Wild River: A New Dawn

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Price on your Head
2. Walpurgisnight
3. Sister
4. Quetteville
5. Time
6. Marianne
7. Tears of the World
8. The Islands
9. Hypnotic
10. The Road to Nowhere

 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
WiSe Music Cat 55/55-3
 
Distributie
Niet Gekend
 
Website Artiest
Niet Gekend

Twee jaar geleden contacteerde Alfons Maes zaliger mij met de vraag of ik ‘Wild River’ wilde interviewen. ‘Wild River’? Connais pas. Maar het werd een gezellig gesprek, dat u hier kan herlezen:
De heren Wilfried Arens en Serge Sorber, die beiden een heuse staat van dienst hebben bij verschillende Belgische bands en soloprojecten, gaven me toen ook hun albums ‘4’ en ‘Windrush’ ter bespreking. (lees de recensie hier )
 
Enkele weken geleden contacteerden Arens en Sorber me opnieuw. Ze waren diepbedroefd dat onze peetvader Alfons de geest had gegeven, en vroegen me of ze me een exemplaar konden bezorgen van hun allernieuwste plaat, ‘A New Dawn’. En zo geschiedde.
 
Een zeker heerschap Ronny Peeters verzorgt de vocalen, en doet dat meer dan prima. Op geen enkel moment denk je dat je naar een niet-native speaker aan het luisteren bent. ‘Walpurgisnight’ (dat ik altijd met de heksen van Jommeke of met ‘Hela De Heks’ van Nero zal associëren) is het beste nummer, maar ook ‘Price On Your Head’ en ‘Tears of the World’ zijn meer dan puik. ‘Marianne’, het enige nummer waarbij beide heren de harmony vocals voor hun rekening nemen, lijkt zelfs een beetje op  ‘Dreaming Wild’ van The Radios. Zelfde groove, zelfde aanstekelijk ritme.
 
Nieuwe, muzikale paden worden niet bewandeld. Wanneer Wild River de instrumentale toer opgaat (zoals in het slepende, rake ‘Hypnotic’), lijkt Pink Floyd nooit veraf. Echo’s van Gilmour – niet toevallig de grote held van gitarist Sorber – zijn in elk nummer aanwezig. Maar noem Wild River geen Pink Floyd van den Aldi (al zou dat eigenlijk voor élke groep nog steeds een compliment zijn). Ze staan op de schouders van deze giganten, maar geven hun eigen draai aan hun eigen materiaal. ‘Le Pink Floyd belge’, dan? Welja, waarom niet?
 
Als ik iets van kritiek moet geven, dan is die zeker niet muzikaal. Het artwork is erg mediocre. Dit soort muziek heeft echt nood aan epische coverart genre Meat Loaf of Iron Maiden, een mooi geschilderd tableau of een calicot. Maar dat kost geld, en de financiële zakken van Sorber en Arens zijn niet bodemloos. Aan deze cd verdienen ze alvast geen cent, want ze geven hem gratis weg tijdens concerten. ‘A New Dawn’ fungeert als visitekaartje voor meer en regelmatige optredens. Wild River heeft geen volledige carrière meer voor de boeg – beide heren zijn immers reeds gepensioneerd – maar als ze dit niveau aanhouden, kunnen ze nog met gemak 30 jaar verder. Te ontdekken.
 
Julian De Backer (4)

A little over two years ago, the late Alfons Maes asked me if I wanted to interview ‘Wild River’. ‘Wild River’, you say? Doesn’t ring a bell. But we had a nice chat. Members Wilfried Arens and Serge Sorber contacted me again a few weeks ago. They were saddened by the sudden death of our godfather Alfons, and wanted to tell me about their new record ‘A New Dawn’.
 
A certain Ronny Peeters is the lead singer, and he’s quite awesome. Not once did it occur to me that this guy is no native speaker. ‘Walpurgisnight’ (an event I always associate with the witches of Belgian comic phenomenon ‘Jommeke’ or with ‘Hela De Heks’ by Marc Sleen of ‘Nero’ fame) is the best song, but ‘Price On Your Head’ and ‘Tears of the World’ are no slouches either. ‘Marianne’, the only ditty on which both gents share harmony vocals, even resembles ‘Dreaming Wild’ by The Radios. Same groove, same infectious rhythm.
 
New musical roads are less travelled, but that’s okay. When Wild River takes instrumental turns (e.g. ‘Hypnotic’), the shadow of Pink Floyd seems to loom. Echoes of Gilmour – not coincidentally Sorber’s big hero – are evident and apparent in each song. But never call Wild River the discount Pink Floyd from Aldi or Lidl (even though that would still be flattering for every other band that isn’t Pink Floyd). Wild River is standing on the shoulders of giants, but they’re singing their own tune. ‘Le Pink Floyd belge’, then? Sure, why not?
 
Criticism? The artwork is very mediocre. This is the sort of music that really craves epic cover art in the Meat Loaf or Iron Maiden vein. A gorgeously painted tableau or calico would go a long way. But that’s a money pit, and Sorber and Arens don’t have endless pockets. ‘A New Dawn’ is their calling card for more gigs, and succeeds in this regard. The Wild River members are retired (jobwise), but if they are able to hold on to this level of songwriting, they have the chops to continue for another 30 years. Worth the discovery.
​