Category: Afrobeat - KEYS AND CHORDS

Solomane Doumbia: Ségou to Lagos

17/3/2023

Afbeelding

DETAIL ALBUM

Tracks:

Baga Kanjo
Diarabi
Segou to Lagos
Kele
Farafina
Nekela
Muso
Lamini

Website Artiest:
Xango Music

Afrikaanse muziek blijft nog steeds onderbelicht in onze contreien. Nochtans mag men hun invloed op de Westerse rockscène niet onderschatten. Peter Gabriel had dat met de Womad-concerten goed begrepen. Die kruisbestuiving speelde of speelt evenzeer op het zwarte continent. Solomane is een Malinese gitarist/composer/percussionist die een brug slaat tussen thuisland Mali en grote buur Nigeria, vandaar de titel ‘Ségou to Lagos’.
Naast de typische Afrikaanse mannelijke zangstijl wordt de luisteraar verrast met de gekende koperblazers, maar ook met een psychedelische fluit die een rijkelijk cachet geven aan de nummers. Hiermee treed Solomane in de voetsporen van zijn illustere voorganger Tidiani Koné. Deze laatste richtte in 1969 samen met een lokale stationschef een bandje, Le Rail Band de Bamako. Ambiance verzekerd aan het stationsbuffet. Jaren later zorgde Mory Kanté voor een reünie met de gekende hit Yéké Yéké.
Solomane Doumbia mag om dit album dan misschien geen hit scoren, zijn bijdrage aan het uitbouwen van de afro beat mag zeker niet onderschat worden. Opvallend is het mooie akoestische gitaarspel van Nathaniel Dembele. Het album ‘Ségou to Lagos’ zal zeker menige muziekliefhebber boeien.

Marino Serdons

Afbeelding

Tribute to the late Tidiani Koné, founder of the traditional Mali afro beat. Solomane composed beautiful layered songs which confirms the musical connection between Mali and Nigeria.

Fela Ransome-Kuti and The Africa ’70 with Ginger Baker – Live! (50th Anniversay Reissue).

4/2/2022

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Let’s Start
Black Man’s Cry
Ye Ye De Smell
Egbe Mi O (Carry Me I Want To Die)
Ginger Baker and Tony Allen Drum Solo, Part I
Ginger Baker and Tony Allen Drum Solo, Part II

In deel 837 van ‘schaamteloze bekentenissen als zogenaamde muziekliefhebber’: ik ken niets van Fela Kuti. Nigeriaanse muzikant, veelzijdig, baanbrekend, heilige huisjes-slopend, uiteraard en stop de klok, maar niets van de muziek. Tijd voor verandering. Bij Knitting Factory Records/Partisan Records verschijnt heden een ‘50th Anniversary Reissue’ van de jamsessie die Kuti met Creamdrummer Ginger Baker opnam in 1971. Zowel Kuti als Baker zijn ondertussen helaas wijlen, maar hun muziek leeft voort. ‘Ye Ye De Smell’ is een insane nummer van bijna vijftien minuten, een duivelse samba die je in trance zal brengen. Volledig nuchter is het al een trip, maar wie nét een zware joint heeft opgestoken heeft allicht het idee dat Beelzebub of Lucifer hem-haar-die persoonlijk komt begroeten. Deze heruitgave is verzorgd: twee drumsolo’s als bonustracks, twee rode vinylschijven en een mooie ets van het artwork op kant 4.
Voor uw dienaar is ‘Live!’ eigenlijk iets te repetitief van aard – het geniale zit in de groove, het zweet, het speelplezier, het beheersen van de instrumenten, niet in de lyrics. Er zijn nauwelijks lyrics, zelfs. De muziek is alles. De muziek als bezwerende betovering. Grote klasse van twee grotere meneren, maar nét niet mijn cup of tea.

Julian De Backer

Foto

Part 837 in the neverending series ‘shameful confessions of an alleged music lover’: I know nothing about Fela Kuti. Nigerian musician, versatile, trailblazing, sure, but his musical output draws a blank. Time to address said oversight. Knitting Factory Records/Partisan Records issues a ‘50th Anniversary’ re-release of a jam session Kuti recorded with Cream drummer Ginger Baker in 1971. Both Kuti and Baker have kicked the bucket in the interim, but their music lives on. ‘Ye Ye De Smell’ is an insane track of nearly fifteen minutes long, a devilish samba that will entrance you. Quite the trip without substances, and a surefire invitation to a meeting with Beelzebub and/or Lucifer for those who prefer mind-expanding drugs. This re-release is well done: two drum solo bonus tracks, two red vinyl records and a nice rendition of the artwork as an etching on side 4.
Yours truly found ‘Live!’ a little too repetitive – the genius is in the groove, the sweat, the joy of the players, the command of the instruments, never in the lyrics. What lyrics, one could ask. The music is everything, the music as an enchanting incantation. Great stuff from two giants of music, but not entirely my cup of tea.

ORCHESTRE-POLY RYTHMO DE COTONOU DAHOMEY: LE SATO

24/6/2021

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gan Tche Kpo
My Love
Gnonnou Ho
Min E Wa…We Non Dou

Website Label
ACID JAZZ

Het Britse label Acid Jazz heeft een exclusieve licentieovereenkomst afgesloten met Albarika Store. Deze laatste is een legendarisch platenlabel, dat de sound van Benin en eigenlijk gans West Afrika en ver daarbuiten, gedefinieerd heeft. De originele vinylplaat dateert al uit 1974, en is aldus één van de eerste releases op dat label. Sato is de term voor de traditionele ritmes die de Vodun (ofwel voodoo) rituelen en ceremoniën in Benin ondersteunen. Het uitvoeren van deze Sato is gereserveerd voor deze heilige rites, die de geesten van de doden oproepen, verscheidene dagen kunnen duren en honderden mensen aantrekken. Buiten Vodun mogen die dan ook niet gespeeld worden. Daarbij wordt een grote ceremoniële drum gebruikt, die meer dan anderhalve meter hoog is. Deze drum wordt bespeeld met houten stokken, terwijl de drummer danst. De Sato drummers worden ondersteund door percussionisten en andere drummers die kleinere drums bespelen. Samen creëren ze een uniek polyritme, in laagjes, dat een trance opwekt. Het orkest wordt geleid door Prince Melome Clement. Hoe dan ook, het klinkt als psychedelische Afrobeat met een vleugje funk. Op deze vinylplaat staan langs beide zijden 2 tracks, dus 4 in totaal. Een interessant en speciaal item voor wie van wereldmuziek en Afrobeat houdt!

Patrick Van de Wiele

Foto

This reissue contains Sato, which is the term for traditional rhythms from Benin. Sato is played during voodoo rituals and ceremonies on a special drum. The British label Acid Jazz signed an exclusive license agreement with the original label Albarika Store. The music can be catalogued as psychedelic Afrobeat with a hint of funk. An interesting and special item for those who love world music and Afrobeat!

Femi & Made Kuti: Legacy+

3/3/2021

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks: CD/LP 1 Femi Kuti –Stop The Hate

Pa Pa Pa
As We Struggle Everyday
Stop The Hate
Land Grab
Na Bigmanism Spoil Government
You Can’t Fight Corruption with Corruption
Show Of Shame
Privatization
Young Boy Young Girl
Set Your Minds And Souls Free

Tracks: CD/LP 2 – For(e)ward

Free Your Mind
Your Enemy
Blood
Different Streets
Higher You’ll Find
Hymn
Young Lady
We Are Strong

Website Artiest:
Femi & Made Kuti

Ter nagedachtenis van hun (groot)vader Fela Kuti blazen en roffelen Femi en zoon Made de afrobeat uit de Nigeriaanse bush. De story van Fela Kuti leest als een verhitte politieke roman waarbij zijn huwelijk met 60 vrouwen tegelijkertijd een beeld schetst van de toenmalige cultuur. Zijn zoon Femi blies in 1997 sax op zijn begrafenis, ook het overheersende instrument op cd/lp 1 ‘Stop The Hate’. Het album swingt doch blijft niet verstoken van politiek engagement. Ritmisch heel sterk dansbaar én toch een boodschap brengen: zoals alleen Afrikanen kunnen. Een funky benadering van de afrobeat met zoon Made op bas en percussie. Een legacy zou niet volledig zijn mocht zoon Made zijn grootvader niet gedenken met een hedendaagse benadering van afrobeat op cd/lp 2 ‘For(e)ward’ . Het engagement is gelukkig niet verdwenen en muzikaal dwingt zijn moderne touch respect af. Synths doen hun intrede en ook de zanglijnen krijgen een turn-over. Zijn composities zitten dan ook wat ingewikkelder in elkaar en neigen soms naar gezocht experiment met jazzy intermezzi (‘Different Streets’) of retro sounds (‘Higher You’ll Find’). Met het lieflijke en kinderlijke ‘Hymn’ –koor laat Made Kuti duidelijk zijn wereldse muzikale invloeden blijken. Zelfs een onderhuids reggae ritme is hem niet vreemd. ‘We are Strong’ ….inderdaad.
Legacy+ is een dubbelalbum dat zowel de traditionele familiegeschiedenis eer aan doet als een blik op de toekomst werpt. Made Kuti wordt een naam om te onthouden.

Marino Serdons

Foto

Legacy + is a double album that honors traditional family culture as well as a glimpse into the future. Made Kuti will be a name to remember.

Edikanfo: The Pace Setters

26/6/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Nka Bom
Something Lefeh-O
Gbenta
Blinking Eyes
Moonlight Africa
Daa Daa Edikanfo

Website Artiest:
Xango Music

Mits wat geluk in dit corona-tijdperk kunnen we weldra live kennis maken met de Ghanese afro-beaters Edikanfo. Het gezelschap zag het licht in 1981 met hun debuutalbum The Pace Setters en enige tijd later de duisternis met de militaire coup en de daaropvolgende repressie.
De combinatie van Afrobeat en funk kon toen (en nu nog) menige muziek- en dansliefhebber beroeren. Met slechts 6 songs, amper een half uur, word je vakkundig en swingend ondergedompeld in de exotische sfeer die bol staat van virtuositeit. Vrolijkheid met schallende blazers en pompende bass, knappe pianopartijen en typisch Afrikaanse zang. Funk en jazz gaan hand in hand op dit korte album, geproduced door Brian Eno in zijn periode na Talking Heads. Opvallend ‘modern’ zijn de melodische synths in ‘Blinking Eyes’. Ondertussen was er ook een Europese tournee gepland, en het Sfinks festival evolueerde van folk naar wereldmuziek. Wat niet lukte in 1981/82 kan misschien wel in 2021. Verkrijgbaar op cd en vinyl bij Xango Music.

Line-up:
George Williams (Lead Vocals, Drums)
Ishmael Odai (Piano, Synths, Vocals)
Osei Tutu (Trumpet, Percussion, Vocals)
William Quist (Drums, Percussion, Vocals)
Kwesi Okran (Lead Guitar, Vocals)
Albert Williams (Congas, Talking Drums, Vocals)
Gilbert Amartey (Bass, Percussion, Vocals)
Paa Akrashie (Alt & Tenor Sax)

Marino Serdons

Foto

Re-issue of the 1981 debutalbum from the Ghanese superband Edikanfo. Swinging into the future and knocked down after the military coup. After so many years a reunion will be heard next year.

LONDON AFROBEAT COLLECTIVE: HUMANS

6/1/2020

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tolembi
Power To The Women
Prime Resources
Tokomona
Stop Talking
They Come & They Go
All You Need Is Air
Walk Alone
Power To The Women (Radio Edit)
Stop Talking (Radio Edit)
Prime Resources (Radio Edit)
All You Need Is Air (Radio Edit)
Tolembi (Radio Edit)
Walk Alone (Radio Edit)

Website Artiest
LONDON AFROBEAT COLLECTIVE

Het Britse London Afrobeat Collective is een negenkoppige band die het vooral live heel erg goed schijnt te doen. De band bestaat uit Juanita Euka (zang), Alex Farrell (gitaar), Alexis Szjanowicz (gitaar), John Mathews (bas), Giuliano Osella (drums), Lee Crisp (percussie), Andy Watts (trompet), Edmund Swinburn (tenorsax) en Klibens Michelet (bariton sax). Ze vermengen invloeden van Fela Kuti, Parliament/Funkadelic, Frank Zappa en Chic in een “melting pot”. De groep werd opgericht in 2009, en heeft ondertussen wat wisselingen in de bezetting meegemaakt. Zo zitten er nu leden uit Engeland, Italië, Frankrijk, Congo, Argentinië en Nieuw Zeeland in de band. Nu, tien jaar later, is hun derde album uitgebracht. De songs daarop bevatten teksten met een sociaal bewustzijn. Acht nieuwe tracks vullen de schijf, hier aangevuld met 6 radio edits van sommige daaruit. ‘Tolembi’ opent in een swingende sfeer, waarna de uptempo single ‘Power To The Women’ volgt. En dat geldt eigenlijk voor de ganse cd. Alle tracks zijn even swingend, drijven inderdaad op een basis van funk, maar onderscheiden zich door het Afrikaans gevoel. ‘Stop Talking’ is mijn tip voor een volgende single. Indien je houdt van Afrobeat, dan moet je gewoonweg dit album hebben!

Patrick Van de Wiele

Foto

If you love Afrobeat, then you simply got to buy this album!

Muito Kaballa: Everything Is Broke

12/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lugar Ao Sol
Mbule Mwule
The Easy Way
Chung
Tin Tin
Quasi
Palim
El Joven

Website Artiest
Muito Kaballa

Straatmuzikant Muito Kaballa uit Keulen is een “one man band”, een multi-instrumentalist die zijn debuutalbum uitgebracht heeft. Hij wordt bestempeld als een wereldmuziek artiest, maar werd beïnvloed door post-punk groep Maximum Joy. Je kan hem muzikaal in hetzelfde straatje rangschikken als Fela Kuti en Ebo Taylor. Hij biedt Afrobeat aan, doorspekt met de rusteloze energie van punk, maar tevens met invloeden van jazz en funk, met een snuifje hiphop. De songs werden opgebouwd rond improvisatie, maar het geheel klinkt toch homogeen. Op opener ‘Lugar Ao Sol’ klinken Braziliaanse klanken op Afrobeat door, terwijl ‘Mbule Mwule’ wat funk in zich heeft. Op ‘The Easy Way’ wordt de toon ontspannen, en ‘Chung’ glijdt ook eerder voorbij “without a care in the world”. ‘Quasi’ daarentegen vermengt New Orleans Dixieland met salsa. Het punkelement loopt als een rode draad doorheen deze songs, geboren in de straatcultuur van Keulen, op een mix van verschillende stijlen.

Patrick Van de Wiele

Foto

A punk element runs through these Afrobeat songs, rooted in the street culture of Cologne, on a mix of different styles.

The Public Opinion Afro Orchestra: Naming & Blaming

7/1/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

No Passport
Fight So Hard
Medicine
Naming & Blaming
The System

Website Artiest
The Public Opinion Afro Orchestra

In 2006 werd door bassist Zvi Billing, producer en multi-instrumentalist Tristan Ludowyk en Dj Manchild (ofwel Ethan Hill) het idee opgevat om een band op te richten. Al gauw kregen ze versterking van gitarist Dave Marama, zanger en percussionist Lamine Sonko, MC One Sixth, vocalisten Kuukua en Lydia Acquah, plus enkele van Melbourne en Australië’s beste muzikanten. Het resultaat daarvan is de POAO (Public Opinion Afro Orchestra) die Afrobeat brengt. Ondertussen is de band 17 man sterk, en ze volgen nog steeds de muziek van Nigeria uit de jaren ‘70, vastgelegd door Fela Anikulapo Kuti. Dat doen ze met een eigentijdse aanpak van pan-Afrikaanse muzikale invloeden, hip-hop en Senegalese Wolof & Mandinka muziek tot Zuid-Afrikaanse jazz. Na lang wachten is nu hun tweede album uitgebracht. En dat is een uitgesproken politiek statement geworden, ook al bevat het maar 5 tracks. Kritiek op het kolonialisme, het gevecht tussen culturen, en trouw aan zijn overtuigingen blijven, het zit er allemaal in. Hoop op een betere toekomst komt er in ‘No Passport’, en de nummers zijn hoofdzakelijk instrumentaal. Verderop neemt gast Robbie Thorpe het op tegen onrechtvaardigheid in de titeltrack. De cover is van de hand van Lemi Ghariokwu, de legendarische collage artiest en illustrator, verantwoordelijk voor Fela’s album covers uit de jaren ’70. POAO neemt hiermee een eigentijdse aanpak van Afrobeat.

Patrick Van de Wiele (3½)

With this sophomore album, POAO takes a contemporary approach to Afrobeat.

Kutiman: 6am

11/8/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Jaffa Beach
She’s A Revolution
Shine Again
Zeelim
Stranger On The Follow
Dangerous
I Think I Am

Platenlabel
SIYAL

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Klanderman Promo

Website Artiest
Kutiman

De Israëliër Ophir Kutiel is beter bekend onder zijn artiestennaam Kutiman. Hij werd geboren in 1982 in Jeruzalem en creëerde het online muziekvideoproject ‘ThruYOU’ en de reeks ‘Thru the City’. Op zijn zesde leerde hij piano spelen en acht jaar later kwamen daar drums en gitaar bij. Toen hij 18 werd verhuisde hij naar Tel Aviv om daar jazz te studeren aan het Rimon Music College. Daarna werd hij blootgesteld aan andere muziekgenres zoals Afrobeat en funk. Een reis naar Jamaica in 2003 zorgde voor research in reggae. Dit is de tweede release op zijn eigen label, en de roots van deze muziek liggen in psychedelische rock, maar met funk & soul & Afrobeat gekruid. ‘Jaffa Beach’ en ‘Zeelim’ zijn twee instrumentale tracks. Het ritme op ‘She’s a Revolution’ doet denken aan wijlen James Brown, en wordt gezongen door Adam Scheflan & Karolina. ‘Shine Again’ is de eerste single eruit, gezongen door Adam Scheflan, die tevens ‘Stranger on the Follow’ en ‘Dangerous’ zingt. Karolina neemt het van hem over op ‘I Think I Am’.

Patrick Van de Wiele (3½)

A marriage of psychedelic rock with Afrobeat and funk.