Blog Archives

Ian Gillan Orchestra with The Don Airey Band – Live In Warzaw (Contractual Obligation #2)

24/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:
Cd1

Hang Me Out To Dry
Pictures Of Home
No Lotion For That
Strange Kind Of Woman
Razzle Dazzle
A Day Late ‘N’ A Dollar Short
Lazy
Rapture Of The Deep
When A Blind Man Cries

Cd2

You’re Gonna Ruin Me Baby
No More Cane On The Brazos
Difficult To Cure (Beethoven’s Ninth)
Anya
Perfect Strangers
Hell To Pay
Demon’s Eye
Smoke On The Water
Hush
Black Night

Website Artiest:
Ian Gillan
Don Airey

Tijd om Don Airey wat meer in the picture te plaatsen. De klassiek opgeleide keyboardist is al sinds de jaren ’70 een geliefd sessiemuzikant voor bands als Rainbow (Ritchie Blackmore), Gary Moore, Ozzy’s Black Sabbath, Thin Lizzy, Jethro Tull,…..teveel om op te noemen. Zijn voorliefde voor het Hammond orgel bracht hem na verloop van tijd bij Deep Purple, als vervanger van de ziek Jon Lord. Niet verwonderlijk dus dat zanger Ian Gillan later beroep doet Don Airey’s band voor een tournee doorheen Europa mét strijkorkest. Live in Warschau 2016 rijgt de ene fantastische song na de andere uit de lange carrière van Ian Gillan waarbij het toetsenwerk van Don Airey opvallend aanwezig is. Opmerkelijk ook hoe sterk de live sessie soms aansluit bij de vroegere hardrockers en tijdsgenoten Uriah Heep. En anderzijds de bluessound een eerherstel gunt. Klassiekers uit de Deep Purple stal, zoals ‘Strange Kind Of Woman’ en ‘Lazy’ doen de harten nog steeds sneller kloppen. ‘Lazy’ kreeg in Warschau een mooie lange intro op viool en toetsen mee, alvorens los te barsten in de gekende melodie als bluesrocker. En de aangename bindteksten van Ian zorgen echt wel voor een leuke beleving vanuit je huiskamer. Ian Gillan laat in de traditional ‘No More Cane On The Brazos’ met gekwelde stem het kippenvel groeien. Met ‘Difficult To Cure’ (Beethoven’s Ninth) voel je even de spirit van Night Of The Proms, voor de ene goedkoop voor de andere leuk toegankelijk met wat solo’s. ‘Anya’, met een trompet intro, laat de grandeur van een orkest horen. De speciale uitvoeringen van ‘Hush’, ‘Black Night’ en het onsterfelijke ‘Smoke On The Water’ laten je ook niet onberoerd. De opname in Warschau was van een uitzonderlijke hoge kwaliteit. Genieten van begin tot einde dus! Nog even meegeven dat deze opname behoort tot een reeks van drie live releases onder de noemer Contractual Obligation: Live in Moscow (Blu Ray), Live in Warzaw (2 CD & digital) en Live in St.-Petersburg (3 LP)

Line-up:
Ian Gillan (Vocals)
Don Airey (Hammond Organ, Keyboards)
Simon McBride (Guitar)
Laurence Cottle (Bass Guitar)
Jon Finnigan (Drums)
Stephen Bentley Klein (Conductor)

Marino Serdons

Amazing live performances from Ian Gillan with Don Airey and a full orchestra. Extremely beautiful live versions of the classic well known Deep Purple songs. Such energy between stage and public! Once again: amazing!

0 Opmerkingen

Matthew Snow: Iridescence

23/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Amber Glow
Blitz
The Exit Strategy
Brood
Jealousy
Bouyantly Bliss
The Change Agent
Venus

Website Artiest
Matthew Snow

Nog uit New York komt het debuut van bassist en componist Matthew Snow, die op deze cd debuteert met zijn sextet. Dat bestaat uit: David Gibson (trombone), Clay Lyons (altsax), Joe Doubleday (vibrafoon), Daisuke Abe (gitaar) en Wayne Smith (drums). Ze brengen hier 8 originele tracks, maar deze zal pas eind volgende maand beschikbaar zijn. Matthew is al zeven jaar bedrijvig op de New Yorkse jazzscène. Opener ‘Amber Glow’ laat een mooi samenspel horen, terwijl ‘Blitz’ speelser overkomt. Swingend kan je ‘The Exit Strategy’ wel noemen, gevolgd door de stemmige ballade ‘Brood’. Vervolgens klinkt ‘Jealousy’ wat funky, maar ‘The Change Agent’ is weer speelser. En “mellow” kan je afsluiter ‘Venus’ heus wel noemen. Fans van “straight ahead jazz” zullen hier van smullen.

Patrick Van de Wiele

Fans of straight ahead jazz will love this debut album.

0 Opmerkingen

Ray Blue: Work

23/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Work
Lift Every Voice and Sing
My Friend And I Took A Walk
Sweet Emma
That’s All
Mellow Mood
Amsterdam After Dark
Teach Me Tonight
Don’t Know Why
Our Day Will Come
Everything Happens To Me
Attitude
That’s All (duo)

Website Artiest
Ray Blue

New Yorker Ray Blue brengt op zijn nieuw album ‘Work’, een fusie van “straight ahead jazz” en ritmische grooves. Deze tenorsaxofonist stond al op het podium met John Gilmore, Dr. Art Davis, Benny Powell, Eddie Henderson, Kirk Lightsey, Charlie Persip Super Band, Clifford Adams, Wycliff Gordon, Bernard Purdie, Steve Turre, Ted Curson, Joe Lee Wilson, Alicia Keys, The Sun Ra Arkestra, Cotton Club All Stars enz. Hij toerde ook mee als lid van The Ray Charles Show. Ray behaalde een graduaat aan de universiteiten van Iowa en Penn University. Zijn debuut ‘Purpose’ kwam er in 2001. Hij stichtte de Cross-Cultural Connection, Inc. om jazzcultuur te promoten. Op deze nieuwe cd wordt hij bijgetreden door Sharp Radway (piano), Jeff Barone (gitaar), Essiet Okon Essiet (bas), Steve Johns (drums), Kirk Lightsey en Benito Gonzalez (piano), Ron Wilkins (trombone), Belden Bullock (bas), en Neil Clark (percussie). De leuke titeltrack, die opent, is één van zijn eigen composities, waarna een uptempo bewerking van ‘Lift Every Voice and Sing’ eraan komt. ‘My Friend And I Took A Walk’ is een “mellow” ballade, waarna ‘Sweet Emma’ me wat doet denken aan The Jazz Crusaders. Een cover van Jimmy Smith’s ‘Mellow Mood’ is de volgende souljazz track, gevolgd door George Coleman’s ‘Amsterdam After Dark’. ‘Don’t Know Why’ is uiteraard bekend door Norah Jones, maar dit is een speelsere versie ervan. En klassieker ‘Our Day Will Come’ kent iedereen, maar hier swingt die nog harder. Verder nog een cover van ‘Everything Happens To Me’. Een cd die me aangenaam verrast heeft, melodieus, die de old school vermengt met souljazz.

Patrick Van de Wiele

This album fuses old school jazz with soul jazz.

0 Opmerkingen

Paul Vernet: Personal Mythology

23/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pregnant Widow
Something I Learned From Jesna Today
My Escape
The Way I’m Wired
Sign
Emily Crying
Black Escalade
Gotta Get A Message
Call Me Crazy
On Pilgrims Way
C’Mon Already
Crumpled Valentine
Seven Sleepers

Website Artiest:
Paul Vernet

Wil je iets speciaal horen? Wel dan ben je bij Paul Vernet aan het juiste adres. De man woont en werkt in het legendarische Woodstock en kent natuurlijk zijn rockklassiekers. Met de jaren heeft hij hiermee een eigen(zinnige) rockstijl ontwikkeld die met geen ander te vergelijken valt. Behalve het slagwerk, speelt en zingt hij op Personal Mythology de hele rimram. Opener ‘Pregnant Widow’ funkt op punkachtige wijze doorheen een verhaal geschreven naar aanleiding van Prince’s overlijden. Heel knap hoe de drums van James Carmichael Dooley de song upliften. Paul Vernet maakt van elke compositie een juweel, muzikaal rijkelijk gestoffeerd. In het trage ‘My Escape’ flikkert de piano aan de hemel en trekken de (synth-)strings je terug naar de aarde. Alle dertien goed, dus pikken we er nog eentje losweg uit: Black Escalade. Een voice-over, ritmewisselingen, verslavende zang en nog eigenzinniger slagwerk. Paul speelt met al de skills die hij ter beschikking heeft en creëert zo een eigen rockology. ‘Call Me Crazy’ kreeg een sterke groove mee en ‘On Pilgrims Way’ opent heel klassiek met viool en piano. ‘Seven Sleepers’ start met een progrock intro van (kerk-)orgel en een haunting voice. Om te ontdekken!
Raadpleeg zeker de website van Paul Vernet voor meer info door de ‘Paulinator’ over elke song: ontstaan, invloeden, betekenis (of bekentenis) van de lyrics.

Marino Serdons

Listen: https://open.spotify.com/artist/5afEqcQqpik94SekozFn6M

You just have to listen to be overwhelmed by Paul Vernet’s Personal Mythology. Groovy, spellbounding, excentric….very special indeed!

0 Opmerkingen

Various Artists: Southern Bred, Mississippi R & B Rockers, Vol. 5

23/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Little Junior Parker & His Blue Flames: Love My Baby
Bo Diddley: Rock ‘N’ Roll
Rufus ‘Hound Dog’ Thomas Jr.: Bear Cat
Hot Shot Love: Wolf Call Boogie
The Sly Fox: I’m Tired Of Beggin’
Otis Spann: I’m Leaving You
Elmore James: Strange Kinda Feeling
Washboard Sam & Big Bill Broonzy: Shirt Tail
Big Ed And His Combo: Biscuit Baking Mama
John Lee Hooker And His Guitar: Huckle Up Baby
B.B. King: Bim Bam
J.B. Lenoir: She Don’t Know
Eddie Taylor: I’m Gonna Love You
Earl Hooker: Frog Hop
The Big Three Trio: Tell That Woman
Little Johnny Jones: Dirty By The Dozen
Willie Dixon & Memphis Slim: Four O’clock Boogie
Little Junior Parker: You’re My Angel
B.B. King: You Upset Me Baby
The Big Three Trio: After Awhile
Big Bill Broonzy And Washboard Sam: All By Myself
Otis Rush: I’m Satisfied
Bo Diddley: My Babe
Muddy Waters: You Need Love
John Lee Hooker: Shake Holler And Run
Snooky Pryor: Boogie Twist
Sam Cooke: Mary, Mary Lou
Jerry Butler And The Impressions: Sweet Was The Wine

Met volume 5 in de ‘Southern Bred, Mississippi R & B Rockers’ valt het doek over de in de Delta geboren bluesartiesten. Sommigen onder hen bleven er en anderen verkasten naar de steden. Sommigen oogsten bekendheid en sommigen gooiden ontgoocheld de handdoek in de ring. Ook op dit volume, biedt samensteller Mark Armstrong weer 28 tracks aan. Tracks die zowel downhome blues als het in de steden geëvolueerde genre laten horen. Songs die ook de aanzet waren voor latere artiesten. Zo coverde Elvis, Little Junior Parker’s ‘Mystery Train’. Parker die dit album opent met het ook wat aan ‘Mystery Train’ verwante ‘Love My Baby’. De bijdragen van Hot Shot Love, echte naam Coy Love, mochten dan minimaal zijn, maar wel kenmerkend voor de Zuiderse blues, getuige hiervan is ‘Wolf Call Boogie’. Washboard Sam en Big Bill Broonzy zullen destijds wel niet gedacht hebben dat hun ritme later de voedingsbodem zou worden voor de rock-‘n-roll. En toch hebben ‘Shirt Tail’ en ‘All By Myself’ die rockende en rollende groove. Vooral ‘All By Myself’ laat horen waar Fats Domino en Johnny Burnette de mosterd haalden. Bassist Willie Dixon was niet enkel verantwoordelijk voor een resem hits, maar maakte ook deel uit van The Big Three Trio, hier met het meerstemmige, door gospel beïnvloedde ‘Tell That Woman’ en ‘After Awhile’. Dixon is ook, samen met Memphis Slim te horen op de piano instrumental ‘Four O’Clock Boogie’. Ook ‘You Need Love’ van Muddy Waters vloeide uit Willie’s pen. Hoor je de overeenkomst met Led Zeppelin’s ‘Whole Lotta Love’?
Daarnaast zijn ook een aantal legendes, zoals Otis Spann, Elmore James, John Lee Hooker, J.B Lenoir, Earl Hooker, B.B. King, hier met een swingend ‘Bim Bam’, Bo Diddley, Sam Cooke en Snooky Pryor met schitterend materiaal aanwezig.
Volume 5 is zonder meer een fraaie afsluiter voor de in de Delta geboren artiesten binnen de ‘Southern Bred, Mississippi R & B Rockers’ serie.

Lambert Smits

Volume 5 closes the series of Delta-born blues artists in the 'Southern Bred, Mississippi R&B Rockers' series. Another formidable album, full of original blues and rhythm & blues recordings.

0 Opmerkingen

Chris ‘Bad News’ Barnes: Live

23/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Back In A Cadillac
You Can't Judge A Book By The Cover
Boom Boom (Out Go The Lights)
Hungry & Horny
Hoochie Coochie Man
Going Down
What's Coming Next
It's Tight Like That
It Hurts Me Too
Keep Your Mind On It
I Drink Alone
Whipping Post
Raise Your Hand

Website Artiest
Cris Barnes

Dat Chris ‘Bad News’ Barnes een live performer is wel duidelijk. Met meer dan 2.000 shows in Chicago's legendarische Second City comedy troupe heeft hij zijn kennis nu overgebracht naar het Blues-concertpodium. Hij was te zien in heel wat tv-shows in de Verenigde Staten, waaronder Saturday Night Live en Seinfeld, waar zijn stock-in-trade een humoristische kijk geeft op het leven, en dit met blues als muzikaal medium. Chris gaf vorig jaar drie memorabele shows op de Legendary Rhythm & Blues Cruise # 32. Daar speelde hij samen met een team van muzikanten, waaronder gitarist Gary Hoey, mondharmonica virtuoos Steve Guyger, Sandy MacDonald (piano), A.J. Pappas (bas), Matt Scurfield (drums), Mark Early (sax), Doug Woolverton (trompet) en Gracie Curran met backingvocals. Grammy Award-winnende producer Tony Braunagel en technicus Johnny Lee Shell van Ultratone Studios en The Phantom Blues Band, die ook aan boord speelden met Taj Mahal, konden de energie van deze shows vastleggen. VizzTone en BratGirlmedia zijn erg trots om het vervolg van Barnes nr.one charts topper, ‘Hokum Blues’ uit te brengen. Chris "Bad News" Barnes' derde album is dus een ‘Live’ registratie. Barnes opent met de soulgevoelige rocker ‘Back In A Cadillac’, zet gezwind de gospelgevoelige boogietrack ‘You Can't Judge A Book By The Cover’, origineel van Willie Dixon en het opwindende en luid meegebrulde ‘Boom Boom’ (Out Go The Lights) in de steigers. Het originele ‘Hungry & Horny’ lijkt wel gebaseerd op Earl King’s ‘Let The Good Times Roll’. Terug naar het rijkelijke songbook van Willie Dixon voor de blues slijper ‘Hoochie Cochie Man’, Don Nix’ classic ‘Going Down’ en Paul Delay’s slow blues ‘What’s Coming Next’. De song ‘It's Tight Like That’ is een Big Bill Broonzy nummer met die typerende Bo Diddley beat. De Chicago blues stamper ‘It Hurts Me Too’ heeft een swampy background, net zoals ‘Keep Your Mind On It’ een Caraïbische vibe heeft. De bluesrocker ‘I Drink Alone’ kwam ooit uit de pen van George Thorogood gevloeid, net zoals het funky ‘Whipping Post’ aan Greg Allman toebehoord.
Steve Cropper’s ‘Raise Your Hand’ zadelt ons finaal op met een Blues Brothers gevoel. Wat hadden we er graag bij geweest op die de Legendary Rhythm & Blues Cruise!

Philip Verhaege

Chris 'Bad News' Barnes gave three memorable shows last year on the Legendary Rhythm & Blues Cruise # 32. There he played with a team of top musicians. In addition to some original songs, he also presented some handsome coves versions. Let the party begin.

0 Opmerkingen

Bo Diddley: Say Man, Back Again

22/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Say Man, Back Again
She’s Alright
Road Runner
My Story
Walkin’ And Talkin’
Crawdad
Gun Slinger
Signifying Blues
Not Guilty
Aztec
Pills
Call Me
You Can’t Judge A Book By The Cover

Bonus Tracks From Bo Diddley Is A Gunslinger:

Ride On Josephine
Doing The Craw-Daddy
Cadillac
Somewhere
Cheyenne
Sixteen Tons
Whoa Mule (Shine)
No More Lovin’
Diddling

From Bo Diddley Is A Lover:

Bo’s Vacation
Congo
Bo Diddley Is A Lover
Bo Diddley Is Loose
Love Is A Secret

De op 2 juni 2008, op 79 jaar overleden Bo Diddley behoeft weinig introductie, Deze vaak kleurrijk uitgedoste, met zijn rode rechthoekige Gretsch gitaar poserende legende, heeft in de fifties ontegensprekelijk bijgedragen tot de ontwikkeling van de rhythm & blues, blues en rock-‘n-roll. Meer nog, Diddley ontwikkelde zijn eigen ritme, beter gekend als de ‘Bo Diddley Beat’ of ‘Jungle Beat’. Een hypnotiserend en monotoon klinkend ritme dat duidelijk verwantschap vertoont met Afrikaanse ritmes. De Diddley Beat inspireerde veel muzikanten en werd vaak gekopieerd, maar zelden bereikte het, het origineel. Op een aantal van de op deze verzamelaar gebundelde songs, hoor je hoe het origineel dient te klinken. Die beat mag dan Bo’s handelsmerk zijn geworden, maar hij had ook wat rhythm & blues en rock-‘n-roll pijlen op zijn boog, zoals blijkt op dit album. Je krijgt niet alleen alle A en B kantjes van de singles die hij op het Checker label uitbracht, maar alle songs van zijn vijfde, in 1968 op de markt gebrachte studio-elpee ‘Bo Diddley Is A Gunslinger’. De eerste track daarvan ‘Gun Slinger’ krijg je als Checker 965 single. Bovendien werden een aantal tracks geput uit zijn album ‘Bo Diddley Is A Lover’. Nummers die vaak in coverversies opnieuw onder de aandacht kwamen. Zo coverden The Animals, The Who, Aerosmith, The Zombies, The Kinks, The Searchers, John Hammond, Van Morrison en The Fabulous Thunderbirds al nummers van deze Amerikaanse pionier.
‘I Don’t Sound Like Nobody’ zo omschreef Bo zelf ooit zijn sound. En gelijk had hij, de originaliteit die hij aan de dag legde, hoor je maar uiterst zelden.

Lambert Smits

Bo Diddley is known for his 'Bo Diddley Beat', although he certainly also influenced the development of rhythm & blues and rock & roll in the fifties. This compilation, covering all the A and B sides, which he recorded from 1959 to 1962, supplemented with the full album 'Bo Diddley Is A Gunslinger' and a number of tracks from the LP 'Bo Diddley Is A Lover' unmistakably show Diddley's originality. ‘I don't sound like nobody’, Bo himself once said, a statement that we fully endorse

0 Opmerkingen

Mean Mary: Cold

22/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Fell Into The Night
Rainy Day
Dark Woods
Cold (House By The Sea)
Snow Falling
Sad November Breeze
Friend I Never Had
Quoth The Mockingbird
April In December
Sparrow
Forevermore

Website Artiest:
Mean Mary

Het zijn barre tijden…en niet alleen omdat de winter voor de deur staat. Wanneer er in acht van elf songtitels een woord staat met een negatieve connotatie, dan spettert er geen vrolijkheid uit je boxen. Toch weet ‘Mean’ Mary James te boeien met exuberant mooi banjo spel als begeleiding voor haar donkere lyrics. Dat deed ze vorig jaar ook al met haar album ‘Blazing’, met iets meer bluegrass. (review op onze site). ‘Cold’ gaat echter intiemer en dieper. Wanneer ze dan ook nog de vioolsnaren aanstrijkt, smelt elke twijfel als sneeuw voor de zon. Een natuurtalent op eender welke ‘string’ met een stem die doet denken aan onze eigen Dani Klein. Een diepe folkstem, en een jazz timbre, dat hunkert naar meer dan 10 miljoen views op You Tube. Integere songs met bravoure én emotionaliteit gebracht. Titeltrack ‘Cold’ doet je bevriezen in je zetel van uitzonderlijke schoonheid. De inspiratie komt ook uit haar nomadische jeugd, haar ouders namen haar op 4-jarige leeftijd mee ‘into the wild’ in North Minnesota aan de Canadese grens. Op 7 jaar gaf ze al concertjes op gitaar, banjo en viool: een wonderkind. Haar jazzy voice huilt dan ook met veel vibratie, samen met haar broer Frank op gitaar en haar moeder als co-writer. Luister ook eens naar ‘Friend I Never Had’ waarin haar uitzonderlijk talent je helemaal vertederd. Een singer-songwriter zoals er maar weinig te vinden zijn. Mooi!?...Heel mooi!

Line-up:
Mary James (Vocals, Banjo, Guitar, Keys, Percussion, Violin)
Nomad (Accordion, Keys, Piano)
Frank James (Twelve String Guitar)
Jim Brown, David Larsen

Marino Serdons

One of the most talented female singer-songwriters. Powerful jazzy voice and sofisticated intimate songs…a new Joni Mitchell on banjo and violin.

0 Opmerkingen

Bob Margolin: This Guitar and Tonight

21/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

This Guitar and Tonight
Evil Walks in Our World
Over Time
Dancer's Boogie
Blues Lover
Good Driving Song
I Can't Take Those Blues Away
Together
Predator

Website Artiest
Bob Margolin

Bob Margolin is geboren en getogen in 1949 in Brookline en begon op 15-jarige leeftijd met gitaar te spelen. Zijn eerste verschijning op plaat was met de Boston gebaseerde psychedelische band Freeborne en het album ‘Peak Impressions’. Steady Rollin’ Bob Margolin was gedurende de periode 1973- ‘80 gitarist bij blueslegende Muddy Waters. Gedurende deze legislatuur heeft Bob vijf albums geregistreerd met Muddy. Ze speelde ook samen in de Martin Scorcese’s film ‘The Last Waltz’. Bob begeleidde in ’77 -samen met Muddy Waters (guitar, vocals), Willie "Big Eyes" Smith (drums), Pinetop Perkins (piano), James Cotton (harmonica) en bassist Charles Calmese, Johnny Winter op het succesvolle album ‘Nothin But The Blues’. In 1980 vormde Bob zijn eigen band en heeft inmiddels ook heel wat eigen materiaal ingeblikt. Nu presenteert de multi-Blues Music Award winnende Bob Margolin met de release ‘This Guitar and Tonight’ zijn eerste volledig akoestische album. Het album is geïnspireerd door zijn 1930s Gibson L-00 parlor-gitaar. Het was Muddy Waters die Bob 40 jaar geleden vertelde dat hij eigenlijk de voorkeur gaf aan akoestische blues. Het idee rijpte bij Amy Brat, van BradGirl Media, om een volledig akoestisch album te registreren. De nieuwe originele nummers vloeiden uit Bob’s pen en voor dit project vond hij in harpmeester Bob Corritore (in de track ‘Blues Lovers’) en gitaarvirtuoos Jimmy Vivino (op ‘This Guitar and Tonight’) meteen zijn soumates voor die één enkele song. Delta blues is de hoofdmoot, met een enkele swing in de composities en gevoelsmatige slow blues. De opnamebenadering is puur, de muziek klinkt oprecht en zonder bombarie. Margolin doet zijn stem huilen, geaccordeerd door zijn dobro slidegitaar, bottleneck en zijn parlor akoestische gitaar. Knap!

Philip Verhaege

The new original songs flowed out of Bob's pen for this project. He found his soulmates in harp master Bob Corritore and guitar virtuoso Jimmy Vivino for a single song. Delta blues is the main part, with a single swing in the compositions and a few emotional slow blues. The recording approach is pure, the music sounds genuine. Margolin does crying his voice, approved by his dobro slide guitar, bottleneck and parlor acoustic guitar. Bob Margolin is just like a good wine. The older he gets, the better he sounds.

0 Opmerkingen

Various Artists: Blink Before Christmas

21/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

James ‘Sugar Boy’ Crawford: White Christmas
Clyde Lasley: Santa Claus Came Home Drunk
Amos Milburn: Christmas (Comes Once A Year)
Nathaniel Mayer: Mr. Santa Claus
Jimmy Charles: Christmasville USA
The Voices: Santa Claus Boogie
Phil Moore: Blink Before Christmas
The Fairfield Four: No Room At The Inn
Johnny & Slam: Santa’s Secret
Hank Ballard: Santa Claus Is Coming
Jimmy McCracklin: Christmas Time Part 2
B.B. King: Christmas Celebration
Marion Williams: When Was Jesus Born
Fat Daddy: Holiday Baby
Babs Gonzales: Rock And Roll Santa Claus
Bill Lacey: Cowboy Santa Claus
Darlene Love: White Christmas
Louis Armstrong: ‘Zat You, Santa Claus
Fenton Robinson: Merry Christmas Darling
Johnny Flamingo: Drive Slow
The Marshall Brothers: Mr. Santa’s Boogie
The Marcels: Merry Twist-Mas
Pearl Bailey: Five Pound Box Of Money
Charles Brown: Please Come Home For Christmas
Enchanters: Mambo Santa Mambo
Buchanan & Goodman: Santa And The Satellite Pt 1
Buchanan & Goodman: Santa And The Satellite Pt 2
Freddy King: This Time Last Christmas
Roy Milton: New Year’s Revolution

Naast Mark Armstrong die het Kerstalbum ‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ samenstelde, waarvan u HIER de review nog eens kunt nalezen, wijdt ook Little Victor zich aan een dergelijk thema-album. Ook hij dook in het rijke verleden van rhythm & blues, blues en soul opnames en pikte er 30 aan Kerstmis gerelateerde opnames uit. Lag de klemtoon op ‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ op rock-‘n-roll, dan besteedt ‘Blink Before Christmas’ ruim aandacht aan blues en rhythm & blues, waardoor beide albums mekaar prachtig aanvullen. Dat valt aan meteen te merken aan de twee uitvoeringen van de klassieker ‘White Christmas’. Zowel de versie van James ‘Sugar Boy’ Crawford, tevens de eerste track, als de uitvoering van Darlene Love hebben een rhythm & blues ondertoon. Met het uptempo en soulvolle ‘Mr. Santa Claus’ presenteert Nathaniel Mayer zich, terwijl je voor een op een instrumentale achtergrond gesproken en een vertellend kerstverhaal, terecht kan bij de titeltrack van Phil Moore. Een mooi samengaan van doo-wop en gospel kleurt dan weer The Fairfield Four’s ‘No Room At The Inn’. Bill Lacey daarentegen steekt ‘Cowboy Santa Claus’ in een country hillbilly jasje. Maar vooral de blues is op deze verzamelaar volop aanwezig. Daar zorgen Jimmy McCracklin, B.B. King, Festons Robinson, Charles Brown en Freddy King wel voor.
Deze ‘Blink Before Christmas’ is een schitterend vervolg op ‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ en ze vullen mekaar prachtig aan. Met beide albums, haal je meteen twee en half uur sfeervolle, niet commerciële aan de kerstperiode aangepaste retromuziek, in huis.

Lambert Smits

Victor Mac distilled 30 Christmas-related blues, rhythm & blues and soul songs from the heydays of these genres. Together with 'The Twelve Rockin' Days Of Christmas' compiled by Mark Armstrong, you immediately get 2 1/2 hours of wonderful atmospheric, retro Christmas music.

0 Opmerkingen

Rachel Harrington: Hush The Wild Horses

21/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Hush The Wild Horses
Child Of God
I Meant To Go To Memphis
The Barn
Drinking About You
Drop Zone
Susanna
Save Yourself
Mekong Delta
Get Out While You Still Can
If wishes Were Horses

Website Artiest:
Rachel Harrington

‘Leuke’ verhalen brengt “the hardest working woman in Americana” (Maverick Magazine). Dood, verslaving, oorlog, ziekte…het passeert allemaal in elf intieme songs. Voor de opnames (in Austin, Nashville, Portland) gebruikte ze aanwezig talent zoals violist Eamon McLoughlin, de home-fiddler van de legendarische Grand Ole Opry. Soberheid overweegt nochtans op dit vijfde album: een beladen voice en subtiele akoestische gitaar. Een zelden keer aangevuld bass of pedal steel. De (enige) rockabilly song ‘Drop Zone’ kan de negatieve sfeer niet wegnemen. In ‘Child of God’ zingt ze over de aanranding op achtjarige leeftijd. Dat tekent. Rachel Harrington kon vorig jaar nog maar eens afkicken van een drankverslaving met de hulp van haar paarden op de boerderij in Oregon. De dood van haar grootmoeder sloeg ook diepe wonden doch opende ook nieuwe inzichten met het vinden van verborgen briefwisseling met haar grootvader. Nu nog laat de Vietnam oorlog sporen achter (‘Mekong Delta’). ‘The Barn’ verhaalt de dood van haar moeder’s grote liefde tijdens die verre oorlog. En wanneer het album eindigt met een treurige fiddle in ‘If Wishes Were Horses’ dreigt ook bij mij een drankprobleem.

Line-up:
Rachel Harrington (Lead Vocals, Acoustic Guitar)
Eamon McLoughlin (Fiddle)
Lloyd Maines (Pedal Steel, Slide Guitar)
Casey Neill (Electric and Resonant Guitar)
Jesse Emerson, Allen Hunter (Upright Bass)
Ji Tanzer (Drums)

Marino Serdons

Painful family stories with a purifying effect on Rachel’s fifth album. Great voice for depressing songs!

0 Opmerkingen

Brody Buster’s One Man Band: Damn! I Spilled The Blues

21/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Old Dog Blues
Bad News
2029
The Wind
The Reason
Alligator Blues
Like 'Em Like That
The Hustle
Week Long
This Time I Got the Blues

Website Artiest
Brody Buster

Brody Buster’s One Man Band heeft voor de Kansas City Blues Society met haast sprekend gemak de 2017 International Blues Challenge gewonnen in Memphis, Tennessee. Hij veroverde ook de tweede stek in de solo/duo competitie en was winnaar in de categorie Harmonica Player. Brody modificeerde het publiek met zijn energieke blues rock-‘n-roll. Zijn sound vestigde ook de aandacht van Kenny Neal, die hem meteen naar zijn studio in Louisiana bracht om het album op zijn nieuwe label, Booga Music uit te brengen. Het is al een lange weg geweest voor deze jonge Kansas City-artiest, die zijn carrière begon als een gevierd mondharmonica-wonder. Brody was naast heel wat grote sterren te zien in talloze nationale tv-shows. Brody Buster was amper zeven jaar oud toen hij als autodidact op een van zijn moeders oude mondharmonica's speelde. Toen wist Brody al dat hij zou jammen op Beale Street in Memphis. Hij ontgroeide al even snel zijn status van muzikale wonderknaap en werd een volleerd multi-instrumentalist/songwriter. Met een uitgebreid muzikaal palet oogstte hij succes in Memphis, en speelde als Brody Buster’s One Man Band in heel wat clubs en internationale festivals. Hij speelde met onder meer Quincy Jones, Chaka Khan, Keb Mo en Lee Oskar. Zelfs blues legende B.B. King had meer dan grote belangstelling voor Brody’s talenten. Op zijn nieuwe project, dat hij gemakshalve One Man Band noemt, hoor je Brody’s knappe stem geaccompagneerd door zijn elektrische gitaar, harp, snare- en kickdrum. De tien tracks werden haast allen in none-take opgenomen en met ‘Old Dog Blues’ bezorgt Brody ons meteen heel wat goosebumps. Het opwindende ‘Bad News’ is ingekleurd door zijn heldhaftige blues harp, net zoals het oplopende en beukende ‘2029’. De folk ballade ‘The Wind’ divergeert met de country blues uit ‘The Reason’, de boogiesongs ‘Alligator Blues’ en ‘Like’ Em Like That’. Het prikkelende ‘The Hustle’, het knappe ‘Week Long’ en het stemming wisselende en afsluitende ‘This Time I Got the Blues’ zijn volgende chapiters op de release.
Hell yeah!

Philip Verhaege (4 ½)

On his new project, which he conveniently calls One Man Band, you can hear Brody's handsome voice complicated by his electric guitar, harp, snare and kick drum. The ten tracks were almost all recorded in none-take and with "Old Dog Blues" Brody gives us immediately a lot of goosebumps. And now, replay please..!

0 Opmerkingen

Various Artists: The Twelve Rockin’ Days Of Christmas

20/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Sabers: A Cool, Cool Christmas
The Jive-A-Tones: Wild Bird
The Moods: Rockin’ Santa Claus
Otis Williams And His Charms: Little Turtle Dove
The Marshalls: Mr. Santa’s Boogie
Donald Woods & The Vel-Aires: Let’s Party Awhile
The Sportsmen: Reindeer Rock
The Four Tunes: Three Little Chickens
Santo & Johnny: Twistin’ Bells
Bobby Day: The Bluebird, The Buzzard & The Oriole
Big Joe Turner: Christmas Date Boogie
Tiny Topsy: Ring Around My Finger
Chuck Blevins, Jack Gale Orchestra And Chorus: Sleighbell Rock
Steve Stannard: Rocking Goose
Kathy And Jimmy Zee: Santa Claus Rock And Roll
Ron Scuderi: Swanee River Shake
Cordell Jackson: Rock And Roll Christmas
Reece Shipley And The Rainbows Valley Boys: Milk Bucket Boogie
Hank Snow: Reindeer Boogie
Jack Hammer With Hugo Peretti And His Orch.: Girl, Girl, Girl
Bobby Helms: Here Comes Santa Claus
Johnny Otis And His Orchestra, Vocals Darby Hicks, Lem Tally: Court Room Blues
Bev Munro & The Rhythm Rascals: Santa Bring My Baby Back
Billy Sproud With The Rock ‘N’ Roll Six: Rock Mr. Piper
Hank Ballard & The Midnighters: Santa Claus Is Coming
Gene Watson And The Rockets: Drummer Boy Rock
Connie Francis: I’m Gonna Be Warm This Winter
Jackie Wilson: I’m Comin’ On Back To You
The Martells: Rockin’ Santa Claus
Billy Fury: My Christmas Prayer

Alhoewel wij Kerstmis op 25 december vieren, is dat niet overal zo. Het hangt er maar van af welke kalender er gehanteerd wordt. Of het nu, zoals bij ons, 25 december of zoals elders, 7 januari is, feit is dat het overal een feest van verbondenheid is. Het geven van geschenken hoort al jaren bij het kerstgevoel. Jammer is echter dat het commercieel aspect meer en meer de bovenhand krijgt en er alzo voorbij gegaan wordt aan de essentie van Kerstmis. Maar goed, dit even terzijde, belangrijker is dit album, dat 30 met Kerst gerelateerde songs bundelt. Samensteller Mark Armstrong heeft met dit album een bedoeling. Feesten, dansen en het ontvangen van cadeautjes is één zijde van Kerstmis, het deel uitmaken van een christelijke viering of het ontspannen al dan niet met een kerstfilm, is de andere zijde. Met dit voor ogen grasduinde Mark andermaal in de rijke collectie van muziek uit de hoogdagen van de rhythm & blues, blanke rock-‘n-roll, hillbilly en doo-wop. Aangezien het album ‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ heet, bevat het ook twaalf pure rockin’ tracks. Die 12 tracks symboliseren de periode die ligt tussen de verschillende momenten waarop het kerstfeest gevierd wordt, namelijk tussen 25 december en 7 januari. Die periode begint met het instrumentale, in 1958 uitgebrachte, van toffe twanggitaar voorziene ‘Wild Bird’ van The Jive-A-Tones, gevolgd door de jumpin’ doo-wop ‘Little Turtle Dove’ van Otis Williams and his Charms. In datzelfde kader past ook ‘Three Little Chickens’ van The Four Tunes. Rockend doo-woppend is de manier waarop Bobby Day feest, terwijl de rauwe stem van Tiny Topster met het in 1957 op de markt gebrachte ‘Ring Around My Finger’, een stevige portie rhythm & blues serveert. Nog een instrumentaaltje komt er met ‘Rocking Goose’ van Steve Stannard. Voor de pianorocker ‘Swanee River Shake’ ging Ron Scuderi duidelijk de mosterd halen bij die andere pianowizzard, namelijk Jerry Lee Lewis. Verder rocken ook Reece Shipley and the Rainbow Valley Boy’s hillbillyend tijdens ‘Milk Bucket Boogie. Jack Hammer staat dan weer paraat met ‘ Girls, Girls, Girls’. Een weetje is dat Jack destijds nog opnames maakte voor het Belgische Ronnex label. Klasbak Johnny Otis laat de blues horen met ‘Court Room Blues’, een dialoog tussen ‘judge and artist’. Het sprookje ‘De Rattenvanger Van Hamelen’ leverde dan weer inspiratie voor Billy Sproud’s ‘Rock Mr. Piper’, waarna Gene Watson and the Rockets met ‘Drummer Boy Rock’, inclusief een heerlijke drumsolo, de twaalf rockende tracks vervolledigen. Maar er valt nog meer te genieten op deze verzamelaar met werk van o.a. The Marshalls, Santo & Johnny, Big Joe Turner, Hank Snow, Hank Ballard & The Midnighters, Jackie Wilson, Connie Francis en Billy Fury.
‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ is de ideale soundtrack voor een zorgeloze kerst en……..dit blinkertje hoeft na de Kerst niet noodzakelijk voor een jaartje in de platenkast te belanden.

Lambert Smits

Twelve sublime rocking tracks symbolize 'The Twelve Rockin' Days Of Christmas. Supplemented with rhythm & blues, doo-wop and a bit of hillbilly, these 30 tracks are the ideal soundtrack for the Christmas period and ........... this album does not necessarily have to be in the recordcase until Christmas 2020!

0 Opmerkingen

Tony McLoughlin: True Native

20/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Blood On Blood
Flying Bird
The Colour Of Spring
True Native
Here Come The Wind
Treeline
Below Zero
If You Were A Bluebird
Mercury

Website Artiest
Tony McLoughlin

De Ierse singer-songwriter Tony McLoughlin promoot alweer zijn zevende studio release. Hij stond ooit op het podium met onder meer Steve Earl, Janis Ian, Tom Paxton, Arlo Guthrie en countryster Lee Roy Parnell .Het album ‘The Contender’ dateert alweer uit 2013, en dat was het descendent van ‘Ride The Wind’ uit 2010. Tijd om zijn nieuw projectalbum ‘True Native’ op het grote publiek los te laten. Samen met de veelgeprezen producer, gitarist, Hammond orgel en harp virtuoos Philip Donneley en zijn Mid Atlantic Rhytm Setion van Joe Gallagher (bas), Gev Barrett (drums) en backing zangeres Jean Anne Chapman Tarleton blikte Tony acht originele songs in, samen met de cover ‘If You Were A Bluebird’, origineel van de legendarische Texaan Butch Hancock. Samen trokken ze naar de Gaf Studios in Tipperary. Het hit potentiele ‘Blood On Blood’ mag de aftrap geven en vindt met het Americana getinte en radiovriendelijke ‘Flying Bird’ de ideale opvolger. Even de country toer op met ‘The Colour Of Spring’ en ‘Treeline’. De titeltrack is dan weer de meest bluesy song. Met een vette knipoog naar Tom Petty spijkeren nummers als ‘Here Come The Wind’ en ‘Below Zero’ zich tussen al dat hemelse. Net zoals de akoestische folky ballade ‘Mercury’, die met gevoelsmatige blues harp is ingekleurd. Knap!

Philip Verhaege

The Irish singer-songwriter Tony McLoughlin is already promoting his seventh studio release. He was once on stage with Steve Earl, Janis Ian, Tom Paxton, Arlo Guthrie and Lee Roy Parnell, among others. Time to release his new project album "True Native" to the general public. Country, Americana and some blues are the benchmark. Handsome!

0 Opmerkingen

Brad Vickers and His Vestapolitans: Twice As Nice

20/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Worried Life Blues
Mississippi Swamp
Love Can Win
Close Together
Coast To Coast
Twice As Nice
Red Dust
Everything I Need
Stealin’ Stealin’
Look A There Look A There
Brooklyn Evenings

Website Artiest
Brad Vickers

Brad Vickers is afkomstig van Pine Barrens, Long Island West End nabij New York. Hij leerde de stiel door te musiceren en te toeren én had platenopnamen met onder meer Jimmy Rodgers, Hubert Sumlin, Bo Diddley, Chuck Berry, Odetta, Sleepy LaBeef, Rosco Gordon en Pinetop Perkins, met wie hij twee Grammy genomineerde albums (‘Born In The Delta’ en ‘Ladies Man’) zou registreren. De plaat ‘That’s What They Say’ dateert alweer uit 2015. Toen Brad Vickers op zoek was naar een "V" -naam voor zijn groep, koos hij voor The Vestapolitans. En daar is een gegronde reden voor. Even terug naar de 19de eeuw toen jongelingen speelden een "parlor-gitaar".
Die instrumentaliteit stond bekend als een "personage" of podium bravoure onderdeel, met secties bedoeld om geluidseffecten te emuleren, net zoals een bugel en opwindende strijdgeluiden. Dit soort stukken werden aangeleerd door gevorderde studenten voor recitals. Belangrijker nog! Het werd gespeeld in "open" tunes. Deze geestdriftige stemming circuleerde bijna onmiddellijk onder artiesten. En hoewel het stuk zelf geen standaard werd, moeten er voldoende uitvoeringen zijn geweest om de naam in omloop te brengen. Tegen de jaren '20 werd de 'Sevastopol' tuning erg populair bij muzikanten uit alle lagen van de bevolking en naarmate de jaren vorderden werd de naam gebogen in allerlei vormen, Vestopol, Vestapool, Vastopol en Bestapol. Bo Diddley zei zelfs dat hij voor het eerst gitaar leerde spelen in "Vastabol" tune. (hij gaf de voorkeur aan open E en zou een capo gebruiken om de sleutel te variëren). Vestapol verwijst dus naar de akkoordstemming - de relatie tussen de open snaren - niet noodzakelijkerwijs naar de sleutel. De meest gespeelde Vestapol-stemmingen zijn D Major (waarbij de afstemming is: DADF # -AD) of E Major (waarbij de afstemming EBEG # -BE is.) Brad gebruikt dus beide stemmingen. Tot zover de verwijzing naar His Vestapolitans!
Nu presenteert Brad Vickers zijn nieuwe plaat ‘Twice As Nice’. Brad opent met Big Maceo Merriweather’s ‘Worried Life Blues’ en de track ‘Mississippi Swamp’ met Mikey Junior op bluesharp. Het soulvolle ‘Love Can Win’ divergeert sterk met Jimmy Reed’s Chicago bluesje ‘Close Together’ In ‘Coast To Coast’. Gastzangeres Margey Peters mag jazzy ‘Twice As Nice’ vocaal gestalte geven. Het instrumentale ‘Red Dust’ is misschien toch wel de vreemde eend in de bijt. Geef ons dan toch maar liever het swingende ‘Everything I Need’, het jugband begeesterde ‘Stealin’ Stealin’ en de rockende klassieker ‘Look A There Look A There’. Margey Peters is terug in het afsluitende ‘Brooklyn Evenings’. Knap!

Philip Verhaege

Roots, blues and a dash of soul, those are the main ingredients for a beautiful release by Brad Vickers.

0 Opmerkingen

Pascal Bokar: American Trails

20/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Blues Don’t Like Nobody
I Wanna See You In My Dreams
I Can Tell
Your Smile Inside My Nights
Let It Groove All Night Long
Everytime I See You There

Website Artiest
Pascal Bokar

Pascal Bokar werd geboren in Parijs maar groeide op in Mali en Senegal. Daar leerde hij het muzikale Afrikaanse erfgoed kennen met zijn typerende instrumentatie. Pascal Bokar studeerde aan de National School of Arts in Dakar, Senegal en aan het National Conservatory van Nice, Frankrijk. Daar zou professioneel aan de slag gaan met Barney Wilen. In 1983 ging hij dan naar het befaamde Berklee College of Music in Boston, MA. Hij ontving de ‘Jim Hall Jazz Master Award’ en trad op met jazz legenden Dizzy Gillespie, Donald Byrd, Donald Bailey en Donald Brown. Een jaar later won hij ook de ‘Outstanding Jazz Soloist Award’, ingeleid door Dizzy Gillespie. Heeft een master diploma op zak bij het Cambridge College, Massachusetts en behaalde een doctoraat Summa Cum Laude aan de Graduate School of Education van de University of San Francisco. Momenteel is hij responsabel voor de faculteit Jazz Studies aan de afdeling Performing Arts and Social Justice van de Universiteit van San Francisco en is ook eigenaar van de Savanna Jazz Club in San Carlos, CA. Vier jaar geleden verschenen zijn debuutplaat 'Guitar Balafonics', om twee jaar later het album 'American Shores' voor te stellen. Nu is er dus ‘American Trails'. Hij opent met Otis Spann’s ‘The Blues Don’t Like Nobody’ en de song kreeg meteen een knappe transpositie. Bokar laat zich begeleiden door een vijftien koppige ritmesectie en dat geeft een bijzonder en extra cachet aan zijn sound. Het soulgevoelige ‘I Wanna See You In My Dreams’ kon zomaar een crooner crossover zijn. Na dit knap duet met Paula Harris komt een balafon de ritmiek gestalte geven in het funky en meeslepende ‘I Can Tell’. Het zomerse ‘Your Smile Inside My Nights’ kon zo uit The Love Boat zijn weggepikt. Geeft ons toch maar het lekker swingende en funky ‘Let It Groove All Night Long’ en ‘Everytime I See You There’. Let’s dance all night long!

Philip Verhaege

Pascal Bokar was born in Paris, France, but grew up in Mali and Senegal. There he got to know the musical African heritage with his typical instrumentation. And that is reflected in its exciting funky African sound!

0 Opmerkingen

Matt Patershuk: If Wishes Were Horses

19/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Blues Don't Bother Me
Ernest Tubb Had Fuzzy Slippers
Horse 1 (For Bravery & Good Fortune)
Sugaree
Circus
Alberta Waltz
Horse 2 (For Lighter Loads)
Velvet Bulldozer
Let's Give This Bottle a Black Eye
Horse 3 (To Know the Future)
Bear Chase
Walkin'
Horse 4 (For Fond Rememberance)
Red Hot Poker

Website Artiest
Matt Patershuk

Ver weg van alle grote steden heeft de Canadese singer-songwriter zich een weg gebaand doorheen zijn muzikale landschap. Matt woont in Alberta en schrijft er haast tien jaar onafgebroken songs. Zijn nieuwe release ‘If Wishes Were Horses’, op het label Black Hen Music, communiceert met zijn voorganger ‘Same As I Have Ever Been’ uit 2017. Steve Dawson stond alweer garant voor een perfecte productie. Samen met Chris Gestrin (toetsen), Jeremy Holmes (bas) en drummer Gary Craig trokken ze naar de Warehouse Studio in Vancouver. Charlie McCoy (harp) en Kristin Weber en Larissa Maestro werden aan boord gebracht om respectievelijk viool, cello en backingvocalen aan de tracks toe te voegen. In tegenstelling tot wat de titel ook pretendeert opent Matt met het country getinte ‘The Blues Don't Bother Me’, om zijn weg te vervolgen met ‘Ernest Tubb Had Fuzzy Slippers’ en ‘Horse 1’ (For Bravery & Good Fortune), met harmonica-legende Charlie McCoy in steun. Naast een bluesy opknapbeurt van Grateful Dead’s ‘Sugaree’ zijn het vooral country, Americana en hemelse smartlap tunes die vorm geven aan de release. De plaat staat bol van hoogtepunten. En dan denken we hier in de eerste plaats aan ‘Alberta Waltz’, het viool geënthousiasmeerde en traag tergende ‘Horse 2’ (For Lighter Loads) en het lapsteel begeesterde ‘Velvet Bulldozer’, ‘Walkin’ en de instrumentale ‘Horse 4’ (For Fond Rememberance) én ‘Red Hot Poker’. Knap!

Philip Verhaege

Mat Patershuk’s new release "If Wishes Were Horses", on the Black Hen Music label, communicates with his predecessor "Same As I Have Ever Been" from 2017. Steve Dawson once again guaranteed a perfect production. Country, Americana and heavenly tearjerker songs shape the release. The album is full of highlights!

0 Opmerkingen

Bruce Channel: Hey! Baby

19/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Run Romance Run
Don’t Leave Me
Will I Ever Love Again
Slow Down Baby
Boy! This Stuff Kills Me
Now Or Never
Hey! Baby
Dream Girl
Breakin’ Up Is Hard To Do
Baby It’s You
Chantilly Lace
Ain’t Got No Home
Sorry Baby
Dream Baby
Since I Met You Baby
Love Me
If I Only Had Known
Baby You’ve Got What It Takes
Number One Man
Come On Baby
Mine Exclusively
Somewhere In This Town
Stand Tough
Oh! Baby
Let’s Hurt Together
No Other Baby
Night People

Bonus Tracks:

Delbert McClinton: Hully Gully
The Two Smith Brothers: Let Your Mind Roll On
The Two Smith Brothers: Cherry Wine

Website Artiest
Bruce Channel

Bruce Channel mag dan misschien als ‘one hit wonder’ bestempeld worden, maar eigenlijk had hij heel wat meer in zijn mars. Akkoord, het enige van hem gekende nummer is ‘Hey! Baby’, maar dit 30 tracks tellend album, werpt ook het licht op zijn andere songs. Op 26 november 1940 geboren als Bruce McMeans in Jacksonville, Texas, kreeg hij al vlug de muziekmicrobe te pakken. Zijn vader speelde harmonica en zijn broers speelden gitaar. Bruce’s neef die bij het gezin inwoonde, leerde hem enkele akkoorden, zodat Bruce reeds aardig met de snarenplank overweg kon, toen hij naar school ging. Als tiener startte hij zijn eigen countryband, waarmee hij lokaal optrad in jeugdclubs, scholen en bars en toen hij zeventien was stond hij op de Louisiana Hayride in Shreveport, Louisiana. In 1959 nam hij ‘Run Romance Run’ / ‘Don’t Leave Me’ op, wat meteen zijn platendebuut was. Datzelfde jaar schreef hij samen met Margaret Cobb, een lokale songwriter, een aantal nummers, waarvan ‘Hey! Baby’ hem wereldwijde bekendheid zou bezorgen. In Engeland stond hij zelfs vier weken op nummer 2 in de hitparade. Voor een Engelse tournee werd Bruce’s band aangevuld met Delbert McClinton op mondharmonica, dit om de sound van de plaat, ook live waar te maken. Tijdens zijn verblijf in Engeland, nam Delbert trouwens voor Decca ‘Hully Gully’ op, waar Bruce als backing vocal mocht fungeren. Ook in Engeland werd ‘Let Your Mind Roll On’ / ‘Cherry Wine’ opgenomen onder de naam The Two Smith Brothers. Dat waren niemand minder dan Bruce en Delbert in een duet. Nummers die allen terug te vinden zijn op deze schijf, naast een aantal zeker niet minderwaardige nummers, die niet alleen blijk geven van Channels songschrijverstalent, maar ook van zijn kennis om de voor hem juiste covers te kiezen. Jerry Lee’s ‘Chantilly Lace’, Roy Orbison’s ‘Dream Baby’ en Clarence ‘Frogman’ Henry’s ‘Ain’t Got No Home’ maken dit duidelijk. Heerlijke fifties en sixties pop sporadisch gekruid met licht verteerbare rock-‘n-roll en rockabilly, dat is in een notendop waar het repertoire van Bruce Channel voor staat.
Als toemaatje nog even vermelden dat het hit potentieel van ‘Hey! Baby’ nog steeds intact is. Dat bewees dj Ötzi in 2000, toen van zijn danceversie meerdere miljoen exemplaren verkocht werden.

Lambert Smits

Bruce Channel is too often incorrectly labeled as a 'one-hit-miracle'. He may mainly be known for 'Hey! Baby ', but Bruce was capable of much more. Delicious fifties and sixties pop, spiced with easily digestible rock & roll. Nice album with a mix of original songs and well-chosen covers.

0 Opmerkingen

Janiva Magness Sings John Fogerty / Change In The Weather

19/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Change In The Weather
Lodi
Someday Never Comes
Wrote A Song For Everyone
Don’t You Wish It Was True
Have You Ever Seen The Rain
Bad Moon Rising
Blueboy
Fortunate Son
Deja Vu (All Over Again)
A Hundred And Ten In The Shade
Lookin’ Out My Back Door

Website Artiest
Janiva Magness

Janiva Magness hoeft bij de doorwinterde blues fanaat allang geen betoog meer. De uit Detroit afkomstige Janiva is na Koko Taylor de tweede vrouwelijke blues artiest die door The Blues Foundation werd bekroond met de B.B. King Entertainer of The Year award in 2009. Inmiddels puilt haar prijzenkast werkelijk uit. Maar haar levenswandel ademt werkelijk de blues uit. Als tiener verloor ze haar beide ouders en raakte danig op de dool. Ze werd geplaats in heel wat pleeggezinnen en werd op haar 17de zwanger. In eerste instantie werd Janiva geïnspireerd door haar vaders rijkelijke platencollectie. Maar de minderjarige Magness woonde een concert bij van Otis Rush in Minneapolis, en dat zou haar leven een geheel andere passus meegeven. Ze studeerde voor ingenieur, werkte in de Saint Paul opnamestudio en verzorgde de backingvocals voor Kid Ramos en R.L. Burnside. Dit alles leidde haar uiteindelijk naar Phoenix, Arizona waar ze haar eigen band The Mojomatics oprichtte. Na ‘Love Wins Again’ uit 2016 verscheen dan ‘Blue Again’. Vorig jaar was er het succesvolle ‘Love Is An Army’. Nu is er Janiva Magness Sings John Fogerty /Change In The Weather’, dat wordt uitgebracht door het label Blue Élan Records. Het herbergt twaalf nummers die zijn geconstrueerd uit de rijkelijke catalogus van de Creedence Clearwater Revival en John Fogerty. Janiva koos Grammy-genomineerde producer Dave Darling om haar vijftiende album te produceren. De opener ‘Change In The Weather’ komt uit ‘Eye Of The Zombie’ uit 1986, maar ook Creedence-hits als ‘Lodi’, ‘Bad Moon Rising’, hier in een duet met country songsmith Sam Morrow, én ‘Have You Ever Seen The Rain’ ontbreken niet. Taj Mahal komt meezingen op het Delta blues begeesterde ‘Don’t You Wish It Was True’, een song uit Fogerty’s album ‘Revival’. Van het soul geënthousiasmeerde ‘Someday Never Comes’, de blues ballade ‘Wrote A Song For Everyone’ en ‘Blueboy’ gaat het naar de rocker ‘Fortunate Son’. Het schitterende ‘Deja Vu’(All Over Again) brengt ons alweer naar het Creedence posttijdperk. Van de ballade ‘A Hundred And Ten In The Shade’ gaat het dan gezwind naar de classic ‘Lookin’ Out My Back Door’. Schitterend!

Philip Verhaege

Janiva Magness gives its own twist to John Fogerty's and CCR's songbook. Brilliant!

0 Opmerkingen

Wentus Blues Band with Duke Robillard: Too Much Musterd!

18/10/2019

0 Opmerkingen

title 0

Tracks:

Stayed at the Party
2:19
Judgement Day
First We Take Manhattan
She's a Killer Hot Blonde
Right in Your Arms
Too Much Mustard
She Made My Mind
I Hear You Knockin
Miranda
You Got My Love
Selma
Feels So Bad
Where Have All the Songbirds Gone
Passionate Kiss

Website Artiest
Wentus Blues Band

Wentus Blues Band had in 2007 het indrukwekkende live-jubileum album ‘Family Meeting’ in de aanbieding. Het was een ernstige tendentie met medewerking van onder meer Kim Wilson, Eric Bibb, Omar Dykes, Lazy Lester en wijlen Eddie Kirkland. Dit Finse sextet vierde hun 25ste verjaardag met de swingende release ‘Woodstock’. De samenwerking tussen Wentus Blues Band en blueslegende Duke Robillard begon in 1987 in hun thuisland, toen de jonge band opende voor ‘the master himself’. Duke Robillard was ook te gast bij het dertig jarig jubelfeest van de band, en samen toerden ze doorheen Zweden. Nu is er het samenwerkingsproject 'Too Much Mustard!', dat uiteraard werd geproduceerd door Robillard en opgenomen door Jack Gauthier in de Lakewest Recording Studio in West-Greenwich, RI. Een Robillard-schilderij vormt zelfs het albumhoesje. Het resulterende album is een muzikaal genot waarin het speelplezier er gewoon van af druipt. Bassist Robban Hagnäs, gitaristen Niko Riippa en Duke Robillard, Pekka Gröhn (piano en Hammond orgel), vocalist Juho Kinaret en drummer Daniel Hjerppe blikten vijftien onvolprezen blues songs in. Die zijn een amalgama van originele nummers en enkele fijn uitgekozen coverversies. Zo zetten ze Tom Waits’ ‘2:19’, het zwoele ‘First We Take Manhattan’ van Leonard Cohen, Chuck Willis’ pianoboogie ‘Feels So Bad’ en Robert Johnson’s ‘Judgement Day’ wel zeer makkelijk naar hun hand. Maar ze openen verassend met het gospel getinte ‘Stayed at The Party’. Maar ook in authentieke songs als de rocker ‘She’s a killer Hot Blond’, de slow blues 'Right In Your Arms', het zuiderse 'Miranda' en ‘You Got My Love’ én de meerstemmige ballade 'Selma' kan de band zijn gading vinden. De swingende titeltrack ‘Too Much Mustard!’, het jazzy ‘She Made My Mind’ én 'Passionate Kiss' hebben dan weer credits Duke Robillard. De release ‘Too Much Mustard!’ is een solide blues album!

Philip Verhaege

The resulting album is a musical delight in which the playing pleasure simply drips off. All this is an amalgam of original songs and some carefully selected cover versions. The release "Too Much Mustard!" is a solid blues album!

0 Opmerkingen

Various Artists: Let’s Make Every Day A Christmas Day

18/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Charles Brown: Christmas In Heaven
Julia Lee And Her Boy Friends: Christmas Spirits
Aretha Franklin: Blue Holiday
Oscar McLollie And Her ‘Honey Jumpers’
Lionel Hampton And His Orchestra: Merry Christmas Baby
Charles Brown: Christmas Comes But Once A Year
Mabel Scott: Boogiewoogie Santa Claus
The Marquees: Christmas In The Congo
Huey Piano Smith And His Clowns: Silent Night
Freddie King: Christmas Tears
Charles Brown: Christmas Questions
Johnny Moore’s Three Blazers: Christmas Letter
Jimmy Witherspoon: Christmas Blues
Brook Benton: This Time Of The Year
The Moonglows: Just A Lonely Christmas
Charles Brown: It’s Christmas Time
Bull Moose Jackson: I’ll Be Home For Christmas
Sugar ‘Chile’ Robinson: Christmas Boogie
Smokey Hogg: I Want My Baby For Christmas
Sonny Boy Williamson: Sonny Boy’s Christmas Blues
Charles Brown: Let’s Make Every Day A Christmas Day
John Lee Hooker: Blues For Christmas
‘Little Willie’ Littlefield: Merry Xmas
Freddie King: I Hear Jingle Bells

Baal jij er ook van wanneer men je tijdens het eindejaar shoppen in de winkelstraten met Bing Crosbys en Helmut Lottis om de oren slaat? Eenmaal terug thuis, ben je enerzijds opgelucht, maar anderzijds mis je, misschien zonder dat je er bij stilstaat, toch de kerstsfeer. Wel, niet getreurd want deze Jasmine verzamelaar biedt dé oplossing. Rhythm & blues, al dan niet met een licht jazzy randje, blues, doo-wop en zelfs een snuifje rock-‘n-roll brengen soelaas. 24 kleppers, waaronder Charles Brown, hier maar liefst met 5 songs, Aretha Franklin, Lionel Hampton, Mabel Scott, Huey Piano Smith, Freddie King, Brook Benton, Sonny Boy Williamson en John Lee Hooker serveren u hun originele kerstliedjes uit de veertiger, vijftiger en zestiger jaren.
Met dit album in de speler, verban je niet alleen de obligate kerstsongs voor eens en voor altijd naar het verdomhoekje, maar zorg je, zeker nu retro hoogtij viert, voor een kerstsfeer zoals je nog nooit beleefde.

Lambert Smits

Atmospheric rhythm & blues, blues, doo-wop and rock & roll Christmas songs from the fourties, fifties and sixties, by legends as Charles Brown, Aretha Franklin, Lionel Hampton, Mabel Scott, Huey Piano Smith, Freddie King, Brook Benton, Sonny Boy Williamson and John Lee Hooker. Merry X-mas!

0 Opmerkingen

Freeloader: The Path Of Least Resistance

18/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Let's Give Love Another Try
Back Of The Line
The Thing To Do
Nobody Gives A Fuck
Halfway Decent
Rag Doll
Chick A Boom Boom
The Highland Fling
Will It Go Round In Circles
Ten Songs Make an Album

Website Artiest
Freeloader

Freeloader zijn vier muzikale oldtimers uit de Boston-muziekscene. Nat Freedberg zanger, songwriter en gitarist, drummer Jim Janota, gitarist Charles Hansen en bassist Jim Haggerty vormen samen de ritmesectie. Freedberg bracht onlangs het soloalbum ‘Better Late Than Never’ uit. Maar hij bleef ook nummers schrijven die meer rock-getint waren, en niet echt pasten bij de stijl van zijn onlangs uitgebrachte solo-album. Dus keerde Freeberg terug naar de studio met producer Ducky Carlisle en rekruteerde de eerder genoemde bandleden. Als ervaren rockveteranen jammen ze tien nummers bij elkaar. Er staan twee covers op de plaat, ‘Rag Doll’, van The Four Seasons en de funk klassieker ‘Will It Go Round In Circles’ van Billy Preston. Songs die Freeloader naar hun hand zetten en herwerkten met die typerende gitaarrockriffs.
De garagerocker ‘Ten Songs Make an Album’, werd zelfs neergepend de dag voor de opnamen. De rocker ‘Let’s Give Another Love Another Try’ mag een open deur intrappen. Knappe gitaarriffs en beukend slagwerk vormen de basis en die horen we ook in ‘Back Of The Line’ en ‘The Thing To Do’. De punkrocker ‘Nodody Gives A Fuck’, het beladen ‘Halfway Decent’ en ‘Chick A Boom Boom’ zijn volgende twin-gitaar rockers op de release. Knappe rockplaat!

Philip Verhaege

Freeloader is a new 4-piece band from Boston that makes '70s-style, two-guitar rock... "instant classic" is the phrase that comes to mind. Killer songs, amazing sounds. Nat Freedberg (The Upper Crust, Titanics, Satanics) is the main songwriter, guitarist and vocalist. Jim Janota (also of The Upper Crust, Bags) is the drummer. Jim Haggerty on bass, Charles Hansen on lead guitar.
These guys are some of the best rock players to come out of Boston. Produced by three-time Grammy-winner Ducky Carlisle.

0 Opmerkingen

Jesse Malin: Sunset Kids

18/10/2019

0 Opmerkingen

detail album

Tracks:

Meet Me At The End Of The World Again
Room 13
Chemical Heart
When You’re Young
Promises
Do You Really Wanna Know
Dead On
Shane
Shining Down
Friends In Florida
Gray Skies Look So Blue
Revelations
Strangers & Thieves
My Little Life

Website Artiest
Jesse Malin

Jesse Malin komt uit Queens, New York en speelde zich als tiener in de kijker bij bands als Heart Attack en de hardcore én punkrock formatie D Generation. Zijn solodebuut ’The Fine Art Of Self Destruction’ registreerde hij in amper drie dagen en vond in de grote Ryan Adams de ideale producer. Maar hij is niet in een vaatje te drukken. Neen, hij divergeert al even makkelijk van punkrock over melodieuze popmuziek. Vier jaar geleden had Malin op amper acht maanden tijd twee albums. Nu is er dus ‘Sunset Kids’, dat veertien tracks herbergt. Het eerste idee was om een duetplaat met Lucinda Williams in de stijgers te zetten, maar om een onbekende reden ging de deal niet door. Lucinda pende wel twee songs en is verantwoordelijk voor de productie. De single ‘Room 13’ is een met donkere tekst overgoten zweemzoete en melodieuze song. Vrolijker wordt het met het subtiele Tex-Mex getinte ‘Chemical Heart’. Het nummer ‘Shining Down’ is met een vette knipoog naar Tom Petty. Maar in ‘Shane’ komt Pogues zanger Shane MacGowan de sectie vervoegen. De bluesrocker ‘Dead On’ is een knap duet met Lucinda Williams. De country ballade ‘Promises’, de opwindende R&B song ‘Do You Really Want Know’ en de rocker ‘Strangers & Thieves’, met de fabuleuze Billie Joe Armstrong van de band Green Day op gitaar, zorgen voor de nodige diversiteit. Het nummer ‘Revelation’ verscheen in diverse muzikale vormen op eerder uitgebracht solowerk, net zoals de openingssong ‘Meet Me At The End Of The World Again’, dat een single was in 2017. Hopelijk zien we Jesse Malin snel op onze podia!

Philip Verhaege

Jesse Malin can not be pushed into one single barrel. No, he just as easily diverges from punk rock to melodic pop music. Four years ago Malin had two albums in just eight months. So now there is "Sunset Kids", which houses fourteen tracks. Handsome release !

0 Opmerkingen

Tim Grimm & The Family Band: Heart Land Again

17/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

Staying In Love
That Old Man
Too Hard Drivin’
Better Days
She Remembers
Carter’s Blues
Down The Road
Sowin’ On The Mountain
Perfect Getaway
80 Acres
Love More
Pumpkin The Cat

Website Artiest:
Tim Grimm
https://www.timgrimm.com/

Eenvoud straalt uit van singer-songwriter Tim Grimm. Ooit een gelauwerd film- en theateracteur, nu een farmer in Indiana met een gitaar en een hart voor ‘het land’ oftewel moeder Aarde. Redelijk onbekend in België, wel een graag geziene en gehoorde muzikant in Nederland. Er gaat geen jaar voorbij of Tim speelt in enkele zalen en clubs bij onze Noorderburen. Zijn liefde voor Nederlands rijke geschiedenis uitte zich in 2013 op het album ‘Turning Point’ met twee gerelateerde songs: een moord in Drenthe en het Anne Frank Huis in Amsterdam. Zijn debuut ‘ Heart Land’ stamt uit 1999 en was volgens zijn zonen Jackson en Connor aan een upgrade toe: vandaar ‘Again’ in de titel. Niet verwonderlijk dat de hele familie, ook vrouw Jan Lucas, meespeelt op dit ontroerende kleinood.
Opener ‘Staying In Love’ is wel een recente song met een nostalgische terugblik op de dood van zijn vader enkele jaren geleden. Ook ‘Love More’, over de moeilijkheden als natie, is een nieuw. De rest van het album werd onder het stof uitgehaald en ziet gelukkig nieuw leven én nieuwe fans.
Al 20 jaren geleden nam Tim Grimm afscheid van het drukke stadsleven en vestigde hij zich op het platteland in zijn geboortestreek. Dat land inspireert Tim Grimm nog steeds in zijn volkse benadering. Eenvoudige songs, lichtjes opgefleurd met een akoestische snaar of piano, rijkelijk verhalend over de manier van leven die langzaam verdwijnt.
Heart Land Again herbergt de volkse rijkdom om ‘traditionals’ voor de toekomst te worden. Oh ja, ‘Carter’s Blues’ is er al eentje.
Live te horen op 18 okt. 2019 in Spijkerboor, 25 okt. in Ottoland en 27 okt. in Aalsmeer. Meer concerten in april/mei 2020 , zie website https://www.timgrimm.com/

Line-up:
Tim Grimm (Vocals, Guitar)
Connor Grimm (Upright and Electric Bass, Vocals)
Jackson Grimm (Guitars, Banjo, Mandolin, Harmonium, Vocals)
Jan Lucas-Grimm (Harmonica, Vocals)

Guests:
Dan Lodge-Rigal (Piano)
Ben Lumsdaine (Percussion)
Krista Detor (Queen of the ‘oohs’)

Marino Serdons

Beautiful narrative folksongs with love to the farmer’s country. Traditionals for the next century?

0 Opmerkingen

Twisted Rod: One In A Million

17/10/2019

0 Opmerkingen

DETAIL ALBUM

Tracks:

She’s A Hurricane
Wait A Minute Honey
Electrified
Rainy Days
Shuffle Your Feet
One In A Million
I Wanna Bop
The Great Sheikh
Love Is My Business
The Place Was Jumpin’
My Pretty Baby
Young & Wild
I’m Gone

Website Artiest
Twisted Rod

Wie er nog aan zou twijfelen, rockabilly is niet alleen van alle tijden, maar ook van alle landen. Daar is deze uit Praag komende Twisted Rod het levend bewijs. De band is een driemansformatie, die bestaat uit Filip Nesvadba op gitaar en zang, Petr ‘Speedy’ Novak op staande bas en Ondrej Vratny aan de drums. Met uitzondering van twee nummers, namelijk ‘Love Is My Business’ en ‘Young & Wild’ zijn alle nummers trouwens van de hand van Filip, die trouwens een meester is in het schrijven van songs, die met één voet in de fifties staan en met de andere voet in 2019. In 2014 debuteerde de band met het album ‘Bring It On Home’, daarna volgde ‘Boozin’ And Boppin’’ en nu is er ‘One In A Million’. Meteen valt de energie op, waarmee deze gasten de 13 songs op ons loslaten. Zo introduceert Ondrej met een korte solopartij ‘She’s A Hurricane’, dat al spoedig op dreef komt wanneer de slappin bass van Petr en Filips gitaar en krachtige stem op de proppen komen. Met opvolger ‘Wait A Minute’ schakelen de heren nog een versnelling hoger. Met een klokvaste ritmesectie als basis, gaat Filip er nu volledig voor. Zijn leadgitaar en zijn zelfzekere zang grijpen je genadeloos bij je nekvel en dat nekvel laten zij voor de rest van het album, niet meer los. Heerlijk is tevens de met wat poppy invloeden op smaak gebrachte titeltrack, waarna het met ‘I Wanna Bop’ tijd is voor……….juist! Een hoogvlieger is zeker het met Oosterse invloeden doorspekt ‘The Great Sheikh’. Lekker wild gaat het eraan toe op ‘My Pretty Baby’, met Filips in een lichte echo gemarineerde stem. Jammer genoeg zit het er met de rockabilly boogie ‘I’m Gone’ op. Geen probleem, want onze vinger drukt al de ‘repeat’ knop in.

Lambert Smits

Sublime rockabilly from this trio from Prague. Apart from two songs, all songs are written by singer and guitarist Filip Nesvadba. Filip understands the art of giving a contemporary twist to his songs, which are based on the authentic rockabilly from the fifties. If you thought Prague had no rockabilly to offer. Be ashamed and quickly purchase this one from Twisted Rod. You will not be disappointed!

0 Opmerkingen

<<Vorige

Volgende>>

CD REVIEW BLOG

Ian Gillan Orchestra with The Don Airey Band – Live In Warzaw (Contractual Obligation #2)

Matthew Snow: Iridescence

Ray Blue: Work

Paul Vernet: Personal Mythology

Various Artists: Southern Bred, Mississippi R & B Rockers, Vol. 5

Chris ‘Bad News’ Barnes: Live

Bo Diddley: Say Man, Back Again

Mean Mary: Cold

Bob Margolin: This Guitar and Tonight

Various Artists: Blink Before Christmas

Rachel Harrington: Hush The Wild Horses

Brody Buster’s One Man Band: Damn! I Spilled The Blues

Various Artists: The Twelve Rockin’ Days Of Christmas

Tony McLoughlin: True Native

Brad Vickers and His Vestapolitans: Twice As Nice

Pascal Bokar: American Trails

Matt Patershuk: If Wishes Were Horses

Bruce Channel: Hey! Baby

Janiva Magness Sings John Fogerty / Change In The Weather

Wentus Blues Band with Duke Robillard: Too Much Musterd!

Various Artists: Let’s Make Every Day A Christmas Day

Freeloader: The Path Of Least Resistance

Jesse Malin: Sunset Kids

Tim Grimm & The Family Band: Heart Land Again

Twisted Rod: One In A Million

Archives

Categories