Category: Prog Rock - KEYS AND CHORDS

Peter Banks: The Self-Contained Trilogy (3 original albums) + Be Well, Be Safe, Be Lucky (Best Of+Rarities)

6/6/2018

DETAIL ALBUM

The Self-Contained Trilogy (3 original cd’s)
-Instinct
-Self-contained
-Reduction

Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology (2 cd’s)
- Best Of Peter Banks
- Can I Play You Something More (Rarities)

Website Artiest:
Peter Banks

Ingekist in de 2013, een hartfalen maakte plots een einde aan zijn leven In Barnet Londen, zal hij altijd als een Yes-gitarist van het eerste uur worden herinnerd. We schrijven 1968. In 1973 verscheen zijn eerst solo-album ‘Two Sides of Peter Banks’, waarop Steve Hackett en Phil Collins te horen zijn. Het was pas in de jaren ’90 dat hij terug solo-platen begon op te nemen. In die tussenperiode speelde hij kort bij Blodwyn Pig en richtte hij samen met Colin Carter de (ook legendarische) band Flash op. Als sessie-muzikant, free-lancer, bleef hij toch regelmatig betrokken bij de projecten van Yes.
In onderhavige 3-cd box vind je zijn 3 soloplaten terug: Instinct, Self-Containe en Reduction. Knappe gitaarsongs in elektrische fingerpicking en virtuositeit, met interesse voor natuur en exotisme. Toen Yes indertijd besloot om een orchestraal arrangement onder de songs te plaatsen, zag Peter Banks dat niet zitten. In 1993 dacht hij er bij zijn eigen solo-album toch enigszins anders over. ‘Instinct’ werd een volledig instrumentaal album met gebruik van de toenmalige MIDI synths. Invloeden van Yes en Pink Floyd in overvloed. Spoken word als bindmiddel tussen de nummers geeft het album een exotisch en speels karakter. Op Self-Contained (1994) en ‘Reduction’ (1997) hanteert hij hetzelfde principe met soms eigen instructies tijdens de opnames en vooral ‘a lot of samples’. Alle instrumenten worden door hem gespeeld!! Hoogstaande percussie naast zijn onvoorstelbaar gitaarspel.
Tegelijkertijd brengt ‘The Peter Banks Musical Estate’ (in goede familiehanden dus) een 2-cd best-of uit onder de titel ‘Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology’ met zijn beste nummers en een cd vol rarities en unreleased materiaal.
Beide uitgaves (3 orignal cd’s + 2 cd’s) vullen elkaar aan en zijn onmisbaar voor Yes- en gitaarliefhebbers. Als toemaatje vind je er ook een gedicht in van Black Sabbath’s Bill Ward. Knap!

Marino Serdons (4)

If you are not familiar with the work of former Yes, Flash, Empire guitar player Peter Banks, than this is your opportunity to enjoy a lot of his back cataloque. Beautifull instrumental compositions in an original canvas of sounds and samples. To Never Forget!

Colin Carter: One

28/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wings
Reachin’ Out
Highway To Oblivion
Star Crossed
Cafe Elektric
Underground
Munich Song
Obsession
Tortuga Tonight
Sleeping With You

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Colin Carter

De niet meer zo jonge Colin Carter was ooit de vocalist van Flash, de progrock band uit de jaren zeventig met Peter Banks (Yes) als gitarist. Toen al hadden zijn medekornuiten het moeilijk met het popgehalte van Colin Carter. Het heeft dus bijna een halve eeuw geduurd voor hij de moed bijeenschraapte om zijn eigen composities aan de veranderende wereld voor te leggen.
ONE werd een heel eclectisch debuutalbum. Popsongs afgewisseld met prog, rock ballad, light and dark electric rock, cabaret en zelfs een eenzame folksong.
Buiten zijn stemtembre zit er geen lijn in het hele album. Het is een verzameling van ervaringen, ideeën, invloeden uit de loop der jaren die nu een dragen hebben gevonden.
Hoe vaker het schijfje in mijn lader belandt, hoe beter en interessanter de songs worden. Afwisseling van spijs doet eten. En dat is met ONE zeker het geval. De progrocksongs zijn zelfs van een uitzonderlijk hoog niveau.
Colin Carter, een rasechte Brit, vertoeft momenteel ergens aan de westkust in Oregon (US) waar hij in alle stilte met een aantal oude en nieuwe vrienden dit juweel in elkaar bokste. Vrijwel alle instrumenten zijn door hem zelf gespeeld en ‘getaped’. Voor keyboard kon hij rekenen op zijn nieuwe vriend Doro Reeves. Voor de drumpartijen deed hij beroep op old buddy Mike Hough (Flash, Yes, Foreigner,..) Clint Bahr (Rolling Stones, King Crimson, Jethro Tull) mocht de baspartijen verzorgen. Die professionaliteit hoor en voel je. Voeg daar nog de excellente composities aan toe en ONE wordt misschien ook jouw favoriete album wachtend op TWO. In tussentijd toch nog even het oude werk van Flash én het reünie-album ‘Flash In Public’ (AdequateSounds) uit 2013 terug beluisteren.

Line-up:
Colin Carter (All Vocals-Guitars-Bass-Synth-Drums except were noted)
Clint Bahr (Basso n 1-2-5, Mandolin on 9, Synth on 10)
Doro Reeves (Piano, Organ, Acoordion)
Mike Hough (Drums on 1-2-3-5, Cymbals on 10)
Tom Beckstrom (Drums on 4-8)
Michael Cardell (Drums on 9)

Marino Serdons (4)

Why did he wait so long to give the World his wonderful songs?? ONE is one of the most interesting albums of the year. Eclectic: yes. Professional: of course. Dated: so what? Entertaining: without doubt!!

Yuka & Chronoship: SHIP

14/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Argo Suite
Tears Of The Figurehead
The Ship Argos
Landing
Golden Fleece
A Dragon That Never Sleeps
Islands In The Stream
Return
The Airship Of Jean Giraud
Visible Light
Old Ship On The Grass
Did You Find A Star

Platenlabel
Cherry Red Records

Labelnummer
YCUK 004

Distributie
Cherry Red

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Yuka & Chronoship

Zelden waait er muziek uit Japan over de oceaan richting Europa. Nog zeldzamer zijn de progrock bands met een vrouwelijke zangeres. Yuka Funakoshi is al aan haar vierde album toe en weet ook nu licht positief te overtuigen. ‘Ship’ vaart in de juiste richting, hoewel de voormalige Curved Air zangeres, Sonja Kristina, zich in de openingssong afvraagt “where are we going?” Ook wij weten het antwoord niet. De reis is echter belangrijker dan het doel?
De zeven eerste nummers zijn gebaseerd op de Griekse mythologie ‘Argo’, het schip van de Argonauten waarmee Jason naar Colchis voer. Jason werd later verpletterd onder zijn eigen schip.
Gelukkig kent dit conceptalbum een prettiger einde. Een knappe sfeerzettende zangprestatie van Sonja Kristina als intro en een knappe song op het einde. Daartussen de gebruikelijke progrock zonder grote verrassingen. De composities zijn allen van Yuka, bijgestaan door drie sessiemuzikanten. Verwacht je aan hoofdzakelijk instrumentale progrock met veel ritmewisselingen en een nadrukkelijke aanwezigheid van keyboard. ‘Argo-The Ship Argos’ knalt als vuurwerk in variërende melodieën. Yuka en vrienden mogen dan Japanse roots hebben, het is pure Britse heavy progrock uit de late zeventiger jaren. (Dat mag zeker niet verbazen aangezien Japanners gek zijn van die Britse muziekstijl en zowel Britten als Amerikanen (wegens de hoge gages) zeer graag vertoeven in Japan). Herkenning volgt onder andere uit het typische Genesis keyboardspel , toen geproduceerd met een RMI organ en een mellotron. De band weet echter een eigen sfeer te scheppen waardoor je toch geboeid blijft luisteren. Wanneer het schip eindelijk terugkeert (in de versie van Yuka), volgen nog een viertal nummers die enigszins verbazen. In ‘The Air Ship Of Jean Giraud’, een prachtige song waarin het viertal elkaar mooi aanvult. ‘Visible Light’ wordt door Yuka volledig in het Japans ingezongen (Engelse vertaling in een mooi booklet). ‘Old Ship On The Grass’ valt een beetje uit de boot -;), want akoestisch en folkie. Slotnummer ‘Did You Find A Star’ spant de kroon op het album: de perfecte progrock song met dwarsfluit, virtuoos gitaar- en pianospel, en zeer melodisch gezongen door guest vocalist Hiroyuki Izuta.

Line-up:
Yuka Funakoshi (Piano, Keyboard, Vocal)
Shun Taguchi (Bass & Chorus)
Takashi Miyawaza (Guitars)
Ikko Tanaka (Drums)

Guest Vocals:
Sonja Kristina, Hiroyuki Izuta

Marino Serdons (3 ½)

Japanese band, with female leader Yuka plays wonderful progrock in British style, based on Greek Mythology. Fine melodic music! ‘Did You Find A Star?’….Yes, we did!

Fernando Perdomo: Out To Sea

3/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Architect (Tribute to Peter Banks)
Out To Sea
De Boerderij (Tribute to Focus)
Roses Spread All Over The World
The future According To Roye (Tribute to Roye Albrighton)
The Dream
Sonja (Tribute to Sonja Kristina)
Dreaming In Stereo Suite
Bonus Track: Starless (for John Wetton)

Platenlabel
Roward Motion Records

Labelnummer
FMR 27

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Fernando Perdomo

Voor veel progrock liefhebbers blijft Fernando Perdomo een illustere onbekende gitarist. Onterecht nochtans, want op 37-jarige leeftijd speelt hij reeds geruime tijd met alle ‘stars’ in het genre: als lid van The Dave Kerzner Band, Steve Hackett, Billy Sherwood, John Wesley, de hele Yes-crew eigenlijk. Tijdens de kinderjaren zijn goden, nu zijn respectvolle friends. Het debuutalbum ‘Out Of Sea’, een verwijzing naar de Cruise To The Edge 2018 tour van Yes, is een instrumentale hommage aan zijn idolen geworden.
Niet alleen tekent Fernando voor alle composities (behalve Starless)., ook alle instrumenten worden door hemzelf bespeeld. Als gitarist en bassist kon hij kiezen tussen tien diverse gitaren en een pedal steel (Gibson, Fender, Ziegler, Rickenbacker,...). Eerlijkheidshalve, de verschillen zijn niet altijd even hoorbaar. Het album start met een tribute aan Peter Banks (Yes). Zo passeren ook nog Sonja Kristina (Curved Air), Thijs van Leer (Focus) en Roye Albrighton (Nektar). Eerlijkheid siert deze in LA residerende muzikant. Je weet nu waar hij zijn mosterdzaadjes heeft gehaald, plant die in zijn brein en maakt er een knappe eigen emulsie van. Verwacht je aan gitaar progrock in de stijl van Fripp en Hackett , en dus ook vakmanschap van de bovenste notenplank. Enig minpunt is misschien de bonus track ‘Starless’: een song van wijlen King Crimson, indertijd (en nog steeds) gespeeld door een niet te evenaren Robert Fripp. Voor dat nummer blijkt Fernando Perdomo nog wat te inleving te missen. Veel techniek, weinig ziel. Wat niet wegneemt dat hij met dit debuutalbum bewijst notenbalken op een magistrale wijze uit zijn vingers te kunnen pulken. Oh ja, voor de hoezenliefhebbers niet onbelangrijk, het coverdesign komt van niemand minder dan Paul Whitehead (tekende de covers van early Genesis-albums).

Line-up:
Fernando Perdomo (All Instruments)
Eddy Zyne (Drums on ‘TheDream’)

Marino Serdons (3 ½)

Fernando Perdomo’s debut Out To Sea reflects his adoration for guitar progrock of the 60’s and 70’s. But also it proves his magic musicianship. Frank Zappa should say: “Shut up and play your guitar…as Fernando Perdomo”.

Aquaserge: Déjà-Vous?

30/4/2018

Klik hier om te bewerken.

DETAIL ALBUM

Tracks:
Virage Sud
L’Ire Est Au Rendez-Vous
My Funny Valentine
La Ligue Anti Jazzrock
C’Est Pas Tout Mais
Travelling
Tintin On Est Bien Mon Loulou
Je Viens

Platenlabel
Crammed Discs

Labelnummer
Cram282P

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Filip De Groote

Website Artiest
Aquaserge

Grenzen verleggen zit in het DNA van Aquaserge, een band uit het warme Toulouse die niet aan haar proefstuk is. Bewijze de nauwe samenwerking met o.a. Tame Impala, Stereolabs of het Japanse Acid Mothers Temple. Je moet al van goeden huize zijn om in dat gezelschap te mogen vertoeven en wezenlijke bijdrages te kunnen leveren. Bewuste cd ‘Déjà-Vous? (wat staat voor: Jij, nu al?) is een live opname in navolging van hun recente cd ‘Laisse ça être’. Hieruit plukten ze een aantal songs die live een meer jazzy begeleiding kregen. Het resultaat is een ongeziene explosie van progklanken die onmiddellijk vergelijkingen oproepen met de experimentele hoogdagen van de Canterbury scene (denk aan Soft Machine, Caravan). De toevoeging van een blazerssectie op het podium geeft aan de cinematic songs een onwezenlijke verruiming die je naar adem doet snakken. Geen platte kopie van de sixties of seventies met zeemzoeterige dwarsfluit of sax, maar wel een onnoemelijk rijke aanvulling in het hedendaagse jazz-progrock genre. Hoor de jazzy twists in solo’s van ‘L’Ire Est Au Rendez-Vous’. Zelfs de jazz klassieker ‘My Funny Valentine’ (de enige cover) krijgt een indrukwekkende make-over. In het drie minuten durende ‘La Ligue Anti Jazzrock’ gaat het ensemble klassiek experimenteel comme Stravinsky, indien hij nog leefde. Knappe en ruige intermezzo in ‘Tintin …’ met een chaotische kakafonie van distortion gitaarwerk en ludieke blazers.
Kortom gesteld, Aquaserge mag nu reeds de meest innovatieve experimentele band van Frankrijk worden genoemd.

Line-up:
Audrey Ginestet (Bass, vocals)
Benjamin Glibert (Guitar, Synth, vocals)
Julien Chamla (Keyboards, vocals)
Manon Glibert (Bass, Soprano Clarinets, Vocals)
Olivier Kelchtermans (Bariton & Alto Sax, Tambourine)
Robin Fincker (Tenor Sax)
Sebastien Cirotteau (Trumpet)
Sylvaine Helary (Flutes)

Marino Serdons (4)

Beautiful jazzy live performance of a few songs from their latest album ‘Laisse ça être’. Experimental but also very rich compositions. Aquaserge becomes definitely the most inventive band of France.

Birth Of Joy: hyper focus

7/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Join The Game
Hyper Focus
You Are Many
I
Riff Raff
Forenoon
Witches Hammer
II
Lit It Slide
Sypdorkat
Poor Duffy
III
Sell Out

Platenlabel
Glitterhouse Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Music Shock

Website Artiest
Birth Of Joy

Sensatie vanuit Nederland! De driekoppige psychedelische rockers uit Utrecht zijn al aan hun vijfde album toe. ‘Hyper Focus’ barst van de energetische rocksongs die niemand onberoerd laten. Top!
Alhoewel hun muziek sterk geïnspireerd is door de 60/70-er jaren, weten Kevin, Bob en Gertjan er een eigen toets aan te geven. Vele songs drijven op het vette meeslepende orgelwerk zoals je vroeger bij Deep Purple hoorde. De hyperkinetische energie is vergelijkbaar met Grand Funk Railroad en als je goed luistert dan hoor je ook heel wat Uriah Heep in het album. Nogmaals, het trio slaagt er in met al die invloeden toch een aparte sound te brengen: een mix van rock, progrock, funk, punk, grunge en psychedelica. Op het album staan 10 songs en 3 instrumentale intermezzo’s die wat lucht inspuiten. Een techniek die vroeger meer werd toegepast. Stuk voor stuk schitterende, niet voor de hand liggende rockers, want altijd maar intelligenter richting progrock. Favorieten? Luister niet alleen naar opener ‘Join The Game’ of ‘Hyper Focus,’ ook ‘Forenoon’ of ‘Sypdorkat’ ‘has the real spirit’. Het album overweldigt door de live-energie. Live-optredens (nog het hele voorjaar in Europa-de band doet er meer dan 170 per jaar) monden dan ook altijd uit in één groot headbangers rockfeest. Zie dat je erbij bent op 31 maart in Hoboken (Gravenhof) of op 24 mei in Hasselt (CaféCafé). Oh ja, voor de vinylliefhebbers: de albums van Birth Of Control worden later gegarandeerd een collectors item.

Line-up:
Kevin Stunnenberg (zang/gitaar)
Bob Hogenelst (drums)
Gertjan Gutman (orgel)

Marino Serdons (4)

What a wonderful Dutch rockband Birth Of Joy has become. Their fifth album Hyper Focus is gonna be one of the finest rockalbums of the year 2018. Join a live concert for the real experience. A must hear!

Tautologic: Re:Psychle

2/3/2018

title 0

DETAIL ALBUM

Tracks:
Loud Shoes
Not I But When
The Admiral
The Professor
On Your Left
The Choirboy
Coltrane Supermarket
The Whistler
The Gospel Lady
Osaka Garden

Platenlabel
Turtle Down Music

Labelnummer
Turtle Down Music 003

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Tautologic

Chicago-based band verbaast met hun tweede album, een virtuoos meesterwerk van Ethan Sellers. Opnames dateren al van 2006-2007. Nu eindelijk in mijn lader belandt. Vertaal Tautologic maar als ‘pleonasme’, of met humoristische inslag ‘overbodig’ . De progrock van Tautologic is allerminst overbodig. Integendeel! (dit is een tautologie). Met RE:Psychle brengt de 6–koppige band een prachtige mix van progressieve songs, afgewisseld met folk en jazz, rijkelijk ingevuld met viool. Surprise, surprise!
Laat je verrassen door een bizarre mix zoals je die indertijd alleen bij Frank Zappa vond. De sound refereert naar de seventies, vergelijkingen met Gentle Giant en Caravan zijn terecht. Ethan Sellers, componist en multi-instrumentalist, liet zijn inspiratie de vrije loop. Het debutalbum West is North, East Is South verscheen in 2000. Nu 18 jaren later de opvolger uitbrengen getuigt van perfectionisme. De songs hebben een rockbasis met daarover verschillende lagen. Hiervoor sprak hij een keure aan guest-musici aan, spruitende uit een acid-jaz band tot een kamer-orkest. Voeg daar dan nog wat dieren- en huiselijke geluiden aan toe: nooit verveling, altijd verbaasd.
Een album om meermaals te beluisteren, in al zijn rijkheid te ontdekken. De lyrics ontleden leiden je op psychische wijze naar religie, verslaving, materialisme, mentale gezondheid. Geen must, maar fijn voor de meerwaarde zoeker. Een prachtige collectie virtuoze songs!

Line-up:
Ethan Sellers (Vocals, Keyboards, Ac. Guitar)
Pat Buzby (Drums)
Nathan Britsch,Aron Topielski (Bass)
Chris Green (Saxes on 4,5,7)
Aaron Weistrop (Electric Guitars)
Jef Yang (Violin)
Nick Photinos (Cello)
Jennifer Reddick (Flutes,Piccolo on 4,8)
Michale Maccaferri (Clarinets on 4)
John Janowiak (Trombone on 5)
Eric Koppa (Baritone Sax on 5)
Micah Frazier (Trumpet on 5)
Diana Lawrence, Jennifer Justice (bridge vocals on 7)
Lillie Sellers (Spoken Word on 1)

Marino Serdons (4)

Surprise, surprise! After 18 years Chicago-based band Tautologic releases their second album, a progrock/folkie/eclectic masterpiece. Trust your fear and let ‘The Professor’ brainwash you in the ‘Osaka Garden’.

The Gardening Club

20/2/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Midnight Road
Mole Hole Blues
The Traveller
Andromeda
The Garden
Three Days At Brighton
Rebirth
The Stone That Speaks
Endersby’s Ride In 3 Parts
Aerial Adventures
Endersby Meets The Chef
Nirvana Isn’t
After The Glow
The Upside Down Blackbird
When You Live This Way
New York Moon
(Hidden Song: Moon Mischief)

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST468CD

Distributie
Gonzo Distribution

Promo-agent
Gonzo

Website Artiest
Martin Springett

Martin Springett heeft zijn bekendheid meer te danken aan zijn grafische kwaliteiten dan aan zijn muzikale pennevruchten. De Engelse Canadees startte zijn carrière in de muziekbusiness met het illustreren en ontwerpen van platenhoezen voor het label Columbia. Het roemrijke label Gonzo brengt nu het debuutalbum, verschenen in 1983 onder de groepsnaam ‘The Gardening Club’, op cd uit. Pluk de progrock vruchten uit de tuin van Martin Springett!
Ook Martin had moeten aanvoelen dat de jaren tachtig, hoogtij van de new wave, een verkeerd oogstmoment was voor een album in seventies stijl. De ‘poppy’ start met ‘Midnight Road’ – alvorens een elpee te kopen beluisterde je vooral de eerste nummers – kon toen zeker (nu ook) niet overtuigen. Interesse wordt pas gewekt vanaf ‘The Traveller’, een instrumentale hoogvlieger met soprano sax. ‘Andromeda’ wordt schitterend ingezongen door Martin himself. De songs roepen herinneringen op aan een mix van Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Camel en een vleug 10cc. Rijkelijke (instrumentale) composities geproduced en remastered door Don Geppert. Een licht vrolijk gevoel omvermeestert je bij het beluisteren. Zeer toegankelijk, conceptueel boeiend en kwalitatief.
Progressieve rock met vocale en instrumentale tracks waar je al jaren op wacht en in 1983 jammerlijk verdween tussen de spleten van de platenbakken. Met ‘The Gardening Club’ leverde Martin Springett een keigoed album, dat nu voor deze release een uitgebreid 24-page booklet met lyrics en illustraties meekreeg. Ook uit de vingers van Martin. Als toemaatje vind je ook nog 3 extra songs + een ‘hidden’ nummer (Moon Mischief) uit een collector’s EP van 2016.
Hoog tijd om ‘the garden’ helemaal uit te spitten. Smakelijk! Martin Springett heeft ondertussen de smaak weer te pakken en zal naast zijn solo-projecten, weldra een nieuw Gardening Club album uitbrengen genaamd The Riddle.

Line-up:
Martin Springett (Vocals, Twelve String Guitar, Artwork)
Penner MacKay (Percussion)
Bob Brough (Soprano Sax)
Ann Mortifee (Voice)
Paul Daiter (Bass)
Pat Coleman/ David Wipper/Monty Norton (Electric Guitar)
John Sheard (Keyboards)
John Anderson (Drums)

Marino Serdons (4 ½)

Right album, wrong time. With ‘The Gardening Club’ Martin Springett delivered an almost perfect prog album of the seventies. Hungry for more, because it’s never too late to enjoy quality!

Strawbs: The ferryman’s Curse

15/2/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

In The Beginning
The Nails From The Hands Of Christ
The Song Of Infinite Sadness
The Familiarity Of Old Lovers
When The Spirit Moves
The Ten Commandments
The Reckoning
The Ferryman’s Curse
Bats And Swallows
We Have The Power

Platenlabel
Esoteric Antenna

Labelnummer
EANTCD 1070

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Strawbs

In 1969 lag het debuutalbum van The Strawbs te schitteren in de vele platenzaken. Het waren hoogdagen voor Engelse creatievelingen zoals Roy Wood, Jef Lynne, T. Rex of David Bowie. Inspiratie putte men uit de klassieke muziek en uit de folkscène (met Pentangle als baanbrekende band). En in 1970 verscheen reeds opvolger Dragonfly. Dave Cousins, composer, en Tony Visconti als producer, beweren dat dit nog steeds één der beste platen aller tijden is. Met ‘The Ferryman’s Curse’ pikt David (Dave) Cousins de draad weer op.
De zachte instrumentale intro brengt je onmiddellijk in de juiste stemming. Dave Cousins heeft altijd iets sacraals in zijn composities gestoken, was het niet in de muziek, dan toch in de lyrics. Welke relatie de huidige jeugd heeft met de kerk ontdek je in ‘The Nails From The Hands Of Christ’: een zeer toegankelijke progrock song. Dave Cousins bezit nog steeds datzelfde zachtmoedige stemtimbre, zo kenmerkend voor The Strawbs. De gitaarpartijen, afwisselend akoestisch en elektrisch, krijgen subtiele symfonische ondersteuning van keyboards. In ‘The Familiarity Of Old Lovers’, met twee mooie lead guitar solo’s by the way, . De opgebouwde spanning op het album kwijnt echter even weg in het lijzige ‘When The Spirit Moves’. Hier lijkt Dave’s stem en zangstijl op het requiem van David Bowie, ongepast en niet leuk! Gelukkig bouwt gitarist Dave Lambert (ondergewaardeerde muzikant) met het bluesy ‘The Ten Commandments’ een mooie ritmische rocksong. De titletrack ‘The Ferryman’s Curse’ kreeg een mooie instrumentale intro met ‘The Reckoning’: de epische opvolger van het album ‘Dragonfly’. Grandioze 10 minuten ‘old school’ progrock. Waarbij de bijdrage van toetsenman Dave Bainbridge, Dave Lambert en bassist Chas Cronk een mooi geheel vormen. Voldoende om van een schitterend progrock album te spreken.

Line-up:
David Cousins (Vocals, Acoustic & Electric Guitars, Dulcimer, Autoharp)
Dave Lambert (Vocals, Lead & Acoustic Guitars, Ebow)
Chas Cronk (Vocals, Bass, 12-String Guitar)
Tony Fernandez (Drums, Percussion)
Dave Bainbridge (Keyboards, Electric & Acoustic Guitars, Hammond Organ, Bouzouki)

Marino Serdons (3 ½)

A ‘tour de force’ from David Cousins on his new album ‘The Ferryman’s Curse’. Compare it with the highlights of Strawbs previous albums ‘Strawbs’ and ‘Dragonfly’. Excellent progrock!

Mabel Greer’s Toyshop: The Secret

11/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Big Brother, Little Brother
Love’s Fire
Turning to The Light
Angel Sent
More And More
Swan
Image Of Existence
You
The Secret

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
MGTCD2

Distributie
?

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Mabel Greer’s Toyshop

Mabel Greer’s Toyshop spreekt tot de verbeelding. Spelen en genieten is het motto van vele muzikanten. In 2014 besloten Bayley en Hagger de voorloper van YES terug leven in te blazen. Een jaar later verscheen het album ‘New Way Of Live’ en vorige maand verscheen onderhavig document ‘The Secret’: een eerbetoon aan de overleden gitaristen Peter Banks en Chris Squire. Mabel Greer is echter niet te vergelijken met de legendarische YES-band. ‘The Secret’ is een heel poëtisch album geworden met zweverige lyrics van Clive Bayley en de poëet Dr. Javad Nurbakhsh. Muzikaal heeft Clive zich ook laten inspireren door Tchaikovsky (‘Swan’) en Ludwig Van Beethoven (‘Angel Sent’). Wijlen Peter Banks heeft echter de grootste indruk nagelaten op dit album. Het hele album ademt de speelstijl van Peter Banks met mooie rustige gitaarriffs en akoestische fingerpicking. Uitzondering misschien met het meer toegankelijke ‘More And More’ waar Bayley de mosterd haalde bij Pink Floyd jaren ’60, zeven minuten pschydelica.
Titelsong ‘The Secret’ met toegevoegd gitaarwerk van Peter Banks is tevens het waardige slot van een uniek progrock album. Kwaliteit drijft altijd boven, zeker na 50 jaren ervaring, niet?

Line-up:
Clive Bayley (Vocals, Guitars, Piano)
Hugo Barré (Bass Guitar, Backing Vocals)
Max Hunt (Keyboards, Guitars, Backing Vocals)
Robert Hagger (Drums, Percussion)
Peter Banks Ϯ (Additional Guitar Parts)

Marino Serdons (4)

Beautiful tribute to Yes-members Peter Banks and Chris Squire. Classically influenced arrangements and poetic lyrics. Intelligent music with a touch of space-sounds and pschychedelica. It’s the perfect Secret!

Dave Kerzner: Static

9/12/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Prelude
Hyupocrites
Static
Reckless
Chain Reaction
Trust
Quiet Storm
Dirty Soap Box
The Truth Behind
Right Back To The Start
Statistic
Millenium Man
State Of Innocence
The Carnival Of Modern Life

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Promo cd

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Dave Kerzner

Static is het tweede album van Dave Kerzner. Net zoals op zijn debuutalbum heeft hij wat talent geronseld in zijn kennissenkring om wat meer gewicht aan de plaat te geven. Natuurlijk is Dave Kerzner geen lichtgewicht als vocalist en keyboardspeler. Als jonge componist daarentegen moet hij toch het onderspit delven t.o.v. zijn grote voorbeelden én leerschool. Hij werkte in dejaren negentig samen met Madonna, Ringo Starr en Jon Anderson (Yes). Nadien ook met Genesis, Alan Parsons, Keith Emerson enz. Hij mag gitarist Steve Hackett zelfs tot zijn vriendenkring rekenen.
De minimale bijdrage van Steve Hackett, een mooi intermezzo in ‘Dirty Soap Box’, hemelt de hele song op. Een bewijs dat de ex-gitarist van Genesis nog steeds melodische topklasse brengt. Dit is ook een kantelpunt op de cd. Er komt meer afwisseling in de songs en het oude progrock gehalte stijgt. De progressieve sound op ‘Static’ is niet altijd even wereldschokkend, en je voelt en hoort de mix van retro en modern in zijn composities. Luister maar eens naar het eclectische van ‘The Carnival Of Modern Live’. Ook de hoes kaapt een prijs weg voor het artwork van Ed Unitsky. En de lyrics zitten mee verpakt in de mooie klaphoes met 20-page booklet.
Dave Kerzner met band zal vermoedelijk in februari 2018 een support doen tijdens de Yes-tour ‘Cruise To The Edge’ en er ook een korte Europese tournee aan vastplakken. Volg zijn en onze website!

Line-up:
Dave Kerzner (Lead Vocals, Keyboards)
Fernando Perdomo (Guitar, Bass,Drums)
Randy Mc Stine (Guitar, FX)
Derek Cintron (Drums)
Durga McBroom, Lorelei McBroom (Backing Vocals)

Marino Serdons (4)

This second album of Dave Kerzner reflects his ability to create strong prog songs, with ‘The Carnival Of Modern Life’ as utlimate firework! Wonderful!

Riot In The Attic: Under The Sun

8/12/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Free The Sky
Incomplete
Men In Shades
Floating
Only In My Mind
Sunny
Don’t Let Me Down

Bonus Tracks:

Keep It Inside
Karma 3.0
The Other Side
Rollercoaster
Seal The Deal

Platenlabel
Monkey Road Records

Labelnummer
189201-01

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Riot In The Attic

In 2015 verscheen een eerste EP ‘Lost &Found’ van de Duiste hardrock band Riot In The Attic. Om zich te showen aan de wereld kon (kan, nog steeds) die gratis downloaden op hun site. Toch bleef de band onderbelicht in onze kontreien. Live optredens waren voorbehouden voor de Duitse venues.
In september 2017 verscheen dan eindelijk hun langverwachte full debutalbum ‘Under The Sun’, voor hun een dubbele EP. Een geslaagde poging om de landsgrenzen te doorbreken met knappe rocksongs die tegen hardrock, heavy metal en punk aanschuren. De heren hebben het Kölnisch wasser uit hun haren ‘geheadbanged ‘ en er een gemixte conditioner aan toegevoegd. Elementen van seventies bands als Black Sabbath, Uriah Heep King Diamond en zelfs Nirvana (‘Incomplete) vinden hun weg langs heavy drum en scheurende gitaar naar een ruimer publiek. Zeven songs later herbergt ‘Under The Sun’ nog een vijftal bonus tracks die zeker zo interessant ogen. ‘Keep It Inside’ rockt in uptempo naar die outside. ‘Karma 3.0’ start met een gothic zang en heavy gitaarriff, om dan over te schakelen in een gezapige cathedral samenzang en wat extra tempowisselingen. Een boeiende song dat je evengoed onder heavy progrock kunt catalogeren. Ook ‘Rollercoaster’ getuigt van dezelfde inventiviteit.
Riot In The Attic bezit alle kwaliteiten om uit te groeien tot een vaste waarde in het rocklandschap.

Line-up:

Dan (Vocals, Guitars)
Tobi (Bass)
Damir (Drums)

Marino Serdons (4)

One of the most interesting hardrock albums of the year. Even if you are a progrock fan you will bang and swirl your head on the music of Riot In The Attic. Beautiful!

Cairo: Say

30/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cairo
Shadow’s Return Prologue
Wiped Out
Say
Nothing To Prove
Nothing To Prove Reprise
Katrina
Searching
Random Acts Of Kindness Part 1
Back From The Wilderness
Dancing The Gossamer Thread
Katrina (Breathe Mix)

Platenlabel
Heavy Right Foot

Labelnummer
HRFCD1501

Distributie
Niet Geknd

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Cairo

Altijd fijn om een debuutalbum te ontdekken met een verrassend uitstrijkje. Geen opgedroogde koek, wel een intrigerend progrock album. Reeds verschenen in 2016, en hoog tijd om dit te belichten. Bezieler van de nieuwe band Cairo is Rob Cottingham uit Milton Keynes (UK), een ervaren duistere rocker in het solo album Captain Blue en de hardrock band Touchstone: door het Classic Rock magazine omschreven als “cracking rock music for all ages”. Met de naam Cairo suggereert de band een relatie met het Midden Oosten, vandaar de oosters getinte intro. De bassen en drums overgoten met synths schallen als op een gothic party in de Egyptische souks. En dan de ‘spoken lyrics’ als proloog van een conceptalbum dat het midden houdt tussen gothic en progrock. Blinken progrock albums meestal uit door lange uitgesponnen composities, Say daarentegen is een vlotte aaneenschakeling van korte songs. Slechts 4 songs overstijgen de 5 minuten. Rob Cottingham kan boeiend overweg met de knoppen op zijn synths en zangeres Rachel Hill weet niet alleen met haar zang te overtuigen (ondertussen wel vervangen door Lisa Driscoll). De invloeden van Genesis’ gitarist Steve Hackett en Steven Wilson zijn duidelijk hoorbaar in het negen minuten durende ‘Nothing To Prove’: veel tempowisselingen, en veelvuldig gebruik van ‘symfonische’ begeleiding via programming en SFX. Voeg daar dan een rauwe ‘Black Sabbath’ gitaar bij van James Hards, en je mag van een originele mix spreken. Wow! Er zitten ook zeer voorspelbare songs tussen zoals ‘Searching’, daarom niet minder mooi. De omkadering van klassieke piano geeft het nummer een speciaal cachet.
Rob Cottingham benadert zijn composities dikwijls vanuit zijn ‘toevallig’ ontdekte electronic sounds, bouwt daar een hele song omheen en voegt wat harder gitaarpassages toe. Of vergis ik mij? Alle bandleden houden van dezelfde ‘klassiekers’ (Porcupine Tree, Pink Floyd, Led Zeppelin, King Crimson,..). Hun bijdrage is dan ook groter dan in eerste instantie gedacht.
Laat de cd op het einde zeker nog een minuutje draaien. Een verrassend toemaatje met een ‘hidden’ compositie op piano laat je helemaal vermurwen.
Met ‘Say’ levert Cairo een boeiend debuutalbum af dat in geen enkele progrock collectie mag ontbreken. In 2018 zeker live te horen in Nederland (3-4/03 op de Boerderij Zoetermeer).

Line-up:
Rob Cottingham (Vocals, Keys, Programming, SFX)
Rachel Hill (Vocals)
James Hards (Electric & Acoustic Guitars)
Paul Stocker (Bass & Acoustic Guitars)
Graham Brown (Drums & Percussion)

Marino Serdons (4)

One of the most beautiful albums of the year. Not only Rob Cottingham, but the whole band, have created a new sound in progrock. Gorgeous !

John Wetton: Akustika (Live in Amerika) & Akustika II (Return To Amerika)

14/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Akustika (Live In Amerika) 1995

Voice Of America
Hold Me Now
Rendezvous 6:02
Christina
Thirty Years
Only Time Will Tell
Book Of Saturday
Don’t Cry
Battle Lines
The Smile Has Left Your Eyes
Heat Of The Moment
You’re Not The Only One

Akustika II (Return To Amerika) 2005

Walking On Air
Meet Me At Midnight
Sole Survivor
Book Of Saturday
Emma
Days Like These
Thirty Years/ Hold Me Now
Arkangel
Rendezvous 6:02
Starless
Voice Of America
Woman
The Night Watch
The Smile Has Lef Your Eyes
Heat Of The Moment

Platenlabel
Primory Purpose

Labelnummer
PP008CD

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
John Wetton

In 2015 bracht John Wetton zijn Studio Recordings uit, tot grote verbazing een Anthology van zijn omvangrijk oeuvre met King Crimson, UK en Asia. Toen rees de vraag: waarom zo vroeg? Ondertussen is geweten dat John aan een kanker lijdt en wegens chemo (hij mag niet vliegen) de 2017-tour van Asia geheel of gedeeltelijk zal missen. De Asia-tour Cruise to the Edge met Journey zou een super(-afsluitende?) tour worden. Jammer voor John!
Op 31 januari 2017 overleed bassist, pianist, vader en vriend na een terugval in de behandeling van zijn darmkanker. In mei 2016 kreeg hij nog een chirurgische ingreep en chemo. Het heeft niet mogen baten. De bassist van ASIA, UK en ex-lid van King Crimson, vriend van Robert Fripp, Carl Palmer en Geoff Downes, alom gerespecteerd als muzikant verliet onze aardbol, doch laat een rijk oeuvre na.
Voor mij ligt een dubbel cd met de registratie van live-songs in 1995 en in 2005. Akustika (Live In Amerika) herbergt sterk gezongen songs door hemzelf begeleidt op piano of gitaar. Een vast stem, een groot bereik en emotionele teksten kluisteren je aan de hoofdtelefoon. Zeker wanneer hij ‘Christina’ zingt, een ode aan zijn petekind Christina, laat hij zijn meest gevoelige menselijke zijde zien. Akustika is een heruitgave van de lp uit 1996, samengesteld uit diverse live concerten, en staat als rots boven de zee middelmatigheid. In 2002 zat John Wetton aan de bodem, met hulp van vrienden kwam hij boven water in 2005. Zijn drankprobleem eindelijk volledig onder controle, werkte hij aan een come-back. En wat voor één!!
Akustika II werd volledig geregistreerd in de intieme setting van de United Fan Con te Springfield.
Zijn stem kreeg ondertussen wat meer belegenheid. De begaafdheid was er nog steeds. De bindteksten in deze postume uitgave doen hem nu alle eer aan. Wanneer je zoals velen hem nooit solo aan het werk hebt gehoord, wel dan krijg je nu een heel mooi beeld van de gezellige sfeer die hij oproept. Een schitterend pianist en een kei van een gitarist. De songs komen natuurlijk uit zijn rijkelijke backcatalogue (Family-King Crimson-Roxy Music-UK-Asia) De meeste composities komen trouwens uit de pen van John Wetton en Geoff Downes. De akoestische vertolking versterkt nog de intensiteit en kracht die ervan uitstraalt. Songs van King Crimson (o.a. Starless) en Asia (o.a. Sole Survivor)krijgen hierdoor een extra dimensie. Een groot muzikant ging veel te vroeg heen! Om nooit te vergeten!

Marino Serdons (4)

In Akustika we will allways remember John Wetton as a brilliant musician. Especially known for his bass-work, he also appeared to be a gifted singer-songwriter!

Lunatic Soul: Fractured

18/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Blood On The Tightrope
Anymore
Crumbling Teeth And The Owl Eyes
Red Light Escape
Fractured
A Thousand Shards Of Heaven
Battlefield
Moving On

Platenlabel
Kscopemusic

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Bertus

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Lunatic Soul/Mariusz Duda

Mariusz Duda, alias Lunatic Soul, verkiest oktober als maand. De reden waarom vorige week het nieuwe en vijfde album Fractured verscheen op Kscopemusic. Zoals hij zelf aangeeft: het is geen plaat om rustig aan een wijntje te nippen met de lichten gedoofd. De acht intelligente songs voeren je echter naar een ander universum. Voor wie deze Pool uit Warschau niet kent: Lunatic Soul is zijn side project naast de heavy progrock band Riverside. Het album start met een elektronische versie van een didgeridoo. Indrukwekkend! De plaat zit vol emotie en neigt naar ambient maar ook zachte rock. Loops, cuts, riffs en veel melancholie stroomt uit zijn muzikale brein. De vocals zijn zweverig, ijl, sympathiek en oprecht. Een perfecte symbiose met de bijwijlen symfonische ondersteuning. ‘Crumbling Teeth and The Owl Eyes’ is de perfecte progrock song met veel variaties in ritme en sound. Luister naar de akoestische inbreng op gitaar in ‘A Thousand Shards Of Heaven’, blijf twaalf minuten geboeid en sluit af met de brom van de overweldigende sax. Zoek je nog wat invloeden, dan komen die zeker van Peter Gabriel en Depeche Mode, maar ook van Massive Attack en Porcupine Tree. Het album heet dan wel Fractured, het is een wondermooi en boeiend geheel geworden.

Line-up:
Mariusz Duda (Vocals, Bass)
Michal Lapaj (Hammond Organ)
Maciej Szelenbaum (Keyboards, piano, flutes
Dramowicz (Drums)
Maciej MELLER (Strings?)

Marino Serdons (4 ½)

The fifth album of Mariusz Duda turns out to be an extremely emotional album, with a perfect symbiotic relationship between vocals and music. Ambient, space, progrock, Eclectic ??…..doesn’t matter….SO BEAUTIFUL !

Extremes: Featuring Music from Supertramp & Various Artists

10/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
An ear Ago (Arc)
Great Lager Street (Arc)
Box Man (Crucible)
Black Rose (Mark McCann)
Refrigerated Warmth (Mark McCann)
Let Your Love Run Through (Arc)
Hit It (Crucible)
Surely (Supertramp)
Am I Not Like Other Birds Of Prey (Supertramp)
I’m A Perfectly Happy Man (Arc)
Words Unspoken (Supertramp)
Elvish Queen (Crucible)
We Gotta Watch Out (Crucible)

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST446DVD

Distributie
Gonzo Multimedia

Website Artiest
Gonzo Multimedia

In de ‘golden’ sixties schudde de jeugd het conservatieve juk af en genoot in volle teugen van de veroverde vrijheid. Twee selfmade cineasten, Tony Klinger en Michael Lytton, 19 en 21 jaren jong, botvierden hun creativiteit met het maken van documentaires. In 1971 verscheen ‘Extremes’, een compilatie van scénes uit het leven van de toenmalige jeugd. Geweld, seks, alcolhol en harddrugs werden rauw in beeld gebracht. Geen poses, geen theater, neen, realistische filmbeelden die het toenmalige publiek shockeerden. De losse vrijblijvende opnames gebeurden in London en op het Isle Of Wight tijdens het beruchte festival. De sixties waren inderdaad gouden tijden, met mooie én lelijke excessen. De iets ouderen onder ons (zestigers) zullen met weemoed terugkijken naar de vervlogen tijd. En tot de vaststelling komen dat we sedertdien jammer genoeg een omgekeerde evolutie meemaken met intolerantie en puriteinse zedigheid. Het kan verkeren, zei Bredero.
Lang onvindbaar, nu op dvd uitgebracht door Gonzo Multimedia samen met een cd van de soundtrack. Hierop juweeltjes van onder andere Arc, Crucible, Mark McCann en Supertramp. Arc was een progrock band met Hammond organist Mick Gallagher die later Ian Dury & the Blockheads vervoegde, en bij The Clash speelde. Van Mark McCann hoor je twee schitterende folksongs met akoestische gitaar. Nu van de aardbodem verdwenen. Supertramp bracht in 1970 hun debuutalbum uit en stond nog maar aan het begin van een onbevroede roem. ‘Words Unspoken’ MOET je beluisteren. Laat je terug katapulteren naar de beginjaren van de (prog)rock, sterk melodisch en meeslepend tot tranen toe.

Marino Serdons (4)

Historical dvd(+cd) of the ‘golden’ sixties, raw but honest. Enjoy this forgotten documentary and his magnificent music.

Gentle Knife II : Clock Unwound

5/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Prelude: Incipit
The Clock Unwound
Fade Away
Smother
Plans Askew
Resignation

Platenlabel
Bajkal Records

Labelnummer
?

Distributie
?

Website Artiest
Gentle Knife

Sinistere intro met trompet en piano geeft dit album een perfecte insteek naar excellente progrock uit het Hoge Noorden. Gentle Knife schudt het ijs en de trollen van zich af op hun tweede album. Donkere duistere teksten over prachtige melodieën op keyboard en synths sleuren je mee naar hun met mos overwoekerde krochten. Intermezzo’s met atonale zang van Veronika in titelsong ‘The Clock Unwound’ doen de wenkbrauwen fronsen. Beluister Pal Bjoprseth’s of Charlotte Nielsen’s solo’s, op het experimentele af en toch zo mooi! De flute traverse van Astraea Antal brengt lucht en licht in de darkness, maar ook een seventies gevoel. En zo vind je 12 (!) muzikanten op hoog niveau.
Eerlijk? De beste progrock van de laatste decennia! Referenties naar het verleden zijn uit den boze. Je hoort wat je wil horen: King Crimson, Genesis, Ectomorph,… Niet doen. Gentle Knife maakt prachtige unieke songs met veel inspiratie. En ja, de zware parlando in Resignation herinnert aan Leonard Cohen’s requiem song. Who cares? Eigen aan progrock: een rijk instrumentarium, tempowisselingen, lange nummers, solo -én samenzang, soms wat experimenteler of jazzy. Gedurfd én geslaagd! Ook al is hun zangtechniek niet van het hoogste niveau, Clock Unwound is een rijkelijke boeiende plaat geworden om meermaals van te smullen.

Line-up:
Astaea Antal (Flutes, Bagpipe Chanter, Alto Sax)
Pal Bjorseth (Keyboards, Flügelhorn, Trumpet, Viola, Alto Recorder, Backing Vocals)
Odd Gronvold (Bass)
Thomas Hylland Eriksen (Tenor Sax)
Veronika Horven Jensen (Vocals)
Hakon Kavli (Vocals, Guitars)
Eivind Lorentzen (Guitars, Synths)
Charlotte Valstad Nielsen (Alto Sax, Baritone Sax)
Ove Christian Owe (Guitars)
Ole Martin Svendsen (Drums, Percussion)
Brian M. Talgo (Mellotron samples, Vocals)

Marino Serdons (4 ½)

Not to be missed! Wonderful second record of this Norwegian band. The best Progrock album of the year!

Clear Blue Sky: Journey To The Inside Of The Sun

2/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sweat Leaf
The Rocket Ride
I’m Comin’ Home
You Mystify
Tool Of My Trade
My Heaven
Birdcatcher

Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC 2595

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Clear Blue Sky

Nogal wiedes dat muzikaal gelijkgestemde zielen elkaar vinden op school en een bandje oprichten. Zo dachten ook John Simms, Ken While en Mark Sheather Gitaar, bas en drums waren de enige instrumenten die ze nodig hadden om het rijzende Vertigo-label te overtuigen een debuutalbum te registreren onder Clear Blue Sky. De roots/influences lagen bij R&B en Blues, ze opereerden dan ook eerst onder de naam Jug Blues, later Maluse. Ze speelden de Marquee in London plat, begonnen eigen nummers te componeren en werden opgepikt door Vertigo. De opnames gebeurden in de huiselijke Island Studios (toen in Kew London), midden in een woonwijk. Jammer van het tijdsgebrek, want in amper 24 uren werd alles ingeblikt. Gelukkig kon het bureau van Roger Dean een rustgevende vrolijke hoes ontwerpen en ‘Journey To The Inside Of The Sun’ was geboren. We schrijven 1970, Black Sabbath op hetzelfde label, begon wereldfaam te krijgen. De hardrock van Clear Blue Sky imponeerde door de prachtige gitaarsolo’s op een strak ritme. John Simms wou er nog meer effecten op zetten, maar tijdsgebrek besliste anders. In de studio kregen ze nog versterking van Jon Field (Jade Warrior) op dwarsfluit en Hammond orgel van een onbekende sessionmuzikant. Ondertussen werd in de nabijgelegen studio Led Zeppelin II opgenomen. Goed gezelschap. Verwacht je aan toffe seventies (prog) rock à la T2. U onbekend? Dringend opzoeken en genieten!

Line-up:
John Simms (Guitar)
Ken White (Drums)
Mark Sheather (Bass Guitar)

Marino Serdons (3 ½)

What a wonderful record of three eighteen year old musicians. A cult classic!

Cathédrale: J2-B2

28/9/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

One By One
The Price
Calling Out For You
Element Of Surprise
A Trick Of The Light
Paris Is Calling
Wise Men (Never Fall In Love)
Kasaar
It’s Really Up To You
Mind The Gap
Any time At All
Crying

Platenlabel
Angel Air

Labelnummer
SJPCD 502

Distributie
geen gegevens

Website Artiest
Angel Air Records

Progrockers hier volgt een special message: de release op 29/09/2017 van verloren gewaande opnames door een band met de naam Cathédrale. Bassist Jon Camp (ex-Renaissance) zocht in 1988 leden voor een nieuwe band. Toetsenist John Young (ex-Asia, Greenslade, Scorpions) voelde zich geroepen en het klikte wonderwel. Snel nog Brett Wilde voor gitaarpartijen, Tony Bodene voor slagwerk opgetrommeld en de repitities gingen van start met warm-ups in universiteiten en clubs. Een succesformule…een platencontract kon niet uitblijven. Financieel liep het echter niet van een leien dakje en de plaat werd nooit uitgebracht. Ook de inbreng van een nieuwe vocalist Mark Goddard-Parker bracht geen soelaas. Het instorten van de kathedraal stond in de sterren geschreven.
Nu 30 jaren later vond Angel Air Records het tijd om dit mysterieuze album uit het stof op te diepen.
De band maakte indertijd haar naam waar: songs à la Asia zo sterk en machtig als een kathedraal. Luister maar naar opener ‘One By One’ of ‘The Price’ dat een symbiose is van de vroegere Yes en Renaissance-bands. Mooie keyboard intermezzo’s en sterke baspartijen, overgoten met een sausje van samenzang. Later zou Jon Camp toegeven dat zijn zangpartijen niet zo mooi waren en dit de reden was om een echte zanger als Mark Goddard binnen te halen. Songs 8 t.e.m. 12 worden dan ook door Mark ingezongen. Jammer genoeg verzanden juist die songs in eentonigheid. Toch blijft dit een mooie ontdekking voor elke progrock liefhebber.

Line-up:
Jon Camp (Bass, Acoustic Guitar, Moog Taurus, Vocals)
John Young (Keyboards, Vocals)
Brett Wilde (Electric and Acoustic Guitars, Backing Vocals)
Tony Bodene (Drums, Percussion, Backing Vocals)
Mark Goddard-Parker (Vocals)

Marino Serdons (3 ½)

The combination of seventies band Renaissance with earlier Asia-work, provides excellent progrock that rises as a cathedral.

Deep Purple: Infinite

29/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Time For Bedlam
Hip Boots
All I Got Is You
One Night In Vegas
Get Me Outta Here
The Surprising
Johnny’s Band
On Top Of The World
Birds Of Prey
Roadhouse Blues

Platenlabel
Ear Music

Labelnummer
0211849EMU

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Deep Purple

In 90 minuten vertelt de illustere Rick Wakeman het verhaal van Deep Purple: rijkelijk geïllustreerd met videobeelden van een gig in de O2 in London en de opnames van ‘Infinite’ in Nashville USA.
From Here To Infinite lijkt wel het definitieve einde van Deep Purple aan te kondigen. Maar elk jaar starten ze opnieuw een wereldtournee. De DVD verschijnt samen met het 20ste studioalbum Infinite, of is het omgekeerd? Beide media vullen elkaar aan in een verpakking met een foto van ‘oneindigheid’ , grafisch en landschappelijk. Schitterende illustratie!
Nu de muziek zelf. Na vijftig bedrijvige jaren in de muziekbusiness zal iedereen wel ongeveer de stijl van Deep Purple herkennen. Ook nu geen echte verrassingen. De gekende riffs worden bovengehaald en Steve Morse pingelt op zijn leeftijd vingervlug. Ian Paice moest vorig jaar om gezondheidsredenen een aantal concerten verstek laten gaan, maar hamert hier als vanouds. De Deep Purple sound komt toch grotendeels van toetsenist Don Airey van zodra hij zijn Hammond orgel bepotelt. Zanger Ian Gillan, het bescheiden uithangbord, weet de songs nog steeds mooi te kwelen, maar past voor de hoge tonen. Begrijpelijk!
Infinite is niet het allersterkste album van Deep Purple, toch moet je de volgende songs even downloaden (of wel gewoon het album met dvd aanschaffen-echt wel de moeite): All I Got Is You (je denkt dat het ballad wordt; Mis!), Get Me Outta Here (schitterende zangpartij), The Surprising (verrast op elk vlak…TOP). Ook één miskleun: het album eindigt met een cover van The Doors, Roadhouse Blues. Niet slecht gedaan, maar totaal overbodig! Nochtans een aanrader voor die paar steengoede songs én de bijgevoegde dvd.

Marino Serdons (4)

Infinite may be the last album of Deep Purple, but they will definitely be remembered. One song in particular sounds like a beautiful requiem: The Surprising. Don’t know who wrote it, but the lyrics speak for itself.

Rahul Mukerji: Ma De Re Sha

8/6/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Exit 13
Sita
Fingerprints
Children of I-2
A Path Less Travelled
Zidd
Ma De ra Sha
Train Ride From Siliguri
Baisakhi
Hope Anew
Event Horizon
Sinner

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gemeld

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Rahul Mukerji

Al ooit progrock gehoord van een Indiër? Wel, dit is je kans. Rahul heeft er een tiental jaren over gedaan om zijn droom waar te maken. Opgegroeid tussen de specerijen die voor kruiding zorgen van diverse muziekstijlen, werkt hij vanuit Maryland verder ter verfijning van zijn moment suprème.
Verwacht geen ‘east meets west’ composities. Neen, dit is pure progrock op Brits leest geschoeid met een (miniem) snuifje oosterse invloeden. Twaalf instrumentale nummers die zich onderscheiden door gebruik van Rahul’s tablas, zijn pittige gitaarsolo’s, opvallende bass van Ruben Rubio en inventief slagwerk van Bruce Ng.
Het cd-schijfje kreeg een print mee van een viewmaster en zou met een projector moeten kunnen bekeken worden op groot scherm? Surf zeker eens naar zijn website. Naast gratis downloads vind je ook nog prachtig art- en video-work, van posterdesigns tot stripverhalen, en natuurlijk nog meer experimentele composities. Alles van de hand van Rahul Mukerji. Rauwe en heavy gitaarsolo’s met synths doorweven pareltjes op een bedje van illustraties. Wat een vent, wat een ontdekking!

Line-up:
Rahul Mukerji (Guitars, Guitar Synth,E-Bow,Sampling,Tablas, Drum Programming)
Bruce Ng (Drums and Percussion Programming)
Ruben Rubio (All Basses)

Marino Serdons (4)

Allround artist and musician Rahul Mukerji has fullfilled his boydream with an exquisite progrock album! Don’t hesitate, surf to his website!

Steve Hackett & Djabe: Summer Storms & Rocking Rivers

17/4/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
CD + DVD

City Of Habib
The Steppes
Butterfly
Scenes-Above Poland
Scenes-Sunset At The Seaside
Horizons
Ace Of Wands
Flowers Stillness
Rush For Ménes
Strange Places
Last Train To Istanbul
Firth Of Fifth
Summer Rain
In That Quiet Earth
Distant Dance
Los Endos

Platenlabel
Esoteric Antenna

Labelnummer
EANTCD 21065

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent

Website Artiest
Steve Hackett

Iedereen (of toch alle progrockers) zijn bekend met het werk van Steve Hackett. De ex-gitarist van Genesis tokkelt al decennialonag de mooiste melodieën uit zijn gitaar. Bewondering voor dit fenomeen is terecht. De samenwerking met de Hongaarse Jazz/World band Djabe voegde hier nog verbazing aan toe. Wat een sublieme combinatie!
Elk jaar trekt Steve Hackett naar Hongarije om met zijn vrienden van Djabe niet alleen een boottocht te maken, belangrijker, om ook enkele concerten te spelen. Het Hongaarse (én Slovaakse) publiek staat bekend voor haar openheid op cultureel vlak waardoor er grote luisterbereidheid en respect bestaat voor dit zijdelings project. De opnames dateren van 2011 in Boedapest en Bratislava. Het album houdt de gebruikelijke cd in met hoofdzakelijk instrumentale nummer, maar ook een technisch perfecte blu-ray. Je waant je ter plaatse.
Wat maakt dit album nu zo speciaal? Wel, de songs van Genesis en Steve Hackett staan als een paal op hun eigen. Covers verzinken dikwijls in nada met het origineel. De inbreng van het jazz-trio is dermate dat bekende songs als Ace Of Wands en Firth Of Fifth, onaantastbaar gewaand, een rijke upgrade krijgen. Het hele album ademt trouwens klasse. Ferenc Kovàcs brengt met zijn viool een Slavische (zigeunerachtige) touch in de composities. En met zijn trompet stijgt bv. ‘Ace of Wands’ naar de hemel. Zalig om de inbreng van elk instrument zo duidelijk, zo eenvoudig maar ook zo magistraal te horen. Wie herinnert zich nog Steve’s ‘Last Train to Istanbul’ van de cd ‘Out Of The Tunnel’s Mouth’ uit 2009 ? De versie die je hier voorgeschoteld krijgt is nog 3 x sterker en donkerder dan het al prachtige origineel. De Arabische inlvoeden vind je in meerdere composities als meerwaarde terug. En dat maakt dit album zo speciaal! ‘Summer Storms & Rocking Rivers’ behoort tot het beste wat tot nu toe in 2017 werd uitgebracht. Wil je ze live zien? In juni zijn weer een aantal concerten gepland (check website Djabe)

Line-up:
Steve Hackett (Vocal, Guitar)
Ferenc Kovàcs (Vocal, Trumpet, Violin)
Zoltàn Kovàcs (Keyboards)
Attila Egerhàzi (Guitar, Percussion)
Tamàs Barabàs (Bass Guitar)
Szilàrd Banai (Drums)

Marino Serdons (4,5)

Extraordinary album with beautiful instrumentals of Djabe and an upgrade of Steve Hackett’s most melodic songs. Enjoy perfection in progrock en jazz-fusion! Best album of 2017!

Light Freedom Revival: Eterniverse Deja Vu

8/4/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

New Lightspace Age
An Idea of Freedom.
Where Words Fail
Dream Again
Form Hope
Eterniverse Deja Vu
They Fit You In
Go Amplify The Feeling
Starting Over
Place Of Power
Stay Strong With Me
Positive Light Code
Enjoy The Now

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
VHDJ0001

Distributie
Eigen Beheer

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Light Freedom Revival

De Canadees John Vehadija had een droom. Hoe zou de wereld er kunnen uitzien? In welke wereld zou hij willen leven? Met 13 songs tracht hij de luisteraar warm te maken voor zijn ‘utopia’.
Hij kon o.a. Billy Sherwood (Yes) overtuigen als allrounder (bass, keys, drums) én als producer. Ook de nog relatief onbekende Oliver Wakeman (zoon van Rick!) kreeg vrij spel voor een sublieme bijdrage op piano en moog.
Eternivurse Deja Vu is echter een vrij eentonig progrock album geworden. Geen valse noten gelukkig, maar o zo langdradig. Weinig of geen ritmewisselingen en een saaie tenorzang wiegden mijn oogleden in slaaptoestand. Het individuele spelplezier is ver te zoeken. Alles staat in teken van componist John. Alleen ‘Place Of Power’ kon even mijn aandacht opwekken door het mooie pianospel. Dus dan maar een 2de maal beluisteren en de teksten bestuderen. Blijkbaar zijn die voor John Vehadija zeer belangrijk en goddelijk geïnspireerd. Hij noemt zich ook de ‘architect of light !?!
Zelf kreeg ik een wansmakelijke reactie op zijn luchtledig woordenspel. Ondanks het kleurrijke futuristische artwork van Ed Unitsky kon ik zijn intenties niet vatten en ging voor mij het licht definitief uit. Niets mag jou echter verhinderen om toch eens even mijn ongewassen mening te controleren.

Line-up:

John Vehadija (Lead Vocals, Acoustic Guitar)
Billy Sherwood (Drums & Bass, Guitars & Keyboards)
Oliver Wakeman (Piano & Keyboards)
Eric Gillette (Lead Guitar)
Marisa Frantz (Harmony Vocals)

Marino Serdons (3)

Rick Wakeman: The Phantom Of The Opera

20/3/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1: The Phantom Of The Opera – Part One
Disc 2: The Phantom Of The Opera – Part Two
Disc 3: Movie Disc

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
MFGZ005

Distributie
Gonzo Multimedia

Promo-agent
?

Website Artiest
Rick Wakeman

Eind jaren tachtig werd keyboard player Rick Wakeman benaderd door een zekere Dick Randall, die hem met een dikke sigaar in de mond vroeg om de muziek te verzorgen op een ‘silent movie’ van 1925. Vergeet Andrew Loyd Webber’s east end versie Phantom Of The Opera. Van het originele literaire werk, uit de hersenpan van de Franse schrijver Gaston Leroux, werd in een stomme zwart-wit film gemaakt met Lon Chaney in de hoofdrol. De bijhorende tekst werd op pancardes gefilmd, zoals toen gebruikelijk. Technisch was het toen nog onmogelijk om er klank onder te zetten.
Rick Wakeman nam de uitdaging aan en stelde voor om met 3 zangers te werken in het opera én rockgenre. Bij een gewone film hoort een 30-tal minuten muziek, maar hier moest hij dus de hele lengte van 88 minuten voorzien van aangepaste muzikale illustraties. Een huzarenstuk!
In 1990 werd de film uitgebracht in de USA , alsook een korte versie (51 min.)van de soundtrack op cd onder de titel Phantom Power. Nog voor het jaar om was, zat alles in de vergeethoek en waren de originele opnames verdwenen. Rick zocht zich jaren later te pletter om alsnog een kopij vast te krijgen. Tot iemand hem attent maakte dat een aanvaardbare versie van de film te vinden was op Youtube. Rick Wakeman ging praten met uitgeverij Gonzo en bracht wat verbeteringen aan.
Voor mij ligt een box met booklet, 2 audio cd’s en een dvd. Een curiosum dat ik met plezier heb bekeken en bestudeerd. Rick Wakeman, gekend van zijn werk met The Strawbs en Yes, - evenzeer van zijn prachtige soloplaten The Six Wives of Henry VIII en Journey To The Centre Of The Earth -
levert hier een subliem staaltje van muzikaal vernuft en timing. Ook al dateert de film uit 1925, zijn composities geven er een hedendaags magistraal karakter aan. Rick is een virtuoos op allerhande toetsen: piano, synth, orgel,… Voor de zang zocht Rick Wakeman in zijn vriendenkring en kwam uit bij operazanger Ramon Remedios, de Australische pop-rock Chrissie Hammond en Rick’s bandlid Ashley Holt. Opera en rockfragmenten wisselen elkaar af. Film, muziek én zang vormen één mooie symbiose van artistiek talent. De spanning is soms te snijden en druipt van het filmdoek. Bekijk en beluister zeker eerst de filmversie. Op de dvd vind je ook heel wat extra’s : introductie van Dick Randall, eerstehands info van Rick Wakeman zelf, en natuurlijk ook de trailer. Nogmaals: een gegeerd curiosum!

Line-up:
Rick Wakeman (composer, keyboards)
Tony Fernandez (drums, percussion)
D’zal Martin (guitar)
Ramon Remedios (Tenor Vocals)
Chrissie Hammond (Vocals)
Ashley Holt (Vocals)

Marino Serdons (4)

Experience the old silent movie version of The Phantom Of The Opera with excellent brand new music composed and played by Rick Wakeman. Satisfy your curiosity!

Jody Grind: Far Canal

6/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

We’ve Had It
Bath Sister
Jump Bed Jed
O Paradiso
Plastic Shit
Vegetable Oblivion
Red Worms & Lice
Ballad For Bridget
Bonus Track:
Paint It Black (mono single version)

Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC2568

Distributie
Cherry Red Records

Promo-agent
?

Website Artiest
Tim Hinkley

In 1970 verscheen het 2de en laatste album van Jody Grind. Tim Hinkley zag zijn band na hun debuut leeglopen en moest op zoek naar een nieuwe gitarist en drummer. Respectievelijk Bernie Holland en Pete Gavin werkten nu intensief aan Far Canal. Ondertussen niets dan lof voor hun live performances. Far Canal was creatief een grote sprong voorwaarts. Vooral Bernie Holland bleek een aanwinst. Luister even naar de intro van ‘We’ve Had It’ op akoestische gitaar en de zang van zowel Tim als Bernie. Een waardige tegenhanger voor early Fleetwood Mac-songs. Ook de ‘Bath Siste’ en ‘Jump Bed Jed’ behoren tot een uitzonderlijke klasse. Tim Hinkley stond erop dat ook hun beruchte live-recording op plaat verscheen. ‘Plastic Shit’ kreeg de eer, opgenomen in het Londense Roundhouse, trouwens het enige live-restant van de band. Qua stijl lijkt het sterk op Led Zeppelin, wat niet verwonderlijk is in dezelfde buurt én tijdsgeest. ‘Vegetable Oblivion’ leunt op dubbel gitaarwerk à la Wishbone Ash, een heel melodische instrumental. Tim Hinkley staat bekend voor zijn stuwend spel op Hammond orgel. Voeg daar het prachtige gitaarspel van Bernie Holland bij: ‘Red Worms & Lice’ had een wereldhit moeten worden! Hoe mooi van Tim Hinkley om af te sluiten met een ‘Ballad for Bridget’ op zoeterig pianospel.
Far Canal is een prachtplaat die onterecht en onbemind in de platenbakken verdween. Tijd voor eerherstel. Ik ga alvast zoeken naar de originele elpee op Transatlantic. Voor cd-liefhebbers: met dank aan Esoteric Recordings om dit juweeltje terug uit te brengen met de bonus track ‘Paint It Black’ op speed. Voor de travellers: feliciteer sessiemuzikant Tim Hinkley, ergens in het boeiende Nashville, en als hij niet op pad is met The Rolling Stones of The Who! En voor de die-hards: vorig jaar werd Jody Grind II uit de grond gestampt en zouden dit jaar nog naar Europa komen. Wait and see!

Line-up:
Tim Hinkley (Organ, Piano, Vibraphone, Vocals)
Bernie Holland (Acoustic & Electric Guitar, Bass Guitar, Vocals)
Pete Gavin(Drums, Percussion)

Marino Serdons (4,5)

Far Canal is an outstanding album! A gem from the British underground and progressive rockscene. A must have!