KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Tommy Castro: Method To My Madness

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Common Ground
  2. Shine A Light
  3. Method To My Madness
  4. Died And Gone To Heaven
  5. Got A Lot
  6. No Such Luck
  7. Two Hearts
  8. I’m Qualified
  9. Ride
  10. Lose
  11. Lose
  12. All About The Cash
  13. Bad Luck
Platenlabel
Alligator Records

Labelnummer
ALCD 4667

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Tommy Castro
Tommy Castro & The Painkillers staan reeds geruime tijd garant voor opwindende hedendaagse bluesrock die hij kruidt met zijn soulvol stemgeluid. Tommy werd geboren  in San Jose, Californië waar hij op zijn 10e voor het eerst een gitaar zou beroeren. Hij was al even snel in de ban van kleppers als Eric Clapton, Elvin Bishop en Mike Bloomfield. Toen hij ouder werd ontdekte hij ook het gitaarwerk van
Muddy Waters, B.B. King, Elmore James, Freddie King en Buddy Guy. Sinds een zestal jaar zit Tommy Castro bij het gerenommeerde Chicago gebaseerde blueslabel Alligator Records. Hij promoot dus nu volop zijn nieuwe album ‘Method To My Madness’. Samen met Randy MacDonald (bas), Bowen Brown (drums) en keyboardman Michael Emerson presenteert Tommy ons 10 nieuwe en originele bluestracks en twee knappe coverbewerkingen. In de openingssong ‘Common Ground’ kruipt Tommy meteen uit zijn stilistische schelp. De west coast bluesrocker is meteen ingezaaid met enkele knappe gitaarriffs. Het nummer ‘Shine A Light’ is een kruising tussen swamp en Castro’s bluesrock gitaarschikkingen. De titeltrack is dan weer een typische Castro registratie. De funky gekruide grooves zijn de voorloper voor de rockballade ‘Died And Gone To Heaven’. In de geweldige rock-‘n- roll song ‘Got A Lot’ gaat de band overstag. Van de knappe shuffles in ‘No Such Luck’ gaat het gezwind naar de Texas bluesrocktunes van ‘Two Hearts’. Van de funky arrangementen van  ‘I’m Qualified’ en ‘All About The Cash’ gaat het gezwind naar de B.B. King klassieker ‘Bad Luck’. Met het album  ‘Method To My Madness’ heeft Tommy Castro alweer zijn muzikaal territorium uitgebreid. Een absolute aanrader!

Philip Verhaege (5)
Tommy Castro has expanded his musical territory with this 'Method To My Madness'.
Just like all his other albums is this release very highly recommended!
0 Opmerkingen

The Nitty Gritty Dirt Band: Plain Dirt Fashion / Partners, Brothers And Friends

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
Tracks:
Plain Dirt Fashion
  1. Long Hard Road (The Sharecropper’s Dream)
  2. High Horse
  3. Face On The Cutting Room Floor
  4. Two Out Of Three Ain’t Bad
  5. Must Be Love
  6. I Love Only You
  7. Run With Me
  8. Cadillac Ranch
  9. ‘Til The Fire’s Burned Out
  10. Video Tape
Partners, Brothers And Friends
  1. Modern Day Romance
  2. Other Side Of The Hill
  3. Home Again In My Heart
  4. Telluride
  5. Old Upright Piano
  6. Partners, Brothers And Friends
  7. Redneck Riviera
  8. Queen Of The Road
  9. As Long As You’re Loving Me
  10. Leon McDuff
Platenlabel
BGO Records

Labelnummer
BGCOCD1209

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
The Nitty Gritty Dirt Band
Onder invloed van Jimmy Ibbotson, die na een afwezigheid van zeven jaren The Nitty Gritty Dirt Band in 1982 opnieuw vervoegde, keerde de band resoluut terug naar zijn countryroots. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de twee hier op één cd samengebrachte albums, ‘Plain Dirt Fashion’ uit 1984 en het één jaar later uitgebrachte ‘Partners, Brothers And Friends’ tot de beste releases van de band mogen gerekend worden. Het waren tevens de eerste twee albums die zij maakten voor Warner Bros., die hun tevens hoge noteringen bezorgden in de US Country Charts. ‘Plain Dirt Fashion’ piekte op nummer 8 in de albumcharts, terwijl de hieruit getrokken singles ‘Long Hard Road (The Sharecropper’s Dream)’, het uptempo ‘High Horse’ en ‘I Love Only You’, respectievelijk nummer één, twee en drie in de singlecharts werden. De sound op ‘Plain Dirt Fashion’ is hoofdzakelijk country en countryrock, met neigingen naar folk en bluegrass. Hierdoor maakte de band het zichzelf niet altijd makkelijk. Fans wisten vaak niet of dit nu country, rock of folk was, waardoor The Nitty Gritty Dirt Band al eens het etiket ‘obscure’ kreeg opgeplakt. Het best kan je hun sound nog omschrijven als moderne Nashville countryrock. Andere hoogtepunten zijn ongetwijfeld ‘Face On The Cutting Floor’ en ‘Video Tape’. Wat het album tevens aantrekkelijk maakt zijn de remakes van Meat Loafs ‘Two Out Of Three Ain’t Bad’ en Springsteens ‘Cadillac Ranch’.
Het uit 1985 daterende ‘Partners, Brothers And Friends’ werd opgedragen aan folkzanger Steve Goodman, die tevens meeschreef aan de schitterende countryrocker ‘Queen Of The Road’. Dat de terugkeer van Ibbotson de band geen windeieren legde, valt te horen op ‘Telluride’ waar hij een knap staaltje van mandoline picking ten beste geeft. Diezelfde Ibbotson is ook verantwoordelijk voor het likje bluegrass op ‘Old Upright Piano’. En iemand die zeker niet in de schaduw mag staan is Bob Carpenter die op beide albums bijzonder mooie dingen op zijn keyboards doet.
BGO Records bundelde eerder al de albums ‘Let’s Go’ en ‘Acoustic’ waarvan u op deze site tevens de recensie kan lezen. Samen met deze ‘Plain Dirt Fashion’ en ‘Partners, Brothers And Friends’ heeft u meteen 4 topalbums van deze degelijke countryrockers in de platenkast staan.

Lambert Smits (5)
With the return of bass, guitar and mandolin player Jimmy Ibbotson, The Nitty Gritty Dirt Band also returned to his country roots. ‘Plain Dirt Fashion’ and ‘Partners, Brothers And Friends’ respectively reached number 8 and number 9 in the US Country Album Charts. Both albums are filled with gorgeous modern Nashville country rock. A must have!
0 Opmerkingen

Laura Rain  And The Caesars: Gold

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Work So Hard
  2. Hard Times
  3. You Can’t Stop
  4. Pay To Play
  5. Gold
  6. Guilty Me
  7. Raise Your Hand
  8. Lonely Girl
  9. Cherry Pickin’
  10. Ring On The Table
  11. Better Than Me
  12. Ready To Love
Platenlabel
LRC Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Laura Rain  And The Caesars
Laura Rain And The Caesars komen uit motorcity Detroit en zijn met ‘Gold’ aan hun derde album toe. Samen met gitarist/producer George Friend pende Laura alle 12 songs. Songs die zowel funk, rhythm & blues als soul bevatten. Laura heeft een heel aparte stem. Licht, helder met een subtiele sensuele vibrato, maar ook  krachtig wanneer de song daar nood aan heeft. Omdat haar stem vaak de hogere regionen aandoet, zou je misschien niet dadelijk verwachten dat deze geschikt is om een retrosound neer te zetten. Maar niets is minder waar. Laura grijpt je dadelijk bij je nekvel en dwingt je van naar haar te luisteren. Om de sound van Motown, Stax en Muscle Shoals in haar songs te injecteren, koos ze voor het oude opnameprocedé. Alle muzikanten in één ruimte en live, zonder overdubs. En dat The Caesars rasmuzikanten zijn, daaraan valt niet te twijfelen. Een bonkende ritmesectie, een creatieve leadgitaar, die de gaatjes vakkundig dicht en lekker vintage swingende blazers scheppen die heerlijke, veel te weinig aan bod komende retrosfeer. Die zit al onmiddellijk goed met het swingende naar Motown ruikende ‘Work So Hard’. En de sound van Berry Gordy’s studio keert ook terug in de swingende titeltrack. Maar Laura blijft ons verrassen. ‘You Can’t Stop’ is stevige funk en met ‘Raise Your Hand’ heeft ze simpelweg een voortreffelijke funky gitaarblues te pakken. Liefhebbers van stevige , met blues overgoten grooves, zullen smullen van ‘Guilty Me’ en ‘Cherry Pickin’’.
Afsluiten doet Laura met ‘Ring On The Table’ in onvervalste Stax stijl, ‘Better Than Me’ en het meer actueel klinkende ‘Ready To Love’, drie parels van soulnummers. Laura Rain And The Caesars hebben met ‘Gold’ puur goud in handen. Een album dat zeker een plaats krijgt in mijn persoonlijke top 5 van 2015. Nu nog hopen dat we Laura en haar band binnenkort hier live aan het werk kunnen zien. Welke organisator haalt hen naar België?

Lambert Smits (5)


With 'Gold' Laura Rain And The Caesars deliver a magnificent album that wakes the sound of Stax, Motown and Muscle Shoals back to life. She does that in 12 original rhythm and blues, funk and soul songs. Laura has a voice that can handle all regions. In addition, she is assisted by a fantastic band with a very creative horn section.
0 Opmerkingen

Jonathan Kasper In Six Weeks To Live: In The Know

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Wake Up Your Soul
  2. Lead Me To The Light
  3. In The Know
  4. Done, Done Deal
  5. Feminist Girl
  6. Well, You Shouldn’t Be Surprised
  7. And That Look In Your Eyes
  8. Back On Track
  9. My Old Friend, John
  10. Little Picture
  11. Carrie
  12. No Freedom Train
  13. One Life
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Jonathan Kasper
Neen, de naam van de band is niet verkeerd! Het is niet Jonathan Kasper & Six Weeks To Live maar wel degelijk Jonathan Kasper In Six Weeks To Live. Ondanks het feit dat Kasper zanger en frontman is, heeft hij liever dat het publiek hem gewoon als bandlid ziet. Naast Kasper als zanger, maken ook Jerry Kimbrough op gitaar, Doug Kahan op elektrische bas en drummer Dann Sherrill deel uit van SIx Weeks To Live, afgekort als 6W2L. Voor dit album deed de band tevens beroep op keyboardspeler en pianist Steve King, gitarist Joe ‘Guido’ Welsh, tevens actief op B3, keyboards en percussie en Dave Matthews eveneens op B3 en keyboards.
De in Buffalo, New York geboren en momenteel in Nashville, Tennessee residerende zanger Jonathan Kasper is een veelzijdig artiest. Als tiener trad hij als rockzanger op in de clubs van Western New York en op latere leeftijd wist hij zelfs een plaats in een musical te bemachtigen. Alhoewel  zijn roots in de rock liggen, nam hij met ‘Fragile Heart’ een album op met originele jazz.  Met ‘In The Know’ gaat hij dan weer de weg op van de betere melodieuze rock. Soms doen de nummers denken aan Bryan Adams en vocaal komt hij bij momenten akelig dicht in de buurt van Tom Petty. Kasper heeft een stem die zonder dat hij er druk moet opzetten, moeiteloos overschakelt naar de hogere noten.  Opener ‘Wake Up Your Soul’ drijft op een pompende bas en herbergt heerlijk overstuurde messcherpe gitaarpartijen. En die gitaarpartijen zorgen het hele album door voor opzwepende muziek. ‘Done, Done Deal’ kan prat gaan op een heerlijke solo op het Farfisa orgel, zodat onze gedachten eventjes richting Doors gaan.  In ‘And That Look In Your Eyes’blijkt dat gitarist Jerry Kimbrough goed naar Keith Richards geluisterd heeft. Alhoewel alle tracks even sterk zijn, gaat mijn persoonlijke voorkeur toch uit naar ‘Well, You Shouldn’t Be Surprised’ waar Kimbrough het wah-wah pedaal geen seconde rust gunt. Een imponerende rockballade neerzetten is voor Jonathan een fluitje van een cent. Luister maar eens naar ‘My Old Friend, John’ dat toepasselijk in een Beatlessfeer baadt.
De 13 tracks komen allen uit Kaspers pen en zijn stuk voor stuk songs die mits wat airplay hits zouden kunnen worden. Alleen jammer dat de hoogdagen van dit genre reeds tot het verleden behoren. Niet getreurd echter want liefhebbers van de betere rock halen met ‘In The Know’ een spetterend album in huis. Wel niet vergeten om voor het beluisteren eventjes die luchtgitaar te stemmen!

Lambert Smits (5)
13 brilliant melodic rock songs, a clear strong voice, distorted guitars and fabulous keyboards. If you like Bryan Adams and Tom Petty, hurry up and buy your copy of ‘In The Know’……and watch out that your air guitar is in tune!
0 Opmerkingen

Guy Davis: Kokomo Kidd

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Kokomo Kidd
  2. Wish I Hadn’t Stay Away So Long
  3. Talking Just A Little Bit Of Time
  4. She Just Wants To Be Loved
  5. Like Sonny Did
  6. Lay Lady Lay
  7. Little Red Rooster
  8. Maybe I’ll Go
  9. Blackberry Kisses
  10. Have You Ever Loved Two Woman
  11. Cool Drink Of Water
  12. Bumble Bee Blues
  13. Wear Your Love Like Heaven
Platenlabel
Dixiefrog Records

Labelnummer
DFGCD 8779

Distributie
Parsifal

Website Artiest
Guy Davis
New Yorker Guy Davis is de zoon van acteurs Ruby Dee en Ossie Davis. Eigenlijk is hij een bloedbroeder van Eric Bibb. Hun families waren in de jaren ‘50 en ‘60 nauw met elkaar betrokken in de Big Apple. In deze stad werd Davis dus geboren en hij raakte al snel in de ban van de oude verhalen die zijn grootouders hem vertelden over het landelijke zuiden. Met zijn ruige blues en donkere stem gaat hij met zijn muziek naar de essentie ervan. Guy bespeelt akoestische gitaren, mondharmonica en 5 string banjo. Guy Davis is dus een blues ambassadeur. Hij reist graag de wereld rond om zijn verhalen te verkondigen. En steeds komt hij terug thuis met heel wat nieuwe inspiraties die zich vertalen in nieuwe knappe songs. Zijn recent album is de opvolger van het succesvolle ‘Juba Dance’ uit 2013. Enkele weken geleden toerde Guy Davis nog door ons landje om zijn laatste release ‘Kokomo Kidd’ te promoten. Het album begint in zijn alom gekende Delta bluesstijl. Gewapend met zijn banjo en warme stem animeert Davis ons meteen in de titeltrack. In een nooit afhoudend tempo tokkelt Davis er vrolijk op los en werd hij klaarblijkelijk geïnspireerd door Sonny Terry. In nummers als ’Wish I Hadn’t A Little Bit Of Time’ en ‘Talking Just A Little Bit Of Time’ doet hij ons sterk terugdenken aan een bluesy Elliott Murphy. In het moderne ‘She Just Want To Loved’ komt de slide gitaar langzaam in de ban van het koor, de orgelarrangementen en de vioolstructuur.
De song ‘Like Sonny Did’ dateert eigenlijk uit 2009 en is een eerbetoon aan Sonny Terry. In Terry’s onnavolgbare stijl creëert Davis een naoorlogse sfeertje.
In Bob Dylan’s ‘Lay Lady Lay’ haalt Davis zich -samen met zijn mandoline en gitarist John Platania- heel wat jeugdherinneringen voor de geest. En dat doet hij eigenlijk ook met de Willie Dixon’ song ‘Little Red Rooster’, waar hij op zijn geheel eigen manier Howlin’ Wolf eert. Special guest Charlie Musselwhite is een meerwaarde voor de sound en staat samen met de slidegitaar en pianotunes in de spotlights.
In ‘Maybe I’ll Go’ en ‘Blackberry Kisses’ gaan we opnieuw terug naar de Delta. Davis’ uitdagende banjo en harpwerk is sterk aanwezig in ‘Have You Ever Loved Two Woman’. Het afsluitende ‘Wear Your Love Like Heaven’ is een nummer van Donovan. In de liner notes verwijst Davis naar de muzikale inspiratiebron Bob Marley. Professor Louie raakt met zijn Hammondorgel aardig in de band van deze reggae tunes. Wel, de cirkel is rond wat ons betreft. ’Kokomo Kidd’ is een heerlijk schijfje!

Philip Verhaege (5)
Guy Davis has obvious a deep love for the blues and countryblues. ‘Kokomo Kidd’ is a lovely enjoyable release!
0 Opmerkingen

Eric Bibb and JJ Milteau: Lead Belly’s Gold

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Grey Goose
  2. When The Train Comes Along/ Swing Low, Sweet Chariot
  3. On A Monday
  4. The House Of The Rising Sun
  5. Midnight Special
  6. Bring A Little Water, Sylvie
  7. When I Get To Dallas
  8. Pick A Bale Of Cotton
  9. Goodnight, Irene
  10. Rock Island Line
  11. Bourgeois Blues
  12. Chauffeur Blues
  13. Stewball
  14. Titanic
  15. Swimmin’ In A River Of Songs
Platenlabel
DixieFrog Records

Labelnummer
DFGCD 8780

Distributie
Parsifal

Website Artiest
Eric Bibb
JJ Milteau
Eric Bibb en JJ Milteau vormen het perfecte huwelijk voor deze live geïnterpreteerde sessie dat al dan niet met een de aanwezigheid van een publiek werd ingeblikt.
Eric Bibb is een van de grootse blues, folk en gospel artiesten van zijn generatie. Hij heeft dan ook alle ingrediënten in huis die van hem een succesvol muzikant maken. Zijn natuurlijke elegantie, fluwelen stem en nauwkeurige en duidelijke dictie maken hem tot een van de beste akoestische bluesgitaristen. De Franse singer-songwriter
JJ Milteau is een mondharmonica virtuoos die het levenslicht zag in Parijs.
Hij raakte in de ban voor de harp toen hij voor het eerst folk en rockmuziek hoorde in de jaren ‘60 en genoot van nummers van Bob Dylan en The Rolling Stones.
JJ Milteau heeft net als Eric Bibb een uitgesproken en rijkelijke discografie.
Huddie William Ledbetter werd geboren op 29 januari 1885 in Mooringsport, Louisiana en overleed op 6 december 1949 in New York. Hij was ontegensprekelijk de eerste zwarte zanger die bij het blanke publiek geliefd was. Hij heeft ook meermaals de binnenkant van de enkele gevangenissen gezien. Hij ontsnapte zelfs in 1916 uit de cel in Texas waar hij twee jaar door het leven ging als Walter Boyd. Toen hij enkele jaren later een man vermoordde werd Lead Belly opnieuw veroordeeld tot 30 jaar cel. In 1925 werd hem gratie verleend. Vijf jaar later werd hij opnieuw veroordeeld wegens poging tot moord. In 1933 werd hij in de beruchte Angola farm gevangenis bezocht door John en Alan Lomax, met wie hij honderden nummers opnam. In ‘34 diende hij opnieuw een muzikale gratie in, dat opnieuw werd ingewilligd. Vervolgens ging hij toeren met Lomax, maar nadat Lead Belly in 1940 Lomax had bedreigd met een mes eindigde de vriendschap. Negen jaar later begon Lead Belly aan zijn eerste Europese tournee, maar hij werd ziek voordat hij deze kon beëindigen. In het verleden heeft hij dus wel meerdere artiesten beïnvloed. Denk maar even aan Little Richard’s klassieker ‘Goodnight Irene’ of Ram Jam’s rockversie van ‘Black Betty’. Maar ook The Animals, Frank Sinatra, Nirvana, The Beach Boys, Tom Waits en Bob Dylan coverden succesvol nummers van Lead Belly.
Nu heeft Lead Belly het duo Bibb & Milteau samen met drummer Larry Crockett weten te beïnvloeden voor een concertreeks. In 16 nummers brengen ze op gepaste wijze hulde aan een van de meest invloedrijke artiesten. Elf songs werden live geregistreerd in de gerenommeerde jazzclub The Sunset in Parijs. De overige 5 tracks werden ingeblikt in Studio da la Seine. Dertien songs zijn covers van Lead Belly, de overige drie zijn van de hand van Eric Bibb, al dan niet in samenwerking met Milteau.
Een opmerkelijke gastrol is weggelegd voor Big Daddy Wilson in het nummer ‘When The Train Comes Along/Swing Low, Sweet Chariot’. In ‘On A Monday’ rieken we werkelijk het zweet van het harde labeur op de katoenplantages, en dat is niet anders in ’Pick A Bale Of Cotton’. Het innemende  ‘The House Of The Rising Sun’ komt in de buurt van de realiteit, net zoals het opzwepende ‘In The Midnight Special’. In Bibb’s eigenhandig gepende song ‘When I Get To Dallas’ liet Eric zich inspireren door Lead Belly’s beginjaren als straatmuzikant in Dallas, TX. Het afsluitende ‘Swimmin’ In A River Of Songs’ schetst Eric Bibb het levensverhaal van zijn held Lead Belly. Overheerlijke fingerpicking, fluwelen stemmen en knappe mondharmonica maken van het album ‘Lead Belly’s Gold’ een ware aanrader.

Philip Verhaege (5)
Great songs, delicious fingerpicking, velvet voices and handsome harmonica make of the album "Leadbelly's Gold 'is a very highly recommended album.
0 Opmerkingen

Duke Robillard: The Acoustic Blues & Roots Of

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. My Old Kentucky Home
  2. Big Bill Blues
  3. I Miss My Baby In My Arms
  4. Jimmie’s Texas Blues
  5. Backyard Paradise
  6. Evangeline
  7. Left Handed
  8. I’d Rather Drink Muddy Waters
  9. I’m Gonna Bu Ma A Dog (To Take the Place of You)
  10. Nashville Blues
  11. Saint Louis Blues
  12. What Is It That Tastes Like Gravy
  13. Someday Baby
  14. Let’s Turn Back The Years
  15. Take A Little Walk With Me
  16. Santa Claus Blues
  17. Profoundly Blue
  18. Ukelele Swing
Platenlabel
DixieFrog Records

Labelnummer
DFGCD8783

Distributie
Parsifal

Website Artiest
Duke Robillard
Duke Robillard is een levende legende in het hart van de bluesgemeenschap. Hij werd meermaals genomineerd voor een WC Handy Award en won liefst vier keer de Award voor ‘Blues Guitarist Of The Year’. Duke vormde zijn eerste band op de universiteit en werd al vrij vroeg gefascineerd door blues, swing en jazz. In 1967 richtte hij de befaamde band Roomfull of Blues op. Na 12-jaar trouwe dienst verliet hij de band en speelde met Robert Gordan, de koning van de Rockabilly. Hij registreerde ook twee albums met de Legendary Blues Band. In 1990 was hij samen met Jimmy Vaughan de drijvende kracht voor The Fabulous Thunderbirds. Naast heel wat verschillende projecten is Duke ook te horen op albums van Jimmy Witherspoon, Jay McShann, Billy Boy Arnold, Ruth Brown, Johnny Adams, John Hammond, Pinetop Perkins, Ronnie Earl en vele anderen. Hij werkte ook mee aan het album ‘Time Out Of Mind’ van Bob Dylan. Robillard is ook een uitstekend producer en heeft thuis zijn eigen 24-sporen opnamestudio. Hij is dus steeds bezig met tal van creatieve projecten en heeft er na al die jaren een vrij unieke houding aan over gehouden.
Hij is dus een kunstenaar in de ruimste zin van het woord. Het album ‘The Acoustic Blues & Roots Of’ Duke Robillard toont nog eens zijn liefde voor de pioniers van de blues, ragtime, folk, country en de vroege jazzmuziek. Hij brengt in liefst 18 nummers hulde aan de voorlopers die de fundamenten legden voor de hedendaagse Amerikaanse rootsmuziek. Het is zijn eerste akoestische opname in een carrière die meer dan 5 decennia overspant.  Als ‘special guest’ vinden we Maria Muldaur, Kansa City pianolegende Jay McShann, voormalig Muddy Waters mondharmonica speler Jerry Portnoy en Sunny Crownover terug. Het album opent met de swingende country instrumentale ‘My Old Kentucky Home’. Het nummer is een bloemlezing van Stephen Foster. In ‘I Miss My Baby In My Arms’ keren we onverwijld terug naar een vooroorlogse jazzy periode. Mat McCabe’s pianotoetsen vinden hier dan ook een prettige samenhang met Billy Novick’s klarinet. Het originele en jolende ‘I Miss My Baby In My Arms’ gaat hand in hand met de jazzstructuur van ‘Jimmie’s Texas Blues’. In ‘Evangeline’ komt de Mississippi Queen Maria Muldaur haar muzikale kunsten presenteren. In  het instrumentale ‘Profoundly Blue’, dat origineel van Meade Lux Lewis is, komt Jay McShann de pianotoetsen beroeren. Andere nummers zoals het WC Handy iconische ‘Saint Louis Blues’ tot minder bekende juweeltjes van Tampa Red’s ‘What’s Is It That Tastes Like Gravy’ en Sleepy John Estes ‘Someday Baby’ vinden rechtstreekse aansluiting met Duke’s muzikale verleden. Ieder nummer heeft dus dat ‘old timey’ gevoel. Duke speelt zoals steeds uitmuntend en subliem gitaar en toont ook effectief dat hij een vocale stylist is. Of hij nu zijn akoestische snaren beroert, de dobro, mandoline of ukelele omschoudert, de sound is een verfrissende aanpak van schitterende akoestische muziek. Duke Robillard laat ons kennismaken met de rijke muzikale erfenis van de Amerikaanse muziek.

Philip Verhaege (5)
Every song has thus that "old timey" feel. Duke plays as always excellent and sublime guitar and also demonstrates effectively that he is a vocal stylist. Duke Robillard introduces us to the rich musical heritage of American music !
0 Opmerkingen

Bachman-Turner Overdrive: Head On / Freeways

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
Head On
  1. Find Out About Love
  2. It’s Over
  3. Average Man
  4. Woncha Take Me For A While
  5. Wild Spirit
  6. Take It Like A Man
  7. Lookin’ Out For # 1
  8. Away From Home
  9. Stay Alive
Freeways
  1. Can We All Come Together
  2. Life Still Goes On (I’m Lonely)
  3. Shotgun Rider
  4. Just For You
  5. My Wheels Won’t Turn
  6. Down, Down
  7. Easy Groove
  8. Freeways
Platenlabel
BGO Records

Labelnummer
BGOCD1221

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Bachman-Turner-Overdrive
Toen Randy Bachman uit The Guess Who stapte, had hij aanvankelijk de bedoeling om een band op te zetten samen met Keith Emerson van The Nice. Omwille van gezondheidsredenen ging dit echter niet door, zodat Randy zijn plannen moest herzien en dan maar Bachman-Turner Overdrive op poten zette. In 1974 had de band een enorme hit te pakken met ‘You Ain’t Seen Nothing Yet’. Alhoewel de band bleef opnemen, zijn BTO zoals ze vaak aangeduid werden, toch vooral bekend gebleven omwille van deze monsterhit. De albums ‘Head On’ en ‘Freeways’ die hier nu gebundeld worden, dateren respectievelijk uit 1975 en 1977. ‘Head On’ gaf reeds te kennen dat Randy Bachman het niet echt meer zag zitten bij de band. Hij zit niet echt in de songs en deze missen de nodige overtuigingskracht, zodat het album weinig meer is dan goede achtergrondmuziek. Het cocktail jazzy ‘Lookin’ Out For # 1’ en het simpel rockende ‘Stay Alive’ zijn dan ook zowat de enige nummers die er echt uitspringen.
Het uit 1977 stammende ‘Freeways’ was het laatste album waaraan Randy Bachman meewerkte. De songs hier  zijn een beetje sterker. ‘Can We All Come Together’ opent op een leuke aanstekelijke manier en ‘Shotgun Rider’doet ietwat aan ‘You Ain’t Seen Nothing Yet’ denken, terwijl het ritmisch afwisselende ‘Easy Groove’ tot de betere nummers behoort.
Maar al bij al zijn deze albums toch de zwanenzang van een over zijn hoogtepunt presterende band.

Lambert Smits (3½)
"You Ain’t Seen Nothing Yet" was a huge hit for Bachman-Turner Overdrive. Although they continued recording , they couldn’t achieve the success of their hit record. The songs on both albums are not bad, but the band clearly passed its peak.
0 Opmerkingen

Andy Cohen: Road be kind

22/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Five And Ten Cent Blues
  2. Seldom Seen Slim
  3. Spread The News Around
  4. Road Be Kind
  5. Windy And Warm
  6. More Wood
  7. High Country Caravan (Song For Stephen Stills)
  8. Mysterious Mose
  9. Fort Sumner Dance
  10. The Goodnight – Loving Trail
  11. Seaboard Train
  12. Talkin’ Hard Luck
  13. Ten And Nine
  14. Medley: Blarney Pilgrim/Jig Mccoy
  15. John Ate The Locust And The Honey
  16. Blackbird
Platenlabel
Earwig Music

Labelnummer
Earwig CD 4969

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Andy Cohen
Helemaal solo nam Andy Cohen deze cd op. Zijn tweede voor Earwig records. Een beroepsmuzikant is hij niet. Misschien nu wel omdat hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Hij is een kenner van vooroorlogse blues en folk. Hij speelt akoestische gitaar en zingt daarbij met een aangename, licht gebroken, geleefde stem.
Deze cd bevat traditionele folkmuziek. Niet alleen préwar blues of folkblues, maar ook de populaire muziek van die tijd. Ook traditionele Ierse muziek (de medley: ‘Blarney Pilgrim/Jim McCoy), diepgaande Schotse folk van Mary Brooksbank (‘Jute mill song’, door Cohen herdoopt tot ‘Ten and nine’) of hedendaagse songs zoals een instrumentale versie van de Lennon/McCartney-klassieker ‘Blackbird’.
Maar daar blijft het niet bij, hij kan ook zeer hilarisch uit de hoek komen zoals in ‘Talkin’ hard luck’ (een parlando-song uit 1925 van Chris Bouchillion met in het tweede gedeelte woorden van Pegleg Sam). Of zoals het door een vriend, Bill Ellis geschreven, ‘John ate the locust and the honey’. Maar ook ‘More Wood’ is erg grappig. Hij omschrijft het zelf als het volkslied voor houtstoof- of openhaard-liefhebbers.
Een groot songschrijver is Andy Cohen niet, er staat immers maar één origineel nummer op het album, ‘Five and ten cent blues’. Maar songs omvormen naar zijn hand en oude songs vanonder het stof halen en interpreteren als geen ander, dat doet hij met groot succes. Getuige daarvan is Sonny Terry’s ‘Spread the news around’.
Voor wie houdt van traditionele authentieke folk en/of vooroorlogse blues zit met dit album in de zevende hemel.

Peter Jacobs (3½)
0 Opmerkingen

Stone The Crows: Teenage Licks – Ontinuous Performance

18/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
CD1 “Teenage Licks”
  1. Big Jim Salter
  2. Faces
  3. Mr Wizard
  4. Don’t Think Twice
  5. Keep on Rollin
  6. Ailen Mochree
  7. One Five Eight
  8. I May Be Right I May Be Wrong
  9. Seven Lakes
Bonus Tracks
  1. Let It Down (live)
  2. Going Down (live)
CD2 “Ontinuous Performance”
  1. On The Highway
  2. One More Chance
  3. Penicillin Blues
  4. King Tut
  5. Good Time Girl
  6. Niagara
  7. Sunset Cowboy
Bonus Tracks
  1. Good Time Girl (live)
  2. Penicillin Blues (live)
Platenlabel
Angel Air

Labelnummer
SJPCD468

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Maggie Bell
Toen de band voor deze langspeler de studio indook zagen we reeds al wat barsten in de line-up. James “Jimmy’ Dewar had als bassist de band reeds verlaten en werd vervangen door Steve Thompson. Aan de keyboards nam nu Ronnie Leahy plaats. Een personeelswissel wil altijd niet zeggen dat de muziek daarna wat minder goed zal klinken, een gegeven dat velen dan direct in de mond nemen. En zeker niet bij deze Schotse band!
Wat Stone The Crows betrof, ze kregen er nog een andere schitterende gitarist bij, nl. Jimmy McCulloch die we toen reeds bij Thunderclap Newman aan ’t werk zagen vooraleer Paul McCartney hem onder zijn Wings nam. De kerel stierf reeds op zijn 26 levensjaar. Hij haalde net niet de club van 27.
Maar het was nog steeds vocaliste Maggie Bell die het merendeel van het   laken naar zich toetrok.
‘Teenage Licks’ is meteen het zoveelste bewijs dat deze band wist hoe ze uitstekende muziek moesten maken zonder in banaliteit te vervallen. Sterke gitaarriffs, ondersteund door de machtige klanken van een Hammondorgel, krijgen we meteen te verwerken in de opener ‘Big Jim Salter’ en dat een keyboard nog steeds een instrument is dat voor toegevoegde waarde zorgt, wordt ons duidelijk gemaakt in ‘Faces’, laat je meeslepen op de prachtige vocalen van Maggie Bell. Met ‘Don’t Think Twice’ van meneer Bob Dylan gingen de Crows weer hun eigen weg en maakten er haast een eigen nummer van. ‘Ailen Mochree’ is een traditional van amper 25 seconden maar we horen hier een totaal andere vocaliste aan ’t werk. Op ‘One Five Eight’ wordt de wah-wah-pedaal en de speciale effectenknop ingeschakeld. Zeker een van de hoogtepunten op deze knappe langspeler.
Op deze cd-release krijgen we nu twee extra nummers, live-versies van ‘Let It  Down’ en ‘Going Down’. En zelfs live klonken The Crows overtuigend. Dit album zorgde er wel voor dat de band wereldwijd doorbrak.
Het laatste wapenfeit van deze Schotse band was hun langspeler ‘Ontinuous Performance’ uit 1972 waarop we zowel de gitaren van Leslie Harvey en McCulloch horen. Harvey werd geëlektrocuteerd, overleed en Steve Howe van Yes verving hem op een tijdelijke basis totdat McCulloch Harvey’s plaats finaal innam. ‘On The Highway’, is weer een knap voorbeeld van hoe de échte rocksound begin jaren zeventig klonk. Met ‘One More Chanced’ werd het gaspedaal even losgelaten en ondergaan we weer een moment van bezinning. Van het bluesy ‘Penicillin Blues’ krijgen we ook nog als bonusnummer een live-versie. Beweer nu nog maar eens dat blanken geen blues kunnen maken! Gewoonweg knap. De inspiratie voor het nummer ‘King Tut’ hebben ze gevonden in de Egyptische geschiedenis. Luister hier goed naar de snarenperikelen van de gitarist. Om af te sluiten weer een nummer om even bij weg te dromen. De vocalen van Maggie Bell met de innemende pianoklanken vormen een sterk duet in dit nummer.
Als tweede extra track gooide platenlabel Angel Air de live-versie van ‘Penicillin Blues’ er nog op. Nog meer knap fingerpicking werk…

Alfons Maes (5)
A change of personnel is not always the reason for less quality of music. And certainly not for this Scottish band! Thanks to this line-up change they sounded even better than before. We hear strong great songs on both albums.
0 Opmerkingen

Les Copeland: To Be In Your Company

18/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. To Be In Your Company
  2. Borderline
  3. Stealin’
  4. Why We Love Each Other
  5. Knucklehead
  6. Swamp Witch
  7. Somethin’ Nice And Sweet
  8. Winin’ Boy Blues
  9. Friend
  10. If I Was A Bad Man
  11. Bessie
  12. Ribbon Of Darkness
  13. Moonshiner
  14. Sunny Afternoon
  15. I’d Be Lonely Too
  16. I’ Just An Old Chunk Of Coal
  17. Crowtown
  18. I Dream About You
Platenlabel 
Earwig

Labelnummer
EARWIG CD 4970

Distributie 
CPI Distribution

Promo-agent 
Blind Racoon

Website artiest 
Les Copeland
Blues, die tot zijn essentie wordt herleid, kan ook best mooi zijn. Dit is hier met Les Copeland, een Canadees uit Vernon, British Columbia, wel degelijk het geval.
In 2009 ging wijlen blueslegende Honeyboy Edwards voor de laatste keer op tournee door Canada, samen met Earwig president Michael Frank en Les Copeland.
Michael Frank en Les Copeland hadden één zaak gemeen en dit was hun vriendschap voor Honeyboy. Deze tournee resulteerde in 2010 in opnamesessies voor het eerste album voor Earwig van Les Copeland, ‘Don’t Let The Devil In’. 
Nu schuift men hier de opvolger ‘To Be In Your Company’ onder de deur en dit is in al zijn eenvoud een meer dan behoorlijk schijfje.
Op de background vocals van Cat Wells op ‘Why We Love Each Other’ en ‘Sari’ op ‘Somethin’ Nice And Sweet’ en ‘I’d Be Lonely Too’ na, is ‘To Be In Your Company’ een duet van Les Copeland en zijn gitaar geworden. Niettegenstaande die schaarse bezetting weet Les Copeland gedurende de ganse tijd onze aandacht gaande te houden. Het is moeilijk er een uitblinker uit te pikken want de plaat dobbert op hetzelfde niveau verder. Maar onze voorkeur gaat naar het frisse ‘Stealin’’, dat hij aan zijn echtgenote opdraagt. Op ‘Knucklehead’ laat Les Copeland zijn gitaar de vrije loop en ‘If I Was A Bad Man’ drijft op een schitterende slide gitaar. De uitsmijter ‘I Dream About You’ kun je zowaar het label ‘rockabilly’ opkleven. 
Er staan weliswaar heel wat uitstekende eigen nummers op ‘To Be In Your Company’, maar Les Copeland heeft met zijn linkerhand uit de covertrommel gegraaid en daar ook nog wat fraais uitgehaald. We onthouden vooral ‘Swamp Witch’ van Jim “Spiders And Snakes” Stafford, ‘Moonshiner’ van Bob Dylan, ‘Ribbon Of Darkness’ van Gordon Lightfoot en ‘Sunny Afternoon’ van, jawel, The Kinks.
Les Copeland slaat zelfs een brug naar de countrymuziek met het heerlijke ‘I’m Just An Old Chunck Of Coal (But I’m Gonne Be A Diamond Someday)’. 
Ik durf te wedden dat er bij Earwig al een opvolger voor ‘To Be In Your Company’ in de steigers staat.

Ivan Van Belleghem (4½) 
Les Coleman proves that you can make an outstanding album only with the human voice and a guitar.
0 Opmerkingen

Lara Price: I Mean Business

18/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Get It Where I Want It
  2. Cryin’ Over You
  3. Undone
  4. Moon In The Mirror
  5. Crazy Lucy
  6. Happy Blue Year
  7. Slipped Tripped Fell In Love
  8. Pack It Up
  9. Time
  10. I Mean Business
  11. One Tear At A Time
  12. Love Lost
Platenlabel
LMP/VizTone

Labelnummer
VTLMP-006

Distributie
VizzTone Label Group

Website Artiest
Lara Price
Lara Price werd in 1975 geboren in een door oorlog verscheurd Vietnam.  
Lara kwam naar de Verenigde Staten na een massale evacuatie van Zuid- Vietnamese weeskinderen. Tijdens de reis naar haar nieuwe thuisland crashte kort na het opstijgen ook nog eens haar C-5 Galaxy vliegtuig. Meer dan de helft van de passagiers overleefden de crash niet. Lara Price is dus een overlever. Zo ontdekte ze de kracht van muziek en op haar zesde begon ze met pianolessen in Engeland samen met de legendarische 80’s muziekvernieuwer Howard Jones, die ondermeer een grote hit had met het nummer ‘What Is Love’. Op haar 12e ontdekte ze ook haar zangtalenten die op school werden aangemoedigd door koorleraar Blake Olmstead. Toen ze in 1997 aankwam in San Francisco had ze uiteindelijk maar een doel, zingen in een heuse band. De release ‘I Mean Business’ is het zesde album op rij voor Lara, en de twaalf originele nummers overstijgen allen de bluessound. Lara is begeesterd met een sexy stem die gewillig wordt ingevuld door Derrick Martin op drums en bassist 
Steve Evans. Mike Schermer en Kid Anderson hanteren om beurten de gitaar en Chris Cain heeft de eer om hetzelfde te doen op de titeltrack. Met een heuse blazerssectie in de backing klinken heel wat nummers opwindender dan ooit. Het schijfje opent met de funky bluesklanken van ’Get It Where I Want It’. De bluesballade ’Cryin’ Over You’ werd bij elkaar gepend door Mike Schermer. De hoornsectie gaat hier meteen hand in hand met de orgeltunes en de ingetogen gitaarriffs. De nummers ‘Moon In The Mirror‘ en ‘Happy Blue Year’ zijn hemelse soulballades die ons rechtstreeks leiden naar het R&B getinte ‘Pack It Up’. Bij het nummer ‘Crazy Lucy’ zijn de vrouwelijke backing zangeressen een leidraad voor de soulsound, maar bij de track ‘Time’ krijgen we echt wel huiveringen. De koude rillingen hebben ons ruggenmerg nog maar pas verlaten of we trekken met zijn allen de dansschoenen aan. Dat is zoals Rhythm & Blues steeds zou moeten klinken. Geen flauw afkooksel zoals in de moderne hitparades maar opwindende R&B zoals in de titeltrack ‘I Mean Business’. En Lara trekt de stevige lijn lekker door in ‘One Tear At The Time’. In het afsluitende en meeslepende ‘Love Lost’ komt labelbaas Kid Anderson met zijn gitaar de song wat opvrolijken. De mooie en sexy Lara Price is overduidelijk een aanwinst voor deze vaak bekrompen en kleingeestige R&B wereld. 

Philip Verhaege (5)
The beautiful and sexy Lara Price is obviously a great asset to this blue world. An absolute recommendation!
0 Opmerkingen

Lara & The Bluz Dawgz: Howlin’

18/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks: 
  1. Uh Hugh
  2. Flat Line
  3. I Wonder
  4. Wearin Me Out
  5. T-Dawgz
  6. Don’t Mess With My Baby
  7. Love Me Tonight
  8. I’m Over It
  9. Say Goodbye
  10. Love Of Mine
  11. Shadow Groovin
  12. Howin’
Platenlabel 
Lock Alley Music

Labelnummer 
Zonder nummer

Promo-agent 
Blind Raccoon

Distributie
CPI Distribution

Website artiest
Lara And The Bluz Dawgz
Er is in Nashville soms een dun lijntje dat de countrymuziek scheidt van de blues.
Zangeres Lara Germony is de ‘Song Closet’ in Nashville binnengetrokken samen met The Buz Dawgz, zijnde Gregg Germony (Bas), Al Rowe (gitaar), Dan Nadashdi (keys), Ray Gonzales (drums) en Reggie Murray (sax) en is er buiten gekomen met ‘Howlin’’. Een leuk album, laat dit duidelijk zijn.
Er is één ding dat niet kan worden weggemoffeld, namelijk dat Lara Germony een zuivere countrystem heeft. Die stem leent zich beter tot slepers als ‘Say Goodbye’ en iets minder tot de meer funky ‘Flat Line’ en ‘I Wonder’.
Opener ‘Uh Huh’ is anders wel een lekker in het pakzittende rocker, die wordt ingeleid door de piano van Dan Nadashdi.
De beste track op de plaat is met voorsprong de afsluitende titeltrack ‘Howlin’’ met een hoofdrol voor de slide gitaar van Al Rowe en de sax van Reggie Murray.
‘Howlin’’ is absoluut geen slechte plaat. Ze komt soms enkel maar een tikkeltje schuchter uit de boxen gekropen.

Ivan Van Belleghem (3½)
There is sometimes only a thin line between blues and country, but if I was Lara I’d stick to the country music.
0 Opmerkingen

Al Stewart: Orange – Remastered and Expanded Edition

18/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. You Don’t Even Know Me
  2. Amsterdam
  3. Songs Out Of Clay
  4. The News From Spain
  5. I Don’t Believe You
  6. Once An Orange, Always An Orange
  7. I’m Falling
  8. Night Of 4th Of May
  9. Bonus Tracks
  10. Elvaston Place
  11. The News From Spain (Single Version)
Platenlabel
Esoteric Recordings

Labelnummer
ECLEC 2514

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Al Stewart
oor de drie cd’s die we net in onze bus vonden afkomstig van het kwaliteitslabel Esoteric Recordings blijven we even in het mooie Schotland hangen.
Al Stewart wordt in Glasgow geboren en begint op vrij jonge leeftijd, nl. dertien, de geheimen van de gitaar te doorgronden.  Hij verhuist naar Bournemouth, pikt daar de Britse R&B scene rond '64-'65 op en ontdekt de klanken van o.m.  The Animals, The Kinks, The Pretty Things, The Rolling Stones maar ook de perikelen van John Mayall en Graham Bond laten hem niet koud.
De man heeft dan ook een indrukwekkend palmares op zijn actief. Maar het was pas écht in het magische jaar 1976 dat hij wereldwijd doorbreekt met zijn monsterhit ‘The Year Of The Cat’. Zelfs dit gehele album werd een groot succes, een langspeler die je nog steeds keer op keer kunt opleggen zonder dat verveling toeslaat.
Maar de albums die we nu hebben ontvangen zijn van voor deze periode.
Al Stewart was in 1988 te gast tijdens de bekende ‘The Night Of The Proms’- concerten in het Sportpaleis van Antwerpen.
Om te starten krijgen we ‘Orange’, een album dat eigenlijk niet op een echt sterke productieve periode volgde maar Stewart wist zich te herpakken en dit dankzij een nieuwe producer, John Anthony en sterke backing muzikanten waaronder Tim Renwick (Quiver), Rick Wakeman, Brinsley Schwartz en Bob Andrews (PP Arnold, Brinsley Schwartz…). Met dit nieuwe werkje kwam er ook wat belangstelling vanuit de USA aangewaaid.
Het werd een langspeelplaat, variërend van het fraaie ‘Songs Out Of Clay’ tot het melodramatische ‘The News From Spain’. In ‘You Don't Even Know Me’ uit hij min of meer zijn zijn groeiende ontevredenheid over wat er zich allemaal in Londen afspeeld.  Opmerkelijk is opnieuw een sterke instrumental, ‘Once An Orange, Always An Orange’, waaruit blijkt dat Stewart toch een sterk gitarist blijkt te zijn. Als bonustracks krijgen we ‘Elvaston Place’, de single versie van ‘The News Of Spain’. Deze nummers werden als single in 1970 uitgebracht.
Esoteric Recordings heeft weer werk gemaakt van deze re-release. In het begeleidend infoboekje vinden we nu ook een interview met Stewart.

Alfons Maes (4)
Esoteric Recordings just released these Al Stewart re-releases. In the accompanying booklet we also find an interview with Stewart.
Al Stewart has always been a musical maverick but what we certainly can say of him is that he's a very strong songwriter. His songs always tells strong stories.
Before Al Stewart actually really broke through with his ‘Year Of The Cat’ single and album, he already released some handsome albums including 'Orange' with very strong songs, such as the instrumental 'Once An Orange, Always A, Orange', and 'The News Of Spain' what we actually can see as a forerunner of ‘The Year Of The Cat'.
0 Opmerkingen

V.A.: Come & See Me – Dream Babes & Rock Chicks From Down Under

17/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
CD 1
  1. When You Walk In The Room  - Sandy  Edmonds
  2. The Rebel Kind  - The Chicks
  3. Saturday Date -Toni Mccann
  4. He's Ready - The Clevedonaires
  5. Someone Cares For Me - The Field Twins
  6. Be My Baby - Joy Lemmon
  7. Come And See Me - Sandy Edmonds
  8. No - Toni Mccann
  9. Hard Loving Loser - Gwynn Owen
  10. See You Sam - April Byron
  11. What Am I Doing Here With You - The Chicks
  12. Stranger In My Arms - Lynne Randell
  13. Let's Take A Stroll With Allison Durbin Ad - Allison Durbin
  14. Yo Yo - Allison Durbin
  15. Soul Time - Sandy Edmonds
  16. Ambush - Maria Dallas
  17. Bad Reputation - The Executives
  18. That's When Happiness Began - Gwynn Owen
  19. You're Messin' Up My Mind - Judy Jacques
  20. That's A Hoe Down - Lynne Randell
  21. Working On A Groovy Thing - Allison Durbin
  22. Hey, Beach Boy - Donna Gaye
  23. Do You Want To Dance - The Chicks With
  24. Peter Posa I Am A Ginger Group Girl Ad - Rochelle
  25. Vinsen & The Pleasers
  26. I Wanna Swim With Him - Rochelle Vinsen
  27. He's My Boy - Cathy Howe
  28. Little People - Yvonne Barrett
CD 2
  1. You Were Born For Me - The Tunespinners
  2. Moving In A Circle - The Executives
  3. Sunshine River - Gemini
  4. I Think I Just Lost Out  - Lynne Pike
  5. You Don't Know Where Your Interest Lies  - Fia Karin
  6. Society's Child - Judy Stone
  7. You Won't Forget Me - The Chicks
  8. Heaven Is The Place -  Judy Donaldson
  9. The Proud One - The Newfolk
  10. Don't Let Me Be Misunderstood  - Janice Slater
  11. There's A Scarlet River Running - The
  12. Valaria Vengers
  13. Leave Me Alone - Ronnie And Dougal
  14. You've Done Your Best -  The Tunespinners
  15. High Flying Bird - Maggie Hammond
  16. Midnight Bus - Betty Mcquade
  17. Go Laddie - Maggie Hammond
  18. A Lone Time Comin' - The Chicks
  19. I'll Forgive You, Then Forget You - Dinah Lee
  20. Jet Girl Ad - Allison Durbin
  21. I Have Loved Me A Man (Version 1) - Allison Durbin
  22. I Can Hear The Picture - Judy Donaldson
  23. Given Time - Lynne Pike
  24. Beat The Clock  - The Shevelles
  25. Quiet  - Marcie Jones
  26. I Love How You Love Me  - The Fair Sect Plus One
  27. Come On Down - Dinah Lee
  28. Clings The Thing Ad - Dinah Lee
  29. She Would Not Fade - Scra Feat Sheryl Black
Platenlabel
RPM

Labelnummer
RETRO D969

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiesten
Zonder website
Australië is steeds (en eigenlijk de dag van vandaag ook nog) een buitenbeentje wat muziek betreft.
De meest beruchte namen die ooit onze contreien bereikten waren o.a. AC/DC, The Easybeats, Man At Work, Jimmy Barnes, Crowded House e.v.a.
Deze compilatie zegt wel iets meer over de periode tussen 1961 en 1971 toen Oceanië zich al op de muzikale landkaart had geplaatst. Bij de namen van de deelnemers vinden we er enkele terug die buiten de nummers die ze hier laten horen het toch enigszins een beetje gemaakt hebben.
Lynne Randall, in Liverpool Engeland geboren, toerde met de Monkees tijdens hun tour met Jimi Hendrix. Janice Slater verbleef in de jaren ’70 frequent in Engeland en zong er met o.m. Cilla Black en Cliff Richard. April Byron werkte dan weer zeer vaak samen met de Bee Gees.
De opnames op deze compilatie werden gerecupeerd van diverse platenlabels maar dankzij RPM krijgen we hier toch een zeer leuk pallet muziekgeschiedenis gepresenteerd. Nog een leuk weetje is dat we nu een nooit eerder uitgegeven nummer van een van Australië’s grootste sterren, Dinah Lee, op deze schijven terugvinden, nl. ‘Come On Down’.
De beste nummers, althans wat mijn persoonlijke smaak betreft, krijgen we van April Byron met ‘Come & See Me’, dat meteen de swing er in zet, Gwynn Owen met ‘Hard Loving Loser’ en ‘Yo Yo’ van Allison Durbin zorgen ervoor dat de dansvloer bevolkt blijft. Nog enkele meiden met een leuke stem en het juiste ritme zijn bv. Sandy Edmunds met ‘Showtime’ en Maria Dallas (niet te verwarren met Maria Callas) ‘Ambush’.
Op het tweede schijfje krijgen we bijdragen van o.m. The Executives, Lynne Pike, Judy Stone, The Chicks maar het was vooral uitkijken naar Janice Slater wat zij maakte van de Animal-klassieker ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’. Gezien ik Slater niet kende moet ik toegeven dat ze er wel een eigen, leuke en herkenbare versie van maakte.
Van Australië’s grootste popzangeres Dinah Lee krijgen we drie nummers. Met ‘I’ll Forgive You, Then Forget You’ krijgen we een eerste leuke introductie en ‘Come On Down’ is wel het kortste nummer dat we hier terugvinden, welgeteld zestien seconden. Ze maakt dit wel goed met haar derde nummer ‘Clings The Thing Ad’ dat dik over de twee minuten afklokt. Ronnie & Dougal brengen er met hun ‘Leave Me Alone’ er weer de swing in. Nog een van de betere nummers op dit schijfje mogen we op naam van The Shevelles met ‘Beat The Clock’ schrijven. In 1968 tourde deze band doorheen de USA en werd door niemand minder dan de Amerikaanse komiek Danny Kay opgepikt en kregen wat televisietijd in diens tv-shows.
Uiteraard staan er ook op dit tweede schijfje nog andere leuke vertolkers te ontdekken maar het was eigenlijk wel een periode dat het grote eiland Oceanië nog niet echt muzikaal uit de kluiten gewassen was. Maar stilaan begon de muziek van Down Under ook op onze radiostations airplay te krijgen.

Alfons Maes (4)
0 Opmerkingen

The Beat Daddys: Hoodoo That We Doo

17/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. These Chains
  2. Sorry
  3. You Made Me Cry
  4. The Moment
  5. Pie or Cake
  6. Hoodoo Woman
  7. DUI Love
  8. Been Thinkin’
  9. Luck’s Got To Change
  10. The Blues Can Heal Ya
  11. I Need A Woman
Platenlabel
Melrose Hill Records

Labelnummer
MHR-001

Distributie
Melrose Hill Records

Promo-agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
The Beat Daddys
Deze Kentucky gebaseerde band The Beat Daddys werd opgericht in 1986 door Larry Grisham (vocals, gitaar en harmonica) en gitarist Tommy Stillwell. Tommy verliet voor een tijdje de band maar staat gelukkig weer in de backing waar hij thuishoort. Het duo heeft een ongelooflijke samenhorigheid met drummer David Parks en John Gillespie met zijn basgitaar. Twintig jaar hebben de fans moeten wachten op het album ‘Hoodoo That We Do’. Maar het is de moeite waard. Op de release prijken elf nummers, waarvan er negen door Grisham bij elkaar zijn gepend.
De heren nemen ons onvoorwaardelijk mee op een ritje naar de Mississippi Delta monding. De meeslepende en zompige sound is een ware verrijking voor het bluesgebeuren in en rond Kentucky. De openingsong ‘These Chains’ vindt een perfecte opvolging met het slide gitaar begeesterde nummer ‘Sorry’.  De tracks ‘You Made Me Cry’ en ’DUI Love’ zijn zuivere bluessongs die zijn ingekleurd met opwindende gitaarriffs en ingetogen orgeltunes. En dat prettige gegeven vinden we ook terug in ‘The Moment’. De song ‘Pie or Cake’ is op zijn beurt dan weer heerlijke Chicago blues. Maar met ‘Hoodoo Woman’ wordt het alweer iets mysterieuzer. Als afsluiter vinden we ook nog het rockende ‘I Need A Woman’. Het nummer begint als een oude en krakende single maar groeit langzaam uit naar een heuse muzikale climax. De kers op de taart. Oh Yea!

Philip Verhaege (4½)
20 years is a long time, but it was worth the wait. This album is highly recommended!
0 Opmerkingen

My Quiet Companion: My Quiet Companion

17/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. My Quiet Companion
  2. Let It Slip Away
  3. Sa Nära
  4. Today I Woke Up
  5. Shouldn’t It Be
  6. Circle Of Stones
  7. Drömmen
  8. All The Small Details
  9. Sa Fint Att Vakna Sen
  10. Goodnight Sally
Platenlabel
MQC Records

Labelnummer
MQCCD001

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
My Quiet Companion
My Quiet Companion is een Zweeds trio bestaande uit Sofia Ekberg, Patrick Rydman en Henrik Cederblom. Individueel is dit drietal met dit album niet aan zijn proefstuk. Sofia presenteerde in 2013 haar EP debuut met ‘All The Small Details’, Rydman heeft ook reeds twee soloalbums op zijn palmares staan en Henrik Cederblom speelde in diverse bands en kruipt ook regelmatig in de producerstoel.  Alle drie spelen ze akoestische gitaar en ook de zangpartijen verdelen ze netjes onder elkaar. Hun muziek is een mix van folk, chanson, pop en een vleugje Americana. Omdat het trio enkel gebruik maakt van akoestische gitaren, sporadisch een mandoline toevoegt en geen andere instrumenten gebruikt, lijkt het misschien dat dit een eentonig album is.  Maar dan heb je buiten het songschrijverschap van Sofia, Patrick en Henrik gerekend. De variatie die zij in de songs weten te leggen kom je niet vaak tegen. De rustige nummers  zijn hier duidelijk in de meerderheid, maar door de manier waarop de gitaren bespeeld worden, baden ze toch in verschillende sferen. Nu eens weemoedig, dan weer opgewekt. Dat ze meesters zijn op de akoestische gitaar laten ze duidelijk horen in het dromerige instrumentale ‘Drömmen’ .  Eén van de mooiste songs is de door Sofia gezongen folksong ‘All The Little Details’, dat eveneens te vinden was op haar EP.
Met de mix van Engelstalige en Zweedse songs is My Quiet Companion zeker geen band van dertien in een dozijn. Aangezien de groep nog maar een drietal jaren bestaat, zullen ze zeker nog evolueren, maar met dit album leveren ze alvast een mooi visitekaartje af.

Lambert Smits (3½)
This acoustic album filled with beautiful folk songs, chansons and Americana is for this Swedish trio the most beautiful way to reach a wider audience.
0 Opmerkingen

Mighty Mike Schermer: Blues In Good Hands

17/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Baby Don’t Stop
  2. Heavens’s On The Other Side
  3. It’s A Pleasure
  4. One Tear At The Time
  5. World Gone Crazy
  6. Blues In Good Hands
  7. Wait-On-Me Woman
  8. Most People
  9. Barkin’ Up The Wrong Tree
  10. Take My Hand
  11. Stop Crying
  12. Babe Be Kind
  13. Hear You Call Him Baby
Platenlabel
Finedog Records / VizzTone

Labelnummer
FD61040

Distributie
VizzTone Label Group

Website Artiest
Mike Schermer
Eens om de zoveel tijd passeert er wel eens een artiest de revue die een muziekgenre nieuw leven in blaast. Wel, Mighty Mike Schermer is zo iemand die met zijn 13 originele songs wel heel dicht in de buurt komt van onze woordspelingen. De blues is bij Mike Schermer alvast in goede handen. Finedog Records en VizzTone verwelkomen maar al te graag deze singer-songwriter/gitarist. De nummers werden opgenomen in de Kid Anderson’s Greaseland Studio in San Jose, Californië en Mike opent de gelederen met de blues en boogie-song ‘Baby Don’t Stop’. Austin Delone pianoarrangementen worden meteen zorgvuldig ingevuld door Terry Hanks saxofoon, Schermers giraarriffs en niet onbelangrijk de backing vocals van Shelly King en Carolina Wonderland. Tony Stead’s orgelarrangementen geven wel een heel modern tintje aan het nummer ‘Heaven’s On The Other Side’. Tijd voor een eerste soulmoment met ‘It’s A Pleasure’ en ‘World Must Be Crazy‘. Mike vocale prestatie wordt vooral in het eerstgenoemde nummer ondersteunt door vrouwelijke backing vocals. Na de heerlijke reggae tunes van ‘One Tear At A Time’, bezit de bluesslow titeltrack net dezelfde personeelsbezetting als de openingsong. In de opwindende West Coast jump komt Greg Izor bluesharp samen met Mike’s knappe gitaarriffs in de spotlights. En de lijn wordt doorgetrokken met het New Orleans beïnvloedde ‘Barkin’ Up The Wrong Tree’. Marcia Ball’s piano zettingen zullen hier alvast niet vreemd aan zijn. In ‘Stop Crying’ gaan Mike en Tommy Castro samen een innemend knap gitaarduel aan. John Nemeth zorgt met zijn harp voor een extra bluesy tintje in ‘Babe Be Kind’. Met het afsluitende ‘Hear You Call Him Baby’ trekken we met zijn allen nog eens in de richting van New Orleans. Wat een gezellige drukte en wat een sfeer ademt dit album uit!

Philip Verhaege (4
The album ‘Blues In Good Hands’ radiates and exudes a cozy atmosphere. Mike Schremer is a great asset for the blues scene...
0 Opmerkingen

Clarence ‘The Blues Man’ Turner: The Caster Blaster

17/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Fame & Fortune
  2. Mojo Hand
  3. C.C. Rider
  4. Sabrena
  5. Black Jack
  6. Nadine
  7. Fender Bender?
  8. Happily Married Man
  9. Hey Lady
  10. I’m Ready
  11. Pay Day
Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Clarence Turner
Ringo Starr verwoordde het ooit zo mooi: “You’ve got to pay your dues if you want to sing the blues…”, je moet je contributie betalen als je de blues wil zingen. En wie zijn wij om de drummende Beatle tegen te spreken. Na Turners debuut met ‘Pay Day’ uit 2012 staat deze in Washington, DC residerende soulvolle zanger/gitarist eindelijk voor zijn grote muzikale doorbraak. De acht originele en drie coversongs worden  ondersteunt door Sean Graves (drums), Charles Pearson (keyboard), David Satterwhite (bas), Gene Meros (saxofoon) en trompettist Garry Hendrickson. Het openingsnummer ‘Fame & Fortune’ is met strakke funky grooves overgoten. Op ieder nummer is de blazerssectie een constante factor voor de sound. In Chuck Willis’
‘C.C. Rider’ komen de blazers samen met een geweldige pianosolo in het middenstuk meteen in de spotlights. De indringende baslijnen van het nummer ‘Sabrena’ worden verder verstrekt door Turners diepe gitaarriffs. Op de Ray Charles slowblues classic ‘Black Jack’ wordt uitgesponnen gesoleerd door Turner en saxofonist Hendrickson. Het nummer ‘Nadine’ is een geweldige rocksong die zo de rode loper uitrolt voor de instrumentale boogie shuffle ‘Fender Bender ?’ en het opwindende ‘Happily Married Man’. Turner gaat nog eens de zwoele ballade ’Hey Lady’ aanheffen vooraleer hij de Willie Dixon klassieker  ‘I’m Ready’ start. Turners technische vaardigheden komen hier nog eens sterk uit de verf vooraleer hij afsluit met het funky ‘Pay Day’. En daar vindt je meteen ook onze openingzin in terug. Clarence Turner heeft zijn bijnaam ‘The Blues Man’ niet gestolen. Wie durft Turner programmeren op een van onze volgende zomerfestivals?

Philip Verhaege (5)


Clarence Turner has not stolen his nickname ‘The Blues Man‘. Who dares programming Turner at one of our upcoming summer festivals will not be disappointed!
0 Opmerkingen

Tokyo Rosenthal: Afterlife

14/10/2015

1 Opmerking

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. The Bunk House
  2. Bury My Ashes
  3. Shreveport
  4. The Cold War
  5. Back Stage Hotel
  6. The Pearl
  7. Afterlife
  8. What Would Have Happened?
  9. Love’s Hurtin’ Real Bad
  10. All In Time
  11. Bonus video: The Cold War
Platenlabel
Rock & Socks Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Tokyo Rosenthal
Met ‘Afterlife’ is de Amerikaanse singer-songwriter Tokyo ‘Toke’ Rosenthal aan zijn zesde studioalbum toe. Reeds meer dan 3 decennia is de zanger, gitarist, pianist en harmonicaspeler reeds met muziek bezig. Toch maakte hij pas in 2007 zijn platendebuut met ‘One Score And Ten’. Rosenthals carrière begon in de periode dat de countryrock boomde. Als invloeden noemt hij The Band, The Byrds, Emmylou Harris en geloof het of niet Janis Joplin. Om eerlijk te zijn willen wij dat best geloven, al kunnen wij ons toch niet van de mening ontdoen dat hij die invloeden perfect weet te camoufleren in zijn eigen stijl. Die stijl bevat zowel Americana, alternatieve country en hier en daar  zelfs minuscule sporen van blues. Tekstueel bezit Tokyo de gave om je te raken, zodat een vergelijking met de grote James Taylor zich opdringt. Eén van de albumtoppers is ‘Shreveport’ met onderhuids het rifje van Bowie’s ‘Under Pressure’. Maar er valt nog meer te genieten. ‘The Bunk House’ is een prima alternatieve countryballade, terwijl de viool in ‘Bury My Ashes’ het weemoedige van de song nog versterkt. De dood fascineert Rosenthal klaarblijkelijk want ook het hiernamaals krijgt in de titeltrack een gezicht, waarbij het droevige door de vrolijke klanken van dobro en harmonica ietwat verzacht wordt. Dat oorlogen onvermijdelijk gevolgen hebben voor de natuur, het leven en de mensen maakt Tokyo op verbluffende wijze kenbaar in de zydecosong ‘The Cold War’. Van deze song krijg je via de ook op de cd staande video, een clip. Al werkt die niet altijd even feilloos.
Rosenthal is een, door een schitterende band begeleidde, uiterst bekwame  gitarist met een gedistingeerde stem. De lyrische teksten verpakt hij in erg mooie melodieën, zodat ‘Afterlife’ praktisch de soundtrack van zijn leven is.

Lambert Smits (4)
With 10 songs in the Americana and alternative country genre, equipped with lyrical lyrics and beautiful melodies, Tokyo Rosenthal makes the accompanying soundtrack of his life.
1 Opmerking

Kevin Selfe: Buy My Soul Back

14/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUMS

Tracks:
  1. Picking Empty Pockets
  2. Fixed It Til It’s Broke
  3. Buy My Soul Back
  4. Digging My Own Grave
  5. All Partied Out
  6. Keep Pushing Or Die Trying
  7. Bluesman Without The Blues
  8. I’m On Fire
  9. Don’t Tear Me Down
  10. Double Dipping
  11. Virginia Farm
  12. Pig Pickin
  13. Staring Up At The Bottom
Platenlabel
Vizz Tone

Labelnummer
VTKEV-01

Distributie
VizzTone Label Group

Website Artiest
Kevin Selfe
Kevin Selfe staat aan het bluesfirmament sinds 2006. Zijn steeds groeiende status als storyteller wordt enkel overtroffen door zijn behendigheid op gitaar. De Virginia inheemse Kevin Selfe is sinds zijn verhuis naar Portland, OR een van de toonaangevende artiesten in de Pacific Northwest bluesrevival. Het album ‘Buy My Soul Back’ is de opvolger van het uiterst succesvolle ‘Long Walk Home’. Met zijn unieke benadering van de blues laat hij zich op zijn nieuwste plaat graag begeleiden door enkel gerenommeerde artiesten. Jimi Bott zit op de drumstoel, Allen Markel en Willie J. Campbell beroeren afwisselend de bassnaren en James Pace voorziet het geheel van knappe orgeltonen. Kevins gitaarlijnen en een blazerssectie voorzien de openingsong ’Picking Empty Pocket’ van een kompact en opwindend geheel. Na deze meezinger komt ‘special guest’ Mitch Kashmar met zijn bluesharp het nummer ‘Fixed It Til It’s Broke’ wat opvrolijken. Kevin voorziet het nummer ’Buy My Soul Back’ op zijn beurt van heel wat knappe gitaarriffs. En hij doet hetzelfde op het zwaarmoedige en Mississippi Delta begeesterde ‘Digging My Own Grave’. 
Je eigen graf graven? Niet doen Kevin, er wachten ons hopelijk nog heel wat overheerlijke bluesjaren. De bluesballade ‘All Partied Out’ is daar alvast een mooi voorbeeld van. En ofschoon dit alles nog niet voldoende was komt Kevin aandraven met een heuse rocker zoals ‘Keep Pushing Or Die Trying’. Sugaray Rayford mag het hemelse ‘Bluesman Without The Blues’ vocaal vertolken. Bij Bruce Springsteen haalde Kevin de enige cover op deze release. De sound omarmt ons meteen, en zijn dobro klanken maken ons één met The Boss’ wereldhit ‘I’m On Fire’. Mitch Kashmar harp arrangementen zijn hier dan ook een meerwaarde op deze innemend track. 
En oh ja, I’m also on fire… als pianist Gene Taylor op de proppen komt in de nummers ‘Don’t Tear Me Down’ en ‘Double Dipping’. In ‘Virginia Farm’ verloochend Kevin geenszins zijn afkomst. Hij omschoudert in dit meesterstuk nog eens zijn dobro vooraleer we naar de westkust trekken met het instrumentale ‘Pig Pickin’ en de afsluitende gospelboogie ‘Staring Up At The Bottom’. 
Heerlijk schijfje!

Philip Verhaege (5)
0 Opmerkingen

Dani Klein & Sal La Rocca: Dani Sings Billie

14/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Comes Love
  2. Do Your Duty
  3. Having Myself A Time
  4. Baby Get Lost
  5. A Fine Romance
  6. I’m Gonna Lock My Heart (And Throw Away The Key)
  7. Summertime
  8. Getting Some Fun Out Of Life
  9. Weep No More
  10. You Let Me Down
  11. I’m Painting The Town Red
  12. God Bless The Child
Platenlabel
Sony Music

Labelnummer
88875134732

Distributie
Sony Music

Website Artiest
Dani Klein
“Dani Klein is een graaf wijf”. Deze gevleugelde woorden van auteur Peter De Voecht (‘Slachtvlinders’, ‘Onderhond’) vatten perfect het genie, het talent en de aantrekkingskracht van de zangeres samen. Dame Dani Klein is ondertussen 62, maar ziet er 15 jaar jonger uit. Een patente, mooie, warme, lieve vrouw, met een orkaan van een stemgeluid. Haar nieuwste project – in samenwerking met de hypergetalenteerde, gevoelige en sympathieke Sal La Rocca – is een rustige luisterplaat vol Billie Holiday-liedjes. Mevrouw Klein koos bewust voor de relatief vrolijke (of op zijn minst “minst deprimerende”) deuntjes van Holiday, want het leven is al zwaar genoeg. Het resultaat is om van te smullen. Een enkel eigen nummer had de pret misschien compleet kunnen maken. Aerosmith nam ooit het uitstekende ‘Honkin’ On Bobo’ op, waarop ze de bluesklassiekers onder handen namen. ‘The Grind’ was daarop het enige originele nummer, en meteen ook het beste van de plaat. Freule Klein is dergelijk toptalent, dat ik zeker weet dat ze een ‘eigen’ Holiday-achtig nummer had kunnen componeren, dat meteen een absoluut hoogtepunt zou blijken. Maar ik zoek jazzy spijkers op laag water. Koop ‘Dani Sings Billie’ gerust met gesloten ogen. Als zalvende heerlijkheid tijdens een drukke file, of als gemoedelijke soundtrack bij een zondags ontbijt. Ik heb een hoed én een pet, en ik zet ze beide af voor deerne Klein.

Julian De Backer (4)
“Dani Klein is an awesome broad”. A quote courtesy of author Peter De Voecht (‘Butcherflies’, ‘Underdog’) that perfectly captures the genius, the talent and the attraction of the singer. Dani Klein happens to be 62, but you’d never guess that. A swell, beautiful, warm, kind woman with pipes. Her new project – in collaboration with the talented, sensitive and friendly Sal La Rocca – is a quiet affair, filled with vintage Billie Holiday-ditties. Klein opted for the most optimistic (or least depressing) songs in Holiday’s oeuvre, for life is hard enough as it is. The results are stunning. Perhaps one composition of her own could have improved the proceedings ever more. Aerosmith made the excellent ‘Honkin’ On Bobo’, made up of blues classics. ‘The Grind’, the one original track, was the highlight. Klein, being the top talent that she is, could have pulled a similar card out of her sleeve by making a Holiday-esque song of her own. But I’m splitting hairs now. By all means, do purchase ‘Dani Sings Billie’. Soothing during a nasty traffic-jam, or the ideal soundtrack to accompany a Sunday brunch. I salute you, miss Klein!
0 Opmerkingen

Brother&Bones: Brother&Bones

14/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Kerosene
  2. To Be Alive
  3. Omaha
  4. Raining Stone
  5. Crawling
  6. Everything To Lose
  7. Save Your Prayers
  8. Why Be Lonely
  9. Back To Shore
  10. If I Belong
Platenlabel
Last Step Records

Labelnummer
LSR006CD

Distributie
Last Step Records

Promo-agent
Jamal Chalabi
Backlash Management

Website Artiest
Brother&Bones
‘Brother Bones’? De Amerikaanse muzikant en fluiter die in de vorige eeuw een hit had met een bewerking van ‘Sweet Georgia Brown’? Nee, dit is Brother&Bones met ampersand, een relatief nieuwe Britse band met een eerste album. Wat meteen opvalt is hoe Amerikaans ze klinken. Daarmee bedoel ik niet qua accent, maar vooral qua sound. Wie terugdenkt aan de voorbije 20 jaar, en hoe de Britten muzikaal indruk hebben gemaakt, komt uit bij Oasis, Blur, Kaiser Chiefs, Editors, Où Est Le Swimming Pool?, etc. Maar Brother&Bones zoekt eerder aansluiting bij Kings of Leon en Shinedown. Check ook hoe droog de band is. Geen titel voor het album, en korte songtitels. Dit is duidelijk een band zonder franjes. Rechttoe-rechtaan rockmuziek. Stevige gitaren, potente zang, efficiënte teksten. Probleem is dat de nummers na verloop van tijd een beetje op elkaar gaan lijken. “Klinkt de schreeuw in ‘Omaha’ ook niet een beetje als die van ‘Kerosene’?” Dergelijke gedachten. Laat dat het luisterplezier echter niet drukken, want ook AC/DC en Status Quo maken vaak dezelfde – goede! – platen. En deze recensent kent het verschil niet tussen ritme, toonaard en barré, dus wat geeft mij het recht om kritiek te uiten op deze getalenteerde knaapjes? Beste nummer – al is dat steevast subjectief én subject to change – is ‘Back to Shore’. Al was het maar voor die prachtzin ‘and pull the moon closer just to keep the dark disguised’. Ook ‘If I Belong’ is een supernummer. Benieuwd hoe Brother&Bones zal evolueren. Talent hebben ze, nu nog succes.

Julian De Backer (3)
‘Brother Bones’? The American whistling musician who scored a hit with his interpretation of ‘Sweet Georgia Brown’? Nope, this is Brother&Bones with ampersand, a relatively new British band with a first album. First impression: they do sound quite American. Not accent-wise, but sound-wise. Looking back on the past 20 years of British invasions, you’ll find the musical landscape changed by Oasis, Blur, Kaiser Chiefs, Editors, Où Est Le Swimming Pool? and more. But Brother&Bones is more akin to Kings of Leon and Shinedown. Check the band’s dry wit: the album has no title, and all song titles are short and to the point. This is a group without opulence or fringes. Head-on collision rock music. Robust guitars, potent singing, efficient lyrics. Beste track so far – always subjective and always subject to change – is ‘Back to Shore’. If just for the beautiful lyric ‘and pull the moon closer just to keep the dark disguised’. ‘If I Belong’ is superb as well. Anxious to see how Brother&Bones will evolve. Let's hope the amount of their success will match the wealth of their talent.
0 Opmerkingen

Zita Swoon: Nothing That Is Everything

13/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Introduction
  2. Dada For Spring Radio
  3. Dada Makes People Taller
  4. Why Say It Once?
  5. Interview With A Big Head
  6. What Are You Looking For When You Make A Ptretor?
  7. Crocodile Tears By The Bucket Load
  8. Give-Smile-Take-Smile
  9. Karawane People
  10. Sleep-Dance-Sleep
Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR058

Distributie
Starman Records

Website Artiest
Zita Swoon Group
In het recente interview met Stef Kamil Carlens (http://www.keysandchords.com/interview-zita-swoon-group.html) kan je perfect lezen hoe goed het nieuwe album van de groep is. Kort samengevat: het is een heerlijke mix van tientallen instrumenten, gekke stijlen, geniale vondsten, en speelse spitsvondigheid. De frontman heeft andermaal zijn genie losgelaten. ‘Dada For Spring Radio’ klinkt heel 80’s, dankzij een sound die doet denken aan het werk van Jan Hammer en Harold Faltermeyer. ‘Karawane People’ is ongrijpbaar stuw en weerbarstig, maar oh zo dansbaar. De plaat is baanbrekend anders dan de vorige, ‘New Old World’, die eveneens een pareltje was. Carlens is nog lang niet aan het einde van zijn mogelijkheden. En zelfs wanneer dat moment aanbreekt, zal zijn gebrek aan inspiratie nog altijd 10 keer interessanter zijn dan dat van de gemiddelde uitgebluste creatieveling. Ik zei het de vorige keer al, en ik zeg het opnieuw: moge ze tientallen miljoenen platen verkopen.

Julian De Backer (4)
​‘Nothing That Is Everything’, the new Zita Swoon Group release, cannot be compared to ‘New Old World’, the band’s previous offering. Two distinctly different beasts, for the better. The first thoughts that crop up while listening are ‘mystifying’, ‘spacy’, ‘far-out’, as well as that signature Zita Swoon warmth and sense of togetherness. It’s a thin line, but frontman Stef Kamil Carlens walks it like a pro. ‘Dada Makes People Taller’ has a very dark, uncanny atmosphere. The singer is looking for a prey, but she sings like she’s being hunted herself. The coda features a deep, resonant bass voice. A creepy fairy tale for adults. Carlens didn’t really agree with this assessment when I interviewed him, but he did agree on the balance of good and evil that’s present in the song. “Can’t be loved and can’t be hated” speaks of that duality. ‘Dada For Spring Radio’ on the other hand has an 80’s sound, reminiscent of an old Jan Hammer or Harold Faltermeyer record. The album’s closing track ‘Sleep-Dance-Sleep’ may be its best. A joyful celebration of joy. No, that doesn’t make any sense, but be sure to check out the track for yourself. It’s pure bliss. ‘Nothing That Is Everything’ has brilliance written all over it. I’ve said it before and I’ll say it again: may they sell millions and millions of records. Get to it. Get your copy now.
0 Opmerkingen

Mikke Severinsson: Again

13/10/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Again
  2. The One Percent
  3. Nadine
  4. Break The Wave
​Platenlabel
Canamus records

Labelnummer
CMP20150909001

Distributie
Niet bekend 

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Mikke Severinsson
Mikke Severinsson is een Zweedse gitarist-zanger. Er wordt op internet beweerd dat hij muziek maakt in de stijl van Mark Knopfler en Pink Floyd. Maar daar valt alleen in het vierde en laatste nummer, ‘Break the wave’ wat van te horen en dan zeker geen Knopfler. Ja, vier nummers maar. Of dit nu een EP is of een promo-cd’tje dat een full cd aankondigt is niet helemaal duidelijk. Op het hoesje staat haast geen informatie en op zijn eigen website staat nog minder. 
‘Again’ begint als een Supertramp-nummer. Maar vanaf het moment dat Mikke zijn mond opentrekt valt die vergelijking volledig weg en verzandt de song in een hoekig rocknummer. ‘The one percent’ kan haast niet clichématiger en bovendien klinkt het als slechte ouderwetse demo-opnames. ‘Nadine’ is een samenvatting van de twee voorgaande nummers. De afsluiter heeft een beetje de bombast van Floyd en het refrein heeft iets weg van die band, maar verder gaat de vergelijking echt niet op. 

Peter Jacobs (2)
This is a very mediocre EP from a very mediocre Swedish singer and songwriter Mikke Severinsson. They say he sounds like Mark Knopfler and Pink Floyd. But only the last song smells a little bit like Floyd and if the song was written by David Gilmour it would not make Floyd’s album….
0 Opmerkingen
<<Vorige
Volgende>>

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY