in Portland, Maine en is de zoon van Joseph Ricci, medeoprichter van Elan School, en Cheryl Benton. Na de scheiding van zijn ouders trad Jason op in diverse punk bands. Hij toen pas veertien jaar. In eerste instantie was hij vocalist vooraleer hij besloot om een instrument aan te leren. Zijn keuze viel op de mondharmonica en hij had als counselors Little Walter, Pat Ramsey en Adam Gussow. Die laatste is misschien wel de belangrijkste invloed zijn ontwikkeling in een snelle pentatonische benadering van zijn spel. In 1995 verhuisde Ricci van Portland naar Memphis, TN. Niet veel later presenteerde hij zijn debuutalbum ‘Jason Ricci’. In Memphis speelde hij vaak met David Malone Kimbrough, zoon van Junior Kimbrough. Kort hierop speelde Jason met de beide Kimbourgh en bij R.L. Burnside. Helaas was dit een donkere periode voor Ricci en bezweek hij in een drugverslaving, met een gevangenisstraf als gevolg. Na zijn vrijlating won hij in 1999 de Mars National Harmonica Contest en speelde met Keith Brown. Sindsdien gaat het gestaag met zijn muzikale carrière, werd genomineerd voor enkele Blues Music Awards en speelde harmonica op Johnny Winters song ‘My Babe’, uit het bekroonde album ‘Step Back’ in 2014. Vorig schitterde Jason Ricci nog op het gerenommeerde blues festival Swing Wespelaar. Nu heeft hij met ‘Approved By Snakes’ een elfde album te promoten en is New Orleans zijn nieuw uitvalsbasis. In zijn band The Bad Kind vinden we bassist Andy Kurz, John Lisi en Sammy Hotchkiss (gitaar) en drummer Adam Baumol terug. Het eerste wat ons opvalt is de sticker ‘Warning: Explicit Lyrics’. We hadden eigenlijk ook niet anders verwacht van Jason. Hij daagt graag uit en heeft laks aan heel wat richels. Nummers uit deze release zal je dan ook niet horen op bepaalde radiostations in The States. Hier dus niet gejeremieerd! Want het album opent meteen met zo’n kraker en het uitgesponnen ‘My True Love Is A Dope Whore’. Jason’s harpvirtuositeit loopt samen met Hotchkiss overweldigende gitaarriffs. Het funky ‘Something Just Arrived’ is alweer een story verhaal over drugs. Jason neemt bewust wat gas terug in het tragere ‘Demon Lover’, maar draait de hendel open in het moderne ‘My Mom’s Gonna Yell At You’. Het duivelse nummer ‘Broken Toy/I Fink U Freaky’ komt oorspronkelijk uit zijn album ‘Done With The Devil’ uit 2009. Deze herwerking krijgt als toemaatje ‘I Fink U Freaky’ toegemeten. Ook Eddie Harris’ Listen Here’ krijgt funky arrangementen aangemeten. De bandleden worden hier geïntroduceerd en de bonzende bas en drums zijn haast een constante doorheen het nummer. Ook de blues ballade ‘Terrors Of Nightlive’ zet Jason naar zijn hand. Origineel werd deze song bij elkaar geschreven door heavy metal frontman Dax Riggs. Dax was ooit lid van de sludge metal band Acid Bath in de jaren ’90, en bij groepen als Agents of Oblivion en Deadboy & The Elepantmen. De track ‘Got Cleaned Up’ krijgt zelfs een reggae jasje aangemeten en in ‘I’m Too Strong For You’ worden de dansschoenen nog eens aangehaald. De haast instrumentale song ‘Disconnect’ is alweer een funky chapiter, net zoals de slotakkoorden van ‘515’. Jason Ricci promoot alweer een knap en boeiend luisterstuk.

Philip Verhaege (5)

This album steps out from behind a tattered shade like a hooker hanging her plump tight over the crowd below. Jason Ricci has been to promote a smart and engaging audio piece.

Curse of Lono: Severed

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Five Miles
Pick Up The Pieces
Each Time You Hurt
Just My Head
London Rain
He Takes My Place
Send for the Whisky
All I Got
Welcome Home
Don't Look Down

Platenlabel
Submarine Cat Records

Labelnummer
CD012

Distributie
Bertus

Promo-Agent
Broere Promotion

Website Artiest
Curse of Lono

Curse of Lono’s full-lenght debuut ‘Severed’ werd geproducet door Oli Bayston. De band werd opgericht door Felix Bechtolsheimer in 2015. Voorheen was hij zanger/gitarist bij de Britse roots pioniers band Hey Negrita, waarmee hij samen vier album registreerde. Felix werd geboren in Duitsland, maar groeide op in Engeland. De registratie van het album ‘Severed’ was er blijkbaar een van lange adem. Felix schreef de nummers over een periode van veertien jaar. Alle songs variëren en modificeren in een modern en tijdloos muzikaal landschap. Tekstueel gaat het dan ook meestal over ontrouw, seksuele jaloezie, de dood van vrienden en zijn eigen strijd tegen een heroïne verslaving. Het album opent met de akoestische intro van ‘Five Miles’. Joe Hazell gitaarwerk komt samen met de beukende baslijnen van Charis Anderson vrijwel meteen in de spotlights. ‘Pick Up The Pieces’ is alvast een eerste single. De track ‘Each Time You Hurt’ is een folky Indie song. In aangename antithese staat het dobro en bottleneck geënthousiasmeerde ‘Just My Head’. Eens terug uit de Mississippi Delta gaan we naar de donkere sound van ‘London Rain’ dat is gekenmerkt door Dani Ruiz orgeltunes. Het rustig voortkabbelende ‘He Takes My Places’ is de voorloper van het stemmingswisselende en ritmische ‘Send For The Whiskey’. De ballade ‘All I Got’ wordt gedragen door Ruiz synthesizerarrangementen. Het akoestische en moderne ‘Welcome Home’ geeft ons een warm gevoel, en dat is niet anders in het afsluitende en melancholische ‘Don’t look Down’. Voor Felix Bechtolsheimer is hiermee muzikaal de cirkel rond.

Philip Verhaege (4 ½)

The warm feeling of this release leaves a deep impression. What a voice, what a gorgeous arrangement!

Ron Pope: Work

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bad for Your Health
Let's Get Stoned
Can't Stay Here (feat. Katie Schecter)
Work
The Last
Someday We're All Gonna Die
Partner in Crime
Dancing Days
The Weather (feat. Molly Parden)
Stick Around

Platenlabel
Brooklyn Basement Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Brooklyn Basement Records

Promo-Agent
Prescrition PR

Website Artiest
Ron Pope

Vijftien jaar en zeven studio album later staat Ron Pope nu eindelijk muzikaal waar hij eigenlijk wil staan. Hij heeft een miljoen luisteraars op Spotify, verkocht wereldwijd haast twee miljoen singles, heeft inmiddels meer dan 200 miljoen streams en werd 150 miljoen keer bekennen op YouTube. Cijfers die kunnen tellen. Zijn nieuwe album ‘Work’ werd uitgebracht op zijn eigen label Brooklyn Basement Records, dat gevestigd is ten oosten van Nashville. Ron runt het label samen met zijn vrouw en zijn manager Blair Clark. Het album is geproducet in samenwerking met de Grammy Award winnende Ted Young (The Rolling Stones, Grace Potter, Sonic Youth). Samen doken ze de Welcome to 1979 analoge-centric studio in en registreerde ze tien originele nummers. Het gedreven ‘Bad For Your Healt’ mag de dans openen. En dat mag je hier wel degelijk letterlijk en figuurlijk nemen. In het saxofoon beïnvloede ‘Let’s Get Stoned’ gaan we in de richting van New Orleans. De funky arrangementen graven diep n onze ziel en zijn bevorderlijk voor de Americana rock ‘Can’t Syay Here’ De akoestische titeltrack is een overheerlijke ballade die dicht tegen de grens van folk aanleunt, net zoals het country begeesterde ‘The Last’ en ‘Someday We’re All Gone Die’. Real Americana is dan weer ‘Dancing Days’ en het akoestische ‘The Weather’. Ron Pope kreeg medewerking voor deze release van Jay Collins op sax ( Gregg Allman Band), Mike Riddleberger op drums, bassist Andrew Pertes, Kai Welch op toetsen, Jeff Malinowski (gitaar), Alex Brumel op gitaar/pedal steel en Charles Ray op bugel/trompet.

01 November 2017: Bitterzoet, Amsterdam
04 November 2017: Het Depot, Leuven

Philip Verhaege (4)

Ron Pope is a beautiful artist. Blues Americana or country ... nothing is strange to him. Gorgeous!

Tucci: Olivia

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

High Roller
Olivia
I Don't Need It
Gimme Some of Your Love
Overtaxed Blues
Hey Florida
Train Blues
Without You
Play by the Rules
You Hurt Me
Third Eye

Platenlabel
Hideway Music

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
Marc Pucci Media

Website Artiest
Tucci

De blues rockband Tucci is afkomstig uit Sarasota, FL. Inspirator Steve “Doc” Tucci (vocals, gitaar) introduceert samen met Michael Tucci (drums), Shawn Murphy (sax) en bassist Harry DeBusk het nieuwe album ‘Olivia’ op het label Hideaway Music. Samen met enkele ‘special guest’ waaronder Great Southern Dan Toler, verleent ook Larry McCray zijn stem en gitaar aan heel wat nummers. De band Tucci gaat verder op de incarnatie van het succesverhaal
The Toler-Tucci Band en het album ‘Doc’s Hideaway’. Het album opent met het opwekkende blues nummer ‘High Roller’. Larry McCray’s gitaarriffs doen sterk terugdenken aan een jonge B.B. King. De titeltrack ‘Olivia’, nu met Shaun Murphy achter de microfoon, is een swingende compositie die in contrast staat met de blues ballade ‘I Don’t Need It’ en de blues rocker ‘Gimme Some Of Your Love’. Het funky ‘Overtaxt Blues’ is overgoten met McCray’s gitaarrriffs en Dan Ryan swingende toetsen. In ‘Hey Florida’ bewieroken ze de muziek scéne van de zonnige staat Florida. En dan gaat de voet even van het gaspedaal in de blues ballades ‘Train Blues’, ‘Without You’, ‘Play By The Blues’ en ‘You Hurt Me’. De improviserende blues rocker ‘Third Eye’ mag het album op een meer dan waardige manier afsluiten.

Philip Verhaege (4 ½)

The album 'Olivia' is a gorgeous release. It is full of diversity. Blues rockers alternate with delicious ballads! Highly recommended!

Jo Carley & The Old Dry Skulls

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Black Files
Preacher
BrotherYou Better Be Praying
Devil In A Black Dress
Contemplate Your Moves
Dance ‘til Your Dead
Nails And Needles
Them Old Bones
Out Of Control
Into The Fire
B.O.T.H.E.R. Bother!
Wolves, They Will Follow

Platenlabel
Old Higue Records

Labelnummer
OHR002CD

Distributie
Eigen Beheer

Website Artiest
Old Dry Skulls

Vorige maand nog in België, in de café Witte Non te Hasselt, het knotsgekke duo Jo & Tim Carley met The Old Dry Skulls. Waanzinnig bandje dat punk vermengd met ska en zigeunertunes, overgoten met een sausje van old time roots. Of vice versa? Of versa vice?
Ze komen uit London en hun debuutalbum (een EP was er al) kreeg finalisatie in de Space Eko East Studio in Forest Gate bij Stratford. Een barok ingerichte recording studio met een warme huiselijke sfeer. En dat hoor je op dit album met alle remmen op vrije loop. Er wordt wat afgedanst onder de duistere tonen op wasbord, viool, mandoline, hi-hat,…. Het was de bedoeling om een oude vintage sfeer op te roepen en dat is fantastisch goed gelukt. De songs gaan over occulte vervloekingen en hekserij, energie en witchy gezongen door Jo Carley, doch altijd positief dansbaar.
Bij aanvang ‘Black Files’ denk je Jack White’s ex Karen Elson in de US Texas woestijn te horen. En dan stormt de cd voort als een pletwals. Onmogelijk hier onbewogen en stoïcijns aan voorbij te gaan. Footstompin’ music. ‘Them Old Bones’ straalt pure vintage. Een amalgaam van folklore, balkan, country of wat je er zelf wil uitpikken. Met liefde uitgevoerd en perfect geproducet … Grandioos! Het duo leeft van de live-gigs…een must op elk feest en elk festival!

Line-up:
Jo Carley (Lead Vocals, Mandolin, Violin,Washboard, Percussion, Keyboards)
Tim Carley (Guitars, Banjo, Kick-Drum, Hi-Hat,Percussion, Piano, Stomps And Claps)

Hawkeye Hopulihan (Double Bass)
James Le Huray (Electric Bass)
Alex McGowan (Studio Owner, Additional Guitar, Jaws Harp, Claps, Percussion)
Paul Ronney Angel (Harmonica)

Marino Serdons (4)

Let’s be honest. In this dark age, Jo Carley gives us positive energy with The Old Dry Skulls. Vintage music poured with a modern sauce. Perfect for a good feeling and a must in every club, any festival.

Morrissey & Marshall: We Rise

19/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cold November Sunrise
Love & Be Loved
Play On
Hangin’ Around
She’s Got Love
Stand Down
Beautiful World
We’re The Greatest
I Need You
The Light Breaks

Platenlabel
Mass Market Recordings

Labelnummer
MM/DJA 765

Distributie
Music & Words

Website Artiest
Morrissey & Marshall

In 2014 brachten de Ierse (Dublin) Londenaars hun debuurplaat uit met een overwegend sixties sound. Nu enkele jaren later zijn de heren wel degelijk gestegen op de muzikale ladder. Met ‘We Rise’ kan je genieten van zomerse retro in Britpopstijl. Een onderschatting van hun talent? ‘We Rise’ bied zoveel meer. Het album start met ‘Cold November Sunrise’, een met brass ondersteunde song: “It’s a drag, come Alive”. Met ‘Love & Be Loved’ smelt je helemaal weg onder een schitterende ballad met langgerekte noten op zijn zang. ‘Hangin’ Around is pure retro en in ‘Stand Down’ denk je naar een The Last Shadow Puppets te luisteren. Knappe song weliswaar! Zoals bij The Puppets zit de kracht niet alleen in hun songstructuur maar zeker ook in de harmonieuze samenzang van Darren Morrissey en Greg Marschall.
Met ‘I Need You’ bewijst Darren zijn sterkte in ballads. Hij begeleidt zichzelf op akoestische gitaar en wat summiere piano door Julian Wilson. Hun vorig album werd bestempeld als folk ’n roll. Subtiel zit het erin verweven. Slotsong ‘The Light Breaks’ legt de link.
‘We Rise’ mag je gerust degelijk album noemen waar The Kinks, The Beatles of The Byrds trots en jaloers kunnen op zijn. Dus ook voor de vinylliefhebbers.

Line-up:
Darren Morrissey (Vocals, Acoustic Guitar, Keys)
Greg Marshall (Vocals, Electric Guitar)
John Reynolds (Drums, Percussion, Keys)

Matthew Seligman, Clare Kenny (Bass)
Graham Kearns (Electric Guitar)
Julian Wilson (Keys)

Marino Serdons (3 ½)

Morrissey & Marshall delivers a beautiful britpop album with a few astonishing love ballads.

Jim Stubblefield: Guitare Mystique

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Saint-Tropez
Caravan of Souls
Azure
Before the Storm
Café Café
Voyager Aeternam
Moonlight Requiem
Oculus Tempestatis
Rumba Furiosa, Opus 2
Sueño Pacifico

Platenlabel
Natural Elements Records

Labelnummer
NE3005

Distributie
CD Baby

Promoagent
The Creative Service Company

Website Artiest
Jim Stubblefield

In 2015 besprak ik hier de cd ‘Encantado’ van deze Amerikaanse gitarist Jim Stubblefield. Hij is welbekend voor zijn Latin stijl op akoestische gitaar. Hij toert en neemt op met de groep Incendio, die hij mee oprichtte. Maar af en toe neemt ook een soloalbum op. Stubblefield werd geboren en groeide op in Pasadena, Californië, maar woont nu ten noorden van L.A. Toen hij 8 jaar oud was nam hij akoestische gitaarlessen, en hield van songs van The Beatles. Later raakte hij op school verslingerd aan progressieve rockbands zoals Yes en Genesis, en heavy metal groepen zoals Iron Maiden en Judas Priest. Op zijn zeventiende begon hij dan ook elektrische gitaar te spelen. Toch hield hij tevens van het jazzfusion gitaarwerk van Al Di Meola, John McLaughlin en Pat Metheny. Aan de universiteit vervoegde hij een rockband die vooral covers speelde. Na een jaar tv-werk keerde hij terug naar de muziek, waarna hij een Masters Class door Al Di Meola volgde. Toen besefte hij dat zijn toekomst in de muziek lag. Samen met Waleed Hamad vormde hij een duo, en begon op te treden met wereldmuziek. In 1994 bracht hij zijn debuut uit en het jaar daarop koos hij voor de Spaanse gitaar met nylon snaren. In 1999 richtte hij dan de wereldmuziekgroep Incendio op, maar hij besefte dat hij met zijn soloprojecten andere richtingen uit kon. Het thema van dit nieuw album is een tovenaar die in een kasteel in een vroegere tijd een akoestische gitaar betovert met magische krachten. Jim houdt immers van fantasy art. ‘Saint-Tropez’ vangt aan met de mooie, ontspannen geluiden van de Franse Riviera, terwijl ‘Caravan of Souls’ drijft op een ritme waarop je kan meestappen. Op ‘Azure’ staat de viool van Novi Novog centraler. En ‘Before the Storm’ laat je chillen voor de volgende storm in je leven eraan komt. Dan keert Jim terug naar de Latin rumba met ‘Café Café’, ‘Voyager Aeternam’ staat voor de eeuwige reiziger, gevolgd door ‘Moonlight Requiem’, dat opgeluisterd wordt met strijkers. En ‘Oculus Tempestatis’ is letterlijk het oog van de storm, met vocaliste Moksha Sommer. Jim trekt alle Latin registers open voor het uptempo nummer ‘Rumba Furiosa, Opus 2’, waarna ‘Sueño Pacifico’ ook ritmisch afsluit. Een op en top wereldmuziekalbum!

Patrick Van de Wiele (4)

Jim Stubblefield brings different musical styles on his new album, a top world music album!

Mystic Journey: Kingdom of Mountains

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Subhadra
Home
Kingdom of Mountains
Midnight in Bamako
Delicate Rainbow Flower
Yunnan
Viento
En-Passant
I Dream of a Castle
Lebanese Girl

Platenlabel
Autumn Light Productions

Labelnummer
AL199904

Distributie
CD Baby

Promoagent
The Creative Service Company

Website Artiest
Mystic Journey

De band Mystic Journey bestaat uit: Suzanne Teng (fluit), Gilbert Levy (strijkers, percussie, synthesizers), Dann M. Torres (gitaar, oud, elektrische sitar), en Jon Ossman (bas en dilruba). Ze brengen instrumentale wereldmuziek, die exotisch, soulvol en helend klinkt. De band won al diverse prijzen, zoals tweemaal de Independent Music Awards, de International Acoustic Music Awards, en de Los Angeles Music Awards. Hun muziek was te horen in onafhankelijke film en videoprojecten, en in NBC’s America’s Got Talent. Het echtpaar Teng en Levy uit Santa Fe schreef alle nummers voor deze nieuwe cd. De nummers klinken etheraal en evocatief, met instrumenten van overal ter wereld, zoals de Afrikaanse bas harp (ngoni) op de track ‘Midnight in Bamako’, de bas dulcimer, Turkse saz, Chinese dizi, bawu en hulusi, Turkse ney en zurna, Indonesische suling, panfluit, penny fluitjes, Amerikaanse Indianenfluiten, ocarina’s, de West Afrikaanse fulani, Egyptische mijwiz, Bulgaarse dvoyanka. Ideaal als je een mystieke wereldreis wil ondernemen!

Patrick Van de Wiele (4)

This album with musical instruments from all over the world is ideal for those who wish to undertake a mystical world journey!

Jeff Edwins: Late Night Romance

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chiang Mai Nights
Midnight Mood
Beautiful World
Take It Easy Baby
So In Love With You
Xoxo
High Spirits
Late Night Romance

Platenlabel
East Boyz West

Labelnummer
888295560566

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Jeff Edwins

De Afro-Amerikaanse gitarist Jeff Edwins groeide op in een muzikale familie. Vader Chuck Edwards uit Pittsburgh had een R&B band The Edwards Generation, en samen met zijn 3 broers en zus speelde Jeff erin mee. “All five of us grew up around music. We all ended up picking up instruments, so by the time I was 13 years old I was already playing professionally with my father.” zei hij. Vader leerde hem ook gitaar spelen. De familie verhuisde naar San Francisco. Jeff toerde later de wereld rond en heeft opgetreden met George Benson, M.C. Hammer en Kenny Neal. Hij woont nu in Oakley, is overdag werkzaam in IT en in zijn vrije tijd jazzmuzikant. Nu is zijn debuut uit, met daarop originele tracks, die hij componeerde in zijn thuisstudio, voorzag van arrangementen en ook nog produceerde. “I finally put all the pieces together and finished the CD,” zei hij. “I guess you can say I’ve always been a romantic. I think I can speak for most musicians. We tend to be late-night people. By the time you come home from playing a gig, you are with a special person and there’s going to be some late-night romance.” De uptempo opener ‘Chiang Mai Nights’ verwijst uiteraard naar die stad in het noorden van Thailand. ‘Midnight Mood’ is mid-tempo en beschrijft middernacht. Daarna komt de ballade ‘Beautiful World’, terwijl ‘Take It Easy Baby’ een feel good song is. Het wordt romantisch met ‘So In Love With You’, waarna ‘Xoxo’ eraan komt. ‘High Spirits’ is mid-tempo, en de titeltrack in het thema van de cd sluit af. Jeff brengt gitaar in de stijl van George Benson en Earl Klugh en kan rekenen op mijn steun!

Patrick Van de Wiele (4)

Jeff plays guitar in the style of George Benson and Earl Klugh, and has my support!

Rubén González: Introducing…

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

La Engañadora
Cumbanchero
Tres Lindas Cubanas
Melodia Del Rio
Mandinga
Siboney
Almendra
Tumbao
Como Siento Yo
Descarga Ruben y Cachaito

Platenlabel
World Circuit Production

Labelnummer
WCD049s

Distributie
VZ Records Benelux

Website Artiest
Niet gekend

De Cubaanse pianist Rubén González werd geboren op 26/5/1919. Op de middelbare school leerde hij piano spelen. Later begon hij aan een studie in medicijnen, maar door financiële problemen haakte hij af. Zijn debuut dateert al uit 1943, en daardoor werd hij bekend in Cuba en de rest van Latijns-Amerika. Eind jaren 80 ging hij met pensioen, maar in 1996 kwam hij met dit nieuw soloalbum. Het jaar daarop speelde hij mee op een album van de Amerikaanse producent & gitarist Ry Coorder, maar ook op dat van Buena Vista Social Club. Hij overleed op 8/12/2003 na een slepende ziekte. Dit album is dus een heruitgave, en destijds bezat Rubén zelfs zijn eigen piano niet. Hij brengt een waaier aan traditionele songs, plus 2 originele tracks. Het album werd live opgenomen in de studio gedurende 2 dagen, zonder overdubs. Rubén werd bijgestaan door een bassist, twee percussionisten, en een trompettist. ‘La Engañadora’ is een chachacha, waarna het bekende ‘Cumbanchero’ volgt. Daarna is ‘Tres Lindas Cubanas’ meer klassieke Cubaanse muziek, terwijl ‘Melodia Del Rio’ een bolero is. De guaracha ‘Mandinga’ volgt, terwijl ‘Siboney’ en ‘Tumbao’ ook bekend in de oren klinken. En op afsluiter ‘Descarga Ruben y Cachaito’ gaan alle remmen los. Een cd die getuigt van Rubén’s talent, met een verbijsterend en spontaan pianospel.

Patrick Van de Wiele (4)

Jan Daley: The Way of a Woman

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Come On Daddy
The One I’ve Been Waiting For
The Way Of A Woman
Cry Me A River
Something Old Something New
She Was A Dreamer
God Bless The Child
More Love
Skylark
When Sunny Gets Blue
I Love You Tonight

Platenlabel
Log Records

Labelnummer
LOG 3898

Distributie
CD Baby

Promoagent
Hemifran

Website Artiest
Jan Daley

In december van vorig jaar introduceerde ik hier de Amerikaanse zangeres, songwriter en actrice Jan Daley. Ze was toen net terug van een optreden in Sydney, Australië, en had samen met Michael B. Sutton de hand gelegd aan een jazz EP. Haar internationale carrière begon toen ze verkozen werd tot Miss California, wat leidde tot rollen in theaterstukken. Daarna brak ze door op Tv, en toerde de wereld rond. Zo zong ze voor 40.000 GI’s in Vietnam en met de The Bob Hope Christmas Tour. Daarnaast speelde ze in films naast o.a. Bruce Willis, Alec Baldwin, Cybil Shepherd, Stephanie Zimbalist, Peter Fonda, George Kennedy, Hugh O’Brian en Tom Hanks. Ook in musicals schitterde ze, en in januari opende ze de nieuwe show ‘Broadway Lights Up The Silver Screen – An Evening Of Broadway Songs You Love – From Films We Cherish’. Nu is het full album hier aangekomen, met uiteraard daarop de tracks van de EP. ‘Come On Daddy’ is een speelse opener, terwijl ‘The One I’ve Been Waiting For’ een smooth jazz ballade is. Dat geldt ook voor de titeltrack, maar dit is eerder een popballade. ‘Cry Me A River’ is uiteraard een cover, en dat is ook het geval met ‘God Bless The Child’, ‘Skylark’ en ‘When Sunny Gets Blue’. De originele tracks liggen in dezelfde lijn, en Jan’s stem is aangenaam om naar te luisteren. Ideaal voor een ontspannen avondje en aangeraden aan fans van Barbra Streisand.

Patrick Van de Wiele (4)

This album sounds ideal for a relaxed evening, and is recommended to fans of Barbra Streisand.

Jazzbanditt & Eva Scholten: Oxymorons & Contranymphs

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Oxymorons:

When We’re Alone
Jean de Fleur
Troublant Bolero
Minority
Nice Work if You Can Get it
No Moon at all

Contranymphs:

The Seminal Blink of our Dog Days
Maistua
Where Do We Go from Here
I Believe in Love

Platenlabel
Hot Club Records

Labelnummer
HCRCD 517

Distributie
PIAS Nederland

Website Artiest
Jazzbanditt & Eva Scholten

De Nederlandse jazzzangeres Eva Scholten uit Amsterdam beëindigde haar studies aan het conservatorium in 2010. Als zangeres en arrangeur in de zanggroep YesSister,JazzSister stond ze op alle jazzfestivals in Nederland, maar ook in ons land, Duitsland en Frankrijk. Haar laatste muzikaal avontuur is een samenwerking met de Noorse band Jazzbanditt, die haar in 2015 uitnodigde op het Django Festival in Oslo. Jazzbanditt is eigenlijk een trio, bestaande uit twee akoestische gitaren (Stian Vägen Nilsen en Knut Bendik Manger Breistein) en een bas (Egil Stemkens). Hun samenwerking is eigenlijk een dubbelalbum, met eigen werk van Jazzbanditt en een aantal covers. Zeg maar akoestische swing jazz waarin Noorse folk en gypsy jazz verweven zitten. ‘When We’re Alone’ is een cover van Clifford Brown en Sarah Vaughan, waarop Eva doet haar best om even goed te scatten. ‘Jean de Fleur’ is dan weer een bewerking van gitarist Grant Green, ‘Troublant Bolero’ is afkomstig van gypsy jazz god Django Reinhardt, en ‘Minority’ van Gigi Gryce. ‘Nice Work if You Can Get it’ werd geschreven door George & Ira Gershwin. ‘No Moon at all’ is dan weer een cover van David Mann. De andere kant van get dubbelalbum bevat 4 eigen composities van Jazzbanditt, ook weer gezongen door Eva. Toch verkies is de vorige kant, want deze songs botsen wat met de vorige. Maar de stem van Eva Scholten steekt er steeds bovenuit!

Patrick Van de Wiele (4)

Two albums from Norwegian band Jazzbanditt with singing by Dutch Eva Scholten. Covers and original compositions, but Eva steals the show.

Rohey: A Million Things

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Found Me
Tell Me
Is This All There Is?
Cellphones and Pavements
Afterthought
Can’t Get This
My Recipe
Now That You Are Free
Responsibilities
A Million Things
My Dear
I Wonder

Platenlabel
Jazzland Recordings

Labelnummer
377 919-0 – N° 14 Jazzland Norway

Distributie
PIAS Nederland

Website Artiest
Rohey

Dit is het debuut van het Noorse kwartet Rohey, dat bestaat uit Rohey Taalah (zang), Ivan Blomqvist (keyboard), Kristian B. Jacobsen (bas) en Henrik Lødøen (drums). Ze bestaan al 3 jaar, ontmoeten mekaar op het conservatorium in Trondheim, en hebben uitgebreid in Scandinavië en Europa rondgetoerd. Hun muziek is een mengeling van soul en funk, met roots in jazz. Een beetje vergelijkbaar met Jill Scott. Je hoort het onmiddellijk met opener ‘I Found Me’ ,waarna het coole ‘Tell Me’ eraan komt. De teksten op ‘Responsibilities’, ‘My Recipe’ en ‘Cellphones and Pavements’ zijn sociaal geëngageerd. Alle songs werden gecomponeerd door Ivan Blomqvist en de meeste teksten zijn ook van hem, soms samen met zangeres Rohey Taalah. Indien je houdt van soul jazz, dan is dit iets voor u. Geen traditionele soul of jazz, maar met een knipoog naar de toekomst.

Patrick Van de Wiele (4)

Soul jazz that stretches to the future.

Bugge Wesseltoft: Somewhere In Between

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
CD 1:

Existence
Hope
Hands
Oh Ye
Yoyk
Wy
Out Here, In There
Try – Out Here, In There
Den fyrste songen
Kammermusik

CD 2:

Round Midnight
Sender
Turner
How High The Moon
Breed It
Mamullah
You Might Say
Mitt Hjerte Altid Vaker
Tellow Is the Colour
Somewhere In Between

Platenlabel
Jazzland Recordings

Labelnummer
377 917-9 - N° 12 Jazzland Norway

Distributie
PIAS Nederland

Website Artiest
Bugge Wesseltoft

De Noorse jazzmuzikant Bugge Wesseltoft werd geboren op 1/2/1964 als zoon van jazzgitarist Erik Wesseltoft. Op zijn zestiende vervoegde hij een punkband, maar de jazz van zijn vader achtervolgde hem. Op zijn negentiende werd hij professioneel muzikant. Op het einde van de jaren tachtig zat hij in verschillende pop, rock en jazzbands zoals U and Z, Et Cetera en de Oslo Groove Company. Als pianist speelde hij mee op verschillende albums. In het begin van de nineties had hij een grote impact op de Noorse jazzscène, en zijn albums werden zelfs hermixt voor de techno en dancescène. Dit compilatiealbum bevat 20 van zijn beste, nieuw opgenomen en onuitgebrachte tracks. Er zijn immers 20 jaar verstreken sedert hij in 1996 ‘New Conception of Jazz’ vastlegde. Sedertdien heeft hij invloeden verwerkt van elektronisch, wereldmuziek, klassiek en folk. Er staan twee covers op, nl. ‘Round Midnight’ en ‘How High The Moon’. ‘Turner’ werd nooit eerder uitgebracht. ‘Yoyk’ en ‘Mamullah’ stammen duidelijk uit de wereldmuziek. En ‘Kammermusik’ verwijst naar het klassieke genre. Uiteraard heeft hij hiervoor met verschillende vocalisten samengewerkt. Bugge is van vele markten thuis, en dat maakt deze dubbelaar tot een verfrissende staalkaart.

Patrick Van de Wiele (4)

Bugge Wesseltoft has been influenced by various musical genres, from electronic, world music, classical and folk. This compilation brings newly recorded, best and never released tracks.

Beady Belle: On My Own

18/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Marbles
On My Own
Castle
Bury
Almost
Incompatible
Lost Face
Dear Hope
The Clouds
Traffic in Mumbai

Platenlabel
Jazzland Recordings

Labelnummer
377913-8 – N° 10 Jazzland Norway

Distributie
PIAS Nederland

Website Artiest
Beady Belle

In 1999 vroeg jazzmuzikant Bugge Wesseltoft aan Beate S. Lech om een jazzplaat te maken. Ze kreeg artistieke vrijheid en leverde met hulp van Marius vanuit haar thuisstudio ‘Home’ af. Het duo noemde zich voortaan Beady Belle. Na internationale erkenning en tournee leverde ze nog verschillende albums af. Zelfs Jamie Cullum gaf na een optreden te kennen dat hij een fan van haar was. Haar nieuwe cd werd opgenomen in New York City en vertoont een onderliggende toon van seventies soul en jazz. Daarvoor kreeg ze hulp van Bugge Wesseltoft (die het ook produceerde) op keyboard, Gregory Hutchinson op drums, Reuben Rogers op bas en Joshua Redman op sax. Het titelnummer is een ontspannen jazznummer, maar ‘Bury’ en ‘Almost’ klinken meer popgericht. Zou daar de kennismaking met Jamie Cullum voor iets tussen zitten? ‘Lost Face’ is meer uptempo, maar afsluiter ‘Traffic in Mumbai’ is ondanks het helse verkeer eerder rustig. Beady Belle heeft een zachte stem, die ontspannen overkomt. Een aanrader voor wie houdt van soft jazz.

Patrick Van de Wiele (4)

The soft voice of Beady Belle gives you a relaxed feeling. Recommended for those who love soft jazz.

The Electric Stars: Sonic Candy Soul

17/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

136
Between The Streets And The Stars
Alison Williams
I Want You
Blind
Who’s Gonna Satisfy Me
Stoned Again
Old Fashion Girl
Not Man Enough
Bedtime Stories
Isolation

Platenlabel
Detour Records

Labelnummer
DRCD058

Distributie
https://www.theelectricstars.com/press

Website Artiest
The Electric Stars

Ik ben niet zo heel erg bezig met die nieuwe sixties en psychedelic scene die in Engeland redelijk furore maakt en waarvan het maandblad Shindig! zowat de spreekbuis vormt, maar nu en dan valt er een verrassing uit de lucht, zoals deze Electric Stars. Ik hoorde ze voor het eerst live, als voorprogramma van John’s Children op het jaarlijkse Christmas Mod Ball dat John Hellier in de Londense 100 Club organiseert. Het was de lijfspreuk waarmee ze de set openden en afsloten die mijn aandacht trok, dezelfde lijfspreuk waarmee deze cd begint en eindigt: “Beautiful music for beautiful people”. Van de sixties gesproken!
“Sonic Candy Soul” steekt meteen van wal met het onvervalste beatnummer “136”, een zware knipoog naar The Rolling Stones die nominatum in het stuk voorkomen. Nu wordt de sfeer van toen niet enkel aangegeven door ritmes en instrumenten, maar evenzeer door de teksten. “Between The Streets And The Stars”, een melodieus nummer met een fuzzy einde, roept tekstueel de sfeer van toen op, die van protest, vlucht en verlangen: “I’ll find a place where we can go between the streets and the stars, we’ll watch the sunrise in its glow and and leave our problems behind”.
Zanger en hoofdcomponist Jason Edge verdeelt alle ingrediënten van de sixties pop van vóór de doorbraak van rock en psychedelische muziek netjes over zijn composities: fuzz, soundcapes, beat, R&B, tamboerijn, handgeklap, een rake riff en weinig solo’s. Het lijken details, maar net hierdoor roepen de meeste nummers een Aha Erlebnis op, terwijl ze tegelijk op zichzelf staan. “I Want You” is er een geslaagd voorbeeld van. In “Not Man Enough” voegt hij rock toe aan een song die drijft op Marc Bolan, intonatie en al. “Who’s Gonna Satisfy Me” is verwant met de dansbare R&B à la “The In-Crowd” op een beat die ik met The McCoys durf associëren.
De cd telt ook een aantal trage nummers en die vind ik minder interessant, ondanks hun intrinsieke kwaliteiten en intelligente teksten. Niet dat traag niet bij de jaren zestig past, maar omdat ze compositorisch niet naar die periode verwijzen en dus buiten het concept van de groep en de plaat vallen. Een uitzondering is “AlisonWilliams”, een liedje over een bijzonder persoon met licht bevreemdende kantjes, zoals er in de jaren zestig op een bepaald ogenblik reeksen werden geschreven, gedenk “Happy Jack”, “Sam” of “Eleanor Rigby”.
“Beautiful music for beautiful people”, wie zou daar nu tegen zijn?

Eddy Bonte (4)

I’m not really into the new sixties & psychedelic scene that has been making waves in the UK, but I’m always in for a listening experience. I first heard The Electric Stars live at the 100 Club in London, when they opened for John’s Children at the Mod Ball organised by John Hellier last December. My attention got caught by their opening line “Beautiful music for beautiful people” – which turned out to be their closing line as well. That motto equally opens and closes this cd, acting as a unequivocal reference to the music decade they love best: the incomparable sixties. The band have a way of sprinkling typical sixties music ingredients all over their songs, drawing a clear line before the breakthrough of hard rock and pure psychedelic music (no solo marathons here!). Fuzz, soundscapes, R&B, uncomplicated beat, a selected riff, hand-clapping, the tambourine – the opening track is a nod and a wink to The Rolling Stones, and “I Want You” happily mixes basic beat (say Them), riffs, modest R&B keyboard, only to end in a fuzzy, freeform style often used by The Who and occasionally by, again, The Stones (“Have You Seen Your Mother’), or early US psych bands. Inspired by “The In-Crowd”, “Who’s Gonna Satisfy Me” is R&B to the taste of the Mods plus a straight beat I’d associate with, for instance, The McCoys. The lyrics too, help recreate the sixties mood of rebellion & escape, as in “Between the Street And the Stars”.
The album contains a number of slower songs too. Though nice enough compositions, they just don’t have that sixties feel about them and, therefore, don’t seem to belong in this context.
With a good singer and high-level musicians on board, The Electric Stars have delivered an album that is played well, produced correctly and hence sounds good all the way through. Also, they’ve written all eleven songs here themselves.

Carolanne: Carolanne

17/7/2017

detail album

Tracks:

Open The Door (Song For Judith)
A Witches Guide To The Underground
Mouse And The Crow
The Sapphire
Fair Fortune’s Star
Clancy’s Song
The Lady And The Well
Wycoller
The Lizard
Man Of War
Winter People

Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC 2596

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Carolanne Pegg

Misschien kennen de meesten onder on nog weg deze Carolanne Pegg toen ze in 1970 deel uitmaakte van de folkrockband Mr. Fox. In deze outfit vonden we ook nog Bob Pegg, Barry Lyons, Andrew Massey e.a. Hun meest tot de verbeelding sprekende albums waren ongetwijfeld ‘Mr. Fox’ (1970) en ‘The Gipsy’ (1971).
In 1970 verkoos Carole voor een solo-carriére en voor haar bleef dit bij een solo-album. (1973). Dankzij het kwalitatieve Britse label Esoteric Recordings krijgen we nu dit solo-album voor een nieuwe luisterbeurt en ditmaal op digitale drager. Om dit album nog meer kracht bij te zetten, verkoos zij als gezelschap in de studio voor niemand minder dan Albert Lee (gitaar), Keith Nelson (banjo), Dave Peacock (bass, akoestische gitaar), Alan Eden (drums) en op de mondharp vonden we Michael Lavelle terug.
Het genre mogen we het best omschrijven als een mix van acid rock en folk rock en geloof me, dit is hier een mooi staaltje van.
Onder alle nummers ging onze aandacht toch uit naar het prachtige ‘Man Of War’, een ietwat mysterieus nummer dat dobbert op een partij heerlijke vioolakkoorden. Aansluitend krijgen we het innemende ‘Winter People’, een nummer dat zo’n kracht uit stoot en zo typerend was voor deze tijdsperiode. Een Pegg ten top!
Ook nog andere nummers die er best mogen zijn zijn ‘A Witch’s Guide To The Underground’, het 10-minuten durende epos ‘Fair Fortune’s Star’ en het meer uptempo ‘Clancy’s Song’.
‘Carolanne’ is een puik album en we kunnen het maar één minpunt aansmeren: te weinig variatie onder de nummers maar ze hebben allemaal wel een inhoudelijk verhaal te vertellen.

Alfons Maes (4)

'Carolanne' is a great album and we can only beat it down on one point: too little variation, but all the songs tells a great story.

Devil’s Domain: Original Motion Picture Soundtrack

8/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
CD Lisa

Losing Myself In You (Vowws fet. Gary Numan)
I’m Sick Of You (Iggy & The Stooges)
I’ve Been Mistreated (Big Jay McNeely)
Schooldays (Xynn)
Puttin’ On The Ritz (Taco)
Covert Operation (Missing Persons)
Y’All Nigaz (DMX)
You Distroy (The Warlocks)
Small Secrets (Geri X)
Slam (Onyx)
Watchin’ You (Brainticket)
Mirrorball (Sons Of Hippies)
BurnBurnBurn (Blackburner)
Mask (The Anix)
Chariot (Magic Wands)
Allez Prenons Un Autre Verre (Pink Velvet)
Degrade (3Teeth)
It’s All Over (Nektar)

CD Destiny

Mersey Mad Beat (Le Seul Element)
Geant (Philippe Besombes)
Snitches Get Snitches (Luna 13
Enter The Chambers ( Jurgen Engler)
Oiseau De Cristal (Pascal Languirand)
Interlude (Carved Souls)
Take Me Away (Burman)
The Devil’s Domain (Jürgen Engler)
The Clairaudient Syndrome (Chrome)
Noise (INhalt)
Sweet Delight (Jürgen Engler)
The Devil’s Domain II (Jürgen Engler)
Je Suis A Toi (Fantome)
Upgoer (Hedersleben)
Devil’s Lair (Jürgen Engler)
Gulls (Bestial Mouths)
OMG (Radclyffe Hall)

Platenlabel
Cleopatra Records

Labelnummer
CLO 0534

Distributie
Cleopatra Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Devil’s Domain

Devil’s Domain is een horrorfilm van bedenkelijk niveau uit 2016. Alles draait om de teenager Lisa die zich niet meer goed voelt in haar vel en zich constant afzet tegen haar ouders. Reddende ‘engel’ wordt de bitch ‘Destiny’. Mag de film geen hoogvlieger zijn, de gebruikte songs en muziekstukken daarentegen maken veel goed. Voor mij ligt de Original Motion Picture Soundtrack van Devil’s Domain. Ondertitel ‘Never Meet A Stranger Online’ klinkt zeer hedendaags en slaat op de filminhoud, en niet op de verzamelde soundtrack. Het dubbelalbum werd door Cleopatra Records opgesplits in een Lisa-cd en een Destiny-cd. Op ‘Lisa’ vind je prachtige songs van Onyx, Gary Numan, hiphopper DMX, maar ook een psychedelische punksong van Iggy & The Stooges. Een eclectische verzameling van vrij onbekende songs. Op ‘Destiny’, herinner de illustere en duistere bitch uit de film, staan de meer soundtrack gerelateerde nummers: spacy, electronic & dark. Duitser Jurgen Engler ( Die Krups en Guru Guru) is sterk vertegenwoordigd met zijn industriële metal.
Neemt niet weg dat een soundtrack meestal een samenraapsel betreft in diverse stijlen. Eenheid is soms ver te zoeken. Toch leuk!

Marino Serdons (3)

The horrormovie Devil’s Domain couldn’t fill in the expactations. But the compiled soundtrack may draw your attention.

Greg Sover: Songs Of A Renegade

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Moment
Heroes
Preacher
Quicksand
(Make Me) Say Yeah
After Me
Deja Vu
Ain't No Sunshine
Superman
Cherie

Platenlabel
Grounded Soul Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
Frank Roszak

Website Artiest
Greg Sover

Het album ‘Songs Of A Renegade’ van Geg Sover werd in de States vorig jaar in augustus reeds uitgebracht. Via promotor/publicist Frank Roszak wordt nu deze release ook in Europa verdeelt. En daar zijn we hier uiteraard niet rouwig om want dit is een knap schijfje. Het jaar 2016 was dus niet onbelangrijk voor de uit Philadelphia afkomstige soul rocker Greg Sover. Nu heeft hij samen met Garry Lee (bas), Wally Smith (keyboard), Tom Walling (drums) en gitarist Allen James negen songs geregistreerd. Greg werd op dertien jarige leeftijd gefascineerd door de gitaar. Zijn vader leerde hem de Franse song ‘La Maladie d’Amour’. En dat was uiteraard de aanzet tot heel wat meer. Hij is dus haast een autodidact gitarist die is begeesterd met een soulvolle stem. En dat komt meteen tot uiting in de openingssong ‘My Moment’. Sover weet zijn momenten wel te kiezen. Want ook het zwaarmoedige ‘Heroes’ en het opwindende ‘Preacher’ behoren hier tot onze favoriete nummers. De track ‘Quicksand’ heeft een moderne popinslag, net zoals de ballade (Make Me) ‘Say Yeah’. Met het nummer ‘After Me’ en Sover’s resonatot gitaartune gaan we even naar de richting van de Mississippi Delta. Het nummer ‘Deja Vu’ heeft dan weer een reggae kwikslag. Bill Whiter’s ‘Ain’t No Sunshine’ kreeg alweer eigentijdse blues rockarrangementen aangemeten en in het aanwakkerende ‘Superman’ voelt Greg zich waarschijnlijk ook superman. In het afsluitende ‘Cherie’ komt zijn Haïtiaanse descendentie sterk bovendrijven. En net dat nummer maakt de diversiteit haast compleet!

Philip Verhaege (4)

Besides a lot of freshening rock tunes, the album is also full of diversity. Great!

Joseph Eid: Watch It Fall

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Starting Over
Tomb (Walked Away)
Watch It Fall
Diary
One and Only
Let Me In

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo CD

Distributie
CD Baby

Promo-Agent
Hemifran

Website Artiest
Joseph Eid

De folk/pop artiest Joseph Eid heeft heel wat aanzien verworven met zijn eerste full lenght album ‘Human’. Het kreeg zelfs een vermelding in het gerenommeerde American Songwriter Magazine als ‘Best New Music’. Eid werd ook drie jaar op rij gekarakteriseerd door Music Connection Magazine als een van de 100 Hottest Unsigned Artiest. Zijn nieuwe EP ‘Watch It Fall’ is een vervolg op zijn traditionele en hartverwarmende melodielijnen die zijn debuutalbum kenmerkte. Tekstueel steekt hij de draak met zijn eigen tekortkomingen en patronen, en dit terwijl hij dit alles aanvaard en accepteert. Het album is als het ware een zoekopdracht voor vrede en heeft als doel om in nummers als ‘One And Only’ en ‘Let Me In’ de ware liefde en spiritualiteit te bewieroken. Dit alles ondersteund Eid met zijn hemels stemgeluid en akoestische gitaarsound. De nummers klinken folky en hebben een pop geënthousiasmeerde inslag die is begeesterd door een intieme ritmesectie. En die bol staan van pedal steel, elektrische en akoestische gitaren. Puristen die houden van singer-songwriter folk en bluesy beïnvloede nummers zullen dit best wel kunnen smaken.

Philip Verhaege (4)

This is a must have album for all the fans of the singer songwriter genre! Great stuff…

Joseph Veloz: Offerings

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Just Jammin
Good Good Day
Mules For Biles (Blues For Miles)
Jukin' and Shakin'
He Loves Me (God's Promise)
I Like Better When I'm With You
Jolene
Kiss

Platenlabel
Big O records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Joseph Veloz

De naam Joseph Veloz zal waarschijnlijk niet meteen een belletje doen rinkelen bij velen onder ons. Toch is hij al decennia lang een vast waarde binnen deze blues wereld. Als kleine gast werd hij geïnspireerd door jazz, soul en klassieke muziek die door het ouderlijke huis schalden. Joseph was zo begeesterd door deze klanken dat hij op achtjarige leeftijd als een volleert artiest al heel wat muziektheorie beheerste. Als tiener studeerde hij aan het Blue Lake Music Camp en Interlochen National Music Camp en was een uitstekende upright bassist. Hij verdiende zijn sporen bij het Michigan Youth Symphony en de Saginaw Symphony, en studeerde aan de Wayne State University in Detroit, MI en Jazz aan het American Conservatory of Music in Chicago, IL. Zijn basgitaar ervaringen kwamen hier bijzonder goed van pas en Joseph ging zich verdiepen in de Chicago Blues. Hij beroerde de baslijnen bij heel wat blues, soul, funk en Top-40 bands. Je zal de naam Joseph Veloz ook terug vinden op albums van onder meer Shawn Kellerman, Biscuit Miller and The Mix, The Nouveaux Honkies, Mississippi Heat, Drew Abbott, Joanne Shaw Taylor en Greg Nagy. Hij stond ook op het podium met gerenommeerde artiesten zoals Matt "Guitar" Murphy, Lucky Peterson, Joanne Shaw Taylor, Shawn Kellerman, Eddie Kirkland, James Armstrong, Sherman Robertson, Debra Coleman, Jason Ricci, Carl Weathersby, Greg Nagy en Drew Abbott.
Nu stap Veloz als het ware uit de schaduw met zijn debuutalbum ‘Offering’. Met Scott Veenstar en Andrew ‘Blze’ Thomas (drums), David Rodenburg (sax), Ray Podhornik (trompet) en keyboardwizzards Jim Alfredson en Jim David en gitaristen Dylan Dunbar, Erich Goebel, Shawn Kellerman en Greg Nagy vindt Veloz alvast de ideale soulmates. Het album opent met de geweldige jazz en funk geënthousiasmeerde instrumentale ‘Just Jammin’. Een toepasselijkere titel kon Veloz hier alvast niet verzinnen. Na Kellerman mag Eric Goebel zijn snaren beroeren in het instrumentale chapiter ‘Mules For Biles’ (Blues For Miles). Als laatste tekstloze nummer hebben we ‘He Loves Me’ (God's Promise). In het nummer ‘Good Good Day’, origineel van Eddie Kirkland, komt Biscuit Miller de song vocaal wat opvrijen. Lucky Peterson mag hetzelfde doen in funky ‘Jukin’ and Shakin’. Greg Nagy verzorgt de zangpartij in de blues ballade ‘I Like Better When I'm With You’ en Jennifer Westwood mag haar stem verlenen aan Dolly Parton’s ‘Jolene’. De enigszins herwerkte versie wordt hier zelfs ingekleurd door knappe en opwindende slidegitaar van Shawn Kellerman. Als sluitstuk mag Prince wereldhit ‘Kiss’ ons een allerlaatste keer beroeren. De funky tunes worden ingekleurd door Joey Spina stemtimbre. What a party release!

Philip Verhaege (4 ½)

Joseph Veloz is a great bass player. The tight backing band and vocal support gives a swinging touch to the numbers. Highly recommended album!

Willa and Company: Better Days

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Love Looks Good On Me
Stop, Drop and Roll
Hooked On You
Hey Little Sister
Better Days
Caroline
Look What We’ve Done
Mama Needs Some Company
Crazy Man
Say What
Opposite of Lonely
Demons

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gemeld

Promo-Agent
Frank Roszak

Website Artiest
Willa and Company

Singer-songwriter Willa Vincitore bouwt al twee decennia lang gestaagd aan haar muzikale carrière. Haar songwriting omvat een eclectische mixture van blues, soul, rock en funky tunes. Voor haar solo carrière was Willa bandlid bij de award winnende Chris O’Leary Band en was ze lange tijd lid bij Levon Helm’s Barn Branders band. Haar bijdrage aan O’Leary’s album ‘Mr. Used To Be’ op Vizztone Records uit 2010 leverde haar meteen een Blues Blast Award in de categorie Best New Artist. Het was zelfs O’Leary die haar aanmoedigde om een solo carrière uit te bouwen. Naast laatst genoemde krijgt Willa hier nu medewerking van gitaristen Pete Hop en Chris Vitarello, drummer Lee Falco, bassist Brandon Morrison, trompettist Jay Collins, saxofonist Reggie Pittman en toetsenist Scott Milici. De openingstrack ‘Love Looks Good On Me’ is een lekker lopend funky blues nummer. De blazerssectie is vrijwel een constante en dat zal in heel wat nummers zo zijn. Het soulgevoel wordt zo sterk aangewakkerd. Nummers als ‘Hooked On You’, ‘Stop, Drop And Roll’ en ‘Opposite Of Lonely’ zijn zo’n knappe chapiters. De ballade ‘Better Days’ staat dan weer in aangenaam contrast met nummers als ‘Hey Little Sister’, met O’Leary op mondharp, en de slide gitaar begeesterde blues rocker ‘Mama Needs Some Company’. Het nummer ‘Look What We’ve Done’ claimt zelfs enige radio airplay. Met het afsluitende ‘Demons’ gaan we even naar de richting van de Mississippi Delta. En dat alles accentueert enigszins de diversiteit in het album!

Philip Verhaege (4 ½)

Willa Vincitore has a great blues voice. The tight backing band gives a swinging touch to the numbers. Highly recommended album!

Andy Frasco & The U.N. : Songs From The Road

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

C Boogie
When You’re Lonely (Fill You Up)
Tie You Up
Make It Work
Mature as Fuck
Stop Fucking Around
It’s Been a Struggle
Smokin’ Dope and Rock N’ Roll
Crazy Guy
Down the Road
Doin’ It
Sunny Day Soldier
What More Can I Say
Main Squeeze
Killing In The Name

Platenlabel
RUF Records

Labelnummer
RUF 1242

Distributie
V2 Records Benelux

Promo-Agent
Niet Gemeld

Website Artiest
Andy Frasco

Andy Frasco & The U.N. zijn een Amerikaanse blues rockformatie uit Los Angeles, California. In de inmiddels befaamde reeks ‘Songs From The Road’ van het Duitse label Ruf Records heeft nu ook Andy Frasco een plaatsje weten te bemachtigen. De opname neemt ons mee naar dag 142 van Andy Frasco & The U.N. 2016 wereldtournee. We belanden voor deze opnamen in de Duitse stad Bamberg. Terwijl andere bands ploegen doorheen hun setlist razen vocalist/pianist Andy Frasco en zijn soulmates als een orkaan doorheen hun show. Sinds de release ‘Happy Bastards’ zijn ze razend populair en hebben een grote schare fans achter zich verzamelt. Na de aankondiging van de ‘master of ceremony’ opent de show met de overweldigende boogie ‘C Boogie’. Naast een blazerssectie komt ook Shawn Eckels met zijn geweldig gitaarspel vrijwel meteen in de spotlights. Het bleusy ‘When You’re Lonely’ (Fill You Up) is een uiterst dansbare compositie. Het hoogoplopende ‘Tie You Up’ barst zelfs uit tot een funky chapiter. De soultrack ‘Make It Work’ geeft de perfect voorzet voor het swingende ‘Mature as Fuck’ en de behaaglijke meezinger ‘Stop Fucking Around’. “Let’s get these party starting….” brult Frasco en begint zowaar aan een uitgesponnen blues polka met ‘Smokin’ Dope And Rock N’ Roll’. Bij het funky ‘Crazy Guy’, de meeslepende pianoloopjes van het bluesgrass getinte ‘Down The Road’ en het moderne ‘Doin’ It’ is het evenwel moeilijk stilzitten. Tot de bisnummer behoren in Bamberg het luid meegezongen ‘Sunny Day Soldier’ en ‘What More Can I say’, waarin de bandleden worden voorgesteld. De zeldzame ballade ‘Main Squeeze’ krijgt een geweldige outro met Ernie Chang’s saxofoon. Chang blijft ook aan boord bij de afsluitende en zwaarmoedige heavy metalsong ‘Killing In The Name’. Zoals bij heel wat ‘Songs From The Road’ composities heeft Ruf Records ook hier een vijftien tracks tellende DVD voorzien als toemaatje.

Philip Verhaege (4)

It was an exciting show in the German town of Bamberg. Andy Frasco hypnotiseerd his audience from the first song. Amazing show!

Alex Lopez: Is It A Lie

7/7/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Can't Hide Your Love
Morning Blues
Sing The Blues
Smile At Me
When Will I See You Again
Cheatin' Blues
I Need To Know
Is It A Lie (reprise)
Company man
The Night is Closing In

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo CD

Distributie
CD Baby

Promo-Agent
Hemifran

Website Artiest
Alex Lopez

Alex Lopez werd geboren in Cleveland, Ohio. Hij begon met orgellessen rond zijn achtste en speelde al snel in de plaatselijke kerk en op diverse school activiteiten. Weliswaar werd hij geïnspireerd door The Beatles en de Britse bluesboom en leerde als tiener finaal gitaar spelen.
Zijn gitaarstijl werd beïnvloed door grootheden als Jimi Hendrix , Jimmy Page en Eric Clapton. Het trio Alex Lopez (vocals, gitaar), John Baccoli (bas) en drummer Craig Robinson stellen U nu met enige trots het vierde album ‘Is It A Lie’ voor. De opvolger van het succesvolle ‘Slowdown’. De tien originele tracks werden geregistreerd in de Atomic Audio Recording studios in Tampa Bay Area en herbergen enkele knappe blues rocksongs. De opener is er alvast eentje om duimen en vingers af te likken. Lopez trakteert ons meteen op enkele heerlijk gitaarloopjes. Al gaat het met ‘Morning Blues’ en de ballades ‘Sing The Blues’ en ‘When Will I See You Again’ wat de langzame kant op. De blues stamper ‘Smile At Me’ staat dan weer bol van de knappe tempowisselingen. De traditioneel klinkende Delta blues chapiter ‘Cheatin’ Blues’ komt in aangenaam contrast met de boogielicks van ‘I Need To Know’ en een reprise van de titeltrack. De rocker ‘Company Man’ is zowaar nog contrastrijker met de akoestische afsluiter ‘The Night Is Closing In’. De muzikale diversiteit is de grote gemene deler voor het album ‘Is It A Lie’. A lie.. Neen, dat is het niet, beste Lopez. Knap!

Philip Verhaege (4)

The musical diversity is the big common denominator for the album 'Is It A Lie'.
A lie ...? No, certainly not, Lopez. Handsome and clever release!