Various Artists: Southern Bred, Louisiana & New Orleans R & B Rockers, Vol. 19

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Fats Domino: Ain’t That Just Like A Woman
2. Tommy Ridgley: Early Dawn Boogie
3. James (Sugarboy) Crawford: I Don’t Need You
4. Little Sonny Jones: Winehead Baby
5. Nellie Lutcher And Her Rhythm: He’s A Real Gone Guy
6. Jay Nelson: Don’t You Wanna Man Like Me
7. Chuck Martin: Emma Lee
8. Chuck Carbo: In The Night
9. Cookie: That’s What You Do To Me
10. Herb Hardesty (Vocal) Walter ‘Papoose’ Nelson: Why Did We Have To Part
11. Eddie Bo: Hey Bo
12. Paul Gayten: You Better Believe It
13. Eddy Lang: I’m Beggin’ With Tears
14. Ray Johnson And The Bystanders: A Yellow Mellow Hardtop
15. Rolling Crew And Orchestra: Cryin’ Emma
16. Chuck Carbo And His Band: Lucy Brown
17. Lester Robertson And The Upsetters: My Girl Across Town
18. Lonesome Sundown: Learn To Treat Me Better
19. Sidney Simien And His All Stars: She’s My Morning Coffee
20. Cookie And The Cupcakes: Close Up The Back Door
21. Guitar Gable (Vocal) King Karl: Walking In The Park
22. Lester Robertson And His Band: Oh Babe
23. Little Willie Egans And Orchestra: Treat Me Right
24. Chris Kenner: Grandma’s House
25. Clarence Garlow His Guitar And Orchestra: No No Baby
26. Lennie LaCour: Jungle Rock
27. Clarence Samuels: Boogie Woogie Blues
28. Tal Miller: B-A-B-Y

​Ook op volume 19 in de ‘Southern Bred’ serie blijven we in Louisiana en New Orleans en laven we ons opnieuw aan de traditionele muziek uit de helft van de vorige eeuw, die de regio rijk is. Die rijke traditie vertaalt zich ook nu weer in een mooie mix van blues, rhythm & blues en rock-‘n-roll, kortom dansbare partysongs. Het is het zevende en tevens voorlaatste album dat de streek in de spots plaatst. Het achtste en laatste album over de regio zal zich toespitsen op de Mardi Gras in New Orleans. Spitsafbijter is meteen een New Orleans klasbak. Niemand minder dan Fats Domino tekent present met ‘Ain’t That Just Like A Woman’, een typische New Orleans rhythm en blues uit 1961. Nog meer piano, maar dan al rockend presenteert James ‘Sugarboy’ Crawford in ‘I Don’t Need You’. Alhoewel het nummer reeds dateert van 1957, klinkt het nog helemaal hedendaags. Dat doet bovendien ook Jay Nelson’s ‘Don’t You Wanna Man Like Me’. Jay nam het op in 1960 voor het Excello label. Het nummer had eigenlijk alles in zich om een hit te worden, maar het gebrek aan airplay verhinderde dat. Wie zijn oor te luister legde bij de successen scorende artiesten van zijn tijd, was Chuck Martin.  Zijn ‘Emma Lee’ staat dan ook stijf van de clichés. Beter en bovendien een typische New Orleans rhythm & blues is Cookie’s ‘That’s What You Do To Me’, inclusief het obligate pianospel, opgesmukt met een lekker scheurende sax. Saxofonist Herb Hardesty is gekend voor zijn samenwerking me Fats. Zo is hij te horen op Domino’s klassiekers als ‘Blueberry Hill’, ‘Ain’t That A Shame’ en ‘Blue Monday’ om er maar enkele te noemen. Hier neemt hij vocaal het voortouw in het bluesy ‘Why Did We Have To Part’, dat hij opnam samen met gitarist Walter ‘Papoose’ Nelson. Deze laatste werd sporadisch ook ingehuurd als sessiemuzikant voor Fats. ‘Why Did We Have To Part’ was Hardesty enige vocale opname. Eddie Bo is bekend, toch is de kans groot dat je ‘Hey Bo’ nog niet hoorde. Het is immers een van zijn vroege opnames en totaal verschillend van zijn later werk. Het is een hoofdzakelijk, met uitzondering van de kreet ‘Hey Bo’, instrumentale, wat exotisch aandoende prachtige song. Deze wordt gevolgd door ‘You Better Believe It’ een toffe jumpblues van Paul Gayten. Voor een authentiek New Orleans ritme kan je daarna terecht bij Eddy Lang en ‘I’m Beggin’ With Tears’. Dat hij haar keihard met de neus op de feiten duwde dat hij haar verliet, krijgt een vervolg in het uptempo ‘Cryin’ Emma’ van Rolling Crew. Samen met The Upsetters blikte Lester Robertson de rockers ‘Oh Babe’ en ‘My Girl Across Town’ in. Beide nummers tref je op deze verzamelaar aan. Met zijn Excello opnames genoot swampbluesartiest Lonesome Sundown de grootste successen. Een staalkaartje van zijn kunnen, hoor je op het swingende ‘Learn To Treat Me Better’, op de markt gebracht in 1960. De zwarte en witte toetsen worden erop bespeeld door Tal Miller. Diezelfde Miller sluit het album af met ‘B-A-B-Y’, een rocksong opgenomen voor Hollywood Records in 1958.
Ondanks het feit dat er reeds zeven compilaties gewijd zijn aan de rhythm & blues en rock-‘n-roll uit Louisiana en New Orleans, bevat geen enkel van deze albums minderwaardige nummers. Wij kijken dan ook alvast uit naar volume 20 dat voor 17 september gepland staat.
 
Lambert Smits 

​Also on volume 19 in the 'Southern Bred' series, we remain in Louisiana and New Orleans and we refresh ourselves again with the traditional music from the half of the last century, which is rich in the region. This rich tradition is once again translated into a beautiful mix of blues, rhythm & blues and rock 'n' roll, in short danceable party songs. It is the seventh and penultimate album that places the region in the spotlights. The eighth and final album about this region will focus on the Mardi Gras in New Orleans.
Despite the fact that seven compilations have already been devoted to the rhythm & blues and rock 'n' roll from Louisiana and New Orleans, none of these albums contain inferior tracks. The reason why we are already looking forward to volume 20, which is scheduled for september 17th.