Various Artists: Popcorn Story, Vol. 1

​DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Little Willie John: Fever
2. Tennessee Ernie Ford: Sixteen Tons
3. J.J. Jones And Combo: Harlem Nocturne
4. Joanie Sommers: Why Don’t You Do Right
5. Bobby Guy: Good Enough
6. Melvin Davis: Wedding Bells
7. Kenny And Moe (The Blue Boys): I Want To Love You
8. Les De Merle And His Band: Bulldozer
9. Lula Reed: Lovin’
10. ‘Big’ Buddy Lucas: I Can’t Go
11. Titus Turner: Coralee
12. Priscilla Bowman: Sugar Daddy
13. Edgar Allen And The Po’ Boys: Panic Button
14. Perry Como: Glendora
15. Bobby Brookes: Little Girl (Is It True)
16. Danny Darrow: Impulse
17. Lefty (Guitar) Bates: Ninety Days
18. Little Jimmy Ray: You Need To Fall In Love
19. Sherry Taylor: He’s The One That Rings My Bell
20. Bobby King: Thanks Mr. Postman
21. Barry White And The Atlantics: Tracy (All I Have Is You)
22. The Clovers (Feat. Buddy Gailey): One More Time
23. Chance Halladay: 13 Women
24. Ben E. King: Don’t Play That Song (You Lied)
25. The Ray-O-Vacs: Besame Mucho (Kiss Me Much)
26. Etta James: Seven Day Fool
27. Roy Hamilton: Earthquake
28. Timi Yuro: I Ain’t Gonna Cry No More

​Het op de markt brengen van de volumes ‘Popcorn Blues Party’ was de aanzet voor The Mojo Man om deze ‘Popcorn Story’ serie op te starten, waarvan inmiddels dus het eerste volume in ons afspeelapparaat steekt. Lang vooraleer het genre de naam ‘Popcorn’ opgeplakt kreeg, bestond de als zodanig omschreven muziek reeds. België mag dan een klein land zijn, maar hierin was het dan groot. Immers de naam heeft deze muziek te danken aan de tot ‘Dancing Popcorn’ ingerichte vierkant hoeve, in Vrasene. Dancing Popcorn was trouwens niet alleen op muzikaal vlak baanbrekend. Ongeacht je geaardheid werd je er met open armen ontvangen. Op zondagnamiddag werden er, in de late zestiger jaren, danswedstrijden georganiseerd. Aanvankelijk draaiden de d.j.’s er de rhythm & blues die op dat moment populair was. Je kon er op je eentje dansen op de snelle ritmes. Clubs en alcoholconsumptie gaan echter hand in hand en sommige bezoekers namen ietwat teveel van het geestrijke goedje. Daarom schakelde de d.j.’s over op minder snelle ritmes. De zwarte rhythm & blues bleef aanwezig, maar men ging ook op zoek naar minder bekende en vaak obscure releases. Deze platen waren in eigen land niet in de reguliere platenzaak te vinden, dus trokken de platenruiters over de plas naar Engeland om hun materiaal in te slaan. Het was tevens de tijd dat Northern Soul, Britse rhythm & blues, elektrische blues en 50’s rock-‘n-roll aan belangstelling wonnen, wat tevens een invloed had op de playlists in Vrasene. Het genre breidde uit naar Wallonië, waar het vooral gesmaakt werd door de Italiaanse gemeenschap. Later vielen ook Nederland, Engeland, Duitsland en zelfs de U.S.A. voor Popcorn.
Popcorn is een genre dat ook nu nog enorm aantrekkelijk is. De oorzaak hiervan is te vinden in de kwaliteit van de songs. Immers de zwarte rhythm & blues van in de helft van de 20ste eeuw, steekt met kop en schouders uit boven de andere muziekgenres uit die periode. Moeilijkheid is vaak wel om de echte Popcorn klassiekers op cd of vinyl te vinden. Lovenswaardig is dan ook dat het Koko-Mojo label nu een aantal van die hoogvliegers bundelt. Op dit eerste volume tref je reeds 28 tracks aan die de ‘real Popcorn vibe’ in zich hebben. Die voel je meteen bij de eerste track, ‘Fever’ van Little Willie John. Het nummer is ondertussen wel zodanig vaak gecoverd, maar er gaat niets boven het origineel dat Little Willie John in 1956 opnam. Onmiddellijk kondigt zich met ’16 Tons’ van Tennessee Ernie Ford de volgende klassieker aan, waarna met ‘Harlem Nocturne’ van J.J. Jones en zijn combo een eerste krachtige, sax gestuurde instrumentale rhythm & blues op de proppen komt. In dezelfde stijl kan er nog genoten worden van ‘Bulldozer’ van Les De Merle. Een gitaar gestuurde instrumental komt er met ‘Panic Button’ van Edgar Allen and The Po’ Boys. Een dame die zich niet onbetuigd laat is Priscilla Bowman, hier met het uitermate soulvolle ‘Sugar Daddy’, dat ze in 1957 opnam voor Falcon. Rockende rhythm & blues is de basis voor ‘Ninety Days’ van Chicago bluesgitarist Lefty ‘Guitar’ Bates. Lang vooraleer hij tijdens de discoperiode zijn grootste successen boekte, was hij reeds actief in de muziek. In 1962 nam Barry White samen met The Atlantics voor het Faro label ‘Tracy (All I Have Is You)’ op, een schitterende soulvolle rhythm & blues.
Let wel dit is maar een lukrake greep, want alle 28 tracks zijn ‘killers’. Het wordt uitkijken naar volume 2, dat gepland staat voor release op 1 oktober.
 
Lambert Smits 

The marketing of the 'Popcorn Blues Party' volumes was the impetus for The Mojo Man to start this 'Popcorn Story' series. Long before the genre was given the name 'Popcorn', the music described as such already existed. Belgium may be a small country, but in this it was big. After all, this music owes its name to the square farm in Vrasene, near Antwerp, which has been converted into 'Dancing Popcorn'. Popcorn is a genre that is still very attractive today. The reason for this can be found in the quality of the songs. After all, the black rhythm & blues of the mid-20th century stands head and shoulders above the other music genres from that period. It is often difficult to find the real Popcorn classics on CD or vinyl. It is therefore commendable that the Koko-Mojo label now bundles a number of those high-flyers. On this first volume you will already find 28 tracks that have the 'real Popcorn vibe'. Exciting black rhythm & blues, soul and rocking rhythm & blues at a high level!
We are already looking forward to volume 2, which is planned for release on October 1.